"CHAITANYA"

 

CHAITANYA

 

Sri Vasantha Sai

Wydawca i Prawa Autorskie:

Publisher & Copyright:

                               

SRI VASANTHASAI BOOKS & PUBLICATIONS TRUST

Mukthi Nilayam

Royapalayam Village B.O.

Tirumangalam S.O.

Madurai-Virudhunagar Road,

Madurai Dt. 625 706

Tamil Nadu, India

Email: mukthinilayam@gmail.com

 

(‘Swami przyjmuje książkę’)  W dniu 7. listopada 2009 r. Swami wziął pozostałe rozdziały „CHAITANYA” w Sai Kulwant Hall od wielbiciela. Swami wziął wszystkie pięćdziesiąt siedem rozdziałów  książki Swoją Ręką. Jak to się stało, jest Jego lilą. Wszystko jest Swamiego Wolą. Swami prosił mnie, abym napisała tę książkę. To On prosił mnie, abym dała Jemu tę książkę i to Swami przyjął tę książkę. Wszystkie książki są publikowane dopiero, kiedy On je przyjmuje.

\

 

 

Pierwsze wydanie:  2009 r.

 

(‘Swami przyjmuje książkę’)

W dniu 7. listopada 2009 r. Swami wziął pozostałe rozdziały „CHAITANYA” w Sai Kulwant Hall od wielbiciela. Swami wziął wszystkie pięćdziesiąt siedem rozdziałów  książki Swoją Ręką. Jak to się stało jest Jego lilą. Wszystko jest Swamiego Wolą. Swami prosił mnie, abym napisała tę książkę. To On prosił mnie, abym dała Jemu tę książkę i to Swami przyjął tę książkę. Wszystkie książki są publikowane dopiero, kiedy On je przyjmuje. 

 

 

Dedykacja

Mój Kochany Bhagawanie, ofiaruję tę książkę u Boskich Lotosowych Stóp. To nie jest zwykła książka, jest to część Twojego Awatarycznego Zadania. Zatem ani jedno słowo nie jest moje. Wszystko jest Twoje, powiedziane przez Ciebie. Kiedy mnie samej tam nie ma, jak słowo może być ode mnie? Powiedziałeś, aby wydrukować trzy książki jako jedną. Tak zrobiłam.

Ofiaruję tę książkę, siebie i ten świat u Twoich Świętych Boskich Stóp.

               pył Twoich Lotosowych Stóp

                        Vasantha Sai

Zdjęcie okładki:

‘V’ Białego Światła na górze tęczy na jasnym, porannym niebie w Mukthi Nilayam.

 

Książka Pierwsza

ZADANIE AWATARYCZNE

 

Książka Druga

BÓG I JEGO MAŁŻONKA

Książka Trzecia

CHAITANYA

 

Prolog

Najpierw Swami prosił mnie, abym napisała książkę „Awataryczne Zadanie”. Następnie poprosił mnie, abym napisała „God and His Consort”(„Bóg i Jego Małżonka” – tłum.). Po czym przybyła książka „CHAITANYA”. Swami poprosił mnie, abym połączyła i opublikowała to jako jedną książkę. Te trzy są jednym. Kiedy Bóg zstępuje jako Awatar, On jest Jednym. Dla Zadania Awatarycznego Jeden staje się Dwojgiem: Bóg i Jego Shakthi. Po zakończeniu Zadania, Awatar i Jego Shakthi łączą się jako Jedno, jako Chaitanya. Najpierw Jeden staje się Dwojgiem, potem Dwoje stają się Jednym.

Purusha istnieje jako Jeden Pierwotny. Następnie On separuje Siebie na Dwoje: Purushę i Prakrithi. Chociaż wydaje się, że są Oni Dwojgiem, Oni są Jednym. Zadaniem tego Awatara jest pokazanie, że Bóg i Stworzenie, Purusha i Prakrithi są Jednym i takim samym.

W Jaskini Vashista Ja jako Czysta Świadomość połączyłam się w Swamim, Czystej Świadomości. Po czym Swami powiedział: „Teraz uruchom Aszram. Zbuduj Stupę, reprezentującą twoją Kundalini.” W moim Nadi (Liść Palmowy – tłum.) podane zostały wszystkie szczegóły jak i kto zbuduje Stupę. Po przeczytaniu mojego Nadi Sri Ganapathi Sthapati zaakceptował zadanie zbudowania Stupy zgodnie z Angama Shastra. Sri Ganapathi Sthapati powiedział:

 

„Stupa jest Nicią Świadomości, Filarem Świadomości. Jest to Filar Chaitanya, który istniał przed stwarzaniem. Jest to zaiste Ogień, zatem nikt nie powinien go dotykać.”

Swami mówił wiele razy: „Ty jesteś Agni, nikt nie może dotykać ciebie, ani ty nie możesz dotykać nikogo.”

Stupa jest moją Kundalini. Dlatego Sri Ganapathi Stapathi powiedział: „Nikt nie powinien jej dotykać, jest to zaiste Ogień.”

Stupa jest pełna moich Uczuć i Uczuć Swamiego. Uczucia te stają się Nowym Stworzeniem. Angama Shastra dowodzi, że istniała ona przed stwarzaniem. Co było przed stwarzaniem? Tylko Bóg, Czysta Świadomość. Wewnątrz Stupy jest Najwyższa Wszechmocna Moc Boga. Swamiego Czysta Świadomość rozdzieliła się na Dwoje i zstąpiła, przybierając Dwie Formy. Kiedy nasza Misja będzie kompletna, my Oboje ponownie staniemy się Jednym. Stupa to symbolizuje. Naszym Awatarycznym Zadaniem jest Nowe Stworzenie. Stupa jest Nicią Świadomości. Jest ona Stałą Zintegrowaną Świadomością, Nicią, która wiąże i łączy całe Uniwersum. Każdy ‘koralik’ jest połączony z tą Nicią. Dlatego Sri Kryszna mówi w Gicie: „Całe Uniwersum jest połączone ze Mną jak koraliki na nici.” Teraz pokazuje to Stupa Mukthi.

W ostatnim rozdziale tej książki piszę, jak moje Ciało i Swamiego Ciało – Oba są Chaitanya, Czystą Świadomością. Te Dwa łączą się jako Chaitanya bez imienia, formy i ciała.

Stupa pokazuje związek Chaitanya. Fizyczne ciało widzi tylko inne ciało fizyczne. Ci, którzy są na poziomie ciała fizycznego, widzą tylko Formę Fizyczną Swamiego. Kiedy jednak ktoś osiąga Ciało Subtelne w medytacji, może widzieć Swamiego w Ciele Subtelnym. Jeżeli wykonuje więcej sadhany i osiąga Ciało Przyczynowe, zobaczy Swamiego w Ciele Przyczynowym. Ci, którzy osiągają Ciało Nadprzyczynowe, widzą Swamiego na tym poziomie. Ci, którzy osiągają Stan Czystej Świadomości, widzą Swamiego jako Czystą Świadomość.

Osiągnęłam Ciało Chaitanya, zatem osiągam Ciało Chaitanya Swamiego i łączę się z Nim. W życiu duchowym człowiek doświadcza Boga na poziomie, jaki osiągnął. Dlaczego nazywamy Chaitanyą Boga czyli Świadomością? Ponieważ, prawdę mówiąc, On nie ma imienia ani formy. Nasza ignorancja ogranicza Go do jednego Imienia i Formy. Chaitanya przepełnia wszystko i wszędzie; nie ma granic.

Vasantha Sai

 

Książka Pierwsza

ZADANIE AWATARYCZNE

Treść

Ciało Maya Boga……………………………………………15

Boskie Ciało Boga………………………………………….20

Bez Rytuałów, Tylko Prema…………………………….25

Sathya Jyothi Puram………………………………………31

Urodziny Ramy……………………………………………..35

Kosmiczna Energia………………………………………..39

Pierwsze Stworzenie………………………………………43

Wewnętrzne Znaczenie………………………………….47

Goloka………………………………………………………….51

Maya Człowieka…………………………………………….57

Niemowlę……………………………………………………..61

Ciało Mądrości………………………………………………65

Dziwna Koncepcja…………………………………………69

Moc Nieograniczoności………………………………….74

Może…. …..…………………………………………………..80

Obfita Łaska………………………………………………….85

Trzy Pytania………………………………………………….90

Łaska i Zdolność……………………………………………94

Łaska i Karma……………………………………………….98

Czy Specjalna Łaska to Mężczyzna czy Kobieta?. 104

Nauczaj i Praktykuj……………………………………….110

Kto Jest Bity?......................................................115

Rusi……………………………………………………………..121

Dziecko Świata……………………………………………..125

Vaikunta na Ziemi…………………………………………130

 

Ciało Maya Boga

24 marzec 2009 r.

Swami powiedział mi w formie Chinna Katha, małej opowieści , co miało miejsce w Vaikuncie. W medytacji zapytałam Go:

Vasantha:          Powinnam pisać?

Swami:               Tak, pisz. Ja jestem z tobą. Jest jak napisałaś w książce o Prema Sai. Kiedy śpisz, Ja stanę się łóżkiem. Kiedy bierzesz kąpiel, Ja stanę się wodą. Kiedy piszesz, Ja jestem piórem. Kiedy mówisz, Ja jestem twoimi słowami. Jestem w tobie, wykonując każdą czynność. Jakąkolwiek Błogością radujemy się tutaj, wszyscy w Mukthi Nilayam będą się radować. Tutaj  Ja otworzyłem Swargę.

Vasantha:         Teraz rozumiem, Swami, Ty jesteś ze mną.

Swami:               Ja zawsze jestem z tobą tutaj; tylko Moje Ciało Maya jest tam.

Vasantha:         Co Ty mówisz, Swami? Jestem wypełniona zdumieniem.

Swami:              Kiedy wziąłem ”Last 7 Days of God („Ostatnich 7 Dni Boga” – tłum.)Swoimi Rękoma, oni odesłali ciebie, Ja również wyszedłem, Ja jestem tutaj. Ja zawsze jestem z tobą. Tylko nieliczni ludzie wiedzieli, że byłaś w Jaskini Shimla. Tak samo kilku wie, że Ja jestem tutaj.

Vasantha:          Swami, kiedy Twoje Prawdziwe Ciało wróci?

Swami:               Tylko wtedy, kiedy przybędziesz do Mnie, Moje Prawdziwe Ciało wróci.

Vasantha:           Swami, napiszę o tym wszystkim w liście. Najpierw weź go, a potem napiszę.

Swami:                 Przyślij go. Ja wezmę.

Koniec medytacji

NIE POWIEDZIAŁAM NIKOMU, CO SWAMI MÓWIŁ. Do godziny 8.00 napisałam o wszystkim w liście i wysłałam go do Swamiego razem z rozdziałem „Chastity” („Czystość” – tłum.). On natychmiast wziął list i rozdział tamtego wieczoru. Czytelnicy mogą zastanawiać się: „Ona pisze list rano w Mukthi Nilayam, a Swami bierze go tego samego dnia w Prashanthi Nilayam, odległym o 500 kilometrów? Wszystko jest Współczuciem Swamiego. Jest jeden specjalny posłaniec. Bóg przysłał tego specjalnego posłańca. Posłaliśmy list przez niego. On natychmiast dał go Swamiemu.

 

Medytacja

Vasantha:       Swami, czym jest Ciało Maya? Czy Bóg nie jest w tamtym Ciele? Jak ono funkcjonuje?

Swami:              Pomyśl o tym, jak ty byłaś w ciele Maya. Jak kontynuowałaś sadhanę w ciele Maya? Perfekcyjnie. Tak samo, jeśli nawet jest to Ciało Maya, cała Moja praca i wszystko inne dzieje się perfekcyjnie. Gdyby to było prawdziwe Boskie Ciało, wtenczas ci, którzy popełniają błędy, natychmiast zostaliby spaleni na popiół.

Vasantha:   Dobrze, Swami, niezależnie od tego, jak dużo piszę, chcę tylko Ciebie.

Swami:         Ja jestem tylko dla ciebie. Przez minionych 80 lat pokazaliśmy Nasze Uczucia Premy. Przez następnych tysiąc lat nikt nie da tak wiele Premy. Zazwyczaj po kilku dniach zwykła miłość zanika. Jednakże ta Prema dla Boga ma wiele mocy. Aby Bóg zstąpił i okazał Premę w Kali, musi On cierpieć.

Koniec medytacji

SV PRZYSZEDŁ I PRZYNIÓSŁ PRASAD dla każdego z Benares. On przyniósł również Lingamy oraz Świętą Wodę ze Świętego Triveni Sangam: Ganga, Yamuna i Saraswathi.

26 marzec 2009 r. Medytacja poranna

Vasantha:       Swami, powiedz mi o Ciele Maya? Czym jest Ciało, które jest tutaj?

Swami:             Ciało nie jest tam, gdzie jest. Gdziekolwiek jest umysł, tam ono aktualnie jest.

Vasantha:       Swami, to jest dla zwykłych ludzi, nie dla Awatarów.

Swami:             Awatarzy żyją w jednym miejscu, ale inne miejsca łączą się z Nimi. Przykład: Rama był Awatarem i urodził się w Ayodhya. Jednakże dla Jego Zadania Awatarycznego Lanka łączy się z Nim. Bez Lanki dlaczego Awatar Rama? Kryszna był Królem Dwarka. Miejscem Jego Awatarycznego Zadania było pole bitwy Kurukshetra. Bez wojny dlaczego Awatar Kryszna? Tak samo Ja jestem w Puttaparthi. Jeśli nawet jestem w Puttaparthi, Mukthi Nilayam jest miejscem dla Mojego Awatarycznego Zadania. Bez Mukthi Nilayam i Stupy, po co ten Awatar? Ja robię wszystko poprzez Stupę. Czyja jest to Stupa? Do kogo ona należy? Jest to twoja Kundalini. Ona należy do ciebie. To jest twoje Ciało. Ty opróżniłaś siebie. Ofiarowałaś wszystko Mnie. Tym, co funkcjonuje w twoim Ciele, jest tylko Sathya; Jiva staje się Shivą. Teraz tylko Ja funkcjonuję, zatem tutaj jest Prawdziwe Ciało. Ciało Maya jest tam.

Koniec medytacji

BYŁAM W CIELE MAYA W VADAKKAMPATTI. Tylko w tamtym okresie odprawiałam surową pokutę. Był to okres dla mojej całej sadhany, pełnej pokuty i surowych wyrzeczeń. W tamtym czasie nie byłam świadoma, że jest to moje Ciało Maya. Wykonywałam wszelką pracę w myślach o Bogu. Tak więc Swami porównał moje działania do Swoich. Nikt nie może znaleźć Ciała Maya. Nikt nie mógł ustalić, kiedy byłam w Ciele Maya. Ja również nie wiedziałam. Dopiero, kiedy Swami powiedział, dowiedziałam się.

Kiedy przyjechała Kaveri, aszramici zapytali: „Czy widziałaś różnicę, kiedy twoja matka była w Ciele Maya?” Ona powiedziała: „Nie widzieliśmy niczego różniącego się.”

Tak samo nikt nie może ustalić, czy Swami jest w Swoim Ciele Maya. Teraz piszę o tym, ponieważ Swami wziął list w Ciele Maya, potwierdzający to, o czym On powiedział. Trudno jest zwykłym ludziom zrozumieć koncepcję Ciała Maya i ciała fizycznego. Stąd też proszę, nie marnujcie czasu na analizę. Zostawcie daremną analizę i spróbujcie uchwycić Prawdę.

Wykonywałam sadhanę i ofiarowałam wszystko Swamiemu, robiąc siebie pustą. Tylko Prawda Swamiego funkcjonuje w moim Ciele. Kiedy Jiva staje się Shivą poprzez Moc Kundalini, przestaje istnieć; ona już nie funkcjonuje. Tylko Bóg funkcjonuje. Ponieważ nie mam ‘ja’, wszystkie moje Moce wychodzą na zewnątrz i zmieniają świat. W Mukthi Nilayam zbudowaliśmy Stupę Kundalini. To zmienia Erę Kali i przynosi Nowe Stworzenie.

Rama urodził się w Ayodhya. Ayodhya była miejscem Jego urodzenia. Chociaż było to Jego miejsce, Lanka łączy się z Nim. Misja Awatara miała miejsce tylko na Lance. Swami powiedział: „Bez Lanki, dlaczego Awatar Rama?” Kryszna był Księciem Madhura Puri oraz Królem Dwarka Puri, Jednakże Jego Zadanie miało miejsce na polu bitwy Kurukshetra. Bez wojny dlaczego Awatar Kryszna? Wojna i Bhagawad Gita, która została objawiona na polu bitwy, była Jego Awatarycznym Zadaniem.

Tak samo – chociaż Swami jest w Puttaparthi, Mukthi Nilayam jest, gdzie On wykonuje Swoje Awataryczne Zadanie. Gdyby nie było Mukthi Nilayam i Stupy, wtenczas Zadanie Awataryczne nie miałoby miejsca.

Możecie myśleć: ‘Rama i Kryszna nie byli w Ciele Maya, jednak wykonywali Swoje Awataryczne Zadanie w dwóch miejscach?’ W tamtym czasie te Zadania były wykonywane w Ich Ciałach Fizycznych. Wszystko zdarzyło się poprzez Ciało Fizyczne. Chociaż miejscem Ramy jest Ayodhya, Jego Awataryczna Misja miała miejsce na Lance.

Tutaj, w Mukthi Nilayam, nie ma Fizycznego Ciała. Wykonujemy wszystko na subtelnym poziomie, poprzez Uczucia. Stupa pokazuje, jak funkcjonują moje Uczucia, skupione na jednym punkcie. Stupa rozprzestrzenia Nasze Uczucia w Przestrzeni. Moje Nadis ujawniają, że Swami jest całkowicie tutaj. Możecie zapytać: „Czy masz na myśli to, że nie ma Go w Puttaparthi?” Bóg jest Wszechobecny, nie ma miejsca, gdzie On nie jest. Ktokolwiek i gdziekolwiek Jego Wszechobecność uświadamia, tam Jego Moce bardziej się objawiają. Dlatego moje Nadis mówią, że Swami jest tutaj, przenikając wszystko. W Puttaparthi tylko funkcjonowanie Fizycznego Ciała Swamiego widzą wszyscy. Swami powiedział, że jest to Jego Ciało Maya.

Forma przybywa zgodnie z naszymi uczuciami. Jest to Zasada narodzin i śmierci. Stąd też za obecnego Awatara  nie jest konieczne, aby Swami walczył i zabijał złych ludzi. On przybył, aby zabić złe uczucia w ludziach. Ten Awatar stwarza Nowe Stworzenie poprzez Dobre Uczucia. Bóg fizycznie funkcjonuje w Puttaprthi. W Mukthi Nilayam On funkcjonuje poprzez Subtelne Uczucia, w Boskim Ciele. Tam On jest w Ciele Fizycznym. Tutaj On jest w Ciele Nadprzyczynowym. Oczy nie mogą zobaczyć Boskich Ciał.

 

Swami wziął ten rozdział 9. kwietnia 2009 r. na wieczornym darszanie.

 

BOSKIE CIAŁO  BOGA

Niezależnie od tego jak bardzo tęsknię i płaczę z tęsknoty za Bogiem, On niczego nie robi dla mnie. Dlaczego? Czy Swami nie jest Ucieleśnieniem Współczucia? Dlaczego On tak się zachowuje? Kiedykolwiek Pandavowie i Draupadi mieli do czynienia z trudnościami, wołali Krysznę i On natychmiast ukazywał się przed nimi. Ile razy wołali Go, kiedy byli w lesie? On biegł do nich, dlaczego zatem Swami nie przybywa do mnie? Czy jest wada w moim oddaniu? Przez wiele dni myślałam o tym. Wczoraj w medytacji zapytałam Swamiego.

27 marzec 2009 r. Medytacja

Vasantha:       Swami, Kryszna natychmiast ukazywał się przed Pandavami i Draupadi i pocieszał ich, kiedykolwiek oni myśleli o Nim. Dlaczego Ty do mnie tak nie przybywasz?

Swami:                   Kryszna przybył fizycznie. My przybyliśmy tutaj, aby pokazać Nasze Uczucia. Pokazujemy Fizyczne, Subtelne, Przyczynowe i Nadprzyczynowe Ciała. Ty myślisz o Mnie dwadzieścia cztery godziny na dobę. Gdybym był fizycznie przy tobie, jak inne Zadania Misji byłyby osiągnięte? Jestem więc z tobą tutaj w Boskim Ciele.

Vasantha:             Teraz rozumiem, Swami.

Koniec medytacji

PEWNEJ NOCY, KIEDY PANDAVOWIE BYLI  W LESIE, Durva niespodziewanie przybył ze swoimi 10 000. uczniami. Wszyscy byli głodni i chcieli być nakarmieni. Jednakże Pandavowie już najedli się z Akshaya Patra. Draupadi oczyściła to naczynie i odłożyła je na kolejny dzień; żaden posiłek nie ukazałby się aż do następnego dnia. Gdyby jednak nie nakarmili mędrca i jego uczniów, on na pewno rzuciłby klątwę na nich. Draupadi i pięciu braci było przestraszonych i modlili się do Kryszny. Pan natychmiast ukazał się przed nimi i znalazł maleńki kawałek listka w naczyniu. Kiedy zjadł go, żołądki Durvasy i jego uczniów natychmiast stały się napełnione. Przestraszyli się, że Pandavowie nakarmią ich, uciekli więc, nikomu nie mówiąc niczego. Ile razy Kryszna ratował Pandavów? Bóg ochraniał ich przed wieloma niebezpieczeństwami.

Gdyby tak samo Swami ukazywał się tutaj, co by się zdarzyło? W minionych erach Awatarzy zstępowali, aby wykonywać czynności w Ciele Fizycznym. Bóg natychmiast ukazywał się, kiedy wielbiciel myślał o Nim. Wszystko to było dla Awatarycznego Zadania. Pięciu Pandavów nie narodziło się ludźmi, narodzili się oni z Dewów. Draupadi urodziła się z Ognia. Wszystko to zdarzyło się dla Awatarycznego Zadania. Jak tylko oni pomyśleli o Nim, Kryszna ukazywał się przed Pandavami. Teraz Swami i ja przybyliśmy, aby pokazać Uczucia. Nasze fizyczne życie jest tylko dla Uczuć. Urodziliśmy się tylko wskutek Uczuć. Pokazuję światu Uczucia, jakie ktoś powinien mieć, aby nie narodził się ponownie. Jeżeli będziemy wykonywali wszystkie czynności z uczuciami dla Boga, skutki Karmy nie mogą nas dotknąć; nie będzie owoców działania. Swami i ja zstąpiliśmy na świat jako Bóg i Jego Wielbiciel, aby to pokazać. Za pomocą przykładu pokazuję, jak poprzez oddanie człowiek może stać się Bogiem. Pokazujemy nie tylko, jak człowiek może stać się Bogiem, ale również jak oddanie Bogu może zmienić Kali Yugę na Sathya Yugę. Dlatego wzięliśmy narodziny.

Poprzedni Awatarzy żyli w Ciele Fizycznym, toczyli wojny fizyczne z demonami i złymi królami w wojnach fizycznych. My przybyliśmy tutaj, aby ustanowić Premę, unicestwić złe uczucia u wszystkich poprzez Uczucia Naszych Ciał.

Pokazujemy światu, że żyjemy nie tylko w Ciałach Fizycznych, ale również w Subtelnym, Przyczynowym i Nadprzyczynowym Ciele. Ponieważ Bóg żyje ze mną w Ciele Subtelnym, Przyczynowym Ciele i Ciele Nadprzyczynowym, Swami powiedział: „Nie ma konieczności, abym Ja ukazywał się w Ciele Fizycznym.”

Ja nie jestem jak inni. Myślę o Bogu dwadzieścia cztery godziny na dobę. On nie może żyć ze mną przez dwadzieścia cztery godziny w Ciele Fizycznym. Swami powiedział: „Nikt nie może żyć fizycznie z Bogiem przez dwadzieścia cztery godziny na dobę bez pewnego odseparowania.” Nawet Rama i Kryszna nie żyli ze Swoimi Żonami przez dwadzieścia cztery godziny. Obaj mieli Awataryczne Zadania i królewskie obowiązki do wykonania. Jeżeli chcielibyśmy żyć z Bogiem dwadzieścia cztery godziny na dobę, moglibyśmy to zrobić tylko w Ciele Nadprzyczynowym.

Ponieważ urodziłam się z Boga i oddzieliłam się od Niego, nie mogę znieść odseparowania nawet przez minutę. Dlatego zawsze jesteśmy razem w Ciele Nadprzyczynowym. Wykonywałam sadhanę i opróżniłam siebie. Tylko Swami jest we mnie. Ponieważ nie mam ‘ja’, Bóg ujawnia wszystkie te Wyższe Prawdy.

 

Medytacja

Vasantha:       Swami, co sprawiło, że ubrałeś się w szatę? Poprzedni Awatarzy nie byli tacy. Dlaczego myślisz w ten sposób?

Swami:             W tamtym czasie Królowie nosili królewskie szaty; zwykli ludzie nie mogli zbliżyć się do Nich. Tylko ci, którzy byli blisko Awatara, mogli podejść bliżej i rozmawiać z Nim. Teraz, w obecnej Erze Kali, umysły ludzi są zniszczone, wszyscy wypełnieni są świadomością ciała. Dlatego zdecydowałem się nie pokazywać Swojego Ciała na zewnątrz. Dlatego nosiłem szatę od bardzo młodego wieku. Tylko dwie Stopy, dwie Ręce i Twarz jest widoczna.

Koniec medytacji

WCZEŚNIEJ AWATARZY TACY, JAK RAMA I KRYSZNA nosili królewskie szaty. Zwykli ludzie nie mogli zbliżyć się do Nich. Tylko tym, którzy byli Im bardzo bliscy, pozwalano podejść bliżej i rozmawiać z Nimi. W tamtym czasie nikt nie miał świadomości ciała. Następnie, na koniec Dwapara Yugi, widziano mężczyznę i kobietę rozmawiających ze sobą na ulicy. Postrzegano to jako czynność nieprawą, wskazującą początek Kali. W rezultacie Pandavowie wyrzekli się świata i rozpoczęli ostatnią podróż ku Swardze. Jeżeli Kali Yuga tak się zaczęła, wobec tego jak jest teraz? Mężczyźni i kobiety swobodnie chadzają razem na ulicach miasta.

Chociaż Gandhi był sławnym adwokatem i jednym z największych przywódców świata, znano go za życia jako ‘półnagiego mężczyznę’. W Indiach było dużo ubogich ludzi, cierpiących z powodu ubóstwa, których nie stać było na noszenie odpowiedniego ubioru i którzy byli ‘półnadzy’. Widząc ich ciężkie położenie, Gandhigji postanowił nosić taki sam rodzaj ubioru, jaki oni nosili. Kiedy pojechał do Londynu, miał na sobie przepaskę biodrową i mały szal. Powiedział: „Ubiór ubogiego rolnika mi wystarczy. Nie chcę luksusowych ubiorów, na które nie stać wszystkich.” Teraz, w kraju, gdzie urodził się Mahatma Gandhi, wszyscy mężczyźni i kobiety chadzają ubrani w połowie nago. Gdzie jest hinduska kultura? Pandavowie bali się zaniku moralności. Gdzie są teraz kodeksy moralnego prowadzenia się; jest nawet gorzej. Ludzie paradują dokoła, pokazując swoje ciała publicznie. Przyciągani przez ciało fizyczne i jego pragnienia, zarówno mężczyźni, jak i kobiety utracili moralność.

Swami przybył tutaj i nosi szatę. Rama i Kryszna byli Awataami i Obaj nosili królewskie szaty. Chociaż połowa Ich Ciał była odkryta, nie miało to znaczenia, ponieważ nie było świadomości ciała. Gdyby Swami teraz ubierał się tak, wszyscy luzie byliby przyciągani do Jego Ciała. Obecna Kali Yuga jest najgorsza. Wielbiciele Sai muszą nosić ubrania, które przykrywają całe ciało. Nikt nie może widzieć Ciała Boga, ponieważ On nosi szatę. Tak samo mężczyźni powinni nosić odpowiednie spodnie i długą koszulę, a panie powinny przykrywać całe swoje ciało. Nie ma kultury ani moralności w Kali Yudze. Ponieważ nie ma lęku przed grzechem ani lęku przed Bogiem, Bóg ubiera długą szatę.

Postawiłam warunek Swamiemu. Kiedy przybędę za czasów Awatara Prema, nikt nie powinien widzieć mnie, gdy ukończę piąty rok życia. Powiedziałam, że ciało jest czymś, co ma być zakryte. Powinniśmy nawet wstydzić się, że mamy ciało. Wzięliśmy narodziny tylko wskutek grzechów oraz wad w minionych narodzinach. Co powinniśmy zrobić, aby się nie odrodzić? Moje życie pokazuje odpowiedź na to. Narodziny są czymś, czego powinniśmy się wstydzić, ponieważ są one wskutek naszych niedociągnięć. Jednak my radośnie pokazujemy nasze ciało wszystkim. Co za wstyd, wstyd, wstyd.

Pandavowie i Draupadi tylko myśleli o Bogu i Kryszna natychmiast ukazywał się. Było to dla Jego Awatarycznego Zadania. Wszyscy byli Aspektami Dewów. W tamtym czasie Awataryczne Zadanie miało miejsce na poziomie fizycznym, zatem Kryszna ukazywał się w Formie Fizycznej. Tutaj, w Mukthi Nilayam, Awataryczne Zadanie Swamiego wykonywane jest na Poziomie Subtelnym. Zadanie jest na Poziomie Uczuć, zatem Swami jest ze mną tutaj w Boskim Ciele.

Nie urodziłam się ze zwykłej istoty ludzkiej. Urodziłam się ze Swamiego. Ci, którzy przebywają ze mną, wszyscy są Aspektami Dewów, zatem Swami jest tutaj stale w Boskim Ciele. Jak Pandavowie i Draupadi, tacy sami są aszramici i ja. Tutaj nikt nie ma świadomości ciała. Wszyscy przekroczyli ciała fizyczne, Ciało Subtelne i żyją w Świecie Ciała Przyczynowego.

 

Swami wziął ten rozdział 9. kwietnia 2009 r. na wieczornym darszanie.

 

Bez Rytałów, Tylko Prema

W starożytnych czasach uczeni wedyjscy oświadczyli, że ktoś, kto nie zna Wed ani Pism Świętych, nigdy nie osiągnie Mokszy. Powiedzieli: „Tylko Brahmini i pandyci mają prawo uczyć i nauczać Wedyjskich Pism Świętych.”

A co z innymi?

Było to w tym czasie, kiedy Współczujący Pan Kryszna wziął narodziny. Chociaż narodził się On w królewskiej rodzinie, wychowany został w małej wsi przez zwykłego Yadavę. Dlaczego to życie? Żył On razem z pastuszkami, pasał krowy i nauczał ich Miłości. Nauczał On, że prości, nieumiejący pisać ani czytać ludzie, mają również prawo osiągnąć Mokszę. Żył On razem z Gopikami i Gopasami, karmiąc ich Miłością Boga. Oni szaleli za Kryszną. Radha się narodziła i obdarzała Miłością Krysznę. Razem otworzyli Oni nowe bramy Premy. Uddhava i Narada chcieli nauczyć Gopiki Mądrości. Uczyli, że ich Prema do Kryszny oparta jest na przywiązaniu do Ciała.

W Swojej książce „Chinna Katha”, cz. 1, Swami opisuje zdarzenie:

„Narada był kiedyś tak zszokowany ich ignorancją, że chciał dać im kilka lekcji Jnany. Zobaczył On dziewczyny, sprzedające mleko na ulicach, jednakże one zapomniały nazwy swoich wyrobów, lecz mówiły: „Govinda i Narayana”, tak były pogrążone w Świadomości Boga. One nawet nie wiedziały, że sprzedały wszystkie mleko; wciąż chodziły i wołały Imiona Pana do pyłu Brindavan, który dla nich był święty. One  nie miały visaya vasana, życzenia przyjemności zmysłów i tak więc nie miały ajnany.

Narada doszedł do wniosku, że one nie potrzebują lekcji, które zaplanował im dać. Aby pokonać egoizm, nie potrzeba rygorystycznego systemu kontroli oddechu. Ani nawet skomplikowanych nauk. Gopiki potwierdziły tę Prawdę.”

O O O

Ten rodzaj Premy wystarczy. Zwykli ludzie również mogą osiągnąć Wyzwolenie. Radha i Kryszna otworzyli Nowe Drzwi do Mukthi. Jeżeli nasze umysły zawsze myślą o nauczeniu się Pism Wedyjskich, przykładając wielką wagę do rytuałów, nie możemy mieć Premy dla Boga. Dawanie dużego znaczenia rytuałom i wykonywaniu pudży to tylko trening.

W Vadakkampatti mieliśmy uroczystość w Sali Medytacyjnej Sai Geethalayam . Na koniec, kiedy ofiarowaliśmy Arathi, zobaczyłam, że Swami tam stoi. Wtedy ofiarowałam Arathi Swamiemu. Pewien starszy człowiek, bardzo przywiązany do rytuałów, wyrwał lampkę Arathi z mojej ręki, mówiąc: „Nawet nie wiesz, jak robić Arathi”. Następnie podszedł, aby ofiarować Arathi naprzeciwko krzesła Swamiego. W tym czasie dwa kawałki kamfory wyskoczyły z naczynia i upadły na ziemię dokładnie tam, gdzie były Stopy Swamiego i nadal paliły się u Stóp Swamiego. Następnego dnia zobaczyliśmy dwa czarne znaki na ziemi i słowo Sathyam ukazało się tam, gdzie stał Swami.

Nie jestem kobietą uczoną. Nie znam Wed ani Pism Świętych. Znam tylko jedno: Premę dla Kryszny. Moje oczy Premy zobaczyły Formę Swamiego, stojącego naprzeciwko mnie. Rytualistyczne oczy człowieka zobaczyły tylko krzesło. Ofiarował on Arathi krzesłu Swamiego. Dobrze jest postawić krzesło dla Swamiego, ponieważ daje to uczucie, że Bóg tu jest. Jednakże kiedy to bhava staje się prawdziwe? Jak długo będziesz ofiarować Arathi krzesłu? Kiedy skończyłam to pisać, rozmawiałam z SV. W tamtym czasie zobaczyliśmy, że jest coś napisane na klapkach Swamiego, które trzymane są w moim pokoju. Było to serce i ‘V’. Jest to dowód, że kochające serce wystarczy.

Pudże, rytuały, nivedhan (ofiara), pranayama – wszystko to są pierwsze etapy sadhany. Poprzez to trenujemy nasze zmysły i umysł oraz uczymy się kontrolować je. Jeśli jednak robimy tę sadhanę mechanicznie, stajemy się jak maszyny. Jaki jest pożytek, jeżeli nie ma uczuć w tych czynnościach?

Przykład: Był kiedyś mężczyzna, który przed pójściem do biura pośpiesznie wykonywał pudżę. Recytował Narayana Suktha i powiedział: , “Patim viswa Syasyaat-meswaragm saaswtagm sivamachyutam”. Krzyknął do żony: „Hej, szybko kończ nivedhan i przynieś go tutaj.” Następnie recytował: „Naaraayanam mahaajneyam viswaatmaanam paraayanam.”  W tym czasie małe dziecko, raczkując, przybyło do pokoju pudży. Mężczyzna krzyknął: „Hej, zabierz to dziecko, przeszkadza mi ono w pudży.” Następnie powiedział: „Nillatoyada madhyasthad vidyullekheva bhaaswaraa.”

Czy jest to sposób na odprawianie pudży? Mój ojciec również odprawiał codzienną pudżę. W trakcie kąpieli recytował Purusha Suktha. W jednej linijce mowa jest: „Tysiące Rąk Boga oblewają moją głowę wodą Gangesu. Niech On usunie wszystkie moje grzechy.”

On brał kąpiel z tym bhava, zatem jego kąpiel stała się aktem oddania. Wieczorem trójka moich dzieci siadała przy moim ojcu. Jedno siadało na jego kolanach, a pozostałych dwoje kładło się na nim, kiedy nauczał on je Narayana Suktha. Recytowali to razem. To jest pudża. Mówienie dziecku, aby nie zbliżało się do ciebie, ponieważ wykonujesz oddawanie czci, nie jest sposobem robienia pudży. We wcześniejszych czasach Brahmini i pandyci czcili Boga 24 godziny pudżą oraz innymi wyrzeczeniami. Ich życiem był tylko Bóg. Nauczali oni o Bogu. W tamtym czasie cała ich linia, włącznie z dziećmi, zachowywała tę praktykę. Obecnie wszyscy idą do biura i z oddawania czci robią czynność dorywczą.

Robimy ofiarę Bogu jako nivedhan. Robi się różne ofiary na specjalne okazje, zgodnie z Pismami Świętymi. Jakie jest tego wewnętrzne znaczenie? Bóg nie prosi o twoje pożywienie jako nivedhan, On chce, abyś ofiarował siebie. Powinniśmy przetransformować się i ofiarować siebie Bogu. Najpierw powinniśmy zrozumieć wewnętrzne znaczenie Pism Świętych. Czytamy Pisma Święte, Wedy, recytujemy mantry, ale w jakim celu to robimy? Powinniśmy zgodnie z tym prowadzić życie.

Czy Rama nie jadł owoców, które skosztowała Sabari? Tylko jej oddanie było ważne. Dla Boga jeden owoc, jeden kwiat wystarczy. Jest wiele przykładów w Pismach Świętych, które to pokazują. Sloki trzeba recytować całym sercem, z oddaniem. Czasami wersów sanskryckich nie mogą recytować zwykli ludzie. Jednak oddanie wystarczy, Miłość wystarczy. Bóg nie troszczy się o wymowę. Dla Brahminów i pandytów ważne jest, aby ich wymowa była poprawna. Jak zwykli Gopasy i Gopiki wymawiają trudne słowa sanskryckie? Jak oni recytują Wedy? Recytowanie Imienia Boga wystarczy!

Spójrzmy na inny przykład. Ratnakara był rabusiem. Narada prosił go, aby recytował Imię Ramy, ale on nie mógł wymówić go prawidłowo. Narada powiedział: „Recytuj mara, mara”. Recytowanie „mara, mara” stanie się „Rama, Rama”.” Ratnakara stał się tak zaabsorbowany, że mrowisko pokryło go; rabuś stał się Mędrcem Valmiki. Uddhava i Narada pojechali, aby nauczyć Mądrości prostych Gopasów i Gopiki, których umysły zawsze były skupione na Krysznie. Chodzili oni ulicami, sprzedając mleko i maślankę. Zamiast wołać ‘mleko i maślanka’, mówili ‘Govinda i Narayana’. Zapomnieli o swojej pracy i nawet nie wiedzieli, kiedy ich wszystek towar był sprzedany i pozostały tylko puste garnki. Bóg chce tej intensywnej Jedności.

Wyobraźmy sobie scenę.

Jest wieś blisko Gokulam. Tam, na ulicach, Gopi niesie mleko i maślankę na głowie, wołając: „Govinda, Narayana.” Wychodzi kobieta z domu i mówi: „Hej, Govinda, przyjdź tutaj.” Dziewczyna idzie do domu kobiety i stawia garnki na werandzie. Pani prosi: „Daj mi litr Govindy”. Dziewczyna odmierza mleko i wlewa je do naczynia kobiety. Wtenczas pani mówi: „Daj mi również pół litra Narayana.” Dziewczyna odmierza pół litra maślanki i wlewa do innego naczynia. Kobieta daje jej pieniądze i znowu dziewczyna stawia garnki na głowie i idzie dalej, wołając: „Govinda i Narayana.”

W innej, pobliskiej wsi, Gopi zwana Suguna, niesie dwa garnki na głowie, wołając, gdy idzie ulicami: „Kryszna…Madhava”. Po usłyszeniu jej wołania otwierają się dwoje lub troje drzwi. Pani woła: „Kryszna, przyjdź tutaj.” Suguna idzie do domu pani. Pani mówi: „Daj mi kubek Kryszny”. Suguna odmierza kubek ghee i wlewa do jej naczynia. Na przeciwległej stronie ulicy kobieta woła: „Och, Madhava, przyjdź tutaj.” Suguna idzie do kobiety, która prosi: „Daj mi kubek Madhavy”. Suguna napełnia kubek masłem i wręcza go pani. Pani płaci jej, a Suguna idzie dalej ulicami.

O O O

Widzicie, jak w każdej wsi wiele głosów woła tylko: „Govinda, Narayana, Madhava i Kryszna.” Co za słodkie Niebo to jest! W każdym domu kupili ‘Madhava, Govinda, Kryszna albo Narayana’ i wykorzystali to do gotowania. W ten sposób cokolwiek jedli, cokolwiek sprzedali, cokolwiek kupili, cokolwiek ugotowali, był to tylko Bóg. Jeśli nawet ich garnki były już puste, one wołały Imię Boga. Taka była ich natura. Uddhava i Narada przybyli i poprosili, aby Gopiki usiadły wokół nich; ale jak było możliwe nauczenie ich Purusha Suktha, Narayana Suktha i Gity?

‘Och, szacowni Święci – Uddhava i Narada, nie postępujcie tak. Zostawcie je. Niechaj idą swoją własną ścieżką życia. Czego pragniecie je nauczyć? One już praktykują i pokazują w codziennym życiu. Wasza książkowa wiedza nie jest im potrzebna.’

 

Było to tym, co Awatar Kryszna zrobił. On zmienił Prawo Mokszy, o którym oznajmiają uczeni wedyjscy.  Prawdziwe oddanie wystarczy. Narada i Uddhava pojechali, aby nauczać, a zamiast tego nauczyli się lekcji od Gopasów i Gopik. Swami i ja obdarzamy Powszechnym Wyzwoleniem. Bez Miłości nie ma pożytku bycie blisko Boga. Kiedy to pisałam, Eddy pokazał mi opowieść z książki „Chinna Katha” Cz. 1, str. 146. Jest ona następująca:

„Być może po mistrzowsku opanowałeś Gitę i Bhagavatham.  Możesz zapewniać, że spędziłeś dekady w służbie Kryszny; ale bez klucza Miłości nie możesz uzyskać wejścia do Goloki, gdzie On przebywa. Możesz być w Prashanthi Nilayam od lat, zapewniając, że jesteś ze Swamim i blisko Niego; ale bez kultywowania Miłości, wyrażanej w służbie, nie możesz poznać Mnie.”

W Mukthi Nilayam, jak i w Vadakkampatti  codziennie wykonujemy Prema Yagnę, recytując Mantrę Sathya Yugi: ‘Om Sri Sai Vasantha Saiesaiya Namaha’ i ofiarując zwykłe patyczki do yagna kund. Nie używamy samithis, ale gałązki, które spadły z drzew neem. Nie wiemy, jak wykonywać yagnę w sposób rytualistyczny. Wykonujemy yagnę całym sercem dla Powszechnego Wyzwolenia. Nasze oddanie i pełne serce osiąga wszystko. Kiedykolwiek robimy zdjęcia yagny, ukazują się Dewy. Dowód przychodzi na to, o czymkolwiek piszę. Bóg przybywa w odpowiedzi na naszą Premę i oddanie, a nie rytuały.

Sathya Jyothi Puram

W Swamiego książce „Chinna Katha” na stronie 148 przeczytałam:

„Naraka jest asurą, osobą demoniczną. Jego miasto nazywa się Praagiyotisha-pura; praag znaczy poprzedni; jyothi – znaczy światło i sha – znaczy zapominanie lub ignorowanie. Stąd też nazwa miasta oznacza ‘miasto tych, którzy odłożyli poprzednie światło’. Mówiąc wprost: ‘miasto tych, którzy są ignorantami odnośnie Atmicznego Splendoru.’ Nic dziwnego, że są oni demonami. Nic dziwnego, że są pożądliwi, pełni nienawiści, łakomstwa, zazdrości i egotyzmu. Stalli się tak zatraceni w swoich grzechach, że Pan Kryszna nie obdarzył ich Łaską, aby został zabity ich rękami. On skierował Sathya, aby unicestwić ich. Tak, ignorancja jest tak zasadnicza i tak głęboka, że można tylko unicestwić mieczem Sathya czyli Prawdy. Egoizm jest z Ziemi, nie z Nieba; zatem Narakasura jest synem Ziemi.”

Opowieść o Narakasurze

Sathyabama jest Bhoomi Matha, Matką Ziemią. Narakasura poprosił o Łaskę, że może być  zabity tylko ręką swojej Matki. Satem Kryszna poprosił Sathyabamę, aby zabiła go. Wielu zna tę opowieść. Napisałam o niej w książce „Liberation Here Itself Right Now!” („Wyzwolenie Tutaj Teraz Natychmiast” – tłum., Cz. 2). Swami powiedział: „Ty jesteś Aspektem Sathyabamy, dlatego urodziłaś się w Dniu Deepavali. Przybyłaś, aby usunąć ciemność ignorancji ze świata i pokazać im Światło.”

To Swami powiedział przed dziesięcioma laty. Teraz, w czasie, kiedy piszę Wyższą Prawdę, to samo objawienie dotyka nowego Szczytu Mądrości. Przeczytałam w „Chinna Katha” tylko połowę opowieści, zanim nie zrozumiałam nowego znaczenia i nie zaczęłam pisać.

Naraka jest asurą. Jego miastem jest Praagjothisha-pura. Oznacza to, że ci, którzy mieszkają w tym mieście, ignorują ‘Poprzednie Światło.’ Oni nigdy nie myślą o Świetle Atmy i są zagubieni, głęboko pogrążeni w grzechu. Ich ignorancja jest bardzo duża, a ich egoizm nawet większy. Tę Kali Yugę można porównać do Praagjotisha-pura. Jest tu żądza, gniew, przywiązanie, duma, nienawiść i wszelkie złe cechy. Ręka Boga nie może unicestwić Kali. Awatar Rama i Awatar Kryszna zstąpili we wcześniejszych yugach i unicestwili demony. Teraz Ziemia pełna jest grzechu i demonicznych cech. Podstawą człowieka jest głęboka ignorancja. Nie urodził się on jako Nara, człowiek, ale jako Naraka, asura. Ten Nara musi odrodzić się jako Narayana. Dlatego ten Sathya Narayana, obecny Awatar, zstąpił. On przywiódł Swoją Shakthi, która jest jak Nari, Kobietą. Poprzez sadhanę przetransformowała się na Sathya Narayani. Tutaj Nari staje się Narayani. Ponieważ On przybył, aby zmienić Ziemię, Ona również narodziła się na Ziemi.

Światła Prawdy w tym czasie nie można znaleźć na Ziemi; nikt nie ma Świadomości Prawdy. Wszyscy są w ciemności, nieświadomi Światła. Nawet nie uświadamiają sobie, że są w ciemności. W tym szczycie Kali Awatar zstępuje i sprawia, że ludzie są świadomi. Świadomość Jego Atmicznego Światła rozprzestrzenia się po świecie. Wszyscy na świecie są pogrążeni w grzechu. Wewnątrz każdego jest demon zwany Naraka. Tego demona nie można zabić tak, jak w czasach Ramy i Kryszny. Ze względu na to Swami przywiódł mnie, abym usunęła ignorancję ze świata i przetransformowała Kali Yugę, używając Prawdy.

1 kwiecień 2009 r. Medytacja

Vasantha:       Swami, chcę napisać o Sathyabamie. Proszę, powiedz coś.

Swami:             Ty jesteś Sathyabhooma. Ty jesteś Bhoomi Matha. Przybyłaś tutaj, aby ściąć ignorancję ze świata, używając Miecza Prawdy. Ty zmieniasz świat. Pisz…wyjdzie.

Koniec medytacji

SATHYABAMA JEST MATKĄ ZIEMIĄ. Reprezentuje ona Bhoomi, Ziemię. Na tym świecie człowiek szuka bogactwa, pieniędzy, klejnotów, złota, srebra, gruntu, własności, biznesu itd. Chociaż wszystko to jest zniszczalne, spędza on całe życie, gromadząc i zbierając to. Wskutek tego zbiera on również cechy takie, jak: pragnienie, żądza, gniew, nienawiść i zazdrość. Jak on kiedykolwiek osiągnie Mądrość? Poprzez rozróżnianie znajdujemy Sathya. Prawda jest Mądrością. Jeżeli Mądrość zaświta, uświadomimy sobie, że tylko Bóg jest Prawdą; On jest Sathyam. Musi zaświtać Mądrość, że narodziny dano tylko po to, aby osiągnąć Boga. Musimy uchwycić się Tego, który dał nam wszelkie bogactwo i te zniszczalne przedmioty. On musi stać się naszym, należeć do nas; my również musimy stać się Jego, należeć do Niego.

Opowieść o Krysznie i o wadze uczy nas tego. Kiedyś Sathyabama chciała należeć tylko do Kryszny; położyła wszystkie swoje klejnoty, złoto oraz rzeczy wartościowe na jednej szali wagi, a Kryszna usiadł na drugiej. Próbowała ona jak mogła, nie była w stanie zrównoważyć wagi. Nic nie było równie wadze Kryszny. Wtenczas przyszła Rukmini , położyła na wadze jeden listek tulsi z pełnym oddaniem i obie szale wagi były w równowadze. Nie możemy przyciągnąć Pana ziemskim bogactwem. Tylko nasze oddanie przyciąga Boga.

Świat zapomniał o Bogu i wsiąkł tylko w zbieranie bogactwa. Swami przybył tutaj, aby zapalić Lampę Nowej Mądrości, stąd też sprawia, że piszę Wyższą Prawdę. Prawda wypełnia mnie, ponieważ opróżniłam siebie. Usuwam ciemność ignorancji i zapalam Atma Jyothi u wszystkich. Stupa jest wielką Lampą Mądrości, która rozświetla Światło Jaźni u wszystkich. Poprzez to Atmiczne Światło, które ignorowano, jest objawione. Swami powiedział o znaczeniu miasta Narakasury – Praagijothisha-pura następująco:

Prag – znaczy poprzedni, Jyothi – znaczy Światło, sha – znaczy zapomnieć albo ignorować. Jest to miasto, które zapomniało o Świetle Atmy.

Ten świat Kali Yugi jest taki sam jak Praagjyothisha-pura, ponieważ wszyscy zapomnieli o Świetle Jaźni. Swami przywiódł mnie, abym zmieniła Kali na Sathya Yugę. Poprzez moc mojej pokuty zrobię Nowe Stworzenie wypełnione Sathya i Premą. Zwykłe, ludzkie cechy nie będą wmieszane.

Wszyscy są Bogiem.

Aham Brahmasmi, Ja Jestem Bogiem.

Tat Twam Asi, Tamtym Ja Jestem.

Prajnanam Brahma, Nasza Prajnana jest Bogiem.

 

Tutaj Prajnana każdego funkcjonuje jako Bóg. Świat Sathya Yugi staje się Prajnana Jyothi Puram. Wszędzie zaiste Bóg przenika. Tu nie ma Naraków, demonów; nie ma naras, ludzi. Jest tylko Narayana, Bóg. Jest to znaczenie opowieści o Narakasurze. Sai Kryszna i Jego Sathyam unicestwia Narakasurę, zwanego Kali Yuga i zapala Światło Atmy Sathya Yugi.

Swami wziął ten rozdział 9. kwietnia 2009 r. na wieczornym darszanie.

 

Urodziny Ramy

3 kwiecień 2009 r. Ram Navami

Dzisiaj wykonaliśmy Abhishekam dla wszystkich vigrahas. Robimy to zazwyczaj pierwszego dnia miesiąca, ale zrobiliśmy to, ponieważ były to Urodziny Pana Ramy. Codziennie wykonujemy Abhishekam do Vinayaka, ale dzisiaj zrobiliśmy to dla pięciu różnych obiektów. Codziennie wykonujemy yagnę, recytując Mantrę ‘Om Sri Sai Vasantha Saiesaiya Namaha’ 54 razy. Dzisiaj zaczęliśmy od Rama Gayatri i recytowaliśmy Mantrę Vasanthy 108 razy. Po zakończeniu yagny powiedziałam wszystkim o tym.

Dlaczego zmieniliśmy program? Z dnia na dzień wykonujemy wszystkie te czynności. Dlaczego myślimy, że konieczne jest dokonanie zmian na Ram Navami? Czy Bóg narodził się tylko tego dnia? Czy Bóg narodził się w Dniu Krishna Jayanthi? Czy Bóg urodził się tylko 23. listopada, kiedy są Urodziny Sathya Sai? W Mukthi Nilayam Urodziny Boga są codziennie. On nie mieści się w jednym Imieniu, Formie ani w określonym czasie. Tutaj mamy Świadomość Boga przez dwadzieścia cztery godziny na dobę. Będąc w tym stanie, nie wiemy, który jest dzień albo miesiąc, która jest godzina.

Wszyscy na świecie obchodzą urodziny Ramy i Kryszny. Szkoły, colleges, biura dają świąteczny dzień, aby obchodzić narodziny Ramy, Kryszny i Jezusa. Ponieważ jest to święto, ludzie wykonują w domu specjalną pudżę oraz idą do świątyń, gdzie odprawiane są specjalne pudże. Święta te obchodzone są we wsiach, miasteczkach i miastach. Rząd daje świąteczne dni, aby ludzie mogli oddawać cześć Bogu. Ludzie świata wiecznie są chwytani przez życie świata. Tylko w tamte, specjalne dni, są w stanie myśleć o Bogu i czcić Go. Nasi przodkowie planowali specjalne dni, aby korzyść odnosili ludzie świata, aby mogli czcić Boga, udając się do świątyń.

Tutaj, w Mukthi Nilayam, żyjemy tylko dla Boga. Chociaż czcimy Boga w Formie Sathya Sai Baby, oddajemy cześć Sathya Sai Tatva, Zasadzie Sathya Sai przez dwadzieścia cztery godziny na dobę. Tutaj, każda podejmowana działalność, każda czynność jest oddawaniem czci. Nie ma potrzeby, aby tutaj wykonywać specjalne oddawanie czci. Tutaj niczego nie wiemy o świecie zewnętrznym. Nie znamy daty, ani nie wiemy, który to dzień; żyjemy w Świadomości Boga. Wchodzimy coraz głębiej i głębiej na ścieżce Świadomości Boga. Kiedy mówi się nam, że jest Rama Navami albo Krishna Jayanthi, odwraca to nasz umysł i sprawia, że stajemy się świadomi świata zewnętrznego.

Przykład: człowiek jest w głębokim śnie. Przychodzi ktoś, trzęsie nim, budzi i mówi: „Spójrz, jest godzina 7.00!” Człowiek, który spał, wstaje i mówi: „Och, jest 7.00? Jaki głęboki sen miałem.” Tak samo my jesteśmy w Głębokiej Świadomości Boga i ktoś mówi: „Obudźcie się, dzisiaj jest Ram Navami, oddajcie cześć Bogu.” W Mukthi Nilayam, kiedy mówi się nam, że jest Ram Navami, zostajemy obudzeni dla zewnętrznego świata. My idziemy do naszego celu, Wyzwolenia Świata. Jeżeli ktoś przyjdzie i powie: „Jest wystawa, pójdźcie i obejrzyjcie”, to zakłóca nasz wysiłek.

Mała opowieść

Każdego wieczoru w Brindavan panie zapalały swoje lampy w domu Nandagopa. W tym czasie była wielbicielka, która nazywała się Suguna, niedawno po ślubie i nowa w Brindavan. Usłyszała o Krysznie. Pewnego wieczoru poszła z lapą do domu Nandy. Umysł jej zagubiony był  w ekstazie i radości, że zobaczy dom, gdzie Kryszna spędził dzieciństwo. Usłyszała o tym od Gopik i Gopasów. Kiedy trzymała swoją lampę blisko płomienia, zobaczyła w świetle Formę Kryszny; była nieświadoma, że płomień pali jej palec. Była zagubiona w Świadomości Kryszny, nieświadoma bólu. Wtedy przyszła Yashoda i przywróciła ją do stanu normalnej świadomości. Suguna wróciła do domu. Kiedy była w Głębokiej Świadomości Kryszny, nie czuła, że pali się jej palec.

Jeżeli pali się palec, niechaj pali się. Jeżeli pali się całe ciało, niechaj tak będzie. Dlaczego budzicie ją ze Stanu Świadomości Krszny i sprowadzacie ją do świadomości świata. Ona nie miała świadomości ciała i paliła się. Połączyła się z Bogiem. Jest to prawdziwe oddanie. Tak samo my nie mamy świadomości świata. Cokolwiek dzieje się w świecie zewnętrznym, jest życiem świata. W Puttparthi wielbiciele obchodzą w obecności Swamiego myśląc, że On jest Ramą, Kryszną i Jezusem. Przybywają ze swojego pospolitego świata i świętują w obecności Swamiego. Jest to jak odwiedzanie świątyń w specjalne, świąteczne dni.

W Mukthi Nilayam tak nie jest. Nie jest jak w innych aszramach. Tutaj nie obchodzimy żadnych świąt. Poprzednio obchodziliśmy święta takie, jak: Ram Navami, Pongal, Dasara itd.; przybywało dużo ludzi. Teraz zatrzymaliśmy to wszystko. Tutaj codziennie jest ‘Specjalna Łaska’; codziennie objawiana jest nowa Mądrość. Czcimy Boga, aby osiągnąć Mądrość. Każdego roku spędzacie 360 dni, żyjąc na świecie; potem przez 5 dni świętujecie w świątyniach. Co na tym zyskujecie? Tylko, jeżeli ktoś ucieknie z cyklu narodzin i śmierci, wtedy osiąga Mądrość. Życie świata jest czasowe i zniszczalne. Tylko,  jeżeli osiągniecie Mądrość, że jedynie Bóg jest trwały i będziecie praktykować tę zasadę w życiu, będzie to dzień, aby obchodzić Narodziny Boga.

Tutaj, w Mukthi Nilayam, jesteśmy głęboko zaabsorbowani w Świadomości Boga. Palimy Lampę Mądrości, zapalając Jnana Jyothi, Sathya Jyothi dla świata. W tym Sathya Jyothi, Jnana Jyothi Sathya Sai , nasze ciała palą się i stają się popiołem, niech tak będzie. Nikt nie powinien budzić nas tak, jak Yashoda przebudziła Sugunę. Bądźmy, jacy jesteśmy. Jakikolwiek dzień, rok, miesiąc – to nie powinno przyjść do naszego umysłu, nic nie powinno. Niechaj nasz czas stopi się w Sathya Jyothi, w Świetle Prawdy; niechaj czas przestanie istnieć.

Przez minionych kilka lat nie wydrukowaliśmy żadnych zaproszeń, z wyjątkiem na inaugurację Stupy. Każdy rozdział, który jest napisany, jest zaproszeniem Jnana dla świata. Zapraszamy wszystkich do Sathya Yugi i osiągnięcia Wyzwolenia. Niechaj każdy czyta i praktykuje. Przybądźcie i dołączcie do świętowania Sathya Yugi.

Wysłaliśmy tylko jedno zaproszenie do Swamiego na inaugurację Stupy Mukthi. Chociaż próbowaliśmy na wiele różnych sposobów i poprzez licznych ludzi, On nie wziął tego. On tylko wziął list o tym zdarzeniu. To samo zdarzyło się przy otwarciu Centrum Poszukiwaczy Mukthi w Coimbatore. Swami nie wziął zaproszenia również. Jednakże wziął wiele listów o tym.

Swami bierze każdy list, każdy rozdział i książkę, którą piszę. Dlaczego Swami nie wziął zaproszeń? Tutaj jest codzienna Mądrość. Nie ma potrzeby specjalnego świętowania ani zaproszeń. Tu nie jest życie świata, gdzie drukuje się zaproszenie i świętuje się kilka dni. To miejsce jest duchowe i Boskie. Jest to Centrum Powszechnego Wyzwolenia. Wzywamy wszystkich tylko poprzez Mądrość.

 

Kosmiczna Energia

4 kwiecień 2009 r.

Vsantha:       Swami, przedtem napisałam, jak świątynie ciągną Moc z Kosmicznej Energii. Jak to się dzieje?

Swami:           Tutaj twoje Moce i Uczucia ciągnie Stupa, jak rezerwuar. Wypełnia ona Przestrzeń Kosmicznymi Boskimi Uczuciami. Świątynie ciągną Kosmiczną Energię do bóstw, zainstalowanych w Wewnętrznym Sanktuarium. Pomaga to wielbicielom zgodnie z ich modlitwami. Tutaj ta Kosmiczna Energia jest w tobie. Stupa ciągnie ją i rozprzestrzenia na zewnątrz. Świątynie i Sanktuarium zbudowane są zgodnie z Agama Sastra, jak Stupa tutaj.

Vasantha:     Dobrze, Swami, teraz napiszę.

Koniec medytacji

NAPISAŁAM W WIELU KSIĄŻKACH jak Energia przybywa do świątynnych posągów. Wszechprzenikająca  Kosmiczna Energia nazywa się Prana Shakthi. Prana Shakthi jest Mocą Boskości. Świątynie są miejscami, gdzie skoncentrowana jest Wszechobecna Boska Moc. Posągi w Wewnętrznym Sanktuarium wypełnione są Prana Shakthi. Świątynie budowane są zgodnie z zasadami Pism Świętych, a Boskie Moce są wzywane do Głównego Bóstwa poprzez Mantrę. Posągi uzyskują Shakthi; następnie wielbiciele idą do świątyni i ofiarują cześć. Zgodnie z ich modlitwami wiele problemów zostaje rozwiązanych i cierpienie jest usunięte. Świątynna Tatwa czyli Zasada odnosi się do wszystkich przenikających Prana Shakthi, które skierowane są do Posągu w Wewnętrznym Sanktuarium. Pomoc poprzez posąg przybywa do tych, którzy ofiarują modlitwy.

W książce „The Messenger” („Posłaniec” – tłum.) Jeff Fallwood mówi: „Jeżeli osoba pragnie osiągnąć zadanie, wszystko, co ma zrobić, jest mieć kontakt z Mocą Nadludzką.” Ujęłam fragment z tej książki w rozdziale „Objawienie Prawdy”, w książce „Beyond the Vedas”(„Ponad Wedami, Prema Sai” – tłum.), Cz. 2.

Wszechwiedząca Moc Boga przenika całe Uniwersum. Kiedy moc osoby indywidualnej łączy się z Mocą Nadczłowieczą, przychodzą odpowiedzi. Ta Wszechwiedza jest Nierozłączną Mocą Uniwersum. Wszyscy urodzili się z tej Adi Shakthi. W książce „Posłaniec” napisane jest, że wszyscy jesteśmy Nierozłączną Kosmiczną Shakthi. Chociaż wszyscy wyłaniają się z tej Adi Shakthi, nasze moce są zawarte w imieniu i formie. Kiedy wznosimy się ponad to ‘ja’, moje i formę, Nieograniczona Nadludzka Moc przybywa do nas.

Zostawiłam ‘ja i moje’. Kocham każdego i wszystko. Ponieważ daję Miłość wszystkim, ich Praniczna Energia przybywa do mnie. Jest to Kosmiczna Energia. Pragnęłam Boga od urodzenia. Najpierw chciałam Krysznę, potem Bhagawana Sathya Sai Babę. Kiedy zrozumiałam, że tylko On jest obecny w każdym i we wszystkim, kochałam Go jeszcze bardziej; Praniczna Energia we wszystkich przybyła do mnie. Jest to Wszechobecny, Wszechwiedzący, Wszechmocny Bóg, Sathya Sai Baba. Połączyłam się z Absolutem, Sampurna. Nie chcę jednoczyć się tylko z indywidualną Formą Jednego, który nazywa się Sathya Sai; chcę łączyć się z Wszechprzenikającym, Wszechmocnym Sathya Sai. Jeżeli On jest Bogiem, Ja jestem Boginią. Jeżeli On jest Mężczyzną, Ja jestem Kobietą. Jeżeli On jest robakiem, ja też robakiem jestem. Ponieważ chcę Go tak, wszystkie Moce przybywają do mnie. Ponieważ widzę Jego Wszechobecną Formę poprzez Darszan Viswatma, otrzymuję Viswatma Shakthi, Kosmiczną Moc, potrzebną, aby otrzymać Viswatma Jnanę, Wszechwiedzącą Moc Boga.

Chcę być z Nim. On jest Wszechprzenikającym Panem, Bogiem. Chcę osiągnąć tylko to. Chcę, aby wszyscy na świecie byli wyzwoleni. Myślę więc, że Kosmiczna Energia, Kosmiczna Moc, Kosmiczna Świadomość, Kosmiczna Mądrość – wszystkie pomagają mi. Stupa pokazuje, jak moja Kundalini i Uczucia funkcjonują. Swami powiedział, że Kosmiczną Energię we mnie wyciąga Stupa i wypełnia Kosmos.

Ostatnie rozdziały książki „Brilliance of a Million Suns”(„Światłość Miliona Słońc” – tłum.) , zatytułowane są „Adi Shakthi” i „Adi Mulam”. Tu Swami powiedział, że jestem Adi Shakthi. Wyjaśnia On, jak Uniwersum wyłania się z Adi Mulam, Pierwotnego Bytu i Adi Shakthi, Pierwotnej Energii. Ta Adi Shakthi jest tutaj w pokoju, w Mukthi Nilayam. Stupa wyciąga Jej Moc i Uczucia oraz wypełnia Przestrzeń Kosmiczną Energią.

Medytacja w południe

Vasantha:       Swami, proszę powiedz coś o Kosmicznej Energii.

Swami:              Kosmiczna Energia, która wciągana jest do świątyń, kierowana jest do Posągu. Tutaj Kosmiczną Energię od ciebie ciągnie Stupa i ujawnia na zewnątrz. Energia ta posyłana jest do Stworzenia. Wchodzę we wszystko jako Pran. Razem ujawniamy, jak rodzi się Nowe Stworzenie. Ty jesteś Adi Shakthi, poprzez którą Energia płynie do wszystkich. Stupa zbudowana jest zgodnie z tekstami starożytnej architektury. Ciągnie ona twoje Moce i promieniuje nimi na zewnątrz. Jest to twoja Świątynia Kundalini.

Koniec medytacji

STUPA POKAZUJE JAK FUNKCJONUJE MOJA KUNDALINI . Świątynie ciągną Kosmiczną Energię i kierują ją do Posągu w Sanktuarium. Energia wciągana jest do świątyni do punktu skupienia, zgodnie z Agama Shastras. Jest to  Wewnętrzne Sanktuarium, gdzie trzymany jest Posąg. Stupa jest również zbudowana zgodnie z nakazami Pism Świętych; jej wymiary wskazane zostały w specjalnym Nadi (Liść Palmowy – tłum.) dla konstrukcji świątyni. Tych wymiarów nie napisał zwykły człowiek, zostały one zapisane przed tysiącami lat przez Mędrca Kagabujandara. Jest to Testament Prawdy, wpisany w mury świątyni.

Swami powiedział mi również w medytacji, że Stupa powinna być zbudowana naprzeciwko mojego pokoju w Aszramie. Tutaj ona będzie ciągnęła moje Uczucia i Moce i wypełniała Przestrzeń. Napisałam przedtem, jak moje Moce pomagają osobom indywidualnym; teraz one przyjęły Kosmiczną Formę i pomagają na skalę kosmiczną.

Shakthi funkcjonuje w każdym i we wszystkim w Stworzeniu. Swamiego Sathyam czyli Prawda funkcjonuje jako Antharyami, Mieszkaniec we wszystkich. Jak funkcjonuje Kundalini w moim ciele? Od narodzin do chwili obecnej myślałam tylko o Bogu. Ta całkowita, skupiona na jednym punkcie, Myśl o Bogu staje się Kosmiczną Energią. Jest to Moc, aby zrobić wszystko. Może stworzyć Nowe Stworzenie zgodnie z moim życzeniem. Energia Swamiego i moja Energia wchodzi we wszystko, wypełniając całe Stworzenie.

Swamiego Sathyam jest Mieszkańcem, a Moc mojej Premy jest Shakthi. Funkcjonuje to we wszystkim. Jet to Pran i Shakthi. Jest to Absolut, Parabrahma. Poprzez moją indywidualną Moc, Jego Sathyam ujawnia więcej i więcej.

 

Pierwsze Stworzenie

5 kwiecień 2009 r.

Vasantha:       Swami, proszę, powiedz coś o Pran i Shakthi.

Swami:             Kiedy Pran i Shakthi najpierw wyłonili się z Boga, zaczęło się Stworzenie. Pran i Shakthi weszli we wszystko. Było to Pierwsze Stworzenie, które wyłoniło się z Boga. Pran jako Sathyam i Shakthi jako Prema weszli we wszystko. Shakthi jest Mocą Działania. Pran jest Mocą, która sprawia, że Shakthi funkcjonuje.

Vasantha:     Swami, chcę napisać o tym.

Swami:            Pisz…wyjdzie.

Koniec medytacji

NAJPIERW BÓG ISTNIEJE SAM. NASTĘPNIE JEST NIEZNACZNY RUCH. Z tego Ruchu wyłania się Dźwięk. Jest to Dźwięk Omkar, Saptha Brahma. Na początku stwarzania istnieje tylko Przestrzeń. Pran wyłania się z Pierwotnego Źródła, Absolutu. Kiedy Pran uderza w Przestrzeń, wyłania się Shakthi. Z tego góry, drzewa, oceany, Słońce, Księżyc i planety, niebo i wiatr natychmiast się ukazuje. Bóg jest Pran. Shakthi wyłania się z Jego Wszechpotężnej Mocy. Pierwszymi ludźmi są Saptha Riszi. Moc Boga wchodzi w każdego i we wszystko. Czym jest to, co powoduje, że człowiek działa? Jest to Moc Mieszkańca. Pozwala On funkcjonować Mocy Shakthi. Shakthi nie oznacza rodzaju żeńskiego. Jest to Wszechpotężna Moc Boga.

Poprzez tę Moc funkcjonuje w człowieku pięć zmysłów. Sprawia ona, że ręce pracują i nogi chodzą. Jeżeli człowiek nie może mówić, mówimy, że ‘nie ma on Mocy mowy’. Słowo ‘Moc’ używane jest we wszystkim. Moc znaczy Shakthi. Shakthi jest Funkcjonującą Mocą. Jest to Moc w ciele człowieka, która sprawia, że funkcjonują organy. Jeżeli organ przestaje pracować, można go usunąć i transplantować nowy. Wykonuje się transplantacje zarówno nerki, jak i serca.

Bóg, Mieszkaniec, również funkcjonuje we wszystkich jako Sathyam, Prawda. Pran jest powodem, że wszystko funkcjonuje. Funkcjonującą Mocą jest Shakthi. Jeżeli nie ma Prana, ciało pozostaje bez życia i będzie wyniesione na pole kremacyjne. Pran znaczy Siła Życia. Siłą Życia we wszystkich jest Mieszkaniec – Bóg. Bez Siły Życia ciało nie może funkcjonować.

Spójrzmy ponownie, jak te Dwie Moce wyłoniły się. Najpierw istnieje tylko Przestrzeń. Nieznaczny Ruch Boga powoduje, że Pran wyłania się i uderza w Przestrzeń, rozbrzmiewa Omkar i rodzi się Stworzenie. Całe Stworzenie wypełnia się Shakthi. Ta Shakthi nazywa się Kosmiczną Praniczną Energią; to Ona pomaga człowiekowi. Jeżeli ktoś skupia umysł na jednym punkcie, ta Moc pomoże jemu.

Światło wyłoniło się z Adi Mulam, Pierwotnej Duszy. Stamtąd przybył Brahma z Saraswathi, Vishnu z Lakshmi i Shiva z Parvathi. Znani są Oni jako Trzy Murti czyli Trójca. Brahma jest Panem Stwarzania, Vishnu Podtrzymywania, a Shiva jest Panem Destrukcji. Wszyscy Oni wzięli miejsce z Wszechpotężnej Mocy Boga. Po czym wyłonili się inni bogowie i boginie: Gayatri Devi, Pan Danvanthri, Dewy i Devathas, Następnie: człowiek, zwierzę, ptaki, robaki, owady oraz wszelkiego rodzaju inne stworzenia, wypełnione życiem. To Nowe Stworzenie wyłoniło się z Boga. Wyłoniło się oni z Jego Wszechpotężnej Mocy. W tym Nowym Stworzeniu wszystko jest Sathyą i Premą. Tutaj Shakthi znaczy Prema. Bez Premy człowiek nie może żyć w Stworzeniu. Miłość jest funkcjonującą Mocą Boga. Sathya jest katalizatorem, który sprawia, że Miłość działa. Prawda jest zaiste Miłością w działaniu.

Miłość jest przyczyną rodziny. Mąż, żona i dzieci żyją razem w rodzinie i okazują Miłość sobie. Ta Miłość rozprzestrzenia się na sąsiadów, krewnych i przyjaciół. Rozprzestrzenia się na społeczeństwo, pobliskie wsie, miasta, kraje i na świat. Miłość, Prema, jest Funkcjonującą Mocą świata.

Swami ujawnia Najwyższą Prawdę i prosi mnie, abym pisała w formie książek. Moje życie pokazuje, jak przybędzie Sathya Yuga. Bóg jest Sathyam, Prawdą. Mocą Jego działania jest Shakthi. Jest to Wszechmocna Moc Premy, Miłości. Bóg jest Ucieleśnieniem Miłości. W rzeczywistości Bóg jest Prawdą. Jego Naturą jest Prema. W Stanie Nie Istnienia Bóg nie ma imienia, ani formy. Kiedy przybiera On Imię i Formę jako Stworzenie, Natura Jego Premy przenika wszędzie. Bóg, który był w stanie nie istnienia, zaczyna istnieć poprzez Premę.

Obecnie na tym świecie nie ma prawdziwej Miłości w rodzinie. Nie ma Miłości między mężem i żoną; nie ma Miłości między rodzicami i dziećmi. Nie ma prawdziwej Miłości w żadnym związku. Poprzez swoje oddanie Bogu widzę Go w całym Stworzeniu i obdarzam Go Miłością. Poprosiłam o Powszechne Wyzwolenie i usunęłam Karmę, która jest główną przeszkodą w jego urzeczywistnieniu. Wszystko stało się poprzez moją Premę. Moja intensywna sadhana wydaje owoc jako Nowe Stworzenie. Jest to Pierwsze, Pierwotne Stworzenie. Jest to Stworzenie jak Pierwsze Stworzenie, które wyłoniło się z Boga; jest ono czyste, nietknięte i nie istniało przedtem.

Funkcjonującą Mocą, obecną w całym Stworzeniu, jest Prema. Mocą, która sprawia, że Prema funkcjonuje, jest Sathyam. Całe Stworzenie wypełnione jest tymi Dwoma. Świat może funkcjonować tylko na bazie Premy i Sathya. Swami i ja przybyliśmy tutaj, aby zademonstrować tę Zasadę.

Vasanthamayam znaczy Stworzenie. Całe Stworzenie jest Vasanthą. Oznacza to, że Stworzenie jest pełne Miłości. Tylko Vasantha funkcjonuje w każdym i we wszystkim. Tylko Prema funkcjonuje. Dlaczego to imię i forma Vasantha? Zostało ono dane tylko po to, aby zrozumieć te Najwyższe Zasady. Pran i Shakthi nie mają imienia ani formy. Imię i Forma Sathya Sai i Vasantha Sai zostały dane, aby wyraźniej można było zrozumieć tę Zasadę. To Vasantha Shakthi, Moc Premy, która funkcjonuje we wszystkim; tym, co sprawia, że Ona funkcjonuje, jest Sathya, Pran, Imię i Forma Sathya Sai.

Pran i Shakthi nie mają imienia ani formy. Są Oni tylko Zasadami. Kiedy te Dwie Zasady zaczynają funkcjonować, stają się one Imieniem i Formą wszystkiego i każdego w Stworzeniu. Pierwotny Byt jest bez imienia i formy. Adi Shakthi jest Jego Wszechpotężną  Mocą. Aby można było to zrozumieć, Boga nazywa się Awatarem, a Jego Moc, Shakthi.

Rama – Awatar – Mężczyzna

Moc Ramy – Sita – Kobieta

 

Kryszna – Awatar – Mężczyzna

Kryszny Moc – Radha – Kobieta

 

Narayana – Bóg

Lakshmi jest Shakthi, Jego Małżonką

 

Sathya Sai Baba – Awatar – Mężczyzna

Jego Moc – Shakthi – Vasantha – Kobieta

 

Wszystkie te Imiona i Formy zostały dane dla Zadania Awatarycznego. W istocie Bóg nie jest mężczyzną, ani kobietą. Bóg jest Bogiem. Jego Wszechpotężna Moc nie jest ani mężczyzną, ani kobietą.

 

Wewnętrzne Znaczenie

7 kwiecień 2009 r. Medytacja

Vasantha:       Swami, czy któraś Dewa przychodzi i rozmawia ze mną?

Swami:             Nikt nie może rozmawiać z tobą. Jaka Dewa? Nawet Brahma, Vishnu i Shiva nie mogą rozmawiać z tobą. Ty nie masz ‘ja’, nikt nie może rozmawiać z tobą. Ja jestem twoim ‘Ja’, nikt nie może rozmawiać z tobą, wyjątkiem jestem Ja.

Vasantha:     Dlaczego, Swami?

Swami:           Ty jesteś Moją Spanda Shakthi. Ty wyłoniłaś się ze Mnie. Tylko Ja mogę zabrać ciebie do Dewów albo przyprowadzić je do ciebie. Nikt inny nie może rozmawiać z tobą.

Vasantha:     Swami, czasami jest różnica między tym, co Ty mówisz, a tym, co dzieje się fizycznie.

Swami:           Nikt nie może zrozumieć Nas. Dewy nie mogą. Brahma, Vishnu i Maheswara nie mogą. Jak oni mogą rozumieć, skoro wszystkie one wyłoniły się z Nas? Tylko gdyby był ktoś ponad Nami, mógłby zrozumieć. Każda czynność, którą Ja wykonuję, ma wewnętrzne znaczenie.

Vasantha:      Czasami coś się dzieje i boję się.

Swami:            Cokolwiek się zdarzyło, zdarzyło się. Cokolwiek się dzieje, dzieje się. Cokolwiek się zdarzy, zdarzy się. To nie jest przeznaczenie. To nie jest Karma. Wszystko jest tylko dla Zadania Awatarycznego. Bądź spokojna.

Koniec medytacji

CZASAMI CZUJĘ ODRAZĘ DO SIEBIE I MYŚLĘ: „Dlaczego to odseparowanie? Kim naprawdę jestem? Dlaczego Swami nie ujawnia światu, kim jestem tak, jak Nadis (Liście Palmowe – tłum.) przepowiedziały? Myśląc tak, płaczę. Kiedyś ktoś zapytał mnie: „Swami powiedział tobie, abyś przyjechała do Puttaparthi i powiedział, że On wezwie ciebie, ale On nie zrobił tego. Być może Dewa przychodzi i rozmawia z tobą.” Usłyszenie tego wywołało we mnie dreszcze i zastanawiałam się: ‘Czy tak to jest? Czy ktoś może przyjść i rozmawiać ze mną w medytacji? Czy to Dewa rozmawia ze mną?’

Poprzednio powiedziałam Swamiemu: „Gdyby Kryszna albo Prema Sai przyszedł do mnie w medytacji, we śnie albo fizycznie, byłoby to skazą na mojej Czystości.” To jest moją Naturą; sposób, w jaki myślę. Byłam więc bardzo zszokowana słysząc, że ktoś mówi, iż Dewa mówiła do mnie w medytacji, a nie Swami. Nie ma znaczenia, czy jest to sen, stan przebudzenia albo medytacja, nikt nie może przyjść do mnie z wyjątkiem Swamiego. Byłam skupiona na jednym punkcie, na Swamim, przez ostatnich 70 lat. Nie miałam żadnych innych myśli, prócz o Nim. W tym stanie, kto inny może rozmawiać ze mną w medytacji? Nawet Brahma, Vishnu i Shiva nie mogą rozmawiać ze mną. Swami powiedział: „Jeżeli Oni nie mogą, jak zatem Dewa może rozmawiać z tobą?”

Odwróciłam się, aby spojrzeć na ścieżkę, którą szłam przez ostatnich siedemdziesiąt lat i zobaczyłam, że nie ma nikogo innego niż Swami. Swami zabrał mnie do Swargi wiele razy, widziałam wiele Dewów, Pana Brahmę i Shivę. Przez ten cały czas nikt nie rozmawiał ze mną. Pan Indra rozmawiał kilka razy, ale to odbywało się w obecności Swamiego. Wiele razy Swami zabrał mnie na Kailash i Sathya Loki. To zdarzyło się w ten sposób wiele razy. Nikt nie może przybyć i sam rozmawiać ze mną.

Czym jest medytacja? Jest to skierowanie naszych modlitw do Boga wewnątrz, do Mieszkańca, dając Jemu Imię i Formę. Kiedy modlitwa w pełni dojrzeje, łączymy się z Nim. To jest medytacja. Mądrość, którą osiąga się poprzez medytację, powstaje w sposób naturalny. Ponieważ narodziłam się ze Swamiego jako Światło, tylko On jest w moich myślach. Poprzez sadhanę, Mieszkaniec wewnątrz Jivy zaczyna funkcjonować jako Shiva. Ponieważ ofiarowałam siebie Jemu całkowicie, nie mam ‘ja’, oddzielnej tożsamości. Ponieważ nie mam ‘ja’, jak ktoś może rozmawiać ze mną?

Od czasu, kiedy Swami rozmawiał ze mną po raz pierwszy w 1996 r. do chwili obecnej, prosiłam o dowody, że to On rozmawia ze mną. Daję każdy list, każdy rozdział i książkę Jemu, aby potwierdził wszystko, co On powiedział mi w medytacji. Swami bierze wszystko i to mnie satysfakcjonuje. To, co zdarzyło się kilka razy, różni się od tego, co Swami powiedział mi. Kiedy zapytałam o przyczynę, On powiedział: „Tego nikt nie może zrozumieć.” Czasami jest mała różnica w tym, co się dzieje, ale po pewnym czasie rozumiem wewnętrzne znaczenie. Bóg jest Adi Mulam, Pierwotną Duszą. Z tego Pierwotnego Źródła wyłaniają się Trzy Moorties i Dewy. Jeżeli One nie mogą poznać znaczenia czynności Swamiego, jak mogą poznać zwyczajni ludzie? Tylko gdyby był ktoś ponad Swamim, mógłby poznać wewnętrzne znaczenie.

Przykład: na uroczystość otwarcia Stupy Mukthi daliśmy Swamiemu wiele listów. Swami wziął wszystkie, ale nie odebrał zaproszenia. Chociaż próbowaliśmy na wiele sposobów, poprzez wielu ludzi, On nie wziął. Swami powiedział mi w medytacji: „Daj, Ja wezmę”, ale On nie wziął. Dlaczego? Wszyscy byliśmy zmartwieni przez długi czas. Dopiero trzy lata później, kiedy pisałam o Ram Navami w dniu 3. kwietnia 2009 r. , ujawnione zostało wewnętrzne znaczenie. Mimo iż jestem Jego Shakthi, ponieważ nie mam ‘ja’, nie mogłam zrozumieć. Cokolwiek On mi mówi, robię, robię. Czasami jest mała różnica, a wewnętrzne znaczenie zrozumiane jest później.

Dlatego Swami mówi: „Co się zdarzyło, zdarzyło się. Co się dzieje, dzieje się. Co się zdarzy, zdarzy się.”  To wskazuje na trzy tryby czasu: przeszłość, teraźniejszość i przyszłość. Jest to istota Bhagavad Gity. Zwyczajny człowiek doświadcza tych trzech zgodnie z Karmą i przeznaczeniem. Przykład: człowiek rodzi się w określonym miejscu i w pewnej rodzinie zgodnie ze swoim przeznaczeniem. Przeznaczenie oznacza zgodnie z Karmą, dobrymi i złymi czynnościami, które wykonywał w minionych narodzinach. To, co dzieje się w teraźniejszości, odbywa się zgodnie z Karmą. Co się zdarzy, musi się zdarzyć zgodnie z przeznaczeniem. Ktoś, kto sobie to uświadamia i zmienia się, stanie się dobry. Nikt nie może uciec przed trzema trybami czasu. Zwykli ludzie żyją zgodnie z Karmą i przeznaczeniem. To, co ma miejsce między Swami a mną, jest dla Zadania Awatarycznego. Przed dwoma laty Swami poprosił mnie, abym przyjechała do Puttaparthi na moje urodziny i pozostała tam do Jego Urodzin.

Na moje urodziny On wziął „Last 7 Days of God” („Ostatnich 7 Dni Boga” – tłum.). Wszyscy byliśmy bardzo zadowoleni. W dniu 7. listopada powiedzieli mi: ‘Nie wchodź więcej do Prashanthi Nilayam’. Codziennie płakałam, myśląc: ‘Dlaczego Swami prosił mnie, abym pozostała w Puttaparthi do Jego Urodzin? Czy nie wiedział, co oni zrobią? Gdyby powiedział mi przedtem, nie weszłabym do środka.’ Zapytałam Swamiego: „Dlaczego nie powiedziałeś mi? Dlaczego to się zdarzyło?”

On odpowiedział: „Jest to dla Awatarycznego Zadania, co się zdarzyło, zdarzyło się.’ Po czym napisałam wiele książek z dużym zapałem. Swami prosił mnie, abym napisała dużo książek i nadal piszę. Kiedy On wezwie, On wezwie. Jest to Awataryczne Zadanie. Ono nie jest zgodne z Karmą, ani przeznaczeniem. W moim życiu wszystko, co się dzieje, ma wewnętrzne znaczenie.

Wszyscy wiedzą, co się dzieje na zewnątrz, ale nie znają wewnętrznego znaczenia. Poproszono mnie, abym nie wchodziła do Prashanthi; jest to zewnętrzne znaczenie. Wewnętrzne znaczenie jest inne. Jest to dla Awatarycznego Zadania.

 

Goloka

9 kwiecień 2009 r. Medytacja

Vasantha:         Swami, powiedz coś nowego.

Swami:                Przyjdź…pójdźmy do Goloki. Pokażę tobie.

Wizja

  Idziemy do Goloki. Tam Kryszna i Radha siedzą razem.

Kryszna:             Radha, weźmiemy narodziny na Ziemi w Kali Yudze.

Radha:                 Cokolwiek powiesz, zrobię.

Kryszna:             My jesteśmy mieszkańcami Goloki. My należymy do Goloki. Ci, którzy są z Nami tutaj, urodzą się jako członkowie Naszej rodziny.

Koniec wizji

Vasantha:          Czym jest to, o czym mówisz mi?

Swami:                Goloka jest Światem Premy. Jest to Świat Anandy. Swarga znaczy radowanie się, doświadczanie. Tutaj jest spokój i Ananda. Ananda Radha Kryszna jest tylko w Goloce. Dlatego zstąpiliśmy, aby zrobić z całego świata Golokę.

Vasantha:          Swami, czy Twoi rodzice są mieszkańcami Goloki?

Swami:                Moi rodzice i niektóre rodziny są z Goloki. Ponownie oni przybędą.

Vasantha:         Swami, powiedziałeś, że Twoimi rodzicami będą Kasturi i Peddapottu za następnego Awatara.

Swami:               Ich Iskierka wejdzie w Moich rodziców.

Vasantha:         Teraz rozumiem, Swami. Przedtem powiedziałeś Radha Kryszna, teraz mówisz Goloka.

Swami:                Goloka Radha Krysszna byli Awatarami w Bhuloce. Goloka jest Ich Siedzibą.

Koniec medytacji

GOLOKA JEST OSTATECZNĄ SIEDZIBĄ RADHA KRYSZNA. Swami powiedział, że jest to Świat Premy, Świat Błogości. Błogość Radha Kryszna jest Błogością tych, którzy tu żyją. Nie ma innej Błogości dla nich. Oni wszyscy zawsze są w Błogości; tańcząc, śpiewając, są spokojni i szczęśliwi. Związek Radha i Kryszna jest tylko ich Błogością. Swarga jest Siedzibą Dewów. Jest to miejsce doświadczania. Tutaj wszyscy doświadczają przyjemności i radości Niebios. Każda osoba indywidualna raduje się zgodnie ze swoimi pragnieniami.

W Goloce nie ma indywidualnych pragnień. Nie ma myśli, aby doświadczać. Tylko Boga się doświadcza, Anandy Boga. Wystarczy im, jeżeli Bóg jest w Błogości. Nie myślą, aby doświadczać radości indywidualnie. Błogość Sri Kryszny i Radhy wystarczy. Kryszny Hladini Shakthi, Jego Ananda Shakthi, radującą Serce jest Radha. Kryszna zawsze był w Błogości. Kryszny Ananda Shakthi odseparowała się od Niego i dostała Imię oraz Formę, po to, aby czcić Go. Żyli razem. W Dwapara Yudze narodzili się na Ziemi jako Kryszna i Radha i otworzyli Bramy Błogości. Mieszkańcy Goloki urodzili się w mojej rodzinie i Swamiego.

Spójrzmy na członków mojej rodziny. Wszyscy w mojej rodzinie prowadzili życie w separacji. Moja babcia miała dwoje dzieci, lecz została młodą wdową, kiedy zmarł mój dziadek. Moja matka zmarła, kiedy byłam młoda, pozostawiając ojca samego. Wuj ze strony ojca odseparował się od żony, zostawiając moją ciotkę i jej córkę. Wuj ze strony matki mieszkał z nami; jego żona i dzieci mieszkały oddzielnie. W rezultacie wszyscy chcieli, abym wyszła za mąż w młodym wieku. Stąd też wyszłam za mąż, mając szesnaście lat. Mieszkałam z mężem i dzieci się urodziły. Widząc nasze rodzinne życie, ci, którzy byli w wielopokoleniowej rodzinie, byli wypełnieni radością. Nie mieli swojego rodzinnego życia, zatem nasza Ananda była ich Anandą. Jest to dowód, że są oni z Goloki.

Rodzina Swamiego to również mieszkańcy Goloki i narodzą się oni ponownie, aby żyć z nami w Sathya Yudze. Goloka jest Światem Premy, Światem Anandy. W Goloce nie ma niczego innego prócz Miłości. Sathya Yuga taka będzie; nikt nie będzie pragnął niczego prócz Boga. Wszyscy będą żyli, aby sprawić przyjemność Bogu. Cała Yuga stosuje się do:

‘Sarva karma Bhagavath parithiartham’, co znaczy:

- Nikt nie będzie chciał doświadczać ani radować się dla siebie.

- Wszyscy będą prowadzili życie jako oddawanie czci, Aradhana.

- Wszyscy będą Bóg Mayam.

- Każda czynność będzie aktem oddawania czci.

 

Oddawanie czci jest Błogością. Swarga znaczy doświadczanie. Goloka znaczy oddawanie czci. Spokój i Błogość osiąga się tylko poprzez oddawanie czci. Na tej Ziemi czynności karmiczne dają doświadczanie i wiążą Jivę do ponownych narodzin. Podczas gdy ktoś wykonuje każdą czynność jako akt oddawania czci, czerpie tylko Błogość, ale również staje się wolny od owoców działania.

Oddawania czci + Karma Joga = Wyzwolenie

Doświadczanie + Owoc Karmy = Ponowne Narodziny

 

Spokój Vaikunty

Oddawanie czci Goloki,

Ananda Swargi,

Pokuta Kamadahana i zaślubiny Kailash,

Nowe Stworzenie Jnana Saraswathi Sathya Loki,

Nigdy nie odstępowanie od Czystości Ramy i Sity,

Wszystko razem wzięte będzie Sathya Yugą.

 

Całe Stworzenie będzie funkcjonować na bazie tych cech.

Medytacja

Vasantha:        Przedtem powiedziałeś, że wszyscy aszramici są Dewami. Czy nadal tak jest?

Swami:              Wszyscy, którzy pragną widzieć ciebie i Mnie razem są z Goloki.

Koniec medytacji

KIEDY ROZMAWIAŁAM O TYM, Amar powiedział, że w książce „Translations by Baba” („Tłumaczenia Baby” – tłum.), str. 57, Swami podaje definicję Goloka Dharma.

„…Jeżeli ktoś rozwinie szlachetne idee we wszystkich trzech stanach: fizycznym, subtelnym i przyczynowym, raduje się nieustanną Błogością, rozpoznając Jedność wszystkiego i rozwijając w sobie uczucie jego tożsamości z Brahmanem, będzie on szedł ścieżką, zwaną ‘Goloka Dharma’; odpowiada to Jnanie czyli Mądrości.”

Za każdym razem Swami pokazuje mój stan i mojej rodziny oraz tych, którzy są w Aszramie. W medytacji powiedział On, że wszyscy są ‘Goloka vasis’ (mieszkańcami Goloki – tłum.). Każdy, kto czyta o moim życiu, zrozumie, że te Loki nie są oddzielnymi miejscami na zewnątrz, są one wewnątrz każdej osoby. Człowiek przekracza każdy stan poprzez ścieżkę sadhany i wznosi się coraz wyżej. Wraz z każdym osiągniętym stanem, staje się on mieszkańcem różnych światów. Wcześniej Swami powiedział, że wszyscy są z Devaloki; teraz On mówi, że wszyscy są z Goloki.

Czym jest Goloka? Czy jest to, że Radha i Kryszna siedzą na huśtawce z Gopikami i Gopasami dokoła, śpiewającymi i wykonującymi Rasalilę? Są to wyobrażenia, które przychodzą do umysłu, ale tak nie jest. To człowiek stworzył imiona Radha i Kryszna. To on stworzył wizerunek świata, zwany Goloka. To on powiedział, że ci, którzy tam żyją, są ‘Prema vasis’. Tak nie jest. Kto na tym świecie myśli o Bogu w ciele fizycznym, subtelnym i przyczynowym? Trzeba zapomnieć o tożsamości i być Jednością z Wszechobecnym Bogiem. Trzeba mieć wizję Atmy, która jest zarówno wewnątrz, jak i Wszechprzenikająca.

Mieszkańcem Goloki jest ten, kto rozwinie uczucie, że Bóg i Stworzenie są Jednym. Ci, którzy idą tą ścieżką, osiągają Mądrość. Takie jest wewnętrzne znaczenie tego, co Swami powiedział.

Swami jest Bogiem, Purushą, a ja jestem Prakrithi. Ci, którzy pragną widzieć Nasz związek – wszyscy są ‘Goloka vasis’. Oni poświęcili wszystko i przybyli tutaj. Oni nie mają oddzielnego życia. Urzeczywistnili oni Prawdę o tym, kim jest Swami i kim ja jestem. Oni biorą Mądrość i przemieniają ją w formę książek.

Czym jest Vaikunta? Jest to ofiarowanie wszystkiego Bogu, myślenie tylko o Nim cały czas. Ten rodzaj oddania jest Vaikuntą. Tu nie ma tożsamości ‘ja’. To jest mój stan. Kiedy osiągnę Stan Vaikunta, Stan Goloka, Stan Kailash, Stan Sathya Loka, zaświta Nowa Era. Jest to mieszanina tego wszystkiego. Ta Nowa Era jest połączeniem tych wszystkich Stanów.

Kailash znaczy Jiva staje się Shivą. Wszystkie te Stany są na poziomie umysłu, nie są one miejscami, usytuowanymi w świecie fizycznym.

Maya Człowieka

Dzisiaj przybyło kwietniowe wydanie „Sanathana Sarathi” w języku tamilskim. Wewnątrz był Swamiego dyskurs na Shivarathri, który mówi o Mayi.

Kiedyś Lakshmi zapytała Parvathi:

„Och! Gowri! Jesteś bardzo młoda a Sambasiva jest stary;

Ma zmatowiałe włosy i nosi skórę tygrysa;

Jeździ na byku i stale jest w ruchu;

Ozdobiony jest wężami;

Jak ty Go szanujesz?

Czy nie wiesz o tym wszystkim?

On nie ma Swojego domu i sypia na polu kremacyjnym.

Parvathi była głęboko zakłopotana tymi uwagami, podeszła do Pana Shivy i zapytała: „Nie masz Swojego domu. Nie należysz do żadnej kasty ani linii. Po nadto Ty jesteś ‘Ardhanareswara’. Jak wobec tego możesz nazywać Siebie Bogiem?”

Pan Shiva odpowiedział, że Bóg jest ponad imionami, kastą i linią. Następnie zwrócił się do Lakshmi i zapytał: „Och! Matko Lakshmi! Czy jesteś świadoma przodków Swojego Męża? On jest ciągle w ruchu, aby ochraniać Swoich wielbicieli i nie ma czasu na posiłek ani sen. Jeżeli już usiądzie, aby zjeść posiłek, w międzyczasie ktoś taki, jak Draupadi modli się: „Och! Panie Kryszna! Mam wielki kłopot. Proszę, ratuj mnie”. On natychmiast biegnie, aby ją ratować, pozostawiając Swój posiłek.

Jest więc On stale w ruchu, aby ochraniać Swoich wielbicieli takich, jak Narada albo Prahlada. Jak zatem szanowałaś takiego Pana, który nie ma czasu nawet na posiłek ani odpoczynek?”

Shiva następnie wyjaśnił, że Bóg nie ma imienia ani formy; On jest Niezmienny; On nie ma narodzin ani śmierci; ani początku ani końca; On jest Wieczny i Atmaswarupa (Ucieleśnienie Atmy). On również zaznaczył, że jest iluzją człowieka przypisywanie imienia i formy Bogu. Bóg bez formy manifestuje się z określoną Formą i Imieniem zgodnie z życzeniami wielbicieli, aby zaspokoić ich aspiracje.

Bóg jest bez formy i bez atrybutów. To wielbiciele dają atrybuty w postaci imion, formy i atrybutów Bogu i czują się usatysfakcjonowani…

…Wszystkie imiona i formy są czasowe i nieprawdziwe. Jedyną Wieczną i Prawdziwą Formą Boga jest Atma. Wszystko na świecie może się zmieniać; ale Atma nigdy nie podlega zmianom. Całe Uniwersum zawarte jest w Atmie. Nazywa się to również Boską Świadomością czyli Aham lub Brahman. Ludzie nie pojmują tej Wiecznej Prawdy, szukając różnych imion i form dla Niej…”

O O O

Swami opisuje, jak Lakshmi pyta Parvathi: „Jak możesz łączyć się z Nim, Ty jesteś bardzo młoda, On jest bardzo stary?” Swami zadał mi takie same pytanie: „Kiedy twoja forma stanie się młoda, Ja będę miał 90 lat, jak to będzie?” Powiedziałam: „Swami, Ty jesteś Bogiem. Ty nie masz wieku. Wystarczy, że będziesz taki, jaki Ty jesteś. Ponieważ chcę ofiarować to ciało Tobie, ono musi zmienić się.”

Kiedyś Swami zapytał: „Gdybym stał się człowiekiem albo demonem lub robakiem, co byś zrobiła?” Powiedziałam: „Jeżeli Bóg, którego kocham, stanie się zwykłym człowiekiem albo demonem, ja stanę się zwykłą kobietą albo demonicą. Jeżeli On stanie się robakiem, ja też stanę się robakiem.”

Swami jest Bogiem. On nie ma wieku. On nie ma narodzin, nie ma śmierci, nie ma początku ani końca. Nie ma On kasty ani religii. On jest Bogiem. On nie ma imienia ani formy. On jest Mieszkańcem, Atma Swarupa w każdym i we wszystkim. Wskutek iluzji człowiek daje Jemu imię, formę, czas, miejsce i przypisuje Jemu działania. Bhagawan Sathya Sai Baba jest Imieniem. Jego Forma opisana jest jako Tego, kto ma pomarańczową szatę oraz czarne, bujne włosy.  Długość Jego życia wynosi 92 lata, Jego miejscem jest Puttaparthi. Jego czynności to dawanie darszanu, rozmowa, wykonywanie czynności dla dobra świata. Człowiek Maya daje ten zestaw atrybutów Bogu. Człowiek stwarza wizerunek Boga wskutek Mayi. Bóg jest Wszechobecny.

Swami potem zapytał mnie: „Jakie jest wewnętrzne znaczenie tego, co powiedziałaś?”

Odparłam: „My jesteśmy Purusha i Prakrithi, Stwórcą i Jego Stworzeniem.”

W Stworzeniu gdziekolwiek On jest, tam Ja jestem. Jest to wewnętrzne znaczenie. Pokazuje ono, że Bóg jest Mieszkańcem, a Jego Shakthi jest Funkcjonującą Mocą we wszystkim  - od człowieka do demona, od zwierzęcia do robaka.

Swami mówi, jak Pan Shiva pyta Lakshmi:

„Och! Matko Lakshmi! Czy jesteś świadoma poprzedników Swojego Męża? On jest stale w ruchu, aby ochraniać Swoich wielbicieli i nie ma czasu na posiłek ani sen. Jeżeli usiądzie, aby zjeść posiłek, niektórzy wielbiciele tacy, jak Draupadi modlą się w międzyczasie: „Och! Panie Kryszna! Mam wielki kłopot. Proszę, ratuj mnie”. Natychmiast On pędzi ratować ją, pozostawiając posiłek. Jest On zatem w ciągłym ruchu, aby chronić Swoich wielbicieli takich, jak Narada albo Prahlada. Jak zatem darzysz czcią takiego Pana, który nie ma czasu na posiłek ani odpoczynek?”

Spójrzmy na zaślubiny Mahalakshmi. Mahalakshmi ukazała się, trzymając girlandę w rękach, kiedy wyłoniła się z Oceanu Mleka, gdy go ubijano. Zebrały się wszystkie Dewy, czekając ochoczo, podczas gdy Mahalakshmi trzymała girlandę, gotowa dla swayamvara. Mahalakshmi oznajmiła: „Nałożę girlandę na tym, który nie zwraca uwagi na mnie.” Ponieważ wszyscy pragnęli Jej, czekali na to, aż nałoży girlandę na którymś z nich. W końcu zobaczyła Mahavishnu, leżącego na Adiseshy w stanie Joga Nidra. Nałożyła girlandę na Nim i połączyła się, służąc u Jego Stóp. Pan był w Joga Nidra, a Ona masowała Jego Stopy. Jego jedyną troską jest ochranianie Swoich wielbicieli. On nie troszczy się o Swoją Żonę. Jego całkowita uwaga skupiona jest tylko na Jego bhakthach. Kiedykolwiek Pan słyszy ich wołanie, On biegnie, aby im pomagać. Mahalshmi jest boginią bogactwa i piękna. Wielu się zebrało, czekając, aby Ją poślubić, ale jej wystarczy, aby służyć Stopom Pana, wykonując Pada Seva. Co możemy z tego zrozumieć? Bóg nie przybył tutaj, aby poślubić, począć dzieci i prowadzić życie rodzinne.

Parvathi odprawiała surową pokutę, aby poślubić Pana Shivę. Parvathi poślubiła Shivę po Kaamadahana, usunięciu wszelkiego pragnienia. Tak samo – kiedy Mahalakshmi ukazała się z Oceanu Mleka, wszyscy czekali, aby Ją poślubić. Jednak Ona nałożyła girlandę na Mahavishnu, na Tego, kto nie interesował się Nią i wykonała Pada Seva. Mahavishnu jest Tym, który podtrzymuje i zachowuje; On biegnie, aby ochraniać Swoich bhakthów. On nigdy nie myśli o Lakshmi. Mahalakshmi lubi tylko wykonywać Pada Seva. Dlatego poślubiła Mahavishnu. Wewnętrzne znaczenie jest, że poślubiła Ona Mahavishnu, Tego, który wolny jest od pragnienia. Człowiek stwarza Boga, jakiego lubi – z imieniem, formą i rodziną.

Wszyscy na świecie czczą Boginię Bogactwa, Mahalshmi, aby otrzymać bogactwo. Wykonują pudżę Lakshmi. Jednakże Lakshmi wybrała Tego, który nie zwracał uwagi na Nią. Lakshmi jest z tym, kto nie pragnie bogactwa. Mahavishnu biega tylko do tych wielbicieli, którzy mają kłopot; Lakshmi pozostaje, służąc Jego Stopom. Możecie obsypać Boga milionami bogactw, ale On żyje tylko dla Swoich, ubogich bhathów. On pragnie tylko czystego oddania. To ilustrują te opowieści. Jeżeli ktoś chce otrzymać Łaskę Shivy, musi wykonać Kaamadahanę jak Pan Shiva. Kaamadahana nie oznacza tylko celibatu; człowiek powinien być wolny od wszelkiego rodzaju pragnienia. Tylko pragnienie Boga i nic innego powoduje otrzymanie Łaski Pana Shivy. Ten, kto pragnie otrzymać Łaskę Parvathi, musi odprawiać surową pokutę.

Jednak człowiek tego nie robi, stwarza on imię, formę i czas dla Boga. Człowiek wyobraża sobie, że Swami jest mężczyzną i Brahmachary i że ja jestem kobietą. Narodziłam się na Ziemi, aby pokazać Wyższe Stany, które człowiek może osiągnąć. Wykonałam Kaamadahana jak Shiva. Ja nie jestem jak Parvathi, odprawiałam pokutę przez wiele Er. Nikt nie może odprawiać pokuty, aby poślubić Boga. To pragnienie, aby poślubić Boga, również nie jest moje, jest ono dla Zadania Awatarycznego. Transformuje ono Erę. Jak Lakshmi chcę tylko Stóp Swamiego, nie Jego Ciała. Zawsze chcę być pyłem Jego Stóp. Jak Mahalakshmi chcę dać ulgę tym, którzy cierpią na świecie, zatem cierpię, biorąc Karmę świata na swoje ciało. To pokazuje moje życie. Jest to Swamiego Zadanie Awataryczne.

Człowiek staje się Bogiem, Jiva staje się Shivą. W przeciwnym razie jest on Sava, martwym ciałem. Kiedy Jiva staje się Shivą, nie a narodzin ani śmierci. Takie jest znaczenie sypiania Shivy na polu kremacyjnym. Świat jest jak pole kremacyjne. Przez jak wiele Er człowiek będzie stale rodził się i umierał? Kontemplujcie nad tym i próbujcie osiągnąć nieśmiertelność.

Niemowlę

10 kwiecień 2009 r. Medytacja poranna

Swami:            Dlaczego nie spałaś całą noc, płacząc?

Vasantha:      Chcę widzieć Ciebie, rozmawiać z Tobą, dotykać Twoich Stóp.

Swami:             Jest to twoja stała myśl. Zawsze płaczesz jak noworodek. Jesteś Moją Shakthi czy Moim dzieckiem? Nieustannie tak płaczesz. Co mam zrobić? Nowo narodzone dziecko zawsze chwyta się swojej matki. Gdy dziecko rośnie, zaczyna się bawić. Później zostawia matkę i idzie do szkoły. Kiedy dorośnie, jedzie do innego kraju, aby studiować albo pracować. Zawiera związek małżeński i zaczyna rodzinne życie. Ty płaczesz z tęsknoty za Mną od narodzin do chwili obecnej. Ty nigdy się nie zmieniłaś. Nie płacz. Ja zawsze jestem z tobą.

Vasantha:   Swami, daj mi Swoją fizyczną bliskość chociaż raz. Czy biegniesz tylko, kiedy Draupadi woła…albo kiedy woła Prahlada lub Narada? Ty nie przybywasz, słysząc moje wołanie.

Swami:        Nie płacz. Oni są wielbicielami. Ty jesteś Moją Shakthi. Jesteśmy tacy dla Zadania Awatarycznego. Nie płacz, wkrótce zobaczymy się i będziemy rozmawiać.

Vasantha:   Nie mogę tego wytrzymać. Dlaczego stworzyłeś mnie? Zrozumiesz tylko wtedy, kiedy będziesz w moim stanie.

Swami:         Nie płacz. Bądź spokojna. Wkrótce się zobaczymy.

Koniec medytacji

WCZORAJ MIAŁAM NIEUGASZONE PRAGNIENIE, ABY ZOBACZYĆ SWAMIEGO. Cały dzień i noc płakałam. Swami pocieszał mnie na wiele sposobów; jednak nie mogłam tego wytrzymać. W dzisiejszej, porannej medytacji Swami to powiedział. On Sam zapytał mnie, czy jestem Jego Shakthi czy Jego dzieckiem? Sama nie rozumiem swojego stanu. Dlaczego jest tak dużo smutku, jeżeli jestem Jego Shakthi? Stało się dla mnie olbrzymim ciężarem utrzymywanie życia w tym ciele. Jakże wiele człowiek zmagałby się, aby utrzymać się przy życiu, gdyby wpadł do wody? Tak samo ja walczę z chwili na chwilę w tym ciele.

Jestem jako nowo narodzone dziecko, które zawsze chce być blisko swojej matki. Sześciomiesięczne dziecko zwraca uwagę na zabawki. Będąc w wieku dwóch lub trzech lat, zaczyna się bawić samo albo z innymi dziećmi. Wkrótce po tym idzie do szkoły. Najpierw trudno jest jemu dostosować się do nowej sytuacji. Następnie dziecko rośnie i staje się młodzieńcem i wyjeżdża, aby studiować. Podróżuje do wielu odległych miejsc i zagranicznych krajów, aby studiować lub pracować. Po ślubie zaczyna własne, rodzinne życie. Nie ma już czasu myśleć o swojej matce.

Moje życie jest inne. Od narodzin do chwili obecnej tęsknię za Bogiem. Płaczę z tęsknoty za Swamim. Nie chcę Samadhi ani nawet pełnego snu, ponieważ zapomnę o Bogu. Nie płaczę o Bliskość Boga, ponieważ On przybył tutaj jako Awatar. To nie jest tak. Jakże bardzo płakałam i tęskniłam za Kryszną nawet przedtem, zanim dowiedziałam się o Swamim. Wiele pieśni i listów, które napisałam do Niego, jest tego dowodem.

Trzymiesięczne niemowlę siedzi na kolanach matki i patrzy na jej twarz. Jest to stan, którego chcę. Dziecko nie zna niczego innego prócz twarzy swojej matki. Jeżeli ktoś weźmie je od niej, zaczyna ono płakać. Dziecko nie jest świadome niczego, co się dzieje dokoła niego; ono nie wie o niczym. To jest mój stan. Chociaż zawsze jestem na Kolanach Boga, nie jestem tego świadoma. Nie chcę niczego innego z wyjątkiem swojej Matki. Przed kilkoma laty napisałam wiele listów do Swamiego, nazywając Go ‘Matką, Matką, Amma, Amma’. Jestem w takim samym stanie umysłu od samych narodzin, przez siedemdziesiąt lat. Nie chcę książek, tego Aszramu, Stupy, Stanu Brahmy, Stanu Shakthi, Stanu Shivy, Stanu Lakshmi. Nie chcę imienia ani sławy. Chce tylko płakać z tęsknoty za Bogiem, Dzisiaj płakałam nieustannie; było to nie do zniesienia. Kiedy wyszłam na werandę, spojrzałam przez okno i poczułam łagodny, delikatny wietrzyk i zobaczyłam rośliny pełne kwiatów.

Pomyślałam: „Jak pięknie! Pokazuje, że rozpoczęła się pora wiosenna. Vasantha kala zaczęła się, jednak prawdę mówiąc, ta Vasantha kala nie zaczęła się…” Moje uczucia wylały się jako wiersz.

Och, łagodny wietrzyku,

Dlaczego przybyłeś tutaj, szukać mnie?

Moje ciało nie może wytrzymać.

Czy jest to wiadomość od Niego?

Och, kwiaty głębokiej czerwieni,

Dlaczego śmiejecie się rozkwitnięte?

On przybliża się i daje Stopy Swoje, aby dotknęły.

‘Nie płacz’

Czy to On mówi?

 

Och, Bogu Słońca,

Dlaczego nie pokazujesz Swojej ręki jak promienie?

Czy gorąco mojego odseparowania spala Ciebie?

Schowałeś się więc za chmurami.

Idź…idź do Puttaparthi

Pal…pal moim cierpieniem odseparowania.

 

Napisałam to i powiedziałam Aszramitom. Dzisiaj nie było Słońca od wczesnego ranka, tylko słodki, delikatny wietrzyk. Wszyscy to komentowali. Kiedy rozmawialiśmy o tym, przyszła rozmowa telefoniczna z Puttaparthi: „Tutaj jest bardzo gorąco, wszyscy parażymy się.”

 

11 kwiecień 2009 r. Medytacja

Vasantha:       Swami, mówisz mi, że płaczę jak niemowlę. Kiedy moje łzy zatrzymają się?

Swami:             Twoje łzy spalają Mnie. Twoja tęsknota, skupiona na jednym punkcie, spełnia Zadanie Awataryczne. Ponieważ nie masz ‘ja’, nie możesz zrobić niczego. Ty jesteś Vishwa Shakthi, ale nie możesz tego uświadomić sobie.

Koniec medytacji

‘Ta nieustająca tęsknota i moje łzy zmieniają świat. Ja jestem Shakthi Boga, ale ponieważ nie mam ‘ja’, nie mogę tego sobie uświadomić. Gdybym znała swoją tożsamość, nie płakałabym. Kiedy On przybędzie, szukając mnie, będę spokojna. Wszystko jest tylko dla Zadania Awatarycznego.’

Gdybym miała to w umyśle, byłabym spokojna. Jednakże mimo iż zrozumiałam, nie uświadomiłam sobie tego, zatem tęsknię i płaczę. Na tym świecie czy ktoś płakał z tęsknoty za Bogiem jak ja? Dlaczego to szaleństwo za Bogiem? Swami mówi: „Niemowlę jest oddzielone od matki.”

Mam stan umysłu trzymiesięcznego niemowlęcia, a nie osoby dorosłej. Moje ciało wygląda na 70 lat. Moje zmysły pokazują mój wiek, a intelekt pokazuje stan dojrzały. Moja Mądrość pokazuje stan mojej sadhany. Sathyam pokazuje Boga. Moje czynności pokazują, że nie mam ‘ja’. Jednakże mój umysł pokazuje stan trzymiesięcznego dziecka. To daje Powszechne Wyzwolenie.

 

Ciało Mądrości

13 kwiecień 2009 r. Medytacja poranna

Vasantha:       Swami, przybywasz do Kodaikanal czy nie? Dlaczego nie powiesz? Dlaczego, Swami?

Swami:              Jaki jest pożytek z tego, że będziesz wiedziała o Moich fizycznych czynnościach? Ty piszesz  Wyższą Mądrość. Ja zawsze jestem z Tobą w Boskim Ciele. Jest to Sathya. Jest to Prawda. Teraz kontempluj nad tym. Ty i Ja jesteśmy Jedno.

Koniec medytacji

KONTEMPLOWAŁAM. KIEDY SWAMI PRZYBĘDZIE DO KODAIKANAL? Swami i ja jesteśmy Jedno. Myślałam o tym długi czas.

Chociaż kontemplowałam przez całą Brahmamurtha, moja kontemplacja stała się stratą czasu. Niczego nie ustaliłam i zostawiłam to. Pomyślałam: ‘Jeżeli Swami przybędzie, pojadę. Jeżeli On nie przybędzie, nie pojadę.’ Taka była decyzja, którą podjęłam. Wiele ludzi dzwoniło i pytało: „Kiedy Swami pojedzie do Kodaikanal? Pojedzie On czy nie?’ Powiedziałam: „O niczym nie wiem, On mi nie powiedział.” Jednakże oni nie uwierzyli mi. Powiedzieli: „Swami ujawnia tobie wiele Prawd, czy nie powie On tobie tego?” Ja też się zastanawiałam. Swami tylko powiedział: „Co zyskasz, wiedząc o Moich fizycznych czynnościach? Jeżeli przybędę, ty przybądź.” Ale ludzie zawsze mówią: „Swami jedzie do Kodaikanal. Swami przybywa do Ooty. Swami jedzie do Brindavan.’; ale Swami nie mówi mi o niczym.

Tego roku na rocznicę Dnia Naszych Zaślubin 27. maja, Swami dał białe sari z czerwonymi kwiatami lotosu. Swami wyjaśnił, że w tym roku Indra da sari, ponieważ jesteśmy w Stanie Brahma i Saraswathi. Swami powiedział: „Białe sari należy do Jnana Saraswathi. Ma ono obramowanie z czerwonymi kwiatami lotosu.” Kiedy kontemplowałam, następujące myśli przyszły…

‘…Ja jestem Jnana Saraswathi. Mam sari czystej bieli, aby wskazać na Czystą Świadomość. Jest to sari Sudha Sathwa. Jest to sari Mądrości. Moje ciało jest Ciałem Mądrości. Jakie sari można nosić na Ciele Mądrości? Kolorem Mądrości jest biel. Dotychczas poznano tylko Mądrość Wed i Upaniszad, niczego, co jest ponad, nie ujawniono. Ja piszę o Mądrości Ponad Wedami i Upaniszadami. Piszę jak Bóg zstępuje jako Awatar. Jak tworzy się Jego Imię i Formę. Jak funkcjonuje Prawo Karmiczne i jak możemy się przed nim uratować. Piszę o takiej Mądrości. Jest to bardzo Wysoka Mądrość, nieosiągalnych wyżyn. To jest moje Ciało Mądrości.’

Sari Mądrości ma obramowanie z lotosów. Chociaż lotos rośnie w błocie i wodzie, żadne z nich go nie dotyka; ani on niczego nie dotyka. Wszystkie boginie prezentowane są z lotosem, trzymanym w ręce: biały lotos dla Saraswathi, różowy lotos dla Lashmi. Wiele bogów i bogiń trzyma lotos w ręce. To jest mój Stan. Chociaż narodziłam się w błocie świata, dorastałam w błocie świata, ono nie dotknęło mnie. Ja nie dotknęłam go i nic mnie nie dotknęło. Lotos to pokazuje. Czerwony kolor symbolizuje Agni – Ogień. Agni również oznacza Czystość. Wskazuje on na skupienie na jednym punkcie, ku Bogu. Swami dał wiele wyjaśnień o mojej Czystości. Wczoraj dał jedno cudowne w formie wiersza.

Najpierw napisałam:

Och, delikatny wietrzyku,

Czy przyniesiesz wiadomość od Swamiego?

O czerwony kwiecie, czy przyniesiesz wiadomość od Swamiego?  

 

Potem wczoraj Swami dał odpowiedź w formie następującego wiersza:

Och, łagodny wietrzyku,

Delikatnie wiejesz, nie dotykając jej ciała.

Jeżeli dotkniesz jej ciała, będzie ona płakać, że odeszła jej Czystość.

 

Jest to nowa definicja, którą Swami dał na moją Czystość. Ogień Czystości spala Karmę świata. Takie jest znaczenie białego sari. Swami pokazuje nowe Stany Osiągnięcia poprzez różne sari, które On przysyła. Sari w kolorze niebieskiego nieba z gwiazdami, wskazało na osiągnięcie Kosmicznego Ciała. Sari w kolorze zielonej papugi z obramowaniem w pawie pióra było dla Zasady Shiva Shakthi. Teraz, przysłał On białe sari z lotosami, aby wskazać na Stan Jnana Saraswathi. Każde sari jest symbolem Osiągnięcia. Niebieskie sari było kosmicznym sari; białe jest sari Mądrości. Możemy fizycznie widzieć Kosmos przed oczami. Mądrość osiąga się poprzez intelekt; nie można zobaczyć jej oczami. Czy ktoś może znać jej wysokość? W poprzednich Erach była znana tylko Mądrość Upaniszad.  Teraz Swami ujawnia to, co jest ponad Upaniszadami.  Swami daje różne sari, aby zilustrować postępujące Awataryczne Zadanie.

Jest to Sudha Sathwa, Czysta Świadomość. Sudha Sathwa jest Stanem, gdzie nie ma skazy nawet wielkości ukłucia szpilki, jest to całkowita Czystość. Symbolizuje to kolor biały. W Mukthi Nilayam mieszkamy w budynku Sudha Sathwa. Sam Swami dał nazwę temu budynkowi. Obecnie piszę Wyższą Mądrość. Jest to dla Zadania Awatarycznego. W tym okresie tylko Ciało Mądrości jest odpowiednie. Jest to Najwyższa Prawda. To Ciało Mądrości nie dotyka niczego ze świata. Chociaż jestem w stanie opanować Wyższą Mądrość i pisać Wielką Prawdę, nie jestem w stanie ustalić, czy Swami przybywa do Kodaikanal. Swami również mi nie mówi. Jeżeli próbuję ustalić sama poprzez medytację, wciąż nie wiem. Jest to sprawa świata.

Swami jeździ tu i tam, jedzie do tego i do tamtego domu. Wszystkie te sprawy nie przychodzą do mojego umysłu w medytacji. Swamiego przyjazdy i wyjazdy, odwiedzanie różnych domów, rozmowę i jedzenie można obejrzeć na wideo. Daje to nam wielką radość, kiedy oglądamy te wideo. Często oglądamy wideo ze Swamim w Kodaikanal i Brindavan i czerpiemy wielką radość. Niektórzy czerpią z tego korzyść, ale  co z korzyścią dla świata? Czy te wideo mogą obdarzyć Powszechnym Wyzwoleniem? Moim życiem jest wyciąganie Prawdy od Swamiego, aby wszyscy odnieśli korzyść. Swami nigdy nie odpowie na pytania o sprawach świata. Ja również nie mogę tego ustalić sama. Sprawy świata nie dotykają mojego Ciała Mądrości. Błoto świata nigdy nie dotknie Sudha Sathwa, Czystej Świadomości. Czerwony lotos rodzi się w błocie świata, jednak tylko Lotos Nieba należy do Boga. Lotos Sahasrary przybył tylko dla Powszechnego Wyzwolenia. Jego każda myśl, słowo i uczynek jest tylko dla Wyzwolenia Świata.

W wiadomości, którą Swami przysłał przedtem, wskazał On, że On jest Jnana Saraswathi w mojej Formie. On ujawnia Prawdy Wedyjskie. To pokazuje, że Swami jest w Ciele Mądrości.

Swami wziął ten rozdział w dniu 19. kwietnia 2009 r. na wieczornym darszanie.

 

Dziwna koncepcja

13 kwiecień 2009 r. Medytacja w południe

Vasantha:       Swami, moje Życie! Moja Siło Życia…!

Swami:             Nie płacz, bądź spokojna. Ty jesteś Moją Siłą Życia. Moja Siła Życia jest w twoim ciele, a twoja Siła Życia funkcjonuje w Moim Ciele. Dlatego płaczesz, nie mogąc tego wytrzymać.

Vasantha:        Co To jest, co Ty mówisz, Swami. Jest to bardzo dziwne.

Swami:              My jesteśmy nierozłączni.

Vasantha:        Swami, jaki będzie 27. maj?

Swami:               W tym roku będzie się on różnił tego, co było w innych latach.

Koniec medytacji

NIE MOGŁAM ZROZUMIEĆ TEGO, CO SWAMI POWIEDZIAŁ. Myślałam i myślałam: ‘Co On miał na myśl? Co On miał na myśli?’ Nie mogłam zrozumieć niczego.

Wieczorna medytacja

Vasantha:       Swami, proszę, powiedz coś o Sile Życia.

Swami:              Kiedy opróżniłaś siebie, wypełniłem Sobą ciebie. Prawda jest tylko w tobie. Dałaś Mi wszystko, lejąc wodę ze swojej ręki do Mojej. Prema wypełniła Mnie. Sathyam, Moja Siła Życia wypełniła ciebie. Prema, twoja Siła Życia, jest we Mnie. Teraz Prema jest w Stanie Świadka. Jako Sathyam piszesz i piszesz tylko Prawdę.

Vasantha:        Swami, nie mogę zrozumieć…jak to funkcjonuje?

Swami:             Pisz. Jest to Najwyższa Koncepcja. Wyjdzie dobrze.

Vasantha:        Swami, jeżeli nie mogę zrozumieć, jak mogę pisać?

Swami:             Ponieważ Prema jest we Mnie, nie mogę zachowywać się surowo wobec innych. Przybyliśmy tutaj, aby pokazać Nasze Uczucia. Nie jest to tak jak za poprzednich Awatarów. Przybyliśmy tutaj, aby żyć z Uczuciami, cierpimy zatem w odseparowaniu. Zmieniamy świat i usuwamy przeszkody na Naszej drodze. Po czym będziemy żyli szczęśliwie.

Koniec medytacji

MYŚLAŁAM I MYŚLAŁAM O TYM, CO SWAMI POWIEDZIAŁ, ale nie wiedziałam, jak zacząć pisać. Pomyślałam: ‘Swami poprosił mnie, abym pisała…’

Wtenczas przypomniała mi się rozmowa, którą miałam ze Swamim w medytacji przed kilkoma laty.

21 sierpień 2003 r. Medytacja

Swami:          Przybędziesz jako Prema Sai.

Vasantha:     Swami, nie przybędę. Nie mogę! Przybędę tylko jako Twoja Żona.

Swami:           Moc twojej pokuty robi z ciebie Awatara.

Vasantha:     Weź wszystkie moje Moce pokuty i zrób mnie pustą. Kocham Ciebie jako swoją Siłę Życia.

Swami:           Daj Mi swoją Prostotę, Czystość, Pokorę, Premę i Współczucie. Przekaż wszystko, wlewając wodę ze swojej ręki do Mojej.

Koniec medytacji

KIEDY OPRÓŻNIŁAM SIEBIE, SWAMI WYPEŁNIŁ SWOJĄ PRAWDĄ WE MNIE. Następnie powiedział On: „Udaję się odprawiać Pokutę Premy. Radha staje się Kryszną, Kryszna staje się Radhą.”

Dopiero teraz, po sześciu latach, Swami dał cudowne, nowe wyjaśnienie. Tamtego dnia moja Siła Życia poszła do Niego, a Jego Siła Życia przyszła do mnie. Wymieniliśmy się Siłą Życia. Teraz moja Prema jest w Nim i jest w Stanie Świadka. Ja piszę Prawdę, a On topnieje w mojej Premie. On nie może okazać żadnej surowości. Cokolwiek ktoś robi, On pozostaje spokojny. Chociaż Prawda wypełnia mnie, ponieważ nie mam ‘ja’, ona nie może funkcjonować. Napisałam o tym w rozdziale „Pusta” w książce” Beyond the Upanishads”  („Ponad Upaniszadami” – tłum.). Bóg jest Sathyam, Prawdą. Nie…Prawda jest Bogiem. Kiedy Bóg przybywa jako Awatar, On przybywa tylko jako Prawda. Siłą Życia Awatara jest nic innego prócz Sathyam. Jego Siła Życia – Sathyam funkcjonuje we mnie. Moją Siłą Życia jest Prema. Przybyłam na ten świat dla swojej Premy. Poprzez moją Premę pragnę zmienić wszystko. Teraz ta Prema, moja Siła Życia, funkcjonuje w Nim. Dlatego On zawsze topnieje i jest bardzo emocjonalny. Prema znaczy topnieć.

14 kwiecień 2009 r. Medytacja

Vasantha:       Swami, nie mogłam zrozumieć tego, co powiedziałeś mi wczoraj.

Swami:              Ty jesteś we Mnie, Ja jestem w tobie. Podam ci przykład, aby pomóc ci zrozumieć.

Był król, który miał służącego. Pewnego dnia król dokonał transmigracji w służącego, a służący transmigrował w króla. Jak to było? Służący teraz funkcjonował w ciele króla, a król funkcjonował w ciele służącego. Służący-‘król’ nie był w stanie wykonywać żadnych królewskich obowiązków; on nie wiedział o niczym. Z drugiej strony, ‘królewski służący’, funkcjonujący w ciele służącego, wiedział wszystko. On nawet wiedział jak rządzić królestwem! Jednak nikt nie chciał jemu wierzyć. Tak samo, twoja Prema funkcjonuje we Mnie, zatem Ja nie mogę zrobić niczego. Zawsze jestem emocjonalny, płacząc i topniejąc. Powoli tracę wszystkie Swoje fizyczne odpowiedzialności. Ponieważ funkcjonuję w tobie, ujawniana jest Prawda, a ponieważ twoja forma jest taka, ludzie nie wierzą w tę Prawdę.

Vasantha:        Swami, kiedy to się skończy?

Swami:              Wszystko się zmieni, kiedy zobaczymy się, dotkniemy i będziemy rozmawiali ze Sobą fizycznie. Jest tak, ponieważ Prawda jest ukryta. Kiedy Prawda zostanie ujawniona, wszystko będzie dobrze. Wtenczas Sathya i Prema będą funkcjonować w pełni w Naszych Dwóch Ciałach.

Koniec medytacji

PRZYJRZYJMY SIĘ BLIŻEJ OPOWIEŚCI, którą podał Swami. Król, funkcjonujący w ciele służącego i służący, funkcjonujący w ciele króla. Ponieważ są to uczucia służącego, jego zwyczaje i cechy, które funkcjonują w ciele króla, ‘król’ nie wie niczego o królestwie. Nie ma on mocy rządzenia i płacze. Tylko cecha współczucia obecna jest w służącym. Służący nie zna surowości króla i waha się, by cokolwiek powiedzieć. Na zewnątrz wygląda, że ciało jest silne, dobrze zbudowane, ubrane w królewskie szaty.

Król, który funkcjonuje w ciele służącego, nie ma mocy rządzenia. On zna wszystkie prawdy o królestwie, jak i co należy robić, komu rozkazać itd. On wie wszystko, ale on jest w ciele służącego, on nie może powiedzieć niczego na zewnątrz. Gdyby coś powiedział, nikt by mu nie uwierzył. To jest opowieść.

Jest to zaiste Stan Swamiego i mój. Swami jest jak król, który nie może okazać Swojej surowości. Wewnątrz funkcjonują tylko Uczucia Premy. On nie mówi niczego, jeżeli widzi wady u innych. Co zrobić i komu? On nie może zrobić. On nie mówi niczego nikomu bezpośrednio. Tylko, kiedy daje On dyskursy, wtedy wypowiada się. On mówi: „Nikt nie słucha Moich słów. Cokolwiek Ja mówię, oni zaprzeczają Mi. Nikt nie okazuje Mi szacunku. Nawet ci, którzy są bardzo blisko, stawiają Mnie w niedogodnym położeniu.” W ten sposób Swami mówi i głosi w Swoim dyskursie. Kiedyś On powiedział: „Wszyscy słuchają jednym uchem, a potem wypuszczają drugim”. Kiedy daje On dyskurs albo ogląda sztukę, staje się On emocjonalny i płacze. Powoli zostawia On odpowiedzialność związaną ze Swoimi fizycznymi czynnościami. Chociaż On jest Bogiem, tylko cecha Premy funkcjonuje w Nim.

Ja piszę takie Prawdy, jak: Brahma Sutra, Ananda Sutra, Shiva Sutra, Prema Sutra i Shakthi Sutra. Jak służący w opowieści, Prawda funkcjonuje w ciele zwykłej, wiejskiej kobiety. Jakiekolwiek Prawdy piszę, ludzie mówią: „Jak to napisałaś? Czy jesteś Bogiem?” Mówią do mnie w ten sposób, próbują skrzywdzić mnie, stawiając przeszkody na mojej ścieżce. Ignorują Prawdę, która funkcjonuje w formie zwykłej kobiety. Ponieważ nie mam ‘ja’, nie mogę udowodnić, że jestem Prawdą.

Moja Siła Życia jest w Jego Ciele. Jego Siła Życia funkcjonuje w moim ciele. Jest to Najwyższa Prawda. Nie ma Shastra Pramana, dowodu Pisma Świętego na to, ponieważ przedtem nie zostało to objawione. W poprzednich Yugach Awatarzy przybywali i ustanawiali Dharmę. Teraz, ten Awatar przybył, aby ustanowić Premę, bez potrzeby całkowitej destrukcji. Od narodzin do chwili obecnej obdarzałam Boga Premą. Za tą szaloną Premę odmówiłam ‘stanowiska’ Awatara i opróżniłam siebie. To ‘opróżnienie’ jest powodem wymiany Naszych Sił Życia.

Swami wziął ten rozdział w dniu 19. kwietnia 2009 r. na wieczornym darszanie.

 

Moc Nieograniczoności

Medytacja

Swami:         Kiedy się zobaczymy, będziemy rozmawiali i dotykali, Stan Boga przybędzie do ciebie. Jednak myślę…jak świat będzie w stanie znieść twoje Moce?

Vasantha:     Swami, dlaczego myślisz o tym?

Swami:           Ponieważ Ja jestem w Stanie Boga, Ja jestem w Stanie Świadka. Ty taka nie jesteś. Poprzez swoją Specjalną Łaskę i Współczucie robisz wszystko dla ludzi świata. Kiedy wszystkie przeszkody zostaną usunięte, Specjalna Łaska i Uczucia Wdzięczności zaleją świat. Jest to remedium na Prawo Karmiczne, o którym napisałaś. Będzie ono działało jako remedium. Cały świat cieszy się radością poprzez twoją Specjalną Łaskę.

Koniec medytacji

SWAMI POWIEDZIAŁ, ŻE ‘SPECJALNA ŁASKA’ ZACZNIE SIĘ TEGO DNIA, KIEDY ON MNIE WEZWIE. Swami jest w Stanie Boga, On jest Świadkiem. Chociaż osiągnęłam Stan Boga, ponieważ nie mam ‘ja’, ono nie funkcjonuje w taki sam sposób. Król funkcjonuje w ciele służącego. Służący wie o wszystkim, jednak świat jemu nie wierzy. Tylko, jeżeli Swami zaakceptuje mnie, świat uwierzy; wszyscy staną się wolni.

W tamtym czasie wszystkie moje Moce zaczną funkcjonować. Uczucia Wdzięczności, które wypełniają Przestrzeń poprzez Stupę, zaczną działać. Ja jestem Swamiego Spanda Shakthi, Jego Specjalną Łaską, Mocą Jego Dynamicznej Świadomości. Ta Specjalna Łaska zacznie płynąć, uczucia przepełniają się i działają jako remedium na Prawo Karmiczne. To Swami powiedział w mojej najnowszej książce „Karmic Law Remedy” („Remedium Prawa Karmicznego” – tłum.). Każdy i wszystko na tym świecie jest moim Guru. Nauczyłam się lekcji od wszystkich. Proszę o Wyzwolenie Świata, aby spłacić dług wdzięczności wszystkim w Stworzeniu.

Te Uczucia Wdzięczności, które są w Przestrzeni, pomagają ludziom świata, kiedy jest to konieczne. Teraz wypełniona jestem lękiem i wątpliwością; nie jestem wolna. Tylko, kiedy Swami wezwie mnie, ten lęk i wątpliwość opuści mnie. Przez cały czas moje Uczucia pójdą bez przeszkód przez Stupę i pomogą wszystkim.

Może powstać pytanie w umysłach niektórych; „Czy twoje Uczucia nie przechodzą przez Stupę teraz?”Moje Uczucia przechodzą przez Stupę teraz, ale wyłaniają się ‘jakimi są’. Ponieważ Swami nie ujawnił, kim jestem, ludzie mówią o mnie w różny sposób. Jestem zawsze lękliwa i obawiam się, powstają wątpliwości. Ponieważ nie mam ‘ja’, zawsze jestem ostrożna. Nie mogę powiedzieć niczego w przekonujący sposób. Jednak dzielnie piszę wszystko, co Swami mówi mi. Swami bierze wszystko, co piszę, Swoją własną Ręką, potwierdzając Prawdę tego, co piszę. Kiedy jednak niektórzy ludzie grożą mi, boję się. Wskutek tego lęku, powstaje wahanie i wątpliwość. Uczucia te idą do Stupy i sprawiają, że Sathyam nie funkcjonuje w pełni. Kiedy Swami wezwie mnie, lęk opuści mnie, a Stupa będzie działać pełną mocą. Wszystkie przeszkody zostaną usunięte.”

15 kwiecień 2009 r. Medytacja

Vasantha:       Swami, cokolwiek mówisz, jaki jest pożytek? Jak Moc funkcjonuje?

Swami:              Kiedy osiągniesz Stan Boga, wyłonią się wibracje i będą krążyć w Przestrzeni jako Energia Kosmiczna. Wszystkie twoje Moce wejdą w Przestrzeń. Kiedy energia indywidualna połączy się z twoją Energią, przybędzie do niej więcej Mocy. Kiedy świat zacznie tobie wierzyć i wiedzieć, kim jesteś, twoja Energia pójdzie do nich i zacznie funkcjonować. Świat, który dotychczas funkcjonował w sposób negatywny, zacznie funkcjonować pozytywnie.

Vasantha:        Teraz rozumiem, Swami. Twoja akceptacja jest przyczyną wszystkiego.

Swami:               Kiedy zaakceptuję ciebie, wszystko będzie funkcjonowało poprawnie. Kiedy się spotkamy, Nieograniczona Moc wyłoni się z ciebie; Ona ochrania świat. Cały świat będzie cieszył się ogromną radością, otrzymując twoją Specjalną Łaskę.

Koniec medytacji

STUPA WYCIĄGA MOJĄ ENERGIĘ I WYPEŁNIA PRZESTRZEŃ. Nazywa się to Kosmiczną Energią. Kiedy Swami ujawni, kim jestem, świat uwierzy we mnie i te Moce zaczną funkcjonować. Ta Moc natychmiast pójdzie z pomocą do każdego, kto szczerze wezwie Boga. Pomoże Ona w sposób, który będzie potrzebny, dając ulgę w cierpieniu. Jakiekolwiek Imię, jakakolwiek Forma Boga, będzie wezwana, Energia ochroni ich. Nie ma różnicy kasty ani religii. Jakiekolwiek Imię i Forma będzie wezwana, nadejdzie pomoc.

Z chwilą, kiedy Swami i ja spotkamy się fizycznie, świat, który funkcjonuje w sposób negatywny, zacznie funkcjonować pozytywnie. Negatywne cechy, które kontrolują świat, zmienią się. Przeszkody, z którymi mam do czynienia wskutek lęku, wątpliwości i wahania, zostaną usunięte i więcej Mocy wyłoni się; świat odniesie korzyść.

Swami i ja nie jesteśmy Dwojgiem. Jest tylko Jedna Zasada, która funkcjonuje w Dwóch Ciałach. Jedną jest Zasada Istnienia, a drugą jest Zasada Stawania się. Jedną jest Sathya, a drugą jest Prema. Prema uczyniła siebie pustą i funkcjonuje w Stanie Świadka. Sathyam teraz funkcjonuje w Stanie Stawania się. Kiedy tych Dwoje połączy się, Specjalna Łaska zaleje świat. Kiedy Prawda zstępuje jako Awatar czyli Bóg, jest On tylko w Stanie Świadka. Kiedy człowiek staje się Bogiem, on nie będzie w Stanie Świadka. On nie trzyma wagi karmicznej, tak więc Łaska Boga, którą uzyskał, płynie do wszystkich.

Ja funkcjonuję tylko w Nim. To działanie jest jak króla, który obwieszcza wszystkim, że służący jest również królem. On mówi: ‘Ja funkcjonuję w nim.’ W ten sposób wrodzone cechy służącego takie, jak: Współczucie, Prostota i okazywanie Miłości wszystkim, wyrażane są przez niego. Usuwa on Prawo Karmiczne, wskutek którego wszyscy cierpieli. Nie ma już zasad ani przepisów. Wtenczas służący może wszystkim pozwolić zobaczyć Króla.

Wszyscy dostają darszan Boga, sparszan i sambaszan. Cały świat będzie żył szczęśliwie w Specjalnej Łasce.

Wczoraj, kiedy to pisałam, Prabhakar przyniósł kwiat hibiskus, abym go zobaczyła. Zwykły kwiat ma zielona łodygę i kilka małych płatków pod nim na działce kielicha. W środku jest duży, czerwony kwiat. Jednakże ten kwiat był inny. Na działce kielicha, razem z zielonymi płatkami, było również kilka żółtych płatków. W środku był czerwony kolor. Na szczycie działki kielicha był niezwykły kwiat. Zrobiliśmy zdjęcie. Wszystkie kwiaty mają zazwyczaj zieloną łodygę i czerwony kwiat na górze.

Jaki jest powód tego, że ten kwiat jest inny? Łodyga symbolizuje ciało służącego. Rozkwitnięty kwiat to cechy króla. Płatki na działce kielicha stały się żółte i czerwone, co wskazuje na to, że Król mówi, iż jest On w ciele służącego; płatki kielicha  przybierają kolor kwiatu. To ciało Vasanthy jest pełne Sathya Sai, funkcjonującego jako Sathyam. Kiedy Swami to ujawni, moje ciało się zmieni. Kwiat to symbolizuje.

Płatki na działce  kielicha niosą dziwny kwiat. Nie ma on łodygi. Na górze łodygi była działka kielicha. Na górze były dwa kwiaty. Jeden był czerwony, a drugi koloru kasztanowego. Teraz płatki są żółte na zewnątrz i czerwone w środku. Ponieważ zawsze noszę żółte sari, żółty był na zewnątrz, a czerwony był w środku, wskazujący na Swamiego, który jest we mnie. Kwitnący, czerwony kwiat ma nieograniczoną moc z Sahasrary. Jest to Moc Sahasrary.

Kiedy wzięliśmy kwiaty z Paduków Swamiego poprzedniej nocy, Eddy znalazł dwa kwiaty na jednej łodydze. Czerwony był wysoki i cienki, a kwiat w kolorze kasztanowym był krótki i płaski. Było to cudowne. Na zewnątrz werandy jest bugenwilla. Tam też zobaczyliśmy dwa kwiaty na jednej łodydze. Jeden kwiat jest pomarańczowy, a drugi różowy. Naprzeciwko budynku Sudha Sathwa jest krzew hibiskusa, który ma zarówno brzoskwiniowe, jak i czerwone kwiaty na tej samej gałęzi.

Przyjrzyjmy się teraz kwiatom. Chociaż jest jedna łodyga i jedna działka kielicha kwiatu, oba kwiaty były różne. Pokazuje to jedną Siłę Życia, funkcjonującą w Dwojgu. Jedna forma jest wysoka, a druga niska i płaska. Jedna jest pomarańczowa, a druga żółta, jednak obie są na jednej łodydze i wyrastają z jednej działki kielicha. Pokazuje to, że Oboje są Jednym. Bugenwilla miała kwiaty pomarańczowe i różowe na tym samym krzewie. W Mukthi Nilayam dowody przychodzą na cokolwiek piszę.

Swami i ja przybyliśmy w dwóch Formach, ale mamy jedną Siłę Życia, Jedno Serce, jedną Myśl i Nasza Prema jest Jedna. Prawda jest jedna; wszystko jest Jednym. Jak dwa kwiaty na jednej łodydze, moje ciało jest jak forma służącego, a Swamiego jest formą Króla.

Medytacja w południe

Vasantha:       Czy poprawne jest to, co napisałam? Napisałam, że wątpliwość i lęk są przeszkodami w funkcjonowaniu Stupy.

Swami:                   Ktokolwiek działa przeciwko tobie, cokolwiek oni mówią, nie przejmuj się tym. Dlaczego masz wątpliwości? Ty jesteś Prawdą. Ty piszesz Prawdę. Każde Uczucie jest wyciągane przez Stupę. Stąd też zawsze musisz utrzymywać Świętość w swoim pokoju.

Koniec medytacji

PO NAPISANIU TEGO, WSZYSTKO STAŁO SIĘ JASNE. Swami powiedział, że moje wątpliwości i lęki zatrzymują Sathyam. Te dwa czynniki nie powinny wejść w moje myśli. Świętość musi być utrzymywana w moim pokoju. Cokolwiek jest powiedziane lub pomyślane w moim pokoju, może wmieszać się w moje Uczucia, które idą do Stupy. Tematy albo sprawy świata, które mogą zakłopotać mnie, nie powinny przyjść do mojego pokoju. Świątynie budowane są w taki sposób, aby wyciągać Kosmiczną Energię i kierować ją do Sanktuarium. Ta Stupa jest również zbudowana zgodnie z Pismami Świętymi. Wyciąga ona moje Uczucia z mojego pokoju i wypełnia Przestrzeń. Sanktuarium w świątyniach i Sanktuarium mojego pokoju dają Energię Stupie, która z kolei rozprzestrzenia się na zewnątrz. Zatem raz jeszcze: Świętość musi być utrzymywana w moim pokoju.

Swami wziął ten rozdział w dniu 17. kwietnia 2009 r.  na wieczornym darszanie. Jest to dzień w 2002 r. kiedy Ja jako Czysta Świadomość połączyłam się w Swamiego Czystej Świadomości w Jaskini Vashista, dowodząc zatem, że ‘Dwoje są Jednym’.

Może…

17 kwiecień 2009 r. Medytacja poranna

Swami:         Czy pamiętasz coś, co się zdarzyło tobie w dzieciństwie? Czy masz jakieś wspomnienia z dzieciństwa?

Vasantha:         O czym, Swami?

Swami:               W dzieciństwie dlaczego wszyscy lubili ciebie? Twoja rodzina, twoi krewni, wieśniacy, każdy bardzo ciebie lubił.

Vasantha:        Nie wiem, Swami. Może dlatego, że moja rodzina była bogata?

Swami:              Kiedy uczyłaś się, dlaczego wszyscy nauczyciele prosili ciebie, abyś była w ich klasie?

Vasantha:        Nie wiem, Swami. Może byłam dobrą uczennicą?

Swami:              Zaczęłaś naukę w małej, wiejskiej szkole, jak twoja nauka mogła być najlepsza?

Vasantha:        Nie wiem, Swami. Może uczyłam się pilnie. Może robiłam wszystko perfekcyjnie. Czy to mógł być powód…może?

Swami:              W dzieciństwie stwarzałem wiele przedmiotów i dawałem je innym. Ponieważ pokazałem Swoje Moce, wszyscy byli przyciągani do Mnie. W ten sposób ujawniłem, kim Ja jestem. Ale jak ty przyciągałaś tak wiele ludzi do ciebie?

Vasantha:       Nie wiem, Swami.

Swami:             Przyciągałaś wszystkich, nie wiedząc o swojej Wrodzonej Boskości. Dlaczego wszystkie osoby starsze chciały słyszeć, jak mówisz?

Vasantha:         Nie wiem, Swami. Może dlatego, że tylko ja czytałam opowieści o oddaniu, wszyscy przychodzili szukać mnie?

Swami:              Kwiat pełen nektaru nie musi wołać pszczół, aby przyleciały i spijały jego miód. Pszczoły w sposób naturalny wiedzą, aby przybyć. Ona radośnie przybywają i piją miód. Tak samo ludzie są przyciągani do ciebie z powodu twojej Naturalnej Boskości. Jak kwiat, który nie wie, że ma nektar, ty nie możesz wiedzieć o swojej własnej naturze, ponieważ nie masz ‘ja’. Teraz napisz jak to wszystko jest dla Zadania Awatarycznego.

Koniec medytacji

SWAMI ZAPYTAŁ MNIE W MEDYTACJI O MOJE DZIECIŃSTWO. Byłam ulubionym dzieckiem w mojej rodzinie. Wszyscy moi krewni i ludzie we wsi bardzo mnie lubili. Uważano, że nasza rodzina to zamożni właściciele ziemscy w naszej wsi. Cztery lub pięć innych rodzin również było takich. Rodzina mojego teścia znana była jako ‘mali właściciele.’ Było to oznaką szacunku, jaki mieli wieśniacy dla naszych rodzin. Mój ojciec był bojownikiem o wolność i był bardzo aktywny, służąc wsi, całemu społeczeństwu i narodowi. Wskutek tego wszyscy mieli ogromny szacunek dla naszej rodziny. Mój ojciec nauczał wiejskie dzieci Bhagavad Gity i Narayana Suktam codziennie. Codziennie prowadził bhadżany i modlitwy, zapewniał darmową, medyczną pomoc, założył bibliotekę i organizował wiele czynności w naszej wsi.

Kiedy byłam małym dzieckiem, bardzo popularna była Partia Kongresowa. W naszej wsi była bardzo duża, bogata rodzina, której przywódca był także popularny w Kongresie. Społeczność kongresowa wybierała swoich członków i chciała wybrać mojego ojca, ale tamten zamożny człowiek też chciał objąć tę funkcję. Była duża konkurencja. W rezultacie nasze rodziny były jak wrogowie. Nigdy nie rozmawialiśmy z nimi, ani oni nie rozmawiali z nami.

Ten bogaty człowiek miał jedną córkę. Ponieważ ich zabudowania były obok naszych, widywałam ją tam. Kiedy miałam 5 lat, chciałam pójść i zobaczyć się z nią i spać z nią w jej domu. Płakałam i płakałam: „Chcę iść do domu siostry i spać tam.” Ponieważ byłam bardzo uparta, przychodził pomocnik Tata, prowadził mnie do sąsiednich drzwi , abym mogła spać przy niej. Gdy zasnęłam, Tata ponownie przychodził i prowadził mnie do naszego domu. To zdarzyło się przy wielu okazjach. Gdy dorosłam, wiele osób pamiętało tę opowieść i śmiało się w związku z nią. Teraz ta siostra mieszka w Kalligudi. Kiedy ją widuję, ona zawsze opowiada o tym.

Dlaczego sypiałam w domu ‘wrogów’? Nigdy nie mogłam zrozumieć tej zagadki. Dopiero po rozmowie ze Swamim znalazłam odpowiedź. Kocham swoich wrogów. Ponieważ wszyscy znali moją upartą naturę, zostawiali mnie w domu tej siostry, gdzie zasypiałam; później przyprowadzali mnie z powrotem do domu, do mojej matki. Teraz jest taka sama opowieść; kocham swoich wrogów. Napisałam wiersze „Żyj długo”, prosząc o wybaczenie tych, którzy uniemożliwili mi widzenie Swamiego. Sprzeczałam się ze Swamim, aby wybaczył im ich działania. Teraz uświadamiam sobie, że ta natura była we mnie w pełni od narodzin. Jest to powód tego, że lubili mnie nie tylko krewni, ale wieśniacy i nawet moi wrogowie.

Nasza wiejska szkoła dawała tylko wykształcenie do piątej klasy. Dlatego pojechałam do Madurai, aby uczyć się od szóstej klasy. Zaczęłam naukę w oddziale ‘B’, ale ponieważ zawsze byłam w czołówce, nauczycielka z oddziału ‘A’ wezwała mnie, abym przeszła do jej klasy. Myślałam, że jest tak dlatego, ponieważ byłam prymuską. Napisałam o tym w swojej autobiografii. Teraz Swami podał inny powód. Powiedział On, że to moja Wrodzona Boskość przyciągała ich do mnie; wołali mnie do swojej klasy. Wszystkie nauczycielki lubiły mnie. Jest to Miłość bez przyczyny. Pojechałam do Madurai bezpośrednio z wiejskiej szkoły, aby się uczyć i musiałam konkurować z dziećmi z pobliskich miasteczek i miast. Dlatego Swami zapytał mnie, jak byłam w stanie konkurować z nimi, pochodząc z maleńkiej wsi.

Tylko Boskość jest przyczyną. Wszystkie Moce intelektualne i zdolność pojmowania są wrodzone we mnie. W przeciwnym razie, jak dziewczyna ze wsi mogłaby uczyć się lepiej od dziewczyny z miasta?

Kiedy uczyłam się w OCPM Madurai, moja kuzynka Sarojini również tam uczęszczała. Ona była w dziesiątej klasie, a ja w szóstej. Ona zawsze opiekowała się mną. W tamtym czasie, ponieważ nie byłam w stanie chodzić po schodach, ani schodzić z nich, lekarze poradzili, abym przebywała w pokoju na dole. Inne dzieci sypiały w sypialni na pierwszym piętrze. Ponieważ bałam się spać sama, kucharka internatu powiedziała, abym sypiała obok niej w nocy na podłodze. Wcześniej napisałam, jak sypiałam przy siostrze z sąsiedniego domu, która była bardzo bogata. W internacie sypiałam przy kucharce. Wszystko to było wskutek  Boskości we mnie. Zamożna siostra i kucharka były dla mnie takie same, nie widziałam żadnej różnicy.

Kiedykolwiek wracałam do domu ze szkoły, moje kuzynki Sarojani, Narmata, Kanakarathnum i Saraswathi z przeciwległej ulicy oraz Damayanthi i Rukmini przychodziły do naszego domu. Ponieważ byłam najmłodsza, wszystkie traktowały mnie jak pieszczoszkę. Wszystkie przychodziły do mojego domu i bawiły się. Gdy dorosłam, osoby starsze przychodziły na werandę, a ja czytałam im opowieści Bhaktha Vijayam, Mahabharathę i Raayanę.  Byłam młoda, usłyszałam wiele opowieści od osób starszych. Potem te same osoby starsze słuchały opowieści, które ja opowiadałam.

Wielu świętych takich, jak Rajaram Swami przybywało do naszego domu i mówiło mi o Bogu. W ten sposób różni ludzie okazywali mi Miłość. Swami podał przykład pszczół, które przyciąga nektar w kwiecie. Tak samo Boskość przyciąga wszystkich i daje im radość. Oni nie wiedzieli o Boskości we mnie i ja również nie byłam świadoma. Nawet teraz nie wiem.

Swami materializował wiele przedmiotów w młodości dla Swoich przyjaciół w szkole. Wszyscy byli przyciągani przez Niego. Będąc w wieku 14. lat, ujawnił On kim On jest i pokazał, że On jest Bogiem. Jego Boskość przyciągała wszystkich i sprawiała, że szli za Nim. Zademonstrował On Swoją Boskość poprzez każdą czynność, którą wykonywał i każde słowo, które mówił. Ja tego nie mogę robić. Nie mam ‘ja’, nie mogę mówić. Nie mogę manifestować rzeczy, ponieważ nie mam ‘ja’. Jednak moja Boskość przyciągała wszystkich od moich narodzin. Nie posiadanie ‘ja’ jest dla Awatarycznego Zadania. Kiedy uczyłam się, odrabiałam lekcje pilnie. Ponieważ każda czynność, którą wykonywałam, była perfekcyjna, otrzymywałam najlepsze stopnie z każdego przedmiotu.

Kiedy uczyłam się, wszystkiego uczyłam się na pamięć. Wszyscy powiedzieli mi, że nie powinnam uczyć się w ten sposób, lecz używać własnych słów. Jednakże niczego nie mogłam pisać sama i uczyłam się lekcji na pamięć; nie opuszczając ani jednego słowa. Dopiero teraz rozumiem powód. Nie mogę napisać niczego swojego, ponieważ nie mam ‘ja’. Piszę tylko to, co Swami mówi mi. Ponieważ nie mam ‘ja’, nie mogę uświadomić sobie Boskości w sobie. Wszystko zdarzyło się dla Zadania Awatarycznego.

18 kwiecień 2009 r. Medytacja

Vasantha:       Swami, dzisiaj piszę to, co powiedziałeś mi wczoraj.

Swami:             Pisz. Nie jesteś świadoma swojej Boskości i inni też nie są świadomi. Jednak wszyscy są przyciągani przez coś w tobie. Ponieważ ujawniłem Swoją Boskość na zewnątrz, wszyscy byli przyciągani przeze Mnie.

Koniec medytacji

Obfita Łaska

W Swamiego książce „Chinna Katha” jest opowieść o wielbicielu bogini Lakshmi.

„…Kiedyś wielbiciel odprawiał surową pokutę i pudżę, aby otrzymać Łaskę bogini Lakshmi. Lakshmi ukazała się przed nim i zapytała: „Jakiej Łaski chcesz?” Wielbiciel odpowiedział: „Zawsze powinnaś być ze mną.” Lakshmi powiedziała: „Będę szła za tobą. Idź przodem, ale nie odwracaj się. Jeżeli spojrzysz, zatrzymam się.”

Stosownie do tego Lakshmi szła za wielbicielem. Wkrótce, słysząc dźwięk ozdób Lakshmi, wielbiciel pomyślał: ‘Zastanawiam się, jakiego rodzaju klejnoty Ona nosi…’ i odwrócił się, aby spojrzeć na Nią. Lakshmi natychmiast zatrzymała się. Swami zakończył opowieść, mówiąc: „Człowiek otrzymuje obfitość Boskiej Łaski, jednakże bez zdolności przyjęcia, nie jest w stanie odnieść korzyści z niej.” Po przeczytaniu opowieści napisałam krótkie opowiadanie, porównując je do Swamiego Obfitej Łaski; kiedy jednak zaczęłam opowiadać je, nie będąc w stanie wytrzymać uczuć, zaczęłam płakać.

Swamiego Obfita Łaska spływa na wszystkich, jednakże nie jesteśmy w stanie odnieść z niej korzyści. Przykład: Tęsknię za jednym spojrzeniem, jednym słowem, jednym dotykiem Swamiego. Nie mogę jednak tego dostać. Jest to jeden z warunków Wyzwolenia Świata. Kiedy już to otrzymam, wszyscy na świecie odniosą korzyść. Swami dał wiele interviews stosunkowo niedużej liczbie ludzi. On codziennie daje darszan. On odwiedzał domy wielbicieli przy różnych okazjach. Jego Obfita Łaska spływa na wiele ludzi. Jednakże oni nie są w stanie z niej skorzystać. Jaki jest powód? Jest tak, ponieważ oni nie są w stanie zwiększyć pojemności otrzymywania Jego Obfitej Łaski. Mogli oni mieć tysiące darszanów, setki interviews i godziny rozmów ze Swamim przy różnych okazjach, ale jaka jest korzyść? Swami odwiedził wiele domów, jaki jest tego owoc?

Spójrzmy na zależność:

Ø  Jedno spojrzenie, jeden dotyk, jedno słowo od Swamiego do mnie obdarza Wyzwoleniem Świata.

Ø  Stąd też tysiąc darszanów, sto interviews, kilka godzin rozmów ze Swamim powinno obdarzyć Powszechnym Wyzwoleniem tysiąc razy więcej.

Dlaczego oni nie są w stanie tego osiągnąć? Chociaż Łaska spływa na nich, oni nie są w stanie tego zrobić, ponieważ brakuje im zdolności do tego, aby z tego skorzystać.

Jak skorzystać ze Swamiego Obfitej Łaski? Po pierwsze – musimy usunąć samolubstwo, następnie widząc, że wszyscy są Jednym, módlmy się o dobro dla świata. W końcu musimy oczyścić każdą myśl, słowo i uczynek.

Wysokość góry po jednej stronie jest taka sama, jak jej głębokość po stronie niewidzialnej. Jeżeli góra ma wysokość pięciu tysięcy stóp, ma pięć tysięcy stóp głębokości. Tak samo: jeżeli ktoś jest w 50% czysty, jego egoizm powinien zmaleć o 50 %. Jeżeli ktoś jest w 100% niesamolubny, jest w 100% czysty. Czystość można poznać i obliczyć poprzez miarę ‘ja’ (ego) człowieka. Jeżeli ktoś osiągnie stan ‘Ja bez ja’, osiągnie całkowitą czystość. Jeżeli taki będziesz, świat również odniesie korzyść. Chociaż Lakshmi ukazała się przed wielbicielem i miała wolę pójścia do jego domu, on nie mógł odnieść korzyści. Jej Łaska była bez pożytku.

Tak samo: chociaż Swami obdarzał Łaską na wiele sposobów, nie ma to pożytku, ponieważ ludzie nie posiadają zdolności wykorzystania jej. Ten najpotężniejszy Awatar, jakiego świat kiedykolwiek widział, zstąpił na Ziemię. Codziennie daje On darszan, sparszan i sambaszan wszystkim, jednak czy ktoś poprosił o Powszechne Wyzwolenie? Osiemdziesiąt trzy lata tego rzadkiego Awatara już minęły. Wszyscy marnujemy czas i Jego cenny czas. Osiemdziesiąt trzy lata zostały zmarnowane. Jaki jest pożytek, jeżeli rozmawiasz ze Swamim codziennie? Jaki jest pożytek, jeżeli gdziekolwiek Swami jedzie, ty jedziesz z Nim? Jaki jest pożytek, jeżeli jesz każdy posiłek ze Swamim? Jaki jest pożytek, jeżeli Swami często odwiedza twój dom? Rozmawiasz z Nim tylko o sprawach świata. Siedzisz w samolocie, lecisz z Nim do Kodaikanal. Ale co tam się dzieje?

Oglądaliśmy niedawno video ze Swamiego wizyty w Kodaikanal przed ośmioma laty. Widać tu Swamiego mówiącego i dającego rady Swoim studentom. Kiedy oglądaliśmy niedawne wideo o Swamiego wizycie w Kidaikanal, nie było ono takie same. Na wideo widać handlarzy pokazujących Swamiemu to sari i tamte sari. Mówią oni o cenie, deseniu, tkaninie sari. Czy mamy marnować czas Boga w ten sposób? Czy ten najpotężniejszy Awatar wszech czasów zstąpił tutaj, aby kupować sari? Och, ludzie, tracicie cenne chwile. Czas ucieka. Pozostało tylko osiem i pół roku dla tego Awatara. Świat wsiąka w coraz to niższe i niższe głębiny. W trakcie pisania tego, nie mogłam tego znieść i zaczęłam płakać. Eddy i Amar pocieszali mnie. Medytowałam ze łzami w oczach.

19 kwiecień 2009 r. Medytacja w południe

Vasantha:       Swami, zabierasz ze Sobą wiele ludzi do samolotu, trzymając ich blisko Siebie. Rozmawiasz ze wszystkimi, ale jaki jest pożytek dla świata?

Swami:            Nie płacz. Od rana płaczesz. Teraz przyjdź, powiedz Mi.

Vasantha:      Zabierasz wiele ludzi ze Sobą i jeździsz tu i ówdzie. Powiedz, Swami…każdy dzień jest taki sam; jest to marnotrawstwo.

Swami:           Co oni mogą zrobić dla świata? Tylko ty możesz zrobić.

Vasantha:     Ty nie pozwalasz mi zbliżyć się do Siebie. Co mogę zrobić? Codziennie płaczę i umieram. Jest to wszystko, co mogę zrobić.

Swami:           Narodziłaś się na Ziemi, aby zmienić świat. Świat się zmienia tylko poprzez twoje Współczucie i każdą łzę, którą ronisz.

Vasantha:      Nie mogę tego już więcej znieść, Swami. Dlaczego żyję tutaj? Ty jeździsz tu i ówdzie i wszyscy rozmawiają z Tobą. Świat wsiąka w zło i niszczy siebie. Ten najpotężniejszy Awatar zstąpił…jednak wszystko jest marnotrawstwem.

Swami:            Nie płacz. Tylko twoje Współczucie ochrania świat. To jest pewne. Pisz o tym. Kto na świecie jest czystszy niż ty? Przybyłaś dla Zadania Awatarycznego i robisz wszystko. Kto inny, prócz ciebie, może obdarzyć świat Współczuciem?

Koniec medytacji

PO MEDYTACJI NIE MOGŁAM TEGO DŁUŻEJ ZNIEŚĆ i wybuchłam płaczem. Płakałam całą noc, myśląc:

‘Czy Kali Yuga ma się zakończyć jako Kali Yuga? Gdybym miała chociaż jedną szansę być ze Swamim tak jak inni to mają, nie zostawiłabym Go, póki nie obdarzyłby Powszechnym Wyzwoleniem. Gdyby przybył On do Mukthi Nilayam tak, jak idzie On do innych domów, zamknęłabym Go w pokoju na klucz i nie pozwoliłabym wyjść, zanim nie obdarzyłby Wyzwoleniem Świata. To nie jest jak Duryodhana, który próbował złapać Krysznę w pułapkę, to nie jest tak. Zamknęłabym drzwi swoją Czystą Miłością dla Niego oraz Współczuciem dla świata. Jednak wszyscy wypełnieni są samolubstwem, zatem to nie odbywa się w ten sposób. Gdybyście nie mieli egoizmu, myślelibyście o pomyślności wszystkich na świecie; to jest Jedność.’

Poprzez tę Jedność przybywa Czystość. Boskość wchodzi w tego, kto staje się całkowicie czysty. Pomyślność świata równa się Jedności. Jedność podąża za Czystością, która prowadzi do Boskości.

Ktoś, kto nie kwalifikuje się, kto nie zmienia się nawet wtedy, kiedy jest ze Swamim, jest to bez pożytku. Kontemplowałam nad tymi myślami przez kilka dni, płacząc nieustannie.

‘Swami nie daje Swojej Bliskości. Ci, którzy są blisko Niego, nawet nie pamiętają, ani nie myślą o świecie.’ Urodziłam się dla dobra świata, dla Wyzwolenia Świata. Od narodzin do chwili obecnej płakałam z tęsknoty za Bogiem. Każda minuta, która mija, jest marnowana. Czy świat nie odniesie korzyści z tego wielkiego Awatara?’

Wylałam wszystkie swoje uczucia w liście i wysłałam go do Swamiego. Następnego dnia przyszła rozmowa telefoniczna, że Swami wziął list i ten rozdział.

Wczoraj napisałam drugi list do Swamiego z takimi samymi uczuciami:

     ‘Och, Swami, dla kogo żyję? Nie mogę tego dłużej znieść. Proszę, wezwij mnie. Przez kilka minionych dni płakałam i szlochałam. Czy nie możesz zrozumieć?’

Jaki jest pożytek ze słuchania dyskursów Swamiego przez 70 lat, jeżeli nie możesz zmienić się? Kiedy skończyłam pisać to, otworzyłam książkę Swamiego „Chinna Katha”, Część 1, str. 132.

Tam Swami mówi: „Przyjeżdżasz do Parthi, słuchasz dyskursu, kiwasz z aprobatą i klaszczesz dłońmi, na znak uznania. Kiedy jednak przechodzisz przez bramę w drodze do domu, wszystko wyparowuje.”

W 1998 r. pojechaliśmy do Kodaikanal na darszan Swamiego. Swami podszedł do mojego męża, położył mocno Rękę na jego głowie i zapytał: „Czego chcesz?” Ze złożonymi dłońmi powiedział on: „Loka Samastha Sukino Bhavantu.” Kto na świecie powie w ten sposób? To pokazuje, że on jest Aspektem Swamiego. Było to po raz pierwszy, kiedy Swami rozmawiał z nim i pierwsza odpowiedź, którą on dał.

W moim domu mój ojciec nauczył nas tylko modlić się za świat. Moje dzieci nawet teraz nie proszą Swamiego o nic innego, lecz o powszechną pomyślność. Zarówno w pamiętniku mojego ojca, jak i w moim, zawsze piszemy Loka Samastha Sukino Bhavanthu.

Członkowie mojej rodziny i ja przybyliśmy tutaj tylko dla dobra świata.

Swami wziął ten rozdział w dniu 27. maja 2009 r. na wieczornym darszanie.

 

Trzy Pytania

17 kwiecień 2009 r.

Przez miniony tydzień moje ciało cierpiało. Kicham, a moja twarz swędzi stale. SV, który był w Chennai, przywiózł dla mnie lekarstwo siddha.

Kiedyś młody mężczyzna przebywał z nami w Aszramie. Przed pięcioma miesiącami jego ojciec pojechał do Chennai szukając dla siebie Nadis (Liście Palmowe – tłum.) i dla swojej córki. Jednakże nie mógł ich znaleźć. Czytający Nadi powiedział: „Daj pieniądze i znajdziemy Nadi w Vaideeswaram Koil i przyślemy je tobie.” Minęły miesiące, człowiek wiele razy wypytywał o Nadis, ale niczego nie można było znaleźć. SV również dzwonił w jego imieniu i pytał o nie.

 Człowiek ten jest przyjacielem Aszramu i bardzo nam pomógł w Mukthi Nilayam. Kiedykolwiek potrzebujemy pomocy, on jest gotowy nam pomóc. SV i on są w stałym kontakcie telefonicznym.  Niedawno pytał on, czy ślub jego syna może się odbyć w Mukthi Nilayam. SV zaczął robić wstępne przygotowania w Madurai, zanim ponownie pojechał do Chennai.

W dniu 18. kwietnia 2009 r. człowiek ten przyjechał do Aszramu i pojechał do Madurai, aby wypytać i poczynić wstępne przygotowania do wesela swojego syna. W dniu 19. kwietnia wrócił on do Delhi. Dopiero kiedy Swami zaakceptował zaproszenie na ślub, wszystkie plany zostały urzeczywistnione.

W dniu 19. kwietnia czytający Nadi zadzwonił do SV i powiedział, że Nadi tego mężczyzny jest gotowe i że SV powinien przyjechać natychmiast. Rano, w dniu 19-go SV zobaczył Nadis zarówno wspomnianego mężczyzny, jak i jego córki. W Nadi było napisane, że jeżeli człowiek ten uda się bezpośrednio szukać Nadi, nie znajdzie go; Nadi może być uzyskane tylko za pośrednictwem SV. W Nadi, Suka powiedział SV: „Czy wiesz, dlaczego wezwałem ciebie tutaj? Chcę powiedzieć coś Vasancie Sai, zadaj pytanie.”

Po przeczytaniu Nadi, SV pomyślał: ‘Jak to możliwe? Był zaskoczony i zdumiony, dlaczego Mędrzec Suka stawia to pytanie w Nadi tamtego człowieka. SV natychmiast zadzwonił do Mukthi Nilayam, aby ustalić, jakie pytanie zadać, ale nie mógł się dodzwonić. Dawałam satsang wielbicielom z Coimbatore w godzinach 10.00 – 11.00, a Nicola dzwoniła do Pune, dając satsang w godzinach 11.00 – 12.00. Nagle SV przypomniał sobie: „Och, teraz Amma daje satsang, nie mogę z nią rozmawiać.” Natychmiast napisał trzy pytania. Następnie czytający Nadi poszukał i znalazł odpowiedzi w Prasana Kandam.

Pierwsze pytanie: Kiedy Swami wezwie Ammę do Prashanthi Nilayam?

Odpowiedź Mędrca Suka:…Amma Vasantha Sai zawsze modli się do Sathya Sai o pomyślność świata, skupiona na jednym punkcie. Jednak ludzie pozostają w takim samym stanie, prowadząc takie same życie. Nie ma zmiany.   Matka, która jest po lewej Stronia Bhagawana, przybyła tutaj dla dobra świata; ona żyje w pobliżu Madurai, na południe, blisko Tirumangalam. Zstąpiła ona na Ziemię jako Awatar Matka. Tutaj Tirumangalam i Madurai stają się pomyślne. Och, Vasantha Sai, Puttaparthi Prashanthi Nilayam jest domem twoich Teściów, ponieważ Bhagawan Sathya Sai tam jest i dał tobie Lewą Stronę Swojego Ciała. Sai Bhagawan jest tutaj. To miejsce nazywa się Sri Shakthi Mukthi Nilayam. Jakąkolwiek pokutę odprawiłaś, głębokie wrażenia Boga, twoja Mądrość Boga, twoja służba Bogu, twoje pisanie książek – wszystko to stapia Sai Bhagawana; dlatego On jest tutaj.

Bóg mieszka w głębinie Serca Vasanthy Sai. Ona zawsze ma wizję Boga. Tutaj wiele Boskich cudów ma miejsce. Między tym rokiem a następnym, Swami wezwie ciebie, abyś przybyła na Jego Urodziny. On zaakceptuje ciebie w obecności wszystkich. Czekałaś wiele lat i wiele Yug, teraz pozostało mało czasu. Kiedy Bhagawan Sai wezwie ciebie, cały świat osiągnie spokój i radość. Kiedy połączysz się z Sai, cały świat będzie w pokoju. Cały świat osiągnie Wyższą Mądrość. Prowadzisz Aszram zgodnie z Jego kierowaniem.

SV potem zapytał: Kiedy zakończy się cierpienie jej ciała?

Odpowiedź Mędrca Suka…Ona zawsze żyje w myślach o Bogu. Ona nie jada odpowiednio. Ona nie troszczy się o swoje ciało. Następnie Mędrzec Suka mówi: ‘Ty zawsze jesteś w Myślach Atmicznych, w Stanie Mądrości, Stanie Jyothi – są to twoje stałe myśli. Wzięłaś karmę wszystkich na swoje ciało dla dobra świata. Zatem ciało nie może znieść gorąca; wychodzi ono przez skórę, nos. Całe twoje ciało cierpi. Twoje ciało jest Boskim Ciałem. Ponieważ żyjesz między Niebem a Ziemią, ciało nie może wytrzymać ciśnienia Ziemi. Dlatego jest więcej gorąca. To nie jest choroba ciała. Jest to dla Karmy świata.

Ostatnim pytaniem SV było: Co powinienem robić, aby zawsze służyć Swamiemu, Ammie i Mukthi Nilayam z czystymi myślami i uczynkami?

Odpowiedź Mędrca Suka:…Venkatraman ty jesteś Rama Dootha jak Hanuman. Masz więź z Ammą od urodzenia. Widziałeś wiele Nadis. Zawsze, przez wiele lat, w głębi swojego serca odprawiałeś pokutę , aby połączyć Ammę ze Swamim. Jesteś bardzo kochanym Synem Vasanthy Sai i również jej uczniem. Jesteś bardzo niewinną osobą.

Przez ostatnich kilka dni stale płakałam i wylewałam wszystkie swoje uczucia do rozdziału „Obfita Łaska”. Napisałam dużo listów do Swamiego. W odpowiedzi na moje łzy Swami bezzwłocznie pocieszył mnie poprzez Nadis. Kiedykolwiek płaczę, nie będąc w stanie znieść uczuć, wyłaniających się ze mnie, Swami przysyła specjalnego posłańca albo wiadomość. Teraz przysłał On wiadomość poprzez Mędrca Sukę i Mędrca Agasthya. Przed pięcioma miesiącami wspomniany człowiek pojechał szukać Nadi swojego i swojej córki. Teraz Nadi zostały znalezione.

Ø  Dlaczego zostało powiedziane, że Nadi może być znalezione i poznane przez Venkatramana?

Ø  Dlaczego Suka chciał powiedzieć o Vasancie Sai w ich Nadi?

Ø  Dlaczego poprosił On SV, aby postawił kilka pytań?

Ø  Dlaczego odpowiedzi na pytania przybyły natychmiast?

Wszystko to jest Swamiego Mistrzowski Plan.

SV zawsze ma tamte trzy pytania w swoim umyśle. On zawsze jest zmartwiony, kiedy płaczę nieustannie myśli kiedy Swami wezwie. On myśli, że ponieważ mój umysł cierpi, ciało również będzie cierpieć i chce znaleźć odpowiednie lekarstwo, aby usunąć cierpienie.

Trzecim pytaniem było, że on powinien służyć Swamiemu i mnie szczerze. Te trzy pytania są głęboko wyryte w jego umyśle. Ponieważ on pokutuje w związku z nimi, odpowiedzi na nie zostały ujawnione przez Mędrców. SV pojechał do Chennai, aby odebrać swoją córkę po jej powrocie z Ameryki. Mędrzec Suka i Agasthya wezwali go, aby ujawnił to wszystko. Jest to Swamiego Mistrzowski Plan. On robi to wszystko w odpowiedzi na moje łzy.

Kim Ja jestem? Kim On jest? Jaki jest związek między Nami? Dlaczego On nie pozwala mi zbliżyć się do Siebie? Chociaż wyraźnie rozumiem dlaczego, moje serce zawsze tęskni za Fizyczną Bliskością, którą wszyscy dostają.

Nasza nie jest zwyczajną więzią. Jest to Więź Boga i Jego Shakthi. Urodziłam się tutaj tylko dla dobra świata i Powszechnego Wyzwolenia. Ponieważ w poprzednim rozdziale napisałam o swoim płaczu, Mędrzec Suka teraz wszystko ujawnia. Powodem, dla którego płaczę jest, że bez Łaski Boga każda minuta jest zmarnowana. Ponieważ płaczę o to, Swami przysłał powyższą wiadomość. W czasie, kiedy leje się obfita Łaska Boga, musimy skorzystać z niej dla dobra świata. Musimy zrobić użytek, kiedy ten najpotężniejszy Awatar jest zawsze pośród nas.

Swami wziął ten rozdział w dniu 27. maja 2009 r. na wieczornym darszanie.

 

Łaska i Zdolność

W poprzednich rozdziałach zbadaliśmy, jak Łaska Boga spływa na człowieka, ale on nie jest w stanie zrobić z niej pełnego użytku.

Teraz najpotężniejszy Awatar wszech czasów zstąpił na świat. Jest to bardzo rzadkie zdarzenie. Awatarzy zazwyczaj nie zstępują w Kali Yudze. Awatar przybył i żyje jak zwyczajny człowiek, obdarzając Łaską wszystkich. Wszyscy są w stanie zbliżyć się do Niego i być blisko Niego. Jednak nie ma korzyści dla świata. Wielu świętych, głów aszramów i klasztorów przyjeżdża i ma Jego darszan. Przed kilkoma laty święty przyjechał ze swoim uczniem, aby mieć Swamiego darszan. Obojgu dano specjalne miejsce do siedzenia; inni siedzieli ze zwykłymi ludźmi. Swami przybył i miał zamiar dać jemu interview, ale święty nie został na darszanie. Powiedział: „Nie chcę interview.  Oni nie okazują mi szacunku, pojadę.” Powiedziawszy to, wyszedł. Wieczorem Swami przybył i zapytał: „Gdzie jest osoba na interview?” Święty nie został; nie był w stanie poczekać na Boga.

Jest to podobne do opowieści o Lakshmi Dewi i Jej wielbicielu. Wielbiciel nie posłuchał Jej polecenia, aby się nie odwracać, gdy Ona szła za nim. On nie był w stanie przestrzegać warunku nawet przez krótką chwilę. Chociaż Lakshmi chętna była obdarzyć Łaską, on nie był w stanie skorzystać z niej. Zachowanie świętego jest takie same. Chociaż Łaska Swamiego była gotowa spłynąć, on nie mógł odnieść korzyści od najpotężniejszego Awatara. Jakiego szacunku spodziewacie się od Boga? Utraciliście Jego Łaskę, strata wasza, nie Jego. Ona nie ma wpływu na Niego. Możesz być wielkim świętym, z olbrzymim aszramem i wieloma uczniami, ale On jest Bogiem. Jak wiele pokuty musiał święty odprawić, aby zasłużyć na Łaskę Boga? Jednak on nie mógł poczekać po południu na tego samego Boga. Co za dziwny świat!

Chociaż Łaska Boga zawsze spływa, twoje naczynie odwrócone jest do góry dnem. Co On może zrobić? Tylko jeżeli twoje naczynie będzie postawione prawidłowo, będzie można je napełnić obfitością Jego Łaski. Stan tego, którego naczynie odwrócone jest do góry dniem, jest ‘i’, egoizm. Jeżeli nie będziesz miał ‘i’, naczynie będzie można napełnić Łaską.

Kiedy poproszono mnie, abym już więcej nie przychodziła na darszan, płakałam do Swamiego: „Weź Stupę, Aszram, książki i proszę daj mi jedno miejsce w rogu, abym miała Twój darszan. To mi wystarczy.” Po to gotowa jestem paść do stóp każdego oraz dostosować się do warunków, jakie postawią. Teraz jestem w takim samym stanie. Chcę tylko Swamiego darszanu. On jest Bogiem…On jest Bogiem. Chcę Jego Łaski. To jest moja natura. Jeżeli idziesz, aby mieć darszan Boga, dlaczego masz myśleć, że inni nie okazują tobie szacunku? Wymagana jest pokora.

Swamiego i moje Nadis (Liście Palmowe – tłum.) – wszystkie mówią, że jestem Jego Shakthi. Jednakże dla Jego darszanu stanę się służącą albo nawet szczeniaczkiem w domu VIPa, który Swami odwiedza. To jest moja, pełna łez, rozpacz. Nie chcę imienia ani sławy, chcę tylko Swamiego darszanu. To uczucia ‘ja i moje’, przywiązanie, które utrudniają Łaskę Boga. Jakikolwiek warunek Bóg postawił, musimy stosować się do niego. On mówi: „Kochaj Wszystkich, Służ Wszystkim”, „Pomagaj Zawsze, Nigdy Nie Krzywdź”; powinniśmy się stosować do tych wymogów. Jaki jest pożytek z bycia blisko Fizycznej Formy Boga, jeżeli nie stosujemy się do Jego nauk? Możesz być wielkim świętym, ale jak możesz oczekiwać, że zabezpieczysz sobie Łaskę Boga, jeżeli masz uczucie ‘ja i moje’? Najpierw musisz zobaczyć Boga w sobie, a potem osiągnąć wizję Jego Wszechobecnej Formy. To jest metoda, aby zobaczyć Boga.

W poprzednim rozdziale napisałam, że jeżeli Swami przybędzie do Mukthi Nilayam, zamknę Go w swoim pokoju. To nie jest tak, jak zrobił Duryodhana z Panem Kryszną. Pan pojechał kiedyś zobaczyć Duryodhanę jako posłaniec Pandavów. Duryodhana w przebiegły sposób chciał porwać Krysznę, utworzył więc podziemne więzienie. Nad więzieniem było postawione krzesło dla Kryszny. Plan był taki, że kiedy Kryszna usiądzie na krześle, podłoga otworzy się i On wpadnie do komory na dole. W ten sposób Duryodhana zrobił swój przebiegły plan. Kiedy Kryszna usiadł na krześle, podłoga otworzyła się i On wpadł do podziemnego więzienia. Czy możliwe jest porwanie Pana w przebiegły albo niegodziwy sposób? Kryszna wyłonił się z więzienia w Swojej Formie Vishwarupa. Wszyscy czcili Go. Jednak nawet po zobaczeniu Viswarupy Pana, Duryodhana nie mógł Go zrozumieć. W rezultacie cały klan Kaurava został unicestwiony.

Sri Kryszna ujawnił Swoją Formę Arjunie na polu bitwy, kiedy nauczał On Bhagavad Gity. Wskutek tego Arjuna odniósł korzyść. Poprzez Arjunę Skarb Gity został dany światu. Pandavowie zawsze prowadzili życie, stosując się do rady Kryszny. Z tego powodu otrzymali całkowitą Łaskę Kryszny. Chociaż Pandavowie i Kauravowie byli braćmi, tylko Pandavowie zostali uratowani, ponieważ stosowali się do instrukcji Pana. Ponieważ Kauravowie nie stosowali się, wszyscy zostali unicestwieni. Naczynia Pandavów zostały wypełnione Łaską Boga. Kauravowie nie zabezpieczyli sobie tej Łaski. Chociaż Bóg obdarza taką samą Łaską wszystkich, niektórzy odnoszą korzyść, inni nie.

Przebiegły Duryodhana miał wizję Kosmicznej Formy Boga, jednak nie otrzymał korzyści. Wskutek pokory Pandavów, Viswarupa, którą ujrzał Arjuna, dała im oraz całemu światu korzyść. Teraz widzę Viswarupę, Kosmiczną Formę tego Najpotężniejszego Awatara. On nie tylko jest Imieniem i Formą Sai. On jest Wszechobecnym, Wszechwiedzącym i Wszechmocnym Bogiem. Jaki jest pożytek z samej wiedzy o tym? Wskutek tego poprosiłam o wzniesienie wszystkich na świecie, o Powszechne Wyzwolenie. Jeżeli będę miała darszan, sparszan i sambaszan, świat zostanie wyzwolony. Nie mam w tym względzie egoistycznych myśli. Urodziłam się z Niego, zatem pragnę połączyć się w Nim ponownie. Dotąd moja tęsknota i łzy nigdy nie ustaną. Cierpię w odseparowaniu po to, aby usunąć Karmę świata, przeszkodę dla Powszechnego Wyzwolenia. Poprzez to cierpienie poprosiłam o Wyzwolenie Świata. Wykorzystuję Obfitą Łaskę Boga, aby wypełnić to zadanie. Bez poświęcenia nikt nigdy nie może osiągnąć Łaski Boga. Jeśli nawet Łaska spływa, wciąż wymagane jest poświęcenie. Poświęcenie oznacza zdolność wchłonięcia tej Łaski. Bez poświęcenia człowiek nie będzie mógł nigdy osiągnąć Łaski Boga. Tylko ten, kto wykorzeni egoizm i poświęci wszystko dla dobra świata, będzie mógł w pełni odnieść korzyść z Łaski Boga.

Najpierw porównałam zdolność świętego i wielbiciela z opowieści o Lakshmi, którą opowiedział Swami. Następnie porównałam darszan Viswarupa dla Duryodhany i Arjuny. Arjuna miał wizję Kosmicznej Formy Pana i otrzymał korzyść w postaci Bhagavad Gity. Mimo wszystko jest to bardzo mało. Ja widziałam Viswarupę, ale korzyść jest na skalę kosmiczną, Korzyść Viswarupy. Jest to Powszechne Wyzwolenie.

Swami wziął ten rozdział w dniu 27. maja 2009 r. na wieczornym darszanie.

 

Łaska i Karma

22 kwiecień 2009 r. Medytacja wieczorna

Vasantha:       Swami, czy powinnam przywieźć nowe rozdziały, książki i listy do Kodaikanal?

Swami:             Tak, przywieź je.

Vasantha:       Swami, co robisz z moimi wszystkimi listami i rozdziałami? Czy spalają je?

Swami:              Nie, posyłam je w bezpieczne miejsce. Pokażę tobie później.

Vasantha:        Gdzie są one przechowywane?

Swami:               Dewa trzyma je bardzo bezpiecznie. Ale nie tylko to, lecz każdą myśl, uczucie i każda łza, którą wylewasz, jest zapisana.

Vasantha:         Jak to jest, Swami?

Swami:                Cokolwiek piszesz – listy, rozdziały, książki – wszystko to są tylko twoje Uczucia, prawda?

                                   Nie tylko one…

Ale wszystko, co napisałaś,

Wszystko, co piszesz w swoim pamiętniku,

Cokolwiek mówisz innym i płaczesz,

To, o czym nie mówisz

Ale zatrzymujesz dla siebie,

Każde słowo, które mówisz do Mojego zdjęcia,

Wszystko, co mówisz Mi we łzach w nocy,

Wszystko jest zapisane.

Ani jedno uczucie nie jest pominięte.

Vasantha:        Kto zapisuje to wszystko, Swami? Czy jest to Indra?

Swami:              Jak Indra albo jakaś Dewa może to zapisywać? Wszystko robię Sam. Ty jesteś Shakthi we Mnie. Cokolwiek robisz albo o czym myślisz, wiem. Wiem wszystko, czy tak nie jest? Wszystko to jest ‘równoważenie Karmy świata.’

Vasantha:         Swami, co to jest? Nie mogę zrozumieć.

Koniec medytacji

PRZEZ CAŁY WIECZÓR OTRZYMYWALIŚMY TELEFONICZNE ROZMOWY mówiące nam, że jutro Swami przyjeżdża do Kodaikanal. Całą noc przychodziły rozmowy telefoniczne. Powiedzieli o czasie, w jakim Swami ma przybyć. Ponieważ strajk był zaplanowany na następny dzień, zdecydowaliśmy wyjechać na lotnisko o godzinie 6.00.

23 kwiecień 2009 r. Medytacja

Vasantha:       Swami, wszystko, co powiedziałeś wczoraj, proszę, wyjaśnij znowu.

Swami:              Bóg zstępuje w Stanie Świadka. Czasami Jego Dynamiczna Świadomość, Specjalna Łaska spływa. Kiedy to się dzieje, Jego Moc przybiera różne formy. Specjalna Łaska zapragnęła spłynąć na Arjunę i przybrała formę Bhagavad Gity i również Formę Kryszny Viswarupy. Kiedy Specjalna Łaska chciała spłynąć na Prahladę, przybrała Formę Narasimhy. Aby ochraniać Ambarishę, przybrała Formę Czakry. Wszystko to są Formy Specjalnej Łaski. Ty jesteś Moją Dynamiczną Świadomością, Specjalną Łaską. Teraz odseparowałaś się ode Mnie i przybrałaś formę człowieka. Ta Specjalna Łaska przybyła, aby obdarzać Premą. Bóg i Jego Shakthi zstąpili tutaj w formie męskiej i żeńskiej. Ja kocham ciebie, ty kochasz Mnie. Wszystko to jest dla Nowego Stworzenia. Dlatego przybraliśmy formę mężczyzny i kobiety. Jakże bardzo tęsknisz, twoje łzy, uczucia – wszystko jest zapisane. Każda chwila, kiedy płaczesz z tęsknoty za Mną, że chcesz poślubić Boga. Ty nie tylko pragniesz poślubić Boga, ale chcesz, aby wszyscy poślubili Boga. To jest twoje pragnienie. Uczucia, które powstają w tobie w każdej minucie, są zapisywane. Jest to Specjalna Łaska. Uczucia milionów ludzi na świecie są również zapisywane; to jest Karma. Twoje uczucia są Specjalną Łaską. Dopiero kiedy jedne i drugie zrównoważą się, wezwę ciebie. Twoja Specjalna Łaska unicestwia wszelką Karmę. Nie będzie żadnych niedociągnięć poprzednich Awatarów, wszystko będzie w porządku. Wtenczas będziemy żyli razem.

Vasantha:       Swami, jest to wielki temat, jak mogę napisać? Proszę, poprowadź mnie.

Koniec medytacji

PISZĘ DUŻO LISTÓW DO SWAMIEGO, które wysyłane są do niego razem z ważnymi rozdziałami. Wszystko to zawiera moje Uczucia. Piszę książki, piszę pamiętnik. Biorę fragmenty z mojego pamiętnika i poszerzam je w formie książek. Wszystko to są moje Uczucia.

We łzach mówię aszramitom, przychodzącym do mojego pokoju o Uczuciach, które powstają we mnie od rana do nocy. Po pewnym czasie przestaję mówić i płaczę sama. Biorę zdjęcie Swamiego i mówię, śmieję się i płaczę do Niego. W nocy leżę w łóżku i rozmawiam ze Swamim. Sypiam tylko przez niedużą ilość czasu. Kiedy budzę się, znowu wylewam swoje Uczucia do Niego. W każdej medytacji płaczę, wylewając do niego swoje Uczucia.

Swami powiedział, że wszystkie te uczucia są zapisywane. Najpierw powiedział On, że Dewa je zapisuje. Potem powiedział On: „Kto może znać i zapisywać twoje uczucia…tylko Ja robię wszystko.”

Jestem Swamiego Dynamiczną Świadomością, funkcjonującą w Nim. Gdyby istniało ‘ja’, funkcjonowałoby ono oddzielnie. Ponieważ nie mam ‘ja’, Uczucia funkcjonują w Nim. Jego Dynamiczna Świadomość, Specjalna Łaska, funkcjonuje tylko w Nim. Stąd też Uczucia, które powstają we mnie, zapisywane są w Nim. Tej sprawy nie można zrozumieć łatwo; kontemplujcie głęboko, dopiero wtedy będziecie w stanie zrozumieć.

Bóg zstępuje jako Awatar w Stanie Świadka. Czasami Jego Specjalna Łaska obdarza określoną osobę. Na polu Kurukshetra Arjuna wahał się, czy walczyć z powodu swojego przywiązania do swojej rodziny i krewnych. W tamtym czasie Pan Kryszna zaczął nauczać Gity, aby usunąć jego ignorancję. Dla Arjuny Pana Specjalna Łaska spłynęła w formie Gity. Ta Specjalna Łaska nie była tylko dla Arjuny, spłynęła Ona na cały świat. Boga Specjalna Łaska pragnęła usunąć iluzję ze świata. Z tego powodu Arjuna użyty jest jako narzędzie, aby otrzymać przesłanie Bhagavad Gity.

Ta Specjalna Łaska również objawiła Kosmiczną Formę Pana, Jego Viswarupę. Obfita Łaska Pana przybiera Formę Viswarupy i obdarza ludzkość: „Ja już ich zabiłem, ty jesteś tylko narzędziem”. Każdy musi myśleć: „Jesteśmy tylko narzędziami Boga: tylko On działa poprzez nas.” Musimy wykonywać nasze obowiązki bez przywiązania. Gita tego uczy.

Prahlada był bardzo dobrym wielbicielem Pana Narayany. Zawsze recytował Jego Imię, kiedy miał do czynienia z niebezpieczeństwem albo trudnością. Miał całkowitą wiarę w Pana Narayanę. Dlatego Boga Specjalna Łaska zstąpiła jako Pan Narasimha, aby chronić go. Obfita Łaska Pana przybrała Formę Awatara Narasimha i ochraniała Prahladę. Specjalna Łaska Boga funkcjonuje na te wszystkie sposoby. Są to przykłady, aby pokazać, jak Specjalna Łaska Boga Funkcjonuje.

Spójrzmy na opowieść o królu Ambarisha. Kiedyś król pościł na Ekadasi. Pandyci i kapłani recytowali mantry. Czas, aby zakończyć post, szybko się zbliżał. W tym czasie Mędrzec Durvasa przybył i powiedział: „Po kąpieli, przyjdę i zjem.” Durvasa poszedł. Kapłan powiedział wówczas królowi: „Musisz jeść teraz, nadszedł pomyślny czas zakończenia postu.” Ambarisha odpowiedział: „Nie będę jadł bez Mędrca Durvasy.” Pandyta rzekł: „Dobrze, zakończ post, pijąc trochę wody.” Ambarisha zgodził się i wypił wodę. Kiedy Durvasa dowiedział się o tym, zezłościł się i rzucił klątwę na Ambarishę. Natychmiast Czakra Pana ukazała się, aby zabić Durvasę. Durvasa biegł, próbując uciec, ale Czakra goniła go. Mędrzec pobiegł do Brahmy, Vishnu i Shivy, ale nikt nie mógł go uratować. Nikt nie mógł zatrzymać Czakry. Vishnu powiedział: „Nie mogę zrobić niczego, idź do Ambarishy, tylko on może uratować ciebie.” Durvasa poszedł do Abarishy, który pomodlił się do Czakry i ona zniknęła. Wszystko to pokazuje Specjalną Łaskę.

Specjalna Łaska Boga funkcjonuje w wielu Formach. Teraz, ta Potężna, Specjalna Łaska  przybyła w Formie Kobiety. Specjalna Łaska ujawniana jest w specjalnym czasie, szybko znikając. Teraz, przez minionych 70 lat jest Ona tutaj w Formie Kobiety. Swamiego Dynamiczna Świadomość, jego Spanda Shakthi, Specjalna Łaska przybyła tutaj jako Kobieta dla Jego Awatarycznego Zadania. Ponieważ jest Ona Jego Nierozłączną Mocą, Ona kocha Go, a On kocha Ją. Jest to powód Ich Premy. Jednak między Nimi stoi Karma świata, nie mogą się Oni połączyć.

Pragnęłam od młodego wieku poślubić Boga. Aby jednak pragnienie to zostało spełnione, postawiłam Swamieu wiele warunków:

1.      Nie powinno być niedociągnięć jak u poprzednich Awatarów.

2.     Nie powinno być odseparowania.

3.     Wszyscy powinni poślubić Boga jak ja.

Aby spełnić te warunki, cierpię w odseparowaniu, we łzach i tęsknocie. W odpowiedzi na Moją Miłość, skupioną na jednym punkcie, jak również na moje pragnienie Boga, Swami zapisuje Uczucia, które powstają we mnie w każdej sekundzie. Jest to Specjalna Łaska. Płaczę o Powszechne Wyzwolenie. Specjalna Łaska, która spłynęła na Arjune w formie Bhagavad Gity, trwała tylko przez kilka godzin. Specjalna Łaska, która spłynęła w Formie Vishwarupy, trwała tylko kilka minut. Specjalna Łaska, która spłynęła jako Awatar Narasimha na Prahladę, trwała tylko mniej więcej trzydzieści minut. Specjalna Łaska, która spłynęła na Ambarishę w Formie Czakry, trwała godzinę. Wszystko to było tylko dla małych spraw. Teraz trzeba usunąć Karmę 580 crores ludzi.  Stąd też Specjalna Łaska przybyła w Formie Kobiety i obdarza Specjalną Łaską przez 60 sekund x 60 minut x 24 godziny x 30 dni x 12 miesięcy przez 70 lat. Jest to ogromna ilość Specjalnej Łaski. Czym jest ta Łaska? Jest to płacz i myślenie o Swamim. To zrównoważy karmiczne rachunki wszystkich na świecie.

 

Specjalna Łaska jest Mężczyzną czy Kobietą?

Swami powiedział, że Uczucia, które powstają we mnie w każdej chwili, są zapisywane przez Niego. Swami Sam zapisuje je, ponieważ jestem Jego Shakthi Specjalną Łaską. Zapis Uczuć staje się Matrycą i wyłania się poprzez Stupę. Stupa pokazuje, jak Uczucia funkcjonują w mojej Kundalini. Uczucia te unicestwiają Karmę świata, wprowadzając Nowe Stworzenie.

Myśli, które powstają w każdej chwili u zwykłej osoby, stają się głębokimi wrażeniami. To jest Karma. Karma jest przyczyną narodzin i śmierci. Moje uczucia równoważą Karmę milionów ludzi na świecie. Poprzez moje Uczucia obdarzane się Powszechnym Wyzwoleniem. Znoszę wszelkie obrazy, oszustwo i zaniedbanie, okazywane mi przez wielu. Dlaczego? Ponieważ mam tylko jedną myśl i jeden cel: chcę osiągnąć Boga. Dlatego płaczę i znoszę wszystko. Dwie muszą być w równowadze. Mam do czynienia ze wszystkimi zniewagami, aby usunąć Karmę świata.

Zapłacę cenę za zrównoważenie Karmy świata. Ceną jest moja cierpliwość, Prawda i łzy. Moje ciało i umysł cierpią tak bardzo, aby usunąć Karmę ludzi świata. Z jednej strony na szali wagi jest Karma, a na drugiej ja stoję. Moje ciało jest pełne Siły Życia, Uczuć, myśli; jednak waga się nie równoważy. Ponownie, stale jestem obrażana, zaniedbywana i grozi się mi. Dźgają mnie trójzębem, rozdzierając Serce. Moja krew się leje, napełniając wagę, jednak to nie wystarczy, aby szale się zrównoważyły. Swami wezwie mnie tylko wtedy, kiedy moje Uczucia zrównoważą karmiczne uczucia świata. Wszystko dzieje się tylko dla Zadania Awatarycznego. Przez minione dwa dni miałam do czynienia ze zniewagami, następującymi po sobie. Nie mogłam powiedzieć niczego. Nie mogłam również medytować. Mogłam tylko płakać.

25 kwiecień 2009 r. Medytacja poranna

Vasantha:       Dlaczego, Swami? Dlaczego to wszystko się dzieje?

Swami:             Co się dzieje, będzie się działo. To nie jest twoja Karma, jest to dla Zadania Awatarycznego. Bądź dzielna, nie płacz.

Vasantha:        Swami, piszę teraz o Specjalnej Łasce. Proszę, powiedz coś.

Swami:              Wcześniej pytałaś: „Jeżeli narodziłam się z Ciebie, jestem Twoim dzieckiem czy Twoją siostrą? Teraz powiem tobie. Dziecko rodzi się wskutek fizycznego kontaktu. Bracia i siostry to związek krwi. Boga Chitshakthi rodzi się z Jego Mocy. Spandha Shakthi rodzi się z Jego Specjalnej Łaski. Ta Specjalna Łaska narodziła się w formie mowy jako Gita. Przyjęła ona Formę Viswarupy. Przybrała formę działania jako Czakra. A teraz, aby zmienić Kali, Specjalna Łaska przybrała formę Kobiety. Jest ona znacznie większa po to, aby unicestwić Karmę świata.

Vasantha:        Teraz rozumiem, Swami. Napiszę.

Koniec medytacji

TERAZ ZOBACZMY. WCZEŚNIEJ SWAMI POWIEDZIAŁ, ŻE NARODZIŁAM SIĘ Z NIEGO. W tamtym czasie zapytałam; „Jeżeli narodziłam się z Ciebie, jestem Twoim dzieckiem czy siostrą?” Napisałam o tym w poprzednim rozdziale. W tamtym czasie Swami nie dał wyjaśnienia. Dziecko znaczy narodzić się poprzez połączenie ciała fizycznego. Bracia i siostry są związkiem krwi; rodzą się z tych samych rodziców. Boga Chitshakthi może narodzić się tylko z Niego. Awatar i Jego Shakthi rodzą się ze Światła. W obecnej Erze Swami narodził się pierwszy; ja narodziłam się z Niego jako Światło. Jest to Boga Spanda Shakthi, Jego Shakthi Specjalna Łaska. Jest to Forma Daya, Daya Dewi, Bogini Miłosierdzia.

Narodziłam się dla Zadania tego Awatara. Ta Chitshakthi różni się od Chitshakthi poprzednich Awatarów. Nie jest to wylew Specjalnej Łaski przez kilka sekund, kilka minut, kilka godzin ani nawet kilka dni. Jest to nieustający Strumień Łaski, lejącej się przez minionych siedemdziesiąt lat. W poprzednich Erach mała ilość Specjalnej Łaski obdarzała osobę indywidualną, czasami tylko po to, aby chwilowo ją ochronić; czas był bardzo krótki. W obecnej Erze jest to przez długi okres czasu. Nie jest łatwym zadaniem usunięcie Karmy wszystkich na świecie. Obliczcie i zobaczcie, jaki długi czas to zabierze. Ile narodzin Jiva bierze? Ile milionów narodzin dla milionów ludzi na świecie? Czy łatwo jest usunąć wszelką Karmę i dać Wyzwolenie? Ile Specjalnej Łaski to wymaga? To jest przyczyną Naszego odseparowania. Moje łzy, tęsknota i ból odseparowania robią wszystko.

Spójrzmy, jak Specjalna Łaska przybiera formę.

1)     Boga Specjalna Łaska przybiera Formę Mowy jako Bhagavad Gita.

2)     Boga Specjalna Łaska przybiera Kosmiczną Formę jako Viswarupa.

3)     Boga Specjalna Łaska przybiera Formę Działania jako Czakra.

4)     Boga Specjalna Łaska przybiera Formę Kobiety dla Wyzwolenia Świata.

 

Najpierw jest Bhagavad Gita w Formie Nauki, Mowy i Słow.

Druga jest Viswarupa – To jest Kosmiczna Forma. Jak ta Forma przybyła? Myśl stała się Formą. Kryszna przybrał Kosmiczną Formę, kiedy nauczał Arjunę 11-go rozdziału Bhagavad Gity. Arjuna zobaczył, że wszyscy ludzie są zjadani, miażdżeni w Ustach Pana. Pan powiedział: „Ja już zabiłem wszystkich, bądź narzędziem.” To poprzez tę Myśl Pana Forma Viswarupa przybyła.

Trzecią jest Czakra – Specjalna Łaska przybrała Formę Czakry, aby chronić Ambarishę, ścigając Durvasę. Goniła go przez Trzy Światy, nikt nie mógł go uratować. To pokazuje, że Prema Shakthi wielbiciela jest potężniejsza niż Iccha Shakthi Boga. To pokazuje Specjalną Łaskę poprzez Działanie Czakry.

Powyższe przykłady pokazują, jak Specjalna Łaska przybiera Formę na trzy różne sposoby – poprzez Myśl, Słowo i Uczynek.

Czwarta Specjalna Łaska Swamiego przybyła w Mojej Formie i obdarza Łaską poprzez Myśl, Słowo i Uczynek. Powyższe przykłady pokazują, jak Łaska leje się poprzez Myśl, Słowo i Działanie; we mnie One funkcjonują poprzez wszystkie trzy. Każde Uczucie, jakie mam, staje się Myślą; myślenie, płacz, tęsknota – wszystko to są Uczucia. Następnie przybierają one Formę Działania. Rozmawiam ze Swamim w medytacji. Rozmawiam z Jego zdjęciem. Mówię o Nim innym. Wszystko jest Słowami. Listy, rozdziały, eseje, wiersze, książki, wpisy do pamiętnika – wszystko to są Słowa. Słowa te przybierają Formę Działania. Od świtu do zmierzchu wykonuję każdą czynność tylko dla Boga. Cokolwiek robię, jest tylko dla Powszechnego Wyzwolenia. Moje myśli, słowa i uczynki są tylko po to. Jest to Swamiego Zadanie Awataryczne. Swami robi wszystko poprzez mnie i obdarza Swoją Specjalną Łaską. Bhagavad Gita jest Specjalną Łaską. Viswarupa jest Specjalną Łaską. Narasimha jest Specjalną Łaską. Kobieta w Formie Vasanthy jest Specjalną Łaską.

O O O

Specjalna Łaska Boga przybiera wiele Form i jest zgodna z Erą. Kiedy Pan nauczał Gity, przybrała Ona Formę Książki. Kiedy zapragnęła obdarzyć Mądrością świat, że tylko Bóg jest Wykonawcą, przybrała Formę Viswarupa. Aby ochraniać Ambarishę, przybrała Formę Czakry. Teraz przybyła w Formie Kobiety dla bardzo dużego Zadania. Specjalna Łaska przybywa dla Nowego Stworzenia, przybrała Formę Kobiety. Narodziła się Ona ze Światła w Ciele Swamiego. Ona tęskni, aby połączyć się w Nim z powrotem, zatem cierpi i cierpi. Poprosiła o Wyzwolenie Świata, ale ludzie nie rozumieją; pojmują niewłaściwie. Widzą wszystko w kategoriach świata – mężczyzna, kobieta i uniemożliwili Jej widzenie Swamiego.

Czy Bhagavad Gita jest rodzaju męskiego czy żeńskiego? Czy Boga Viswarupa jest mężczyzną czy kobietę? Czy Czakra Vishnu jest mężczyzną czy kobietą? Czy Awatar Narasimha jest mężczyzną czy kobietą? Tak samo – chociaż Swami i ja zstąpiliśmy dla Awatarycznej Misji, oni nie rozumieją i mówią: „Ona jest kobietą, a Swami jest mężczyzną; wszystko widzi się z poziomu ciała fizycznego. Proszę, postrzegajcie Boga, jak Boga i Jego Specjalną Łaskę, jak Łaskę. W obecnej Erze Kali ludzie widzą Boga i Jego wielbicielkę jak mężczyznę i kobietę. To ciało, ta forma, która wydaje się być kobietą, jednak wewnątrz tylko Specjalna Łaska Boga funkcjonuje.

26 kwiecień 2009 r. Medytacja poranna

Vasantha:       Swami, piszę o Boga Spanda Shakthi. Proszę, powiedz coś.

Swami:             Bóg jest Nieruchomy, Niewzruszony. Kiedy przychodzi czas na zstąpienie Awatara, Spanda trzęsie Nim, Bóg jako Awatar zstępuje. Spanda Shakthi znaczy Specjalna Łaska. Specjalna Łaska trzęsie Bogiem, aby zstąpił jako Awatar dla ustanowienia Dharmy. Teraz przyszedł czas, aby zmienić samą Erę, zatem Specjalna Łaska przybiera oddzielną Formę.

Vasantha:     Swami, teraz rozumie, napiszę.

Koniec medytacji

BÓG JEST NIERUCHOMY, W STANIE ISTNIENIA, STANIE ŚWIADKA. Kiedy przychodzi czas, aby zstąpił jako Awatar, Spanda trzęsie Nim. W 4-tym rozdziale Bhagavad Gity Sri Kryszna oznajmia:

Yada Yada hi dharmasya glanirbhavati bharata

Abhyutthanamadharmasya tadatmanam srjamyaham

 

Kiedykolwiek zanika Prawość

i powstaje nieprawość,

O Arjuna, wtedy Manifestuję się.

 

Mocą Boga jest Współczucie, Jego Daya Shakthi jest Specjalną Łaską. Mówi Ona Bogu, że nadszedł czas, aby zstąpić jako Awatar. Ta Wszechpotężna Moc, która jest w Nieruchomym Bogu, trzęsie Nim, aby funkcjonował. Bóg zstąpił jako dziesięciu Awatarów. Obecny Awatar, Swami, zstąpił w taki sam sposób. Jest czas, aby zmienić Erę, zatem Specjalna Łaska przybrała Oddzielną Formę. Dlaczego proszę o Wyzwolenie Świata? Kontemplujcie nad tym. Czy ktoś na tym świecie poprosił w ten sposób przedtem? Jak bardzo cierpię, aby tej Łasce stało się zadość? Dlaczego cierpię z powodu zniewagi i oszustwa? Dlaczego cierpi ciało i umysł? Dlaczego doświadczam tego wszystkiego? Dlaczego płaczę za świat? Dlaczego cierpię za ignorancję człowieka? Wszystko to jest ze Współczucia dla świata.

Od dzieciństwa zawsze myślałam; „Dlaczego starość, choroba i śmierć?” Kontemplowałam i kontemplowałam. Dlaczego tak płaczę z tego powodu? Płaczę za cały świat, aby osiągnął Stan Nieśmiertelności; wzniósł się ponad starość, chorobę i śmierć. To jest dowód Specjalnej Łaski Boga. Kiedy Swami wezwie, Wyzwolenie Świata będzie funkcjonować.

 

Nauczaj i Praktykuj

27 kwiecień 2009 r. Medytacja

Vasantha:       Swami, jak będzie funkcjonować Misja Awatara za czasów Awatara Prema?

Swami:             Teraz cierpimy z powodu odseparowania. W tamtym czasie nie będziemy odseparowani. Od urodzenia aż do końca, będziemy żyli razem szczęśliwie. Teraz jest wiele trudności. W tamtym czasie będzie tylko radość.

Vasantha:        Swami, w „Chinna Katha” mówisz, że świat jest wystawą. Chociaż chcę tylko Ciebie, to się nie zdarzyło. Dlaczego?

Swami:              Stworzenie Boga jest wystawą. Jednakże Stworzenie Specjalnej Łaski Boga, Prawda, jest na wystawie. Wewnątrz jest pełno połączeń Mądrości Jakże wiele Mądrości wyciągnęłaś i połączyłaś razem?

Wszystko jest Vasanthamayam. Vasanthaa znaczy wiosna, zatem wszystko jest błogie. Tutaj wszyscy będą szli na ścieżce Mądrości, którą wybiorą. To jest Sathyam, Jnana i Anandam.

Koniec medytacji

WCZORAJ ZAPYTAŁAM SWAMIEGO, JAK ZADANIE AWATARYCZNE będzie funkcjonować w okresie Awatara Prema Sai. Tytułem tej książki jest „Awataryczne zadanie”, zapytałam Go zatem o Sathya Yugę. Swami powiedział: „Cierpimy teraz. Za następnego Awatara będziemy szczęśliwi.”

Po lunchu zazwyczaj odpoczywam 20 minut. Mówiąc o odpoczynku nie myślę, że śpię. Relaksuję się i czytam książki Swamiego. Wybieram książkę i czytam. Wczoraj wzięłam „Chinna Katha”, Część 2 i otworzyłam na stronie 236. Tam była opowieść, której esencja jest następująca:

Kiedyś potężny Król zorganizował wystawę rzadkich przedmiotów. Był on miłośnikiem sztuki, architektury, muzyki, nauki o wszystkim. Zgromadził więc wszystkie rzeczy z tym związane. Wystawa była dostępna dla wszystkich. Nie było biletów wstępu. Ale nie tylko to, on wydał dziwne ogłoszenie, że ludzie mogą wziąć  sobie każdy przedmiot, jaki ich interesuje. Duży tłum mężczyzn, kobiet i dzieci przybył i łapczywie nieśli tak wiele przedmiotów, jak tylko mogli unieść. Król obserwował wszystko. W tym czasie zobaczył młodą dziewczynę, która zwiedzała wszystkie miejsca na wystawie, ale wychodziła z pustymi rękami. Król zapytał ją: „Czy podobała ci się wystawa?” Odpowiedziała: „Jest wspaniała.” Dlaczego nie wzięłaś sobie niczego?” Odpowiedziała: „Czy dotrzymasz słowa i dasz to, o co poproszę?” Król odpowiedział: „Z pewnością.” Dziewczyna powiedziała: „Chcę tylko ciebie.” Król dotrzymał słowa i poślubił ją. Została  żoną Króla, cała wystawa stała się jej.

Swami powiedział, że ten świat jest jak piękna wystawa. Każdy ma wolny wstęp i może brać, czego pragnie i cieszyć się. Jednakże niektóre rzadkie Dusze nie pragną rzeczy świata. Chcą one tylko Boga. Młoda dziewczyna reprezentuje taką rzadką Duszę.

Kiedy przeczytałam tę opowieść wczorajszego wieczoru, płakałam: „Jestem jak ona. Proszę tylko o Niego, ale On nie daje mi Siebie. Chociaż mówi, że da, On nie dotrzymuje obietnicy.” Dlatego zaczęłam pisać w ten sposób dzisiejszego ranka.

Świat jest wystawą dla zwykłych ludzi. Dla sadhaki, życie duchowe jest również wystawą. Od samych narodzin pragnęłam tylko Boga. Weszłam na duchową wystawę, aby osiągnąć Boga.

Pierwsze stoisko było piękne: Brindavan. Kryszna i Gopi Gopasy tańczyli rasalilę. Kryszna przywitał mnie i powiedział: „Ty jesteś Radha.” To przyciągnęło Serce. Kryszna powiedział: „Weź je”, ale uciekł.

Drugie stoisko było też bardzo piękne. Bóg przyszedł i powiedział: „Ty jesteś Durga. Weź to.” Powiedziałam: „Nie chcę tego.”

Na trzecim stoisku przybył Bóg i powiedział: „Ty jesteś Saraswathi, weź to.” Powiedziałam: „Nie chcę” i pobiegłam do następnego stoiska.

Tam zobaczyłam piękny świat. Wszędzie ‘Om Namo Narayana’ było słychać. Tam tylko Ocean Mleka, Pan leżał na Łożu Adisesha. Przywitał mnie i powiedział: „Przyjdź, ty jesteś Lakshmi, zostań tutaj.” Odmówiłam i uciekłam.

Odwiedziłam każde stoisko. Wiele rzadkich i pięknych rzeczy przyciągnęło moje Serce. Na każdym stoisku Bóg powiedział: „To jest dla ciebie, to jest dla ciebie.” Jednak odmówiłam wszystkiego, mówiąc: „Nie chcę tego.”

Na końcu było stoisko ze Stanem Awatara. Powiedziałam: „Tego też nie chcę.” Bóg zapytał: „Czego chcesz? Powiedz Mi, a dam tobie.” Odparłam: „Chcę tylko Ciebie.” Jednak do dzisiejszego dnia On nie dał mi Siebie.

Jako młodzieniec Swami napisał sztukę zatytułowaną „Chepinata Chestara”. Praktykuj to, czego Nauczasz; teraz powiedział On to, co powyżej w „Chinna Katha”. Jednak w moim przypadku On nie stosuje się do tej praktyki. On nie robi tego, co mówi, że zrobi.

Ten doczesny świat jest jak wystawa. Bóg zorganizował wszystko. Ludzie przychodzą tutaj za darmo, aby doświadczyć. W istocie nie przybyli na darmo, ponieważ przybyli z wielkim workiem Karmy na głowie. Jednakże  nie uświadamiają sobie tego. Ponieważ myślą, że przyszli za darmo, doświadczają wszystkich pragnień. Jakże wiele pragnień! Cokolwiek zobaczą, pragną. Mężczyźni, kobiety i dzieci biorą i niosą tak dużo, jak tylko mogą, a potem odchodzą. Jest to symbol ich Karmy; pokazuje to ich pragnienia. Niosą Karmę swoich pragnień i odchodzą. Odchodzenie znaczy śmierć. Wchodzenie na wystawę świata to narodziny, odchodzenie jest śmiercią.

Jak młoda dziewczyna, nieliczne rzadkie Dusze żyją na świecie, nie pragnąc niczego innego niż Boga. Bóg jest na wystawie w Stanie Świadka.

Ci, którzy są wolni od pragnień, wchodzą na ‘duchową wystawę’; tam również jest wiele atrakcyjności. Bóg nie jest w Stanie Świadka. On podsyca pragnienie w nas, pokazując wiele. Jednak również tutaj musimy odmówić wszystkiego z beznamiętnością; musicie chcieć tylko Boga.

Król zapytał dziewczynę: „Czego chcesz?” Ona odpowiedziała: „Chcę ciebie.” Wówczas król poślubił ją; cała wystawa stała się jej własnością. Swami porównał to do rzadkich Dusz. Dlaczego Swami porównał ‘rzadkie Dusze’ do młodej dziewczyny? Mógł powiedzieć Jiva, albo młody chłopak; dlaczego dziewczyna? Jest to w języku świata, aby ludzie świata mogli zrozumieć.

Świat = Wystawa

Bóg = Król

Młoda dziewczyna = Święta

Ponieważ młoda dziewczyna nie pragnęła bogactwa króla, lecz samego króla, on poślubił ją. Całe królestwo stało się jej. Mężczyzna i kobieta pobierają się; bogactwo męża przybywa do jego żony. Użyto tego przykładu, ponieważ ludzie świata rozumieją tylko praktyki świata. Stwarzanie zależy od mężczyzny, kobiety i małżeństwa. Jest to Stworzenie Boga.

Spójrzmy teraz na Specjalną Łaskę i Stworzenie. Ta Specjalna Łaska płakała przez minionych 70 lat, aby usunąć Karmę świata. Jej Uczucia są matrycą Stworzenia. Matryca otwiera się i Nowe Stworzenie wyłania się ze Stupy Mukthi. Specjalna Łaska przybyła jako Kobieta, która stwarza Nową Sathya Yugę dla Zadania Awatarycznego. W tej Yudze świat jest Wystawą Sathya. Na tej Wystawie każde stoisko to tylko Prawda, gdzie wystawiona jest Nowo Odkryta Mądrość. Są nowe ścieżki Mądrości, których nie widziano przedtem na świecie. Wszystkie ścieżki są ze sobą powiązane; czerpie się błogość, na każdej ścieżce, którą wybierzesz. Jest to Sathya, Jnana, Ananda. Vasanthamayam znaczy Ananda. Pora wiosenna daje wszystkim błogość. Jest to Vasanthamayam Kala. Cała Era to tylko Ananda, Błogość. Wszyscy będą żyli radośnie, na którejkolwiek ścieżce, którą wybiorą.

Stworzenie Boga funkcjonuje na bazie Karmy. Stworzenie Specjalnej Łaski funkcjonuje na bazie Sathya, Prawdy. Funkcjonuje na Ścieżce Mądrości. Owocem jest Ananda. Ananda znaczy doświadczanie. Dlatego Swami powiedział, że zaślubiny króla z dziewczyną to jest stwarzanie. Tak samo:

Bóg = Król = Swami

Młoda dziewczyna = Specjalna Łaska = Zaślubiny = Nowe Stworzenie = Sathya Yuga

Swami wyjaśnia to na podanym przykładzie. Jest to dla stwarzania. Gdybyśmy użyli Boga i świętego w opowieści, nie miałoby to sensu. Nie pokazałoby to Zasady Stwarzania. Dlatego Swami dał Specjalną Łaskę w Formie Kobiety. W opowieści Swamiego i mojej, Kobieta nazywa się Vasantha.

27 kwiecień 2009 r. Medytacja w południe

Vasantha:       Swami, czy poprawne jest to, co napisałam o Formie Kobiety?

Swami:             Tak, przybyliśmy, aby zademonstrować Zasadę Purusha Prakrithi, zatem Bóg i Stworzenie pokazane są jako Mężczyzna i Kobieta.

Koniec medytacji

W KSIĄŻCE „WYZWOLENIE TUTAJ TERAZ NATYCHMIAST!” („Liberation Here Itself Right Now!”  - ang.), Cz. 2 , Swami powiedział: “Przybyliśmy, aby zademonstrować Zasadę Purusha Prakrithi. Ty jesteś Prakrithi.” Swami jest Bogiem. On jest Purusha, Męską Zasadą. Ja jestem Prakrithi, Żeńską Zasadą. W Bhagavad Gicie Kryszna powiedział:

„Moja Pierwotna Materia, Prakrithi jest Łonem wszelkiego stworzenia; w tym Łonie Ja umieszczam Nasienie wszelkiego życia.” Nasienie Boga staje się Stworzeniem. Tylko po to Swami i ja zstąpiliśmy. Moje mówienie Jemu: „Ja chcę tylko Ciebie” jest dla Nowego Stworzenia.

 

Kto Jest Bity?

23 kwiecień 2009 r.

Swami miał przybyć samolotem na Lotnisko Madurai, a potem wsiąść w helikopter do Kodaikanal. Postanowiliśmy pojechać na lotnisko i mieć darszanu, gdy przybywa On samolotem i odlatuje helikopterem. Ponieważ był strajk w Tamil Nadu, wyjechaliśmy na lotnisko o godzinie 6.00. Było tylko dwóch lub trzech wielbicieli, czekających na Swamiego razem z dziesięcioma Sevadals. Wszyscy wiedzieli, że Swami przylatuje samolotem, a potem bezpośrednio odleci do Kodaikanal helikopterem. Kto przyjechałby na lotnisko po to? Tylko tacy szaleńcy jak my!

O godzinie 9.30 przyleciał samolot Swamiego; wszyscy staliśmy na zewnątrz budynku lotniska, obserwując. W tamtym czasie podszedł mężczyzna i zrobił kilka zdjęć. Nie zwróciliśmy na niego uwagi. Biegaliśmy tu i tam, próbując złapać widok Swamiego, wsiadającego do helikoptera. W końcu wspięliśmy się na mały murek, aby widzieć jak helikopter startuje. Ten sam człowiek przyszedł i zrobił dużo zdjęć. Zapytaliśmy: „Dlaczego robisz nam zdjęcia?” Nie odpowiedział. Kiedy wychodziliśmy, zobaczyliśmy, że ten sam mężczyzna zakłada chustę Sevadal! Wszyscy dyskutowaliśmy o tym w drodze do domu. Bałam się. Czy zrobią coś w Kodaikanal? Dlaczego zrobili na zdjęcia? Już nie chciałam jechać, ale dom został wynajęty na cztery dni.

24 kwiecień 2009 r. Kodaikanal

Wstaliśmy o godzinie 4.00 i wyjechaliśmy do Kodaikanal. Przybyliśmy bezpiecznie i poszliśmy bezpośrednio na darszan. Kiedy przechodziłam przez bramę, nie pozwolili mi wejść do środka. Kilku, którzy byli ze mną, nie zatrzymano i mieli Swamiego darszan. Po darszanie natychmiast wróciliśmy do Mukthi Nilayam. W drodze płakałam; „Dlaczego oni to zrobili? Dlaczego? Dlaczego zrobili wczoraj zdjęcia na lotnisku? Czy zdarzyłoby się to gdziekolwiek na świecie? Czy ktoś przyszedłby w miejscu publicznym i zrobiłby tobie zdjęcie w ten sposób? Lotnisko jest miejscem publicznym, dostępnym dla wszystkich. Dlaczego tylko ja traktowana jestem w ten sposób?” Płakałam nieprzerwanie przez dwa dni. Swami powiedział: „Ty płaczesz, Ja też płaczę. Twoje Uczucia są we Mnie.”

Powiedziałam: „Och, Swami…ktoś mówił mi, że płakałeś przez ostatnie dwa dni. Proszę, przestań.”

Swami powiedział: „Nie przestawaj pisać; Mądrość jest twoja.”

Zaczęłam pisać.

Wielu dzwoniło do mnie i pytało, co się zdarzyło. Powiedziałam wszystko. Codziennie otrzymywałam rozmowy telefoniczne z Kodaikanal i powiedziano, że Swami wyglądał ponuro. W trakcie bhadżanów płakał On wiele razy. Kilku wielbicieli wykonało ludowe opowieści w języku telugu w obecności Swamiego. W jednej opowieści powiedzieli: „Cokolwiek dzieje się, dzieje się.” To Samo Swami powiedział mi w medytacji.

25 kwiecień 2009 r.

Wieczorem, kiedy usiedliśmy na werandzie, płakałam, do wszystkich, mówiąc: „Dlaczego Pięć Elementów nie zezłościło się, kiedy powiedziano mi, że nie wolno mi wejść na darszan? Kiedy Prawda jest ignorowana, dlaczego Pięć Elementów nie odpowiada?”

Natychmiast silny wiatr zaczął wiać i zdjęcie Swamiego spadło na werandę. Wszyscy pobiegli, aby je podnieść. Było to zdjęcie Swamiego z Darszanu Sahasrara Purna Chandra. Na zdjęciu Ręce Swamiego są uniesione, jakby mówił: „Bądźcie spokojni.” Wszyscy zastanawiali się, jak to się stało. Swami przysłał to, aby mnie pocieszyć. Wtenczas postanowiłam, że bez wezwania Swamiego nigdzie nie pojadę. On powinien przysłać osobę albo zadzwonić do mnie. Nie pojadę i nie zobaczę Go więcej.

27 kwiecień 2009 r. Medytacja

Vasantha:       Swami, nie mogę tego znieść. Dlaczego potraktowali mnie oni w ten sposób?

Swami:             Zniewaga, która idzie do ciebie, również przychodzi do Mnie. Za każdym razem, kiedy biją ciebie, biją Mnie. Jesteśmy Dwiema Połowami Jednego Ciała. Jeżeli jedna Połowa jest bita, druga Połowa również odczuwa ból.

Vasantha:     Jak długo to potrwa?

Swami:           Każdy Awatar taki jest. Kryszna zniósł sto zniewag.

Vasantha:     Dlaczego Awatarzy muszą cierpieć?

Swami:           Wszystko jest dla ustanowienia Dharmy. My Oboje jesteśmy Jedno. Wkrótce będziemy razem. Cokolwiek robią tobie, przychodzi do Mnie. Nasze cierpienie równoważy Karmę świata. Ty nie cierpisz sama, Ja również cierpię. Kto inny wyczerpie  Karmę? Bóg musi znosić to cierpienie. Dopiero wtedy będzie równowaga. My jesteśmy Jedno. Cokolwiek dzieje się tobie, przychodzi do Mnie, cokolwiek dzieje się ze Mną, przychodzi do ciebie.

Koniec medytacji

W 2003 R. SWAMI POWIEDZIAŁ, ŻE PRZYJEDZIE DO MUKTHI NILAYAM. Odbierał 14 listów oraz zaproszenia o tym przez cztery dni. Wierzyliśmy, że On przybędzie, ale On nie przybył. Nie mogłam znieść cierpienia tym spowodowanego. Po raz pierwszy czułam się oszukana. Płakałam i płakałam. Po czym Swami przewrócił się oraz miał operację biodra i oka. Moje ciało także cierpiało ogromnie, płonęło z wieloma ranami na nogach. Cokolwiek przybywa do Jego Ciała, ma wpływ również na mnie. Następnie złamał Rękę i miał ją na temblaku. W tamtym czasie moje ręce i nogi były pełne sączących się ran. Musiałam je bandażować, aby pójść na darszan. Ciało Nas Obojga bardzo cierpiało. Swami powiedział, że wszystko to się zdarzyło, ponieważ wzięliśmy Karmę świata. Przez następne trzy lata byłam bardzo szczęśliwa. Jakże bardzo cieszyliśmy się darszanem Swamiego. Mieliśmy dużo, dużo darszanów i napisałam wiele książek.

Swami wtedy wziął książkę „Last 7 Days of God” („Ostatnich 7 Dni Boga” – tłum.). Znowu powiedziano mi, abym nie przyjeżdżała do Puttaparthi. Był to początek trudnych czasów. Wiele ludzi działało przeciwko Nam, jednak kontynuowałam pisanie tego, co Swami powiedział. Napisałam wiele Sutr. W „Shiva Sutra” i „Shiva Shakthi Pirnicipe” („Zasada Shiva Shakthi” – tłum.) napisałam, jak to jest, że jesteśmy Dwiema Połowami Jednego Ciała. Jesteśmy Jednym Ciałem, Jednym Umysłem, Jednym Uczuciem. Swami poprosił mnie, abym napisała o tej jednej Zasadzie na wiele różnych sposobów, aby to udowodnić i pomóc wielbicielom zrozumieć. A teraz w końcu powiedział, że jakiekolwiek bicie przychodzi do mnie, idzie do Niego. Poprosił mnie, abym napisała ten rozdział jako dowód. Moje cierpienie powoduje, że On płacze. Jednakże ludzie mówią: „Swami jest stary i staje się emocjonalny, kiedy ogląda sztuki i słucha bhadząnów.”

Nie! My Oboje Jedno jesteśmy. W Jednym Ciele – jeżeli Jedna Połowa cierpi, Druga Połowa też odczuwa. Podam przykład, a wtedy zrozumiecie. W „Chinna Katha” Swami powiedział:

„W pewnej wsi była wielbicielka Kryszny. Ona zawsze kładła odchody krowie przed swoim domem. To, co pozostało, wyrzucała i mówiła: „Krishnaarpanam”. We wsi była świątynia Kryszny. Resztka odchodów krowich trafiała bezpośrednio na twarz posągu Kryszny. Kapłan codziennie czyścił posąg. Pewnego dnia był już zmęczony robieniem tego i chciał ustalić, kto rzuca. Zobaczył kobietę na ulicy, rzucającą krowie odchody. Podbiegł do niej, wykręcił jej rękę i złamał ją. Był bardzo zadowolony myśląc, że ‘Teraz Kryszna będzie szczęśliwy’. Poszedł do świątyni i zobaczył posąg Kryszny. Ręka jego była złamana, sączyła się krew. Wtenczas kapłan uświadomił sobie swój błąd. Kryszna wziął na Siebie bicie wielbicielki.

O O O

Swami przywiódł mnie dla Swojego Zadania Awatarycznego. Napisałam o tym w wielu książkach. Jego Specjalna Łaska przybyła w mojej Formie. Pomimo tego, oni ranią i krzywdzą mnie; wszystko to idzie do Swamiego i ma wpływ na Niego. Swami mówi: „Nie krzywdź innych”. Słynny wers Wed mówi:

   Sarva Bhoota Namaskaram,

   Kesavam Parigachati

   Sarva Bhoota Tiraskaram

      Kesavam Parigachati

Kogokolwiek skrzywdzisz, komukolwiek wyrządzisz krzywdę

Idzie to do Keshavy.

Komukolwiek dajesz Namaskar, również idzie do Keshavy.

 

Cokolwiek robi się dla mnie, idzie to do Swamiego.

W poprzednim rozdziale napisałam, że stoję na jednej szali wagi. Moje Serce jest rozdzierane; krew leje się na szalę. To nie jest tylko moja krew, ale również Krew Swamiego, który jest we mnie. Ja nie jestem. Tylko Swami jest we mnie. Cokolwiek robicie, kontemplujcie, myślcie, a dopiero wtedy działajcie. Swami powiedział, że wszyscy Awatarzy tak cierpią. Sishupala znieważał Krysznę wiele razy. Pan zniósł sto zniewag i dopiero wtedy zabił go. Duryodhana chciał zabić Krysznę w sposób przebiegły. Ile zdarzeń jest w życiu Kryszny? Dla ustanowienia Dharmy Awatarzy muszą tak cierpieć.

Sri Rama, który był Księciem Ayodhyi, spędził czternaście lat w lesie, jedząc owoce, orzechy i korzenie, ubrany w korę drzewa. Sita i Rama cierpieli przez okres odseparowania. Ile bitew z demonami stoczono? Czterej Książęta, którzy narodzili się z Yagna Putra Kameshti, prowadzili pokutnicze życie przez 14 lat. Wszystko to było dla ustanowienia Dharmy.

Tak samo Swami i ja cierpimy teraz. Pomyślałam: „Tylko sama jestem znieważana przez innych. Bita jestem z czterech kierunków.” Dzisiaj Swami sprawił, że dowiedziałam się, iż nie jestem sama i że On również cierpi.

Wydaje się, że Swami jest Cesarzem. Ma On liczną eskortę i ochrona otacza Go. Myślałam, że tylko ja cierpię. Tak się zdawało. Teraz rozumiem Prawdę. My nie jesteśmy Dwojgiem; My jesteśmy Jedno. My funkcjonujemy w Jednym Ciele, Jednym Umyśle, z takimi samymi Uczuciami i z tą samą Siłą Życia. Cierpimy razem. Czy Awatarzy przybywają tutaj, aby prowadzić beztroskie życie? Gdyby chcieli rozrywki, pozostawaliby w Swojej Siedzibie. Jaka jest potrzeba, aby przybywać tutaj? Całe cierpienie jest dla ustanowienia Dharmy.

28 kwiecień 2009 r. Medytacja

Swami powiedział:

„Dlaczego zawsze płaczesz?” Czy nie jesteśmy tą samą Siłą Życia? Czy nie jesteśmy w Jednym Ciele? Czy nie jesteśmy Jednym Sercem? Czy nie jesteśmy takim samym Uczuciem? Cokolwiek dzieje się, ma wpływ na Nas Obojga. Znosimy wszystko, aby usunąć Karmę świata.”

Swami pobłogosławił ten rozdział w domu wielbiciela w dniu 4. maja 2009 r.

 

RUSI

28 kwiecień 2009 r.

Kiedy wróciliśmy do Sudha Sathwa po porannym Abhishekam dla Ganeshy, Nicola stawiała śniadanie na stole. W tamtym czasie zobaczyła, że coś jest napisane. Wszyscy poszli i patrzeli. Było napisane: ‘RUSI’; było również serce w kształcie ‘V’. Wszyscy zastanawiali się, co to może być. Zrobiono zdjęcie.

Medytacja w południe

Vasantha:       Swami, jestem Twoi dzieckiem, nie separuj dziecka od Matki.

Swami:              Nie płacz. Matka również nie może żyć bez dziecka. Wkrótce wszystko będzie dobrze.

Vasantha:        Swami, nie mogę tego dłużej znieść. Teraz wszystkie drzwi zostały zamknięte.

Swami:               Kiedy wszystkie drzwi są zamknięte, główna brama jest otwarta. Docieramy do brzegu, pozostaje tylko mała odległość.

Vasantha:      Swami, co napisałeś na stole w jadalni?

Swami:            RUSI – znaczy smak. Jaki duży jest smak twojej Premy? Wcześniej napisałaś: „Rozerwali moje Serce.” Oni nie znają smaku Premy. Kiedy biją Nas albo wyrządzają krzywdę, smak Naszej Premy wzrasta. Nigdy nie maleje.

Koniec medytacji

TERAZ PRZYJRZYJMY SIĘ TEMU. Wcześniej powiedziano mi, abym nie przychodziła na darszan Swamiego w Prashanthi Nilayam. Potem zrobili nam zdjęcie na lotnisku Madurai i posłali je do Kodaikanal. W Kodaikanal powiedziano mi, abym nie przychodziła na darszan. Wszystkie drzwi zostały zamknięte.

Swami jest tutaj ze mną, ale ja chcę jednego, fizycznego darszanu. Jednakże oni nie pozwalają mi widzieć Jego. Nie uświadamiają sobie, że krzywda, jaką mi wyrządzają, wpływa również na Swamiego. Jeżeli pobiją mnie i wyrządzą mi krzywdę, czy Prema zmaleje? Tylko w czasach trudności smak dla Boga wzrasta. Mogą zamknąć wszystkie ścieżki, ale Swami otwiera nowe drzwi. Wszystko to jest dla Zadania Awatarycznego. Nigdy nie można tego zatrzymać, z żadnego powodu. Cały świat może połączyć się przeciwko Nam, ale Wola Boga musi przeważyć. Będzie triumfować.

Dlatego Swami powiedział, że smak Naszej Premy tylko wzrasta. Ci, którzy posmakują Naszej Premy, otrzymają Błogość. Nasza nie jest zwykłą miłością człowieka. Ta Prema przybyła, aby zmienić świat. Ci, którzy uświadamiają to sobie, czerpią Błogość. Ci, którzy nie uświadamiają, działają przeciwko Nam, mają grzech. Kiedy pisałam o tej ignorancji, przypomniała mi się opowieść, którą opowiadała moja babcia.

Małpa i krokodyl

Była rzeka o szerokich brzegach, na której rosły drzewa Jamoon (dżemon – tłum.) Wiele małp żyło na tych drzewach. W rzece żył również krokodyl. Jedna małpa i krokodyl stali się sobie bardzo bliskimi i drogimi przyjaciółmi. Codziennie małpa potrząsała drzewem, zrywała owoce dżemon i dawała je krokodylowi. Krokodyl jadł je z radością i dawał również kilka swojej żonie. Krokodyl zabierał codziennie małpę na przejażdżkę na swoim grzbiecie wzdłuż rzeki. W ten sposób wzrastała ich przyjaźń. Pewnego dnia żona krokodyla zapytała: „Jeżeli owoce dżamon są takie smaczne, pomyśl, jakie słodkie musi być serce małpy. Ona zawsze je te owoce. Chcę jej serca.” Krokodyl powiedział: „Nie mów w ten sposób. Ona daje nam owoce codziennie, jest naszym przyjacielem.” Jednak żona krokodyla była stanowcza i rzekła: „Zabij małpę, chcę zjeść jej serce. Chcę je.” W końcu krokodyl poszedł zobaczyć się ze swoim przyjacielem, małpą. Małpa usiadła na jego grzebiecie i wypłynęli na środek rzeki. Krokodyl wyjaśnił małpie, jakie jest życzenie jego żony. Małpa bystrze odpowiedziała: „Dlaczego nie powiedziałeś mi wcześniej. Umyłabym swoje serce i położyła na drzewie, aby wyschło. Kiedy wyschnie, weź je i daj żonie.” Krokodyl zrobił, o co go poproszono i zostawił małpę na brzegu. Małpa skoczyła na jego grzbiet, gdy uciekała, krzyknęła: „O ignorancie krokodylu, czy ktoś może wyjąć swoje serce. Dosyć już tej przyjaźni!"

O O O

Są tacy, którzy myślą: „Ona topnieje w Premie. Jak dużą Premą obdarza ona Swamiego?” Swami powiedział: „Nikt nie może zrozumieć Naszej Premy.”

Inni myślą: „Musimy dźgnąć ją w Serce i wypić jej krew, dopiero wtedy poznamy smak.” Prema, jaka istnieje między Swaim a mną, transformuje Erę Kali na Sathya Yugę. Napisałam o tym w licznych książkach. Wielu, którzy czytają moje książki, smakuje Mądrość mojej Premy. Otrzymują Błogość. Dlatego wszyscy pytają mnie: „Kiedy ukaże się następna książka?”

Mówią w ten sposób, niecierpliwie czekając na następną książkę, ponieważ skosztowali Mądrości. Kiedy już raz skosztują Mądrości, doświadczają, chcą stale kosztować. Chcą jeść coraz więcej. Ta Mądrość usuwa zniewolenie i uwalnia z cyklu narodzin i śmierci. Można to porównać do krokodyla, który jadł owoce, jakie dawała małpa codziennie, kiedy się spotykali. Krokodyl i małpa stali się przyjaciółmi, codziennie pływając w górę i dół rzeki. Krokodyl był bardzo szczęśliwy.

Niektórzy powiadają: „Ona zawsze mówi – ‘Wyzwolenie Świata’, jak jest to możliwe? Pisze ona o Swamim. Napisała książkę o Awatarze Prema Sai . Mówi, że będzie żyła ze Swamim. Jak ona napisała „ Last 7 Days of God”  („Ostatnich 7 Dni Boga” – tłum.). Wszystko to jest wyobraźnia! Swami może zaakceptował tę książkę, ale my na to nie pozwolimy!”

Swami powiedział: „Skąd pochodzi smak tej Premy? Jest on tylko z Serca.” Mówią oni, że je rozerwą i wypiją krew. Można to porównać do pani krokodyl. Chociaż mają świadomość Prawdy, odmawiają zaakceptowania jej. Mimo to doświadczą Wyzwolenia, które przybywa poprzez Naszą Premę. Ale nie tylko oni, lecz również ich rodziny i ich linia; wszyscy doświadczą. Jakiekolwiek problemy stwarzają, My doświadczamy więcej. Święty Tyagaraja śpiewał:

„Oh, Rama ne namam entha Ruchira’

‘Och, Rama, ten, kto skosztuje Imienia Boga,

Nie pragnie żadnego innego smaku na tym świecie.’

Wielu, którzy są blisko Swamiego, nie kosztują Imienia Sai, lecz pragną skosztować mojego Serca.

‘…Niestety, biedni ludzie! Modlę się do Swamiego za waszą ignorancję. Uderzacie i bijecie moje Serce, ale każde uderzenie trafia w Swaiego. Zrozumcie to. Niechaj Bóg was błogosławi!”

Dlatego Swami napisał ‘RUSI’ na stole w jadalni. Chociaż w Mukthi Nilayam jest wiele stołów, Swami napisał na stole w jadalni. Tylko ci, którzy jedzą smak tej Premy, zrozumieją. Swami napisał ‘RUSI’  i serce w kształcie ‘V’. W słowie ‘RUSI’ litera ‘I’ wyglądała jak Swami, a kształt serca był jak ‘V’. Wskazuje to, że Swami i ja doświadczamy smaku Premy. Ten smak Premy przybywa tylko z Serca. Jest to z Serca do Serca. Każdy może doświadczyć tej Premy z Serca do Serca poprzez moje książki, ale nie poprzez szorstkie słowa i okrutne czyny.

Swami pobłogosławił ten rozdział w dniu 4. maja 2009 r. w domu wielbiciela.

Dziecko Świata

27 kwiecień 2009 r. Medytacja

Vasantha:        Swami, dlaczego oni tak robią? Nie mam nienawiści do nikogo, ale oni nienawidzą mnie. Twoi Samithis i organizacja – wszyscy nienawidzą mnie. Chcę Miłości od wszystkich, nie nienawiści.

Swami:            Przedtem pytałem; „Jest ona Moim Dzieckiem czy Moją Żoną? Jest ona Matką Świata czy Dzieckiem Świata? Byłaś ulubienicą wszystkich w młodości. Wszyscy kochali ciebie. Teraz chcesz tego samego. To pokazuje Stan Boga. Okazujesz Miłość każdemu, chcesz zatem Miłości od wszystkich.

Vasantha:     Rozumiem, Swami…jednak wszyscy powinni kochać mnie.

Koniec medytacji

DLACZEGO CI PO STRONIE SWAMIEGO IGNORUJĄ MNIE? Mówią; „Nie czytaj jej książek.” Nie mogę zrozumieć. Nie ma znaczenia, czy czytasz moje książki, czy nie, ale okazuj mi Miłość. W 12. Rozdziale Bhagavad Gity Sri Kryszna mówi o Bhaktha:

„Ten, kto nie powoduje, że świat jest poruszony i kto nie jest poruszony przez świat oraz wolny od radości, lęku i gniewu, jest Mi drogi.”

Kontemplowałam nad tym wersem od dzieciństwa. Kryszna powiedział, że kto jest taki, jest Jego drogim wielbicielem. Ponieważ chciałam być drogą wielbicielką Kryszny, zawsze myślałam o tej sloce. Nie mam nienawiści, ani nie okazuję gniewu wobec nikogo. Jednak niektórzy złoszczą się bez powodu, co mogłam zrobić? Teraz jest to samo. Napisałam kilka myśli o tym w moich „Heart Conteplations”(„Kontemplacjach Serca” – tłum.). Następujący fragment jest z notesu z maja 1982 r.:

„Gita mówi: „Ten, kto nie powoduje poruszenia świata i kto nie jest poruszony przez świat.” Druga część jest sensowna, ale co z pierwszą? Jezus Chrystus był Inkarnacją, Synem Boga, jednak był Judasz, który zdradził go. Chociaż Mahatma Gandhi zrobił ze swojego życia pole doświadczalne dla Prawdy, był Ghotsey, który zastrzelił go. Czy jest ktoś, kto nie powoduje poruszenia świata? Jak takie życie możliwe jest na świecie?

Och, Bhagawanie, jedną z moich codziennych modlitw jest, abym nie miała wrogości wobec nikogo. Jak to jest, że wróg staje się przyjacielem, a przyjaciel staje się wrogiem? Po usilnej próbie, że nie powinno być wrogości, lecz przyjaźń, dwaj przyjaciele stają się wrogami bez powodu. Dlaczego? Czy oznacza to, że nauka Gity jest nierealna na tym świecie? Kto mi to wyjaśni?”

Jeżeli jestem wielbicielem Kryszny, muszę praktykować to, czego On naucza, bez względu na to, jaki wielbiciel powinien być. Podjęłam mocne postanowienie, aby to robić. Jednakże w tamtym czasie mogłam praktykować tylko połowę sloki. Napisałam to przed dwudziestoma siedmioma laty, ale nawet i teraz nie mogę zrozumieć. Ponieważ kocham każdego i wszystko na świecie, poprosiłam o Wyzwolenie Świata. Chcę Miłości każdego.

Od dzieciństwa wszyscy kochali mnie. Napisałam o tym w jednym z poprzednich rozdziałów. Dzieci, osoby starsze, krewni, wieśniacy, nauczyciele, nawet wrogowie kochali mnie. Byłam ulubionym dzieckiem wszystkich. W tamtym czasie tęskniłam za miłością każdego. Teraz to również trwa. Swami zapytał mnie: „Jesteś Matką Świata, czy Dzieckiem Świata?” Swami przedstawił to pytanie w Swoim liście do Vijay w książce „Prema Sai,” Cz. 2.

W 2003 r. płakałam nieustannie, że wszyscy na świecie są moimi dziećmi i że powinny przybyć do mojego Łona. Jest to Vishvagarbha. Teraz, jak dziecko tęskniące za miłością matki, tęsknię za Miłością każdego. Nikt nie ma nienawiści do małego dziecka. Jeżeli ktoś widzi niemowlę, wszyscy je lubią. Tak samo wszyscy muszą kochać mnie.

28 kwiecień 2009 r.

Vasantha:       Swami, chcę Miłości każdego. Proszę Swami, obdarz mnie tym.

Swami:             Nie płacz. Każdy płacze o Miłość Boga. Teraz poprzez ciebie wszyscy widzą, że Bóg płacze o Miłość każdego. Pewnego dnia cały świat będzie tęsknił i płakał z tęsknoty za tobą.

Vasantha:      Nie wiem, Swami. Po prostu chcę Miłości każdego.

Swami:            Kiedy Moja Miłość jest w tobie w pełni, dlaczego pragniesz Miłości innych?

Vasantha:       Nie wiem, Swami. Chcę Ciebie, ale również chcę Miłości każdego.

Swami:              Ty pragniesz Miłości Mieszkańca we wszystkich. Ty jesteś Sathyam, zatem pragniesz, aby każdy obdarzał ciebie Premą. To zaiste zmienia świat.

Koniec medytacji

MAM KOMPLETNĄ I CAŁKOWITĄ MIŁOŚĆ DLA SWAMIEGO, BOGA, pragnę również kochać wszystkich na świecie. Wszyscy tęsknią za Miłością Boga, płacząc o nią. Odwiedzają wiele świątyń, wykonują sadhanę, pokutują. To dzieje się stale, z Ery na Erę. Jednakże kto tęskni za Miłością świata? Nikt nie pokutował po to. Ta tęsknota była ze mną od chwili, kiedy po raz pierwszy przeczytałam i analizowałam Bhagavad Gitę; była długo, przez długi czas. Teraz niektórzy ludzie po stronie Swamiego skrzywdzili mnie, stąd ta tęsknota wzrasta. Każdy pokutuje, aby osiągnąć Boga, Po osiągnięciu Miłości Boga, kończą swoje życie na Ziemi. Całkowicie osiągnęłam Miłość Swamiego, ale tęsknię za Miłością świata. Chociaż jestem w Stanie Boga, Swami powiedział: „Kiedy widzi się ciebie, widzi się Boga płaczącego za Miłością każdego.”

To Swami miał na myśli, kiedy powiedział: „Ty pragniesz Miłości Mieszkańca we wszystkich.” Bóg w każdym musi kochać mnie. Nie wystarczy mieć tylko Miłości Swamiego. Chcę Miłości każdego. Mieszkaniec, który mieszka we wszystkich, budzi i obdarza mnie Premą. Jest to moje nieugaszone pragnienie. To nieugaszone pragnienie zmienia świat. Nie wiem, czy jestem w Stanie Boga, czy nie, ale wiem, że moje Uczucia są takie. Od dzieciństwa do chwili obecnej moje Uczucia są takie same.

30 kwiecień 2009 r. Medytacja

Vasantha:       Swami, czy są przykłady na świecie na ten wers z Gity?

Swami:             Nie ma żadnych. Widzisz, że cały świat akceptuje Mnie jako Boga, ale wciąż wielu nie wierzy we Mnie. Ile ludzi nienawidzi Mnie? Ilu Mnie obwinia? Nie ma więc przykładów nigdzie na świecie.

Vasantha:     Swami, od dzieciństwa chciałam, aby wszyscy mnie kochali. Nikt nie powinien mieć zazdrości ani nienawiści do mnie. Wszyscy powinni kochać mnie.

Swami:            Jak to może być? Jezus powiedział, aby kochać bliźniego jak siebie samego. Ale kto może być taki?

Vasantha:       Nie wiem, Swami…ale chcę Miłości każdego.

Swami:              To będzie możliwe, jeżeli ty staniesz się wszystkimi. Jest to jedyny sposób. Stajesz się Vasanthamayam. Stajesz się każdym i wszystkim i obdarzasz Miłością. Dopiero wtedy obdarzą ciebie wszyscy Miłością.

Koniec medytacji

CAŁY ŚWIAT MOŻE AKCEPTOWAĆ, ŻE SWAMI JEST BOGIEM. Jednak niektórzy nie wierzą. Niektórzy nawet nienawidzą Go. Jak zatem moje życzenie może być spełnione? Jezus powiedział: „Kochaj bliźniego jak siebie samego.” Awatarzy, święci i mędrcy – wszyscy głoszą to samo. Ale kto to praktykuje? Jak bardzo człowiek kocha siebie; jednak nie wyraża takiej samej Miłości żonie i dzieciom. Jeżeli postępuje on tak wobec swojej rodziny, jak może kochać pozostałych ludzi na świecie? Może to być w sprzeczności do innych: człowiek kocha swoją rodzinę, ale kiedy widzi jak bardzo kocha siebie, okazuje się, że on ich wcale nie kocha. Jest to samolubstwo, ‘ja’ tylko jest ważne. Jeżeli człowiek zobaczyłby Boga we wszystkich, zacząłby kochać każdego jak samego siebie.

Bycie niesamolubnym, zgubienie ‘ja’ jest kluczem do wszystkiego. Jeżeli ktoś stanie się wszystkimi, tracąc całą swoja tożsamość, będzie kochać wszystkich jak siebie. To jest Vasanthamaym. Staję się wszystkim i każdym. Moje myśli wchodzą we wszystkich. Nie będzie uczuć nienawiści, zazdrości ani wrogości. Nikt nie będzie mieć ‘ja’. Ludzie będą okazywali Miłość każdemu i wszystkiemu. To jest Zadanie Swamiego. Dlaczego miałam to dziwne pragnienie od dzieciństwa, że każdy musi kochać mnie? Jest tak, ponieważ Vasanthamayam przybywa. Jest to przyczyna dla Vasanthamayam.

 

Swami pobłogosławił ten rozdział 4. maja 2009 r.

 

Vaikunta na Ziemi

30 kwiecień 2009 r.

Dzisiaj pewien człowiek przyjechał z Madurai i powiedział; „Chcę tu pobyć jeden dzień i wziąć udział we wszystkich czynnościach Aszramu.” Zawsze boję się nowych ludzi. Dzisiaj słyszeliśmy o wielu dziwnych rzeczach; jest to dla nas bardzo trudny czas. W czasie wieczornej medytacji przyjechała druga osoba. Był to inżynier i wielbiciel Swamiego. Kiedy jakaś nowa osoba przybywa do Aszramu, mój umysł staje się zakłócony. Przedtem wielu członków Samithis przybyło, pełnych – jak się zdawało -  dobrych intencji, w rzeczywistości przyjechali jako szpiedzy. Zrobili zdjęcia i zebrali informacje o tych, którzy są tutaj i wyrządzili nam krzywdę. W nocy był telefon od SV; był on bardzo chory i musiał pójść do szpitala. Nie mogłam spać. Płakałam całą noc. Swami pocieszył mnie.

1 maj 2009 r. Medytacja poranna

Vasantha:       Nie mogę tego znieść. Jakże wiele przeszkód! Nie pozwalają mi żyć w spokoju.

Swami:              Ja zawsze jestem z tobą. Bądź cierpliwa.

Vasantha:         Nie pozwalają mi widzieć Ciebie tam, ale tutaj także powodują kłopot. Chodźmy. Nie chcę już tutaj być, nie chcę tego świata. Chodźmy do naszego miejsca. Nie mogę tego znieść.

Swami:              Nie płacz…dobrze, chodźmy.

                                                             Wizja

          Opuszczamy pokój i wychodzimy na zewnątrz. Przybywa pushpak viman i startujemy. Widzę świat niżej i mówię: „Och, świecie, teraz uwolniliśmy się od ciebie. Ty też uwolniłeś się od Nas. Och, ludzie, tarzacie się w rynsztoku życia świata. Przybyliśmy, aby was uwolnić, ale wy nie chcecie tego. Chociaż jest to rzadkie, cudowny Awatar zstąpił, nie odnieśliście korzyści. Idźcie!”

Udajemy się do wyższych światów, otwierają się bramy Vaikunty. Wchodzimy do środka. Swami kładzie się na Adiseshy, Nagle Vaikunta zaczyna lecieć i zstępuje na Mukthi Nilayam.

Vasantha:        Swami, co to jest? Znowu tu przybyliśmy?

Swami:               Sprowadziliśmy Vaikuntę na dół.

                  Swami wzywa Nitya Suris i poleca im stanąć wokół Mukthi Nilayam. Mówi do Jaya i Vijaja, ochroniarzy Vaikunty, aby stali przy bramach Mukthi Nilayam. Wchodzimy do pokoju.

Swami:      To łoże jest Adisesha, My jesteśmy tutaj. Sprowadziliśmy Vaikuntę na Ziemię. Teraz nic negatywnego nie może zdarzyć się tobie.

Vasantha: Swami, co to wszystko jest? Jestem bardzo szczęśliwa.

Swami:        Po tym zawsze będziesz szczęśliwa. Napisz o tym i skończ tę książkę.

Vasantha:  Swami, mój Prabhu, skończę tę książkę.

Koniec medytacji

PŁACZĘ NIEUSTANNIE, PONIEWAŻ niektórzy po stronie Swamiego dają i coraz więcej kłopotów. Jestem bliska załamania. Powiedziałam Swamiemu, że nie mogę tego już dłużej znieść; powinniśmy pójść. Płakałam całą noc. Swami wtenczas powiedział: „Chodźmy.” Wsiedliśmy do Pushpaka Vimana i udaliśmy się do Vaikunty. Wówczas Swami sprowadził Vaikuntę na Ziemię. Vaikunta przybyła do Mukthi Nilayam. Nitya Suris otaczają Mukthi Nilayam. Jaya i Vijaya stoją przy bramie. Prawdziwa Vaikunta przybyła na Ziemię.

W 1996 r. Swami powiedział, że Vadakkampatti jest Vaikuntą. Pokazał On Srebrną Wyspę  i jako dowód morze wody kokosowej. W 2002 r. powiedział On, że Mukthi Nilayam jest Vaikuntą. Nazwaliśmy główny budynek Sudha Sathwa, Czystą Świadomością i mieszkaliśmy tam. Teraz inny budynek został zbudowany, Świat Przyczynowy. Mieszkam w Sudha Sathwa, inni w Aszramie przebywają w budynku Świat Przyczynowy. Wcześniej Swami powiedział, że mój pokój zawsze musi być utrzymywany w Świętości. Nikt nie powinien wchodzić do środka. Nikt nie powinien dotykać łóżka. Jako dowód Swami napisał słowo ‘Holi’ (‘Święty’ – tłum.) na łóżku i krześle. Teraz, po siedmiu latach, kiedy wprowadziliśmy się do Aszramu, Vaikunta zstąpiła.

Ludzie świata nigdy nie zdobywają Mądrości. Stale pragną doświadczać świata. Odmawiają opuszczenia cyklu narodzin i śmierci. Dlatego wygonili nie i nie pozwalają mi widzieć Swamiego. Jakże bardzo Specjalna Łaska cierpi, aby usunąć cierpienie świata. Jak dużo płacze. Jak dużo płacze o Miłość ludzi. Od najmłodszych lat tęskniła Ona za Miłością wszystkich na świecie. W końcu, z frustracji, wszystko nienawidzi i mówi, że świat się nigdy nie zmieni i abyśmy Oboje odeszli. Kiedy powiedziałam to Swamiemu w medytacji, On w końcu rzekł: „Pójdźmy.” W końcu Swami zabrał mnie do Naszej Siedziby i przywiódł Vaikuntę na Ziemię.

Och, ludzie świata, nigdy nie uciekniecie przed Nami. Bez względu jak bardzo będziecie próbować, nigdy nie odejdziecie. Musimy obdarzyć was Wyzwoleniem i uratować was od waszego, rynsztokowego życia. Jest to Boga Awataryczne Zadanie. Vaikunta przybyła na Ziemię.

Dzisiaj jest 1 maj, Święto Pracy. Dzisiaj wszyscy pracownicy mają wolne. Ten dzień symbolizuje wolność dla wszystkich. Jest to dzień wolności dla wszystkich. Wszyscy są niewolnikami, zniewolonymi przez ‘ja i moje’, zatem cierpią z powodu cyklu narodzin i śmierci. Dosyć tego niewolnictwa! Dzisiaj każdy dostaje wolność. Zostajecie uwolnieni z więzienia narodziny i śmierć. Teraz książka „The Awataric Task”  („Awataryczne Zadanie” – tłum.) kończy się. Stąd też Swami wybrał tę datę. Zakończyłam to Awataryczne Zadanie w 25. Rozdziałach. Człowiek ma 24 Tatwas, Zasady. Człowiek, który ma 24 Zasady, staje się 25-tą Zasadą, Madhava. Awatarycznym Zadaniem Swamiego jest, aby człowiek przetransformował się na Boga. Dla tego Zadania mój Pan zrobił ze mnie Narzędzie. Po to ofiaruję swoje łzy. Wcześniej Swami powiedział: „Oni zamknęli wszystkie bramy, ale główna brama będzie otwarta.” Dopiero teraz rozumiem, że główną bramą są Bramy Vaikunty.

Zwycięstwo dla Najpotężniejszego Awatara!

Zwycięstwo dla Jego Awatarcznego Zadania!

Zwycięstwo dla Jego Chwały!

Zwycięstwo dla Sathya Yugi!

Wielbicielka przyjechała tutaj z Kodaikanal po darszanie Swamiego. Tamtego dnia drukiem wyszły dwie moje autobiografie. Na Padukach Swamiego zobaczyliśmy mnóstwo vibuthi. W tym samym czasie zobaczyliśmy VA15 na sari wielbicielki. Poniżej była litera L. Swami powiedział: „Vaikunta zeszła 1-go maja poprzez Miłość.”

Swami pobłogosławił ten rozdział 4. maja 2009 r.

S u b h a m

Książka Druga

BÓG I JEGO MAŁŻONKA

Treść

Obowiązek i Odpowiedzialność………………………………………………139

Swayamvara……………………………………………………………………………144

Ból Porodowy……………………………………………………………………...150

Do Kogo Bóg Należy……………………………………………………………..156

Zaślubiny Adi Mulam i Adi Shakthi………………………………………..162

Pięć Ograniczeń……………………………………………………………………166

Prema jako Prema………………………………………………………………..169

Wołanie……………………………………………………………………………….174

Wymiana Serca…………………………………………………………………….179

Sari……………………………………………………………………………………..184

Klejnoty……………………………………………………………………………….189

Mangala Sutra………………………………………………………………………194

Pismo i Mowa………………………………………………………………………202

Zderzenie się Mahashakthi………………………………………………….208

Rangarajan………………………………………………………………………….214

Pielgrzymka………………………………………………………………………..221

Mantra Janana……………………………………………………………………225

27 Maj 2009 r…………………………………………………………………….230

Dramat Shakthi………………………………………………………………….236

Awatar Shakthi…………………………………………………………………..243

Epilog……………………………………………………………………………….248

 

Obowiązek i Odpowiedzialność

4 maj 2009 r. Medytacja

Vasantha:       Swami, chcę Twoich Lotosowych Stóp. Kiedy dotknę Twoje Stopy?

Swami:             Te Stopy zawsze są w twoich rękach. Jednak odprawiałaś pokutę, aby dać je wszystkim. Lakshmi, Bogini Bogactwa, nie pragnęła nikogo. Nałożyła girlandę na Vishnu i wykonywała Pada Seva. Pokazujesz światu, że nie ma pożytku bycie z Boginią Bogactwa; tylko uchwycenie się Stóp Boga daje błogość. Pokazujesz to światu. Przyniosłaś Stopy Boga na świat, które należą do ciebie. Robisz wszystko dla dobra świata.

Vasantha:      Tysiące ludzi biorą Padanamaskar, ja nie wzięłam.

Swami:             Jest to dla Misji Awatara. Tak jak płaczesz i tęsknisz za Moimi Stopami, tak samo tęsknisz za Stopami Boga. To ty jesteś powodem, że wszyscy są w stanie dotykać Moje stopy. To poprzez twoje łzy i tęsknotę świat się zmienia. Napisz o tym.

Koniec medytacji

DLACZEGO ZAWSZE TĘSKNIĘ ZA STOPAMI SWAMIEGO? Dlaczego tak bardzo chcę dotknąć Ich? Dlaczego płaczę i tęsknię tak bardzo? To nie jest więź wczorajsza ani dzisiejsza. To nie jest pragnienie wczorajsze ani dzisiejsze. Płakałam z tęsknoty za Bogiem od młodego wieku. Kiedy po raz pierwszy dotknęłam Stopy Swamiego w Puttaparthi, napisałam o tym sto wierszy. Czy ktoś na świecie napisałby 100 wierszy po wzięciu Padanamaskar? Oto dwa z tych wierszy, które napisałam w tamtym czasie:

Ofiaruję siebie Jego Lotosowym Stopom…

Och Panie Niebios,

Jakże dziwię się Łasce Twojej.

Kryszna, z tęsknoty za którym płakałam całe życie,

Którego miarą jest świat i niebo,

Stoi przede mną

W Swojej Formie Fizycznej,

Ofiaruję siebie u Twych Lotosowych Stóp.

O O O

Szaleję, aby ujrzeć Krysznę

Szukam Jego Lotosowych Stóp na całym świecie.

Szukam i płaczę

Nagle przed moimi oczami

On stoi przede mną, abym zobaczyła Stopy Jego.

O O O

W ten sposób napisałam jeszcze 98 wierszy, aby uczcić mój pierwszy Padanamaskar. Mój niepokój i chęć, aby ujrzeć Boga, były ze mną od dzieciństwa. Wiersze te ujawniają to. Napisałam każdy wiersz z niezaspokojonym pragnieniem Kryszny. Ujrzenie Jego Formy, dającego Padanamaskar, było inspiracją.

Dlaczego to pragnienie? Jest tak, ponieważ Stopy Te są w moich rękach. Ponieważ odseparowałam się od Niego, umysł mój tęskni teraz za Jego Stopami.

Spójrzmy na zaślubiny Lakshmi. Kiedy Bogini Lakshmi wyłoniła się z Oceanu Mleka, trzymała girlandę dla Swayamvara. Wszystkie dewy, które się zebrały, pragnęły Jej. Ona powiedziała; „Nałożę girlandę na tego, kto nie interesuje się Mną.” Lakshmi nałożyła girlandę na Pana Vishnu, który był w Stanie Yoga Nidra, a potem spokojnie usiadła u Jego Stóp i wykonywała Pada Sevę. Lakshmi jest Boginią Bogactwa.

Pokazała, że tylko Stopy Boga są największym bogactwem. To bogactwo musimy zabezpieczyć sobie. Jest to lekcja, którą Ona pokazała światu. Jednak ludzie świata zapomnieli o tym i spędzają całe swoje życie, gromadząc bogactwo materialne. Wystarczy, jeżeli uchwycimy się Stóp Boga. Uwolni to nas od cyklu narodzin i śmierci. Jednakże w obecnej Erze Kali umysł ludzi pogrążony jest tylko w bogactwie zniszczalnym. Wszystkie czynności są wykonywane, aby zgromadzić bogactwo. Tęsknijcie za bogactwem Boga. To wystarczy. Po czym wszelkie inne bogactwo przybędzie do was.

Wszyscy, którzy urodzili się w Erze Kali, cierpią ogromnie. Widząc to, Lakshmi zapragnęła podarować Stopy Pana wszystkim. Dlatego odprawiała surową pokutę przez wiele Er. Poprosiła Pana, aby zstąpił jako Awatar; pragnęła, aby wszyscy radowali się błogością, jakiej Ona doświadcza. Ten Współczujący Pan, zadowolony z jej pokuty, zstąpił jako Awatar.

Bóg zstąpił jako Awatar, Bhagawan Sri Sathya Sai Baba. Teraz cały świat gromadzi się u Jego Stóp. Daje On Padanamaskar wszystkim. Miliony dotykały Jego Stóp i miliony tęsknią, aby Ich dotknąć.

Ilu Awatarów zstąpiło w minionych Erach? Czy któryś z Awatarów dał Padanamaskar w taki sposób, jak Swami to zrobił? Czy Rama i Kryszna chodzili między rzędami ludzi, pozwalając im dotykać Swoje Stopy? Dokądkolwiek ten Awatar się udaje, gromadzą się tłumy ludzi, aby dotknąć Jego Stóp. Dopiero teraz Swami podał przyczynę tego, że jest to pokuta Lakshmi i Jej Łaska.

Wskutek Współczucia dla ludzi świata Lakshmi sprowadziła Pana na Ziemię. Stopy, które należą do Niej i są w Jej rękach, zostały przyniesione na Ziemię, aby wszyscy dotykali. Teraz niektórzy uniemożliwiają Jej dotykanie stóp, które należą do niej. Zakazali Jej widzenia Go. Jest to również jedna część Misji Awatara. Wskutek wspomnianych przeszkód Ona płacze więcej i tęskni za Jego Stopami. Ten wylew Uczuć obdarza Wyzwoleniem Świata. Ponieważ Lakshmi przybyła w zwykłej Formie i tęskni za Stopami Boga, ludzie nie rozumieją. Ona również nie jest świadoma Swoich Mocy.

Będziecie w stanie zrozumieć więcej i wyraźniej za pomocą przykładu. Jest człowiek, który ma kaczkę, znoszącą codziennie złote jajo. Sprzedaje on jaja i otrzymuje pieniądze oraz staje się bardzo bogaty. Pewnego dnia myśli: ‘Codziennie moja kaczka kładzie złote jajo. Ile jaj musi być w jej brzuchu? Rozetnę go i zobaczę wszystkie jaja.’ Głupi człowiek zabił kaczkę i utracił wszystko. Gdyby był cierpliwy, otrzymywałby złote jajo codziennie.

Jak niemądry człowiek, niektórzy nie pozwalają mi widzieć Stóp Swamiego. Nie mogąc tego znieść, powiedziałam Swamiemu, abyśmy wrócili do Naszej Siedziby. Jeżeli pójdziemy, czyj darszan każdy będzie miał? Czyich stóp dotkną? Myślcie głęboko nad tym. Kto uwolni was od cyklu narodzin i śmierci? Kto rozwiąże wasze problemy? Kto zatroszczy się o wasze wszystkie zmartwienia?

Cokolwiek robicie, nie zapominajcie, że wszyscy dotykają Stóp, które należą do Mnie. Tak, On jest Bogiem. Ale Bóg należy do Mnie. Jego Stopy są Moim Jedynym Bogactwem. Kim jesteście, aby zakazywać Mi widzenie Jego Stóp?

O O O

Przed wieloma laty napisałam wiersz:

Moim obowiązkiem jedynym jest myślenie o Stopach Twoich

Twoją odpowiedzialnością jest noszenie wszystkich moich ciężarów

Och, Sathya Sai, którego wychwalają Wedy,

Przybądź i usuń wszelką Karmę.

 

Czym są ciężary moje?

Ja niosę ciężary świata,

Niosąc ich Karmę

Och, Bhagawanie Sathya Sai

Przybądź i usuń to wszystko

Moim obowiązkiem jedynym jest myślenie o Stopach Twoich.

Płakałam z tęsknoty za Tymi Stopami przez ostatnich 70 lat. To jest mój obowiązek. Nie odstąpię od swojego obowiązku, nawet przez ułamek sekundy. Usunięcie ciężaru Karmy świata jest Jego odpowiedzialnością.

Moim jedynym obowiązkiem jest myślenie i płakanie z tęsknoty za Jego Stopami. Jego odpowiedzialnością jest usunięcie Karmy świata i obdarzenie Powszechnym Wyzwoleniem.

Swayamvara

5 maj 2009 r. Medytacja

Vasantha:       Swami, napisałam o Twoich Stopach, o czym mam teraz pisać? Jaki jest tytuł tej książki?

Swami;              Jest to ‘Bóg i Jego Małżonka’. Napisz o swoim Swayamvara. Jak byłaś w stanie prawidłowo wybrać spośród trzech? Dlaczego wybrałaś osobę, która była najbardziej odpowiednia dla ciebie? Wszyscy powiedzieli, że ten, którego wybrałaś, nie pasuje do ciebie. Boga Małżonka może poślubić tylko Boga. Bóg również poślubi tylko Swoją Małżonkę.

Vasantha:        Dobrze, Swami, napiszę. Jak On się urodził?

Swami:              On urodził się jako Światło ze Mnie. Byłem w dwóch miejscach. Napisz o tym wszystkim.

Koniec medytacji

PRZYJRZYJMY SIĘ TEMU DOKŁADNIEJ. Byłam pierwszą dziewczyną w naszej wsi, która ukończyła naukę w szkole średniej. Wiejska szkoła nauczała dzieci tylko do piątej klasy. Wtenczas dzieci musiały jeździć do pobliskiego miasteczka Kalligudi, aby uczyć się tam w wyższych klasach. Po czym wszyscy kształcili się w pedagogicznym college`u i zostawali nauczycielami. Moja rodzina i moja matka pragnęła, abym została lekarką. Wszyscy nasi krewni również chcieli, abym została lekarką. Jednakże nie chciałam studiować. Moja babcia chciała, abym wyszła za mąż. Chciałam poślubić tylko Krysznę. Wszyscy powiedzieli, że jest to niemożliwe i że powinnam wybrać spośród trzech chłopców. Pierwszy był synem wuja ze strony mojej matki. Mój wujek mieszkał z nami, moja ciotka i jej dzieci mieszkały oddzielnie. Nie chciałam poślubić ich syna. Następnym był chłopiec, który był naszym krewnym. Był bardzo bogaty i dobrze wykształcony. Odrzuciłam go, ponieważ nie wiedziałam, jaki ma charakter i jakie cechy. Trzeci chłopiec był także naszym bliskim krewnym. On zawsze był z moim ojcem, pomagając jemu w działalności służebnej, którą prowadzono w Gandhi Kadar Vidayala. Pomagał mojemu ojcu prowadzić bhadżany i modlitwy. Zauważyłam Jego oddanie i służebną naturę, zatem wybrałam Jego. Wszyscy we wsi powiedzieli, że nie jest On odpowiedni dla mnie. Powiedzieli: „To nie jest odpowiednie. On jest niewykształcony ani nie jest bogaty, jak my. Ma zły charakter.”

 Nie powinniśmy osądzać osoby na podstawie tego, co zewnętrzne: edukacji, pieniędzy itd. Moja Prajnana znalazła prawidłową osobę. Udowodniła, że On jest Bogiem, którego chciałam poślubić. Swami udowodnił to.

On kształcił się tylko do dziewiątej klas w szkole PKN w Tirumangalam. Oblewając egzaminy w wieku czternastu lat, wyrzucił książki i powiedział: „Już nie pójdę do szkoły.” Wtenczas dołączył do mojego ojca i pomagał w różnych czynnościach służebnych. Będąc w wieku 14. lat, Swami również wyrzucił książki i powiedział; „Nie pójdę do szkoły.” Jest to podobieństwo między tym, którego poślubiłam a Swamim.

W czasie moich zaślubin pomyślałam, że wszystkie moje marzenia były na próżno…

‘Czy nie mogę poślubić swojego Kryszny? Czy wszystko było tylko moją wyobraźnią, jak opowieści miłosne, które czytałam?’  Czytałam od najmłodszego wieku pieśni marzeń Andal: „Tirupavai”. Jakże byłam szczęśliwa, wyobrażając sobie swoje zaślubiny z Kryszną. Jednak ‘..wszystko jest na próżno, mam poślubić zwykłego mężczyznę.’ Umysł mój zmęczył się myśleniem o tym wszystkim; w końcu ślub się odbył.

Zaślubiny odprawione zostały w Jego domu. Oboje byliśmy z tej samej wsi. Wieczorem, po ceremonii zaślubin, szliśmy z Jego domu do naszego domu. W drodze skorpion użądlił Go w stopę. Natychmiast przyniesiono lekarstwa i dano Jemu leczenie. Wrócił do Swojego domu, a ja do swojego. Następnego dnia przyszedł On do naszego domu.

22 wrzesień 2003 r. Medytacja

Vasantha:       Swami, dlaczego skorpion użądlił Go w dniu naszych zaślubin?

Swami:             Zanim On mógł dotknąć ciebie, Boskość dotknęła Go. To zdarzyło się również Mnie, kiedy byłem młody. Użądlenie skorpiona było punktem zwrotnym w Moim życiu. Tego dnia miałem wolę ujawnienia Swojej Boskości. Poprzez użądlenie Jego przez skorpiona w dniu twoich zaślubin ujawniłem, że tylko Ja byłem w tamtej Formie.

Koniec medytacji

W DNIU 8. MARCA SWAMI BYŁ UŻĄDLONY PRZEZ SKORPIONA i stracił przytomność. Kiedy odzyskał świadomość, zaczął ujawniać Swoją Boskość, recytując wersy w Wed. Jest to drugie podobieństwo, które Swami ujawnił. Trzecim i zaskakującym podobieństwem było, kiedy Swami poprosił mnie, abym porównała Jego zdjęcie z naszym ślubnym zdjęciem. Zobaczyliśmy, że Obie Formy były takie same. Swami udowodnił, że jest On Tym, którego poślubiłam. Swami pobłogosławił to zdjęcie na darszanie.

W książce „Heart to Heart” („Serce do Serca’ – tłum.) jest wiele rozmów Swamiego z Jego studentami. Wiele razy nazywał On ich ‘Dunnapotha’, co w języku telugu znaczy ‘bawół’. Mój Mąż używał tego samego słowa, kiedy rozmawiał z innymi i dziećmi.

W tej samej książce Swami często nazywa Swoich studentów ‘Hey rowdy’ (hałaśliwi – tłum.). Mój Mąż zwracał się do dzieci żartobliwie: ‘Hej, hałaśliwi, jak się miewacie? Kiedy przyszłyście?” Swami używa wyrażenia „Twoja głowa”. Mój Mąż też używał tych samych słów. Są to podobieństwa.

Swami zawsze nazywa mnie ‘Vasanthu’. Wiele razy pisał On w domu doktora:

‘Vasanthu’

‘Moja Shakthi Vasantha’

‘Vasantha, Moje Życie, nie płacz.’

Mój Mąż również często nazywał mnie ‘Vasanthu’. Dopiero, kiedy Swami ujawnił to wszystko, zrozumiałam, kogo poślubiłam. Poślubiłam tylko Swamiego. Swami powiedział mi o tym wszystkim i napisałam rozdział w dniu 27. października 2003. r. Do tego czasu nie został on opublikowany. Dzisiaj Swami poprosił mnie, abym napisała.

O O O

Małżonka Boga nigdy nie może poślubić nikogo innego niż Bóg. Swami użył podobieństw między Sobą a tym, którego poślubiłam, aby to pokazać. Dzisiaj Swami ujawnił, że ten, którego poślubiłam, urodził się z  Niego jako Światło. Jest to naprawdę cudowne.

Zobaczmy teraz więcej z tematu z 1981 r. „Kontemplacje Serca.”

22 czerwiec 1981 r.

Nishkaama Karma Jogi

     W trakcie rozmowy tego wieczoru ojciec Manivannana powiedział do Manivannana i do mnie

nad czym dyskutował z MLA o projekcie wody. Jakie podejście ma, kiedy analizuje problemy i jak On nigdy nie odstępuje od Prawości, jak prezentuje Swój punkt widzenia – to zdumiało mnie.

Wszyscy są zdumieni, kiedy On mówi. Jak ogromna moc istnieje w jednym człowieku! Jak wielka moc istnieje w tym jednym człowieku! To nie jest moc indywidualna. Jest to Moc Prawdy. Jest to Nieskończona Moc tego, kto idzie ścieżką Prawdy. Jest to Jego siła. Jak to jest, że nie istnieje nawet najmniejsza cząsteczka samolubstwa? Jaki jest ten Człowiek! Czym jest to przywiązanie, aby służyć społeczeństwu, nie myśląc o sobie? Złościłam się na Niego wiele razy i powiedziałam: „Ty nie myślisz o rodzinie.” Jest to rzadka cecha w Nim i również rodzaj pokuty.

Ja odprawiam pokutę w jeden sposób, a On w inny. Jest to Gity Nishkaama Karmo Joga. On nigdy nie pokazuje nikomu ani niczemu tego, co lubi lub nie lubi. Ta Świadomość jest zawsze wmieszana w Jego krwi. Sprawię, że będę pasowała do Niego, będę godna Jego. Usunę swój wąski punkt widzenia i rozwinę szeroki umysł.

 

Napisałam te „Kontemplacje Serca” dwadzieścia osiem lat temu. W tamtym czasie mój Mąż jeździł z miejsca do miejsca dla projektu wody we wsi. Sam walczył z MLA i administracją rządową, aby sprowadzić wodę do naszej wsi. Jego całe życie upłynęło na służbie. On nigdy nie myślał o Swojej rodzinie ani dzieciach. W końcu woda pojawiła się we wsi.

W ten sposób wykonał On wiele czynności służebnych dla naszej wsi oraz wielu okalających ją. Został wybrany na sołtysa wsi i wykonywał jeszcze więcej działań, szczególnie dla lokalnych szkół. Ofiarował pieniądze każdej wsi w imieniu każdego członka rodziny. Uczeń, który uzyskał najlepsze stopnie, otrzymywał nagrodę pieniężną; była nagroda za każdy przedmiot. On robił to wszystko, aby motywować i zachęcać dzieci do nauki. Przed rozdaniem nagród zabierał wszystkich nauczycieli do Madurai i kupował prezenty dla dzieci.

Był On również przewodniczącym PTA, Stowarzyszenia Rodziców i Nauczycieli przez wiele lat i był również wybierany na przewodniczącego całego Związku Kalligudi. Zachęcał uczniów do uczenia się. W uznaniu Jego zasług, po Jego śmierci, stanowisko dano Jego synowi, Manivannowi.

On zawsze radził nam: „Dlaczego o coś się modlicie? ‘Loka Samastha Sukhino Bhavanthu’ wystarczy.”

Służba Jego towarzyszom zawsze była w Jego umyśle. Dzień i noc On myślał tylko o dobru dla ludzkości. W 1998 r. w Kodaikanal Swami położył Swoją Rękę na Jego głowie i zapytał: „Czego chcesz?” Ze złożonymi dłońmi powiedział On: „Swami, Loka Samastha Sukhino Bhavanthu”. Dlaczego On o to poprosił? Poprzez to Swami ujawnił, że On jest Jego Aspektem.

Swami i ja zstąpiliśmy tutaj dla dobra świata. Tylko Swamiego Iskierka była w Nim. W moim Nadi (Liść Palmowy – tłum.) stwierdza się, że Swami był w Formie Tego, którego poślubiłam. Przez sześć lat Swamiego Boskość była w pełni w Nim; po czym tylko mały Aspekt pozostał. Było to w tym czasie, kiedy rozpoczęłam poszukiwania Boga. Wtenczas tylko dwa Ciała Maya mieszkały razem. Niezależnie od tego, czy mamy Ciało Maya czy Boskie Ciało, Naszym jedynym celem jest Powszechne Wyzwolenie. Przybyliśmy, aby przetransformować świat.

W tamtym czasie moim jedynym obowiązkiem było szukanie Boga. Jego Odpowiedzialnością było dobro świata.

 

Ból Porodowy

6 maj 2009 r. Medytacja

Vasantha:       Swami, chcę błogosławieństwa Twoich rodziców, abyś wezwał mnie.

Swami:             Na pewno wezwę.

Vasantha:       Napisałam o ‘Swaymavara’. Czy miałeś jakieś uczucia, kiedy byliśmy razem w tamtym czasie?

Swami:             Jak mogło ich nie być? Przybyliśmy tutaj, aby pokazać Uczucia. Jeżeli nie, Nasze życie zakończyłoby się tak jak Ramy i Kryszny po ustanowieniu Dharmy. Przybyliśmy tutaj, aby pokazać Uczucia, życie małżeńskie, dzieci, odseparowanie, cierpienie, przeszkody, wszystko – Nasze życie to tylko Uczucia. Poprzez Uczucia przybywa Nowe Stworzenie.

Vasantha:     Jak napisać o tych Uczuciach?

Swami:            Od samych narodzin chciałaś poślubić Boga. Prowadziłaś małżeńskie życie, nie wiedząc, że było ono z Bogiem. Kiedy odseparowałem się od ciebie, zaczęłaś poszukiwania. Twoje Ciało Maya wykonywało sadhanę, twoje Boskie Ciało odprawiało pokutę. Kiedy nałożyłaś Moją Mangala Sutrę, Nasze Boskie Ciała wróciły. Wszystko to tylko Uczucia.

Vasantha:            Kiedy mieszkałeś ze Mną, które z Moich Uczuć miało na Ciebie największy wpływ?

Swami:           Jakże bardzo cierpiałaś, rodząc pierwsze dziecko. Przyjęto ciebie do porodówki po długiej podróży nocą. Jak bardzo cierpiałaś? Płakałaś, wrzeszczałaś i krzyczałaś. To spowodowało we Mnie ogromne cierpienie. Utraciłaś świadomość, nie wiedząc, że dziecko się urodziło. W tamtym czasie podjąłem stanowczą decyzję. Kiedy przybędziemy następnym razem, wyjmę dziecko z brzucha i nie będzie bólu. Kiedy po raz pierwszy powiedziałem tobie o Awatarze Prema Sai, ty odparłaś; „Nie chcę dziecka. Jeżeli dziecko się narodzi, Ty musisz być ze mną w czasie porodu.”

W tamtym czasie myślałaś o ciężarnej Sicie, która została odesłana do lasu. Dlatego poprosiłaś Mnie w taki sposób. Bóg i Jego Małżonka podjęli podobną decyzję z powodu tych Uczuć. Zstąpiliśmy, aby obdarzyć wszystkich wolnością od cierpienia z powodu  narodzin i śmierci. Zatem Oboje podjęliśmy podobną decyzję.

Vasantha:     Swami, czy mam napisać o tym? Boję się.

Swami:           Nie bój się. Przybyliśmy tylko po to, aby pokazać Uczucia.

Vasantha:     Swami, w dniu, kiedy się obudziłam, czy pamiętasz Swoje słowa do mnie? Czy pamiętasz?

Swami:           Tak, powiedziałem: „Jak się miewasz? Czy widziałaś dziecko?”

Koniec medytacji

·        Mangala Sutra jest Świętą Nicią, którą zawiązuje mąż na szyi panny młodej w czasie zaślubin. Nigdy się jej nie zdejmuje aż do czasu jego śmieci.

 

DZISIAJ MIAŁAM BARDZO DOBRĄ MEDYTACJĘ  do godziny 5.00. Po czym pomyślałam: ‘Jak to napisać?’ Przypomniało mi się wiele zdarzeń z przeszłości…

Każdego miesiąca jeździliśmy do Madurai, aby pójść do lekarki na badanie kontrolne. Planowaliśmy przebywać w Madurai miesiąc przed narodzinami dziecka i wynajęliśmy dom blisko szpitala. Miesiąc przed narodzinami dziecka wybrano pomyślny dzień. Wieczorem, kiedy mieliśmy wyjechać, spakowaliśmy wszystkie rzeczy do wozu ciągnionego przez woły. Zorganizowaliśmy tak, że kucharka oraz inna służba pojedzie z nami. Jednakże w nocy cierpiałam z powodu niedających się wytrzymać bólów. Nie mogłam tego znieść i nieustannie płakałam. Moi wujowie, ciotki, babcia, wszyscy krewni zebrali się w naszym domu. Płakałam i krzyczałam.

We wsi była położna, która zajmowała się kobietami we wsi w czasie narodzin dziecka. Moi krewni przywieźli ją. Powiedziała: „Dziecko już teraz się rodzi.” Powóz z wołami gotowy był już do podróży. Położna powiedziała: „Nie jedź, w drodze urodzi się dziecko, w trakcie podróży.” Moja babcia uderzyła ją w policzek i powiedziała: „Wysiadaj.” Wszyscy byli gotowi do podróży. Jest wieś między Kalligudi i Vadakkampatti, gdzie mieszkał nasz krewny. W tamtym czasie był on MLA. Ktoś go obudził i poinformował, co się dzieje. Natychmiast zawiózł on nas do szpitala swoim dżipem. Kiedy przybyliśmy do szpitala, nie byłam w stanie wytrzymać bólu i krzyczałam, wrzeszczałam i płakałam. Przyjęto mnie na porodówkę, gdzie lekarz wszystko zbadał. Poprosili mnie, abym szła, ale ciągle płakałam. W końcu lekarze zbadali mnie i powiedzieli, że nie będę mogła urodzić dziecka w sposób normalny. Znieczulono mnie i dziecko urodziło się poprzez cesarskie cięcie.

Byłam nieprzytomna przez długi czas. Umieścili mnie w izolatce. Kiedy się obudziłam, zobaczyłam Męża. Zapytał: „Jak się miewasz? Czy widziałaś dziecko?” Powiedziałam: „Nie widziałam.” Potem cała wieś przybyła, aby odwiedzić mnie w szpitalu. W tym czasie wszyscy przebywali w domu, który wynajęliśmy. Codziennie kucharka przygotowywała jedzenie dla 20. lub 30. osób. Wynajmowaliśmy dom tylko przez dwadzieścia dni, nie przez cały miesiąc.

Mój stan w okresie ciąży był bardzo rzadki. Jeżeli miałam lekki ból głowy albo żołądka, płakałam, wyolbrzymiając, sprawiając, że jest gorzej niż było. Nasz wuj, Doktor Maama siadywał przy mnie i dawał lekarstwa. Byłam ulubionym dzieckiem, zatem nie mogłam wytrzymać bólów porodowych. Nie było sposobu, abym urodziła dziecko w sposób normalny, było to zbyt trudne. W tym czasie moja babcia często płakała: „Ona sama jest dzieckiem…zachowuje się jak dziecko!”

Nie będąc w stanie znieść mojego cierpienia, Swami podjął stanowczą decyzję. Kiedy przybędziemy w czasach Awatara Prema Sai, On Sam wyjmie dziecko z mojego brzucha, bez bólów porodowych.

Ponieważ byłam ulubionym dzieckiem wszystkich, nie mogłam znieść straszliwego bólu. Kiedy Swami poprosił mnie, abym w okresie Awatara Prema Sai przybyła jako Jego Żona, powiedziałam: „Nie chcę dziecka. Jeżeli dziecko ma się urodzić, Ty musisz być przy porodzie.” Kiedy Matka Sita była w ciąży, ona była sama w lesie. Ponieważ nie chciałam, aby to się mnie zdarzyło, poprosiłam, aby On był ze mną, kiedy dziecko będzie się rodzić. Podjęliśmy tę decyzję dla Wyzwolenia Świata.

Mój pradziadek napisał wiersz, wołając do Andal:

….”Nie chcę być dzieckiem w łonie.”

Napisał on dużo wierszy, mówiąc o nienarodzonym dziecku, cierpiącym w łonie. Uczucia mojego pradziadka sprawiły, że wszyscy w naszej rodzinie mają świadomość, jak dziecko cierpi w łonie i jak cierpi matka w trakcie porodu. Przybyliśmy tutaj, aby wyzwolić wszystkich z cyklu narodzin i śmierci. Jak bardzo cierpiałam w czasie pierwszego porodu. Teraz cierpię tak samo. Cierpię z powodu Vishwagarbha, Kosmicznego Łona. To jest kosmiczny ból. Przybywa on jako Nowe Stworzenie. Musi on przejść przez Nasze Uczucia. Kiedy Awatar zstąpili, aby ustanowić Dharmę, nie było uczuć. Wyeliminowali złych, ustanowili Dharmę i odeszli. Teraz przybyliśmy, aby przetransformować wszystkich na świecie. Tylko poprzez Uczucia możemy zmienić świat.

Dorastałam z dziwnym pragnieniem, aby poślubić Boga. Mieszkałam z Bogiem, nie wiedząc, kogo poślubiłam. Po sześciu latach małżeństwa oraz narodzinach trojga dzieci Swami odseparował się ode mnie. Wtedy zaczęłam szukać Boga z wielką intensywnością. Przez czterdzieści lat wykonywałam sadhanę w Ciele Maya oraz pokutę w Jaskini Shimla przez czterdzieści lat, w Boskim Ciele. Po tym, kiedy Swami pobłogosławił Mangala Sutrę Swoim Boskim Dotykiem, moje Boskie Ciało wróciło. Wszystko to są Uczucia: Uczucie Sadhany, Uczucie Pokuty. Przybyliśmy tutaj, aby zmienić świat. Swami nie mógł znieść bólu porodowego, jaki wycierpiałam.

Za poprzednich Awatarów wszystkie te Uczucia nie zostały ujawnione. Małżeństwo miało miejsce, Matka Sita miała Swaymavarę, ale Ona nie ujawniła Swoich Uczuć. Rama okazał jedynie odwagę, łamiąc Łuk. Przed narodzinami Ich dzieci, Rama odesłał ciężarną Sitę do lasu. Oni nie ujawnili Swoich Uczuć nikomu. Jak Rama się czuł? Jak Sita się czuła? Nikt nie wie. Nikt nie wie o bólu Sity w takcie narodzin Jej dzieci, kiedy była sama w lesie. Po narodzinach dzieci Sita i Jej synowie cierpieli z powodu bólu odseparowania. Nikt nie wie również o tym cierpieniu.

Swami prosił, abym w tym rozdziale napisała o bólu porodowym. Możecie myśleć: ‘Co jest ważnego w związku z bólem porodowym?’ Jest to powszechne dla wszystkich kobiet na świecie. Było to od samego świtu stwarzania.

Tak, wszystkie kobiety cierpią z powodu tego bólu. Był on od samego początku stwarzania; jest normalny. Jednak Bóg nie może znieść mojego bólu porodowego. Podjął więc On Sankalpę, że za następnego Awatara przyniesie On dziecko bez bólu porodowego. To nie jest ból zwyklej kobiety, to jest ból Małżonki Boga. Dla tego bólu Bóg życzy Sobie:

Ø  Awatara Prema Sai

Ø  Powszechnego Wyzwolenia

Ø  Transformacji świata

 

Uczucia są bardzo ważne dla tych zadań. Poprzez te uczucia rodzi się Nowe Stworzenie. To nie jest ból porodowy zwykłej kobiety. To nie jest zwyczajny poród. Jest to ból porodowy Małżonki Boga. Poprzez ten ból rodzi się Nowe Stworzenie.

Napisałam w poprzednim rozdziale jak w Święto Pracy Vaikunta została zniesiona na Ziemię. Oznacza to, że będzie więcej bólu porodowego. To nie jest ból każdej kobiety, ale również każdego mężczyzny. Człowiek rodzi się wskutek Karmy. Z tej Karmy cierpi przez całe życie ‘ból porodowy’! Kiedy to się zakończy? Kiedy człowiek znajdzie spokój? Tylko Wyzwolenie obdarza spokojem. To z powodu Powszechnego Wyzwolenia Swami i ja cierpimy. W każdej chwili cierpię z powodu Kosmicznego Bólu Porodowego; widząc moje cierpienie, Swami również cierpi. Wskutek tego wkrótce wyjmie On Nowe Stworzenie z mojego Kosmicznego Łona.

Moim obowiązkiem jest cierpieć z powodu bólu porodowego. Jego Odpowiedzialnością jest wyjąć Nowe Stworzenie z Łona Kosmicznego.

Swami wziął ten rozdział 28. maja 2009 r. na darszanie.

 

Do Kogo Bóg Należy

7 maj 2009 r. Medytacja

Vasantha:      Swami, czy nie mam z Tobą związku?

Swami:             Wszystko należy do Mnie. Bóg jest wspólny dla wszystkich. Ale Ja należę tylko do ciebie.

Vasantha:       Jak to jest, Swami?

Swami:             Ty przywiodłaś Mnie tutaj. Twój wiersz „Kto dal Twoją Błogą Formę” tego dowodzi. Ty przywiodłaś Mnie poprzez swoją pokutę. Stworzenie należy do Stwórcy, ale Stwórca należy do ciebie. Przykład: jest wielka skała. Przychodzi rzeźbiarz i rzeźbi posąg z niej. Staje się on pięknym posągiem Kryszny. Posąg należy do rzeźbiarza. Jednak, kiedy umieszcza on go w świątyni, staje się dla wszystkich. Skała jest Bogiem, Nieruchomym Bogiem. Spanda Shakthi porusza  Nieruchomego Boga, aby stał się Awatarem. Awatar należy tylko do Spanda Shakthi, ale jest wspólny dla wszystkich, kiedy zstępuje On na świat.

Skała = Bóg

Rzeźbiarz = Spanda Shakthi

Rzeźbienie = Pobudzanie

Posąg Kryszny = Awatar

Umieszczenie posągu w świątyni = Sprowadzenie Awatara na świat

Vasantha:     Rozumiem, Swami.

Swami:            Inny przykład: Rama jest Synem króla Ayodhyi, Dasaratha. Sita jest córką Janaki. Po zaślubinach staje się Ona Żoną Ramy. Rama należy do Sity. Ramy Chitshakthi jest Sita. Ona jest głównym powodem zstąpienia Awatara Rama. Sita jest główną przyczyną dla Zadania Awatara, aby unicestwić klan demoniczny. Spanda Shakthi jest przyczyną zstąpienia Awatara. Ta Spanda Shakthi przybywa jako Jego Żona dla Awatarycznej Misji. Bóg jest w Stanie Istnienia, Awatar jest w Stanie Stawania się. Spanda Shakthi pobudza Stan Istnienia, przemieniając na Stan Stawania się Awatarem.

Rama jest Bogiem. On jest Królem, wspólnym dla wszystkich, ale On należy do Sity. On jest Jej Mężem. Ramayana  przybywa wskutek czynności Ravany, uprowadzającego Sitę, która należy do Boga. Stąd Rama zabił asury. Gdyby Ravana uprowadził inną kobietę, Awatarczyne Zadanie nie zdarzyłoby się. Ravana odseparował Sitę od Ramy. Tak samo wielu Ravanów separuje Mnie od ciebie. Tak jest, aby wydarzyło się Zadanie Awatara. Gdyby oni odseparowali inną kobietę, zadanie nie zdarzyłoby się. Awatar należy do Osoby, którą separują od Awatara. Tylko wtedy Zadanie Awatara może się zdarzyć. Ty odseparowałaś się ode Mnie. Poprzez swoje łzy i tęsknotę, ujawniana jest Mądrość i Prawda. Jest to dla Zadania Awatarycznego.

Vasantha:      Jak dokonuje się Awataryczne Zadanie wskutek tego?

Swami:            Tylko poprzez Nasze Uczucia. Świat się zmienia poprzez Nową Mądrość, którą Ja ujawniam a ty piszesz. Ty jesteś przyczyną tego objawienia.

Koniec medytacji

W KSIĄŻCE „WYZWOLENIE TUTAJ TERAZ NATYCHMIAST” , CZ. 3 („ Liberation Here Itself Right Now! – tłum.) napisałam, jak sprowadziłam Awatara na Ziemię. Wiersz ma tytuł „Kto przywiódł Twoją Błogą Formę”.

Prahlada stworzył Narahari

Moja Prema stworzyła Pana mojego

 

Moje stęsknione wołania i głos

Przywiodły Twoją Błogą Formę

 

Mój Panie

Kto dał Ciału Twojemu woń róż?

Ja wołaniem Duszy mojej.

 

Kto zrobił Twoje Boskie Lotosowe Stopy?

Ja moim osamotnionym płaczem.

 

Kto narysował Twoją czarującą Twarz?

Ja powodzią łez swoich.

 

Och! Piękno Twojego czarującego uśmiechu.

Czy nie jest on niekończącym się panowaniem Miłości mojej?

 

Czerwień Ust Twoich

Jest pięknem oddania mojego.

 

Twoje figlarne Oczy

Twoje Imię w krwi mojej.

 

Twoje tańczące Złote Stopy?

Muzyką w Sercu moim.

 

Zastąpienie Swamiego tutaj jako Awatara jest poprzez moją Pokutę i Uczucia. Całe Stworzenie należy do Stwórcy, ale Stwórca należy do mnie.

Bóg jest w Stanie Istnienia, On jest Nieruchomy. Jego Spanda Shakthi trzęsie Nim. Wtenczas Bóg pragnie stwarzać i natychmiast ukazuje się Stworzenie. Stworzenie należy do Boga, ale Bóg należy do Jego Shakthi, która przywiodła Go do ‘Stanu Stawania się’ Awatarem. Swami wyjaśnił to, posługując się przykładem skały, posągu Kryszny i rzeźbiarza. Posąg należy do rzeźbiarza, który go wyrzeźbił. Należy on do rzeźbiarza, zanim nie umieścił go w świątyni, gdzie staje się on wspólny dla wszystkich, należy do wszystkich. Bóg należy do Swojej Shakthi, kiedy jest w Stanie Istnienia. Kiedy zstępuje On jako Awatar, w Stanie Stawania się, On jest wspólny dla wszystkich.

Spójrzmy na Ramę. Rama jest Synem króla Dasaratha. Sita jest Córką króla Janaka. Zaślubiny Ramy i Sity zostały dokonane dla Zadania Awatara. Ravana uprowadził Sitę dla Misji Awatara. Gdyby Ravana porwał inną kobietę, nie byłoby potrzeby, aby Rama unicestwiał klan demonów. Gdyby On nie był Awatarem, byłby On królem jak inni w Linii Iksvaku. Gdyby Sita poślubiła innego króla, Zadanie Awatara nie byłoby spełnione. Awatar poślubia Swoją Chitshakthi dla Zadania. Chitshakthi jest przyczyną Zadania Awatara. Rama może być Bogiem, On może być królem, ale On należy tylko do Sity.

Klan demoniczny został unicestwiony z powodu Ramy, który należy do Sity, a który został odseparowany od Niej. Tak samo oni odseparowali mnie od Swamiego, który należy do mnie. Poprzez moje nieustające łzy i tęsknotę, moje Uczucia wylewają się. Uczucia te zmieniają świat. Unicestwiają one cechy demoniczne na świecie. Ponieważ Sita była odseparowana od Ramy, klan demoniczny również został unicestwiony. Było to Zadanie Awataryczne. Ponieważ jestem odseparowana od Swamiego, demoniczne cechy na świecie są unicestwiane. To jest Nasze Zadanie Awataryczne. Organizacja Swamiego zatrzymała wiele ludzi przed wejściem do Prashanthi Nilayam. To jest zwyczajne i nie może być przyczyną Zadania Awatarycznego.

Oni separują mnie od Swamiego, zatem Zadanie Awataryczne może się zdarzyć. Tylko ci, którzy należą do Swamiego, są odseparowani od Niego, wtedy Zadanie zdarzy się. To Swami powiedział. Wyższa Mądrość i Prawda, jak dotąd nieujawniona, teraz staje się poznana przez świat. Swami mówi, a ja piszę. Wyższa Mądrość, wiele Sutr, Stan Boga, Zadanie Awataryczne, jak Awatar zstępuje – wszystkie te Prawdy Swami mówi mi, a ja piszę.

Teraz piszę, jak funkcjonuje Awatar i Jego Małżonka. Mądrość do tego zakresu nie została ujawniona przedtem. Ponieważ nie mam ‘ja’, cokolwiek Swami mówi, piszę.

Poranna medytacja trwa…

Swami:       Po ślubie dziewczyna idzie do domu męża. Jest to zwyczaj. Jednak w Naszym przypadku dlaczego Mąż poszedł do domu panny młodej? To również ma przyczynę. Prashanthi Nilayam jest Moim domem. Dlaczego nie przybyłaś, aby przebywać ze Mną? Mukthi Nilayam jest twoim domem; Ja jestem tutaj.

Koniec medytacji

W HINDUSKIEJ KULTURZE PO ŚLUBIE wszystkie dziewczyny idą do domu swojego męża. Jest to zwyczaj dawnych wieków. Po zaślubinach Sita i Jej siostry przybyły do Ayodhyi, aby mieszkać ze swoimi mężami. Czy Matka Sita, która urodziła się z Ziemi, nie była szczególna? Dlaczego Jej ojciec, król Janaka nie powiedział Ramie i Sicie, aby przebywali u niego? Darupadi, urodzona z Agni królowi Darupad, była również szczególna. Poślubiła Pandavów i przybyła do ich domu. Niezależnie od tego, czy pani jest specjalna czy nie, ona pójdzie tylko do domu męża po ślubie. Dlaczego w moim przypadku było inaczej?

Byłam jedynym dzieckiem w naszym domu, dziewczynką. Bałam się pójść do Jego domu. Nie wiedziałam niczego o zewnętrznym świecie; znany był mi tylko mój dom. Kiedy moja babcia powiedziała Jego rodzicom o moich lękach, oni natychmiast zgodzili się, aby Chłopiec przybył do naszego domu. On był także jedynym dzieckiem w Swoim domu. Mieszkaliśmy więc w naszym domu. Nasze rodzinne środowisko to bhakthi i seva. To także stało się Zadaniem Awatara.

Prashanthi Nilayam jest Jego domem. Mukthi Nilayam jest moim domem. Jest to Nilayam Awatarycznego Zadania Boga. Prashanthi Nilayam jest Pałacem Króla. Tu jest Komnata Królowej.

W 1998 r. mały posążek Sai Kryszna i 25 rupii dał ocean w Rameswaram. Na jednym z banknotów dziesięciu rupii Swami napisał w języku tamilskim: ‘Sai Sai Rani’. Zatem Mukthi Nilayam jest Pałacem Sai Rani. On jest tutaj.

Wszyscy wiedzą o Fizycznej Formie Swaiego w Prashanthi Nilayam, ale nikt nie wie, że On jest tutaj. Gdzie są Uczucia Człowieka, tam On jest. On nie jest tam, gdzie jest Jego Fizyczna Forma. Wyjaśniłam to w wielu książkach.

To jest Vaikunta. Swami jest tutaj w Swojej Absolutnej Formie. On ujawnia Swoje Uczucia, a ja piszę, dodając swoje Uczucia. Idą one przez Stupę i zmieniają świat. To jest Nasze Zadanie Awataryczne.

Mędrzec Suka również powiedział w Nadi (Liść Palmowy – tłum.), że Prashanthi Nilayam jest domem mojego teścia.

Jakże wyraźnie Swami pokazuje każdy szczegół, każdy aspekt związku między Bogiem i Jego Małżonką!

Moim obowiązkiem jest przebywać w moim domu, Mukthi Nilayam. Jego Odpowiedzialnością jest przebywać ze mną w moim domu, Mukthi Nilayam.

 

Zaślubiny Adi Mulam i Adi Shakthi

8 maj 2009 r. Medytacja

Vasantha:       Swami, kiedy dotknę Twoich Stóp…chcę tego, chcę.

Swami:             Nie płacz. Przybyliśmy tutaj tylko po to, aby obdarzać Premą. Ty kochasz Mnie i Ja kocham ciebie. Poprzedni Awatarzy w Swoim życiu nie ujawnili tej Premy. Przybyliśmy tutaj, aby pokazać Nasze Uczucia. Kiedy miałem czternaście lat, wyrzuciłem swoje książki i pokazałem światu, kim Ja jestem. Tak samo Moja Forma w Vadakkampatti również wyrzuciła Swoje książki i odmówiła chodzenia do szkoły. W tamtym czasie często przychodziłem do twojego domu, aby widzieć twojego ojca i pokazać kim Ja jestem. Twój wzrok padł na Mnie. Prema weszła w Nas. Ty lubiłaś Mnie, Ja kochałem ciebie. Nasze zaślubiny miały miejsce. Po czym było odseparowanie i pokuta.

Z okazji ślubu zaproszenia daje się wszystkim, aby zaprosić ich na uroczystość. Okazję świętuje się jako wielkie wydarzenie. Jednak w twoim przypadku dlaczego wydrukowano zaproszenia, zapraszając wszystkich, aby radowali się usunięciem więzi małżeńskiej? Dlaczego zwołano wszystkich, zorganizowano wielką uroczystość, aby uczcić usunięcie Mangala Sutry i umieszczenie jej na Durdze? Czy to zdarzyło się gdzieś przedtem? Dopiero po tym zdarzeniu dałem Mangala Sutrę w Whitefield. Wszystkie te zdarzenia były po to, aby usunąć więź z tamtym Ciałem i związać ciebie z Tym Ciałem. Który mąż na tym świecie usunie Mangala Sutrę, którą sam zawiązał? Ale nie tylko to; ale czy któryś mąż usunąłby w obecności wszystkich, otwarcie? Czy ktoś zrobiłby to? Dlaczego to się zdarzyło? Wszystko jest dla Zadania Awatara. Mąż wiąże swoją Siłę Życia wokół  szyi żony przy pomocy Mangala Sutry. Tylko, jeżeli mąż umrze, Mangalę się zdejmuje. Dlaczego ty ją zdjęłaś, kiedy On jeszcze żył? Dlaczego nosiłaś wisiorek z Moją Podobizną po tym? Wszystko jest za względu na Awataryczne Zadanie. Każdego 27. maja piszesz o bieżącym stanie duchowym. W tym roku zaślubiny Adi Mulam i Adi Shakthi odbędą się w każdym Aspekcie Stworzenia. Jak to się stało, że napisałaś w zaproszeniu, że Nasze Zaślubiny będą miały miejsce w każdym Aspekcie Stworzenia, zanim Ja ujawniłem to tobie? Ponieważ przybyliśmy tutaj, aby pokazać Premę, Światło przybrało Trzy Formy.

Vasantha:        Teraz rozumiem Swami. Napiszę.

Swami:               Przybyliśmy tutaj, aby wyrazić Miłość Sobie. Kiedy Nasza Prema wejdzie w każdy Aspekt Stworzenia, przetransformujemy świat. Wszyscy będą żyli szczęśliwie.

Koniec medytacji

BĘDĄC W WIEKU CZTERNASTU LAT, SWAMI WYRZUCIŁ Swoje podręczniki i ujawnił, Kim On jest. Jego inna Forma w Vadakkampatti odmówiła pójścia do szkoły w takim samym wieku i zaczęła wykonywać wiele czynności służebnych z moim ojcem. W tamtym czasie uczyłam się w Madurai. Poprzez Swoje działania pokazał mi On, kim On jest. Swami ujawnił to dopiero teraz. Po zakończeniu nauki, widząc Jego oddanie i naturę służebną, wybrałam Jego, aby Go poślubić. Wszystko to było Swamiego Mistrzowskim Planem.

Po sześciu latach małżeństwa odseparowaliśmy się i odprawiałam całkowitą pokutę. Przed otwarciem Sai Geetalayam w 2001 r. Swami poprosił mnie, abym zdjęła swoją Mangala Sutrę i położyła ją na szyi Durgi. Dodał On: „Po czym noś wisiorek z Moją podobizną.” Powiedziałam o tym tylko SV. Wieczorem przed uroczystością otwarcia SV i ja rozmawialiśmy z moim Mężem o tym, co Swami powiedział. SV zapytał Go: „Czy ma to być zrobione w sekrecie?” On odpowiedział: „Nie, nie, powinno to być zrobione w obecności wszystkich. Nie ma sekretów.” SV i ja byliśmy zdumieni. Czy któryś mąż postąpiłby w ten sposób?

Zazwyczaj rozdaje się zaproszenia na uroczystość zaślubin; wykonuje się Yagnę. Kiedy jednak ktoś ma zdjąć Mangala Sutrę i zakończyć związek małżeński, czy wszyscy byliby zaproszeni, aby przyjść i zobaczyć? Jeżeli chcesz się rozwieść, idziesz do sądu, a potem separujesz się. Nasz przypadek był bardzo dziwny, nasi krewni i wszyscy ze wsi przybyli; wielbiciele Sai wypełnili salę. Odprawiliśmy Yagnę, a potem SV powiedział, co się zdarzy. Sri Manoharan wtenczas zdjął Mangala Sutrę i położył ją na szyi Durgi. Po czym nałożyłam na szyję wisiorek ze Swamim na nowej Świętej Nici. Wszyscy, którzy byli tego świadkami, zaczęli płakać. Moich troje dzieci również płakało. Czy zdarzenie takie jak to kiedykolwiek miało miejsce na świecie? Który mąż zrobiłby tak, jak On zrobił? Czy któraś żona zrobiłaby tak, jak ja zrobiłam? To tylko Swami zrobił wszystko. On ofiarował Mangala Sutrę Durdze, która związana była z tamtym Ciałem. Później Swami dał Mangala Sutrę, która łączyła się z Jego Ciałem.

Wszystko zdarzyło się dla Awatarycznego Zadania. Kiedy SV powiedział, że zrobimy to w sekrecie tylko w obecności członków rodziny, Sri Manoharan odparł: „Nie, zrobimy to publicznie w obecności wszystkich.” Kto tak powiedziałby? Siła Życia męża jest w Mangala Sutrze na szyi żony. On zdjął ją Swoimi rękami. Jak jest to możliwe? Następnie położył ją na szyi posągu Durgi. Czy może się to zdarzyć gdzieś na świecie? Czy jest to kultura Bharathu? Wszystko zdarzyło się dla Misji Awatara.

Kochaliśmy się najpierw, a potem pobraliśmy się. Dlaczego zmieniłam się po sześciu latach? Jest tak, ponieważ uświadomiłam sobie, iż Całkowitej Boskości Boga nie było już w Nim. Chciałam poślubić Boga. W końcu, w dniu 27. maja 2001 r. moje pragnienie zostało spełnione. Swami pobłogosławił Swoją Własną Ręką Mangala Sutrę, którą prosił, aby zrobiono i poprosił, żebym ją nosiła. Przybyliśmy tutaj, aby pokazać Premę. My nie jesteśmy jak poprzedni Awatarzy. Transformujemy świat Naszymi Uczuciami Premy. Zatem wszystko zdarzyło się w ten sposób.

Najpierw były zaślubiny świata, potem zaślubiny Gandharva z Bogiem. W każdym dniu 27. maja ujawniane są coraz to nowe Stany Osiągnięcia; Wyższe Poziomy Mądrości są osiągnięte. Zgodnie z tym przygotowałam zaproszenie na ślub, aby dać Swamiemu. W tym roku napisałam na zaproszeniach:

Zawiadomienie:  „Dzień Zaślubin Adi Mulam i Adi Shakthi”.

Wszyscy Bogowie i Dewy  zapraszają Obywateli 14. Światów

Na Zaślubiny Adi Shakthi z Adi Mulam.

Data i Czas:  W środę, 27. maja 2009 r.

                           Między godziną 4.00 a 6.00.

Miejsce:            W Każdym Aspekcie Stworzenia.

 

Oto, co się zdarzy w tym roku. Nie jest to Rocznica Zaślubin zwykłego świata. Są to Zaślubiny Awatara. Są to Zaślubiny Adi Mulam i Adi Shakthi, Nowe Stworzenie. Oni połączą się w Każdym Aspekcie Stworzenia. Nowe Stworzenie przybywa. Każdego roku jest to jak zwyczajna Rocznica Zaślubin. Po wielu, wielu latach Swami teraz wyjaśnia w nowy sposób. Wszystkie stare więzi są usuwane w każdym Aspekcie Stworzenia. Wszystko w Stworzeniu łączy się tylko z Bogiem. Jest to Nowe Stworzenie. Jest to Mayam Boga.

Moim obowiązkiem jest zdjąć Mangala Sutrę więzi świata. Jego Odpowiedzialnością jest  zawiązać Mangala Sutrę na każdym Aspekcie Stworzenia, wiążąc wszystkich z Bogiem.

Swami wziął ten rozdział w dniu 31. maja 2009 r. na popołudniowym darszanie.

 

Pięć Ograniczeń

Medytacja

Vasantha:       Czy Nasza Prema zaniknie?

Swami:             Jak może zaniknąć? Zwyczajna miłość kończy się, jest ograniczona. Prema nie ma granicy. Nie jest ograniczona imieniem i formą. Imię i Forma również ograniczają Awatara. Prema nie ma ograniczenia. Bóg jest Adi Mulam, Pierwotną Duszą. On, Jego Shakthi nie mają imienia ani formy. Kiedy Bóg zstępuje jako Awatar, Jego Imię i Forma przybywa jako ograniczenie. Tu nie ma specyficznego miejsca; Bóg jest Wszechprzenikający; nie ma miejsca, gdzie by Go nie było. Awatar jest także ograniczony przez miejsce. Bóg jest Wszechobecny, w Nim jest Wszechpotężna Moc, Wszechmoc. Awatarzy ograniczeni są przez czas. My nie mamy ograniczenia. Nie mamy działania. Zwykłym człowiekiem rządzi tych Pięć Zasad; Bóg jest ponad nimi, On nie ma niczego.

Człowiek okazuje miłość swojej żonie przez pewien czas, ale nie jest to czyste. Najwyższa Moc Boga jest Premą. Człowiek wiecznie zmienia swoje miejsce. Z chwilą śmierci jego imię i forma również przestają istnieć. Człowiek musi się zmierzyć w wieloma trudnościami wskutek czynności, jakie wykonuje. To staje się jego karmicznym rachunkiem. Tylko Boga Prema staje się Stworzeniem. Ty przybywasz jako Kobieta. Mamy Premę. Za obecnego Awatara, ponieważ nie możemy żyć razem, twoja tęsknota wzrasta. Wskutek tej tęsknoty zstąpimy ponownie i obdarzymy Naszą Premą bez odseparowania. Prawda pozostaje taka, jaka jest, jest Prawdą. Prema jest, jaka jest, jest Premą. Jak? Ty pokazujesz jak poprzez swoje życie. Jest to miara Czystości twojej Premy. Prawda i Czysta Prema są jednakowe. Połączenie Ich jest Bogiem. Cały świat będzie w Czystej Formie, bez wmieszania się czegokolwiek. Przybywa on poprzez Naszą Premę. Jest to zwycięstwo Naszej Premy.

Vasantha:      Swami, czy nie mogę osiągnąć Ciebie teraz?

Swami:            Nie ma wieku ani czasu dla Boga. Człowiek starzeje się, jego miłość maleje. Czy My mamy tylko 80 albo 90 lat życia? Nie ma ograniczenia czasu dla Naszej Premy. Ty zstąpiłaś tutaj w formie Kobiety i nie jesteś w stanie znieść Naszego odseparowania.

Koniec medytacji

MIŁOŚĆ, JAKA ISTNIEJE MIĘDZY ZWYKŁYMI LUDŹMI, JEST CZASOWA I ZNISZCZALNA. Jest ograniczona. Miłość, jaką człowiek okazuje żonie, nie jest czysta, jest ulotna, trwa tylko krótki czas. Przykład: niedawno poślubiona para idzie ścieżką. Jest cierń na ziemi. Mąż natychmiast uniemożliwia żonie wejście na cierń. Sześć miesięcy później  idą tą samą ścieżką, widząc cierń na ziemi, mąż mimochodem mówi: „Jest cierń, nie wejdź na niego.” Rok później on i jego żona znowu idą ścieżką. Mąż widzi cierń na ziemi. Jego żona idzie, nie patrząc. On gniewnie krzyczy: „Jesteś ślepa?! Czy nie widzisz ciernia na ziemi?” Oto jak miłość męża i żony przetransformowała się w ciągu roku.

Miłość maleje, kiedy człowiek ma do czynienia z trudnościami i problemami. Dla Premy nie ma ograniczeń. Nie ma ograniczenia imienia i formy. Awatarzy również ograniczeni są Imieniem i Formą. Istnieją w Imieniu i Formie. Prema nie ma ograniczeń. Bóg jest Pierwotnym Bytem, Adi Mula; wewnątrz Niego jest Jego Shakthi.

Kiedy Bóg przybywa jako Awatar, związany jest ograniczeniami Imienia, Formy, czasu, działania i miejsca. Jednak dla Boga Adi Mulam i Adi Shakthi nie ma specyficznego miejsca. Oni są Wszechobecni. Nie ma miejsca, gdzie Boga nie byłoby. Tak samo nie mają Oni działania. Zwykłym człowiekiem rządzi imię, forma, czas, miejsce i działanie.

Jak tylko ktoś się urodzi, przybywa imię i forma. Tam, gdzie ktoś się rodzi, jest miejscem. Czas rządzi tym, jak długo ktoś będzie żył na Ziemi. Różnego rodzaju czynności mają miejsce w każdej chwili. Działania te zgodne są z karmicznym ciężarem, jaki ktoś posiada. Bóg nie ma niczego, ani Shakthi, jest Premą. Prema nie ma formy. Bóg jest Prawdą. Prawda jest, jaka jest. Prema jest, jaka jest. Shakthi Boga jest Premą w Czystej Formie. Nie można jej porównać do miłości zwykłego człowieka. Prema nigdy nie maleje. Niezależnie od tego, jak wiele trudności przybywa, pozostaje, jaka jest. Nigdy nie zmienia oryginalnego Stanu. Swami powiedział, że pokazuję to poprzez przykład swojego życia. Z jak wieloma trudnościami i przeszkodami miałam do czynienia? Chociaż nie mogę widzieć Swamiego, moja Prema nigdy nie maleje. Tylko wzrasta.

Bóg jest Prawdą. Jego Prawda nigdy się nie zmienia, chociaż czas i miejsce mogą się zmienić. Jest to naturą Boga. Prema znaczy Miłość. Tamilskie powiedzenie mówi: ‘Miłość jest Shivą’, Miłość jest Bogiem. Czysta Prawda jest Bogiem. Prema, która jest Czyta, wolna od innych uczuć, jest Bogiem. Kiedy człowiek starzeje się, jego miłość maleje. Bóg nie ma wieku, ani czasu. Prema, którą obdarzałam Boga przez siedemdziesiąt lat, nigdy nie zmalała. Przybyło jej coraz więcej i więcej. Swamiego Prema również nigdy nie maleje. Płaczę nieustannie, nie będąc w stanie znieść tej Premy.

Moim obowiązkiem jest obdarzać Premą, jaka jest. Jego Odpowiedzialnością jest być Prawdą jaka jest, Prawdą, w Stanie Świadka.

Prema jako Prema

10 maj 2009 r. Medytacja

Vasantha:       Swami, proszę, powiedz więcej o tym, co powiedziałeś wczoraj.

Swami:              Zwykłym człowiekiem rządzi pięć zasad: imię, forma, czas, miejsce i działanie. Człowiek ma imię i formę, miejsce urodzenia oraz czas narodzin. Działanie znaczy Karma.

Vasantha:     Swami, czy jest to tylko dla zwykłego człowieka?

Swami:            Nie, to także dotyczy Awatarów. Rodzą się Oni w określonym miejscu oraz mają Imię i Formę: Puttaparthi Baba, Ayodhya Rama, Mathura Kryszna. Sai Baba ma długość życia 92 lata, Kryszna 125 lat. Działaniem Awatara jest ustanowienie Dharmy. To ma granice. My przybyliśmy dla ustanowienia Premy. Bóg jest Ucieleśnieniem Prawdy i jest Nieruchomy. Kiedy On rozrasta się, Prema się wyłania. Stworzenie wyłania się z tej Premy. Nie ma ograniczenia dla tej Premy. Dla Premy potrzeba Dwojga: Mężczyzny i Kobiety, dopiero wtedy to nazywa się Premą. Dlatego zstąpiliśmy. Ty obdarzasz Premą Mnie. Ponieważ ta Prema jest nieograniczona, niedająca się wytrzymać i niezaspokojona, ty nie jesteś zadowolona z tej Jednej Formy. Powiedziałaś, że Ja stanę się wszystkimi mężczyznami, a ty wszystkimi kobietami. Ale nie tylko to; powiedziałaś Mi: „Jeżeli Ty będziesz demonem, ja stanę się demonicą. Jeżeli Ty będziesz Dewą, ja będę Dewi. Jeżeli staniesz się robakiem, ja też będę robakiem.” Nasza Prema nie ma granic. W jakim miejscu można Ją pomieścić? Jest Ona ponad miejscem. To jest Jej natura. Prawda jest Boga Naturą. Prema jest Jego Najwyższą Mocą, Naturą Shakthi. Nie ma czasu w tym Nowym Stworzeniu. Jest to Adi Mulam i Adi Shakthi.

Koniec medytacji

JAKĄKOLWIEK CZYNNOŚĆ ZWYKŁY CZŁOWIEK WYKONUJE, zarejestrowane jest to w jego karmicznym rachunku. Człowiek ograniczony jest imieniem, formą, czasem, miejscem i działaniem. Awatarzy również zstępują z Imieniem i Formą. Zgodnie z miejscem, w którym się rodzą, są nazywani: Puttaparthi Baba, Mathura Kryszna i Ayodhya Rama. Mówią o długości Swojego życia, zgodnie ze Swoim wiekiem. Powiedziane jest, że Swami ma 92 lata; Jego Misją jest ustanowienie Dharmy. Ludzie ograniczają Awatarów do owych pięciu ograniczeń.

Sri Rama i Sri Kryszna zstąpili jako Awatarzy, ograniczeni przez pięć ograniczeń. Swami taki nie jest. On nie mieści się w tych ograniczeniach, ponieważ Jego Awataryczną Misją nie jest ustanowienie Dharmy. Jest to Gigantyczne Zadanie, Ustanowienie Premy. On działa na dwa sposoby. W Puttaparthi Jego czynności są takie, jak innych Awatarów; Oni ograniczeni są przez pięć czynników. Jednakże tutaj, w Mukthi Nilayam, tak nie jest. Tutaj On wykonuje czynności jako Adi Mulam, funkcjonując w Swoim Absolutnym Stanie.

W poprzednim rozdziale wyjaśniłam, jak Swami ujawnił Swoją Boskość w Puttaparthi w wieku 14. lat. W Vadakkampatti On ujawnił mi, w takim samym wieku 14. lat, kim On jest; nasze zaślubiny miały miejsce, kiedy On miał dziewiętnaście lat. W Puttaparthi On ujawnił Swoją Boskość po tym, jak skorpion Go użądlił. Zaczął recytować wersy z Wed.  Pokazał, że On jest Bogiem. W Vadakkampatti w dniu naszych zaślubin użądlenie skorpiona pokazało Boskość, wchodzącą w Niego. W Puttaparthi poprzez użądlenie skorpiona ujawnił On na zewnątrz Boskość, która jest w Nim. Ponieważ urodziłam się jako Jego Shakthi, On poślubił mnie. Żyliśmy pełnią Premy. Po sześciu latach małżeństwa oraz narodzinach trojga dzieci, Jego Boskość opuściła tamto Ciało. Moja Boskość także wyłoniła się z mojej formy i odprawiałam pokutę w Jaskini Shimla przez 40 lat.

W 2001 r. Swami poprosił mnie, abym usunęła Mangala Sutrę, która należała do tamtego Ciała, usuwając w ten sposób to Ciało Maya. Wtenczas poprosił mnie On, abym nosiła nową Mangala Sutrę, którą On pobłogosławił Swoim Boskim Dotykiem. Poprzez to On pokazał, że należę tylko do Niego. Ponieważ Nasza Prema obfituje, przybyliśmy tutaj, aby przetransformować wszystkich na świecie. Jednak cierpimy z powodu odseparowania. Boskość we mnie leży ukryta, zatem płaczę i tęsknię za Nim, nie wiedząc, kim jestem. W odpowiedzi na moją Premę, On ujawnia wiele Prawd. Powiedział mi On, że jestem Jego Shakthi. Jednak ta nie dająca się wytrzymać Prema i nieugaszone pragnienie, nie mogą pomieścić się w tej jednej Formie. Odprawiałam pokutę, aby wszyscy mężczyźni na świecie stali się Swamim, a wszystkie kobiety stały się Vasanthą. On obdarzył tą Łaską, ale moja Prema w tym też nie może się pomieścić.

Ja chcę Swamiego. Ja chcę Boga. Musimy wejść w każdy Aspekt Stworzenia i żyć razem. To pragnienie staje się Nowym Stworzeniem.

Jeżeli On jest Bogiem, ja staję się Jego Shakthi.

Jeżeli On jest Dewa, ja jestem Jego Dewi.

Jeżeli On jest demonem, ja staję się demonicą.

Jeżeli On jest robakiem, ja również stanę się robakiem.

Gdyby On był drzewem, ja stałabym się pnączem.

Jeżeli On jest piaskiem, ja też jestem piaskiem.

 

Tak samo Swami staje się wszystkim, co jest rodzaju męskiego w całym Stworzeniu, a ja staję się każdym żeńskim aspektem. Napisałam o tym w wielu książkach, ujawniając etap po etapie, jak to się dzieje. Napisałam, że jeżeli Swami jest Brahma, ja jestem Saraswathi. Jeżeli On jest Vishnu, ja jestem Lakshmi. Jeżeli On jest Shiva, ja staję się Parvathi. Jeżeli On jest Indra, ja jestem Indrani. Tylko My istniejemy we wszystkich Czternastu Światach.

Co jest więc ograniczeniem dla tej Premy? Przybyliśmy w Formie Mężczyzny i Kobiety, aby przetransformować świat. To jest znaczenie Premy jaka jest, Prema. Sathya jaka jest, Sathya. Jak można to porównać z miłością zwykłego człowieka? Jak możecie to porównać do Premy Awatara? Jak możemy to porównać do Miłości Dewów? Jak możecie to porównać do Premy Trójcy: Brahmy, Shivy i Vishnu? Jak możecie porównać? Z czym możecie to porównać? Jaki przykład możemy wam podać na tę Wszechprzenikającą Premę? Jest to Prema Adi Mulam i Adi Shakthi. Pierwotna Dusza zstąpiła jako Awatar i przywiodła Swoją Spanda Shakthi ze Sobą. Prema, która istnieje między Nimi, transformuje świat. Jeżeli Adi Mulam zstępuje jako Awatar, On przybywa z ograniczeniami. Rama i Kryszna zstąpili z ograniczeniami.

Teraz Pierwotna Dusza separuje Siebie na trzy: moją Formę, Formę, która żyła ze mną i Swamiego Formę. Shakthi Pierwotnej Duszy jest Prema. Bóg jest Prawdą; to jest Jego Naturą. Boga Najwyższą Mocą czyli Shakthi jest Prema. Shakthi Pierwotnej Duszy ma taki sam stopień Czystości i Boskości jak Jego Prawda. Tylko Prema może taka być. Jest ona wiecznie rozrastająca się na Poziomie Kosmicznym. Adi Mulam, Pierwotna Dusza i Adi Shakthi, Pierwotna Moc, są Sathya Sai i Vasantha Sai – w Imieniu i Formie. Oni zstąpili na Ziemię, aby obdarzać Premą każdego. Tych Dwoje rozrasta się jako Uniwersum, tracąc Swoje Imię i Formy. W istocie Naturą Sathya i Prema jest rozrastanie się.

W którym miejscu można to pomieścić? Jest Ona Wszechprzenikająca. W którym czasie można ją pomieścić? Jest ona ponad czasem. Jakie jest Jej działanie? Ma Ona niezliczone Imiona i Formy oraz niezliczone działania. To jest Sathya Yuga. To jest Nowa Era. Era, w której Bóg i Jego Shakthi będą żyli. Tutaj Natura Boga – Sathya i Natura Shakthi – Prema wypełnią wszystko. Dlatego mówi się, że Miłość jest Bogiem, Prawda jest Bogiem. Stan Istnienia Boga jest Prawdą. Stan Stawania się Boga jest Miłością, Premą. Pozostaje On bez wpływu wszystkich i nie zmienia się w żadnym czasie.

Przedtem Swami powiedział: „Loka Samasta Sukhino Bhavantu” – niechaj wszyscy na tym świecie żyją w spokoju i harmonii. Teraz On mówi: „Samasta Loka Sukhino Bhavantu” – znaczy to, że nie tylko na tym świecie, lecz we wszystkich Czternastu Światach powinni żyć w pokoju i harmonii. Jest to esencją tego rozdziału i wszystkich moich książek.

Moim obowiązkiem jest rozrastać się jako Prema. Jego Odpowiedzialnością jest wejść we wszystkich jako Prawda.

Swami wziął ten rozdział 31 Maja 2009 r. na darszanie.

 

Wołanie

12 maj 2009 r. Medytacja

Vasantha:       Swami, chcę widzieć Ciebie…proszę, powiedz coś.

Swami:               Po zaślubinach, zapytałem ciebie: „ Jak będziesz Mnie wołać?” Powiedziałaś: „Nigdy nie będę wołać Ciebie. Jest to brak szacunku. Podejdę blisko, a potem będę mówiła.” Następnie zapytałem: „Wszystkie wołają swoich mężów”, ale ty powiedziałaś: „Nigdy nie zawołam.” Od tamtego czasu Ja tylko zawołałbym ciebie. Ty zawsze podejdziesz bliżej i będziesz rozmawiać ze Mną. Dlaczego tak było?

Vasantha:        Nie wiem, Swami. Nigdy nie wołam nikogo. Nigdy nie wołam z odległości. Podchodzę blisko i mówię do nich. Myślę, że jest brakiem szacunku wołanie osób starszych.

Swami:              Dlaczego zawsze wołasz Mnie?

Vasantha:        Swami, jest to więź Siły Życia mojego. Od dzieciństwa wołałam Boga. Potem w trakcie sześciu lat małżeństwa zapomniałam.

Swami:              Ty nie zapomniałaś; żyłaś tylko z Bogiem.

Vasantha:        Po tym zawsze wołałam, pisałam listy i wiersze, mówiąc: „Mój Prabhu, mój Kanna, mój Panie”. Teraz zawsze wołam: „Swami, Swami, mój Panie”. Moje Serce i umysł zawsze wołają.

Swami:              Czy wiesz, dlaczego nie wołasz innych? To jest twoją naturą. Jak to się stało twoją naturą? Jeżeli ktoś w rodzinie ma do czynienia z trudnościami, chorobą albo doświadcza nieszczęścia, wtedy woła swojego ojca, matkę albo męża i mówi im. Ty myślałaś: ‘Jaki jest pożytek z wołania innych? Co dobrego to zrobi, że zawołam innych?’ Ty wołałaś tylko Boga. Ty chcesz powiedzieć tylko Bogu. Jest to powód, dla którego ty nie wołasz innych.

Vasantha:        Dopiero teraz rozumiem, Swami. Tutaj również nie wołam nikogo. Wołam ich tylko wtedy, kiedy podchodzą bliżej.

Swami:              To jest twoją naturą.

Vasantha:        Swami, od urodzenia wołam Ciebie. Kiedy przybędziesz?

Swami:              Kiedy wezwę ciebie, wtedy wszystko się zmieni. Kiedy zawołam: ‘Vasantha’, zacznie się Vasantha Yuga; Vasantha Kala, Pora Wiosenna zacznie się. Wtenczas wszystkie Imiona i Formy staną się Vasanthą. Wtenczas czynność Vasanthy wołania Boga zacznie się u wszystkich.

Koniec medytacji

DZIEŃ PO NASZYCH ZAŚLUBINACH, ON ZAPYTAŁ: „Jak będziesz Mnie wołać?” Powiedziałam: „Nigdy Ciebie nie zawołam.” „Wszystkie twoje siostry wołają swojego męża Maama albo Bhava. Jak ty Mnie zawołasz?” Powiedziałam: „Nigdy nie zawołam.” Wszystkie moje siostry cioteczne wołały swoich mężów: „Maama albo Bhava”. Nie mogłabym tego zrobić nawet raz dziennie. Nie tylko nie wołałabym Jego. Nie zawołałabym nikogo. Nie wołałam swojego ojca ani babci z daleka również. Moich wujów, moich ciotek, moich kuzynów – nie wołałam żadnego z nich. Mówiłam tylko, podchodząc do nich bliżej albo oni podchodzili do mnie i mówili. Dopiero teraz kiedy Swami mówi, rozumiem swoją naturę. Myślałam, że jest brakiem szacunku wołanie osób starszych, ale Swami powiedział, iż jest to moją naturą. Ale nie tylko osób starszych, również nigdy nie wołałam młodszych osób. Tutaj, w Aszramie, nigdy nie wołam nikogo głośno. Kiedy Amritha przybywa na zdjęciu Swamiego, proszę wszystkich, aby wzięli. Jeżeli Sri Latha jest w kuchni, proszę Prabhakara, aby ją zawołał. Jeżeli Jayprakasha nie ma tutaj w tym czasie, proszę innych, którzy są blisko niego, aby go zawołali. Nigdy nie wołam nikogo. Kiedy Swami to powiedział, pomyślałam: ‘Dlaczego mam tę dziwną naturę od samych narodzin?’  Teraz Swami ujawnił przyczynę tego.

Dlaczego ktoś woła kogoś? W rodzinie, jeżeli żona ma trudności albo problemy, woła męża i mówi jemu o wszystkim. Dziecko zawoła swojego ojca: „Ojcze, przyjdź tutaj i spójrz na to.” Dziecko pokazuje cos ojcu. Jeżeli ktoś w rodzinie jest chory, wołają: „Och, mamo, spójrz na ranę na mojej nodze.” Jeżeli ktoś ma radosne wiadomości albo chce dać specjalne zawiadomienie, on natychmiast woła całą rodzinę: „Ojcze, matko, posłuchajcie wszyscy moich nowin.” W ten sposób dzieli się on wszystkim ze swoją rodziną. Jakiegokolwiek smutku albo radości się doświadcza, wołają innych i dzielą się z nimi.

Myślę: ‘Dlaczego mam wzywać innych? Wystarczy, jeżeli powiem Bogu.’ Jeżeli powiem Bogu, zostanę wyleczona i wyzdrowieję, jeżeli jestem chora. Jeżeli powiem Bogu, wszystkie moje problemy zostaną rozwiązane. Przez jakie smutki i radości przechodzę, wystarczy, jeżeli zawołam Boga i powiem Jemu wszystko. Swami powiedział, że to jest moją naturą. Jest to powód, dla którego wołam tylko Boga.

W każdym rozdziale tej książki Swami wyjaśnia subtelności mojego charakteru. Są to aspekty mojego charakteru, że nie jestem świadoma. Nigdy nie zapominam o Bogu nawet na chwilę. Zawsze wołam Go ‘Kanna, Kanna’ w listach, wierszach i pieśniach. Jaki jest pożytek z mówienia innym o moich uczuciach? Zatem mówię wszystko Bogu. Spójrzmy na przykład z listu, który napisałam ponad dwadzieścia pięć lat temu.

31 marzec 1981 r.

Kanna, Kanna,

Dlaczego stworzyłeś mnie tylko taką? Dzień i noc wszyscy są spokojni i spokojnie śpią. Teraz wszyscy siedzą na zewnątrz, rozmawiając, jak oni znajdują czas? Kanna, dlaczego dwadzieścia cztery godziny nie wystarczają mi? Mój stan jest najgorszy. Zrób mnie jak tych, którzy tarzają się w życiu świata, jedzą, śpią, rozmawiają; zrób mnie taką. W przeciwnym razie ujawnij Siebie mnie. Nie mogę widzieć Ciebie, ani zapomnieć! Ty lubisz innych. Czym jest to życie? Nigdy nie zapominam o Tobie nawet przez sekundę.

Tak napisałam tysiące listów i pieśni, wołając Kanna. Teraz nazywam Swamiego swoim Prabhu. Wołam Go i piszę listy. Dotychczas napisałam 18 049 listów do Niego. Nie tylko to, ale w każdej sekundzie mój umysł woła: ‘Swami, Swami, Swami’. Kiedy to wołanie zatrzyma się? Wołanie, które zaczęło się przy narodzinach, nie zatrzyma się aż do mojego ostatniego oddechu. Jest to moje stałe wołanie od urodzenia. Za to wolanie przez całe życie Swami musi zawołać mnie raz. Powiedziałam: „Nigdy nie przybędę do Ciebie bez Twojego wezwania.” Po gorzkim doświadczeniu, jakie wycierpiałam w Kodaikanal, podjęłam nowe postanowienie: ‘Nie pojadę, aby Go widzieć, bez Jego wezwania.”

Harish, który przyjechał z Bombaju, aby mieć darszan w Kodaikanal, powiedział; „Amma, będę miał Swamiego darszan tylko wtedy, kiedy ty będziesz miała. Do tego czasu nie zobaczę Swamiego.” Harish wrócił do Mumbai, nie widząc Swamiego. SV, Nicola i Sri Latha również powiedziały, że będą miały darszanu Swamiego tylko wtedy, kiedy ja Go zobaczę. Wielbiciele z Grecji przyjeżdżają do Indii na ślub. W tamtym czasie powiedzieli, że nie odwiedzą Puttaparthi, ale poczekają na wezwanie Swamiego. Kiedy Swami powiedział o Premie, użył On tego przykładu, aby pokazać, jak Prema rozrasta się.

Swami powiedział: „Jak Prema rozrasta się? Powiedziałaś Mi, że bez Mojego wezwania, nie przybędziesz. Teraz wszyscy mówią to samo. To jest Vasanthamayam. Nie ma imienia ani formy.”

Moje Uczucia wchodzą w tych, którzy są ze mną związani. Z dwóch okazji byliśmy w Puttaparthi, SV, Fred, Eddy i Yamini nie poszli na darszan. W lutym tego roku wszyscy pojechaliśmy, aby zobaczyć Swamiego w Muddenahali.

Moje Uczucia funkcjonują w każdym. Kiedy powiedziałam: „Ja nie pojadę”, oni powiedzieli, że oni także nie pojadą. Jest to Vasanthamayam. Kiedy Swami wezwie mnie, wszystko się zmieni. Kiedy Swami poprosi: „Przyjedź Vasantha”, Vasantha Yuga natychmiast się zacznie. On nie tylko woła mnie, On woła Erę Vasantha; to jest Miejsce. Wtedy Vasantha Kala zacznie się. Będzie to Pora Wiosenna. To jest Czas. Wszystkie Imiona i Formy, które się ukażą, będą tylko Vasanthą i Swamim. Działanie się rozpocznie. Jedynym Działaniem Vasanthy jest wezwanie Boga. Bóg jest Więzią mojej Siły Życia.

Medytacja

Vasantha:       Swami, nie wołałam nikogo w swoim życiu.

Swami:              Po zaślubinach, kiedy zawołałem ciebie, ty podeszłaś bliżej i rozmawiałaś ze Mną. Jest również wewnętrzne znaczenie tego. Teraz wszyscy wołają swoich mężów, nawet używając ich pierwszych imion. Wołają imię i mówią: „Przyjdź”. Ty jednak powiedziałaś: „Powinniśmy zbliżyć się do Boga i rozmawiać z Nim. On musi tylko wezwać mnie.” Teraz poprzez swoją sadhanę zawsze jesteś blisko Boga i rozmawiasz z Nim. On woła ciebie. Wszyscy wołają Boga, ale Bóg woła ciebie.

Koniec medytacji

 Moim obowiązkiem jest zbliżyć się do Boga. Jego Odpowiedzialnością jest wezwać mnie.

Swami wziął ten rozdział 19. maja 2009 r. na darszanie.

 

Wymiana Serca

12 maj 2009 r. Medytacja

Vasantha:       Moje Serce chce fizycznego związku z Tobą. Napisałam o Adi Mula i Adi Shakthi, jednak nie mogę widzieć Ciebie.

Swami:               My mamy fizyczny związek. W Puttaparthi jest on ograniczony, tutaj jest bezgraniczny. Tutaj, chociaż Wszechobecnego nie można widzieć fizycznymi oczami, jest więcej korzyści. Czynności wykonywane przez Fizyczną Formę Awatara, widziane są oczami; szpitale, szkoły, projekt wody – wszystko jest na małą skalę. W Mukthi Nilayam jest więcej. Tutaj, będąc w fizycznym ciele, jesteś w stanie wyciągać ze Mnie w pełni, Adi Mulam. Ty ciągniesz Pierwotny Byt tutaj w pełni. Nowe Stworzenie przybywa wskutek Naszego Związku.

Vasantha:        Swami, chcę widzieć Ciebie, nie mogę tego już dłużej znieść.

Swami:              Ja zawsze jestem z tobą. Moje Serce jest w tobie, a twoje Serce jest we Mnie. W przeciwnym razie nie przetrwalibyśmy. Kiedy Rama i Sita zobaczyli się po raz pierwszy, Ich Serca wymieniły się. Tak samo często przychodziłem do domu twojego ojca. Zobaczyłem ciebie po raz pierwszy, kiedy przyjechałaś do domu ze szkoły na wakacje. Ty również zobaczyłaś Mnie. Nasze Serca wymieniły się w tamtej chwili. Gdyby to się nie zdarzyło, nie bylibyśmy w stanie wytrać w Ciele.

Koniec medytacji

KIEDY RAMA SZEDŁ ULICAMI MITHILI ze Swoim bratem Lakasmana, zobaczył Matkę Sitę, wyglądającą przez okno na ulicę. W tej samej chwili Rama spojrzał na Sitę, Ona zobaczyła Ramę. Gdy pojrzeli na siebie, Ich Serca wymieniły się. Oznaczało to, że jeśli nawet demon Ravana porwał Sitę, zarówno Ona, jak i Rama byli w stanie wytrwać z powodu odseparowania. Swami porównał to do Naszego życia.

Kiedy uczyłam się w szkole, Ten, którego później poślubiłam, wykonywał dużo działań służebnych i śpiewał bhadżany z moim ojcem. W ostatnim roku nauki w szkole, kiedy przyjechałam do domu na wakacje, On rozmawiał z moim ojcem. Był to pierwszy raz, kiedy zobaczyłam Go i On mnie zobaczył. Swami powiedział, że w tamtym czasie nasze Serca wymieniły się. Dlatego przetrwaliśmy przez te wszystkie lata w Ciele. Możecie pomyśleć: ‘Czy Siła Życia nie pozostanie, jeżeli jest separacja?’ To nie jest odseparowanie dwojga ludzi. Nasze odseparowanie jest dla Zadania Awatara. Odseparowanie i związek zwyczajnych ludzi jest normalny.

Napisałam w poprzednim rozdziale o wielkości Premy, która istnieje między Swami a mną. Jaka ogromna musi to być Miłość, skoro zmienia samą Erę?! Jeżeli jest w stanie zmienić Erę, jak ogromne musi być Uczucie Odseparowania? Siła Życia, która płynie w Tych Ciałach nie mogłaby znieść Uczuć Odseparowania. Cierpienie wydrenowałoby Siłę Życia z Ciała. Dlaczego Siła Życia nie opuściła Naszych Ciał? Ponieważ wymieniliśmy się Naszymi Sercami.

Jest wiara we mnie, że pewnego dnia My będziemy razem. Z tą wiarą, Jego Serce pociesza mnie z wnętrza. Moje Serce funkcjonuje w Swamim, pocieszając Go. Ekspansja Premy przybywa jako Sathya Yuga. Jeżeli Prema rozrasta się tak bardzo, czy nie powinno być ceny, aby za nią zapłacić? Cena, jaką płacimy, to są Nasze Uczucia Odseparowania. Jest to zakres cierpienia, jakiego doświadczamy. Tylko wtedy może Prema jaka jest, rozrosnąć się jako Nowa Era. W tym czasie intelekt człowieka nie może tego ogarnąć. W przyszłości uczeni przybędą i dopiero wtedy będą w stanie zrozumieć.

Swami jest w Fizycznej Formie w Puttaparthi. Chociaż można Go widzieć fizycznymi oczami, jest to ograniczone. Projekt wody, instytucje edukacyjne, szpitale widać na zewnątrz. Ktokolwiek wezwie Swamiego skądkolwiek na świecie, niechaj to będzie zakątek albo szpara, Swami przybywa i pomaga im. To widać na zewnątrz. Choroby zostają wyleczone, problemy są rozwiązane; tysiące przykładów jest zarejestrowanych w niezliczonych książkach. Jednak tutaj, w Mukthi Nilayam, Swamiego nie zobaczy się fizycznymi oczami. On jest w Swoim Boskim Ciele. Boskiego Ciała nie można zobaczyć fizycznymi oczami. Można tylko percypować oczami Mądrości, oczami Uczuć i oczami Premy. Jestem tutaj w ciele fizycznym i jestem w stanie ciągnąć Pierwotną Duszę, Adi Mulam.

W Prashanthi Nilayam Awatar ma pewne ograniczenia. Jego szpitale, szkoły, instytucje edukacyjne i projekty wody widać na zewnątrz, na małą skalę. Tutaj wszystko jest na ogromną skalę, co jest dla zamknięcia rachunków karmicznych. Swami ukazuje się fizycznie w wielu miejscach, rozwiązuje problemy i leczy choroby. Są to tylko czasowe środki zaradcze. Gdzie jest stałe rozwiązanie? Dzieje się to tylko tutaj, w Mukthi Nilayam. Karmiczne rachunki wszystkich na świecie są zamykane i obdarza się Powszechnym Wyzwoleniem. Zmiany, które dzieją się tutaj są poprzez Nasz Związek w Boskim Ciele.

Ponieważ Swami obecny jest w Puttaparthi w Fizycznej Formie, świat odnosi korzyść na poziomie fizycznym; wszystko widać na zewnątrz. Zmiany, które dokonują się stąd są poprzez Nasze Uczucia. Dzieją się one poprzez moje łzy i tęsknotę. Moje Uczucia wylewają się, a Jego Uczucia przybierają formę odpowiedzi na moje pytania. Piszę o tych Uczuciach w formie książek. Uczucia te zmieniają świat poprzez Stupę. Dlatego tu nie zebrał się tłum jak w innych aszramach. Tu nie ma innych działań. Dziesięć osób, które są tutaj, wystarczy. One dzielą się tym samym umysłem. Piszę, potem jest to tłumaczone, wchodzi do komputera i dostaje formę książki. Dziesięciu, którzy są tutaj, wystarczy, aby wykonywać to zadanie. Potrzeba wielu tysięcy ludzi do mnóstwa czynności na zewnątrz. Dla Uczuć dziesięć osób wystarczy. Są również osoby o podobnych umysłach w różnych miejscach w Indiach i na świecie: w Coimbatore, Pune, Australii, Bombaju, Polsce i Grecji.

Wcześniej Swami powiedział, że chociaż Rama urodził się w Ayodhya, związany On jest z Lanką. Kryszna urodził się w Mathura, ale Kurukshetra jest z Nim związana. Są to miejsca, gdzie Zadanie Awatara odbywa się. Tak samo, chociaż Swami urodził się w Puttaparthi, Mukthi Nilayam związany jest z Nim. Tysiące ludzi zostały zabite na polu bitwy w Lance i Kurukshetra. Tutaj Uczucia transformują wszystkich. Do tego Dwoje wystarczy. Swamiego Uczucia i moje Uczucia. Moje fizyczne ciało jest tutaj, ale wewnątrz są tylko Uczucia Swamiego. To przybiera formę książek. Jest to Ustanowienie Premy.

Swami dał wiadomość przed kilkoma miesiącami…

„Jest to podróż z Ziemi do Nieba..Nie, nie. Jest to wysiłek Premy, aby przynieść Niebo na Ziemię. Ta Prema wypełniła Sai, który urodził się w Premie, jest pielęgnowany przez Premę, żyje w Premie, obdarza bogactwem Premy jako dziedzictwem Ucieleśnienia Premy. Ja jestem związany Premą Vasanthy, która czci Mnie Premą, z Sercem wypełnionym Premą. Ta Vasantha, która stoi z Premą jako swoją Formą teraz, była Moją Formą Premy za Awatara Kryszny.

Powodem tych Prema Murties, aby żyły odseparowane za Awatara Kryszny, jest to, aby mogli się Oni dzielić Swoją Premą za Awatara Sai.

Ja jestem Tym w Imieniu i Formie Vasantha w pobliżu Madurai Meenakshi. Ja wypełniam świat Światłem Premy, odciągając całkowitą ciemność ignorancji; stwarzając formę dla Premy, którą się stałem. To wypełni Uniwersum Premą i Shanthi.

Każda sylaba wypowiadana przez tamte usta, nie jest tamtego ciała. Są to Słowa Mieszkańca, Prematmy w tamtym ciele. Nie ma różnicy między Prematmą i Prema Murthy.

Każdy list, który zostaje wysłany przez tę formę oświeci świat najpełniej Pełnią Najwyższego Światła. To pisanie Premy rozprzestrzeni niewymierną Miłość, Spokój i Pomyślność na świecie. Ja Sam ujawniłem się jako Sai Saraswathi tutaj, aby objaśnić Głębsze Sekrety tekstów Wedanty o Kosmosie i Sutrach, śpiewanych przez Brahmę, Eshwarę i Naradę. Wszystko, co wychodzi z tamtych ust, to tylko Ja.”

Poprzez tę wiadomość Swami wyraźnie ujawnia, że tylko moje listy obdarzają świat spokojem i pomyślnością. Jest to Zadanie Awataryczne. On jest tutaj. Świat ulega transformacji poprzez Nasze Uczucia. Dlatego sekrety Sutr i wiersze przybierają formę książek Mądrości.

Moim obowiązkiem jest pisać Jnana Sutry. Jego Odpowiedzialnością jest dzielić się nimi ze wszystkimi.

Sari

13 maj 2009 r. Medytacja

Swami:            Dlaczego przestałaś nosić kosztowne sari i biżuterię? Dlaczego podjęłaś wiele postanowień?

Vasantha:      Myślałam, że jest to konieczne dla mojej sadhany. Chciałam kontrolować siebie. Robiłam wszystko, aby osiągnąć Boga.

Swami:               Kiedy robiłaś to dla Boga, podjąłem postanowienie. Kiedy zstąpimy znowu, kupię każde sari i każdą biżuterię dla ciebie. Widzisz tę szafkę pełną sari, wszystkie je kupię dla ciebie. To, czego wyrzeka się dla Boga, wraca wielokrotnie. Dla kogo wyrzekłaś się wszystkiego? Dla Mnie. Zatem zdecydowałem tamtego dnia, że kupię tobie, kiedy przybędziemy znowu.

Vasantha:       Swami, mój Prabhu, co Ty mówisz?

Swami:             Jakże dużo wycierpiałaś. Spłacę tobie za wszystko, co wycierpiałaś. Dam tobie wszystkie klejnoty. Wyrzekłaś się wszystkiego, aby Mnie osiągnąć. Z powodu twojego poświęcenia teraz wszyscy dają tobie sari. Prawdę mówiąc, to Ja daję wszystko.

Koniec medytacji

KIEDY OSTATNIE DZIECKO – MANIVANNAN URODZIŁ SIĘ, podjęłam wiele postanowień. Jednym było, aby nie nosić kosztownych sari ani biżuterii. Nosiłam tylko zwykły łańcuszek i sari, które nie kosztowało więcej niż trzydzieści rupii.

Od urodzenia aż do zaślubin nosiłam tylko ubiory z khadi. Widząc mój ubiór z szorstkiego khadi, dzieci wyśmiewały się ze mnie w szkole. Wylałam wiele łez. Wszystkie inne dzieci nosiły różnego rodzaju ubiory. Dopiero w dniu zaślubin jedwabne sari dotknęło mojego ciała po raz pierwszy. Byłam bardzo szczęśliwa tamtego dnia. Przez sześć lat nosiłam wiele różnych jedwabnych sari. Byłam bardzo szczęśliwa. Kompleks niższości, który rozwinął się w szkole, opuścił mnie.

Kiedy Boskość Swamiego odeszła, odnowiłam poszukiwania Boga. Podjęłam w tym czasie wiele postanowień, a jednym z nich było, że będę nosiła tylko sari za trzydzieści rupii. Mój Mąż i ja chodziliśmy do wielu sklepów, pytając o sari za 30 rupii. Po kilku latach Mąż odmówił chodzenia ze mną na zakupy. To On pytał o sari za trzydzieści rupii. Powiedział On Swojej kuzynce: „Weź swoją szwagierkę”. Ona zabrała mnie do wielu sklepów. Po dwóch latach powiedziała: „Jest mi trudno prosić o sari za trzydzieści rupii. Wszyscy właściciele sklepów patrzeli na nas dziwnie.” Ona była studentką college`u. Wtedy przestałam chodzić na zakupy. Niektórzy kupcy przyjeżdżali do naszej wsi na rowerze i kupowałam sari od nich. Moja córka, Kaveri, która uczyła się w Virudhunagar, miała przyjaciółkę, której rodzice sprzedawali sari ze swojego domu. Kiedyś przywieźli stertę sari do naszej wsi. Po sprzedaniu kilku, pozostałe trzymali w naszym domu. Przyjeżdżali co tydzień i sprzedawali sari. To w tamtym czasie byłam w stanie kupować sari za trzydzieści rupii od nich. Kiedy przestałam chodzić do sklepów, sklepy przyszły do naszego domu! Kaveri studiowała w college`u w Madurai. Ustaliłyśmy, że już nie można kupić sari za trzydzieści rupii! Podnieśli cenę. Ponieważ koszty życia wzrosły, z trzydziestu rupii zrobiło się teraz kilkaset rupii.

Zawsze jeździłam z Kaveri, aby kupować jej sari. W tamtym czasie kupiłam również kilka sari za 100 rupii dla siebie. Kiedy moja pierwsza książka została wydana, dużo ludzi przyjechało do Vadakkampatti, aby mnie zobaczyć. Pierwszą wielbicielką, która dała mi sari, była Kanchana z Erode; potem byli inni. Po tym, kiedy przyjechaliśmy do Aszramu, przybyło wiele sari. Jak zaczął się ten zwyczaj dawania sari? Nie wiem. Ci, którzy przyjeżdżają tutaj, niezależnie czy indywidualnie czy z rodziną, nie mają ze sobą żadnego związku. Jednak wszyscy wiedzą. Nie ma znaczenia, czy są z miast czy ze wsi, wszyscy przywożą sari. To nie jest duży Aszram. Nigdzie nie mamy filii. Tu nie ma zasad, które wymagałyby, aby ludzi przywozili cokolwiek. Nie wiem, dlaczego i jak oni przywożą sari. Jednak przez ostatnich dziesięć lat to się dzieje.

Na przestrzeni ostatnich dziesięciu lat przybyło tysiące sari. Rozdaję je i daję je wszystkim, którzy przyjeżdżają. Gdybym je wszystkie trzymała, Aszram byłby pełen sari! Dopiero teraz Swami podał powód. Kiedy wyrzekamy się wszystkiego dla Boga, wszystko do nas wraca zwielokrotnione. Wykonywałam sadhanę całym sercem, aby osiągnąć Boga. Aby osiągnąć ten cel, postawiłam sobie wiele warunków. Ponieważ wyrzekłam się wszystkiego w młodym wieku, Swami teraz przysyła mi wszystko poprzez innych.

Kiedy Swami i ja przybędziemy znowu za czasów Awatara Prema Sai, On będzie kupował mi każde sari i każdą biżuterię. Swami ujawnia teraz, jakie sari da mi On, kiedy będę Premą w następnych narodzinach. Tęskniłam za chociaż jednym sari z Ręki Swamiego. Ile tysięcy dał On innym? Teraz wszystko zdarzy się odpowiednio.

13 maj 2009 r. Medytacja

Vasantha:       Swami, powiedz mi więcej o sari.

Swami:              Po zaślubinach nosiłaś dużo różnych, pięknych sari. Dlaczego przestałaś po sześciu latach?

Vasantha:        Wyrzekłam się wszystkiego i zaczęłam szukać Boga.

Swami:               Przed zaślubinami nosiłaś szorstkie ubiory khadi. Po sześciu latach małżeństwa znowu wybrałaś, aby nosić prosty ubiór. Kiedy mieszkałaś z Bogiem, radowałaś się wszystkim przez sześć lat, a potem przestałaś. Jest to powód, dla którego będę kupował każde sari dla ciebie.

Vasantha:     Swami, w przyszłości Prema Sai da wszystko Premie, a co teraz dla Vasanthy? Nie dajesz mi niczego.

Swami:             Po tym, kiedy ujawnię kim jesteś, dam tobie wiele sari. Zobacz jak pełno sari jest w tej szafce. W pozostałych latach te wszystkie sari będą dla ciebie.

Vasantha:        Swami, co to jest? Czy to prawda?

Swami:             Tak, wszystko jest Prawdą. Dam je tobie. To nie są sari takie, jakie rozdaję wszystkim. One są specjalnie dla ciebie.

Vasantha:       Kiedy przybędę do Ciebie, dam Tobie te wszystkie klejnoty.

Swami:            W tamtym czasie dam tobie nowe klejnoty. Jakże bardzo tęskniłaś za jednym sari z Mojej Ręki. Dam tobie wszystko.

Vasantha:      Swami, czy mam napisać o tym? Boję się.

Swami:             Pisz. Wszystko jest Prawdą. Jak to może się nie zdarzyć? Dam wszystko.

Koniec medytacji

OD URODZENIA NOSIŁAM TYLKO SZORSTKIE UBIORY KHADI. Kiedy pojechałam do szkoły, wszystkie dzieci dokuczały mi. Po zaślubinach, nosiłam wiele pięknych sari. Po sześciu latach znowu nosiłam proste sari. Przez sześć lat żyłam z Bogiem, z radością nosiłam różne sari i klejnoty. Kiedy Boskość Swamiego odeszła i odseparowała się ode mnie, wyrzekłam się wszystkiego i zaczęłam szukać Boga. Ponieważ wyrzekłam się wszystkiego dla Boga, Swami kupi każde sari dla mnie w czasach Awatara Prema Sai, aby spłacić mi ten dług. Teraz nie mam żadnych pragnień. W przyszłości również, jako Prema, nie będę miała pragnień. Nie będę chodziła tu i tam, aby kupić sari i klejnoty. Swami kupi dla mnie wszystko, zgodnie z Jego pragnieniem.

Swami powiedział, że po tym, kiedy On ujawni światu, kim jestem, da mi wiele sari. Teraz Swami rozdaje sari w dni świąteczne oraz grupom, które przybywają, aby Go ujrzeć. On rozdał wiele tysięcy sari. One pochodzą z różnych fabryk tkackich. Swami powiedział, że On da mi specjalne sari.

Swami poprosił mnie, abym zrobiła i nosiła klejnoty na różnego rodzaju wyrobach jubilerskich takich, jak: bransoletki, pierścienie, kolczyki i wisiorki. Każdy klejnot reprezentuje Dziewięć Planet. Noszę je, aby kontrolować różne Planety. W czasie, kiedy Swami i ja spotkamy się, ofiaruję to wszystko Jemu. On da mi wtedy nowe klejnoty.

Moim obowiązkiem jest wyrzec się wszystkiego. Swamiego odpowiedzialnością jest dać wszystko.

Klejnoty

15 maj 2009 r. Medytacja

Vasantha:          Swami, czy mam napisać o sari i klejnotach?

Swami:                 Najpierw wyrzekłaś się sari i klejnotów. Potem wszyscy dawali tobie sari, a ty oddawałaś je innym. Kiedy poprosiłaś Mnie o pieniądze, aby kupić sari na inaugurację Stupy, dałem trzy tysiące rupii. Następnie powiedziałem o sari w kolorze papuziej zieleni, utkanej Moim Sercem. Potem dałem inne, jedwabne sari w kolorze papuziej zieleni. Po tym, gdy ujawnię, kim ty jesteś, Sam będę dawał tobie sari. Cokolwiek daję tobie, dam również Premie. Dam tobie wszystko. Porzuciłaś noszenie kosztownych sari dla Boga. Czegokolwiek wyrzekłaś się wtedy, wraca do ciebie teraz zwielokrotnione. Odrzuciłaś wszystkie Stany, które przybyły do ciebie jako owoc pokuty, mówiąc, iż to są zwykłe ‘stanowiska’. Kiedy odepchnęłaś wszystko, Moc twojej pokuty tylko wzrosła. Nawet odrzuciłaś Stan Awatara. Ponieważ wszystko odepchnęłaś, ta Moc wypełnia Przestrzeń na zewnątrz. Tak samo jest, ponieważ nie akceptujesz sari od nikogo, więcej ich przybywa. Odpychasz wszystkie Moce i dajesz innym. Kiedy zstąpimy znowu, Sam Bóg będzie kupował tobie wszystko.

Koniec medytacji

BĘDĄC W WIEKU DWUDZIESTU JEDEN LAT, WYRZEKŁAM SIĘ wszystkich kosztownych sari i klejnotów. Przez wiele lat prosiłam Swamiego, aby dał mi jedno sari Swoją Własną Ręką; ale On nie dał. Ponownie prosiłam Go, aby dał mi sari na inaugurację Stupy. Powiedziałam, że nie chcę zwyczajnego sari z przędzalni. Powiedział On, że On da. Swami powiedział, że sari będzie w kolorze niebieskiego nieba, z obramowaniem w kolorze kasztanowym i z wzorami gwiazd. Powiedziałam, że nie chcę, aby sari ukazało się tutaj za pomocą cudu. Wtenczas Swami dał 3000 rupii wielbicielce dla mnie i powiedział mi w medytacji: „Kup sari w Madurai, ze sklepu, który nazywa się ‘Raj Mahal’. Sari tam będzie.” Po wielu latach nie chodzenia na zakupy, pojechałam do ‘Raj Mahal’ z aszramitami. Szukaliśmy sari w sklepie. W końcu znaleźliśmy sari, dokładnie takie same, jak Swami opisał mi. Miałam na sobie to sari na inaugurację Stupy Mukthi w 2006 r.

W maju 2007 r.  w trakcie pisania „Shiva Shakthi Principle” („Zasada Shiva Shakthi” – tłum.) byłam w Puttaparthi. W tamtym czasie Swami powiedział mi o sari w kolorze papuziej zieleni i obramowaniu kasztanowym oraz deseniu w pawie. Powiedział, że to sari utkane było Jego Uczuciami. Sari znaleziono i kupiono w Puttaparthi i miałam je na sobie w dniu Naszych Zaślubin. Dwa lata później, Swami dał inne, jedwabne sari w kolorze papuziej zieleni poprzez innego wielbiciela. On kupi te wszystkie sari dla Premy za czasów następnego Awatara. Swami pokazał to wszystko w medytacji. Napisałam o tym w książce „Man`s Cosmic Form Prema Avatar” („Kosmiczna Forma Człowieka, Awatar Prema”, cz. 4 – tłum.). O cokolwiek On prosi, abym kupiła teraz, kupi dla Premy w przyszłości. Swami pokazał szafkę pełną sari w domu Prema Sai. On da mi sari z tej szafki za przyszłego Awatara. Są to odpowiedzi na moje uczucia i przybędą one jako odbicie, reakcja i odzwierciedlenie.

Medytacja

Vasantha:       Swami, czy mam napisać o tym wszystkim?

Swami:             Pisz. Cokolwiek piszesz, jest Prawdą. Wcześniej wyrzekłaś się wszystkich klejnotów, ale nosiłaś naszyjnik, kiedy miałaś uczestniczyć w uroczystości. Lubiłaś ten naszyjnik bardzo. Dam go tobie również. Przyjdź, pójdźmy. Pokażę tobie.

Wizja

…Swami i ja rozmawiamy. Ukazuje się Dewa i kłania się Swamiemu, daje Jemu pudełko, a następnie znika. Swami otwiera pudełko. W środku jest naszyjnik. Nakłada mi On go na szyję. Są także bransoletki. Nakłada mi On je na ręce i mówi: „Teraz jestem sprzedawcą bransoletek, nałożyłem bransoletki na ręce Radha Devi!” Oboje śmiejemy się. Następnie bierze On klejnoty Dziewięciu Planet, które nakładam i daje mi nowe ozdoby.

Koniec medytacji

KIEDY SWAMI WEZWIE MNIE, OFIARUJĘ JEMU DZIEWIĘĆ SZTUK KLEJNOTÓW, symbolizujących Dziewięć Planet. Dopiero wtedy wszystko się zdarzy. Dewy odeślą klejnoty z powrotem do Dziewięciu Planet. W czasach Awatara Prema Sai w dniu przed zaślubinami przybędzie Dewa i da Rajy pierścień Ramy. Kiedy Raja włoży pierścień na Palec, przypomni On sobie, kim jest. Będzie wiedział, że jest On Rama, Kryszna, Sathya Sai i że jest Awatarem Prema Sai. Do tego momentu On nie będzie wiedział, kim naprawdę jest.

Sathya Sai ujawnił światu, kim On jest, będąc w wieku 14. lat. Prema Sai dowie się, kim On jest dzień przed Swoimi Zaślubinami. Tak samo Swami ujawni światu, kim Ja jestem, kiedy nałoży On na mnie nowe klejnoty. Klejnoty przybędą z Niebios i kiedy je nałożę, będę wiedziała, kim jestem. W tym czasie moje ‘Ja’ wróci do mnie. Chociaż wiem, kim jestem, zawsze płaczę, odseparowana od Swamiego. Kiedy zbliżę się do Niego, będę nosiła klejnoty, które On daje. Kiedy ubiorę specjalne sari, które On da, ‘Ja’ będzie funkcjonowało we mnie. We wcześniejszym czasie Kryszna przybył w Formie Sprzedawcy Bransoletek, a Radha jako zwyczajna Kobieta. Sprzedawca Bransoletek nałożył jedną bransoletkę na rękę Dziewczyny. Poprzez tę czynność ujawnili Oni dla Uthalaka, kim Oni są. Kiedy teraz Swami nałoży bransoletki na moją rękę, przypomni mi się tamto zdarzenie i powie, żartując: „Teraz jestem Sprzedawcą Bransoletek, który nakłada bransoletki na ręce Radha Dewi.” To również zdarzy się w czasach Awatara Prema Sai. Każde zdarzenie, które miało miejsce w przeszłości, dzieje się w teraźniejszości i zdarzy się w przyszłości. Zdarzy się ono w każdym przedziale czasu. Poprzez tę czynność Swami ujawnia i dowodzi, że jesteśmy ponad Czasem.

Chciałam napisać list do Swamiego o tym, ale Swami powiedział: „Dlaczego prosisz o dowód, pisząc list? Cokolwiek mówię, pisz. Wszystko jest Prawdą.”

Odpowiedziałam: „Dobrze, Swami, jeżeli nie weźmiesz listu, pobłogosław go. To mi wystarczy.” Poprosiłam Yamini, aby napisała list dla Swamiego o sari i bransoletkach.

W dniu 14. maja 2009 r. Swami zobaczył list i pobłogosławił go wiele razy. Powiedziałam, że to wystarczy. Po Arathi Swami obrócił się w stronę pań i uniósł Obie Ręce w błogosławieństwie.

Yamini powiedziała: „Obecnie Swami nie błogosławi Dwoma Rękami. Nie było także specjalnych grup ani programów; wszyscy byli zdziwieni. Jednakże my wiedzieliśmy, dlaczego, byliśmy więc bardzo zadowoleni. Swami powiedział: „Nie wziąłem listu, ale zamiast tego pobłogosławiłem.”

Po otrzymaniu błogosławieństwa Swamiego w dniu 14. maja, zaczęłam pisać rozdział.

18 maj 2009 r. Medytacja

Vasantha:       Swami, piszę o klejnotach, proszę, powiedz coś.

Swami:              Prosiłem ciebie, abyś nosiła dziewięć klejnotów w różnych wyrobach jubilerskich po to, aby kontrolować Dziewięć Planet. Karma wszystkich zgodna jest z Dziewięcioma Planetami. Ty niesiesz Karmę całego świata, nosząc dziewięć klejnotów. Kiedy zbliżysz się do Mnie, zdejmiesz klejnoty, a Ja dam tobie prawdziwe ozdoby, Klejnoty Mahalashmi.

Vasantha:        Co Ty mówisz, Swami?

Swami:              Dewy przyniosą je. Wszystkie te Ozdoby należą do ciebie.

Vasantha:         Swami, czy mam o tym napisać?

Swami:               Tak, tak, pisz. Twoje ciało cierpi z powodu wpływu Dziewięciu Planet.

Koniec medytacji

WSZYSCY NA ŚWIECIE BIORĄ NARODZINY ZGODNIE ZE SWOJĄ KARMĄ. Horoskop pisze się zgodnie z czasem narodzin i gwiazdą urodzeniową. Ujawnia on, jak Dziewięć Planet funkcjonuje w życiu danej osoby. Astrolog oblicza i pisze horoskop. Ustala, która Planeta ma największy wpływ na życie osoby i mówi, jaki klejnot nosić, aby zmniejszyć te wpływy.

Ponieważ poprosiłam o Powszechne Wyzwolenie, niosę Karmę świata. Swami powiedział mi, abym nosiła klejnoty, reprezentujące Dziewięć Planet, w dziewięciu różnych wyrobach jubilerskich. Poprzez to niosę Karmę świata. Nosiłam to stale, bez przerwy. Kiedy ofiaruję je wszystkie Swamiemu, wtedy da mi On nowe Ozdoby. Są to Ozdoby Mahalakshmi. Dewa przyniesie je z Niebios. Kiedy je nałożę, wszelkie cierpienie mojego ciała zniknie. W odczycie mojego Nadi (Liść Palmowy – tłum.) Mędrzec Suka mówi: „Twoje ciało cierpi tak bardzo, ponieważ nosisz Karmę świata. To nie jest wskutek żadnej choroby.” Każdy Nadi mówi to samo. Teraz Karma świata skończyła się. Świat jest gotowy do Powszechnego Wyzwolenia.

Moim obowiązkiem jest nieść wpływy Dziewięciu Planet. Jego odpowiedzialnością jest wziąć je ode mnie.

Swami wziął ten rozdział 26. maja 2009 r. na popołudniowym darszanie.

 

Mangala Sutra

Podczas medytacji 14. maja 2009 r. przybył Dewa i dał Swamiemu piękne pudełko klejnotów. Swami otworzył pudełko i pokazał mi klejnoty. Ofiarowałam Swamiemu wszystkie klejnoty, które miałam na sobie, a On wyjął z pudełka różne Ozdoby i włożył je na mnie. Po czym usunął On moją Mangala Sutrę i zawiązał na mnie nową. Byłam bardzo zdziwiona i zapytałam:

Vasantha:       Swami, co to jest? Powiedziałeś, że tylko na koniec zawiążesz Mahalakshmi Mangala Sutrę?

Swami:             Jest to dla Ciał Naszej Ostatecznej Siedziby, to jest dla Naszych Boskich Ciał, kiedy Nasza Zadanie zakończy się.

Vasantha:      Teraz rozumiem, Swami. Jak to napiszę? Nie wziąłeś listu.

Swami:             Pisz. Cokolwiek piszesz, jest Prawdą.

Koniec medytacji

NIE MOGŁAM ZNIEŚĆ TEGO, CO SWAMI POWIEDZIAŁ MI. Nie powiedziałam nikomu. W domu Rao piszą codziennie Myśl Dnia na białej desce. Tamtego, szczególnego dnia, wykorzystali oni część przesłania, które Swami przysłał mi.

Przedtem przybyliśmy jako Radha i Kryszna.

Teraz przybyliśmy w Tych Formach

Aby dzielić się Naszą Premą ze wszystkimi.

Myślałam, że jest do dobry dowód na to, co Swami pokazał i powiedział dzisiaj w medytacji. Wciąż jednak bałam się napisać o Mangala Sutrze. Swami prosił mnie stale, abym napisała. W dniu 17. maja zadzwoniłam do Yamini i poprosiłam ją, aby napisała list dla Swamiego o Mangala Sutrze, żeby pobłogosławił. Yamini napisała list i Swami pobłogosławił go trzy razy w unikatowy sposób. Po Arathi, kiedy Swami wracał do Swojego Domu, Yamini podniosła rękę, pokazując list. Swami uniósł Obie Swoje Ręce w odpowiedzi i pobłogosławił list.

18 maj 2009 r. Medytacja

Vasantha:       Swami, wczoraj pobłogosławiłeś list o Mangala Sutrze. Dasz mi Mangala Sutrę?

Swami:              Na pewno. Dam Swoimi własnymi Rękami. Nałożę Ozdoby i Mangala Sutrę. Jest to oddech życia książki. Bóg może poślubić tylko Swoją Małżonkę. Małżonka Boga może poślubić tylko Boga. Przybyliśmy, aby to pokazać.

Vasantha:         Swami, jaka jest to Mangalya?

Swami:               Pokazuje Uczucia. Ty prowadziłaś przykładne życie, ukazując wagę Mangala Sutry dla życia n na Ziemi. Pokazuje to twoją Czystość.

Vasantha:        Napisałam, że kiedy dasz Mangala Sutrę, ‘ja’ przybędzie do mnie.

Swami:              ‘ja’ znaczy ego. Ty zawsze mówisz: „Ja nie jestem, ja nie jestem” Ty nie masz ego. Pokazujesz, jak ktoś bez ego funkcjonuje na świecie. Ponieważ narodziłaś się ze Mnie, nie masz oddzielnego ‘ja’, jest to prawdziwe ‘Ja’. Kim jesteś? Ty jesteś Moją Shakthi. Kiedy ‘Ja’ przybędzie do ciebie, Rządząca Moc i Kontrolująca Moc zaczną funkcjonować w tobie.

Koniec medytacji

KIEDY NASZE ZADANIE ZAKOŃCZY SIĘ, SWAMI DA MANGALA SUTRĘ. Kiedy Swami wezwie mnie, nasze Zadanie będzie zakończone. Swamiego Awataryczna Misja to są moje łzy, tęsknota i Uczucia Odseparowania. Poprzez te Uczucia usuwane są złe wibracje ze świata. Następnie świat jest wypełniany czystymi wibracjami i będzie przetransformowany. O czymkolwiek Swami i ja rozmawiamy tutaj, staje się wibracjami, które wysyłane są przez Stupę, zmieniając świat.

Tak, Swami jest tutaj. Jednak bardzo się boję pisać o Mangalyi.

W książce „Last 7 Days of God” („Ostatnich 7 Dni Boga” – tłum.) napisałam, jak Swami wiąże Mangala Sutrę na mnie, zanim wejdę do Jego Domu na ostatnich pięć dni i będę przebywała z Nim. Chciałam tej pieczęci, że jestem Jego Żoną przed wejściem do Jego Domu. Dlatego Swami powiedział: „Ty żyjesz przykładnym życiem, pokazując doniosłość Mangala Sutry na Ziemi.” On jest Bogiem, On jest Bogiem. Czy zwykła kobieta może żyć z Bogiem w tym samym Domu? Boję się świata i tych, którzy tworzą opowieści swoją wyobraźnią. Boję się. Możecie pomyśleć: ‘Kto może takim być?’

Tylko Boga Shakthi może przebywać z Bogiem.

Chociaż Swami zaakceptował pierwszy egzemplarz książki „Ostatnich 7 Dni Boga” na darszanie, powiedziano mi, abym ponownie nie wchodziła do Prashanthi Nilayam. Pewien mężczyzna zapytał: „Jak ona może pisać, że Swami zawiązał Mangala Sutrę?” Mówię: ‘Och, proszę pana, czy pan myśli, że ktoś zwyczajny może tak pisać? Gdyby ktoś napisał, czy Swami zaakceptowałby to? Kto może napisać o Swamiego ostatnich siedmiu dniach na Ziemi?’ Jeżeli masz wątpliwości, zapytaj bezpośrednio Swamiego. Zamiast tak postąpić, uciekasz się do tego, aby grozić innym i mnie. Czy myślisz, że Prawda stanie się nieprawdą z powodu twoich czynności?

Wszystko to ujawnia wysokość mojej Czystości. Chociaż My jesteśmy ‘Bogiem i Jego Małżonką’, przybyliśmy na Ziemię. Kultura Bharathu wskazuje, iż wadą jest, jeżeli mężczyzna i kobieta rozmawiają na ulicy. Bóg również musi stosować się do tej zasady. Dlatego poprosiłam Swamiego o Mangala Sutrę zgodnie z Pismami Świętymi, zgodnie z prawem i stałam się Jego Żoną. Poprosiłam Go, aby pokazał światu, kim My jesteśmy, zanim odejdziemy do Naszej Siedziby. Oto jak podtrzymuję i ochraniam swoją Czystość.

Swami powiedział: „Jeżeli ona pomyśli o czymś innym niż o Bogu, jej Czystość jest utracona. Jeżeli wiatr dotknie jej, jej Czystość jest utracona. To jest jej płacz.” Swami powiedział to, aby ujawnić Stan mojej Czystości. Zstąpiłam na Ziemię, aby pokazać na przykładzie swojego życia doniosłość Mangala Sutry.

Przyjrzyjmy się teraz ‘ja’. Urodziłam się bezpośrednio ze Swamiego, nie mam więc oddzielnego ‘ja’ w sobie. Jeżeli nie ma ‘ja’ we mnie, nie mogę zrobić niczego. To ciało może przetrwać tylko, jeżeli ‘ja’ jest obecne. Jednak nie mam nawet najmniejszego śladu ego. Spójrzmy bardziej szczegółowo na ‘ja’.

Pierwszym uczuciem, które powstaje u noworodka, jest głód. W moim przypadku nie ma tego uczucia. Nie mam go teraz również. W moim dzieciństwie lekarze powiedzieli: „Ona nie wie, że jest głodna. Ona nie zna różnicy między głodem i bólem. Dlatego płacze.” Jest to natura będącego w stanie ‘Ja’ bez ‘ja’. Jestem w takim samym stanie od narodzin.

W 2001 r. Swami poprosił mnie, abym usunęła Mangala Sutrę, kiedy jeszcze mój Mąż żył. Zrobiłam, jak On prosił. Następnie powiedział mi On, abym nosiła wisiorek z Jego zdjęciem na nim. Czy Swami może poprosić kogokolwiek, aby to zrobił? Po czym Swami dotknął i pobłogosławił Pottu Mangalyę w Whitefield i poprosił, abym ją nosiła. Czy możliwe jest, aby ktoś to zrobił? Czy ktoś płacze jak ja? Czy ktoś, kto napisał ponad pięćdziesiąt książek trząsłby się i płakał jak ja, gdy zagrożono? Dlaczego płaczę? Chociaż jestem Shakthi Boga i udowodniłam to w ponad pięćdziesięciu książkach, ponieważ nie ma we mnie ‘ja’, wypełniona jestem strachem. Dlaczego się boję? Dlaczego płaczę? Dlatego, że nie mam ‘ja’.

W wielu moich Nadis (Liście Palmowe – tłum.) mędrcy ujawniają, że jestem Shakthi Boga. Mędrcy również ujawniają w Nadi Swamiego, że ja jestem Jego Shakthi. Jednak boję się pogróżek, które otrzymuję od innych, ponieważ nie mam ‘ja’. Kiedy będę nosiła Swamiego Mangala Sutrę oraz Ozdoby, które należą do mnie, prawdziwe ‘Ja’ przybędzie do mnie. Swami powiedział, że to oznacza moją Rządzącą i Kontrolującą Moc. Teraz moje Moce wyłaniają się ze mnie i wychodzą na zewnątrz, wypełniając Przestrzeń. Oznacza to, że moje Uczucia otrzymują Kontrolującą Moc i Moc Rządzącą.

Moje Uczucia i Myśli topnieją dla Boga przez minionych 70 lat. Idą one do Stupy i wypełniają Przestrzeń. Teraz Swami fizycznie nałoży na mnie Mangala Sutrę. Uczucia te wtenczas osiągną Moc Rządzącą. Rządząca Moc przybędzie do tych Uczuć. Będą one rządziły światem. Kiedy przybędzie Kontrolująca Moc, będzie ona kontrolować moc zła na świecie.

Przez kila lat nosiłam Dziewięć Klejnotów, aby kontrolować Karmę świata. Teraz nie będzie potrzeby, aby to robić. Dziewięć Ozdób, które noszę, zdejmie Swami. Teraz Uczucia będą kontrolowały wszystko. Tutaj nie mam ‘ja’, ale to nie funkcjonuje w ciele, funkcjonuje w moich Uczuciach. Jeżeli moja Rządząca Moc i Kontrolująca Moc będą funkcjonowały w moim ciele, stanę się Bogiem. Stanę się jak Swami. Będę mogła kontrolować świat. Będę mogła rządzić światem. Ale ponieważ nie mam ‘ja’, moje Uczucia wychodzą na zewnątrz i wypełniają Przestrzeń. Ponieważ jestem tylko ‘pustym naczyniem’, Moce te łączą się w moich Uczuciach. Teraz, ktokolwiek modli się lub wzywa Boga, Rządzące Moce pomagają jemu. To ‘Ja’ bez ‘ja’, ‘puste naczynie’, Vasantha, chce tylko Boga; to wysyła całą jej Moc na zewnątrz poprzez Stupę. On jest moim Swamim, chcę tylko Jego.

20 maj 2009 r. Medytacja

Vasantha:       Swami, powiedz coś o Mangala Sutrze.

Swami:             Najpierw wyszłaś za mąż jak zwyczajna wiejska dziewczyna. Potem odeszłaś i odprawiałaś intensywną pokutę w Jaskini Shimla, zostawiając za sobą Ciało Maya. Potem Ja przybyłem do Shimli i dałem tobie Mangalyę w obecności kilku wielbicieli. Napisałaś „Sai Gita Pravachanam”, a po skończeniu dałem tobie Mangala Sutrę w Whitefield. Praktykowałaś Gitę całe życie. Pod koniec książki napisałaś wers ‘Sarvadharman Parithyajya’. Twoje życie ujawnia, jak praktykowałaś tę slokę. Poprzez zdarzenie dawania tobie Mangala Sutry w Whitefield napisałaś, kim My jesteśmy. Teraz jesteśmy w Tym Ciele, ale prawdę mówiąc, Kim My Jesteśmy? Po to dam tobie Mangala Sutrę, kiedy Nasza Misja będzie kompletna. W tamtym czasie wezwę ciebie i ujawnię światu, kim ty jesteś.

Vasantha:     Teraz rozumiem, Swami. Napiszę.

Koniec medytacji

MOJE ZAŚLUBINY ZOSTAŁY DOKONANE W VADAKKAMPATTI W ZWYCZAJNY SPOSÓB. Zaślubiny miały miejsce w maleńkiej wsi, w zakątku świata. W tamtym czasie nie dawałam temu dużego znaczenia. Dopiero teraz, po około pięćdziesięciu latach, uświadamiam sobie ich prawdziwe znaczenie. Na zewnątrz świat widzi, że jest to zwyczajne zdarzenie. Kiedy jednak spojrzy się z wnętrza, pragnienie Boga płonęło jak Ogień. Po sześciu latach małżeństwa, Nasza Boskość opuściła Dwie Formy, pozostały Dwa Ciała Maya. W tamtym czasie Swami poprosił: „Wejdź we Mnie, gdzie byłaś przed narodzinami.” Moja Boska Forma powiedziała: „Odseparowałam się od Ciebie i narodziłam się tutaj. Teraz nie wejdę w Ciebie  bez prawa i związku. Pójdę sama i będę pokutowała. Kiedy zaakceptujesz mnie jako Swoją, przybędę.” Po tym, kiedy to powiedziałam, moja Boska Forma odeszła, aby pokutować.

Na Ziemi nikt nie ma prawa, aby połączyć się w Fizycznej Formie Awatara. Potem powiedziałam, że zgodnie z zasadami, wyłożonymi w Pismach Świętych, przybędę tylko wtedy, kiedy Swami zaakceptuje mnie przed światem. Ściśle stosowałam się i praktykowałam zasady postępowania życia na tej Ziemi. Potem Swami przybył do Shimli i zawiązał Mangala Sutrę na mojej szyi; kilku było świadkami tego zdarzenia.

Moje Boskie Ciało odprawiało pokutę przez czterdzieści lat w Jaskini Shmila; Ciało Maya odprawiało pokutę Uczuć w Vadakkampatti. Jest to sadhana myślenia o Swamim przez dwadzieścia cztery godziny na dobę. Jest to stapianie się dla Boga. To w tym czasie Swami poprosił mnie, abym napisała o Gicie, wykorzystując doświadczenia swojego życia, aby wyjaśnić jej wersy. W ostatnim rozdziale książki napisałam slokę”

 

‘Sarvadharmaan parithiyajya mamekam sharanam vraja,

Ahamthvaa sarvapaapebhyo mokshyashyaami ma shuchaha”

 

 

Porzucając zależność od wszystkich obowiązków, schroń się tylko we Mnie,

Wyzwolę ciebie z wszystkich grzechów, nie martw się.

Wykorzystałam przykład o tym, jak Swami poprosił mnie, abym zdjęła Mangala Sutrę i została sanyasinem. Przez całe życie praktykowałam każde słowo Gity. Praktykowałam zacytowaną slokę, poprzez wyrzeczenie się swojej Stree Dharmy, Dharmy hinduskiej kobiety. Po 40. latach przybył owoc do mnie.

27 maj 2001 r.

Swami poprosił mnie, abym przyjechała do Brindavan w Whitefield. Tam dał On Mangala Sutrę. Poprzez to zdarzenie On ujawnił, kim My jesteśmy. Moje zaślubiny w Vadakkampatti nie były zwyczajne; były to zaślubiny z Bogiem. Pokazują one, kim My jesteśmy. Kiedy Swami wezwie mnie następnym razem, da mi On Mangala Sutrę. To pokaże wszystkim, kim naprawdę My jesteśmy; On to zrobi przed całym światem. W tamtym czasie Nasze Zadanie zostanie zakończone. Jakichkolwiek zadań podejmowałam się dla Jego Misji, wszystko teraz zostało zakończone. Swami powiedział: „Mangala Sutra jest Siłą życia tej książki.”

Bóg i Jego Małżonka przybyli tutaj, aby pokazać Swoje Uczucia. Poprzedni Awatarzy nie pokazywali Swoich Uczuć. Ustanawiali Dharmę poprzez Swoje działania. Teraz My przybyliśmy, aby ustanowić Premę. Dla Premy potrzeba Dwojga. Jest to obszar Ziemi. Tu wszystko musi się zdarzyć zgodnie z Pismami Świętymi. Jest to Święta Ziemia Bharathu, gdzie ochraniamy kulturę tego kraju. Na tej Ziemi, wymaga się Premy między mężczyzną i kobietą dla prawa związku. My przybyliśmy tutaj, aby to pokazać. Małżonka Boga nie może poślubić nikogo innego niż Boga. Swami udowodnił to, dając Mangala Sutrę na każdym etapie. Niniejsza książka stanowczo afirmuje, że jeżeli nawet jest to Bóg i Jego Małżonka, wymagana jest Mangala Sutra, aby mieć prawo do związku. Dla stwarzania Mangala Sutra i prowadzenie się w sposób prawy trzeba traktować, jako samą Siłę Życia każdego mężczyzny i kobiety. Zadaniem Awatara jest tego nauczyć.

Mężczyźni i kobiety muszą prowadzić życie zgodnie z przepisami moralnymi. Mężczyźni i kobiety muszą pozostawać czyści i zachowywać czystość w każdych okolicznościach. Przybyliśmy, aby to pokazać.

Moim obowiązkiem jest stosować się do zasad Czystości kobiety, ustanowionych przez hinduską kulturę. Jego odpowiedzialnością jest zawiązać Mangala Sutrę, zanim odejdziemy do Naszej Siedziby.

Swami wziął ten rozdział 26. maja 2009 r. na wieczornym darszanie. W tamtym czasie On również pobłogosławił Fizycznym Dotykiem sari, Mangala Sutrę, pierścienie na palce stóp, wszystkie przedmioty na 27. Maja.

W dniu 28. maja On wziął niniejszy rozdział.

 

Pismo i Mowa

Pojechałam do Coimbatore i miałam tam satsang z wielbicielami od godziny 7.30 do godziny 20.00. Był to satsang akhanda. Swami ma bhadżany akhanda, tutaj był akhanda satsang! Pokazuje to ich pragnienie Mądrości. Codziennie czytaliśmy tematy z moich nieopublikowanych książek oraz z bieżącego pisania.

Wcześniej napisałam do Kryszny dużo listów, wierszy i kontemplacji serca. Czytałam je i wyjaśniłam ich znaczenie. Czasami Jayprakash czytał fragmenty z moich nowo opublikowanych książek. W tamtym czasie wszyscy powiedzieli: „Amma, powinnaś opublikować swoje listy i kontemplacje serca jako książkę. Dopiero teraz możemy zrozumieć, jaką dużą sadhanę wykonywałaś codziennie.”

17 maj 2009 r. Medytacja

Vasantha:       Swami, jak napisałam te wszystkie wiersze?

Swami:              Czy napisałaś je dla siebie? Wołasz Boga i płaczesz za świat. Kto może robić, jak ty robisz? Przybyłem tutaj dla ciebie. Płaczesz z powodu cierpienia świata i wezwałaś Boga, aby ochraniał wszystkich. Dlatego zstąpiłem. Jest to Misja Awatara.

Vasantha:        Dobrze, Swami, czy mam napisać o tym?

Swami:               Tak, pisz o wszystkim. Napisz o swoich wierszach i listach. Jak bardzo płaczesz i tęsknisz za Bogiem. Jak wiele Uczuć? Przybyliśmy tutaj, aby pokazać Nasze Uczucia. Teraz, po wielu latach, Ja wyrażam Swoje Uczucia w wierszach dla ciebie. W czasach Awatara Prema Sai będę pisał o Swoich Uczuciach w listach. Ludzie wygłaszają mowy i piszą o „Ramayanie” i „Bhagavatham”. To mówione i pisane słowo staje się wyryte w sercach słuchającego i czytającego. Teraz przybyliśmy tutaj, aby pokazać Nasze Uczucia. Mówię tobie wszystko, a ty piszesz. Wcześniej pisałem; teraz mówię i daję dyskursy. Wcześniej ty mówiłaś, teraz piszesz. Ile łez wypłakałaś dla Mnie. Powiedziałaś: „Moim życiem jest tylko pisanie.” To ujawnia Nasze Uczucia. To te Uczucia transformują i zmieniają świat. Teraz pisz.

Koniec medytacji

PO ZAKOŃCZENIU NAUKI WYSZŁAM ZA MĄŻ. Po sześciu latach zaczęłam szukać Boga. To w tym czasie zaczęłam pisać listy, wiersze i pieśni, wylewając w nich swoje Uczucia.

Kiedy przeglądałam swoje notesy i pamiętniki, zobaczyłam, jak bardzo moje serce topniało dla Boga w każdym wierszu i liście. Poniżej jest list z 1978 r., zaadresowany do Shankaracharya z Klasztoru Kanchi, do którego pisałam w tamtym czasie. Co roku jeździliśmy do tego klasztoru i mieliśmy jego darszan.

12 lipiec 1978 r.

Jagat Guru znaczy nauczyciel Uniwersum. Ty również jesteś Guru dla mnie. Pokaż mi ścieżkę…Czas Yamy przybliża się. Ja również jestem częścią tych istot żyjących na świecie. Oznajmij, czy jestem wyjątkiem od tego albo mały Jagat Guru nie będzie stosowne dla ciebie. Proszę obdarz mnie Łaską Swoją. W starożytnych czasach niewolników nogi skuwano ciężkimi, żelaznymi łańcuchami, aby nie uciekali. Tak samo skułam Twoje nogi kajdanami swoich rąk. Dokądkolwiek idziesz, będziesz musiał mnie ciągnąć. Proszę okaż mi współczucie i obdarz Łaską Swoją. W przeciwnym razie stop serce mojego Guru. Czy nasza miniona Karma, będąca naszym wrogiem, prosiła, abyśmy pozostali w jej areszcie? Czy dlatego nie pozwalasz nam zbliżyć się?

Napisałam do niego wiele takich listów. Ale nie tylko do niego, lecz do wielu Świętych.

W innym liście napisałam do Kryszny…

31 marzec 1981 r.

Kanna, Kanna,

Dlaczego taką mnie stworzyłeś? Dzień i noc wszyscy śpią spokojnie. Gdzie oni znajdują czas na to wszystko? Dwadzieścia cztery godziny jednego dnia nie wystarczają mi. Ten stan jest dla mnie najgorszy. Zrobiłeś mnie jak ich – wiecznie tarzających się w życiu świata, jedzących, śpiących i rozmawiających o bezużytecznych sprawach. Zrób mnie taką albo pokaż mi Siebie. Czym jest to życie? Nie mogę widzieć Ciebie i nie mogę zapomnieć Ciebie. Jest to jak Trishanku Niebo! Nie mogę przekierować swojego umysłu z myśli o Tobie, nawet przez sekundę. Ci, którzy radują się spokojnym życiem, wykonywali po to sadhanę w swoich poprzednich narodzinach, prawda? Tak być musi, ponieważ nie jesteś stronniczy. Znasz Dharmę. Tylko ja jestem najgorsza z najgorszych na świecie. Jak długo jeszcze potrwa ta podróż?

Do dzisiejszego dnia mój stan pozostaje taki sam. Piszę i piszę, płaczę i tęsknię. Mam dużo notesów ze swoimi listami z 1978 r. Po napisaniu powyższego nie mogłam już pisać więcej. Zostawiłam dwie puste strony i zaczęłam następny rozdział.

23 maj 2009 r. Medytacja poranna

Vasantha:       Swami, Swami…ten Piękny Bóg jest mój, ale wyślizgnął się z moich rąk.

Swami:             Jak On może wyślizgnąć się tobie, dokąd On może pójść? Ten Bóg jest zawsze w twoich rękach. On nigdy nie może zostawić ciebie nawet na ułamek sekundy. Napisałaś przedtem, jak wszyscy znajdują czas, aby angażować się w życie świata, jedząc, rozmawiając i śpiąc i powiedziałaś: „Nie mogę żyć jak oni i nie mogę widzieć Ciebie. Czym jest to życie?” Była to twoja pełna łez tęsknota. Słuchając twojego lamentu, podjąłem decyzję. Będziesz jadła z Bogiem, będziesz rozmawiała i spała z Bogiem. Doświadczysz wszystkiego. Bóg zawsze będzie w twoich rękach. Twoje łzy nigdy nie mogą być na próżno.

Vasantha:     Swami, dlaczego doświadczać w następnych narodzinach? To jest życie zwykłego człowieka. Jakiekolwiek czynności wykonywane są w tych narodzinach, doświadczy on w następnych. Ja chcę Ciebie, ja kocham Ciebie. Czy nie doświadczę Boga, który jest przed moimi oczami? Dlaczego następne narodziny?

Swami:           My również doświadczymy teraz. Będziemy się radowali przez siedem dni teraz, tym, co będzie radością i doświadczeniem 70. lat Awatara Premy. Nie płacz.

Koniec medytacji

WSZYSCY NA ŚWIECIE ŻYJĄ SZCZĘŚLIWIE. Dlaczego ja jestem inna? Nie mogę żyć jak ludzie świata i nie mogę widzieć Boga. Cierpię między tym jednym a drugim. Nie mogę zapomnieć Boga.

Codziennie płakałam i pisałam listy do Kryszny. Zawsze myślę o Bogu, nie dotykając świata. Jak trudno jest prowadzić ten rodzaj życia. Ile łez wylałam dla Boga? Ile oceanów one wypełniły? Zatem Swami powiedział, że doświadczę na dwa sposoby za Awatara Prema. Nie mogę żyć jak ludzie świata tylko jedząc, rozmawiając i śpiąc, ani nie mogę osiągnąć Boga. Powiedziałam, że jestem jak Trishanku, złapany między Niebem a Ziemią.

Swami powiedział, że to za te uczucia za przyszłego Awatara Prema będę radowała się życiem z Bogiem…

Narodzę się z Boga,

Będę dorastała z Bogiem.

Będę bawiła się z Bogiem,

Uczyła się z Bogiem.

Będę żyła tylko dla Boga,

Będę jadła z Bogiem.

Rozmawiała z Bogiem,

Będę spała blisko Boga.

Poślubię Boga

I będę Matką Dziecka Boga.

Razem będziemy robili zakupy,

Chodzili do świątyń.

I jeździli na pielgrzymki.

Teraz cierpiałam odseparowanie od Boga przez 70 lat. Stąd też, kiedy zstąpimy znowu, spędzę 70 lat, nigdy nie separując się od Niego. Będę żyła z Bogiem i opuszczę Ziemię z Bogiem. Swami powiedział; „Zdecydowałem o tym wszystkim, kiedy płakałaś nad swoim życiem. Podjąłem decyzję, że spędzisz każdą chwilę z Bogiem”.

Bóg i Jego Małżonka przybyli tutaj, aby to pokazać.

Kiedy Swami wezwie mnie, będę przebywała z Nim przez 7 dni. Dał On tę Łaskę w odpowiedzi na siedemdziesiąt lat, które przepłakałam. W tamtym czasie doświadczę 70. lat w ciągu 7. dni. Napisałam o tym przedtem. Poprzedni Awatarzy przybyli i pokazali wszystko poprzez Swoje działanie. Swami i ja przybyliśmy, aby pokazać wszystko poprzez Uczucia. Jest to powód, dla którego każdy wiersz, każdy list pokazuje tylko moje Uczucia. Ujawniają one, jak bardzo stopniałam dla Boga i jak kontynuuję stapianie się dla Boga. Swami również pokazuje Swoje Uczucia.

Czy Rama i Kryszna przybyli, aby dawać dyskursy zwykłym ludziom tak jak Swami to robił? Swami napisał w przeszłości wiele „Vahini” na różne tematy duchowe. Teraz On tylko mówi, dając dyskursy. Te mowy opublikowane są pod tytułem „Sathya Sai Speaks” („Sathya Sai Mówi” – tłum.) i zawierają wiele tomów. Przedtem wygłaszałam mowy w wielu miejscach, które odwiedzałam. Teraz nie jestem w stanie. Tylko piszę. Piszę Sutry, różne formuły. Te mowy i pisanie zostają wyryte w sercach tych, którzy czytają i słuchają. W Puttaparthi Swami mówi. Tutaj ja piszę to, co On mówi.

Napisałam, że pisanie stało się moim życiem. Ten dziwny umysł zawsze chce pisać listy, wiersze, artykuły itd. Pomyślałam: ‘Dlaczego ten dziwny umysł chce pisać?’ Dopiero teraz Swami wyjaśnił, że pisanie i mowa są dla Zadania Awatara. Ostatnio Swami zaczął tworzyć wiersze dla mnie. Za czasów Awatara Prema On będzie pisał listy do mnie.

Moim obowiązkiem jest pisać o Uczuciach. Jego odpowiedzialnością jest sprawić, aby Uczucia funkcjonowały.

Zderzenie się Mahashakthi

W dniu 19. Maja wróciliśmy do Aszramu z Coimbatore. Zapytałam aszramitów, czy ukazała się Amritha na zdjęciu Swamiego. Powiedzieli, że nie. Kiedy wyjechaliśmy do Coimbatore w dniu 13. maja, oba zdjęcia Swamiego były pełne Amrithy. Wzięłam jedno zdjęcie, Swamiego Paduki i zaczęłam naszą podróż. Drugie zdjęcie pozostało w Aszramie. Każdego dnia Amritha ukazuje się na obu zdjęciach. Jednakże, kiedy byliśmy w Coimbatore, nie ukazała się Amritha na drugim zdjęciu.

W dniu 20. maja 2009 r. , kiedy Swami ujawnił w medytacji o Mangala Sutrze, oba zdjęcia były pełne Amrithy. Wszyscy tutaj wzięli jako prasad. Rano przyszła paczka z Yavatmal. W środku było zaproszenie na ślub i sari dla mnie. Jedno i drugie położyliśmy na Swamiego Padukach dla błogosławieństw.

Dzisiaj zrobiłam paczkę, aby wysłać do Puttaparthi dla błogosławieństw Swamiego. W środku było sari, Mangala Sutra, vibuthi i kumkum – wszystko na Nasz Dzień Zaślubin. O godzinie 15.00 moja nowa książka „Autobiography of I without i”(„Autobiografia Ja bez ja” – tłum.) przybyła. Położyłam jeden egzemplarz na Padukach Swamiego dla Jego błogosławieństw. Przyjechał Rao i dałam jemu Amrithę ze zdjęcia Swamiego. Po powrocie z Coimbatore z Rao znowu Amritha pojawiła się. Amritha lała się stale na zdjęciu cały dzień. W nocy zobaczyliśmy, że Swami napisał na nowej książce:

150 BV (połączone przez ) C

Było również mnóstwo vibuthi na książce, na Padukach Swamiego i na całym ołtarzu. Vibuthi także ukazało się na sari. Swami napisał pastą sandałową na sari:

7  S R

Kiedy B i V połączą się, przybędzie Nowe Stworzenie. Dwoje są Jednym, Purnam. Swami dał to wyjaśnienie. „Kiedy popatrzymy z jednej strony, możemy widzieć litery B i V. Kiedy odwrócimy książkę ‘do góry nogami’ B i V wyglądają jak tamilska litera dla C. jest to bardzo dziwne. Kiedy obrócimy tamilską literę, jest B i V, Baba i Vasantha. Kiedy obie połączą się, jest to Nowe Stworzenie, które symbolizuje C (Creation, Stworzenie – tłum.)

Jedwabne sari Kanchipuram, które posłałam dla błogosławieństw Swamiego, jest od wielbicielki z Singapuru. Po przeczytaniu moich książek pragnęła ona przyjechać do Aszramu. Kiedy zadzwoniła, zapytała: „Co mam kupić dla Ammy?” Eddy powiedział: „Amma niczego nie chce. Przywieź owoce i kwiaty i ofiaruj je Swamiemu. To wystarczy.” Ta dziewczyna mieszka w Auroville, Pondicherry. Kiedy przyjechała, ofiarowała owoce i kwiaty Swamiemu. Spędziła tu czas spokojnie, mając oczy zamknięte w medytacji. Pierwszego wieczoru przyniosła dwa pudełka, mówiąc; „To są małe podarki dla Ciebie, Amma.” Otworzyliśmy jedno pudełko i zobaczyliśmy jedwabne sari. W drugim pudełku była srebrna taca i dwa srebrne pojemniki – jeden z kumkum, a drugi z kurkumą. Pudełka były związane Świętą Żółtą Nicią. Powiedziała: „Amma, czytałam w Twoich książkach, że zawsze prosisz Swamiego o sari. Powiedziałaś, że Swami daje tysiące sari innym, a Tobie ani jednego. Modliłam się do Swamiego i mój wewnętrzny głos powiedział: ‘Jedź do Kanchipuram i kup jedwabne sari dla Ammy.’” Swami powiedział jej, do którego sklepu pójść i które sari kupić. Kiedy weszła do sklepu, zobaczyła zdjęcie Swamiego przy kasie.

Kiedy ustaliłam, że sari kosztowało 8 000 rupii, krzyknęłam: „Nigdy nie ubiorę tego drogiego sari, zabierz je.” Ona odpowiedziała: „Amma, połóż je na fotelu Swamiego.” Kiedy spojrzeliśmy na dwa srebrne pojemniki, zauważyliśmy, że na jednym Swami napisał literę ‘B’, a na drugim ‘ja’; litery RT były napisane pod tacą.

Później Swami wyjaśnił znaczenie, a ja napisałam o wszystkim w rozdziale. Dwa pojemniki na tacy symbolizują dwa domy w jednej posesji; jeden dom jest Swamiego, a drugi jest domem, gdzie wszyscy będą przebywali przez ostatnich siedem dni. To te sari, dwa pojemniki i Świętą Nić wysłałam dla błogosławieństw Swamiego. Włożyłam również do środka pierścienie na palce stóp. Dziewczyna, która kupiła to wszystko dla Aszramu, najpierw położyła to w Świątyni Kamatchi naprzeciwko Lingamu Ekambneshwar i wykonała Archanę. Ona także przywiozła prasad.

Wszystkie moje książki zawierają opowieść mojego życia. Mówią one, jak bardzo płaczę z tęsknoty za Bogiem od urodzenia. Napisałam ponad pięćdziesiąt książek. Swami poprosił mnie, abym napisała swoją autobiografię, ponieważ nie każdy może przeczytać moje wszystkie książki. W „Autobiografii Ja bez ja” napisałam esencję swoich Uczuć od urodzenia do chwili obecnej. Swami wziął pierwszy egzemplarz książki i położył na Swoich Kolanach i pobłogosławił go. Teraz napisał On wiadomość na egzemplarzu tutaj. W Coimbatore, w domu wielbiciela, Swami pobłogosławił kumkum każda stronę.

22 maj 2009 r. Medytacja

Vasantha:       Swami, czy jest to prawidłowe sari? Czy powinnam je wysłać dla błogosławieństwa?

Swami:             Prawidłowe. Lingam rósł, zjadając Pokutę Shakthi. Pokuta Matki Mamatchi sprawiła, że Lingam Ekambareswara urósł. Jest to jak Lingam w Jaskini Shimla.

Vasantha:     Teraz rozumiem, Swami. Co napisałeś na książce? 150 BV C? Napisałeś 5 czy 3?

Swami:           Kiedy połączymy się, całe Stworzenie stanie się Purnam. Można to postrzegać na dwa sposoby: 5 Elementów albo 3 Atrybuty, wszystko staje się Purnam. Kiedy Dwie Mahashakthi łączą się, nie będąc w stanie znieść wibracji, świat zostanie przewrócony z góry na dół.

Vasantha:     Swami, czy będą w tym czasie kataklizmy?

Swami:           Tak, w niektórych miejscach będzie miał miejsce kataklizm. Kiedy dwie chmury uderzą o siebie, pojawia się błyskawica i grzmot. Tak samo jest z Big Bang (Wielkim Wybuchem), zanim przybędzie Nowe Stworzenie. Potem wszystko będzie Purnam.

Koniec medytacji

PRZED WYJAZDEM DO KODAIKANAL, SPAKOWAŁAM DWA SARI DLA SWAMIEGO BŁOGOSŁAWIEŃSTWA. Dlaczego wczoraj spakowałam sari Kanchipuram? Dowiedziałam się dlaczego dopiero, kiedy Swami ujawnił mi. Swami powiedział, że kiedy wykonywałam pokutę w Jaskini Shimla, tamtejszy Lingam urósł wysoko. Teraz, mam inny Lingam, który Swami przysłał mi; test bardzo dziwny, ma płaski kształt. Kiedy zapytałam o przyczynę, Swami powiedział; „Ty jadłaś Lingam. Ty jesz Boga. W Jaskini Shimla Lingam zjadał ciebie i rósł, teraz Bóg je ciebie.”

W Kanchipauram Lingam Ekambareswara jest inny. Jest wysoki. On rośnie wskutek pokuty Matki Kamatchi. Swami powiedział, że ponieważ Lingam Shimla jest taki sam, sari jest poprawne.

Napisałam o tym sari w nieopublikowanej książce „Shanthi Sutra”. Dziewczyna przyjechała tutaj 6. września 2008 r. , około osiem miesięcy temu.

7 wrzesień 2008 r. Medytacja

Vasantha:              Swami, dziewczyna przywiozła dla mnie bardzo drogie sari. Nie chcę jego. Co to jest?

Swami:                    Ono jest dla ciebie. Pokuta Matki Kamatchi zakończyła się. Kiedy przybędziesz do Mnie, ubierz je.

Vasantha:             Swami, czym są dwa srebrne pojemniki, które ona dała? Są one w kształcie domów. Są na nich litery ‘BV’ i ‘RT’.

Swami:                   Przedtem napisałaś ‘dwa domy na jednej posesji’, jeden dom dla Baby, a drugi dom dla Vasanthy. Kiedy wezwę ciebie, ubierz tamto sari. Litery RT oznaczają odpowiedni czas (Right Time – ang., tłum.). Wezwę ciebie w odpowiednim czasie.

Koniec medytacji

NAPISAŁAM O TYM PRZEDTEM W „SHANTI SUTRA”. Dopiero teraz daję sari i Świętą Nić dla Swamiego błogosławieństw.

Swami napisał 150 BV C na książce „Autobiografia Ja bez ja” i również sari Yavatmal. Kiedy Swami wezwie mnie i połączymy się, zacznie się Nowe Stworzenie. Jest to Pierwsze Stworzenie, które wyłoni się z połączenia Dwóch Mahashakthi. Swami powiedział, że ponieważ świat  nie będzie w stanie wytrzymać wibracji tego połączenia, Ziemia przewróci się dołem do góry. Kiedy dwie chmury uderzają o siebie, słychać grzmot i są błyskawice. Tak samo - kiedy te Dwie Wielkie Moce zderzą się, będzie ‘Wielki Wybuch’, zacznie się Nowe Stworzenie. Wszystko będzie Purnam. Pięć Elementów będzie Purnam, jak również Sristhi, Stithi i Samhara – Stan Stwarzania, Podtrzymywania i Destrukcji. Przewracanie się świata dołem do góry oznacza, że Kali Yuga zmieni się i zaświta Sathya Yuga. Będą kataklizmy. Zazwyczaj Nowe Stworzenie następuje po Unicestwieniu. Unicestwienie to Pralaya (Potop – tłum.). To jest Sahara, destrukcja. Stithi znaczy Podtrzymywanie. Tu wszyscy są podtrzymywani przez Sathya i Premę. Sristhi znaczy Stwarzanie, Nowe Stworzenie. Teraz Trzy Atrybuty są Purnam.

Dwa srebrne pojemniki miały kształt domów. Na jednym Swami napisał ‘ja’, a na drugim ‘B’. Kiedy zrobiliśmy zdjęcie pojemnika z ‘ja’, ukazało się ‘V’. Pokazuje to, że jeden ‘dom’ jest dla Vasanthy, która nie ma ego, ‘Ja bez ja’. Na drugim pojemniku, gdzie była napisana litera ‘B’ na dole, cztery boki ozdobione były Lingamami. Tamilska litera C wygląda jak B i V, jeżeli przewróci się ją dołem do góry. Oznacza to, że świat przewraca się dołem do góry. Wszystko to ujawnia Swamiego Wszechwiedzę. Kto inny mógłby napisać to wszystko? Małe ‘ja’ tego ‘Ja bez ja’ Swami napisał na pojemniku 8 miesięcy temu.

Dzisiaj, kiedy wzięłam pamiętnik, aby pisać, był kwiat świeżego jaśminu między okładką a pierwszą stroną pamiętnika, gdzie jest urodzinowe zdjęcie Swamiego w Sai Kulwant Hall. Można było zobaczyć, że kwiat wychodzi z książki. Pod zdjęciem był podpis: ‘Swamiego 82. Boskie Urodziny obchodzone w pełnym strumieniu w Sai Kulwant Hall’.

Poprosiłam Amara, aby zrobił zdjęcie. Swami powiedział mi, że wezwie mnie na Swoje Urodziny tego roku. Umieścił On kwiat na stronie, aby to pokazać. Pamiętnik jest za rok 2009. ‘RT’ napisane pod tacą, znaczy ‘Urodziny Swamiego w 2009 r. są odpowiednim czasem, aby wezwać.’

Swami ujawnił to wszystko w Coimbatore 16. maja 2009 r. W tamtym czasie poprosiłam Yamini, aby napisała list dla błogosławieństwa Swamiego. Swami pobłogosławił list na popołudniowym darszanie w bardzo dziwny sposób. Dopiero teraz piszę o tym.

Moim obowiązkiem jest czekać na odpowiedni czas. Jego odpowiedzialnością, jest wezwać w odpowiednim czasie.

Swami wziął rozdział na darszanie 28. maja 2009 r.  

Rangarajan

Swami powiedział: „Wcześniej pisałaś dużo listów i wierszy, płacząc za świat.” Przyjrzyjmy się temu bardziej szczegółowo.

Jeszcze zanim dowiedziałam się o Swamim, napisałam setki wierszy o Panu Sri Ranganatha, płacząc za świat. Dopiero po tym, kiedy Swami powiedział mi, zrozumiałam ich doniosłe znaczenie. Spójrzmy na kilka wierszy jak na przykłady:

Wszyscy ciężko pracują, gromadząc wiele rzeczy

Ale jaki jest pożytek?

Czy możemy zabrać coś ze sobą, kiedy opuszczamy ciało?

Och, Sri Ranga!

Dlaczego obserwujesz sztukę człowieka?

Opuściłeś Królestwo i poszedłeś do lasu.

Proszę, Panie, daj im schronienie!

 

Od urodzenia wszyscy starają się ciężko, gromadząc wiele rzeczy takich, jak: bogactwo, własność, pozycja, sława, rodzina, dobytek itd. Ile tysięcy rzeczy gromadzimy? Kiedy jednak opuszczamy ciało, nic nie idzie z nami. Użalam się Panu: „Kiedy przybyłeś jako Sri Rama, Sam opuściłeś Królestwo i poszedłeś do lasu. Dlaczego oglądasz tę sztukę ludzkich istot? Proszę, daj im schronienie.”

O O O

Panie, Ty powiedziałeś:

‘Wszyscy są równi, dam ochronę wszystkim.’

Jednak zapomniałeś o ludzkości.

Wszyscy schodzą niżej, zamiast wznosić się wyżej.

Wszyscy idą ku śmierci,

Jakie jest lekarstwo na to zapomnienie?

Och, Ranganatha, proszę, ratuj nas.

Błagam w tym wierszu: „Chociaż powiedziałeś, że Twoim obowiązkiem jest ochranianie wszystkich, zapomniałeś o ludzkości. Wszyscy wędrują bez celu, schodząc niżej i idą ku śmierci. Proszę, ratuj nas, nie zapominaj o nas.”

O O O

Prawość porzucona jest dla tego, co zniszczalne

Całe życie spędzane jest na włóczeniu się w ignorancji.

Och, Rangesha!

Jak radośnie śpisz na Swoim Łożu Węży?

Och, Panie, Boskich Cnót!

Przetnij te straszne narodziny i panuj nad nami.

Wszyscy na świecie porzucają prawość, pragnąc zniszczalnych przedmiotów. Chociaż ludzie świata żyją w ignorancji, Pan szczęśliwie śpi na Łożu swoim. Prosiłam Go, aby przeciął te narodziny, wypełnione smutkiem, i panował nad nami. Chociaż On jest Ranga Raja, Królem, Jego ludzi żyją w ignorancji.

Czy łzy, które roniłam, są tylko dla mojego dobra? Nie, całe swoje życie, od dzieciństwa, płakałam: „Och, człowiecze, dlaczego cierpisz z powodu choroby, starości i śmierci?” Zanim Swami nie wskazał, nigdy nie uświadamiałam sobie, że płakałam za każdego na świecie.

O O O

Och, Panie, powiadasz, że Aspektem Twoim jesteśmy,

Dlaczego zatem potrzebujemy Nieśmiertelności?

Pokolenie po pokoleniu przybywa, szukając,

Jednak nikt nie szuka wiedzy o Bogu.

Czym jest to całe cierpienie? Dlaczego iluzja w Niebie i na Ziemi?

Och, Rangesha, niszczycielu Kamsy,

Proszę, miej współczucie dla nas.

W Bhagavad Gicie Kryszna mówi:

„Mamaivaamso jeevalokay Jeevabhootha Sanathana.”

Wszystkie Iskierki są Jednym.

Jeżeli jesteśmy Iskierkami Boga, musimy być nieśmiertelni. Dlaczego każde pokolenie szuka wszystkiego, tylko nie wiedzy o Bogu? Troszczą się oni tylko najbardziej tym, aby zachować swoją linię. Znowu pytam Pana, dlaczego takie same cierpienie w tym życiu i znowu w następnym. Dlaczego ta iluzja? „Panie, proszę okaż współczucie wszystkim; obdarz nas wszystkich Mądrością i Nieśmiertelnością. Proszę, usuń ignorancję chcenia rozmnażania linii.

Dlaczego to stałe cierpienie na tym świecie i w następnym?

Ile łez wylałam za ten świat?

O O O

Twoja nie kończąca się sztuka

Jest słodsza niż najsłodszy smak

W każdym kierunku ludzie włóczą się w ciemności

Nikt nie próbuje starać się o Wyzwolenie,

Ale poświęcają się dla przywiązania.

Och, Nieśmiertelny! Och, Czysty!

Dosyć tego Stworzenia, stop!

Tutaj mówię Panu, że wszyscy na świecie włóczą się w ciemności; nie podejmują wysiłku, aby osiągnąć Mukthi i są w pułapce przywiązania. W Bhagavad Gicie Kryszna mówi: „Mohakshaya jest Mukthi” – Brak przywiązania jest Wyzwoleniem. W jakąkolwiek stronę obrócimy się, widzimy tylko przywiązanie i ciemność. Nie ma Światła Mądrości. Ludzie świata cierpią. Mówię Panu, że Jego nie kończąca się sztuka ma najsłodszy smak, powinien więc On zatrzymać to Stworzenie!

O O O

Twój klan został unicestwiony bronią trawy

Złe cechy są bronią w człowieku.

Dlaczego tak stworzyłeś?

Z kamiennym sercem! Stwarzasz i radujesz się

Wszyscy zmagają się, Ragesha! Gdzie jest radość dla Ciebie?

Kiedy Sri Ranga był Kryszną, Jego cały klan został unicestwiony ‘źdźbłami trawy’. Teraz bronią w człowieku jest jego zła natura. Każdy człowiek ma twarde serce i próbuje unicestwić drugiego. Zapytałam Pana, dlaczego stworzył On ludzi. Co może być radością, jeżeli widzi się ich zmagania?

O O O

Cały dzień spędzany jest na ciężkiej pracy

Na włóczeniu się tu i tam jak psy

Możemy chodzić po planetach,

Ale nie możemy pokonać naszych złych cech!

Człowiek zapomina zamknąć na klucz swojego domu,

Ale nigdy nie zapomni zamknąć serca swojego!

Bez miecza walczymy i unicestwiamy.

O O O

W wierszu tym mówię Panu, że wszyscy na świecie włóczą się z miejsca na miejsce jak psy. Człowiek znalazł sposób, aby chodzić po Księżycu i jak udać się na Marsa, ale nadal walczy, aby pokonać swoje złe cechy. Drzwi pozostawione są otwarte, ale serca pozostają zamknięte. Użalam się, że człowiek niszczy siebie i innych, nie używając miecza.

W ten sposób napisałam setki wierszy o człowieku i świecie. W innych wierszach do Pana Ranganatha wyjaśniam swój stan. W wierszu z 1997 r. napisałam:

Jesteś wewnątrz i na zewnątrz,

Jednak nie jestem w stanie żyć na świecie tym.

Och, Silny, Och, Deenanatha, Ranganatha!

Wszystko jest z powodu myśli Twoich.

Panie Dharmy, nie chcę Nieśmiertelności!

Chcę Bliskości Twej…

Och, Ranga, czy to w porządku, że zapomniałeś o mnie?

 

O O O

Tutaj mówię Panu, że wypełnił mnie On zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz. Wypełnił myślami o Sobie, nie mogę żyć na tym świecie. Znowu żalę się Panu Deenanatha, że chcę Bliskości Jego. Nie chcę Nieśmiertelności. Czy to poprawne, że On zapomniał o mnie? Proszę o Nieśmiertelność dla wszystkich, chcę tylko Jego Bliskości. Napisałam to, płacząc, z topniejącym sercem. W odpowiedzi Swami powiedział: „Ty płaczesz za cierpienie świata. Wołasz Ranganathę i szukasz schronienia dla ludzkości. Ponieważ wołałaś, przybyłem.”

23 maj 2009 r. Medytacja

Vasantha:        Swami, czy to, co napisałam o Ranganatha, jest poprawne?

Swami:              Tak, wszystko jest poprawne. Wołałaś Sri Ranganathę łzami i żałosnym krzykiem, aby usunąć cierpienie świata. Tamtego dnia zdecydowałem przybyć jako Rangaraja i obdarzyć Powszechnym Wyzwoleniem. Widząc cierpienie świata, płakałaś; przybędę zatem.

Koniec medytacji

SPÓJRZMY NA TO SZCZEGÓŁOWIEJ. W wierszach wylałam swoje Uczucia do Pana Ranganatha, płacząc i stapiając się. Modliłam się i błagałam Go, aby usunął cierpienie świata i obdarzył wszystkich Wyzwoleniem. Cierpienie świata bardzo mnie martwiło. Dlatego nieustannie wołałam Pana. Wciąż wołam i wołam. Z tego powod, kiedy Swami zstąpi jako Awatar ponownie, On przybędzie jako Rangaraja. Da On wszystkim Wyzwolenie.

Powiedziałam w jednym wierszu; „Nie chcę Wyzwolenia; chcę tylko Twojej Bliskości.” Dlatego Swami poślubi mnie w następnych narodzinach. Poprzez tych 100 wierszy możemy poznać przyczynę Swamiego Imienia za następnego Awatara. Ponieważ żarliwie modliłam się do Pana Ranga Raja, On przybędzie jako Rangaraja w Swoich następnych narodzinach.

Dlaczego wymagam Mukthi? Ja jestem Jego Shakthi. W mojej pierwszej książce Swami powiedział: „Ty jesteś w Stanie Jeevan Muktha.” Odparłam: „Nie chcę Mukthi, daj wszystkim na świecie Wyzwolenie.”

To dowodzi, że urodziłam się jako Jego Małżonka.

Urodziłam się jako zwykła kobieta. Jednak widząc cierpienie na świecie, płakałam: „Boże, ulżyj wszystkim.” Często zastanawiam się, kto inny może napisać tysiące wierszy jak ja? Wołałam Boga ciągle. W tamtym czasie, ponieważ nie wiedziałam o Swamim, wołałam Sri Ranganatha. Słysząc moje wołanie tamtego dnia, Swami zdecydował przybyć jako Rangaraja i obdarzyć Powszechnym Wyzwoleniem. To Swami powiedział.

To Ranganatha jest połączony wewnątrz i na zewnątrz, w mojej Sile Życia. Wyjaśniłam to w wielu wierszach, które napisałam. Ponieważ nie jestem w stanie żyć bez Niego, On ponownie zstąpi jako mój Rangaraja i będzie żył ze mną na świecie.

Teraz płaczę nieustannie. Nie mogę żyć na tym świecie, ani nie mogę osiągnąć Bliskości Boga! Stąd też kiedy przybędziemy znowu, będę żyła na Ziemi z Bogiem.

Moje niezliczone listy, wypełnione Premą, zmieniają świat, robiąc go odpowiednim miejscem dla Swamiego, aby żył. Zaczęłam pisać te wiersze i listy w 1961 r. Wzywam w nich Boga nieustannie, ponieważ szukam Go. Stale pytam Go: „Dlaczego to opóźnienie?” Teraz, ponieważ On nie pokaże swoich Stóp, pytam o to samo.

Och, współczujący Panie

Nikt nie wie, że wszedłeś do wnętrza

W łonie Stopy Twoje wyryte w Sercu moim

Jednak Ty nie pokazujesz Stóp Swoich

To powoduje krzywdę we mnie

Jeżeli My Oboje Jedno jesteśmy

Dlaczego więc to opóźnienie?

 

Ponieważ Jego Stopy wyryte zostały w Sercu moim, kiedy jeszcze byłam w łonie, nikt nie wie, że On wszedł we mnie. Jednak teraz On nie pokaże mi Swoich stóp. Jeżeli prawdą jest, że My Oboje jesteśmy Jedno, zatem dlaczego to opóźnienie? Jak napisałam ten wiersz przed wieloma laty? Jak Stopy Boga ukazały się, kiedy byłam w łonie? Jak przybyły Stopy Ranganathy? Dopiero teraz rozumiem, kiedy to czytam.

Przybyłam jako Światło z Ciała Swamiego i weszłam w łono mojej matki. Od tamtego czasu do chwili obecnej Stopy Swamiego są wyryte w moim Sercu. W Vaikuncie masowałam Stopy Pana. Stopy Sri Ranganatha, który zawsze leży, zawsze są w moim Sercu. Dlaczego napisałam: ‘My Oboje jesteśmy Jedno’? Jest tak, ponieważ przybyłam od Swamiego. Jesteśmy Jednym i takim samym.

Kiedy skończyłam ten rozdział, otworzyłam tamilską wersję „Sathya Sai Speaks”, tom 2. Tam Swami mówi:’

„Nie bądźcie zazdrośni o inne kraje. One eksplorują zewnętrzną Przestrzeń; jeżdżą na Księżyc i Marsa, ale jaki jest pożytek? Jeżeli ktoś nie usunie swoich złych myśli i lęków i jest tylko ich niewolnikiem, jaki jest pożytek?”

Jest to z dyskursu Swamiego z dnia 2. grudnia 1961 r.  Wszystkie wiersze w tym rozdziale napisałam w 1961 r. i 1962 r. W tamtym czasie nie wiedziałam o Swami. Swami mówił w 1961 r.; ja napisałam o swoich Uczuciach w wierszach w tym samym czasie.

Moim obowiązkiem jest wołać Ranganathę, aby dał schronienie światu. Jego odpowiedzialnością jest przybyć jako Rangarajan i uratować świat.

Swami wziął ten rozdział 29. maja 2009 r. na darszanie.

Pielgrzymka

24 maj 2009 r. Medytacja

Swami:          Ty zawsze wzywałaś Ranganatha i wylewałaś Jemu swoje Uczucia. Dlaczego nie wołałaś Panduranga?:

Vasantha:    W tamtym czasie niczego nie wiedziałam o Tobie. Odwiedzałam każdą świątynię i zwracałam się do bóstwa. Później mój umysł skupiony był tylko na Tobie. Kiedy pojechaliśmy na pielgrzymkę, odwiedzając wszystkie świątynie – od Badrinath do Rameswaram, nie napisałam żadnych wierszy.

Swami:        Zawsze słuchałaś opowieści o Panduranga. Dlaczego nie kierowałaś próśb do Niego?

Vasantha:   Przedtem chodziłam do każdej świątyni, stałam naprzeciwko posągu i płakałam do niego. Płakałam codziennie. Kiedy dowiedziałam się o Tobie, zapragnęłam zobaczyć Ciebie, ale mój ojciec powiedział: „Najpierw jedź do Badrinath, potem do Puttaparthi.” Pojechaliśmy do Badrinath, Kedarinath, Puri, Ayodhya i Pandaripuram. Odwiedziliśmy wszystkie miejsca, ale umysł mój zawsze był w Puttaparthi. Pomyślałam, że wszystko to są posągi w świątyniach, ale Bóg zstąpił jako Awatar w Fizycznej Formie, z Mięśniami i Krwią. Umysł mój uchwycił się Ciebie; nie napisałam więc niczego o innych świątynnych bóstwach.

Swami:        To jest Shakthi. Byłaś oddana Mnie, nie wiedząc o tym. Dlaczego zostałaś tak przyciągnięta do Ranganatha?

Vasantha:   Swami, mój ojciec nauczył mnie tego. Powiedział on, że Sri Ranganatha jest naszym rodzinnym Bóstwem. Mój ojciec zawsze jeździł do Sri Rangam. Ja myślałam jak Andal. Poślubię Sri Ranganatha i połączę się w Nim.

Swami:         W dniu, kiedy oświadczyłaś, że chcesz połączyć się we Mnie, zdecydowałem, że przybędę jako Rangaraja i poślubię ciebie.

Koniec medytacji

W SZKOLE UMYSŁ MÓJ ZAWSZE SKUPIONY BYŁ NA MOICH LEKCJACH. Bałam się choroby, starości i śmierci i szukałam sposobu, aby uwolnić się od nich. Modliłam się do Boga, pytając: „Dlaczego życie tego świata takie jest?”

Moje zaślubiny miały miejsce zanim przyszły wyniki ostatnich egzaminów. Potem żyłam szczęśliwie przez sześć lat. Po tym, gdy Swamiego Boskość odeszła, zaczęłam usilnie szukać Boga. Od 1962 r. napisałam wiele listów i wierszy do Boga. Sri Ranganatha był mojego ojca Ishta Devata, wybraną Formą oddawania czci i on często dowiedział Sri Rangam.

Na Vaikunta Ekadasi pojechał on do Sri Rangam. W tamtym czasie nie sypiałam w nocy i napisałam dużo wierszy do Boga. To trwało 15 lat. Kiedy wszyscy w domu spali, ja byłam obudzona, płacząc z tęsknoty za Bogiem. Wylewałam swoje Uczucia w wierszach i pieśniach. Zaczęłam, dedykując sto wierszy z głębi serca do Sri Ranganatha. Odwiedziliśmy wiele świątyń. Napisałam setki, setki wierszy o każdej świątyni. Oto jak wyrażałam swoje Uczucia w tamtym czasie.

Po tym, kiedy dowiedziałam się o Swamim, pragnęłam pojechać do Puttaparthi i mieć Jego darszan. Jednakże mój ojciec powiedział: „Najpierw pojedź na pielgrzymkę do Badrinath. Jest to nasza rodzinna tradycja. Najpierw pojedź tam, a potem jedź do Puttaparthi.” Pojechaliśmy specjalnym pociągiem na 35-dniową pielgrzymkę. Mój Mąż i ja odwiedziliśmy dużo świętych miejsc: Badrinath, Kedarinath, Haridwar, Rishikesh, Benares, Prayag, Pandaripuram, Gaya, Calcutta, Kashmir. Odwiedziliśmy każde miejsce pielgrzymkowe w północnych Indiach; nie pozostawiając ani jednego. Chociaż odwiedziliśmy niezliczone świątynie, mój umysł był tylko na Swamim. Mój umysł nie dotknął niczego innego. Codziennie myślałam: ‘Kiedy pojadę do Puttaparthi i zobaczę Swamiego?’ Dlatego nie napisałam wierszy w żadnym z tamtych miejsc.

Na początku moich poszukiwań Boga wzywałam każde świątynne bóstwo i wylewałam swoje Uczucia w wierszach. Teraz mój umysł stał się utkwiony tylko na Awatarze, Bogu, który jest tutaj w Formie Fizycznej. Mój umysł mocno uchwycił się Go. Zaczęłam szukać Boga w 1962 r. W 1982 r. pojechaliśmy na pielgrzymkę do północnych Indii. Jakże wiele Boskich Rzek jest w Indiach! Kąpaliśmy się w tych wszystkich świętych miejscach, oczyszczaliśmy nasze ciało i umysł, a dopiero potem pojechaliśmy do Puttaparthi, aby mieć Swamiego darszan w 1985 r.

Od dzieciństwa słuchałam opowieści o Andal. Śpiewałam „Tirupavai”, gdzie Ona opisuje Swoje wymarzone zaślubiny z Panem. W tamtym czasie podjęłam postanowienie, że poślubię Boga i połączę się ze Sri Ranganatha. To jest moje nieugaszone pragnienie. Swami powiedział, że mój ojciec jest Aspektem Periazhwara, ojca Andal. Wszyscy w naszej rodzinie mieliśmy szalone oddanie dla Sri Ranganatha. Dlatego moje ciało połączy się ze Swamim w tym życiu i za Awatara Prema. On zstąpi jako Rangaraja i poślubi mnie.

Jest to dowód, iż ja jestem Jego Shakthi. Nie wiedząc, kim jestem, wyrażałam głębokie oddanie dla Pana Ranganatha. Mój umysł nie dotykał niczego innego. Kiedy dowiedziałam się o Swamim, przestałam odwiedzać świątynie; Puttaparthi stało się moją jedyną świątynią. Jest to świątynia, gdzie mieszka mój Bóg. Ponieważ jestem Jego własnością, wszystko zdarzyło się odpowiednio. Czy jest na świecie ktoś taki jak ja?

Spójrzmy na przykład. W okresie święta bóstwo świątynne wynosi się na zewnątrz w procesji. Nazywają to Festival Murti. Kiedy święto się zakończy, bóstwo trzymane jest w Sanktuarium. Ostatnio w Puttaparthi odprawiono Purna Sahasrachandra Yagnę. W tamtym czasie świątynne bóstwa przywieziono z Tirupathi oraz z innych miejsc. Po zakończeniu Yagny zabrano je z powrotem do ich miejsc. Chociaż posągi przybyły do Puttaparthi, ich miejscem jest Tirupathi. Tak samo – chociaż przybyłam z Badrinath do Rameswaram, moim miejscem jest Puttaparthi. Mój Bóg jest tam.

W tamtym czasie mój umysł pokazał, że jestem Jego. Tylko Małżonka Boga może być taka. Stąd też Swami zdecydował tamtego, szczególnego dnia, że On przybędzie jako Rangaraja i poślubi mnie. Połączę się ze Swamim w ostatnich chwilach tego życia. Jest to dobry przykład dla Boga i Jego Małżonki. Swami pokazał wszystkie te zdarzenia od mojego wczesnego życia, aby udowodnić, że My jesteśmy Bogiem i Jego Małżonką.

Kiedy robiłam korektę, pieśń, napisana około 1980 r., przyszła do mojego umysłu:

Powiem ci sekret, chcę powiedzieć sekret,

Tylko tobie, tylko tobie

Nie mów nikomu.

On należy tylko do mnie, należy tylko do mnie

Ta Słodka Forma związała moją Siłę Życia

Nie mów nikomu,

On należy tylko do mnie, należy tylko do mnie.

Dlaczego napisałam tę pieśń?

Wszystko to dowodzi, że On i ja jesteśmy Bogiem i Jego Małżonką.

 

Moim obowiązkiem jest szukanie Boga w każdej świątyni. Jego odpowiedzialnością jest pokazać, że On należy tylko do mnie.

 

Mantra Janana

Mantra ‘Om Sri Sai Vasantha Saiesaiya Namaha’  urodziła się 23. maja 1998 r. Swami Sam napisał tę Mantrę. Jest to Mantra Shiva Shakthi, która łączy Shakthi z Bogiem. Jest to remedium na potrójną chorobę, z którą ma do czynienia człowiek: umysłu, ciała i Duszy. Napisałam w książce „Prema Nivarana Sai” o tym, jak Mantra wyleczyła z wielu fizycznych dolegliwości. Podałam tam kilka przykładów; teraz tysiące zostały wyleczone z wielu chorób. Chorobami umysłu są złe cechy oraz cechy charakterystyczne. Mantra usuwa wszystko i kieruje umysł w prawidłowym kierunku. Na koniec uwalnia Duszę z choroby narodzin i śmierci, obdarzając Wyzwoleniem. Daje również Powszechne Wyzwolenie oraz usuwa Karmę świata. Związek Shivy i Shakthi jest Nowym Stworzeniem. Ta Mantra jest bazą dla stwarzania.

Moi rodzice pobrali się 23. maja 1937 r.  Tego dnia nasienie dla tej Mantry zostało zasiane. W dniu 23. Października 1938 r. Shakthi, połowa tej Mantry, urodziła się jako Ja, Vasantha. W dniu 23. listopada 1926 r. Shiva urodził się jako Swami, Sai Baba. Trwało sześćdziesiąt lat, aby Shiva i Shakthi połączyli się jako Mantra. Po to Shakthi musiała odprawiać pokutę przez sześćdziesiąt lat. Shiva przybywa, aby obdarzyć Łaską Shakthi za pokutę. On połączył Swoje Imię z Jej, stwarzając Mantrę. Napisałam o chwale tej Mantry w wielu książkach.

O O O

Sai Priya jest jedynym dzieckiem Karthika i Jyotsny. Rodzice zawsze mówią dziecku o Swamim i Mnie. Kiedy mieszkali w USA, zaangażowani byli w liczną działalność służebną Sai. Teraz wrócili, aby żyć w Indiach. Codziennie oboje rodzice opowiadali dziecku opowieść o Swamim. Teraz Jyotsna i Sai Priya są w Puttaparthi, przygotowując ją do nauki w szkole Sai. Kiedy byli tutaj, Sai Priya rysowała dużo rysunków Swamiego i moich i niektóre z nich przysłali mi. W Coimbatore, Karthik również dał mi kilka rysunków. Na jednym rysunku narysowała ona wielkie serce, swoje serce. W środku był Swami i Ja. Dokoła serca zostało napisane: ‘Ram, Ram, Ram’. Kiedy zapytali ją, dlaczego napisała ‘Ram, Ram, Ram’, powiedziała: „Ten Ram, Ram ochrania moje serce, gdzie przebywa Swami i Amma. Pisanie ‘Ram, Ram’ nie pozwala im wyjść.”

Na innym rysunku widać Sitę siedzącą pod drzewem w Ashokavanie, roniącą łzy. Na drzewie było Imię Ram. Z drugiej strony drzewa były dwa małe kwiaty z łodygami; nad każdym kwiatem narysowała ona Aurę. Kiedy zapytano ją, co to jest, powiedziała: „Jest to Rama, Laksmana, Bharatha, Satrughna”. W ten sposób narysowała ona wiele rysunków, czekając na darszan Swamiego.

Codziennie pisała listy do Swamiego i wysyłała pocztą. Przed wysłaniem listu recytowała Mantrę Vasantha Sai. Ja także otrzymywałam od niej listy pocztą. Przed wysłaniem listu do mnie, recytowała ‘Om Sri Sai Ram’. Kiedy matka zapytała ją, dlaczego, powiedziała: „Kiedy wysyłam do Swamiego, recytuję Mantrę Ammy. Kiedy wysyłam do Ammy, recytuję Mantrę Sai.” W każdym liście do Swamiego pisała: „Proszę, wezwij Ammę, Amma zawsze płacze.” Pomyślałam: ‘Jak pięcioletnie dziecko może takie być? Kim ona jest?’ Kontemplowałam przez wiele dni, ale nie dostałam odpowiedzi. Swami również mi nie powiedział.

20 maj 2009 r. Medytacja

Vasantha:       Swami, kim jest to dziecko? Dlaczego ona tak kocha Ciebie i mnie?

Swami:             Ona jest Naszym dzieckiem. Laksmana i Urmila poświęcili wszystko dla Ramy i Sity. Rodzice Sai Priya są Aspektami Ich Obojga. Wychowali oni dziecko, mówiąc o tobie i Mnie.

Vasantha:      Swami, proszę, daj miejsce temu dziecku w Swojej szkole. Nie pozwól, aby stało się tak, jak z Vaishnavi.

Swami:           Dobrze się zdarzy.

Koniec medytacji

ZAPYTAŁAM O DZIECKO, A SWAMI POWIEDZIAŁ O JEJ RODZICACH. Pomyślałam: ‘Dlaczego?’ Nie powiedziałam nikomu o tym, co Swami mówił. Wieczorem, po zakończeniu satsangu w Coimbatore, Karthik powiedział mi, że Sai Priya pisała w swoich listach ‘Om Sri Sai Vasantha Saiesaiya Namaha’.

23 maj 2009 r. Medytacja

Vasantha:        Swami, dzisiaj są Urodziny mantry Vasantha Sai. Dlaczego to dziecko zawsze pisze tę Mantrę w listach, które pisze do Ciebie?

Swami:              Czy wiesz, kim jest to dziecko? Mantra ‘Om Sri Sai Vasantha Saisaiya Namaha’ urodziła się jako to dziecko.

Vasantha:        Och, Swami, co to jest?

Swami:              Ona jest Formą Naszego Związku. Ona nie może żyć bez myśli o Nas.

Vasantha:        Swami, to jest bardzo dziwne. Pytałam przez wiele dni, kim ona jest, ale Ty zawsze mówiłeś, że powiesz później. Teraz powiedziałeś sekret o narodzinach Mantry Vasanthy Sai. Swami, czy mam powiedzieć o niej?

Swami:              Tak, powiedz. W przeciwnym razie, dlaczego miałbym powiedzieć tobie?

Vasantha:        Proszę, daj dziecku miejsce w Swojej szkole.

Swami:              Na pewno ona dostanie miejsce. Ona jest Formą Naszej Mantry, zatem wibracje tam będą.

Koniec medytacji

LAKSMANA I URMILA ŻYLI TYLKO DLA RAMY I SITY. Nie mieli oddzielnego życia. Tak samo Karthik i Jyotsna żyli, służąc Swamiemu. Wykonali oni dużo działalności służebnej w USA. Przyjaciele powiedzieli im obojgu: „Dlaczego nie pobierzecie się i nie służycie Sai razem?” Przyjechali do Puttaparthi i pobrali się. Swami pobłogosławił ich. Karthik wiedział o mnie i nawet stworzył stronę internetową o mnie. Rodzice Jyotsny również dowiedzieli się o mnie. Kiedyś pojechałam i przebywałam w ich domu. Ich syn, Prasanth, był również uczniem Swamiego. Ich dwie córki wiedzą o mnie. Kiedy Jyotsna była w ciąży z Sai Priya, Karthik chciał nazwać dziecko Urmila! Jakie niezwykłe!

Rodzice Jyotsny przetłumaczyli moje książki na hindi. To dziecko urodziło się w takim rodzinnym środowisku. Ona dorastała, słuchając o Swamim i o mnie. Jak ja, Sai Priya pisze codziennie listy do Swamiego. Karthik był pierwszym, który zrobił płytę CD z Mantrą Vasanthaa Sai.

To małe dziecko zawsze myśli o Swamim. Swami powiedział: „Ponieważ Mantra narodziła się w Formie Dziecka, ona nie może zapomnieć o Nas. Ona nie może żyć, nie będąc w myślach o Nas.” Jak Mantra stała się dzieckiem? Przez wiele dni pytałam: „Kim jest to dziecko?” Swami powiedział: „Powiem później.” Teraz On ujawnił sekret jej narodzin w dniu, kiedy Mantra się urodziła.

Swami powiedział przedtem, że dziewięcioro Boskich Dzieci urodziło się poprzez Nasze Uczucia. Dotąd sześcioro Dzieci urodziło się. Wszystkie są Boskimi Dziećmi. Urodziły się poprzez Związek Uczuć, nie poprzez związek fizyczny. Jak Embrion wszedł w mój brzuch, bez fizycznego związku? Wszystko zdarzyło się tylko poprzez Swamiego i moje Uczucia. Swami wziął potem Embrion z mojego brzucha i poprosił mnie, abym umieściła go w łonie kobiety, którą wskaże. Po zrobieniu tego, powiedziałam im o wszystkim, co się zdarzyło. Dzieci potem urodziły się im fizycznie. Wszystkie dzieci urodzone w ten sposób są Boskie. Rodzice mają ogromną odpowiedzialność, aby te dzieci wychować prawidłowo; jest to ich obowiązek.

Swami pokazał, jak dzieci narodziły się poprzez Nasze uczucia i bez związku z ciałem. Tak samo Nowe Stworzenie narodzi się Swamiemu i Mnie. Wszystko jest tylko poprzez Uczucia. Swami ujawnia, jak Nowe Stworzenie się narodzi. Sai Priya pokazuje, jak Mantra Shiva Shakthi staje się Dzieckiem. Jej narodziny pokazują, jak Swami i Vasantha Sai połączą się w Nowym Stworzeniu i jak dzieci się narodzą.

Dziecko narysowało serce na każdym rysunku ze Swamim i ze Mną w środku. Wszystkie jej rysunki były takie. Tak samo Nowe Stworzenie, serce każdego będzie miało wewnątrz Swamiego i Mnie. Dzisiaj, w dniu 26. maja 2009 r., w rocznicę Mantry Vasanthy Sai, Swami poprosił mnie, abym napisała o Niej.

 

Naszym obowiązkiem jest dać Boskie Dzieci. Rodziców odpowiedzialnością jest doglądać, aby Dzieci były wychowane prawidłowo.

Swami wziął ten rozdział w dniu 28. maja 2009 r. na darszanie popołudniowym.

27 Maj 2009 r.

26 maj 2009 r.

Dzisiaj umysł nie był spokojny, było w nim zakłócenie. Martwiłam się o to, co dzieje się w Puttaparthi. Mój umysł myślał: ‘Czy Swami pobłogosławił wszystko na Dzień Naszych Zaślubin?’ Czułam, że nie mogę swobodnie rozmawiać z nikim.

‘Tego roku nie mogę zobaczyć Swamiego’ – płakałam pełna łez.

Medytacja poranna

Vasantha:       Swami, ja jestem tutaj, Ty jesteś tam.

Swami:             Moja Kochana,

Płaczesz o Moją Bliskość.

Pływamy w oceanie łez.

To jest ostatni wysiłek.

Brzeg jest w Naszym zasięgu…

 

Dzień Zaślubin oznacza Dwa Serca łączą się.

Dwa Serca łączą się i świat zamienia się w Niebo.

Dwa ciała w bliskości w stwarzaniu przez człowieka.

Dwa Serca łączące się jest stwarzaniem Boga.

 

Wkrótce wszyscy będą razem. Nie płacz.

Ty jesteś Moją Shakthi.

Vasantha:        Swami, proszę pobłogosław wszystkie rzeczy, które wysłałam dzisiaj.

Swami:              Pobłogosławię wszystko. Jutro jest Dzień Naszych Zaślubin. Sathya i Prema wchodzą we wszystkich. Jest to bardzo ważne dla Nowego Stworzenia. Przed zstąpieniem tutaj zaplanowaliśmy wszystko. Podjęliśmy Sankalpę. Wszystko zdarzy się w ten sposób. Bądź szczęśliwa. Pisz wszystko. Twoją pracą jest pisanie. Moją pracą jest wezwać.

Vasantha:        Rozumiem, Swami….ale niczego nie lubię. Wielu przybyło tutaj, ale ja chcę być sama i płakać. Wystarczy mi, że płaczę.

Swami:              Dlaczego tak płaczesz? Czego się boisz? Czy jesteś tutaj w ciele fizycznym? Czy Ja jestem tam, w Puttaparthi? Te Dwie Formy nie są Nasze. Nie mamy imienia, formy, miejsca, czasu ani ograniczenia. Jesteśmy ponad nimi. Jutro jest Dzień Naszych Zaślubin.  Musimy wejść we wszystkich. Wejdziemy jako Sathya i Prema. Przybyliśmy tutaj tylko po to.

Vasantha:        Swami, proszę, daj mi odwagę…Nie mogę tego wytrzymać.

Swami:              Dlaczego się lękasz? Kim jesteś? Ty jesteś Moją Shakthi. Przybyliśmy razem, aby zmienić świat.

Koniec medytacji

TEGO ROKU NIE MOGŁAM ZOBACZYĆ SWAMIEGO W DNIU NASZYCH ZAŚLUBIN. To wpłynęło na mnie ogromnie. Wykonywałam wszystkie swoje czynności mechanicznie. W nocy zadzwoniła Yamini i powiedziała: „Swami pobłogosławił wszystko! Ale nie mogłam widzieć dokładnie, ponieważ filar zasłaniał.”

Odpowiedziałam: „Próbowaliśmy dzwonić do Puttaparthi, aby ustalić, co się zdarzyło, ale nie mogliśmy się dodzwonić. Nie wiedzieliśmy, co się zdarzyło w Puttaparthi.”

Wielokrotnie próbowaliśmy się dodzwonić różnymi telefonami. Moje serce biło szybko…Moja Siła Życia spoczywa na jednej wiadomości. Zmagam się jak ryba bez wody.

W końcu, po satsangu, odesłaliśmy wszystkich i próbowaliśmy zadzwonić. Wreszcie, o godzinie 20.15 dodzwoniliśmy się. Posłaniec powiedział, że Swami przybył i wziął moje listy i rozdział. Pobłogosławił On Mangala Sutrę żółtym ryżem. Wszyscy wyraziliśmy radość i rozmawialiśmy wesoło. Byłam bardzo odprężona. Tylko ci, którzy cierpią z powodu odseparowania, znają głębię swojego smutku.

Swami powiedział w wierszu, jak pływamy w oceanie łez. Potrzebny jest ostateczny wysiłek i dotrzemy do brzegu. Muszę być cierpliwa. W Dniu Naszych Zaślubin Ziemia zmieni się na Niebo wskutek Związku Naszych Serc. Ludzie świata łączą się swoimi ciałami. Stwarzanie przez człowieka wymaga tylko zbliżenia się dwóch ciał. Bóg i Jego Małżonka nie wymagają tej bliskości. Ich jest Związkiem Serc. Jest to Nowe Stworzenie. Jest to Stworzenie Boga. Jest to wyjaśnienie wiersza, który dał Swami.

Jutro, w Dniu Naszych Zaślubin, w dniu 27. maja 2009 r. , Sathya i Prema muszą wejść we wszystko i w każdego. Fizyczne Ciało Swamiego jest w Puttaparthi. Moje fizyczne ciało jest tutaj. To fizyczne ciało zawiera 5 Zasad. My jesteśmy ponad tymi pięcioma. Swami jest Sathya. Nie ma miejsca, gdzie Sathya nie jest. Ja jestem Prema. Nie ma miejsca, gdzie Premy nie ma. Wchodzimy we wszystko jako Sathya i Prema. Są to Zaślubiny Sathya i Prema.

Każdego roku w dniu 27. maja, w Dniu Zaślubin, jadę tam, gdzie jest Swami. W tym roku jesteśmy rozdzieleni. On jest tam, ja jestem tutaj. Jest to ostatni etap Zadania Awatara. Tym razem Swami powiedział: „Dotarliśmy do brzegu.” Chociaż Ciała są oddzielnie, wchodzimy we wszystko jako Sathya i Prema. Aby pokazać tę Prawdę, fizycznie odseparowaliśmy się w tym roku. Przybyliśmy tutaj tylko po to. To nie jest ślub świata, lecz ‘Loka Kalyan’: Zaślubiny Niebiańskie dla dobra świata.

27 maj 2009 r. Medytacja poranna

Vasantha:       Swami, dzisiaj jest Dzień Naszych Zaślubin.

Swami:             Dzisiaj wchodzimy we wszystko. Teraz zaczynaj. Idźmy jako Sathya i Prema i wchodźmy w każdego i we wszystko i zapalmy Lampę Mądrości. Każdy będzie tylko Sathya i Prema. Ignorancji nie powinno być nawet w najmniejszym miejscu. Sathya i Prema łączą się, dając narodziny Mądrości.

Vasantha:        Swami, co to jest?

Swami:              Jest 27 Gwiazd, 5 Elementów i 9 Planet. Wszystkie będą wypełnione Sathyą i Premą. Czy słyszałaś wołanie ptaków? One wołają Nas. Teraz wejdziemy we wszystko. Ten dzień jest tylko dla tej przyczyny.

Koniec medytacji

TEGO DNIA SATHYA I PREMA WCHODZĄ WE WSZYSTKO I WSZĘDZIE. Światło Mądrości zostanie zapalone we wszystkich. Nowe Stworzenie wypełnia wszystko Sathyą, Premą i Jnaną; nie będzie przestrzeni nawet na najmniejszy ślad ignorancji. Jest to ważne znaczenie tego Dnia.

Dniem Naszych Zaślubin tego roku jest 27.05.09. Dwadzieścia siedem symbolizuje 27 Gwiazd, które są obecne w 12. domach astrologicznych. 9 Planet również jest w dwunastu domach astrologicznych. Poprzez połączenie Sathya i Prema narodzą się Dzieci Mądrości. Nikim nie będzie rządzić 9 Planet i cały lęk przed horoskopem zniknie. Wszyscy będą wypełnieni Sathyą, Premą i Jnaną. Pięć Elementów również będzie wypełnionych Sathyam i Premą.

Nasze Zaślubiny po raz pierwszy miały miejsce 27.05.2001 r. Wskazuje to, że zarówno Sathya, jak i Prema są Purnam. Te dwa są Purnam. Bóg jako Sathya jest tylko Jeden. Kiedy On dzieli Siebie na Dwoje, staje się to Sathya i Prema. Prema jest Stworzeniem. Bóg jest Purna i Stworzenie także jest Purnam.

27 + 5 + 2 + 1 + 17,1 + 7 = 8

Osiągnęłam ten Stan, recytując 8-literową Mantrę ‘Om Namo Narayana’.  8 również wskazuje na 8 rodzajów Prakrithi, czym są Dewy, ludzie, zwierzęta, ptaki, robaki, insekty, drzewa i rośliny, góry oraz skała. Znane jest to jako Rzemiosło Boga. Bóg jest Chaitanya, Świadomością w tym wszystkim. Sathya i Prema wchodzą w tych 8 rodzajów Prakrithi. Swami i ja przybyliśmy tutaj, aby to pokazać. To dzieje się wewnątrz i na zewnątrz. W siódmym rozdziale Bhagavad Gity mowa jest, że istnieje tylko Jedna Atma, obecna w 8. rodzajach Prakrithi. Prakrithi ma dwa poziomy: Paraprakrithi i Aparaprakrithi. Człowiek widzi różnice w 8. rodzajach Stworzenia, Apaaprakrithi. Przybyliśmy, aby pokazać, że istnieje tylko Jedna Chaitanya, Jedna Świadomość, Jedna Atma we wszystkim. Jest to Paraprakrithi.

Przykład: w czasie zaślubin gra się na bębnach. Słysząc muzykę, ludzie czerpią wielką radość. Jednak ten sam bęben gra na pogrzebie, przynosi to smutek i uczucie bólu. Znowu ten sam bęben gra w trakcie bhadżanów i daje Boską Błogość. Bęben jest jeden, Gracz ten sam, ale mogą być grane różne rytmy. Osiem rodzajów Prakrithi jest takich samych. Bęben symbolizuje Prakrithi. Graczem jest Bóg. Wewnątrz jest Chaitanya, Świadomość, Atma. Jednak wskutek naszej różnej natury, jednej osobie daje to radość, innej ból, a jeszcze innej Boską Błogość. Swami i ja przybyliśmy, aby pokazać, że chociaż wydaje się, iż one są różne, wszystkie są takie same. Sathya i Prema wchodzą i są we wszystkim. Wszyscy są Jednym.

Wykorzystujemy marchewki do sambaru. Marchewka przybiera smak sambaru. Robimy marchewkową balvę. Marchewka ma słodki smak. Pikle z marchewki mają pikantny smak. Marchew jest jedna, ale użyta w różny sposób, daje różne smaki. Jak marchew Prakrithi postrzegana jest na różne sposoby zgodnie z naturą i umysłem człowieka.

Dzisiaj było dużo programów od wczesnego ranka. Był napięty program. Wszyscy byli bardzo szczęśliwi. Swami i ja jesteśmy tutaj. Tylko ci, którzy w to wierzą, nie mając wątpliwości, mogą tutaj przybyć. Każdego roku w dniu 27. maja obchodzimy w Puttaparthi albo Brindavan. Ci, którzy obchodzą ten Dzień co roku blisko Swamiego i mnie, przybyli tutaj teraz i dzielą smutek, który czuję, nie będąc w stanie widzieć Swamiego. Wszyscy czerpali wielką radość wiedząc, że Swami pobłogosławił wszystkie przedmioty, które posłałam i wziął rozdział nowej książki ostatniego wieczoru na darszanie. Dzisiaj wydaliśmy moją Autobiografię. Karthik i jego rodzina dała tę książkę do Malini. Fred i SV – obaj dali piękne dyskursy. Nicola przeczytała fragment z tej książki.

Wszyscy oglądaliśmy film, jaki zrobił Fred, pokazując palących się 1008 lamp na Chitra Purnima.  Tamtego wieczoru otrzymaliśmy rozmowę telefoniczną z Puttaparthi. Swami wziął cztery rozdziały, dwa listy i książkę „Autobiography of I without i” („Autobiografia Ja bez ja” – tłum.). On Sam poprosił o nie i wziął je w Swoje Boskie Ręce. Wszyscy byliśmy bardzo szczęśliwi.

Urodziłam się dla Zadania Swamiego. Tego roku w Dniu Naszych Zaślubin nasze zadanie zostało zakończone. Sathya i Prema weszły we wszystko. Ja piszę – to jest mój obowiązek. Bóg i Jego Małżonka wchodzą we wszystko i zmieniają Erę.

Moim obowiązkiem jest płakać w odseparowaniu. Jego odpowiedzialnością jest ujawnić Prawdę.

Swami wziął ten rozdział w dniu 29. maja 2009 r. na darszanie.

Uwaga Autorki: Każdego roku dajemy Swamiemu kartkę z zaproszeniem na Zaślubiny 27. maja. W tym roku zrobiłam kartkę dla Swamiego miesiąc wcześniej. W tamtym czasie napisałam, że Zaślubiny będą miały miejsce w każdym Aspekcie Stworzenia. Dopiero teraz Swami powiedział to samo w medytacji!

 

Dramat Shakthi

27 maj 2009 r. Wieczór

Rozmawiałam z Yamini przez telefon. Powiedziałam jej, że Swami wziął rozdziały. Yamini powiedziała mi, że ona i Atchutha zastanawiały się, co powinny zrobić na 27. maja. Zdecydowały karmić ubogich. Ugotowały ryżu sambar i ryżu z twarogiem i zrobiły paczki. Yamini powiedziała: „Poszłyśmy do świątyni Sathyabama i rozdałyśmy dużo paczek. Atchutha powiedziała wszystkim: „Dzisiaj jest Dzień Zaślubin naszego Ojca i Matki, prosimy, abyście się wszyscy pomodlili.” Potem poszłyśmy do świątyni Shivy i modliłyśmy się, abyśmy w następnym roku były tutaj z tobą i ze Swamim.”

Dopiero kiedy wróciły do domu, zadzwoniłam do nich i powiedziałam, że Swami pobłogosławił wszystkie ślubne przedmioty.

28 maj 2009 r. Medytacja

Vasantha:       Swami, kiedy poprosiłeś o list i wziąłeś go, byłam bardzo szczęśliwa. Gdy usłyszałam, że ‘poprosiłeś’  o list, całe moje ciało było pełne błogości.

Swami:               Co jest specjalnego w tym, że Ja ‘poprosiłem’ o list?

Vasantha:         Byłeś jak Nilakanta. Pościłeś 35 dni, nie dotykając mojego pisania.

Swami:               To daje błogość. Radość następuje po smutku, daje to błogość.

Vasantha:         Swami, to jest dla zwykłych ludzi, a co dzieje się u Boga?

Swami:               Kiedy jestem jak to małe dziecko, piszące list do Mnie, mówiąc: ‘Swami, zawołaj Ammę, Amma płacze.’. Starsze dziecko błaga: ‘Dzisiaj jest Dzień Zaślubin naszego Ojca i Matki, módlcie się wszyscy.’ Inna dziewczyna mówi: ‘Swami, dajesz tysiące sari innym i nie dajesz Ammie. Sama kupię sari Ammie.’

Ponieważ tęsknisz za Mną, cały świat daje pocieszenie, mówiąc: ‘Swami ma serce z kamienia. Swami nie ma współczucia. Jak wiele cierpienia powoduje On w niej?’ Wszyscy mówią w ten sposób. Jest to tajemnica, której nikt nie może zrozumieć. Żeńską Częścią Boga jest Shakthi. Kiedy Bóg zstępuje, przybiera Dwie Formy: Shivy i Shakthi. Jak u Ardhanareswara, Jedna Połowa jest Żeńska, a Druga Męska. Żeńska Połowa nazywa się Shakthi, Męska znana jest jako Awatar. Sita, Radha i Vasantha – wszystkie pragnęły pocieszenia od ludzi świata. Ludzie mówią: ‘Rama ma serce z kamienia, On odesłał Sitę do lasu. Kryszna odseparował się od Radhy. Swami patrzy, jak inni znieważają Vasanthę.’ Wszyscy tak mówią.

Bóg jest w Stanie Istnienia. Jego Małżonka jest w Stanie Stawania się. To tylko Shakthi zaplanowała wszystko i funkcjonuje we wszystkich. Spójrz na ‘Adhyatma Ramayana’: Sita mówi: ‘Cokolwiek się dzieje, cokolwiek jest robione, cokolwiek jest powiedziane, wszystko jest tylko Shakthi, Stan Stawania się.’

Tylko Shakthi pisze dramat. Ona jest aktorem. Wszystko jest tylko Shakthi. Jednak obwinianie i złe imię idzie do Awatara. Bóg separuje się na Dwoje. Żeńską Rolą jest Prakrithi, Stan Stawania się. Przybyliśmy, aby ujawnić Wyższą Mądrość, Najwyższą Prawdę. Jest to Zadanie Awatara, Boga i Jego Małżonki. To ty piszesz wszystko.

Vasantha:           Teraz rozumiem, Swami.

Koniec medytacji

SPÓJRZMY BARDZIEJ SZCZEGÓŁOWO NA TO, CO SWAMI POWIEDZIAŁ. Nilakanta Nayanmar był wielbicielem Shivy. Jest on jednym z sześćdziesięciu trzech Nayanmar`ów, wielbicieli Pana Shivy. Kiedyś zaprzyjaźnił się ze złą kobietą i często chodził do jej domu. Pewnego dnia, kiedy wrócił do domu, żona powiedziała: „W Imię Shivy nie dotykaj mnie.” Natychmiast miał on urzeczywistnienie i powiedział; „W Imię Shivy, obiecuję, że od dzisiaj  nie dotknę żadnej kobiety na świecie.” Od tamtego dnia oboje mieszkali w tym samym domu, nie dotykając siebie ani nikogo innego.

Pewnego dnia Shiva przybył do jego domu w formie wielbiciela. Dał on żebraczą miskę dla Nikalanty i powiedział: „Udaję się na pielgrzymkę, zatrzymaj to w swoim domu, kiedy wrócę, zabiorę ją.” Trzymali ją bezpiecznie w swoim domu. Jakiś czas później Pan powrócił i poprosił o miskę, ale miski już nie było. Szukali wszędzie i nie mogli jej znaleźć. Oboje powiedzieli: „Kupimy nową miskę.” Jednakże Pan zezłościł się i powiedział: „Nie przyjmę jej. Chcę swoją miskę. Kłamiecie.”

Para odpowiedziała: „Prawdą jest, że miska została zgubiona.” Shiva powiedział: „Jeżeli to prawda, idźcie oboje do świątynnego zbiornika, złączcie dłonie i zanurzcie się w wodzie. Wyjdźcie i obiecajcie. Dopiero wtedy uwierzę, że mówicie prawdę.” Nayanmara bardzo się zmartwił, ponieważ obiecał, że nie dotknie kobiety, nawet swojej żony. Shiva groził jemu, mówiąc: „Musicie to zrobić!” W końcu Nayanmar i jego żona uchwycili się końców kija i weszli razem do świątynnego zbiornika. Natychmiast Shiva dał im darszan i powiedział: „Teraz wasze postanowienie zakończyło się, idźcie radośnie razem i służcie wszystkim.”

Swami nie dotknął mojego żadnego listu przez trzydzieści pięć dni. Nie brał żadnych listów, błogosławił je jedynie z daleka. Dawałam listy przez różnych posłańców, na różne sposoby, ale On nie brał żadnego. On tylko błogosławił. Chociaż wylałam wiele łez, próbowałam wiele sposobów, On nie brał. Swami wtedy powiedział: „Wezmę w Dniu Naszych Zaślubin.” Tak jak powiedział, tak zrobił, Swami wziął moje listy i rozdziały wieczorem 27. maja. Jakże bardzo cierpiałam przez trzydzieści pięć dni, słowa nie są w stanie opisać. Łzy, które wypłakałam, mogłyby wypełnić ocean! Nawet moje ciało ucierpiało. Kiedy usłyszałam, że Swami poprosił o list i wziął go Sam, byłam nadzwyczaj szczęśliwa. Siła Życia , która opuszczała ciało, powróciła. Oto jak się czułam.

Kiedy zatrzymano mnie w Kodaikanal, abym nie zobaczyła Swamiego, a potem musiałam widzieć, jak Swami ze spokojem odmawiał dotknięcia moich listów, wstrząsnęło to moją Siłą Życia. Swami podaje nowy powód. Dlatego Sai Priya codziennie pisała list do Swamiego o moich łzach. Atchutha i Yamini dały pożywienie ubogim w dniu 27. maja, a Atchutha mówiła wszystkim: „Dzisiaj jest Dzień Zaślubin mojego Ojca i mojej Matki.” Poszły one do różnych świątyń, modląc się o Nasze połączenie. Od rana do wieczora przybyło dużo rozmów telefonicznych i posłańców. Wszyscy modlili się całym sercem, że Swami powinien wezwać mnie wkrótce. W Yavatmal, Pune Grecji, w całych Indiach i na całym świecie wszyscy modlili się o to samo.

Dziewczyna z Singapuru pojechała do Kanchipuram i kupiła dla mnie sari, ponieważ Swami nie dał mi Swoją Ręką ani jednego. W ten sposób wszyscy na świecie pocieszają mnie. Swami powiedział, że to jest również dla Zadania Awatarycznego. Czym jest ta tajemnicza zagadka? Nikt nie wie, dlaczego Awatar działa tak, jak On działa. To działo się za każdego Awatara. W Treta Yudze Rama odesłał Sitę do lasu. Dlaczego słuchał On słów dhobi (pracza – tłum.)? Sita weszła w Ogień i udowodniła Swoją Czystość, jednak On mimo to odesłał ją do lasu. Świat obwinia Ramę i pociesza Matkę Sitę.

Dlaczego Kryszna zostawił Radhę i pojechał do Mathura? Jak wielka była Prema Radhy? Dlaczego Kryszna postąpił w ten sposób? Oto jak wszyscy mówią o zdarzeniach, które miały miejsce w poprzednich Erach.

Spójrzmy na mój przypadek. Napisałam ponad pięćdziesiąt książek, ujawniając światu związek, jaki istnieje między Swamim a mną. Ponieważ czytelnicy czują, że moje słowa są Prawdą, pytają: „Dlaczego Swami sprawia, że Amma płacze? On daje sparszan, darszan i sambaszan wszystkim, dlaczego nie Ammie? Dlaczego Swami ze spokojem patrzy, kiedy Amma jest znieważana w Puttaparthi i Kodaikanal?

Wszyscy tak pytają i czekają, aż Swami wezwie. Swami mówi: „Jest to jedna część Zadania Boga i Jego Małżonki.”

W Adhyatma Ramayana Matka Sita ujawnia Wielką Prawdę Hanumanowi:

„Ja jestem Prapancha Shakthi, Ja robię wszystko. Ja jestem Stwórcą, Podtrzymującym i Unicestwiającym świat. Ja jestem Mula Prakrithi. Ja jestem przed Ramą, zatem Ja stworzyłam to wszystko. Jednak ignoranci myślą, że On robi wszystko. Tak nie jest, tylko Ja robię wszystko. Rama urodził się w Ayodhya. On poszedł ochraniać yagnę Viswamitry przed demonami. Wybawił On Ahalyę od klątwy. Przed Zaślubinami On złamał Łuk i poślubił mnie. Pokonał Parasuramę. Żył ze Mną w Ayodhya przez 12 lat. Udał się do lasów Dandakaranya. Zabił Viratha, Marisha. Maya Sita została uprowadzona, dała Mokshę Jatayu. Sabari czciła Go. On zapomniał o przyjaźni z Sugrivą, zabił Vali. Poszedł szukać Mnie, zbudował most nad oceanem. Zabił Ravanę i koronował Vibishanę. Przybył do Ayodhya ze Mną w Pushpak Vimanie. Jego koronacja miała miejsce. Wszystko Ja zrobiłam. Jednak wszyscy mówią, że Rama zrobił wszystko. Rama niczego nie zrobił. On nie chodził, On nie mówił, On niczego nie zrobił; On jest Ucieleśnieniem Błogości, Niezmienny. Wydaje się, że jest On zwyczajnym człowiekiem, ponieważ przykrywa On Siebie Mayą i działa zgodnie z nią…”

Kiedy Bóg zstępuje jako Awatar, On separuje Siebie na Dwoje. Jest to Forma Ardhanareswara; Jedna Połowa jest Męska, a Druga Żeńska. Męska przybiera rolę Awatara, a Żeńską rolę Jego Shakthi. Shakthi jest wymagana dla Misji Awatara. Bóg jest w Stanie Istnienia, Stanie Świadka. Shakthi przybywa w Stanie Stawania się. Shakthi Boga pobudza Go, aby zstąpił jako Awatar. Kiedy On ma Wolę, Shakthi robi wszystkie plany. Shakthi pisze dramat dla Awatara. On stwarza aktorów, ale tylko Ona jest Reżyserem. Shakthi robi wszystko, ale wina idzie do Awatara. Shakthi stworzyła rolę, zatem Ona otrzymuje pocieszenie od świata. Ponieważ Awatar działa w Stanie Świadka, wina idzie do Niego. Swami pokazał to na przykładzie trzech Awatarów: Ramy, Kryszny i Swoim.

Prawdę mówiąc, Bóg i Jego Małżonka są tacy sami. Sita, która została odesłana do lasu, urodziła dzieci i przeszła przez cierpienie, jest również Bogiem. Ona jest zaiste Nim. Ten, który wysłał Ją do lasu, biorąc winę, Rama, jest także Bogiem. To jest Ten Sam Bóg, Żeńska Część jest Sitą, Męska – Ramą. To Swami pokazał, kiedy odesłano mnie z Kodaikanal i powiedział: „Nie tylko ty jesteś bita, Ja również jestem bity. Każdy cios, który otrzymujesz, również spada na Mnie.” Napisałam o tym w rozdziale: „Kto jest bity?” Przybyliśmy tutaj, aby ujawnić te Prawdy światu. Celem tej książki jest pokazać, jak Bóg i Jego Małżonka funkcjonują.

Shakthi Boga jest Daya Rupini, Ucieleśnienie Współczucia. Kiedy Dharma zanika na świecie, wszyscy cierpią. W tym czasie ta Daya Rupini pobudza Boga, aby przybrał Formę Awatara. Najwyższa Moc Boga pisze dramat, reżyseruje go i gra w nim. Pan i Jego Najwyższa Moc nie są odseparowani; Oni są Jednym i Tym Samym. Awatarzy, którzy zstąpili w poprzednich Erach, wykonywali Swoją misję na mniejszą skalę. Teraz jest to Zadanie Gigantyczne. Swamiego Najwyższa Moc funkcjonuje jako Prakrithi. Swami i ja przyniesiemy Nowe Stworzenie. Poprzez Moje Uczucia pokazuję, jak Prakrithi zmienia wszystko i przynosi Nowe Stworzenie. Swami powiedział: „Oddzieliłem Siebie od Siebie po to, aby kochać Siebie.” Bóg odseparował się na Dwoje, Boga i Jego Małżonkę.

Kiedyś człowiek z Puttaparthi pojechał do Vaideeswaram Koil, aby przeczytać Nadi (Liść Palmowy – tłum.) Swamiego. W Swamiego Nadi Moje Imię i kim Ja jestem, zostało zapisane. Odczytujący Nadi zapytał człowieka: „Czy znasz Vasanthę Sai? Ona jest w Mukthi Nilayam blisko Madurai. Ona jest Shakthi Swamiego. To jest napisane w Swamiego Nadi.” Człowiek odpowiedział: „Wiem, Swami wie i wszyscy w Puttaparthi wiedzą.” Odczytujący Nadi zadzwonił do SV i powiedział jemu, co zostało napisane i co powiedział człowiek. Wszyscy na świecie wiedzą, jednak czekają na Jego wezwanie.

Po zakończeniu pisania tego rozdziału, szukałam dowodu. Otworzyłam tamilskie tłumaczenie „Sathya Sai Speaks” na stronie 34. Tam Swami powiedział: „Po koronacji, Rama dał podarki wszystkim. Hanuman odmówił przyjęcia podarku i powiedział: „Chcę poznać Tajemnicę Twojego Życia.” Natychmiast Rama powiedział Sicie: „Ty powiedz Hanumanowi. Powiedz o sekrecie Naszej Misji.” Sita odpowiedziała; „Ja jestem Mula Prakrithi, Ja jestem Maya Shakthi, która funkcjonuje we wszystkim; ewolucją wszelkiego rodzaju, wszystkimi związkami i separacją. Ta ‘Ramayana’, ten dramat, został zaplanowany przeze Mnie.”

Swami dodał: „Ona robi wszystko w tym dramacie.”

Moim obowiązkiem jest tęsknić i otrzymać pocieszenie od całego świata. Jego odpowiedzialnością jest znieść obwinianie.

Swami wziął ten rozdział 31. maja 2009 r. na wieczornym darszanie.

Awatar Shakthi

29 maj 2009 r. Medytacja

Vasantha:       Swami, proszę, powiedz coś o Bogu i Jego Małżonce.

Swami:             Tak, powiem. W nadchodzącej Erze Prema Sai zstąpi jak Awatar Shakthi w Stanie Stawania się. Awatar Prema pokaże Swoją Żeńską Stronę. Obdarzy On Współczuciem, Premą i Uczuciami Matczynymi wszystkich. Rola Męska będzie twoja. Jak u Awatara twoją naturą będzie Spokój i Prema. Będziesz w Stanie Świadka. Kiedy powiedziałem tobie, że przybędziesz jako Awatar, płakałaś, mówiąc; „Ja nie przybędę, nie.” Dałaś swoją Naturę i Uczucia mnie, a Moja Natura i Prawda wypełnia ciebie. Stajesz się Sathyam w Stanie Świadka, a Ja staję się Awatarem Shakthi. Jest to powód, dla którego powiedziałem wcześniej, że Prema Sai jest tylko Awatarem Shakthi.

Vasantha:     Teraz rozumiem, Swami.

Swami:            Wcześniej napisałaś list do Kanny, mówiąc: ‘Kanna, jak bardzo tęsknię za Tobą. Tak samo Ty musisz tęsknić za mną, stapiać się dla mnie. Szalej za mną.’  Z tego powodu Ja przybędę ponownie.

CHOCIAŻ OD URODZENIA FUNKCJONOWAŁAM TYLKO W MYŚLACH O BOGU, nie mam spokoju. Jest zawsze burza, deszcz, grzmot i błyskawica. Dzikie zwierzęta atakują mnie ze wszystkich stron. Strzały celują we mnie. Wszystko to sprawia, że płaczę ze strachu. To jest moje życie. Jednak umysł mój nie opuszcza Boga w żadnym czasie i w żadnych okolicznościach. Jestem zawsze w myślach o Bogu. Zawsze płaczę o Jego darszan, sparszan i sambaszan i aby być blisko Niego.

W rezultacie w następnych narodzinach SPĘDZĘ swoje życie razem z Nim. W tamtym czasie doświadczę spokoju i błogości blisko Niego. Będę w Stanie Świadka, w swoim Oryginalnym Stanie Spokoju. To jest Prema, Stan Paripurna Premy. Swami będzie funkcjonował w Żeńskiej Roli, zatem czegokolwiek doświadczam teraz, On doświadczy w przyszłości.

Spójrzmy na list, który napisałam do Kanny w 1984 r.:

25 czerwiec 1984 r.

Kanna, Kanna,

Zawsze płaczę z tęsknoty za Tobą, jednak to nie dociera do Uszu Twoich. Powiedziałeś, że jeżeli ktoś poprosi Ciebie całym sercem o Łaskę, obdarzysz tym, czego pragną. Prosiłam tylko o Ciebie, abyś dał Siebie!

Duryodhana wysłał Pandavow do lasu. Dla nich Ty zaplanowałeś Wojnę Mahabharata. Stałeś się powożącym Arjuny, który prosił Ciebie, abyś pokazał Swoją Kosmiczną Formę. Obiecałeś, że będziesz ochraniał wszystkich tych, którzy podporządkują się Tobie. Jednak złamałeś Swoją obietnicę. Kto zatem będzie praktykował to, czego nauczałeś? Co napisałam w swoim wierszu, jest prawdziwe. Złamałeś obietnicę swoją. To jest Twój zwyczaj.

Podczas bitwy obiecałeś, że nie weźmiesz swojej broni. Ale chwyciłeś Swoją Czakrę i biegłeś do Bhismy z zamiarem zabicia go. Dlaczego? Wszystko to jest wskutek Twojej szalonej Miłości do Arjuny. To szaleństwo wypływa z Twojej Głowy. Czy nie obdarzysz mnie tak wielką Miłością?

Mam jedno pragnienie. Jak jestem zagubiona w myślach o Tobie, stapiając się w każdej chwili dla Ciebie, Ty musisz obdarzać mnie tak wielką Miłością. Powinieneś błagać i stapiać się o moją Miłość. Jestem jak żebrak, biegający tu i tam za Tobą. Padam u stóp wszystkich. Jak wiele listów napisałam do różnych świętych, prosząc ich, aby pokazali mi ścieżkę: świętych Kanch Kannakoli, Swwai Parijata Kannan, Swami  Anyayananda oraz wielu innych. W swoim Sercu modliłam się do Ramana, Ragavendry, Ramakrishny, Vivekananady, Sarada Devi, Sathya Sai…wystarczy, wystarczy Kanna, lista nie ma końca. Nie mogę pisać. Musisz tęsknić za mną tak, jak ja tęsknię za Tobą. Musisz mieć takie same szaleństwo dla mnie. Teraz obserwujesz, jak cierpię i radujesz się. Ja również będę patrzeć i radować się.

                                                       Twoje dziecko

                                                      Vasantha

O O O

W liście tym proszę Krysznę, że On musi szaleć za mną w przyszłości, jak ja szaleję za Nim teraz. On musi tęsknić za moją Miłością. Napisałam również do Sathya Sai, pytając Go, jak mogę osiągnąć Krysznę. Napisałam do świętych i mędrców, mówiąc im o swoim pragnieniu ujrzenia Kryszny. W odpowiedzi na moje Uczucia teraz Swami zstąpi jako Prema Sai i będzie stale w myślach o mnie, tęskniąc za moją Miłością. W tamtym czasie będzie On w Stanie Shakthi; On zstąpi, aby pokazać ten Stan. On będzie żył tylko dla mnie, będzie szalał za mną.

Pan dowie się, kim On jest dopiero w Dniu Naszych Zaślubin. Dewa przybędzie i da Jemu pierścień Ramy. Jak tylko On włoży go na swój Palec, będzie wiedział, że On jest Awatarem. Swami wiedział, że jest Bogiem od Swoich narodzin. Prema Sai nie będzie wiedział aż do Dnia Swoich Zaślubin. Dopiero po narodzinach Jego Dziecka oznajmi On światu, kim On jest. W tamtym czasie Rządzące i Kontrolujące  Moce Awatara przybędą do Niego. Wtenczas zacznie On rządzić całym światem. Cały świat przyjdzie pod Jego parasol.

Swami powiedział: „Kryszna podniósł jedną górę, Ja niosę pasmo górskie.” W Dwapara Yudze Sri Kryszna podniósł wzgórze Govardhana, aby ochraniać Gokulam. Teraz cały świat przybędzie pod Jego ochronę, pod jeden parasol. Prema Sai przybędzie jako Awatar Shakthi, aby ochraniać świat. Przybywa On w Żeńskiej Roli. Ponieważ On nie będzie w Stanie Świadka, nie będzie ograniczeń dla Awatara. On będzie ochraniać świat i Swoje dzieci z Matczynymi Uczuciami Shakthi.

30 maj 2009 r. Medytacja

Vasantha:       Swami, dzisiaj piszę o Awatarze Prema.

Swami:             Tak, pisz. Przybywam jako Awatar Shakthi poprzez twoją Moc.

Vasantha:        Swami, nie mogę mówić tak, jak Matka Sita do Hanumana.

Swami:             Ponieważ nie ma w tobie ‘ja’, nie możesz mówić. Dałaś je dla Mnie. Za nadchodzącego Awatara Ja będę funkcjonował w Stanie Shakthi Stawania się .

Koniec medytacji

PONIEWAŻ DAŁAM SWAMIEMU WSZYSTKIE MOCE, On zstąpi w przyszłości jako Awatar Shakthi. Shakthi znaczy Stan Stawania się. Awatarzy są tylko w Stanie Istnienia. Jednak Swami będzie funkcjonował w Stanie Stawania się. Bóg przedtem nie zstąpił jako Awatar Shakthi. Po raz pierwszy Żeński Aspekt Boga zstąpi jako Awatar. Swami ujawnia Prawdę, której świat przedtem nie znał. To powoduje, że On sprawia, iż piszę książki. Ponieważ nie mam ‘ja’, nie mogę mówić jak Sita mówiła. Mogę tylko pisać to, co On mi mówi.

Bóg zstępuje jako Awatar w Stanie Istnienia, jako Świadek. W przyszłości Awatar przybędzie w Stanie Stawania się. To nigdy przedtem nie zdarzyło się na świecie. To Swami powiedział, że Prema Sai będzie Awatarem Shakthi. Jak to się zdarzy, wyjaśniamy na przykładzie Naszego życia. Tylko ci, którzy wiedzą o Naszym życiu, zrozumieją.

Od urodzenia płakałam tylko z tęsknoty za Bogiem. Wykonywałam intensywną sadhanę.  Poślubiłam Boga. W 2001 r. Fizyczny Awatar poślubił mnie. W 2002 r. połączyłam się w Nim w Jaskini Vashista jako Czysta Świadomość. Punktem skupienia mojej sadhany od najmłodszego wieku do chwili obecnej było, aby poślubić Boga i połączyć się w Nim. Nawet po spełnieniu tych dwóch pragnień, kontynuowałam wykonywanie sadhany. Kiedy obdarzono mnie ‘stanowiskiem’ Awatara, powiedziałam Swamiemu, że nie chcę tego. Zrobiłam siebie pustą, dając wszystkie swoje Moce Jemu. Wtenczas Swami wypełnił mnie Swoją Prawdą. Następnie przybył Stan Boga i stałam się Sathyam. Awatar Sai wziął wszystkie moje cechy, moje Uczucia i moją Naturę. Robiąc to, On będzie mógł przybyć jako Awatar Shakthi w Stanie Stawania się. To jest Nasze życie.

Moim obowiązkiem jest wykonywania sadhany i bycie w Stanie Boga. Jego odpowiedzialnością jest dać owoc mojej sadhany i stać się Awatarem Shakthi.

Swami wziął ten rozdział 4. Czerwca 2009 r. na darszanie.

 

Epilog

31 maj 2009 r. Medytacja

Vasantha:       Swami, jaki jest epilog dla tej książki?

Swami:             Czym jest prolog albo epilog dla Boga? On nie ma początku ani końca. Ty piszesz Prawdę do tej pory nieujawnioną. Bóg zawsze jest w Stanie Istnienia. Jednak przybyliśmy tutaj, aby wyjaśnić, jak Bóg przybywa w Stanie Stawania się. Ty nie chcesz być Awatarem, zatem mówisz, że wszyscy na świecie powinni stać się tobą, aby Bóg mógł doświadczyć ciebie. Bóg, Świadek, teraz staje się Bogiem w Stanie Stawania się. Całe twoje życie pokazuje, jak Bóg przybywa jako Awatar Shakthi.

Koniec medytacji

BÓG NIE MA POCZĄTKU ANI KOŃCA. On zawsze jest w Stanie Istnienia. Ta książka wyjaśnia, jak Bóg w Stanie Istnienia staje się Bogiem w Stanie Stawania się. Wyjaśnia ona rolę Boga i Shakthi, jest objawieniem nieznanym nikomu na świecie. Bóg i Jego Shakthi nie różnią się; są Oni Jednym i Tym Samym. Jeżeli bóg zstępuje jako Awatar, wtedy Jego Najwyższa Moc przybiera Formę Kobiety i razem ustanawiają Oni Dharmę. Ta Wszechpotężna Moc pisze dramat Awatara i sprawia, że wszyscy aktorzy wykonują swoje role. Kiedy ta Wszechpotężna Moc przybywa w Formie, nazywa się Sita albo Radha. W ‘Adhyatmic Ramayanie’ mowa jest, że tylko Matka Sita napisała ten dramat. Ona oznajmia: „Ja jestem reżyserem, tylko Ja zrobiłam wszystko.”

Ten Awatar różni się od poprzednich Awatarów. Ponieważ nie mam ‘ja’, nie mogę mówić jak Matka Sita. Stąd też Swami mówi mi wszystko i sprawia, że piszę. Przedtem Awatar był w Stanie Istnienia, Jego Shakthi w Stanie Stawania się. Za czasów Awatara Prema, Shaklthi będzie w Stanie Istnienia, a Awatar w Stanie Stawania się. Tylko w czasach Awatara Sai możemy poznać te wielkie Prawdy. Poprzez Swoje niewymierne Współczucie, On zstąpił dla dobra wszystkich na świecie. On transformuje Kali Yugę na Sathya Yugę.

Zwycięstwo dla Jego Chwały,

Zwycięstwo dla Sai,

Zwycięstwo dla Reżysera, Vasanthy Sai.

S u b h a m

Książka Trzecia

CHAITANYA

Treść

Czym Jest Trzymanie się Boga?..................................................................255

Wszechprzenikająca Świadomość.…………………………………………………….260

Dwie Drogi Chaitanya………………………………………………………………………266

Kwiaty Parijatha na Drzewie Neem……………………………………………………271

Jak Funkcjonuje Chaitanya?.......................................................................276

Dwie Odpowiedzialności Chaitanya………………………………….. ……………..282

Dom Chaitanya……………………………………………………………………………….288

Idealny czy Naturalny?...............................................................................293

Sathya Urodzona z Premy………………………………………………………………..297

Ciało Jest Zaiste Stworzeniem………………………………………………………….301

Vishwaharbha………………………………………………………………………………..306

Chaitanya Yuga………………………………………………………………………………311

 

Epilog…………………………………………………………………………………………..318

 

Zapis Błogosławieństw Ammy…………………………………………………………321

 

Czym Jest Trzymanie się Boga?

12 czerwiec 2009 r. Medytacja

Vasantha:       Swami, chcę widzieć Ciebie. Chcę widzieć Ciebie.

Swami:             Ja jestem tylko tutaj. Ja jestem tutaj.

Vasantha:       Swami, jak stłuczona płyta. Zawsze dajesz taką samą odpowiedź.

Swami:             Ty zawsze zadajesz takie same pytanie, stąd Ja zawsze daję taką samą odpowiedź. Jest to Nasza Awataryczna Misja.

Vasantha:        Swami, Matka Sita powiedziała, że jest to Maya Sita, która została uprowadzona?

Swami:              Nikt nie może porwać Małżonki Boga. Wszystko zdarzyło się Maya Sicie. Jest to tak sama jak Forma Maya Vasanthy. Nie możesz żyć z nikim z wyjątkiem Boga. Ponieważ Pełna Boskość nie była obecna w tamtej Formie, nie mogłaś tutaj żyć. To Maya Vasantha tam była. Kiedy zostałaś sanyasi, całkowicie opuszczając życie rodzinne, dałem Mangala Sutrę i Maya Vasantha odeszła. Teraz konieczne jest, abyśmy żyli oddzielnie, sami. Uczucia tylko są wymagane dla Zadania Awatara.

Vasantha:        Ja nie chcę tej Mądrości. W porównaniu z Tobą ta Mądrość wydaje się być jak śmieci. Jeżeli nie możesz dać mi Siebie, dlaczego żyję?

Swami:             Nie płacz. Ja jestem tylko dla ciebie. Piszesz to wszystko tylko dla Naszego połączenia. Kto na świecie ma taką Premę?

Vasantha:        Nie chcę Stanu Boga. Nie chcę Mądrości. Ja chcę tylko Ciebie. Chcę tylko Twojej Bliskości.

Swami:              Zobacz, w tym domu doświadczamy razem. Jakże bardzo cierpiałaś przez ostatnich 70 lat. Kiedy będziemy razem, będziemy szczęśliwi.

Koniec medytacji

MÓJ UMYSŁ ZAWSZE POŁĄCZONY JEST ZE SWAMIM. Piszę Wyższą Mądrość o Bogu i Jego Małżonce; jak Oni funkcjonują. Chociaż piszę o tym, nie chcę Stanu Shakthi ani Stanu Boga. Chcę tylko Swamiego. Mój umysł nie dotyka niczego innego.

Przed dwoma dniami napisałam list do Swamiego i narysowałam dwie róże na jednej łodydze. Napisałam:

„Mogą być róże na jednej łodydze, czy może być jedna Siła Życia w dwóch ciałach? Ta Siła Życia tęskni, aby połączyć się z tamtą Siłą Życia. Połowa Ardhanareswara tęskni, aby połączyć się z Drugą Połową.”

On jest Bogiem, Świadkiem. On znosi wszystko, ja nie mogę. Wyrażam Uczucia Niedające się Znieść, Uczucia, które zmieniają świat. Jedna Połowa Ciała Jarasandha tęskniła, aby połączyć się z Drugą. To jest moje pragnienie i tęsknota.

Ponieważ urodziłam się ze Swamiego, nie mogę poślubić nikogo innego niż Jego. Ponieważ nie mogłam prowadzić życia rodzinnego, ani żyć na tym świecie, zostawiłam wszystko. Teraz żyję oddzielnie w Mukthi Nilayam, które jest zaiste Vaikuntą. Jest to istotne dla Misji Awatara, że żyjemy w odseparowaniu.

2 czerwiec 2009 r. Medytacja poranna

Vasantha:       Swami, ponieważ Jedna Siła Życia istnieje w Dwóch Ciałach, pragnę, płaczę i tęsknię za Tobą. Jednak Ty pozostajesz spokojny. Czy to jest Bóg? Czy jest to Stan Świadka? Nie chcę tego Stanu za następnego Awatara. Kiedy będziesz stapiać się w myślach o mnie, czy będę siedziała spokojnie jako Świadek? Nie, nie, ja tego nie chcę. Nie powinieneś cierpieć w przyszłości tak, jak ja cierpię teraz.

Swami:              Co mogę zrobić za tę Premę, jaką masz dla Mnie? Nie jestem w stanie spłacić długu twojej Premy.

Vasantha:        Swami, mój Prabhu, mój Kanna, mój Raja…

Swami:              Powiedziałaś o wołaniu ptaka. Ale kiedy twoje usta przestaną wołać?

Vasantha:        Co mogę zrobić, to wołanie nie zatrzyma się? Czy powoduje to kłopot dla Ciebie?

Swami:              Nie, to nie jest tak. Nie przestawaj. Na tym świecie tylko to wołanie uchwyciło się Mnie. Jak w przeciwnym razie Awwatar mógłby zstąpić w Kali?

Koniec medytacji

W OSTATNIM ROZDZIALE O „BOGU I JEGO MAŁŻONCE” Swami powiedział, że kiedy przybędziemy następnym razem, On przybędzie jako Awatar Shakthi, a ja będę w Stanie Świadka, Stanie Sp0koju. Jak bardzo tęsknię ja teraz za Jego Miłością, On będzie tęsknił za mną w przyszłości. On będzie tęsknił za mną. Jak mogę być spokojna w tym czasie? Jeżeli jest to Stan Boga, nie chcę go. Jakże bardzo cierpię teraz; On nie powinien cierpieć tak samo. On nie powinien mieć do czynienia z takimi trudnościami. Czy mogę spokojnie patrzeć, jak moja Siła Życia, Swami, cierpi? Nie chcę tego Stanu. Ile łez uroniłam? Jak bardzo tęskniłam? Kto na tym świecie cierpiał w ten sposób?

Przyjrzyjmy się ‘wołaniu’. Wczoraj, podczas Vinayaka Abhishekam, ptak wołał nieustannie. Zawołałam: „Sai Ram, Sai Ram”, odpowiadając ptakowi. Powiedziałam Nicoli: „Ten sam ptak zawsze wołał w Vadakkampatti. On tutaj również woła. Jego dziób nigdy się nie zamyka.” Swami wspomniał o tym ptaku w medytacji. Jak ten ptak, tak samo mój umysł nie przestanie wołać Go. Pierwszymi słowami, które Swami powiedział do mnie w medytacji, były: „Twoje wołanie zawsze dzwoni w Moich Uszach. Nie pozwala Mi wykonywać Mojej pracy.”

W tamtym czasie bardzo się obawiałam. Natychmiast napisałam list do doktora Paramakudi. On odpowiedział: „Nigdy nie opuszczaj Swamiego, nie obawiaj się, kontynuuj swoje wołanie. Swami jest bardzo przebiegły, próbując uniknąć twojego wołania.”

Moje wołanie i płacz zaczął się przy narodzinach na tym świecie, tylko to wołanie uchwyciło się Jego. Awatarzy nigdy nie zstępują w Kali Yudze. Po raz pierwszy Swami przybył. Ta Kali jest najgorszą Erą.  Nikt nie szanuje Boga i nie ma lęku przed grzechem ani strachu przed Bogiem. Nie ma szacunku dla osób starszych, świętych ani mędrców. Ludzie żyją jak zwierzęta. Dlatego Awatarzy nigdy nie zstępują w Kali. Nie mogą żyć wśród ludzi, którzy tak żyją.

Wołałam Boga od samych narodzin. Chcę tylko Boga. Obdarzam Premą, nie zapominając o Nim nawet przez sekundę. To pragnienie Boga jest zaiste wmieszane w moją krew. Tylko ta Prema uchwyciła się Swamiego na tym świecie. Swami powiedział: „Nie przestawaj wołać.” Tylko kiedy wydam ostatni oddech, wołanie zakończy się. Odepchnęłam Stan Awatara, Stan Boga, a co dopiero powiedzieć o tym Aszramie i książkach, które są niczym w porównaniu z Bogiem? Chcę tylko Swamiego, niczego innego. Tylko ta Głębia Premy trzyma tego Awatara w Kali i sprawia, że kończy Swoją Misję.

Medytacja

Swami:             Ty zawsze wołasz Mnie, obdarzając Premą. To stapia Mnie. Chcę twojej bliskości i doświadczania twojej Premy. Jednak Zadanie Awatara wiąże Mnie, abym poczekał na odpowiedni czas. Z drugiej strony, twoja Prema ciągnie Mnie. Mój Stan jest bardzo trudny. Tylko kiedy zstąpię jako Awatar, będę mógł zrozumieć twoją Premę. Dlatego chcę jej doświadczyć.

Vasantha:     Dlaczego przybyliśmy tutaj jako Awatarzy i cierpimy tak bardzo?

Koniec medytacji

KIEDY WOŁAM I TĘSKNIĘ ZA SWAMIM, ON WIDZI MOJĄ PREMĘ I TOPNIEJE. Jednak nie może On wezwać mnie blisko Siebie, zanim nie nadejdzie odpowiedni czas. Ze względu na Awataryczne Zadanie ma On do czynienia z wieloma trudnościami i cierpi, nie będąc w stanie zrobić niczego dla mnie. Poprzedni Awatarzy przybyli i ustanowili Dharmę. Oni nie pokazali Swoich Uczuć ani nie ujawnili Premy. Teraz przybyliśmy tutaj, aby wszystko zmienić poprzez Nasze Uczucia, dając pierwsze miejsce Uczuciom i Premie.

Swami wziął ten rozdział w dniu 7. czerwca 2009 r. Swoją Ręką na darszanie.

 

Wszechprzenikająca Świadomość

3 czerwiec 2009 r. Medytacja poranna

Vasantha:       Swami, czym jest ta Prema? Jakie jest jej pochodzenie? Gdzie jest jej koniec? Jak ona wyłania się? Dla kogo jest ta Prema? Jak dużo Premy? Dlaczego ta Prema? Nie mogę tego wytrzymać…nie mogę.

Swami:              Nikt nie może poznać tej Premy. Prema pochodzi ode Mnie, kończy się we Mnie. Zakończy się tylko wtedy, kiedy połączysz się ze Mną. Nie wiem, jak dużo Premy masz dla Mnie. Nie wiem…nie wiem.

Koniec medytacji

DLACZEGO TA PREMA TRZĘSIE MNĄ? Kiedy zapytałam Swamiego, powiedział On: „Nikt nie może wiedzieć…Viswamitra zobaczył kropkę w odległości.” Ona pochodzi od Swamiego. Ona zakończy się w Nim. Kiedy połączę się w Nim, imię i forma Vasantha stanie się Jyothi i połączy się w Fizycznej Formie Swamiego. Dopiero wtedy ta tęsknota osiągnie spełnienie. Ale jak mam to wytrzymać do tego czasu; nie mogąc tego znieść? To jest moje pytanie. W każdej chwili Prema powstaje we mnie. Wyłania się, przekłuwając każdy atom mojego istnienia. Płaczę więc, nie będąc w stanie znieść jej siły.

 

Medytacja wieczorna

(Nie mogłam medytować odpowiednio i ciągle kaszlałam.)

Vasantha:        Swami, dlaczego nie mogę medytować? To samo zdarzyło się także w południe…ten sam kaszel.

Swami:              Czy rozmawiamy tylko w medytacji? My zawsze rozmawiamy. Dlaczego oddzielasz to jako medytację?

Vasantha:        Tylko w medytacji możemy rozmawiać odpowiednio.

Swami:              Kto rozmawia z tobą? Kto jest tym, który pisze? Powiedziałaś: „Jedna Siła Życia w Dwóch Ciałach.” Awatarzy nie mają ciała ani siły życia jak człowiek. Nie rodzą się ani nie umierają. Zstępują na Ziemię i opuszczają Ziemię zgodnie z Wolą. Ten Stan Świadomości nazywa się Chaitanya. Połączyłaś się ze Mną w Jaskini Vashista. Ty jako Czysta Świadomość połączyłaś się we Mie, Czystej Świadomości.

Vasantha:        Jak potem Swami?

Swami:              Wszystko jest tylko Chaitanya, Świadomością. Nie ma ciała ani siły życia.

Koniec medytacji

WCZEŚNIEJ NAPISAŁAM: ‘Jedna Siła Życia funkcjonuje w Dwóch Ciałach.’  Ciało z siłą życia wskazuje na człowieka. Ciało, siła życia i uczucia funkcjonują w człowieku oddzielnie. Dla Boga jest tylko Chaitanya, Świadomość. Kiedy ta Chaitanya ma Wolę, Ciało, Forma i Imię przybywają dla Jego zstąpienia jako Awatara. Jak u zwykłego człowieka, jest Imię i Forma, ale Chaitanya funkcjonuje wewnątrz; nie ma oddzielnej siły życia.

Dopiero teraz rozumiem. Jakże bardzo cierpiałam.  Ile łez wypłakałam, myśląc o Swamim. Dlaczego ta Siła Życia nie opuściła mnie? Jest tak, ponieważ nie ma Siły Życia. To ciało funkcjonuje poprzez Chaitanya, nie ma Siły Życia. Chaitania pragnęła tego ciała.

Człowiek ma raka; ostatecznie rozprzestrzenia się on po ciele. Wtenczas Siła Życia opuszcza ciało i on umiera. Tak samo Prema przenika każdy atom w moim ciele. Jakże bardzo ona trzęsie mną. Jak bardzo cierpię. Nie będąc w stanie tego znieść, moje ciało przechodzi przez agonalne cierpienie. Tylko ci, którzy są blisko mnie, znają tego zakres. Codziennie cierpię z powodu stałego kichania, kaszlu i świądu. Znoszę ogrom cierpienia.

Normalnie Siła Życia opuściłaby ciało, gdyby ktoś przeszedł przez ten stopień cierpienia. Dlaczego ona nie odeszła? Tylko gdyby ona tam była, mogłaby odejść. Nie ma Siły Życia, nie ma niczego, co odeszłoby.

4 czerwiec 2009 r. Medytacja poranna

Vasantha:       Swami, proszę, powiedz o Chaitanya.

Swami:             Przykład: rodzi się dziecko. Jest Siła Życia, ale członki i ciało nie funkcjonuje. Matka karmi dziecko, jego ciało rośnie, jednak jest ono jak bezwładny przedmiot. Inne dziecko biega wszędzie i krzyczy. Siła Życia, ciało i członki pracują prawidłowo, jednak umysł nie funkcjonuje. Nazywa się ich dziećmi niepełnosprawnymi. U innego dziecka wszystko funkcjonuje, jak powinno. Inny przykład: człowiek prowadzi życie poprzez pięć zmysłów. Inny uświadamia sobie, dlaczego się narodził, kontroluje zmysły i prowadzi życie duchowe. Staje się świętym.

Bóg jest Wszechobecny, Wszechwiedzący i Wszechmocny. Wiedza człowieka jest ograniczona i mała. Bóg jest Ucieleśnieniem Wszechwiedzy, On wie wszystko. On wie, co każdy robi na świecie. To jest Chaitanya. Chaitanya znaczy Wszechprzenikająca Świadomość. W Gicie Kryszna powiedział: „O, Arjuna, nie ma niczego innego prócz Mnie. Jak koraliki utworzone z przędzy w postaci węzłów, wszyscy są powiązani tą nicią ze Mną.” Koraliki to osiem rodzajów Prakrithi; Nicią jest Chaitanya, Świadomość.

Vasantha:     Swami, jeżeli tak jest,  jak Dwoje rozmawia ze sobą?

Swami:            Ponieważ przybyliśmy tutaj w Dwóch Ciałach, Formie Męskiej i Formie Żeńskiej, rozmawiamy jako Dwoje. Jest to dla Nowego Stworzenia. Jeden zadaje pytania, Drugi odpowiada. Poprzez to ujawniamy światu Najwyższą Prawdę.

Vasantha:      Teraz rozumiem, Swami. Jest to Stan Czystej Świadomości. Jeżeli ktoś wezwie Ciebie z Ameryki, nie idziesz fizycznie. Chaitanya jest tam, aby pomóc osobie indywidualnej. Czy to poprawne, Swami?

Swami:            Tak, powiedziałaś to samo. Twoje Uczucia Wdzięczności są Wszechprzenikające i pomagają wszystkim. Przybyłaś tutaj, aby przetransformować świat. Powiedziałaś, że twoje Uczucia Wdzięczności funkcjonują na całym świecie. Prawdę mówiąc, jest to Chaitanya. Jest ona Wszechobecna, Wszechwiedząca i Wszechmocna. Ponieważ nie masz ‘ja’, nie jesteś tego świadoma. Ty jesteś Prakrithi, Ja jestem Purusha. Pokazujesz, jak Prakrithi łączy nić jak koraliki. Jak ona wyłania się ze Mnie i łączy się z powrotem we Mnie. Pokazujesz to wszystko.

Koniec medytacji

DZIECKO SIĘ URODZIŁO, CHOCIAŻ SIŁA ŻYCIA JEST OBECNA, CZŁONKI NIE FUNKCJONUJĄ. Jaki jest pożytek? Jego ciało nadal rośnie, chociaż leży ono bezwładne.

Następne dziecko rośnie i rozwija się, jednak jego mózg nie funkcjonuje prawidłowo, ono biega krzycząc, chodząc wszędzie. Ciało i Siła Życia są obecne, ale mózg nie funkcjonuje poprawnie.

U normalnego człowieka wszystko funkcjonuje, jak powinno. Jednakże prowadzi on życie, kierując się zmysłami; jest ich niewolnikiem. W konsekwencji złapany zostaje w pułapkę cyklu narodzin i śmierci.

Inny prowadzi życie duchowe samo kontroli, stosując się do zasad wyłożonych w Bhagavad Gicie. Osiąga on Wyższe Stany i staje się świętym.

Bóg jest Wszechpotężną, Wszechwiedzącą i Wszechobecną Mocą. Wiedza człowieka jest bardzo ograniczona. Moc jego wzrasta stosownie do jego mądrości. Jednak i to jest ograniczone, ponieważ człowiek mieści się w imieniu i formie, wypełnionej Siłą Życia. Bóg jest Chaitanya, Czystą Świadomością. Jak Chaitanya funkcjonuje? Znowu cytuję Bhagavad Gitę, gdzie Kryszna mówi:

„O Arjuna, nie ma niczego innego prócz Mnie. Jak koraliki z przędzy, tworzące węzły na nici, wszystko jest powiązane tą nicią ze Mną.”

Koraliki oznaczają osiem rodzajów Prakrithi, Nić – Chaitanyę. Chaitanya nie jest Siłą Życia. Jest to Stała Zintegrowana Świadomość, Wszechwiedzącą i Wszechobecną Mocą. Jak nić, Chaitanya przechodzi przez wszystko. Przykład pomoże wam zrozumieć.

Źródłem rzeki Ganges jest Gangothri. W Badri, tworzy kaskadę jako wodospad. W Rishikesh i Haridwar biegnie jako rzeka. Ta potężna rzeka płynie przez miasta, miasteczka i wsie; płynąc w górę i w dół wzgórz, a w końcu łączy się z oceanem.

Jest zbiornik z wodą, o którym można powiedzieć, że symbolizuje ciało pełne Siły Życia. Jak woda istnieje w zbiorniku, Siła Życia jest w ciele. Ganges płynie przez wiele miejsc, łącząc góry, doliny, miasta, wsie i lasy. To jest Chaitanya. Chaitanya przechodzi przez wszystko. Jak Siła Życia w człowieku, zwierzęciu i ptaku, powodująca, że oni funkcjonują, Chaitanya jest przyczyną funkcjonowania Uniwersum.

Kiedy Siła Życia odchodzi, ciało nie może pozostać. Nawet po jednym dniu wyda ono przykry zapach i zacznie się rozkładać. Dlatego ciało jest szybko kremowane po śmierci. Jednakże chociaż osoba indywidualna umiera, Kosmos nadal funkcjonuje. To jest Chaitanya. W Bhagavad Gicie stwierdza się, że ‘koraliki zrobione są przez nić’, koraliki z nici. Oznacza to, że sama nić zrobiona jest z koralików. Jedna Chaitanya, Świadomość funkcjonuje jako Bóg i Stworzenie. Są one Dwiema stronami Tej Samej Monety. Ponieważ reprezentuję Prakrithi, zrobię cały świat takim jak siebie.

Bóg (Purusha) = Chaitanya = Nić

Stworzenie (Prakrithi) = Koraliki = Chaitanya

Na przykładzie mojego życia pokazuję, że Uniwersum Vasanthamayam jest Chaitanya.

Swamiego Boska Ręka wzięła ten rozdział na darszanie 7. czerwca 2009 r.

 

Dwie drogi Chaitanya

Jeżeli ktoś zawoła z dowolnego zakątka świata, Swami idzie pomóc. Jak możemy powiedzieć, że Fizyczna Forma Swamiego pomaga tym, którzy Go wołają? Są tysiące osób na świecie, które wzywają pomocy, płaczą z tęsknoty za Bogiem. Czy Swami może pójść do tych tysięcy miejsc od razu i pomóc im? Tak, jest to Wszechobecna Chaitanya, Wszechprzenikająca Świadomość, która pomaga im!

Jako Awatar Swami przybył w Formie; dużo ludzi widzi Go w wielu miejscach. Kiedy ludzie są w niebezpieczeństwie, wzywają Boga i On im pomaga. Chaitanya nie została przedtem ujawniona do tego zakresu. Awatarzy, którzy przybyli w poprzednich Erach, nie ujawnili Świadomości do tego stopnia. To zdarzyło się po raz pierwszy. Forma obecnego Awatara pokazuje, że On jest w Puttaparthi; jednak Chaitanya ujawnia, że On jest Wszechobecny. Dlatego Swami zawsze mówi; „Ja jestem w tobie, wokół ciebie, nad tobą, pod tobą i obok ciebie.”

Dlaczego Swami i ja mówimy w Dwóch różnych Formach? Bóg zstąpił jako Awatar; Jego Shakthi przybyła w Formie zwyczajnej Kobiety. W mojej pierwszej książce Swami powiedział, że jestem Radha. W mojej drugiej książce powiedział On: „Ty jesteś Prakrithi.” Radha reprezentuje Zasadę Prakrithi, Żeński Aspekt Kryszny. Kryszna jest Zasadą Purusha, Męskim Aspektem Boga. Kiedy odwrócimy imię Radha, otrzymamy dhara , co znaczy Matka, Ziemia, Prakrithi. Swami i ja przybyliśmy, aby zademonstrować Zasadę Purusha i Prakrithi. Poprzez Nasze życie Swami i ja pokazujemy, jak Kali Yuga zmienia się na Sathya Yugę. Demonstrujemy, jak Stworzenie jest transformowane bez unicestwiania. Ponieważ nie mam ‘ja’, nie wiem, że jestem Swamiego Shakthi; My jesteśmy Dwoje.  W tym Stanie Jeden stawia pytania, a Drugi odpowiada, dając odpowiedzi. Wyższe Prawdy, ponad Wedami są ujawniane. Bóg odseparował Siebie od Siebie; Oboje prowadzą przykładne życie, pokazując te Prawdy.

Uniwersum jest jak koraliki na nitce. Ukazuje się ono z Boga. Chaitanya, Świadomość, łączy wszystko w tym Uniwersum. Pierwszy koralik wyłania się z Boga. Stamtąd osiem koralików Prakrithi: człowiek, bestia, ptak, drzewo, skała, roślina są na tej nitce. W trakcie ostatecznego unicestwiania, Pralayi, wszystko z powrotem łączy się w Bogu. Ja reprezentuję Prakrithi. Urodziłam się z Boga, wyłoniłam się ze Swamiego jako Światło. Jakże bardzo cierpię, obdarzając Go nieograniczoną Premą. To przetransformuje moje ciało z powrotem na Jyothi, które ponowie połączy się z Fizyczną Formą Swamiego. Jest to połączenie pierwszego i ostatniego koralika. One są takie same. Uniwersum, które ukazało się z Boga, łączy się z powrotem w Bogu. Przed kilkoma miesiącami Swami przysłał wiadomość w telugu, która powiedziała:

‘Na jednym naszyjniku

Pierwsza perła i ostatnia perła są takie same

Dlaczego cierpisz jak Panchavathi Sita?

Stale przybywaliśmy w pięciu narodzinach.’

Moje fizyczne ciało cierpi tak bardzo z powodu skutków Karmy świata. Kiedy świat się zmieni, moje ciało również się zmieni. Aby przybyło Nowe stworzenie, muszę zmienić to postarzałe ciało na młodzieńcze. Muszę usunąć niedoskonałości z wnętrza. Dlaczego to ciało cierpi tak bardzo? Ponieważ ja jestem Prakrithi. Pięć Elementów jest w dysharmonii z powodu nieprawych działań, popełnionych przez człowieka. Jak u Prakrithi, Pięć Elementów to moich pięć zmysłów. Zanieczyszczenie Pięciu Elementów powoduje cierpienie pięciu zmysłów w moim ciele. Widzę tylko na jedno oko, słuch mam w jednym uchu. Zawsze kicham, wiele moich zębów jest złamanych. Moja skóra swędzi i stała się czarna. Tylko wtedy, kiedy to wszystko się zmieni i stanie się perfekcyjne, będę mogła ofiarować swoje ciało Swamiemu.

Swami i ja zstąpiliśmy jako Purusha i Prakrithi. On jako Męski Aspekt, Awatar, ja jako Żeński. Objawiamy światu Prawdę i Zasady Wyższej Mądrości. Ta Chaitanya wypełnia wszędzie. Natychmiastowa odpowiedź przychodzi do tych, którzy się modlą. Jest to Zasada Sarvatho Pani Padam – jak powiedziane zostało w Bhagavad Gicie. To są Boga Ręce, Nogi, Oczy i wiele Twarzy wszędzie. W każdej chwili każde źdźbło trawy widziane jest przez tę Chaitanyę. Jego Ręce pomagają; Jego wiele Ust mówi. Napisałam o tym w książce „Karmic Law Remedy” („Remedium Prawa Karmicznego” – tłum.). Jakiejkolwiek pomocy ktoś potrzebuje, przychodzi ona do niego. Moje Uczucia Wdzięczności wypełniają Przestrzeń. Ponieważ nauczyłam się lekcji od każdego w Stworzeniu, wszyscy są moimi Guru; jestem wdzięczna wszystkim. Dlatego poprosiłam Swamiego, aby obdarzył Powszechnym Wyzwoleniem. Te Uczucia Wdzięczności wypełniają Przestrzeń jako Czysta Świadomość.

5 czerwiec 2009 r.

Vasantha:       Swami, proszę, powiedz o moich Uczuciach Wdzięczności.

Swami:              Ponieważ czujesz się zadłużona u wszystkich, chcesz obdarzyć Powszechnym Wyzwoleniem. To te Uczucia Wdzięczności wypełniają Przestrzeń. Ktokolwiek potrzebuje pomocy, pomoc idzie do niego. Narodziny są dane, aby uwolnić się od tych długów. Twoje życie tutaj jest po to, aby to pokazać. Ty zawsze myślisz o Mnie, płacząc z tęsknoty za Mną. Wezmę ponowne narodziny za następnego Awatara, aby spłacić ten dług. Chaitanya jest Wszechobecna, kiedy jednak funkcjonuje zgodnie z Prawem Karmicznym, jest ograniczona. Ponieważ poświęciłaś się, aby usunąć Prawo Karmiczne ze świata, ta Moc jest nieograniczona. Ponieważ odmówiłaś Stanu Boga, Chaitanya funkcjonuje zgodnie z twoim pragnieniem.

Koniec medytacji

CHOCIAŻ CHAITANYA WYPEŁNIA WSZYSTKO, FUNKCJONUJE ZGODNIE Z PRAWEM KARMICZNYM. Człowiek rodzi się, aby uwolnić się z długu karmicznego. Wszyscy, którzy biorą narodziny, rodzą się z długiem karmicznym. Człowiek zadłużony jest u Stworzenia, społeczeństwa i ciała. Napisałam o tym w wielu książkach. Od samych narodzin płaczę, aby osiągnąć Boga. Nauczyłam się lekcji od wszystkiego, co widzę. Aby wyrazić swoją wdzięczność wszystkim, poprosiłam o Powszechne Wyzwolenie. Ponieważ odmówiłam Stanu Boga, moje Moce wypełniają Przestrzeń i pomagają wszystkim. Prawo Karmiczne przestaje funkcjonować w zestawieniu z tą Mocą. Gdybym tylko miała ‘ja’, Stan Boga funkcjonowałby; wtenczas  byłabym w Stanie Świadka. Chaitanya, moja Świadomość, funkcjonowałaby zgodnie z Prawem Karmicznym. Nie ma ‘ja’, indywidualnej jaźni, zatem Prawo Karmiczne nie może funkcjonować. Teraz Wszechobecna Chaitanya spełnia moje pragnienie, usuwa Prawo Karmiczne i obdarza Powszechnym Wyzwoleniem.

Kiedy to pisałam, otworzyłam „Sathya Sai Speaks” w tłumaczeniu na język tamilski, tom 2, rozdział „Ramayana in your heart” („Ramayana w twoim sercu” – tłum.), na str. 35 Swami napisał:

„Rama, Purusha, akceptuje Prakrithi, Sitę i odgrywa sztukę – Ramayana. Sita jest zawsze Brahma Chaitanya, Świadomością, ponieważ Prakrythi czyli Maya pobudza Czyste Istnienie Brahana.”

Sita zawsze była w Stanie Brahma Chaitanya, Świadomości Boga. Bóg jest zawsze w Stanie Czystego Istnienia, Stanie Niedziałania, nie robiąc niczego. To Prakrithi czyli Brahma Chaitanya sprawia, że On działa. Bóg jest jaki On jest. Czysta Świadomość pobudza Go i powoduje, że On funkcjonuje jako Awatar i zstępuje na Ziemię. To ta Brahma Chaitanya w Bogu, która rozrasta się jako Uniwersum. W tym czasie funkcjonuje ona jako Maya Shakthi, Moc Iluzji. Ci, którzy są w pułapce tej Iluzji, myślą, że świat jest prawdziwy i są związani przez niego. Jednakże dla tych, którzy urzeczywistnili Jaźń, Bóg jest widziany w całym Stworzeniu. Maya ujawnia Siebie jako Mahamaya i pcha człowieka ku Bogu.

Vasantha Brahma Chaitanya zstąpiła jako Mahamaya i zabiera wszystkie Jivy do Brahmana. To ta Brahma Chaitanya wypełnia wszędzie i pomaga każdemu.

Chociaż Chaitanya Awatara, Świadomość, jest Wszechprzenikająca, jest ograniczona. Funkcjonuje zgodnie z Prawem Karmicznym osoby. Tutaj moja Chaitanya, Ja bez ‘ja’, Świadomość, jest Wszechobecna i Nieograniczona. Ponieważ nie ma indywidualnej jaźni, poświęciła wszystko, może usunąć Karmę świata.

Tutaj Chaitanya funkcjonuje zgodnie z moim życzeniem. Awatara Chaitanya funkcjonuje zgodnie z Prawem Karmicznym.

Kwiaty Parijatha na Ddrzewie Neem

Dzisiaj, w trakcie bhadżanów, był ulewny deszcz, grzmot i błyskawica. Po Arathi usiedliśmy na werandzie. Kiedy deszcz przestał padać, Fred i Prabhakar wyszli na zewnątrz, aby wszystko sprawdzić. W tamtym czasie zobaczyli wielką gałąź, zwisającą z drzew neem; inna gałąź na górze drzewa została złamana. Powiedzieli: „Zobaczyliśmy gdzie gałąź została złamana, ale nie mogliśmy znaleźć gałęzi.” Było to bardzo dziwne. Rano wszyscy zobaczyliśmy, gdzie gałąź złamała się z drzewa, jednak gałęzi brakowało; zniknęła. Jak ona zniknęła? Wszyscy byli zdziwieni.

W Dwapara Yudze Sri Kryszna przyniósł gałąź Drzewa Parijatha z Devaloki i zasadził ją przy pałacu Sathyabamy. Mukthi Nilayam jest Vaikuntą. Sai Kryszna jest tutaj. Indra prosił Dewy, aby złamały gałąź drzewa neem i przyniosły do Devaloki. Bogowie grzmotu, błyskawicy i wiatru – wszyscy przybyli razem i wzięli gałąź.

Kryszna przyniósł gałąź Parijatha z Devaloki do Bhooloki dla Sathyabamy. Teraz, w Kali Yudze, Indra wziął gałąź neem do Devaloki z Sai Kryszny Siedziby na Bhooloce. To drzewo neem, które jest w Miejscu Boga, jest równorzędne Drzewu Parijatha w Niebie. Na Bhooloce nie znają jego wartości. W Devaloce wszyscy wiedzą. Oni wiedzą, że to jest Vaikunta, Miejsce Boga, Siedziba Boga.

Drzewo neem jest symbolem Shakthi. Usuwa ono złe wibracje. W świątyniach Vinayaki drzewo peepul i drzewo neem zawsze są razem. Symbolizują one Shivę i Shakthi. Ludzie robią pradakshinę wokół tych drzew i modlą się. Jest to miejsce Shakthi. Mój Nadi (Liść Palmowy – tłum.) również mówi, że Mukthi Nilayam jest Miejscem Shakthi. Swami jest tutaj. To jest Vaikunta. Dewy wzięły Drzewo Shakthi. Napisałam o powyższym małą opowieść w czerwcu i wysłałam do Swamiego razem z listem oraz ostatnim rozdziałem książki „God and His Consort? (Bóg i Jego Małżonka” – tłum.).

W medytacji zapytałam Swamiego…

Vasantha:       Swami, dzisiaj napisałam, że Indra wziął gałąź neem. Czy jest to poprawne? Cokolwiek piszę, nie jest wyobraźnią, nie mogę pisać kłamstw.

Swami:              Cokolwiek piszesz, jest Prawdą. Indra wziął gałąź neem; to jest  Shakthi.

Vasantha:        Napisałam, że poszło ono do Devaloki. To też nie powinno być nieprawdziwe. Proszę, powiedz.

Swami:              Dlaczego to mówisz? Piszesz tylko to, o czym wiesz, że jest Prawdą. Przyjdź, pokażę tobie.

Wizja

Swami i ja idziemy do Devaloki. Tam Swami mówi wszystkim, co napisałam o Indrze. Indra zabiera nas do swojego ogrodu; gałąź neem została wsadzona do ziemi. Tam Indrani oraz inne panie chodzą wokół gałęzi z szacunkiem.

Koniec medytacji

KIEDY WSZYSCY POSZLIŚMY 1. CZERWCA, ABY ZOBACZYĆ DRZEWO NEEM, natychmiast opowiedziałam opowieść o Parijatha i drzewach neem. Dlaczego to przyszło do mojego umysłu? Wszyscy powiedzieli mi, że powinnam to napisać jako Chinna Katha, ale bałam się napisać. Dlaczego wszystkim opowiedziałam tę opowieść? Czy była to tylko moja wyobraźnia? Ponieważ martwiłam się tym, zapytałam Swamiego. Swami wtenczas wziął mnie do Devaloki i pokazał wszystko. Kiedy poszliśmy zobaczyć drzewo, ktoś zapytał: „Gdzie jest złamana gałąź?” Natychmiast opowiedziałam opowieść. Swami powiedział: „Możesz powiedzieć tylko o tym, co już wiesz.” Kiedy pytanie zostało postawione, Wszechprzenikająca Chaitanya dała odpowiedź.

Przyjrzyjmy się Drzewu Parijatha. Drzewo Parijatha było w ogrodzie Indry w Devaloce. Kryszna wziął gałąź dla Sathyabamy, przyniósł ją na Ziemie i zasadził w jej ogrodzie. Indra widział jak Kryszna bierze gałąź, jednak nic nie powiedział, ponieważ wiedział, że Kryszna jest Bogiem. Jednakże powiedział Drzewu Parijatha; „Nie będziesz miało nasion ani korzeni, zatem nie możesz się rozrastać.” Kiedy Kryszna opuścił Ziemię, Gałąź Parijatha również zniknęła. To zdarzyło się w Dwapara Yudze.

2 czerwiec 2009 r. Medytacja

Vasantha:       Swami, czy kwiaty Parijatha zakwitną na Drzewie Neem?

Swami:              Czy nie dałem tobie Dziewięciorga Boskich dzieci pod Drzewem Parijatha na Srebrnej Wyspie? Ta sama Srebrna Wyspa jest teraz Mukthi Nilayam. Jest to Vaikunta. Dewy wzięły gałąź z Drzewa Neem do Swargi. Drzewo Neem jest bardzo gorzkie. Ciało człowieka jest jak Drzewo Neem, pełne goryczy. Poprzez swoje Moce zmieniasz wszystkich. Transformujesz gorzką Kali na Niebo. Jest to symboliczne. Pokazujesz, że Neem jest równe Parijatha. Zmieniasz ciała ludzkie gorzkie jak Drzewo Neem. Ziemskie Drzewo Neem staje się Niebiańskim Drzewem Parijatha. Jakie jest znaczenie przybywania Nieba na Ziemię? Kwiaty Parijatha kwitną na Drzewie Neem. Napisz o tym.

Vasantha:   Swami, teraz rozumiem. Proszę, przyjmij mój list i krótką opowieść, a potem napiszę.

Koniec medytacji

SWAMI POKAZAŁ SREBRNĄ WYSPĘ W MOJEJ PIERWSZEJ KSIĄŻCE i przyniósł tam Drzewo Parijatha. Dał On dziewięcioro Boskich Dzieci pod tym Drzewem. Tą samą Srebrną Wyspą jest Mukthi Nilayam, Vaikunta. Potem Dewy przybyły i wzięły gałąź Drzewa Neem stąd do Nieba. Liście, pokrywające Drzewo Neem, są gorzkie. Tak samo ci w Kali Yudze są pełni goryczy, pełni zła. Myśli, słowa i uczynki wszystkich są złe. Zmysły, intelekt i Świadomość zostały zniszczone. Wskutek uczuć ‘ja i moje’ człowiek prowadzi życie bez miłości.

Postanowiłam przetransformować wszystkich, zrobić ich jak siebie, kochających tylko Boga. Wszyscy będą Vasanthamayam. Po to transformacja, gorzka Kali musi zmienić się na Sathya Yugę. W Sathya Yudze wszyscy będą wypełnieni Sathyą, Premą i Jnaną. Wszyscy doświadczą radości Niebios oraz spokoju Vaikunty tutaj, na Ziemi. Aby pokazać to jako symbol, Drzewo Neem poszło do Nieba; oznacza to, że Niebo przyniesione jest na Ziemię. Tutaj każde Drzewo Neem zakwitnie niebiańskimi Kwiatami Parijatha. Każdy człowiek usunie swoje złe cechy i stanie się Czystym Kwiatem Parijatha.

Dziewięcioro Boskich Dzieci dał Swami pod Drzewem Parijatha na Srebrnej Wyspie, Vaikuncie. Mukthi Nilayam jest Vaikuntą. Stupa Mukthi jest Drzewem Parijatha, które stoi w środku Aszramu, pośród Drzew Neem. Poprzez Stupę Boskie Dzieci urodzą się na całym świecie. To jest Nowe Stworzenie.

Gdyby błyskawica uderzyła w drzewo, drzewo spaliłoby się albo uschłoby. Tutaj Drzewo pozostało żywe i zdrowe; nie było śladu spalenia. Wyglądało jakby ktoś odrąbał gałąź czysto, siekierą. Wszyscy widzieli ślady, będące dowodem tego. Kora zwisała, jakby odrąbana. Było to bardzo dziwne, wielki cud. Dowodzi to, że Boga błyskawica i grzmot wzięły gałąź do Devaloki.

Swami wziął krótkie opowiadanie, ostatni rozdział o Bogu i Jego Małżonce i mój list na wieczornym darszanie w dniu 4. czerwca 2009 r. W liście napisałam o wizji, którą miałam w Devaloce.

 

Jak Funkcjonuje Chaitanya?

6 czerwiec 2009 r.

Dzisiaj pojechaliśmy do Nagerkoil i Kanyakumari. W trakcie podróży powrotnej SV zapytał: „Jak funkcjonuje Chaitanya?”

Powiedziałam: „Bóg jest Wszechobecnością, Wszechmocą i Wszechwiedzą. Kiedykolwiek i gdziekolwiek ktoś modli się do Boga, przychodzi pomoc do niego. Kiedy Awatar zstępuje, większa pomoc iest dawana.”

W czwartym rozdziale Bhagavad Gity Kryszna mówi:

Yada Yada hi dharmasya glanirbhavati bharata

Abhyuttanamadharmasya Tadatmanam Srijamyaham

 

 

„Kiedykolwiek jest zanik Dharmy i wzrost nieprawości, o Arjuna, wtedy Ja manifestuję się.”

Paritranaya Sadhunam Vinsaya Cha Duskritam

Dharmasamsthapanarthaya Sambhavami Yuge Yuge

 

 

„Dla ochrony dobrych i dla destrukcji niegodziwych i dla ustanowienia Prawości, Ja rodzę się z Ery na Erę.”

Zgodnie z tą sloką święci, mędrcy i Urzeczywistnione Dusze oraz ludzie prawi modlą się do Boga. W czasach starożytnych riszi i sadhu modlili się do Boga, aby unicestwił asury, którzy kładą przeszkody na ścieżce ich pokuty. Wszechobecny Chaitanya natychmiast odpowiedziała na ich modlitwy i zstąpiła jako Awatar, Sri Rama, który przybył, aby unicestwić demony i ochraniać riszich. Kiedyś, gdy Rama i Laksmana byli w lesie Mędrca Vishvamitry, zobaczyli górę kości. Kiedy zapytali o nie mędrca, powiedział on: „To są kości riszich i mędrców, którzy praktykowali niekrzywdzenie. Mogli oni unicestwić demony mocą swojej pokuty, ale nie zrobili tego. Zamiast tego modlili się do Boga, aby zstąpił jako Awatar i ustanowił Dharmę.

Ta Kali Era jest najgorsza. Ludzie stali się demonami. Nie ma miłości. Święci, mędrcy oraz dobrzy ludzie modlili się do Boga. W odpowiedzi na modlitwę Bhagawan Sri Sathya Sai Baba zstąpił jako Awatar. Chociaż wykonał On wiele cudów we wcześniejszym okresie jako Awatar, ujawnił On, że jest On Bogiem. Cały świat uwierzył, że On jest Bogiem. Bez względu na to, kim jesteś i gdzie jesteś, On idzie i udziela pomocy natychmiast. W ten sposób świat otrzymał wiarę i wierzy, że On jest Bogiem. Kiedykolwiek i gdziekolwiek wzywa się Go, On idzie i pomaga. Swami pomógł bezpośrednio wielu ludziom; uświadamiając sobie Jego Obecność, wiedzą oni, że to jest Swami. Pokazuje On wielu ludziom Swoją Prawdziwą Formę i przybywa im z pomocą. Innym pomaga On w wielu różnych Formach, które przybrał. Później wielbiciele uświadamiają sobie, że to tylko Swami robi wszystko.

Przykład: osoba w obcym kraju gubi paszport i wszędzie szuka. Modli się do Swamiego i znajduje go. Tak samo tysiące otrzymują Jego pomoc w czasach niebezpieczeństwa. Kiedyś pewien człowiek był bliski popełnienia samobójstwa. Swami uratował go, przychodząc w Formie jego przyjaciela. Później Swami wysłał telegram dowodząc, że tylko On uratował go. Ci, którzy wątpili, że był to Swami, mieli myśli te rozproszone, kiedy przyjechali do Puttaparthi. Swami mówi im: „To Ja uratowałem ciebie.” Opowiada On o wszystkich szczegółach zdarzenia i wpaja w nich wiarę w Boga Wszechobecność i Łaskę. Poprzez te wszystkie przykłady Swami ujawnia Swoją Chaitanyę i jak Ona funkcjonuje. Naturą Boga jest Chaitanya. Dowiadujemy się o tym wszystkim tylko wtedy, kiedy Swami nam mówi; w przeciwnym razie nie wiedzielibyśmy. Dowodzi On, że to Chaitanya przybywa z pomocą potrzebującym. To nie zostało ujawnione w czasach Awatara Ramy i Kryszny.

Jednakże ta Wszechprzenikająca Świadomość nie daje pomocy wszystkim; pomoc jest dana zgodnie z Karmą. Przed wieloma laty Swami wygłosił mowę do dużego zgromadzenia w Trichy. W tamtym czasie wezwał On niewidomego chłopca z tłumu i przywrócił jemu wzrok. Następnego dnia wielki tłum niewidomych ludzi przybył tam, gdzie przebywał Swami. Swami szybko wyjechał boczną bramą.

Swami okazał ‘Specjalną Łaskę’ jednemu chłopcu i usunął jego Karmę. Nie mogło to funkcjonować u wszystkich niewidomych ludzi, zgromadzonych na zewnątrz domu. Chaitanya działa zgodnie z Prawem Karmy, niezależnie od tego, czy Awatar jest tutaj, czy nie. Swami ujawnił Swoją Chaitanyę światu, przywracając wzrok niewidomemu chłopcu.

Poprzez opisane zdarzenie, możemy dowiedzieć się o trzech prawidłowościach:

1)     Istnienie Wszechobecnej Chaitanyi, Wszechprzenikającej Świadomości.

2)     Wszechobecna Chaitanya funkcjonuje zgodnie z Prawem Karmicznym.

3)     Można zostać obdarzonym Specjalną Łaską, aby Karma została usunięta.

 

Chaitanya funkcjonuje zgodnie z Prawem Karmicznym, niezależnie od tego, czy Awatar zstępuje, czy nie. Jest to Bóg w Stanie Istnienia, Bóg jako Świadek. Ja przybyłam tutaj w Stanie Stawania się. Ponieważ nie mam ‘ja’, nie chcę Stanu Boga. Nawet gdyby ‘ja’ było we mnie, Chaitanya nie funkcjonowałaby zgodnie z Prawem Karmicznym. Kiedy Shakthi zstępuje w Stanie Stawania się, usuwa efekty Prawa Karmicznego poprzez Łaskę i Współczucie. Ponieważ nie ma Prawa Karmicznego, pomoc udzielana jest ludziom w każdym czasie. Co to znaczy? Jeżeli nie ma Karmy, nie może być Prawa Karmicznego i Sathya Yuga może zaświtać.

Zatem tutaj Brahma Chaitanya funkcjonuje w Stanie Stawania się. Jak ona funkcjonuje? Indywidualne formy, symbolizowane przez Drzewo Neem, zakwitają z Kwiatami Parijatha; nie mają oddzielnych nasion ani kwiatów. Tylko Kwiaty Parijatha kwitną. Zewnętrzną formą jest ciało człowieka, jednak wewnątrz funkcjonuje Chaitanya.

Podam przykład, aby pomóc wam zrozumieć.

Wszyscy wiedzą o wielkim świętym Chaitanya Mahaprabhu.  Chociaż rodzice nazwali go ‘Nimai’, jego prawdziwe imię zapomniano. Dlaczego wszyscy nazywają go i znają jako Chaitanya Mahaprabhu? Jak on dostał to imię? Jest tak, ponieważ jego ciało jest pełne Chaitanya. On zawsze był w myślach o Bogu, wiecznie błogi. Ponieważ Chaitanya funkcjonuje w ciele ‘Nimai’, jego imieniem stało się Chaitanya Mahaprabhu. Ponieważ zawsze był on w myślach o Krysznie, nazywa się go także Krishna Chaitanya. W tym Stanie Błogości, tańczył on i śpiewał Imię Boga.

7 czerwiec 2009 r. Medytacja

Vasantha:       Swami, piszę o Chaitanya, proszę, powiedz coś.

Swami:              Jak Chaitanya, Świadomość musi przepełniać wszystko. Człowiek pije alkohol i zapomina o sobie. Zaczyna mówić, chodzić i wędrować, stosując się do poleceń umysłu. Znajduje trochę radości, chcąc zapomnieć o swoim cierpieniu na świecie. Tak samo wielbiciel Boga w tym stanie zapomina o sobie. Tańczy i śpiewa o chwale Pana. To jest Błogość; to jest Chaitanya. On zapomina o sobie. Ponieważ nie masz ‘ja’, całkowita Chaitanya, Czysta Świadomość jest ujawniona w tobie. Boga Naturą jest Chaitanya.

Koniec medytacji

CZŁOWIEK CIERPI W ŻYCIU RODZINNYM I MA WIELE PROBLEMÓW. Chce on uciec od cierpienia, zatem zaczyna pić alkohol. W tym czasie on zapomina o sobie. ‘Kim Ja jestem?’ Jego imię, miejsce, problemy i rodzina – wszystko jest zapomniane. On jest w stanie zapomnieć o sobie. Jest to powód, dla którego staje się on pijany. Idzie ulicą, kołysząc się z boku na bok, mówiąc do siebie. Ci, którzy na to patrzą, śmieją się z niego. Był on urzędnikiem, zajmującym wysokie stanowisko, osobą szanowaną. Jednak zapomniał o swojej pozycji i jest niewolnikiem alkoholu. Włóczy się po ulicach jak pies. Wszyscy patrzą na niego z dezaprobatą. Chociaż zajmował wysokie stanowisko, zapomniał o wszystkim. Ten stan nie jest trwały.

Krishna Chaitanya był głęboko oddany Bogu. On zatracał się w myślach o Krysznie, śpiewając i tańcząc na ulicach. Głosił Chwałę Boga i zapominał o sobie. W tan sposób Boskość wchodziła w niego i trzęsła nim i bywał on w Stanie Błogości. Ci, którzy go widzieli, również byli w Błogości; ci, którzy go dotknęli, otrzymali Błogość. To jest Chaitanya. Kiedy widzimy świętych i mędrców, składamy dłonie w szacunku i kłaniamy się im. Jest to czynność mimowolna. Jest to Chaitanya w nich, która ujawnia wszystko.

Medytacja

Vasantha:       Swami, jak to jest, że Ty jesteś tutaj?

Swami:             Chaitanya Boga obecna jest wszędzie, jednakowo. Jest jednak objawiona tutaj bardziej, ponieważ to miejsce jest dla Zadania Awatara. To jest Miejsce Shakthi. Tu Chaitanya przelewa się ze wszystkiego.

Koniec medytacji

ŚWIĘCI I MĘDRCY UJAWNILI CHAITANYE, jednak u Chaitanya Mahaprabhu było to zrobione w większym zakresie. Tak samo - chociaż Świadomość wypełnia Kosmos, bardziej jest ujawniana w Mukthi Nilayam. Tutaj Chaitanya przepełnia wszystko. Drzewo Neem pokazało to, kiedy jego gałąź poszła do Devaloki. Każdy kwiat wielu roślin ujawnia Chaitanyę. Tutaj, cokolwiek się widzi – wronę, wiewiórkę, pająka, każdą roślinę, każde drzewo – Chaitanya jest ujawniona. Kiedy widzę Świadomość każdej rzeczy, widzę Boskość wewnątrz niej i piszę o tym małe opowieści. Napisałam o gołębiach, orłach, ptaku Baradwaja i pawiach. Ziemia Mukthi Nilayam to zaiste Vaikunta. Tutaj Chaitanya przepełnia wszystko. To jest Miejsce Boga. Tutaj wiadomości przychodzą ze stołów, krzeseł, łóżek, drzwi, ścian, sari, Ognia, pisaku, nieba, pożywienia – wszędzie ujawniana jest Boskość. Jest to Miejsce Shakthi. Chaitanya, która jest objawiona we mnie, ujawniona jest we wszystkim.

8 czerwiec 2009 r. Medytacja

Vasantha:       Swami, proszę, powiedz o Chaitanya Mukthi Nilayam.

Swami:              Ty jesteś Shakthi, zatem Chaitanya przepełnia tutaj. Idzie przez Stupę i zmienia świat. Powstrzymuje działanie Prawa Karmicznego.

Koniec medytacji

JA JESTEM SHAKTHI BOGA, ZADANIE BOGA MA MIEJSCE TUTAJ. Mukthi Nilayam i ja jesteśmy tylko dla Misji Awatara. Chaitanya, Czysta Świadomość, przechodzi przez Stupę i transformuje świat. Uniemożliwia Prawu Karmicznemu działanie. Moje Uczucia Wdzięczności zatrzymują działanie Prawa Karmicznego. Wskutek moich Uczuć Wdzięczności proszę o Wyzwolenie Świata. Moc mojej Pokuty równoważy karmiczny dług i zatrzymuje działanie Prawa Karmicznego. Dzisiaj, kiedy zajrzałam do swojego pamiętnika, zobaczyłam cytat Swamiego.

„Wdzięczność jest najbardziej fundamentalną zaletą człowieka.”

 

Dwie Odpowiedzialności Chaitanya

Nirmala siedziała na werandzie i czytała książkę Swamiego „Glory of Womanhood” („Chwała kobiecości” – tłum.). Wzięłam tę książkę i otworzyłam na przypadkowej stronie 98. Swami powiedział:

„Kiedy to Ciało miało 12 lat, byłem w domu Subammy. Poprosiłem ją, aby uszyła dla Mnie długą szatę. Ona powiedziała; „Możesz nosić dhothi, dlaczego chcesz nosić szatę?” Odpowiedziałem: „Teraz przyszedł czas, aby nosić taki ubiór. Kiedy ubrałem szatę, Easwaramma zobaczyła i zaczęła ronić łzy. Powiedziałem: „Nie martw się. Ustanawiam ideał dla całego świata. Kiedy ktoś nosi szaty barwy ochry, złe pragnienia znikną.”

Natychmiast pomyślałam: ‘Urodziłam się ze Światła Swamiego, kiedy miałam 12 lat. Tylko, kiedy On zaczął nosić pomarańczową szatę, ja się urodziłam.’

3 czerwiec 2009 r. Medytacja

Vasantha:       Swami, Ty jesteś mój. Twoje Ciało jest moją własnością, jednak nie mogę dotykać Twoich Stóp.

Swami:             Z tego powodu zacząłem nosić pomarańczową szatę w czasie twoich narodzin, aby przykryć całe Swoje Ciało. Ty urodziłaś się z takimi samymi Uczuciami. Powiedziałaś: „Ciała nie należy pokazywać na zewnątrz. Jest to wstydliwe.” Przybyliśmy, aby pokazać Nasze Uczucia. Ciała nie widać na zewnątrz. Musi być ono schowane. Przybyliśmy, aby to pokazać, Stan Bez Narodzin.

Koniec medytacji

KIEDY SWAMI MIAŁ 12 LAT, ŚWIATŁO ODSEPAROWAŁO SIĘ OD NIEGO. Ja urodziłam się z tego Światła. Jest dwanaście lat różnicy między Swamim a mną. Krew, która krąży w ciele, zmienia się co dwanaście lat. W życiu człowieka są cztery etapy, każdy trwa dwanaście lat:

Gurukula – kiedy ktoś jest uczniem albo Brahmachari

Grihasta – gdzie ktoś jest gospodarzem domu albo prowadzi życie rodzinne

Vanaprastha – gdzie ktoś opuszcza życie światem, pogrążając się w sadhanie

Sanyasa – gdzie ktoś jest w całkowitym wyrzeczeniu

 

Tak samo jest 12 lat między narodzinami Swamiego i moimi.

Nie chciałam widzieć ani rozmawiać z innymi od bardzo młodego wieku. Chowałam się przed innymi. Chciałam tak żyć. Ponieważ bałam się choroby, starości i śmierci, zaczęłam szukać sposobów, aby uciec przed nimi. Miałam również ekstremalną niechęć do swojego ciała. Ustaliłam, że jedynym sposobem, aby uciec przed tym wszystkim, było osiągnięcie Boga. Kiedy Swami najpierw poprosił mnie, abym przybyła jako żona Prema Sai, odmówiłam. Zgodziłam się tylko po postawieniu pewnych warunków:

Ø  Nikt nie powinien widzieć mnie po ukończeniu piątego roku życia.

Ø  Lekarze nie powinni widzieć mojego ciała.

Ø  Krawcy nie powinni szyć moich bluzek.

Ø  Nikt nie powinien widzieć mojego ciała.

Są to myśli, które powstały we mnie.

Powiedziałam: „Wzięcie narodzin jest kwestią wstydu. Rodzimy się wskutek naszych wad. Celem życia jest, aby nie rodzić się ponownie. Urodziliśmy się tutaj, aby znowu się nie urodzić.”

Jako dziecko nigdy nie wychodziłam z domu na zewnątrz, z wyjątkiem chodzenia do szkoły. Po szkole przebywałam w domu sama. Kiedy pojechałam, aby uczyć się w Madurai, podróżowaliśmy z Vadakkampatti do Kalligudi wozem ciągnionym przez woły. Potem w Kalligudi wsiadaliśmy do pociągu do Madurai. Wóz był całkowicie przykryty zasłonami z obu stron. Nikt nie mógł zajrzeć do środka. Po ślubie mieszkałam w tym samym domu. Po narodzinach dzieci musiałam wyjść na zewnątrz. Musiałam pojechać odwiedzić krewnych, do szkoły itd. Musiałam prowadzić życie, które było sprzeczne z moją naturą. W tym czasie było tam Ciało Maya; Boskie Ciało odprawiało pokutę w Jaskini w Shimla. Po tym, kiedy Swami dał Mangala Sutrę w 2001 r., zostawiłam życie rodzinne i przyjechałam do Aszramu Mukthi Nilayam.

O O O

Dlaczego Swami dokonał wyboru, aby całkowicie przykrywać Swoje Ciało szatą koloru ochry? Swami podał powód: „Złe pragnienia u wszystkich znikną.” Jest to bardzo ważne w obecnej Erze Kali, ponieważ daje się ciału ogromne znaczenie. Złe pragnienia czają się w umyśle u wszystkich. Kiedy widzi się Boga w pomarańczowej szacie, nasze złe pragnienia znikają. Napisałam rozdział o tym przedtem. W czasach Ramy i Kryszny traktowano to jako błąd, jeżeli mężczyzna i kobieta rozmawiali razem na ulicy; kobiety nie wychodziły na zewnątrz. Królowa miała oddzielną komnatę w pałacu króla; żaden mężczyzna nie mógł tam wejść. W ten sposób kobiecość była utrzymywana w Świętości.

Mężczyźni nigdy nie wchodzili do naszego domu. Podchodzili do środkowej bramy, rozmawiali z moim ojcem i odchodzili. Panie wchodziły inną bramą. Swami i ja zstąpiliśmy tutaj, aby przywrócić i odnowić hinduską kulturę. Będąc w wieku dwunastu lat, Swami przykrywał Swoje Ciało szatą. Urodziłam się w tamtym czasie, miałam więc taką samą myśl. Urodziliśmy się tutaj, aby ustanowić taką samą kulturę; stąd też dzielimy takie same myśli.

Pisząc, przypadkowo otworzyłam książkę „Chwała kobiecości” na stronie 122. Swami mówi:

„Ten college znany jest jako żeński college Maharani. Chcę, aby każda z was była Maharani (Królową) swojego gospodarstwa domowego. Maharani obserwują świat z wewnętrznych pomieszczeń pałacu, kratę w ścianie albo ogrodzeniu, one mogą widzieć, ale zabezpieczone są przed oczami innych. Jest to najwyższa Stree Dharma (obowiązek kobiety), jak zostało wyłożone w Śastrach; nie powinnyście być widoczne, ani nie powinni mówić o was. Musicie być z daleka od publicznego widoku. Musicie być cichymi, niewidocznymi partnerkami, inspiratorkami i nauczycielkami.”

To Swami powiedział w żeńskim college`u w 1963 r. Oto jakie kobiety być muszą. Nie powinny widzieć innych ani rozmawiać z innymi.

Maharanis zawsze są w komnacie Królowej. Tam żaden mężczyzna nie może ich widzieć ani rozmawiać z nimi. Oto jakie kobiety być powinny. W mojej pierwszej książce, kiedy Swami pokazał mi wiele miejsc w Puttaparthi, poprosiłam Go: „Proszę, pokaż mi Swój pokój interview.” Powiedział On: „Jest to dwór Króla, ty tam nie przychodzisz. Twoim miejscem jest komnata Królowej. Ja przyjdę, aby zobaczyć się z tobą.” Napisałam o tym w pierwszym rozdziale „Pszczoła miodna”, w książce ”Beyond the Upanishads” („Ponad Upaniszadami” – tłum.). Prashanthi Nilayam jest dworem Króla; Mukthi Nilayam jest komnatą królowej. Mukthi Nilayam jest Miejscem Shakthi. Nie mam pracy w Prashanthi Nilayam, Moja praca jest tutaj, Swami jest tutaj. Przybyliśmy tutaj, aby przywrócić Stree Dharmę, jak zostało wyłożone w Pismach Świętych.

Gdy dorastałam, hinduska kultura jeszcze kwitła, mój umysł nigdy nie dotknął niczego, z wyjątkiem Swamiego. Moich pięć zmysłów nie dotykało niczego. Ja jestem Kwiatem Agni. Mocą mojej Pokuty wszystkie kobiety zostaną przetransformowane i staną się jak ja. Starożytna Hinduska Stree Dharma narodzi się od nowa. Każda dziewczyna stanie się prawdziwą dziewczyną Bharathu, prawdziwą Maharani. Każda kobieta na świecie będzie jak Maharani, żyjąca w swojej wewnętrznej komnacie, widziana tylko przez swojego króla.

Swami powiedział mi w pierwszej książce, że On przybędzie zobaczyć mnie w mojej komnacie. Teraz Swami jest tutaj. Nasze Uczucia idą do Stupy. Stupa wysyła je, wypełniając Przestrzeń i transformując świat. Chaitanya rozprzestrzenia kulturę Bharathu. Stree Dharma jest fundamentem dla Powszechnego Nowego Stworzenia. Jeżeli fundament ten oparty będzie na kulturze Bharathu, będzie silny. W tej nowej kulturze, kobiety mają ważną rolę do odegrania. Kobiety kształtują dzieci.

Uczucia Wdzięczności, Stree Dharma hinduskiej kultury i Stan Mukthi są fundamentem, na którym funkcjonuje Chaitanya. Kobiety mają dwie wielkie odpowiedzialności – jedną jako żona, a drugą jako matka. Jako żona ona myśli, że jej mąż jest Bogiem. Jest to Najwyższa Czystość. Kiedy jest matką, jej odpowiedzialnością jest wychować dobre dzieci. Te dwie są bardzo ważne.

8 czerwiec 2009 r. Medytacja

Vasantha:       Swami, jak niepokazywanie ciała na zewnątrz i nierozmawianie z innymi staje się Chaitanya?

Swami:             Twoja Czystość staje się Chaitanya. Savithri odebrała życie swojego męża od Pana Yamy; inna uratowała życie męża, zatrzymując Słońce, aby nie wzeszło. Jak one dostały te moce? Tylko poprzez Czystość. Twoja Czystość ma Moc dania Wyzwolenia Świata i usunięcia Karmy. Jest to Moc Chaitanya. Wszystko jest Chaitanya.

Koniec medytacji

KOBIETY CZYSTOŚCI MAJĄ WIELKĄ MOC. Jedna walczyła z Panem Yamą i przywróciła życie mężowi. Inna zatrzymała Słońce, aby nie wzeszło. To jest Moc Czystości. Jest to Czystość kobiety, która myśli, że jej mąż jest Bogiem. Moją Pokutą jest, aby poślubić Boga. Jaka zatem będzie moja Czystość? Ile Mocy powinno w niej być? Moja Czystość jest taka że gdybym pomyślała o czymś innym niż o Bogu, nawet przez chwilę, byłoby to skazą. Jest to zakres mojej Świadomości i Uczuć.

W czasie porodu Naszego Dziecka tylko Bóg będzie obecny; nikt nie zobaczy mojego ciała. To jest moja Czystość. Nie będzie ani jednego ignoranta na świecie, który by odseparował nas; to jest moje pragnienie.

Moim pragnieniem jest, aby cały świat narodził się ze Swamiego i ze mnie. Wskutek tego pragnienia cały świat będzie zaślubinami Sathya i Prema. Dzieci, które się urodzą, będą Dziećmi Mądrości. Taki jest zakres mojej Pokuty. Moje odpowiedzialności są takie, jak żony i matki. Po to kobiety będą prowadziły przykładne życie. Kobiety Czystości takie, jak: Savitri, Matka Sita, Sumathi, Damayanthi, Mandodari i Draupadi oraz matki, jak Easwaramma i Yashoda to tylko nieliczne przykłady.

Chcę poślubić Boga. To pragnienie, aby poślubić Boga, jest przykładem ustanowionym przez Żonę Boga. Jako przykład macierzyństwa – jestem Matką Wszechświata. Nasza Chaitanya funkcjonuje zgodnie z tymi dwoma Stanami. Pragnienie, aby być zarówno żoną Boga, jak i Matką Uniwersum, daje Wyzwolenie Świata i usuwa Karmę. Unicestwienie Karmy świata jest wskutek mojej Czystości jako Żony Boga. Obdarzenie Wyzwoleniem Świata jest wskutek moich Matczynych Uczuć. Chaitanya funkcjonuje na bazie mojej Czystości i Uczuć Matczynych.

Chaitanya Dom

9 czerwiec 2009 r. Medytacja

Vasantha:       Swami, co więcej mam napisać o Chaitanya?

Swami:             Napisz o tym, o czym powiedziałaś wczoraj. Dlaczego cierpiałaś, kiedy ktoś poprosił o stół? Dlaczego to powiedziałaś i płakałaś?

Vasantha:           Nie wiem, Swami

Swami:                Pokazuje to, że jesteś Chaitanya. Jeżeli ktoś kogoś skrzywdzi, odczuwasz ból. Pokazałem to w rozdziale „Kto Jest Bity?” Jeżeli ktoś bije ciebie, to przychodzi do Mnie. Pokazuje to, że ty jesteś Wszechobecna.

Vasantha:          Swami, w piątym rozdziale Gity, wers 18. Powiedziałeś: „Mędrcy postrzegają jednakowym okiem uczonego i pokornego Bramina, wronę, słonia i nawet psa lub pariasa i mają wizję Boga w nich.”

Jednak nie mogłam patrzeć na niepełnosprawne dzieci w Nagerkoil. Nie miałam równowagi umysłu.

Swami:                 Jest to stan Jogi. Ty jesteś w Stanie Chaitanya. Odprawiałaś Pokutę, aby nikt nie miał karmicznch narodzin. Chcesz usunąć Karmę świata. Powiedziałaś, że nikt na tym świecie nie jest perfekcyjny. Pokutowałaś, aby każdy i wszystko stało się perfekcyjne. Kiedy zobaczyłaś tych, którzy cierpią z powodu karmicznych narodzin, nie chciałaś tam przebywać. Dlaczego wszyscy byli szczęśliwi w domu Kaveri? Ona jest szczęśliwa, kiedy daje. Ci, którzy otrzymują, także są szczęśliwi. Najpierw ona myślała, aby dać tylko Nicoli. Potem chciała dać wszystkim. To jest Natura Boga. Każdy czerpał błogość, ponieważ Chaitanya była tam w pełni.

Vasantha:          Teraz rozumiem, Swami, napiszę.

Koniec medytacji

PEWNEGO DNIA W MINIONYM TYGODNIU WSZYSCY BYLI NA WERANDZIE O GODZINIE 15.30, Fred usiadł naprzeciwko mnie na krześle, wykonując jakąś pracę. Jego komputer był na stole, naprzeciwko niego. W tym czasie aszramita wyszedł na zewnątrz, aby przygotować paczuszki lekarstw dla mnie i powiedział do Freda: „Chcę ten stół.” Fred natychmiast wziął komputer w jedną rękę, papiery w drugą i poszedł w inną stronę werandy, aby pracować. Natychmiast powiedziałam: „Jeżeli człowiek pracuje, nie przeszkadzaj jemu w ten sposób. Połóż lekarstwo na stołku albo na łóżku. Nie rób tak. Nie przeszkadzaj innym. Nie powinniśmy przekierowywać umysłu komuś, kto pracuje skupiony. To powoduje, że cierpię.”

Człowiek siedzi na krześle albo przy stole. Ktoś inny przychodzi i mówi: „Chcę ten stół, potrzebuję to krzesło.” To działanie jest bardzo złe. To nie jest obóz wojskowy. To jest Aszram. To miejsce jest Boskie. Tutaj wszyscy są równi. Nie mamy prawa prosić o rzeczy, których inni używają. Tylko Miłość i prostota są odpowiednie dla życia aszramowego. Pokora jest bardzo ważna. Bóg jest tutaj w każdym i we wszystkim. Zdarzenie to spowodowało we mnie wielkie cierpienie. Czułam się jakby ktoś wbił mi miecz w serce. Płakałam bez przerwy, mówiąc wszystkim, że nie mogłam tego znieść. Swami powiedział: „To pokazuje, że jesteś Chaitanya.” Osoba  nie mówiła szorstko, prosząc o stół, jednak nie mogłam tego znieść. Co można przez to zrozumieć?

Cokolwiek robisz innym, idzie do Boga. Cierpienie, które powodujesz, idzie do Boga. Jeżeli kogoś uszczęśliwiasz, to także dociera do Boga. Ten incydent tego dowodzi. Cokolwiek robisz, dociera do Wszechobecnej Chaitanya. Jak wielkie cierpienie spowodowało we mnie to małe zdarzenie, jest dowodem na to prawo. Wszechobecna, Wszechmocna Chaitanya ujawniona jest we wszystkim i w każdym, zwłaszcza tutaj, w Mukthi Nilayam. Generalnie proszę wszystkich, którzy są w Aszramie, aby obchodzili się ze wszystkim powoli, delikatnie i ostrożnie. Nie ciągnijcie krzeseł ani stołów; nieście naczynia ostrożnie i delikatnie. Bóg jest we wszystkim. Napisałam o tym wszystkim szczegółowo  w książce „Sai Gita Pravachanam”.

Ktokolwiek jest tutaj, w Mukthi Nilayam, musi być uprzejmy i kochający dla wszystkich. Wszyscy mają Atma Chaitanya, Indywidualną Świadomość. Mukthi Nilayam jest pełne Brahma Chaitanya, Boską Świadomość. Atma Chaitanya jest obecna we wszystkich, nie powinniśmy zaniedbywać, okazywać brak szacunku ani zachowywać się w sposób szorstki wobec nikogo. Jeżeli będziecie to robili, będzie to miało wpływ na innych i na mnie. Jakże bardzo cierpiałam tutaj z powodu tamtego, małego zdarzenia.

Spójrzmy na naszą wizytę w domu dzieci niepełnosprawnych w Nagerkoil. Dlaczego nie mogłam patrzeć na cierpiące dzieci? Nie mogłam obserwować ich czynności ani słuchać, jak mówią? Powiedziałam: „Opuśćmy szybko to miejsce.’ Nie mogłam tam przebywać. Dlatego zacytowałam z piątego rozdziału Gity Swaiemu w medytacji i zapytałam Go, dlaczego tak się zachowałam. Zapytałam: „Dlaczego nie mam równowagi umysłu w Aszramie albo wobec dzieci niepełnosprawnych?” Swami powiedział: „To jest Stan Jogi, ty jesteś w Stanie Chaitanya.”

W dzieciństwie bałam się widzieć świat; nie przebywałam wśród innych. Zawsze myślałam i płakałam: ‘Dlaczego ludzie świata są, jacy są? Nikt nie jest perfekcyjny.’ Chciałam zrobić wszystko doskonałym. Chciałam zmienić świat, aby był jak ja; zawsze dążąc do perfekcji. To jest marzenie mojego dzieciństwa.

Teraz próbuję zrobić świat Vasanthaayam. Tutaj nikt nie będzie miał karmicznych narodzin; Prawo Karmiczne nie będzie rządziło nikim. Jest to moja nieustająca modlitwa. Kiedy zobaczyłam niepełnosprawne dzieci, ich karma natychmiast przyszła do mojego umysłu. W drodze powrotnej do domu powiedziałam SV: „Nie proś mnie, abym jeździła do domu dzieci niepełnosprawnych, domu seniora, sierocińców, szpitali…nie zapraszaj mnie do tych miejsc, ja nie pojadę.” W dzieciństwie bałam się choroby, starości i śmierci. To jest moją naturą. Moc mojej Pokuty wykorzystywana jest, aby wszystko to usunąć.

Przyjrzyjmy się wizycie w domu Kaveri. Przed dwoma miesiącami ustalono wizytę wyjazdu do Nagerkoil. W drodze powrotnej zaplanowaliśmy odwiedzić dom Kaveri.

Kiedyś, gdy Kaveri przyjechała do Aszramu, miała na sobie sari Radha Kryszna. Nicola i inni powiedzieli, że jest to bardzo piękne. Kaveri chciała kupić Nicoli takie same sari, pojechała zatem szukać wszędzie. W końcu znalazła je w Tirunelveli i kupiła je. Po upływie dwóch miesięcy mąż Kaveri bardzo rozchorował się. Stało się niepewne, czy powinniśmy stosować się do ustalonego planu wizyty. W końcu cztery dni przed zaplanowaną podróżą, potwierdzono, żebyśmy jechali.

Kaveri zadzwoniła i zapytała: „Kto przyjedzie?” Wtedy kupiła sari dla Vimali oraz ręcznik i dhoti dla gości. Prabhakar i Srilatha zostali w Aszramie, zatem ona kupiła ubrania dla nich następnego dnia. Szóstego dnia ona znowu pojechała do sklepów i kupiła sari dla Yamini i Geety. Kiedy w końcu dotarliśmy do jej domu, dała ona nam wszystkie podarki. Wszyscy aszramici byli wzruszeni do łez i również Kaveri. Z radością jedliśmy, śmialiśmy się i rozmawialiśmy. Jakże wiele Błogości doświadczyliśmy tam? Jakże wszyscy byli szczęśliwi!

Dlaczego ta radość, jaki jest powód? Tylko poprzez dawanie czerpiemy prawdziwą radość. Napisałam  tym w poprzednim rozdziale. Kiedy dajemy innym, otrzymujemy w zamian radość. Ten, kto otrzymuje i ten, który daje, obaj czerpią radość. Najpierw Kaveri myślała o Nicoli, a potem, ponieważ Vimala przyjeżdżała, pomyślała o niej. Sri Latha pozostała w Aszramie, ale Kaveri także kupiła sari dla niej. Jednak nadal nie była zadowolona i kupiła sari również dla Yamini i Geety oraz ubrania dla wszystkich aszramitów!

Swami mówi mi: „Nie ma znaczenia, ile dajesz, nigdy nie jesteś usatysfakcjonowana.” Kaveri udowodniła to samo. Boga Chaitanya wypełnia serce tych, którzy dają. Wszyscy czerpią błogość i radość. Chcę dać coś wszystkim, którzy przyjeżdżają tutaj z wizytą, jednak cokolwiek daję, nigdy nie jestem usatysfakcjonowana. W końcu mówię: „Dam siebie, dam siebie, dam siebie.” Pierwszy rozdział „Prema Sutra” zatytułowany jest „Dawanie”. Chcę dać siebie wszystkim na świecie. Ta myśl staje się Vasanthamayam. Nowe Stworzenie wypełnione jest Vasanthamayam. Chaitanya, która przepełnia mnie, przepełni całe Stworzenie. Jest to Chaitanya Yuga.

Dzisiaj otworzyłam książkę „Chwała kobiecości” na stronie 115 i przeczytałam słowa:

„Ci, którzy wypowiadają szorstkie słowa, są zaiste demonami. Jeżeli zranisz czyjeś uczucia, będziesz zraniony dwukrotnie. Nie możesz uciec przed konsekwencjami swoich działań. Musisz nosić tę Prawdę w umyśle. Twoje życie będzie uświęcone, kiedy będziesz prowadzić się w taki sposób, aby nie krzywdzić innych. Ludzie aspirują, aby osiągnąć Wyzwolenie. Czym jest Wyzwolenie? Pomagaj zawsze, nigdy nie krzywdź. To jest prawdziwe Wyzwolenie. Nie szukaj wad u innych.”

Swami wziął ten rozdział 11. czerwca 2009 r.  na popołudniowym darszanie i także przyjął pierwszy egzemplarz ”Karmic Law Remedy” („Remedium Prawa Karmicznego” – tłum.).

IDEALNE CZY NATURALNE?

10 czerwiec 2009 r. Medytacja

Vasantha:         Swami, co więcej mam napisać o Chaitanya?

Swami:               Dlaczego chciałaś stać się idealną córką, idealną dziewczyną, idealną żoną, idealną synową, idealną matką, idealną teściową? Dlaczego chciałaś tak żyć? Jeżeli ktoś ma cel, aby być idealnym, prowadzi przykładne życie. Przykładne znaczy perfekcyjne. Perfekcja znaczy Czystość. To jest Chaitanya.

Vasantha:        Dobrze, Swami, teraz napiszę.

Koniec medytacji

W DZIECIŃSTWIE POWSTAŁO WE MNIE JEDNO PRAGNIENIE. Powinnam żyć jak wielbiciele w duchowych opowieściach, które usłyszałam. Powinnam być idealną dziewczyną, idealną córką. Prowadziłam życie w ten sposób. W szkole byłam idealną uczennicą. Po ślubie żyłam jak idealna żona i idealna synowa. Po narodzinach dzieci uczyłam je życia moralnego, prawego postępowania i jak prowadzić życie duchowe. Uczyłam je jako idealna matka. Byłam bardzo surowa, aby przyswoili oni sobie dobre cechy. Kiedy dorośli i zawarli związek małżeński, żyłam jako idealna teściowa. W tamtym czasie czasopisma i filmy przedstawiały negatywny wizerunek teściowej. Ja stałam się idealna w tej roli. Moje pragnienie i wysiłek, aby być idealną na każdym etapie życia, opanowało mnie i trzęsło mną. Dopiero teraz, kiedy piszę, rozumiem, że celem mojego życia było prowadzić idealne życie. Nie myślałam: ‘Będę prowadziła idealne życie’. To było moją Naturą. Kiedy Swami powiedział: „To jest twoja Chaitanya.” Pomyślałam: ‘To jest moją Naturą, jest to coś naturalnego we mnie.’

Po zaślubinach Sita pojechała do Ayodhya. Ona nie zdecydowała, aby być idealną synową; było to jej Naturą. Naturą Shakthi Boga jest prowadzić przykładne życie. One nie myślą: ‘Będziemy prowadziły idealne życie, przykładne życie.’ To jest Ich Naturą. Lava i Kusha dorastali w lesie. Dorośli zgodnie ze swoją Naturą. Czy obwinili swojego Ojca o błędy? Kiedy mówimy o przykładnym życiu, mamy na myśli przykładne życie. Jak przychodzi perfekcja? Tylko poprzez Czystość.

Kiedy Brahma Chaitanya zstępuje jako Awatar czyli Shakthi, nigdy nie myśli, aby żyć jako ideał albo prowadzić idealne życie. To po prostu się dzieje. To jest Ich Naturą, aby być Czystą i Perfekcyjną. Zstępują, aby pokazać idealne życie; jak syn powinien stosować się do słów swojego ojca. Przybywają one, aby pokazać, jaka powinna być Miłość między braćmi i siostrami. Jaka powinna być Miłość mężem a żoną. Miłość, jaką powinien okazywać król swoim podwładnym. To demonstruje idealne życie Ramy.

To poprzez życie Awatara Czysta Boska Chaytanya pokazana jest światu. Prowadzę swoje życie w taki sam sposób. Kiedy usłyszałam opowieści o Andal, pragnęłam poślubić Boga. Myślałam: ‘Muszę osiągnąć Boga z tym ciałem!’ Prowadziłam życie zgodnie z tym. Wysiłki, jakie po to podjęłam, były idealne, perfekcyjne; to stało się Czystością i Świętością. To wskutek tego proszę o Powszechne Wyzwolenie.

Medytacja

Vasantha:       Swami, kiedy zobaczyłeś na darszanie zdeformowanego człowieka, dlaczego odskoczyłeś, nie pozwalając jemu dotknąć Twoich Stóp?

Swami:             Bóg jest w Stanie Świadka. Nie wchodzi On w Karmę innych. On nigdy nie złamie Prawa Karmicznego, stworzonego przez Siebie. Ty przybyłaś tutaj, aby zmienić Karmę. Ty cierpisz, aby ją zrównoważyć. Shakthi Ramy odseparowała się od Niego, aby cały demoniczny klan został unicestwiony. Poprzez Nasze odseparowanie cała Karma jest unicestwiana.

Koniec medytacji

PODCZAS DARSZANU W 1998 R. człowiek z bardzo wystającym garbem usiadł w przednim rzędzie w Sai Kulwant Hall. Kiedy Swami mijał go, on próbował dotknąć Jego Stóp. W tym momencie Swami odskoczył i ze stanowczym spojrzeniem uniósł Obie Ręce, jakby mówiąc: ‘Nie dotykaj!’ Osoba, która siedziała obok tego człowieka, opowiedziała mi o tym zdarzeniu. Kiedy zapytałam o to Swamiego, On powiedział: „Bóg nie wchodzi w Karmę drugiej osoby. On jest tylko w Stanie Świadka.”

Gdyby tamten człowiek dotknął Stóp Swamiego, być może zredukowałoby to jego Karmę. Swami nie pozwolił, aby to się zdarzyło. Bóg nigdy nie wchodzi w Karmę niczyją. Kiedy Bóg zstepuje jako Awatar, On nigdy nie łamie Prawa. Tylko wtedy, kiedy okazana jest Specjalna Łaska, On czasami zmienia Karmę osoby. Tylko Bóg zna rachunek karmiczny wszystkich.

Zastąpiłam jako Shakthi Boga. Nie mogę zmienić Karmy. Nie mogę jej unicestwić. Mogę jedynie zrównoważyć ją poprzez cierpienie fizycznego ciała. Po to cierpię. Swami również cierpi. Cierpimy fizycznie w Naszych Ciałach i w Sercu z powodu Uczuć Odseparowania. W tym czasie rwący ból odseparowania jest intensywny, ponieważ tylko to zrównoważy karmiczne rachunki wszystkich. Napisałam w wielu książkach, jak odseparowanie, łzy i tęsknota usuwają i obdarzają Powszechnym Wyzwoleniem. Moje Uczucia wysyłane są poprzez Stupę i zmieniają świat. Jest to transformacja ludzi, nie destrukcja. Z tego powodu obecnie jest większe cierpienie. Poprzedni Awatarzy nigdy nie wykonywali tego szczególnego Zadania. W książce o Awatarze Prema Swami objawia, jak szczególny ten Awatar jest…

Swami powiedział:

„Ty stwarzasz siebie, wznosząc się ponad Zasadami Stwarzania Bogini.

Przykład: Matka Sita pragnęła posiadać jelenia Maya. Ty stwarzasz siebie, nawet bez najmniejszego pragnienia. W tan sposób rzeźbisz Formę Absolutnej Czystości, bez najmniejszej skazy Rukmini, Sathyabamy, Daakshayini oraz innych bogiń. Ty stwarzasz siebie jako Maha Shakthi Awatara, który nie a wad. Ty pokazujesz Zasadę Bogini, czego świat nie widział przedtem. Ty pokazujesz Nieskazitelność swojej Czystości. Twoja jest Najwyższą Czystością, której nie wyobraża sobie Bóg ani boginie.

Ty stwarzasz Moją Formę Awatara Prema Sai, aby odpowiadała twojej. Ty przynosisz Awatara Prema Sai bez wad Ramy, Kryszny i Sathya Sai. Za czasów następnego Awatara wszystko będzie perfekcyjne. Nawet Stan Boga i Zasada Boskości ewoluują z Ery na Erę. Awatar Prema Sai będzie Awatarem Paripurna. Jego Prema będzie bez wad i Absolutna!”

O O O

Napisałam o tym w książce „Prema Sai Premavatar” Cz. 1. Robię siebie perfekcyjną i Czystą. W Sathya Yudze wszelka Karma jest usuwana, zatem Era staje się Czysta. To jest Chaitanya. Moja Prema dla Boga jest powodem wszystkiego.

Swami wziął ten rozdział 14. czerwca 2009 r. na porannym darszanie  Swoją Boską Ręką.

SATHYA URODZONA Z PREMY

11 czerwiec 2009 r. Medytacja

Vasantha:       Swami, proszę, powiedz coś o Chaitanya.

Swami:             Sathya jest urodzona z Premy. Chaitanya jest również urodzona z Premy. Sathya jest jaka jest, Sathya. Kiedy Prema pobudza Ją, zstępuje Ona jako Awatar. Ty przybyłaś jako Shakthi Awatara i obdarzasz Mnie Premą. Ty jesteś samym Ucieleśnieniem Premy. Prema przybrała Formę jako ty. Jednak twojej Premy nie da się zawrzeć w jednej Formie. Ty chcesz stać się całym Uniwersum i obdarzać Mnie Premą. Ty wypełniasz wszystko wszędzie jako Vasanthamayam. Ty przybyłaś tutaj, aby pokazać, jak Pierwsze Stworzenie ukazało się bezpośrednio z Boga. Jeżeli staniesz się wszystkim, wtedy tam narodzi się Sathya. Ponieważ jesteś Ucieleśnieniem Premy, robisz wszystkich Ucieleśnieniem Premy. Nazywam wszystkich ‘Ucieleśnieniem Boskiej Miłości’, ty tego dowodzisz.

Vasantha:        Co ze świętymi i mędrcami?

Swami:              Oni urzeczywistniają Boga, potem łączą się w Chaitanya. Ty taka nie jesteś. Ty jesteś Moją Shakthi, która przybyła, aby zmienić świat poprzez Madhura Bhava. Nikt tego nie może robić. Twoje Madhura Bhava staje się Maatru Bhava i zmienia świat.

Vasantha:        Teraz rozumiem, Swami.

Koniec medytacji

MÓWI SIĘ, ŻE BÓG W STANIE ISTNIENIA JEST W YOGA NIDRA. Kiedy przychodzi czas, aby zstąpił On jako Awatar, Spandha, Moc Jego Dynamicznej Świadomości trzęsie Nim. Wiedząc, że świat cierpi, pobudza Go, aby zstąpił jako Awatar. Bóg zstąpił w obecnej Erze jako Bhagawan Sri Sathya Sai Baba. Jego Shakthi przybrała Formę i obdarza Go Premą. Współczucie dla świata przybrało Formę Premy i obdarza Premą Swamiego. Jest to Madhura Bhava. Tego Bhava nie da się pomieścić w jednej Formie. Staje się ono Całym Uniwersum i obdarza Premą Swamiego. Poprzez te Uczucia wypełnia Ona Całe Stworzenie jako Vasanthamayam. Kiedy wszyscy staną się Vasantha, Ucieleśnieniem Premy, narodzi się Sathya, narodzi się Chaitanya.

Swami nazywa wszystkich Prema Swarupalara, Ucieleśnieniami Premy, Ja tego dowodzę. Jak? Wszyscy staną się Vasanthą i będą przetransformowani na Ucieleśnienia Miłości. Płaczę za cały świat, aby się zmienił i stał się jak ja. Ten Stan ujawnia mnie jako Prakrithi. Pokazuje on światu jak Pierwsze Stworzenie wyłania się z Boga, Swamiego, zatem wszyscy zrozumieją. Wszyscy staną się Ucieleśnieniem Premy. Wykonywałam Madhura Bhakthi, ponieważ jestem Shakthi Boga; jedyną, która może to zrobić. Święci i mędrcy urzeczywistniają Boga i łączą się w Chaitanya. Mój Stan jest inny. Moja Prema nie zatrzymuje się na Madhura Bhava, transformuje się na Maatru Bhava, Uczucia Matczyne. Dlatego powiedziałam: „To Uniwersum narodziło się Swamiemu i Mnie.” To staje się Nowym Stworzeniem.

Pierwsze Stworzenie, które wyłania się z Boga, wolne jest od Karmy; musi być Ono wolne od Karmy. Nikt inny nie może tego zrobić. Czy to się zdarzyło za któregoś poprzedniego Awatara? Przybyliśmy, aby pokazać, jak rodzi się Nowa Era bez unicestwiania. Naszą Pracą jest przetransformowanie wszystkich bez destrukcji. Kiedy Prema będzie obecna wszędzie, Premamayam, Sathya ukaże się. Chaitanya jest ujawniana w każdym i we wszystkim. Poprzedni Awatarzy zstąpili i ustanowili Dharmę. Teraz konieczne jest ustanowienie Premy, zatem Boga Shakthi narodziła się z Niego, aby obdarzać Go Madhura Bhakthi. Poprzez to Ona zmienia świat. Kiedy Madhura Bhakthi rozrasta się, staje się Uczuciami Matczynymi, Maatru Bhava.

Madhura Bhava to Zaślubiny w Nowym Stworzeniu. Maatru Bhava jest dla narodzin dzieci w Nowej Erze. Jest to baza dla Nowego Stworzenia. Chaitanya rodzi się z Premy. Sathya rodzi się z Premy.

Medytacja

Vasantha:       Swami, kiedy doświadczę Twojej Bliskości?

Swami:             Dlaczego pragniesz tak intensywnie? Czy wiesz? Nałożyłaś girlandę na Tego, który nie patrzył na ciebie i wykonywałaś Pada Sevę. Chcę okazać Swoją Miłość tobie. Odseparowałaś się ode Mnie i odprawiałaś Pokutę w Jaskini Lakshmi. Prosiłaś Mnie, abym zrobił coś dla świata. W tamtym czasie zdecydowałem, że chcę zrobić także coś dla ciebie. Byłem pełen zdumienia, kiedy zobaczyłem Premę w twoim Sercu, kiedy wykonywałaś Pada Sevę. Aby to spłacić, przybędziemy znowu. Ty i Ja wejdziemy we wszystko i Ja zrobię wszystko dla ciebie.

Vasantha:      Dlaczego tęsknię w swoim Sercu za Twoją Bliskością tak intensywnie? Podajesz wiele różnych przyczyn.

Swami:            Kiedy jesteś blisko Mnie, robisz tylko Pada Sevę. Nie płacz. Ta tęsknota jest powodem Nowego Stworzenia. Jest to zdumiewająca Prema.

Koniec medytacji

TUTAJ SWAMI UJAWNIŁ NIEZNANĄ PRAWDĘ. Kiedy Lakshmi zobaczyła cierpienie świata w trakcie Swayamvara, błagała Pana Vishnu, aby coś zrobił. Po to chciała odprawiać Pokutę. Zostawiła Go i odprawiała Pokute tysiące lat. Widząc to, Vishnu myślał, że musi On coś zrobić dla Lakshmi. Był zdumiony powodzią Premy z Serca tej, która służyła Jego Stopom. Ponieważ Jego Oczy zawsze były zamknięte w Yogara, nie był On tego świadkiem przedtem. Kiedy obudził się, dowiedział się o Premie, która była w jej Sercu i był wstrząśnięty. Chciał zrobić coś dla Niej.

Teraz Swami i ja zstąpiliśmy. Moja Prema, która mieściła się w moim Sercu przez wszystkie Yugi, wylewa się; widząc to, On jest zdumiony. Teraz ta powódź Premy, która mieściła się w moim Sercu, wchodzi we wszystko i pragnie doświadczyć Go. Aby spłacić dług mojej Miłości, On przybędzie ponownie w Sathya Yudze i wejdzie we wszystko i doświadczy mnie. Jest to opowieść o tym, jak Chaitanya rodzi się w Premie.

Poprzez swoje życie demonstruję wyraźnie, jak wielkie jest pragnienie tej potężnej Premy, która leżała uśpiona, Ta Ogromna Moc może zmienić Kali Yugę na Sathya Yugę. Robi Ona Chaitanya Yugę. Chit jest Świadomością; Chaitanya jest Całkowitą Świadomością. Ta Totalna Świadomość musi wypływać ze wszystkiego. Tylko Prema jest potrzebna, aby wiedzieć i rozumieć, że Chaitanya jest zaiste wszędzie.

Tego Zadania nie może wykonać zwykły człowiek. Nie można tego zrobić poprzez zwykłe Madhura Bhava Bhakthi. Wszystko to się dzieje poprzez Awataryczną Misję, którą Bóg i Jego Małżonka zaplanowali. To jest Wola Boga. On obdarza powodzią Premy, zawartą w Sercu Lakshmi. Lakshmi, która nie zna niczego innego prócz służenia Jego Stopom, zmienia całą Erę. To jest Sankalpa Boga.

Sathya Yuga rodzi się z Najwyższej Mocy Premy. Dlatego Swami powiedział: „Sathya rodzi się z Premy.” Widząc moją Premę, Swami powiedział, że jest zdumiony. Ta Prema stworzyła nie bez niedociągnięć Shakthis poprzednich Er. Tak samo, stwarza Ona Prema Sai bez niedociągnięć poprzednich Awatarów. Dlatego moja Prema zdumiała tego Pana. Jest to przykład, aby pokazać, że Sathya rodzi się z Premy.

 

CIAŁO JEST ZAISTE STWORZENIEM

11 czerwiec 2009 r. Medytacja

Vasantha:       Swami, chcę widzieć Ciebie fizycznie.

Swami:             Ja zawsze jestem z tobą tutaj.

Vasantha:       Dlaczego zatem chcę Ciebie fizycznie? Wczoraj dałeś vibuthi. Dzisiaj Amritha ukazała się na dwóch zdjęciach, jestem więc szczęśliwa.

Swami:            Piszesz Prawdę i Wyższą Mądrość. Dlaczego jesteś szczęśliwa, widząc kropki vibuthi i drobinki Amrithy?

Vasantha:     Jest tak, ponieważ widzę to swoimi oczami fizycznie. Daje mi to radość. Tak samo, kiedy Ty piszesz wiadomości, jestem bardzo szczęśliwa.

Swami:          Ponieważ chcesz widzieć Mnie fizycznie, czerpiesz wielką radość, aby widzieć te fizyczne dowody.

Jesteś bardziej szczęśliwa, widząc to fizycznie, niż jesteś w medytacji. Tutaj otrzymujesz Mądrość poprzez swoje Uczucia. Ponieważ tęsknisz za Moją fizyczną Bliskością, kiedy widzisz te fizyczne manifestacje, jesteś bardzo szczęśliwa. Dlatego przybywa Fizyczne Stworzenie. O czymkolwiek rozmawiamy, Uczucia, jakie mamy, ty piszesz Wyższą Mądrość. Kiedy biorę to w formie listów, rozdziałów, książek, jesteś nawet szczęśliwsza. Jakikolwiek fizyczny związek ze Mną, daje tobie radość. To przybywa jako Nowe Stworzenie.

Vasantha:     Swami, rozumiem. Teraz napiszę.

Koniec medytacji

SWAMI JEST TUTAJ CAŁKOWICIE. Mukthi Nilayam jest miejscem Misji Awatara. Jest to Bhooloka Vaikunta, Niebo na Ziemi. Tutaj Swami jest Mahavishnu. Chaitanya wypływa. W książce „Brilliance of a Million Suns” („Światłość Miliona Słońc” – tłum.) napisałam o Naturze Boga. W „Awatarycznym Zadaniu” napisałam o Jego Misji. W „Bóg i Jego Małżonka” piszę o wiecznej więzi między Bogiem i Jego Małżonką; jak tylko Jego Małżonka może Go poślubić. W tej książce piszę o tym, jak Wszechprzenikająca Chaitanya funkcjonuje. Napisałam wiele książek, gdzie Prawda i Najwyższa Mądrość Boga są ujawniane światu po raz pierwszy. Kto może napisać „Sathya Yuga i Prawo Karmiczne” i jak funkcjonuje Prawo Karmiczne? To Swami mówi, a ja piszę. Czy ktoś może napisać o remedium na Prawo Karmiczne?

11 czerwiec 2009 r. Darszan wieczorny – Sai Kulwant Hall

Swami przyjął pierwszy egzemplarz książki „Karmic Law Remedy” („Remedium Prawa Karmicznego” – tłum.), wyjął go z koperty i przejrzał strony, a potem włożył z powrotem do koperty. Pokazał go Prorektorowi Uniwersytetu.

Kto może napisać o nadchodzącym Awatarze? Kto może znać zdarzenia ‘Ostatnich 7 Dni Boga’? To Swami ujawnił wszystko, o czym piszę. Tak, piszę Najwyższą Mądrość, ale to nie daje mi takiej samej radości, którą otrzymuję z kilku cząstek vibuthi i kropli Amrithy. Dlaczego?

Przez tydzień byłam bardzo smutna, ponieważ vibuthi nie ukazało się na Padukach Swamiego i tylko kilka kropli Amrithy ukazało się na Jego zdjęciu. Potem, wczorajszego wieczoru, byłam bardzo szczęśliwa, ponieważ vibuthi i Amritha przybyły na dwóch zdjęciach Swamiego. Dlaczego tęsknię za tymi cząstkami vibuthi i kroplami Amrithy?

W wielu domach cudów litr po litrze Amrithy leje się; vibuthi i kumkum padają jak deszcz. Dlaczego ja jestem szczęśliwa, widząc kilka kropli? W Vadakkamatti wiele rzeczy ukazywało się cudownie w domu. Jednak płakałam do Swamiego, aby zatrzymał wszystkie cuda. Dlaczego teraz tęsknię za nimi? Przedtem, kiedy byłam w stanie sadhaki, nie chciałam, aby tłum zbierał się wokół mnie; chciałam być sama ze Swamim. Dużo ludzi przybywało, aby powiedzieć o swoich problemach, widzieć cuda i prosić o wyleczenie chorób. Chciałam być sama i pisać więcej. Teraz też nie chcę tłumu i jestem sama, pisząc. Ci, którzy przyjeżdżają tutaj, szukają tylko Mądrości; nie szukają rozwiązań dla swoich problemów.

Poprzez tych kilka drobinek vibuthi i kropli Ammrithy otrzymuję Swamiego darszan. Widzę Jego Fizyczną Obecność poprzez wiadomości, które napisał. Kiedy Swami bierze moje rozdziały, listy i książki, czuję więcej błogości. Jeżeli jest chociaż jeden dzień opóźnienia w odebraniu mojego listu do Swamiego, staję się niespokojna i zaczynam tęsknić bardziej. Hołubię te rzeczy, ponieważ są one jedynym fizycznym związkiem między Swamim i mną. Jeżeli ktoś przyjeżdża z Puttaparthi i mówi o Swamim, jestem szczęśliwa. Nie rozmawiam z nikim  przez telefon, jeżeli jednak rozmowa przychodzi z Puttaparthi, jestem skłonna rozmawiać z nimi. Chętnie czekam na telefony z Puttaparthi. Dlaczego ta dziwna natura? Dlaczego tęsknię za fizycznym, fizycznym? Wszystkie Nadis (Liście Palmowe – tłum.) wyraźnie wyjaśniają, kim jest Swami i ja i naturę naszego Awatarycznego Zadania. Jednak nic z tego mnie nie interesuje; tylko słuchanie o przybyciu Swamiego i przyjeździe Swamiego chwyta moją uwagę.

Swami ujawnia mi Wielką Prawdę i Wysoką Mądrość, o czym piszę w formie książek. Kiedy mówi On o tym wszystkim w medytacji, nie daje mi to żadnej radości. Tylko, kiedy On bierze rozdział, czerpię błogość. Dlaczego taka jestem? Czy ktoś jest taki?

To fizyczne pragnienie staje się Fizycznym Stworzeniem. Piszę o Naszych Uczuciach; ale to jest fizyczne. Moje Serce chce fizycznego związku z Nim. Nie ma znaczenia, jak to się stanie. Może to być poprzez odrobinę vibuthi albo poprzez to, że On przyjmuje książkę.

Zawsze myślę o ‘fizycznym’. To rozrasta się jako Nowe Stworzenie. Kiedy święci, mędrcy, bhaktowie i jnani osiągają wyższe stany, opuszczają ciało i łączą się z Bogiem. Mój Stan nie jest taki. Ponieważ mój umysł zawsze myśli o Fizycznej Formie Boga, moje Moce rozrastają się jako Fizyczne Uniwersum.

Yamini zapytała: „Jak fizyczne staje się Chaitanya?” Powiedziałam: „Fizyczne znaczy Stworzenie. Chaitanya wypływa z każdego aspektu Stworzenia. Zwykli święci łączą się z Bogiem poprzez swoje uczucia. Osiągają Mądrość w medytacji, a potem łączą się z Paramatmą. Chaitanya Mahaprabhu zawsze śpiewał i tańczył. Jego Ciało było pełne Chaitanya, która wylewała się z Niego. W medytacji jest połączenie się uczuć. Atma Duszy urzeczywistnionej łączy się z Paramatmą, Najwyższą Duszą. Podczas gdy Stan Chaitanya, samo ciało wypełnione jest Chaitanya. Ponieważ zawsze myślę o fizycznej Bliskości Swamiego, moje ciało jest pełne Chaitanya. Tak jak to Ciało Vasanthy stało się Chaitanya, Czystą Świadomością, kiedy całe Uniwersum stanie się Vasanthamayam, tak samo wszyscy będą wypełnieni Chaitanya. Teraz pięć zmysłów i wszystko w całym ciele przepełnione jest Chaitanya. Każda komórka i każdy atom w ciele fizycznym przepełnione są Chaitanya. Chaitanya objawia się poprzez osiem rodzajów Prakrithi.

Kiedy widzę kropki vibuthi albo Anrithy albo słyszę o Swamim przez telefon, wypełniona jestem radością. Kiedy mówię przez telefon o Swamim, czerpię radość. Kiedy dotykam rzeczy, których Swami dotykał – więcej radości. W ten sposób każdy z moich zmysłów wypełniony jest radością; radość przepełnia moje zmysły. To jest Chaitanya.

Moje Ciało reprezentuje Stworzenie, Prakrithi. Stworzenie Vasanthamayam jest moim Ciałem. Ta jedna Vasantha staje się wszystkim. Jnani, człowiek Mądrości, ma Urzeczywistnioną Jaźń. On zawsze jest spokojny. Kiedy Atma połączona jest z Paramatmą, wypełniona jest radością. Dużo Wielkich Dusz takich, jak Rmaana Maharishi radowało się doświadczeniem tego Stanu. Radość w całym ciele znaczy Świadomość. Jest to Stan Ananda. Dusze Urzeczywistnione wznoszą się ponad ten Stan i osiągają Stan Spokoju. Ci, którzy są w Stanie Ananda, cieszą się radością. Stan Ananda znaczy związek Shivy i Shakthi. To jest mój Stan. To staje się Stworzeniem. W Stanie Mądrości człowiek łączy się z Bogiem w Stanie Spokoju. W Stanie Błogości czerwone Bindu, Shakthi, łączy się z Białym Bindu, Shivą. To jest Nowe Stworzenie. Kiedy mówimy o Całkowitej Świadomości, oznacza to, że Chaitanya przelewa się wszędzie. Urzeczywistnienie Jaźni znaczy, że Atma łączy się z Paramatmą.

Całkowita Świadomość = Chaitanya. To oznacza, że nie tylko Atma, lecz całe ciało jest pełne Chaitanya. Połączenie Uczuć jest urzeczywistnieniem Jaźni. Połączenie ciała jest Chaitanya. Każdy z nas stwarza swoje następne narodziny poprzez uczucia. Nowe Stworzenie przybywa poprzez moje Uczucia Chaitanya. Teraz Całe Stworzenie jest w Totalnej Świadomości. Drzewa, piasek, pnącza – wszystko jest Chaitanya. W Mukthi Nilayam Chaitanya przepełnia wszystko – od stołów, krzeseł, sari…wszystko. Tak samo Chaitanya jest objawiona w całym Stworzeniu we wszystkim. Moje Ciało staje się Chaitanya. Chaitanya, która jest objawiona w moim Ciele, jest objawiona w całym Stworzeniu. Poprzez to pokazuje ona, jak przybywa Nowe Stworzenie.

Swami wziął ten rozdział w dniu 20. czerwca 2009 r. na popołudniowym darszanie.

 

VISHWAGARBHA

13 czerwiec 2009 r. Medytacja

Vasantha:       Swami, proszę powiedz o Sile Życia i Chaitanya.

Swami:              Siła Życia sprawia, że ciało funkcjonuje. Nazywamy to Atmą albo Mieszkańcem. Jej objawienie zgodne jest z naturą Jivy. Chaitanya znaczy Stała Zintegrowana Świadomość; Ona łączy wszystko. Chaitanya wypełnia ciało zgodnie z urzeczywistnieniem osoby. Jest to urzeczywistnienie Jaźni. Jiva uświadamia sobie, że Atma przenika wszystko; Atma jest w każdym. Kiedy to zostaje uświadomione, jest to Chaitanya, Czysta Świadomość. Urzeczywistnia się Ją poprzez nasze uczucia, Świadomość. Sathyam funkcjonuje jako Siła Życia w człowieku. W Stanie Chaitanya Totalna Świadomość wypełnia Kosmos; nazywa się to ‘Nicią Świadomości.’ Jest to Stała Zintegrowana Świadomość. To jest Prema. Prema przenika i łączy wszystko wszędzie. Twoje życie to pokazuje. Tylko poprzez Miłość łączymy wszystko. Jedna Atma wypełnia wszędzie. Ty okazujesz Miłość każdemu.

Ganges wychodzi z Lotosowych Stóp Vishnu. Wskutek Jego Czystości, kiedy spływa na Ziemię, oczyszcza wszystko. Gdziekolwiek Ganges płynie, staje się tam czyste. Tak samo ty zastąpiłaś i opuściłaś Stopy Pana, którym służyłaś, zatem oczyszczasz każdego i wszystko. Chcesz nosić wszystkich w swoim Łonie. Chcesz dać swoim dzieciom pożywienie, które jesz. Chcesz dać im to, co pijesz. Nie powinny one jeść żadnego innego pożywienia. Nawet wiatr nie powinien ich dotknąć. To jest Vishwagarbha (Kosmiczne Łono). Ponieważ ochraniasz je, ich stara Karma i myśli, nie przychodzą do nich. To jest Vishwagarbha.

Vasantha:         Teraz rozumiem, Swami, napiszę.

Koniec medytacji

PRZYJRZYJMY SIĘ BARDZIEJ SZCZEGÓŁOWO. Siła Życia sprawia, że ciało funkcjonuje. Znana jest jako Atma czyli Mieszkaniec. Mieszkaniec jest w nas. Funkcjonuje zgodnie z naturą osoby indywidualnej. Dziecko rodzi się zgodnie z poprzednią Karmą. Siła Życia sprawia, że dziecko funkcjonuje. Jeżeli nie ma Siły Życia, dziecko umiera. Mieszkaniec wewnątrz każdego ciała jest Iskierką Boga, w Stanie Świadka. Pewnego dnia człowiek budzi się i pyta się: „Dlaczego się urodziłem?” Wskutek tej myśli rodzi się Świadomość. W tym czasie Mieszkaniec, który był w Stanie Świadka, zaczyna funkcjonować. Napisałam o tym szczegółowo wiele razy przedtem.

Czym jest Stała Zintegrowana Świadomość? Jest ty, która łączy wszystko. Jest to Chaitanya, Czysta Świadomość. Chaitanya wypełnia Urzeczywistnione Dusze zgodnie z poziomem ich urzeczywistnienia. Oznacza to, że Chaitanya wypełnia tych, utrzymując ich na ścieżce urzeczywistnienia, którą wybrali; niechaj to będzie ścieżka działania, Mądrości albo oddania. Jest to urzeczywistnienie Jaźni.

Ta sama Atma jest wszędzie i we wszystkim. Ten, kto uświadamia to sobie, jest Chaitanya, Czystą Świadomością. Uświadamia się to poprzez Świadomość. Co to znaczy? Jak papugi powtarzamy: ‘Tylko Jeden istnieje wszędzie i we wszystkim.’ Tak to jest. Nawet zwykli ludzie znają Prawdę. Jednak nie wystarczy tylko wiedzieć. Trzeba to urzeczywistnić poprzez Uczucia. Jak to robić?

Przykład: kiedy bawół został pobity na ulicy, Świętego Jnanadevy plecy spuchły; on czuł ból bawoła. Jest to przykład pokazujący, jak Jedna Atma przenika wszędzie. Jest to Chaitanya. Ta sama Świadomość była w bawole i Jnanadevie. Jest to pokazane poprzez Uczucia, nie tylko poprzez samo mówienie. Wiedza intelektualna jest bez pożytku. Każdy wie, że Atma przenika wszystko, ale czy pokazuje się w naszym życiu tak, jak u Jnanadevy? Napisałam o tym w poprzednim rozdziale w związku z incydentem dotyczącym stołu; jedna osoba chciała użyć stołu, podczas gdy druga pracowała, skupiona na jednym punkcie. To spowodowało we mnie ogromne cierpienie, płakałam przez wiele dni. Nie mamy prawa wejść w czyjąś pracę.

Cierpienie osoby przychodzi do mnie. Możecie pomyśleć: ‘Czy w tej, która prosiła o stół, nie jest ta sama Atma?”

Tak, ta sama Atma, wiem o tym. Ale cierpienie spowodowane było tym, że dana osoba działa niezgodnie z Dharmą. Jest to ‘Uczucie poprzez Świadomość’, czujemy, co odczuwał ktoś inny. Jest to Stała Zintegrowana Świadomość, która funkcjonuje w całym Uniwersum. Jest to Chaitanya; jest to Nić Świadomości, Prema. Całe Uniwersum to koraliki na jednej nici. Tą nicią jest Prema. To Prema łączy wszystko w Uniwersum. Tą Nicią jest Stała Zintegrowana Świadomość. Świadomością jest Prema. To pokazuje moje życie. Całe Uniwersum musi łączyć się na Nici Miłości. Nie ma różnicy.

Osiem rodzajów Prakrithi może się różnić, ale Prema w każdej z nich jest taka sama. Ganges, która ma źódło u Stóp Vishnu Bhagawana, zstępuje na Ziemię i oczyszcza wszystkich wskutek Jego Czystości. Gdziekolwiek Ganges płynie, staje się to czyste: Rishikesh, Haridwar, Benares, Allahabad – wszystkie są święte i czyste. Tak samo – nie będąc w stanie znieść cierpienia świata, zstąpiłam ze Stóp Lotosowych Bhagawana. Przybyłam, aby oczyścić i wybawić wszystkich na świecie z ich Karmy. Każde miejsce na Ziemi musi stać się miejscem świętym pielgrzymek, gdzie płynie Ganges. Wszystko musi być oczyszczone, wolne od grzechu. Łaska Boga musi zalać świat.

Chcę, aby cały świat urodził się Swamiemu i mnie. Chcę nieść cały świat w swoim Łonie. Wszyscy są moimi dziećmi. Wszyscy muszą jeść pożywienie Sai, które jem. Wszyscy muszą pić Sai Rasa, które piję. Mój oddech jest ich oddechem. Żadne zewnętrzne vasany nie powinny ich dotykać. To jest moje pragnienie. Kiedy dziecko jest w łonie matki, je to samo pożywienie, które spożywa matka. To, co pije matka, zaspokaja pragnienie dziecka. Matki oddech jest jego oddechem. Nie ma niczego, co oddziela od matki. Łono matki ochrania dziecko, aby nic je nie dotknęło.

Za dziesięć miesięcy maleńki atom staje się dzieckiem i rodzi się. Tak samo całe Uniwersum przybywa do mojego Łona. Płaczę o to. Narodziny jednego człowieka zgodne są z czynnościami, które wykonywał w poprzednich narodzinach. Jest to podstawą dla natury osoby i jej zachowania. W trakcie życia ktoś może mieć do czynienia z cierpieniem, zmartwieniami i problemami. Wszyscy muszą stać się jak ja i ciągle być w myślach o Bogu. Moja Natura, sposób, w jaki się zachowuję i moje Uczucia muszą przybyć do nich. Każdy i wszystko musi stać się czyste, perfekcyjne i pełne Premy, pełne Mądrości. Nic innego nie dotknie Nowego Uniwersum. To jest Vishwagarbha. Cały Kosmos jest w pełni w moim Łonie. Ten Nowy Kosmos jest Nowym Stworzeniem, narodzonym Swamiemu i mnie. Nowe Uniwersum jest zaiste moim Vishvagarbha, które jest nietknięte, czyste. Tutaj tylko Sathya, Dharma, Shanthi, Prema, Ahimsa i Jnana wypełniają Przestrzeń. Wszystkie czynności oparte są na Dharmie. Wszyscy będą mieli uczucia Premy i słowa pełne Mądrości. Każde wypowiedziane słowo będzie Prawdą.  Brak przemocy będzie w każdej myśli, słowie i uczynku u wszystkich. Nikt nie będzie krzywdził nikogo w myśli, słowie ani uczynku. To jest Shanthi Yuga, Era Spokoju.

14 czerwiec 2009 r. Medytacja

Vasantha:       Proszę, powiedz coś o Vishwagarbha.

Swami:              Będziesz ochraniać Sathya Yugę przez tysiąc lat w swoim Łonie. Dopiero po tym zaczną się mieszać uczucia innych w Uniwersum.

Koniec medytacji

Przez tysiąc lat Sathya Yuga będzie leżała w moim Łonie jak noworodek. Nic jej nie dotknie. Jednakże powoli, bardzo powoli uczucia innych zaczną się mieszać i Kali Yuga rozpocznie się znowu.

Swami wziął ten rozdział 20. czerwca 2009 r. na darszanie popołudniowym.

CHAITANYA  YUGA

Medytacja

Vasantha:       Przez jak wiele dni nie widziałam ani nie dotknęłam Twoich Stóp? Nie mogę tego znieść, nie mogę, nie mogę.

Swami:              Nie płacz, wejdź do środka. Wkrótce zobaczymy się. Tego Ciała dotykali wszyscy. Kiedy przybędziesz tutaj, Moje ciało zmieni się. Nasze Ciała zmienią się całkowicie. Kiedy dotknę ciebie, nikt już więcej nie będzie w stanie dotykać Mojego Ciała. Zobaczymy się w tym samym domu. Doświadczymy siedemdziesięciu dni w siedem dni.

Vasantha:        Miliony ludzi dotknęły Twoich Stóp, dlaczego ja nie mogę dotknąć? Czy kiedykolwiek osiągnę Twoją Bliskość?

Swami:              Na pewno dotkniesz. Zrobię Swoje Ciało czystym. Bez Bliskości jak świat się zmieni? Przybyłem tutaj tylko po to.

Koniec medytacji

PRZYJRZYJMY SIĘ TEMU BARDZIEJ. Dlaczego Swami powiedział, że Jego Ciało nie jest czyste? Jego Ciało zawsze jest tylko Czyste, Czyste, Czyste. Awatar zstępuje w Stanie Świadka. Chociaż miliony ludzi dotykają Go, On nie ma żadnych uczuć.

Napisałam przedtem o tym w czasie ceremonii procesji Złotego Rydwanu. Powiedziałam również, jak funkcjonuje Boskość Awatara w Ciele Fizycznym i jak funkcjonuje w Boskim Ciele przy specjalnych okazjach takich, jak święta. W takich czasach nikt nie może zbliżyć się do Awatara; nikt nie może Go dotknąć. Teraz Swami mówi, że to Nasza Bliskość zmienia świat.

15 czerwiec 2009 r. Medytacja poranna

Vasantha:       Swami, czy wezwiesz mnie do tego domu?

Swami:             Będziemy rozmawiali i widzieli się tutaj. W tamtym czasie przybędzie Dewa i przyniesie klejnoty. Nałożę je na tobie. W czasach Awatara Prema nałożę bransoletki na twoją rękę w trakcie Ceremonii Bransoletki. Tak samo nałożę bransoletki na tobie dla Vishwagarbha.

Vasantha:      Swami, jak mam napisać o Vishwagarbha?

Swami:            Sathya Yuga jest w twoim Kosmicznym Łonie; nie wyjdzie. Twój dziadek napisał wiersze o tym, jak dziecko cierpi w łonie. Modlił się, że nie chce się znowu narodzić w łonie. Teraz opisałaś, jak Dziecko Uniwersum jest w twoim Łonie. Opisz, jaka będzie Chaitanya Yuga i zakończ książkę.

Vasantha:      Czy mamy opublikować te trzy książki w jednej? Książka jest bardzo duża.

Swami:            Tak.

Vasantha:       Swami, powiedziałeś, że kiedy się spotkamy, Ciało się zmieni i że nikt nie będzie w stanie dotknąć go .Co to jest za Ciało?

Swami:           Jest to Ciało Świadomości. Nasze Ciała przetransformują się na Ciała Świadomości. Dlatego nikt nie będzie w stanie dotknąć Nas.

Vasantha:      Teraz rozumiem Swami, napiszę.

Koniec medytacji

KIEDY SWAMI BĘDZIE ROZMAWIAŁ ZE MNĄ PO RAZ PIERWSZY, Dewa przybędzie i przyniesie pudełko klejnotów. Swami wyjmie dziewięć klejnotów – ozdób i pośle je do Dziewięciu Planet. Następnie weźmie klejnoty z pudełka z klejnotami i nałoży na mnie każdą ozdobę. W okresie Awatara Prema Sai Dewy przyniosą bransoletki dla Premy w czasie Ceremonii Bransoletki, kiedy ona będzie nosiła Ich dziecko. Wtenczas Raja nałoży bransoletkę na jej rękę. Swami powiedział, że kiedy spotkamy się teraz, On również nałoży bransoletkę na moją rękę i porównuje to z Ceremonią Bransoletki w okresie Prema Sai. Prema nosi dziecko Awatara. Vishwagarbha we mnie niesie Sathya Yugę, Nową Erę.

Przedtem Kryszna nałożył bransoletki na ręce Radhy jako Sprzedawca Bransoletek. Teraz Swami nałoży bransoletki na mnie. W przyszłości Prema Sai nałoży bransoletki na Premie. Przeszłość, Teraźniejszość i Przyszłość są jednym. Poprzedni Awatar, obecny Awatar i przyszły Awatar są tacy sami. To zdarzenie dowodzi tego.

Swami powiedział, że Sathya Yuga jest w moim Łonie i że nie wyjdzie. Co to znaczy być w Łonie? Wewnętrznym znaczeniem jest, że zewnętrzne sprawy nie mogą dotknąć Jej. .Jest to Pierwsze Stworzenie narodzone bezpośrednio z Boga. Jest to funkcjonowanie Zasady Purusha Prakrithi. Wyłania się Ono bezpośrednio z Boga, nieskażone przez nic, czyste. Jest to Pierwsze Stworzenie urodzone z Chaitanyi. Nikt nie może dotknąć Go.

Dwieście lat temu mój pradziadek napisał dużo wierszy o Bogu, z których utworzono książkę. W części książki o Andal pisze on o tym, jak dziecko cierpi w łonie i prosi:

„Nie chcę tych narodzin,

Proszę, daj mi Wyzwolenie

Cierpienie Jivy zaczyna się w łonie

Jak u więźnia ręce i stopy są w kajdanach,

Zwisa głową w dół jak nietoperz.

Nie! Nie chcę tego!

Nie pozwól, abym miał jeszcze jedno życie w łonie!”

 

….Sanchitha Karma wchodzi w ciało poprzez pożywienie. Wchodzi w kobiety przez płyny i miesza się w jej krwi. Wchodzi w łono, kiedy ona jest w ciąży; dziecko pływa w owodniowym płynie jak robak, wijąc się w moczu i odchodach. Zaplątany jest w pępowinę i mogłoby nawet być uduszone przez nią. W czasie narodzin pępowinę się ucina powodując, że dziecko skacze z wyżyn do głębi. „Och, Bogini Andal, proszę, obdarz Łaską, abym znowu nie wpadł w łono z tymi nieszczęściami.”

W ten sposób napisał on, jak nie chce cierpieć znowu w łonie i rodzić się. Mój pradziadek, Alavandar Swami, było człowiekiem wielkiej Mądrości i napisał setki wierszy o cierpieniu narodzin. Dużo Wielkich Dusz i ludzi Mądrości napisało o rozpaczy narodzin, ale nikt nie napisał o nienarodzonym dziecku, cierpiącyego w łonie. To pokazuje, jak on różnił się od innych.

On utworzył tę błagalną modlitwę do Andal, wołając i płacząc do niej, aby nie narodzić się znowu. Swami powiedział, że dlatego urodziłam się w tej rodzinie. Ponieważ wzięłam narodziny w tej linii, chciałam poślubić Boga jak Andal. Chciałam połączyć się z Bogiem jak Andal. Były to moje dwa pragnienia. Z tymi dwoma pragnieniami zostałam wychowana. Jest to powód, dla którego prosiłam o Wyzwolenie Świata. Wołanie mojego pradziadka jest powodem moich narodzin w ich rodzinie. Jest to powód, dlaczego proszę o Wyzwolenie dla wszystkich. Chcę połączyć się z Bogiem wraz z tym Ciałem. To pragnienie staje się Vishwagarbha, Kosmicznym Łonem. Wyłania się Ono jako Ciało Chaitanya, Ciało Czystej Świadomości.

Teraz pokażę wam Dziecko Uniwersum, które leży w tym Vishwagarbha. Opublikowaliśmy książkę „Bliss, Bliss, Bliss” („Błogość, Błogość, Błogość” – tłum.) w czasie otwarcia Aszramu w 2002 r. Swami poprosił mnie, abym połączyła rozdział „Chaitanya Yuga” z tym rozdziałem. Pokażę wam Chaitanya Yugę, która jest moim Kosmicznym Łonem. Ludzie Kali Yugi nie mogę tego widzieć. Dam każdemu z was Oczy Mądrości i pozwolę zobaczyć. Jak Sanjaya dostał Oczy Mądrości, aby zobaczyć Viswarupę Pana na polu Kurukshetra, wy zobaczycie teraz.

„Wchodzimy w Yugę Chaitanya, Erę Czystej Świadomości. Och! Czym jest to błogie uczucie? Czym jest ten spokój? Czy wszedłeś w Nowy Świat? Gdzie są niespokojne, niezadowolone i niepocieszone Dusze, które były wśród nas? Omkar i Boska Recytacja Wed przenika całą atmosferę! Muzyka brzmi w uszach i wzrusza serce. Czy jest to Muzyka Sama Wedy? Nie, jest to dźwięk ludzkich głosów. Albo jest to niebiański chór Dewów? Ich twarze świecą w boskiej promienistości i przyciągają nas.

Gdy idziemy po ziemi, jest tak miękka pod naszymi stopami. Sprawia, że dziwimy się, jakbyśmy chodzili po Ziemi czy po Niebie. Stopy czują Boski Dotyk świętej gleby. Jest tak miękka jak płatki kwiatu.

Jest to gleba Sathya Yugi! Gleba Sai Chaitanya Yugi! Wyobraź sobie chwałę ludzi, którzy żyją na tej pełnej chwały i urodzajnej ziemi. Czy to gleba sprawiła, że ludzie są pełni chwały albo ludzie zrobili tę glebę Świętą? Czy nasze stopy dotkną takiej gleby? Czy mamy chodzić na głowie jak tamilski święty Karaikal Ammaiyar?!

Zwykli ludzie zostali przetransformowani na Wielkie Dusze. Jest to panowanie Prawości. Prawość jest Prawem tego lądu. Każdy korzeń i źdźbło trawy rośnie zgodnie z Prawem Prawości. Jeśli nawet trawa stosuje się do Prawości, nie ma wątpliwości co do Prawości ludzi. Tutaj Wedy są ulicami, Upaniszadami, domem. Bogowie są ludźmi. Rzeki są Premą. Szczyty górskie są Poświęceniem. Tutaj sklepy sprzedają Mądrość. Ale towar zostaje niesprzedany, ponieważ nie ma kupujących. Nie ma konieczności. Ludzie rodzą się z Ciałem Mądrości i Premą. Nie są więc potrzebne sklepy Mądrości.

Nie ma tlenu do oddychania. Oddychają oni Powietrzem Mukthi. Deszcz, który pada, jest Panowaniem Łaski. Jest tylko Jeden Bóg, Bóg Wszechmocny.

W Imperium Sai wszyscy ludzie są Jeevan Muktha. Wszyscy są Boskimi Aspektami Parabrahmy.

Krowy i tygrysy żyją razem w harmonii. Tygrysiątka piją mleko z krowiego wymiona. Lew i jeleń piją z tej samem sadzawki. Psy i koty leżą obok siebie w ogrodzie. Kwiaty Parijatha i Drzewa Boskiego Świata upiększają i rozprzestrzeniają woń w domach i ogrodach.

W Sai Chaitanya Yudze Pięć Elementów zawiera następujące składniki:

1.      Akasha (Przestrzeń) = Ananda (Błogość) = Pan Sai

2.     Ziemia = Prema = Prakrithi = Radha

3.     Woda = Łzy w myślach o Bogu

4.     Powietrze = Mukthi = Oddech Życia

5.     Ogień = Mądrość = Spala naszą Karmę i unicestwia nasiona ponownych narodzin.

Robaki będą bawiły się na Świętej Glebie, tarzając się z radością. Już nie będą przechodziły z liścia na liść – z narodzin do narodzin, ponieważ również są nieśmiertelne w Świętej Chaitanya Yudze…

V V V

Ta książka napisana została w 2002 r. W tamtym czasie napisałam wszystko poprzez wylew swoich Uczuć. Teraz, siedem lat później, Swami poprosił mnie, abym połączyła to z ostatnim rozdziałem tej książki „Chaitanya”. Co wtedy napisałam, teraz staje się prawdziwe. Kiedy mój pradziadek pisał wiersze, powiedział, że nienarodzone dziecko jest jak robak w łonie moczu i odchodów. Teraz napisałam, jakie będą robaki w Chaitanya Yudze. Tu robaki nie będą miały ponownych narodzin. Zapomną o zwyczaju rodzenia się.

Swami powiedział, że kiedy się zobaczymy, Nasze Ciała zmienią się. Będziemy mieli Ciała Czystej Świadomości. Nikt nie będzie w stanie dotknąć tych Ciał. Nasze Dwa Ciała są ‘Ciałami Uczuć’. Uczucie znaczy Czysta Świadomość, Ciała Czystej Chaitanya. Nawet teraz mamy Ciała Czystej Świadomości; nikt nie może Ich dotknąć. Jednakże w tamtym czasie Dwa Ciała przestaną istnieć. Ciało z Imieniem i Formą Sathya Sai i Ciało z Imieniem i Formą Vasantha połączą się w Jednym. Jest to Chaitanya, która nie może być zawarta w jednym Imieniu i Formie. Dlatego Naszej Chaitanyi nie może dotknąć człowiek.

Swami wziął ten rozdział 20. czerwca 2009 r.

 

EPILOG

Kiedy zapytałam Swamiego o Epilog, powiedział On…

„Pisz, Chaitanya jest jaka jest, Chaitanya. Na przykładzie twojego życia pokaż, jak zstępuje Awatar, kończy Swoje Zadanie i ponownie staje się Chaitanya. Ty narodziłaś się z Chaitanya, dorastałaś w Chaitanya i żyłaś w Chaitanya. Twoje życie pokazuje, jak osiągnęłaś Chaitanya. Prawdę mówiąc, to tak nie jest. Chaitanya jest jaka jest, Chaitanya.”

To Swami powiedział mi.

Chaitanya zstępuje jako Awatar i separuje się na Dwoje w celu Swojej Misji, narodzin Nowego Stworzenia. Po zakończeniu Swojego Zadania Oboje znowu stają się Jednym. Swami i ja pokazujemy to poprzez nasze życie.

Urodziłam się jako człowiek z Chaitanya, dorastałam w Chaitanya, żyłam w Chaitanya i znowu osiągnęłam Chaitanya. Jest to po to, aby pokazać, jak Kali transformuje się na Sathya Yugę. Jednak, prawdę mówiąc, Chaitanya jest jaka jest, Chaitanya. W książce „Brilliance of a Million Suns”  („Światłość Miliona Słońc” – tłum.)Swami powiedział w Epilogu, że narodziłam się jako ‘Jyothi z Jyothi’. Ponownie powiedział: „Ty dorastałaś jako Jyothi, żyłaś jako Jyothi i na koniec przetransformujesz swoje Ciało na Jyothi i połączysz się z Bogiem.”

Wszystko to jest Prawdą. Urodziłam się jako Jyothi ze Swamiego. Prowadziłam życie, pokazując Światło. Na koniec moje Ciało stanie się Jyothi i połączy się ze Swamim. Jest to zademonstrowane w moim życiu po to, aby zmienić Kali na Sathya Yugę. Jednak Yjothi pozostaje, jakie jest, Jyothi. Spójrzmy na wiadomość w języku telugu, którą Swami przysłał:

„Ta Prema wypełniła Sai, który narodził się w Premie, jest karmiona przez Premę, żyjąc w Premie, obdarza bogactwem Premy wszystkie Ucieleśnienia Premy przez pokolenia, które nadejdą. Jestem związany Premą Vasanthy.”

Oboje przybyliśmy tutaj jako Ucieleśnienia Premy. Obdarzamy Naszą Premą nadchodzące Stworzenie. Sathya Yuga jest Naszą Linią. Przybyliśmy tutaj, aby zmienić Erę. Moje życie pokazuje krok po kroku jak to osiągnąć. Jednak prawdę mówiąc, Prema jest, jaka jest, Prema. W Nowej Yudze każdy i wszystko jest Światłem, Jyothi. Oznacza to, że nie ma ciemności ignorancji, tylko Jnana Jyothi, Światło Mądrości, wszędzie. Chaitanya będzie przelewać się wszędzie. Wszystko jest Premamayam. Jeżeli bazą jest Prema, wtenczas ta Kali Yuga zmieni się na Sathya Yugę, Chaitanya Yugę. To Swami powiedział, a ja przybyłam, aby zademonstrować. Jest to esencja tych trzech książek. Pierwsza książka to 25 rozdziałów, druga książka – 20 rozdziałów, a ta książka – 12 rozdziałów. Ogółem stanowi to 57, co wynosi 5 + 7 = 12. Jeden staje się Dwojgiem i znowu staje się Jednym.

S u b h a m

ZAPIS BŁOGOSŁAWIEŃSTW AMMY

Poniżej jest rejestr wszystkich listów, rozdziałów oraz podobnych materiałów, pobłogosławionych albo przyjętych przez Sathya Sai Babę na darszanie, dotyczących tej książki. Jesteśmy dozgonnie wdzięczni Bhagawanowi za Łaskę, jaką obdarza i radość, którą daje nam, przyjmując tę ofiarę. Sai Ram.

Książka pierwsza: Zadanie Awataryczne

Ø  Ciało Maya Boga – 9. kwiecień 2009 r. , na wieczornym darszanie.

Ø  Boskie Ciało Boga – 9. kwiecień 2009 r.,na wieczornym darszanie.

Ø  Sathya Jyothi Puran – 9. kwiecień, na wieczornym darszanie.

Ø  Ciało Mądrości – 19. kwiecień 2009 r., na wieczornym darszanie.

Ø  Dziwna Koncepcja – 19. kwiecień, 2009 r., na wieczornym darszanie.

Ø  Nieograniczona Moc – 27. maj 2009 r. , na wieczornym darszanie.

Ø  Obfita Łaska – 27. maj 2009 r., na wieczornym darszanie.

Ø  Trzy Pytania – 27. maj 2009 r. , na wieczornym darszanie.

Ø  Łaska i Zdolność – 27. maj 2009 r. , na wieczornym darszanie.

Ø  Kto Jest Bity? – Swami pobłogosławił ten rozdział w domu wielbiciela 4. maja 2009 r.

Ø  RUSI – Swami pobłogosławił ten rozdział 4. maja 2009 r. w domu wielbiciela.

Ø  Dziecko Świata – 4. maj 2009 r.

Ø  Vaikunta na Ziemi – 4. maj 2009 r.

Książka Druga: „Bóg i Jego Małżonka”

Swami przyjmuje rozdział:

Ø  Ból Porodowy – 28. maj 2009 r. na darszanie.

Ø  Zaślubiny Adi Mulami i Adi Shakthi  - 31. maja 2009 r. na darszanie popołudniowym.

Ø  Prema jako Prema  31. maja 2009 r. na darszanie.

Ø  Wezwanie – 16. maja Swami wziął list dotyczący tego rozdziału.

Ø  Klejnoty  - 26. maja 2009 r.  na popołudniowym darszanie.

Ø  Mangala Sutra  - 26. maja 2009 r. na wieczornym darszanie. 28. Maja On znowu wziął ten rozdział.

Ø  Zderzenie Mahashakthi – 28. maja 2009 r.

Ø  Rangarajan – wzięty 29. maja 2009 r. na popołudniowym darszanie.

Ø  Mantra Janana – 28. maja 2009 r. na popołudniowym darszanie.

Ø  27 Maj 2009 r.  – wzięty 29. maja 2009 r. na darszanie.

Ø  Dramat Shakthi – 31. maja 2009 r. na wieczornym darszanie.

Ø  Awatar Shakthi – 4. czerwiec 2009 r.

Książka trzecia – Chaitanya

Swami przyjmuje rozdział:

Ø  Co Trzyma Boga? – 7. Czerwca 2009 r. na darszanie.

Ø  Wszechprzenikająca Świadomość – 7. Czerwca 2009 r.

Ø  Kwiaty Parijatha na Drzewie Neem – krótka opowieść, ostatni rozdział Boga i Jego Małżonki i mój list na wieczornym darszanie 4. czerwca 2009 r.

Ø  Dom Chaitanya – 11 czerwiec 2009 r. na popołudniowym darszanie.

Ø  Idealne czy Naturalne? – 14. czerwca 2009 r. na porannym darszanie.

Ø  Ciało Jest Zaiste Stworzeniem – 20. czerwca 2009 r. na popołudniowym darszanie.

Ø  Vishwagarbha – 20. czerwca 2009 r. na popołudniowym darszanie.

Ø  Chaitanya Yuga – 20. czerwca 2009 r.