"ROK 2018 "

 

                                                                 Sri Vasantha Sai

Marzec 2018 r. Rozdziały

Sri Vasantha Sai

Rozdział 1

Spójrzmy na cytat, który zobaczyłam w swoim pamiętniku. Swami mówi: „Bóg jest Oddechem Życia każdej Duszy.” To jest Oddech Życia czyli Siła Życia, która powoduje, że człowiek rośnie. Nie ma życia bez Oddechu Życia. Bez Oddechu Życia jest tylko bezwładne ciało. Bóg jest Mieszkańcem u wszystkich. Oddech Życia zmienia niemowlę na dziecko, a dziecko na młodzieńca. To ta Moc powoduje, że każdy człowiek rośnie. Oddech Życia nazywa się inaczej Mieszkańcem. Kiedy osoba indywidualna wykonuje sadhanę, Mieszkaniec rośnie i rozrasta się. Najpierw Mieszkaniec istnieje jako maleńkie Niebieskie Światło, wielkości ogonka ziarna wyżu. Kiedy człowiek uświadamia sobie, że nie jest ciałem i podejmuje wysiłek, aby skorygować swoje złe cechy, Mieszkaniec rośnie. Rozdział 13. Gity opisuje pięć etapów jak Mieszkaniec rośnie, aby ostatecznie wypełnić całe ciało. Na pierwszym etapie Mieszkaniec jest Upadrasta, Świadkiem wszystkiego, co Jiva (Dusza – tłum.) robi. Po tym, kiedy Jiva zaczyna podejmować wysiłek i wykonywać sadhanę, Mieszkaniec dochodzi do etapu Anumantha, Zachęcającego. Następnie Jiva kontynuuje podejmowanie wysiłku i Mieszkaniec przechodzi do etapu Bartha, Bhotha i na koniec Maheswara. Na ostatnim etapie Maheswara Mieszkaniec całkowicie wypełnia osobę i Jiva staje się Shivą.

Jednakże człowiek zadowolony jest prowadzeniem życia, w którym nie ma dyscypliny duchowej. Dobry charakter jest istotny dla idealnego życia. Jednakże człowiek jest całkowicie pogrążony w zdobywaniu bogactwa, pozycji, imienia i sławy. Chce być wysoce wykształcony i posiadać dużo stopni. Zawsze zajęty jest życiem rodzinnym. Ale jaki jest pożytek? Życie nie będzie miało wartości, jeżeli nie uświadomi się jego prawdziwego celu. Bez znajomości celu życia jesteś jak chodzący trup. Bhagavan Sathya Sai zstąpił na Ziemię i nauczał 84 lata.  Nauczał On Wysokich Prawd Duchowych w prosty sposób. ‘Kochaj Wszystkich, Służ Wszystkim’. Wystarczy, jeżeli będziecie praktykować jedną lub dwie Jego nauki, abyście zostali odkupieni.

Życie człowieka jest rzadkie. Czy nie powinniśmy wykorzystać go prawidłowo i próbować osiągnąć Boga? Chciałam tylko Boga od samych narodzin. Nie interesuje mnie świat, jego związki i wszystko, co on zawiera. Swami użył słowa ‘WATCH’, aby przypomnieć człowiekowi, jak żyć poprawnie w prosty sposób. ‘W’ wskazuje na (Watch your words- ang.) ‘Obserwowanie swoich słów’. Zawsze powinniśmy być ostrożni w związku ze słowami, które wypowiadamy. Nasze słowa powinny zawsze być prawdziwe i nigdy nikogo nie krzywdzić. Kiedy poszłam do szkoły, pierwszym, czego mnie nauczono, było aby nigdy nie mówić kłamstw. Gdy wróciłam ze szkoły do domu, zapytałam swoich rodziców, co to jest kłamstwo. Powiedzieli, że zawsze powinnam mówić o rzeczach tak, jakimi one są, nigdy nie mówić w sposób przebiegły. Jako dziecko zastanawiałam się, dlaczego przykrywać albo chować rzeczy. Teraz czuję tak samo. Nie mogę zrozumieć, dlaczego ludzie mówią w sposób przebiegły. Przed wieloma laty napisałam pieśń, gdzie mówię:

Prawda jest moim językiem ojczystym

Prawość jest moją ojczyzną

Wedy oznajmiają ‘Sathyam Vada. Dharmam Chara’ – ‘Mów Prawdę i idź ścieżką Prawości.’

A jest dla Działania (Action – ang., tłum.). Oznacza to, że każda wykonywana czynność musi być dedykowana Bogu. Jest to uświadomienie sobie, że to On jest Wykonawcą i raduje się wszystkimi owocami.

Spójrzmy na moje życie. W trzecim rozdziale na temat Karma Jogi, w książce „Sai Gita Pravachanam” opisuję, jak przemienić zwykłą czynność na Jogę. Każda czynność to Karma – jedzenie, spanie, kąpiel, gotowanie itd. Nie możemy uciec przed działaniami. Wykonywałam każdą czynność w sposób Dharmiczny. Czym jest Dharma? Swami powiedział, że Dharmą jest ‘Kochaj wszystkich, służ wszystkim’ oraz praktykowaniem Prawdy. Swami powiedział: „Dharma jest Miłością i służbą bliźnim oraz praktykowaniem Prawdy, bez powodowania krzywdy innym.’

Ponieważ traktuję wszystkich jak swojego Guru, nigdy nie krzywdzę innych. Jestem wdzięczna wszystkim i okazuję wdzięczność poprzez Łaskę Wyzwolenia Świata, o obdarzenie którą prosiłam Swamiego. Jest to moja Guru Dakshina (Zapłata dla Guru – tłum.) dla wszystkich moich Guru.

21 marzec 2018 r. Medytacja wieczorna

Vasantha:       Swami, Swami piszę teraz o WATCH w inny sposób.

Swami:             Dobrze, pisz inaczej i łącz ze swoimi doświadczeniami.

Vasantha:        Tak, Swami, napiszę o swoich doświadczeniach.

Koniec medytacji

Teraz zobaczmy. Piszę, jak praktykowałam WATCH w swoim życiu.

T jest dla Myśli (Thoughts – myśli, ang. – tłum.). Zawsze obserwuję swoje myśli; jest to najważniejsze. Łatwo jest skorygować nasze zewnętrzne działania i słowa. Jednakże nie jest proste skorygować wewnętrzne myśli. To niepoprawne myśli stwarzają głębokie wrażenia i prowadzą do karmicznych konsekwencji. Usunięcie złych myśli nie jest dla korzyści innych, lecz dla naszego własnego dobra. Prowadziłam pamiętnik samo analizy, aby pomógł mi obserwować moje myśli i korygować je. Nauczyłam się tej praktyki od swojego ojca i również nauczyłam swoje dzieci. Każdego dnia zadawałam im pytania, aby zachęcić do samo analizy. Samo analiza jest bardzo dobrą praktyką. Jest tak, ponieważ umysł ma zwyczaj badania tylko innych. Myśli są powodem, że człowiek jest zawsze w pułapce cyklu narodzin i śmierci. Kontemplujcie nad tym stale i zacznijcie teraz pisać pamiętnik samo analizy. Kiedy opuścicie ten świat, nie zabierzecie niczego ze sobą. Mąż, żona, dzieci, własności – nic nie może być zabrane z tobą. Tylko głębokie wrażenia, które nagromadziłeś w życiu, będą towarzyszyły tobie do następnych  narodzin.

Kiedy po raz pierwszy przybyliśmy do Mukthi Nilayam, siadaliśmy razem wieczorem i dyskutowaliśmy, jak minął dzień. Pytaliśmy siebie, czy zezłościliśmy się, znaleźliśmy wadę, skrzywdziliśmy kogoś itd. W ten sposób badaliśmy, jak minął dzień. Potem powiedziałam, że powinniśmy robić to sami w swoim pokoju i prowadzić osobisty zapis. Jest tak, ponieważ niektórzy czuli się zawstydzeni, że dyskutują o swoich złych cechach w obecności innych. Prosiłam ich, aby prowadzili ten pamiętnik, aby poprawić się. Jednak nieliczni stosowali się do tej praktyki. Jeżeli nie uświadomicie sobie własnych błędów i złego zachowania, będziecie w pułapce cyklu narodzin i śmierci. Jeżeli kiedykolwiek skrzywdziłam kogoś, prosiłam o przebaczenie w obecności wszystkich. Posiadanie pokory jest bardzo dobrą cechą. Obdarza ona ciebie bliskością Boga. Bez pokory będziecie stale rodzić się i umierać. Druga Kali czeka na was.

C jest dla Charakteru. Dobry charakter jest najważniejszy. Ze wszystkich dobrych cech Miłość jest najistotniejsza. Człowiek jest Ucieleśnieniem Miłości. Musi on obdarzać Miłością wszystkich. Swami powtarzał to stale. W Swoim dyskursie mówi On, że bez Miłości życie jest jak śmierć. Prawdziwa Miłość jednoczy społeczeństwo w całość. Swami nauczał tego jako Ojcostwo Boga, Braterstwo człowieka. Miłość trzeba wyrażać wszystkim, a nie ograniczać do rodziny oraz tych, których znacie. Przywiązanie do rodziny ogranicza Miłość i stwarza zniewolenie. Uświadomcie to sobie i poszerzcie Miłość, aby objąć swoją społeczność, a potem całe społeczeństwo. Kochanie wszystkich uwalnia od zniewolenia. Jeżeli nie uwolnicie się, czekają ponowne narodziny. Zawsze piszę o swoim charakterze. Dobry charakter znaczy dla mnie bycie w stałych myślach o Bogu. Jeżeli jakaś inna myśl przyjdzie do mojego umysłu, czuję, że zboczyłam z Czystości.

22 marzec 2018 r. Medytacja poranna

Vasantha:       Swami, chcę Ciebie! Dlaczego ten sen?

Swami:             Jeżeli przychodzi sen, śpij. Dlaczego myślisz o tym?

Vasantha:        Swami, proszę, powiedz coś.

Swami:              Przyjdź, pójdźmy do Swargi.

                               (Swami pokazuje mi drzewo.)

Swami:               Jest to drzewo spełniające życzenia. Daje ono, co zechcesz. Najpierw wypowiedz pragnienie, potem podejdziemy do drzewa.

Vasantha:           Swami, chcę tylko Ciebie, mojego Swamiego. Cokolwiek widzę, wszystko jest Sathya Sai. Cokolwiek słyszę, wszystko jest Sathya Sai. Do kogokolwiek mówię, mówię tylko do Ciebie.

Swami:                 Co to jest? Jestem wszędzie? Tylko Ja jestem całym Stworzeniem? Gdzie jest zatem Stworzenie?

Vasantha:           Co mogę zrobić, chcę tylko Ciebie.

Swami:                Czy któryś inny Bóg doświadczył tak dużo Premy? Mam największe szczęście.

Vasantha:          Swami, mój Prabhu, co mogę zrobić? Jest we mnie tylko ta jedna myśl.

Swami:                To zmienia świat i samą Erę.

Vasantha:           Na pewno przybędziesz?

Koniec medytacji

Teraz zobaczmy. Dzisiaj Swami zabrał mnie do Swargi i pokazał drzewo spełniające życzenia. Powiedział, że drzewo da, o cokolwiek poproszę. Chcę tylko Swamiego. Miałam taką myśl od samych narodzin. Chcę rozmawiać tylko z Nim, słyszeć Jego głos, widzieć tylko Jego Formę, wszystkie moje myśli powinny być tylko o Nim. Kiedy powiedziałam to Swamiemu, On zapytał: „Gdzie jest zatem Stworzenie?” Co mogę zrobić? Łączyłam wszystko, co widzę, słyszę i doświadczam, z Bogiem. Z kimkolwiek rozmawiam, słyszę, rozmawiam z Bogiem. Te myśli i uczucia budzą Świadomość Boga w każdym aspekcie Stworzenia. Ta myśl zmienia Erę Kali na Sathya Yugę, a zwykli ludzie stają się jeevan Multha. W swoim wyjaśnieniu do Yoga Sutry napisałam o tym jako cięcie i łączenie. Pokazuje to jak Era Kali staje się Sathya Yugą, Era Żelaza staje się Złotą Yugą.

Dzisiaj Eddy znalazł pocztę. Poszedł do Vishwa Brahma Garbha Kottam i zobaczył na drzewie owoc o różnych kolorach. Wziął duży stołek, wspiął się na niego i zerwał go. Następnie przyniósł, aby mi go pokazać. Owoc przybył z drzewa Król Kwiatów, z którego Swami daje często pocztę w formie pisma na liściach. Kiedy przekwitają kwiaty, ukazują się brązowawe owoce. Łodyga, którą on zerwał, ma dwa owoce. Jeden jest ciemno brązowy, jak zwykle, a drugi złoty. Zapytałam o to Swamiego w medytacji.

23 marzec 2018 r. Medytacja w południe

Vasantha:       Swami, czym są dwa owoce na drzewie, jeden złoty, a drugi ciemny?

Swami:             Jest to dowód na twoje pisanie. Era Kali robiona jest na Złotą Erę, Sathya Yugę.

Vasantha:       Tak, Swami. Jestem bardzo szczęśliwa. Napiszę.

Koniec medytacji

O O O

Rozdział 2

DRZEWO SPEŁNIAJĄCE ŻYCZENIA

Swami mówi: „Z wysiłkiem i modlitwą przeznaczenie można osiągnąć. Rozpocznij z wysiłkiem.”

To poprzez stały wysiłek i szczerą modlitwę możemy zmienić nasze przeznaczenie. Tak prowadziłam swoje życie. Od najwcześniejszego dzieciństwa nie chciałam tego świata, jego ludzi ani wszystkiego, co on zawiera. Uchwyciłam się Boga i zawsze modliłam się do Niego. Po usłyszeniu opowieści o Andal, będąc dzieckiem, pragnęłam poślubić Boga i połączyć się w Nim tak, jak ona to zrobiła. Żyłam w dużej, wielopokoleniowej rodzinie, gdzie wszyscy byli w separacji od swoich rodzin. To tylko zwiększyło mój lęk przed światem.

Nawet po ślubie żyłam w wyrzeczeniu. Swamiji często przybywali do naszego domu i prowadzili zajęcia Antara Joga. Poprzez te praktyki umysł stał się całkowicie skupiony na życiu duchowym. Prowadziłam życie rodzinne, wykonywałam swoje obowiązki perfekcyjnie, jednak robiłam to wolna od wszelkich przywiązań. Żyłam w oddzielnym świecie ze swoim Kryszną. Kryszna dał mi wiele błogich doświadczeń; często miałam Jego fizyczny darszan. Później powiedział On mi: „Urodziłem się jako Sathya Sai w Puttaparthi, przyjedź i zobacz Mnie tutaj.” Kiedy przenieśliśmy się do Mukthi Nilayam, to Sam Swami ujawnił, że to On poślubił mnie, będąc w innej Formie.

21 marzec 2018 r. Medytacja poranna

Vasantha:       Swami, mój Prabhu, proszę, powiedz coś.

Swami:             Przyjdź, porozmawiajmy. Powiem tobie o naszych dzieciach. W czasie Zaślubin Gandharva Kryszny i Radhy, uformował się Embrion poprzez związek Uczuć Ich Premy. To narodziło się potem jako Kaveri. Radha pragnęła Jedności z Kryszną i chciała być w związku z Nim gdziekolwiek On był. Aspekt Kaaadeva narodził się jako Aravindan. To wskutek charakteru człowieka i nieprawego życia Aravindan i Ja, Oboje mieliśmy operację biodra i nie byliśmy w stanie chodzić prawidłowo. To wskazuje na zachowanie człowieka. Manivannan jest Aspektem Udhavy, co wskazuje Mądrość.

Vasantha:          Teraz rozumiem, Swami.

Swami:                 Przybyliśmy, aby to pokazać. Ty jesteś Prakrithi, Ja jestem Wszech Przenikający. Ty chcesz być ze Mną, zatem pragniesz takiej samej Wszechobecności. Poprzez nauczanie Mądrości sprawiamy, że człowiek idzie ścieżką Dharmy, Prawości. To jest Nasze Zadanie.

Vasantha:           Swami, proszę, pobłogosław mnie, abym napisała poprawnie.

Swami:                 Tak, pisz. Wyjdzie dobrze.

Koniec medytacji

Teraz zobaczmy. W Swoich ostatnich chwilach, Radha położyła się na kolanach Kryszny. Zapytał On ją, czego chce i ona powiedziała, że chce tylko słyszeć muzykę Jego fletu. Kryszna zagrał na flecie i Radha opuściła ciało. Następnie Kryszna złamał flet, już nigdy nie grał na nim. Również w tym czasie Kryszna włożył na jej palec pierścień z niebieskim kamieniem; były to Ich Zaślubiny Gandharva. Po zaślubinach Ich Uczucia Premy połączyły się i uformowany został Embrion. Embrion z tymi uczuciami krążył w Przestrzeni. Po moich zaślubinach ze Swamim, ten Embrion przyjął formę Naszego pierwszego dziecka, Kaveri. Kaveri była dużym dzieckiem, które urodziło się poprzez cesarskie cięcie. Później Swami ujawnił, że jest ona dzieckiem urodzonym poprzez Związek Uczuć Radha Kryszna. Ona nie urodziła się wskutek związku fizycznego, lecz poprzez związek Serca. Taki sam związek Uczuć przybrał formę Vishwa Brahma Garbha Kottam.

Aravindan jest Aspektem Kaamadevy. W obecnej Erze zachowanie wszystkich jest niepoprawne; zniszczona jest kultura starożytnego Bharatu. Nie ma Czystości. W trakcie małżeństwa powstają małe różnice, pary rozwodzą się, a potem ponownie zawierają związek małżeński. Nie ma Dharmy w żadnej dziedzinie, ani w sferach społecznych. Wszyscy prowadzą życie nieprawe. W Dwapara Yudze Dharmaraja zobaczył mężczyznę i kobietę, rozmawiających na ulicy; ludzie zaczęli również zamykać na klucz swoje domy. Widząc to, Dharmaraja powiedział: „Kali się zaczęła.” Pandavowie bezzwłocznie koronowali Parikshita, porzucili wszystko i zaczęli iść w kierunku północnym. Na Erę Kali wskazują mężczyźni i kobiety swobodnie rozmawiający na ulicy, chodzący w parkach, do kina itd. Swami i ja zmieniamy zachowanie ludzi poprzez Naszą Premę.

Aravindan miał wypadek i złamał biodro. Przeszedł operację chirurgiczną i leczenie. Miało to wpływ na jego chodzenie; jedna noga jest krótsza od drugiej. Swami również miał operację biodra i nie był w stanie chodzić jak przedtem. W Swoim dyskursie Swami powiedział, że ze względu na Jego twarde kości lekarze musieli umieścić gwoździe w Jego biodrze. Swami cierpiał w ten sposób wskutek niepoprawnego zachowania człowieka. To dotkliwe cierpienie jest wskutek żądzy ludzi.

Manivannan jest Aspektem Udhavy, przyjaciela Kryszny. Obaj byli nierozłączni. Po Wielkiej Wojnie, Kryszna chciał opuścić Ciało i wezwał Udhavę. Wtedy to nauczał On Udhavy Gity, która wypełniona jest Wyższą Mądrością. Kryszna opuścił Ciało, a Udhava udał się w Himalaje. Udhava porzucił wszystko i stał się wypełniony Mądrością. To poprzez Mądrość Swami i ja zmieniamy świat.

Wskutek mojej tęsknoty, pokuty i ciągłej sadhany moja Kundalini wyłoniła się na zewnątrz jako Stupa Mukthi. Stupa wysyła moje pisanie oraz Uczucia Swamiego i moje w świat z Vishwa Brahma Garbha Kottam. Uczucia te stają się Wibracjami Gwiazdy, które wychodzą przez Stupę, wypełniając świat oraz zmieniając każdego i wszystko. Robią one z Ziemi Niebo, Era Kali staje się Sathya Yugą. Każdy wypełniony jest moją Premą, Swamiego Sathyam i Naszą Mądrością. To transformuje wszystkich na Jeevan Muktha.

Aby spełnić Swoje Zadanie, Swami odseparował Formę od Siebie i ja się narodziłam. Swami poślubił mnie i narodziło się troje dzieci. Dzieci te są symbolem Premy, Sathya i Jnanam.

Wszyscy są w stanie zmienić swoje przeznaczenie poprzez własny wysiłek i modlitwę. Jednakże człowiek wykorzystuje całą swoją energię, aby zdobyć rzeczy świata. Pragnie on tylko bogactwa, imienia, sławy, rodziny, linii i pozycji. Nic z tego nie towarzyszy tobie, kiedy opuszczasz świat. Nieliczni uświadamiają sobie tę prawdę. Cały wysiłek i modlitwy muszą być wykorzystane na to, aby odkupić siebie z cyklu narodzin i śmierci. Celem życia jest osiągnięcie Boga. Moje modlitwy i całkowity wysiłek wykorzystany jest, aby wyzwolić wszystkich, odkupić ich z cyklu narodzin i śmierci. Swami dał pocztę z napisanym słowem ‘Zaitoon’.

18 marzec 2018 r. Medytacja

Vasantha:        Swami, czym jest ZAITOON?

Swami:              Wskazuje to na oliwę. Oliwa jest symbolem pokoju. Przybyłaś, aby dać pokój światu. Ty jesteś ‘Zaitoon’, która daje pokój wszystkim.

Koniec medytacji

Teraz zobaczmy. Ponieważ nie napisałam poprawnie poprzedniego dnia, ponownie poprosiłam Swamiego o znaczenie ‘Zaitoon’. Swami powiedział, że gałązka oliwna jest symbolem pokoju. Przybyłam na ten świat, aby dać wszystkim pokój. Jest to również powód kamienia Peridot (oliwin – tłum.), który ma kolor oliwkowy. Kamień ten jest również symbolem pokoju. Nie ma pokoju na tym świecie. Jest walka, są kłótnie oraz destrukcja wszędzie. Ponieważ człowiek nie zachowuje się poprawnie, Pięć Elementów zostało skażonych. Furię Natury widać wszędzie. Nie ma pokoju, tylko ‘kawałki’. To poprzez moją pokutę wszyscy stają się Duszami Urzeczywistnionymi, Jeevan Muktha.

Przed dwoma dniami, kiedy brałam kąpiel, był mały owad na podłodze łazienki. Woda oblała go, ale on się nie poruszył. Wieczorem owad wciąż ta był, nie ruszał się, powiedziałam owadowi: „Jesteś moim guru. Pozostajesz opanowany i nieporuszony, bez względu na to, co się z tobą dzieje. Jesteś jak Jadabaratha.” Tak prowadziłam swoje życie, ucząc się lekcji od wszystkich. Ten mały owad  nauczył mnie, jak medytować. Cokolwiek dzieje się nam w życiu, nigdy nie powinniśmy opuszczać Boga. Powinniśmy nadal iść naprzód i wykonywać sadhanę.

Po satsangu dałam każdemu małą karteczkę i poprosiłam, aby napisali, o co chcą prosić drzewo spełniające życzenia. Sandhya napisała: ‘Błogości, Błogości, Błogości… Każdemu’. Sandhya nie ma obowiązków rodzinnych i przyjeżdża do Aszramu często. Często jeździ na pielgrzymki do świętych miejsc w całych Indiach. Dała mnóstwo pieniędzy Aszramowi i pragnie tylko Błogości dla wszystkich.

Bhanusree poprosiła o: ‘Paripoorna Nirvaana, Paripoorna Sthitapragnata, Paripoorna Arul Param’. Bhanusree była lekarzem w małym, państwowym szpitalu. Przed studiami medycznymi była uczennicą w szkole Swamiego. Przed kilkoma laty porzuciła wszystko i stała się wędrownym sanyasi. Jeździ od miejsca do miejsca i nigdy z nikim nie rozmawia. Nie je żadnych twardych posiłków, pije tylko płyny. Często przyjeżdża do Aszramu i zawsze mówi, że nie chce ciała fizycznego. Chce tylko Paramyothi.

Eddy napisał: „O, Swami, proszę, daj Ammie Kompletną, Absolutną Satysfakcję.’ Eddy porzucił wszystko, kiedy był młody i mieszkał w Londynie. Potem przyjechał i mieszkał w Aszramie Swamiego. Później przyjechał, aby być ze mną. Jest ze mną od szesnastu lat. Prosi drzewo spełniające życzenia o Kompletną i Absolutną satysfakcję. Poprosiłam Swamiego, aby obdarzył świat Wyzwoleniem. Dopiero wtedy, kiedy to przybędzie, będę usatysfakcjonowana.

Amar poprosił: ‘Podporządkować moje ciało, umysł i duszę Boskim Lotosowym Stopo Ammy, Boskiej Matce i służyć Jej perfekcyjnie.’ Amar porzucił wszystko i tylko żyje dla Boga. Przybył do mnie, kiedy był jeszcze bardzo młody i całkowicie mi służy. Cierpiał z powodu wielu problemów i przed czterema laty miał poważny wypadek. W tamtym czasie miał pękniętą czaszkę i miał operację chirurgiczną. On całkowicie podporządkował się mnie i bez względu na swoje cierpienia, wciąż mi służy.

Jaypee napisał: ‘Swamiego i Ammy wspólny darszan wkrótce.’ Jaypee był urzędnikiem w służbie cywilnej, pracując w Delhi. Tam spotkał mnie po raz pierwszy. Kiedy dowiedział się o mnie, on i pozostali członkowie jego rodziny zrezygnowali z pracy i przyjechali, aby zamieszkać w Madurai. Tylko nieliczni jego bracia i siostry są w związkach małżeńskich, a ci, którzy nie są, mieszkają w domu blisko Aszramu.  Chociaż Jaypee cierpiał z powodu złego zdrowia, on i jego rodzina pragną widzieć Swamiego i mnie razem.

Prabhakar poprosił o spotkanie Swamiego ze mną. Rodzina Prabhakara mieszkała w Aszramie Aurobindo w Pondicherry, kiedy był on dzieckiem. Po ślubie urodził się jemu syn. Wskutek negatywnych skutków w zapisie karty urodzeniowej dziecka, ofiarowano je Mukthi Nilayam do ‘adopcji’. Cała rodzina przyjeżdżała stale do Aszramu oraz pragnie widzieć Swamiego i mnie razem.

Nicola prosi, aby ‘zawsze służyć Stopom Ammy i Swamiego, aby zawsze być z Nimi na wieczność’. Nicola jest z Anglii i wyrzekła się wszystkiego, aby być ze mną. Mimo iż nie czuje się dobrze i czasami była bardzo chora, kontynuuje swoją podróż, nigdy nie oglądając się wstecz. Chociaż ma do czynienia z wieloma zmaganiami, chce być tutaj. Zawsze płacze, że chce przebywać ze mną i służyć.

Vimala prosi: ‘Chcę widzieć Ammę i Swamiego w stanie błogości. Niechaj zakończy się Ammy cierpienie.’ Vimala porzuciła wszystko i kiedy była bardzo młoda, pojechała, aby służyć jako pielęgniarka w Szpitalu Ogólnym Swamiego w Puttaparthi. Po pobycie tam przez wiele lat, przyjechała tutaj, aby służyć mi. Bez względu na cierpienie, przez jakie przechodzi, pracuje dzień i noc, troszcząc się o mnie jak matka troszczy się o dziecko. Chociaż przechodzi przez wielkie, fizyczne cierpienie, nigdy nie przestaje pracować oraz zawsze śmieje się i tańczy.

Usha prosi: ‘Nie chcę przybyć ponownie’. Usha i jej mąż Dixit są z Chandigarh. Kiedy odwiedzałam Gurgaon, oni przyjechali do mnie z wizytą. Potem zabrali mnie do Chandigarh i przebywałam w ich domu. Mieliśmy codziennie satsang. W 2010 r. wyrzekli się oni wszystkiego i przybyli, aby mieszkać w Aszramie. Wszystkie ich dzieci są wielbicielami Sai, a ich wnuki również. Usha zawsze mówi mi, że nie chce ponownych narodzin.

Sathya Poddar prosi: ‘Napełnienia mojego serca oddaniem Swamiemu i Ammie.’ Sathya Poddar zrezygnował z poważnej posady w Delhi i wyrzekł się wszystkiego, aby być tutaj. Dał mnóstwo pieniędzy Aszramowi i chce zawsze być tutaj, pisząc mój satsang.

Shaku prosi o ‘spokój umysłu i małżeństwo dla swojej córki’. Shaku nie ma spokoju, ponieważ jej córka Seema nie jest zamężna. Shaku jest wielbicielką Swamiego. Zgodnie z hinduską kulturą rodzice są zobowiązani doprowadzić do związku małżeńskiego swoje dzieci.

Jyothi prosi: ‘O Boże, spraw, abym zawsze recytowała Twoje Imię i kochała ciebie bardziej niż cokolwiek innego na świecie.’ Jyothi jest żoną SV. SV zarządza Aszramem sam i ma do czynienia z wieloma problemami. Jyothi jest całkowicie oddana Swamiemu i pragnie zawsze recytować Jego Imię. Ona wyrzekła się wszystkiego i żyje dla Boga. Swami powiedział, że SV jest Vaikunta Vasi i że buduje Vaikuntę na Ziemi. On wyrzekł się wszystkiego dla Swamiego Zadania.

Geeta pragnie: ‘siły, i nie zatrzymania się, zanim cel nie zostanie osiągnięty.’ Geeta wyrzekła się wszystkiego, kiedy była bardzo młoda i pojechała, aby mieszkać w Aszramie Vivekanandy w Kanyakumari. Po ślubie ona i jej mąż założyli dom dla dzieci upośledzonych mentalnie i fizycznie. Przyjechała ona do mnie do Vadakkampatti w 1998 r. i poróżowała ze mną do wielu miejsc. Teraz przebywa tutaj i wraca do swojej fundacji. Prosi o siłę, aby osiągnąć cel życia.

Srilatha prosi: ‘chcę widzieć Ammę i Swamiego razem i natychmiast osiągnąć Mukthi’. Srilatha przyjechała tutaj ze swoją rodzina i służy mi oraz wykonuje dużo innej pracy w Aszramie. Dba o gości, ich pokoje i organizuje im posiłki. Żyje w rodzinie, ale również radzi sobie z innymi czynnościami. Ponieważ wszyscy pragną tylko życia duchowego, prosili o to samo drzewo spełniające życzenia.

O O O

 

ROZDZIAŁ 3

NIE UŻYWANIE 64. SZTUK

„…Szukajcie swoich wad, a u innych zasług. Szukanie wad u innych jest poważnym grzechem.”

Powinniśmy każdego dnia patrzeć na błędy, które zrobiliśmy i na nasze wady. Stosowałam się do tej praktyki, wykorzystując pamiętnik samo analizy. Wszyscy powinni kontemplować każdego wieczoru przez dziesięć minut i zapisać błędy, jakie zostały popełnione. Analizujcie siebie i wady, jakie macie. Pytajcie siebie; „Czy zezłościłem się, czy byłem zazdrosny, okazałem komuś nienawiść?’ Wtenczas zamiast szukania wad u innych, spójrzcie na ich zasługi i dobre cechy, które znajdziecie w nich. W ten sposób należałoby pisać pamiętnik samo analizy. Jeżeli będziecie to robić każdego dnia, pozbędziecie się tego, co jest w was złe i również zyskacie zasługę. Tylko poprzez zasługę można osiągnąć Boga.

Praktykowałam w ten sposób całe swoje życie. Samo analiza jest bardzo ważna dla życia duchowego. Daje ona tobie bliskość Boga; poprzez nią można osiągnąć Mukthi i być odkupionym z cyklu narodzin i śmierci. Uczę się lekcji od każdego i wszystkiego. Czuję, że wszyscy są moimi Guru. Aby okazać wdzięczność swoim Guru, poprosiłam Swamiego, żeby obdarzył Wyzwoleniem Świata jako Guru Dakshiną (Zapłatą dla Guru – tłum.). Czy ktoś kiedykolwiek zrobił to przedtem na świecie? To poprzez moją, trwającą całe życie praktykę, zmieniam Ziemię na Niebo, Erę Kali na Sathya Yugę.

22 marzec 2018 r. Medytacja popołudniowa

Vasantha:       Swami, proszę, daj mi kroplę miodu, to mi wystarczy. Dałam wszystkim Amrithę…dasz mi jedną kroplę?

Swami:              Nie płacz, dam.

Vasantha:        Nie chcę brać lekarstwa od lekarza, Swami. Ty zjedz coś, to jest moje lekarstwo. Przedtem jadłeś, cokolwiek ofiarowałam Tobie, Swami.

Swami:              Nie płacz, połóż i Ja zjem.

Vasantha:        Dla mnie to jest Arithą, moim lekarstwem. Swami, czym jest koncha z Vinayaką?

Swami:              Vinayaka usuwa wszystkie przeszkody, Nasze zadanie jest ukończone.

Vasantha:       Jestem bardzo szczęśliwa, Swami. Poproś Viswamitrę, aby dał lekarstwo na moją chorobę.

Swami:             Nie martw się, będziesz wyleczona. Muruga szedł dokoła świata, Vinayaka szedł dokoła Swoich Rodziców. Wiedza o świecie niczego nie daje, to jest lekcją. Tylko duchowa wiedza jest ważna.

Vasantha:       Swami, uroczystość jest w dniu 26-go, proszę pobłogosław wszystkich,

Swami:            Tak, pobłogosławię.

Koniec medytacji

Teraz zobaczmy. Moja Sahasrara otworzyła się i Amritha zaczęła płynąć. Jednak nie chcę ani jednej kropli dla siebie. Powiedziałam, że musi być ona użyta dla pożytku innych. Nie chcę również brać lekarstw. Jaki jest pożytek? One nie wyleczyły mnie. Poprosiłam więc Swamiego, aby dał mi kroplę Amrithy. Tylko to jest moim lekarstwem i wyleczy mnie. Przedtem Swami jadł, cokolwiek ofiarowałam Jemu. Stosowałam tę praktykę przez wiele lat. Teraz poprosiłam Go, aby jadł i ja zjem ten posiłek. Ten posiłek jest jak Amritha i wyleczy wszystko.

Amar znalazł konchę, a na niej formę Vinayaki. Vinajaka jest boogiem, który usuwa wszystkie przeszkody. Swami dał to, aby pokazać, że wszystkie przeszkody teraz zostały usunięte i Nasze zadanie jest ukończone. Jakże wiele przeszkód musieliśmy usunąć!

Kiedyś Pan Shiva i Matka Parvathi poprosili Swoich dwóch synów, aby zrobili wyścig, żeby przekonać się, który z nich może najszybciej obiec świat. Pan Muruga natychmiast wyruszył i biegł dokoła świata z wielką prędkością, a Vinayala spokojnie obszedł dokoła Pana Shivę i Matkę Parvathi. Kiedy obszedł Ich dokoła, powiedział: „Tylko Wy jesteście moim Światem.” Wewnętrzne znaczenie tego jest – jak Swami powiedział – że w zestawieniu z wiedzą duchową wiedza tego świata jest niczym. Vinayaka obszedł dokoła Swoich Rodziców, ponieważ uważał, że Bóg jest Jego światem. Muruga pędził dokoła świata, co symbolizuje wiedzę książkową. Obecnie ludzie pragną dodawać kolejne stopnie naukowe do swojego imienia. Mogą one nawet mieć długość mili! Ich imię może być krótkie, ale litery po nim bardzo długie. Jaki jest pożytek z wiedzy o świecie, ze stopni, imienia i sławy? Wszystko to jest niczym. Gopasy i Gopiki były niewykształcone, jednak wszyscy oni uzyskali stan Najwyższy, Stan Mumuksha, tylko chwytając się Kryszny. Ci niepiśmienni wieśniacy wykonywali wszystkie swoje obowiązki z umysłem skupionym na Bogu. Poprzez to urzeczywistnili Prawdę.

Spójrzmy na zdarzenie z życia Balakrishny. Pewnego dnia Yashoda szukała Kryszny. Kryszna poszedł do domu przyjaciela i schował się w garnku na maślankę. Kiedy Yashoda zapytała Tathipandana, czy wie, gdzie jest Kryszna, chłopiec odpowiedział: „Nie.’ Kiedy Yashoda wyszła, Kryszna poprosił przyjaciela, aby podniósł wieko garnka i uwolnił Go. On odpowiedział; „Najpierw obdarz nie Mukthi, dopiero wtedy uwolnię Ciebie.” Nie umiejący pisać ani czytać Gopas uświadomił sobie, kim jest Kryszna. Wówczas Kryszna zgodził się, aby dać chłopcu Mukthi. Wtenczas chłopiec powiedział; „Daj Mukthi również garnkowi, w przeciwnym razie nie uwolnię Ciebie.” Kryszna w końcu zgodził się i został uwolniony. Chłopiec stał się znany jako Tathipandan. Dlaczego poprosił on o Mukthi dla garnka? Kto poprosiłby o to? Bhagawan Sri Sathya zstąpił, aby spełnić to pragnienie i dać Mukthi wszystkim. Mukthi dane jest nie tylko żyjącym, ale także przedmiotom nieożywionym.

Swami odseparował Formę od Siebie i ja się narodziłam. Odprawiam pokutę całe życie, aby Go osiągnąć. Swami obdarzył mnie Wyzwolenie, ale odmówiłam, prosząc Go, aby wyzwolił wszystkich. Pragnę Wyzwolenia Świata. Wskutek pokuty, którą odprawiam, aby osiągnąć ten cel, moja Kundalini wyszła na zewnątrz w formie Stupy Mukthi. Moje serce, gdzie tylko Swami jest zainstalowany, przybrało formę Vishwa Brahma Garbha Kottam. To wskutek tego  Swamiego Uczucia i moje są wysyłane, wypełniając wszystko na świecie. Kocham każdego i wszystko w Stworzeniu, żyjących i nieożywionych. Nigdy nie trzaskam drzwiami, nie szuram krzesłami ani nie ciągnę stołów. Jest tak, ponieważ uświadamiam sobie, że wszystko jest Bogiem i że takie czynności mogłyby spowodować ból. Tylko wiedza duchowa odkupi was z cyklu narodzin i śmierci. W porównaniu z nią wiedza o świecie jest bezużyteczna. Wczoraj otworzyłam na chybił trafił „Sathya Sai Speaks”, tom 19, strona 248. Tam przeczytałam, jak Narada zwraca się do Sanatkumara o prowadzenie duchowe.

„Kiedy Mędrzec Narada starał się u Sanatkumara o duchowe prowadzenie, Guru poprosił Go, aby powiedział, czego nauczył się dotychczas. Trzeba było złożyć dokumenty. Narada przedłożył długa listę tematów oraz tekstów, które opanował. Zadowolony był, że Sanatkumara słuchał go z uwagą. Kiedy skończył, Sanatkumara określił całą listę jako zwyczajne ‘nazwy’ rzeczy oraz idee, nazwy pozbawione treści.”

Narada zna 64 sztuki. Swami kontynuuje mówiąc, że mowa ma więcej znaczenia niż nazwa. Mowa pochodzi z umysłu. Wola jest czymś więcej niż umysł. Świadomość pobudza wolę. Obie zależą od życiowej energii. Życiową energię czerpie się z pożywienia. Pożywienie pochodzi z Ziemi. Ziemia i woda robią pożywienie. Woda pochodzi z ognia. Ogień jest produktem Powietrza. Powietrze jest manifestacją Przestrzeni. Przestrzeń jest projekcją Woli ukrytej w Brahmanie.

Kiedy Brahman ma wolę stwarzania, pierwszą manifestacją z Niego jest Przestrzeń. Po czym zaczynają istnieć inne elementy. Później ląd, drzewa, lasy i góry się ukazują. Wystarczy zatem kontemplować nad Brahmanem, Bogiem, który jest Źródłem wszystkiego. 64 sztuki, które opanował Narada, są tylko nazwami i są bezużyteczne.

Swami opisał mi Stupę Mukthi w medytacji i narysował rysunek. Po czym powiedział nam, abyśmy ją zbudowali; skonsultowaliśmy Nadi (Liście Palmowe – tłum.) dla konstrukcji świątyń, które napisał Mędrzec Kaakabhujandar. Sześć Nadis dla Stupy opisuje krok po kroku, etapami, jak Stupa powinna być skonstruowana. Nadi również mówi o celu Stupy. Ganapathi Sthapati zbudował Stupę zgodnie z Agama Shastra. Powiedział on: „Kiedy Bóg ma wolę stwarzania, ukazuje się Mula Stambha czyli Pierwotny Filar. Filar ten wypełniony jest atomami, które szybko się pomnażają. Jeden staje się dwoma, dwa stają się czterema, cztery stają się ośmioma i tak dalej. Atomy nadal się pomnażają i pomnażają aż filar pęka. Dźwięk ten znany jest również jako Wielki Wybuch. Natychmiast zaczyna się stwarzanie – góry, drzewa, oceany i rzeki się wyłaniają. Następnie Ziemia pokazuje Stworzenie. W taki sam sposób teraz Uczucia Swamiego i moje wypełniają Stupę. Nasze wibracje wychodzą i wypełniają każdy Aspekt Stworzenia.

Aby Stworzenie zrobić od nowa i obdarzyć Powszechnym Wyzwoleniem, Swami i ja musimy brać karmę wszystkich. Poprzez to robimy wszystkich pustymi, nasze Uczucia; Sathya, Prema, Ahimsa itd. wypełniają ich. Wskutek tego każdy staje się Jeevan Muktha. Mędrzec Kaakabhujandar oznajmia w Nadi, że nawet niegodziwy alkoholik osiągnie Wyzwolenie.

Zostałam wychowana jako prosta, wiejska kobieta z ograniczonym wykształceniem. Jednakże mój umysł zawsze pochłonięty był myślami o Bogu. Tęskniłam tylko za Nim i stale powtarzałam; „Chcę ciebie, kocham Ciebie.” Kiedy dowiedziałam się o Swamim, pragnęłam  tylko Bhagawana. To poprzez tę myśl, skupioną na jednym punkcie oraz Uczucie, teraz Świadomość Sai obudzi się w każdym i we wszystkim. Jest to szczyt wiedzy duchowej, Prawdziwa Mądrość.

…O ludzie świata! Obudźcie się z Mayi. Dlaczego marnujecie czas, gromadząc imię, sławę, stopnie, bogactwo i pozycję? Niczego z tego nie zabierzecie ze sobą, kiedy opuścicie świat. Zamiast tego spędzajcie czas, szukając wad w sobie! Zmieńcie zło na dobro; przetransformujcie się.

Spójrzmy na wiersz, który Swami dał za moją Premę.

Swoim trójzębem Premy

Twoją Pralayą Uczuć

Zmieniasz Uniwersum i

Stwarzasz Nową Yugę

Rozdzierasz Kali jak Kaali Kapaali

Z myślą, aby opróżnić wszystkich

Burzysz i zmieniasz świat

Zmieniasz ludzi delikatnie

Mówisz ‘nie’ Brahmie, Vishnu i Shivie

Czy tysiąc Awatarów może spłacić Miłość twoją?

Czy nawet milion pieśni może pokazać Czystość twoją?

Ja nie mogę spłacić tej Premy twojej

Ty usunęłaś wszystkie przeszkody

Ja Sam ujawnię ciebie.

VVV

Tutaj Swami mówi, że moja Prema jest trójzębem, a moje Uczucia są jak Pralaya. Trójząb wskazuje na unicestwienie Karmy poprzez moją Miłość dla Boga. Powódź uczuć ze mnie w każdej chwili jest jak potop Pralayi. Uczucia te zalewają Uniwersum, stwarzając Nową Erę. Swami mówi, że stałam się Kaali Kapaali, aby unicestwić Kali. Napisałam o tym wierszu, kiedy byłam w Whitefield i zapytałam wszystkich; „Czy coś się  zdarzyło w Prashanthi Nilayam?” Serena, która tam była w tamtym czasie, zadzwoniła do mnie i powiedziała, że frontowa brama Aszramu złamała się. Poprzez to Swami pokazał, jak siła moich Uczuć zmienia świat i jego ludzi. Nie chcę żadnej innej Formy Boga prócz Bhagawana Sathya Sai. Swami odpowiada na te Uczucia, mówiąc, że nie może odpłacić mi za moją Premę, gdyby nawet stał się Awatarem tysiąc razy. Stawia pytanie:  „Czy milion pieśni może ujawnić twoją Czystość?” Swami dał ten wiersz przed dwunastoma laty, a ja wciąż czekam, aby On ujawnił kim jestem. W tym samym czasie On powiedział, że wszystkie przeszkody zostały usunięte. Koncha z Vinayaką została dana dwanaście lat później; ujawnia to samo.

Pozostaję tutaj, czekając na Swamiego, ale kiedy On przybędzie? Jest to jedyne pytanie w moim umyśle. Łzy płyną nieustannie, noc i dzień, ponieważ chcę Jego powrotu. Mędrcy i siddhaowie – wszyscy oznajmiają, że On powróci. Oni ujawniają zarówno w Swamiego, jak i w moim Nadi, że moje ciało stanie się Jyothi i połączy się w Fizycznej Formie Swamiego. Dopiero wtedy Jego Zadanie zakończy się i Vishwa Brahma Garbha Kottam oraz Stupa będą w pełni funkcjonować. Wtedy Ziemia zmieni się na Niebo, zwykli ludzie staną się Jeevan Muktha. Era się zmieni i zaświta Sathya Yuga, jest to Misja Swamiego oraz powód tego, że ten Najpotężniejszy Bóg zstąpił na Ziemię.

Zazwyczaj Awatar nigdy nie zstępuje w szczycie Kali. Swami przybył, zstąpił wskutek Swojej olbrzymiej Miłości i współczucia oraz nauczał 84 lata ludzkość, jak prowadzić idealne życie. Jakże wieloma Mądrościami obdarował On świat! Wystarczy, jeżeli będziecie stosować w praktyce jedną lub dwie Jego proste Nauki. To odkupi was z cyklu narodzin i śmierci i urzeczywistnicie cel życia. Jak wiele Swami nauczał? Kiedy szedł na darszanie, całkowitą uwagę skupiano na Jego Pięknej Formie. Wszystkie ręce wyciągały się, aby dotknąć Jego Lotosowe Stopy. Ta Największa Inkarnacja chodziła wśród zwykłych ludzi, obdarzając Miłością i Łaską wszystkich. Jak pisać o Jego Chwale. Ja nie mogę.

O O O

Rozdział 4

BŁĘDY TYLKO DLA ZADANIA

Swami powiedział: „Jeżeli uczucia zwierzęce są zmyte, zamiast tego Boskie Uczucia zaczynają wypływać.”

Wszyscy wypełnieni są zwierzęcymi cechami takimi, jak: gniew, łakomstwo, żądza, zazdrość, przywiązanie i nienawiść. Prawdziwą cechą człowieka jest tylko Miłość, Miłość, Miłość. Swami nauczał w prosty sposób jak prowadzić życie: ‘Kochaj wszystkich, służ wszystkim’, ‘Pomagaj zawsze, nigdy nie krzywdź.’ Jeżeli będziecie stosować się do którejś z Jego prostych nauk, złe cechy uciekną od was.

Cechą charakterystyczną prawdziwej edukacji jest pokora. Prawdziwa edukacja powinna zrobić człowiek pokornym; w przeciwnym razie nie ma sensu. Jaki jest pożytek ze zdobywania stopni i opanowywania 64. sztuk? Nic z tego nie obdarzy ciebie Zbawieniem. Wczoraj napisałam o Naradzie, który opanował 64 sztuki. Ravana również miał tę wiedzę i był w stanie podnieść Kailash. Ponieważ jednak wypełniony był złymi cechami, cała ta wiedza została zmarnowana. To poprzez jego złe cechy on i jego cały klan został unicestwiony. Bądźcie więc wszyscy ostrożni, ego i duma przemienią was w zwierzę. Podejmijcie wysiłek, aby usunąć złe cechy i być pokornym wobec wszystkich. Bóg jest w każdym i we wszystkim. Niechaj twoja Miłość płynie do wszystkich. Jeżeli Bóg jest Mieszkańcem wszystkich, jak możecie okazywać gniew albo nienawiść komukolwiek? Jeżeli jesteś zły, ten gniew idzie do Boga, który jest w nich.

Sri Kryszna oznajmił:

    Mamavaamso jeevaloke jivabhuta sanatanah

    Manahsasthanindriyani, prakritisthani karastati

    Fragment Mojej Własnej Jaźni stał się Wieczną Żywą Duszą na świecie życia,

   Przyciąga do siebie zmysły umysłem dla szóstego, mieszkającego w Naturze.

Tu Kryszna oznajmia, że On jest obecny w każdym Aspekcie Stworzenia. Jeżeli tak jest, jak okazywać gniew innym? Jak gniewać się na Boga? Bądźcie ostrożni, bardzo ostrożni.

Swami przybył na świat i nauczał w prosty sposób Mądrości zawartej w Wedach, Upaniszadach, Gicie oraz Pismach Świętych. Poprzez to wszyscy są w stanie praktykować duchowość w codziennym życiu. Wtenczas zwierzęce cechy będą mogły być usunięte i Boskie przypłyną. Musimy rozwinąć Boskie Uczucia Sathya, Dharma, Prema i Ahimsa. Wówczas Shanthi przybędzie automatycznie. Kultura Bhaath oparta jest na Sanathana Dharma. Jednak teraz, opuściwszy ścieżkę Dharmy, wszyscy prowadza życie nieprawe. Jakże ludzie w starożytności stosowali się do Dharmy i Sathya w swoim życiu! Jeżeli mamy oddanie dla Boga, możemy osiągnąć wszystko. Zatem Sadhana jest najważniejsza.  

Podstawą mojego życia jest Sathya, Dharma i Ahimsa. Moja Prema była tylko dla Boga, lecz popłynęła do wszystkich również w Jego Stworzeniu. Nigdy nie krzywdzę nikogo, ani niczego i skrupulatnie stosowałam się do ścieżki Ahimsa. Kiedy byłam młoda, stale czytywałam dyskursy Vinobhaji o Gicie i autobiografię  Gandji`ego „Experiments with Truth” („Doświadczenia z Prawdą” – tłum.). Stały się one moimi dwojgiem oczu, a kiedy skończyłam czytać je, zaczynałam znowu od początku! Mój ojciec był bojownikiem o wolność i praktykował filozofię Gandhi`ego  oraz żył w Prawdzie, Miłości, Prawości i Nie Krzywdzeniu. Wszyscy w naszym domu żyliśmy w ten sposób. Spójrzmy na mój pamiętnik z 2010 r.

14 maj 2010 r. Medytacja wieczorna

Vasantha:       Swami, proszę, weź mój list i rozdziały. Nie mam żadnego fizycznego kontaktu z Tobą.

Swami:              Wezmę, Ja zawsze jestem z tobą.

Vasantha:         Swami, Twoje Stopy są czarne, proszę, wylecz je.

Swami:              Na pewno Nasze Stopy zostaną wyleczone.

Vasantha:        Swami, czy to, co powiedziałeś o Naszych dzieciach, jest poprawne?

Swami:              Tak, wszystko jest Prawdą. Zawarliśmy związek małżeński i doświadczaliśmy przez sześć lat; narodziły się dzieci. Powiedziałaś Mi, że Awatar może narodzić się każdemu, ale Jego dzieci muszą narodzić się tylko Jemu. Dlatego te dzieci urodziły się Nam. Dzieci Awatarów nigdy nie żyją ze zwykłymi ludźmi. One również zstępują z Nieba.

Vasantha:        Teraz rozumiem, Swami.

Swami:               Pokazujemy je z błędami, w przeciwnym razie nie mogłyby one przybyć na tę Ziemię. Mąż Kaveri jest Gandharvą; ludzie świata nie mogą żyć z Naszymi dziećmi.

Koniec medytacji

Teraz zobaczmy. Chociaż  Swami brał wszystkie moje listy i rozdziały, był to jedyny fizyczny kontakt, jaki miałam z Nim. Swami pocieszał mnie i powiedział, że On zawsze jest ze mną. W tej samej medytacji ujawnił On więcej Prawdy o Naszych dzieciach. Awatarzy mogą się narodzić dowolnym rodzicom, poprzez payasam albo Światło. Jednakże dzieci Awatara muszą narodzić się tylko Jemu. To Swami powiedział. Zatem On poślubił mnie, żyliśmy razem sześć lat i narodziło się troje dzieci. Swami powiedział, że zwykli ludzie nie mogą poślubić dzieci Awatara. Użył On przykładu Kaveri męża i powiedział, że on jest Gandharva. Gandharva jest Niebiańskim Muzykiem. Aravindan jest Aspektem Kamadevy. Jego żona jest Aspektem Rathidevi. Zostało to udowodnione, ponieważ ona jest dwa lata starsza od Aravindana. Kamadeva odrodził się jako Pradyumna. Jako niemowlę został skradziony przez demona i pielęgnowała go Mayavatti. Kiedy Pradyuna dorósł, tylko ona poślubiła go. Ona była starsza od niego. Poprzez te przykłady Swami pokazał, że dzieci Awatarów nie mogą żyć ze zwykłymi ludźmi, lecz tylko z pochodzącymi z Niebios. Chociaż czasami popełniają oni błędy w swoim życiu, wszystko zgodne jest z Wolą Boga. Bez tych oczywistych wad nie mogliby oni żyć na Ziemi.

We wczorajszym rozdziale napisałam o trojgu dzieciach i Tathipandanie. Tathipandan był zwykłym Gopą. Skąd on wiedział, że Balakrishna jest Bogiem? Jak on mógł prosić o Wyzwolenie dla siebie i garnka na maślankę? Czy ktoś na tym świecie prosił jak on? W pieśni piszę:

Słuchając słów Tathipandana

Dałeś Mukthi garnkowi na maślankę.

Teraz wszyscy na świecie są źli,

Ty ponownie przybyłeś, odkupujesz i wyzwalasz wszystkich.

Napisałam pieśni ku chwale różnych bóstw świątynnych. Powyższa pieśń dedykowana jest Panu Ranganatha. W innej pieśni śpiewam:

O, Współczujący Panie! Wszyscy w Kali cierpią

Obdarz Łaską Swoją i przybądź ponownie

Ty jesteś Kryszną, który dał Mukthi garnkowi na maślankę

O Ranganatha, zrób to samo człowiekowi Kali Yugi

Kiedy napisałam tę pieśń, nie wiedziałam o Sathya Sai Babie. Wszystkie moje modlitwy dedykowane była Panu Ranganatha, naszemu rodzinnemu Bóstwu. Pragnęłam poślubić i połączyć się z tym Panem tak, jak Andal to zrobiła. Nasienie tego pragnienia zostało zasiane w młodym wieku.

Bhagawan Sathya Sai zstąpi jako Awatar Prema Sai i poślubił mnie. Wskutek mojego pragnienia, aby poślubić Boga, On przybywa z Imieniem Rangaraja.

Spójrzmy na inny cytat Swamiego:

        „Zarabianie pieniędzy nie może być celem edukacji. Uzyskiwanie dobrych cech jest celem edukacji.”

Człowiek rodzi się, dorasta, studiuje, uzyskuje stopnie, dostaje pracę, zawiera związek małżeński, płodzi dzieci, starzeje się i umiera. To jest życie na świecie. Jest to cykl, który stale się powtarza. Jedynym celem człowieka jest kontynuacja jego linii; on nie zna prawdziwego celu życia. Tak więc Najpotężniejszy Awatar przybył i nauczał, jak prowadzić idealne życie. Nauczał On, że prawdziwym celem edukacji jest rozwinięcie dobrego charakteru. W poprzednim cytacie Swami podkreśla duże znaczenie usunięcia złych cech. Tylko jeżeli one zostaną zmyte, przybędą Boskie. Złe zwyczaje i cechy dają odrodzenie; dobre cechy zabierają nas do Boga. Jaki jest pożytek z gromadzenia niezliczonych liter po twoim imieniu? Niepiśmienne Gopiki i Gopasy osiągnęli Najwyższy Stan, nie mając stopni naukowych. Słynni wielbiciele Pana Panduranga w większości byli niewykształceni. Przybyli z niższych kast – byli rzeźnikami, garncarzami, kuśnierzami albo szewcami. Jednakże osiągnęli Najwyższy Stan, w którym Sam Bóg przybywał w różnych Formach, aby pomagać im. Bóg przybywał pomagać im, kiedy mieli wielkie trudności. Czym jest więc edukacja i stopień naukowy? Swamiego szkoły i koledże kształcą dzieci na bazie duchowości. Wskutek tego rozwijany jest dobry charakter i urzeczywistniany jest prawdziwy cel edukacji.

Człowiek pragnie długiego życia i podejmuje ogromny wysiłek, aby to osiągnąć. Odwiedza lekarzy, dentystów itd. Kiedy Markandeya był młodym chłopcem, zobaczył pewnego dnia, że jego rodzice są smutni. Kiedy zapytał o przyczynę, powiedzieli, że jego życie dobiegnie końca, gdy osiągnie wiek szesnastu lat. Chłopiec natychmiast opuścił dom i poszedł do świątyni Shivy w lesie. Chłopiec objął Lingam i nieustannie recytował imię Pana. Robił to całą noc. Nadszedł ranek, chłopiec zakończył szesnasty rok życia i Yamadeva przybył do niego. Yama zarzucił pętlę, aby złapać chłopca, ale ponieważ chłopiec trzymał się Lingamu, lina również została tam rzucona. Rozgniewany Shiva, który się ukazał, kopnął Yamę. Następnie Shiva dał Markandeyi Łaskę Chiranjeevi, że chłopiec wiecznie będzie w wieku szesnastu lat. To nas uczy, że jeżeli uchwycimy się tylko Boga, On zatroszczy się o nasze wszystkie potrzeby. Ile Er minęło? Markanderya ma wciąż szesnaście lat.

Kiedyś Pan Yama modlił się do Boga w związku z błędem, który popełnił. Ponieważ Pan kopnął, on teraz pragnął mieć Jego bliskość. Pan odpowiedział: „Kiedy zstąpię jako Awatar, przybądź i bądź ze Mną.” Kiedy Swami przybędzie w Nowej Formie, ten sam Yamadeva stanie się Jego posłańcem. On powie mi o przybyciu Swamiego. Swami nie jest zwyczajną Inkarnacją; On jest Najwyższym Absolutem, Bogiem wszystkich bogów i bogiń.

Wszyscy muszą kontemplować nad prawdziwym celem życia. Kiedy już go znajdziecie, prowadźcie swoje życie odpowiednio, aby osiągnąć cel.

23 marzec 2018 r. Medytacja w południe

Vasantha:         Swami, proszę, daj lekarstwo albo wylecz jedną dolegliwość.

Swami:               Nie martw się. Wszystko będzie wyleczone za kilka dni.

Vasantha:         Swami, jak dużo dałeś przedtem, teraz nie ma niczego.

Swami:               Nie płacz. Dam.

Vasantha:         Swami, chcę Ciebie, tylko Ciebie. Czy jest to źle?

Swami:               Nie, to nie jest zwyczajna Miłość, ani Miłość boga czy bogini. My jesteśmy Dwiema Połowami Jednego Ciała. Zatem zawsze tęsknisz za Mną i mówisz w ten sposób.

Vasantha:         Teraz rozumiem, Swami. Napiszę. Teraz piszę o wiedzy świata i o wiedzy duchowej.

Swami:                Tak, pisz. Ludzie interesują się tylko pospolitymi sprawami. Nie przykładają wagi do duchowości.

Koniec medytacji

Teraz zobaczmy. Ponieważ cierpię bardziej, poprosiłam Swamiego, aby dał lekarstwo. Moją jedyną modlitwą jest: „Kocham Ciebie, Swami. Chcę Ciebie.’ Jednakże ta Miłość nie jest zwyczajna. Nie jest to miłość świata, zwykłych ludzi; nie jest to miłość bogów ani bogiń. Miłość człowieka pozostaje tylko przez kilka dni i ulega wielu zmianom. Zazwyczaj Awatar zstępuje i pozostaje w Stanie Świadka. On nie wyraża intymnych Uczuć Miłości. Jednakże tymi Uczuciami Premy Swami obdarzył mnie. Mój umysł i Serce stale prosi o Niego. Jest tak, ponieważ My jesteśmy Dwojgiem, którzy przybyli od Jednego. Jesteśmy Połowami Jednego Ciała. Narodziłam się ze Swamiego; On odseparował Formę od Siebie i ja się narodziłam. Dopiero kiedy to ciało stanie się Jyothi i połączy się z powrotem w Nim, moje myśli ustaną. Swami powiedział, że wszyscy pogrążeni są tylko w sprawach doczesnych; nikt nie interesuje się duchowością. Swami sprawia, że piszę. Piszę tylko o sprawach duchowych.

Louis pojechał do Malezji i wrócił po pięciu dniach. Kiedy tam był, przebywał w hotelu i modlił się za mnie do Swamiego. W tym czasie znalazł mały, czerwony kamień w formie serca.

24 marzec 2018 r. Medytacja poranna

Vasantha:       Swami, mój Prabhu, Ty musisz przybyć. Nie mogę tego już dłużej wytrzymać.

Swami:              Swami, wczoraj Louis dał mi czerwony kamień, który znalazł po tym, jak modlił się do Ciebie. Co to jest?

Swami:               Jest to dla ciebie. Twoja Mądrość świeci jak tysiąc Słońc. To poprzez tę Światłość usuwasz ignorancję z Kali. To Światło Mądrości wyłoniło się z twojego Serca. Nikt na tym świecie nie może robić tak, jak ty zrobiłaś.

Vasantha:        Swami, tylko Ty robisz wszystko. Ja jestem pyłem kurzu Twoich Stóp.

Swami:              To twoja pokora daje tobie tę Wielką Moc. Zatrzymaj kamień.

Vasantha:        Gdyby kamień był większy, włożyłabym go na swoją Mangala Sutrę.

Swami:              Zrób coś i noś go.

Koniec medytacji

Teraz zobaczmy. Kamień jest bardzo piękny i jest w kształcie serca. Chociaż mały, ma wewnętrzny blask. Swami powiedział, że symbolizuje on Światło Mądrości, które wyłania się z mojego Serca. Ta Mądrość ma Światłość tysiąc Słońc i ma moc usunięcia ignorancji, rozproszenia ciemności Kali. Powiedziałam, że tylko Swami jest Światłością Miliona Słońc. Ja jestem jedynie pyłem kurzu Jego Stóp.

Sathya Poddar zrobił zdjęcie kamienia i posłał komuś ze swojej rodziny, kto na tym się zna. Powiedzieli: „Kamień jest fluorescencyjny i bez skazy. Może to być czerwony szafir, który pochodzi z kopalni Sri Lankan. Czerwone szafiry są bardzo rzadki i są fluorescencyjne.”

Krewni Sathya Poddara są ekspertami klejnotów. Mają kopalnię klejnotów. Ja mam Kopalnię Mądrości. Moja Kopalnia Mądrości zmienia Erę Kali na Sathya Yugę. Ponieważ nie mam uczucia ‘ja i moje’, dzielę się Mądrością ze wszystkimi. Kamień w kształcie serca wskazuje na Vishwa Brahma Garbha Kottam. Ten budynek jest Formą Uczuć Serca Swamiego i mojego. To poprzez związek tych Uczuć całe Uniwersum rodzi się Nam. Jest to Nowe Stworzenie. Swami poślubił mnie i troje dzieci się urodziło tylko dla tego Zadania. Kaveri symbolizuje Premę Radha Kryszna. Aravindan, Sathyę Sathya Sai. Zarówno Swami, jak i Aravindan – wzięli ciężar żądzy świata na Siebie. To miało wpływ na Nich i Oboje mieli operację biodra. Po operacji Obaj nie byli w stanie prawidłowo chodzić. To symbolizuje nieprawe zachowanie człowieka. Manivannan symbolizuje Mądrość. Tylko Światło Mądrości może zniszczyć ignorancję. Wszyscy troje narodzili się i symbolizują: Prema, Sathya i Jnana. W Nowym Stworzeniu każda Jiva będzie wypełniona tymi cechami.

O O O O

 

 

ROZDZIAŁ 5

Zarabianie pieniędzy nie może być celem dobrej edukacji. Zdobycie dobrych cech może być tylko jedynym celem edukacji.

Człowiek Kali Yugi zainteresowany jest tylko pieniędzmi, pieniędzmi i coraz większymi pieniędzmi. Pieniądze nie są przydatne w życiu duchowym. Nie mogą odkupić ciebie z cyklu narodzin i śmierci. Aleksander Wielki zademonstrował tę prawdę, kiedy leżał, umierając. Poprosił, aby jego ręce były tak ułożone, żeby wszystkim pokazać; chociaż podbił wiele krajów i zdobył duże bogactwo, opuszczał świat z pustymi rękoma.

Tylko dobre cechy możemy zyskać w życiu, które będą szły za nami w naszej podróży po śmierci. Harischandra zawsze trzymał się Prawdy, nigdy nie wypowiedział kłamstwa. Dlatego jego imię stało się Sathya Harischandra. Ponieważ Yudisthira zawsze szedł ścieżką Dharmy, jego imieniem stało się Dharmaraja, Król Dharmy. To tylko wskutek dobrych cech znaleźli oni miejsce w historii.

24 marzec 2018 r. Medytacja wieczorna

Vasantha:       Swami, mówiłam o Twojej chwale od rana od chwili obecnej; teraz Ty mów do mnie.

Swami:              Och, teraz jest Moja kolej, prawda? Przyjdź…

Vasantha:       Swami, przeczytałam o Nala i Damayanthi.

Swami:              Porównaj ich opowieść z Naszą.

Vasantha:        Jak, Swami?

Swami:               Nasze zaślubiny odbyły się i narodziły się dzieci. Odszedłem, a potem byłem w Ciele Maya. Ty płakałaś i płakałaś. Na koniec opuściłem Ciało i przybędę ponownie w Nowym.

Vasantha:         Dobrze, Swami. Pokazałeś wszystkim Mangalyę z Łabędziem, która należała do Damayanthi. Wczoraj dałeś Mangalyę z Sercem.

Swami:              Tak, Mangalya Serca wskazuje na Vishwa Brahma Garbha Kottam.

Vasantha:        Swami, przyślij łabędzia, aby rozmawiał ze mną!

Swami:              Przyślę Kaladevę jako posłańca.

Vasantha:        Swami, jak połączyć z Matką Sitą?

Swami:              Ona weszła w Ogień na pięć minut, a ty jesteś stale w Ogniu.

Vasantha:        Dobrze, Swami, przybądź na bhadżany i pobłogosław wszystkich.

Swami:              Przybędę i pobłogosławię.

Koniec medytacji

Teraz zobaczmy. Mówię o chwale Swamiego od rana do nocy. Może to być poprzez dyktowanie, pisanie, zapisywanie na komputerze itd. Ale tylko w medytacji On rozmawia ze mną. Louis przyniósł komiks o Nalai Damayanthi, który przeczytałam. Swami poprosił mnie, abym porównała opowieść o nich z Naszą.

Swami poślubił mnie, będąc w innej Formie, kiedy byłam młoda. Nie wiedziałam o tym w tamtym czasie; On ujawnił to dopiero wiele lat później. Pragnęłam poślubić tylko Boga, ale zostałam przez Niego oszukana. Ten, którego ‘poślubiłam’, znaleziony został wśród krewnych. Przed ślubem wyjechałam, aby uczyć się w Madurai i byłam pierwszą osobą ze wsi, która zdała do SSLC. Mój ojciec chciał, abym kontynuowała naukę i uczyła się, żeby zostać lekarką, jednak ja chciałam tylko życia duchowego. Nie chciałam już więcej uczyć się. Postanowiono więc zaaranżować mój ślub. Wyselekcjonowano trzech chłopców; syna wuja ze strony mojego ojca i krewnego z innej wsi oraz dalekiego krewnego, który mieszkał w naszej wsi. Ostatni chłopiec zawsze pomagał mojemu ojcu w działalności służebnej oraz w dystrybucji darmowych lekarstw. Ponieważ czułam, że ma on dobry charakter, wybrałam jego. Kiedy przyjechaliśmy do Aszramu, Swami ujawnił, że to Jego Boskość weszła w tamtą formę w dniu naszego ślubu. Poślubiłam więc tylko Swamiego. Podobnie jak Swami, ten chłopiec uczył się tylko do dziewiątej klasy, a potem wyrzucił wszystkie książki. W dniu naszego ślubu skorpion ukąsił go, kiedy wracaliśmy do naszego domu. Musiał on wrócić do swojego domu. Swami powiedział, że był to czas, kiedy Jego Całkowita Boskość weszła w jego ciało.

Po przybyciu do Aszramu Swami poprosił mnie, abym porównała swoje ślubne zdjęcie z  Jego zdjęciem z młodości. Zestawiliśmy ze sobą połowę zdjęcia Swamiego i połowę zdjęcia tego, którego poślubiłam; dwie połowy były identyczne. Swami powiedział, iż jest to dowód, że tylko On poślubił mnie, w tamtej formie. Prowadziłam szczęśliwe małżeńskie życie przez sześć lat, w trakcie których urodziło się troje dzieci. Swami powiedział, że po tym zabrał On Swoją Pełną Boskość z tamtej formy i pozostawił tylko jeden Aspekt. Zaczęłam wykonywać intensywną sadhanę, aby osiągnąć Boga. Swami pozostawił jeden Aspekt tak jak Sri Rama z dwunastoma Atrybutami, dając po jednym Aspekcie swoim Braciom i jeden Aspekt Hanuanowi.

Swami zaczął rozmawiać ze mną w medytacji w 1996 r. Wtedy to stworzył On Srebrną Wyspę dla nas, abyśmy mogli być razem sami. Na wyspie był rozmawiający łabędź! W 2003 r. Prawdziwe Ciało Swamiego weszło we mnie, a Forma Maya pozostała w Puttaparthi. To Ciało Maya opuściło świat. Nieustannie płakałam z tego powodu i pozostaję tutaj, czekając na Jego powrót.

Awatarzy nie rodzą się, ani nie umierają. Swami po prostu opuścił Formę Maya. Płaczę już od siedmiu lat, czekając na Jego powrót. To Swami poprosił mnie, abym skonsultowała Nadis (Liście Palmowe – tłum.); tam wszyscy mędrcy, świeci i siddhowie oświadczają, że On powróci. Zostało to powiedziane zarówno w Swamiego, jak i w moim Nadi.

Nala i Damayanthi pobrali się. Po narodzinach dzieci Nala zostawił ją w lesie. Swami zostawił mnie w lesie tego świata. Płakałam do Boga jako dziecko: „Dlaczego zostawiłeś mnie samą w lesie pełnym dzikich zwierząt?” Nala przybrał inną formę, aby nikt go nie rozpoznał. Dopiero na koniec powróciła jego prawdziwa forma. Tak samo Swami opuścił Formę Maya i powróci teraz w Swoim Prawdziwym Ciele. Kiedyś Swami zmaterializował Mangalyę, którą nosiła Damayanthi w czasie ślubu. Pokazał On wszystkim obecnym. Swami teraz przysłał Mangalyę Serca, utworzoną z bardzo rzadkiego klejnotu. Ponieważ łabędź był posłańcem między Nala i Damayanthi, ona nosiła Mangalyę w kształcie łabędzia. Kamień w kształcie Serca wskazuje na związek Swamiego ze mną i jest to Nasza Mangalya. Kiedy Swami wróci, przyśle On Kaladevę jako posłańca. Ponieważ Yamadeva nie cierpiał za błąd, jaki popełnił przy Markandeyi. Prosił On o wybaczenie i pragnie być blisko Swamiego. Stąd też stanie się posłańcem. W taki oto sposób opowieść o Nala i Daayanthi łączy się ze Swamim i ze mną.

Swami odseparował Formę od Siebie dla Zadania Wyzwolenia Świata. Stanie się zadość tej Łasce poprzez wzięcie przez nas Karmy wszystkich i poprzez cierpienie.

Powinniśmy zdobywać dobre cechy, a nie pieniądze. To jest cel edukacji.

Jaki jest pożytek z posiadania niekończących się liter po twoim imieniu? Bhanusree była lekarką, która kierowała państwowym szpitalem. Chociaż wciąż młoda, wyrzekła się wszystkiego, aby stać się wędrującą sanyasi. Podjęła postanowienie o zachowywaniu ciszy, nie je posiłków w stałej formie i przyjmuje tylko płyny. Ma w życiu tylko jeden cel i jest nim osiągnięcie Boga. Obecnie lekarze zdobywają kwalifikacje, a potem wyjeżdżają i dokształcają się, uzyskując więcej stopni. Jaki jest pożytek z imienia, sławy oraz z tej nie kończącej się edukacji? Nic nie pójdzie z tobą, kiedy opuścisz ten świat. Pragnienie świata tylko prowadzi do ponownych narodzin.

Sathya Poddar również zrezygnował z wysokiego stanowiska w Delhi, wyrzekając się wszystkiego. Oboje piszą moje rozdziały, które wypełnione są tylko sprawami duchowymi. Oboje znają prawdziwy cel edukacji.

Podporządkowanie owoców działania Panu jest prawdziwym poświęceniem.

Zazwyczaj człowiek wykonuje czynności, skupiając uwagę tylko na owocach. Owoce są przyczyną pragnień. Pragnienie jest powodem ponownych narodzin. Człowiek zaangażowany jest w naukę, pracując dla zarobków, zdobycia imienia, sławy, pozycji itd. Bazą tego wszystkiego jest pragnienie. Człowiek nie wykonuje czynności bez pragnienia owoców. Stąd Swami mówi, że prawdziwe poświęcenie oznacza ofiarowanie owoców działania Bogu. Aby to zrobić, najpierw musimy całkowicie podporządkować się Bogu. Człowiek nie ma chęci poświęcenia czegokolwiek. Jak wiele wysiłku on podejmuje dla swojej rodziny? Czy ktoś poświęca coś w zamian?

Najlepszym przykładem, aby pokazać to w życiu, jest Ratnakara, rabuś na drodze. Ratnakara żył, okradając innych. Pewnego dnia Narada zapytał go: „Dlaczego prowadzisz takie grzeszne życie?” Ratnakara odpowiedział, że potrzebował pieniędzy, aby żyć i troszczyć się o swoją rodzinę. Narada wówczas zapytał go: „Czy ktoś w twojej rodzinie gotowy jest wziąć na siebie twój grzech?” Kiedy Ratnakara poszedł do domu, postawił każdemu to pytanie i wszyscy odpowiedzieli: „Twoim obowiązkiem jest chronić nas. Grzech jest twój. Co możemy zrobić?” Ratnakara bezzwłocznie wyrzekł się wszystkiego i wrócił do Narady, który powiedział jemu, aby recytował Imię Ramy. Jednakże ze względu na wiele grzechów, które popełnił, nie był w stanie recytować. Narada wówczas powiedział jemu, aby zamiast tego recytował: ‘Mara, Mara, Mara’. On nieustannie recytował i stał się całkowicie zaabsorbowany; utworzyło się mrowisko wokół jego ciała. Kiedy urzeczywistnił Prawdę, wyłonił się jako Valmiki, słynny mędrzec. To Valmiki utworzył „Ramayanę”.

Spójrzmy na moje życie. Poświęciłam wszystko, chcąc tylko Boga. Swami powiedział mi, że jestem Radha, Jego Shakthi itd. Jednakże odepchnęłam to wszystko. Następnie On powiedział: „Ty jesteś Gayatri, Savitri, Saraswathi.” Odrzuciłam to wszystko jako ‘stanowiska’ i kontynuowałam sadhanę. Swami wtenczas powiedział mi, ze poprzez to poświęcenie Moc mojej pokuty wzrosła. Powiedział, że moje Moce zrobią ze mnie Awatara. Płakałam do Niego, mówiąc: „Zabierz wszystkie Moce i zrób mnie pustą. Nie chcę niczego.” Następnie dałam wszystkie swoje Moce Jemu, a On wypełnił mnie Swoją Prawdą.

Ludzie świata tęsknią za imieniem, sławą, pieniędzmi i edukacją. Nie tęskniłam za niczym takim i pozostawałam w nieustannych myślach o Bogu. Wskutek tego On dał mi wszystko. Studiujesz, aby zdobyć stopień naukowy. Wszyscy uczniowie modlą się do Saraswathi. Swami powiedział mi: „Ty jesteś Jnana Saraswathi”. To również odepchnęłam. Ludzie spędzają czas, goniąc za pieniędzmi dzień i noc. Swami powiedział mi: „Ty jesteś Lakshmi, Boginią bogactwa.” To także odepchnęłam. Dałam wielu ludziom Shakthis: Durga Shakthi, Danvanthri Shakthi, Saraswathi Shakthi, Savithri Shakthi itd. Chociaż posiadałam wszystkie te Moce, odepchnęłam je. To jest prawdziwe poświęcenie.

Ludzie świata tęsknią za imieniem i sławą. Wszystko to jest nieprawdziwe i tylko powoduje, że człowiek marnuje swoje życie. Tylko sadhana obdarza radością.

25 marzec 2018 r. Medytacja wieczorna

Vasantha:       Swami, piszę teraz o Nala i Damayanthi i jak porównać to z Naszym życiem. Jak napisać o Nalayini?

Swami:                Napisz, jak Nalayini spowodowała, że Słońce nie wzeszło. Twoja czystość powoduje, że Słońca powstają w umysłach wszystkich 580 crores ludzi.

Vasantha:          Dobrze, Swami, teraz rozumiem. Napiszę.

Koniec medytacji

Teraz zobaczmy. Swami poprosił mnie, aby napisać, porównując życie wielkich kobiet Czystości z moim. Nalayini sprawiła, że Słońce nie wzeszło. Spójrzmy na opowieść, jak to się zdarzyło. Mąż Nalayini był chory na trąd. Nosiła go w koszu na głowie i chodziła z miejsca na miejsce. Pewnego dnia, gdy przechodziła przez las, kosz przypadkowo dotknął riszich, którzy odprawiali pokutę, stojąc nogami do góry, w drzewie. Riszi zezłościli się i rzucili klątwę na jej męża, aby zmarł, zanim Słońce wzejdzie. Ponieważ była ona kobietą wielkiej Czystości, powiedziała Słońcu, aby nie wschodziło następnego dnia. Następnego dnia wszyscy pozostawali w ciemności, ponieważ Słońce nie wzeszło. Swami powiedział, że mojej Czystości wystarczy, aby spowodować, że Słońce wzejdzie w umysłach 580 crores ludzi. Wszyscy w Kali są w ciemności ignorancji i spędzają czas, biegając za imieniem, sławą, bogactwem, pozycją itd. Pragnienia tego rodzą przywiązanie. Przywiązanie przybywa z uczuć ‘ja i moje’. Ten najpotężniejszy Bóg zstąpił na Ziemię i nauczał 84 lata o prawdziwym celu narodzin. Narodziny dano tylko po to, aby już więcej się nie narodzić. Wszyscy muszą obudzić się i prowadzić życie duchowe.

Swami odseparował Formę od Siebie i ja się narodziłam. Płakałam z tęsknoty za Bogiem od dzieciństwa. Po odprawianiu pokuty przez całe życie, Swami obdarzył mnie Mukthi. Jednak odmówiłam zaakceptowania tego i poprosiłam, aby On wyzwolił wszystkich na świecie. To pragnienie powstało we mnie wskutek mojej natury do dzielenia się. Nigdy nie mogę radować się niczym sama. Aby stało się zadość tej Łasce, Swami i ja musimy brać na Siebie Karmę świata. Tylko wtedy, kiedy ktoś uwolni się od wpływu Prawa Karmicznego, osiągnie Wyzwolenie. Jest to Zadanie Swamiego. Przybyłam, aby usunąć ignorancję i sprawić, aby umysł każdego lśnił Słońcem Mądrości. W taki oto sposób moje życie można porównać do życia Nalayini.

Spójrzmy na Savitri. Savitri była żoną Satyavana. Przeznaczeniem Satyavana  było umrzeć młodo. Savitri wiedziała o tym, mimo to poślubiła go. Satyavan zmarł w lesie. Savitri zobaczyła, jak Yama zabiera życie jej męża i szła za Nim, aby odebrać męża. Savitri sprzeczała się z Yamadevą, który w końcu zwrócił życie jej mężowi.

Bhagawan Sathya Sai opuścił Swoje Ciało, a ja pozostaję tutaj, nieustannie płacząc, chcąc przyprowadzić Go z powrotem. Swami poprosił mnie, abym porównała swoje życie z życiem Savitri, ale jak ja mogę? Wszyscy mędrcy, święci i siddhowie oznajmiają, że przyprowadzę Swamiego z powrotem swoim blaskiem i płaczem. Swami potwierdził to samo. Wszystko to jest dla Jego Zadania. Swami obiecał mi, że On wróci, a jeżeli nie wróciłby, to jak Stupa i Garbha Kottam funkcjonowałyby? Dopiero po Jego powrocie rozpocznie się Zadanie wprowadzania Nowego Stworzenia i Sathya Yugi. Wtedy świat się zmieni i stanie się Niebem. Zakończy się Kali i rozpocznie się Złota Era. W tej Nowej Erze wszyscy osiągną Stan Jeevan Muktha. To jest Zadanie Swamiego. To się zdarzy. Gdyby Swami nie miał powrócić, nie mogłabym pozostawać w tym ciele. To jest dowód. Moje istnienie tutaj jest wskazówką, że Swami wróci na świat. Swami i ja jesteśmy Dwojgiem, którzy przybyli od Jednego. Jesteśmy Połowami Jednego Ciała. Jesteśmy Jedną Siłą Życia. Udowodnię, że urodziłam się tylko z Niego w swoich ostatnich chwilach, kiedy moje ciało przetransformuje się na Jyothi i połączy się w Nim. Wrócę na Miejsce, z którego przybyłam. To pokazuje mój Najwyższy Stan Czystości.

Urodziłam się ze Swamiego, poślubiłam Go i połączę się z powrotem w Nim. To ta Czystość robi z każdego mężczyzny Sathya Sai, a z każdej kobiety Vasanthę; wszyscy będą wypełnieni Naszymi Uczuciami.

Wzięłam od wszystkich dobre cechy i nauczyłam się od każdego lekcji. Dlatego posiadam tylko dobre cechy. To poprzez moją edukację teraz wszyscy osiągają Wyzwolenie.

O O O O

ROZDZIAŁ 6

WIBRACJE GWIAZDY DAJĄ WYZWOLENIE

…Edukacja Powinna Budować Charakter…

Swami powiedział, że celem edukacji jest budowanie charakteru. Nie ma pożytku gromadzenie stopni, bez charakteru wszystko jest bez pożytku. Swami wyjaśnił to i powiedział: „Człowiek musi starać się poznać Atmiczną Zasadę. Na drodze ku urzeczywistnieniu Jaźni człowiek musi być w stanie stawić czoła przeszkodom i trudnościom. Urzeczywistnienie Jaźni czyli wiedza o Jaźni jest prawdziwą wiedzą. Wiedza o świecie nie może obdarzyć trwałą radością.

Swami nauczał tego przesłania 84 lata i zademonstrował to poprzez Swoje życie. Ja kocham tylko wiedzę o Jaźni, Wiedzę Atmiczną. Tęskniłam tylko za tym, aby słuchać opowieści o Panu i Jego bhakthach. Te opowieści o oddaniu zostały głęboko wyryte w moim umyśle. Gdy dorosłam, kontynuowałam czytanie książek o oddaniu i odwiedzałam wielu świętych oraz urzeczywistnione Dusze. Ponieważ bałam się starości i choroby, uchwyciłam się mocno Boga. Będąc w wieku 23. lat, wyrzekłam się wszystkiego i podjęłam wiele postanowień. Przestałam patrzeć w lustro, nosić kosztowne sari i ozdoby. Stałe patrzenie w lustro jest powodem powstawania  przywiązania do ciała oraz uczuć ‘ja’, ego. Człowiek utożsamia się z widokiem, który widzi i myśli: ‘Jestem gruby, jestem szczupły, jestem piękny’ itd. Wtenczas powstaje pragnienie, aby odwiedzić salon piękności i zrobić z siebie ‘piękność’. Świat jest lustrem, które odbija nam to, jacy jesteśmy. Widać to na przykładzie Duryodhany i Dharmarajy. Ponieważ Duryodhana był zły, widział, że wszyscy na świecie są tacy sami. Ponieważ Dharmaraja był dobry, mógł widzieć tylko dobro we wszystkich.

Spójrzmy na postanowienia, jakie podjęłam. Przestałam chodzić do kona, czytać powieści, nosiłam sari tylko za 30 rupii, nie nosiłam biżuterii i nigdy nie szukałam wad u innych. Podejmując te postanowienia, podjęłam również wysiłek, aby polepszyć swój charakter i karałam siebie za błąd, jaki popełniłam. Karałam również siebie za błędy popełnione przez moje dzieci. Codziennie pisałam pamiętnik samoanalizy, aby pomóc sobie znaleźć swoje wady i zachęciłam swoje dzieci, aby robiły to samo. Pod koniec każdego tygodnia przeglądałam nasze błędy i nagradzałam dziecko, które miało najlepsze zachowanie. Karałam siebie, jedząc posiłek bez soli albo spożywając tylko jeden posiłek dziennie. Po wielu latach intensywnej sadhany i pokuty Bhagawan Sathya Sai wszedł w moje życie, a ja przybyłam do Aszramu.   

To tutaj moja pokuta była kontynuowana i moje uczucia wylewały się. Pewnego dnia płakałam do Swamiego, że wszyscy na świecie muszą urodzić się Jemu i mnie; wszyscy na świecie są moimi dziećmi. Chciałam, aby wszyscy weszli w moje Łono. Moje dzieci powinny jeść tylko pożywienie Sai, które jem oraz pić Sai Rasa, którą ja piję. Tym Łonem jest Vishwa Brahma Garbha Kottam. Te Uczucia powstały we mnie z pragnienia, aby wszyscy na świecie zostali wyzwoleni. Aby stało się zadość tej Łasce, Swami i ja musimy brać Karmę wszystkich. Karzemy Siebie za błędy, które popełniły nasze dzieci. W ten sposób odkupujemy wszystkich. Tak wychowałam swoich troje dzieci i teraz pragnę zrobić to samo dla dzieci świata. Swami i ja bierzemy ich grzechy i obdarzamy Jeevan Mukthi.

26 marzec 2018 r. Medytacja popołudniowa

Vasantha:       Swami, kto jest posłańcem, czy jest to Madhusudana?

Swami:             Nie, jest ktoś inny.

Vasantha:      Dobrze, Swami, o której kobiecie Czystości mam teraz napisać?

Swami:            Napisz o Arundhathi; ona stała się Gwiazdą wskutek swojej Czystości. Twoje Wibracje Gwiazdy wchodzą w każdego i we wszystko, budząc we wszystkich Świadomość Sai.

Vasantha:      Dobrze, Swami, napiszę. Proszę, przybądź wkrótce, Swami, to nie jest tylko moje życzenie.

Swami:            Przybędę.

Koniec medytacji

Teraz zobaczmy. Kiedy zapytałam Swamiego , kto jest Kaladeva, On nie powiedział mi. Arundhathi jest żoną Mędrca Vashista. Zyskała sławę dzięki wysokiemu Stanowi Czystości i wskutek tego osiągnęła Stan Gwiazdy. Na koniec hinduskiej ceremonii zaślubin pan młody stawia stopę panny młodej na kole żarna, a drugą ręką wskazuje na Gwiazdę Arundhathi, aby patrzyła na nią. Ma to jej przypominać, aby była taka jak Arundhathi, a nie Ahalya, żona Mędrca Gautama, która została zamieniona w kamień. Cierpiała w ten sposób z powodu utraty Czystości. Opisany rytuał zgodny jest ze starożytną tradycją Bharatu (Indii – tłum.).

Wskutek swojej Najwyższej Czystości, którą praktykowałam całe życie, widzę wszystkich jako Bhagawana Sathya Sai. Odcinam znaczenie świata wszystkiemu, co widzę lub słyszę i łączę z Bogiem. Zawsze kontroluję umysł, zmysły i intelekt. Poprzez to oczyściłam wszystko, a następnie połączyłam je z Sathya Sai w Jaskini Vashista w 2002 r. Po czym przyjechaliśmy do Aszramu. Tutaj zbudowaliśmy Stupę Mukthi, która jest Fizyczną Formą mojej Kundalini. Po osiągnięciu Sahasrary krople Amrithy kapią do ciała Jivy i obdarzają Nieśmiertelnością. Powiedziałam Swamiemu, że nie chcę, aby choć jedna kropla Nektaru wpadła do środka, lecz musi wyłonić się na zewnątrz i być wykorzystana dla dobra wszystkich. Ta Amritha wypełnia świat, wychodząc przez Stupę jako Wibracje Gwiazdy. To budzi Boską Świadomość u wszystkich i wszyscy stają się całkowicie przebudzeni do Swamiego. Tym przebudzeniem jest Stan Jeevan Muktha. Wszystko to dzieje się poprzez moją Najwyższą Czystość.

Kiedy zapytałam Swamiego o Matkę Sitę, powiedział On, że weszła Ona w Ogień na kilka chwil, podczas gdy ja całe swoje życie wchodzę w Ogień. Przed zaślubinami Rama i Laksmana szli ulicami Mithili. W tym czasie Sita była na tarasie pałacu i zobaczyła Ramę; Rama również zobaczył Ją. W nocy Rama myślał: „Dlaczego twarz tej dziewczyny pojawiła się przede Mną? Dlaczego myślę o Niej? Może Moim przeznaczeniem jest poślubienie jej? Tak być musi, ponieważ Mój umysł nigdy nie zbacza z Dharmy.” Sita miała takie same myśli. W czasie Swayamvary Sity tylko Rama podniósł Łuk Shivy, łamiąc Go. Tak więc Rama wygrał Sitę i poślubił Ją. Jak u Sity i Ramy, mój umysł nigdy nie odstępuje od Dharmy, nawet na poziomie umysłu. Na tym świecie wszyscy odstępują od Dharmy. Mężczyźni myślą o kobietach, kobiety myślą o mężczyznach. Ravana uprowadził Sitę i trzymał ją uwięzioną przez dziesięć miesięcy. Kiedy bitwa się zakończyła, Sitę uratowano. Rama poprosił Sitę, aby weszła w Ogień. Chociaż wiedział On, że Jej Czystość jest kompletna, chciał pokazać Jej stan światu. Sita weszła w Ogień i pozostała nietknięta. Kiedy Sita była w Ogniu, forma Dasarathy  była na niebie i powiedział on Ramie, aby zaakceptował Ją. Następnie wszyscy wrócili do Ayodhyi. Rama został koronowany i wszyscy żyli szczęśliwie. Pewnego dnia pracz ignorant źle mówił o Sicie. Słysząc te słowa, Rama odesłał ciężarną Żonę do lasu. Tam Sita mieszkała w Aszramie Valmiki oraz urodziła Lavę i Kushę. Po wielu latach Rama dowiedział się, kim są Jego synowie i wezwał ich oraz Sitę z powrotem do Ayodhyi. Sita odmówiła i zamiast tego modliła się do Matki Ziemi, aby zabrała ją z powrotem. Rama koronował Swoich synów i również opuścił świat. Rodzina nigdy nie połączyła się i czas Awatara Ramy zakończył się.

Jako dziecko zawsze zastanawiałam się, dlaczego Rama odesłał ciężarną Sitę do lasu, chociaż wiedział o Jej Czystości. Dlaczego tamten ignorant wszedł w życie Boga? Rama wiedział o Czystości Sity, dlaczego odesłał Ją do lasu? Kontemplowałam nad tymi pytaniami i uświadomiłam sobie, że Bóg może żyć szczęśliwie na Ziemi, jeżeli nie ma ludzi ignorantów. Dlatego Swami przywiódł mnie tutaj, dla Swojego Zadania.

Moje pragnienie, aby poślubić Boga, zaczęło się, kiedy byłam małym dzieckiem. Dlatego Swami i ja zmieniamy świat. Na tym nowym świecie nie będzie ignorancji. Wszyscy będą Jnani.

26 marzec 2018 r. Medytacja wieczorna

Vasantha:         Swami, przedtem nie szukałam wad u  nikogo. Dlaczego teraz znajduję wady u innych?

Swami:               Mówisz coś tylko wtedy, kiedy nie jest to zrobione perfekcyjnie. Jeżeli oni zmienią się, będzie korzyść. Jeżeli się nie zmienią, jest to ich przeznaczenie.

Vasantha:         Swami, przedtem napisałam jak i kiedy osoba jest sama, jest spokojna, ale staje się przybita, kiedy słychać dźwięk. Eddy przypomniał mi o tej opowieści, którą napisałam.

Swami:              Tak, to jest poprawne.

Vasantha:        Swami, proszę, daj mi siłę, abym robiła wszystko sama i nie była uzależniona od innych.

Swami:             Tak, wkrótce wszystko będziesz robiła sama.

Koniec medytacji

Teraz zobaczmy. W poprzednim rozdziale powiedziałam, że chcę być wędrownym sanyasi jak tek Bhanusree. Swami powiedział mi, że żyję tutaj tylko dla Jego Zadania. Prosiłam Bhanusree, aby pozostawała tutaj, wzięła odpowiedzialność za jedną świątynię i pisała dla mnie codziennie. Ona stwierdziła, że chce tylko skupić się na Bogu. To wprawiło mnie w śmiech. Wówczas Eddy przypomniał mi opowieść, którą napisałam w „Sai Gita Pravachanam”. Kiedyś sanyasi mieszkał sam w lesie. Zawsze był spokojny, medytując. Pewnego dnia udał się do pobliskiej wsi, aby prosić o jałmużnę. W tym czasie usłyszał, jak dziecko głośno bawi się zasuwą drzwi. Nie będąc w stanie znieść tego hałasu, gniewnie krzyknął: „Co to dziecko robi?!” Jaki jest pożytek z pokutowania samemu w lesie, jeżeli nie jesteś w stanie znieść jak dziecko się bawi? Dziecko było pogrążone w dźwięku, co nazywa się Nada Brahman. Kiedy znika każdy inny dźwięk i ktoś staje się zaabsorobowany jak tamto dziecko, jest to jak Dźwięk Brahmana. Jaki jest więc pożytek z przebywania w samotności w lesie? Bóg jest wszędzie, w każdym i we wszystkim. Widać to w życiu wielbicieli Pandurangi, którzy byli pogrążeni w swojej pracy. Pochodzili oni z każdego zawodu i grupy społecznej. Garncarz, rzeźnik, fryzjer, tkacz, kuśnierz i gospodyni domowa – wszyscy znaleźli Boga. Nie ma znaczenia, na jakim etapie życia jesteś, wykonuj przypisane sobie obowiązki perfekcyjnie i ofiaruj je Bogu. Tego nauczał Swami 84 lata.

Wczoraj była wielka uroczystość w Aszramie. W tamtym czasie kapłani śpiewali i grały instrumenty. Te piękne dźwięki przyciągają Boga. Chociaż nie poszłam na uroczystość, słuchałam w swoim pokoju pięknej muzyki. Vimala przyszła do mojego pokoju, tańcząc i zastanawiałam się: ‘Jest to Devaloka?’ W Devaloce niebiańscy muzycy grają, a Apsara tańczy. Dziecko w opowieści było pogrążone w Nada Brahmanie.  Sanyasi słyszał tylko hałas zamka posuwanego tam i z powrotem. Jaki jest pożytek z pokuty sanyasi? Nie ma pożytku, jeżeli można radować się błogością doświadczaną tylko samotnie w lesie. Kiedy przybył on do miasta, nie mógł tolerować hałasu małego dziecka. To nie jest prawdziwy sanyasi. Musimy być jak Jadabaratha, który udowodnił, że jest wielkim Jnani i pozostał nietknięty przez nic.

Przedtem nigdy nie szukałam wad u innych. Teraz, ponieważ inni troszczą się o wszystkie moje potrzeby, czasami czuję się skrzywdzona ich niedoskonałymi czynnościami. Ponieważ to mnie załamuje, mówię im. Kiedy płakałam do Swamiego w związku z tym, On powiedział, że jeżeli oni zmienią się, odniosą korzyść, jeżeli nie, jest to ich przeznaczenie. Dlatego modliłam się do Swamiego, aby dał mi siłę, żebym wszystko robiła sama. Dlaczego mam zależeć od innych, jeżeli męczy ich usługiwanie mi?

26 marzec 2018 r. Medytacja poranna

Vasantha:       Swami, mój Prabhu, nikt mi nie wierzy.

Swami:              Nie mów w ten sposób. Ty jesteś Moją Shakthi. Nie ma znaczenia, czy oni wierzą, czy nie.

Vasantha:        Swami, nie powiedziałeś otwarcie o Naszym związku, wszystko zostało zrobione w sekrecie. Dlaczego zatem mają mi wierzyć?

Swami:              Przybędę i pokażę światu, kim jesteś oraz Prawdę o Naszym związku.

Vasantha:        Swami, kiedyś zobaczyli, jak kamienują kobietę. Wszyscy powiedzieli, że ta kobieta jest prostytutką. Teraz kamienują mnie słowami.

Swami:              Nie martw się. Ja zawsze jestem z tobą.

Vasantha:        Tak, Swami, powinnam być jak Jadabaratha, bez wpływu na to, co inni mówią.

Swami:               Tak, żyj w ten sposób. Przybędę i pokażę światu, kim ty jesteś.

Vasantha:         Swami, dzisiaj odprawili Yagnę. Proszę, pobłogosław ich. Wszystko jest dla Twojego Zadania.

Swami:                Cokolwiek robi się tutaj, jest dla Mojego Zadania. Nie martw się. Skup uwagę na pisaniu.

Vasantha:          Tak, Swami.

Koniec medytacji

Teraz zobaczmy. Płakałam i myślałam: ‘Dlaczego żyć, jeżeli ludzie nie wierzą mi?’ Swami nie oświadczył światu, kim jestem i nie podał Prawdy o Naszym związku. Jednakże Swami powiedział: „Nie ma znaczenia czy inni wierzą, czy nie. Nasze uczucia wychodzą przez Stupę, zmieniając świat.’ Stupa została zbudowana naprzeciwko mojego pokoju. To Uczucia, które powstają w Naszych rozmowach, które wychodzą w świat jako wibracje. Te wibracje wchodzą we wszystko i zmieniają Stworzenie. Nie ma znaczenia, o co proszę Swamiego, to jest zawsze Jego odpowiedź.

Kiedyś Jezus szedł wśród ludzi. Zobaczył zgromadzonych ludzi, którzy chcieli ukamienować prostytutkę. Jezus zwrócił się do tłumu i poprosił: „Niechaj ten, kto jest bez grzechu, pierwszy rzuci kamień.” Nikt nie rzucił kamieniem i tłum się rozproszył. Wiele ludzi zadaje mi pytania; czuję, że są one jak kamienie ciskane we mnie. Oni nie wierzą w moje słowa. Ich słowa są jak kamienie, które uderzają we mnie. Myśląc w ten sposób, nie spałam całą noc i płakałam do Swamiego. Dlaczego ta kara dla mnie?

Wielki poeta Thiruvallavar powiedział w kuplecie:

….Rana spowodowana przez ogień zagoi się po pewnym czasie, ale rana zrobiona językiem nigdy się nie zagoi…

To jest moje życie. Co mogę zrobić? Kiedy Swami wróci, On ujawni, kim jestem i Świętą Więź, która istnieje między Nim a mną. Dopiero wtedy świat uwierzy.

Wczoraj poprosiłam Swamiego, aby pobłogosławił Yagnę. Powiedział On, że wszystko, co dzieje się tutaj, jest dla Jego Zadania; wszystko jest Jego Odpowiedzialnością.

O O O

ROZDZIAŁ 7: MANGALA SUTRA W DRZEWIE

…Słuchaj tego, co dobre, postrzegaj dobro, myśl dobrze, wtedy dostaniesz Łaskę Boga, gdyż wszystkie złe tendencje zostaną wykorzenione…

Swami nauczał tego przesłania całe Swoje życie. Słuchanie tego, co dobre, oznacza słuchanie satsangu. Na satsangu słyszymy to, co jest dobre. Swami zawsze śpiewał następującą zwrotkę:

Satasangatwe Nissangatwan

Nissangatwe Nirmohatwan

Nirmohatwe Nischalatattwam

Nischalatattwe Jivanmukthi

 

Oznacza to, że słuchanie satsangu trzyma człowieka w dobrym towarzystwie. To poprzez dobre towarzystwo człowiek staje się oderwany od wszystkiego. Przywiązanie powstaje wskutek uczuć ‘ja i moje’. To ‘ja i moje’ sprawia, że czynności są samolubne. Samolubstwo powoduje iluzję. Kiedy opuszczamy świat, niczego  nie zabieramy ze sobą. Jest wiele opowieści, które pokazują, jak przywiązanie nie daje trwałej radości. Stąd jakąkolwiek czynność wykonujecie, róbcie to radośnie, wolni od przywiązania. Poprzez to można przezwyciężyć ignorancję. ‘Moha’ znaczy przywiązanie, Nimohatwan znaczy oderwanie. Oderwanie prowadzi człowieka do tego, że posiada stały, nie chwiejący się, spokojny stan umysłu. Jest to Wyzwolenie.

Mamy satsang w Aszramie codziennie. Jednak bez kontemplacji i należytego zrozumienia, jaki jest pożytek? Kiedy przychodzą wątpliwości, powstają pytania. Trzeba je wyjaśnić dla odpowiedniego zrozumienia, w przeciwnym razie nie ma pożytku. Dzień spędza się na jedzeniu, spaniu, piciu itd. – wszystko robione jest rutynowo. Teraz satsang przebiega w taki sam sposób. Gdzie jest korzyść? Jaki jest pożytek? Kiedy jesteś głodny, jesz. Kiedy przychodzi pragnienie, pijesz wodę. Kiedy czujesz się zmęczony, idziesz spać. Jeżeli masz pragnienie Boga i masz głód duchowości, jedyną odpowiedzią jest satsang. Tylko to jest pożyteczne.

W Aszramie przywykliśmy do stosowania się dokładnie do codziennego programu. Teraz nie wszyscy przychodzą na medytację i przybywają tylko na bhadżany. Swami nauczał tak wiele przez całe Swoje życie. Jednakże odniesiemy korzyść tylko wtedy, jeżeli będziemy stosować w praktyce w naszym życiu Jego nauki. Musimy widzieć dobro we wszystkich ludziach i obserwować ich dobre zwyczaje. Nie traćcie czasu na analizowanie złych zwyczajów u innych.

Boję się świata i jego ludzi. Ponieważ mam ten lęk, nigdy nie szukam wad u nikogo. Zamiast tego patrzę na dobro w nich; traktuję wszystkich jak swojego guru. Jest tak, ponieważ nauczyłam się lekcji od każdego i wszystkiego. Aby okazać wdzięczność wszystkim, poprosiłam Swamiego, aby obdarzył świat moją Guru Dakshiną (Zapłatą dla Guru – tłum.). Jestem stale w myślach o Bogu. Nie mam czasu, aby myśleć o innych. Moje pisanie, dyktowanie, dyktowanie do komputera, rozmowa, słuchanie  - wszystko jest tylko o Bogu. Chociaż przez ostatnie cztery lata większość czasu spędzam w łóżku, wciąż trzymam się programu. Chociaż Bóg oblewa mnie Swoją Łaską, zawsze analizuję swoje myśli i uczucia oraz koryguję siebie, kiedy to konieczne.

W „Sanathana Sarathi” Swami wyjaśnia, kiedy ktoś mówi: „Ja chcę spokoju” – wszystko, czego potrzeba, jest usunięcie ‘ja’, ego i ‘chcę’ i to, co pozostanie, jest spokój. ‘Chcę’ oznacza pragnienie. „Kiedy usuniesz tamte dwa, ‘spokój’ pozostanie sam w swojej nieskalanej formie.” Ego i pragnienie są powodem, że człowiek jest wiecznie łapany w pułapkę cyklu narodzin i śmierci. Tylko poprzez tęsknotę za Łaską Boga można być odkupionym.

27 marzec 2018 r. Medytacja poranna

Vasantha:       Swami, mój Prabhu! Proszę, przybądź.

Swami:             Bądź spokojna, Ja przybędę.

Vasantha:       Swami, o kim mam teraz napisać?

Swami:             Pisz o Anusuya. Poprzez swoją Czystość przetransformowała ona Brahmę, Vishnu i Shivę na niemowlęta. Ty transformujesz świat swoją Premą. Ty nie chcesz Brahmy, Vishnu ani Shivy i zrobiłaś Adi Mulam Awatarem. Po zaślubinach powiedziałaś, że tak jak ty nie rozmawiasz z żadnymi mężczyznami , tak samo Ja nie powinienem rozmawiać z żadnymi kobietami. To robi świat takim, gdzie wszyscy mężczyźni są Sathya Sai, a Vasanthą wszystkie kobiety. Kto na świecie ma taki zakres Czystości?

Vasantha:        Teraz rozumiem, Swami, napiszę. Ale co to za Czystość Swami, jeżeli nie mogę przyprowadzić Ciebie z powrotem?!

Swami:              Na pewno Ja przybędę. Dopiero wtedy Zadanie zostanie zakończone.

Vasantha:        Dobrze, Swami…ale bez Ciebie nie mogę żyć.

Swami:              Na pewno Ja przybędę.

Koniec medytacji

Teraz zobaczmy. Anusuya była żoną Atri Maharishi. Słynęła z wysokiej Czystości, którą cenili wszyscy. Nawet Parvathi, Lakshmi i Saraswathi były zazdrosne i posłały Brahmę, Vishnu i Shive, aby poddał ją próbie. Wszyscy Trzej przemienili się w świętych i poszli prosić o jałmużnę. Powiedzieli jej, że powinna podać im pożywienie, nie mając na sobie ubioru. Mocą swojej Czystości zmieniła ich Troje na małe niemowlęta i wtedy karmiła Ich. Saraswathi, Parvathi i Lakshmi przybyły do niej i modliły się, aby zwróciła Ich w Ich oryginalnej Formie.

Wczoraj napisałam wiersz, który dał Swami, gdzie On powiedział, iż staję się Kaali Kapalini i unicestwiam Kali. Unicestwiam wszelką Karmę i przewracam świat ‘do góry nogami’. Nie będzie Brahmy, Vishnu ani Shivy. Zmieniam świat, przynosząc Adi Mulam jako Awatara.

Po zaślubinach mój Mąż i ja szliśmy do mojego domu. W tamtym czasie mój Mąż został ukąszony przez skorpiona. Musiał wrócić do Swojego domu i przyszedł do naszego domu następnego dnia. Kiedy spotkaliśmy się następnego wieczoru, pierwszą kwestią, jaką przedstawiłam Mężowi, było: „Jak ja nigdy nie rozmawiam z żadnymi mężczyznami z wyjątkiem dwóch kuzynów, Ty tak samo nie powinieneś rozmawiać z żadnymi kobietami.” Wtenczas On powiedział mi, że nie jest to możliwe, jeżeli żyje się w społeczeństwie. Swami spędził następnych sześć lat, ucząc mnie życia na świecie. Jednak nie byłam w stanie opanować tego tematu! Po narodzinach trojga dzieci Boskość Swamiego opuściła Formę mojego Męża, pozostał tylko jeden Aspekt. Swami ujawnił mi te wszystkie Prawdy po tym, kiedy przybyliśmy do Mukthi Nilayam. To tylko Swami poprosił mnie, abym porównała Jego zdjęcie z fotografią Tego, którego poślubiłam; dwie połowy utworzyły perfekcyjną Formę. Poprzez to On udowodnił, że tylko On mnie poślubił.

Po przybyciu do Aszramu, aby w nim zamieszkać, napisałam wiele, wiele książek. Często jeździliśmy do Puttaparthi i Swami brał moje listy, rozdziały i książki. Kiedy tam nas nie było, On brał te rzeczy od wielu naszych posłańców.

W 2007 r. Swami powiedział mi, abym napisała książkę „Last 7 Days of God”(„Ostatnich 7 Dni Boga” – tłum.). Chociaż Swami zaakceptował pierwszy egzemplarz Swoją Własną Ręką, znowu odesłano mnie z Puttaparthi i powiedziano, abym nie wracała. Wtenczas postanowiłam: ‘Jeżeli nie pozwolą mi zobaczyć jednego Sathya Sai, zrobię każdego mężczyznę na świecie Sathya Sai, a ja, Vasantha, stanę się wszystkimi kobietami. Kto wtedy będzie mógł nas zatrzymać, widząc siebie? To jest mój Najwyższy Stan Czystości. Swami powiedział, że nikt na świecie nie zademonstrował przedtem Czystości w tym zakresie.

Przed dwoma dniami był długi, wąski kawałek pomarańczowego materiału przywiązany do drzewa neem (miodly indyjskiej – tłum.). Ogrodnik pokazał to Manikannan`owi, który z kolei powiedział Amarowi. Amar zrobił zdjęcie i pokazał mi.

27 marzec 2018 r. Medytacja wieczorna

Vasantha:        Swami, co przywiązałeś do drzewa? Proszę, powiedz mi wyraźnie, abym mogła zrozumieć.

Swami:               Przedtem powiedziałem tobie, jak ludzie czczą drzewo peepalowe i neem jako Shiva Shakthi. To przywiązanie do drzewa wskazuje, że zawiążę na tobie, Shakthi,  Mangala Sutrę, kiedy powrócę. Mówisz, że ludzie nie wierzą tobie. Zatem zrobię to w obecności wszystkich, otwarcie. Przedtem przywiązałem pióro do drzewa neem, a teraz pomarańczową tkaninę.

Vasantha:        Jestem bardzo szczęśliwa, Swami. Dzisiaj znaleźliśmy niebieski szafir w pudełku.

Swami:              Użyj go na wisiorku z sercem.

Vasantha:        Dobrze, Swami, teraz jestem bardzo, bardzo szczęśliwa. Użyję go. Zrobię teraz wszystko, bez względu na to, kto jest tutaj.

Swami:              Nie martw się. Wszystko zdarzy się odpowiednio. Ja zawsze jestem z tobą.

Vasantha:        Swami, dzisiaj przybył prasad z Tirupathi.

Swami:               Jest to dowód na Mangala Sutrę na drzewie. To tylko twój Ojciec dał prasad.

Vasantha:         Swami, kim jest Garuda, którego zobaczyliśmy jak fruwał.

Swami:               On również pokazuje, że przybywam.

Koniec medytacji

Teraz zobaczmy. Kiedy zapytałam Swamiego o pomarańczowy materiał, przywiązany do drzewa neem, powiedział On, że drzewa peepalowe i neem czczone są przez wszystkich jako Shiva Shakthi. Napisałam o tym przedtem. Przed kilkoma tygodniami Swami przywiązał pióro do drzewa neem. Swami powiedział w tym czasie, kiedy to się pokazało, że jestem Jego Shakthi, która pisze o Naszych Uczuciach w Przestrzeni. Swami teraz przywiązał pomarańczowy materiał do innego drzewa neem. Więcej płakałam przez ostatnie trzy dni mówiąc Swamiemu, że nikt mi nie wierzy. Dlaczego On nie ujawnił, kim jestem i nie ujawnił prawdy o Naszym Związku? W odpowiedzi na moje łzy Swami zawiązał Pomarańczową Mangala Sutrę na drzewie neem, Shakthi. Ja jestem Shakthi, Swami jest Shiva. Swami zrobił to, aby pokazać, iż On pokaże i oznajmi w obecności wszystkich, kim jestem.

Mam małe pudełko z wieloma klejnotami w środku. Trzy kamienie znaleźli wszyscy. Wczoraj, kiedy przeglądałam, co jest w pudełku, zobaczyliśmy, że tylko dwa kamienie były prawdziwe – niebieski szafir i mały, biały kamień. Swami poprosił mnie, abym umieściła niebieski kamień na nowym wisiorku z sercem, razem z klejnotem czerwonym w kształcie serca. Wtedy będę to nosiła na Swojej Mangala Sutrze.

Wczoraj Lalith przywiózł prasad z Tirupathi. Było to tego samego dnia, kiedy Swami dał Mangalyę i powiedział, że to mój ojciec przysłał ten pasad. Jakże Swami połączył wszystko. Nowa Mangalya będzie w kształcie serca i będzie miała kamień czerwony i niebieski.

Wczoraj, w drodze do Vishwa Brahma Garbha Kottam minął nas olbrzymi orzeł. Potem zniknął za nami, za Vishwa Brahma Garbha Kottam. Kiedy zapytaliśmy Swamiego, On powiedział, że jest to dowód na Jego powrót. Swami jest Mahavishnu, którego pojazdem jest Garuda. Jestem bardzo szczęśliwa. Wszystko jest Swamiego Mistrzowskim Planem.

Stosowałam się od najwcześniejszego dzieciństwa do praktyki postrzegania dobrego, robienia dobrze i słuchania tylko tego, co jest dobre. Poprzez tę praktykę osiągnęłam Wyzwolenie nie tylko dla siebie, ale również dla całego świata.

O O O O