BRAHMA SUTRA

Sri Vasantha Sai

W dniu 25-go maja 2008 r. o godzinie 10.15 Swami przybył w fotelu w Whitefield i wziął od Eddy`ego mój list i egzemplarz niniejszej książki.

Prolog

Sankalpa, Boska Wola jest przyczyną stwarzania. Wyłania się ona jako Pierwotny Dźwięk, Sabdha Brahman. Swami powiedział: „Pierwszy dźwięk Wed, ‘Agni Meeley’ narodził się jako twoja forma.”

Pierwsze słowo Agni czyli Ogień, wyłonił się ze Swamiego jako Jyothi i narodził się jako moja forma. Pierwszy rozdział „Brahma Sutra” wyjaśnia ten stan. Moje ciało reprezentuje Prakrithi. Przynoszę Nowe Stworzenie wypełnione amrithą. Aby to pokazać, amritha ukazała się na moich rękach. Napisałam o tym w niniejszej książce.

Jak przybyła ta książka? Tylko poprzez to, że Swami wszystko ujawnia. Na koniec Swami dał tytuł „Brahma Sutra”. Tak samo było z moją pierwszą książką. Swami poprosił mnie, abym wykorzystała doświadczenia, o których napisałam w swoim pamiętniku. Później dał On tytuł „Liberation Here Itself Right Now!” („Wyzwolenie Tutaj Teraz Natychmiast!” – tłum.).

Kto pisze tę „Brahma Sutra”? Agni, Pierwotny Dźwięk rodzi się jako istota ludzka. Całe swoje życie spędza na sadhanie. Po uzyskaniu Stanu Brahma, stwarza Uniwersum jak Siebie, pełne Ognia i Światła. Na ostatnich etapach sadhany rozrasta się jako nieskończony Brahman i pisze „Brahma Sutrę”.

Ktoś może napisać komentarz do Brahma Sutry, wyjaśniając zasady, jednakże Prawdy tam zawartej nie można w pełni objawić. Można ją poznać tylko poprzez bezpośrednie doświadczenie.

Dźwięk Agni przybywa w formie człowieka, ujawnia siebie poprzez działanie i powraca do swego oryginalnego stanu. Światło stało się ciałem; ciało stało się Światłem. Łączy się ono z powrotem w Swamim.

Agni – Dźwięk – Ashti – Sat               Brahma Sutra

Jyothi – Światło-Bhathi-Chit              Prema Sutra

Ciało-Prema-Priyam-Ananda           Mangala Sutra

Mędrzec Vyasa był w stanie napisać Brahma Sutrę, ponieważ był Aspektem Vishnu. W Bhagavad Gicie Pan Kryszna powiada:  „Z mędrców Ja jestem Vyasa.”

Nikt nie napisał „Brahma Sutry” w oparciu o bezpośrednie doświadczenie. Najpierw dałam tytuł niniejszej książce „Sathya Yuga Oznajmia”. Swami zmienił tytuł na „Brahma Sutra”. Czytelnik może znaleźć podobieństwo do książki Swamiego „Sutra Vahini”, co może dopomóc w zrozumieniu niniejszej pracy.

Sri Vasantha Sai

Sutra 1

‘Athatho Brahma Jijnaasa’

ODTĄD DOCIEKANIE BRAHMANA

29 styczeń 2008 r. Medytacja poranna

Swami:    Ty jesteś Agni! Pierwszym dźwiękiem Wed jest Agni. Dźwięk ten przyjął twoją formę. Ty jesteś Ogniem Mądrości. Przybyłaś, aby spalić na popiół ignorancję, brak wiedzy i całą karmę.

Vasantha: Swami! Co Ty mówisz?

Swami:      Pierwszym dźwiękiem jest Agni. Przyjął on twoją formę; przybyłaś, biorąc Agni jako formę. Stwarzasz całe Uniwersum jako pierwszy dźwięk Wed. Napisz o tym.

Vasantha: Swami, jak napisać? Co ja wiem o Wedach?

Swami:       Pisz. Samo zacznie wychodzić.

Koniec medytacji

Kontemplowałam, jak pisać…

W Rig Veda, pierwszym słowem otwierającym wers jest ‘Agni’. Powiada on…

‘Agni Meeley Purohitam Yajnyasya Deva Mritvijam Hotooram Ratna dhatamam.’

„Wedy wychwalają oddawanie czci Agni, Ogniu. Agni to zaiste Narayana. Pierwszym dźwiękiem Wed jest Agni. Swami powiedział mi: „Przybyłaś, biorąc pierwsze słowo jako swoją formę.” Wedy wyłoniły się z Boga  i słyszeli je mędrcy, którzy prowadzili prawe życie, nigdy nie zbaczając ze ścieżki Prawdy.

Wedy dobywały się z wdechów i wydechów Boskiego Oddechu. Słyszano je z Bytu bez ciała. Nie powstały one z niczyjej wyobraźni. Dlatego też określa się je jako bezosobowe i wieczne. Od kogo one pochodzą? Tylko od Brahmana. Veda znaczy wiedza: ona zawsze „jest”. Nie ma ona początku ani końca…Można jej tylko doświadczyć.”

Są to słowa Swamiego w „Sutra Vahini”, dotyczące Wed. Swami kontynuuje…

„Pisma Wedyjskie czerpią swoją ważność poprzez Brahmana i wartość swoją z Brahmana, ponieważ Brahman jest źródłem oświecenia, jakie one zawierają i nadają….Tylko pisma święte mogą wyzwolić ludzi. Regulują one życie człowieka i promują je, chroniąc je przed smutkiem. Wedy oferują pocieszającą radę; zajmują się ludźmi w sposób serdeczny i prowadzą ich naprzód, ponieważ otrzymali je ludzie czcigodni, którzy osiągnęli najwyższą wiedzę, Brahmana…

Shastra (Pismo Święte) oznacza tego, który przynosi do pamięci to, co zostało zapomniane. Brahman jest „samą Jaźnią’ każdej osoby. Pisma święte kierują i doradzają każdemu. Ludzie poddają się złudzeniu i stają się jednością z ignorancją, spowodowaną przez fałszywe wartości i przywiązanie do nieprawdziwego ‘ja i moje’. Ale Pismo Święte jest Matką; Ona się nie poddaje. Ona nalega i upomina się; przypomina Ona ludziom o ich celach, aby upewnić się, że zostaną oni uratowani.”

Ogień wytwarzany jest poprzez uderzanie o siebie dwóch krzemieni albo pocieranie o siebie dwóch patyków. Gdzie jest ogień? Był ukryty w drewnie. Ogień ukazuje się poprzez czynność pocierania patyków.

Pierwszy człowiek czcił ogień. Ogień istniejący w drewnie wyłania się poprzez pocieranie o siebie dwóch patyków; następnie używany jest on do yagny. Pierwszym dźwiękiem Wed jest Agni, usłyszany bezpośrednio od Boga. Swami mówi, że Wedy wyłoniły się z wdechu i wydechu Boga. Jak ktoś kwalifikuje się do tego, aby usłyszeć oddech Boga? Swami odpowiada na to pytanie w „Sutra Vahini”.

„…mogą usłyszeć tylko czcigodni mędrcy, którzy osiągnęli wiedzę o Nieskończonym Brahmanie i którzy prowadzili prawe życie.”

Wedy może poznać tylko ten, kto posiada powyższe kwalifikacje. Czym są Wedy? Jaka jest ich rola w życiu człowieka? Polega ona na regulowaniu życia człowieka za pomocą Światła Mądrości. Wedy mogą uwolnić nas od zmartwienia; uwolnić z cyklu narodzin i śmierci oraz przynieść do umysłu dawno zapomnianą Mądrość.

Człowiek prehistoryczny nie prowadził życia uporządkowanego; nie wiedział, jak żyć. Gdy wzrastał jego intelekt, również wzrastała jego umiejętność uczenia się. Najpierw żył sam. Następnie nauczył się żyć w rodzinie i w końcu jako część społeczności.

Wedy radzą i prowadzą człowieka, aby poznał Prawdę; to Brahman istnieje jako „Ja” czyli „Jaźń” w każdej osobie. Jednakże wskutek fałszywego przywiązania do ‘ja i moje’, iluzja osłania człowieka i pozostaje on w ignorancji.

Swami mówi: „Każdy powinien dostrzec mieszkającą Jaźń w każdym. Brahman jest Jaźnią w każdej osobie.”

Każdy człowiek jest Brahmanem. Każdy człowiek jest chodzącą Wedą. Istnieją nie tylko cztery Wedy. Każdy człowiek jest Wedą. Same pisma święte zawierają nie tylko Wedy; wszystko w Stworzeniu jest Wedą. Każdy człowiek, zwierzę, ptak, owad to zaiste ‘chodzące Wedy’. Drzewa góry, oceany, morza, rzeki – wszystko to są Wedy. Są one bezpośrednim dowodem Prawdy. One radzą nam i prowadzą. Jednak niepomni tego żyjemy w ignorancji. Ci, którzy są złapani w świecie iluzji i ignorancji, nie mogą widzieć Światła. Głos Boga, dochodzący ze wszystkiego, trzeba usłyszeć. Jest to Weda. Mądrość jest Wedą. Proszę zrozumcie, że to Veda Mata, Matka przybyła tylko po to, aby ratować człowieka.

Spójrzmy dalej na Agni. Człowiek nie może zobaczyć ognia, który ukryty jest w drewnie. Dopiero kiedy ociera się o siebie dwa kawałki drewna, wyłoni się ogień. To samo odnosi się do masła i mleka. Dopiero kiedy ubija się mleko, masło wypływa na powierzchnię. Tak samo Mieszkającego Pana nie można zobaczyć zewnętrznie. Istnieje On w sercu w formie maleńkiej, niebieskiej iskry. Aby Mieszkaniec ujawnił Siebie, trzeba ‘ubić’ umysł. Trzeba obserwować myśli w każdej chwili i dokonać własnej transformacji. ‘Ubijanie’ oznacza transformację. Ogień Brahmana wyłania się w rezultacie tego ‘ubijania’.

Człowiek powinien prowadzić życie, nigdy nie zbaczając z Prawdy; przestrzegajcie prawdy w myśli, słowie i uczynku. Człowiek powinien żyć tylko dla Boga. ‘Ubijanie’ umysłu wymaga bycia w stanie ciągłej świadomości Jaźni, gdzie nawet nie powstaje ani jedno zło, ani zła myśl.

Swami powiedział:

„Przyniosłaś pierwszy dźwięk Wedami, Ogień jako twoją formę.”

Swami często nazywa mnie ‘Kwiatem Ognia’. Nazywa mnie On Kwiatem Ognia, ponieważ ‘nie dotykam niczego i nic mnie nie dotyka’. Ogień jest symbolem czystości . Oznacza on Świętość. Matka Sita przeszła przez próbę Ognia, dowodząc swojej czystości. Oczyszczam każdą chwilę swojego życia tak, jakbym wchodziła w Ogień. Każde uczucie jest wrzucane w Ogień. Jakie są to uczucia? Jest to tęsknota za osiągnięciem Boga. To niekończące się pragnienie staje się moimi uczuciami. Wyrażam swoje uczucia w wielu różnych formach pisania. Aby były one odpowiednią ofiarą dla Swamiego, oczyściłam zmysły, umysł, intelekt itd., wszystko i połączyłam się ze Swamim w Jaskini Vashistha. Swami nazwał to stanem Sudha Sathwa, Czystej Świadomości.

W każdej chwili mam do czynienia z próbą Ognia. Jest to dla Sharira Nivedhan, całkowite ofiarowanie ciała fizycznego Panu. Chcę ofiarować ciało, czyniąc je świętym, kompletnym, młodzieńczym i dziewiczym. To nie jest zwyczajne zadanie. Wykonuję tę sadhanę w każdej chwili z całkowitą świadomością. Jest to pokuta Ognia. Jest to Ogień rozdzielenia. Smutek rozdzielenia od Boga pali mnie jak Ogień. Od samych narodzin Ogień rozdzielenia spala mnie. Dwukrotnie wykonałam Panchaagni Tapas. Moje ciało jest wiecznie Ogniem.

- - -

Każdy z Pięciu Elementów zachowuje się w inny sposób. Ogień wznosi się ku górze. Powietrze porusza się we wszystkich kierunkach; naturą wody jest płynięcie w dół. Ziemia jest zarówno w wysokich, jak i niskich punktach, jako góry i jako równiny. Przestrzeń jest wszechprzenikająca, jest zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz zamkniętego garnka. Spośród wszystkich Pięciu Elementów tylko Ogień wznosi się ku górze.

Wszystkie Elementy prócz Ognia manifestują się swobodnie w Naturze. Aby Ogień był wytworzony, niezbędny jest wysiłek. Tylko określonego rodzaju drewno można pocierać o siebie albo dwa krzemienie uderzać o siebie. Zapałkę trzeba potrzeć o bok pudełka. Ogień nie woni się, zanim nie wykona się wspomnianych czynności. W istocie Ogień jest równoznaczny z działaniem i wyłoni się tylko, jeżeli działanie zostanie podjęte.

Ogień jest świadkiem. Śluby są uświęcane Ogniem jako świadkiem. Nieszczęściem jest, jeżeli małżeństwa kończą się rozwodem, ponieważ przysięgi są składane przed Ogniem. Kiedy obietnicę się składa w obecności Ognia, potwierdzona zostaje ona jako Prawda. Ponieważ król zboczył z Prawdy, moc czystości Kannagi spaliła miasto Madurai do ziemi.

Czystość jest również Ogniem. Ma taką samą moc jak Ogień. Ogień mojej czystości unicestwia karmę świata. Czystość Matki Sity dowiedziona została próbą Ognia. Prema Yagna jest odprawiana w Mukthi Nilayam codziennie. Fotografie Świętego Ognia dowodzą czystości każdego słowa, które piszę. Jestem Ogniem, pierwszym słowem Wed, a  Ogień yagni pokazuje, jaki powinien być Ogień Czystości. Swoim pisaniem dowodzę, że jestem Swamiego Chitshakthi. Jedno ze zdjęć Ognia yagni pokazało moc mojej czystości. Na tym zdjęciu widać, że Swami siedzi nade mną, a Mangalya Ognia spada na moją szyję. Zatem Agni ujawnia, kim jesteśmy.

- - -

Każde życie lub przedmiot w Uniwersum ma pięć cech lub stanów: Asthi, Bhathi, Priyam, Roopa i Nama.

Asthi – nieśmiertelna egzystencja, istnienie, Bycie. Jest to Atma.

Bhathi – promieniejące Światło czyli Światłość. To, co sprawia, że przedmiot jest poznawalny, jest Bhathi.

Priyam -  to, co sprawia, że rzecz albo osoba jest dla nas droga. Jest to miłość albo atrakcyjność.

Roopa – forma

Nama – imię

Ashti – jest stanem Bycia. Bhathi jest  Światłością, zdolnością wejścia i oświecenia intelektu. Priyam jest atrakcyjnością. Owe trzy są naturą Boga. Kiedy imię i forma łączą się z tymi trzema, Uniwersum przyjmuje formę.

Czym jest Bhathi czyli Światłość? Czym jest ta zdolność wchodzenia w naszą świadomość lub intelekt? Jest to Światło duszy. Jeżeli to Światło widzi się we wszystkich imionach i formach, wtenczas człowiek uświadomi sobie, że Uniwersum to zaiste manifestacja Boga. Moja natura Agni ujawnia tę Mądrość i świeci. Jest to Jnanagni, Ogień Mądrości. Narodziłam się tutaj, aby spalić wszelką ignorancję i karmę świata Ogniem Mądrości.

Narodziłam się jako Ogień. Otwieram nowe bramy Mądrości, aby mieć pewność, że ludzie ignoranci nie będą ingerować w przyszłe życie Awatarów. (nawiązanie do „Prema Sai”, cz. 1)

Ashti, stan Istnienia, stan jest Sath.

Bhathi, Światłość jest Chit.

Priya, Prema jest Anandą.

Jest to Sathchitananda.

Człowiek, który jest odbiciem owych trzech cech, wikła się w świat imion i form. Rodzi się stale, złapany w iluzję ‘ja i moje’. Światłość istniejąca w przedmiotach i ludziach, przyciąga go, aby to posiąść, obdarza ich miłością. Brak rozróżniania staje się powodem jego zniszczenia. Ignorancja człowieka ukrywa Boga i powoduje przywiązanie do ludzi oraz przedmiotów świata materialnego. Ta Vasantha Agni przybyła, aby usunąć tę ignorancję, podsycając Ogień Mądrości.

Gdy odprawia się yagnię, przywołując specyficznego boga, Agni Deva niesie tę ofiarę do tego bóstwa. Ta Vasantha Ogień sprawia, że Uniwersum jest ofiarą dla Pierwotnej Duszy, Bhagawana Sri Sathya Sai. Jedna Vasantha Agi, stając się Vasanthamayam Agni, robi z siebie uświęconą ofiarę Bogu. Tu sam Agni staje się ofiarą.

2 luty 2008 r. Medytacja poranna

Vasantha:     Swami, powiedziano w Nadi, że berło Mukthi (berło Sathya), zabezpieczone przez Venkatesha Rajana na niebiańskim dworze i Stupa Mukthi tutaj są takie same. Powiedziano, że Stupa Mukthi, Berło Dharmy, jest zwierciadlanym wizerunkiem, czy jest to poprawne?

Swami:                Narodziłem się w linii Venkavadhuta, ponieważ modlił się on, aby Bóg narodził się w jego rodzinie. Ty narodziłaś się wskutek modlitw swoich przodków. Jesteś Moim zwierciadlanym wizerunkiem. Jesteśmy Jedno…nie ma różnicy. Człowiek osiąga Prawdę, idąc ścieżką Dharmy. Ty podążałaś Dharmą. Osiągnęłaś Prawdę, idąc tą ścieżką. Teraz Dharma podąża za tobą. Pisma święte uczą, że wszyscy powinni podążać za Dharmą. Kiedy Dharma zanika, rodzi się Sathya, aby ponownie ją ustanowić. Ty przybyłaś i położyłaś nową ścieżkę – ścieżkę Premy, aby iść ścieżką Dharmy. Jesteś koniem Prema, z dwoma rogami – Sathya i Dharma. Koń Prema stał się ścieżką, na której jedzie rydwan ‘OM’. Teraz koń Prema siedzi na rydwanie i pokazuje ścieżkę; Dharma idzie nią. Brahmacharya jest powożącym. Jest to twój Brahmacharya, twoja czystość. Twoja czystość jest Agni Ratha, Rydwanem Ognia.

Koniec medytacji

Spójrzmy teraz na wyjaśnienie tego.

Przed budową Stupy Mukthi w Mukthi Nilayam skonsultowaliśmy Liście Palmowe Kagabujandara. Nadi powiedziały, że berło Mukthi, uzyskane poprzez pokutę Venkatesha Rajana na niebiańskim dworze i Stupa Mukthi są takie same.

Narodziłam się wskutek modlitw swoich przodków. Swami mówi, że filar Dharmy czyli Stupa Mukthi jest Jego zwierciadlanym wizerunkiem, Berłem Prawdy. Ja jestem zwierciadlanym wizerunkiem Swamiego. Nadi również mówi: „Ta, która osiągnęła połowę Boga.” Od czasu swoich narodzin szukałam tylko Boga.

Wskutek mojej intensywnej miłości do Boga, prowadziłam życie prawości i osiągnęłam Go, połączyłam się w Nim. U tego, kto osiągnął Pana, podążając ścieżką Dharmy, Dharma idzie za nim.

Przykład: chociaż pragnęłam poślubić Boga, powiedziano mi, że nie jest to możliwe i wyszłam za mąż w zwyczajny sposób. Spowodowało to we mnie ogromny ból i wypłakałam wiele łez. Wskutek płaczu i tęsknoty przez ponad 46 lat, Swami powiedział mi, abym porównała swoje ślubne zdjęcie z Jego zdjęciem z młodości. Forma tego, którego poślubiłam i forma Swamiego wyglądały jakby były ulepione z tej samej gliny. Następnie Swami powiedział, że tylko Jego poślubiłam. Dowód ten pokazuje, że ponieważ podążałam ścieżką Dharmy, Dharma szła za mną.

W lutym 2008 r. ponownie skonsultowaliśmy Nadis (Liście Palmowe – tłum.). Teksty te potwierdziły, że Swami był w formie tego, którego poślubiłam. Poślubiłam tylko Swamiego.

W kwietniu 2003 r. Swami powiedział: „Rama i Sita nie zboczyli ze ścieżki Dharmy nawet w myśli. Ich wspólne życie określa Prema i stanowi przykład czystości. Pierwsza sylaba Ramy – ‘Ra’ i druga sylaba ‘dha’ Sity, łączą się i stają się Radha, tobą. Masz czystość jak Ogień. Ofiarowałaś wszystko Bogu. Wskutek tego karma świata jest spalona i obdarzono Powszechnym Wyzwoleniem.”

Swami powiedział, że skoro poświęciłam całe swoje życie w taki sposób, Dharma teraz podąża za mną. Pisma święte nauczają Dharmy. Manu, pierwszy człowiek, wyłożył prawa Dharmy; nazywają się one Manu Dharma Shastra. Jest prawo Dharmy dla każdego i wszystkiego. Jest Dharma dla króla, Dharma dla ministrów, Dharma indywidualna dla mężczyzn i kobiet, Dharma polityczna i społeczna. Dharma zwycięża tylko wtedy, kiedy każdy stosuje się do określonego prawa Dharmy. Gdy Dharma zanika, Bóg zstępuje jako Awatar.

Cykle natury następują po sobie zgodnie z przestrzeganiem Dharmy przez człowieka. Kiedy człowiek wykonuje czynności, idąc ścieżką Dharmy, przychodzą deszcze. Kiedy deszcz przychodzi we właściwym czasie, pory roku następują tak jak powinny. Plonów i żywności jest pod dostatkiem. Człowiek podtrzymywany jest i rodzi się poprzez żywność. Kiedy odstępuje od Dharmy, ma to wpływ na Naturę. Harmonia w Naturze zostaje zakłócona  i Natura wpada w furię. W tym czasie zstępuje Bóg, aby ustanowić Dharmę.

Podobnie jak cykle Natury, tak samo ustanowienie Dharmy polega na podążaniu za powtarzającym się wzorem. W każdej Yudze istnieje potrzeba, aby Awatar zstąpił. Dlaczego stale powtarza się zanik Dharmy? Poprzez dociekanie ustaliłam, że jest to wskutek braku Premy. Swoim życiem pokazuję, że kiedy Dharmy przestrzega się, gdy Prema jest podstawą, nie ulega ona zniszczeniu. Swami nawiązuje do tego, gdy mówi: „Ustanowiłaś nową ścieżkę Premy.”

Swami powiedział:

„Odprawisz Aswamedha Yagnę i pokonasz cały świat. Prema jest Ashwa, koniem. Nowa Yuga ma Premę jako fundament. Oparta na podstawie Premy, Dharma nie zachwieje się.”

W roku 2007, w dniu Vaikunta Ekadasi zdjęcie z Prema Yagny znowu pokazało Hanumana powożącego rydwanem. Widać również konia w rydwanie, a za nim siedzącego psa. Pies symbolizuje Dharmę. W trakcie podróży Dharmarajy do Niebios, Dharma szła za nim w formie psa. Tak samo jest tutaj; dokąd pojedzie koń Prema, pies Dharma podąży za nią. Dlaczego Hanuman jest powożącym? Symbolizuje on czystego Bramacharyę. Zatem Swami powiedział: „Hanuman symbolizuje twoją czystość. Jest to rydwan Ognia.”

Ten Ogień Czystości osiągnie wszystko. Nadis dla Stupy Mukthi oznajmiają, że Swami jest ‘Berłem Mukthi’ i ‘Berłem Prawdy’, a ja, Jego zwierciadlany wizerunek, jestem ‘Berłem Czakry Dharma.’ Stupa Mukthi pokazuje funkcjonowanie mojej Kundalini. Matryca, wyłaniająca się z mojej Sahasrary, wypełnia Przestrzeń poprzez Stupę; stąd też moja czystość czyli Brahmacharya przenikać będzie cały świat. Teraz ustanowienie Dharmy oparte jest na mojej Premie. Cały świat ruszy ku Sathyi na ścieżce Dharmy opartej na Premie.

Manu stworzył prawo Dharmy. Vaivaswatu Manu był synem Suryi, synem boga Słońca. Sam Bóg najpierw nauczył Słońce jogi. Słońce z kolei nauczyło jogi swego syna Manu. Ten Manu ustanowił prawa Dharmy.

Swami powiedział, że Radha jest zwierciadlanym wizerunkiem Kryszny. Miłość Radhy i Kryszny jest najwyższa. Swami mówi, że jestem Jego zwierciadlanym wizerunkiem. Miłość ta nie jest fizyczna. Jest to Najwyższa Zasada Atmiczna. Jest to Jedna Atmiczna Zasada, która funkcjonuje jako dwie. Zwyczajna, czyli miłość tego świata, nie jest prawdziwa. Miłość do Atmy czyli Jaźni jest podstawą wszystkiego. Miłość do wszystkich powstaje wskutek Atmy w nich.

Oto przykład: człowiek myśli, że czerpie miłość od żony. W istocie jest to błogość Jaźni, którą się raduje i nie ma to nic wspólnego z formą fizyczną. Wskutek tej iluzji powstaje przywiązanie i uczucie. W rezultacie przędzie on sieć miłości wokół swojej rodziny. Mąż, żona, rodzice, dzieci i krewni – wszyscy są w tej sieci. Jeżeli ktoś jest w stanie wydostać się z tej sieci Mayi, powabu ciała; jeżeli uświadomi sobie, że błogość pochodzi z Atmy wewnątrz, doświadczy prawdziwej radości.

Błogość Jaźni powraca do nas od innej osoby. Na przykład: kiedy rzucimy piłkę o ścianę, wróci ona do nas. Jeżeli nasza Atma raduje się błogością poprzez postrzeganie wszech przenikającej Atmy, wtenczas otrzymamy błogość od każdego aspektu Stworzenia. Tego doświadczyła Radha. Znane jest to jako odbicie. Stworzenie jest odbiciem Kryszny. Jeżeli jasno pojmie się tę Zasadę Atmiczną, że Bóg i Jego Stworzenie są Jednym, błogość zapanuje wszędzie.

Widzę Swamiego wszędzie. Stosuję sadhanę, aby  każdy mógł uświadomić sobie tę Zasadę Atmiczną. Nie ma ona związku z ciałem. Nie jest to sieć ograniczonego przywiązania czyli miłości człowieka. Jest to Najwyższa Miłość do Wszechobecnego Boga. Najwyższa Miłość przyjmuje formę Najwyższej Mądrości i bramy Mądrości otwierają się jedna po drugiej.

W Mukthi Nilayam Ogień Yagni Prema jest świadkiem Prawdy. Wszystkie zdjęcia z tej Yagni tego dowodzą. Ogień Yagni pokazuje zatem, że pierwsze słowo Wedy przybyło w mojej formie.

Pierwsza Sutra naucza ważnej lekcji. Czym jest ta lekcja? Ten, kto poświęca swoje życie uzyskaniu wiedzy o Atmie, sam musi posiadać święte zalety. Zacna dyscyplina i charakter jest mocą. Obdarzają one świętą zasługą.

‘Athatho Brahma Jijnasa’

Odtąd dociekaj Brahmana.

Po zabezpieczeniu najpierw cech życia cnotliwego, człowiek powinien ponowić czynność poznawania Brahmana. Swami nawiązuje do mojego cnotliwego życia, od samych narodzin nazywając mnie Agni. Jak by to było, gdyby pierwszy dźwięk wersu Wed ‘Agni Meeley’ narodził się jako człowiek?  Czy nie spożyłby on wszystkiego prócz cnoty, dobrego prowadzenia się i czystości? Jest to istotą pierwszej Sutry.

Prowadząc życie, nigdy nie zbaczając z prawości, człowiek może dociekać Brahmy. Moje życie było cnotliwe od samych narodzin. Dlatego Swami nazywa mnie Agni. Jeżeli pierwszy dźwięk Wedy narodzi się, jak to będzie? Będzie on ucieleśnieniem cnoty, dyscypliny i czystości. Spali on inne cechy. Jest to istota pierwszej Sutry.

Dociekanie Brahmy może zacząć się tylko

Kiedy człowiek prowadził cnotliwe życie.

Sutra 2

‘Janmaadyasya Yathah’

BRAHMAN JEST KOSMICZNYM ŹRÓDŁEM,

SIŁĄ I PODPORĄ

Swami powiedział w „Sutra Vahini”:

„Człowiek powinien poznać ‘Tamtego’ jako Brahmana, źródło początku, podtrzymywania i rozpadu tego postrzeganego Kosmosu. Brahman jest Bytem, z którego to Stworzenie powstało.”

Swami mówi mi, że jestem Agni. Prosi mnie, abym podjęła Sankalpę dla stwarzania. Nowe Stworzenie wyłania się z tego Agni. Niniejsza Sutra pomaga nam poznać, co było, co jest i co będzie prawdziwą podstawą dla wszystkiego. Wyjaśnia ona zasadę ‘Mahat’, Pierwotnego Źródła, jak ono stało się przyczyną manifestacji Stworzenia i jak stało się ono przyczyną właściwej regulacji Uniwersum, tj. dla stworzenia Sathya Yugi. Tym „Mahat’ jest Moola Prakrithi, Kosmiczna Przyczyna.

4 luty 2008 r.

Vasantha:    Swami, Sankalpa Boga rozrasta się jako Stworzenie. Jeżeli nie podejmiesz Sankalpy, jak przybędzie Sathya Yuga? Ponieważ jesteś w Stanie Istnienia, nie podejmiesz Sankalpy. Ty jesteś w Yoga Nidra, jako Świadek.

Muszę zatem działać! Obudziłam się z Soha Nidra, ze smutku. Jestem Absoultną Shakthi Awatarem. Jestem Twoją mocą działania, Twoją Shakthi. Podejmę Sankalpę dla Nowego Stworzenia. Moje Absolutne Moce wypełnią i zatopią moje Stworzenie. Ja jestem Agni. Jako Agni zmienię całą Yugę. Ponieważ jestem Agni, wszyscy zrodzeni ze mnie są iskrami Agni, wszyscy będą Jeevan Muktha, pisklętami Ognia. Ogień nie jest młody ani stary. Ma tę samą naturę niezależnie od tego, czy jest to ogień w lesie czy w domu. Jego naturą jest spalać i redukować wszystko do popiołu. Wszystko, czego Ogień dotyka, staje się popiołem. Uczucie dotyku dotknie tylko Boga.

Popiół jest Bogiem. Ogień jest stanem działania. Sama nastawię Zegar Uniwersum na 7-mą noc. Jako Jnanaagni spalę Kali na popiół. To nie jest Kali. Jest to taniec Ognia Matki Kali, taniec błogości!

…Nie. Nie. Swami. Chcę Ciebie. Nie dbam o Kali Yugę. Chcę tylko Ciebie.

Swami:       Podejmij Sankalpę. Nastaw Zegar Uniwersum. Po czym przybądź do Mnie.

Vasantha:      Potrzebuję do tego Twojego sparszanu. Potrzebuję amrity.

Swami:            Zawsze jestem tutaj z tobą. Pisz.

Koniec medytacji

Bóg zstąpił jako Awatar. Prema, jaką mam dla Niego, rozkwita jako Sathya Yuga. Pierwsze słowo Wed wyłania się z Niego jako dźwięk i ja się narodziłam jako Agni. Jestem Ogniem. Jestem Agni, który nie dotyka, ani nie jest dotykany przez nic. Przybyłam, aby poślubić inkarnację Boga i po to upewniam się, że nie będzie mieć niedociągnięć poprzednich Awatarów. Przybyłam, aby wyciągnąć Prawdę, która jest poza ograniczeniami Awatara. Moim jedynym celem jest otworzyć nowe bramy Mądrości, aby Prawda oświeciła wszystkich. Zostanie to spełnione wskutek mojej Premy dla tego Awatara, Sathya Sai Baby.

Zstąpienie Awatara jest rzadkością. Kiedy przybywają, czy cały świat nie powinien odnieść korzyści? Dlatego odseparowałam siebie od Awatara i narodziłam się jako Jego Shakthi. Ponieważ narodziłam się, oddzielając się od Niego, mój wysiłek, aby powrócić do Niego, staje się Nową Yugą. Świat powinien obudzić się z ignorancji i w pełni doświadczyć Absolutnej Prawdy tego Awatara. Kiedy ta indywidualna Vasantha osiągnie Boga, Uniwersum Vasanthamayam również osiągnie Go.

Stworzenie, które wyłania się z matrycy Agni Vasanthy, również będzie jak Ogień. W tym stworzeniu Agni nie będzie nieczystości, brudu ani śmieci. Wszystkie niedoskonałości zostaną skonsumowane przez niego. ‘Czy wtenczas Stworzenie zostanie podpalone?’ – niektórzy mogą zapytać.

Powietrze płynie wszędzie. Przestrzeń wypełnia wszystko. Jednakże Ogień sam się nie zapali; trzeba wykonać działanie, aby się wyłonił. Ciało człowieka jest ciepłe. Dowodzi to, że istnieje życie w ciele. Kiedy życie opuszcza ciało, ciepło znika i ciało staje się zimne. Życie jest Agni. Ten Agni podtrzymuje ciało. Agni powoduje funkcjonowanie ciała. Ciało wydziela przykry zapach kilka godzin po śmierci. Niszczeje i rozkłada się, kiedy zostaje pochowane albo wrzucone do wody. Kiedy jednak ciało zostaje spalone, nic nie pozostaje prócz popiołu. Gdzie jest imię i forma, która tańczyła z mnogością uczuć przez te wszystkie lata? Ogień zredukował to ciało do garści popiołu; nic nie pozostaje.

W tym Nowym Stworzeniu, zrodzonym z Vasantha Agni, nie będzie żadnych śmieci ‘ja i moje’. Tylko podstawowe cechy Boga: Ashti, Bhathi i Priyam będą istnieć. Wszyscy będą w stanie Istnienia, Sathya. Wszyscy będą jaśnieć Premą w świetle Jnana Agni. Wszystko będzie Sathya, Jnana i Prema.

Podejmę Sankalpę. Zrobię to. To na pewno się stanie. Imię i forma będą przy braku obecności ‘ja i moje’. Moja Prema Agni dla Swamiego staje się Jnana Agni i oświeci Prawdę w każdym i we wszystkim.

Prapancha, Stworzenie Kosmiczne jest manifestacją Woli istniejącej w Brahmanie. Prawda jest Brahmanem; mądrość duchowa jest Brahmanem. Swami mówi, że jest to urzeczywistnienie Powszechnej Świadomości.

Sankalpa Swamiego przybyła jako pierwszy dźwięk ‘Agni Meeley’. Narodził się on i ujawnił siebie poprzez sadhanę. Stając się pustym, został wypełniony Prawdą. Osiągnąwszy teraz stan Brahmana, pragnie stwarzać. Wola rozrasta się jako Nowe Stworzenie. Stwarza na własne podobieństwo. Jest to Omnifeelings (Wszechobecność uczuć – tłum.). Moc Woli , uczucie tej Vasanthy, staje się Uniwersum Vasanthamaya Omnifeelings. Jest to Brahman. Prawda jest Brahmanem, Jnana jest Brahmanem i Prema jest Brahmanem.

Jedna Atma przenika Uniwersum. Prema, że Bóg i Stworzenie stanowią Jedno, powstaje i wypełnia Uniwersum. Jest to Jnana. Jest to Prawda. Jest to Sathya Yuga, Jnana Yuga, Prema Yuga. Uniwersum wypełnione jest Chaitanya Shakthi, Mocą Uniwersalnej Świadomości. To Boskie Światło Świadomości, które oświetla wszystko, nazywa się Akhanda Jyothi, Jyothi Boga. To wieczne Światło jest Światłem Boga. Jest to Światło Agni, widzenie oczu i ciepło ciała.

Aby pokazać, jak moc Powszechnej Świadomości przenika całe Uniwersum, ta Vasantha Agni przyjmuje formę Vasanthamaya Agni i przenika wszystko.

Sutra 3

‘Sastra yonithwaath’

BRAHMAN JEST ŹRÓDŁEM WSZELKIEJ WIEDZY

Powszechna Świadomość to Uczucia Wszechboskie,

Uświadomienie, że Atma w osobie wypełniła całe Uniwersum.

4 luty 2008 r. Medytacja wieczorna

Vasantha:    Swami, prosisz mnie, abym podjęła Sankalpę.

Swami:          Teraz jesteś Brahma. Będziesz stwarzać. Podziel siebie na dwoje – Vasantha Sathya i Vasantha Prema. Vasantha Sathya będzie Mieszkańcem, Vasantha Prema – Uniwersum. Podejmij Sankalpę dla stwarzania.

Vasantha:   Tak Swami, zrobię to. Podzielę siebie na Sathya i Prema i zacznę stwarzanie.

Swami:          Podejmij silną Sankalpę, twoja Sankalpa przybędzie jako Sathya Yuga.

Vasantha:     Swami, powiedziałeś, że Zegar Uniwersum musi być przestawiony w dniu 7-go lutego. Poprosiłeś mnie, abym ubrała czerwone sari.

Swami:          Ty i Ja jesteśmy  Jedno. Ty będziesz stwarzać. Ubierz czerwone sari 7-go.

Vasantha:     Swami, dała je Maharani.

Swami:           Pokaże to, że jesteś Sai Maharani, ty jesteś Mahalakshmi.

Koniec medytacji

Czym jest Uczucie Wszechboskie? Jest to Powszechna Świadomość i uświadomienie, że Atma w człowieku wypełniła całe Uniwersum. Bóg jest wszechobecny, wszechwiedzący i wszechmocny. Człowiek zrodzony jest z uczuć. Żyjąc na świecie, żyje zgodnie z uczuciami, które powstają w nim. To, co ma głęboki wpływ, staje się samskarami, wrażeniami umysłu. W czasie śmierci niesie on ten pakunek uczuć jako zarobek swojego życia i przechodzi do następnego wcielenia. W ten sposób złapany zostaje w pułapkę cyklu narodzin i śmierci. Fałszywe przywiązania ‘ja i moje’ powodują głębokie wrażenia w umyśle. Jeżeli zostaną one usunięte, człowiek będzie mieć wizję wszechprzenikającej Atmy. Zobaczy, że Bóg i Uniwersum stanowią Jedno. Uniwersum należy do Boga. Błędnie dzielimy je na ‘ja i moje’. Zamiast tego, jeżeli będziemy stale świadomi, że wszystko należy do Boga, narodzi się w nas mądrość.

Kiedy uczucie, że jeeva (czyt. dżiwa, dusza), Shiva i Uniwersum stanowią Jedno, wzrasta i wypełnia Świadomość, staje się to Powszechną Świadomością. Przybyłam, aby zademonstrować tę Zasadę Jedności na przykładzie swojego życia. Słowo ‘uczucia’ odnosi się do zwykłych uczuć człowieka. Wszechuczucia oznacza Boskie Uczucia.

Pragnęłam osiągnąć Boga. Chciałam poślubić Go. Po uzyskaniu wizji Boskości, rozmawiałam, śmiałam się i radowałam się doświadczeniami, które dał Pan. Jednakże nie byłam usatysfakcjonowana. Wypłakiwałam się, chcąc coraz więcej od Boga. Błagałam o tysiące rąk, tysiące oczu i tysiące ust, aby czcić Go. Nadal nie byłam usatysfakcjonowana. Modliłam się, aby cały świat stał się jak ja  i uchwycił się tylko Boga. Rozpaczałam i jeszcze bardziej płakałam. Zaprowadziło to do Uniwersum Vasanthamaya. Teraz uczucia jednej Vasanthy stały się Wszechuczuciami Powszechnej Vasanthamayam. Stają się one uczuciami 580 crore Vasantha.

Uczucia osoby indywidualnej stwarzają jej kolejne narodziny. Wskutek swoich głębokich wrażeń człowiek rodzi się, wybierając sobie ojca, matkę, miejsce oraz środowisko. W moim przypadku wskutek uczucia Wszechboskiego otworzyło się siedem czakr mojej Kundalini i wyłoniła się matryca dla Nowego Stworzenia. Jest to moje Stworzenie. Osoba indywidualna stwarza swoje następne narodziny swoimi uczuciami. Poprzez Wszechuczucie stwarzam Nowe Uniwersum. Aby wdrożyć Wszechucucie, muszę podjąć Sankalpę. Jak? Zobaczmy teraz.

Gdy opróżniłam siebie, Swami wypełnił mnie Swoją Prawdą. Teraz ta Vasantha Prawda jest w Stanie Istnienia, w Stanie Świadka. Ta Vasantha Sathya pragnie stwarzać. Poprzez wolę dzieli siebie na dwie: Vasantha Sathya i Vasantha Prema. Vasantha Sathya staje się Mieszkańcem, Vasantha Prema, Shakthi i wchodzi w każdy aspekt Stworzenia. Mieszkaniec i Shakthi wchodzi we wszystko i w każdego. Tak zaczyna się Nowe Stworzenie.

W książce „Prema Sai Avatar”, cz. 3, wyjaśniłam, posługując się przykładem vibuthi i kamfory. Są dwie zapieczętowane paczuszki w pudełku. Jedna zawiera vibuthi, a druga kamforę. Obie są razem. Kamfora ma smak i woń. Vibuthi nie ma niczego. Ponieważ są one w zapieczętowanych paczuszkach, nie ma możliwości, aby się zmieszały. Jednak vibuthi otrzymuje woń i smak kamfory. Pachnie jak kamfora. Smakuje jak kamfora. W Nowym Stworzeniu kamfora zawiera cechy poświęcenia, braku ego i podporządkowania się. Jak kamfora wchodzi w vibuthi, tak samo Prema i Sathya wejdą i wypełnią każdą osobę. Aby można było to wyraźniej zrozumieć, na końcu niniejszej książki zamieściłam trzy wykresy.

- - -

7 luty 2001 r. był dniem inauguracji Sai Geethalayam, sali medytacyjnej w Vadakkampatti. W tamtym czasie Swami powiedział, że będzie to dzień mojego ostatecznego połączenia się z Nim w 2018 r. Teraz, w dniu 7-go lutego 2008 r. prosi mnie On, abym zapragnęła Nowego Stworzenia. Swami poprosił mnie, abym ubrała czerwone sari tego dnia. Jest to kolor sari Mahalakshmi. To sari pokazuje, że poprzez sadhanę osiągnęłam Boski Stan.  To sari przysłała Maharani z Australii. Sari pokaże, iż jestem Sai Rani, królową Swamiego. Obramowanie i pallu sari ozdobione są Radha Kryszna. Podstawą Nowego Stworzenia jest miłość Radhy Kryszny.

Vaikunta, siedziba Mahavishnu i Mahalakshmi przybywa na Ziemię jako Sathya Yuga. Swami i ja inkarnowaliśmy się tylko w tym celu. Naszym celem jest przyniesienie Vaikunty na Ziemię. To jest nasze zadanie. Swami jest Mahavishnu i jest w stanie bez działania. On nie może i nie zrobi niczego. Tylko Jego Moc Działania, Jego Shakthi może osiągnąć to zadanie. Poprzez silną Sankalpę przestawiony zostaje Zegar Uniwersum.

Vasantha Sathya jest Stanem Istnienia. Vasantha Prema jest Stanem Stawania się. Naturą każdego jest tylko Prema. Ta wrodzona natura staje się Mocą czyli Shakthi u wszystkich. Sathya staje się Mieszkańcem. Teraz cechy, które są wrodzone we mnie, tęsknota za Panem, pragnienie, aby ofiarować siebie całkowicie Bogu, ‘Ja bez ja’, będzie funkcjonować u wszystkich.

Pisma święte nazywane są Matką. Ta Matka nigdy nie zaniedba swoich dzieci. Jej jedyną troską jest, że powinny być one ochraniane i pielęgnowane; okazując współczucie nieustannie, przypomina im o celu. Jaki jest cel? Jest nim przebudzenie na nie dającego się wyjaśnić, niewymiernego i niepojętego Brahmana. Jest to ‘Sastra yonithwaath’.

Wedy, które stwarzają przebudzenie w człowieku, przyjęły formę swojego pierwszego dźwięku – Agni i przybyły jako ‘Weda Matka’, aby wszyscy zostali odkupieni i ochronieni. Dlatego Swami przywiódł mnie. Stąd też mądrość pism świętych idzie do każdego przez mnie. Jest to Stworzenie Agni. Moje dzieci będą jak ja; otrzymują one wiedzę ode mnie, naturalnie bez studiowania pism świętych. Jeżeli Weda ma stać się Matką, jakie byłyby jej dzieci?

Pan Kryszna odnosi się do tego w Bhagavad Gicie i powiada: „Umieszczam nasienie Stworzenia w łonie Prakrithi.” Kiedy Prakrithi staje się Matką i niesie nasienie Boga, wszystko jest Bogiem. Stąd też Mądrość Wed staje się wrodzona u wszystkich dzieci Matki.

Swami mówi w ”Sutra Vahini”:

„Jak Brahman może być Anandą? OM, ta jedna niezniszczalna litera, jest Brahmanem. Kosmos całkowicie składa się z OM. Mówi się również, że ‘ta Atma jest Brahmanem.’ Stąd też Atma, Brahman i OM są we wszystkim, bez rozróżnienia,  takie same.”

Sutra 4

‘Tath Thu samanvayaath’

WSZYSTKIE WEDYJSKIE AKSJOMATY POSTULUJĄ TYLKO BRAHMANA

Wyraźnie jest zademonstrowane, że wszystkie Wedyjskie aksjomaty postulują tylko Brahmana.

…Zegar Uniwersum jest przestawiony, aby wdrożyć w działanie niniejszą Sutrę. Cały świat staje się Vasanthamayam. Zrobiony jest on z mojej tęsknoty za Bogiem i skupia się na Brahmanie.

5 luty 2008 r.

W nocy Yamini, Geeta i SV zadzwonili, aby powiedzieć, że wyjeżdżają z Vaideshwaran Koil, gdzie pojechali po odczyt mojego Nadi (Liść Palmowy- tłum). Wszyscy byli szczęśliwi, ponieważ odczyt potwierdził wszystko to, co Swami powiedział mi. W trakcie wieczornego satsangu, gdy Jay Prakash czytał czternasty rozdział „Jnana Gity”, sprawdziłam tamilską wersję. Pod koniec rozdziału, kiedy odwróciłam na stronę, aby przeczytać „Ostatni Atom”, zobaczyłam na niej krople amrity. Aszramici i ja wzięliśmy trochę, myśląc, że pochodzi ona z notesu. Na tej samej stronie przeczytaliśmy, jak przybywa Sathya Yuga jako Amrit Yuga. Potem zobaczyłam, że amrita wypływa z mojej ręki, maleńkie krople było widać na moim palcu wskazującym. Wszyscy wzięli trochę, a ja powiedziałam: „Wypełniona jestem Sai Rasą. Jest to Nektarowa Rasa, która popłynie do wszystkich na świecie. Sathya Yuga będzie Nektarową Amrit Yugą.” Amrita ukazała się, gdy czytano tamtejszy fragment. Umyłam ręce, a mimo to więcej amrity wydzielało się. Oszczędziłam kilka kropli, aby dać SV, Geecie i Yamini.

SV, Geeta i Yamini wrócili późno w nocy. Słuchaliśmy zapisu jednego z moich Nadi, który stwierdzał: „W dniu Nowiu Księżyca, kilka minut po północy, przybędą niebiańscy posłańcy i wezmą Vasanthammę do siedziby Bhagawana Sri Sathya Sai Baby. Po czym urzeczywistni ona Stan Shiva Shakthi. Następnego dnia wszystkie wady świata zostaną usunięte…”

Nadi zawierały wiele tego rodzaju objawień, co potwierdzało to, co Swami już mi powiedział. Przeczytałam o nich aszramitom ze swojego pamiętnika.

W dniu 6-go lutego 2008 r. w medytacji Swami powiedział: „Podejmij silną Sankalpę. Ty jesteś Shakthi.” To, co Swami powiedział mi wtedy i co Nadi mówią teraz, jest tym samym.

Słuchałam objawień z pięciu różnych tekstów Nadi. Ogłaszają one, że jestem Shakthi, Mahalashmi i że jestem przyczyną przybycia Sathya Yugi. Odczyty również powiedziały, że świat pozna mnie jako Vasnatha Sai Babę; jednak nic z tego nie interesowało mnie. Tylko jedna myśl stale przychodziła do mnie: ‘Chcę Swamiego już teraz.’

Zdecydowaliśmy się odprawić yagnę o godzinie 23.00 i usiąść do medytacji o godzinie 23.40. Medytowałabym w swoim pokoju tak, jak Swami powiedział mi, podczas gdy aszramici medytowaliby na werandzie.

Po południu Eddy powiedział: „Niebieski ptak, który przyleciał tutaj na urodziny Swamiego, usiadł na roślinie i brał miód z każdego kwiatu. Próbowałem sfotografować, ale on odfrunął.” Powiedziałam, że był to Swami.

6 luty 2008 r. Medytacja wieczorna

Vasantha:    Swami, co powinniśmy robić dziś wieczorem? Czy mamy medytować po yagni?

Swami:          Medytujcie. Wszystkie dewy zobaczą nasz związek.

Vasantha:    Swami, dlaczego amrita wypływała z moich palców wczoraj?

Swami:   Gdybym powiedział ci, że dzisiaj twoje ciało stanie się ofiarą, powiedziałabyś, że nie jest ono jeszcze czyste. Pokazałem więc, że całe twoje ciało jest nektarowe.

Vasantha:    Swami, dzisiaj przyleciał ten sam niebieski ptak, którego widzieliśmy na Twoje urodziny.

Swami:          Przybywam. Mam zamiar wypić ten nektar. Ptak to symbolizuje.

Koniec medytacji

Z radością podzieliłam się tą wiadomością z aszramitami. Wieczorem jeszcze raz przeczytaliśmy Nadis. O godzinie 20.00 odpoczywałam, wszyscy kąpali się i zmieniali ubiory. Nałożyłam czerwone sari. O godzinie 22.45 poszliśmy do yagni. Była pięknie ozdobiona, jak sala zaślubin. Liście bananowca były przywiązane z każdej strony. Filary zostały okręcone kolorowym papierem. Wszystko wyglądało bardzo atrakcyjnie. Budynek Suddha Satva został przyozdobiony chorągiewkami i wieloma liśćmi. Wyglądało to jak świątynia Bankey Vihari Radha Krishna w Brindavan.

Odprawialiśmy yagnę, recytując mantrę Ganapati, mantrę Vasanthy Sai, Sai Gayatri, Durga i Lakshmi Gayatri. W połowie yagni Eddy poprosił, aby włożyć do ognia jego pierścień Navaratna. Zakończyliśmy yagnę o godzinie 23.30 i wróciliśmy do głównego budynku. Usiadłam w swoim pokoju i medytowałam. Inni medytowali na werandzie.

Medytacja

Vasantha:     Swami! Swami!

Swami:            Chodź, pójdźmy.

(Swami i ja udajemy się do Prashanthi Nilayam i jesteśmy w domu obok Jego rezydencji…)

 Teraz podejmij Sankalpę. Pragnij podzielić siebie na dwoje. Pragnij Nowego Stworzenia.

(Kłaniam się Swamiemu…)

Vasantha:    Swami, proszę, najpierw pobłogosław mnie. O, trzydzieści trzy crore  dewów, bhaktów, mukthów i siddhów, potrzebuję błogosławieństwa was wszystkich. Podejmuję Sankalpę z błogosławieństwem wszystkich.

Rozpoczynam Nowe Stworzenie. Dzielę siebie na dwoje – na Vasantha Sathya i Vasantha Prema. Jest to moja silna Sankalpa.

Kiedy tylko wypowiedziałam te słowa, młody Swami wyłonił się ze mnie jako Vasantha Sathya i młoda Vasantha jako Vasantha Prema; wypełniają oni cały świat.

Swami:       Teraz chodźmy do świata niebiańskiego.

Idziemy do Indra Loki. Tam dewy obsypują nas kwiatami i śpiewają: „Jaya Vijayee Bhava’. Pan Indra przybywa i pada do stóp Swamiego i pyta: „Czy mam spełnić Matki życzenie teraz?” Swami odpowiada: „Tak, spełniaj.” Pan Indra szykuje rydwan i lata po niebie. Wszyscy obserwują go, gdy dociera do celu, coś obraca i przybywa z powrotem. Kłania się Swamiemu i mówi: „Przestawiłem Zegar Uniwersum”. Swami mówi mu; „Teraz powrócimy.” Indra przywozi rydwan i mówi: „Proszę, weźcie go i jedźcie.” Swami i ja wsiadamy do rydwanu i lecimy po niebie. Mathali, powożący Indry, pyta Swamiego: „Dokąd pragniesz się udać?” Swami odpowiada: „Mathali, jedź do Mukthi Nilayam.” Rydwan zatrzymuje się naprzeciwko budynku Suddha Satva i wysiadamy. Gdy zabiera się w podróż powrotną, Swami mówi: „Mathali, powiedz Indrze, że jestem tu w pełni.” Idziemy do naszego pokoju.

Koniec medytacji

Wszystko to zdarzyło się w medytacji. Medytowałam jak powiedział Swami. Nadis powiedziały: „Posłańcy niebiańscy zabiorą Ammę do Deva Loki.” Jednakże to Swami zabrał mnie do Deva Loki. Widzieliśmy, jak Indra przestawia Zegar Uniwersum na 7. luty. Zapisałam te wszystkie objawienia, zanim czytaliśmy o nich.

Podejmując Sankalpę, podzieliłam siebie na dwoje: na Vasantha Sathya i Vasantha Prema. Ta więc Uniwersum wypełnione jest wieloma Sathya Sai i Vasantha Sai, które wyłoniły się ze mnie.

7 luty 2008 r. Medytacja poranna

Vasantha:    Swami, myślałam, że minionej nocy przebędziesz fizycznie, ale przybyłeś tylko w medytacji.

Swami:             Teraz nie możemy rozmawiać w formie fizycznej. Dlatego wstąpiliśmy do świata niebiańskiego. Dewy wiedzą, kim jesteśmy. Świat nie wie.

Vasantha:         Zatem nigdy nie będę mogła zbliżyć się do Ciebie fizycznie?

Swami:              Twoja Sharira Nivedhan jest całkowita. Chciałaś ofiarować swoje ciało. Oczyściłaś je i ofiarowałaś je. Twoje indywidualne ofiarowanie stało się kosmiczną ofiarą. Mogłaś stwarzać tylko wtedy, kiedy Sharira Nivedhan została zakończona. Pokazałem ci to w Deva Loce. Naszym związkiem jest Nowe Stworzenie. Nadis wszystko to potwierdzają.

Koniec medytacji

Swami mówi w” Sutra Vahini”:

„Wszyscy wielcy ludzie są wizerunkami Boga. Tworzą oni jedną kastę w królestwie Boga. Należą oni do jednej nacji. Każdy musi zainteresować się zrozumieniem praktyk i wiary innych. Wtedy każdy z oczyszczonym umysłem i kochającym sercem osiąga Boską Obecność z innymi. Zasada harmonijnej jedności jest istotą wszystkich religii i wiar.

…Dzisiaj doświadczenie i mądrość proroków, którzy odsłonili tajemnicę Kosmosu oraz ich uczucia powszechnej miłości nie są doceniane, akceptowane ani szanowane.”

Różnice między religiami trzeba wykorzenić. Nauczanie wszystkich religii jest takie same. Moje doświadczenie wyjaśnia tajemnicę Kosmosu. Pokazuję, czym jest Powszechna Miłość. Cały Kosmos wypełniony jest uczuciami Premy, uczuciami czystej Miłości; jest to Vasanthamayam. Nie będąc w stanie tego zrozumieć, wielbiciele widzą Swamiego tylko jako fizycznie ograniczone ciało i nie akceptują Uczucia Wszechboskiego. Może zaakceptowaliby Sathya Yugę, gdybym pokazała swoją Premę do Ramy lub Kryszny, zamiast do Swamiego. Gdybym podzieliła siebie na Krysznę i Vasanthę zamiast dzielić siebie na Sathya i Vasantha, wtenczas by zaakceptowali.

Sutra 5

‘Eekshather na asabdam’

ŚWIADOMOŚĆ, NIE MATERIA JEST PIERWOTNĄ PRZYCZYNĄ KOSMOSU

Prosiłam Swamiego, aby przybył fizycznie i dał mi padanamaskar; tylko wtedy podjęłabym Sankalpę. Poprosiłam: „Swami, przybądź tylko na dwie minuty!” Wszyscy aszramici droczyli się ze mną, mówiąc: „Gdyby Swami przybył, czy zostawiłabyś Jego stopy po dwóch minutach?”

Powiedziałam: „Kiedy padnę do stóp, On zniknie, pozostawiając mnie na podłodze.” Jednak Swami nie przybył. Ludzie świata nie są jeszcze wystarczająco dojrzali. Ponieważ Dewy wiedzą kim jesteśmy, Swami i ja udaliśmy się razem do niebiańskiego świata. W obecności wszystkich Indra przestawił Zegar Kosmiczny. Ja jestem Shakthi Swamiego. Przybyliśmy tutaj, aby zademonstrować Zasadę Purusha Prakrithi. Zasada ta przyjmuje formę Nowego Stworzenia i Nowej Yugi. Swami powiedział mi o tej Zasadzie w 1998 r. i chociaż obawiałam się, napisałam o niej w książce „Liberation Here Itself Right Now!” („Wyzwolenie Tutaj Teraz Natychmiast!” – tłum.), cz. 2. W tamtym czasie niektórzy wielbiciele udali się, aby skonsultować moje Nadi. Nadi powiedziały prawdę o związku Swamiego i moim. Pokazały to wyraźnie. Były to lata mojego kształtowania się. Urodzona jako zwyczajna kobieta, dowiodłam poprzez sadhanę, że jestem Prakrithi. Teraz, 10 lat później, kiedy moja sadhana jest kompletna, Nadis ujawniają więcej o naszym związku.

Napisałam, jak przybywa Nowa Yuga, ujawniając, że podejmę Sankalpę i przestawię Zegar Uniwersum w dniu 7-go lutego 2008 r. Nadis ujawniły to samo.

Siódmego lutego jest dniem mojej Sankalpy…

‘…Dzielę siebie na dwoje – na Vasantha Sathya i Vasantha Prema. Nowe Stworzenie rozpoczyna się dzisiaj. Uniwersum wypełnia się wieloma Sathya Sai i wieloma Vasantha Sai wyłania się ze mnie. Wszyscy doświadczą Prawdy i Miłości.’

Poprzez sadhanę opróżniłam siebie. Wtenczas Swami wypełnił mnie Swoją Sathya. Teraz Jego Sathya jest we mnie w pełni. Jego Prawda wypełniła się we mnie. Teraz ta Vasantha Sathya pragnie stworzenia. Natychmiast po podjęciu Sankalpy, dzieli się na dwoje. Vasantha Sathya staje się męskim aspektem, podczas gdy Vasantha Prema staje się aktywnym, żeńskim aspektem, który rozpoczyna stwarzanie.

Niech świat zrozumie, że imię Sathya Sai zostało dane Prawdzie, a imię Vasantha Sai zostało dane Premie. Nie odnosi się to do fizycznego ciała inkarnacji Boga, Bhagawana Sathya Sai Baby ani do fizycznego ciała Vasanthy Sai, wielbicielki.

Są to tylko uczucia. Imię i forma zostały dane, aby zrozumieć uczucia. Tylko uczucia się narodzą. Teraz wszyscy mężczyźni narodzą się z uczuciami Swamiego, a wszystkie kobiety z moimi uczuciami. To uczucia się rodzą.

Na tym świecie smutku, człowiek nie jest w stanie wznieść się ponad myśli o ciele fizycznym mężczyzny i kobiety. Z ery na erę, z narodzin do narodzin jest to myśl śmieci, która zajmuje umysł człowieka. Nie jest on w stanie wejść ponad świadomość ciała. Kiedyś pewna osoba wykpiła mnie i pokazując zdjęcie w jednej z moich książek, powiedziała: „Swami jest Kryszna. Ty jesteś Radha, a to jest kosmiczne łono!” Jego umysł nie był w stanie wejść ponad tę myśl.

Wspomniana fotografia w książce nie miała związku z fizycznym ciałem Swamiego. Ponieważ organizacja Swamiego związana jest z Nim poprzez Jego fizyczną formę, nie są oni w stanie zrozumieć związku duchowego. Dla nich istnieje tylko ‘fizyczny’ Swami. Nie są oni w stanie pojąć Wszechprzenikającej Zasady Boga. Oni nawet niechętnie odnoszą się do tego, aby to zrozumieć.

Bóg zstępuje jako Awatar, aby ochraniać i promować Dharmę, Gdyby została utworzona organizacja w czasach Kryszny, oni nawet zakazaliby śpiewać pieśni Meery! Oni zdelegalizowaliby organizacje ku czci Radha Krishna. Nie pozwoliliby śpiewać bhadżanów Radha Krishna, mówiąc:

„Hej! Ona nie jest żoną Kryszny! Nie ma fizycznego związku między nią a Kryszną. Śpiewajcie tylko pieśni o Rukmini! Nie wolno pisać żadnych książek o Radha i Krysznie. Nie należy oddawać im czci. Możecie pisać opowieści o Krysznie oraz Jego innych ośmiu żonach, ale nie powinniście pisać o Radha. Ona nie ma fizycznego związku z Kryszną. Wrzućcie Premę Radhy do kosza na śmieci.”

Dzięki Bogu Awatarzy Rama i Kryszna nie mieli żadnej organizacji. Dlatego miłość Radha Krishna pozostała najwyższa.

Tylko w obecnej Kali Yudze powstają te niebezpieczne myśli łączenia i wiązania fizycznego ciała z Bogiem. Dlatego Bhagawan Sri Sathya Sai Baba nie pozwala mi zbliżyć się do Jego fizycznej formy. On wie, że ludzie Kali nie potrafią zrozumieć naszej czystej Boskiej Miłości, stąd też nie zgadza się On na to, bym miała nawet trwający minutę padanamaskar. Trzydzieści trzy crore dewów wie i ma świadomość, kim jesteśmy. Mędrcy ogłaszają w Świętych Nadis, że jesteśmy Mahavishnu i Mahalakshmi, Shiva i Shakthi.

Moja Prema dla Swamiego dokonuje transformacji Kali i wprowadza Sathya Yugę. Dzielę siebie na dwoje: na Sathya i Prema. Cechy nie mają formy. Sathya, Prawda nie ma formy. Jak zatem możemy widzieć ją w działaniu? Aby pokazać i wyjaśnić istnienie Prawdy, ujawnione zostało imię i forma Sathya Sai. Podobnie, Prema we mnie ujawniona jest w imieniu i formie Vasantha. Prema również nie ma formy. Jak pokazać ją w działaniu, idącą do wszystkich? Dlatego przyjmuje ona imię i formę Vasanthy. Teraz zaczyna się stwarzanie. To Nowe Stworzenie będzie wypełnione tylko Sathyą i Premą. Nie ma to związku z fizyczną formą Sai. Proszę, zrozumcie to jasno i wyryjcie głęboko w swoim sercu. Nie dajcie się porwać dzikiej wyobraźni, że Sathya Sai jest mężczyzną, a Vasantha jest kobietą. Ucieleśniamy jedynie Kosmiczną Zasadę.

Przybyliśmy, aby zademonstrować, jak poprzez moją Premę Nowa Yuga zaczyna istnieć. Przybyliśmy, aby pokazać, że Prema Radha Krishna jest fundamentem Sathya Yugi. Gdyby nowa Sathya Yuga narodziła się po rozpadzie w zwyczajny sposób, człowiek zrozumiałby łatwo Zasadę Stwarzania. Ponieważ jednak Nowa Era rodzi się bez destrukcji, człowiek jest zakłopotany. Przybyliśmy, aby pokazać, jak przybywa Nowa Era bez Pralayi.

7 luty 2008 r. – Co jest ważnego w związku z tą datą? Jest to dzień Sankalpy dla Nowego Stworzenia. Wszystkie Nadis objawiają tę Prawdę. Jest to moje własne Stworzenie. Poprzez moje Prema Bhakthi Kundalini się podniosła, Sahasrara otworzyła się i wyłoniła się matryca dla Nowego Stworzenia. Moje uczucia stały się tym Stworzeniem, zatem Kali Yuga staje się Sathya Yugą.

Jestem Swamiego Shakthi. Ból z powodu mojego odseparowania się od Niego stwarza Sathya Yugę. Jest to Stan Brahma. Moja niezaspokojona tęsknota za Jego bliskością stwarza niezliczone liczby Sathya Sai. Tęsknota jednej Vasanthy z powodu rozdzielenia od jednego Sathya Sai stwarza niezliczone liczby Sathya Sai i Vasanthy na całym świecie. Imię i forma każdego może być inna, ale uczucia są tylko moje. Jest to Vasanthamayam; moje uczucie Prema i Sathya przenikają wszystko. Mimo iż przez minionych dwanaście lat Swami mówił mi, kim jestem, a Nadis oznajmiły moją Prawdę przed dziesięcioma laty, nie mogłam znaleźć satysfakcji. Ponieważ nie ma we mnie ‘ja’, nie jestem w stanie wiedzieć, kim jestem.

Swami zmęczony jest mówieniem mi, kim jestem. Jednak cztery słowa wypowiedziane przez jednego człowieka: „Radha Krishna Kosmiczne Łono”, sprawiły, że znam prawdę, bez cienia wątpliwości, kim jestem. Teraz ja oznajmiam:

„…Ja sama stworzę Nową Yugę. Stworzę wszystkich mężczyzn ze swoimi uczuciami Sathya, a kobiety z moimi uczuciami Prema. Stworzę dzieci z uczuciami mądrości. Jest to Vasantha Yuga, nie Sathya Yuga. Tu istnieje tylko Sathya, Prema i Jnana. Niczyje uczucia nie mogą wejść. Tylko owe trzy istnieją. Tylko Ja jestem…tylko Moje uczucia. W tej Nowej Yudze , w całej Yudze tylko Ja jestem. Jest to więc Vasantha Yuga. Należy ona tylko do mnie. Nikt inny nie ma żadnych praw.”

Człowiek jest wiecznie pogrążony w fizycznym ciele. Podróż duchowa jest wejściem do wnętrza, widzeniem Boga wewnątrz. Dla tych, którzy są na ścieżce duchowej, nie ma pożytku widzenie Boga tylko w formie fizycznej. Człowiek musi szukać wewnątrz. Pozostawiając fizyczne ciało, powinien wejść do ciała subtelnego. Z subtelnego, musi osiągnąć ciało przyczynowe. Dopiero po tym łączy się on z Bogiem w stanie nad przyczynowym. Oznacza to koniec jego podróży. Człowiek rodzi się tylko z tej przyczyny.

Jednak człowiek zapomina o tym i łączy wszystko z ciałem fizycznym. Jaki jest pożytek?

Ponieważ tacy jesteście, widzicie Boga również z fizycznej perspektywy i łączycie z Jego fizyczną formą. Poprzez ścieżkę sadhany jeeva (czyt. dżiwa, dusza – tłum.) powinna przekroczyć wszystkie trzy ciała i połączyć się z Bogiem w stanie nad przyczynowym. Opuściłam ciało przyczynowe. Dlaczego zatem nie połączyłam się? Dlaczego jestem tutaj? Nikt nie może żyć w stanie nad przyczynowym. Przybyłam od Swamiego. Wyłoniłam się z Jego ciała jako Jyothi (dżjoti, Światło – tłum.). W swoich ostatnich chwilach ponownie zamienię się w Jyothi i połączę się w Nim. Stąd też moje ciało nie jest ciałem fizycznym; jest to Ciało Nad Przyczynowe.

Sutra 6

‘Gounascheth na, Atma Sabdaath’

NAJWYŻSZA JAŹŃ JEST PIERWOTNYM BYTEM, A NIE PIERWOTNĄ MATERIĄ

8 luty 2008 r.

Dzisiaj, kiedy siedziałam na werandzie i pisałam, Prabhakar, który sprzątał pokój modlitw, przyszedł i powiedział: „Amma, jest linia pośrodku obrazu Ramy. Chodź i zobacz.” Wszyscy poszliśmy popatrzeć. Ponieważ obraz wisiał wysoko na ścianie, powyżej poziomu oczu, nie mogłam zobaczyć linii. Obraz zdjęto, abym mogła lepiej zobaczyć. Tuż nad łokciem Lakshmana ciągnęła się linia w poprzek obrazu do rąk Ramy i Sity. Była to linia prosta. Zastanawialiśmy się, dlaczego linia biegnie przez środek obrazu. Zbadaliśmy, aby ustalić, czy nie jest to kurz, ale nie był. Powiedziałam, że może to być dowód dla wczorajszego satsangu o początku Nowego Stworzenia, kiedy to dzielę siebie na dwoje. Każdy aszramita dał inną przyczynę dotyczącą linii. Zapomniałam o tym po chwili i kontynuowałam pisanie.

Medytacja w południe

Vasantha:    Swami, Swami. Dlaczego napisałam, że stwarzam, dzieląc siebie na dwoje? Ja nie jestem. Chcę tylko Ciebie.

Swami:           Nie płacz. Wszystko, co napisałaś, jest poprawne. To twoje uczucia przyjmują formę. Cokolwiek napisałaś, przyjmie formę.

Vasantha:      Nie Swami…Chcę tylko Ciebie.

Swami:            Ja zawsze jestem z tobą. Teraz możemy być jak zawsze jesteśmy. Uczucia, jakie miałaś, pisząc to, staną się Sathya Yugą. Uczucia te nie przyjmą formy działania.

Vasantha:      Swami, dlaczego jest linia w środku obrazu Rama Sita?

Swami:            Jest to po to, aby pokazać, że podzieliłaś siebie na dwoje.

Vasantha:       W takim razie należało to pokazać na obrazie Radha Krishna.

Swami:            Oni nie byli poślubieni. Dla Nowego Stworzenia Rama i Sita są najbardziej odpowiedni.

Vasantha:      Mamy obraz Rukmini, Kryszny i Sathyabamy. Tam można było narysować linię.

Swami:           Nie, to pokazuje dwa małżeństwa. Narodziłaś się z czystości Rama Sita.

Vasantha:      Dlaczego zatem Lakshmana?

Swami:           To jest dla Mądrości. Stwarzasz troje: Sathya, Prema i Jnana.

Koniec medytacji

Ponieważ pisałam z tak cudownymi uczuciami, Swami pokazał linię pośrodku obrazu Rama, Sita i Lakshmana. Podzielenie siebie na Vasantha Sathya i Vasantha Prema jest linią pośrodku Ramy i Sity. Stworzenie siebie jako dzieci mądrości jest linią na Lakshmanie. Linia zaznaczona przez Lakshmana w „Ramayanie”, była Agni Rekha, Linią Ognia. Na obrazie linia Lakshmana symbolizuje Mądrość.

Lakshmana nakreślił linię naprzeciwko Sity i prosił ją, aby nie przekraczała jej. Była to Linia Ognia. Nikt nie mógł jej przekroczyć. Napisałam, że Sathya Yuga jest Yugą Mądrości, Yugą Ognia. Inne uczucia prócz Vasanthy nie mogą wejść. Ogień Mądrości spali wszystkie uczucia świata na popiół.

Rama i Sita nie zbaczali z Dharmy nawet w myśli. Czystość Radhy była taka sama. Jednakże Radha i Kryszna nie zawarli związku małżeńskiego. Ich miłość była boska. Narodziłam się tutaj ponownie i zmieniam całą erę. Robię ją czystą i świętą, Nowe Stworzenie. Ludzie zawrą związek małżeński tak, jak zrobili to Rama i Sita i będą mieli dzieci z Ogniem Mądrości jak Lakshmana.

Atma, Pierwotny Byt, dzieli Siebie na dwoje i zaczyna stwarzanie. Pragnienie powstaje we mnie, zostaje podjęta decyzja, podjęta zostaje Sankalpa i przybywa Stworzenie.

Prabhakar i Srilata kupili  jedwabne sari dla mnie oraz dhoti i szatę dla Swamiego na dzień 7-go lutego. Wieczorem błogosławieństwo Swamiego ukazało się na ubiorach. Położył On trzy drobinki vibuthi na jednej stronie sari oraz trzy drobinki na innych ubiorach. Spalona gałązka była pod sari. Nie wiedzieliśmy, co to znaczy. Powiedziałam Swamiemu: „Swami, wystarczy już Karmasamhary i Kaamadahany; wszystko się skończyło. Proszę, obdarz jutro amritą. Niech Sathya Yuga…Amrit Yuga przybędzie!”

9 luty 2008 r. Medytacja poranna

Vasantha:    Czym jest to vibuthi i oliwa na sari?

Swami:          Karmasamhara i Kaamadahana już minęły. Ukończyłaś to wczoraj i przestawiłaś Zegar Uniwersum swoimi uczuciami.

Vasantha:    Co oznacza spalony patyk?

Swami:          Jest to bambus. Gdy drzewa bambusa ocierają się o siebie, mogą wzniecić ogień i podpalić cały las. Symbolizuje to dzieci Mądrości.

Koniec medytacji

Z powodu mojego wczorajszego energicznego pisania Karmasamhara i Kaamasamhara już są zakończone. Od tej chwili dzieci Mądrości będą się rodzić w Sathya Yudze. Taka jest wiadomość. Podjęłam Sankalpę, stąd stwarzanie rozpocznie się ode mnie. Jak ja każdy będzie żyć tylko dla Boga. Mężczyźni narodzą się wskutek moich uczuć Sathya, a kobiety wskutek moich uczuć Prema. Dzieci narodzone im będą dziećmi Mądrości.

…’Wszystko, co posiadam jest Sathya, Prema i Jnana. Cała Yuga będzie płonąć Mądrością. Jest to Agni Yuga i Jnana Yuga. Jednakże Ogień ten nie będzie palić. Jest to Vasantha Agni. Jest to Ogień, któremu towarzyszy łagodny wietrzyk wiosny. Cała Yuga tańczyć będzie w błogości. Będzie to taniec Ognia, taniec błogości.’

Następnego ranka poszliśmy na Prema Yagnę, jak zwykle. Po Arathi zauważyliśmy, że kwiaty bananowca rozchyliły się i amrita kapała po kropelce. Spadła na ziemię i mrówki tłoczyły się przy niej. Kwiaty na obu palmach otworzyły się; nektar sączył się z każdego maleńkiego kwiatka. Wszyscy byli tego świadkami i zrobiono fotografię. Zadzwoniliśmy do SV i powiedzieliśmy, aby przyszedł i zobaczył. Wszyscy byli zdumieni. Kiedy usunęliśmy wiązki maleńkich kwiatów, zobaczyliśmy, że również one były wypełnione amritą. Wszyscy radowali się tym wielkim cudem.

8 luty 2008 r. Medytacja w południe

Vasantha:    Swami, amrita wypływała z kwiatów bananowca.

Swami:          Twoja Sahasrara otworzyła się, zatem nektar wylewa się z ciebie na cały świat. Wszystko zdarza się dzięki tobie. Jest to dla Nektarowej Yugi.

Koniec medytacji

Minionego wieczoru powiedziałam Swamiemu: „Po co potrzebne jest vibuthi i oliwa teraz, kiedy Kaamadahana i Karmasamhara są skończone? Niech od teraz płynie amrita.” Dlatego Swami dał amrite z kwiatów bananowca; jest to bezpośredni dowód. W kwiecie bananowca, kiedy duże płatki się otworzą, kiście maleńkich kwiatków widać wewnątrz. Tu, ogromny płatek odchylił się i wyglądał jak kaptur Adisesha. Pod nimi, z wiązek maleńkich kwiatów sączył się nektar. Swami odniósł się do tego i powiedział: „Twoja Sahasrara otworzyła się i wypływa nektar.”

Kiedy osoba indywidualna stosuje sadhanę i Sahasrara otwiera się, wyłania się matryca. Wszystko ma miejsce zgodnie z matrycą. Moja matryca przynosi Nowe Stworzenie. Przynosi ona Nową Yugę, Nektarową Yugę. Za pomocą kwiatu bananowca Swami pokazuje dowód na otwarcie się tysiąca płatków i wypływanie nektaru. Kwiat bananowca ma niezliczone maleńkie kwiatki wewnątrz. Symbolizują one 1000 płatków Sahasrary. Dlaczego liście palm banana i drzew mango przywiązuje się w domach i świątyniach? Robi się to w domach i świątyniach w trakcie świąt, ślubów oraz grihapravesham po to, aby odpędzić złe wibracje. Tu zostało pokazane, że w Sathya Yudze żadne siły zła ani negatywne myśli nie mogą wejść.

Tamilskie przysłowie powiada ‘linia kontynuowana jest jak jedno drzewo bananowca rośnie pod drugim.’. Wszyscy w Sathya Yudze są linią Boga. W Sathya Yudze wszyscy będą należeć do rodziny Boga, wszyscy będą dziećmi Mądrości. To jak drzewa bananowca rosną, stanowi symbol tego, jak generacje bujnie rosną. Z dziadka do ojca, z ojca do syna, z syna do wnuka, wszyscy są Sathya. Od Babci do matki, od matki do córki i od córki do wnuczki – wszystkie są Prema. Tutaj wszyscy pochodzą od Boga, cała linia jest boska, z pokolenia na pokolenie. W Sathya Yudze każdy będzie należał do rodziny Boga. Wszyscy są dziećmi Mądrości. Ten potok nektaru pokazuje, że Pierwsza Yuga pochodzi od Samego Boga.

Zdarzenie to pokazuje również wszechwiedzę Swamiego. Oliwa symbolizuje Karmasamhara, vibuthi pokazuje Kaamadahana. Jak pokazać otwarcie tysiąca płatków Sahasrary i wypływanie nektaru? To On zrobił w unikatowy i piękny sposób poprzez kapanie nektaru z kwiatu bananowca. Jednak większość nektaru wylała się na ziemię i wsiąkła w nią. Ilustruje to wcześniejszy esej „Rozbicie naczynia nektaru”. Napisałam tam, że nasączam każde ziarno piasku, aby przybyła Sathya Yuga. Dzisiaj Swami pokazał to w rzeczywistości.

Nadi mówią: „Tylko ona może uświęcić Ziemię”…w dniu 7-go lutego wszystkie wady świata zostaną usunięte. Swami powiedział w „Sutra Vahini”:

„Życie przeżywa się w pełni poprzez łączenie świata za pomocą dziewiętnastu sposobów kontaktu – pięciu zmysłów, pięciu organów działania, pięciu żywotnych rodzajów powietrza oraz czterech wewnętrznych narzędzi: umysłu, intelektu, świadomości i ego.”

W moim przypadku wszystko to łączy się z Bogiem i umożliwia mi stwarzanie Nowego Uniwersum.

Sutra 7

‘Heyathwa-avachanaath-cha’

BOSKA WOLA JEST PRZYCZYNĄ WSZYSTKICH PRZYCZYN

‘Całe Uniwersum jest projektowane przez Boską Wolę. Bóg jest podstawową przyczyną i źródłem dla Stworzenia zwanyego Uniwersum. Sathya Yuga przybywa w oparciu o tę zasadę.’

Jak stwierdzono w pismach świętych, człowiek rodzi się z pożywienia. Wcześniej napisałam, jak Stworzenie stosuje się do naturalnego cyklu. Każdy, kto się narodził, musi wykonywać yagnę. Yagna powoduje, że deszcz pada. Deszcz powoduje, że rosną plony. Z pożywienia i ziarna rodzi się człowiek.

Czym jest yagna? Jest nią wykonywanie bezinteresownego działania. Wszystkie czynności w życiu wykonywałam jako yagnę. Codziennie odprawiamy Prema Yagna, aby usunąć zło Kali i zmienić ją na Sathya Yugę. Moje uczucia to samiths czyli patyczki. Yagna odprawiana w ten sposób wprowadza Sathya Yugę. Dlatego Swami pokazał wypływanie nektaru z palmy bananowca. Sathya Yuga jest Nektarową Yugą. Po yagni i płynięciu amrity padało bez przerwy przez trzy dni.

10 luty 2008 r. Medytacja poranna

Vasantha:     W jednym z Nadi powiedziane jest, że żona Kagabhujandara jest w moim ciele. Mówi się również, że Shirdi Baba, Mędrzec Suka też są we mnie…jak wielu? Nie chcę tego. Swami, moje ciało należy tylko do Ciebie. Proszę Swami, nie chcę tego wszystkiego.

Swami:              Wszystko jest symboliczne. Oni dają formę uczuciom. Shirdi Baba jest tylko Mną. Powiedziałaś, że wszyscy na świecie powinni nam się narodzić jako nasze dzieci i jak Mędrzec Suka powinni biegać, poszukując Boga. Uczucia te pokazane są przez te formy.

Koniec medytacji

Powiedziałam, że cały świat powinien narodzić się Swamiemu i mnie. Powinnam nosić wszystkich w swoim łonie; wszyscy powinni pić tylko napój Sai Rasa. Modliłam się, aby po narodzeniu się wszyscy byli jak Mędrzec Suka i biegali, poszukując Boga. Dlatego jest powiedziane, że Mędrzec Suka jest w mojej krwi. W Sathya Yudze każdy będzie szukać tylko Boga. Każde dziecko będzie dzieckiem Mądrości. Gdy opróżniłam siebie, Swami wypełnił Swoją Prawdą mnie; takie jest znaczenie Nadis, kiedy mowa jest, że Shirdi Sai jest we mnie. Shirdi Baba znaczy Swami. Jeżeli mowa jest, że Shirdi Baba jest we mnie, oznacza to tylko Swamiego.

Kiedy poszłam do pokoju modlitw na medytację południową, znalazłam cukier na podłodze. Powiedziałam, że jest to dowód na to, iż dzieci narodzone na świecie, będą dziećmi Mądrości jak Mędrzec Suka. W medytacji powiedziałam: „Swami, Nadis mówią, że Bahuladevi jest w moim ciele. Mędrzec Vashista nazywa mnie córką. Co to wszystko jest? Nie…nie mogę tego znieść.”

Swami odpowiedział: „Ty jesteś Moja. Nie płacz.”

Jednak wciąż umysł mój nie był spokojny. Myślałam o słowach w Nadi, które mówiły, że żona Kagabhujandara, Bahumadevi jest we mnie i płakałam.

11 luty 2008 r. Medytacja poranna

Vasantha:     Swami, dlaczego żona Kagabhujandara, Bahuladevi jest we mnie? Nie mogę zgodzić się na to, powoduje to we mnie wielki niepokój. Nie mam spokoju.

Swami:           Wszystko jest symboliczne. Wszyscy są w tobie. Arundhathi stanowi przykład czystości. Jej gwiazdę pokazuje się pannie młodej w trakcie zaślubin; jest to symbol czystości. Bahuladevi jest córką Arundhathi i Vashisty. Mędrzec Kagabhujandar oraz wszyscy inni mędrcy wyłaniają się z ciebie. Ty jesteś Adi Shakthi. Każdy mędrzec ujawnia w Nadi tylko to, co zobaczył. Na przykład -  widząc odcisk twojego palca, ktoś  mówi, że trzy punkty symbolizują trzy atrybuty Boga. Ktoś inny mówi, że dziewięć punktów symbolizuje twoją kontrolę dziewięciu planet. Każdy mędrzec mówi zgodnie ze swoją percepcją. Każdy wyjaśnia pod własnym kątem. Nikt nie może poznać ciebie całkowicie. Ty jesteś Adi Shakthi.

Koniec medytacji

Spójrzmy na wyjaśnienie tego. W trakcie ceremonii ślubnych w Indiach południowych istnieje rytuał, gdzie panna młoda wchodzi na toczydło i patrzy na gwiazdę Arundhathi. Robi się to po to, aby miała czystość Arundhathi. Wskutek najwyższego stanu Arundhathi stała się gwiazdą na niebie. Ten rytuał w trakcie ślubów pokazuje, że każda zamężna kobieta powinna mieć taką samą, najwyższą czystość. Dlatego Mędrzec Vashista zwraca się do mnie w Nadi jak do córki i pokazuje mój wysoki stan czystości.

Swami posłużył się przykładem różnych interpretacji linii na moim kciuku, aby pokazać, jak wszyscy mają indywidualną perspektywę. Zobaczmy.

Suka Nadi

Suka Nadi mówi: „Linie na jej kciuku pokazują ‘linię Mądrości’. Dziewięć punktów pokazuje, że posiada ona kontrolę nad dziewięcioma planetami.”

Swami to samo powiedział mnie i przyjęło to formę książki „Sai Astrology” („Astrologia Sai” – tłum.). Piszę tu, jak pokonałam dziewięć planet. W książce tej Swami poprosił mnie, abym napisała, co się zdarzyło w każdej z dziewięciu lok. Potem, w trakcie pisania książki „Prema Sai Avatar”, cz. 4 Swami poprosił mnie, abym nosiła dziewięć klejnotów, symbolizujących dziewięć planet i abym umieściła je w dziewięciu oddzielnych wyrobach jubilerskich. Następnie opowiedział opowieść o każdym klejnocie i poprosił mnie, abym napisała o tym w książce. Gdy to ukończyłam, Swami poprosił mnie, abym ofiarowała Jemu dziewięć klejnotów. Postąpiłam stosownie do tego, a On przyjął je na darszanie razem z listem. Z kolei Swami powiedział mi, że odesłał je na odpowiednie planety.

Dlatego Mędrzec Suka mówi, że dziewięć punktów na moim palcu pokazuje moją kontrolę nad dziewięcioma planetami. To, o czym napisałam wtedy, jest potwierdzone teraz przez Nadis.

On również mówi: „Stając się starszą, będzie wyglądać młodziej. Baba będzie działać poprzez jej ciało całkowicie. Po ukończeniu 72-go roku życia, zostanie ujawnione, że jest całkowitą inkarnacją Baby. Swamiego imię połączy się z jej imieniem. Stosowniej będzie dla niej, kiedy będzie znana jako ‘Baba’ niż Vasantha.”

Przed dziesięcioma laty Swami połączył Swoje imię z moim poprzez mantrę ‘Om Sri Sai Vasantha Saiesaiya Namaha.’ Nadi również mówi: „Ona całkowicie poświęciła się życiu duchowemu. Ona jest Boginią, która osiągnęła Stan Boski, narodzoną w formie ciała ludzkiego.”

Mędrzec Agasthya

Mędrzec Agasthya mówi, że są trzy punkty na linii papilarnej mojego palca. Jest to linia Mądrości, znaleziona na ręce Tirupati Balaji w formie konchy. Symbolizuje ona trzy zadania: stwarzanie, podtrzymywanie i destrukcję.

Spójrzmy jak owe trzy funkcjonują przeze mnie.

Unicestwianie

Napisałam w wielu książkach o Karmasamhara i Kaamadahana. Swami i ja spalamy Kaamę na świecie poprzez nasze uczucia i unicestwiamy Karmę naszymi fizycznymi ciałami. Jest to zadanie ‘destrukcja’.

Stwarzanie

Kiedy Sahasrara się otworzy, wyłania się matryca dla Nowego Stworzenia, co oznacza, że osiągnięty został stan Brahmy. Napisałam o tym w książce „The Principle of Becoming God” („Zasada stawania się Bogiem” – tłum.). Wyjaśniam tam jak człowiek staje się Brahmą. Teraz Swami mówi mi: „Zapragnij stwarzania. Podziel siebie na dwoje i stwarzaj.” Jest to zadanie ‘stwarzanie’

Podtrzymywanie

Kiedy Sahasrara otwiera się, zaczyna wypływać nektar; jest to podtrzymywanie i ochrona. Jest to dokonywanie transformacji świata poprzez usuwanie wszystkich smutków i ignorancji. Ludzie będą wolni od zmartwień i smutku, w stanie przebudzenia, wiedząc, dlaczego się narodzili. Sathya Yuga będzie Jnana Yugą.

To zadanie podtrzymywania jest łączeniem Tirupati Balaji, który mieszka na wzgórzu, z Lakshmi, u stóp wzgórza; jest to zadanie zjednoczenia Vishnu w Sahasrarze z Mahalashmi w Muladharze. Dokonuje się tego ‘linią Jnana’, mającą kształt konchy. Obwieszcza ona zwycięstwo konchą Sathya Yugi. Mędrzec Agasthya odnosi się do tego w związku z trzema punktami na lewym kciuku. Nadi pokazują to. Był to punkt widzenia Mędrca Agasthyi. On również mówi, że jest to linia ‘uwieńczonej chwały.’

Nadi Agasthya również mówi:

„Będąc w wieku 71 lat, o północy, w tamilskim miesiącu Aippasi, zaświta Sathya Yuga czyli Shakthi Yuga. Tego dnia zmieni się Ammy imię. Do jej imienia Vasantha, przynoszącej wiosnę, dołączone zostanie imię Baba, który ustanawia Prawdę, Prawość i Sprawiedliwość, imię z prefiksem ‘Sri’, jej imię zmieni się na Sri Sri Sri Vasantha Sathya Sai. Ona jest inkarnacją Baby. Świat uświadomi sobie, że ona jest tylko Bogiem, który przybył, aby odkupić świat. Tylko ona posiada moc, aby zmienić karmiczne rachunki pana Yamy.”

Ponownie Mędrzec mówi: „Bhagawan Sai Baba był w formie Manoharana, jej męża.”

Moja moc używana jest do wyeliminowania karmy wszystkich. W 2002 r. Swami powiedział mi, że tylko On mnie poślubił. Teraz Nadi potwierdzają to samo.

Mędrzec Gorakka

W Nadi Mędrzec Gorakka mówi:

„Linie na jej palcu są liniami Meru. Dwie kropki oznaczają łaskę i mądrość Sarasvathi i że jest ona Kwiatem Wedy, który odżywiany jest mlekiem Mądrości.”

W mojej książce „Liberation Here Itself Right Now!” („Wyzwolenie Tutaj Teraz Natychmiast!” – tłum.), cz. 3 Swami poprosił mnie, abym podzieliła tę książkę na trzy części, używając trzech Wed jako tytuły. Codziennie piję mleko Mądrości. Zapisuję Najwyższą Mądrość w formie książki. W książce „Prema Sai” cz.3 cytowałam Swamiego w rozdziale „Transmigracja Boga”. Tam mówi On: „Nawet Sam Bóg transmigruje w ciebie, twoja natura Mądrości pozostanie taka sama.” Poprzez tę Mądrość, zmieniam Kali Yugę na Jnana Yugę.

Cała Yuga jest tak ustalona, aby spalać Ogniem Mądrości. Na fotografii z yagny, odprawionej w Aszramie, widać boginię Sarasvathi, siedzącą na łabędziu,  wypuszczającą strzały Mądrości. Widać osobę, która trzyma łuk. Swami powiedział: „Jest to Sri Rama. Strzałami mądrości zmieniasz Ramayanę na Premayanę.” Symbolizuje to transformację yug Mądrością. Mędrzec Gorakka widzi mnie jako Jnana Sarasvathi; jest to jego punkt widzenia.

Mędrzec Kagabujandar

Mędrzec mówi w Nadi:

„Ona zna sztukę uzdrawiania, astrologię i mantrę. Dwie kropki przyznają władzę, aby rządzić.”

Potem jest mowa, że Kagabujandar pościł cały dzień, odprawiał pokutę , udał się na Kailash i zabiegał o błogosławieństwa Pana, dopiero wtedy pisał dalej. Następnie powiada on:

„Sri Vasantha Sai Amma jest Bogiem, który przybył jako Awatar, nie po to, aby żyć dla siebie. Jej życie jest dla Dobra Powszechnego. Przybyła, aby promować Sanathana Dharmę oraz prowadzić ludzi na ścieżce duchowości. Jej Mądrość jest wrodzona, nie pochodzi z uczenia się. Ma błogosławieństwa i łaskę Bhagawana Sri Sathya Sai Baby i żyje z Nim w ciele subtelnym. Ustanowiła ścieżkę Premy, będącą jedyną zasadą, aby osiągnąć Boga. Ona i Baba połączą się i będą żyć jako Jedno.”

Nadi Mędrca Vashista

Mowa tu jest o tym, że w dniu, kiedy Nadi jest czytany, Mędrzec Vashista udaje się do Sathya Loki w porze Brahma muhurta i odprawia pokutę, aby uzyskać błogosławieństwo Pana Brahmy. Dopiero wtedy daje odczyt. Mędrzec Vashista mówi:

„Zazwyczaj przed czytaniem tekstów Nadi ofiaruje się modlitwy Bogu. Jednakże w przypadku tej boskiej kobiety zabiegam o błogosławieństwa dewy Brahma, po odprawieniu tapasu. W 71. roku życia otrzyma ona całkowitą łaskę Boga, błogosławieństwa Sathya Sai Baby. Odprawi ona wiele yagni dla dobra świata. Z tego powodu nie tylko dojdzie do zmiany praw świata, ale również cudów świata. Zło zostanie unicestwione i usunięta będzie niesprawiedliwość. Radość rozprzestrzeni się na świecie.”

- - -

W ten sposób widzimy jak każdy mędrzec napisał Nadi zgodnie z kątem własnej percepcji. Jak Swami powiedział, nikt nie zobaczył całkowitej Prawdy.

Pierwotna Dusza i Pierwotna Moc najpierw zaistniały. Pierwotną Duszą jest Mula Prakrithi. Z tej Pierwotnej Mocy, znanej jako Adi Shakthi, wszystko inne się wyłania. Najpierw wyłania się Manu, jego rodzina, potem Saptharishi, zatem linia rodzi się. W każdej Manvantarze, erze Manu, siedmiu riszich jest innych.

Każdy mędrzec opisuje Boga na swój własny sposób. W rzeczywistości żaden nie dostrzegł Boga w Jego Formie Absolutnej. Nikt nie potrafi opisać Boga całkowicie. Wszyscy tylko próbują i mówią ze swego punktu widzenia. Nadi może być pisane dla ludzi. Może być dokładne. Chociaż istnieje wiele tekstów Nadi, kto może napisać Nadi dla Boga? Bóg i Jego Shakthi nie różnią się. Swami wypełnił mnie Swoją Prawdą. Vasnatha Sathya zapragnęła stworzyć Nową Yugę. Kto może i jak może napisać do tego Nadi? Nowe Stworzenie zacznie się z tego Kosmicznego ‘Ja jestem Ja’. Jak ci, którzy są stworzeniami Stworzenia, mogą znać Go?

Czworo niewidomych mężczyzn podeszło do słonia. Jeden chwyta się nogi i mówi: „Jest ona jak słup.” Drugi, czując ucho, powiada: „Jest to jak czyszczenie ziarna.” Następny czuje trąbę: „Jest to gałąź drzewa”. Ostatni trzyma ogon i mówi: „Jest to lina.” Podobnie nikt nie może znać ani opisać Pierwotnej Mocy.

Opróżniłam siebie. Swami wypełnił Swoją Prawdą we mnie; to On jest w imieniu i formie Vasantha. Ten Swami we mnie nie jest fizyczna formą Sathya Sai, która ma pięć stóp wzrostu, ubrana w pomarańczową szatę, z koroną kręcących się włosów. Jest to Zasada Sai, która mnie wypełnia; jest to wskutek mojej ciągłej tęsknoty i oddania. Prawdę mówiąc, imię i forma Sathya Sai jest przedstawieniem Zasady Boga. Vasantha, jeeva (dżiwa, dusza – tłum.) stała się Sathya Shiva poprzez ścieżkę niepohamowanej sadhany. Zasada jeeva przestała istnieć. Nie ma już ‘ja’. Jest to ‘Ja bez ja’, które staje się ‘Ja jestem Ja’ .Indywidualna jeeva została unicestwiona. W jej miejsce Zasada Shiva, Zasada Sai jest ujawniona. Jest to Wszechobecny Sai.

Ponieważ Vasantha jest w stanie ‘Ja bez ja’, to Sam Swami ujawnia stany jeden po drugim i sprawia, że ona pisze. To, co istnieje tutaj w totalności, jest tylko Sai. Dlaczego zatem nadmienia się Vasantha Sathyę? Jest to po to, aby pokazać, jak Absolutna Prawda czyli Stan Istnienia stwarza Nowe Stworzenie poprzez Sankalpę.

Prawdy czyli Boga nie możemy zobaczyć. Skoro jednak widzimy Jego Stworzenie, wierzymy, że jest ono prawdziwe. Ponieważ nie możemy widzieć Boga, nie wierzymy, że jest On prawdziwy. Nikt nie wie, jak Stworzenie zaczyna istnieć. Teraz Swami demonstruje to przeze mnie. Zasada Sai wypełnia mnie i rozrasta się jako Stworzenie. Za pomocą odczytów mojego Nadi Swami dowodzi, że nikt nie może zrozumieć Jego Absolutności.

„Osoba z zaburzonym widzeniem widzi tylko imię i formę. Ulega iluzji i jest zakłopotana. Targana jest przez to, co się lubi i nie lubi, przyjemność i ból; uniesienie i depresję. Jest świadoma tylko wielu nieprawdziwych, paradujących z różnymi imionami i formami.’

Jest to wyjaśnienie, które podał Swami w „Sutra Vahini”. Wskutek zaburzonego widzenia, człowiek nie może poznać ani odkryć Sankalpy Boga.

Sutra 8

‘Swaapyayaath’

DUSZA INDYWIDUALNA ŁĄCZY SIĘ W KOSMICZNYM BRAHMANIE

Indywidualna jeeva łączy się w Brahmanie, Duszy Kosmicznej. Wraz z tym kończy się jej życie. W moim przypadku nawet po połączeniu się ze Swamim w Jaskini Vashista pozostaję w tym ciele. Swami jest w moim ciele. Wypełnił On to puste naczynie. Dlatego to tylko On daje te wyjaśnienia dla „Brahma Sutry” i sprawia, że piszę.

13 luty 2008 r.

Vasantha:    Swami, piszę o różnych punktach widzenia mędrców. Tylko Ty jesteś w mojej formie.

Swami:          Nikt nie może widzieć twojej Formy Absolutnej. Ja jestem w twoim ciele. Każdy postrzega tylko jeden aspekt. Ashtotra bogów i bóstw dają mędrcy i wielbiciele. Dla ciebie Ja Sam dałem 108 boskich imion. Ty jesteś Adi Shakthi. Nikt inny nie może pisać o tobie. Widziałaś wizję Durga, Sarasvathi, Savithri, Danvanthri, Hayagriva i Hanumana, nadających tobie swoje moce; one również są twoimi, twoimi mocami. Wskutek braku ‘ja’ w tobie, powiedziałaś, że niektóre dewy dały ci swoje moce. Wszystkie dewy są w tobie. One wyłoniły się z ciebie. Dlatego Nadi mówią, że bogowie i mędrcy są w twojej krwi. Dlatego obdarzyłem ciebie 108. Imionami. Gdybym nawet dał 1008 albo 10 008 Boskich Imion, one w sposób adekwatny nie wyjaśniłyby twojej Mocy.

Vasantha:   Swami, czy to nie Ty jesteś we mnie? Wszystko to jest Twoja Shakthi.

Swami:         To ‘Ja bez ja’ osiąga wszystko.

Vasantha:    Swami, piszę tylko to, co mówisz. Dlaczego zatem sprawiłeś, że napisałam „Now 7 Days” („Teraz 7 Dni” – tłum.), skoro to nie miało miejsca?

Swami:         Było to dla celu. Byłaś przybita, kiedy nie wezwałem ciebie jak powiedziałem, że wezwę. Poprosiłem, abyś napisała, abyś mogła wyrazić swój smutek. Kiedy 7 dni się nie zdarzyło, chciałaś widzieć Nadi. Potem zapragnęłaś Nowego Stworzenia. Każdy Nadi opisuje ciebie pod innym kątem. Zapytałaś dlaczego. Jeżeli chodzi o chwilę obecną, dowodzę, że nikt nie może poznać twojej Formy Absolutnej. Ludzie uwierzą tylko, kiedy pokaże się im Nadi. Ty jesteś Adi Shakthi. Żadna Inkarnacja nigdy nie zmieniła yugi. Oni przybywali tylko po to, aby ustanowić Dharmę. Tylko ty, z powodu swojej Premy dla Mnie, zmieniasz Kali Yugą na Sathya Yugę. Pokazuje to, że jesteś Adi Shakthi.

Koniec medytacji

Wcześniej miałam zwyczaj dawania wielbicielom shakthi, które otrzymałam od różnych bóstw. Później Swami powiedział mi: „Nikt inny nie dał ich tobie. Twoje moce przyjęły formy i obdarzyły jako Savithri, Sarasvathi i Gayatri. Ponieważ nie masz ‘ja’, nie wiedziałaś o tym. Nie jesteś w stanie znać swoich własnych mocy i mówisz, że ktoś ci je dał.” Swami potem powiedział: „Nadi mówią, że wszyscy bogowie i boginie są w twojej krwi. Wszyscy są w tobie.”

Wszyscy bogowie i boginie są obecne w tym ciele z imieniem i formą Vasantha. W istocie ich moce są we mnie. W 1998 r. Swami dał mi 108 Boskich Imion. Napisałam je w książce „Wyzwolenie Tutaj Teraz Natychmiast!”, cz. 2. W tamtym czasie bardzo się obawiałam myśląc, że dano je temu imieniu i formie Vasantha. Swami potem poprosił mnie, abym napisała książkę „Sai Gita Pravachanam”, łącząc 108 imion, Bhagavad Gitę i moje życie. To sprawiło, że obawiałam się jeszcze bardziej. Napisałam jednak, że imiona owe odpowiednie są dla tych wszystkich, którzy stosowali się do nauk Gity i wdrażali je w praktyce. Teraz, kiedy Swami wyjaśnił wszystko, rozumiem jak Imiona odpowiednie są dla tej Vasanthy. Jest to imię, które dano wynajętemu domowi, nazywającemu się Vasantha, gdzie mieszka Adi Shakthi. Kim jest ta Adi Shakthi? Jest ona Mocą odseparowaną od Pierwotnej Duszy. Kim jest ta Pierwotna Dusza? Jest to Bhagawan Sri Sathya Sai Baba, Purna Awatar. Ta Absolutna Pierwotna Dusza postanowiła zmienić Kali Yugę i podjęła Sankalpę. Następnie On oddzielił Swoją Chitshakthi, Moc Swojej Dynamicznej Świadomości, aby narodziła się w formie Światła. Odseparowana Shakthi tęskniła, aby ponownie połączyć się z Nim. Ona płakała i roniła łzy. Tęsknota jej duszy, aby osiągnąć Go, dokonuje transformacji tego świata i wprowadza Nową Yugę.

Ta Adi Shakthi, Shakthi Pierwotnego Źródła, mieszka w imieniu i formie Vasantha. Stąd też ta Vasantha jest niczym. 108 Imion, które dała Pierwotna Dusza, należy do Adi Shakthi, która jest połową Pierwotnej Duszy, Sathya Sai. Stąd też starożytni mędrcy nie są w stanie opisać Shakthi Pierwotnej Duszy. Każdy opisuje pod kątem własnej percepcji. Mam tylko jeden lewy kciuk; jednak linie papilarne ukazują się inaczej każdemu mędrcowi. Oni dokonali odczytów odpowiednio. Jeden mędrzec widzi dziewięć punktów i mówi, że pokazuje to moc kontroli dziewięciu planet, podczas gdy inny widzi trzy punkty i mówi coś innego. W ten sposób siedmiu mędrców napisało siedem Nadi, na siedem różnych sposobów.

Nikt nie może widzieć Absolutnej Prawdy. Mędrcy widzą pod siedmioma kątami, jednak wszyscy są jednomyślni co do tego, że Jeden, który funkcjonuje w tym ciele, to tylko Bhagawan Sathya Sai Baba. Mędrzec Agasthya mówi:

„Jej imię zmieni się na Sri Sri Sri Vasantha Sathya Sai, jest ona inkarnacją Sathya Sai.”

Sutra 9

‘Sruthathwaath Cha’

WSZECHWIEDZĄCY BRAHMAN PRZYCZYNĄ KOSMOSU

Wszechwiedzący Brahman jest przyczyną Kosmosu. Samo słowo Brahman oznacza Tego, który posiada moc Woli oraz wszelkie inne moce. Mędrzec Suka stwierdza w Nadi: „Baba jest w formie Ammy.” Wszyscy mędrcy mówią to samo. Kiedy napisałam pierwsza książkę „Wyzwolenie Tutaj Teraz Natychmiast!”, Swami pokazał mi, że jest On w każdym atomie mojego ciała. To, co Nadi ujawniają teraz, Swami powiedział przedtem.

Swami poprosił mnie, abym napisała książkę „Now 7 Days with God” („Teraz 7 dni z Bogiem” – tłum.). W książce tej napisałam o byciu ze Swamim w Prashanthi Nilayam przez siedem dni – w dniach 7 – 14 lutego 2008 r. Szkoda wielka, że to się nie zdarzyło. Niepokoiło mnie to bardzo i płakałam nieustannie. Poprosiłam, aby zobaczyć odczyty Nadi z nadzieją, że dadzą mi one pocieszenie. Przedtem Swami powiedział: „Podejmij Sankalpę dla Nowego Stworzenia.” Postąpiłam zgodnie z tym.

W „Teraz 7 dni z Bogiem” Swami mówi, że podejmie Sankalpę po tym, gdy przybędę do Niego w dniu 7-go lutego. Teraz prosi mnie On, abym podjęła Sankalpę. Chociaż byłam przybita zmianą, powiedziałam, że zrobię jak mnie prosił i podejmę Sankalpę dla Nowego Stworzenia. Kiedy przeczytaliśmy Nadi, one powiedziały to samo. Swami prosił mnie, abym medytowała w nocy 6-go lutego. Nadi mówią, że tej nocy, kilka minut po północy, przybędzie niebiański posłaniec i zabierze mnie do Swamiego. Kontynuują, mówiąc: „Odpraw yagnę, aby usunąć negatywne skutki na świecie.”

Po skonsultowaniu Nadi, Swami powiedział:

„Każdy mędrzec pisze o Adi Shakthi z własnej perspektywy. Nikt nie może znać twojej Prawdy w pełni. Ty jesteś Adi Shakthi.”

Abym ja poznała tę prawdę, musiałam przeczytać Nadi. Wszystko to zdarzyło się w określonym celu. Swami powiedział:

„Nie przybyłaś do Prashanthi Nilayam, byłaś więc załamana. Potem zobaczyłaś Nadi i teraz znasz Prawdę.”

Chociaż wcześniej Awatarzy przybyli i ustanowili Dharmę, ona wciąż zanikała. Stąd też obecny Awatar przybywa, aby ustanowić Premę. Aby dzielić się miłością, dwie osoby są niezbędne, zatem Awatar przywiódł mnie. Mój ból z powodu odseparowania od Niego, ta Prema dla Niego, dokonuje transformacji yugi.

W Nadi Mędrca Vashista mówi się:

„Ona jest matką Ery Kali. Ona unicestwi zło i ustanowi dobro. Tylko ona może uświęcić świat. Tylko ona wprowadzi Sathya Yugę.”

Słowa Swamiego dowiedzione zostały w Nadi.

14 luty 2008 r. Medytacja poranna

Vasantha:    Swami, chcę tylko Ciebie. Nie chcę tej Adi Shakthi. Proszę o Ciebie, a Ty mówisz o wielu innych rzeczach.

Swami:          Jeżeli powiem ci coś, ty to zmienisz. Wcześniej powiedziałem ci, że jesteś ogrodnikiem dla Sathya Yugi. Napisałaś, że pan robi wszystko, a ty jesteś tylko honorowym ogrodnikiem. Teraz, gdy mówię, że jesteś Shakthi, ty mówisz, że jesteś tylko domem, w którym mieszka Adi Shakthi. Ty jesteś Moją Shakthi. Ta Vasantha jest Shakthi. Oto przykład: gdy opowiadają o życiu Sri Ramy, mówią, że Rama narodził się dla Dasharathy i Kaushalyi i że był królem Ayodhyi. Nie mówią, że Inkarnacja żyła w domu, mająca imię i formę Sri Rama albo że Inkarnacja żyła w domu z imieniem i formą Krishna. Stąd też będzie tylko powiedziane, że Vasantha jest Adi Shakthi.

Vasantha:    Nie chce tego wszystkiego. Chcę tylko Ciebie.

Koniec medytacji

Kontemplowałam…

Swami i teksty Nadi oznajmiają, że jestem Adi Shakthi. Mogę być Adi Shakthi i cały świat może mnie czcić, ale czy mój cel zostanie osiągnięty? Chcę tylko Swamiego. Powinien On zaakceptować mnie jako Swoją Shakthi, aby cały świat wiedział. On może mi to powiedzieć. Mogę napisać tysiąc książek. Siedmiu mędrców może to ogłosić. Jednak wciąż nie jestem usatysfakcjonowana. Nie będę usatysfakcjonowana, zanim nie połączę się z Nim.

Suka Nadi mówi to samo. Mówi:

„W czasie ślubu nie wiedziała, kto poślubił ją. Jej mąż też nie wiedział, kim ona jest. Inni tego też nie wiedzieli. Gdyby oznajmiono o tym w tamtym czasie, ich misja nie zostałaby zakończona.”

Mędrzec mówi również, że był to „Sathya Sai Baba w formie jej męża Manoharana.”

Teraz przyjrzyjmy się temu. Kiedy przeniosłam się do Mukthi Nilayam, rozpaczałam, dlaczego fizycznie poślubiłam kogoś innego. Słysząc mój płacz, Swami poprosił mnie, abym porównała swoje zdjęcie ślubne z Jego fotografią z młodości. Ten, który poślubił mnie i Swami wyglądał tak samo. Swami powiedział, iż jest to dowód, że moje zaślubiny były tylko z Nim. Swami potem powiedział: „Twoja Prajnana wiedziała, dlatego radowałaś się 6. lub 7. latami spokojnego życia rodzinnego. Później Moja Boskość opuściła jego formę, zostawiając małą iskrę. Po czym zaczęłaś szukać Mnie.” Mędrzec Suka mówi w Nadi: „Ona zna ten fakt.” Mędrzec mówi również, że w czasie, kiedy Swami był w jego formie, mój mąż również wiedział. Jednakże dla dobra misji Awatara nie zostało to ujawnione. Dzisiaj Nadi dowodzą tego, co Swami już mi powiedział.

Kiedy przeczytano Nadi przed dziesięcioma laty, nie mówiły one tak bezpośrednio. Teraz, kiedy moja sadhana jest kompletna i przybywa Sathya Yuga, każdy Nadi wyjaśnia wyraźnie, kim jest Swami i kim ja jestem.

Nie ma znaczenia jak wiele Swami mówi mi i cokolwiek Nadi mogą powiedzieć, umysł mój myśli tylko o Swamim. Muszę ofiarować siebie całkowicie Jemu. Jakie ma to znaczenie, czy ciało to zawiera tak wiele mocy? Muszę ofiarować je Jemu. Tylko ta myśl zajmuje mój umysł. Swami powiedział: „Rama i Kryszna nie powiedzieli, że są domami, w których Awatar mieszka.”

Oni byli Awatarami, podczas gdy ja pragnę ofiarować siebie Awatarowi. Być może Rukmini i Sita rozumiały to uczucie i jak ja chciały poślubić Awatara i pokutowały po to. Moja pokuta jest jednak silniejsza. Chcę, aby moje 70-letnie ciało uczynione zostało młodzieńczym, dziewiczym, a moje zmysły były kompletne. Dopiero wtedy będę mogła ofiarować ciało. Taka jest różnica między innymi a mną.

W dniu 13-go lutego 2008 r. , w trakcie porannej kąpieli, zobaczyłam swoje ciało i płakałam. Jak kiedykolwiek będę mogła ofiarować to ciało? Kiedy będzie ono czyste? Ciało jest łazienką! Jest to łazienka wypełniona kałem, potem, moczem, flegmą i śliną. Płakałam: „Jak mogę to ofiarować?”

Od rana płakałam, ponieważ nie byłam w stanie widzieć Swamiego. Ktoś sugerował, abym namalowała coś i ofiarowała to Swamiemu. Wyjęłam nowy ręcznik i w rogu narysowałam koszyk róż. O godzinie 8.00 poszłam do łazienki. Tym razem był zapach róż. Nie rozumiałam jak. Poszłam zbadać ponownie o godzinie 10.00 i o godzinie 12.00. Za każdym razem był zapach róż. Nawet o godzinie 14.00, kiedy otworzyłam drzwi, była tam ta sama woń. Amar sprząta moją łazienkę. Zapytałam go, jakiego środka dezynfekcyjnego użył. Powiedział, że fenolu. Powiedziałam, że od rana jest woń róż i poprosiłam Amara, aby zobaczył, czy jest ona tam jeszcze. Amar i inni byli zdziwieni z powodu woni. Zapytałam Swamiego w medytacji, a On powiedział: „Rano, biorąc kąpiel, płakałaś, martwiąc się, jak ofiarować ciało, którego brud i przykre zapachy nie opuszczają. Ty jesteś różą. Wszystko zdarzyło się, aby pokazać, że ciało wydziela woń róż.”

Zmienię swoje ciało w ten sposób i ofiaruję je Swamiemu. Moje życie to Sharira Nivedhan. Po oddzieleniu pięciu warstw, stosowałam sadhanę i osiągnęłam Swamiego. Teraz wszystkie cztery ciała zjednoczą się ze Swamim. Moje fizyczne ciało, subtelne ciało, przyczynowe ciało i nad przyczynowe ciało połączy się w Nim. Powodem Nowego Stworzenia jest moje pragnienie, aby poślubić Boga. Tym, który sprawił, że to pragnienie powstało, jest On. On jest przyczyną.

Cokolwiek Swami powiedział mi, zostało napisane w Nadis. Jak prosta wiejska kobieta może pisać te wszystkie rzeczy? Jest to tylko dlatego, że Swami jest we mnie. Wszechwiedzący Brahman jest we mnie.

Sutra 10

‘Jyothish charana – abhidhaanaath’

BOSKIE ‘ŚWIATŁO’ I BOSKIE ‘STOPY’

…Boskie Światło, Jyothi wyraża Brahmana jako Jego znaczenie. Kiedy wyobraża się Brahmana jako mającego cztery stopy lub cztery części, wszystko, co jest przedstawiane przez Brahmana, obejmuje tylko jedna czwartą…

…Upaniszady twierdzą, że pozostałe trzy są ‘nieśmiertelne, nie zmniejszające się, niezmienne’, w Niebie…

…Podstawa, korzeń, przykrycie wiecznie wibrującego, wiecznie ruchomego Kosmosu, trwałe, umocowane, nieruchome, wiecznie mocno osadzone Boskie Światło…

Wojna wron

W minionym tygodniu wrony zaczęły przylatywać do Mukthi Nilayam. W budynku, gdzie przebywają niektórzy aszramici, są trzy łazienki na pierwszym piętrze z małym tarasem oraz dwie umywalki, a nad nim lustro. Wszystko zaczęło się od tego, kiedy przyleciała jedna wrona, usiadła na umywalce i patrzyła na swoje odbicie w lustrze. Widząc tam inną wronę, patrząca na nią, zaczęła głośno krakać. Uderzała dziobem w lustro i zanieczyszczała zlew. Aszramici umieścili zasłonę na lustrach.

W trzech łazienkach lustra są na ścianach nad umywalkami. Wrona wleciała do łazienki przez szparę nad drzwiami! Następnie zaczęła uderzać dziobem w lustro, krakać i zanieczyszczać pomieszczenie. Walczyła z wronami w łazience! „Co robić?” – pytali wszyscy.

Wkrótce wspomniana, jedna wrona zwołała więcej wron. Więcej wron dołączyło do wojny z wronami odbijającymi się w lustrze. Łazienki stały się brudnym, hałaśliwym polem bitwy!

Pomyślałam, że muszę o tym napisać, ale nie napisałam.

Obserwowałam…

Wrona patrzy w lustro i uderza dziobem w odbicie w lustrze. Wrona w lustrze naśladuje każdą czynność i uderza dziobem, co wygląda na walkę. Wrona myśli, że w łazience jest wróg, stąd też zbiera grupę przyjaciół, aby pomogli jej toczyć wojnę. Najpierw przyleciały dwie lub trzy wrony. Ponieważ ich doświadczenie było takie same, rozpętała się wojna wron na wielką skalę. Dzisiaj przyfrunęło wiele wron. Najpierw zewnętrzna wojna, a teraz wojna wewnętrzna! Wrony myślały, że grupa innych wron zebrała się w łazience, stąd też wiele ich przybyło, aby dołączyć do wojny. Jedna wrona nawet usiadła na skuterze, uderzyła dziobem w lusterko i rozerwała siedzenie! Wszystko zdarzyło się tak, abym napisała o tym.

Najpierw aszramici umieścili zasłony na lustrach, jednak w końcu poprosili stolarza, aby przestrzeń na górze między drzwiami wypełnił zwiniętymi przewodami. Wojna łazienkowa zakończyła się.

Teraz napiszę.

Wrony symbolizują człowieka. Świat jest lustrem. To, co człowiek widzi, jest jego odbiciem. Wszystko, co mu się przydarza, jest zaiste odbiciem, reakcją i odzwierciedleniem jego działań. Człowiek rodzi się w wyniku działania. Myśli, że ma wrogów, jednakże świat stworzony jest przez jego własne uczucia.

Spójrzmy teraz na rodzinę. Człowiek stwarza rodzinę swoimi uczuciami. W rodzinie tej powstają różnice opinii między mężem a żoną, między rodzicami i nieodpowiedzialnymi dziećmi. Rodzice są obrażani w rodzinie i istnieją różnice między krewnymi. Wszystko to jest odbiciem. Cokolwiek widzi się w lustrze świata, jest jego odbiciem. Człowiek wierzy, że ktoś działa przeciwko niemu i jak wrona postępuje odpowiednio. Jednakże jak w przypadku wrony, nie ma innej osoby w lustrze; wszystko jest jego odbiciem. Wrona kłóciła się ze swoim odbiciem i krzyczała na siebie.

Tak samo mąż i żona mają nieporozumienia. Każdy rani jeden drugiego bronią języka. Dzieci walczą z rodzicami, są walki z teściami. Używa się szorstkich słów; rani się uczucia. Jak jedna wrona przywoływała inne, aby przyleciały i dołączyły do bitwy i walczyły, tak samo ludzie zwołują członków swojej rodziny, aby dołączyli do dysputy. Jedni przyłączają się do strony męża, inni biorą stronę żony. Toczy się zagorzała dyskusja. A kiedy zewnętrzny ekran zostaje przykryty, widać wewnętrzne lustro i bitwa toczy się dalej. Wzywa się więcej osób, aby dołączyły do bitwy. Podobnie ludzie tworzą grupy i następuje walka między krewnymi, wsiami, miastami, stanami i w końcu między krajami.

Różnice zwiększają się, luka poszerza się, bitwa trwa.

Och! Człowiecze. Jak wrona nie jesteś świadomy, że walczysz ze sobą. Wszystko, co widzisz na świecie, jest tylko twoim odbiciem; wszystkie formy to zaiste ty. Gdybyś całe swoje życie spędził na walce, bitwa ta nigdy się nie zakończy.

To politycy robią na całym świecie. Tworzą grupy; mają protesty i wiece. Wszystko to robią dla pieniędzy, pozycji, prestiżu i siły. Jeżeli dokonacie własnej transformacji, ustalicie, że wszelka opozycja i nienawiść na świecie zniknie; wszystko będzie jak ty. Jeżeli okażecie miłość wszystkim, miłość wróci do was. Ten świat jest lustrem, które ujawnia, co jest w naszych umysłach. Jeżeli dokonamy własnej transformacji, świat się zmieni, a to, co zobaczymy i co zostanie odzwierciedlone, zmieni się w błogość i spokój. Nie powinniśmy postrzegać innych jak wrogów.

Wielbiciele Sai też ulegli wpływowi cech takich, jak wrogość, nienawiść i zazdrość. W rezultacie tworzą się różne grupy. Swami mówi: „Kochaj wszystkich”, ale gdzie jest ta miłość? Jest nieobecna. Nie ma miłości, nie ma mądrości. Nienawiść oraz inne, złe cechy  są tylko odbiciem. Punkt widzenia powinien się zmienić. Jeżeli nie dokonacie własnej transformacji, będziecie jak wrona, która rani tylko siebie. Nie ma wrogów na zewnątrz, wszyscy są w tobie.

Kiedy zewnętrzne lustro zostało przykryte zasłoną, wrona wleciała do łazienki i zaatakowała wronę w lustrze. Powinniśmy okazywać miłość wszystkim na zewnątrz, potem wejść do wnętrza. Powinniśmy obserwować swoje myśli w zwierciadle swojego umysłu. Bóg jest wewnątrz. Patrz i szukaj Go wewnątrz. Jak wrona, która frunęła nad drzwiami i dostała się do środka, zamknijcie oczy i wejdźcie do środka. Jest tam również lustro, które odbija naszą własną Jaźń. Tu zobaczymy śmietnik naszych własnych głębokich wrażeń. Powinniśmy porzucić te śmieci i modlić się do Boga z topniejącym sercem, aby dokonał naszej transformacji. Modlitwa jest jedynym sposobem.

To, co widzimy na zewnątrz, jest odbiciem fizycznego ciała, odbiciem ‘ja i moje’. Przykryjcie to zasłoną miłości i wejdźcie do środka.

Trzy łazienki mają trzy lustra. Symbolizują one doświadczenie ciała subtelnego i przyczynowego i ostateczne połączenie się.

W pokoju Ciała Subtelnego doświadczenia nie są czyste i są mieszaniną naszych myśli, uczuć oraz wrażeń. Nie będąc w stanie tego zrozumieć, niektórzy mówią: „Swami powiedział mi to, Swami powiedział mi tamto.” Uświadomiwszy sobie, że nie jest to czysta prawda, powinniśmy zastosować rozróżnianie i przykryć lustro zasłoną. Maya cudu może złapać w pułapkę aspiranta na tym poziomie; musimy wszystko odepchnąć silną beznamiętnością.

W pokoju Ciała Przyczynowego mamy wizję Boga. Umysł, świadomość, ego, intelekt i zmysły pozostają za nami, a człowiek istnieje w Jaźni. Tu może mieć on wizję Boga i słyszeć Jego głos. Jednak nadal powinien kontynuować badanie Prawdy. Tu również istnieje możliwość, że vasany wejdą przez ‘szparę’. Tu człowiek widzi tylko Boga, świat staje się wypełniony Bogiem. To zwierciadło też jest przykryte zasłoną. Jeeva (dżiwa, dusza – tłum.), która przekracza ten pokój, wchodzi do trzeciego i łączy się w Oceanie Satchitananda. Tu nie ma indywidualnej świadomości. Istnieje tylko Jeden Absolutny Byt.

- - -

Świat jest ekspresją naszych myśli i uczuć. Jest on zwierciadłem. Powinniśmy wypełnić siebie bezinteresowną miłością, Premą. Powinniśmy uświadomić sobie, że tylko Bóg zaiste istnieje we wszystkim, w każdym aspekcie Stworzenia.

Zanim wrony przyfrunęły, zwykle przylatywał mały, niebieski ptak, siadywał na umywalce i patrzył w lustro. Patrzył w lustro przez pewien czas, a potem odlatywał. Podobnie jak wrona, patrzył w lustro. Jednakże doceniał swoje piękno i odfruwał. Działo się to przez wiele dni przy różnych okazjach. Co to znaczy?

Ptak symbolizuje Jeevan Muktha, wolnego ptaka. Patrzy on spokojnie na piękno w lustrze. Widzi siebie w całym stworzeniu. Ujrzał on Pana. Ptak czasami zostawiał owoc neem przed lustrem. Najpierw dziobał w umywalkę, patrzył w lustro, śpiewał słodko, a potem ofiarował owoc.

17 luty 2008 r. Medytacja

Vasantha:    Swami, wczoraj napisałam o wronach. Teraz chciałabym napisać o niebieskim ptaku. Jak mam napisać?

Swami:           Porównaj swój stan do ptaka i pisz. Jak patrzyłaś na świat? Poświęciłaś owoc poświęcenia Bogu.

Koniec medytacji

Mały, piękny ptak zobaczył siebie w lustrze. Codziennie kładł owoc neem przed lustrem,  śpiewał słodko, a potem odfruwał. Narodziłam się tylko dla Swamiego. Walczyłam siedemdziesiąt lat, aby Go osiągnąć. Widziałam Go w całym Stworzeniu. Pragnęłam uczynić siebie czystą ofiarą dla Niego. W Jaskini Vashista ofiarowałam umysł, intelekt, ego i zmysły i połączyłam się w stanie Czystej Świadomości; jednak ciało pozostało. Myślałam, że aby ofiarować ciało, musi być ono czyste, kompletne, piękne, dziewicze i młode.

Widzę cały świat jako siebie. Jest to Vasanthamayam. Dokonam również transformacji tego świata Vasanthamayam i zrobię go młodym, perfekcyjnym, dziewiczym, a potem ofiaruję go Bogu.

Ofiarowałam moc swojej pokuty Bogu i uczyniłam siebie pustą. Niebieski ptak to pokazuje. Codziennie przynosi owoc i ofiaruje przy lustrze, spogląda błogo w lustro, śpiewa słodkie melodie, a potem odfruwa. Nigdy nie patrzyłam w lustro. Świat jest moim lustrem. Widzę w nim wszystko – od robaka po Brahmę jako odbicie Boga. Widzę piękno Boga w Stworzeniu i czczę to piękno. Czczę to piękno i ofiaruję siebie. Wyłania się to jako Nowe Stworzenie. Tu nie ma ‘ja’. Ponieważ ‘ja’ nie jest obecne we mnie, nie ma ‘ja’ w Nowym Stworzeniu Vasanthamayam.

Ponieważ wrona ma ‘ja’, zobaczyła w lustrze wronę jako wroga i walczyła z nim. Niebieski ptak nie ma ‘ja’, kocha zatem swoje odbicie. Ofiaruje owoc i śpiewa słodko. Jest to dowód na stwierdzenie, że świat jest rzeczywiście naszym zwierciadłem, pokazującym nam, kim jesteśmy. Ponieważ przykryci jesteśmy zasłoną ignorancji, widzimy, że inni różnią się od nas. Powinniśmy uświadomić sobie, że wszyscy dzielą się tą samą Świadomością. Istnieje tylko jedna Atma; przenika ona wszystko. W Bhagavad Gicie Sri Kryszna mówi:

„Fragment Mojej własnej Jaźni, stał się żyjącą wiecznie duszą na świecie życia, przyciągającą do siebie pięć zmysłów, z umysłem jako szóstym, pozostając w naturze.”

Pan mówi tutaj, że tylko On mieszka we wszystkich jako iskierka Siebie. Jeżeli ktoś osiągnie tę mądrość, że nic nie istnieje prócz Boga, może żyć w błogości jak niebieski ptak. Człowiek nie może stać się wolny, jeżeli istnieje lęk. Wrona boi się myśląc, że odbicie jest jej wrogiem. To percepcja ‘ja i moje’ , która jest powodem tego lęku. Jeżeli Bóg istnieje wszędzie w Stworzeniu, jak mogą istnieć wrogowie? Jeżeli traktujesz kogoś jak swojego wroga, myśl ta odbija się w nim i on myśli, że ty jesteś jego wrogiem. Jeżeli ktoś cię skrzywdzi, nie krzywdź go w odwecie. Jeżeli okażemy miłość jako naszą reakcję, złe uczucia znikną.

Przed kilkoma dniami przeczytałam opowieść. Uboga kobieta miała syna. Syn pasał krowy na pastwisku na szczycie wzgórza. Pewnego dnia chłopiec wspiął się na wzgórze, aby przyprowadzić krowy. Krzyczał na krowy i usłyszał dźwięk odpowiedzi. Zapytał: „Kim jesteś?” Wróciła odpowiedź: „Kim jesteś?” Krzyczał i rugał i otrzymał to samo z powrotem. Wrócił do domu i powiedział matce, że kiedy krzyczał na szczycie wzgórza, ktoś krzyczał też, a teraz on się boi. Następnego dnia matka poszła z nim i wyjaśniła mu, że w odpowiedzi usłyszał tylko swój własny głos jako echo. My również jesteśmy w takim samym stanie. Wrona dziobała w swoje odbicie w lustrze. Chłopak słyszał swój własny głos jako echo.

Jest to zaiste świat. Wszyscy doświadczają tylko swojego własnego odbicia, reakcji i odzwierciedlenia. Każde słowo, które wychodzi z naszych ust, ma wpływ na to, jak żyjemy w życiu. Każda myśl, która przychodzi do naszego umysłu, decyduje o tym, jak żyjemy. Dlatego powinniśmy być bardzo ostrożni i zawsze świadomi naszych myśli, słów i czynów. Nasze myśli i działania wracają do nas. Ten świat jest naszym odbiciem. Swami powiedział o tym w mojej pierwszej książce.

Świat jest zwierciadłem, w którym widzicie siebie; jednakże tylko Jeden istnieje – Bóg. Jeżeli postrzegasz siebie oddzielonego od Boga, twoja natura nie może akceptować Prawdy. Stąd też powinieneś widzieć dwoje – siebie i Boga w związku. To samo dzieje się teraz ze mną.

Prosiłam Swamiego o jedno miejsce. Kiedy powiedziałam Mu, że nie jestem usatysfakcjonowana, pokazał mi On Swoje serce. W Jego sercu było miejsce tylko dla nas dwojga. Usiedliśmy na kryształowym łóżku i rozmawialiśmy. Następny pokój był pełen luster, tylko my oboje byliśmy tam. Jest to Uniwersum. Kiedy mieliśmy satsang na ten temat, Sri Latha i Prabhakar wrócili z Madurai z girlandą. Powiedzieli, że jest ona ze Świątyni Perumal i że kapłan powiedział im, aby mi ją dali. Girlanda pochodziła z ‘Pokoju Luster’ w Wewnętrznym Sanktuarium. Było to cudowne błogosławieństwo.

18 luty 2008 r. Medytacja poranna

Vasantha:    Swami, napisałam o ‘Pokoju Luster’ i o girlandzie, która przybyła ze świątyni.

Swami:            Tylko ty wchodzisz do Pokoju Luster, który zobaczyłaś w Moim sercu. Tylko my oboje tam jesteśmy. Zmieniłaś yugę w tym Pokoju Luster. Tylko my oboje przenikamy wszędzie. Wyzwolenie jest tak trudno osiągnąć. Może zająć tysiące wcieleń, aby osiągnąć  Wyzwolenie. Chcesz ze wszystkich zrobić Jeevan Muktha. Jak wiele pokuty potrzeba na to? Jak wiele wysiłku podejmujesz? Wszystko jest wskutek twojej sadhany.

Koniec medytacji

Proszę Swamiego, aby obdarzył wszystkich Powszechnym Wyzwoleniem i stanem Jeevan Muktha. Było to wynikiem pokuty mojego życia. Powiedziałam, że każdy na tym świecie powinien stać się Swamim i mną. Moja Prema powinna wejść we wszystkie kobiety, a Swamiego Sathya we wszystkich mężczyzn; dopiero wtedy powinni zawrzeć związek małżeński. Jest to Sathya Yuga, Nowe Stworzenie. Tylko Dwoje będą przenikać wszędzie. Jest to jak Pokój Luster, który widziałam w sercu Swamiego. Pokazuje on Uniwersum. W mojej pierwszej książce Swami powiedział mi, że cały świat jest rzeczywiście Lustrem. Jest to Lustro, w którym widzicie siebie; jednak ja zobaczyłam, że tylko Bóg przenika wszystko. Wrona i niebieski ptak pokazują te dwa stany.

Wrona widzi odbicie w lustrze jako swojego wroga, uderza w nie i cierpi. Widząc siebie jako oddzielną i wronę w lustrze jako swojego wroga, gromadzi więcej wron i zaczyna się bitwa. Wrona symbolizuje zwykłego człowieka i to, jak on widzi świat. Niebieski ptak również zobaczył siebie w lustrze. Jednakże niebieski ptak jest Jeevan Muktha i pokazał jak postrzegał świat.

Świat jest jeden, jednak zwykły człowiek widzi go w zróżnicowany sposób. Człowiek mądrości, jnani, wie, że istnieje tylko jedna Atma, która przenika wszędzie. W ten sposób żyje on na świecie błogo. Jest to ‘Ekohum Bahushyam’.

Na tym świecie Jeevan Muktha fruwa wysoko na niebie jak wolny ptak. Raduje się pięknem Boga i kończy swoje życie na Ziemi. Moje życie jest inne. Chcę, aby wszyscy radowali się stanem Jeevan Muktha. Pokój Luster, który zobaczyłam w sercu Swamiego, pokazał tylko Swamiego i mnie. Rozrasta się to jako Sathya Yuga. Dlaczego jest on w sercu Swamiego? Jest tak dlatego, ponieważ wszystko jest Jego Sankalpą. Podjął On Sankalpę, aby zrobić to w taki sposób.

Najpierw robimy plan w swoim umyśle, a potem wprowadzamy go w czyn. Tak samo najpierw pojawia się Sankalpa Swamiego, a potem jest wola, aby została ona wprowadzona w czyn.

Chcę nie tylko radować się Bogiem, chcę też, aby On mnie doświadczył. Zgodnie z moją naturą, istnieją tylko Dwaj na świecie. Tylko Sathya Sai i Vasantha istnieją na tym świecie. Jest to Nowe Stworzenie. Jest przysłowie w języku tamilskim: „Jeżeli nie dostajesz tego, zapomnij o tym.” Dlaczego ja powinnam? Moja  natura jest inna. Muszę osiągnąć to, czego pragnę. Jeżeli jedna Vasantha nie może mieć jednego Sathya Sai, wobec tego stworzę nowe Uniwersum. Zrobię Nowe Stworzenie. Będą tylko Dwoje w moim Stworzeniu. Wszyscy mężczyźni będą Sathya Sai, a wszystkie kobiety będą Vasanthą. Sadhana jest po to, aby uczynić niemożliwe możliwym. Pozbawię człowieka jego cech wrony. Zniszczę cechy niechęci, wrogości, opozycji, ‘ja i moje’, ‘przynależności do grupy itd. Zmienię każdego na niebieskiego ptaka.

Jezus Chrystus powiedział: „Kochaj swego sąsiada jak kochasz siebie.” Pan Buddha nauczał ścieżki braku przemocy. Dokonam transformacji wszystkich swoimi uczuciami. Zmienię różnice kasty, wyznania, religie, język; wszystko to zostanie rozpuszczone. Będzie tylko jedna kasta, kasta ludzkości; tylko jeden język – język miłości i tylko jedna religia – religia Boga. Istnieje tylko jeden Bóg; prawda, że wszyscy są Jego dziećmi, będzie mocno ustanowiona. Tylko dlatego Swami mówi, że zmieniłam Kali Yugę na Pokój Lustra Sathya Yugę.

W niektórych świątyniach w południowych Indiach wieczorem dokonują rytuału Pokoju Lustra. Tu Pana i Jego Małżonkę kładzie się w Pokoju Lustra i zamyka się drzwi. Zostawia się Ich tam. Pokój Lustra jest tam, gdzie widać Dwoje, Boga i Boginię. Wczoraj Sri Latha i Prabhakar przywieźli girlandę, którą ofiarowano Bogu w takim pokoju.

Sathya Yuga będzie jak Pokój Lustra. Cały świat będzie wypełniony Boską Światłością Parabrahmana. Jest to Pokój Lustra, Boskie Światło. Niniejsza Sutra symbolizuje ścieżkę , którą podążałam, aby osiągnąć Boga. Jest to wyjaśnienie, jak moje ciało wyłoniło się z Boga jako Światło i jak z powrotem połączy się w Nim jako Światło. Moje życie jest po to, aby zademonstrować tę Zasadę.

Sutra 11

‘Pranas – thathaa – anugamaath’

BRAHMAN JAKO KOSMICZNY ODDECH CZYLI ŻYCIE

Dziwne objawienie dotyczące mnie przybyło w Gorakka Nadi. Mówi ono, że będzie ‘szklane pudełko’. Szklane pudełko odnosi się do pokoju zrobionego ze szkła. Wewnętrzne znaczenie jest, że mieszkam w Pałacu Serca Swamiego. Jestem w Pokoju Lustra w Pałacu Serca Swamiego. Nadi nawiązuje do tego w sposób pośredni.  W dniu 4-go lutego, kiedy odczytywano Nadi, nie mogliśmy zrozumieć znaczenia i zastanawialiśmy się, jak ktoś może być w szklanym pudełku. Teraz, 18-go lutego, kiedy piszę to, znaczenie stało się jasne. Dlatego Swami mówi: „Zrobisz yugę jak Pokój Lustra.” Jest to Pokój Lustra, w którym będzie tylko Swami i ja.

 - - -

Wszyscy w Aszramie powiedzieli: „Dzisiaj jest 14-go lutego, walentynki.” Otrzymaliśmy wiele kartek z pozdrowieniami. Powiedziałam Swamiemu: „Swami, 14-go lutego jest Dniem Walentego. Daj mi coś.” Swami dal następujący wiersz:

Dzień dla miłości, 14-go lutego

Świętowanie na całym świecie

Jaki rodzaj miłości

Miłość dwudniowa

Połączone uroczystości na kilka dni

Potem rozdzielenie

Dla chwiejnej miłości

Uroczystości na Ziemi

Kilka dni, kilka lat miłości

Jest to znikająca, ulotna miłość

Tyś nieposzlakowana jest

Która stworzyła Złotą Yugę dla miłości

Jest to Yuga, gdzie

Prema i Sathya rodzą się

I żyją wiecznie

Jest to miłość, o której nie słyszano, ani jej nie widziano

Jest to Nowa Era, gdzie tylko Dwoje

Stale rodzą się i

Żyją razem

Jest to  niezniszczalna miłość

Wieczna miłość

14-go lutego – Czasowa miłość

7-go lutego – Wieczna Miłość

Odkłada się dzień na uroczystości miłości krótkotrwałej. Nazywa się to Dniem Walentego. Nasza jest wieczną miłością. Nasza Prema stwarza Yugę. Wszyscy mężczyźni narodzeni w Sathya Yudze będą mieli uczucia Swamiego, a każda kobieta będzie miała moje. Jest to Pokój Lustra, w którym tylko my Dwoje jesteśmy. Jest to świat stworzony naszymi uczuciami. Jest to Pokój, do którego nie wejdą niczyje uczucia. Będziemy tam tylko My.

W Sathya Yudze mężczyźni i kobiety zawierają związek małżeński. Chłopcy, którzy im się urodzą, będą Sathya, a dziewczęta – Prema. Wszyscy tak się narodzą. Dziewczyna dorośnie i poślubi młodego mężczyznę. Będą oni Sathya i Prema. Ich dzieci dorosną i również zawrą związek małżeński. Ich dzieci będą kontynuować linię. W ten sposób będziemy tylko Oboje w całej Yudze. Jest to nieśmiertelna, wieczna Prema. Jest to Nowa Era, gdzie rodzimy się tylko Dwoje i żyjemy razem. Dziadek, ojciec, syn i wnuk – wszyscy są Sathya. Babcia, matka, córka i wnuczka – wszystkie są Prema. To jest nasza linia. Wszyscy rodzą się z Boga. Tylko Sathya i Prema  stale rodzą się i zawierają związek małżeński.

Czy ktoś widział taką Premę albo słyszał o niej? Jest to dziwne życie Premy tylko Dwojga, cudowna Prema. Miłość kobiety do Awatara stwarza Złotą Yugę. Wcześniej napisałam o miłości Laila i Manju, Romeo i Julii, Ambikapathi i Amaravati. Oddali oni swoje życie w imię miłości, jednak jak dotąd nikt nie dokonał transformacji ery.

Ta idea znajduje odbicie w Vashistha Nadi, gdzie Mędrzec Vashista mówi:

„Wskutek jej Premy będą nie tylko zmiany w prawach świata, ale również zmiany w cudach świata…będzie pokój i radość na całym świecie.”

Czym jest prawo świata? Jest to Prawo Karmiczne. Każdy rodzi się, żyje i umiera zgodnie z Prawem Karmicznym. Moja Prema zmienia to prawo świata. Mędrzec Agasthya mówi: „Ta matka ma moc dokonania zmiany rachunków Yamadharma.” Bilansuję karmę świata, poświęcając owoce pokuty. Ciała i uczucia Swamiego i moje cierpią z powodu karmy i kaamy (żądzy – tłum.) świata, w ten sposób unieważniając ich skutki.

Mędrcy również mówią, że nastąpi zmiana cudów świata. Stupa Mukthi jest cudem świata. Stupa jest stworzona wyłącznie po to, aby obdarzyć wszystkich Wyzwoleniem. Istnieje wiele pomników wzniesionych w imię miłości, jednak ja stwarzam całą Yugę jako pomnik swojej Premy. Pokój Lustra Sathya Yugi jest pomnikiem dla Premy Sathya Sai i Vasanthy. Jest to monumentalny cud świata.

20 luty 2008 r. Medytacja poranna

Swami:     Dlaczego stale tak płaczesz? Ty jesteś Shakthi. Nasz związek jest dobrze znany wszystkim. Mędrcy powiedzieli wszystko o tobie. Jakie ma to znaczenie, że ktoś coś powie? Prawda zwycięży. Ty jesteś Jnana Sarasvathi. Stajesz się Brahmą i w stanie Jnana stwarzasz Nowe Stworzenie. Stajesz się Shivą i robisz Kaamadahana. Stajesz się Parvathi i pokutujesz, aby poślubić Shivę. Dlaczego lękasz się każdego i wszystkiego? Przybyliśmy, aby dokonać transformacji świata.

Vasantha: Rozumiem, Swami. Nie będę płakać. Nie będąc w stanie znieść mojego bólu, aszramici również cierpią. Chcą powstrzymać moje łzy, usilnie próbują pocieszyć mnie. Dzisiaj Eddy wysłał Ci telegram.

Koniec medytacji

Smutek z powodu odseparowania od Swamiego staje się nie do zniesienia. Stale płaczę. Nie będąc w stanie znieść mojego smutku, SV jeździ wszędzie, zbierając odczyty Nadi (Liście Palmowe – tłum.). Nadi pokazują mnie, że jestem Shakthi Swamiego. Każdy mędrzec jasno określa mój związek z Nim. Pierwszego dnia byłam szczęśliwa w związku z tymi objawieniami, jednak już następnego dnia opanował mnie smutek. Dlaczego nie wolno mi mieć bliskości ze Swamim? Nie mogę mieć Jego darszanu, sparszanu i sambaszanu. Nawet siedemdziesiąt lat pokuty nie może mi tego dać. Po przeczytaniu tego, co mędrcy napisali, mój smutek tylko bardziej wzrasta. Płaczę, zastanawiając się, dlaczego Swami nadal nie pozwala mi zbliżyć się do Siebie. Moje łzy nie ustają. Widząc moje nieustanne łzy, Eddy wysłał telegram do Swamiego wczoraj.

Mój Kochany Swami, Matka cierpi

z powodu nie dającego się wytrzymać bólu. Proszę, wezwij ją wkrótce  do Swoich lotosowych stóp.

     Eddy

W odpowiedzi na to Swami dał wiele wiadomości. Wcześniej powiedział mi On, że jestem Savithri, Sarasvathi, Danvanthri. Napisałam o tym we wcześniejszych książkach. Teraz mówi On, że jestem Jnana Sarasvathi, stwarzającą nową Jnana Yugę. Mówi, że jestem Brahma, ponieważ przynoszę Nowe Stworzenie. W mojej pierwszej książce „Liberation Here Itself Right Now!” („Wyzwolenie Tutaj Teraz Natychmiast!” – tłum.) Swami ujawnił nasz związek. Od tamtej daty do chwili obecnej Swami wciąż ujawnia wiele prawd. Jednak umysł mój pozostaje utkwiony tylko na Nim.

Przed dziesięcioma laty, kiedy po raz pierwszy odczytywano Nadi, mowa była o zwykłych rzeczach, łączących Swamiego i mnie. Teraz oni wyraźnie ujawniają nasz związek. O wszystkim, co napisałam w książce „Last 7 Days with God” („Ostatnich 7 Dni z Bogiem” – tłum.) i to, co jest w ostatnich wiadomościach Swamiego, wyraźnie napisane zostało w Nadis. Powiedziano nawet w Nadis, że Swami da ubiory aszramitom Swoimi własnymi rękoma. On da im amritę. On spożyje posiłek z nami. On da zgodę na wydanie moich książek w Prashanthi Nilayam. Wszystko to jest napisane. Piszę tylko to, o czym Swami mówi mi i to samo ukazało się w tekstach Nadi, napisanych tysiące lat temu.

W 2003 r. Swami powiedział mi, że Jego Boskość była w tym, którego poślubiłam. W 2008 r. Nadi wyraźnie mówi: „To był Sri Sathya Sai Baba w formie Manoharana.” Mówi on, że jestem Adi Shakthi, Inkarnacją, która przybyła, aby obdarzyć świat pokojem, jedyną, która może wprowadzić Sathya Yugę.

Z jednej strony Swami i mędrcy mówią tak. Z drugiej strony, wielbiciele, będący blisko pomocnicy oraz członkowie samithis nie mają szacunku dla mnie. Powstrzymują innych przed odwiedzaniem mnie i mówią im, aby nie czytali moich książek. Niektórzy wielbiciele, będący blisko Swamiego, powiedzieli z zazdrości: "Swami nie dał jej ani jednego interview, jak jej wierzyć?” To jest druga strona.

Mój ojciec zwykł mawiać: „Pochwała czy potępienie, niech wszystko idzie do Kryszny.” Mówię, niech wszystko idzie do Sai Kanna. Niech będą to objawienia mędrców albo mowa wielbicieli Sai, nic nie może mieć na mnie wpływu. Jestem jaka jestem. Ja jestem Ja. Nic nie może mnie dotknąć. Nic mnie nie zmieni. Nic nie będzie przeszkodą na mojej ścieżce. Pozostaję taka, jaka jestem. Nic mnie nie ruszy. Otoczona jestem pierścieniem Ognia. Nic nie może przeszkodzić. Osiągnę to, co postanowiłam, że zrobię.

…”Sprawię, że Swami powie, kim jestem. Dokonam transformacji tego świata. Zmienię tych ludzi, którzy mówią językiem węża z językiem jak widelec. Jeden język rości sobie, że jest wielbicielem Swamiego, mówiąc: „Miałem pięćdziesiąt interviews. Jestem blisko Swamiego.” Inny język lekceważy miłość, której nauczał Swami i mówi szkodliwe plotki o innych. Aby utrzymać swoją pozycję i zatrzymać swoje miejsce w Puttaparthi, nie wahają się mówić źle o innych. Na pewno zmienię osoby o językach węża jak widelec. Wprowadzę Sathya Yugę. Moja Sathya i Prema wypełni każdego i zmieni wszystko.”

Oto przykład. Jest dobry wielbiciel Swamiego, który jest bardzo blisko Niego. Po przeczytaniu mojej książki, przybył, szukając mnie. Przyjeżdżał do Mukthi Nilayam wiele razy i uświadomił sobie prawdę o Swamim i mnie. Kiedyś poprosił mnie: „Proszę nie pisać niczego o mnie w swoich książkach. Organizacja mnie wyrzuci.”

Dlaczego porzucił prawdę po to, aby utrzymać miejsce w pierwszym rzędzie w Sai Kulwant Hall? Wielu takich jak on , którzy znają prawdę o mnie, boją się. Na tej ziemi Harischandry, który utracił wszystko w imię prawdy i ochraniał cmentarzysko, tacy ludzie również istnieją! Prawda zatriumfuje. To, co oświadczył Swami i mędrcy, jest tylko prawdą. Tamten człowiek poświęcił chwilowe miejsce siedzenia, rezygnując ze stałego miejsca w Vaikuncie.

Wieczorem mieliśmy satsang. Vibuthi ukazało się na padukach Swamiego w kształcie ‘i’, a żółta linia ciągnęła się, aby dotknąć litery „Ja” w wyrazie ‘Sai’. Jest to fotografia, która znajduje się na przedniej okładce niniejszej książki. Jest to ‘Ja jestem Ja’. To Ja, Vasantha, połączyła się w Sai, Uniwersalnym ‘Ja’. Vibuthi pokazuje, jak ‘Ja bez ja’ zmienia się na ‘Ja jestem Ja.’

Otrzymaliśmy lutowe wydanie „Sanatana Sarathi” (miesięcznik wydawany w Prashanthi Nilayam – tłum.). Kiedy patrzyłam na zdjęcie Swamiego, zauważyłam kartkę w Jego rękach. Powiedziałam: „Swami czyta mój list!”

Amar, który był przede mną, powiedział: „Są litery na kartce.” Napisane jest: „Wracam, Lotosowe Stopy.” Zawołałam innych aszramitów, ale tylko niektórzy mogli zobaczyć. Sfotografowaliśmy to i obejrzeliśmy na komputerze. Litery były ‘do góry nogami’ na zwykłym papierze w linie. Po jednej stronie papier był czysty. „Be” też wyglądało jak litery ‘SC’. Dwie linijki dalej były słowa ‘twoje lotosowe stopy’. Co to znaczy? Czy Swami dawał mi odpowiedź? ‘Będę z powrotem twoje lotosowe stopy.’ Dyskutowaliśmy, dlaczego słowo ‘twoje’ tam było. Powiedziałam, że jest tak z powodu mojej prośby, że powinien On powiedzieć cztery słowa. Pokazał On, pisząc te słowa. Następnego dnia zapytałam Swamiego o to.

21 luty 2008 r. Medytacja

Swami:      Jest to ‘Być u twoich lotosowych stóp znowu.’

Vasantha: Dlaczego jest ‘twoich lotosowych stóp’?

Swami:       Te stopy są twoje. Zawsze mówisz: ‘one należą do mnie, ale nie mogę ich widzieć.’ Są one w twoich rękach. Cokolwiek napisałaś, jest prawdą. Sam wyślę posłańca, aby przywiózł ciebie tutaj z szacunkiem i honorem, na jaki zasługujesz. Ujawnię, kim jesteś.

Vasantha:  Swami, czy jestem niedotykalna? Dlaczego Twoi wielbiciele unikają mnie?

Swami:       Tak…w istocie jesteś niedotykalna. Jesteś ponad czyimkolwiek dotykiem. Dotykana jesteś tylko przez Boga.

Koniec medytacji

Później zastanawiałam się nad tymi słowami i telegramem. ‘S.C. z powrotem’ znaczy ‘wkrótce wezwę z powrotem’ do Twoich lotosowych stóp. Są to te, które są w rękach Swamiego. Taka jest wiadomość po telegramie, który wysłał Eddy. Wszyscy śmialiśmy się rozradowani.

- - -

W „Sutra Vahini”, definiując Pranę, powietrze podtrzymujące życie i objaśniając jego chwałę, Swami mówi, że jest to identyczne jak świadomość. Mówi On:

„Jest ono wieczną, błogością bez oddechu. Nie zanika ani nie ulega ograniczeniu. Jest ono nieśmiertelne. Cechy te należą tylko do Brahmy, a nie do powietrza podtrzymującego życie, jak pojmują zwykli ludzie.”

Brahmana określa się jako Pranę. Jest ona nieśmiertelna, błoga i wieczna. Pokazujemy tę prawdę naszą Premą. Swami wyjaśnia to za pomocą Swojego wiersza. Jest to yuga, gdzie tylko dwoje ludzi żyje dzięki uczuciom Premy. Jest to wieczna Prema, pozbawiona czasu. Jest niezniszczalna i nieśmiertelna. Jest to Yuga błogości.

Wszystkie rzeczy emanowały z Brahmy. Kosmos jest również Brahmanem. Jednakże człowieka zwodzi rozmaitość imion i form, widoków i dźwięków. Widzi on różnice. Co jest źródłem tego wszystkiego? Jeżeli ktoś uświadomi sobie, że Pierwotnym Źródłem jest Brahman, wtenczas będzie wiedzieć, że Zasada Brahmana i Prana stanowią jedno. Jak zatem mogą pojąć tę Zasadę ci, którzy dają imię i formę Brahmanowi i usiłują ograniczyć Brahmana w ramach płotu organizacji?

Nowe Stworzenie jest nowym wysiłkiem, pozwalającym Brahmanowi pozostać Brahmanem. Jest to Sathya Yuga. Tu całe Stworzenie jest Brahmanem. Jak można tego Brahmana okolić płotem? Całe Uniwersum to Brahman. Jest to Wszech Przenikający Najwyższy Absolut.

Tu zbieżne są wszystkie Mahavakye…

Aham Brahmasmi   -    Jestem Brahmanem

Tath Twam Asi         -    Ty jesteś Tym.

Prajnanam Brahma -    Najwyższe rozróżnianie Prajnana jest

                                           Brahmanem.

Ayam Atma Brahman -  Jam jest Atma Brahman.

Jest to stan, w którym Brahman jest jako Brahman. Nie ma ograniczeń osoby indywidualnej „Ja i ty.” Jest to ‘Aham Brahmasmi’, Jestem Brahman. ‘Tath Twam Asi’, Ty jesteś Brahman i ‘Prajnanam Brahma’, nasza Prajnana jest Brahma. Stan, w którym owe trzy łączą się jest ‘Brahman istniejący jako Brahman’. Jest to stan Brahmana, będącego Brahmanem. Nie ma różnic takich, jak Ja i ty.

Związek wszystkich Mahavakyi jest stanem Brahmana, będącego Samym Brahmanem. Jest to cudowny stan. Ujawnienie Brahmana takiego, jakim To jest, jako Brahman, jest Nowym Stworzeniem.

W Sathya Yudze wszystko jest ‘Aham Brahmasmi’. Ja jestem Brahman. Ty jesteś Brahman. Cała nasza Wszech-wiedząca Świadomość jest Brahmanem. Wszyscy troje są Brahmanem. Zatem Brahman pozostaje w naturalnym stanie Brahmana. Poświęćcie kilka chwil i spróbujcie wyobrazić sobie jaki będzie ten nowy świat! Jest on Purnam. Jest to Purna Yuga, Brahma Yuga, Sathya Yuga. Ta Brahma Yuga jest praktycznym wyjaśnieniem dla niniejszej Sutry, że Kosmiczna Prana jest tylko Brahmanem.

Sutra 12

‘Sarvatha – prasiddhopadesaath’

BRAHMAN JEST POWSZECHNYM NAUCZANIEM

23 luty 2008 r. Medytacja

Vasantha:   Panie! Kiedy dotknę Twoich Lotosowych Stóp?

Swami:         To, czego chcesz, aby zdarzyło się fizycznie, zdarzy się. Ty jesteś przyczyną tego, że przybyłem tutaj. Ty również jesteś powodem tego, że Ja jestem tutaj. Bóg staje się Awatarem wskutek mocy Jego Dynamicznej Świadomości. Ty jesteś przyczyną; ty jesteś działaniem, przyczyną, że Bóg zstępuje jako Awatar.

Vasantha:    Tak ja jestem….

       Nikt nie może przekroczyć mojej ścieżki. Nikt nie może mnie zatrzymać. Ja jestem Brahman. Ignorant nigdy nie będzie mógł mnie zrozumieć. Ja jestem wszystkim. Myślą, że jestem zwykłym śmiertelnikiem, mającym do czynienia z narodzinami i śmiercią. Dlatego niektórzy nie okazują mi szacunku. Ignorant nigdy nie rozpoznał mnie. Przedtem przyjęłam formę Czasu i unicestwiłam wszystko na świecie. Obecnie przybyłam w błogiej formie, aby dokonać transformacji wszystkich istnień bez destrukcji. Ja jestem Brahmanem. Mędrcy też nie poznali mnie całkowicie. Wychwalali mnie. Każdy oddaje cześć stosownie do swojego kąta percepcji. Nikt nie poznał mnie całkowicie. Nie mogą…niezależnie od tego, jak bardzo się starają, nikt nie może poznać mojego Stanu Absolutnego. Ja jestem Ja’…

Swami, Swami, nie jestem w stanie kontrolować uczuć, tryskających ze mnie. Dlaczego moje uczucia tak się wylewają?

Swami:     Podzieliłem Siebie na dwoje. Jedną jest ta forma, a drugą jesteś ty. Nie znałaś siebie. Mówię ci wszystko. Jest to forma Prema. Twój wylew to forma Jnana. Jesteś obiema. Od urodzenia jesteś Brahmanem. Przybyliśmy, aby dokonać transformacji świata. Świadomość, aby poznać swoją własną Jaźń, została przykryta. Ponieważ przybyłaś oddzielona ode Mnie, będzie trwała nieustanna walka, póki nie osiągniesz Mnie. Poprzez tę walkę zmieniasz wszystko. Twoje odseparowanie ode Mnie sprawia, że płaczesz, czujesz się smutna i odrzucona. Potem znajdujesz nowe sposoby, aby to zmienić. Wyłania się to jako nowa Mądrość. Prana jest podstawą.

Vasantha: Swami, ja nie potrzebuję tej mądrości. Chcę tylko Twojej Premy.

Swami:       Kto może napisać Sutrę dla Brahmana? Nikt. Wszystko, co piszesz, jest w istocie Brahma Sutrą. Skończ to po prostu, po czym mądrość nie będzie wymagana. Niech nasza Premy i my oboje istniejemy.

Koniec medytacji

Nie byłam w stanie kontynuować medytacji z powodu kichania i świądu. W końcu położyłam się i zasnęłam.

Zrozumiałam po wysłuchaniu Swamiego. Dlaczego wielbiciele Swamiego i samithis obrażają mnie? Dlaczego nie jestem w stanie widzieć Swamiego? Myśli te powodują we mnie niekończącą się udrękę. Czy nie jestem prawdziwą wielbicielką? Kiedy wzrasta ilość łez i smutek, Swami daje mi mądrość, a ja piszę. W stanie smutku i frustracji napisałam dwanaście rozdziałów jak pokierował Swami. Znowu, po tym jak Swami powiedział mi, zajrzałam do „Sutra Vahini” i ustaliłam, że każda Sutra pasuje do tego, o czym napisałam. Było to bardzo zadziwiające. Swami teraz mówi, że to, co piszę, jest Brahma Sutra.

SV zobaczył wiele tekstów Nadi, aby złagodzić mój ból. Swami potem powiedział, że te objawienia mędrców są tylko ich poglądem. Kontynuowałam pisanie tego wszystkiego, co Swami powiedział mi. Teraz On mówi mi: „To jest Brahma Sutra.”

Poprzednio, kiedy Swami poprosił mnie, abym pisała Brahma Sutrę, powiedziałam: „Jak ktoś może pisać Sutrę dla Brahmana? Napiszę sutrę dla człowieka.” Stąd też napisałam książkę „The Principle of Becoming God” („Zasada stawania się Bogiem” – tłum.). Teraz Swami mówi, że to, co piszę, jest Brahma Sutrą. Kto może pisać Sutrę dla Brahmana? Stąd też On podzielił Siebie na dwoje i przybył w mojej formie. Ta odseparowana część tęskni, aby dołączyć do drugiej części. Moja tęsknota i łzy usuwają wszystkie przeszkody, które utrudniają połączenie.

To ‘Ja bez ja’ nie wie o niczym. Zna tylko niepohamowaną sadhanę i nie kończące się łzy. W tym procesie powstaje wiele nowych uczuć. Swami sprawia, że piszę o tych uczuciach i ujawnia mój stan zgodnie z nimi. Gdy wystartowałam jako zwyczajny człowiek, Swami sprawił, że pisałam o naturze człowieka i spowodował, że kończę pisząc o stanie Najwyższego Istnienia.

Teraz, po daniu wyjaśnienia dotyczącego Brahmana, sprawia On, że piszę o Brahmanie. Mimo iż przybyłam odseparowana od Brahmana, wskutek braku obecności „ja” we mnie, nie wiem o niczym. Swami sprawia, że piszę o swoich uczuciach, a następnie wyjaśnia. Ponieważ nie ma „ja”, Swami funkcjonuje we mnie jako „Ja”.

Na końcu „Brahma Sutra” Swami mówi:

„Głową rodziny jest tylko jedna osoba, jednak każdy członek rodziny postrzega ją z innego punktu widzenia. Zwracają się do niej zatem różnie – jak do ojca zwraca się syn, ‘mężem’ jest dla żony, ‘dziadkiem’ dla wnuka oraz ‘starszym bratem’ dla młodszego brata. Jedna osoba otrzymuje rozmaitość form z powodu różnorodności związków, jakie przyjęła. Tak więc również poszukiwacze i myśliciele, którzy są na różnych poziomach świadomości oraz osiągnięcia, wyrażają i doświadczają jednej osoby w różnych formach i w różny sposób. Tak długo jak jeeva jest związana przez własną ignorancję i egoizm, nie może poznać ani doświadczyć wszech przenikającego i wszech rozumowego Brahmana.”

Powyższy tekst jest zamykającym akapitem, który Swami napisał w „Sutra Vahini”. To samo pokazuje On na przykładzie mojego życia. Każdy z wielkich mędrców postrzega mnie ze swojego punktu widzenia. Nikt nie może zrozumieć mnie całkowicie. Tylko Swami wie. Kiedy sami mędrcy nie mogą poznać mnie całkowicie, jak zatem zwyczajny człowiek – komar może mnie poznać? Jeśli nawet wszystkie moje książki będą starannie zbadane i przeanalizowane na przestrzeni lat, mojej prawdziwej natury nie będzie można poznać. Nie jestem zwyczajnym człowiekiem. Przybyłam, aby objawić Prawdę.

Nie mogę żyć pośród ludzi, którzy związani są ignorancją i egotyzmem. Nie mogę żyć na tym świecie. Wszystko, czego wymagam, jest mój Pan. Usunę tę ignorancję i egotyzm, które są przeszkodą, abym osiągnęła Go. Poprzez swoje uczucia stworzę nowy świat, nowe istoty ludzkie, Nowe Stworzenie i Nowe Uniwersum. Nikogo innego tam nie będzie, tylko Swami i ja. W mojej pierwszej książce pokazane to zostało jako Srebrna Wyspa. W późniejszej książce  Vaikunta przybywa na Ziemię jako Mukthi Nilayam.

Czytaliśmy niniejszy rozdział na satsangu. Dzisiaj, w czwartek, Amar po południu zmienił orzech kokosowy w kumbha. Nowy orzech kokosowy pochodzi z drzewa w Mukthi Nilayam. W trakcie wieczornego satsangu zobaczyliśmy pęknięcie pośrodku orzecha kokosowego. Prawie rozbił się na dwoje. Powiedziałam: „Jest to Operacja Samskara, aby usunąć stare wrażenia.”

Napisałam o Operacji Samskara w książce „Beyond the Upanishads” („Ponad Upaniszadami” – tłum.). W książce tej napisałam; „Zmienię naturę wszystkich ludzi i stworzę ich od nowa. Ten świat nie będzie mieć nikogo, tylko Swamiego i mnie.” Swami pokazał dowód na te słowa. Jest to dowód na moje żądanie, że dokonam Operacji Samskara  u wszystkich i implantuję naszą naturę w nich.

Po satsangu rozbiliśmy orzech kokosowy i wypiliśmy wodę. Smakowała jak nektar. Zazwyczaj woda kokosowa nie jest taka słodka; ta była nektarowa. Wszyscy byliśmy uradowani. Powiedziałam: „Dwie połowy są Formą Viratpurusha.” Zrobiliśmy zdjęcie. Na jednej połowie były linie, które wyglądały jak struktura mózgu. Powiedziałam; „Pokazuje to naturę Swamiego i moją u wszystkich po Operacji Samskara.”

Wieczorem była rozmowa telefoniczna z Puttaparthi, w której była mowa, że Swami przyjął mój list i wypowiedział słowa: „Chaala santosham” („Bardzo szczęśliwy”.). Wszyscy byliśmy szczęśliwi.

Od minionych dwóch lat prosiłam Swamiego, aby powiedział mi przynajmniej dwa słowa o mnie za czyimś pośrednictwem. Ostatnio prosiłam o to bardziej. Swami powiedział: „Zakończ „”Brahma Sutrę” bez płaczu, powiem.” Teraz na zakończenie „Brahma Sutry” Swami przyjął list i wypowiedział dwa słowa: „Chaala santosham”.

Tylko Prema Sutra może przyciągnąć Brahma Sutrę. Wskutek mojej Premy Swami wyjaśnił Brahma Sutrę. Swami zaczął mówić, ja zaczęłam pisać. Od pierwszego rozdziału, zaczynającego się od Agni, do końca, było 12 rozdziałów. Tylko na koniec Swami powiedział, że jest to Brahma Sutra. Czy taki cud zdarzył się gdziekolwiek? Jest to dowód na to, że Vasantha jest „Ja bez ja”. Swami sprawia, że ta, która nie wie o niczym, pisze, a On Sam daje tytuł „Brahma Sutra”.

Nawet Swami nie został zrozumiany. Nie jest możliwe poznanie Jego sławy. Kto może zrozumieć Jego chwałę? Każda osoba opisuje Go pod kątem własnej percepcji. Ci, którzy postrzegają Swamiego poprzez Jego cuda, pozostają schwytani przez to doświadczenie. Ci, którzy widzą Go jako zbawcę w czasach udręki, zostają przez to zaabsorbowani. Ci, którzy poszukują rozwiązania swoich problemów postrzegają Go jako Tego, który je rozwiązuje. Ci, którzy są uduchowieni, widzą Go jako Guru czyli Przewodnika. Jego krewni widzą Go jako swego krewnego.

Personel ochrony uważa, że jest Jego ochroniarzem. Pacjenci traktują Go jako Boskiego Lekarza, który przybył, aby uratować im życie. Lekarze myślą o Nim, że jest On lekarzem wszystkich lekarzy. Inżynierowie, zachwyceni Jego prowadzeniem myślą, że jest On cudownym ekspertem inżynierii. Wielbiciele postrzegają Go jako Boga. W ten sposób wszyscy postrzegają Go zgodnie ze swoim poziomem rozumienia oraz indywidualnego doświadczenia. Nikt nie może poznać Go całkowicie. Są również i tacy, którzy nie lubią Swamiego i robią nieprzychylne komentarze o Nim. Jest to ich kąt percepcji.

Poeta Kambar pisze w „Ramayanie” jak ludzie Mithili podziwiali piękno Ramy. Mówi: „Ci, którzy zobaczyli Jego ramiona, stali zdumieni na ich widok; ci, którzy ujrzeli Jego stopy, mieli utkwiony wzrok w nie; a ci, którzy patrzyli na Jego silne ramiona, odczuwali to samo. Kto kiedykolwiek ujrzał Jego całkowite piękno?”

Tak samo ci, którzy zostali złapani przez cuda, pozostają tam. Ci, którzy zobaczyli zbawcę od kłopotów, pozostają w tym utkwieni. Każdy pozostaje w pięknie, które widział. Nikt nie może poznać Go całkowicie. Kto może całkowicie zrozumieć tego cudownego i dziwnego Boga? Ujawnia On Siebie świętym i mędrcom, ale nawet oni nie mogą poznać Go całkowicie. Uniwersalny Absolutny Brahman zstąpił na Ziemię. Ze względu na Swoje najwyższe współczucie przybył On, aby przetransformować tę Ziemię na Złoty Świat.

W dyskursach Swami często mówi: „Ja jestem w tobie, na zewnątrz ciebie, powyżej, niżej i dokoła ciebie.” Swami mówi: „Ty i Ja oboje jesteśmy Bogiem.” W każdym dyskursie Swami to mówi. Jak zatem możemy to czuć i uświadomić sobie? Narodziłam się po to, aby wdrożyć w czyn to, co Swami mówi. Sathya Yuga pokazuje to dokładnie. Ja jestem Brahman; ty jesteś Brahman. Wszystkie rzeczy, które nas otaczają, ludzie – wszystko to jest Brahman. Niebo w górze i Ziemia niżej nas, wszystko to jest Brahman. Jest to Sathya Yuga. Wszędzie, we wszystkim i każdy jest Brahmanem. Jest to praktyczne wyjaśnienie tego, co Swami powiedział.

Wcześniej napisałam o pałacu serca. Poprzez stosowanie sadhany wspinałam się po każdym stopniu. Swami pokazał różne stany osiągnięcia na każdym kroku drogi. Najpierw powiedział On, że Vadakkampatti jest Vaikuntą. Nie będąc tym usatysfakcjonowana, stale płakałam i modliłam się o Jego bliskość. Potem Swami powiedział, że Srebrna Wyspa jest Vaikuntą i byliśmy tam sami. Nadal będąc nieusatysfakcjonowana, stosowałam intensywną sadhanę i przybyłam do Mukthi Nilayam. Swami powiedział, że Mukthi Nilayam jest Vaikuntą. Tam też nie byłam usatysfakcjonowana. Następnie powiedział mi On o Awatarze Prema Sai i poprosił, abym napisała o tym. Tam zawarliśmy związek małżeński i żyliśmy szczęśliwie. Swmai powiedział, że to jest Vaikunta. Nawet wtedy nie byłam usatysfakcjonowana. Potem pokazał On Swargę, Niebo w czasach Awatara Prema Sai. Modliłam się, że powinnam podzielić się tym doświadczeniem z każdym. Następnie otworzył On wrota Niebios dla wszystkich. To również nie satysfakcjonowało mnie.

Powiedziałam Swamiemu: „Jestem Twoja. Pokaż, że jesteś tylko mój.” Zabrał mnie On do pałacu i oprowadził mnie po nim. Na koniec powiedział: „Jest to Pałac Mojego Serca.”

Kto może mieszkać w tym pałacu? Tylko Jego Shakthi. Nadis oznajmiają, że osoba, którą poślubiłam, była Nim. Poprosił mnie On jednak, abym porzuciła życie rodzinne, usuwając swoją Mangalya Sutrę i powiedział, abym nosiła tę, którą On pobłogosławił. Co roku w dniu naszych zaślubin 27-go maja błogosławił On nowe sari, Świętą Mangalya Sutrę i pierścienie na palce stóp. Noszę Jego Mangalya Sutrę. Dla dwunastu tytułów, które napisałam, dałam różne tytuły. Swami poprosił mnie, abym dała tytuły „Sutra Vahini”.

Prasthana Thraya łączy trzy: mianowicie – Bhagavad Gitę, Upaniszadę i Brahma Sutrę. Gita i Upaniszady uczą jak człowiek powinien prowadzić życie. Stosowałam w praktyce te nauki w swoim codziennym życiu i napisałam o swoich doświadczeniach. Dałam nowe znaczenia w formie książek. Książki te napisane są prostym językiem, aby wszyscy mogli łatwo zrozumieć wielką mądrość pism świętych. Tylko ten, kto osiągnie Brahmana, może napisać o prawdziwym znaczeniu Sutr. Tu sam Brahman wyjaśnia znaczenie Sutr.

Starożytni mędrcy uświadomili sobie mądrość Brahma Sutry. Tu, chociaż osoba indywidualna uzyskała Stan Brahmana, ponieważ nie ma ‘ja’, Sam Brahman przyjmuje rolę Tego, który pisze. Jeżeli istnieje ‘ja’, oznacza to stan człowieka. Pisanie przez ‘Ja bez ja’ oznacza, że to pisze Sam Brahman. Dowodzi to, że oryginalna „Brahma Sutra” nie może być pisana przez istoty ludzkie.

Nadis (Liście Palmowe – tłum.) twierdzą, że byłam w Boskim Stanie już wtedy, gdy się narodziłam. Swami również to mówi. Jednak prawda o tym, kim jestem, została ukryta przede mną. Nie mam ‘ja’. Dlatego jestem w stanie pisać „Brahma Sutrę”. Tylko Bóg może to pisać. Mamy wyjaśnienie w Swamiego „Sutra Vahini” , sprawiając, że piszę o swoich doświadczeniach pokazuje On, jak funkcjonuje Brahman. Po tym, kiedy to już napisałam, Swami daje tytuł każdemu rozdziałowi ze Swojej „Sutra Vahini”.

Najpierw dałam tytuł niniejszej książce „Sathya Yuga Oznajmia”. Swami zmienił tytuł na „Brahma Sutra”. Tytułem, który dało ‘Ja bez ja’, był „Sathya Yuga Oznajmia”, tytułem danym przez ‘Ja jestem Ja’ jest „Brahma Sutra”.

Eddy zadał mi pytanie:

„Czy istnieje całkowite objawienie Prawdy w stanie ‘Ja bez ja’, czy tylko w stanie ‘Ja jestem Ja’?

Odpowiedziałam:

„Ja bez ja pokazuje mój stan, ale ja mówię ‘Ja nie jestem, Ja nie jestem, ujawniam zatem ‘Ja jestem Ja’, stan Boga. Normalnie ci, którzy uzyskują stan ‘Ja bez ja’, łączą się z Bogiem. Ponieważ mówię ‘Ja nie jestem’, Brahman ujawnia Absolutną Prawdę.”

Jai Sai Ram

   

  

KSIĄŻKA DRUGA

Treść

1.                 Odbicie Boga…………………………………………113

2.                Ofiarowanie Czci Piękna…………………………119

3.                Jeden staje się Dwojgiem – Dwoje staje się

                Jednym………………………………………………….138

4.                Boska Pieczęć…………………………………………142

5.                Kalateetha……………………………………………..148

6.                Kalajit……………………………………………………155

7.                Ponad miejscem……………………………………..160

8.                Czas Miejsce Działanie…………………………….166

9.                Bóg i Jego Shakthi…………………………………..173

10. Prema Jyothi…………………………………………..177

11.             Kserokopia……………………………………………..184

12.            Czym jest Vaikunta?......................................187

13.            Z domu do domu wiejskiego……………………..190

14.            Przed 7. Dniami, po 7.Dniach…………………….198

15.            Pralaya – Unicestwienie……………………………209

16.            Purnam……………………………………………………216

           Słowniczek……………………………………………….221

1

ODBICIE BOGA

2 marzec 2008 r. Medytacja

Vasantha:     Swami, chcę Twojego sparszanu, darszanu i sambaszanu. Kiedy to się zdarzy?

Swami:            Ja również chcę twojej bliskości. Twoje uczucia odbijają się we Mnie i Moje uczucia odbijają się w tobie.

Koniec medytacji

Gdy to pisze, myśl przychodzi do mnie. Napisałam o wronach i zasadzie reakcji, odbicia i odzwierciedlenia. Pokazało to, jak uczucia każdego odbijają się na świecie. Jednakże u tego, kto osiąga Boga, odbicie, reakcja i odzwierciedlenie przybywa od Boga. Osiąga on nigdy nie zmieniające się cechy Boga, którymi są Ashti, Bhathi i Priyam.

Asthi – nieśmiertelne istnienie

Bhathi – promieniejące Światło czyli Promienistość

Priyam  - Prema czyli atrakcyjność

Ekspansja jest wrodzoną cechą Atmy, jednakże my ograniczamy ją. Czym są te ograniczenia? Jest to ‘ja i moje’. Mówimy Atmie: ‘Nie idź ponad to ograniczenie.’

Czym jest ‘ja i moje’? To ‘ja’ jest ciałem z imieniem i formą. To, co odnosi się to tego imienia i formy, jest ‘moje’. ‘ja’ otacza siebie uczuciami ‘moje’. Nie wychodzi ponad ten krąg. Oto przykład:

Jestem Rama, mam sześć stóp wzrostu. Mam jasną karnację, okrągłą twarz, duże oczy. Jest to ‘ja’. Wszystko, co się z tym łączy, staje się ‘moje’. Kim są ci ‘moje’? Moja żona, moje dzieci, moi rodzice, mój brat, moja siostra, moja rodzina, mój dom, mój samochód – wszystko to jest moje. W taki sposób człowiek stwarza zniszczalny świat nieprawdy. Spędza cały czas, poruszając się w tym ograniczonym kręgu. Pielęgnuje on, poszerza i dodaje do tego życia, tworząc coraz więcej tego, co posiada. W pogoni za tym dostaje się w pułapkę dualizmu radości i smutku, narodzin i śmierci. Wzloty i upadki życia pchają go na wszystkie strony, utrzymując go wiecznie w cyklu narodzin i śmierci.

Ponieważ ograniczył on siebie do jednego kręgu, nie znajduje skarbu, który leży w świecie zewnętrznym. Jakże wiele skarbów i piękna znajduje się w Stworzeniu Boga. Och, człowiecze! Jakże nieszczęśliwy jesteś? Podam przykład, abyś mógł zrozumieć.

Krowa przywiązana jest do drzewa liną. Otoczona jest ze wszystkich stron bujną, zieloną trawą jak zielonym kocem. Krowa może jeść tylko trawę, która znajduje się w obrębie długości liny, uwiązanej u szyi. Ponieważ przywiązana jest do drzewa, nie może przekroczyć ograniczenia. Może poruszać się tylko wokół drzewa i patrzeć na trawę ponad jej zasięgiem. To jest nasz stan.

Człowiek uwiązany jest do drzewa ‘ja’ i kreśli krąg swoim ‘ja’, będąc w środku. Lina symbolizuje ‘moje’; ‘ja’ jest drzewem. Lina ogranicza obwód koła i odległość, na jaką krowa może odejść. W taki sam sposób uczucia człowieka stworzyły ten świat, w którym otrzymuje on swoje własne odbicie, reakcję i odzwierciedlenie. Będąc uwięzionym w pułapce wewnątrz, doświadcza on zniszczalnych radości oraz smutków swego życia.

Inny przykład: wielbłąd zjada roślinę z kolcami. Chociaż kolce powodują, że jego jama gębowa krwawi, on lubi to jeść. Radując się tym smakiem, kontynuuje jedzenie i poszukuje więcej krzaków z kolcami. Wielbłąd myśli, że krew, która mu smakuje, pochodzi z rośliny, zatem delektuje się nią. Biedny wielbłąd, nie uświadamia sobie, że raduje się swoją własną krwią. Nie jest świadomy tego, że jego jama gębowa jest pełna ran.

Człowiek jest w takim samym stanie. Myśli, że radość pochodzi z życia w świecie zewnętrznym, z rodzinnego życia oraz z gromadzenia bogactwa i prestiżu. Spędza całe życie gromadząc to i radując się tym. Błogość, jakiej doświadcza w istocie pochodzi z wnętrza. Chociaż przechodzi przez wiele cierpienia wskutek swojego ‘ja i moje’, nigdy sobie tego nie uświadamia. Gdyby rozumiał przyczynę cierpienia i odciął ‘ja’, byłby wolny. Wielbłąd nie uświadamia sobie, że smakuje mu jego własna krew. Chociaż jest raniony, kontynuuje poszukiwanie roślin z kolcami. Jak wielbłąd człowiek, który poszukuje różnych smaków ‘ja i moje’, związany jest z tym, że będzie miał do czynienia z cierpieniem.

Pewnego dnia krowa uwalnia się z liny i ucieka. Teraz jest wolna i biega, skacze i baraszkuje po górach i lasach. Jest w stanie w pełni cieszyć się obfitością zielonej trawy. Jakże wiele błogości! Nie ma niczego, co by ją wiązało z kimkolwiek lub z czymkolwiek. Człowiek, który odcina ‘ja i moje’, również może stać się wolnym ptakiem jak krowa. Bogactwo Stworzenia staje się jego. Wszystko na świecie jest jego. Dla człowieka, który wznosi się ponad krąg ograniczenia, świat staje się jego. To ciało oraz ci, którzy są z nim związani, nie są prawdziwi. Kiedy on w pełni zrozumie swój związek z Jaźnią, że należy do Boga, a Bóg należy do niego. Skarb Stworzenia staje się jego. Jest to ekspansja uczuć.

Naturą Atmy jest ekspansja, jednak my ograniczamy ją poprzez ‘ja i moje’. Nie ograniczajcie Atmy. Jeżeli obdarzymy miłością i pozwolimy na ekspansję, wtenczas reakcja, odbicie i odzwierciedlenie ‘ja i moje’ zakończą się. Wtenczas zaczynamy doświadczać reakcji, odbicia i odzwierciedlenia od Boga. Tu nie ma dualizmu, nie ma cierpienia, radości ani smutku. Istnieje tylko odbicie Atmy, reakcja i odzwierciedlenie Asthi, Bhathi i Priyam. Spójrzmy bardziej szczegółowo na owe trzy, niezmienne cechy Boga.

Ashti

Ashti oznacza stan Istnienia, Istnienie Atmy. Atma jest niezniszczalna i nieśmiertelna. Ciało, zwane ‘ja’, jest zniszczalne. Kiedy łączymy siebie z tym ciałem, cierpimy. Jeżeli połączymy się z prawdziwą Jaźnią, Atmą, osiągamy błogość. W Bhagavad Gicie Sri Kryszna mówi, że Jego iskierka mieszka we wszystkich.

Ktoś powiada: „Jestem Rama”. Ten Rama to indywidualna jeeva. Tu łączymy Atmę z tą jeevą i mówimy Jeevatma. Nie łączcie tej Atmy z indywidualnym Ramą, lecz łączcie ją z Paramatmą. Jeżeli łączymy duszę indywidualną z Paramatmą, będziemy łączyć ją z Mieszkańcem wewnątrz. Jest to stan Asthi, wieczny stan, stan Istnienia.

Bhathi

Bhathi znaczy Świetlistość, Promieniejące Światło.  Jest to Światło intelektu, które daje mądrość. Powinniśmy używać tego Światła, aby rozróżniać dobro i zło, oddzielać zniszczalne od wiecznego. Jest to mądrość. Tym, co pokazuje stan Istnienia Boga, jest mądrość. Znane jest to również jako świadomość. Człowiek ze świadomością szuka ścieżki, aby osiągnąć Boga. Jest to ścieżka mądrości.

Priyam

To, co nas przyciąga i powoduje, że lubimy, jest Priyam. Przywiązanie rodzi się z lubienia. Widzimy osobę lub przedmiot, powstaje to, że lubimy i rodzi się przywiązanie. Swami daje dobrą definicję w „Sutra Vahini”:

„Każda rzecz posiada cechę, że lubimy, zdolność  wzbudzenia przywiązania i miłości, w rezultacie użyteczności.”

Owe trzy są cechami Priyam. Oto jak to działa. Z powodu zdolności lubienia, tworzymy związek z osobą. Wiedząc, jaki jest związek z osobą lub przedmiotem, powstaje uczucie. Jest to zdolność lubienia. Z lubienia powstaje miłość. Miłość jest powodem przywiązania. Przywiązanie powstaje z lubienia. Oczekiwanie owocu miłości przychodzi z przywiązania. Kiedy ktoś wyraża miłość, powstają oczekiwania. Okazuje on miłość, ale chce, aby miłość powróciła do niego w jakiś sposób lub przez jakieś doświadczenie. Stąd też miłość, wyrażona dla osoby lub przedmiotu, jest tylko po owoce. Zamiast kochać rzeczy zniszczalne, powinniśmy kochać niezniszczalną Paramatmę. W drugim rozdziale Bhagavad Gity Sri Kryszna pokazuje, jak ktoś ginie skutek przywiązania.

„Rozpamiętując nad przedmiotami zmysłów, człowiek rozwija w sobie przywiązanie do nich; z przywiązania pojawia się pragnienie; z niespełnionego pragnienia pojawia się gniew. Z gniewu powstaje iluzja, zakłócenie pamięci, z zakłócenia pamięci brak rozsądku; a z braku rozsądku człowiek popada w kompletą ruinę.”

Priyam należy okazywać Bogu. Ashti, Bhathi i Priyam są niezmiennymi, wiecznymi cechami Boga. W oparciu o te trzy zasady stworzone są wszystkie imiona i formy. Podstawą dla imienia i formy jest wszechobecny, wszechmocny i wszechwiedzący Brahman.

Nie powinniśmy być głęboko zanurzeni w imieniu i formie Boga. Powinniśmy zrobić użytek z imienia i formy, aby ujawnić Prawdę, będącą ponad. Ponieważ wszystko wyłoniło się z Prawdy, wszyscy muszą połączyć się z powrotem. Poprzez dopytywanie i rozróżnianie człowiek może uświadomić sobie, że tylko Bóg jest Prawdą i może stać się Brahmanem.

Spójrzmy teraz, jak owe trzy zasady Ashti, Bhathi i Priyam funkcjonują w moim życiu.  Ashti jest stanem Istnienia, stanem Boga. Narodziłam się z Boga. Pierwszym dźwiękiem Wedy jest Agni. Stał się On moją formą. Światło wyłoniło się ze Swamiego, weszło w łono mojej matki i ja się narodziłam. Narodziłam się z Boga, Swamiego. Jest to dowód na mój stan Ashti. Wyłoniłam się z Boga i połączę się z powrotem w Nim. Moje życie demonstruje tę zasadę. Narodziliśmy się z Boga i powinniśmy podjąć wszelki wysiłek, aby powrócić do Niego. Do tego czasu cykl narodzin i śmierci nie zakończy się. Pokazuję w swoim życiu, jak przezwyciężyć ten cykl.

Od narodzin płakałam tylko z tęsknoty za Bogiem i podjęłam każdy wysiłek, aby osiągnąć Go. Poprzez ścieżkę Premy znalazłam wiele nowych sposobów, aby zjednoczyć się z Nim. Wszystkie te ścieżki stały się bramami nowej mądrości. Wskutek ścieżki Premy Swami ujawnia wiele prawd. Te objawienia tworzą substancję dla książek, które piszę.

Teraz piszę Brahma Sutrę. Jak ktoś może pisać zasadę Boga? Wiążąc Swamiego Prema Sutrą, byłam w stanie wyciągnąć Brahma Sutrę. Jakiego rodzaju jest to miłość? Zwykła Prema nie może związać Brahmana. Ta Prema potrzebuje specjalnego związku. Moja Prema sprawiła, że On ujawnia naturę tego związku Swoimi własnymi słowami. Ujawnił On Prawdę, że poślubiłam Boga. Najpierw powiedział On, abym nosiła Mangala Sutrę, pobłogosławioną przez Niego. Potem powiedział mi On, abym porównała swoje ślubne zdjęcie z Jego fotografią z młodości. Jego fotografia była identyczna jak zdjęcie tego, którego poślubiłam.

W moich Nadis wielcy mędrcy ujawniają, że tym, którego poślubiłam, był rzeczywiście Swami. Ta więź małżeńska pokazuje nasz związek. Przyczyną tej więzi jest Jego Mangala Sutra, zawiązana wokół mojej szyi. Ta Mangala Sutra staje się Prema Sutra i wiąże Go. Oto jak uczucia Swamiego odbijają się we mnie i moje uczucia odbijają się w Nim. Stąd też jestem w stanie pisać Brahma Sutrę.

Ponieważ Swami wypełnił mnie całkowicie, otrzymuję odbicie, reakcję i odzwierciedlenie od Boga. Unikatowym dowodem tego jest sama Brahma Sutra. Nikt nie może napisać Brahma Sutry. Jest to Pratyaksha Pramana; bezpośredni dowód Prawdy z pism świętych, że nasze uczucia są takie same.

2

OFIAROWANIE CZCI PIĘKNA

4 marzec 2008 r. Medytacja poranna

Vasantha:    Swami, chcę napisać o oddawaniu czci pięknu. Powiedz mi coś.

Swami:          Czciłaś piękno, teraz piękno czci ciebie.

Vasantha:     Jak to jest, Swami?

Swami:           Zobaczyłaś piękno Boga w całym Stworzeniu i czciłaś je. Teraz Stworzenie czci ciebie. Twoje włosy są siwe, mówi ono zatem: „Zrobię, że twoje włosy będą czarne’. Tak samo Pięć Elementów czci twoje pięć zmysłów. Jest to odbicie, reakcja i odzwierciedlenie twojej czci.

Vasantha:     Swami, widzę Ciebie i chcę czcić tylko Ciebie.

Swami:           Czciłaś Prawdę, teraz Prawda umieszcza koronę Brahma Sutra na twojej głowie. Kosmos daje niebieskie sari dla twego ciała. Gwiazdy stają się ozdobami, zdobiącymi twoją szyję.

Koniec medytacji

Po medytacji pomyślałam, że rozdział „Ofiarowanie czci pięknu”, napisany 30 czerwca 2005 r. jest najodpowiedniejszy i że powinien być ujęty w niniejszej książce.

30 czerwiec 2005 r. Medytacja poranna

Vasantha:     Swami, zdaje się, że wczoraj wziąłeś mój list. Czy czułeś moje uczucia?

Swami:           Strzelając listami jak strzałami otaczasz Mnie z wszystkich stron. W każdym liście piszesz: „Czy Ty nie masz uczuć?” Pytając o to stale, podsyciłaś Moje uczucia, abym doświadczył ciebie.

Vasantha:      Swami, piszę o Chitshakthi. Powiedz mi o tym.

Swami:            Piękno Stworzenia to Boga Chitshakthi. Przykład: kwiaty kwitną na roślinie. Mają one kolor, woń i piękno. Jest to zaiste Chitshakthi. Tego, kto czci to piękno, Chitshakthi wznosi. Ten, kto staje się oczarowany i chce posiadać, wpychany jest w świat Mayi. Piękno można oglądać, cenić i ofiarować Bogu. Człowiek nie powinien doświadczać go, próbując posiadać je.

Ujrzałaś piękno we wszystkim i ofiarowałaś je Mnie. Najpierw uczyniłaś siebie piękną, całkowitą i ofiarowałaś siebie Mnie. Następnie powiedziałaś: „Powinnam stać się całym światem.” Zapragnęłaś dokonać transformacji wszystkiego na Vasanthę i ofiarować wszystko Mnie. Pragnęłaś ofiarować Mi cześć wszystkimi rękoma, wielbić Mnie wszystkimi oczyma i śpiewać Moją chwałę wszystkimi ustami. Wszystko było czcią i ofiarowaniem.

Na koniec dziwne pragnienie powstało w tobie; chciałaś, abym doświadczył ciebie. Nikt nie dążył do tego, aby Bóg go doświadczył. Człowiek dąży do tego, aby doświadczyć Boga, ale ty mówisz, że Ja powinienem doświadczyć ciebie. Jak doświadczyć? Obecna jesteś w całym Stworzeniu jako Vasantha-mayam. Jesteś we wszystkim. Jak doświadczyć? Wejdę w każde istnienie, w każdy aspekt Stworzenia i doświadczę ciebie. Do tej pory cztery ery tworzyły cykl. Na koniec yugi wszystko znikało w powodzi Pralayi, unicestwienia. Po pewnym czasie cykl rozpoczynał się od nowa. Teraz Sathya Yuga narodzi się bez unicestwienia Kali Yugi. Nowy cykl er w sposób naturalny następuje po unicestwieniu. Doświadczę ciebie, reprezentującą Stworzenie, poprzez wejście w każdego i we wszystko. Jest to zaiste Sathya Yuga w Kali Yudze.

Koniec medytacji

Wyszłam z medytacji i powiedziałam o wszystkim Yamini. Wiele myśli powstało z mojego głębokiego wnętrza. Była godzina 4.45 i zaczęłam pisać. Teraz spójrzmy szczegółowo na to, co Swami powiedział.

Z chwilą, kiedy Bóg pragnie stwarzania, zaczyna istnieć forma Viratpurusha. Forma ta dzieli się na Purusha Prakrithi, męskie i żeńskie aspekty Boga, stąd zaczyna się stwarzanie. Purusha manifestuje się jako Mieszkaniec we wszystkich, a Prakrithi rozrasta się, aby stworzyć Stworzenie. Stworzenie nie jest odseparowane od Boga. Bóg obecny jest w każdym aspekcie Stworzenia. Pięknem tego Stworzenia jest Shakthi. Napisałam o tym wcześniej.

Bóg jest w Yoga Nidra. Moc Jego Dynamicznej Świadomości trzęsie Nim. Bóg wszystko wie, jest Wszechwiedzący. Ruchem w Nim jest Chitshakthi. Jest ona formą, która zawiera wszelkie moce Stworzenia. Moc ta wchodzi we wszystko i wypełnia jako Shakthi. Piękno przepełnia to Stworzenie. Człowiek powinien widzieć, doceniać i czcić to piękno. Piękno przyciąga wszystkich; powstaje miłość. Czcząc piękno, człowiek jest w błogości. Zwykłe, zmysłowe doświadczenie, prowadzi do smutku.

Swami podał przykład kwiatu. Wszyscy przyciągani są kolorem, pięknem, wonią i formą. Gdy patrzymy na niego, powstaje uczucie miłości. Mówimy: „Spójrz na ten kwiat, jaki piękny! Jaka woń!” Kolor kwiatu, piękno i forma przyciągają umysł i radują oko. Człowiek odczuwa przyjemność, radując się zapachem. Miód w kwiecie daje radość pszczołom. Możemy widzieć kwiat i wąchać go, jednak nie możemy spróbować smaku w środku. Struktura naszego ciała nie pozwala, abyśmy to robili. Możemy zerwać kwiat i ofiarować go Bogu. Pszczoła posiada ‘trąbkę’ i jest w stanie pić nektar i radować się nim; jest to doświadczanie. Ponieważ pszczoła nie posiada umiejętności rozróżniania, jaką my mamy, zadowolona jest tylko radowaniem się miodem.

Człowiek jest w stanie radować się ‘miodem’ ze wszystkiego w Stworzeniu. Całe to Stworzenie jest zaiste Bogiem. Jego miód, Jego madhuram, Jego słodycz wypełnia wszystko po brzegi. Nie jest to tylko miód, lecz boska amrita. Jak doświadczyć tego nektaru? Nie można go kosztować tylko jednym językiem. Trzeba mieć tysiąc języków jak Adisesha. Całe ciało powinno stać się językami. Każda komórka w naszym ciele powinna stać się językami, aby smakować nektar Boga. Jak jest to możliwe? Zobaczmy.

Stworzyliśmy więź w formie różnych związków takich, jak mąż, żona, dzieci, rodzice itd. Mąż i żona przyciągani są do siebie wskutek wzajemnego przyciągania. Co jest przyczyną tego przyciągania? Tylko piękno. To piękno ujawnia się na wiele różnych aspektów w danej osobie: piękno ciała fizycznego, piękno karnacji, piękno cech, piękno charakteru itd. Powstaje miłość, a potem doświadcza się tego piękna. W trakcie doświadczania powstaje rozmaitość uczuć: radość, smutek, pochwała i obwinianie. Wskutek tego dualizmu, człowiek staje się ofiarą smutku. Zmienia to jego naturę. Głębokie wrażenia, które są tworzone, utrzymują człowieka w cyklu narodzin i śmierci.

W ten sposób człowiek zostaje schwytany w więź z rodzicami, dziećmi, krewnymi i przyjaciółmi. Ale nie tylko to, jest on również przyciągany do pieniędzy, stanowiska, luksusu, rozrywek, edukacji i sławy. Traci spokój umysłu.

Zamiast dążyć do doświadczania tych licznych atrakcji, człowiek powinien czcić je. Możecie zapytać: „Jesteśmy ludźmi rodzinnymi. Jak czcić?” Spójrzmy na przykład związku męża i żony.

Kiedy Sri Ramakrishna ożenił się z dzieckiem Sarada, przebywał sam w Kalkucie. Gdy osiągnęła ona dojrzałość, przyjechała, aby przebywać z mężem. W nocy, gdy leżeli w swoim pokoju, Sri Ramakkrishna powiedział Saradzie: „To ciało jest twoją własnością. Jeżeli pragniesz radować się nim, rób to.” Sarada odpowiedziała: „Nie będę przeszkodą w twoim życiu duchowym. Przybyłam, aby wspierać ciebie.”

Następnego dnia Ramakrishna posadził Saradę na podium i ofiarował jej cześć, traktując ją jako ucieleśnienie bogini. W ten sposób przemieniona została ona w boginię. Zamiast radować się mężem i doświadczać go, Sarada czciła go. W taki sam sposób zamiast doświadczać jej i radować się nią jako żoną, Ramakrishna czcił ją. Dlatego stał się on Paramahamsa Ramakrishna. Mogą być tysiące Ramakrishnów na świecie, lecz tylko jeden stał się Paramamsą; tylko jedna Sarada stała się Sarada Devi. Nie wszystkie Sarady na świecie mogą stać się Devi.

Czy myślisz: „Kto może tak żyć? Co teraz możemy zrobić? Jesteśmy małżeństwem i mamy dzieci. Czas minął. Jak możemy teraz oddawać cześć?

Nie martwcie się, podam wam przykład.

Mahatma Gandhi prowadził zwyczajne życie. Ożenił się i miał czworo dzieci. Dopiero po tym zaangażował się w walkę o wolność Indii i w patriotyzm. Studiował Bhagavad Gitę i stosował się do zasad Prawdy oraz braku przemocy. Odkrył, że jeżeli ktoś prowadzi życie w abstynencji, daje to moc osiągnięcia wszystkiego. Stąd też ściśle przestrzegał zasad celibatu, mówił i pisał o tym. Powiedział, że po narodzinach jednego lub dwojga dzieci, mąż i żona powinni żyć jak brat i siostra. Istnieje wielka moc w energii Brahmacharya. Prawda i brak przemocy obdarzyły go podstawą zwycięstwa nad rządem brytyjskim. Zawsze dawał pierwsze miejsce Bogu. Poprzez analizowanie samego siebie dokonał własnej transformacji. Modlitwa stała się oddechem jego życia. W każdym zdarzeniu swojego życia, gdy miał do czynienia z konfliktem z policją albo brytyjskim rządem, pościł i modlił się z topniejącym sercem do Boga. Słuchał głosu Boga wewnątrz. Możliwe to było wskutek mocy, którą otrzymał praktykując Bramacharyę. Dlatego stał się Mahatma Gandhi. Są tysiące Mohandasów i Gandhih na tym świecie, ale tylko jeden mógł stać się Mahatmą.

My też możemy wziąć przykład z Gandhiego. Zamiast radować się związkiem z mężem, żoną i dziećmi, powinniśmy czcić ich myśląc, że są oni darem Boga dla nas. Cokolwiek otrzymujemy na tym świecie, zamiast doświadczać tego, powinniśmy oddawać cześć i ofiarować to Bogu.

‘Nie doświadczajcie, lecz czcijcie’. Jak? Sri Kryszna pokazał w Bhagavad Gicie jak. Istotą Gity jest: ‘Nie pragnij owoców działania.’ Sri Kryszna mówi, abyśmy wykonywali wszystkie czynności, lecz nie oczekiwali owocu. Pragnienie, aby radować się owocem, jest przyczyną narodzin. Nikt nie może żyć na tym świecie bez pracy.  Niezależnie od tego, czy nagroda jest duża czy mała, wszyscy chcemy radować się owocami działania w życiu. Gita mówi, aby przemienić działanie i karmę w Jogę. Nie bądźcie przywiązani do owocu działania, zamiast tego przemieńcie to w Jogę.

Jak wykonywać czynność bez przywiązania? Joga to zaiste wykonywanie czynności bez przywiązania. Oczekiwanie powoduje powstanie pragnienia, przywiązania, gniewu, nienawiści i łakomstwa. Staje się to wrażeniami w umyśle, które są przyczyną narodzin. Jeżeli ktoś pracuje w naszym domu jako służący, wykonuje on wszystkie zadania, które są jemu przypisane. Nie ma on tego, co lubi lub nie lubi. Kiedy jesteśmy z daleka od domu, bierze on całkowitą odpowiedzialność i dogląda domu. Pielęgnuje drzewa i rośliny w ogrodzie. Jeżeli powiemy mu, aby odszedł, odejdzie. Nie może on powiedzieć: „Przez te wszystkie dni doglądałem wszystkiego, teraz ten dom i ogród są moje. Nie odejdę.”

Zobowiązany jest on do przekazania odpowiedzialności dla właściciela domu i do odejścia. Powinniśmy troszczyć się o naszą rodzinę w taki sam sposób. Wszystko dał nam Bóg – pozycję, dom, rodzinę, wszystko. Należałoby myśleć: „Jestem Jego sługą, moją odpowiedzialnością jest tylko doglądanie rzeczy w Jego imieniu.” Ta myśl, że nie powinniśmy przyjąć własności ani szukać zadowolenia, zawsze powinna być obecna w naszych umysłach. ‘Doglądanie’ jest oddawaniem czci.

Jak działanie może być wykonywane jako oddawanie czci Bogu? Ofiarujemy cześć, zdobiąc zdjęcie Swamiego, odprawiając Abhishekam, śpiewając mantry oraz pieśni oddania. Robimy to z poczuciem ceremonii, z koncentracją skupioną na jednym punkcie, precyzją, czystością i perfekcją. Jeżeli będziecie wykonywali każde zadanie w ten sposób, będzie to rzeczywiście oddawanie czci Bogu. Obdarza to owocem błogości i spokoju. To jest nasza nagroda. Jakiego innego owocu potrzeba?

Spójrzmy na przykład naszego Aszramu. Tu wszyscy pochłonięci są tłumaczeniem moich książek. Umysł nie jest skierowany nigdzie indziej. Jeżeli ktoś chce rozmawiać z nimi przez telefon albo jeżeli przychodzi rozmowa telefoniczna, kończą rozmowę szybko i powracają do swojej pracy. Po długiej walce, poprzez surową pokutę, płacząc stale dzień i noc, osiągnęłam mądrość. Piszę książki, a oni tłumaczą je na angielski, hindi, marathi oraz inne języki. Zatem mądrość, którą uzyskałam z wielką trudnością, przyjmuje formę książek; tłumaczenie z koncentracją, skupioną na jednym punkcie, pozwala przyswoić mądrość.

To samo dotyczy tych, którzy pracują na komputerze. Ponieważ są całkowicie zaabsorbowani pracą, mądrość w książkach łatwo wchodzi w nich. Daje to błogość. Jaki inny owoc? Tu, za każde działanie takie, jak gotowanie, sprzątanie, satsang, pisanie, owoc jest jeden: błogość. Ponieważ w Mukthi Nilayam wszystko wykonywane jest jako akt oddawania czci, staje się to ofiarą i daje błogość. Aszramici przybyli, nie oczekując żadnego owocu. Gdyby chcieli prowadzić życie, otrzymując owoce działania, pozostawaliby w swoich domach, pogrążeni w oceanie życia ziemskiego. Przybyli oni tutaj, aby czcić Boga, nie spodziewając się żadnych owoców. Zatem tutaj, nie ma doświadczania ani wrażeń. Naszymi doświadczeniami są tylko te, które dotyczą Boga. Dlatego wszyscy są w błogości.

W 15-tym rozdziale Bhagavad Gity Sri Kryszna mówi, że człowiek powinien wykonywać wszelkie działania z inteligencją i pięknem. Rozdział ten nazywa się Purushottama Yuga lub Sampoorna Yoga. Mówi on o związku trzech rodzajów jogi: karma, bhakthi i jnana. Każda czynność, która wykonywana jest całym sercem, z całkowitą uwagą, ujawnia miłość. Całkowite skupienie umysłu na jednym punkcie przemienia się w piękno. Jak działanie staje się pięknem? Piękno zostaje ujawnione, kiedy wykonujemy czynność z wiarą, dokładnością, ostrożnością i odpowiednią uwagą. Daje to zadowolenie. Jest to piękno. Każda praca, która wykonywana jest z dyscypliną i mądrością, daje tej czynności całkowitość; jest to Purnam. Mądrość zostaje ujawniona automatycznie, kiedy ktoś zostaje przyciągnięty do piękna Boga i obdarza Go miłością.

Trzeci rozdział Bhagavad Gity to Karma Yoga. Napisałam jak można zwykłą pracę przemienić w Jogę. Umysł powinien być całkowicie pochłonięty w każde zadanie, które zostaje podjęte. Kiedy Karma łączy się z Vikarmą, powoduje powstanie Akarny. Akarma oznacza bezczynność. Przeciwieństwem działania jest bezczynność. Oznacza to, że chociaż ktoś zaangażowany jest w działanie, niczego nie robi. Działania wykonywane w ten sposób bez przywiązania wolne są od wrażeń. Jest to Joga. Wykonywanie pracy w ten sposób jest oddawaniem czci.

Zobaczmy teraz, co Swami mówi:

„Ten, kto zostaje oczarowany pięknem, pragnący doświadczyć zmysłami, jest w Mayi. Maya wepchnie go coraz głębiej w ocean życia na świecie. Tego, kto czci piękno na świecie, Mahamaya wepchnie coraz wyżej w sfery duchowe. Doświadczanie wpycha człowieka w cykl narodzin i śmierci, podczas gdy oddawanie czci wznosi człowieka ku Mukthi.”

Całe moje życie jest tylko ofiarowaniem. Ofiarowałam siebie Krysznie, będąc w bardzo młodym wieku. Swami powiedział mi, że moje ciało jest ‘Ciałem Samarpana’, Ciałem Czystej Ofiary. Odprawiałam bardzo trudną pokutę dla ofiarowania ciała, Sharira Nivedhan. Oczyściłam wszystko, od włosów na głowie poczynając, a na paznokciach u nóg kończąc. 580 crores ludzi powinno stać się moimi ustami. Powinnam trzymać stopy Swamiego 1160 crores rękami; patrzeć na Jego piękno 1160 crores oczami. Całe Uniwersum powinno stać się Vasanthamayam i czcić Go. Powiedziałam, że cały świat powinien stać się Vasanthą i powinien być ofiarowany u Jego stóp. Ceniłam piękno świata, czciłam je i ofiarowałam je Bogu. Jest to zaiste moje życie.

Nagle dziwna myśl przyszła do mnie: ‘Swami powinien mnie doświadczyć.’ Powiedziałam Swamiemu: „Teraz Ty doświadczaj mnie.” Jak On może mnie doświadczać? Wielbiciele doświadczają Boga poprzez wyrażanie oddania przez jedną z dziewięciu ścieżek. Jednak nikt nie poprosił Boga: „Ty doświadczaj mnie.” W trakcie stosowania sadhany wielbiciel przechodzi przez różne etapy: Upadrishta, Anumatha, Bhartha, Bhoktha i na koniec Maheswara. Na etapie zwanym Bhartha bhaktha mówi Bogu: „Ty jesteś Wykonawcą. Podporządkowuję Tobie owoce działania.” Przechodząc przez tych pięć etapów, jeeva (dżiwa, dusza – tłum.) na koniec osiąga stan najwyższy sadhany, jedności z Bogiem. Na tym ostatnim etapie Maheswara opuszcza on ciało i łączy się z Bogiem.

Osiągnęłam najwyższy stan Maheswara, stałam się Prawdą i powiedziałam Swamiemu, że powinien On mnie doświadczyć.

Swami powiedział: „Byłem w Yoga Nidra, ty trzęsłaś Mną i powiedziałaś: „Chodź, spójrz na piękno Twojego Stworzenia.” Sprawiłaś, że zobaczyłem piękno całego Stworzenia. Aby doświadczyć mnie, musi On doświadczyć całego Stworzenia.

Czciłam Swamiego poprzez uczucia, które powstawały we mnie od rana do nocy. Uczucia te przyjmują formę słów w moich książkach. Czczę Go nowymi Vidyas. Czczę Go Mądrością, której przedtem nie ujawniono światu. Całe moje życie jest tylko oddawaniem czci. Kiedyś, mówiąc o Radha, Swami rzekł:

Radha Adhar Dhara Aradh…

Radha jest Adhar, podstawą, która jest czczona,

Aradh, jako Dhara, nieustanny strumień.

Jest ona podstawą świata, która jest innym imieniem Samego Boga…”

Czczę Swamiego codziennie, pisząc nowe Vidyas. Jest to czczenie Mądrości. To czczenie Mądrości spala karmę wszystkich na popiół. Ten Ogień Jnany rozprzestrzeni się wszędzie i spali karmę świata. Karma Kali Yugi zakończy się i zakwitnie Sathya Yuga.

Jak Swami doświadczy mnie? Czym jest to dziwne pragnienie? Myśl, że Bóg powinien doświadczyć osoby, nie ukazała się nikomu w żadnej erze. Gdyby miał mnie On doświadczyć fizycznie, wówczas niezbędna byłaby bliskość fizyczna. Jak jest to możliwe po tym, kiedy ofiarowałam siebie Jemu i stosowałam Atma Nivedhan?

Nawet Bóg musi zstąpić na Ziemię, jeżeli chce On doświadczać. Dlatego kiedy przybędzie On jako Prema Sai, poślubi mnie On. Pragnienie, aby poślubić Krysznę, zachęciło mnie do tego, aby czcić Go w taki sposób. Również modliłam się: „Powinnam stać się ofiarą dla Niego, a On powinien doświadczyć mnie.”

Kiedy zakończyłam sadhanę, Swami powiedział mi w medytacji: „Wskutek mocy swojej pokuty musisz przybyć jako Awatar. Przybędziesz jako Prema Sai. Ja przybędę jako Shakthi.” Płakałam i modliłam się do Niego: „Nie przybędę jako Awatar. Przybędę tylko jako Twoja żona. Tylko wtedy będę mogła ofiarować siebie Tobie. Powinnam być pod Twoją kontrolą, w Twoich rękach.” W końcu Swami zaakceptował. Moje życie jest zaiste ofiarą.

Jest to nasze indywidualne życie. Przybędziemy i zademonstrujemy idealny związek męża i żony. Dlatego będziemy żyli jako para.

Teraz spójrzmy na świat. Cały świat zaakceptował Bhagawana Sri Sathya Sai Babę jako Pierwotny Byt, Parabrahman, jako Boga. Ludzie wszystkich narodów, religii, sekt, mówiący różnymi językami przybywają i poddają się u Jego lotosowych stóp. Ponieważ zrozumieli to jasno, tysiące ludzi przybywają do Niego, poszukując pocieszenia, rozwiązania swoich problemów, wyleczenia chorób, uwolnienia od zmartwień oraz poszukują wyzwolenia. Przedtem Swami dał wielu ludziom interviews i odwiedził dużo miejsc. Chodził pośród tysięcy ludzi, dając padanamaskar oraz odbierając crores listów. Teraz zatrzymał wszystko. Przybywa na darszanu w zamkniętym samochodzie, siada na podium jak lalka. Nie stoi, ani nie chodzi. Przybywanie w samochodzie i siedzenie w fotelu – On robi tylko to. Jednak tysiące przybywają, aby ujrzeć Go. Wielbiciele mówią: „Jego darszanu wystarczy, niczego innego nie potrzeba.” Dlaczego? Dlatego, że jest On Bogiem. Mówią, że wystarczy mieć darszanu Boga. Dlatego wielbiciele przybywają z obcych krajów i znoszą wszystkie trudności, nie biorąc pod uwagę kosztów z tym związanych. Czasami nawet nie otrzymują darszanu! Jednak wciąż czekają na Niego. Dlaczego? On jest Bogiem. Z chwilą, gdy widzimy Go, doświadczamy niewypowiedzianego spokoju i błogości. Umysł, który cierpi w życiu na świecie, otrzymuje pociechę. Na całym świecie, tylko przed Nim, tylko w tym miejscu człowiek otrzymuje ukojenie, spokój i błogość.

Zobaczmy teraz, jaka będzie Sathya Yuga. Sathya wejdzie we wszystkich mężczyzn. Twój mąż, ojciec, syn, bracia, przyjaciele, krewni – wszyscy będą Sathya, Sathya Sai. Nie będzie potrzeby biegania do Puttaparthi w poszukiwaniu Sathya Sai. Nie będzie wydatków, podróżowania ani czekania. Swami będzie obecny we wszystkich mężczyznach; gdziekolwiek się nie obrócimy, będzie Swami. Każdy, na kogo spojrzymy, da ukojenie, spokój i błogość. Och! Jest to w istocie Sathya Yuga! Swami, do którego biegniemy i którego poszukujemy, będzie przy nas. Swami, który dawał nam błogość, będzie tuż przed nami. Swami, do którego biegniemy, poszukując spokoju, zawsze będzie z nami w formie naszego ojca, syna, męża albo brata. Gdy będziemy patrzeć na nich, nasz umysł skakać będzie z radości. Nasze oczy rozjaśnieją i będziemy kąpać się w błogości.

Kobiety w Sathya Yudze, w formie twojej żony, matki, córki, siostry – wszystkie będą atrakcyjne, że nie da się tego opisać, piękne i promieniejące boskością. Już na pierwszy widok człowiek zechce ofiarować cześć. Jak ta boskość przybyła? Och! Jest to rękodzieło Premy! Jest to magia? Mantra? Co się stało? Gdzie jest Kali? Boskość rozkwita w każdej kobiecie! Jak przybyła ta boskość, która sprawia, że człowiek czuje, że ma oddawać cześć? Jest to rezultat uczuć Prema, wchodzących w każdą kobietę? Błogość, Prema i spokój są wszędzie.

Jakie jest piękno w zwierzętach, ptakach, owadach, żukach? Jak są one z natury piękne? Czym jest atrakcja? Kiedy tylko ujrzycie je, nie będziecie czuli, że chcecie oderwać oczy od nich. Czym jest to uczucie?

Człowiek, który zazwyczaj ucieka ze strachu przed tygrysem lub wężem, teraz gładzi tygrysa, jakby był on nieszkodliwym kozłem! Jaki sekret szepcze człowiek do ucha lwu, głaszcząc jego grzywę? Wygląda to tak, jakby głaskał ulubionego psa! Jak małe robaki, węże pełzają delikatnie po podłodze ludzkich ciał. Wszystkie utraciły okrutną naturę. Wszystko wypełnione jest Premą i Sathyą. Teraz rozumie się, że Sathya Sai wszedł w każdy aspekt Stworzenia. Błogość, spokój i ukojenie, jakie czuje się na widok Swamiego, teraz jest we wszystkim!

Och, Swami, teraz wiem, jakie jest znaczenie tego, co powiedziałeś. Vasanthamayam znaczy Premamayam. Aby doświadczyć Vasanthy we wszystkim, Prawda zwana Sai weszła we wszystko. Wszystko jest błogim świętowaniem.

Drzewa, krzewy i pnącza kwitną obficie kwiatami. Wszystko daje radość oczom. Góry, doliny, potoki z banieczkami wody, muzyczne wodospady, zielone wzgórza wsi, puste pudła na ulicach miasta; gdziekolwiek oczy nie spoczną, człowiek znajduje piękno. Radość ta wyłania się z wielkiej głębi wewnątrz. Czy pora wiosenna trwa cały rok? Czy wiosenny wietrzyk nie wieje również na pustyni? Och! Ziemia jest jak piaski Brindavan, które uczyniły siebie miękkimi, aby nie ranić stóp tych, którzy chodzą po nich. Czy cały świat przemienił się w Brindavan Kryszny? W Kali Yudze świat wyglądał jak pustynia. Teraz w tej samej erze, przemienił się on w Brindavan. Jak?

W każdej cząsteczce piasku jest Prawda. Jest tak tylko dlatego, że Sathya Sai wszedł w każde ziarenko! Człowiek czuje się tak jakby wykonywał ‘angapradakshina’, tocząc się po czystym piasku. Nie ma potrzeby udawania się na pielgrzymki, ani odwiedzania świętych miejsc. Każda część Ziemi jest uświęconą świątynią! Strumyki, płynące w ogrodach na tyłach domu, są świętą Ganges. Swami obecny jest również w wodzie.

W ten sposób Swami doświadczy świata Vasanthamaya. Poprzednia Sathya Yuga była inna. Na koniec cyklu czterech er przybywa przybywa potop i wszystko ulega zniszczeniu. Po długim okresie rozpoczyna się stwarzanie poprzez Sankalpę Boga. Sathya Yuga narodzi się. Teraz dzieje się to inaczej. Kali Yuga nie ulegnie unicestwieniu w Pralayi. Transformacja er dokona się bez unicestwiania.

Poeta Bharathyar, który mógł widzieć przyszłość, powiedział: „Sathya Yuga narodzi się w Kali Yudze.” Dzieje się to wskutek mojej pokuty. Swami i ja będziemy przenikać wszystko.

Naturalnym biegiem rzeczy jest, że po unicestwieniu następuje stwarzanie. To się zmieni, ponieważ Sam Bóg przybył, aby doświadczyć. To nie zdarzyło się w żadnej erze. Bóg zstępuje na Ziemię, aby doświadczyć. Prawem Boga jest obdarzyć owocami pokuty. Poprosiłam, aby On doświadczył mnie. Swami powiedział mi: „Możesz stworzyć Stworzenie od nowa mocą Bindu.”

Wskutek mojego oddania Bogu, skupionego na jednym punkcie, otworzyła się moja Sahasrara. Wewnątrz mnie istnieje matryca dla stwarzania. Stworzenie to rodzi się zgodnie z moim pragnieniem. Chcę, aby Swami doświadczył mnie, zatem Vasantha Prema wejdzie w każdego człowieka, zwierzę, ptaka, drzewo, roślinę, pnącze, we wszystko w Stworzeniu. Aby doświadczyć Sathyi, Vasantha Prema musi być we wszystkim. Prawda, z imieniem Sathya Sai wejdzie wszędzie i doświadczy Premy.

Prema wchodzi we wszystko jako oddawanie czci, jako ofiara. Sathya wchodzi we wszystko, aby przyjąć cześć Premy, aby doświadczyć ofiary Premy i skonsumować ją. Tu, w trakcie doświadczania Premy, zostanie ujawniona mądrość. Związek Sathya i Prema daje narodziny mądrości; narodzą się dzieci mądrości. Napisałam o tym szczegółowo w książce „Beyond the Upanishads” („Ponad Upaniszadami” – tłum.), w rozdziale zatytułowanym ‘Food Vidya’. Mądrość przeniknie wszystko. W Sathya Yudze samo powietrze, którym będziemy oddychać, wypełnione będzie mądrością.

Na jak wiele sposobów człowiek raduje się i doświadcza tego świata? Buduje wielki bungalow dla swojej radości; trzyma wielu służących, aby zaspokoić swoje potrzeby. Ma samochód, kierowcę do swojej dyspozycji; oddzielny samochód dla żony i dzieci. Ma ogród, aby relaksować się wieczorem, z pięknymi kwitnącymi roślinami i basenem. W domu jest huśtawka, luksusowe meble, duża rozmaitość pożywienia oraz pokoje z klimatyzacją. W ten sposób człowiek organizuje wiele udogodnień dla swojej przyjemności.

Bóg jest Władcą 14. Światów. On jest wszechobecny, wszechmocny i wszechwiedzący. Człowiek jest jak komar w Stworzeniu Boga. Ten człowiek-komar dogadza sobie tak bardzo dla własnej przyjemności.

Jak to będzie, kiedy Bóg zstąpi na Ziemię, aby doświadczyć świata stworzonego przez Siebie? Będzie on zgodny z Jego naturą. On zmienia ten świat, który jest zaiste jak bungalow. Mądrość staje się wietrzykiem. Beznamiętność staje się ogniem, który świeci we wszystkich. Prema staje się pożywieniem. Ma On basen nektaru. Bóg stworzył tę Sathya Yugę, aby żyć radośnie na tej Ziemi.

Jest to bardzo szczególne. Dotąd żaden Awatar nie zstąpił na Ziemię, aby doświadczyć i radować się. Ta Absolutna Inkarnacja przybywa na Ziemię po raz pierwszy. Dokona On transformacji Ziemi zgodnie ze Swoim smakiem.

1 sierpień 2005 r. Medytacja

Vasantha:      Swami, napisałam o Sathya Yudze, wykorzystując wyobraźnię. Czy jest to poprawnie? Mówisz, że piękno mojego serca stało się Uniwersum, jak to jest?

Swami:           Twoje uczucia stają się Sathya Yugą. Czym jest wyobraźnia? Twoja nie jest wyobraźnią. Piszesz z takimi uczuciami, że staje się to rzeczywistością. Uczucia w twoim sercu rozrastają się jako Uniwersum. Dlatego powiedziałem, że piękno twojego serca to zaiste Prapancha. Każdy widzi świat zgodnie ze swoimi uczuciami.

Koniec medytacji

Świat jest jeden. Uczucia osoby indywidualnej sprawiają, że wydaje się on inny. Przykład: poproszono Duryodhanę, aby znalazł jednego dobrego człowieka. Przeszukał on świat, powrócił i powiedział, że nie mógł znaleźć ani jednej dobrej osoby. Tylko on jeden był dobry. Poproszono Dharmaraję, aby znalazł i przyprowadził jedną złą osobę. On również udał się dokoła świata, wrócił i powiedział, że nie ma złych ludzi. Tylko on był zły. Obaj ujrzeli ten sam świat. Duryodhana miał zły umysł, tak więc dla niego każdy na świecie był zły. Jednakże Dharmaraja , będący szlachetną duszą, widział, że każdy na świecie jest dobry. Świat ukazuje się zgodnie z naturą człowieka. Jest on odbiciem naszej natury. Świat jest lustrem. Widzimy w nim siebie. Swami powiedział mi o tym w mojej pierwszej książce.

Od początku byłam w podróży wewnętrznej. Szukałam Boga wewnątrz. Nie myślałam o świecie, innych ludziach ani o rodzinie. W moim świecie istniał tylko Kryszna i ja. Stąd też ujawniłam Go w sobie. Ujrzałam Całkowitość Jego piękna. Miałam Jego darszanu. Po czym wyłoniłam się ze swojej komory serca i fruwałam po niebie jak wolny ptak. Cokolwiek słyszałam, było słowami Boga, wszystko, o czym mówiono, było o Bogu. Najpierw osiągnęłam błogość zwracając ku wnętrzu pięć zmysłów, smakując i doświadczając Swamiego. Teraz doświadczam błogości poprzez pięć zmysłów w świecie na zewnątrz.

Czciłam ten świat z wiarą, że wypełniony jest on Bogiem. Dlatego otrzymuję błogość. Człowiek oddziela Boga i świat, widząc różnice ‘ja i moje’. Dlatego doświadcza on wieku różnych emocji, rodząc się stale i kontynuując cierpienie.

2 lipiec 2005 r. Medytacja

Vasantha:    Swami, Swami, chcę tylko Ciebie. Chcę tylko Ciebie.

Swami:          Powtarzając to stale, podsycasz we Mnie takie same uczucia. Dlaczego przyciągasz Mnie w ten sposób?

Vasantha:     Nie wiesz? Wrona może przyciągnąć tylko wronę. Tygrys może przyciągnąć tylko innego tygrysa. Człowiek przyciąga tylko człowieka. Człowiek nie może przyciągnąć tygrysa. Istnieje przysłowie w języku tamilskim: ‘Ptaki jednakowych piór gromadzą się razem’. Jeżeli ktoś chce przyciągnąć Boga, powinien stać się Bogiem.

Swami:         Wspaniale! Wspaniale! Jak dobrze mówisz!

Koniec medytacji

Rozmawiałam o tym z aszramitami. Wrona przyciąga wronę. Kozioł przyciągany jest do innego kozła. Jak tygrys nie może przyciągnąć człowieka, tak samo człowiek nie może przyciągnąć tygrysa. ‘Ptaki o jednakowych piórach trzymają się w gromadzie.’ Zwierzęta żyją tylko w lesie, a ludzie w miastach. Nikt nie może powiedzieć, że tygrys nie może być przyciągnięty do człowieka i zacząć poruszać się razem z nim. Każdy gatunek jest przyciągany tylko do swojego. Człowiek może przyciągnąć tylko innego człowieka. Jeżeli człowiek chce przyciągnąć Boga, powinien dokonać własnej transformacji w Boga. Tylko w ten sposób może on przyciągnąć Boga.

Jeżeli jesteśmy przyciągani przez kogoś, nasze życie i myśli obracają się wokół niego. Możemy myśleć tylko o nich. Gdy upływa czas, to co nas przyciągało, słabnie, ale siła przyciągania mężczyzny i kobiety stanowi szczyt pragnienia. To przyciąganie jest podstawą wszystkiego innego. Jeżeli mężczyzna i kobieta kochają się szczerze, dzielą się taką samą naturą i przyciąganie wzrasta. Ich uczucia są takie same. Zostają tak przywiązani do siebie, że nie mogą bez siebie żyć.

W taki sam sposób człowiek czci Boga poprzez dziewięć ścieżek oddania. Ścieżki te są podobne do przyciągania w związkach tego świata. Tu Boga traktuje się jak przyjaciela, ojca, matkę, dziecko. Na ścieżce Madhura Bhava Bhakthi postrzega się Boga jak męża, a wielbiciel jest żoną. Umysł wielbiciela jest przywiązany tylko do Boga, podobnie jak żony, której myśli zawsze koncentrują się na mężu. Umysł mój nie opuszcza Swamiego nawet na sekundę. ‘Yath bhavam tat bhavathi’ – ‘Jak myślisz, takim się stajesz’. Myśląc tylko o Bogu, stałam się Prawdą. Człowiek uzyskuje cechy Boga. Jakie są cechy Boga? Są to Sathya i Prema. Prawda jest Miłością. Miłość jest zaiste Prawdą. Jest to Bóg. Jeżeli wypełnimy siebie Premą i Sathyą, możemy przyciągnąć Boga.

Bóg przyciąga człowieka. Cały świat jest przyciągnięty do Niego. Ludzie są przyciągani do Niego poprzez samo słuchanie imienia Bhagawan Sathya Sai Baba. Coraz więcej ludzi przyciąganych jest do Niego z każdym mijającym rokiem. Ponieważ jest On Bogiem, przyciąga On cały świat. Ale jak my możemy przyciągnąć Boga? To, że Bóg przyciąga człowieka, jest naturalne, ale człowiek jako taki nie może przyciągnąć Boga. Aby przyciągnąć Boga, trzeba stać się Bogiem.

Spójrzmy teraz ponownie na doświadczanie Boga. We wcześniejszych erach Bóg również przybywał w formie człowieka jako Awatar. Jako Sri Rama żył On w Treta Yudze. Kiedy demon Ravana uprowadził Jego żonę, Matkę Sitę, stoczył On wojnę przeciwko asurom i rozgromił ich w imię dobra świata. Następnie Rama poprosił Sitę, aby weszła w Ogień, by dowieść swojej czystości. Ona uczyniła to, dowodząc swej czystości. Następnie zważając na słowa pracza – ignoranta, Pan Rama odprawił Swoją ciężarną żonę do lasu. Uczynił to wszystko dla ustanowienia Dharmy.

W Dwapara Yudze inkarnował się Sri Kryszna. Przybył i unicestwił złych ludzi. Przywrócił Dharmę nie poprzez władanie Swoją boską bronią, ale poprzez trzymanie lejców koni na polu bitwy. To na polu bitwy Kurukshetra nauczał On Arjunę Bhagavad Gity. Poświęcił On Swoją żonę i dzieci dla dobra świata, dla ustanowienia Dharmy.

Chociaż Awatar jest Bogiem, musi On mimo to wywiązywać się ze Swoich obowiązków dotyczących żony. Bóg inkarnuje się na świecie, aby ustanowić Dharmę. Musi On ustanowić Dharmę w każdej erze. Mimo wszystkich Jego wysiłków, Dharma stale zanika. Zanika ona wskutek demonicznych cech człowieka, demonów w ludzkiej formie. Tym razem Bóg inkarnował się dla Premasthapana, ustanowienia Premy. Przybył On, aby ustanowić Dharmę na fundamencie Premy oraz aby spłacić dług Swojej żonie i dzieciom. Przyjmuje On kilka form Awatara. Dlaczego Dharma zanika? Dzieje się to wskutek braku Premy. Dlatego On się inkarnował. Przybył On, aby sprawić, że świat zrozumie, że podstawą wszystkiego jest tylko miłość.

Dlatego Swami oznajmił: „Miłość jest Moją formą…Jam jest ucieleśnieniem miłości, ty również jesteś ucieleśnieniem miłości.” Nazywając nas ‘Prema Swarupalara’, ujawnia On tę Prawdę. Nauczał On tylko Premy. ‘Miłość jest Bogiem. Żyj w Miłości.’ Jest to Jego wyraźne przesłanie dla wszystkich. Celem tego Awatara jest ustanowienie Premy. Sri Rama ustanowił Dharmę poprzez cierpienie Jego żony i dzieci i poprzez zabicie asurów. Jednak cechy asuryczne weszły teraz w człowieka.

Znowu Dharma zanikła. Awatar powrócił jako Sri Kryszna  i zabił ludzi demonicznych. Przybyła Kali Yuga. Teraz cechy demoniczne są nieodłączną cechą wszystkich. Doprowadziło to do całkowitego zaniku Dharmy. Stało się to, ponieważ nie ma Premy, podstawy wszystkiego. Tak więc teraz Swami przybył, aby ustanowić Premę. Będzie On mógł wywiązywać się ze Swoich obowiązków wobec Swojej żony i dzieci tylko wtedy, kiedy wszyscy staną się ucieleśnieniem Premy. Chce On doświadczyć spokojnego życia rodzinnego. On nie potrzebuje doświadczać, jednak Jego żona i dzieci musiały doświadczyć smutku po to, aby można było ustanowić Dharmę. Tym razem naprawi On to. Ten, który okazywał współczucie światu, miał kamienne serce dla Swojej żony i dzieci. Zatem w okresie Prema Sai Prema będzie ustanowiona w pełni. Nie będzie demonów, okrutnych ludzi ani praczy-ignorantów w Treta Yudze.

Ma On zamiar dokonać transformacji świata, aby pasował do Jego natury. Zmieni On go tak, że będzie mógł żyć w spokoju z żoną i dziećmi oraz będzie cieszyć się szczęściem. Bóg może doświadczać tego świata tylko, jeżeli jest on odpowiednim miejscem, w którym może żyć.

Siedzibą Boga jest Vaikunta. Jednak tam nie może On doświadczać. Zstępuje On na Ziemię, aby doświadczać. Jednakże nie może On radować się na Ziemi. Jest ona przeciwieństwem Vaikunty. Ziemia nie jest odpowiednia dla Niego. Ponieważ nie ma doświadczania w Vaikuncie, przyniesie On Vaikuntę na Ziemię, a potem będzie radować się i doświadczać.

On naprawdę nie ma potrzeby radowania się, ale Jego żona i dzieci potrzebują Jego miłości i bliskości. Aby spełnić to życzenie, przybędzie On jako Ten, który raduje się, doświadcza, aby spłacić zadłużenie dwóch Yug. W tamtych czasach nic nie zrobiono dla nich. On ma zamiar zaspokoić ich tęsknoty.

W czwartym rozdziale Bhagavad Gity Sri Kryszna oznajmia, że Awatar zstępuje, kiedy zanika Dharma.

Teraz Sai Kryszna daje nowe oświadczenie:

Yada Yada Hi Premasya Glanir Bhavathi

Abhyuttanamapremasya Tadatmanam Srjamyaham

Paritranaya Sarvajnanaam Karunyayacha Duskritam

Premasamsthapanarthaya Sambhavami Kali Yuge

Kiedykolwiek istnieje zanik Premy i wzrost baku miłości, Ja manifestuję się. Ze współczucia dla wszystkich, ze współczucia dla niegodziwych i dla ustanowienia Premy rodzę się w Kali Yudze.

Kiedy przybywa On, aby doświadczać, świat będzie przepełniony Premą. Nikt nie będzie do nikogo mówił szorstkimi słowami. Świat będzie wypełniony Vishnu Prema, Sai Nama, Pranavadhara Brahma.

Jest to świat, na który przybył Bóg, aby doświadczać. Wszyscy Awatarzy przybywają, aby ustanowić Dharmę. Dlatego konieczne było unicestwienie złych ludzi. Jaka jest przyczyna powstawania złych cech w człowieku? Jest nią brak obecności Premy. Dlatego Awatar przybył, aby położyć fundament pod Premę. Kiedy zstąpił On, aby ustanowić Dharmę, Jego żona i dzieci przeszli przez wielkie cierpienie, aby dopomóc Jemu w spełnieniu Jego misji i aby odniosła ona sukces. Zmuszeni zostali oni do życia w odseparowaniu od Pana.

Nawet Awatarzy mają uczucia, kiedy przybywają na Ziemię. Sri Rama wyraził smutek, zsyłając niewinną Sitę do lasu. Sita i jej dzieci również odczuwały smutek. Rama nie był w stanie obdarzyć miłością Swojej żony ani dzieci i trzymać ich przy Sobie. Dlatego w następnej Yudze będzie On blisko żony i dziecka. Ma On zamiar usunąć z ich serc tęsknotę za Jego bliskością. Przyniesie On Sathya Yugę, Erę, która będzie odpowiadać ich potrzebom i będzie pasować do ich natury.

3

JEDEN STAJE SIĘ DWOJGIEM

DWOJE STAJĄ SIĘ JEDNYM

Najpierw uczyniłam siebie całkowitą i czystą i ofiarowałam siebie Bogu. Następnie chciałam zrobić Uniwersum czystym i ofiarować je Bogu jako Uniwersum Vasanthamayam. Widzę piękno Boga w całym Stworzeniu. Ponieważ Uniwersum zrobione jest z Pięciu Elementów, nazywa się ono Prapancha.

Swami powiedział:

„Zrób Pięć Elementów jako Vasanthamayam. Teraz okazują ci one cześć sprawiając, że twoich pięć zmysłów jest całkowitych, czystych i kompletnych. Jest to zasada odbicia, reakcji i odzwierciedlenia.”

Sathya Yuga jest bardzo dziwna. Ponieważ chcę, aby Swami mnie doświadczył, wchodzi On we wszystko w Stworzeniu. Chociaż Swami jest wszechobecny, nie możemy tego widzieć, ponieważ On jest Świadkiem. Bóg ujawnia Siebie temu, kto podejmuje szczery wysiłek. W Sathya Yudze tak nie będzie. Wszyscy będą całkowicie przebudzeni. Ponieważ Bóg będzie w stanie przebudzenia, Jego cechy w sposób naturalny będą przepływać przez Stworzenie i przenikać cale Uniwersum. Istnieje tylko jedna Atma przenikająca wszystko. Bóg i Uniwersum są tacy sami. Narodziłam się, aby to zademonstrować.

Stosowałam sadhanę i płakałam z tęsknoty za Bogiem.  Poprzez funkcjonowanie mojej Kundalini pokazałam i dowiodłam, jak ktoś osiąga Stan Brahma, a potem staje się Brahmanem. Kiedy człowiek staje się Bogiem, stwarza on Uniwersum takie jak On, na swoje podobieństwo. Poprzez swoją sankalpę Stworzenie wyłania się zgodnie z matrycą.

Bóg i Jego Stworzenie są zaiste jednym. Aby można było zrozumieć zasadę, że Bóg i Stworzenie są jednym, dano imię Vasantha i Vasanthamayam. W cyklu czterech yug pierwsza era rodzi się bezpośrednio z Boga, są to mędrcy. Z tych mędrców rodzą się pierwsi ludzie. Ta linia rodzi się bezpośrednio z Boga i pozostaje czysta mniej więcej przez sto pokoleń. Po czym cechy ludzkie zaczynają ukazywać się powoli i po pewnym czasie powstają cechy demoniczne. W ten sposób w każdej yudze boskie cechy maleją, a demoniczne wzrastają. Rodzi się zatem Era Kali. Na koniec Ery Kali pojawia się unicestwienie. Jest to naturalny cykl er.

Na przestrzeni swego życia demonstruję, jak rodzi się nowa Sathya Yuga. Swami i ja przybyliśmy, aby pokazać jak Bóg i Jego Chitshakthi funkcjonują w Nowej Yudze. Cały świat akceptuje Swamiego jako Boga. Przybyliśmy, aby to pokazać. Kritha Yuga, która jest pierwszą z czterech er człowieka, różni się od Sathya Yugi. Nikt nie wie, jak przybyła pierwsza era. Ujawniam stopniowo, jak rodzi się Sathya Yuga.

Bóg znaczy Sathya. On jest Sathya Sai. Prema, którą mam dla Niego, wprowadzi Nową Erę. Trzy niezmienne cechy Boga – Asthi, Bhathi i Priyam będą fundamentem Sathya Yugi. Era ta wyłania się czysta z Boga i nie ma zanieczyszczenia ludzkich cech; jest Absolutna. W Swojej książce „Sutra Vahini” Swami podał przykład srebrnego kubka. Bez srebra nie może być kubka. Srebro jest potrzebne, aby zrobić kubek. Srebro to stan ‘Istnienia’ Boga. Kubek jest stanem ‘Stawania się’. Kubek jest formą, srebro jest materiałem.

Srebro jest Bogiem…Prawdą Boga…Sathya Sai…Stanem Istnienia…przyczyną fundamentalnej podstawy.

Vasantha…Prapancha…forma…kubek…inspiracja…ta Vasantha jest podsycaniem za przyczyną, chęcią.

Bóg jest w Stanie Istnienia. Moc jego Dynamicznej Świadomości, Spandha, zna czas, trzęsie Nim i budzi Go, aby zstąpił jako Awatar. Jego Chitshakthi potrząsa  tego Nieruchomego, Niewzruszonego Parabrahmana. Jest to Sankalpa, natychmiast rozpoczyna się stwarzanie. Moc podsycania czyli moc pchania jest przyczyną stwarzania. Ponieważ dzieje się to w Nim, nikt o tym nie wie na świecie. Jest tak, ponieważ Swami chce pokazać zasadę światu, że przybyliśmy w dwóch formach. Nieruchomy Parabrahman, którym trzęsie Spandha, nie jest znany nikomu. Człowiek może jedynie postrzegać Stworzenie. Jak trzęsie się Brahmanem, tego nikt nie wie.

Teraz ten niepotrząsany Parabrahman przybywa na Ziemię jako Sathya Sai. Przynosi On Vasanthę jako Swoją Shakthi. Ta Spandha albo Chitshakthi wyłoniła się z Jego ciała jako Światło i narodziła się jako Vasantha. Wskutek tego rozdzielenia płaczę. Chcę doświadczyć Go i aby On mnie doświadczył. Aby to się zdarzyło, stworzyliśmy Nowy Świat. W tym Stworzeniu tylko nasze odbicie jest wszędzie. Pokazuję poprzez swoje uczucia, jak Moc Dynamicznej Świadomości trzęsie Nieruchomym Para-Brahmanem i powoduje, że On stwarza. Uczucia te są istotą książek, które piszę.

Bóg jest zarówno fundamentalną przyczyną, jak i substancją Stworzenia. Tych dwoje jest takich samych. Jest to Bóg i Jego Chitshakthi. Tak jak srebro jest w kubku, tak samo wszystko przenika Bóg. Stąd też wszystko ochrania Prawda. Ta cudowna tajemnica jest ponad pojmowaniem człowieka. Jest ponad inteligencją człowieka. Swami i ja przybyliśmy, aby zademonstrować to wyraźnie. Forma i Bezrofemność stanowią Jedno. Bycie i Stawanie się są Jednym. Stwórca i Stworzenie są Jednym. Widzimy Stworzenie, ale nie możemy widzieć Stwórcy; są oni Jednym. Jest to prawdziwe widzenie. Wiedząc o tym, dana osoba wie, że Sathya istnieje w wielu. Świadomość widzenia Boga we wszystkim jest Mokszą, Wyzwoleniem.

Nikt nie wie jak pierwsza era, Kritha Yuga przybywa. Na koniec cyklu czterech Er, przychodzi unicestwienie. Pierwszą Erą, która wyłania się po unicestwieniu, jest Kritha Yuga. Teraz zaświta Sathya Yuga bez unicestwienia Kali Yugi. Przyczyna stwarzania i podsycania czyli ponaglania jest taka sama, tylko Bóg. Swami i ja przybyliśmy, aby to pokazać. Swami powiedział w „Sutra Vahini”:

„On manifestuje Siebie jako to wszystko. On pragnął, aby to wszystko się stało.”

Jest On zatem fundamentalną przyczyną. Jeden Bóg dzieli Siebie na dwoje stając się Bogiem i Jego Stworzeniem. Przywiódł mnie On tutaj jako przyczynę podsycającą i pokazuje, jak Vasantha rozrasta się jako Uniwersum.

Wiedziałam, że Sathya

Jest w każdym i we wszystkim

Wiedziałam o Prawdzie we wszystkim

To jest Sathya.

Teraz chcę zrobić wszystkich takimi jak ja.

Jest to Vasanthamayam Prapancha,

Jest to Powszechne Wyzwolenie,

Jest to bez dorównania,

To nigdy przedtem się nie zdarzyło.

To nie jest cykl czterech er,

Ani nie jest to Kritha Yuga,

Jest to Nowa Sathya Yuga,

Jest to Złota Era,

Uniwersum w stanie Mukthi.

Jest to Ananda Yuga

Bez cierpienia i smutku.

4

BOSKA PIECZĘĆ

Jeeva, która jest pełna błogości, otrzymuje pieczęć Boga. Swami powiedział:

„Błogość, która wypełnia duszę indywidualną, jest manifestacją

Najwyższej Jaźni.”

Jest to pieczęć boskości. Ponownie Swami powiedział:

„Kiedy ktoś jest świadomy, że wszystko to On, nie ma niczego bez ani na zewnątrz, staje się on wszystkim czyli Brahmanem.”

Moje życie jest tego przykładem. Demonstracją tej Sutry jest Vasanthamayam.

Modliłam się i wypłakiwałam Swamiemu, że wszyscy powinni żyć jak ja i płakać tylko z tęsknoty za Nim. Poprzez moją wolę moja matryca stwarza Uniwersum jak ja. Wszystko jest Vasanthamayam. Bez ‘Vasanthy’ nic nie istnieje. Każda część Stworzenia, żyjące i nie ożywione, sama Ziemia, wszystko to jest Vasanthamayam. Beze mnie nie ma niczego. Poprzez to wyraźnie pokazuję, że Stworzenie stwarza Jeden. Jest to wyjaśnienie sloki; ‘Ekohum Bahushyam’  - Jeden staje się wieloma.

Ta jedna ‘Vasantha’ staje się Vasanthamayam i przenika wszystko. Jedna Atma staje się wieloma. Jeden Bóg staje się Uniwersum.

Oto przykład: istnieje wiele rodzajów słodyczy, które nazywają się gulabjam, Mysore pak, halva i kseri. Chociaż mają one wiele kolorów, podstawą wszystkiego jest cukier. Cukier ten zmieszany jest z różną mąką, różnymi ziarnami, ryżem i rozmaitymi smakami, aby zrobić rozmaite słodycze. Podobne jest to do stwarzania. Bóg jest Madhuram, słodyczą we wszystkim. Kiedy uświadomimy to sobie, będziemy pić słodki rasam Boga w całym stworzeniu. Jest to skarb błogości. W ten sposób w Sathya Yudze we wszystkim i w każdym Vasantha zwana Sai Rasam będzie płynąć jak fontanna. Wszyscy będą pić madhuram rasam, Prema rasam. To jest błogość. W każdej jeevie wylewać się będzie fontanna błogości. Jest to pieczęć Paramatmy.

W Sathya Yudze wszech przenikająca błogość jest stemplem Paramatmy. Swami mówi w „Sutra Vahini”:

„Dusza indywidualna doświadcza wszystkiego, co widzi, słyszy albo z czym jest w kontakcie poprzez umysł w świecie zewnętrznym, jak również jest pod wpływem wszystkiego, czego nie może widzieć ani skontaktować się umysłem. Z tych zdarzeń dusza indywidualna może konstruować i być świadkiem doświadczeń, które miały miejsce w poprzednich żywotach we snach.”

Doświadczenia są wskutek samskar poprzednich narodzin. Jest to przyczyna smutku. Kto jest w stanie zostawić to wszystko i szukać Boga, może osiągnąć błogość. W Sathya Yudze nic nie będzie mogło wejść w umysł, zatem wszyscy doświadczą błogości. W Mukthi Nilayam wrażenia ze świata zewnętrznego nie dotykają nikogo. Wszyscy zaangażowani są w pracę nad moimi książkami, tłumacząc i wprowadzając do komputera. Tu wszyscy żyją myślami o Swamim, istnieje tylko błogość. Jest to pieczęć Swamiego.

5 marzec 2008 r. Medytacja poranna

Vasantha:    Swami, wczoraj prosiłam Ciebie, abyś przyszedł w moim śnie. We śnie zobaczyłam Ciebie siedzącego na łóżku. Zdawało się, że jesteś bardzo zmartwiony. Były drzwi prowadzące na zewnątrz, które były otwarte. Drzwi wewnętrzne były zamknięte. Wstałeś powoli, podszedłeś do wewnętrznych drzwi i pchnąłeś je. Drzwi zostały zamknięte. Wróciłeś do łóżka i usiadłeś. Wyglądałeś smutno i na zmęczonego. Co Ci się stało, Swami? Czy nie czujesz się dobrze? Czy cierpisz z powodu trudności w Swoim ciele? Co się stało Swami, proszę powiedz.

Swami:         Nic nie jest złego. To jest twoje odbicie. Zawsze myślisz o Mnie. Nie interesujesz się niczym innym. Martwisz się, myśląc: „Nie mogę widzieć Swamiego. Nie mogę jechać do Niego. On nie przybędzie do mnie.” Jestem w takim samym stanie. Twoja forma przybywa tutaj, siada na łóżku i rozgląda się smutno dokoła. Twoja forma widzi zamknięte drzwi, zatem czuje się smutna.

Vasantha:    Co to jest, Swami?

Koniec medytacji

Kontemplowałam. Zawsze tęsknie, aby zobaczyć Swamiego. Jest to moja jedyna myśl. Kiedy jestem sama, zawsze płaczę. Siedzę w swoim pokoju na łóżku, pisząc. Przenoszę się na zewnątrz i siadam na innym łóżku i piszę tam. Teraz piszę Brahma Sutrę. W ten sposób spędzam czas. Swami pokazał sen i powiedział: „Twoja uczucia są takie same jak Moje.” Myślę: „Swami nie czuje się dobrze…dlaczego wygląda On na zmartwionego? Dlaczego jest On taki?” W moim śnie widzę jak wiele razy podchodzi do drzwi, pcha je i próbuje otworzyć. Nie będąc w stanie zrobić tego, powraca ze smutkiem, aby usiąść na łóżku. Bałam się, że coś złego dzieje się ze Swamim. Teraz Swami pokazał, że moje uczucia odbijają się w Nim. Oboje jesteśmy w takim samym stanie. Ten, kto osiąga Boga, otrzymuje odbicie, reakcję i odzwierciedlenie od Boga. Moje uczucia odbiły Swamiego. W „Sutra Vahini” Swami mówi:

„U zrealizowanej osoby nawet sny nagrodzą tak wielką błogością, jaką posiada Świadomość w stanie przebudzenia. Będąc nawet przebudzona, zrealizowana osoba pozbywa się wpływu kompleksu ciało-zmysł-przyczyna i jest przesiąknięta błogością swej autentycznej rzeczywistości.”

Dusza indywidualna dzieli świadomość Duszy Uniwersalnej i łączy się tylko z Paramatmą, Najwyższą Świadomością. Ponieważ nigdy nie opuszcza Prawdy, całkowicie połączona jest z Paramatmą.

Spójrzmy teraz na to bardziej szczegółowo. Swami pokazał mi wyjaśnienie dla niniejszej Sutry poprzez mój sen. Zobaczyłam we śnie, że Swami doświadcza takich samych uczuć, jakich doświadczam w stanie przebudzenia. Pokazując mi, że On również dzieli takie same uczucia, daje mi to błogość. Wskutek odseparowania od Niego płaczę tak bardzo. Cokolwiek robię, niezależnie od tego jak wysoka jest Mądrość, umysł mój zawsze jest z Nim. Nie potrafię kontrolować łez. Nic mnie nie dotyka. Niezależnie od tego jak bardzo cierpi moje ciało albo jak wiele chorób przychodzi,  nic nie ma na mnie wpływu. Wiele ludzi wylewa na mnie swoje uczucia, jednak nic mnie nie dotyka. Na tym świecie nic nie dotyka mnie. Jest tak, ponieważ umysł mój zawsze jest ze Swamim. Uchwycił się on tylko Jego. On odmawia opuszczenia Go. Nie wiem, co dzieje się z moim ciałem, umysłem ani intelektem. One są inne. Ja jestem inna. Moje uczucia okrążają tylko Swamiego.

To ‘uczucie okrążania’ staje się literami i słowami, które płyną przez moje pióro. Przyjmują one formę książek. W ten sposób dzielę się swoimi uczuciami. Słowo ‘dzielenie się’ też nie jest poprawne. Rozrastam się jako Prapancha. Te uczucia jednopunktowe rozrastają się jako Uniwersum. Teraz zwierciadło Uniwersum pokazuje tylko mnie.

6 marzec 2008 r. Medytacja

Vasantha:    Swami, piszę teraz o śnie. Przedtem powiedziałeś, że ptaki miłości nie mogą rozmawiać ani dotykać się, ponieważ sieć karmy świata jest między nimi. Jednak przynajmniej mogły one widzieć siebie. A teraz co się stało Swami…one nawet nie widzą się?

Swami:           To pokazałem we śnie. Jeżeli istniała tylko sieć między nami, rozdzielająca nas, mogliśmy widzieć siebie. Jednakże są drzwi. Drzwi symbolizują czas. Będziemy czekać aż nadejdzie właściwy czas.

Koniec medytacji

Spójrzmy szczegółowiej na to, co Swami powiedział. W książce „Sai Digest, Prema Sai Avatar”, cz. 3 Swami powiedział, że On i ja jesteśmy jak ptaki miłości, które nie mogą się połączyć. Jest tak, ponieważ wielka sieć, rozciągająca się od Ziemi do Nieba jest między nami. Jest to karma świata. Możemy tylko patrzeć na siebie, jednak nie możemy dotknąć się ani rozmawiać. Teraz, we śnie, Swami pokazuje drzwi, które chociaż zostały pchnięte, nie otwierają się. Powiedział On, że symbolizuje to czas. Teraz, po wyjaśnieniu wszystkiego, musimy czekać na prawidłowy czas. Chociaż Powszechna Kaamadahana, Karmasamhara zostały zrobione, musi przybyć pomyślny czas.

Swwami powiedział w książce „Sutra Vahini”:

„Prawda wymaga niepodzielnej, niewymiernej błogości. Nie może mieć na nią wpływu ograniczenie Przestrzeni, mijanie czasu ani zmienne nastroje i doświadczenie. Duchowa błogość sama oczyści czas, Przestrzeń i osobę indywidualną. Owe trzy są ujarzmiane są przez duchową błogość; duchowa błogość nie jest podporządkowana czasowi, Przestrzeni ani osobie indywidualnej.”

W poprzednim rozdziale napisałam o Karmasamhara. Wskazuje to na oczyszczenie osoby indywidualnej. Kaamadahana oczyszcza przestrzeń. Zobaczmy teraz jak. Najpierw stosowałam się do ścieżki Dharmy i szukałam Prawdy. Osiągnęłam Prawdę. W Jaskini Vashista całkowicie połączyłam się ze Swamim. Po czym napotkałam wiele trudnych doświadczeń, niektóre bardzo gorzkie. Na koniec niektórzy powstrzymali mnie przed ujrzeniem Swamiego. Jednakże nie mogą oni oddzielić mnie od Prawdy. Mogą odseparować moje ciało, zatrzymać ciało, ale kto może odseparować mój umysł, intelekt, zmysły, ego i świadomość? Kto może odseparować je? Jak odseparować? To, co się połączyło, połączyło się. Ta indywidualna Vasantha połączyła się ze Swamim. Teraz Uniwersum Vasanthamayam również powinno połączyć się z Nim. Odprawiam pokutę tylko po to.

Swami i ja wzięliśmy przeszkodę, którą jest karma świata, na nasze ciała. Teraz Karmasamhara jest skończona. Błogość Prawdy we mnie wchodzi w każdą osobę indywidualną, usuwa jej karmę i daje błogość. Jest to Karmasamhara.

Następnie spójrzmy na Przestrzeń. Złe myśli wszystkich wypełniają Przestrzeń i zanieczyszczają ją. Z kolei Pięć Elementów również zostało zanieczyszczonych. Ponieważ człowiek rodzi się z tych zanieczyszczonych Pięciu Elementów, schodzi dalej i dalej. W rezultacie pięć zmysłów u wszystkich musi zostać oczyszczonych, zostaną one oczyszczone. Pragnienia u wszystkich znikną. Nazywa się to Kaamadahana. To z tego względu Swami i ja wzięliśmy karmę całego świata w naszych uczuciach i cierpimy. Czym jest kaama? Czegokolwiek życzymy sobie albo pragniemy poprzez pięć zmysłów jest kaamą. Pragnienie ziemi, kobiet i złota jest kaamą.

O bólu z powodu odseparowania, który Swami i ja odczuwamy, piszę w formie książek. Możecie pomyśleć: „Dlaczego Bóg ma uczucia odseparowania? Dlaczego Bóg i Jego Chitshakthi mają takie same uczucia jak człowiek? Dlaczego odczuwają oni odseparowanie? Dlaczego doświadczają oni jak zwyczajni mężczyźni i kobiety?” Jest tak, ponieważ fundamentem dla przybycia Sathya Yugi jest tylko Prema. Moja Prema jest przyczyną. Jak wiele przeszkód, aby uzyskać Jego bliskość? Pokazuję, jak przezwyciężyłam te przeszkody. Usuwam je i zbliżam się do Niego coraz bardziej. Kaama, która istnieje na świecie, musi zostać przezwyciężona, aby połączyć się z Nim. Przed połączeniem się Shivy i Shakthi Pan Shiva spalił kaamę. Zredukował Kaamadevę do popiołu. W taki sam sposób przed naszym połączeniem się dokonujemy Kaamadahany i oczyszczamy Przestrzeń.

Następnie jest Czas. Czas też jest oczyszczany. Poprzez usunięcie wad w Treta Yudze, Dwapara Yudze i Kali Yudze Czas zostanie oczyszczony. Stwarzamy Nową Yugę bez tamtych niedociągnięć. Czym jest ten Czas? Jest to Zegar Uniwersum. Poprzez zmianę Zegara Uniwersum oczyszczany jest Czas. Swami i ja przybyliśmy, aby oczyścić owe trzy: osobę indywidualną, Przestrzeń i Czas. Jest to nasza misja. Prawdy i Błogości nie wiążą owe trzy. Pokazuję to na przykładzie swojego życia.

5

KALATEETHA

7 marzec 2008 r. Medytacja poranna

Vasantha:    Swami, SV chce odprawić Chandi Homa?

Swami:          Tak, róbcie to.

Vasantha:     Swami, dlaczego istnieje dla nas przeszkoda Czasu?

Koniec medytacji

Dlaczego Chandi Homa? Dlaczego ta przeszkoda Czasu? Kontemplowałam.

‘Jestem ucieleśnieniem wszystkich Shakthi. Ja jestem podstawą. Jestem fundamentalną przyczyną. Chandi Homa podsyca moją moc i wyłania się ona. Jest to przyczyna podsycająca. Ja jestem wszystkim…jestem wszystkim. Przedtem przyjęłam formę Czasu i skonsumowałam wszystkie jeevy. Była to moja forma Czasu; to jest moja forma błogości. Wtedy zjadłam wszystkie jeevy, teraz zjadam Czas. Czas ten jest pod moimi stopami. Jestem Kalateetha, ponad Czasem. Wszystkie trzy okresy – przeszłość, teraźniejszość i przyszłość są takie same dla mnie. Czas nie jest dla mnie przeszkodą… nie może blokować mnie. Wyłamałam drzwi Czasu, które Swami pokazał we śnie. Czas nie stanie na drodze mojej woli.’

Czas Awatara jest ograniczony. Misja Awatara odbywa się w specyficznym czasie dla specyficznego powodu. Awatar zstępuje zgodnie z planem. Ja taka nie jestem. Jestem ponad Awatarem. Jestem Pierwotną Shakthi. Spożywam czas. Przedtem przybyłam, aby skonsumować jeevy; teraz przybyłam, aby dać wszystkim błogość. Jest to forma błogości. Jestem formą błogości. Wszyscy cierpią wskutek Czasu. Powiadają: „Czas nie jest dobry dla mnie. Moja planeta jest w złym położeniu przez dwa lata, zatem cierpię.’ Inni mówią:  „Muszę cierpieć trzy lata…albo siedem lat. Moim przeznaczeniem jest cierpieć.” Wszyscy mówią tylko tak.

Odtąd nikt nie będzie mówić w taki sposób. Wszystkie dni, lata, każda chwila będzie wypełniona błogością. Czas nie jest przeszkodą dla błogości. Nie istnieje Czas. Nie ma cierpienia, tylko błogość przez cały Czas. Przybywam tutaj, aby dać błogość każdemu. Moja Sankalpa nie zawiedzie.

Kto pisze Nadis (Liście Palmowe – tłum.). Kto może pisać moje Nadi? Kto może podać Czas, kiedy moje pragnienie zostanie spełnione? Swami pokazał drzwi w moim śnie. Chociaż chciał On otworzyć drzwi, nie mógł. Drzwi to Czas. Wyłamię te drzwi. On nie może ich otworzyć, ponieważ On jest Awatarem. On ma ograniczenia. Jego zstąpienie na Ziemię stosuje się do Czasu. Ja nie jestem Awatarem. Nie mam ograniczeń. Nie jestem związana Czasem. Czas jest również przeszkodą, aby doświadczyć błogości. Dlatego przybyłam tutaj, aby usunąć Czas.

Ponieważ chcę podejść blisko Swamiego, rozbijam wszystkie płoty, które są przeszkodą na mojej ścieżce. Teraz Swami powiedział, że musimy czekać na prawidłowy Czas. Kiedy nadejdzie prawidłowy Czas? Skąd on przybędzie? Kto potwierdza i decyduje o tym, co jest właściwym Czasem? Ja jestem panem Czasu. Czas pochodzi ode mnie. Jestem Pierwotną Przyczyną. Jestem Pierwotnym Bytem. Czegokolwiek pragnę, nie może być wstrzymywane przez Czas.

Teraz podejmę Sankalpę. 27-go maja 2008 r. jest dniem, w którym się spotkamy! Nikt nie może tego zmienić. Wszystko zrobię sama. Kto inny może potwierdzić Czas? Ja spotkam Swamiego w tym Czasie. Ja jestem Absolutną Błogością. Ja jestem całkowita. Ja jestem Shakthi. Wszystkie moce są we mnie. Ten świat nie widział przedtem pełnej manifestacji Shakthi. Pokażę Brahmana, którego nikt nie pokazał. Nikt nie napisał Brahma Sutry, którą teraz piszę. Nie jest to Avatara Sutra, lecz Brahma Sutra. Zapisuję to wszystko jako Brahma Sutrę.

7 marzec 2008 r.

W nocy odprawiliśmy Chandi Homę, śpiewając siedemset Imion. Czworo wielbicieli z Ooty, dwaj z Pune i jeden z Bangalore dołączył do nas. W trakcie yagny nadeszła rozmowa telefoniczna od Nicoli, która była w Puttaparthi. Powiedziała, że Swami dał darszan w fotelu. Natychmiast łzy napłynęły mi do oczu. Pomyślałam: „Nie mogę Go widzieć, oni tu odprawiają yagnę, ale umysł mój jest ze Swamim. Nie mogę widzieć Go.” Eddy i Geeta pocieszali mnie. Po ostatnich ofiarach poszliśmy do pokoju modlitw; amritha i vibuthi ukazały się na padukach Swamiego. Odpoczęliśmy, a potem, o godzinie 23.45 medytowaliśmy.

Medytacja

Vasantha:     Swami, dajesz tam darszanu w fotelu dla wszystkich, dlaczego ja jestem tutaj? Co mam robić tutaj?

Swami:           Jakże bardzo obdarzasz Premą! Oni odprawiają wielką Chandi Yagnę, ale ty płaczesz, myśląc o Mnie.

Vasantha:      Swami, nie chcę tej całej Mądrości.

Swami:            Ta, skupiona na jednym punkcie, Prema jest przyczyną twoich wszystkich mocy. Awatarzy mają ograniczenia. Poprzez Premę stajesz się bez Czasu, jesteś ponad Czasem. Dlatego jesteś w stanie pisać Brahma Sutrę. Brahman nie może pisać. Chcesz doświadczyć obojga, zatem możesz wyjaśnić naturę Brahmana. Piszesz o Brahma Sutrze z czystą Mądrością. Ponieważ jesteś w stanie Brahmana, jesteś w stanie pisać. W następnej chwili jak dziecko płaczesz, myśląc o Mnie. Nie łączysz się we Mnie, lecz pozostajesz w stanie dwoistości. Dlatego możesz pisać o naturze Brahmana.

Koniec medytacji

Myśląc o tym, co Swami powiedział, nie mogłam zasnąć, w końcu jednak zasnęłam.

8 marzec 2008 r. Medytacja poranna

Vasantha:    Swami, powiedziałeś, że do szesnastego roku życia Twoją misję charakteryzowały lile, od szesnastego roku życia do czterdziestego piątego – cuda i nauczanie, od czterdziestego piątego roku życia do sześćdziesiątego, akcent został położony na nauczanie. Po sześćdziesiątym roku życia jest wielka zmiana. Twoja misja Awatara podzielona jest w ten sposób.

Swami:              Ty nie jesteś taka. Ty nie dzielisz swojego Czasu. Oto przykład. Są cztery etapy życia człowieka – Brahmacharya, Grihasta, Vanaprastha i Sanyasa.

Pierwszy jest Brahmacharya. Dziecko mieszka w Gurukuli przez dwanaście lat i uczy się z guru. Ty jesteś w Gurukuli od narodzin do chwili obecnej. Piszesz jako Vidye o wszystkim, czego doświadczasz. Przybywa wielka mądrość od ciebie. Ale ty mówisz: „Uczę się od wszystkich, wszyscy są moimi guru, od robaka po Brahmę. Okażę im wdzięczność.”  Te proste, pokorne uczucia wdzięczności pozwalają ci pisać Brahma Sutrę.

Drugi – Grihasta. Od narodzin do chwili obecnej chciałaś poślubić Boga.

Trzeci – Vanaprastha. Prowadziłaś życie, nie dotykając nikogo ani niczego od narodzin do chwili obecnej. Dotykasz tylko Boga.

Czwarty – Sanyasa. Zawsze jesteś w stanie sanyasi. Jak zatem Czas dotknie ciebie? Człowiek ma cztery etapy życia: dzieciństwo, młodość, starość i śmierć. Starość pokazuje, na jakim etapie człowiek jest. Na każdym etapie wiek wzrasta. Twój wiek maleje. Dla ciebie co jest dzieciństwem, narodzinami, młodością i śmiercią? Wszystko to pokazuje, że jesteś Kalateetha.

Vasantha:        Chcę Ciebie. Nie chcę niczego innego.

Swami:             Jak wielką Premą obdarzasz Mnie? Twoja Prema osiąga wszystko i niczego nie robi. Awatarzy są ograniczeni, nie mogą wznieść się ponad Czas. Twoja Prema dla Awatara wznosi się ponad Czas.

Koniec medytacji

Spójrzmy na to szczegółowo. Życie Awatara podzielone jest na sprecyzowane okresy czasu. Do szesnastego roku życia Swami dokonywał wielu lil. Lata od szesnastego do czterdziestego piątego roku życia były dla cudów i nauczania. Wiek od czterdziestu pięciu lat do sześćdziesięciu był wyłącznie dla nauczania. W ten sposób Awatar wyznacza Swój Czas. Zanim Awatar przybędzie na Ziemię okres Czasu dla Jego Zstąpienia jest Mu znany. Awatar planuje każdy okres Swojego życia.

Te trzy okresy łączą się z dzieciństwem, młodością i starością. Pokazuje to, jak Awatar jest związany czasem i jest ograniczony. Dwunastoletni okres Brahmacharya był spędzony w Guru Kula na nauce pod kierownictwem Guru. Zarówno Awatar Rama, jak i Kryszna podążali tą ścieżką. Kto jest Guru dla Awatara? Awatarzy żyli zgodnie z nakazami pism świętych jako przykłady dla zwykłego człowieka. Jak zwyczajni ludzie uczyli się, żenili, a potem na etapie Vanaprastha prowadzili życie rodzinne bez przywiązania, myśląc tylko o Bogu, niczego nie dotykając. Na ostatnim etapie porzuca się rodzinę i zostaje się Sanyasą.

Bramacharya – Gurukula – edukacja

Grihasta  - życie gospodarza domu

Vanaprastha – Prowadzenie życia rodzinnego bez przywiązania, myślenie tylko o Bogu.

Sanyasa – wyrzeczenie.

Jest to życie człowieka zgodnie z pismami świętymi. Moje życie nie jest określone przez Czas.

Brahmacharya – Okres mojego kształcenia nie jest ograniczony do dwunastu lat. Cokolwiek widzę, kogokolwiek widzę, piszę o tym Vidyę; widzę tam wrodzoną mądrość wewnętrzną. Ponieważ nauczyłam się lekcji od wszystkich – od robaka po Brahmę, chcę okazać wdzięczność wszystkim swoim guru. W ten sposób zabezpieczyłam łaskę Powszechnego Wyzwolenia od Swamiego. Od narodzin do chwili obecnej jestem w Gurukula vasa. To Uniwersum jest uniwersytetem. Przybywamy tutaj tylko po to, aby się uczyć. Nie po to, aby gromadzić pieniądze, sławę i zdobywać imię. Przychodzimy tutaj tylko po to, aby się uczyć. W takim przypadku, dlaczego obecny jest czas na naukę? Całe moje życie jest po to, aby studiować i uczyć się lekcji.

Grihasta. Od piątego roku życia do chwili obecnej myślałam tylko o poślubieniu Boga. Wyszłam za mąż w bardzo młodym wieku, nie znając znaczenia małżeństwa. Żyłam ze Swamim, nie wiedząc, że poślubiłam Boga. Moje zaślubiny będą miały miejsce w ‘Ostatnich Siedmiu Dniach’, to małżeństwo będzie trwać w następnej yudze. Zatem mój okres Grihasta jest ponad Czasem. Nie stosuje się to do żadnego czasu w teraźniejszości. Dlatego Swami prosił mnie, abym nosiła żółte sari, aby wskazać ten stan. Powiedział On, że żółte sari wskazuje na Nithya Sumangali, Wiecznie Poślubioną.

Vanaprastha – Żyłam w rodzinie nie dotykana, oddzielona od wszystkich. Od narodzin do chwili obecnej nie dotknęłam nikogo ani niczego. Jest to Vanaprastha. Umysł mój nie przebywa w niczym z wyjątkiem Boga.

Sanyasa – Wyrzeczenie się każdego i wszystkiego jest sanyasa. Jednak ja wyrzekłam się również owocu swojej pokuty. To poświęcenie zaprowadziło do wielkiego owocu Awatara. Poświęciłam nawet to. Od narodzin do dnia dzisiejszego jestem sanyasi.

- - -

Swami pokazuje, że ponieważ nie prowadziłam życia zgodnie z tym, co nakazują pisma święte, nie jestem związana z czterema okresami czasu, jakie są w życiu człowieka.

Człowiek rodzi się i przechodzi przez cztery etapy życia: dzieciństwo, młodość, starość i śmierć. Dzieciństwo trwa do piętnastego roku życia, od piętnastego do trzydziestego jest młodość. Przekraczając średni wiek, człowiek się starzeje. Teraz jego zmysły pogarszają się jeden po drugim, pozostaje tylko śmierć. Są to cztery okresy dla zwyczajnego człowieka.

W swoim życiu owe okresy czasu funkcjonują inaczej. Teraz mam siedemdziesiąt lat i pokutuję, aby moje ciało było młodzieńczą i kompletną ofiarą dla Swamiego. To silne uczucie sprawia, że ciało się zmienia. Moje ciało przekroczyło dzieciństwo i młodość i osiągnęłam starszy wiek. Teraz, wskutek silnych uczuć, moje ciało odwraca proces starzenia się. Ciało, które narodziło się jako Światło, ponownie stanie się Światłem i połączy się z Panem. Pokazuje to, że jestem ponad Czasem. Dla mnie który okres jest młodością? Wiek między piętnastym a trzydziestym rokiem życia określa młodość. Jeżeli ciało staje się młodsze po siedemdziesiątym roku życia, który okres czasu określa młodość? Jaki wiek określa dla mnie młodość? Dokąd poszedł Czas? Nie mam śmierci. Wszyscy, którzy narodzili się, muszą umrzeć. Jest to prawo Czasu. Gdzie jest to prawo dla mnie? Nie mam Czasu, narodzin ani śmierci.

6

KALAJIT

9 marzec 2008 r. Medytacja poranna

Vasantha:    Swami, proszę ujawnij coś o Awatarze Prema Sai.

Swami:          Chodź, pójdźmy. Pokażę ci.

Wizja z czasów Awatara Prema Sai

Pokój Rajy i Premy

Prema siedzi na łóżku. Raja wchodzi na piętro z dzieckiem Rama. Głowa dziecka spoczywa na Jego ramieniu; ramię owija Jego szyję. Rama mówi: „Chcę Appy, chcę Appy.” Prema mówi: „Hej, Rama, moje dziecko, mocno uchwyciłeś się swego Appy. Dlaczego mówisz: „Chcę Ojca, chcę Ojca.” Czy jest to mantra?”

Raja: „Jest to mantra, którą powtarzałaś. Zawsze trzymałaś się Mnie mocno, mówiąc: „Chcę Ciebie, chcę Ciebie, Swami.” Jest to mantra, która płynie w twojej krwi, płynie również w jego krwi. Dziecko jest tylko jak ty!”

Koniec wizji

Swami:             Prosiłaś, aby cały świat nam się narodził. Wszyscy na świecie będą jak ty; uchwycą się Boga mocno, mówiąc: „Chcemy Boga, chcemy Boga.” Co teraz robisz, będzie kontynuowane w Satha Yudze. Zatem nawet tutaj gdzie jest Czas?

Vasantha:        Swami, proszę podaj więcej szczegółów.

Swami:             Napisałaś w książce o Prema Sai o narodzinach dziecka. Piszesz, jak rodzice badają odpowiedni czas i gwiazdę dla narodzin dziecka. Kiedy nachodzi odpowiedni czas, Raja wyjmuje dziecko z brzucha Premy. Horoskop Sri Ramy mówi, że czternaście lat należy spędzić w lesie. Zatem stało się to. Teraz nasz syn narodzi się w tym samym miesiącu, tego samego dnia i w tej samej godzinie i  tej samej minucie pod taką samą gwiazdą, jednak jego horoskop różni się. Nie ma czternastoletniego okresu życia w lesie. Ten Rama będzie przebywać ze swoimi rodzicami i krewnymi. Gdzie jest zatem Czas? Ponieważ zmieniłaś wszystko, jesteś Kalajit, tą, która przezwyciężyła Czas.

Moja Prema Rani!

Jesteś zwycięzcą Czasu.

Twoja forma pokazuje to,

Pokonałaś życie na tym świecie

Dałaś mądrość wszystkim.

Jesteś zwycięzcą Czasu.

Cóż mam ci dać w nagrodę za twe zwycięstwo?

Dam Siebie tobie.

Czy przyjmiesz Mnie?

Stale, stale pokonujesz Miłością swoją,

Powódź Premy unosi Boga.

Gdzie jest więc Czas?

Koniec medytacji

Chociaż uchwyciłam się mocno Swamiego, nie byłam usatysfakcjonowana. Chciałam coraz więcej, moje pragnienie nigdy nie było zaspokojone. Wszyscy powinni być jak ja i uchwycić się tylko Boga. Jest to zaiste Nowe Stworzenie. Wszyscy powinni uchwycić się Swamiego. Wskutek tego pragnienia, wszyscy, którzy rodzą się nam, są jak my. Moja krew płynie w każdym. Zatem jak nasze dziecko wszyscy będą chcieli Boga, chwytając się tylko Jego. W ten sposób całe Uniwersum Vasanthamaya jest jak ta Vasantha. Wszystko, co robię teraz, zostanie wniesione do Sathya Yugi, gdzie jest więc Czas? Uczucia, które były we mnie w trakcie narodzin, kontynuowane są teraz, a uczucia, które mam teraz, będą kontynuowane w Sathya Yudze. Gdzie jest więc miejsce i Czas?

Spójrzmy teraz na inny przykład z książki „Prema Sai Awatar”. Jest to z rozdziału „Deklaracja Awatara”.

Medytacja

Swami:       Dzisiaj powiem ci o narodzinach naszego dziecka.

Vasantha:  Swami, powiedz mi, kiedy ono się narodzi.

Swami:        Dziecko urodzi się po trzech latach małżeństwa. Przed narodzinami dziecka powiem ci kiedy, o której godzinie urodzi się ono. Wszyscy z przejęciem będą oczekiwali narodzin dziecka. Czy wiesz, którego dnia ono się urodzi? Rama Navami, w dniu, kiedy Sri Rama się narodził; w tym samym miesiącu, tego samego dnia, w tym samym czasie.

Wizja z Sathya Yugi

Wszyscy krewni zgromadzili się na piętrze w pokoju w domu Rajy. Prema siedzi na łóżku. Wszyscy z przejęciem czekają na unikatowe zdarzenie; zdarzenie, które nigdy przedtem nie miało miejsca na świecie. To, czego spodziewają się, będzie punktem przełomowym w historii świata. Będzie się to odbywać w rodzinie Pana. Jest to cud, pierwszy cud, który ujawni światu, że jest On Awatarem.

Rodzice odprawiają pudżę dla Ram Navami i szybko kończą rytuały. Konsultują almanach, by ustalić pomyślną godzinę; zegar tyka. Czas pojawienia się Gwiazdy Punarpoosa zbliża się. Raja prosi Premę, aby położyła się na łóżku. Kładzie On Swoje boskie ręce na jej brzuchu. Wszyscy obserwują ręce Rajy w skupieniu. Gdy tylko Raja kładzie Swoje ręce, brzuch Premy otwiera się jak drzwi. Jak ktoś wyjmuje ubiory z szafy, tak samo dziecko wychodzi z wnętrza do rąk Rajy i brzuch zamyka się.

Swami powiedział o tym 4-go września 2005 r. w medytacji.

- - -

Dlaczego Swami poprosił mnie, abym napisała o tym przed trzema laty? Jest to dla wyjaśnienia, które podaje On teraz. W nadchodzącej Sathya Yudze Raja i Prema będą mieli dziecko w dniu Ram Navami. Dziecko narodzi się w tym samym miesiącu, tego samego dnia, w tym samym czasie i pod tą samą gwiazdą – tak samo jak narodził się Sri Rama w Treta Yudze. Jednakże według horoskopu dziecko Rajy i Premy Rama doświadczy tylko błogości.

Rama, który narodził się tego samego dnia w Treta Yudze, spędził czternaście lat w lesie. Jak to jest, że Rama, który nam się narodzi w Sathya Yudze, będzie inny? Narodzi się w tym samym czasie, tego samego dnia i pod tą samą gwiazdą, co Rama w Treta Yudze? Dlaczego jego horoskop jest inny? Jest tak, ponieważ w Sathya Yudze wpływ planet nie będzie dotykać nikogo, nie będzie zatem cierpienia. Nie ma Czasu; brak Czasu oznacza brak wpływu planet.

W 2003 r. w Mukthi Nilayam przyjechała do nas z zamiarem pobytu dziewczyna, która nazywała się Ida. W owym czasie poprosiła mnie ona, abym spaliła w yagni jej horoskop. Kiedy zapytałam ją dlaczego, odpowiedziała, że chce być wolna od wpływu planet. Na zdjęciu z yagny widać mnie, jak wkładam horoskop w ogień. W ogniu widać formy Ganeszy, Hanumana i Sukra Dewy. Co to oznacza? Sukra Dewa, Pan Wenus przyjmuje horoskop; Pan Ganesza usuwa wszystkie przeszkody, a Pan Hanuman, który posiada moc kontroli nad dziewięcioma planetami, daje darszan. Powiedziałam: „Spalam horoskop wszystkich na świecie; nikt nie będzie pod kontrolą planet. Zdjęcie z yagny dowodzi tego.

W książce zatytułowanej „Sai Astrology” napisałam o tym, jak pokonałam planety. Planety nie mają na mnie wpływu. Jak dziewięć planet już nie ma wpływu na Vasanthę, tak samo nie będą one oddziaływać na Uniwersum Vasanthamaya. W Sathya Yudze nikt nie będzie ulegał wpływowi planet. Na co wskazuje horoskop i planety? Tylko na Czas. Dla tego, kto pokonał Czas, nie ma horoskopu ani planet. Teraz uświadamiam sobie, dlaczego moi rodzice nie czytali mojego horoskopu. Ja też tego nie robiłam z okazji ślubu moich dzieci. Nie jestem związana Czasem. Czas nie może wiązać mnie. Tu nie ma przeszłości, teraźniejszości ani przyszłości. Owe trzy stanowią jedno. Ten Czas związany jest z Bogiem, aby pokazać, że to, co zdarzyło się wczoraj, staje się dniem dzisiejszym, a to, co zdarza się dzisiaj, staje się jutrem. Jest to stan Purna.

Podstawą Czasu zgodnie z pismami świętymi, są cztery okresu w życiu człowieka: Brahmacharya, Grihasta, Vanaprastha i Sanyasa. Ciało człowieka również przechodzi przez cztery etapy w oparciu o Czas: dzieciństwo, młodość, wiek średni i starość i na koniec śmierć.

Widzimy ciało dziesięcioletnie, potem młodzieńcze w wieku dwudziestu lat; następnie widzimy człowieka w średnim wieku. Ponieważ nie mam tych etapów, Swami powiedział: „Ty jesteś Kalajit, zwycięzcą Czasu. Dla ciebie wszystkie okresy Czasu są jednym.

Przeszłość, teraźniejszość i przyszłość nie istnieją dla mnie. Wszystko stało się jednym. Pokonałam Czas.

7

PONAD MIEJSCEM

9 marzec 2008 r. Medytacja

Vasantha:     Swami, w Swoim dyskursie na Shivarathri powiedziałeś, że Twój Ojciec i matka przychodzą do Twojego pokoju i wołają Ciebie. Powiedziałeś, że ubrani są tylko w żółte ubiory; wszyscy w Vaikuncie noszą tylko żółte ubiory.

Swami:           Codziennie przychodzisz w żółtym sari i rozmawiasz ze Mną.

Vasantha:      Powiedziałeś, że Twoi rodzice przychodzili przez miesiąc z Vaikunty i wołali Ciebie, abyś przybył szybko.

Swami:           Przybywasz tutaj od całego, ostatniego miesiąca, mając żółte sari, płacząc, że powinniśmy być razem. Czym jest Vaikunta? Jest to nasz związek, nasze bycie razem. Po zawodzie, jakiego doznałaś 7-go lutego, nie mogłaś znieść cierpienia, płaczesz więc, że powinniśmy być razem wkrótce.

Vasantha:      Co Ty mówisz, Swami? Nie rozumiem.

Swami:            Ty zawsze jesteś ze Mną. Ja zawsze jestem z tobą. Powiem ci jedno. W minionym miesiącu powiedziałem ci, że przyślę osobę do Mukthi Nilayam, aby przywiózł ciebie do Mnie na dzień 7-go lutego. W dniu siódmego powiedziałem Mathali, powożącemu Indry, aby powiedział wszystkim w Niebiańskim Świecie, że jestem tylko w Mukthi Nilayam. Od tamtego dnia, przez miniony miesiąc jestem tylko z tobą, a ty jesteś tutaj ze Mną. Dlatego powiedziałem to, co zrobiłem w Swoim dyskursie. Rozmawiamy, śmiejemy się, płaczemy; zawsze jestem z tobą tutaj. Mówię ci o tym wszystkim, abyś zrozumiała to wyraźniej. Cokolwiek piszesz, jest poprawne.

Koniec medytacji

Nosiłam żółte sari wiele lat. Swami powiedział mi w medytacji, że przyśle kogoś do Mukthi Nilayam w dniu 7-go lutego, aby przywiózł mnie do Prashanthi Nilayam. Powiedział, że przestawimy Zegar Uniwersum. Napisałam o tym wszystkim, ale to się nie zdarzyło.

W tamtym czasie zobaczyliśmy Nadis (Liście Palmowe – tłum.) i powiedziały one, że 7-go lutego, minutę po północy przybędą dewy i wezmą mnie do Swamiego. Nadis również powiedziały, że powinniśmy odprawić yagnę wieczorem 6-go i medytować przed północą. To w tym czasie Swami powiedział, że jest On całkowicie w Mukthi Nilayam. W minionym roku napisałam w książce „Shiva Shakthi Principle” („Zasada Shiva Shakthi” – tłum.) jak moje uczucia przyjmują formę przed Swamim i rozmawiam z Nim. Chociaż rozmawiamy, śmiejemy się i płaczemy, ciało fizyczne nie jest w stanie doświadczyć, dlatego jest smutne.

10 marzec 2008 r. Medytacja poranna

Vasantha:    Swami, powiedziałeś, że przez miniony miesiąc przybywam do Ciebie. Co to znaczy?

Swami:           Ty zawsze jesteś ze Mną. Twoje uczucia zawsze okrążają Mnie. Potem przyjmują one formę. Teraz masz zarówno formę, jak i jesteś bez formy. Jesteś formą i bez formy.

Vasantha:      Ale Swami, nie mogę czuć Ciebie fizycznie.

Swami:           Myślisz, że twoje ciało fizyczne jest tam, ale tu też jesteś. Jest to udawanie się ponad miejsce. Ludzie myślą, że tam, gdzie jest fizyczna forma, tam oni są, ale to nie jest prawda. W rzeczywistości tam, gdzie są uczucia, tam człowiek jest. Twoje uczucia zawsze okrążają Mnie; twoje uczucia przyjmują formę przede Mną. Napisałaś, że kiedy człowiek umiera, jego uczucia krążą w Przestrzeni i kiedy nadchodzi odpowiedni czas, miejsce, przybywają rodzice i on się rodzi. W ten sposób twoje uczucia wypełniają Przestrzeń, wchodząc we wszystko. Jest to dowód, że jesteś Wszechobecna. Twoje uczucia idą do każdego.

Koniec medytacji

Ponieważ moje uczucia zawsze okrążają Swamiego, przyjmują one formę naprzeciwko Niego. Ta forma mówi, śmieje się i użala się Jemu. Napisałam wiele rzeczy o uczuciach przyjmujących formę. W książce „Liberation Here Itself Right Now!” („Wyzwolenie Tutaj Teraz Natychmiast!” – tłum.), cz. 3, napisałam, jak lęk chłopca przyjął formę. Oto jak to się stało.

Kiedyś chłopiec szedł do domu ze szkoły. Nagle zaczął biec, bojąc się, że dżip policyjny ściga go. Kiedy dobiegł do domu, pobiegł, aby się schować. Jego rodzina wyszła na zewnątrz, na ulicę, lecz niczego nie było widać. Nie było policji ani dżipa. Jednak chłopak był przekonany, że ścigał go policyjny dżip i krzyczał: „Patrzcie, dżip pełen policji nadjeżdża!”.

Napisałam, że jego uczucia strachu przyjęły formę policyjnego dżipa. W taki sposób moje uczucia Premy  przyjmują formę naprzeciwko Swamiego. Od narodzin do chwili obecnej moje uczucia okrążają tylko Swamiego. Teraz płaczę i tęsknię bardziej, zatem teraz uczucia moje przyjęły formę i są z Nim cały czas. Uczucia, jakie wylewam w listach, również przybierają formę. Dlatego Swami powiedział, że jestem zarówno formą, jak i bez formy. Zazwyczaj człowiek myśli, że tam, gdzie jest jego ciało, tam on jest. Jednak prawdę mówiąc, tam gdzie jest jego umysł, tam on jest. Ciało może być w jednym miejscu, a umysł w innym. Moje ciało jest tutaj, ale umysł zawsze jest ze Swamim – zatem zawsze jestem tam. Ciało zwyczajnego człowieka jest w jednym miejscu, ale jego umysł wędruje po wielu miejscach.

Przykład: jest człowiek. Jego syn jest w Londynie. Jednego dnia jego umysł spędza cały czas, myśląc o Londynie i synu. Jego córka jest w Ameryce. Następnego dnia jego umysł okrąża ją w Ameryce. Następnego dnia jego rodzice jadą do swojej rodzinnej wsi. Umysł człowieka jedzie za nimi. W ten sposób jego ciało jest w jednym miejscu, ale umysł udaje się do wielu miejsc.

Mój stan jest inny, ponieważ umysł mój zawsze jest ze Swamim. Zatem zarówno ‘forma uczuć’, jak i forma fizyczna jest prawdziwa. Jak jest to możliwe? Zobaczmy. Tu Swami zawsze jest ze mną, rozmawiając i prosząc, abym pisała. Piszę listy i książki i daję je Swamiemu w Prashanthi Nilayam. Swami wszystko to bierze. Kiedykolwiek czyta On moje listy, moje uczucia przybierają formę i rozmawiają z Nim – rozmawiają, czytają, śmieją się i płaczą. Dlatego Swami powiedział: „Ja jestem Tutaj, Ja jestem tam, to jest Prawda.”

Swami jest zawsze ze mną. Jest to rzeczywiście prawda. Nadis również powiedziały, że przez miniony miesiąc jestem całkowicie z Nim. Chociaż ciało związane jest z miejscem, ja jestem ponad ciałem. Jestem ponad miejscem. Jest wiele niedociągnięć w czasach każdego Awatara. Teraz, ze względu na zadanie Nowego Stworzenia, żadna z wad poprzednich yug nie dotknie nas. Wszyscy będą wypełnieni moimi uczuciami. Całe Prapancha (Uniwersum- tłum.) staje się Vasanthą. Wobec tego, które miejsce jest moje? Mówicie, że tamta Vasantha jest w Mukthi Nilayam, ale to stwierdzenie, ten stempel nie jest prawdziwy dla mnie, ja jestem ponad miejscem.

Medytacja

Vasantha:     Swami, Swami, teraz piszę o ‘Ponad Miejscem’. Czy jest to prawidłowo?

Swami:          Wszyscy Awatarzy funkcjonują w ramach ograniczeń. Ty jesteś bez ograniczeń. Ty jesteś poza zasięgiem Awatarów.

Vasantha:    Dlaczego mówisz to, Swami?

Swami:          Awatarzy funkcjonują tylko z ograniczeniami, ale Prema jednej kobiety dla Awatara jest potężniejsza. Oto przykład:

Wszechobecność jest Vasanthamayam, ponad miejscem.

Wszechwiedza jest Brahma Sutrą.

Wszechmoc jest Powszechnym Wyzwoleniem.

Koniec medytacji

Kontemplujmy nad tym, co powiedział Swami. Awatar zstępuje na Ziemię i zawiera w małej formie Swoje nieograniczone moce. Następnie przykrywa Siebie Yoga Mayą i funkcjonuje w ramach ograniczenia. W tym samym czasie moja, skupiona na jednym punkcie, Prema dla Niego sprawia, że usuwa On Swoją Yoga Mayę i ujawnia Siebie mnie. Ponieważ nie mam ‘ja’, w istocie to On ujawnia mi Prawdę. Mówi On o zasadach i prosi mnie, abym pisała. Moja Prema dla Niego sprawia, że jest to możliwe. Jest to, czego Awatar nie może robić. Boga Shakthi oddziela się, zstępuje i rodzi się, aby ujawnić Jego nieskończoną naturę, naturę Boga wszechobecności, ale kto może znać Jego wszech-przenikliwość? Na przestrzeni swego życia pokazuję, jak jedna Vasantha przenika nie tylko ludzi, ale nawet każdy atom Stworzenia jako Vasanthamayam. Gdzie jest zatem miejsce, aby pomieścić tę Vasanthę? Czy jest to jej miejsce narodzin Vadakkampatti, albo czy miejsce, gdzie są jej uczucia? Gdzie? Jest ona obecna w całym Stworzeniu, w całym Uniwersum. Gdzie zatem pomieścić ją? Za pomocą tego przykładu możecie poznać wszechobecność Boga. W taki sposób pokazuję Jego wszechobecność. Bóg i Stworzenie są takie same. Jest to wyjaśnienie wszechobecności.

Pokazuję, jak jedna Vasantha staje się Vasanthamaya Prapancha (Uniwersum), abyście zrozumieli, jak Jeden Bóg jest obecny w całym Stworzeniu. Wszyscy patrzą na Boga pod wieloma różnymi kątami. W całym Stworzeniu nie ma dwojga ludzi, którzy zgadzaliby się co do tego, kim jest Bóg. Dwa liście nie są takie same! Jak zatem znać wszechwiedzę Boga? Brahma Sutra jest tego przykładem.

Czym jest wszechmoc? Jest to wszech potężna natura Boga. Powszechne Wyzwolenie jest przykładem, aby pokazać tę moc. Jest to zmiana Prawa Karmicznego oraz transformacja Kali Yugi na Sathya Yugę. Jak przybyła ta wszechmoc? Tylko poprzez moją Premę dla Swamiego. Moja tęsknota i łzy są tą mocą. Jest to Moc Premy. Moja Prema robi to, czego Dharma nie może.

8

CZAS MIEJSCE DZIAŁANIE

12 marzec 2008 r. Medytacja poranna

Vasantha:     Swami, wczoraj powiedziałeś, że Czas jest przeszkodą, a teraz mówisz, że miejsce.

Swami:           Czas i miejsce są tym samym, są one nierozdzielne. Przykład: powiada się: „W pewnym czasie był sobie król, który rządził…” Chociaż nie znamy dokładnego czasu, mówimy w taki sposób. Pokazuje to, że Czas i miejsce zawsze są razem.

Vasantha:      Swami, Czas, miejsce, działanie, imię i forma – tych pięć zawsze jest razem; tworzą one Stworzenie. Bez tych pięciorga nie ma stwarzania.

Swami:            Ty jesteś ponad Czasem i miejscem. Jeżeli podejmiesz silną sankalpę, wtenczas wszystko się zdarzy.

Koniec medytacji

Najpierw Swami powiedział, że Czas i miejsce są takie same; są one zawsze razem. Następnie włączył On działanie. Wtedy powiedziałam, że imię i forma są również obecne. Tych pięcioro tworzy Stworzenie. Następnie Swami powiedział, że powinnam podjąć silną sankalpę; owych pięć składników przyjmie formę Nowego Stworzenia.

Chociaż Swami i ja jesteśmy ponad Czasem i miejscem, dla dobra stwarzania musimy się spotkać. Dla tego aktu spotkania podejmę sankalpę. Ustalę datę, Czas i miejsce. To ‘ustalanie’ jest sankalpą, zatem Czas i miejsce nigdy nie są rozdzielone. Kiedy byłam dzieckiem, moja babcia i ojciec mieli zwyczaj opowiadania mi opowieści. Mówili: „Pewnego czasu był król…” Następnie wspominali o miejscu, gdzie żył król i opisywali zdarzenie.

Oto jak Czas, miejsce i działanie są wzajemnie powiązane. Chociaż jest to opowieść wyimaginowana, miejsce, Czas i działanie są obecne. Kiedy mówimy ‘król’, imię i forma się ukazuje razem z Czasem, miejscem i działaniem. Stąd też tych pięć składników jest koniecznych dla stwarzania. Mówimy o człowieku i powiadamy: „Jego imię jest Rama, jest on z Madurai, ma on 50 lat.” Teraz Czas, miejsce, imię i forma są razem.

Weźmy przykład rośliny. „Ta róża wyrosła w Ooty; ma ona dziesięć lat.” Dziesięć symbolizuje Czas, Ooty jest miejscem, formą jest kwiat, nazwą jest róża, rośnięcie jest czynnością. Związek tych pięciorga jest stwarzaniem.

W przypadku zwierzęcia możemy powiedzieć; „Ten słoń jest z Kerala, ma on 30 lat, zostanie oddany on do świątyni.” Słoń jest nazwą, formą jest forma zwierzęcia, wiek trzydziestu lat jest Czasem, miejscem jest Kerala, akt dawania jest czynnością. Owych pięć łączących się daje Stworzenie.

Na tym świeci każdy człowiek, roślina, minerał i zwierzę ma owych pięć składników. Dla stwarzania są one bardzo ważne. Jeżeli owych pięciu nie ma, nie ma stwarzania.

Bóg jest w Stanie Istnienia. W tym Stanie Istnienia nie ma Czasu, miejsca, działania, formy ani imienia. Kiedy nadchodzi Czas, moc Dynamicznej Świadomości trzęsie Nim. Wtenczas podejmuje On Sankalpę dla stwarzania. Stąd zaczyna istnieć forma Viratpurusha. Jeden dzieli się na dwoje, stając się męskim i żeńskim aspektem Boga. Stworzenie wyłania się. Ziemia, morza, góry – wszystko ukazuje się. Najpierw istnieje tylko Bóg, nic innego nie istnieje. Stworzenie rodzi się z Czasem, nazwą, formą, miejscem i działaniem.

Tylko Bóg jest ponad tymi pięcioma. Wszystko w Stworzeniu  ma owych pięć składników. Bóg jest ponad Czasem, nazwą, formą, działaniem i miejscem. Swami pokazuje mi ten stan krok po kroku. Najpierw powiedział On, że nie jestem w tym imieniu i formie Vasantha. W jednej z zasad Brahma Sutry pokazał mi On, jak jestem ponad imieniem i formą.  W innej powiedział On, że jestem ponad Czasem i nazwał mnie Kalajit, zwycięzcą Czasu. A teraz, ponieważ jestem ponad Czasem, mówi On, że jestem ponad miejscem. Podał On wiele wyjaśnień i przykładów, abym mogła napisać. Powiedział On, że jestem ponad owymi pięcioma, w Stanie Boga.

Aby Nowe Stworzenie narodziło się, powiedział mi On, abym podjęła silną Sankalpę. Napisałam o tym w liście, który On wziął. Czym jest Sankalpa? Jak Sankalpa staje się stwarzaniem, kiedy Swami i ja spotkamy się? Jaki jest nasz związek?

Jesteśmy formą Viratpurusha. Będę mieć Swamiego darszan, sparszan i sambaszan. Dopiero po tym przybędzie Nowe Stworzenie. Najpierw darszan, sparszan i sambaszan, następnie przybywa Nowe Stworzenie. Nowe Stworzenie jest ponad pięcioma składnikami, Czasem, miejscem, nazwą, formą i działaniem. Zgodnie z moją matrycą wszyscy będą jak ja i doświadczą błogości.

W dniu 7-go lutego miałam spotkać Swamiego, ale to się nie stało. Dlaczego? Jest tak, ponieważ Awatar związany jest Czasem. Zanim Awatarzy zstąpią, decydują, jak podzielą swój Czas na Ziemi zgodnie ze swoją misją. Dlatego Swami powiedział, że Czas nie jest prawidłowy. Ile razy pytam Swamiego, dlaczego nie wziął mojego listu? On zawsze mówi, że weźmie go tylko w prawidłowym czasie. Dlaczego zatem nie powiedział, że nie nadszedł Czas na nasze spotkanie? Dlaczego nie spotkaliśmy się? Tylko z tego względu napisałam Brahma Sutrę.

Nowe Stworzenie wyłania się czysto poprzez moje uczucia. Kali Yuga  jest Jego Stworzeniem. W Kali Yudze wszyscy związani są Czasem i działaniem. Cała Kali Yuga związana jest Czasem i działaniem. Jest to przyczyną tego, że Swami niczego nie może zrobić. On jest tylko Świadkiem. W Sathya Yudze Nowe Stworzenie wyłania się ze mnie. Ja robię to wszystko, ustawiając wszystko prawidłowo. W całym Stworzeniu nie będzie przestrzeni nawet wielkości dziurki do klucza, aby inne uczucia weszły. Gdyby tak było, wtenczas tak jak w czasach Sri Ramy mogłaby wejść ignorancja. Nie! Nawet przestrzeni rozmiarów mrówki! Teraz muszę ustawić Czas na to. Nazywa się to Zegarem Uniwersum. Tylko ja mogę to zrobić. Tylko ja mogę.

27 maj jest dniem naszych zaślubin. Tego dnia pójdę spotkać się ze Swamim. Jest to moja silna Sankalpa. Jest to Czas, jaki ustawiłam. Jest to prawidłowy Czas. Dzień naszych zaślubin jest związkiem Purushy i Prakrithi. Jest to stan Viratpurusha. Przybyliśmy na ten świat i Jeden stał się Dwojgiem. W dniu naszych zaślubin będziemy w związku i Dwoje stanie się Jednym. Ten dzień jest dniem Nowego Stworzenia. Jest to dzień, w którym moja silna Sankalpa zrobi wszystko.

Swami powiedział, że wezwie mnie w dniu 7-go lutego 2008 r.; jest to również dzień naszego ostatecznego połączenia się w 2018 r. Dzień 7-go lutego 2008 r.  jest dniem, kiedy indywidualna Vasantha łączy się w Bogu poprzez sadhanę. 7-my luty 2018 r. jest dniem Absolutnej Jedności. Jest to dzień, kiedy Vasantha osiąga Absolutny Związek z Sathya Sai. Jest to stan osiągnięty przez Jeevan Muktha. Swami podał datę naszego ostatecznego połączenia się. Teraz 27 maj 2008 r. jest wybranym dniem dla Nowego Stworzenia. Jest to prawidłowy dzień. Zaślubiny wskazują na stwarzanie; stwarzanie jest fizyczne. Dla stwarzania konieczne jest fizyczne spotkanie.

Jeeva (dżiwa, dusza – tłum.) opuszcza ciało i łączy się z Bogiem; to połączenie nazywa się laya. Fizyczne ciało już nie jest potrzebne. Jednakże dla małżeństwa ciało jest potrzebne. Dla stwarzania ciało jest potrzebne. Muszę zatem mieć fizyczny darszan, sparszan i sambaszan Swamiego, w przeciwnym razie Nowe Stworzenie nie będzie mogło przybyć. Po to prawidłowym dniem jest 27. maj, dzień naszych zaślubin, a nie 7-my luty, dzień, w którym połączymy się. Tylko Awatar może sprawić, że wielbiciel połączy się z Nim.

Poprzez sadhanę pokazuję, że jestem ponad Czasem, miejscem, zdarzeniami, nazwą i formą. Nie jestem związana Czasem. Stąd też to, co zdecyduję, będzie Czasem i miejscem dla Nowego Stworzenia. Moja Sankalpa musi się zdarzyć.

Błogość Boga leży ponad owymi pięcioma składnikami, niezbędnymi dla stwarzania; nie jest ona związana Czasem, miejscem, działaniem, imieniem i formą. Przybyłam, aby pokazać, że Nowe Stworzenie jest ponad owymi pięcioma. Wszyscy doświadczą błogości Boga. Wszystko stanie się wskutek mojej Sankalpy.

13 marzec 2008 r. Medytacja popołudniowa

Vasantha:     Swami, Swami, dlaczego piszę to wszystko? Mówię, że Czas, o którym wspomniałeś, nie jest prawidłowy; tylko to, co ja mówię, jest prawidłowe. Nie chcę tego. Zawsze powinnam być pod Twoimi stopami, pyłem kurzu Twoich stóp.

Swami:           Co mówisz? Rozmawiam z tobą i proszę, abyś pisała. Cokolwiek piszesz, jest prawidłowe. Awatar przybywa dla ustanowienia Dharmy, ale ty osiągnęłaś Prawdę, łamiąc ograniczenia Dharmy. Twoja Prema osiągnęła wszystko. Pokazałaś, że Prema jest zaiste wyższa niż Dharma.

Vasantha:      Cokolwiek mówisz Swami, nie mogę myśleć, że jestem ponad Tobą.

Swami:            Nie płacz. Przybyliśmy tutaj, aby pokazać moc Premy. Twoja Prema czyni to, czego Awatar nie może i zmienia yugę. Zmieniłaś Dharmę. Codziennie odprawiasz yagnę tylko z Premą, a nie zgodnie z pismami świętymi. Zatem twoja Prema jest ponad pismami świętymi, zasadami, przepisami i Dharmą.

Vasantha:     Swami, podałeś Czas naszego spotkania…ale to się nie zdarzyło. Ty robisz wszystko i sprawiasz, że podejmuję Sankalpę. Mogłeś podać prawidłowy Czas, ale nie podałeś. Dlaczego?

Swami:           Zrobiłem wszystko, abyś pisała Brahma Sutrę. Osiągnęłaś stan Brahma. Teraz podjęłaś Sankalpę. To jest twoje Stworzenie.

Koniec medytacji

Awatarzy zstępują i ustanawiają Dharmę. Jednakże Dharma nieustannie zanika. Bez miłości ustanowienie Dharmy jest bez pożytku. Jeżeli bez miłości odprawiasz yagnę zgodnie z pismami świętymi, jaka jest korzyść? Dharma zmienia się zależnie od Czasu i osoby indywidualnej. Ten, kto pragnie osiągnąć Boga, pozostawia wszelką Dharmę. W Gicie Sri Kryszna mówi:

Sarvadharmaan Parithyajya Mamekam Sharanam Vraja

Porzucając wszystkie obowiązki, schroń się tylko we Mnie.

Moja Prema jest dla Boga i Uniwersum, stąd też zmienia ona yugę.

Medytacja wieczorna

Swami:       Robisz wszystko, co ci mówię, ale powiadasz: „Ja nie jestem.” Dlatego osiągnęłaś stan Tat Twam Asi. Ten, który widzi, widziane i czynność widzenia – wszystkie trzy stają się jednym.

Kiedy czynność widzenia jest mądrością, ten, który widzi, staje się Prawdą. Wszystko, co się widzi, staje się Prawdą. Mądrość prowadzi do Prawdr. Wszystko jest Prawdą, Nieskończoną Prawdą. Jesteś w stanie pokazać Prawdę, ponieważ stoisz oddzielnie. Natura ofiarowania wszystkiego Bogu jest przyczyną twojego stanu. Ofiarujesz wszystko Mnie, mówiąc: „Ja nie jestem, ja nie jestem.” Jeeva stopi się i połączy, kiedy owe trzy stają się jednym. Jednakże ty ofiarujesz stan związku tych trzech Mnie, mówiąc: „Ja nie jestem, ja nie jestem.” Wskutek tego jesteś w stanie wyciągać coraz więcej Prawdy. Jest to stan bycia samym, bez połączenia się z Bogiem albo mieszania się ze światem. Ty stoisz sama w tym stanie i wyciągasz Prawdę ode Mnie.

Vasantha:   Swami, dlaczego zatem, kiedy jestem w Puttaparthi Ty działasz tak, jakbym nie istniała?

Swami:         Wszystko to jest dla misji Awatara. Ponieważ taki jestem, ty możesz być tu sama i sprawiać, że Ja ujawniam Prawdę.

9

BÓG I JEGO SHAKTHI

15 marzec 2008 r. Medytacja

Vasantha:      Swami, dlaczego piszę, że mam więcej mocy niż Ty?

Swami:        Ta moc jest mocą twojej pokuty. Moc pokuty jest potężniejsza niż Awatar. Bóg i Jego Shakthi nie są rozdzieleni, nie różnią się. W całym Stworzeniu istnieją tylko oni dwoje – Bóg w Stanie Istnienia, Shakthi w Stanie Stawania się. Shakthi wprowadza wszystko w działanie. Natura każdego, ich guny, zmysły - wszystko to miesza się z Shakthi. Dlatego wszyscy działają w różny sposób. Gdyby Bóg i Shakthi funkcjonowała w każdym bez mieszania się, jaki byłby świat? Przybyliśmy, aby pokazać, jaki byłby świat bez mieszania. Teraz oni funkcjonują we wszystkich, zgodnie z karmą. Gdyby nie było karmy, działaliby wtenczas w czysty sposób. Wszystko jest wskutek mocy twojej Premy, Prema Shakthi.

Vasantha:        Teraz rozumiem, Swami.

Koniec medytacji

Dlaczego zawsze piszę, że jestem potężniejsza niż Swami? Myśl ta daje mi mnóstwo wątpliwości i zakłopotania. Swami dał wiele definicji dla tego stanu, a ja napisałam o tym na różne sposoby. Bóg i Jego Shakthi są tacy sami. W każdym i we wszystkim ten Pran i Shakthi są obecni wewnątrz. Mieszkaniec jest Pran, Shakthi jest funkcjonowaniem czyli mocą działania. Zgodnie z karmą indywidualną, funkcjonuje ona na różne sposoby. Swami i ja przybyliśmy, aby pokazać, jaki będzie świat bez karmy.

Poprzez moc mojej pokuty usuwam wszelką karmę. Teraz Nowe Stworzenie świta bez karmy i wrażeń. Wszyscy przybywają jako ‘całkiem nowe wydania’. Tu umysł, intelekt, ego i zmysły nie mieszają się; zatem wszyscy są świeżymi, nowymi egzemplarzami. Umysł, intelekt, ego i zmysły nie są ujęte w ‘nowym wydaniu’. Człowiek przeszłości zmienia się w nowego człowieka.

Oto przykład. Jest stary film, wyprodukowany przed pięćdziesięcioma laty. Ponieważ jest to słynny film, producenci chcą zrobić go od nowa z tą samą fabułą. Wybierają nowych aktorów, nową scenografię, nowe ustawienia, odpowiedni styl ubiorów i klejnotów; wszystko jest według nowej mody. Nowa wersja starego filmu zostaje wyświetlana, jednak opowieść i zdarzenia pozostają takie same; taka sama opowieść, takie same zdarzenia. W ten sposób będzie to taki sam świat, ci sami ludzie, te same rodziny i te same dzieci w Sathya Yudze. Wszyscy będą kontynuować. Wszyscy będą mieli opowieść z Kali Yugi, takie same życie Kali Yugi, jednak z nowym myśleniem, nowymi zmysłami, nową świadomością, nowym intelektem, nową mądrością i nowymi uczuciami. Wszystko przybywa jako świeży, nowy egzemplarz.

Nazywa się  on Sathya Yuga. Jest to Bóg i Jego Shakthi funkcjonujący w skali kosmicznej. Poprzednio funkcjonowali oni w każdym i we wszystkim, w mały sposób. Teraz będą funkcjonować na dużą skalę, na poziomie Uniwersum. Teraz tylko jeden Pran i jedna Shakthi będzie funkcjonować.

Wcześniej podałam przykład pociągu i silnika. Para wprawia w ruch silnik pociągu, który ciągnie wiele wagonów. Jaki długi jest ten pociąg? Ile ludzi wiezie? Ile bagażu jest on w stanie ciągnąć? Jak ten silnik funkcjonuje? W silniku zbiornik wypełniony jest wodą. Woda jest podgrzewana i staje się parą. Para jest siłą, która ciągnie pociąg. Pary, która jest mocą, nie można zobaczyć oczami. Para pochodzi z wody, gdyby nie było wody, nie byłoby pary. Moc mojej Premy jest parą, ciągnącą pociąg Uniwersum do Sathya Yugi. Jak ta moc pokuty przybyła? Para pochodzi z wody. Bez wody jak mogłaby powstać para?

Swami powiedział, że moja Prema Shakthi posiada moc dokonania zmiany Kali Yugi na Sathya Yugę. Jak ta Prema Shakthi przybywa? Tylko od Swamiego, Swamiego, Swamiego. Swami jest wodą, bez wody, jak może pojawić się para? Prema, którą mam dla Niego, jest przyczyną tej mocy. Bez Swamiego gdzie jest Vasantha? Vasantha nie jest ponad Swamim. Ona jest tylko pyłkiem kurzu Jego stóp. Bez Niego ona jest niczym. U tych, którzy czytają moje książki, może powstać mała wątpliwość w ich umyśle: „Dlaczego ta Vasantha pisze, że ona, jej Prema Shakthi jest ponad Awatarem?”

Ta wątpliwość również powstała w moim umyśle. Swami usunął tę wątpliwość, wyjaśniając na wiele różnych sposobów. Narodziłam się z Niego i powrócę do Niego, łącząc się z Nim. Zanim nie połączę się z Nim, powstaje wiele różnych uczuć. Przyjmują one formę książek. Jednak stale powtarzam: „Ja nie jestem, ja nie jestem”, wszystko to tylko On.

Ja tylko płaczę i tęsknię za Nim. Jest to wyciąganie Brahma Sutry, abym mogła pisać Mądrość, której nikt nigdy nie znał przedtem.

Awatar nie może obdarzyć Powszechnym Wyzwoleniem, ale moja Prema jest w stanie to zrobić. Oddanie wielbiciela Bogu jest potężniejsze niż Sam Bóg. Swami powiedział o tym w opowieści o Ambarishy. Nie musicie zatem zastanawiać się: „Vasantha jest kobietą. Jak jej Shakthi może być ponad Shakthi Swamiego?” Ciało Vasanthy jest jak dom wynajmowany dla Shakthi Swamiego. To imię Vasantha i forma jest domem, gdzie mieszka Jego Shakthi.

Zapytałam Swamiego w medytacji…

Vasantha:      Pocieszasz mnie w różny sposób, jest to dobrze…ale dlaczego ja to napisałam? Czy mam ego? Dlaczego napisałam?

Swami:             Ty nie masz ‘ty’, jak zatem możesz pisać? Dałaś wszystko Mnie i uczyniłaś siebie pustą. Teraz tylko Ja jestem w tobie. Nie ma ‘ty’ w tobie. Ja tylko jestem w tobie. Ja piszę o Sobie.

Vasantha:        Nie chcę tego wszystkiego, chcę tylko Ciebie.

Swami:             Robisz to wszystko tylko po to, aby Mnie osiągnąć. Czy ktoś może przynieść Powszechne Wyzwolenie? Awatarzy nie mogą. Przybyłaś tu, aby zmienić świat.

10

PREMA JYOTHI

Swami powiedział w „Sutra Vahini”:

„Boskie światło świeci wszędzie cały czas i we wszystkich istnieniach. Obejmuje ono Istnienie (Ashti czyli Sat), Oświecenie-wiedzę (Bhathi czyli Chit) oraz Joy-błogość (Priya i Ananda).”

Prawda jest podstawą Uniwersum. Wszystko, co widzi się oczyma, nazywa się Prapancha czyli Uniwersum. Niewidzialna Prawda jest podstawą i nazywa się Paramjyothi. Swami zatem mówi:

„Brahman ma cztery stopy i wszystko, co jest ‘rzucone’ od Brahmana to zaledwie jedna czwarta, pozostałe trzy są nieśmiertelne, nie malejące, niezmienne w Niebie.”

Brahman jest Akhanda Jyothi, Wiecznym Światłem. To Boskie Światło daje światło ogniu, ogrzewa ciało i mieszka w brzuchu. Jest ono błyskiem w oczach, światłem Słońca i Księżyca. Jest nie malejące i nieśmiertelne.

W książce „Prema Sai”, cz. 4 napisałam rozdział, który się nazywa „Ścieżka jest Światłem”. Czułam, że stosownym jest połączenie tego z niniejszym rozdziałem. Kiedy zapytałam Swamiego, powiedział On: „Nie, połącz to z rozdziałem ‘Trzy Litery’. Wygrałaś wszystko swoimi trzema literami: ‘P re ma’. (W języku tamilskim Prema pisane jest trzema literami.)

Najpierw prosiłam o miejsce w sercu Swamiego. On dał mi to, ale nie byłam usatysfakcjonowana. Po czym wypełniłam całe Uniwersum. Wciąż nie miałam satysfakcji. Następnie Swami poprosił mnie, abym porównała swój stan do stanu Awatarów Vamana i Trivikrama. W „Sai Digest” („Trawienie Sai” – tłum.), „Prema Sai”, część 3 napisałam o tym w rozdziale, który zatytułowany jest „Trzy Litery”. Swami powiedział:

„Twoja Prema jak Vamana, zaczęła się od małej formy. Urosła ona, aby przyjąć formę kosmiczną jak Trivikrama. Szukałaś miejsca w Moim sercu dla trzech liter P Re Ma. Wypełniłaś Moje serce pierwszą literą, drugą wypełniłaś Przestrzeń. Potem zapytałaś Mnie: „Gdzie jest miejsce dla trzeciej litery?” Na koniec trzecia litera spoczęła na ‘ja’ i wypchnęła to z Uniwersum.”

Szukałam miejsca dla tej Premy z Panem Brahawanem Sri Sathya Sai Babą. Powiedział On, że obdarzy miejscem i wypełniłam całe Jego serce. Kiedy przekonałam się, że Przestrzeń nie wystarczy, wypełniłam Jego Uniwersum, całe Stworzenie. Gdy ustaliłam, że nadal nie ma wystarczającej Przestrzeni, wypełniłam zasadę Boga.

Poczynając od Inkarnacji Boga, Bhagawana Sathya Sai Baby, moja Prema stopniowo wypełniała Stworzenie, Niebiański Świat, istoty niebiańskie, dziewięć planet i nawet świat duchów. Nie zostało miejsca. Pomyślałam: „Gdzie teraz wypełnić? Gdzie?” Zaczęłam szukać. Potem przed oczami zobaczyłam ‘ja’. Wygoniwszy je z Uniwersum, wypełniłam Przestrzeń swoją Premą. Jest to Nowe Stworzenie, Sathya Yuga. Swami wyjaśnia tę koncepcję, posługując się przekładem Awatarów Vamana i Trivikrama, którzy zstąpili w czasach Króla Bali.

To ‘ja’ jest większe niż Awatar i Stworzenie. Jak zasada Boga przenika ono wszędzie. Gdyby je unicestwić, dostępna byłaby ogromna Przestrzeń! Stąd też poświęciłam ‘ja’ dla trzeciej litery. Zasada Boga rozrasta się w człowieku, kiedy ego zostaje poświęcone. Jest to wewnętrzne znaczenie opowieści o Awatarach Vamana i Trivikrama. Moc działania Zasady Boga jest większa niż Awatara. Awatarzy funkcjonują w ramach ograniczeń. Kiedy jednak Prema dla Aatara rozrasta się, łamie wszelkie granice.

Pierwsze dwie litery słowa Prema wypełniają Przestrzeń i Pranę. Trzecia litera wypełnia ‘ja’ poświęconą przestrzeń. Gdyby nie było ‘ja’, nie byłoby ‘Aham’, ego.

Mahavakya ‘Aham Brahmasmi’ znaczy ‘Jam jest Brahman’. Tu ‘Aham’ przestaje istnieć. Tylko Brahman przenika wszystko. Brahman jest Premą. Swami mówi: „Miłość jest Moją formą.” Miłość jest Jego formą. Sathya Yuga jest wszech przenikającą formą Premy Brahmana.

Prema jest formą Boga. Zatem Brahma wypełnia wszędzie jako forma Premy. Jest to Nowa Yuga.

16 marzec 2008 r. Medytacja poranna

Vasantha:      Swami, Swami, piszę o trzech literach, proszę, powiedz więcej.

Swami:            Trzy litery twojej Premy wypełniają całe Uniwersum. Chcesz poślubić Boga. Nie tylko to, chcesz również aby cały świat był jak my i poślubił. Jest to ekspansja Premy. Na tym świecie nie ma nikogo prócz nas. Chcesz, abyśmy istnieli tylko dwoje. Jest to Nowe Stworzenie. Mówię, że Miłość jest Moją formą, ale ty wypełniasz Premą Zasadę Boga w Mojej formie. Cokolwiek mówię, ty demonstrujesz, stosując to w praktyce, dając przekład ze swego życia. Teraz wszystko jest Premamayam. Bóg jest tylko Premą.

Koniec medytacji

Poprzez ścieżkę mojej intensywnej sadhany rościłam sobie prawo do miejsca w sercu Swamiego. Chcę poślubić Go. Chcę, aby wszyscy mężczyźni na świecie byli Sathya, Sathya Sai. Wszystkie kobiety na świecie powinny być Vasanthą i wypełnione Premą. Wtenczas Sathya i Prema zawrą związek małżeński.

Moja Prema nie jest usatysfakcjonowana tylko Jego formą. Dlatego chcę coraz więcej. Dlatego nieustannie szukam nowych sposobów, aby okazać Premę. Staje się to Nowym Stworzeniem. Swami opisał siebie, mówiąc: „Miłość jest Moją formą.” Jeżeli formą Swamiego jest Prema, zatem Jego Stworzenie jest również Premą. Pokazuję Boga i Zasadę Boga poprzez ścieżkę Premy na przykładzie swojego życia. Moja Prema dla Niego staje się Stworzeniem. Dowodzę tego, że ‘Miłość jest Moją formą.’ Pokazuję jak Jego forma jest w istocie Miłością. Następnie pokazuję, jak moja Prema wypełnia całe Uniwersum. Dowodzę, że Stwórca i Stworzenie są takie same.

Spójrzmy teraz na Asthi, Bhathi i Priyam, niezmienne cechy Boga i jak można je porównać z moją Premą. Priyam znaczy Prema. Moja Prema jako Jyothi (Światło – tłum.) staje się Bhathi czyli Światłem, które pokazuje, że wszystko i wszędzie ma Prawdę czyli Ashti wewnątrz. Moja Prema pokazuje Ashti poprzez Bhathi.

U tego, kto ma Premę,

Oczy postrzegają Światło Prawdy we wszystkim

Prema jest naturą Boga.

Prema jest formą Boga.

Prema jest Uniwersum.

Jagamey Sarvam Premamayam

Bóg posiada trzy cechy: wszechobecność, wszechmoc i wszechwiedzę.

Mój stan jest zatem:

Wszechobecność – Mądrość wyłania się poprzez Premę.

Wszechmoc – Wypędziłam ‘ja’ z Wszechświata. Jest to Powszechne Wyzwolenie osiągnięte poprzez moc Premy.

W Sathya Yudze Prema jest Bogiem, a Uniwersum jest Premą. Wszystko jest Premą. Naturą Boga jest Ashti, Bhathi i Priyam. W Sathya Yudze jest to Priyam, Bhathi, Ashti.  Swami jest Sathyam, Shivam, Sundaram. Moje życie jest Sundaram, Shivam, Sathyam. W Sathya Yudze wszystko jest Premą. Miłość jest wszechmocną mocą, która zmienia Kali Yugę na Sathya Yugę. Teraz Swami jest Sathya, w Stanie Istnienia, Świadkiem. Następnie przybędzie On jako Prema i będzie się nazywać Prema Sai. Cały Kosmos będzie wypełniony Premą. Prema posiada moc dokonania zmiany Yugi, zmiany świata, zatem przybywa On jako Awatar Shakthi. W Kali Yudze jest On Awatarem Shiva Shakthi. On odseparował Siebie ode mnie i ja się narodziłam. W tym stanie odseparowania tęsknię za Nim. Ta Prema sprawia, że zmieniam Yugę. W tej erze przybyliśmy jako Dwoje, Shiva i Shakthi. W Sathya Yudze, ponieważ On jest Awatarem Shakthi, będzie się nazywać Prema Sai.

Jyothi Boga, Boska Światłość jest wszędzie; jest wszechobecna. Swami wszedł w łono Swojej matki jako Jyothi. W taki sam sposób Jyothi wyłoniło się z Niego i weszło w łono mojej matki i ja się narodziłam.

Moje Prema Jytohi pokazuje Swamiego jako Sathya Jyothi. Jest to Wieczne Światło.

17 marzec 2008 r.

Dzisiaj w Sali modlitw ofiarowaliśmy Swamiemu loda. Kiedy popatrzyliśmy, aby zobaczyć, czy Swami jadł go, zobaczyliśmy w lodzie formę Króla Bali; on klęczał, miał złożone dłonie jakby modlił się do Boga, aby postawił stopę na jego głowie. Nad jego głową widać było parasol. Symbolizuje to Aatara Vamana. Wszyscy zgodzili się, że jest to dobry dowód na to, o czym piszę.

- - -

Siedziałam na zewnątrz na werandzie i pisałam, wszyscy siedzieli przede mną, recytując Vishnu Sahasranama. W tym czasie zobaczyłam coś na swoim sari. Wyglądało to dziwnie. Nie była to nić;  było to zrobione z innego materiału. Amar zrobił fotografię. Kiedy przyjrzeliśmy się dokładniej, zobaczyliśmy cztery linie w kształcie jak V, wszystkie miały okrągłą górę. Wyglądało to jak cztery nogi i stopy. Srebrny włos oplatał je. Dzisiaj, kiedy zapytałam Swamiego, powiedział On: „Są to cztery stopy Boga. Twoja Prema wiąże cztery stopy Boga.”

Moja Prema staje się Jyothi i pokazuje wszędzie Prawdę. Napisałam, że Prema pokazuje Prawdę poprzez Bhathi, Mądrość. Na co wskazuje Prema, która wiąże cztery stopy Boga? Jest to Kaamadahana Prema, miłość wolna od żądzy. Włos świeci, jak Bhathi. To oświetlenie, ta Światłość to Prema Bhathi – Jyothi Premy. Ta Prema pokazuje cztery stopy Brahmana poprzez Bhakthi. Mówi się, że trzy stopy są trzema cechami Brahmana, które są niezmienne, nieśmiertelne i nigdy nie maleją. Czwarta stopa to zamanifestowane Uniwersum. Razem tworzą one cztery stopy Brahmana.

Na zdjęciu srebrny włos owija cztery stopy. Druga pętla owija i wiąże trzy stopy z czwartą. Trzecia pętla owija i wiąże wszystkie stopy razem. Co to pokazuje?

Pierwsze trzy symbolizują niezmienny, nieśmiertelny stan Brahmana. Czwarta pokazuje, jak stan nieśmiertelności łączy się z przedstawionym Uniwersum. To czyni Uniwersum nieśmiertelnym; jest to Sathya Yuga. Wszystko, co jest przedstawione, staje się nieśmiertelne. Nieśmiertelność i przedstawione Uniwersum są związane razem. Jak przeplatające się nici sari, tworzą one przędzę imion i form Kosmosu. Jest to Sathya Yuga. Jest to Nieśmiertelna Yuga. Dowodzi to, że Stwórca (Brahman)i Stworzenie (Uniwersum) są takie same. Ta Kaamadahana Prema przeplata się w Stworzeniu, przywiązując do niego nieśmiertelny stan Boga. Trzecia pętla pokazuje, jak cztery związane są jako jedna. Jest to Prema Yuga, Vasantha Yuga.

Medytacja

Vasantha:      Swami, czy napisałam poprawnie?

Swami:            Jakże związałaś cztery stopy Boga! Twoją naturą jest zawsze trzymanie się Jego stóp.

Vasantha:      Swami, nie chcę niczego…tylko Twoich stóp.

Swami:            Jest to przyczyna Prema Yugi.

Koniec medytacji

Moje myśli zawsze obracają się wokół stóp Swamiego. Nie pragnę niczego od tego świata ani świata niebiańskiego. Moja siła życia jest tylko z Nim. Jestem pyłkiem kurzu Jego stóp, zatem moje ręce zawsze trzymają się ich. Ta Prema związuje Jego cztery stopy. Całe Uniwersum jest utkane Premą.

W dniu 28-go marca 2008 r. otrzymaliśmy czasopismo „Sanathana Sarathi”. Tam Swami mówi: „Jeżeli zobaczysz Boga na zewnątrz, nie możesz pojąć ani zrozumieć. Chociaż Bóg jest wszechobecny, ujawnia On Siebie tylko tym, którzy szukają Go wewnątrz poprzez Prajnana czyli Brahma Jnana.

28 marzec 2008 r.

Swami mówi w „Sanathana Sarathi”: „Boga nie można dostrzec ani zrozumieć, patrząc na Niego tylko w świecie zewnętrznym. Chociaż Bóg jest wszechobecny, ujawnia On Siebie w formie Prajnany czyli Wyższej Wiedzy.

11

KSEROKOPIA

19 marzec 2008 r.

Prajnana czyli Brahma Jnana leży ukryta w każdym z nas. Zostaje ona obudzona w tym, kto szuka Boga wewnątrz. Kiedy zaczyna on poszukiwanie, Prajnana budzi się i to w tym czasie Bóg ujawnia Siebie wewnątrz. Pan mieszka we wszystkich jako Mieszkaniec. Swami powiedział w „Sutra Vahini”:

„…Brahman może być pokazany jako wyodrębniona całość. Wszystko jest  Brahmanem. Najwyższa Prawda, Całkowita Mądrość, Rozległa Całość jest Brahmanem. Zgodnie z tymi określeniami, jeżeli doświadcza się intuicyjne, każdy i wszystko może symbolizować i określać Brahmana. Wszystkie rzeczy są emanacją z Brahmana, wszystkie rzeczy są projekcją Brahmana.”

Ten, kto nie znajduje Boga na zewnątrz, szuka wewnątrz. Kiedy szuka i poszukuje wewnątrz, ukryta Prajnana zostaje obudzona. Bóg ujawnia Siebie  zgodnie ze sanem przebudzenia Prajnany. Kiedy Prajnana zostaje całkowicie obudzona, wszystko postrzega się jako Boga. Ujawnia ona, że wszystko to jest zaiste Brahman. Brahmana urzeczywistnia się zgodnie z objawieniem Prajnany i tym, że się na to zasługuje. Brahman jest całkowicie ukryty. Kiedy już zostanie całkowicie ujawniony, człowiek staje się Brahmanem. Prajnana jest Mądrością, która ujawnia Brahmana. Kiedy osiągamy Brahma Jnana, będziemy mieli wizję Wszechobecnego Brahmana.

Medytacja

Vasantha:     Piszę o Prajnanie, proszę, powiesz coś?

Swami:           Prajnana jest wrodzoną mądrością. Ujawnia kim jesteś. Ten, kto budzi Prajnanę, osiąga Brahmana. Poprzez swoją trudną sadhanę pokazałaś, jak zostaje ujawniana Prajnana. Ale ty uchwyciłaś się Mnie mówiąc: „ja nie jestem, ja nie jestem.”

Vasantha:      Nie Swami, ja nie chcę niczego. Chcę tylko Boga. Nie, nie, nie chcę Boga. Chcę tylko Ciebie.

Swami:           Ja nie jestem Bogiem?

Vasantha:      Jesteś Bogiem, jednakże istnieje wiele form takich, jak Rama i Kryszna. Chcę tylko Ciebie.

Swami :           Zawsze mówisz: „Chcę Ciebie”, ten brak satysfakcji przenika wszędzie. Potem mówisz: „Ja nie jestem, ja nie jestem.” Jeżeli uświadomisz sobie kim jesteś, wtenczas staniesz się Brahmanem. Mówienie „Ja nie jestem, ja nie jestem: staje się matrycą Nowego Stworzenia.

Vasantha:      Swami, jestem znudzona, pokaż coś z czasów Awatara Prema Sai.

Swami:          Dobrze, przyjdź, chodźmy.

Wizja z Sathya Yugi

W domu Rajy Prema, Raja i niemowlę Rama siedzą na łóżku.

Prema:   „Spójrz, jakie piękne jest dziecko. Ono jest identyczne jak Ty. Jego piękno sprawia, że my i wszyscy chcą patrzeć na nie. Jakże wiele radości daje ono!”

Koniec wizji

Swami:      Prosiłaś o dziecko takie, jak Ja, zatem będzie ono dokładnie takie, jak Ja. Tak samo prosiłaś mnie, żeby cały świat się nam narodził. Zatem wszyscy będą jak my. Wszyscy narodzą się jako nasze ksero kopie. Kiedy Dewy widzą dziecko, są bardzo szczęśliwe. Tak samo, kiedy Dewy i ludzie zobaczą siebie, będą szczęśliwi. Darszan Boga jest wszędzie.

Vasantha: Teraz rozumiem, Swami. Cała Yuga stanie się Twoją ksero kopią.

Swami:      Twoja sadhana jest tego przyczyną. Jest to stan, w którym Prajnana będzie funkcjonować u wszystkich całkowicie.

Koniec medytacji

W czasach Awatara Prema Sai wszyscy będą czerpać radość, patrząc na dziecko Awatara. Dewy będą często przybywać, aby popatrzeć na to dziecko. Jest ono dzieckiem Boga, wszyscy są w błogości, widząc je. Powiedziałam, że cały świat powinien narodzić się Swamiemu i mnie. Jak dziecko Rama jest ksero kopią Boga, tak samo świat rodzi się nam. Stąd też wszyscy będą czerpać ogromną błogość i radość, patrząc na siebie. W Puttaparthi jakże wiele błogości i radości się czerpie, gdy patrzy się na Swamiego? Tak samo w Sathya Yudze błogość będzie występować obficie, gdy będzie patrzeć się na wszystkich. Pokaże to, że wszyscy są ksero kopią Boga.

12

CZYM JEST VAIKUNTA?

20 marzec 2008 r. W pociągu do Pune

Vasantha:     Swami, powiedziałeś mi, że w Vaikuncie zawsze jesteśmy razem. Co to znaczy?

Swami:            Tylko kiedy Mahalakshmi i Mahavishnu są razem, jest to Vaikunta. Jeżeli Mahalakshmi jest tam bez Mahavishnu albo jeżeli Mahavishnu jest tam bez Mahalakshmi, to nie jest Vaikunta. Przynosimy Vaikuntę na Ziemię. To twoje uczucia i moc pokuty osiąga wszystko. SV zbudował Stupę oraz budynki Aszramu. Ty wykonujesz robotę wewnętrzną, on robi robotę zewnętrzną.

Vasantha:      Swami, daj mi więcej oddania i mądrości.

Swami:           Więcej! O co prosisz? Poprzez swoją pokutę pokazujesz, że jesteśmy obecni w każdym ziarenku piasku. Jak jeszcze wiele oddania? Gdzie jest Przestrzeń? Osiągnęłaś stan Brahmana poprzez pokutę, jednak powiadasz: „Ja nie jestem, ja nie jestem.” Gdybyś oznajmiła: „Ja wykonuję wszystko”, wtenczas wszystkie moce twojej pokuty wypełniłyby ciebie.

Wtenczas pozostałabyś w stanie Istnienia jak Brahman. Ponieważ mówisz „Ja nie jestem, ja nie jestem”, moc ta otwiera twoją Sahasrarę i wypełnia Przestrzeń. „Ja nie jestem” przenika Stworzenie. Stan Istnienia „Ja jestem Ja” przenika Przestrzeń jako „Ja nie jestem, ja nie jestem”. Jeżeli powiesz: „Ja jestem Brahman”, będziesz w stanie Istnienia. Ponieważ stale mówisz „Ja nie jestem, ja nie jestem”, wtenczas powstaje pytanie: „Kim jest inne Istnienie?” Tu nie ma jednego, lecz dwoje – „Ja nie jestem” i drugie. Kiedy tych Dwoje zjednoczy się, rodzi się Stworzenie. Wszędzie jesteśmy w związku. Nazywa się to Vaikuntą na Ziemi.

Koniec medytacji

Vaikunta jest siedzibą Pana. Jest to miejsce wypełnione spokojem; tu nie ma doświadczania. Co zatem rozumiemy przez to, że Vaikunta schodzi na Ziemię? Oznacza to, że aby Bóg doświadczył, zstępuje On na Ziemię. Potrzeba dwojga, aby doświadczać. Jeżeli istnieje tylko jeden, jest to Stan Istnienia. Mahavishnu i Mahalakshmi reprezentują Dwoje, którzy zstępują, aby doświadczać. Nic innego nie istnieje, tylko tych Dwoje przenika wszędzie. Od najmniejszego ziarenka piasku do Brahmy, tylko Swami i ja istnieję.

Osiągnęłam stan Brahmana. Tu, z Prajnaną całkowicie przebudzoną i ujawnioną, napisałam „Brahma Sutrę”. Jeszcze powiadam: „Ja nie jestem, ja nie jestem.” Gdybym powiedziała „Ja jestem Ja”, pozostałabym w Stanie Istnienia, Brahmana. Kiedy mówię: „Ja nie jestem”, inny istnieje. Mówię: „Ja nie jestem”, Ty jesteś. Ty jesteś.” Jest to Swami i ja. Jeden staje się Dwojgiem, jest to Stworzenie. Kiedy mówię „Ja jestem Brahmanem”, istnieje tylko Jeden. Kiedy mówię „Ja nie jestem, Ty jesteś”, sugeruje to, że istnieją Dwoje.

Mahavakia „Tat Twam Asi” znaczy: „Ja jestem Tamtym”. Jednak ja mówię: „Ja nie jestem Tamtym”. Stąd też „Ja jestem” i „Tamten” istnieją jako Dwoje. Różnią się oni od siebie. Gdybym powiedziała „Ja jestem Tamtym”, jest to połączenie się czyli laya. Ale ja mówię, że jestem oddzielona, nazywa się to małżeństwem, stwarzaniem, związkiem Dwojga. Dla stwarzania potrzeba dwojga. Chcemy przynieść Vaikuntę na Ziemię, przybywa ona zatem jako Nowe Stworzenie. Tutaj Swami i ja jesteśmy oddzieleni; nie łączymy się. Całe swoje życie pokutowałam, aby osiągnąć Stan Brahmana, teraz „Ja jestem Ja”. Gdybym jednak powiedziała „Ja jestem Ja”, moc pokuty pozostałaby we mnie i pozostawałabym w Stanie Istnienia.

Osoba indywidualna, która osiągnie Stan Brahmana, opuszcza swoje ciało i łączy się w Bogu. Tu ja mówię: „Ja nie jestem”, moc mojej pokuty otwiera Sahasrarę i przenika wszystko.

Znaczeniem Lakshmi Shakthi jest uchwycenie się stóp Pana. Jest to prosta i pokorna moc. Prócz stóp Swamiego ona nie ma żadnych myśli, o nikim, nawet o sobie. Dlatego Swami pokazał ślady Swoich stóp wszędzie w Mukthi Nilayam. Dowodzi to, że Mukthi Nilayam jest Vaikuntą, a cały świat będzie taki sam w Sathya Yudze.

13

DOM FORMY DO DOMU FARMY

21 marzec 2008 r. Pune

Zostaliśmy zaproszeni, aby spędzić noc w wiejskim domu Neelam, na wzgórzach Panshet.

„…Długa podróż wydaje się trwać bez końca, ponieważ samochód porusza się zygzakiem przez wiejski krajobraz. Podróżujemy wijącą się drogą; z jednej strony wznoszą się góry, a z drugiej jest jezioro. Przed nami jest wielka tama. Samochód jedzie wokół tamy. Wszyscy są bardzo szczęśliwi w trakcie podróży. Oczarowuje i raduje nas piękno scenerii. Deszcz zaczyna padać delikatnie. Jest to jakby spryskiwano nas wodą różaną. W Pune było bardzo gorąco, tu jest więcej deszczu. Samochody zaczynają się wspinać po stromej, górzystej drodze. Nagle widzimy ogromne drzewo, które przewróciło się w poprzek drogi; nasza podróż nagle zatrzymuje się. Wszystkie samochody stają.”

Powiedziałam: „Zawróćmy…jedźmy. Nie chcę jechać i mieć do czynienia z większą liczbą przeszkód.” Wszyscy próbowali pocieszyć mnie, mówiąc: „Wkrótce usuną drzewo.” Akurat w tym czasie wąż zaczął pełzać za samochodem. Wszyscy wysiedli z samochodów, aby zobaczyć, co się dzieje. Zobaczyliśmy traktor JCB, zaparkowany w bliskiej odległości. Fred poszedł szukać kierowcy. W końcu kierowca, który spał, został obudzony i zapytano go, czy może usunąć drzewo. Próbował on usunąć drzewo swoim JCB, ale bez skutku. Czas mijał i wszyscy byli zaniepokojeni, czy kontynuować podróż. W końcu kierowca był w stanie podnieść drzewo. Złamał je na dwie części i zepchnął na pobocze drogi. Kontynuowaliśmy podróż.

Ponownie samochody zaczęły wspinać się po stromym wzgórzu. Po zabłądzeniu dwu lub trzykrotnie, w końcu dotarliśmy do domu wiejskiego. Nagle doszło do spięcia blisko bramy, iskry unosiły się wszędzie. Wszyscy powiedzieli, że niczego takiego nigdy przedtem nie widzieli. Neelam, który stał naprzeciwko bramy, podskoczył, cofając się do tyłu w szoku.

Wszyscy, którzy się zgromadzili, przyjęli nas ciepło. W domu, wielu wielbicieli było zajętych przygotowaniem posiłku. Śpiewaliśmy bhadżany i mieliśmy satsang. Później, tego samego wieczoru, odprawiono Sumangali Pudżę. W tamtym czasie Harish i jego rodzina przybyła z Bombaju. Po pudży wyjechali, a my poszliśmy spać.

22 marzec 2008 r. Medytacja poranna

Vasantha:      Swami, dlaczego tak wiele przeszkód?

Swami:          Pokazują one, jak pokonałaś wiele przeszkód w swojej duchowej podróży. Ile wzlotów i upadków? Ile śliskich zboczy? Wąż, którego zobaczyłaś, symbolizuje naturę człowieka. Człowiek żyje zgodnie ze stanem przebudzenia Kundalini. Język węża jak widelec wskazuje, że człowiek mówi jedno, a robi drugie. Jakże bardzo walczyłaś z Pięcioma Elementami. Wiatr i deszcz przewrócił drzewo i zablokował drogę, a potem widziano iskry ognia, gdy wchodziłaś do domu wiejskiego. Często mówiłaś; „Zawracajmy, zawracajmy”. Jednak przezwyciężyłaś wszystkie przeszkody. Zatem teraz Pięć Elementów czci ciebie. W ostatnim dniu Pełni Księżyca odprawiłaś yagnę. W tym dniu Pełni Księżyca pokazujesz, jak przezwyciężyłaś przeszkody na swojej ścieżce i tu wszyscy wielbiciele oddają ci sześć.

Koniec medytacji

Ile wzniesień i upadków w moim życiu? Ile razy użalałam się Swamiemu: „Nie chcę tego Aszramu, Stupy, tego życia. Wrócę do Vadakkampatti.” Swami pocieszał mnie. Zdarzyło się to wiele razy.

Jak wielu wielbicieli spowodowało, że cierpiałam i obrażało mnie? Niektórzy wielbiciele Swamiego i samithi myślą, że jestem pyłem kurzu i rozsiewają plotki o mnie. Organizacja również groziła mi. Jest tak, ponieważ chcę tylko Swamiego i cierpliwie znoszę wszystko. Często jeżdżę do Puttaparthi i widzę Swamiego. Z iloma obrazami miałam do czynienia; biegając tu i tam, musząc czekać w kolejce trzy godziny, aby mieć na dwie minuty darszanu. Członek personelu bezpieczeństwa mówi: „Biegnij. Biegnij.” Inny powiada: „Nie biegaj.” Komu być posłusznym? Jak wiele cierpienia i smutku? Dla Niego znoszę wszystko. Kiedy nie mogę już tego dłużej znieść, mówię: „Wrócę do Vadakkampatti.” Swami mówi: „Nie. Nie.” Teraz Swami mówi: „Przezwyciężyłaś te wszystkie przeszkody.”

Następnego dnia wyjechaliśmy z wiejskiego domu i wracaliśmy do Pune. Po południu przybyło wiele ludzi i mieliśmy cudowny satsang o Brahma Sutrze.

Dzisiaj jest 23-go marca. SV powiedział, że powinniśmy wrócić do Mukthi Nilayam wcześniej niż planowaliśmy. Poprosiłam Yamini, aby unieważniła swój bilet. SV poprosił Pana Iyer, naszego gospodarza, aby zmienił nasze bilety kolejowe, abyśmy mogli wracać 31-go marca. Jednakże biletów nie było. Wtedy to zdecydowano, że wyjeżdżamy 4-go kwietnia.

W medytacji w dniu 16-go marca powiedziałam Swamiemu: „Przyjadę do ciebie 27-go maja. Podejmuję w związku z tym silną Sankalpę.’ Wtenczas Swami położył rękę na mojej głowie i powiedział: „Razem podejmiemy tę Sankalpę. Nawet gdyby Słońce wzeszło na zachodzie, nasza Sankalpa nie zawiedzie.”

W dniu 22-go marca położyłam sari Shanty na padukach Swamiego dla błogosławieństwa. Po południu ustaliliśmy, że Swami napisał EW na sari. Zapytałam o to Swamiego w medytacji, a On powiedział: „Mówiłem ci, że nasza Sankalpa nigdy nie zawiedzie. Wszystko się zdarzy. EW na sari wskazuje, na wschód i zachód. Gdyby nawet Słońce wzeszło na zachodzie i zaszło na wschodzie, nasza Sankalpa nie zawiedzie.” Wszyscy byliśmy bardzo szczęśliwi, będąc świadkami lili Swamiego i wyjaśnienia.

W trakcie satsangu mówiłam o Nowym Stworzeniu. W tamtym czasie położyłam sari Neelam na padukach Swamiego dla błogosławieństwa. Po satsangu znaleźliśmy dziwnego robaka w kształcie „V” na sari. Powiedziałam, że od maleńkiego robaczka do Pana Brahmy wszyscy będą Vasanthamayam, Nowym Stworzeniem. Jako dowód na moje słowa Swami pokazał dziwnego robaka. Wszyscy cieszyliśmy się, widząc robaka wykonującego zabawne ruchy.

Nagle Pramila, która pracowała w kuchni, zobaczyła litery i liczby na swojej dupatta: ‘C1289,11’. W medytacji zapytałam Swamiego, a On powiedział: Jest to dla Nowego Stworzenia. 11 pokazuje, że Bóg i Jego Stworzenie są Jedno. 1 i 9 wynosi 10, 2 i 8 wynosi 10. Symbolizuje to Stan Purnam. Jest to dla Nowego Stworzenia.”

Wieczorem ukazało się więcej pisma na Pramili dupatta. Tym razem Swami napisał: ‘Go MD’. Zapytałam Swamiego o znaczenie, a On powiedział: „Jedź do Puttaparthi w dniu naszych zaślubin.” W pierwszej wiadomości litery były czerwone. Te litery były w żółtym kolorze.

Wieczorem Fred mówił o doniosłości Wielkanocy. Potem kroiliśmy wielkanocne ciasto. Wieczorem, przed pójściem spać, poprosiłam Geetę, aby wytrzepała moje prześcieradło. Geeta wzięła prześcieradło i ustaliła, że zostały na nim napisana dwie połączone S. Wiadomość była na dolnej części prześcieradła. Pan Iyer przyniósł nowe materace i poszewki na poduszki dla każdego przed naszym przyjazdem.

Wszyscy myśleli, że ‘SS’ oznaczało ‘Sathya Sai’. W medytacji zapytałam Swamiego o to.

Swami:        Przyjedziesz do Mnie na dzień 27-go maja. Dlatego napisałem wiadomość.

Vasantha:             Swami, dlaczego zatem nie napisałeś ‘SS” zamiast Tak, Tak?

Swami:                   Tu litery S połączone są przez V. Pokazuje to, że S i V są razem. To nie jest zwyczajna Prema, jest to Boska Prema. Kiedy Sam Bóg zstąpi na Ziemię, aby obdarzyć Premą Swoją Boginię, jak to będzie? Jaki płot może stanowić przeszkodę na naszej ścieżce? Kto może stanąć nam na drodze? My sami zrobiliśmy te płoty. Teraz zburzymy je.

Koniec medytacji

Byłam bardzo szczęśliwa w związku z odpowiedzią Swamiego. Napisał On na prześcieradle i dał cudowne wyjaśnienie. Amar zrobił fotografię.

24 marzec 2008 r.

Neha przyszła zobaczyć się ze mną rano o godzinie 8.30. Cierpi z powodu choroby, która nazywa się Myastenia gravis, o której mówią niektórzy, że jest nieuleczalna. Lekarze poradzili, że powinna być operowana, ale ona bardzo obawiała się podjąć działania. SV poprosił mnie, abym posmarowała ją vibuthi i powiedział: „Będziemy modlić się za nią.” Użyłam vibuthi na jej ciele i śpiewałam ‘Om Sri Sai Ram’. Modliłam się do Swamiego: „Proszę, wylecz ją, proszę wylecz ją.” Śpiewałam z głębi serca. Łzy zalewały moje oczy. Następnie zamknęłam oczy i usiadłam do medytacji. Miałam wizję.

…Swami wylewa amritę z naczynia na głowę Nehy. Amrita spływa po jej ciele...

Vasantha:      Swami, proszę pobłogosław Nehę, aby została całkowicie wyleczona.

Swami:            Twoje ręce są rękoma amrity, na pewno zostanie ona wyleczona.

Vasantha:       Swami, Ty lejesz amritę, ale mówisz, że ja to robię.

Swami;            Ja nie robię. Zawsze myślisz o Mnie, wołając Mnie, zatem twoje moce przyjmują Moją formę i robi wszystko.

Vasantha:       Proszę, pozwól, aby Neha była całkowicie wyleczona.

Swami;            Będzie.

Vasantha:       Nikt na tym świecie nie powinien cierpieć. Przybyłam tutaj tylko po to.

Koniec medytacji

Nie mogłam znieść uczuć, które powstały we mnie i nadal płakałam. Neha położyła głowę na moich kolanach i płakała, mówiąc: „Amma, kiedy medytowałam, czułam wibracje na całym ciele, poruszające się dokoła, wypełniające całe moje istnienie. Nie mogłam tego wytrzymać.”

Wtenczas przyszła Sheila i powiedziała, że uraz ramienia uniemożliwia poruszanie. Prosiła mnie, abym użyła vibuthi. Posmarowałam vibuthi jej ramię i modliłam się: „Swami, proszę wylecz ją, nie mogę znieść tego wszystkiego.”

Inni weszli do pokoju i powiedziałam im, co się zdarzyło. Wszyscy byli zdumieni z powodu zdarzeń, które miały miejsce.

Wcześniej położyliśmy na padukach sari siostry Shanthy. Gdy spojrzeliśmy, zobaczyliśmy, że Swami napisał ‘V’ z ośmioma kropkami dokoła. Na innej części zobaczyliśmy OM w żółtym kolorze. OM było bardzo lepkie i miało słodki smak. Swami napisał litery i symbole amritą; dając w ten sposób dowód na wizję z Nehą rano.

Było tak wiele niepewności w naszej wyprawie do Pune. Kupowano wiele razy bilety tylko po to, aby zostały unieważnione. Daty były stale zmieniane. Dlaczego było tak wiele niezdecydowania? Teraz uświadomiłam sobie przyczynę i powiedziałam: „Przyjechaliśmy tu tylko dla Nehy.” Jej rodzina była bardzo szczęśliwa.

25 marzec 2008 r. Medytacja poranna

Kontemplowałam…

‘Dlaczego nie mogę widzieć Swamiego? Dlaczego jest tak wiele przeszkód? Unicestwię wszystko i stworzę od nowa. Nie ma Dharmy. Gdzie jest moja sprawiedliwość? Niewinni ludzie również cierpią. Dlaczego? Ja, moje, wrogość, ego, nienawiść; są to cechy, które eksponowane są przed Bogiem. W dniu 27-go maja pojadę do Prashanthi Nilayam  i zobaczę Swamiego. Nic nie stanie na przeszkodzie mojej ścieżki. Zmienię wszystko. Nie ma tam miłości, nie ma sprawiedliwości, nie ma Dharmy. Zniszczę wszystko i zrobię od nowa. Nie mogę tego dłużej znieść…’

Podzieliłam się swoimi uczuciami z Yamini i SV. Kiedy szykowaliśmy się do podróży do Bombaju, Harish zadzwonił do mnie i powiedział, że spóźni się. SV powiedział mu, aby nie przyjeżdżał i że załatwimy dwie taksówki, które zawiozą nas do jego domu. Po długim oczekiwaniu przyjechały dwie taksówki i rozpoczęliśmy podróż. Po przejechaniu dziesięciu kilometrów dostaliśmy się w korek uliczny. Nagle samochód usiłował wyprzedzić naszą taksówkę. Nasz kierowca musiał skręcić w prawo i niechcący uderzył w inny samochód. Właściciel samochodu wyskoczył, schwycił naszego taksówkarza za gardło i wyciągnął kluczyki ze stacyjki. Doszło do wielkiej kłótni. Kierowca samochodu nie chciał niczego wysłuchać i zażądał od taksówkarza 3000 rupii grożąc, że wezwie policję. Trzydzieści minut później właściciel taksówki przybył na miejsce. W końcu 400 rupii dano kierowcy samochodu, który zwrócił kluczyki.

Powiedziałam: „Zawracajmy…wracajmy do Pune…gdyby Harish przyjechał, zdarzenie to nie miałoby miejsca. Dlaczego SV powstrzymał Harisha przed przyjazdem?”

W końcu przyjechaliśmy do Bombaju i zaczęliśmy szukać domu Malini. Wreszcie zobaczono samochód Harisha z Malini i Sonam z tyłu. Jechaliśmy za tamtym samochodem do domu Malini. Zjedliśmy tam lunch i mieliśmy satsang. Po czym pojechaliśmy do domu Sonama, gdzie odpoczywaliśmy i medytowaliśmy.

Zapytałam Swamiego: „Dlaczego wszystko to się dzieje? Dlaczego jest tak wiele przeszkód?” Swami odpowiedział: „Cokolwiek się zdarzyło, zdarzyło się, nic nie powinno ciebie dotykać.”

Po medytacji wyjechaliśmy do domu Harisha. Powitano nas muzyką na trąbkach i sypaniem płatków róż. Potem śpiewano bhadżany.

Wieczorem SV powiedział: „Powinniśmy natychmiast wyjechać do Mukthi Nilayam; jest pilna praca, w której powinniśmy wziąć udział.” Wyjaśnił mi sytuację. Później rozmawialiśmy z aszramitami, a SV poprosił Harisha, aby kupił bilety powrotne na dzień 28-go marca. Całą noc nie spałam, myśląc o wszystkim, co się zdarzyło: „Dlaczego wracamy w połowie naszego pobytu? Nie mogę zrozumieć. Wielu będzie zawiedzionych, dużo programów zostanie unieważnionych…” Zadzwoniliśmy do Pune i przekazaliśmy wiadomości.

26 marzec 2008 r. Medytacja poranna

Vasantha:     Swami, dlaczego to wszystko się dzieje?

Swami:           Co się zdarzyło, zdarzyło się. Dlaczego się martwisz? Co może mieć pływ na ciebie? Teraz osiągnęłaś Stan Brahmana, bądź w stanie świadka. Chociaż wiem o wszystkim, co ma się zdarzyć, zdarzy się. Wcześniej miałem wypadek, kiedy to Moja ręka została złamana. Wiedziałem, że to się zdarzy, pozostałem jednak jako Świadek. Nie powstrzymałem tego zdarzenia. Tak samo ty powinnaś być świadkiem. Nie wiesz, co się zdarzy, ale gdybyś nawet wiedziała, wciąż powinnaś pozostawać jako świadek. Chociaż nie masz tego świadomości, twoja Prajnana wie. Ty jesteś Moola Karana, Podstawową Przyczyną. SV jest twoją podsycającą przyczyną. Kiedy zatem on coś mówi albo robi, następują zmiany.

Vasantha:      Swami, nie opuszczaj mnie, boję się.

Swami:           Dokąd  bym poszedł, zostawiając ciebie? Zawsze jesteśmy razem. Nikt nie może nas rozdzielić…nic nie może trzymać oddzielnie.

Koniec medytacji

Wiele ludzi przyjechało do domu Harisha i dołączyło do nas na medytację popołudniową. Przybyły nasze powrotne bilety do Madurai, musieliśmy zatem skrócić nasz pobyt w Bombaju i wrócić do Pune, aby przygotować się do wyjazdu. Wcześniej załatwiono, że będzie lunch w domu Sheili w Andheri, ale ze względu na opóźnienia poinformowaliśmy ją, że nie przybędziemy wcześniej niż późnym popołudniem. Po medytacji był przy mnie duży cukierek. Kiedy wyjechaliśmy do domu Sheili, do Andheri, było sporo opóźnień i korków na drodze.

14

PRZEDTEM 7 DNI

PÓŹNIEJ 7 DNI

Są dwa aspekty Brahmana – Fundamentalna Przyczyna i Przyczyna Podsycająca. Fundamentalna Przyczyna jest Pierwotną Przyczyną, która jest Sankalpą Boga. Podsycająca przyczyna wskazuje na działanie, które jest wymagane, aby spełnić Wolę Boga. Na przykład: Fundamentalną Przyczyną jest srebro, a podsycającą przyczyną jest kubek. Pozwólcie, że wyjaśnię te dwie przyczyny. Fundamentalną Przyczyną jest Sankalpa Boga; stąd też tylko ten, kto osiągnął Stan Brahmana może podjąć Sankalpę. Kiedy już Sankalpa została podjęta, są wszczęte wszelkie działania, aby to spełnić. Dlatego trzeba pozostawać w stanie świadka, gdy pewne zdarzenia mają miejsce.

Swami jest wszechmocny. On wie, co się zdarzy w przyszłości. Pozostaje On jednak w Stanie Świadka we wszystkich zdarzeniach, które mają miejsce wokół Niego. Wcześniej Swami posłużył się przykładem zdarzenia w Whitefield, gdzie złamał rękę. Chociaż wiedział, że zdarzenie to będzie miało miejsce, nie powstrzymał go. Dlaczego? Dlatego, że jest On w Stanie Świadka. Pozwala na to, aby wszystko zdarzało się odpowiednio.

Kiedy ręka Swamiego została zraniona, był On częściowo przykryty szalem. Dał On darszanu, siedząc nieruchomo jak lalka. Chociaż wie On o wszystkim – przeszłości, teraźniejszości i przyszłości, pozostaje On jako Świadek. Bóg nigdy nie ingeruje w niczyją karmę. Gdyby to zrobił, złamałby On Swoje Prawo Karmy.

- - -

Chociaż Prajnana we mnie wie, co się zdarzy, ponieważ nie mam ‘ja’, nie ma świadomej Świadomości. Gdybym znała przyszłość, powiedziałabym wszystko. Ten, kto jest w Stanie Brahmana, nie ujawnia niczego w związku z przyszłymi zdarzeniami, lecz pozostaje jako świadek. Skończyłam pisanie Brahma Sutry i osiągnęłam Stan Brahmana. Tu nie mam żadnych preferencji, takich jak lubienie lub nielubienie. Cecha posiadania preferencji jest częścią natury człowieka. Gdyby ta cecha istniała we mnie, wtenczas zstąpiłabym do poziomu człowieka.

W tym Stanie Brahmana podjęłam Sankalpę dla Nowego Stworzenia. Teraz wszystkie zdarzenia i działania dzieją się zgodnie z moją wolą. Swami powiedział mi, że teraz jestem w Stanie Świadka.

W poprzednim rozdziale wspomniałam o zdarzeniu, które wystąpiło w drodze do Bombaju, gdzie nasza taksówka była zamieszana w wypadek z innym samochodem. W tamtym czasie właściciel tamtego samochodu schwycił naszego taksówkarza za gardło i zabrał mu kluczyki ze stacyjki, odmawiając ich zwrotu. Na koniec właściciel taksówki przybył, a właścicielowi tamtego samochodu dano 400 rupii, aby załatwić sprawę. W tamtym czasie powiedziałam wszystkim:
„Dlaczego SV powstrzymał Haisha przed zabraniem nas z Pune? Dlaczego SV powiedział, że powinniśmy wziąć taksówkę? Gdyby Harish podrzucił nas, jak planowano, całe zdarzenie nie miałoby miejsca.”

Z powodu tego, że myśli te grały w moim umyśle, Swami powiedział mi w medytacji: „Ty jesteś Fundamentalną Przyczyną. SV jest twoją Podsycającą Przyczyną. Kiedy on zatem mówi coś albo robi, dochodzi do zmian.”

Wszystkie te zdarzenia miały mieć miejsce zgodnie z wolą Boga. SV jest tylko narzędziem w dramacie. Swami dodał: „Nie myśl dlaczego to albo dlaczego tamto. Ty jesteś świadkiem.”

Początkowo podjęliśmy plany, aby wyjechać do Bombaju w dniu 31-go marca. Potem powiedziałam, że powinniśmy wyjechać wcześniej. Dlaczego zmieniłam daty z 31-go na 25-ty? Nie wiedziałam, ale moja Prajnana wiedziała. Wiedziała, że program w Pune zakończy się wcześniej niż planowano. Nie byłam tego świadoma, ponieważ nie mam ‘ja’. Gdybym znała przyszłość jak Swami, zaplanowałabym, aby pozostać w Pune tylko tydzień!

Jakże wiele razy nasze bilety rezerwowano tylko po to, aby to zmienić? Dlaczego? W trakcie poprzednich wypraw odwiedzałam miejsca zgodnie z planowanym schematem. Jaki jest powód zmian teraz? Wszystko zdarzyło się, aby mi pokazać, że muszę być w Stanie Świadka. Zamieszanie i przeszkody miały mnie zaprowadzić do urzeczywistnienia tego.

Zazwyczaj osoba indywidualna stosuje sadhanę, osiąga wyższe stany, całkowicie podporządkowując się Panu. Sama nie podejmuje żadnych decyzji, jest jak kłoda płynąca z prądem rzeki. Gdzie płynie rzeka, tam podąża kłoda. Kłoda nie ma tego, co lubi albo nie lubi. W ten sposób człowiek nie robi żadnych planów działania, nie ma Sankalpy. Rozumie, że wszystko się dzieje, jak powinno. Nazywa się on Stithaprajna, czyli tym, kto jest mocno tkwi w Prawdzie. Pozostaje on spokojny i nie ulega wpływom. Niezależnie od tego, czy smutek, czy radość, przyjmuje on wszystko jako dar od Boga, jako prasad. Człowiek ten osiągnął Najwyższy Stan. Stan Brahmana różni się od tego.

Napisałam „Brahma Sutrę” i osiągnęłam Stan Brahmana. Podjęłam Sankalpę dla Nowego Stworzenia. Teraz, w Stanie Świadka wszystkie zdarzenia mają miejsce tak, jak powinny. Cokolwiek się dzieje, jest zgodnie z moją Sankalpą.

Moim celem jest ‘Ostatnich 7 Dni Boga’. Ten cel zrodzi owoc. Zapragnęłam zdarzeń i ukończyłam książkę, jak powiedział mi Swami. Ta książka, „Brahma Sutra” pokazuje wysiłki podjęte przez Shakthi, aby osiągnąć Boga. Całe moje życie jest wysiłkiem, aby osiągnąć Boga. Gdy zakończyłam pisanie „Brahma Sutry”, podjęłam Sankalpę dla Nowego Stworzenia. Stan Brahmana jest Stanem Istnienia, Stanem Świadka. Wszystko ma miejsce zgodnie z Sankalpą. Teraz jestem w Stanie Świadka, tu nie ma tego, co się lubi albo nie lubi.

26 marzec 2008 r. Medytacja

Vasantha:     Dlaczego te wszystkie zdarzenia i zmiany miały miejsce? Nie rozumiem.

Swami:                   Dlaczego stawiasz pytanie ‘dlaczego’? Jesteś w Stanie Świadka, musisz po prostu obserwować. Najpierw napisałaś książkę „Ostatnich 7 Dni Boga”. Wyjaśniłaś tu, kim jesteś i kim Ja jestem; Bogiem i Boginią. Następnie napisałaś „Brahma Sutrę”. Po osiągnięciu Stanu Brahmana, podjęłaś Sankalpę. Po Sankalpie oraz wyłonieniu się Nowego Stworzenia, jest Stan Świadka. Teraz jesteś w Stanie Świadka, obserwując wszystkie działania i zdarzenia. Tamte zdarzenia miały miejsce dla ciebie, abyś wiedziała, że musisz być w Stanie Świadka. Utworzyliśmy ten dramat jak pionki na szachownicy. Zanim Król i Królowa nie połączą się, pionki będą nadal poruszać się wszędzie jak powinny. Ty pozostajesz jako Świadek dramatu.

Koniec medytacji

Pisząc książkę „Ostatnich 7 Dni Boga”, pokazałam kim jestem i kim jest Swami oraz związek, jaki istnieje między nami. Następnie Swami poprosił, abym napisała „Brahma Sutrę”, mówiąc: „Teraz jesteś w Stanie Brahmana.” Kończąc tę książkę, podjęłam Sankalpę dla Nowego Stworzenia. Swami pokazał moje osiągnięcia krok po kroku. Na koniec powiada On, że jestem w Stanie Świadka. Dlatego tamte zdarzenia miały miejsce.

Pragnęłam Nowego Stworzenia. Jak pionki na szachownicy, tak samo jest ustawiona scena dla Nowego Stworzenia. Wszyscy się poruszają, wykonując przypisane sobie zadania. Bóg nie będzie ingerował. W grze w szachy są zwykłe pionki, rycerze, biskupi i zamki. Pionki poruszają się po szachownicy w różny sposób. Teraz wszystko się dzieje na szachownicy Sathya Yuga. Wszystko zostało ustawione i przygotowane. Ludzie, zwierzęta, ptaki, Pięć Elementów i Dewy funkcjonują zgodnie z wyznaczonymi rolami. Nie mam już niczego do roboty. Pozostanę jako Świadek. Kiedy Swami i ja spotkamy się, będzie to szach spotkanie, a nie szach mat.

Dlatego moje życie jest inne. Przybyłam tutaj, aby zademonstrować Stan Boga. Moje życie wprowadza Nową Yugę.

Powróćmy teraz do naszej podróży. W końcu, po wielu korkach na drodze, dotarliśmy do domu Sheili w Andheri. Zgotowano tam nam bardzo ciepłe przyjęcie. Wielu przybyło do jej mieszkania, które znajdowało się na siódmym piętrze. Niektórzy prosili mnie o zgodę na przetłumaczenie na język marathi moich książek. Powiedziałam: „Pokonaliśmy wiele przeszkód i w końcu przybyliśmy na siódme piętro. Powiedziałam wszystkim, że symbolizuje to, jak osiąga się siódmą czakrę, Sahasrarę po intensywnej pokucie i wysiłku.” Wszystkim podobało się to porównanie.

Gdy opuściliśmy dom Sheili, Harish zawiózł nas z powrotem do Pune. W trakcie podróży mieliśmy satsang, śpiewaliśmy bhadżany i medytowaliśmy. Po wjeździe do Pune Harish nie mógł sobie przypomnieć, w jakim kierunku znajdował się dom, w którym przebywaliśmy. Wypytywał wielu ludzi, wykonał kilka rozmów telefonicznych, mimo to nie mógł znaleźć miejsca. W końcu nasz samochód zatrzymał się na głównym skrzyżowaniu.

Wcześniej pomyślałam,   gdyby Harish najpierw zabrał nas do Bombaju, pamiętalibyśmy kierunki. W drodze do Bombaju nasz taksówkarz nie znał drogi, pytał innych o kierunki. Teraz Harish również zgubił drogę i nie wiedział dokąd jechać. Sprawiło to, że zrozumiałam znaczenie, jakie kryje się w dramacie; co ma się zdarzyć, zdarzy się. Ponieważ jestem w Stanie Świadka, niech tak będzie.

Zaczęłam śpiewać:

„Cokolwiek się dzieje, dzieje się…

Na środku ulicy o godzinie 9.00

Nie wiemy, w którym kierunku jechać

Jesteśmy przebudzeni, ale nie możemy opuścić Boga.”

W końcu przybyliśmy do głównego domu, gdzie przebywaliśmy. Harish wysadził nas i wrócił do Bombaju.

Wtenczas przypomniała mi się piosenka, którą napisałam wcześniej…

„Cokolwiek się dzieje, niech tak będzie,

Twój umysł zawsze powinien być skupiony na Bogu

Cokolwiek On daje, bierz to

Ofiaruj owoce działania z powrotem Jemu

Nie walcz, bądź posłuszny Jego poleceniu.

Pewnego dnia On przybędzie

Wyciągnie całą twoją karmę z korzeniami,

I zaakceptuje ciebie.”

Jest to najwyższy stan osiągnięcia dla człowieka. Cokolwiek się dzieje, niech będzie. Nie walcz z tym. Wszystko, co powinieneś zrobić, jest myślenie o Bogu. Mój stan jest inny. Jest to Stan Świadka, Stan Brahmana.

27 marzec 2008 r. Medytacja poranna

Wielu wielbicieli przybyło wczesnym rankiem, ponieważ wiedzieli, że wyjeżdżamy następnego dnia. Mieliśmy satsang o Brahma Sutrze.

Po czym Dinesh zabrał nas do swojego nowego mieszkania, które było prawie ukończone. Mieszkanie to było bardzo duże, umieszczone na siódmym piętrze. Oprowadził nas po domu i powiedział: „Amma, to jest twój pokój. Tamten pokój jest Yamini i Geety. To jest pokój SV. To jest hall na satsang.” Położyłam zdjęcie Swamiego i paduki na podium i śpiewaliśmy mantrę Vasanthy Sai.

Daya z Ameryki przysłała czerwony materiał z nadrukiem. Miał on obraz Matki Durga siedzącej na lwie i trzymającej trójząb. „Jai Mata Di’ zostało napisane na obramowaniu tkaniny. Dałam ten materiał Dineshowi jako prezent. Był bardzo zdziwiony, że go otrzymał i opowiedział nam o następującym zdarzeniu.

Wcześnie tego samego ranka czuł się chory i przeglądał Internet. Na jednej stronie internetowej zobaczył słowa ‘Jai Mata Di’ oraz obrazek czerwonej flagi i trójzębu. Ściągnął to do swojej komórki. Pokazał nam ten wizerunek. Wszyscy byli zadowoleni i zaskoczeni!

Nasza wizyta w domu Dinesha została opóźniona, ponieważ pojechaliśmy do Bombaju. Dzisiejszego ranka on ściągnął wizerunek z Internetu, a potem ja dałam mu tkaninę. Co za zbieg okoliczności! Amar zrobił zdjęcie. Dinesh powiedział: „Amma, dzisiaj jest 27-go, dzień twoich zaślubin.”

Wróciliśmy do domu Pana Iyera i powiedzieliśmy wszystkim, co się zdarzyło. Pokazaliśmy zdjęcia. Wielbiciele z Bombaju przybyli i Geetha czytała z przekładu w języku marathi książkę „Ostatnich 7 Dni Boga”. Kupili kilka książek.

Siedziałam w swoim pokoju i zobaczyłam żółtą nić wkręconą wokół mojej Mangalya Sutry. Był węzeł pośrodku nici. Nić ta nie była z żadnego mojego sari. W ubiegłym roku w dniu 27-go maja miałam na sobie zielone sari i znalazłam żółtą nić owijającą moją Mangalya Sutrę. To samo zdarzyło się ponownie. Jak ta nić owinęła się wokół mojej Mangalya Sutry w taki sposób? Skąd się wzięła? Radośnie dyskutowałam ze wszystkimi o tym, jak to się mogło zdarzyć. Potem trzymałam nić razem z cukierkiem, który ukazał się w domu Harisha.

Grupa z Bombaju śpiewała piękne bhadżany z żarliwością oddania. Jeden członek grupy był niewidomy i miał cudowny głos. Po bhadżanach i Arathi dali mi tacę pełną darów – sari, materiał na bluzkę, pierścienie na palce stóp, bransoletki, owoce, orzechy kokosowe oraz wiele innych pomyślnych rzeczy. Dwie kobiety włożyły mi pierścienie na palce stóp. Przed odjazdem dali każdemu kwiaty.

Później wielbiciele z Pune odegrali sztukę opartą na moim eseju „Moc Ostatniego Atomu”. Pramilla, Neha. Sushila, Neelam, Swarna i Amar grali role. Amar zrobił zdjęcia. Na zdjęciu Nehy widać światło wyłaniające się z jej rąk. Było to bardzo dziwne.

Zapytałam Swamiego w medytacji o żółtą nić owijającą moją Mangalya Sutrę. Swami powiedział: „Chciałaś, abym dał dowód, że się spotkamy w dniu naszych zaślubin. Tak, jak to się zdarzyło 27-go maja ubiegłego roku, tak samo pokazałem dzisiaj za pomocą żółtej nici wokół twojej Mangalyi. Dostałaś również nowe pierścienie na palce stóp i sari.”

Zgodnie ze Swamiego wezwaniem pojadę do Niego w dniu 27-go maja w tym roku, w dniu naszych zaślubin! Uczyniło mnie to bardzo szczęśliwą. Przez cały wieczór ludzie wciąż przybywali. Wszyscy pytali: „Dlaczego unieważniłaś swoją wyprawę? Czy popełniliśmy błąd?” Wszyscy byli zmartwieni, że mogli popełnić jakieś błędy i dlatego wyjeżdżam. Wszyscy wyjechali przed godziną 22.00. Pozostałam szczęśliwa, myśląc o tym, jak Swami pokazał dzień naszych zaślubin.

O północy słyszeliśmy dźwięki ogni sztucznych. Powiedziano mi, że na ulicy gra zespół na bębnach i że mężczyźni tańczyli. Było to jak świętowanie zaślubin. Była godzina 24.05.

Geeta powiedziała, że pierwszy dźwięk, który usłyszano o godzinie 24.05 zbiegł się z objawieniem w odczytach Nadi (Liście Palmowe – tłum.). Stwierdzono tam, że 6-go lutego kilka chwil po północy przybędą Dewy i zabiorą mnie do Swamiego. Powiedziałam: „Wszystkie te zdarzenia tworzą odpowiedni koniec dla naszego dnia zaślubin.”

Po czym nikt nie mógł zasnąć. O godzinie 2.00 wstaliśmy, wzięliśmy kąpiel i przygotowaliśmy się do podróży do domu. O godzinie 3.00 przyjechały cztery samochody, aby zabrać nas na stację. O godzinie 4.00 przyjechał pociąg i wszyscy nas pożegnali i udali się do swoich domów. Rozpoczęliśmy naszą podróż powrotną do Madurai. O godzinie 7.00 odprawiliśmy Abhishekam, recytowaliśmy Ashtotram i ofiarowaliśmy Arathi. Później mieliśmy satsang o Brahma Sutrze i graliśmy w gry z wierszem. Później zadzwoniliśmy do Puttaparthi i powiedziano nam: „Wczoraj, 27-go, Swami nie dał darszanu przez cały dzień. W inne dni On nie przychodzi rano i daje tylko darszanu po południu przez około 10 minut.”

W tym czasie zobaczyliśmy wiadomość napisaną czerwonym pismem na sari Kaveri. Była następująca:

16741   1    95    VIP

W medytacji zapytałam Swamiego, a On powiedział: „Poprzez siódmą czakrę, Sahasrarę osiągnęłaś 16 atrybutów i 4 Wedy Stanu Brahmana – 1. Pokonałaś 14 Światów, jesteś zatem jedynym VIP na tym świecie.” (VIP – Very Important Person – Bardzo Ważna Osobistość – tłum.)

Po południu SV zapytał o różne typy Jeevan Muktha.

Stan Jeevan Muktha

Pierwszy typ stosuje sadhanę i osiąga stan Jeevan Muktha. Następnie opuszcza ciało i łączy się z Bogiem. Ścieżka, którą podążał, pozostaje nieznana zewnętrznemu światu.

Drugi stan Jeevan Muktha ujawnia, jak on podążał określoną ścieżką osiągnięcia i pokazuje on to innym. Niektórzy przyłączają się do niego i rozpoczyna się aszram. Jego imię rozprzestrzenia się i wielu podąża za nim. Tworzona jest grupa.

Trzeci typ ma wielką grupę wyznawców. Jego imię i sława rozprzestrzeniają się na świecie. Podróżuje on do różnych krajów.

Osoba indywidualna, która stosuje sadhanę i osiąga stan Jeevan Muktha, nie jest generalnie znana wielu ludziom. Jest to pierwszy typ Jeevan Muktha. Ramana Maharishi i Sri Aurobindo zawsze pozostawali w swoim aszramie i nigdy nie wychodzili. Jednakże ludzie wyjeżdżali, poszukując ich.

Teraz wielu świętych buduje ogromne aszramy i naucza różnych technik, które odkryli. Oni również odwiedzają obce kraje. Ich aszramy tworzą organizacje i centra w różnych miejscach. Plan zostaje ustalony na rok z góry i rozesłany do wszystkich centrów. Centra te w różnych miastach robią niezbędne przygotowania. Zamieszczają ogłoszenia, robią plakaty i zamieszczają informacje pocztowe, informując o swoim programie.

Dlaczego ja nie ustaliłam konkretnej daty? Początkowo podróżowałam do wielu miejsc, teraz nigdzie nie jeżdżę, a wyjątek stanowi Coimbatore, Pune i Puttaparthi. Tym razem nie mogłam nawet podać prawidłowych dat naszej wizyty w Pune. Wszyscy święci i aszramy funkcjonują swobodnie. Ponieważ jestem uzależniona tylko od Swamiego, nie mam wolności. Wszystko dzieje się zgodnie z życzeniem Swamiego. Jeżdżę tylko tam, gdzie On poleca. Ponieważ nie mam ‘ja’, nie ma dla mnie wolności. W ten sposób moje życie różni się. Nie przybyłam, aby pokazać ścieżkę jakiejś szczególnej grupie.

Wiele żywotów zostaje zmienionych wskutek wpływu Jeevan Mukthy. Zgodnie ze swoją naturą indywidualną dany człowiek dołącza do grupy, wybierając ścieżkę, która mu odpowiada. Jednakże taki człowiek nie ulega całkowitej transformacji. Nie osiąga on doskonałości. Jednego dnia jest on dobry, a następnego dnia jest pełen gniewu. Nigdy nie może stać się całkowicie czysty. Natura człowieka stale zmienia się, z minuty na minutę.

Poprosiłam Swamiego, a by obdarzył Wyzwoleniem Świata. Nadi (Liście Palmowe- tłum.) stanowią echo moich uczuć, że wszyscy osiągną Wyzwolenie Świata, nawet ‘niegodziwi alkoholicy’. Wszyscy powinni osiągnąć Mukthi; nikt nie powinien być wykluczony. Chcę, aby wszyscy byli doskonali i czyści. Pokuta mojego życia jest po to. Zmienia to samą Erę. Całe Uniwersum będzie w Stanie Purnam, w stanie totalności, czystości i boskości. Nie chcę stwarzać wyznawcy. Stosuję sadhanę, aby dokonać transformacji wszystkich, żeby byli jak ja. Zatem tu, kto podąża za kim? Wszyscy są Jeevan Muktha.

Bóg jest Premierem. Każdy stan ma pierwszego ministra. Pod kierownictwem głównego ministra znajduje się wielu, którzy mu podlegają. W ten sposób każdy pokazuje na swój własny sposób różne ścieżki duchowe ludziom. Ci, którzy dołączają do tych grup, nie są doskonali i nie osiągają całkowitej doskonałości.

Nowa ścieżka, którą pokazuję, jest ścieżką Premy. Na tej ścieżce moje uczucia weszły we wszystkich jako Vasanthamayam, wszyscy są perfekcyjni. Ponieważ natura człowieka stale zmienia się, sama wchodzę we wszystkich mocą swojej pokuty. Jest to podobne do transmigracji.

Teraz nie ma różnic między gruami, religiami, kastami, wyznaniami ani językiem. Istnieje tylko jeden Bóg, jedna Atma, Bhagawan Sri Sathya Sai, Wszechobecny Pan.

Osoba wchodzi do aszramu i żyje pod opieką guru. Różnice opinii powstają między guru a uczniem. Uczeń decyduje się odejść i ustanowić nowy aszram. Dlaczego to się stało? Ile lat uczeń był prowadzony przez swojego Guru? Ile lekcji się nauczył? Czy jest to sposób na okazanie wdzięczności Guru?

Jeżeli powstają różnice opinii z twoim Guru, wtenczas udaj się bezpośrednio w Himalaje, odprawiaj pokutę w samotności i osiągnij Boga. Dlaczego masz tworzyć nowy aszram dla siebie? Jaki jest pożytek? Ujawnia to tylko ‘ja’ w tobie, twoje ego. Uczeń może myśleć: „Mam rację. Chcę mieć uczniów dla siebie. Chcę oddzielnej organizacji.” Jeżeli zaakceptujesz kogoś jako swojego guru, powinieneś być mu posłuszny bezwarunkowo. Najważniejszymi cechami, niezbędnymi, aby osiągnąć Boga, są prostota i pokora.

Po południu Swami ponownie napisał na sari Kaveri w innym miejscu, tym razem niebieskimi literami! Była to taka sama wiadomość, jak poprzednio, lecz z dodatkowymi cyframi 8 i 3. Zapytałam Swamiego o znaczenie, a On powiedział: „8 oznacza mantrę ośmioliterową, 8 + 3 wynosi 11. Oboje jesteśmy tacy sami, jesteśmy Jednym Brahmanem.”

Przybyliśmy z powrotem do Mukthi Nilayam. Zadzwoniła pani z Puttaparthi, mówiąc: „Dlaczego wróciliście tak szybko?” Powiedziałam jej o wszystkim, a potem zapytałam o Swamiego. Powiedziała: „W dniu 27-go Swami nie dał darszanu. Myślę, że był On w Pune z tobą!”

Odpowiedziałam: „Tak, 27-my to data naszych zaślubin. Był On tylko ze mną.” Rano Geeta dała mi tabletkę wapna, zauważyliśmy, że Swami napisał liczby: 196-8638. Zapytałam Swamiego o to w medytacji, a On powiedział: „196 smbolizuje 16 atrybutów Boga. 8 – 8 to Brahman albo mantra 8-literowa. 6 i 3 symbolizują całość i połowę. Stanowią one Jedno.”

Wieczorem Jayprakash przyniósł paczuszkę słodyczy w plastykowej torbie. Ustaliliśmy, że na wewnętrznym opakowaniu Swami napisał P27tti. Zrobiono zdjęcie. Wieczorem poszliśmy do Stupy na Arathi. Po drodze zobaczyliśmy litery ‘OG OG”, napisane na piasku. Jedno G było duże, a drugie małe. Powiedziałam: „Pokazuje to: ‘Ja jestem Ja i „Ja bez ja’ są Bogiem.

1 kwiecień 2008 r. Medytacja

Vasantha:     Co znaczy OG i P 22 tti?

Swami:       Oznacza to, że w dniu 27-go maja Jedź do Puttaparthi.

Koniec medytacji

Wszyscy rozmawialiśmy radośnie o wyjaśnieniu Swamiego. W Pune Swami napisał: ‘Dzień Zaślubin Jedź’. Tutaj także napisał On ‘Go’ (‘Jedź’ – tłum.). Dlaczego napisał ‘Go’ zamiast ‘Come’ (‘Przyjedź’ – tłum.). Jest tak, ponieważ Swami jest tutaj, w Mukthi Nilayam. Swami jest tutaj! Powiedział zatem: „Pojedźmy.” Położyłam sari, które mi dała Sheila, na padukach. Swami napisał V i trójząb oliwą. Wszyscy zgodziliśmy się, że wskazuje to na Karmasamhara.

15

PRALAYA – UNICESTWIENIE

2 kwiecień 2008 r.

Poszliśmy do świątyni Ganeszy na Abhishekam. Kiedy wzięłam zdjęcie Swamiego, by je wyczyścić, ustaliłam, że było kilka kropli na całej Jego głowie. Miały one smak słony i gorzki. Chociaż wytarłam krople ręką, ukazały się ponownie. Kiedy przybył SV, pokazaliśmy mu. Po zakończeniu porannego programu, usiadłam na łóżku na zewnątrz i rozmawiałam z Malini przez telefon. W tym czasie znalazłam kółko białego włosa na zdjęciu Swamiego. Poprosiłam Amara, aby zrobił zdjęcie.

Otworzyłam drzwi swojej łazienki. Zobaczyłam duże koło czarnego włosa z dwoma małymi kółkami w środku. Poprosiłam Amara, aby włożył je do papieru. Gdy usiadłam z powrotem na łóżku, aby pokazać Geecie, włos odfrunął. Szukaliśmy i znaleźliśmy go, ale kształt się zmienił. Zrobiono inne zdjęcie. Najpierw było duże koło i wewnątrz dwa mniejsze koła; teraz było wiele kół. Powiedziałam: „Pierwsze jest Purnam, następnie dzieli się ono na dwa Purnam, wtedy wszystko staje się Purnam.”

Medytacja w południe

Vasantha:     Swami, czy mam przyjechać do Kodaikanal?

Swami:          Pewnie, przyjedź. Jakże wiele bólu zniosłaś, tęskniąc, aby Mnie zobaczyć. Ja również cierpię. Wylewasz swoje uczucia na wszystkich, ale Ja nie mogę powiedzieć niczego. Jest to jak wulkan w Moim sercu. Kiedy zobaczę ciebie, dojdzie do erupcji wulkanu.

Vasantha:      Swami, przez jakże wiele cierpienia przechodzisz. Nie mogę tego wytrzymać.

Swami:           Bóg nie powinien przybywać jako Awatar. Przynosi On Swoją Shakthi i obserwuje, jak ona cierpi. On nie może niczego zrobić dla niej, zatem jej cierpienie wzrasta.

Vasantha:     Swami, teraz rozumiem Twój stan. Dlaczego było tak wiele kropli na Twoim zdjęciu dzisiaj?

Swami:            Są to łzy. Ty płaczesz i ja płaczę.

Vasantha:       Co oznaczają białe i czarne kółka włosów?

Swami:            Jedno kółko jest złote, Bóg. Bóg dzieli Siebie na dwoje, formę Viratourusha, Nowe Stworzenie wyłania się i wszystko jest Purnam.

Koniec medytacji

Chcę widzieć Swamiego. On jest moją siłą życia. Jak pozostaje ciało bez siły życia? To jest mój stan. Jak bardzo ryba cierpi, kiedy zostaje wyjęta z wody, swego źródła życia? Od rana do nocy nieustanna tęsknota, niekończące się łzy, uczucia rozdzielenia – to jest moje życie. Swami powiedział, że On też jest w takim samym stanie. Czuje się On bezradny, ponieważ nie może On niczego zrobić dla Mnie. To jest Jego cierpienie. Dlatego łzy ukazały się na Jego zdjęciu przy świątyni Ganeszy. Gdy zobaczyłam to zdjęcie, płakałam. Geeta powiedziała: „Boję się…jak wiele łez wypływa ze zdjęcia Swamiego?”

Dzisiaj krowa Aszramu, Kamadhenu, urodziła cielę. Nazwaliśmy maleńką krówkę Nandini. Była ona białego koloru z czarnymi znaczkami na twarzy i nogach.

Sri Latha czytała książkę o Yagni Athi Rudra Maha. Było tam zdjęcie Swamiego, karmiącego cielę. Cielę wyglądało identycznie jak Nandini. Co za dziwny zbieg okoliczności!

3 kwiecień 2008 r.

Dzisiaj więcej łez widziano na zdjęciu Swamiego. W medytacji zapytałam Swamiego o to.

Vasantha:     Swami, czy stało się coś Tobie? Boję się.

Swami:           Nic się nie stało. Ponieważ ronisz łzy, Ja również. Nasze łzy są jak  Pralaya. Po Pralayi Nowe Stworzenie się wyłoni.

Vasantha:     Swami, Nadi powiedziały, że Kryszna ronił łzy tylko za Karną i za mną.

Sami:              Dlaczego ronisz łzy dzisiaj?

Vasantha:     Ponieważ nie mogę widzieć Ciebie.

Swami:           Ja czuję się tak samo. Nie mogę widzieć ciebie. Nie mogę niczego zrobić dla ciebie. Nasze łzy są jak Pralaya…unicestwiają wszystko.

Vasantha:      Swami, co Ty mówisz?

Koniec medytacji

Minęły trzy dni i Pralaya jeszcze się nie zakończyła. Wieczorem zadzwoniła Kaveri i powiedziała mi o śnie, który miała.

„Jesteśmy na Hill Station. Swami daje wszystkim padanamaskar. Przychodzą wszyscy aszramici i biorą padanamaskar.”

Kaveri wtenczas powiedziała: „Proszę, zapytaj o to Swamiego.” W nocy było mnóstwo vibuthi na padukach Swamiego. W vibuthi zobaczyliśmy dwie postacie. Jedną był stojący Swami, a drugą ja, biorącą padanamaskar. Amrita również ukazała się na padukach. Zrobiono fotografię.

Rano czwartego widziano więcej kropli łez na zdjęciu Swamiego. Chociaż krople były mokre, nie zostawiały smug na zdjęciu. Ujrzenie łez na zdjęciu Swamiego sprawiło, że poczułam się bardzo smutna i powiedziałam: „Na tę Pralayę jutro odprawimy Shanti Homa”.

Po odprawieniu Prema Yagny wróciliśmy do głównego budynku Sussha Sathva. Na betonowym podłożu naprzeciwko tego budynku zobaczyliśmy mały stosik vibuthi oraz dwa ślady stóp na piasku. Wszyscy to zobaczyliśmy i zrobiono zdjęcie. Następnie na zdjęciu Swamiego ukazało się dużo amrity żółtego koloru. Marielena i Gaston zadzwonili z Puttaparthi i powiedzieli: „Swami wziął twój list dziś rano o godzinie 9.15.”

Swami w końcu wziął mój list po piętnastu dniach! Martwiłam się cały ranek. Usłyszawszy wiadomość, byłam szczęśliwa.

Medytacja w południe

Vasantha:      Swami, dzisiaj wziąłeś mój list, po tak wielu dniach czekania.

Swami:            Akurat zakończyłaś pisanie. Po Pralayi spotkamy się.

Vasantha:       Czym są dwa ślady stóp na piasku?

Swami:             Vaikunta zstąpiła na Ziemię. Vibuthi to pokazuje.

Vasantha:       Swami, łzy wciąż widać na Twoim zdjęciu. Jak wiele dni Pralaya potrwa? Jutro odprawimy Shanthi Homa? Czy obdarzysz pozwoleniem?

Swami:             Cokolwiek chcesz zrobić, rób. Wszystko będzie dobrze.

Vasantha:        Swami, wystarczy łez.

Swami:             Jest to Pralaya, aby unicestwić świat.

Koniec medytacji

W czasie Pralayi wszystko jest unicestwiane; dopiero wtedy przybywa Nowe Stworzenie. Swami powiedział mi, abym napisała „Brahma Sutrę”, aby zilustrować stan Brahmana. Następnie poprosił mnie, abym podjęła Sankalpę. Po czym Swami pokazał wiele zdarzeń i powiedział mi, abym pozostawała w Stanie Świadka. Kiedy łzy ukazały się na Jego zdjęciu, Swami powiedział, że symbolizuje to Pralayę. Po Pralayi rozpoczyna się Nowe Stworzenie. W ten sposób pokazuje On każdy stan. Tylko kiedy Swami i ja spotkamy się, zacznie się Nowe Stworzenie. Dzisiaj na betonie zobaczyliśmy dwa ślady stóp zrobione z piasku. Jak dwa ślady stóp ukazały się na podłożu? Swami powiedział: „Pokazuje to, że Vaikunta przybyła na Ziemię.” W istocie wyglądało to jakby dwie stopy zstąpiły z Nieba! Piasek symbolizuje Ziemię. Vibuthi symbolizuje Kaamadahanę Ziemi, świat wolny od pragnienia. Po Pralayi nowa Ziemia rozrasta się jako Vaikunta.

Przed wyjazdem do Pune dałam list Gastonowi, aby przekazał go Swamiemu. To ten list Swami odebrał dzisiaj. Po zakończeniu pisania Vaikunta zstąpiła na Ziemię. Swami wziął mój list, kiedy zakończyłam pisanie.

5 kwiecień 2008 r.

Vasantha:       Swami, dlaczego jesteś jak srogi Awatar Narasimha?

Swami:             Kiedy Dharma zanika, Bóg przybywa na Ziemię, aby ją ustanowić. Ta sroga forma przybywa, aby unicestwić wszystko i każdego.

Vasantha:        Wystarczy, Swami, niech Twój gniew ostygnie.

Swami:              Gniew Narasimhy może ostudzić tylko Lakshmi. Odseparowali oni Lakshmi ode Mnie. Jak może ten gniew zmaleć?

Vasantha:        Swami, słyszałam od swoich przodków, że łzy świętego nie powinny spaść na podłogę. Jeżeli to się stanie, Ziemia zostanie unicestwiona. Co ze łzami Boga? Proszę, Swami, nie! Nie…

Swami:             Dlatego teraz, kiedy świat został unicestwiony poprzez Pralayę, stwarzany jest od nowa.

Koniec medytacji

Dzisiaj, kiedy poszliśmy na Abhishekam Ganeszy, zobaczyliśmy więcej łez po lewej stronie zdjęcia Swamiego. Widziano je na Jego ręce, oczach i nosie. Wielce mnie to zabolało, kiedy to zobaczyłam. Przez ostatnie dwa dni Fred próbował przepędzić wrony, grając mantrę Vasanthy Sai. Mantra rozbrzmiewa od rana do wieczora. Powiedziałam wszystkim, że mantra ostudzi gniew Swamiego. Prajnana Freda wiedziała, aby grać muzykę; wszyscy myśleli, że jest to dobry pomysł. Teraz, kiedy moja praca jest zakończona, Swami uświęca Ziemię i ludzkość poprzez Swoje łzy.

5 kwiecień 2008 r.

Dzisiaj jest dzień Nowiu Księżyca. Wieczorem SV przybył i odprawiliśmy Shanthi Homę w godzinach 19.00 – 20.30. W trakcie Homy myślałam: „Jest bardzo ciemno…wąż może przybyć. Co się stanie…czy wpadnie do ognia?”

Nie mogłam zrozumieć, dlaczego ta dziwna myśl przyszła do mnie. Po zakończeniu Yagny, wykonaliśmy Poornahuthi. W tym czasie Amar zrobił zdjęcie. Na zdjęciu widać było formę podobną do węża, wyłaniającego się z ognia i ‘kąsającego’ moją stopę.

Co za dziwny zbieg okoliczności między myślą, którą miałam, a zdjęciem. W drodze powrotnej do domu SV wskazał na skórę węża leżącą przy cegłach. Jakież dziwne! Wróciliśmy do pokoju modlitw i spojrzeliśmy na paduki Swamiego. Zobaczyliśmy tam coś świecącego, ale nie byliśmy pewni, co to jest. Zebraliśmy to do kawałka papieru. Był to złoty pył. Amrita i vibuthi również ukazały się na padukach. Wszyscy byliśmy bardzo szczęśliwi i poszliśmy spać.

Rano zapytałam Swamiego, a On powiedział:

„Wąż wziął truciznę halahala z twojego ciała. Ty wzięłaś truciznę świata na swoje ciało. Teraz on to oddał. Zawsze obawiasz się, że Moje łzy zniszczą Ziemię. Teraz, ponieważ Pralaya jest zakończona, Ziemia stanie się złota. Symbolizuje to złoty pył na padukach.”

Złoty pył na padukach Swamiego symbolizuje Złotą Erę. Amrita pokazuje, że będzie to nektarowa Yuga, a vibuthi pokazuje, że Era będzie bez pragnienia. Będzie to Kaamadahana Yuga. Swami pokazał to wszystko po Shanthi Homa.

16

PURNAM

Jak wspomniałam wcześniej, znaleźliśmy złoty włos w kształcie koła na zdjęciu Swamiego. Wskazuje to Boga, Purnam. Ten Purnam Brahman dzieli Siebie na dwoje – na formę Viratpurushy, męskie i żeńskie aspekty Boga. Chociaż Jeden dzieli się na dwoje, oni wciąż są kompletni, Purnam. Teraz zaczyna się Nowe Stworzenie i wszystko, co jest stwarzane, jest również Purnam.

Bóg jest Purnam. On dzieli się na dwoje, to jest Purnam. Tych dwoje zaczyna stwarzanie. To jest również Purnam. Wiele czarnych kółek włosa znaleziono, aby to pokazać. To Nowe Stworzenie rodzi się bezpośrednio z Boga. Awatar Sathya Sai zstąpił z Purnam Brahmana na Ziemię. Jest On Viratpurusha, Paripurna. Kompletny, Najpełniejszą Pełnią.

Sathya Sai Viratpurusha odseparował Siebie na dwoje. Światło wyłoniło się z Awatara Sathya Sai Purna i osiąga Stan Brahmana. Jest ona Purnam od urodzenia. Przybyła ona, aby przynieść Sathya Yugę na świat. Tęskni ona i płacze, aby połączyć się z Purnam. Stosuje ona intensywną sadhanę, aby zjednoczyć się z Nim. Od narodzin aż do chwili obecnej stosowała ona sadhanę, pokonując każdą przeszkodę. Pokazała, że zwykła kobieta mogła osiągnąć Stan Brahmana poprzez sadhanę. Teraz dwie części Viratpurushy tęsknią, aby się zjednoczyć. Ich łzy unicestwiają zło na świecie.

Kiedy Bóg roni łzy jest to Pralaya! Pralaya zazwyczaj przybywa, aby unicestwić świat. Ale my przybyliśmy nie po to, aby kogokolwiek unicestwić, lecz, aby dokonać transformacji. To jest nasze zadanie. Nasze łzy stają się Pralayą, która zmienia złe cechy na świecie. Kiedy wszystko ulegnie transformacji, Swami i ja spotkamy się. Nasze spotkanie jest dla zbudowania Sathya Yugi, jest to początek Nowego Stworzenia. Tu wszystko będzie Purnam.

Purnamadah Purnamidam

Purnaat Purnam Udachyate

Purnasya Purnamaadaaya

Poornam Evaavasishate

Tamto jest pełne; to jest pełne

Z pełnego pełne znowu się wyłania.

Jeżeli pełne odejmie się od pełnego,

To, co pozostaje, pełne jest.

Niniejsza sloka jest z Upaniszady Eshavasya. Tam Swami podaje definicję.

„Myśl o kole. Wewnątrz koła jest mniejsze koło. Wewnątrz niego, jeszcze mniejsze koło.”

Swami potem porównał to do ciała, umysłu i Atmy. Tak samo ja wyjaśniam, jak Uniwersum jest Purnam. Swami dał czarny włos w kształcie koła, aby wskazać na to.

Sathya Yuga jest Purna Yugą, która stoi na czterech nogach Dharmy. Tu wszyscy są formami Boga, wszystko jest Purnam. ‘Eshavasyam Idam Sarvam’. W Sathya Yudze od najmniejszego ziarenka piasku do Brahmy – wszystko jest Purnam. Powyższa sloka stwierdza, że Bóg jest Purnam i że jeeva (dusza- tłum.) jest Purnam. Od Purna Boga ukazuje się Purna jeeva. Jeżeli zabierzemy naturę Purna jeevy, wtenczas wszystko pozostaje jako Purnam. Moje życie jest demonstracją tej zasady. Przybyłam od Brahmana jako zwyczajna jeeva, a potem osiągnęłam Stan Brahmana. Teraz, zgodnie ze sloką ‘Eshavasyam Idam sarvam’ ustanowiłam, że Purna Brahman jest wszędzie jako Uniwersum. Pokazuję, że całe Uniwersum jest Brahmanem. Jest to Purna Yuga, Sathya Yuga. Wszystko jest Purnam, Purnam, Purnam.

Po zakończeniu pisania książki zaczęłam numerować strony. W tamtym czasie ustaliłam, że ostatnia strona ma numer 111. Oznacza to, że Bóg jest Purnam, jeeva jest Purnam i Uniwersum jest Purnam.

7 kwiecień 2008 r.

Zapytałam Swamiego o Stan Purnam i poprosiłam Go, aby napisał coś dla epilogu. Powiedział On:

Purnam istniejące jako Purnam jest Prawdą.

Pokazując istnienia jako nie istnienie

Dokonujesz transformacji wszystkich do Stanu Istnienia.

Gdzie jest koniec i początek dla Purnam?

Jai Sai Ram

W książkowym wydaniu (niniejszy przekład powstał na podstawie wersji elektronicznej – tłum.) na końcu znajduje się następująca notatka Autorki:

Uwaga Autorki…

„W ostatnich rozdziałach Swami powiedział, że spotkamy się 27-go maja w Puttaparthi. Mimo iż dał On wiele dowodów na to, nie zdarzyło się to. W dniu 27-go maja 2008 r. spotkaliśmy się w Aszramie Brindavan, Whitefield. Dlaczego Swami zmienił Swoją Sankalpę? Napisałam o przyczynie tego w mającej się ukazać książce „Shiva Sutra”.

Bóg nie jest niczym związany i może zmienić Swoją Sankalpę w każdym czasie. Nie możemy pytać Boga – dlaczego, kiedy i gdzie? To tylko umysł myśli: „Swami powiedział, że w Puttaparthi…dlaczego jedzie On do Brindavan?” To pytanie powstaje tylko w umyśle. Kiedy osiągamy Stan Brahmana, nie ma miejsca ani czasu. Wszystko jest Purnam.”