"MAYA CUDU"

 

 

 

       

Sri Vasantha Sai

 

 

SWAMIEGO WSTĘP

(Swamiego Wstęp ukazał się w domu Bose w Coimbatore)

Droga Vasantha

Całe twoje pisanie jest bardzo ładne. Szybko zrób książkę dla Moich wielbicieli. Nie przejmuj się i nie załamuj…cały czas stoję u twojego boku…bądź szczęśliwa. Love Baba

 

WSTĘP AUTORKI

Nadszedł czas, aby cały świat przybył pod jeden parasol Bhagawana, pozostawiając za sobą różnice kraju, religii, kasty i wyznania. Przyszła chwila, aby ustanowić ‘Ojcostwo Boga i braterstwo człowieka.’ Dlatego cuda Swamiego zdarzają się na całym świecie. Wcześniej były to rzadkie zdarzenia, teraz cuda dzieją się w wielu domach. Ludzie, którzy nie wiedzą o Swamim, chodzą do tych miejsc i dowiadują się o Nim.

Jednakże niektórzy wykorzystują Imię Swamiego dla swojej własnej korzyści. Mają oni moce siddhi i wykorzystują je, aby kontrolować wielbicieli i wykonywać cuda. Niewinni ludzie, którzy chodzą do tych domów, łapani są w pułapkę cudów.

Wielbiciele chcą Swaiego pomocy, Miłości, bliskości i serdeczności. Fizyczny darszan Swamiego, przyjmowanie listów, dawanie vibuthi, dotykanie głowy, dawanie Padanamaskar – wszystko to zostało zatrzymane. Ludzie nie są w stanie mieć bliskiego kontaktu ze Swamim, chodzą więc w ogromnym oczekiwaniem do tych domów, gdzie dzieją się cuda i do tych, którzy mówią, że Swami mówi do nich. Wielbiciele gromadzą się, tęskniąc za odczuwaniem obecności Swamiego, lecz niestety często są zwodzeni.

Ci, którzy zwodzą innych, są dwojakiego rodzaju: jedni myślą, że Swami wykonuje cuda poprzez nich, jednak tylko oszukują siebie. Mogą oni mieć jakieś moce i radować się Łaską Swamiego, jednak muszą oni potwierdzić, że słyszą Głos Swamiego. Napisałam w tej książce, jak wiedzieć o tym i jak wznieść się ponad Mayę. Inni natomiast to ci, którzy celowo oszukują niewinnych ludzi. Wielbiciele muszą być świadomi i rozróżniać, aby poznać prawdę.

Swami obdarza ogromną cierpliwością tych, którzy nadużywają Jego Imienia, aby zyskać pieniądze, imię i sławę. Gdyby miał okazać gniew, wszyscy zostaliby spaleni na popiół! Jednak Współczujący Pan jest wiecznie tolerancyjny.

Hiranya, Kamsa, Jarasandha, Ravana – wszyscy oni byli ‘wrogami’ Boga, ale zawsze myśleli o Nim. Przyjaciel albo wróg, wciąż myśleli o Bogu. Tak samo, niezależnie od tego, czy robią dobro czy zło, wszyscy myślą o Swamim. Imię i Chwała Swamiego rozprzestrzenia się. Chociaż on milczy.

Piszę tę książkę, ponieważ Swami mnie poprosił. Widzenie cudów i czerpanie radości z nich jest jak bycie w szkole podstawowej. Musicie pójść do wyższych klas i otrzymać świadectwo od Swamiego. Wiedzcie, że wszystko to jest Maya. Uciekajcie od tego i wznieście się ponad całą Mayę. Swamiego Łaska pomoże wam. Jai Sai Ram.

                        Sri Vasantha Sai

                        Mukthi Nilayam

 

BŁOGOSŁAWIEŃSTWA SWAMIEGO

 

W dniu 9. czerwca 2004 r. przybyliśmy do Coimbatore z Whitefield. Swami napisał następującą wiadomość w domu Sri Bose:

Vasantha przyjeżdża. W domach wszystkich wielbicieli forma Durga. Jesteście trojgiem przyjaciół, przywitajcie z najwyższym szacunkiem. Jednego dnia wielki specjalny bhadżan w domu Pana Subraaniana. Potem w twoim domu Rao i w domu Natarajana świętujcie bhadżan.

                   Love bless Baba   (bless – błogosławić, tłum.)

W dniu 10-go byliśmy w domu Sri Subramaniana na bhadżanach. Spotkałam tam Sri Bose i dałam tę książkę dla pobłogosławienia. W piątek, 11-go, poszliśmy do tego domu i zobaczyliśmy, że Swami pobłogosławił książkę, podpisując ją na każdej stronie. Było wiele wiadomości napisanych wewnątrz książki. Jesteśmy szczęśliwi, że możemy podzielić się następującymi stronami, jako dotykiem ‘Boskiej Ręki’ Swamiego.

Na ostatniej stronie książki Swami napisał:

„Wszystkie twoje rozdziały są pobłogosławione.  Teraz jesteś szczęśliwa?”

 

MAYA CUDU

Swamiego Wstęp

Autorki Wstęp

Swamiego Błogosławieństwa

Rozdziały

1. Manoranjitha……………………………………………………………..1
2. Purna Awatar czy Puri Awatar………………………………………7
3. Głos Mieszkańca………………………………………………………….19
4. Twarz Radhy jest tylko dla Kyszny…………………………………24
5. Wykonywanie Siddhis…………………………………………………..36
6. Moce Siddhi i Prawda…………………………………………………..45
7. Nie wiedzieć niczego = Wiedzieć Wszystko……………………..51
8. Formy widziane w medytacji…………………………………………60
9. Miłosierdzie Swamiego…………………………………………………75
10. Wyjaśnienie Mądrości………………………………………………….77
11. Objawienie Prawdy……………………………………………………..83
12. Duchowa Maya……………………………………………………………94
13. Uczucia plus Forma równa się Prawda…………………………..101
14. Całkowita Prawda..………………………………………………………110

EPILOG………………………………………………………………………112

SŁOWNICZEK…………………………………………………………….115

Uwaga: Kiedykolwiek jest mowa o Swamim w tej książce, odnosi się to do doświadczeń Autorki z Sri Sathya Sai Babą w jej stanie medytacyjnym.

 

Rozdział 1

Manoranjitha

Kiedy byłam w Coimbaore, był satsang codziennie. Zadawano wiele pytań i zgłaszano wątpliwości, dotyczące domów, gdzie zdarzają się cuda Swamiego. Podzieliłam się swoimi doświadczeniami i tym, co napisałam w książce „Liberation Here Itself Right Now!”(„Wyzwolenie Tutaj Teraz Natychmiast!” – tłum.) Cz. 3.  o ‘Sthoola Sai, Sukshma Sai’. W tym czasie w domu Sri Rao zdarzyło się, że zobaczyłam kwiat, który nazywa się ‘Manoranjitha’. Wierzy się, że kwiat ten wydaje zapach dowolnego owocu, o którym się pomyśli. Jeżeli pomyślisz o bananie, będzie on pachniał jak banan; jeżeli pomyślisz o mango, będzie pachniał jak mango! Tak samo Swami jest Jedną Prawdą; nasze doświadczenia różnią się, zależnie od naszej własnej natury i cech.

Manoranjitha znaczy to, co daje przyjemność umysłowi. Bhagawan daje pokój i radość naszemu umysłowi, ale radość ta odczuwana jest na różne sposoby i jest odbiciem naszych niezliczonych emocji i uczuć. Pan ujawnia Swoją Prawdziwą Formę tylko wtedy, kiedy ktoś całkowicie podporządkował się, opróżniając umysł z tego, czego się chce i z pragnień.

Swamiego cuda dzieją się na całym świecie. Cuda te ukazują się po to, aby ludzie dowiedzieli się o Swamim, o Boskości Jego jako Awatara. Ludzie przyciągani są jak pszczoły do kwiatów i idą, aby zobaczyć cuda w miejscach, gdzie one się ukazują. Radując się lilą tych cudów, zaczynają czytać książki i dowiadywać się więcej o Jego Chwale. Czy powinniśmy się na tym zatrzymać? Jaki jest pożytek, jeżeli pszczoła, która jest przyciągnięta przez piękno i woń kwiatu, tylko krąży dokoła niego? Powinna ona usiąść na kwiecie i spokojnie pić nektar.

Tak samo ludzie, którzy są przyciągani przez cuda Swamiego, nie odniosą korzyści tylko poprzez mówienie o nich i obserwowanie ich. Powinni w ciszy wykonywać sadhanę i pić Nektar Sai, Amrithę Sai. Swami chce tylko tego od nas. Powinniśmy zwrócić zmysły, umysł oraz intelekt w zewnętrznym świecie ku Swamiemu.

Swamiego cuda dzieją się w wielu domach prawdziwych i wielkich wielbicieli Swamiego. Vibuthi, kumkum, posążki manifestują się oraz wiele innych cudów się dzieje. Ludzie tworzą kolejkę jak pszczoły, aby zobaczyć takie cuda. W niektórych domach Swami mówi poprzez wielbiciela i daje dużo wiadomości. Naucza On moralności poprzez cytaty, wiersze i pieśni. Wielbiciele radują się obecnością Swamiego poprzez te lile. Mówi się również, że Głos Swamiego słychać w telefonie! Mówią, iż Swami prosi wielbiciela, aby prowadził działalność służebną, radzi odnośnie projektów oraz instruuje, jak wykonywać pudżę. Wszystko to dzieje się zgodnie z Wolą Swamiego.

W niektórych miejscach Swami pisze i daje wiele cudownych wiadomości. Pisze On na książkach i zdjęciach, na ścianach, drzwiach, obrazach, ubraniach i tak dalej. W ten sposób Swami wykonuje dużo zachwycających lil. W innych miejscach pisze On na małych karteczkach. Wszystko to pokazuje światu Wszechobecnego, Wszechwiedzącego i Wszechmocnego Bhagawana. Jaką pokutę odprawiliśmy, że narodziliśmy się w okresie tego Awatara?

Niektórzy wielbiciele powiadają, że Swami mówi do nich i że słyszą oni Jego Głos wyraźnie; u niektórych przychodzi On w medytacji. Swami także ukazuj się w Formie Fizycznej w różnych miejscach.

Poprzez lile Swami pomaga wielu ludziom rozwiązać zarówno ich fizyczne, jak i mentalne problemy; wiele chorób zostaje wyleczonych poprzez Jego Łaskę. Czasami Swami ratuje Swoich wielbicieli przed niebezpieczeństwem, ukazując się w Innej Formie. Zapisano wiele zdarzeń tego rodzaju, a wielbiciele napisali dużo książek, opowiadając o Jego Łasce. Jednak nie zamierzam mówić o tym; celem tej książki jest podzielenie się moimi myślami o tym, jak ludzie powinni patrzeć na cuda Swamiego.

Kiedyś, bardzo dobry wielbiciel, który mieszka za granicą, przyjechał do Mukthi Nilayam. Opowiedział o zdarzeniu, które miało miejsce, kiedy był w Puttaparthi piętnaście lat temu. W tamtym czasie spotkał kobietę, która utrzymywała, iż Swami mówi poprzez nią. Powiedziała, iż ten wielbiciel jest zadłużony u niej z poprzednich narodzin i winien jest jej kilka lakhs.  Wielbiciel bardzo się przestraszył i wrócił do domu, aby sprzedać swoją własność i dać jej pieniądze. Pozbywał się własności po trochu i dał pieniądze kobiecie. Dopiero po wielu latach uświadomił sobie, że kobieta oszukała go.

Przy innej okazji wielbicielka powiedziała mi, że usłyszała w telefonie głos mówiący jej: „Ja jestem Swami.” Następnie dzwoniący poprosił ją, aby dała określonej osobie darowiznę w wysokości dwudziestu pięciu lakhs. Czy Swami kiedykolwiek poprosiłby o pieniądze w taki sposób? Te dwa doświadczenia dotknęły mnie głęboko. Modliłam się do Swamiego, a On powiedział mi, abym napisała książkę.

Jest mi bardzo smutno, że wady nielicznych przynoszą niesławę do wszystkich i stwarzają wątpliwość oraz zamieszanie w umysłach ludzi. Stąd też chcę przestrzec wielbicieli w tych domach, gdzie dzieją się cuda; muszą oni być bardzo ostrożni.

Jak Swami działa? Czy On prosi kogoś o cokolwiek? Jego Ręce są Rękoma, które dają. Jego Organizacja rozrosła się na całym świecie i stosuje się do bardzo rygorystycznej dyscypliny. Ośrodki Sai zarządzane są zgodnie z określonymi zasadami. Czy ktoś może znaleźć wady w nich? Przestrzegają one kodeksu prowadzenia się i praktykują nauki Swamiego. Swami nie będzie tolerował złego kierowania. Widzimy zatem, jak ostrożni powinniśmy być, jeżeli Boskie Lile naszego pełnego Chwały Bhagawana dzieją się w naszym domu. Powinniśmy być bardzo odpowiedzialni, nic nie powinno splamić Jego Imienia.

Chociaż Swami mówi poprzez wielu w Swojej Subtelnej Formie, wiadomości, które są otrzymywane, mogą być zanieczyszczone przez naturę wielbiciela, to, co się lubi, nie lubi, pragnienia, oczekiwania, wyobrażenia itd. Jeżeli chcemy otrzymać od Swamiego czyste wiadomości, musimy oczyścić się i całkowicie usunąć nasze ego. Tylko kiedy nasz umysł będzie oczyszczony, będziemy w stanie widzieć czyste Odbicie Pana i słyszeć Jego Prawdziwy Głos. Ci, którzy są błogosławieni i radują się Łaską Bhagawana, powinni być bardzo czujni. Chcę dać wam kilka przykładów ze swojego życia, aby to wyjaśnić.

Kiedy Swami daje wiadomość, zawsze proszę o więcej niż jeden dowód, aby potwierdzić, że jest to od Swamiego, a nie moja wyobraźnia. Zawsze bardzo boję się powiedzieć innym o tych wiadomościach. Przy wielu okazjach prosiłam Swamiego stale, aby dał mocniejsze dowody. Daję książki do druku tylko po tym, jak Swami je pobłogosławi w domach, gdzie dzieją się cuda. Swami błogosławi je vibuthi, kurkumą albo kumkum. Wszystkie te książki niosą tylko wiadomości, które On dał w medytacji. Jednakże zanim pozwolę innym, aby wiedzieli, upewniam się, że to są Jego słowa Prawdy. Swami mówił mi wiele razy: „Twój ekstremalny lęk jest twoją pewną ochroną.”

Jak możecie sobie wyobrazić, zawsze postępuję z największą ostrożnością i działam bardzo odpowiedzialnie, kiedy polegam na słowach Swamiego. Tylko po potwierdzeniu i starannej kontemplacji kontynuuję. Musimy przekazać wiadomość w taki sposób, aby to nie przyniosło ujmy Imieniu Swamiego. Wiadomości te nie powinny zawierać najmniejszego śladu ego; zawsze musimy pamiętać, że wszystko to się dzieje tylko poprzez Jego Wolę i Jego Łaskę. Jesteśmy tylko Jego narzędziami.

Kiedy wydana została moja pierwsza książka „Wyzwolenie Tutaj Teraz Natychmiast!”, przyjechała kobieta, aby zobaczyć się ze mną w Vadakkampatti. Powiedziała: „Swami powiedział mi, że jestem Radha”. Odparłam: „Dobrze” myśląc, że może być wiele Aspektów Radhy. Ponieważ byłam niewinna na świecie, byłam prostą, wiejską kobietą, bardzo bałam się przekazywać stanowcze osądy.

Inne zdarzenie miało miejsce, kiedy byłam w Nagercoil, pisząc „Wyzwolenie Tutaj Teraz Natychmiast” Cz.3. W tamtym czasie kilku wielbicieli powiedziało mi o kobiecie, w której domu dzieją się cuda. Pokazując fotografię, na której widać Swamiego, nakładającego na niej łańcuszek, powiedzieli, iż ona uważa, że jest to Mangalya. Usłyszawszy to, bardzo płakałam. Nie chciałam już żyć. Ci, którzy byli ze mną, byli bezradni, chcąc mnie uspokoić. Kiedy zapytałam o to Swamiego w medytacji, Swami powiedział mi Prawdę i rzekł: „Napisz o tym pod tytułem Atma Nivedhan”.

Swami jest Najwyższym Parabrahmą, Wszechprzenikającym Panem, Czystym, Nieskażonym i nie dotkniętym przez nikogo. On jest Wszechwiedzącą, Wszechmocną Boską Mocą. Może On zamienić Ziemię na niebo i niebo na Ziemię. Może sprawić, że Słońce wzejdzie na Zachodzie, a zajdzie na Wschodzie. Co możemy zrobić? Do czego jesteśmy zdolni? Jesteśmy zwykłym pyłem kurzu u Jego Stóp. Kiedy mówimy o Nim, nasze słowa powinny być dobrane starannie, a nie niewłaściwe. Zanim powiemy, że jesteśmy blisko Swamiego, powinniśmy pomyśleć, czy posiadamy cechy, aby być blisko Niego i Jemu drogim. Bhagawan jest we wszystkich, ale nieprzywiązany do nikogo. On jest Wiecznym Świadkiem.

Kobieta, o której mówiłam przedtem, jest zamężna, ma dwoje dzieci i uczy się w koledżu Swamiego. Czy może ona mówić tak o Swamim? Porównuję to do zdarzenia, które miało miejsce w moim życiu.

Od młodego wieku chciałam poślubić Sri Krysznę, lecz zniechęcono mnie. Później wyszłam za mąż za Sri Manoharana. Dokonałam wielu intensywnych wyrzeczeń i w końcu Swami ujawnił, że jestem Radha. Po czym Swami poprosił mnie, abym usunęła swoją Mangalyę i podporządkowała ją Bogini Durga. Następnie poinstruował mnie On, abym została sanyasinem i nosiła łańcuszek z wisiorkiem z Jego podobizną mówiąc mi, że nie powinnam go zdejmować, jeśli nawet ten, którego poślubiłam, umrze; półtora miesiąca później Sri Manoharan zmarł. Dopiero po tym Swami powiedział mi, abym przywiozła Mangalyę do Whitefield dla Jego błogosławieństw. Zrobiłam tak i Swami poprosił mnie, abym ją nosiła. Byłam ogromnie zaniepokojona, aby powiedzieć innym o tym. W czasie pisania książki „Sai Gita Pravachanam” zacytowałam to zdarzenie jako przykład na slokę:

Sarvadharmaan parithyajya mamekam sharanam vraja,

Ahamthvaa sarva paapebhyo mokshyashyaamima shuchaha.

 

Porzucając zależność od wszystkich obowiązków, schroń się tylko we Mnie, wyzwolę ciebie z wszystkich grzechów, nie martw się.

 

Podporządkowując wszystko Swamiemu, poświęciłam swoją Stree Dharmę (obowiązki kobiety zamężnej) i dążyłam do swojego celu, aby osiągnąć Boga.

Wkrótce po tym pojechałam do Delhi i odwiedziłam dom wielbicielki, gdzie zdarzały się cuda. Powiedziała ona: „Nie powinnaś pisać o tym, że Swami daje ci Mangalyę. Organizacja Sai sprzeciwi się tobie.!” Płakałam i błagałam ją, aby pomodliła się do Swamiego, aby mi wybaczył. Byłam bardzo przestraszona i płakałam, nie kontrolując się. Geeta, która była ze mną, w tamtym czasie, wciągnęła mnie do pokoju pudży i powiedziała, abym medytowała i sama zapytała Swamiego; potem dodała: „Amma, dlaczego padasz jej do stóp? Dlaczego masz być tak przestraszona?”

Mój ekstremalny lęk był taki dlatego, że zostanę odseparowana od Swamiego. Dlatego zawsze jestem ostrożna, aby nie popełnić żadnych błędów. Poświęciłam wszystko dla Niego, chcę tylko Jego. Gotowa jestem wyrzucić wszystkie swoje książki do morza, jeżeli popełniłam jakiś błąd w tym, co napisałam. Chcę tylko Swamiego.

Przedtem widzieliśmy, jak wielbicielka utrzymywała, że łańcuszek, który dał Swami, jest Mangalyą! Jak ludzie mogą mówić w ten sposób? Jeżeli chodzi o mnie, boję się w każdej chwili, że popełnię jakiś błąd i Swami mnie opuści. Ponieważ zawsze się boję, inni mogą mi grozić. Ci, o których wiadomo, że są blisko Swamiego, rozprzestrzenili fałszywe opowieści o mnie. Swami powiedział: „Jest to wskutek ich zazdrości.”

Nie mam nikogo innego na świecie prócz swojego Pana. Zapomniałam  o istnieniu innych. Mój Swami i ja, medytacja, pisanie – jest to jedyny świat, jaki znam. Ze względu na życie w odosobnieniu, nie jestem świadoma świata i ludzi na nim. Teraz czuję, że jest to moja wina, iż książki, które piszę, sprawiają, że ludzie są zazdrośni. Proszę więc Swamiego, aby mnie ukarał, a im wybaczył.

Swamiego cuda dzieją się w wielu miejscach. Kiedy idę do tych domów, biorę ze sobą rękopisy tego, co napisałam i zostawiam je dla błogosławieństw. Piszę również listy do Swamiego i czekam na Jego odpowiedzi. Przychodzi to w formie kumkum, kurkumy, vibhuthi itd. Kiedy moje listy i książki zostają pobłogosławione, czuję się bardzo szczęśliwa, że wszystko, co napisałam, jest Prawdą.

Z drugiej strony, ludzie nie odwiedzają Mukthi Nilayam i nie spodziewają się takich błogosławieństw. Dużo ludzi pytało mnie, dlaczego chodzę do takich domów i dlaczego ich właściciele nie przyjeżdżają do mnie. Chodzę do ich domów, oczekując błogosławieństw Swamiego. Zawsze szukam Swamiego wszędzie; pogrążona jestem w błogości, widząc Jego lile we wszystkich miejscach. Nie myślę, że mnie to poniża, jeżeli chodzę do domów, gdzie dzieją się cuda. Nie mam myśli, że jestem bardziej zaawansowana niż inni. Kiedy już ‘ja’ dłużej nie funkcjonuje, co pozostaje, aby powiedzieć o sobie? Co jest we mnie?

Rozdział 16-ty Gity mówi o bitwie między cechami boskimi i demonicznymi. Mówi się, że Sathya prowadzi boskie cechy jako dowódca, wspierającą z tyłu jest cecha pokory. Wszystkie inne zalety wchodzą między te dwie. Pokora jest istotną cechą, bez której wszystkie inne cnoty są bez wartości. Cechy demoniczne prowadzone są przez próżność i ignorancję.

 

Rozdział 2

Purna Awata czy Puri Awatar

Wczoraj ofiarowałam idli jako prasad dla Swamiego. Kiedy później popatrzyłam, aby zobaczyć, czy On to zjadł, przyszła do mnie myśl, że brakuje połowy idli, skakałabym z radości! W niektórych domach Swami bierze pożywienie, które ofiarowane jest Jemu. Wielbiciele robią rozmaitości dań takich, jak: idli, puuri, chapattti i słodycze takie, jak prasad. Pokój pudży jest pełen specjalnych dań i talerzy; potem byłyby znaki, że pożywienie zostało ‘wzięte’. Ta lila sprawia, że wielbiciele są bardzo szczęśliwi.

Te lile Swamiego dzieją się na początkowych etapach sadhany i kierują umysł wielbiciela do Niego, pokazując jemu Jego Chwałę. Ale co teraz się dzieje? Wielbiciele są szczęśliwi, widząc cuda stale. Nie powinni dać się złapać w taki sposób, a zamiast tego spojrzeć na wewnętrzne znaczenie cudu.

Spójrzmy teraz na wewnętrzne znaczenie dawanie prasadu dla Swamiego. Jakże starannie przygotowujemy prasad! Po kąpieli nakładamy świeże ubrania i z szacunkiem gotujemy prasad. Ale czy znam wewnętrzne znaczenie tego rytuału? Powinniśmy z siebie zrobić pożywienie dla Pana. Swami nie oczekuje idil, vada ani puri od nas. On chce tylko Premy i Bhakthi.

Jakże ostrożni jesteście, kiedy gotujecie posiłek. Gdybyście mieli zrobić z siebie pożywienie, ile czujności powinniście mieć? Powinniście wyeliminować wszystkie nieczystości i stać się czystymi i godnymi ofiarowania. Nie powinniście mieć ego ani najmniejszych pragnień. Powinniście ewoluować w sadhanie i dedykować swoją Pewmę Jemu jako pożywienie. Wtenczas On zaakceptuje tę Preme Nivedhan i w zamian da Swój Sathya Prasad. Napisałam o tym szczegółowo w książce „Beyond the Upanishads”(„Ponad Upaniszadami” – tłum.). Swami ujawnia wiele Wyższych Prawd poprzez Swoje cuda, musimy podjąć wysiłek, aby je pojąć. Poprzez lilę przyjmowania posiłku Swami mówi nam, że powinniśmy się stać Jego ‘posiłkiem’.

W takich miejscach ludzie swobodnie dyskutują o tym, co Swami lubi. Jedni mówią, że Swami lubi chapatti, inni powiadają, że lubi puri; czy Swami zstąpił jako Awatar, aby jeść puri, chapatti i vada? On czyni te cuda, aby zaprowadzić nas dalej na ścieżce duchowej. On prosi nas, abyśmy dedykowali siebie Jemu całkowicie. Swami jest Awatarem Purna. Nie róbcie z Niego Awatara Puri!

W niektórych miejscach Swami pisze wiadomości; wielbiciele chodzą tam i czekają, mając nadzieję, że otrzymają to. Swami wykorzystuje te wszystkie lile, aby przyciągnąć tych, którzy nie wiedzą o Jego Boskości. Jednakże dla tych, którzy wiedzą, że On jest Najwyższym Panem, jaki jest pożytek z widzenia tych lil, bez patrzenia na ich wewnętrzne znaczenie?

Swami próbuje przekazać: „Piszę, aby pokazać, że możesz zmienić, napisać na nowo swoje przeznaczenie. Rób sadhanę i uwolnij się od losu rodzenia się stale. Przybyłem po to, uświadomcie to sobie. Patrzcie na Mnie w swoim sercu, stosujcie się do Moich nauk. Uwolnię was z waszych więzów. Nie utraćcie tej okazji. Nikt inny nie zaprowadzi was do tego celu.”

Wszystko jest iluzją, uświadomcie to sobie i uwolnijcie się. Wykorzystajcie tego Awatara Purna i obudźcie się do Prawdy.

W niektórych domach mówi się, że Swami mówi do wielbicieli przez telefon, jakże niezwykłe! Natychmiast chcecie wiedzieć, co Swami powiedział. Poznajcie wewnętrzne znaczenie; On tylko próbuje wam powiedzieć: „Nie ulegaj iluzji. Będę rozmawiał z tobą w telefonie twojego serc. Zadzwoń do Mnie! Jestem w twoim sercu. Skieruj swoje uszy od atrakcji zewnętrznych i na pewno usłyszysz Mój Głos.” Jeżeli będziesz wykonywać sadhanę i zwrócisz do wnętrza zmysły, będziesz mógł usłyszeć Głos Swamiego. Nie ma miejsca dla trzeciej osoby, aby ingerowała albo tłumaczyła. Możesz rozmawiać z Nim bezpośrednio. Swami, który mieszka w tobie, należy tylko do ciebie. To Swami próbuje przekazać.

W pewnych domach manifestują się posążki. Dużo ludzi odwiedza te domy i jest zdumionych tymi cudami. Niektórzy dostają te posążki, aby wykonywać pudżę. Ci, którzy nie dostają posągów, stają się zaniepokojeni i nawet zazdrośni. Spójrzmy na wewnętrzne znaczenie takich lil.

Swami chce abyśmy wiedzieli: „Nie ulegaj iluzji, są to zwykłe lile, którymi się bawię. Czekam, aby zmienić każdego z was na złoty posąg. Każdy z was może stać się ‘posągiem.’ Przybyłem, aby pokazać wam, jak. Prowadźcie życie zgodnie z Moimi naukami. Przybądźcie! Przybądźcie, chcąc tylko Mnie. Wyrzeknijcie się wszystkiego. Niechaj odejdą wszystkie uczucia ‘ja i moje’, wzniosę was do Mojego Stanu.”

Przynajmniej teraz podejmijmy wysiłek, aby uwolnić się od brudu naszych umysłów, wypełnionych pragnieniami i przetransformować się na Boga. Każdy z nas jest Bogiem, musimy sobie uświadomić tę Prawdę. Swami powiedział, że cuda są Jego wizytówkami. Jaki jest pożytek ze zbierania samych wizytówek? Powinniście się uchwycić Dającego wizytówki i zyskać Jego Miłość. Powinniśmy szukać tylko Jego i nie przestać, zanim nie osiągniemy Go.

Odwiedzamy domy, gdzie mają miejsce cuda Swamiego. Będąc tam, rozmawiamy o nich z ogromnym podziwem i czerpiemy dużo radości. Kiedy jednak wracamy do domu, wszystkie stałe zmartwienia i problemy są tam, aby nas powitać. Kłopoty, napięcia, choroby i smutki – o tym wszystkim się zapomina, kiedy widzimy znowu lile Swamiego. Aczkolwiek radość, jakiej doświadczamy, trwa tylko krótką chwilę; jest czasowa.

Bierzemy środki przeciwbólowe, aby uwolnić się od bólu fizycznego. Chociaż ból znika, skutek jest tylko czasowy. Co powinniśmy zrobić? Musimy iść do lekarza i ustalić główną przyczynę problemu. Lekarz postawi diagnozę i powie, że operacja jest jedynym środkiem zaradczym na skuteczne wyleczenie. Jeżeli poddany zostaniesz operacji, nie będziesz już cierpiał z powodu tej choroby. Tak samo, kiedy widzisz lile Swamiego i odwiedzasz domy, gdzie mają miejsce te cuda, radość jest tylko czasowa. Powinieneś znaleźć przyczynę choroby. Narodziny są głównym powodem wszelkiego bólu i smutków. Jest to ‘nowotworowa’ choroba, która podąża za nami z Ery na Erę. Stałą ulgę da uwolnienie się od choroby rodzenia się.

Swami jest jedynym Lekarzem, który może zoperować i usunąć rozwój nowotworu. On jest Ucieleśnieniem Łaski, Boskim Lekarzem, który przybył, aby wyleczyć chorobę, której nie mogą wyleczyć lekarze świata. Jeżeli opuścisz tego Lekarza, nie znajdziesz innego jak On. Zatem tutaj, teraz musisz usunąć podstawową przyczynę choroby odradzania się. Pozwól Lekarzowi pomóc tobie, On uratuje ciebie od tej choroby i da tobie Mukthi.

Co powinieneś zrobić? Jak długo możesz widzieć cuda i czytać o Chwale Swamiego, jak pszczoła, która brzęczy wokół kwiatu? Zamiast tego pszczoła musi usiąść na kwiecie i pić nektar. Jak pszczoła, ty też musisz radować się Nektarem Sai Prema. Idźmy ścieżką, pokazaną przez Swamiego i praktykujmy sadhanę, bez względu na wszystko inne jako Mayę. Prawdziwą radością jest widzenie Swammiego w naszych sercach.

W Mukthi Nilayam jesteśmy w bardzo błogim stanie. Nie mamy żadnego kontaktu ze światem zewnętrznym, nie zwracamy zatem uwagi na nic innego, skupiając nasze myśli na Swamim. Jest to powód, dla którego zawsze jesteśmy szczęśliwi. Tutaj nie doświadczamy żadnego rodzaju cudów. Jednakże kiedy otrzymuję ważną wiadomość od Swamiego, zawsze proszę o dowód i szukam Jego Łaski.

Aszram Mukthi Nilayam wypełniony jest tylko moimi Uczuciami. Te Czyste Uczucia Miłości dla Boga stają się Wibracjami i docierają do tych, którzy tu przyjeżdżają. Jeśli nawet podróżuję do różnych miejsc, wielbiciele mówią, że czują błogość i nie są w stanie podjąć na nowo normalnej rutyny przez dzień lub dwa po mojej wizycie.

Przykład: zorganizowano satsang w domu, gdzie byłam. Tam przybyły dwie młode córki Profesora Natarajana. Potem, w trakcie powrotu do domu, dzieci powiedziały swoim rodzicom, że odczuwały wielką radość! Te małe dzieci nie zrozumiałyby ważnego tematu (Ciało Subtelne i Ciało Przyczynowe), ale mówiłam o tym na stasangu, jak zatem były one w stanie cieszyć się radością? Moje Uczucia stały się Wibracjami i dotknęły ich.

Wielbicielka, która nazywa się Kothai, prowadzi zajęcia Balvikas w niedziele w Mukthi Nilayam. Przyprowadza ze sobą córkę, Brindę. Wracając do domu wieczorem, Kothai zauważyła, że jej sześcioletnia córka jest bardziej aktywna i swawolna. Wyraża radość skacząc, śpiewając i tańcząc. Gdyby Kothai nie była w stanie przyjechać w niedzielę, wydaje się, iż Brinda mówi, że chce jechać do Mukthi Nilayam. Jakie cudowne! To małe dziecko jest przykładem pokazującym, jak ci, którzy przyjeżdżają do Mukthi Nilayam, czerpią naszą błogość.

Prawdziwą naturą człowieka jest błogość. Umęczony bólem i smutkiem życia na świecie, szuka on pokoju i radości na zewnątrz siebie; szuka rozrywki w kinie, teatrze, chodząc na plażę, odwiedzając przyjaciół itd. Ci, którzy zainteresowani są duchowością, idą do świątyń, uczestniczą w bhadżanach, wykonują działalność służebną albo odwiedzają domy cudów. Ta działalność sprawia, że na jakiś czas zapominają o swoich problemach i radują się pokojem. Po powrocie do domu muszą zmierzyć się znowu ze swoimi problemami. Ci, którzy przyjeżdżają do Mukthi Nilayam, czują radość i pokój, co jest ich prawdziwą, wrodzoną naturą. Nie zależy to od przedmiotów świata. Przyjemności świata zewnętrznego trwają tylko chwilę. Musisz czuć swój wewnętrzny pokój oraz radość i sprawić, aby to doświadczenie było stałe. Prawdziwa radość leży wewnątrz; musisz wiedzieć, jak jej doświadczyć.

Przyjemności zewnętrzne nie są prawdziwe; rodzina, mąż, żona, dzieci itd. nie dają trwałego pokoju. Musisz uwolnić się od Mayi tego świata. Szukaj Boga w sobie, znalezienie Go jest prawdziwą radością. Zwróć zmysły do środka i trenuj je, aby zawsze były one z Nim. Praktykując w ten sposób, możesz osiągnąć pewne moce, moce siddhi. Nie daj się przyciągnąć przez tę duchową Mayę; kontynuuj i nasil swoją sadhanę. Są tacy, którzy są przyciągani przez te moce i praktykują siddhis; to marnuje cenną energię. Tych praktyk nie można porównać do lil Swamiego. Poprzez wykonywanie takich praktyk marnuje się duchowe energie.

Kiedyś pewien człowiek poszedł do Sri Ramakrishny Paramahamsy i powiedział, że potrafi chodzić po wodzie i zapytał, czy Paramahasa potrafi dokonać takiego samego wyczynu. Święty odpowiedział, że gdyby człowiek dał kilka monet, łódź przewiozłaby go przez rzekę. Dlaczego zatem mamy marnować czas i energię, wykonując takie próżne wyczyny? Tak samo – dlaczego mamy wykonywać czynności, aby tylko usatysfakcjonować ego? Kiedy Swami wykonuje Lingodbhava, robi On to jako wyraz Swojej Boskości, Swojej lili. Dlaczego mielibyśmy naśladować Go?

Ludzie zaczynają czcić tych, którzy potrafią stwarzać vibuthi, manifestować lingamy i posążki. Mają oni dużą liczbę wyznawców. Te specjalne moce nadymają ich ego i sprawiają, że są dumni; chcą, aby okazywano im szacunek i szanowano jako guru. Jeżeli istnieje najmniejszy ślad ego, będzie to przeszkodą na ścieżce urzeczywistnienia. Czy szacunek, imię, sława oraz grupa wyznawców ujawnią tobie Boga? Człowiek nigdy nie powinien marnować energii, którą mógłby wykorzystać, by osiągnąć Mądrość.

Ci, którzy prawdziwie szukają Boga, nie chcą tych mocy. Bóg jest jedynym Guru. Powiedziano, że jeżeli ktoś ma pokorę, aby uczyć się nawet od najmniejszych stworzeń, może być nazywany guru. Jeżeli będziemy kontynuować wykonywanie coraz więcej siddhis, doprowadzi to do wyczerpania naszej fizycznej, mentalnej i duchowej energii; jeżeli nie wydamy naszych oszczędności, nasze konto bankowe wzrośnie. Tak samo – jeżeli ktoś zawsze będzie pogrążony w myślach o Bogu, moce wzrosną. Sadhana powinna być tak intensywna, aby sadhaka nie wiedział, jakie zasługi zyskał, albo jakie owoce sadhany osiągnął. Wielbiciel zatraca się w swoim celu osiągnięcia Boga poprzez swoją sadhanę. Jak ktoś, kto nie myśli o nikim innym lecz tylko o Panu, może znać swoje moce? Prawda sama się ujawnia.

Przykład: Sri Shankaracharya miał czterech głównych uczniów. Trzech z nich pilnie studiowało wiedzę zawartą w Pismach Świętych; czwarty myślał tylko o tym, aby służyć swojemu Guru. Kiedyś, po wypraniu ubrań swojego Guru, położył je na brzegu rzeki, aby wyschły. Nagle nadeszła powódź; uczeń, nie zastanawiając się nad własnym bezpieczeństwem, wbiegł do rzeki, aby wziąć ubrania. W tym czasie, gdzie stawiał stopy, zakwitał lotos, ratując go przez zmyciem przez wody powodziowe. Po tym zdarzeniu stał się on znany jako ‘Padmapada’ – ten z lotosowymi stopami. Ponieważ uczeń ten zawsze służył swojemu Guru i myślał o nim, Pan miał Wolę, aby ujawnić moce takiej pokuty. Tak samo, Sam Bóg ujawni moce w nas. Nie musimy podejmować żadnych wysiłków, nie ma potrzeby stwarzać ani manifestować niczego, aby pokazać nasze moce. Wszystko to mogłoby spowodować, że moce byłyby zmarnowane.

Kiedy to pisałam, omawiałam na satsangu rozdział „Sekret Inkarnacji” z „Wyzwolenie Tutaj Teraz Natychmiast!” Cz. 3. Pokazałam sari, które przybyło jako dowód na wiadomość, którą dał Swami w tym rozdziale. Kiedy rozłożyliśmy sari, zobaczyliśmy, że nowa wiadomość się ukazała! Pokazało to, że jeżeli ktoś nie myśli o niczym innym, a tylko o Bogu, Sam Bóg ujawnia Swoją Prawdę jako docenienie Czystości.

Najkorzystniejsze będzie, jeżeli sadhaka będzie się ukrywał przed światem. Przykład: motyl wyłania się tylko po tym, gdy całkowicie dorośnie w kokonie. Tam larwa pozostaje spokojna i wycofana, zanim nie zostanie całkowicie przetransformowana; potem rozbija kokon i wyfruwa swobodnie jako piękny motyl.

W ten sposób człowiek powinien się wycofać i zwrócić swoje zmysły ku wnętrzu. Powinien zapomnieć o sobie, wykonując sadhanę, skupioną na jednym punkcie, dopiero wtedy moce jego pokuty wzrosną. Jednakże nie powinien on zwracać uwagi na swoje moce i nigdy nie powinien myśleć: ‘Mam moce.’

Z każdym dniem nasze życie staje się krótsze. Czy nie powinniśmy robić czegoś, aby osiągnąć nasz cel? Jak znajdujecie czas, aby angażować się w przyziemnie czynności? Przez wszystkie dwadzieścia cztery godziny na dobę myślę o nowych sposobach, aby doświadczyć Miłości Swamiego i jestem ostrożna, aby nie opuścił mnie On w żadnym czasie. Ponieważ zawsze jestem pogrążona w takich myślach, nie znajduję czasu na nic innego. Podczas gdy wy jesteście zainteresowani zewnętrznym imieniem i sławą, będziecie myśleć: ‘Co powinienem robić, aby inni szanowali mnie? Co powinienem robić, aby sprawić przyjemność swoim wyznawcom?’ Jest to poważny błąd.

Swami chce zjednoczyć cały świat pod jednym Swoim parasolem Miłości, ale tutaj widzimy, że ludzie chcą mieć swoje własne grupy. Nie róbcie tego. Postrzegajcie Swamiego wszędzie, okazujcie miłość wszystkim.

Nigdy nie chciałam mieć następcy. To Swami polecił mi, abym zbudowała Mukthi Nilayam; wciąż jestem takim samym sadhaką, jakim byłam przedtem. Chcę osiągnąć Swamiego razem z fizycznym ciałem i muszę wykonywać sadhanę, zanim nie osiągnę tego celu. Nie ma zatem żadnych szans, aby rozwinęło się ego albo duma w związku z moją sadhaną. Nie zakończyłam swojej sadhany, do tego czasu pokora będzie moją jedyną bronią. Kiedy Swami dał Mantrę ‘Om Sri Sai Vasantha Saiesaiya Namaha’, bałam się powiedzieć innym. Myślałam, kim jestem, aby mieć Mantrę, łączącą moje imię ze Swamiego. Płakałam do Swamiego w związku z tym. On jest Panem Uniwersum, kim ja jestem…tylko prostą, wiejską kobietą. To jest mój lęk. Swami pokazuje wiele dowodów mojej Prawdy, jednak wciąż obawiam się.

W dniu 19. listopada 2003 r. Swami powiedział: „Energie są marnowane, ponieważ oni używają ich, pragnąc zysku świata. Podczas gdy, energia, którą zgromadziłaś poprzez swoją Czystość, stworzyła dziewięcioro Boskich Dzieci.”

Jak mocy parowej wykorzystałam, aby ciągnąć pociąg; jeżeli energia duchowa jest zachowana, staje się potężniejsza i silna. Energie, które zachowałam, były w stanie stworzyć dziewięcioro Boskich Dzieci. Czystość jest istotna przez cały czas. Powinniśmy ofiarować siebie u Stóp Pana całkowicie czyści. Poprzez moc umysłu,  kontrolowanego i skupionego na jednym punkcie, powstają czyste myśli i uczucia. Mają one moc dać Wyzwolenie całemu światu. W dniu 23. listopada 2003 r. na satsangu mówiłam, jak się oczyścić.

Powiedziałam Swamiemu w medytacji: „Twoje Urodziny obchodzą wszyscy, co ja powinnam zrobić? Co powinnam dać Tobie? Nie mam niczego; oddałam siebie Tobie całkowicie, opróżniłam siebie. Mam teraz tylko Sathya, zabierz to również, wszystko należy do Ciebie. Co mogę nazwać swoim, całe Stworzenie jest Twoje. Co mogę Tobie dać? Nic nie jest moje, wszystko jest Twoje. Czy prawidłowo jest dać coś Tobie, co już jest Twoje?”

Król obchodzi swoje urodziny. Jeden ze służących chce dać mu prezent; ale nie ma co dać. Bierze więc srebrną filiżankę z pałacu, zawija ją i daje w prezencie Królowi. Tak samo, my również nie posiadamy niczego. Wszystko jest Jego Stworzeniem, wszystko należy do Niego. Zazwyczaj Król daje prezenty swoim ludziom na swoje urodziny. Zapytałam Swamiego: „Na Twoje Urodziny, błagam Ciebie, daj mi coś!”

Swami:             Powiedz mi, czego chcesz? Dam tobie.

Vasantha:       Swami, chcę żyć z Tobą w fizycznym ciele.

Swami:             Twoje pragnienie zostanie spełnione.

Vasantha:        Swami, to Ty stworzyłeś to pragnienie we mnie, mówiąc: „Musisz przybyć za czasów Awatara Prema Sai, poślubię ciebie.” Boję się, że jeżeli narodzę się znowu, wpadnę w Mayę życia na świecie.

NALEŻYMY DO PANA I DO NIKOGO INNEGO TYLKO DO NIEGO. Uświadamiając to sobie, oczyściłam siebie, nie chcąc niczego innego, tylko osiągnięcia Go. Swami zaakceptował mnie jako Czystą Świadomość. Oczyściłam swoje ciało i ofiarowałam je u Jego Lotosowych Stóp. Moje życie jest tylko pokutą, aby osiągnąć Boga. Powiedziano, że jeżeli sadhaka prowadzi życie czystego brahmacharyi, rozwija w sobie subtelny nerw, zwany Meda Nadi, który pomaga mu osiągnąć Najwyższe Stany.

Prawdę mówiąc, brahmacharya musi kontrolować pięć zmysłów i skupiać je tylko na Bogu, stosowałam się ściśle do brahmacharyi przez sześćdziesiąt lat. Nie myślę o niczym innym niż o Bogu, nie ma wrażeń w moim umyśle innych niż to. Stąd też mówię, że WSZYSTKIE MOJE NADIS SĄ MEDA NADIS. Kontrolując zmysły, obdarzałam Boga Czystą Miłością. Mieszkaniec w moim Sercu był odżywiany pożywieniem Prema, które przechodziło przez wszystkie 101 nadis. On zwraca Swój Sathya Prasad za moje Pożywienie Prema. Tylko Prawda płynie w moich naczyniach krwionośnych. Wszystkie moje Nadis są Meda Nadis, które świecą w Brahma Jnana!

O O O O

Wewnętrzne znaczenie zaślubin i dzieci jest całkowite oddanie się u Stóp Pana. Poświęciłam się Swamiemu jako Ucieleśnienie Premy, Prawdzie. Kiedy Prema i Sathya zjednoczą się, wszystkie dzieci świata będą przetransformowane i Nowa Złota Era, Sathya Yuga narodzi się!

Bóg stworzył nas na podobieństwo Swoje, jako dzieci Nektarowej Nieśmiertelności. Człowiek rodzi się w czystości i niewinności. Gdy dorasta, jego pragnienia, to, co się lubi, czego nie lubi i duma, zmniejsza tę czystość i staje się on ‘dzieckiem trucizny’. Wzięliśmy miliony narodzin i zebraliśmy brud z niezliczonych żywotów. Musimy się obudzić i oczyścić się.

Musimy usunąć nieczystości umysłu, ciała, intelektu i zmysłów. Musimy wyeliminować ego i ofiarować siebie Panu. Musimy powiedzieć Panu: „Swami, wróciliśmy do Ciebie tak czyści, jakich nas uczyniłeś.”

Człowiek musi działać z bystrym zmysłem świadomości i być zawsze czujnym. Powinniśmy opróżnić siebie całkowicie i ofiarować wszystko Panu. To są zaślubiny, połączenie Jivatmy z Paramatmą. Pan połączy się tylko z taką Duszą, która oczyściła się całkowicie.

Kiedy zatem Jiva ofiaruje siebie w całkowitej czystości, Pan wypełni Ją Mocą Swojej Prawdy. Jest to Moc, która zabezpiecza Wyzwolenie światu.

Kwoka wysiaduje w inkubatorze jaja przez dwadzieścia dni i wylęgają się kurczęta. Tak samo sadhaka powinien wykonywać sadhanę w cieniu Łaski Pana.  Musi wykonywać coraz więcej sadhany, aby osiągnąć swój cel. Osiągnięcie Pana powinno być jego jedynym celem. Kiedy nadejdzie odpowiedni czas, Pan Sam rozbije skorupę i uwolni nas. Jeżeli skorupa pęknie przedwcześnie, kurczak się nie wyłoni. Tylko Pan zna doskonałość naszej sadhany. On jest Najlepszym Sędzią odpowiedniego czasu, aby uwolnić nas z naszych skorup.

Kiedy sadhaka wykonuje sadhanę, Czakry Kundalini otwierają się jedna po drugiej i gdy ostatnia Czakra, Sahasrara otworzy się, Jiva opuszcza ciało w ciągu dwudziestu jeden dni i osiąga Mukthi. Trzeba być cierpliwym, zanim ten Stan nie zostanie osiągnięty.

Przed wyjazdem do Australii, wielbiciel poradził mi, że nie powinnam tam wygłaszać żadnych mów. Byłam bardzo zakłopotana i przestraszona, Modliłam się do Swamiego i zapytałam: „Chcesz, abym przekazała twoje przesłanie ludziom, ale powiedziano mi, że nie powinnam mówić. Co mam zrobić?”

Swami odpowiedział: „Gdyby tak było, czy nie powiedziałbym tobie Sam? Dlaczego słuchasz innych? Boisz się i płaczesz dużo bez powodu.”

Nie rozumiem, dlaczego tamta osoba tak powiedziała. On oraz kilku innych, którzy próbowali wymusić swoje idee na mnie, sprawili, że czuję się zraniona i przestraszona. Łatwo wierzę w słowa innych, ale oni nie uświadamiają sobie, że zapytam o to Swamiego. Można sobie wyobrazić, jak będą polecać innym, kiedy postępują tak ze mną po tym, gdy wiedzą, że Swami ze mną rozmawia.

Dlaczego tak się obawiam? Dlaczego jestem zawsze pełna lęku? Dlaczego nigdy nie mówię niczego przeciwko nikomu, ani nie  przeciwstawiam się ich poglądom? Dlaczego? Dlaczego jestem taka bojaźliwa?

Jest tak z powodu mojej pokory i lęku, że mogę popełnić błąd. Zawsze obawiam się, że jeżeli popełnię błędy, Swami zostawi mnie. To jest mój stan.

Rozdział 3

Głos Mieszkańca

15 listopad 2003 r. Medytacja

Vasantha:       Swami, Kothai rozmawiała ze mną wczoraj i powiedziała, że słyszy mój głos. Mówi, że kiedy czeka na autobus, słyszy mój głos z wnętrza: „Autobus przyjedzie za pięć minut.” Następnie autobus przyjeżdża dokładnie w tym czasie. Kothai powiedziała, że to dzieje się stale. Jak to jest, nie rozumiem, Swami.

Swami:             To jest głos Antaratma. Ponieważ ona wykonuje sadhanę, myśląc tylko o tobie, jest w stanie słyszeć twój głos. Jednakże ty zawsze mówisz Mi, że nie wiesz o niczym, tak samo Ja nie robię niczego. Każda osoba doświadcza zgodnie ze swoją naturą, wiarą, czystością i oddaniem. Sathya jest stanem niezmienności .Prawda istnieje jako Prawda. Ta Prawda ujawnia się w sercu sadhaki całkowicie, kiedy osiąga on wyższe stany w połączeniu z Panem; łączy się on z Panem, zna Prawdę i staje się Prawdą. Czy teraz możesz zrozumieć Mój Stan poprzez swój stan? Nie jestem odpowiedzialny za odpowiedzi Antaratmy. Prawda będzie ujawniona w pełni, kiedy Dusza połączy się całkowicie z Bogiem.

ZBADAJMY TERAZ SZCZEGÓŁOWO, co Swami powiedział. Sathya jest Stanem Istnienia. Pan jest Najwyższą, Absolutną Prawdą. Kiedy już jest Wola stwarzania, On dzieli Siebie na Dwoje i staje się Purushą i Prakrithi: Zasadami Męską i Żeńską. Są one Dwiema Stronami Tej Samej Monety. Purusha przybiera Formę i zstępuje jako Awatar. Jego Formę czci się jako posąg w świątyni. Prakrithi tworzy Stworzone Uniwersum, w którym Purusha przenika jako Mieszkaniec. Purusha jest Panemi w każdej części Stworzenia. On jest Atmą w każdej Jivie. Tekst Bhakthi ‘Narayana Suktha’ mówi:

‘Neelatho yadha madhyastha vidhyullye keva asvra’.

Pan mieszka w komorze serca jako Maleńki Niebieski Płomyk, wielkości ogonka ziarna ryżu.

On jest Świadkiem sadhany, wykonywanej przez sadhakę.  Gdy sadhaka wznosi się w sadhanie, Pan ujawnia się jemu. Pan, Antaratma w komorze serca, rozświetla ciemność. Niebieskie Światło staje się jaśniejsze, gdy sadhana nasila się. Rozdział 13-ty Gity opisuje pięć stanów, jak Pan ujawnia się Jivie w jego podróży jako sadhaki.

Na początku Bhagawan obserwuje działania Jivy i jest Saakshi czyli Zwykłym Świadkiem tego, co się dzieje w jego ciele i umyśle. Na tym etapie Jiva myśli, że to ona jest wykonawcą wszystkich swoich czynności. Żyje zgodnie z nakazami umysłu; jednakże pewnego dnia zaczyna myśleć o prawdziwym znaczeniu życia. Jaki jest prawdziwy cel życia? Dlaczego tak jest? Czy jest tego jakieś znaczenie? Gdy Jiva rozpoczyna kontemplować w ten sposób, Paramatma, który przedtem pozostawał jako Świadek, przychodzi z pomocą budzącej się Jivie. Dodaje odwagi, kiedy Jiva próbuje robić dobry uczynek i zachęca jako Głos Wewnętrzny Świadomości, mówiąc: „Wykonujesz dobrą robotę, kontynuuj.” Ten Stan znany jest jako Anumantha, gdzie Bóg daje zgodę i aprobatę dla naszych działań. Bhagawan, który był tylko Świadkiem na początku, daje Swoją zgodę czyli pozwolenie.

Następnie przybywa Bartha; co oznacza Podtrzymujący. Teraz Jiva wykonuje obowiązki prawidłowo i prowadzi dobre życie. Próbuje usunąć negatywne cechy i skazy z umysłu, przebywając w dobrym towarzystwie i wykonując dobre uczynki. Czasami, pomimo szczerego wysiłku, ma ona do czynienia z przeszkodami na ścieżce i może stać się przygnębiona. Wtenczas modli się do Boga: „Och, Panie! Przybądź na ratunek. Nie mogę niczego zrobić swoimi wysiłkami. Modlę się również o Twoje Błogosławieństwo. Tylko jeżeli  moje wysiłki połączone będą z Twoją Łaską, mogę zasmakować sukcesu.” W ten sposób rozumie ona znaczenie modlitwy. Na przykład: pacjent może próbować różnego rodzaju leczenia takiego, jak: ayurveda, homeopatia i alopatia. Kiedy mimo wszystko choroba nie zostaje wyleczona, podporządkowuje się on Bogu i modli się. Tak samo – dopiero kiedy Jiva przechodzi przez proces poprawy i reformy, rozumie konieczność modlitwy.

Teraz Jiva woła Pana i On przybywa na ratunek. Bhagawan zawsze jest blisko nas, bardzo blisko, bliżej niż powietrze. On tylko czeka na nasze wezwanie i natychmiast przybiega do nas. Pan jest Bhakthashaaya, Tym, który wspiera wielbiciela. On niesie na Ramionach wszystkie nasze ciężary oraz usuwa nieczystości z umysłu, pomagając nam ewoluować duchowo. Kiedy Jiva podporządkuje wszystkie swoje działania Bogu, Bhagawan sam pracuje u boku Jivy i pomaga Jej dokonać wszelkich działań. Teraz ten sam Pan zstąpił jako Awatar Sathya Sai Baba i pomaga Swoim wielbicielom na wiele sposobów.

Następnym stanem jest Bhokta, co znaczy Ten, który doświadcza, raduje się. Wielbiciel mówi: „Panie, Ty jesteś prawdziwie radującym się owocami działania, podporządkowuję się Tobie.” Bhaltha podporządkowuje swoje ciało, życie, własność, honor i szacunek u Stóp Boga i prosi Go, aby radował się owocami. Dlatego Radha i Gopiki nie przejmowały się osiągnięciem Mokszy. Wskutek intensywnej Miłości i oddania, prawdziwi wielbiciele nawet podporządkowują Mokszę, którą zyskały i powiadają: „Podporządkowuję Tobie także i ten Owoc. Weź go również.”

Nie miejcie pragnienia żadnego rezultatu. Nie powinniście mieć wolnej woli. Tylko On wykonuje wszystkie czynności. Powinniście więc podporządkować również Jemu rezultat.

Na koniec wielbiciel daje odpowiedzialność za podejmowanie decyzji Samemu Bogu i pozostaje bez trosk. Jest jak kłoda, która płynie z prądem rzeki. Jeżeli popłyniecie pod prąd, będzie to walka. Stąd też osiągnijcie Błogość, płynąc z prądem. Pozwólcie Bogu prowadzić wasze życie zgodnie z Jego Wolą. Nie aspirujcie do niczego. Trzeba płakać, kiedy mówi się, aby płakać i śmiać się, kiedy mówi się, aby śmiać się. W życiu takiego wielbiciela Pan staje się Maheswarą i niesie na Ramionach wszystkie jego odpowiedzialności.

Jiva jest wówczas pusta i wypełniona Prawdą, Pan w pełni ujawnia się w Niej. Teraz możemy powiedzieć, że Jiva stała się Shivą. Dusza Indywidualna stała się Jednym z Bogiem.

Każdy jest Bogiem. Jak to sobie uświadamiamy? Trzeba podejmować wysiłki, wycofać umysł ze świata zewnętrznego i nauczyć się widzieć Go w sobie. Nasza sadhana, ciągły i szczery wysiłek może zyskać Łaskę Pana. Sadhaka, który zyskał taką Łaskę, może słyszeć Głos Antaratmy bardzo wyraźnie. Musimy oczyścić się i wznieść się ponad Trzy Guny: Sathwa, Radżas i Tamas.  Oddziel Pięć Warstw, pozostawiając fizyczne i Subtelne Ciało. Powinieneś stać się pusty, pozostawiając za sobą wszystkie pragnienia i przywiązania. Tylko wtedy, kiedy ktoś jest całkowicie czysty i pusty, Prawda może go wypełnić. Jiva staje się Shivą, świta Jnana, człowiek uświadamia sobie, że jest Bogiem.

W tej podróży, kiedy ktoś dokonuje postępu krok po kroku w sadhanie,  staje się zafascynowany i uwięziony przez moce siddhi. Sadhaka nie powinien ulec iluzji, lecz podążać dalej, odrzucając wszelkie moce. Gdy osiąga wyższe stany, coraz więcej mocy przybędzie do niego, które także trzeba odciąć, używając miecza vairagya, beznamiętności. Wznosząc się jeszcze wyżej, wiele atrakcyjnych nagród od Istot Niebiańskich będzie czekało na niego; te także trzeba odłożyć silną beznamiętnością. W swoim życiu wykonywałam nasiloną sadhanę, na każdym kroku ofiarowano mi wiele wyższych stanów, z których zrezygnowałam. W końcu Swami obdarzył mnie Stanem Awatarra, jako nagrodę za całą moją sadhanę. Odmówiłam i powiedziałam, że chcę tylko Jego. Aby stać się pustym, trzeba mieć beznamiętność wobec wszystkiego, z wyjątkiem Pana. Tylko czysta Miłość do Boga da taką beznamiętność i zrobi z człowieka Sathyę.

Gdy Hanuman przelatywał nad oceanem, szukając Matki Sity, ukazała się demonica i próbowała zjeść Go. Hanuman zabił demonicę i kontynuował lot. Jakiś czas później wysoka góra powstała przed Nim z oceanu i bogini nakłaniała Go, aby odpoczął chwilę. Hanuman odpowiedział, że nie będzie mógł odpoczywać, zanim nie zakończy zadania, które dał Pan Rama, ale przyjmie gościnę w drodze powrotnej.

Tak samo –zmierzymy się z wieloma przeszkodami na ścieżce. Musimy je przezwyciężyć i maszerować naprzód do celu. Wszystko jest Mayą. Tylko Bóg jest Prawdą. Owoce sadhany będą darem Samego Pana i przybędą w wielu formach; wszystko to jest także Mayą. Powinniśmy skupić całą naszą uwagę na jednym punkcie – naszym celu, nic nie powinno rozpraszać umysłu.

Kiedy moja sadhana wydała owoc i zostałam nagrodzona wielu atrakcyjnymi mocami, poprosiłam Swamiego: „Czy miałam całe oddanie dla Ciebie tylko po to, aby osiągnąć takie moce? Nie chcę niczego. Chcę tylko CIEBIE.” Kiedy owoce sadhany zostają poświęcone, moce bardziej wzrastają. Swami powiedział: „Ponieważ odmawiasz mocy, siła twojej pokuty tylko wzrośnie; zrobi z ciebie Awatara.” Powiedziałam, że nie chcę Stanu Awatara i błagałam Bhagawana, aby zabrał wszystkie moje moce i zrobił mnie pustą.

Przybycie jako Awatar jest Najwyższą nagrodą za sadhanę. Ale ja płakałam tak, jakby proszono mnie o przyjęcie trucizny. Płakałam: „Swami, chcę tylko Ciebie. Nie chcę stać się Awatarem. Weź wszystkie moje moce i uczyń mnie pustą.”

Wtenczas Swami powiedział: „Daj Mi swoją Premę, Czystość, prostotę, poświęcenie, Współczucie, Mądrość, Oddanie, wszystkie moce swojej Pokuty.” Chętnie ofiarowałam wszystko Swamiemu. On powiedział: „Teraz, skoro stałaś się pusta, wypełnię ciebie Swoją Sathyą.”

Jest to ostateczny Stan, jaki wszyscy musimy osiągnąć. Powinniśmy ofiarować wszystko, co mamy, Swamiemu i uczynić siebie pustymi. Można ofiarować siebie całkowicie tylko wtedy, jeżeli całkowicie oczyścimy się. Sathya wypełnia tylko tego, kto osiągnął ten cel; staje się Jednym z Bogiem. Jesteśmy Czystym Odbiciem Jego Boskości. Nasze działania są Jego działaniami i nasze słowa są Jego słowami, słowami Prawdy.

 

Rozdział 4

Twarz Radhy jest tylko dla Kryszny

Kiedyś Swami opowiedział opowieść studentom.

Wykształcony nauczyciel, zwany Janannath Shastri, był wielbicielem Radhy. Nie miał rodziny i mieszkał w małym domu. W tym czasie sprzedawca bransoletek przyjechał nad rzekę Saraswathi,  blisko jego miejsca. Tam piękna kobieta chciała bransoletki na prawą rękę. Gdy sprzedawca bransoletek nakładał bransoletki na jej rękę, jej ręka wydłużała się. Ale ona chciała bransoletki tylko na jedną rękę. W końcu powiedziała sprzedawcy, że już wystarczy. Biorąc pod uwagę koszt bransoletek, powiedziała sprzedawcy, żeby poszedł i zapytał pewną osobę w określonej wsi. Sprzedawca bransoletek wierzył jej słowom, ponieważ mówiła delikatnie. Nie czuł, że powie kłamstwo. Sprzedawca bransoletek udał się do osoby wskazanej przez kobietę i tak się złożyło, że był to Jagannath Shastri. Sprzedawca bransoletek powiedział: „Twoja córka kupiła bransoletki ode mnie. Poprosiła mnie, abym zapytał ciebie o cenę.” Jagannath Shastri był zaskoczony. Był kawalerem i nie ożenił się. Nie miał więc córki. Czuł: „Zawsze myślę o Radh`dzie, nie mam żadnej innej myśli.” Nie mógł uwierzyć sprzedawcy bransoletek. Sprzedawca wówczas powiedział: „Pani powiedziała, że w twoim domu jest mały pokój. W kącie tego pokoju trzymane są pieniądze za bransoletki.”

Jagannath Shastri był jeszcze bardziej zdziwiony. Nie było małego pokoju w jego domu. Jednak sprzedawca bransoletek nalegał, żeby poszedł i zobaczył. Kiedy Jagannath Shastri wszedł do domu, tam rzeczywiście był mały pokój, a w kącie były pieniądze. Zapytał sprzedawcę bransoletek o cenę bransoletek i dowiedział się, że kosztują 10 rupii. Kwota w kącie dokładnie wynosiła 10 rupii! Widząc to, Jagannath Shastri krzyknął z radością. Powiedział sprzedawcy bransoletek; „Moja Radha Devi pobłogosławiła moją pudżę i dała darszan tobie. Masz szczęście. Proszę, zabierz mnie do tego miejsca nad rzeką Saraswathi.” Sprzedawca bransoletek zabrał Jagannatha Shastri do tego miejsca. Jagannath Shastri powiedział sprzedawcy bransoletek: „Zawołaj ją. Twoje szczęście jest wielkie.” Sprzedawca bransoletek zawołał: „Amma, kupiłaś bransoletki tylko na jedną rękę tamtego dnia. Kup dzisiaj bransoletki na drugą rękę.” Z wód Saraswathi wynurzyła się druga ręka. Jagannath Shastri krzyknął: „Jest to ręka Radhy Dewi. Matko, pokazujesz tylko Swoją rękę. Proszę, pokarz Swoją Twarz.” Wtenczas usłyszano Głos: „Tylko Kryszna może widzieć moją Twarz, nikt inny. Podobnie, piękno Kryszny może widzieć tylko Radha. Wszystkie inne członki (ciała – tłum.) są bezużyteczne i mogą widzieć je inni.” Powiedziawszy to, zniknęła. Jagannath Shastri wówczas rzekł: „Jest to czysta Saguna Aradhana (nieustanne oddawanie czci Bogu z Formą), czym można wszystko osiągnąć.

22 listopad 2003 r. Medytacja poranna

Vasantha:       Swami, opowiedziałeś tę opowieść o sprzedawcy bransoletek, który sprzedawał bransoletki dla Radhy i powiedziałeś, że Twarz Radhy może zobaczyć tylko Kryszna, nikt inny nie może widzieć jej Twarzy. Czy nikt nie widział Twarzy Radhy? Teraz wszyscy widzą moją twarz.

Swami:           Osobę rozpoznaje się tylko po jej twarzy, żadne inne części ciała nie mogą pokazać, kim ona jest. Twoja Twarz znaczy twoja Prema. Nikt nie może zrozumieć twojej Premy. Tylko Ja wiem o niej. Tylko Ja raduję się całą twoją Premą. Jest ona tylko dla Mnie. Nikt nie może jej doświadczyć. Miłość Radhy jest tylko dla Kryszny. Powiedziałem więc, że tylko Kryszna może widzieć Twarz Radhy. Tylko Kryszna może jej doświadczyć. Tylko ten, kto doświadczy jej, może naprawdę ją poznać.

Vasantha:      Swami, jest to cudowne wyjaśnienie! Nie spodziewałam się tego.

Swami:            Nie płacz. Tylko Ja znam twoją czystą Premę.

 

JAK SWAMI POWIEDZIAŁ, TO TWARZ IDENTYFIKUJE OSOBĘ. Przykład:

Miał miejsce wypadek; krewni zmarłego przybyli, aby rozpoznać ciało. Patrzyli na twarze, aby zobaczyć, czy ich ukochany jest pośród zmarłych. Gdyby twarz była zdeformowana, trudno byłoby rozpoznać ciało. Tak samo: Premy Radhy nikt nie może poznać, bez względu na to jak bardzo będzie próbował.

O O O O

Gdybyśmy wyobrazili sobie sytuację, gdzie nasza twarz zmienia się zgodnie z naszymi cechami, widzielibyśmy twarze małp, lisów, węży i tygrysów wśród ludzi. Nie zobaczylibyście twarzy człowieka! Musimy podjąć wysiłek, aby usunąć cechy zwierzęce i rozwinąć ludzkie wartości i zalety, aby mieć prawdziwie ludzką twarz. Tylko wtedy będziemy usytuowani w wyższych cnotach osoby wielkiej i szlachetnej. Oddanie, jakie mamy dla Pana, powinno stać się naszą prawdziwą twarzą.

Mówi się, że twarz jest wskaźnikiem umysłu. Twarz świeci specjalną jasnością, kiedy wznosimy się wyżej w sadhanie. Odbija nasz duchowy stan, staje się boska. Twarze świętych i mędrców mają światłość, która przyciąga wszystkich. Teraz Twarz Swamiego widać i Boskość przyciąga cały świat.

U sadhaki, który osiągnie wyższy stan poprzez sadhanę, tylko Prawda staje się jego twarzą. Dużo ludzi pisze książki o duchowości, ale ścieżka Prawdy może być pokazana tylko słowami tych Wielkich Dusz, które osiągnęły Boga poprzez całkowite podporządkowanie się. Czytelnicy przyciągani są przez Prawdę ich słów. Pisanie innych będzie zanieczyszczone przez ich własne wrażenia. Jeżeli to, co jest napisane, nie będzie czyste, oszustwo zostanie odkryte.

Spójrzmy na przykład. Przed trzema laty dostałam książkę od dobrze znanej pisarki książek duchowych. Przeczytałam wstęp, w którym napisała ona, że jest Shakthi, a Swami Shiva. Nie mogłam zaakceptować tych słów i płakałam do Swamiego stale przez trzy dni. Rozpaczliwie modliłam się do Swamiego: „Ja nie wykonałam sadhany, jaką ona zrobiła, jestem najnieszczęśliwsza. Pozwól mi przynajmniej być służącą w jej domu.”

Po kilku dniach takiego płaczu, przyszła do mnie wielbicielka i pokazała mi tę samą książkę. Powiedziała, że kiedy zapytała Swamiego na interview, czy może przetłumaczyć tę książkę na hiszpański, On powiedział: „Nie, jest pompatyczna.” Przestałam płakać, kiedy to usłyszałam.

Jeżeli masz chociaż najmniejszy ślad osobistych upodobań, pragnień albo wyobrażeń, Prawdy nie zobaczysz. Trzeba opróżnić siebie całkowicie i zrobić siebie czystym; tylko wtedy nasze słowa będą prawdziwe i czyste,

Widzimy, że dużo ludzi pisze książki o swoich doświadczeniach ze Swamim. Bhagawan jest Najwyższą Absolutną Prawdą, Nieskażony i Czysty. Jak bardzo możemy polegać na czystości naszych doświadczeń z Nim, dzieląc się tym z innymi?

W medytacji wyraziłam smutek do Swamiego mówiąc, że ludzie mówią i piszą, bez myślenia i wiedzy o Jego Czystości.

Swami powiedział: „Wszystkie ich doświadczenia są Mayą, iluzją. Forma, którą widzą, jako Sai, również jest Mayą. Pokazuję te Formy Maya, aby udowodnić twoją Prawdę. Teraz świat będzie w stanie zrozumieć różnicę.”

Powodem widzenia tych Form Maya jest dysharmonia między myślą, słowem i uczynkiem. Staje się to fałszywymi twarzami. Chociaż Maya nie może zbliżyć się do Sathyi. Prawda ujawniana jest tylko przez Prawdę.

W opowieści, którą Swami powiedział, dotyczącej tego, że Twarz Radhy może widzieć tylko Kryszna, On również powiedział, że piękno Kryszny może widzieć tylko Radha. Dlaczego tak jest? Jest tak, ponieważ Radha i Kryszna są dwiema stronami tej samej monety. Kryszna jest Prawdą, Radha jest Odbiciem; Kryszna jest Formą, Radha Uczuciem. Piękno Formy Kryszny, Jego Wewnętrzne Piękno zna tylko Radha. Tylko ona może znać Prawdę Kryszny. Zatem tylko Radha może radować się Pięknem Kryszny.

W medytacji zapytałam Swamiego jeszcze o Piękno Kryszny, które widzi tylko Radha. Swami powiedział: „Rzeźbiarz, zanim zrobi rzeźbę, najpierw widzi okiem umysłu; rzeźbi formę z tego, co już zobaczył w umyśle. Tak samo, ty stworzyłaś Moją Formę z twoich Uczuć i napisałaś o tym w pieśni. Dlatego powiedziano, że Radha przyprowadziła Krysznę, a Jego Piękno może widzieć tylko ona.” Kiedy Swami to powiedział, przypomniała mi się pieśń, którą napisałam przed wieloma laty. Jak rzeźbiarz rzeźbiłam każdą część Formy Swamiego do perfekcji.

Moje stęsknione wołania i płacz

Przyniosły Twoją Błogą Formę

Prahlada stworzył Narahari

Moja Prema stworzyła Pana mojego.

 

Kto dał Twojemu Ciału woń róż?

Ja wołaniem Duszy mojej.

Kto zrobił Twoje Boskie Lotosowe Stopy?

Ja swoim rozpaczliwym płaczem.

 

Kto narysował Twoją czarującą Twarz?

Ja powodzią łez swoich.

Och! Piękno Twojego czarującego uśmiechu

Czy nie jest to niekończące się panowanie Miłości mojej?

 

Czerwień ust Twoich

Jest pięknem oddania mojego.

Imię Twoje w mojej krwi

Daje błysk Oczom Twoim.

Muzyka w uszach moich

Wyrzeźbiła Twoje Tańczące Złote Stopy.

 

Napisałam tę pieśń przed jedenastoma laty, dopiero teraz rozumiem jej prawdziwe znaczenie. Moja tęsknota i łzy przyniosły tę Formę Sai. On odpowiedział na wołanie Duszy mojej. To nie jest wołanie z tej Ery, płacz Radhy jest sprzed pięciu tysięcy lat. Wyrzeźbiłam Formę Sathya Sai i dałam Jej Życie. Nie wyrzeźbiłam Jej w kamieniu; On jest Bogiem, który dostał Życie moją Miłością, moją tęsknotą, moimi łzami, moim życiem i krwią. On nie jest Formą z kamienia; On jest Formą Duszy mojej!

Swami również powiedział: „Człowiek kupuje piękny posąg. Poprzez swoją miłość daje jemu życie, jeszcze bardziej go upiększając. Ten, kto zrobił posąg, myśli: ‘On jest mój’. Ale posąg należy tylko do tego, kto dał jemu życie.”

Awatar Narasimha zstąpił wskutek szczerej wiary Prahlady. Teraz wszyscy mogą czcić Go; On jest miłosiernym Panem, który obdarza Łaską  wszystkie Swoje dzieci. Ale kto przywiódł Go? Tylko Prahlada. To jego wiara była powodem przybycia Awatara Narasiha, zatem Awatar, chociaż czczą Go wszyscy, należy tylko do Prahlady.

Awatara Sathya Sai przywiodła Radha. Jej Prema spowodowała Jego zstąpienie. On do niej należy, chociaż On jest Panem Miłosiernym, którego czczą wszyscy. Swami powiedział: „Posąg jest stworzony przez jedną osobę, a dostał życie od innej…” Jednakże tutaj widzimy, że Awatar Sai stworzony został przez Premę Radhy i to ona dała Jemu Życie. Jest to powód, dla którego mówi się, że Piękno Kryszny może widzieć tylko Radha. Dlatego Swami powiedział, że aby poznać Radhę, trzeba znać jej Premę. Prawdziwą Formą Radhy jest jej Prema, jej Twarzą jest Prema. Ona nie widziała niczego, ani nikogo innego na świecie prócz Kryszny. To pokazuje jej Najwyższą Czystość; jej pięć zmysłów było niewinnych i czystych. Była ona w stanie znać Prawdę Kryszny mocą swojej Czystej Miłości. Również moja Prema dla Pana Sai, moja intensywna sadhana, aby oczyścić się, ujawniła Prawdę Bhagawana.

Kiedyś ktoś powiedział mi: „Swami jest moim mężem; dał mi On Mangalyę, On żyje ze mną, pierze moje ubrania i przynosi warzywa itd.” Ktoś inny powiedział: „Swami prosi mnie, abym przyjechała do Puttaparthi. Przyśle On bilet lotniczy i samochód i przywiezie mnie z lotniska.” Słuchając jej, płakałam: „Jaką pokutę ona odprawiła, jakiej ja nie odprawiłam, aby cieszyć się taką Łaską?” W jej domu vibhuthi, kumku i małe posążki manifestują się, lingamy wyłaniają się z jej ust i również ukazują się wiadomości. Kiedy poszłam do jej domu, byłam oczarowana, wierzyłam we wszystko, co mi powiedziała, nie myśląc ponad tym. Teraz mówią mi, że dużo ludzi wątpi w jej słowa. Swami wykonuje takie cuda, jednak do nas należy rozróżnianie tego, co jest prawdziwe, a co jest fałszywe. Musimy patrzeć na znaczenie, które kryje się za Jego lilami.

Jest kilku takich, jak ona, z takimi mocami, którzy nazywają siebie ‘mistrzami’ i rozkazują grupie wyznawców. Mówią, że wszystkie ich słowa są wiadomościami od Swamiego. Próbują również być zazdrośni, jeżeli ich wielbiciele odchodzą od nich i idą do innego guru. Jeżeli Swami jest w tobie, mówi poprzez ciebie, gdzie jest potrzeba zazdrości? Powinieneś okazywać tylko miłość. Cechy, które eksponujesz, ujawniają, czy Swami jest ‘z’ czy nie. Jeżeli chcesz Swamiego, twoje myśli powinny być tylko z Nim. Co z tego, że vibhuthi lub kumkum ukazuje się na obrazach i nawet na twoim ciele? Jaką korzyść to daje tobie?

Wczoraj, wielbicielka, która nazywa się Sandy, pokazała mi vibhuthi na sari, które jej dałam. Dałam jej sari w ubiegłym roku i wkrótce ukazało się na nim vibhuthi. Dużo wielbicielek powiedziało mi, że vibhuthi ukazuje się na sari, które im dałam, ale nie zwracam uwagi. Czuję: co zyskam, jeżeli vibhuthi ukaże się czy nie?

Dzisiaj zapytałam Swamiego: „Piszę tak dużo. Czy tak jak Maya cudu, nie jest to Jnana Maya?”

Swami powiedział: „Pisz tak, aby wszyscy stali się świadomi fałszywych twarzy.”

Fałszywe twarze można zniszczyć, jeżeli wady takie, jak: żądza, ego, duma, zazdrość  i pragnienie zostaną usunięte. Kiedy okazujesz miłość Bogu, będziesz miał prawdziwą twarz Premy. Bądź całkowicie oddany Jemu, chcąc tylko Jego. Jaki jest pożytek z widzenia vibhuthi i kumkum, spadającego z Jego zdjęć? Jaki jest pożytek z widzenia lingamów i manifestujących się posążków? Czy pomogą ci one osiągnąć Boga? Gdzie jest Bóg? Patrz na Niego w sobie. Musisz widzieć Go! Musisz mieć to pragnienie, wyłączając wszystko inne. Zostaw wszystkie pragnienia świata! Zedrzyj maskę fałszywych twarzy i poznaj swoją prawdziwą twarz, twarz Czystej Miłości dla Boga. Ta jedna twarz wystarczy.

Och, ludzie świata, bądźcie czujni! Jeżeli ktoś ci powie, że Swami rozmawia z nim, najpierw ustalcie, czy jest on czysty. Musi być on wielbicielem, który chce tylko Swamiego; jego uwaga nie powinna być skierowana na nic innego, ani na nikogo innego. Jego myśli, słowa i uczynki powinny być w całkowitej harmonii. Wszyscy ci, którzy czczą Swamiego, powinni dać życie dla swojego oddania, z Prawdą i czystością. Powinni myśleć o Bogu przez dwadzieścia cztery godziny na dobę. To jest czyste życie pokuty. Kiedy ktoś prowadzi takie pokutnicze życie, Czakry Kundalini zostają uaktywnione. Wtenczas sadhaka musi wznieść się ponad Trzy Guny, kontrolować pięć zmysłów i odseparować pięć Warstw. Kiedy warstwy zostaną odseparowane, osiągnie on Ciało Przyczynowe. Trzeba całkowicie opróżnić siebie, usuwając wszystkie uczucia ‘ja i moje’; wtenczas Pan wypełni Swoją Prawdą.

Każdy powinien to robić i sprawić, aby Swami był jego. Zanim nie osiągniesz tego stanu, nie bądź przyciągany przez cuda Mayi. Gdy zobaczysz Pana w swoim sercu, prawdziwe oddanie stanie się twoją twarzą. Pan, który jest w tobie, obecny jest we wszystkich, uświadom to sobie i kochaj wszystkich. W zestawieniu z Bogiem, pieniądze, imię i sława – wszystko jest niczym. Chciej tylko Boga.

Jeżeli zostaniesz pobłogosławiony Łaską Swamiego i jeżeli w twoim domu dzieją się cuda, módl się: „Swami, chcę tylko Ciebie, nie chcę tego wszystkiego.” Wołaj do Niego głośno, z uczuciem, że minął jeszcze jeden dzień bez widzenia Pana! Minął jeszcze jeden dzień, a ty nadal nie widziałeś Pana! Sri Ramakrishna Paramahamsa miał zwyczaj krzyczeć każdego wieczoru, mówiąc: „Minął jeszcze jeden dzień, bez Twojego darszanu, Matko!”

W taki sam sposób miałam zwyczaj krzyczeć w wielkiej rozpaczy: „Minął jeszcze jeden dzień, a ja nie widziałam swojego Pana.” Przez piętnaście lat spędzałam noce bezsenne, tęskniąc i płacząc, wylewając swoje Uczucia w wielu różnych pieśniach i wierszach.

Czym jest to życie, och Panie?

Moje serce płacze w bólu.

Wiara, gdy świta dzień,

Ale wieczorem, łzy kończą grę.

Puste chwile mijają

Od świtu do zmierzchu

Nie widziałam ciebie, Duszy wszystkich!

 

Płakałam codziennie, że nie widziałam Jego Formy. Jeżeli nie będziesz tak tęsknić za Nim, jak Swami ujawni się tobie? Zatrzymaj wszystko i przynajmniej krzycz, uderzając głową: „Chcę Ciebie, och, Panie!” Jest to jedyny sposób, żeby sprawić, aby On był twój. Poświęć wszystko. Nie chciej niczego. Bądź gotowy wyrzec się nawet Łaski Swamiego, jeżeli przybędzie jako manifestacje vibhuthi, kumkum itd. Pragnij tylko być sam, aby kontemplować nad Bogiem. Z każdym dniem czas twojego życia maleje. Podejmij największy wysiłek, aby osiągnąć Go.

O O O O

 

Dzisiaj, kiedy mówiłam na satsangu, przypomniała mi się popularna gra, znana jako węże i drabiny. Znana jest ona również pod nazwą ‘Parampada’, Najwyższa Siedziba. W tę grę gra się szczególnie w pomyślnym Dniu Vaikunta Ekadasi, kiedy ludzie czuwają całą noc, oddając cześć Panu Narayana. Ta gra jest częścią ceremonii i rytuałów, aby utrzymywać ludzi w myślach o Bogu. Spójrzmy teraz na duchowe znaczenie tej gry, co sprawia, że warto grać w nią w ten Pomyślny Dzień.

W przeciwieństwie do zwykłych węży i drabin, pudełka z tą grą mają nazwy różnych duchowych światów: Goloka – siedziba Sri Kryszny, Brahma Loka – siedziba Brahmy, Vaikunta – siedziba Vishnu. Węże są w pudełkach, które zaznaczone są nazwami niższych światów, drabiny prowadzą do wyższych.

Grając w tę grę, ludzie skupiali się tylko na duchowych tematach. Gra pokazuje stale zmieniającą się ścieżkę, którą musimy podążać, po to, aby osiągnąć Najwyższą Siedzibę. Jeżeli będziemy wykonywali coraz więcej sadhany, będziemy w stanie wejść na drabinę, osiągając wyższe stany szybszą drogą. Jeżeli ulegniemy iluzji atrakcji niższych światów, stanie się to jak trucizna i schodzimy jak wąż. Musimy spróbować ponownie z większą czujnością, rozróżnianiem i beznamiętnością. To uwolni nas od różnych form Mayi, które czekają, aby nas połknąć. Musimy uciec od tego, używając silnego miecza beznamiętności, odcinając owoce sadhany, zanim w końcu nie zostanie osiągnięty Najsłodszy Owoc, zwany Bogiem.

Jest jedna drabina, która wyciąga się od dna do najwyższego kwadratu; symbolizuje ona sadhanę, skupioną na jednym punkcie. Wchodząc po tej drabinie, możesz minąć wszystkie inne kwadraty; jest to Królewska Droga Osiągnięcia. Na przedostatnim kwadracie jest ogromny pyton, który symbolizuje ostatni test Czystości, całkowite podporządkowanie się Panu, a przez co sadhaka musi przejść.

W swoim życiu byłam poddawana tej najwyższej próbie Czystości, kiedy Swami powiedział, że powinnam przybyć jako Awatar. Powiedział On, że Stan Awatara jest najwyższą nagrodą za moją pokutę. Od razu odmówiłam tego i płakałam: „Nie, nie! Swami, chcę tylko Ciebie.” Na tym się nie zakończyło. Wówczas Swami dodał, że jest tylko jeden sposób, aby nie stać się Awatarem. Powiedział, że powinnam poświęcić wszelkie swoje nagromadzone zasługi, zalety oraz moc pokuty, stając się pustą. Natychmiast oddałam wszystko swemu Panu to, o co On mnie poprosił, pozostając z jedną myślą, że chcę tylko Jego.

On jest Jedyny, którego zawsze miałam i będę miała. Wszystkie inne imiona i formy zostały wyeliminowane. On jest  Jedyną Prawdą; tylko Prawda istnieje wiecznie, wszystko inne jest Maya. Uświadomcie to sobie! To jest prawdziwa Mądrość; do tego czasu musisz grać w grę życia i śmierci. Narodziłeś się z Prawdy; musisz ponownie połączyć się z Prawdą. Weź Królewską Drogę Wyzwolenia i poznaj Prawdę.

Poprosiłam sadhaków Mukthi Nilayam, aby zaprojektowali grę zgodnie z Parampada. Oto jest! Nowy sposób poznania Wyższej Mądrości. Pokazuje, że na drodze duchowej przybędzie wiele przeszkód i co powinniśmy zrobić, aby skupiać uwagę na Bogu. Nawet dzieci mogą grać w tę grę, ponieważ łatwo jest ją zrozumieć.

O Grze: „Maya i Mahamaya

Temat gry:

Tematem gry jest pokazanie czterech etapów do Mukthi czyli Wyzwolenia.

Salokya Mukthi  - bycie zawsze z Padem

Samipya Mukthi  - bycie świadkiem Chwały Pana wszędzie

Sarupya Mukthi  - etap, aby rozwinąć silną beznamiętność

Sayujya Mukthi  - ostateczny związek; ustanowienie w Świadomości Boga

Ścieżki Bhakthi, Jnana i Vairagya wykorzystywane są, aby brać indywidualną Duszę poprzez etapy Mukthi. Podstawą gry są ‘węże i drabiny’. Węże symbolizują tutaj niebezpieczeństwo ignorancji, Mayę, a drabiny Łaskę Pana, zwaną Mahamaya. Maya wpycha Duszę, która uległa iluzji, z powrotem do ignorancji, podczas gdy Mahamaya dodaje odwagi i ciągnie Duszę naprzód do Oświecenia!

 

O planszy

Kwadraty od 1 do 10 mówią o podróży od narodzin do duchowego przebudzenia.

Kwadraty od 11 do 40 symbolizują ścieżkę Bhakthi, Oddania.

Kwadraty 41 – 70 symbolizują ścieżkę Jnany, Mądrości.

Kwadraty 71 – 90 symbolizują ścieżkę Vairagya, Beznamiętności.

Kwadraty 91 – 99 symbolizują ostatnie etapy, przez jakie przechodzi indywidualna Dusza, gdzie może mieć do czynienia z wieloma próbami, związanymi ze swoją determinacją, aby osiągnąć cel Urzeczywistnienia Jaźni.

Kwadrat 100 symbolizuje zakończenie, ostateczny związek z Bogiem, Prawdą.

 

Kwadraty Gwiazd ¶ 

13, 16, 22, 25, 28, 32, 35, 39 są drogowskazami na ścieżce Bhakthi.

42, 48, 52, 55, 62, 66, 69 są drogowskazami na ścieżce Jnany.

72, 77, 83, 86 są drogowskazami na ścieżce Vairagya.

 

Liczba po kwadracie gwiazdy pokazuje stronę pozytywną (+), a liczba poprzedzająca, negatywną (-).

Przykład; Kwadrat 13 mówi: ‘odwiedzanie świątyń’. Pozytywne pokazane jest na kwadracie 14, a negatywne na kwadracie 12.

 

Jak grać w grę

 

1.      Może w nią grać dwóch lub sześć graczy.

2.     Gracz musi rzucić kostkę z punktem jeden, aby dostać się na planszę. Gra jest kontynuowana poprzez rzucanie kostki, aby można było się poruszać po planszy.

3.     Gracz, który ‘wyląduje’ na kwadracie drabiny, musi iść naprzód; na kwadracie węża – w dół.

4.     Jeżeli gracz’ wyląduje na negatywnej stronie kwadratu gwiazdy, może powiedzieć innym graczom, jakie kroki podejmie, aby pokonać przeszkodę na swojej ścieżce, aby mógł iść naprzód.

5.     Jeżeli gracz ‘wyląduje’ na pozytywnej stronie kwadratu gwiazdy, może powiedzieć innym graczom, jak ma zamiar w pełni wykorzystać Łaskę, którą otrzymał przedtem, że idzie naprzód.

6.     Kiedy ‘wyląduje’ na innej stronie kwadratu, może podzielić się swoim doświadczeniem, wglądem do wnętrza, myślą albo anegdotą, dotyczącą frazy kwadratu.

7.      ‘Zakończ grę’ ‘lądując’ na ostatnim kwadracie 100. Wygrałeś!

 

Pochodzenie Gry

 

Pomysł utworzenia tej gry powstał z inspiracji życia Sri Vasanthy Sai, której podróż duchowa jest niezawodnym przewodnikiem dla wszystkich aspirantów. Podróż każdego poszukiwacza jest inna. Gra jest przeznaczona tylko po to, aby oświecić ścieżkę i dowiedzieć się o Wyższej Mądrości. Aby to ułatwić, gracze powinni kontemplować nad znaczeniem wskazówek na kwadratach w odniesieniu do swojego własnego doświadczenia. Sugeruje się, że aby odnieść największą korzyść z gry, gracz powinien prowadzić pamiętnik, notując swoje wejrzenia do wnętrza, jakie może mieć.

Vasantha Sai przeszła przez wiele prób i testów, które są na planszy gry. Jej ostatnią próbę symbolizuje kwadrat dziewięćdziesiąt dziewięć. Oto Jej własne słowa; „Kiedy moja sadhana wydała owoc i zostałam nagrodzona wieloma atrakcyjnymi mocami, zapytałam Swamiego: „Czy miałam to całe oddanie dla Ciebie tylko po to, aby osiągnąć takie moce? Nie chcę niczego. Chcę tylko CIEBIE”. On powiedział: „Twoja pokuta uczyni z ciebie Awatara.” Odparłam, że nie chcę Stanu Awatara i błagałam Bhagawana, aby zabrał wszystkie moje moce i uczynił mnie pustą.”

Wtenczas Swami powiedział; „Daj Mi swoją Premę, Czystość, prostotę, poświęcenie, Współczucie, Mądrość, oddanie, wszystkie moce swojej pokuty.” Chętnie ofiarowałam wszystko Swamiemu. On powiedział: „Teraz, ponieważ stałaś się pusta, wypełnię ciebie Swoją Sathya.” Jest to Ostatni Stan, który wszyscy muszą osiągnąć. Powinniśmy ofiarować wszystko, co mamy, Swamiemu i uczynić siebie pustymi.

 

Rozdział 5

 

Wykonywanie Siddhis

 

Wskutek bezinteresownego oddania oraz intensywności sadhany, sadhaka osiąga moce siddhi. Obudzenie tych mocy jest wskutek Shakthi Kundalini. Ta Shakthi wynosi uśpione energie w człowieku, które manifestują się jako moce siddhi. Sadhaka jest w stanie manifestować vibhuthi, kumkum, a niektórzy mogą nawet manifestować posążki i lingamy. Kundalini może być obudzona poprzez łaskę guru albo poprzez stosowanie intensywnych praktyk jogicznych. Jednakże wykorzystywanie tych mocy tylko marnuje energię człowieka. Jeśli nawet mocami tymi obdarzył Bóg, człowiek nie powinien używać ich, ponieważ są one przeszkodami na ścieżce urzeczywistnienia. Jeżeli te energie zostaną zaoszczędzone, pomogą one nam nasilić naszą sadhanę.

Człowiek nie powinien ulegać iluzji, wpadając w pułapkę mocy siddhi. Mały przykład: gdybyś miał wydać wszystkie pieniądze zaoszczędzone w banku, wcześniej lub później nic nie pozostanie na twoi koncie. Tak samo, kiedy praktykujemy siddhi, nasze moce są spożytkowane i marnowane. Jeżeli nie będziemy zwracali uwagi na te specjalne moce, wtenczas energia zostanie zakonserwowana. Musimy wykonywać coraz więcej sadhany, aby osiągnąć stan Ciała Subtelnego i Ciała Przyczynowego. Tutaj też otrzymamy moce siddhi, ale one również nie powinny przyciągać nas.

Gdy wspinamy się wyżej w naszej sadhanie, moce siddhi będą ujawnione w różnych formach i manifestacjach. Niektórzy ludzie mówią: „Nie jesteśmy zainteresowani robieniem ich, ale Swami wykorzystuje nas jako Swoje narzędzie.” Nawet wtedy muszą się oni modlić do Swamiego: „Nie chcę tych mocy, Swami, chcę tylko Ciebie. Daj mi Siebie.”

Kiedy dziecko płacze, matka daje mu kilka zabawek, aby się bawiło i wraca do swoich domowych robót, pozostawiając dziecko, z zadowoleniem bawiące się zabawkami przez pewien czas. Po chwili dziecko staje się znudzone i znowu zaczyna płakać. Teraz matka daje mu nową, inną zabawkę do zabawy; dziecko znowu traci zainteresowanie, płacząc, aby przebywać z matką. Wtenczas ona bierze dziecko w ramiona i pociesza je.

Jesteśmy w takim samym stanie jak dziecko. Dostajemy zabawki w postaci mocy siddhi i jesteśmy w pułapce. Swami jest Świadkiem gry, w którą gramy. Musimy wiedzieć o tym i płakać do Swamiego: „Swami, nie chcę tych zabawek! Chcę tylko Ciebie!” Wtenczas Swami przybiegnie do nas i weźmie nas pod Swoją ochronę.

Te moce siddhi są zwykłymi zabawkami. Jak długo będziesz kontynuować zabawę nimi? Jaki jest pożytek z wykonywania siddhis? Czy pomagają ci one w osiągnięciu Boga? Czy pomagają one tym, którzy są świadkami wykorzystywania ich? Nie! Wszystko jest Mayą. Musisz je odciąć silną beznamiętnością. Dopiero wtedy będziesz mógł wspiąć się wyżej w sadhanie.

Użyj miecza beznamiętności i wykorzystaj swoją mądrość, aby analizować i rozróżniać. Jeśli mocami tymi zostałeś obdarzony poprzez Łaskę Boga, odmów ich za wszelką cenę. Płacz: „Chcę tylko Ciebie, Swami, nie chcę tych mocy.” Czy chcesz być cyrkowcem? Czy chcesz być jak magik, wykonujący cuda, aby zadziwić publiczność? Wszystko to są tylko sztuczki dla umysłu. Tłum bije brawo tobie za twój pokaz. Ty nie jesteś magikiem ani artystą estradowym, który eksponuje swoje moce! Powinieneś stać się tym, który pokonuje wszystkie moce.

Jeżeli będziesz recytować Mantrę nieustannie, stanie się ona tak naturalna, jak oddech. Wtedy możesz mieć darszan głównego Bóstwa Mantry i stać się Jednym z Nim. Czy nie wiesz, że rabuś Ratnakara stał się świętym Valmiki poprzez moc Japa Mantry? Stań się Valmiki, a nie ulicznym artystą rozrywkowym.

Miej się na baczności! Twój umysł oszuka ciebie. Pokaże ci wiele powodów, dla których powinieneś eksponować swoje moce. Umysł jest szaloną małpą, nie podążaj za nim. Rozróżniaj, używając intelektu i odetnij iluzję.

Wiele cudów działo się w naszym domu. Dużo ludzi przychodziło, aby zobaczyć te cuda. Modliłam się do Swamiego: „Swami, nie chcę tego wszystkiego. Nie chcę tłumu ludzi w swoim domu. Mój spokój jest zakłócany. Proszę, zatrzymaj wszystko!” Wtedy cuda przestały się zdarzać. Miałam zwyczaj recytować Mantrę: ‘Om Namo Narayana’  pięćdziesiąt tysięcy razy dziennie. Z tego powodu Sam Pan przybył, aby dać mi darszan. Wyobraźcie sobie tę usilną sadhanę, aby to osiągnąć. On ujawnił, że On jest Panem mojego Serca, odpowiadającym na wszystkie moje modlitwy. Żyję z Nim, Panem Vaikunty. Ty też możesz osiągnąć Go. Proszę! Skup się na swojej sadhanie.

Niektórzy ludzie mówią, że mają moc, aby uzdrowić innych i wykorzystują techniki uzdrawiania, aby pomóc innym, którzy cierpią z powodu różnych chorób. Nie wiem dużo o tych mocach, ale mogę wam powiedzieć o Shakthis, które Swami dał mi. Kiedyś wielbicielka poprosiła mnie o mantrę. Modliłam się do Swamiego i On dał Mantrę: ‘Om Sri Sai Vasantha Saiesaiya Namaha.’ Mantra pomogła wielbicielce rozwiązać bardzo trudny problem. Ta sama wielbicielka poprosiła mnie, abym pomodliła się za zaprzyjaźnionego lekarza, który cierpiał z powodu poważnej choroby. Kiedy pomodliłam się za niego, Swami powiedział, że powinnam dać jemu vibhuthi z Mantrą napisaną na nim i poprosić, aby recytował  wspomnianą Mantrę. Lekarz zastosował się do tych instrukcji i wkrótce wyzdrowiał.

W medytacji zobaczyłam wiele bogów i bogiń, obdarzających mnie Shakthis, takimi jak: Savithri, Saraswathi, Dhanvantri, Hanuan, Hayagriva i Durga. Swami prosił mnie, abym dała jedną tysięczna część tych Shakthi tym, którzy ich potrzebują i wielu skorzystało. Teraz, po pięciu latach, Swami mówi: „To są twoje Shakthis, nikt ich tobie nie dał; one zamanifestowały się wskutek mocy Energii twojej Kundalini. Wszystkie moce są w tobie.”

Myślałam, jak moce, które są we mnie, przybierają formę bogów i bogiń? Czy wszystkie są nieprawdziwymi formami wizji, które zobaczyłam? Czy nieprawdą jest, że zobaczyłam Pana Dhanvantri, Savithri, Saraswathi, Hayagrivę i Pana Hanumana, dających mi swoje Shakthis? Jak to się ukazało?

Swami powiedział: „Wszystko to są twoje moce. To Moce Kundalini przybrały wszystkie te formy.”

Wskutek sadhany, skupionej na jednym punkcie, Shakthi Kundalini budzi się oraz energie, dające wszystkie te moce dla sadhaki. Niewidzialna moc przybiera różne formy i wizje. Co więcej, moce tego, kto zatracony jest w Świadomości Boga, ukazują się jako moce innych. Swami pokazał na moim przykładzie stan tego, kto jest pochłonięty tylko myślami o Bogu. Jest to stan, gdzie ktoś, będący w Świadomości Boga, całkowicie zapomniał o sobie. Nawet wtedy byłam świadoma niebezpieczeństwa uzyskania mocy i powiedziałam Swamiemu; „Swami, nie chcę żadnych mocy, zabierz wszystko i uczyń mnie pustą.” Podporządkowałam  Swamiemu wszystkie moce, którymi mnie obdarzono w rezultacie mojej sadhany. Odmówiłam również Wyższych Stanów Duchowych Shakthi, Mahalakshmi i Durga. Wtenczas Swami chciał dać mi Stan Awatara i Stan Brahmy, ale odmówiłam, płacząc: „Swami, chcę tylko Ciebie!”

Każdy z was powinien tak zrobić. Jaki jest pożytek z posiadania Shakthis i siddhis? Wszystko to są tylko przeszkody na ścieżce osiągnięcia Boga. Pokonaj te wszystkie przeszkody, nie chciej niczego, tylko Boga.

Niektórzy ulegają złudzeniu sami i łudzą innych, wykonując siddhis. Ludzie stają się oczarowani, złapani w pułapkę mocy pokazu. Jaki jest z tego pożytek? Co masz zamiar zyskać? Co masz zamiar osiągnąć? Doświadczasz tylko chwilowej radości, widząc cud. Jak można to porównać do trwałego szczęścia przebywania w związku z Bogiem? Uwolnij się z pułapki Mayi cudu. Boga trzeba zobaczyć w sobie; możesz widzieć Go tutaj, natychmiast!

Wszystko jest Mayą. Maya zaprowadzi ciebie na ścieżkę pravrithi, ścieżkę świata zewnętrznego. Zanurzy ciebie w oceanie życia na świecie. Nawet duchowe pragnienia są Mayą. Trzeba iść ścieżką nivritti; wewnętrzną ścieżką, która zaprowadzi ciebie do Boga. Kiedy pójdziesz tą ścieżką, Boska Moc, zwana Mahamaya, przyjdzie tobie z pomocą. Usunie wszystkie przeszkody i zaprowadzi ciebie do celu. Wybierz zatem wewnętrzną ścieżkę. Uwolnij się od Mayi. Mahamaya pomoże tobie.

Kiedy cuda zaczynają się dziać w domu wielbiciela, najpierw wszyscy są pełni zdumienia. Gdy dni mijają, tłum zaczyna się zbierać, cieszą się oni uwagą i uznaniem; zaczyna rozwijać się ego. Z powodu pojawiania się tych nieczystości, cuda, które dzieją się w ich domu, nie są już czyste. Tylko jeżeli uczucia są czyste, Łaska Boga będzie lśnić wyraźnie. Każda myśl, słowo i uczynek ma odbicie, reakcję i odzwierciedlenie.

Przykład: w domu w Londynie dzieje się dużo cudów i vibhuthi spada ze zdjęć Swamiego. Kiedyś słowo GOD (BÓG – tłum.) pojawiło się na zdjęciu Swamiego. Kilku wielbicieli zrobiło fotografie tego zdjęcia i przyniosło do Swamiego. On powiedział: „Ja nie zrobiłem tego.”

Jak ten wyraz ukazał się na zdjęciu? Jaka tajemnica kryje się za tym? Dlaczego Swami powiedział, że On tego nie zrobił? Jak to się stało?

Jest tak, ponieważ nie było już tam czystości. Kto jest odpowiedzialny za utratę Łaski Swamiego? Ludzie, w których domach dzieją się cuda, powinni być bardzo ostrożni i odpowiedzialni. Powinni obserwować każdą myśl, słowo i uczynek, aby ego nie podniosło swojej okropnej głowy.

W domach, gdzie okazuje się czyste oddanie, doświadcza się i raduje się obfitą Łaską Swamiego. Jednakże w większości domów tak nie jest. Widzicie ukazanie się fałszywych twarzy, które ukrywają Prawdę. Tylko jeżeli masz czystość, możesz zobaczyć Swamiego i żyć w Jego Obecności.

W niektórych miejscach Swami pisze wiadomości. Jednakże te wiadomości różnią się od domu do domu. Zapytałam Swamiego o to, a On powiedział: „Czy nie odpowiedziałem zgodnie z twoimi modlitwami w Paramakudi?”

Spójrzmy na doświadczenie w Paramakudi, do którego Swami nawiązuje. W 1998 r. Sri Manoharan miał być poddany operacji. Swami powiedział w medytacji: „Nie jedźcie na operację do Madurai, jedźcie do Paramakudi.” Swami nawiązał do domu lekarza w Paramakudi, gdzie pisze On wiadomości na karteczkach. Powiedziałam: „Jak mogę to powiedzieć lekarzowi, Swami? Nie chcę być dla nich ciężarem. Będę czuła się zakłopotana, jeżeli poproszę o tę przysługę. Jeżeli operacja ma być przeprowadzona w Paramakudi, proszę, powiedz im.” Następnego dnia Swami napisał w domu lekarza, że powinniśmy pójść do jego szpitala na operację. Lekarz powiedział nam o wiadomości i w konsekwencji poszliśmy do jego szpitala na operację.

Wiadomość napisał Swami jako odpowiedź na moją modlitwę. Z drugiej strony, widzimy również, że ludzie mogą wymusić wiadomości od Swamiego, aby pasowały do ich potrzeb i pragnień. Swami stosuje się do życzeń Swoich wielbicieli i pisze wiadomość. Dotyczy to bardziej tych, którzy osiągnęli Wysoki Stan sadhany i mają moce siddhi. Jeżeli dostaniesz wiadomość poprzez nich, są one zanieczyszczone ich własnymi wrażeniami, upodobaniami i brakiem upodobań. Swami powiedział: „Ci, którzy potrafią materializować vibhuthi i lingamy, mogą także manifestować listy i słowa.”

Inne zdarzenie miało miejsce, kiedy mieszkałam we wsi Vadakkampatti. Swami powiedział w wiadomości w Paramakudi: „Vasantha powinna przyjechać tutaj do Paramakudi na Shivarathri.” Jednakże przygotowaliśmy program na Shivarathri w Vadakkampatti; dużo wielbicieli planowało przyjechać tutaj. Kiedy otrzymałam wiadomość z Paramakudi, powiedziałam im, że wielu przybywa tutaj, jak zatem mogłabym pojechać.

Prosiłam ich, aby modlili się do Swamiego i On napisał: „Niechaj Vasantha będzie w Vadakkampatti na Shivarathri. Pozwólcie jej przyjechać tutaj w następną niedzielę.”

Ten Sam Bhagawan, który najpierw prosił mnie, abym przyjechała do Paramakudi, zmienił wiadomość po szczerych modlitwach.

Swami jest zawsze pozytywnie nastawiony. On mówi: „Tak, Tak, Tak”. On daje nam wiadomość, aby spełnić nasze pragnienia. Ponieważ jednak nie było samolubstwa w mojej modlitwie, wiadomość była tylko Swamiego Czystą Wolą. Tylko jeżeli jesteśmy w stanie bez myśli, wolni od śladu pragnienia albo oczekiwań, Swamiego Czysta Wola zamanifestuje się jako Jego Czysta Wola. Prawda zostanie ujawniona, Swami da prawdziwą wiadomość tylko dla Czystej, nieegoistycznej Duszy. W przeciwnym razie wiadomość będzie odbiciem czyjegoś własnego umysłu. Objawienie Prawdy nie zdarza się tak łatwo. Trzeba być całkowicie czystym. Trzeba być czystym lustrem, wolnym od brudu ego i pragnienia. Tylko takie czyste lustro będzie lśniło Prawdą.

 

9 maj 2004 r.

W Whitefield Swami nie dał darszanu wieczorem, ani rano w dniu 10-go.  Płakałam i modliłam się do Swamiego, dlaczego On nie daje darszanu. Zadzwoniłam do Sri Bose, w którego domu Swami pisze wiadomości. Poprosiłam go, aby pomodlił się do Swamiego o wiadomość, czy powinnam kontynuować pobyt w Whitefield i dlaczego Swami nie daje darszanu. Po czym poszłam na darszan popołudniowy. Geeta, która przyjechała ze mną z Madurai, pozostała w pokoju. Po południu Bose oddzwonił i rozmawiał z nią, mówiąc, że Swami dał wiadomość. Brzmiała ona:

„Lepiej, aby starszy człowiek był. Warunki są bardzo niebezpieczne. Próbuję dzisiaj uratować jego życie. Rano nie dałem darszanu. Vasantha płacze. Na pewno dam darszan dla Vasanthu. Proszę, bądźcie cierpliwi. Love, Bless, Baba”. (Bless – Błogosławię, tłum.).

 

Płakałam i modliłam się do Swamiego i ta wiadomość ukazała się natychmiast. Jest to odpowiedź na moje Uczucia tęsknoty za Miłością Swamiego. Wiadomość, która ukazała się w Paramakudi, jest pierwszą wiadomością od Swamiego w 1998 r. Od tamtego czasu do chwili obecnej  moje uczucia pozostają takie same, chociaż osiągnęłam Stan Sathya.

 

Swami pisze w języku tamilskim w domu Doktora w Paramakudi: „Na Shivarathri pozwól Vasancie być w Vadakkampatti.”

 

Kiedy modlę się do Swamiego, aby napisał, proszę z lękliwym szacunkiem, z całkowitą pokorą; jednak niektórzy ludzie proszą o wiadomości, aby inni byli zadowoleni oraz mieli szacunek i podziw dla nich. Jest to powód, dla którego wiadomości różnią się od domu do domu.

Spójrzmy teraz na więcej przykładów tego, jak i dlaczego wiadomości ukazują się w domach, gdzie cuda Swamiego zdarzają się. Spójrzmy na to poprzez moje doświadczenia.

 

1.    W Coimbatore trzymam swoje książki i to, co napisane w domu wielbiciela, Sri Subramaniana. On jest długoletnim wielbicielem Swamiego i raduje się obfitą Łaską. Swami rozmawia z nim. Jeżeli chcę jakiegoś potwierdzenia, dotyczącego wiadomości, które dostałam, proszę Sri Subramaniana, aby zapytał Swwamiego. Sri Subramanian prosi mnie, abym również się modliła za wielbicieli. On jest bardzo skromny i pokorny.

2.   W domu Sri Bose i Meenakshi w Coimbatore wiadomości Swamiego ukazują się na listach i zdjęciach. Ostatnio Swami napisał: „Nie trzymaj listów w Mandirze z wyjątkiem Vasanthy. Wszyscy piszą o problemach.”

Dużo wiadomości daje Swami w jej domu. Swami odpowiada na listy, które tam kładę. Proszę ich, aby modlili się do Swwamiego o wiadomości, kiedy są potrzebne. Wiele razy Swami pisze wiadomości i prosi, aby je przekazano mnie. Przekazują oni wiadomości między Swamim i mną, przedkładając Jemu tylko moje prośby. Swami powiedział, że Meenakshi czyli Lakshmi, jak Swami ją nazywa, jest niewinna i prostoduszna. Jej myśli i uczucia nie zniekształcają wiadomości. Swami obdarza Łaską Lakshmi za jej Czystą Miłość i oddanie, za jej pełne zasług uczynki w przeszłości.

Swami powiedział, że w czasach Awatara Shirdi, Meenakshi była Lakshmi, Jego bardzo bliską wielbicielką, stąd też miał Wolę wysokiej pozycji dla niej teraz. W ostatnich chwilach życia Shirdi Baby Lskhmi dała Jemu wodę Gangesu. Swami napisał w jej domu: „W przeszłości Lakshmi dała wodę Gangesu, kiedy nikogo nie było u Mojego boku. Pytałem ją o życzenie, a ona powiedziała, że tylko Czysta Miłość.”

Jest to przykład, który pokazuje, jak Swami odpłaca Swoją Wdzięcznością w każdej chwili. Swami pokazuje, jak wdzięczni powinniśmy być. Jak dużo ten Wielki Pan dał nam? Musimy być wdzięczni za Jego Miłosierdzie.

Zapytałam Swamiego o swój Stan i Swami powiedział: „Wykonywałaś sadhanę i teraz osiągnęłaś  Wysoki Stan. Nic nie może wiązać, ani dotknąć ciebie.” Prawo Karmiczne wiąże każdego. Kiedy jednak wykonujemy sadhanę z czystym oddaniem i Premą dla Pana, Prawo Karmiczne nie ma na nas wpływu. Na ścieżce Premy nie ma praw ani zasad.

3.   Miałam również doświadczenia, gdzie ludzie polecali albo zmuszali mnie do zrobienia czegoś, mówiąc: „Amma, Swami mówi, abym dała tobie tę wiadomość. Musisz to zrobić, Amma!” Kiedy wiadomości przybywają w ten sposób, reprezentujące i odbijające ego, nie są ekspresją Prawdy.

Niektórzy mają moce siddhi wskutek zasług, uzyskanych w poprzednich narodzinach albo poprzez swoją sadhanę. Kiedy jednak mają oni ego albo przywiązania, powoduje to zakłócenia w ich umyśle i umysłach innych. Są to przykłady, które pokazują, do jakiego zakresu Prawda zostaje ujawniana. W dwóch pierwszych domach Prawda jest ujawniana w pełni, ponieważ oni są skromnymi, pokornymi, prawdziwymi świadkami gry Swamiego. W trzecim domu, wiadomości nie są prawdą, ponieważ są zmieszane z poplamionymi, nieczystymi uczuciami. Wielbiciele powinni być bardzo ostrożni.

 

Rozdział 6

 

Moce Siddhi i Prawda

 

 

31 lipiec 2003 r.

Vasantha:       Swami! Cały świat pogrążony jest w ciemności ignorancji, jak w czasie powodzi. Każdy człowiek jest zakłopotany; proszę, weź ich ku Światłu!

Swami:           Twoje modlitwy z głębi serca i cierpienie zrobią to. Zapalisz Ogień Mądrości, usuwając ciemność ignorancji. Możesz to zrobić!

Vasantha:      Jak jest to możliwe? Jakie moce posiadam?

Swami:           Tak, masz Moc. Twoja Prema Shakthi zawiezie do Wyzwolenia na pojeździe Mądrości. Kiedy sadhaka wykonuje surowe wyrzeczenia, osiąga wiele mocy. Eksperymentując tymi mocami, jest on w stanie zamanifestować pewną liczbę przedmiotów. Tych mocy siddhi można użyć, aby rozwiązać problemy ludzi, jednakże poprzez ciągłe używanie tych mocy, traci on swoją energię duchową. Posiadanie tych mocy może również pobudzić ego; mogą oni myśleć, że ludzie powinni się im kłaniać i wychwalać ich. Takie myśli jeszcze bardziej ich osłabią.

 

Wykonywałaś sadhanę i otrzymałaś wiele Shakthis oraz mocy siddhi. Nie zwracałaś na nie uwagi; utrzymywałaś umysł skupiony na Bogu. Przyciągnięci przez siłę twojego oddania, wielu świętych i mędrców, bogów i bogiń przybyło, aby obdarzyć ciebie swoimi Shakthis. To również nie przyciągnęło ciebie. Stałaś się coraz bardziej pochłonięta oddaniem, pragnąc tylko Boga. Posążki, vibhuthi, yantry oraz inne fizyczne przedmioty materializują się, jak tylko osoba z mocami siddhi pomyśli o nich. Kiedy modlisz się za innych, to Ja mówię tobie, abyś dała Shakthis i ty dajesz je im na poziomie subtelnym, a nie na poziomie fizycznym.

 

DAJĘ SHAKTHIS TYLKO TYM, O KTÓRYCH SWAMI MÓWI MI. Wszystkie Shakthis są przekazywane wielbicielom na poziomie subtelnym, poprzez medium woda. Wielbiciele piją wodę i Shakthis wchodzą, aby wnieść w nich zmianę. Kiedy inni materializują vibhuthi i posążki; występuje to na poziomie fizycznym. Jest ogromna różnica między otrzymywaniem przedmiotu, a dostawaniem subtelnych Shakthis, które ja przekazuję.

Przykład: nasze ciało fizyczne zajmuje tylko ograniczoną powierzchnię, ale Ciało Subtelne jest zdolne do pokrywania nieograniczonej przestrzeni wskutek mocy myśli. Jest to powód, dla którego subtelne Shakthi są takie silne.

Kiedy kontrolujemy umysł i kierujemy go ku wnętrzu, możemy przekroczyć ciało fizyczne i Ciało Subtelne, ostatecznie osiągając Ciało Przyczynowe. Poprzez Ciało Przyczynowe możemy iść do miejsc, które są poza zasięgiem umysłu. Im bardziej subtelne są ciała, tym więcej mocy zyskasz. Wibracje, które rozprzestrzeniają się poprzez moc oddania i Premę, są potężniejsze niż te, które przychodzą poprzez moce siddhi.

 

Spójrzmy teraz na to, co Swami powiedział.

 

Swami:             Ci, którzy osiągają siddhis, mogą kontrolować umysły innych i sprawiać, że będą oni robić to, czego oni chcą. Czasami może być bardzo trudno uwolnić umysł od ich wpływu. Ty masz niekończące się pragnienie Boga; twoja uwaga nie jest przekierowana na nic innego. Zatem moc, aby sprawić, ze Sam Bóg będzie posłuszny twoim życzeniom, przybyła do ciebie.

Vasantha:        Swami, co ja zrobiłam? Czy kontroluję Ciebie?

Swami:              Tak, odpowiadam na twoje pełne łez modlitwy z powodu twojej Miłości dla Boga oraz Współczucie, jakie masz dla innych. Jakże dużo płakałaś za świat duchów! Dlatego muszę ich wyzwolić. Kiedy płaczesz i modlisz się za innych, muszę odpowiedzieć na twoje modlitwy. Jeżeli ktoś odprawia pokutę przez długi czas, z jedyną intencją, aby osiągnąć Boga, ma moc związania Samego Boga. Teraz twoje Shakthi pracują bardzo subtelnie. Przedtem przekazywałaś Prema Shakthis poprzez wodę, teraz twoja Prema Shakthi dociera do innych poprzez twoje książki i czytelnicy otrzymują wielką korzyść. Ci, którzy wykonują siddhi, mogą wnieść zmiany w umysłach ludzi, przyciągając ich i kontrolując ich. Marnują oni swoją energię, poprzez przyciąganie ludzi do siebie, ale ci, którzy przybywają do ciebie, przybywają dobrowolnie. Ty niczego nie robisz, twoja Prema Shakthi zmienia się w wibracje i wnosi do nich transformację.

 

SPÓJRZMY TERAZ NA WYJAŚNIENIE TEGO. Odprawiałam pokutę w odosobnieniu przez ostatnich sześćdziesiąt lat. Moja jedyna myśl była o Swamim i jak osiągnąć Go; wykonywałam sadhanę bez żadnej innej myśli. Żyłam tylko dla Boga, obdarzając Go całą swoją Premą. Pięć tysięcy lat tęsknoty Radhy i Prema połączyły się we mnie i przyniosły wiele doświadczeń. Swami powiedział mi, abym napisała o tych doświadczeniach w książkach. Piszę o istocie swoich doświadczeń. To nie są opowieści z mojej wyobraźni, lecz są prawdziwymi zdarzeniami z mojego życia. Dlatego Prema Shakthi odbija się w wyrazach, które piszę i wprowadza transformację  do czytelników. Zostało to udowodnione poprzez liczne listy i telefoniczne rozmowy, które przybyły z całego świata.

Najpierw dałam wiele Shakthis poprzez medium woda. Teraz Swami powiedział, że słowa, które piszę, przekazują Shakthis w formie subtelnej, moje modlitwy czynią je jeszcze silniejszymi i przenikliwymi. Stają się one wibracjami, które rozprzestrzeniają się i motywują ludzi, aby zmieniali się. Modlę się do Swamiego o Powszechne Mukthi, aby uwolnić świat z ciemności ignorancji. Ta modlitwa wyłania się z mojej głębi i staje się bardzo potężną siłą, która wchodzi we wszystkich i zapala Lampę Wyzwolenia.

Shakthi nie są mocami siddhi; .przybywają one poprzez odmówienie wszystkich mocy, które mi ofiarowano. Tylko Bóg jest Prawdą. Wszystko inne jest zniszczalne. Ktoś może manifestować fizyczne przedmioty poprzez moce siddhi,  ale jeżeli przekroczysz je, wtedy będziesz mógł zamanifestować Samego Boga. Siddhi nie są dla świata zewnętrznego, Bóg jest dla naszej wewnętrznej Jaźni.

Nie dążcie do zewnętrznego świata, pochwały, własności, nikogo ani niczego. Powinniście dążyć tylko do Boga, stale, w każdej chwili, chcąc tylko Jego. On przybędzie do nas tylko wtedy, kiedy staniemy się całkowicie czyści. Oczyśćcie się i módlcie się z myślą, że On ukaże się w każdej chwili.

Kiedy wykonuje się siddhi, może to dać wzrost ego, podczas gdy ten, kto uchwyci się Boga i zatraca się, staje się bez ego. Traci on swoją indywidualną tożsamość. Kiedy ktoś traci świadomość ‘ja’, traci się również świadomość ciała i staje się usytuowany w Świadomości Boga.

 

O O O O

Swego czasu bałam się napisać tę książkę i powiedziałam: „Swami, jest to bardzo trudny temat. Powiedz komuś innemu, aby napisał o tym wszystkim. Masz tak wielu jnanich i Wielkich Dusz blisko Siebie. Nie mogę napisać tego wszystkiego.”

Swami powiedział: „Gdyby inni napisali o tym, nie byłoby ‘życia’ w ich słowach. Ty piszesz poprzez doświadczenie i Uczucie. Tylko ty możesz ją napisać! Pisz!”

Modliłam się do Swamiego w związku z tym przez pewien czas, a potem zaczęłam pisać. Jeśli nawet uzyskamy siddhis jako owoc naszej sadhany, nie powinniśmy ich marnować, lecz ofiarować je z powrotem Jemu. Poprzez ofiarowanie Jemu tych owoców, wyłoni się ogromna Moc, która jest w stanie obdarzyć Wyzwoleniem cały świat.

Oboje - Sri Ramakrishna i Swami Vivekananda przestrzegali przed używanie siddhis.  Nieograniczone moce są ukryte w każdym człowieku. Moce te można wykorzystać dla siebie i dobra społeczeństwa. Moce te zostają obudzone poprzez Pranayamę i praktyki jogiczne. Źródło mocy, zwane Shakthi, leży uśpione w Muladharze, Czakrze Podstawy. Jeżeli wzniesie się i przekroczy wszystkie Czakry, ostatecznie osiągnie Sahasrarę, Siódmą Czakrę. Przed osiągnięciem tej Czakry Moc Kundalini jak Ogień zaczyna się rozprzestrzeniać.

Nie studiowałam żadnej jogi w swoim życiu. Wiedziałam jedno: „Ja chcę Boga.” Miałam tylko jedno palące pragnienie i wszystkie moje wysiłki wykorzystane zostały, aby je spełnić. Moja Mantra, moje życie, mój oddech, mój związek…wszystko tym było. Wyrzekając się wszystkiego, pielęgnowałam tylko tę jedną myśl. Tylko ta jedna myśl spowodowała, że Kundalini Shakthi obudziła się i podniosła. Stała się ona Ogniem Mądrości i otworzyła Sahasrarę. W tym Ogniu Jnany wszelka karma zostanie spalona na popiół i cały świat będzie tańczył w błogości Mukthi, jak taniec Tandava Shivy i Shakthi na polu kremacyjnym.

Swami powiedział: „Ci, którzy wykonują siddhi, pokazują moc poprzez manifestację przedmiotów fizycznych. Twoja Shakthi wyrażana jest bardzo subtelnie jako moc, aby zabezpieczyć Powszechne Wyzwolenie.”

 

Im subtelniejsze są Shakthis, tym większa jest ich moc, w porównaniu z mocami siddhi.

Najpierw dałam Shakthis poprzez medium woda. Otrzymawszy Prema Shakthi i Jnana Shakthi, wielu aspirantów odniosło korzyść. Poprzez Moc Danvanti Shakthi choroby zostały wyleczone. Małżeństwa się odbyły poprzez Moc Savithri Shakthi. Yoga Shakthi pomogła zrównoważyć życie duchowe i tego świata, podczas gdy Durga Shakthi była Mocą, unicestwiającą karmę. Mocą Brahma Jnana Shakthi, aspiranci byli prowadzeni na ścieżce Mądrości, a poprzez Atma Sanyas Shakthi shadhacy weszli na ścieżkę wyrzeczenia.

Kiedy wielbiciele proszą mnie, abym dała im Shakthis, zawsze pytam Swamiego, ale teraz On nie mówi, że powinnam je dać. Jeżeli ktoś z pełną wiarą poprosi albo napisze, prosząc o coś, jego pragnienia zostaną spełnione. Gdy jakość naszego oddania staje się bardziej udoskonalona, odległość między Bogiem a nami maleje i rzeczy dzieją się same. Wiele razy nawet zapominałam pomodlić się o potrzeby tych, którzy proszą mnie, a mimo to ich prośby zostały spełnione; wszystko dzieje się na bardzo subtelnym poziomie. Niewidzialne wibracje wyłaniają się z mojego ciała i docierają do tych, którzy myślą o mnie. Prócz tego wszystko dzieje się wskutek mojej modlitwy o Powszechne Wyzwolenie.

 

Rozdział 7

 

Nie Wiedzieć Niczego = Wiedzieć Wszystko

 

30 październik 2003 r.

 

Wczoraj czytaliśmy „Heart to Heart” („Serce do Serca”  - tłum.). Swami mówi: „Ja wiem wszystko, Ja znam wszystkich.” Kontemplowałam nad tym i dzisiaj zapytałam Swamiego…

 

Vasantha:       Swami, Ty mówisz: „Ja wiem wszystko”. Ja zawsze mówię: „Nie wiem o niczym.” Ty jesteś Wszechwiedzący, Ty wiesz wszystko. Ja nie wiem o niczym, jak mogę być warta Ciebie?

Swami:                 Nie widzieć o niczym jest tym samym, co wiedzieć o wszystkim. W przeciwnym razie jak jedno i drogie może być Sathya? Jedno jest niezmienną Prawdą, a drugie jest Prawdą zaangażowaną w działanie.

 

ZOBACZMY SZCZEGÓŁOWO, CO SWAMI POWIEDZIAŁ. Swami jest Wszechwiedzącym, Najwyższym Absolutem. On ma wiedzę przeszłości, teraźniejszości i przyszłości. On jest Wszech Przenikający, Wszechmocny. On jest Pierwotną Dusza, która zstąpiła jako Awatar, aby odkupić świat. Urodziłam się jako niewinna, zwyczajna, wiejska kobieta. Z usilnym pragnieniem, aby osiągnąć Boga, poruszałam się wolno w sadhanie. W końcu osiągnęłam stan założenia Aszramu i żyję tutaj.

Przed kilkoma laty Swami powiedział mi, abym napisała książkę zatytułowaną „Prema Nivarana Sai.” Poprzez tę książkę dużo ludzi na świecie dowiedziało się o mantrze ‘Om Sri Sai Vasantha Saiesaiya Namaha’ oraz o mocy moich modlitw. Swami powiedział mi, że jestem Durga i że unicestwiam Karmę ludzi, pomagając im w ten sposób rozwiązać ich problemy, lecząc choroby ciała, umysłu i Duszy. Swami również powiedział mi, abym obdarzyła wielu ludzi Mocami, które otrzymałam od różnych bogów i bogiń. Dałam Savithri Shakthi tym, którzy mieli problemy małżeńskie, Saraswathi Shakthi dla edukacji, Dhanvantri Shakthi dla wyleczenia chorób, Durga Shakthi dla unicestwienia Karmy, Hayagriva Shakthi dla osiągnięcia Najwyższej Wiedzy Duchowej oraz Moc Kumari Amman Shakthi dla Atma Sanyas. To Swami mówi mi, aby dać te Shakthis tym, którzy ich potrzebują. Wielu odniosło korzyść poprzez te Shakthis, chociaż nie jestem świadoma, że posiadam jakiekolwiek. Byłam jak zwykle Vasanthą Vadakkampatti i nie czułam się inaczej.

Swami pokazał na przykładzie mojego życia, jak ktoś osiąga Wyższe Stany Duchowe poprzez wykonywanie sadhany. Jednakże ja nie jestem świadoma niczego. Swami później powiedział, że wszystkie te Moce wyłaniają się z mojego wnętrza. Ale jaką różnicę czyni to dla mnie? Mój umysł skupiony jest tylko na Swamim; nie jest przyciągany do nikogo, ani niczego innego. Jaki jest mój Stan? Nie wiem. Mój umysł nie pójdzie do niczego innego, lecz tylko do Duszy Pierwotnej, Bhagawana Sri Sathya Sai Baby. Nie mam czasu, aby myśleć o tym wszystkim. Wszystkie dwadzieścia cztery godziny na dobę są skonsumowane przez jedną myśl Mieszkańca w moim Sercu, Swamiego. Dlatego, jeżeli ktoś zapyta mnie o coś, mówię: „Nie wiem o niczym”, nie jestem zainteresowana, aby wiedzieć o czymś.

Jakiś czas temu Swami napisał 108 Boskich Imion w języku tamilskim, ku mojej chwale. Kothai wtedy zrobiła to samo w sanskrycie. Potem Swami obdarzył mnie 108. Imionami w medytacji. Odmówiłam takiego uznania od Swamiego, ale On nakłonił mnie, abym zaakceptowała Imiona od Niego.

Małe dziecko ucieknie, aby uniknąć wzięcia lekarstwa. Jego rodzice będą musieli trzymać dziecko; trzymając jego ręce i nogi, zmuszają go do wzięcia lekarstwa. Tak samo Swami zmusił mnie do zaakceptowania 108. Imion. Im bardziej odmawiałam, tym więcej On nalegał. Dopiero po tym powiedział mi On, abym napisała o Bhagavad Gicie. Powiedział mi, abym napisała, uwzględniając Imiona, aby wyjaśnić, jak prowadziłam swoje życie zgodnie z osiemnastoma rozdziałami Gity. Nie chciałam pisać tego, ponieważ byłam pełna obaw i niepewna siebie, ale Swami przekonał mnie! Dopiero pisząc wspomnianą książkę, zrozumiałam, że prowadziłam życie zgodnie z zasadami wyłożonymi w osiemnastu rozdziałach Gity.

Bhagavad Gita oraz Ghandi`ego „Eksperymenty z Prawdą” były moimi dwojgiem oczu, które prowadziły mnie w moim życiu sadhany. Nigdy nie wyobrażałam sobie, że moje własne życie będzie użyte jako przykład dla nauczania Bhagavad Gity. Jak zawsze, żyję tylko w myślach o Swamim. Nie jestem w stanie żyć z innymi myślami. Nie wiem o niczym, to Sam Swami ujawnia wszystkie te Prawdy i pisze książki. Ja chcę tylko Swaiego. Tylko ta myśl została głęboko wyryta we mnie. Nie jestem w stanie wiedzieć o niczym. Jeżeli chcecie dowiedzieć się o przedmiocie, powinniście myśleć o nim albo zobaczyć go. Kiedy zobaczymy przedmiot, myśli o tym, co się podoba lub nie podoba, powstaje . W drugim rozdziale Bhagavad Gity stwierdza się:

 

Rozpamiętując o przedmiotach zmysłów, człowiek rozwija w sobie przywiązanie do nich; z przywiązania wyskakuje pragnienie; z niespełnionego pragnienia przychodzi gniew. Z gniewu powstaje iluzja, a z iluzji zaburzenie pamięci; z zaburzenia pamięci, utrata rozsądku; a z utraty rozsądku, człowiek popada w całkowitą ruinę.

 

Kiedy pozwolimy, aby umysł rozmyślał nad przedmiotami świata, a nasze pragnienia nie zostaną spełnione, rozpoczyna się powyższy cykl zdarzeń. Z myślenia o przedmiocie, powstaje przywiązanie, potem pragnienie, gniew i ostatecznie całkowita destrukcja. Kiedy zatem zatrzymamy myśl, gdy ona powstaje, możemy tego uniknąć. Ponieważ nie mam wstępnych myśli, pozostałe konsekwencje nie mają na mnie wpływu. Jestem w stanie:

  ‘Ananyascintayanthomam…’

 

„Tym, którzy czczą tylko Mnie, nie myśląc o nikim innym, którzy zawsze są pobożni, zapewniam zysk i bezpieczeństwo.”

 

Na przykład: nie myślę o niczym innym, lecz tylko o Swamim, tylko o Swamim. Swami powiedział, że zatroszczy się On wszystkie potrzeby tych wielbicieli, którzy całkowicie polegają na Nim.. Cała moja odpowiedzialność jest Jego, ponieważ nie mam żadnej innej myśli prócz o Nim. Dlatego nie jestem świadoma tego, co jest we mnie, jakie Moce mam. Kiedy zatem pytają, mówię: „Nie wiem o niczym”. Gdybym miała myśli tylko o sobie, wiedziałabym, jakie moce są we mnie.

Na przykład: jeżeli ktoś zapyta ciebie: „Czy masz płatki zbożowe w domu?” Jaka będzie twoja odpowiedź? Powiesz; „Nie wiem. Zapytaj moją żonę.” Dom jest twój; rzeczy w domu również należą do ciebie. Jednak odpowiedzialność za kuchnię jest twojej żony. Mówisz więc, że musisz ją zapytać.

Tak samo, jeżeli ktoś pyta mnie, mówię: „Nie wiem”, ponieważ odpowiedzialność za ciało, umysł, zmysły, ego jest Swamiego. On jest właścicielem domu, zwanego ciałem. Jeśli więc ktoś pyta, co jest w różnych pokojach domu, jak mogę odpowiedzieć? Dlatego mówię: „Nie wiem.” Wszystkie moje myśli są tylko o Swamim. Tylko On wziął odpowiedzialność za mnie; ja nie wiem o niczym. Jak jest możliwe, że piszę to wszystko, jeżeli nie wiem o niczym? To On pisze poprzez mój atrament i pióro. To Swami dał tytuł tego eseju i powiedział, aby napisać o tym.

Swami powiedział mi, abym zostawiła za sobą wszelkie swoje odpowiedzialności jako gospodyni domowa i została sanyasinem. Złamałam wszystkie społeczne zasady i przepisy i wyrzuciłam wszystkie swoje obowiązki z myślą, że chcę tylko Swamiego. Później Sam Swami pobłogosławił nową Mangalya Sutrę Swoją Boską Ręką w Whitefield. Nosiłam ją i ofiarowałam siebie Jemu całkowicie.

Wkrótce po tym Swami powiedział mi, abym pojechała do Jaskini Vashista, gdzie jako Czysta Świadomość połączyłam się w Nim. Następnie powiedział mi On, abym uruchomiła Aszram i nazwała go Mukthi Nilayam. Tu zaczęło się nowe życie. Najpierw żyłam ze swoją rodziną w Vadakkampatti; tutaj, w Mukthi Nilayam jestem z aszramitami, którzy są jak członkowie nowej rodziny. Widzę tylko to. Tylko ludzie i miejsce się zmieniło, nie czuję żadnej zmiany w sobie.

Jestem, jaka byłam. Moją jedyną myślą jest: ‘Swami’. Po co jest Aszram? Jaki powinien on być? Jacy powinni być aszramici? Tylko Swami wie to wszystko. On jest Najwyższym Dowódcą. Niechaj On wszystkiego dogląda. Żyję tylko, aby kochać Go.

Swami powiedział mi, abym napisała o Upaniszadach. Nie wiedziałam, co to są Upaniszady. Bardzo się obawiałam i modliłam się do Swamiego. Potem przeczytałam kolejno po jednej Upaniszadzie i  utaliłam, że zawierają one w istocie opowieść o moim życiu. Na przykład; pisząc o Upaniszadzie Brihadranayaaka, ustaliłam, że zdarzenia, które miały miejsce w Jaskini Vashista, były wiedzą o Virat Purusha, jak zostało ujawnione w Upaniszadzie. Czytując zatem swoje doświadczenia, napisałam o Upaniszadach.

Prawdy oznajmione w Upaniszadach dały mi nowy wgląd w moje życie i sadhanę. Ja, która niczego nie wiedziałam o Upaniszadach,  wyjaśniałam je, stosując się do instrukcji Swamiego. On powiedział, że moje życie jest przykładem , aby wyjaśnić Wyższe Prawdy w sposób, który jest łatwo zrozumieć.

Kiedy płakałam z topniejącym Sercem, aby ofiarować ciało fizyczne Bogu, Swami ujawnił wiele Prawd dotyczących mojego małżeństwa i dzieci. Swami udowodnił, że moje życie było Boskie, chociaż urodziłam się jako zwykła, wiejska kobieta. Po bardzo długim czasie Swami udowodnił, że żyłam ze Sri Kryszną, którego chciałam poślubić od młodego wielu. Przez czterdzieści pięć lat żyłam z Bogiem, nie wiedząc o tym, to zaiste dowodzi, że jestem pusta, nie mając żadnych myśli. Żyłam bez jakichkolwiek wrażeń w umyśle; oznacza to, że nie byłam świadoma świata wokół mnie, ani z kim żyłam. Nic ze świata nie przyciągało mnie. Żyłam na tym świecie jak lalka.

Jest to stan kogoś, kto nie wie o niczym. Czy ktoś może tak żyć? Nie byłam w stanie odseparować umysłu, intelektu, zmysłów i ego od Formy Swamiego, zatem nic ze świata nie dotknęło mnie. Chociaż żyłam na świecie, pozbawiona byłam wszelkich uczuć świata; jest to stan nie braku wiedzy o czymkolwiek.

Swami nagrodził moją głęboką, skupioną na jednym punkcie Premę i Moc Pokuty dając różne ‘stanowiska’ takie, jak: Durga, Mahalakshmi, Parvathi i Shakthi. Odmówiłam tych wszystkich Stanów, nie interesując się nimi. Powiedziałam: „Nie chcę niczego. Chcę tylko Ciebie.” Jest to stan braku wiedzy o czymkolwiek. Dążyłam tylko do Jednego.

Swami pokazał mi wiele różnych Stanów osiągnięcia w Ciele Subtelnym, Ciele Przyczynowym i Ciele Nadprzyczynowym; napisałam o nich szczegółowo w nowej książce „Beyond the Upanishads” („Ponad Upaniszadami” – tłum.). Mój umysł teraz pochłonięty jest myślami, że wszyscy na świecie powinni być wyzwoleni. Proszę Go codziennie, aby spełnił to pragnienie. Czułam głęboko, że kiedy wszyscy zostaną wyzwoleni, narodzi się Era Sathya Yuga i wszyscy będą Jeevan Muktha. Wtenczas Swami powiedział mi, abym napisała o swoich Uczuciach. Każdego dnia w medytacji wylewam swoje Uczucia u Stóp Swamiego. Swami powiedział, że ten wylew jest ponad i wyżej Upaniszad. Ja nawet nie wiem, czym są Upaniszady, jak więc mogę wiedzieć, co jest ponad nimi?! Wszystko, o czym wiem, jest że Swami mówi mi, abym pisała, i piszę.

Płakałam do Swamiego, aby obdarzył Powszechnym Mukthi i miałam zwyczaj kontemplowania nad tym. Myślałam: ‘Jak świat zyska Wyzwolenie? Co mogę zrobić?’ Ustaliłam wiele sposobów, które mogą każdego uwolnić. Chciałam Vasantha Mayam. „Wszyscy powinni stać się Vaanthą; moje Uczucia powinny wejść w każdego. Wszyscy powinni mieć takie same pragnienie i tęsknotę za Bogiem, jakie ja mam, moje Uczucia powinny wejść we wszystkich” – modliłam się.

Potem chciałam Vishwagarbha, Kosmicznego Łona. Modliłam się: „Wszyscy powinni wejść w moje Łono, wszyscy są moimi dziećmi. Powinnam karmić je nektarem Sai. Jak Mędrzec Suka, powinni oni chcieć Boga od chwili narodzenia.”

Potem myślałam o Operacji Samskara: „Samskary są powodem odrodzenia, powinny być one usunięte ze wszystkich. Wszystkie moje wrażenia powinny być wyryte w umyśle każdego. Wtenczas wszyscy staną się jak ja.” Swami udowodnił tę Prawdę, pokazując pęknięcia na kokosie, który trzymałam na ołtarzu. Swami powiedział, że wskutek mocy moich myśli, pęknięcia ukazały się na kokosie, co zatem jest trudnego, aby usunąć Samskary z umysłów ludzi? Nie wiem, co mogę zarobić, a czego nie mogę. To, co jest pewne, że silne myśli wychodzą ze mnie.

Swami powiedział, że moc tych bezinteresownych myśli przetransformuje wszystkich, ponieważ jestem w Ciele Nadprzyczynowym. Swami powiedział, że te myśli na pewno zaprowadzą do Powszechnego Mukthi. Nie jestem świadoma tego wszystkiego, mówię więc: „Nie wiem o niczym”. Wskutek mocy tej myśli, skupionej na jednym punkcie, wytwarzanych jest więcej Shakthis.

Poświęcenie prowadzi do większej mocy. Poświęciłam wszystkie Shakthis, zatem moje Moce zwielokrotniły się. Swami wówczas powiedział: „Powinnaś przybyć jako Prema Sai. Moc twojej Pokuty jest tak wysoka, że musisz przybyć jako Awatar.”

Płakałam: „Nie, nie chcę przybyć! Jeżeli oznacza to, że muszę przybyć jako Awatar z powodu Mocy mojej Pokuty, modlę się do Ciebie, abyś zabrał wszystkie moje Moce.” Błagałam Swamiego, aby uczynił mnie pustą. Swami powiedział, że powinnam dać wszystko: swoją Miłość, Współczucie, skromność, więc to zrobiłam. Wtenczas Swami wypełnił mnie Swoją Sathya. Kiedy poświęciłam wszystko, stając się pusta, On oznajmił: „Teraz jesteś Sathya.” Jak zwykle, nie znam swojego Stanu. To Swami pokazuje wszystkie te Stany i etapy ewolucji, ale ja nie potrafię powiedzieć, w jakim Stanie jestem. Czuję, że jestem taką samą Vasanthą, która była w Vadakkampatti  pięćdziesiąt lat temu. Ponieważ zawsze płaczę i tęsknię za Swamim, to jest mój Stan.

Jestem w Stanie ‘wiedzy o niczym, jednak wiem wszystko’; jest to bardzo dziwny Stan. Nie wiem, co posiadam. Dlaczego? Ponieważ nie mam uczucia ‘ja i moje’, zatem ego tam nie ma. Gdyby ono było, dopiero wtedy byłabym świadoma tego, co posiadam. Nie ma myśli, z wyjątkiem o Swamim; tylko On istnieje w moim świecie.

O O O O

 

Święty Yukteshwar powiedział o Duszach w Ciele Przyczynowym, że mogą one stwarzać nowe światy, a ich myśli stają się natychmiast działaniem. Ponieważ przekroczyłam Ciało Przyczynowe i żyję w Ciele Nadprzyczynowym, moja modlitwa o Powszechne Wyzwolenie będzie urzeczywistniona. Ustaliłam po tym, kiedy powiedziano mi o szczegółach z książki „Autobiografia Jogina” Paramahamsy Yoganandy. Jest to mój Stan wiedzy o niczym. Zapytałam Swamiego o to.

 

Swami:            Mówisz, że nie wiesz o niczym. Mówisz, że teraz jesteś pusta, ale tak nie jest, jesteś pusta od urodzenia.  Wiesz tylko jedno: ty wiesz o Mnie.

Vasantha:         Tak, Swami, wiem, chociaż nie całkowicie. Znam Ciebie, Twoją Formę. Wiem, że powinnam osiągnąć Ciebie i doświadczyć Ciebie. Tylko to są moje myśli.

Swami:               Tylko to jest wymagane. Mówisz, że chcesz tylko Mnie, ale w tym Jednym wszystko jest zawarte, prawda? Kiedy już osiągnęłaś tego JEDNEGO, osiągnęłaś wszystko.

Vasantha:        Swami, nie wiem o tym wszystkim. Chcę tylko Ciebie. Chcę doświadczyć tylko Ciebie, ale nie wiem, jak doświadczyć Ciebie.

Swami:              Jest to powód, dla którego stałaś się Sathya. Wszystkie twoje myśli są skupione na Jednym.

 

PONIEWAŻ WSZYSTKIE MOJE MYŚLI SĄ SKUPIONE NA SWAMIM, stałam się Sathya. Jeżeli uchwycisz się jednej rzeczy, wszystko inne nastąpi. Tylko to jest ‘Wiedzieć o niczym = wiedzieć wszystko’. W Dwapara Yudze pierwszym wrażeniem Radhy  była Forma Krzyszny. Kiedy ona zobaczyła Go po raz pierwszy, Jego Forma została głęboko wyryta w jej umyśle. W obecnej Erze, jak tylko się urodziłam, mój umysł pochłonięty był tylko na Jednej Formie. Swami powiedział, że jest to Stan wiedzy o niczym, jednak wiedzy o wszystkim.

 

‘Sathyameva jayathe, Premameva jayathe’

     Prawda tylko triumfuje. Prema tylko triumfuje.

 

Sathya i Prema, skupiona na jednym punkcie, którą obdarza się Sathyę, są jednym i tym samym.

 

O O O O

W czasie pisania niniejszej książki czułam się chora z powodu gorączki. Nie wiedząc, że mam gorączkę, kontynuowałam zajęcia rutynowe, gdy temperatura i kaszel wzrosły. Po dwóch dniach czułam, że moje ręce są niezwykle gorące. Generalnie mam podwyższoną temperaturę, nie mogliśmy zatem powiedzieć, czy mam gorączkę, czy nie. Uświadomiliśmy sobie, że mam gorączkę dopiero, kiedy dostałam silnego kaszlu i oczy stały się czerwone.

Pomyślałam: ‘Dlaczego nie wiedziałam, że mam gorączkę?’ Ponieważ nie jestem w świadomości ciała, nie  byłam w stanie wiedzieć, jak się czułam. Wczoraj powiedziałam do Geety: „Czuję się głodna’, ale nadal nie byłam pewna, czy naprawdę byłam głodna albo czy to był problem gazów! Przypomniało mi się, że mój ojciec powiedział, iż gazy gromadzą się w żołądku wskutek medytowania długimi godzinami. Przypomniało mi się też, że kiedy byłam młoda, często mówiłam babci, że boli mnie żołądek, nie wiedząc, że było to uczucie głodu. Ona mawiała: „Dziecko, zjedz ryżu z twarogiem, poczujesz się dobrze.” To działo się wiele lat, Na początku konsultowali się z wieloma lekarzami myśląc, że cierpię z powodu kłopotów żołądka. Wszyscy powiedzieli, że nie było problemu, że powinnam napić się mleka albo zjeść ryż z twarogiem i poczuję się dobrze. Stosowałam się do ich rady i czułam się dobrze.

Od czasów dzieciństwa, nie byłam w stanie powiedzieć, czy jestem głodna, czy chora. Pokazuje to, że nie byłam w świadomości ciała od bardzo młodego wieku. Nie jestem świadoma głodu, pragnienia ani bólu. Jest to Stan wiedzy o niczym, jednak wiedzy o wszystkim.

O O O O

Dzisiaj czytaliśmy listopadowe wydanie „Sanathana Sarathi” z 2003 r. W nim Swami mówi do Anila Kumara: „Nie ma niczego niemożliwego, czego człowiek nie mógłby osiągnąć na tym świecie. Sam Bóg staje się niewolnikiem tego, kto podporządkowuje się Jemu całkowicie.”

Anil Kumar pyta: „Swami, dlaczego nie jesteśmy świadomi tych wrodzonych mocy? Jeżeli ja nie jestem świadomy swojej własnej mocy, kto będzie wiedział o Swamim?”

Swami natychmiast odpowiada: „Trzcina cukrowa nie jest świadoma swojej słodyczy, ale mrówka o niej wie, prawda? Twoi krewni i przyjaciele korzystają z ciebie, jak mrówki.” Czytając to, uświadomiłam sobie, że chociaż jestem nieświadoma swojego Stanu, inni odnoszą korzyść.

 

Rozdział 8

 

Formy Widziane w Medytacji

 

Co to oznacza, kiedy Swami daje inne odpowiedzi na takie same pytanie dwom różnym osobom? Spójrzmy na przykład od Vinobhaji, który opowiada tę opowieść w swoim komentarzu do Gity. Człowiek, Dewy i Asury udały się do Brahmy, szukając Jnany. Brahma nauczył litery ‘da’ ich wszystkich. Dewy przyjęły ‘da’ jako słowo ‘Damanam’, kontrolę zmysłów i praktykowały to. Człowiek myślał, że ‘da’ odnosi się do ‘Daanam’, dobroczynności, i że Brahma poinstruował, aby być dobroczynnym. Asury przyjęły ‘da’ jako ‘Daya’ czyli Współczucie. Myślały, że ponieważ są okrutne, Brahma prosił je, aby okazywały Współczucie każdemu. W taki sposób wszyscy troje mieli różną interpretację tej samej litery ‘da’. Instrukcja była taka sama dla każdego, ale interpretacja różna, zgodna z ich naturą.

Tak samo Swami jest Jedną Prawdą. Jednak postrzegamy Go zgodnie z naszą naturą. Swami w twoim wnętrzu odbija twoją naturę; Swami we mnie mówi zgodnie z moimi Uczuciami. Z tego powodu powinniśmy stać się całkowicie oczyszczeni. Tylko w czystym lustrze wizerunek będzie perfekcyjny. Jeżeli lustro będzie zakurzone, odbicie nie będzie czyste.

Jeżeli chcesz się oczyścić, musisz wykonywać sadhanę i sprawić, że Bóg ujawni Siebie w pełni. Musicie działać zgodnie z zasadami Gity. Gita mówi, że Pan ujawnia Siebie w pięciu etapach: Saakshi, Hanuamntha, Bartha, Bhoktha i na koniec na etapie Maheswara. Na tym etapie Jiva i Shiva są Jednym.

Pan, który mieszka jako Mała Niebieska Iskierka w komorze Serca, ujawnia Siebie w pełni w Chidakashy, Wewnętrznej Świadomości .Świat fizyczny nazywa się Bhootakash, a Chidakash jest Przestrzenią Umysłu. Prawdziwą Formę widzi się tylko w Chidakashy. Wszystko inne nie jest kompletną Prawdą, prowadzi to zatem wielu do złych interpretacji. Tylko w stanie czystym, bez myśli, możesz usłyszeć Prawdziwy Głos Swamiego.

Przykład: Ustalono, że uroczysta Vastu Pudża dla Stupy Mukthi Nilayam ma być wykonana 5-go marca. Byliśmy w Puttaparthi i wróciliśmy 1-go marca. Skóra moich rąk zaczęła swędzieć bardzo w dniu 2-go. Skóra była gorąca, ciemna i opuchnięta. W dniu 4-go skóra na twarzy stała się napięta i usta były opuchnięte. Płakałam, ponieważ nie byłam w stanie znieść świądu. Rankiem 5-go stało się to bardzo nasilone, całe ciało płonęło.

Jak zaplanowano, Vastu Pudża rozpoczęła się wczesnym rankiem. Ostatnie ofiary dano o godzinie 10.30. Następnie poszliśmy do miejsca, gdzie miał być położony kamień fundamentu Stupy. Wykonano Ganapathi Pudżę z naczyniem Złotej Czakry, naczyniem drewnianej czakry, kamiennym napisem i kamienie Stupy zostały zainstalowane. Święta gleba ze świątyń została wsypana do ziemi. Wykonano Abhishekam ze Świętą Wodą i moimi łzami. Kapłan, Jayaram Shastro, pomocnicy architekta Ganapati Sthapati oraz S.V. wykonali rytuały.  Na koniec ofiarowaliśmy kwiaty i Arathi.

Wieczorem opuchlizna na mojej twarzy zmalała trochę. Swami powiedział: „Ta Stupa jest twoim Ciałem. Jest to powód, dla którego twoje ciało cierpiało w trakcie Vastu Pudży.”

Kiedy dzień się kończył i wielbiciele zaczęli wyjeżdżać, nie było prądu. Promienie Księżyca świeciły, obdarzając Światłem Łaski. Aszramici zasugerowali, abyśmy wykonali ‘Rasalilę’. Śpiewali bhadżany i tańczyli, podczas gdy ja usiadłam w środku, trzymając zdjęcie Swamiego. Czułam się bardzo błogo.

Po czym usiedliśmy razem, wspominając zdarzenia dnia. Powiedziałam: „Gdyby osoby z zewnątrz zobaczyły nas, pytaliby, czy wykonujemy jakąkolwiek sadhanę, myśleliby, że tylko śpiewamy i tańczymy.  Wszyscy powiedzieli; „Mukthi Nilayam jest inny. Zawsze śpiewamy i tańczymy w noce Pełni Księżyca. Robimy wszystko, myśląc tylko o Swamim.” Potem powiedziałam żartobliwie; „Swami, jeżeli zaakceptujesz pieśni i taniec tych Gopi Gopas, napisz to w domu Bose.” Wszyscy śmiali się, słysząc to i zapomnieliśmy o tym. Ale następnego dnia Swami napisał wiadomość dla mnie. Sri Bose przeczytał wiadomość przez telefon:

„Jest to wiadomość dla Vasanthy. Poślij jej tę Świętą Wiadomość. Z okazji Holi, dzisiaj specjalne bhadżany uroczystość dla Krishny i Radhy o godzinie 19.30. Love, Bless, Baba’

 

(Bless – Błogosławię, tłum.)

 

6 marzec 2004 r.

Było to święto Holi, Dnia Pełni Księżyca. Postawiliśmy krzesło dla Swamiego i położyliśmy Jego zdjęcie oraz śpiewaliśmy bhadżany Radha Krishna od godziny 19.30 do 20.00, a o godzinie 20.00 wykonaliśmy yagnę. Swami nazwał to Święto Holi Świętem Vasantha.

W tamtym czasie Eddy przypomniał o zdarzeniu. Najbardziej odpowiednie będzie wspomnieć o tym tutaj. Ubiegłego roku w Dniu Pełni Księżyca wykonano Rasalilę w Mukthi Nilayam. W tym czasie Martin i jego żona Susan, którzy przyjechali z Ameryki, nagrali to na taśmie wideo i pokazali swoim przyjaciołom w Ameryce; przysłali mi także kopię tej płyty CD.

Po czym dobry wielbiciel powiedział mi, iż Swami powiedział jemu: „W Mukthi Nilayam oni bawią się i żartują nadaremnie. Trzeba stosować się do zasad i przepisów.”

Byłam bardzo załamana i zapytałam Swamiego: „Swami, co rozumiesz przez zasady i przepisy? Co powinniśmy robić? Nie rozumiem.” Swami odparł: „Nie martw się. Nie wierz w to wszystko. Czy nie powiedziałbym tobie Sam, że chcę czegoś? Nie płacz.” Napisałam list do Swamiego, aby potwierdzić Jego wiadomość; Swami pobłogosławił list i zapomnieliśmy o zdarzeniu.

Rasalilę wykonano w tym roku również. Zapytałam Swamiego żartobliwie, czy zaakceptowałby ponownie. Swami dał Swoje błogosławieństwa. To sprawiło, że dziwiłam się, jak słowa wielbiciela zostały zanegowane. Dlaczego on to powiedział? Czy chciał mi zagrozić? Nie mogłam niczego zrozumieć. On jest dobrym wielbicielem, Swami rozmawia z nim, wiele cudów dzieje się w jego domu. Ale jaki jest pożytek? Jeden mały błąd i wszystko jest zniszczone. Swami powiedział: „Jest to z powodu jego zazdrości i ego.”

Dlaczego miałbyś być zazdrosny o innych? Jest to tylko marnowanie energii. Ego trzeba całkowicie unicestwić. Dopiero wtedy Prawda będzie ujawniona. Czy Swami powiedział jemu to wszystko? Nie. To nie był głos Swamiego. Był to głos poplamiony przez jego ego, zazdrość, upodobania i brak upodobań. Zatem Swami powiedział, że On nie mówił. Teraz znowu Swami dał wiadomość w domu Bose, pokazując Prawdę.

Przy innej okazji Amar zrobił zdjęcia Rasalila. Na zdjęciach okazało się, że Geeta i Maureen mają dwa ciała – ciało fizyczne i Ciało Subtelne. Zdawało się, że mają one wiele rąk i wyglądały jakby były formami Światła, unoszącymi się w powietrzu. Jak jest to możliwe? Swami powiedział, że Mukthi Nilayam jest Światem Przyczynowym i że dał na to wiele dowodów. To jest jeden z nich. Mukthi Nilayam nie jest miejscem, gdzie tylko bawimy się w gry. Jest to Świat Błogości, Świat Przyczynowy, a nie świat fizyczny. Tu jedyną zasadą jest posiadanie Premy.

Spójrzmy na przykład. Przed kilkoma dniami Sri Jayaram Shastri wykonał tutaj bardzo dużą Yagnę. Eddy spróbował udi z Yagny i powiedział, że było słone, podczas gdy udi z yagna kund, gdzie wykonujemy Prema Yagnę, miało słodki smak.

W Yagni, którą wykonał Sri Jayaram Shastri, dodali puszki ghee, miód, słodycze, pożywienie, słodki pongal itd. Włożyli dużo specjalnych patyczków i ziół, recytując skrupulatnie Wedyjskie Mantry. Wszystkie rytuały zostały wykonane zgodnie ze Świętymi Przepisami, podczas gdy w Prema Yagna, którą wykonaliśmy tutaj, nie stosujemy się do rytuałów. Używamy patyczków z drzew tamardynowca i neem, które są w Aszramie; niektórzy powiedzieli, że nie powinniśmy ich używać. Jestem zdania: „Każde drzewo tutaj poświęca się dla Wyzwolenia Świata, a wszystkie drzewa są Stworzeniem Boga. Używajmy ich wszystkich.” Formy wielu bogów i bogiń ukazały się w Ogniu Yagny. Yagna jest wykonywana tylko dla Bezwarunkowej Miłości do Bhagawana. Stąd też udi nie ma słonego smaku.

Co przez to rozumiemy?

 

Nie ma zasad ani przepisów dla Premy. Prema, którą mamy dla Bhagawana, jest naszym jedynym bogactwem. Jedną zasadą tutaj jest, że każdy powinien mieć tę Premę. Tylko ten, kto ma Bezinteresowną Miłość dla Boga, powinien wykonywać taką Yagnę, inni powinni stosować się do zasad Pism Świętych.

 

Swami pokazał poprzez wiadomość w domu Bose, że tylko Prema rządzi wszystkimi sercami w Mukthi Nilayam. Widzieliście, jak groził mi wielbiciel, który mówi, że Swami mówi poprzez niego? Ponieważ jestem niewinna, nie wiedząc, że popełniam takie błędy, przestraszyłam się i płakałam do Swamiego. Powinniśmy być bardzo ostrożni wobec tych, którzy mówią, że Swami mówi do nich. Mogą oni mieć wiele mocy, Shakthis i siddhis.  Mogli zarobić pieniądze, zyskać imię i sławę. Mogli oni być Wielkimi Duszami w poprzednich narodzinach, ale wciąż nie są całkowicie czyści; nadal mają ego. Tylko gdyby całkowicie oczyścili się i opróżnili siebie, mogliby widzieć Prawdziwą Formę Swamiego i słyszeć Jego Prawdziwy Głos.

Swami powiedział: „Wyrazy, które ukazują się w odpowiedzi na modlitwy, dadzą prawdziwą Błogość tylko, kiedy ktoś zupełnie opróżnił siebie i jest całkowicie oddany.”

Wczoraj, kiedy Bose zadzwonił do mnie, był bardzo szczęśliwy, że może przekazać wiadomość Swamiego. Czytał wiadomość z ekstazą i dziękował Swamiemu wiele razy. My też czuliśmy się bardzo błogo, gdy otrzymaliśmy wiadomość Swamiego. Wszyscy ci, z którymi podzieliliśmy się wiadomością, czuli taką samą radość.

Jeżeli zmusimy Swamiego, aby napisał wiadomość zgodnie z naszymi upodobaniami lub ich bakiem, wtenczas nie doświadczymy prawdziwej radości. Powinniśmy odprawiać surową pokutę, abyśmy się stali godnymi naczyniami Łaski Swamiego. Dużo przeszkód może przybyć na naszej drodze, ale nie powinniśmy ustępować. Są dwa rodzaje przeszkód: zwyczajne przeszkody i przeszkody, które przybywają, kiedy wspinamy się wyżej na ścieżce.

Przykład; kiedy Mędrzec Viswamitra wykonywał Yagnę, demony stwarzały przeszkody. Mędrzec szukał pomocy Ramy i Lakshmana, którzy unicestwili demony; dopiero wtedy można było zakończyć Yagnę z powodzeniem. Innym razem, kiedy Mędrzec pokutował w samotności, pan dewów (istota niebiańska) Indra posłał niebiańską pannę, zwaną Menaka, aby przeszkodziła mu pokutować. Mędrzec został zwabiony przez Menaki śpiew i taniec. Jego pokuta została zakłócona.

Na początku demony próbowały zniszczyć pokutę Mędrca. Później dewy zaczęły sprawiać kłopoty. Podobnie, kiedy będziemy wykonywać sadhanę, dostaniemy moce siddhi i Shakthis. Musimy wznieść się ponad nie. Są one jak demony. Kiedy będziemy wspinać się wyżej, otrzymamy większe uznanie takie, jak: stan Brahmy, Indry i Stan Awatara. Musimy wznieść się ponad nie również. Te dowody uznania są jak przeszkody stawiane przez dewy. Tylko poprzez wzniesienie się ponad nie osiągniemy Boga. Do tego czasu nasze doświadczenia nie będą mogły być całkowitą Prawdą.

W 1981 r. miałam doświadczenie, o którym napisałam w pamiętniku. W tamtych czasach, kiedy byłam pochłonięta myślami o Krysznie, zaczęły powstawać problemy w rodzinie. Przy jednej z takich okazji, napisałam w swoim pamiętniku…”Takie przeszkody przychodzą, aby niepokoić nasze umysły, kiedy jesteśmy zaangażowani w intensywną sadhanę. Sprawia to – myślę - że nasi rodzice chcą, abyśmy zrozumieli to poprzez opowieść o Viswamitrze i Menace. Wszystkie te przeszkody, z jakimi mamy do czynienia na ścieżce, są formami Menaki.” Teraz ta myśl stała się konkretna. Wszystkie stany, które wabią nas, są Menaką, Musimy iść dalej na ścieżce, przezwyciężając wszystkie problemy. Shadhaka powinien bardzo stanowczo stosować się do tej rady.

Kiedyś Swami Vivekananda napisał do Siostry Nivedita: „Stan nie pragnienia niczego od nikogo jest ostatecznym stanem. Trzeba osiągnąć ten stan.” Musimy ten stan osiągnąć.

Spójrzmy na inną opowieść. Jest to o sadhace, który wykonywał sadhanę w jaskini Nara Narayana. Przez wiele lat medytował on aż do osiem godzin dziennie. Pewnego dnia musiał udać się w określone miejsce długą i wijącą się drogą, poprzez wzgórza pokryte śniegiem. Modlił się i prosił Swamiego w medytacji, aby pokazał jemu skrót.

W tamtym czasie Swami ukazał się i powiedział o krótszej drodze. Gdy szedł tą drogą, nastąpił na lód i wpadł do zimnej wody. Był prawie w sidłach śmierci, ale dzięki Łasce Swamiego został uratowany. Po kilku dniach, kiedy przybył do Prashanthi Nilayam, dał wyraz swojemu przygnębieniu dla Swamiego, mówiąc: „Swami, pokazałeś mi złą ścieżkę. Niemal nie umarłem!” Swami zapytał go: „Czy Mnie widziałeś?” Sadhaka powiedział: „Tak, Swami”. Swami wówczas zapytał: „Czy był pieprzyk na policzku?” Sadhaka odpowiedział” „Nie, Swami”. Natychmiast Swami odparł: „Jak zatem możesz mówić, że to byłem Ja? To nie byłem Ja, był to zły duch.”

Wielbiciel opowiedział mi tę opowieść, kiedy pojechałam do Puttaparthi w minionym miesiącu. Opowieść ta pokazuje, że nawet dobry sadhaka musi być bardzo ostrożny. Drżałam pełna lęku myśląc, że potykam się jak on. Płakałam do Swamiego w medytacji.

 

Vasantha:       Swami, jaka jest moja sytuacja? Czy Ciebie widuję codziennie w medytacji?

Swami:              Tak, widzisz tylko Moją Formę. Nie płacz.

Vasantha:        Swami, nigdy nie zauważyłam, czy masz pieprzyk na policzku.

Swami:              Ty nie widzisz Mojej Formy, ty widzisz tylko Uczucia. Ty widzisz Mnie swoimi Uczuciami. Jak to może być fałszywe?

Vasantha:        Czy to nie jest Twoja Forma, którą widzę i z którą rozmawiam?

Swami:               To nie jest ciało fizyczne. Twoje Uczucia stwarzają Moją Formę. Jeżeli Uczucia są prawdziwe, będzie widać Prawdziwą Formę.

 

ODDAWANIE CZCI PANU, KTÓRY JEST MIESZKAŃCEM, zgodne jest z naszą naturą. Pan ujawnia Siebie zgodnie z wysiłkiem wielbiciela, sadhaną, przebudzeniem i Boską Łaską. To uczucia każdej Duszy stwarzają Formę Pana. Jeżeli uczucia są czyste, wtedy Forma Pana jest czysta. Przyczyną wszystkiego jest Prema i oddanie, skupione na jednym punkcie. Trzeba mieć wyjątkowe oddanie dla Stóp Pana.

Forma Pana, którą stwarzamy, jest nasza. Stąd też musimy oczyścić się. Musimy mieć wyostrzony zmysł świadomości i rozróżniania. Gdybyśmy poluzowali nawet nieznacznie, wejdą złe duchy.

Spójrzmy teraz na doświadczenie sadhaki w jaskini Nara Narayana. Chciał on udać się do pewnego miejsca i zapragnął dowiedzieć się, czy jest droga na skróty. Sama myśl, aby znaleźć ‘skrót’ przybrała formę złego ducha. Ktoś, kto odprawił tak dużo pokuty, ma ślad lenistwa, przypuszczał bowiem, że jeżeli pójdzie drogą na skróty, dotrze do miejsca szybciej. Ta myśl stała się duchem i utorowała drogę do destrukcji. Jednakże wskutek zasług, jakie zebrał poprzez sadhanę, jego życie zostało uratowane poprzez Boską Łaskę.

Inny przykład. Król Nala był bardzo dzielnym królem, ale nadszedł czas, że musiał cierpieć z powodu negatywnych skutków planety Saturn. Saturn czekał na okazję, kiedy Nala zachwieje się w swoich metodach, aby móc wziąć króla pod swoją kontrolę. Pewnego dnia, jak to było jego praktyką, Nala mył stopy. Beztrosko ominął małe miejsce i zostawił je nieumyte. Wskutek tego maleńkiego przeoczenia. Nala musiał cierpieć siedem lat pod rządami Saturna.

Sadhacy powinni być bardzo ostrożni. Nie powinniśmy zwalniać w podejmowaniu wysiłków. Kiedy wznosimy się wyżej w sadhanie, nawet małe przeszkody przybiorą straszną formę. Jeżeli upadniemy po wejściu na dwa stopnie, nie zranimy się bardzo, kiedy jednak wspinamy się i spadniemy ze stu stopni, może to okazać się fatalne. Błędy, jakie popełniamy na niższych etapach sadhany, nie będą tak niebezpieczne, jak te, które robi się na wyższych etapach.

Tak samo – jeżeli mamy bardzo nieznaczące pragnienia, przybierają one gigantyczną formę. Kiedy zapytałam Swamiego o to, On powiedział: „Chciałaś od młodego wieku poślubić Krysznę. Pielęgnowałaś to pragnienie od czasu, kiedy byłaś ośmioletnim dzieckiem. Oparłaś swoje życie na tej myśli, skupionej na jednym punkcie. Teraz, po osiągnięciu Wysokiego Stanu w sadhanie, to pragnienie przybrało formę Vishva Kalyan, Powszechnego Małżeństwa czyli Powszechnego Dobra i jest powodem Nowego Stworzenia.”

Napisałam o tym szczegółowo w swojej książce „Beyond the Upanishads” („Ponad Upaniszadami” – tłum.). Oto szybkie podsumowanie tego dla dobra czytelników. Swami powiedział, że moje intensywne pragnienie, aby doświadczyć Swamiego Premy w pełni sprawi, że wszyscy mężczyźni staną się Ucieleśnieniem Sathya, Sathya Sai, a wszystkie kobiety będą Ucieleśnieniem Premy, Vasanthy Sai. To jest Nowe Stworzenie, w którym wszyscy będą prowadzili idealne życie w Miłości i Prawdzie.

Małe pragnienie Duszy, która połączona jest w Świadomości Boga, przybiera Kosmiczną Formę i daje korzyść całemu Stworzeniu.

O O O O

Dowiedzieliśmy się we wcześniejszych rozdziałach o Swamim, przybierającym różne Formy, aby pomóc Swoim wielbicielom. Wiele ludzi powiedziało mi, że widziało mnie w snach i wizjach. Mówią, że pomogłam im w czasach kłopotów, rozwiązałam ich problemy itd. Wielbicielka, która nazywa się Kothai, mówi, że słyszy mnie jako Głos Wewnętrzny. Mówi: „Prowadzi mnie On, moje wątpliwości zostają wyjaśnione.” Nie jestem tego świadoma, ani nie zwracam na to uwagi. Zamiast tego czuję: ‘Dlaczego powinnam wiedzieć o tym?’ Co zyskuję? To z powodu ich wiary i skupienia na jednym punkcie, mają oni takie doświadczenia. Myślę, że słuchając ich, nie powinnam chwiać się w swoim skupieniu na jednym punkcie. Moim jedynym celem jest osiągniecie Swamiego.

Swami przybył do Mukthi Nilayam w różnych formach. Pewnego dnia, kiedy S.V. wyjechał do Kanchipuram, aby odczytać Nadis (Liście Palmowe – tłum.) dla Stupy Mukthi, modliłam się do Swamiego o błogosławieństwa. Tamtego ranka przybył do Aszramu sanyasi z Kanchipuram. Został on sanyasinem w wieku siedmiu lat. Powiedział, że nie jadł od trzech dni i był głodny; chciał również przebywać w Aszramie. Czekał, zanim nie zakończyliśmy medytacji. Prosiliśmy, aby jadł z nami, ale on odmówił i odszedł. W wieczornej medytacji Swami powiedział, że to On przybył. Wieczorem zadzwoniłam do S.V. w Kanchipuram i zapytałam, aby wypytał o adres, który dał sanyasin. S.V. ustalił, że był tam tylko sklep, a nie Aszram w miejscu, podanym jako jego adres!

Innego dnia, kiedy Sri Ganapati Sthamapi miał odwiedzić Aszram, aby dyskutować o konstrukcji Stupy, modliłam się do Swamiego o błogosławieństwa. Tego dnia przybył sadhu, który wyglądał bardzo podobnie jak Shirdi Baba. Powiedział, że jest bardzo zmęczony po pokonaniu dużej odległości i chciał chwilę odpocząć w Aszramie; wyszedł po tym, gdy zobaczył mnie. Podobnie, w dniu, kiedy S.V. wyjechał do Kasi, aby przywieźć świętą glebę dla Stupy, mdliłam się do Swamiego i przybyła osoba, która powiedziała, że jest z Kasi!

W taki sposób Swami pojawia się w wielu Formach, ale ja chcę widzieć tylko Formę Swamiego. Mój umysł pochłonięty jest tylko tą Formą. To oddawanie czci, skupione na jednym punkcie, jest powodem osiągnięcia Wyższych Stanów. Wszystkie te Formy pojawiły się wskutek moich modlitw. Pokazuje to, że prawdziwie szczere modlitwy mogą stworzyć Formy. Jednakże w najmniejszym stopniu nie jestem zainteresowana widzeniem innych form, niż Swamiego

Swami jest tylko Świadkiem. Każdy z nas widzi formy zgodnie z naszymi uczuciami. To nasze uczucia odbijają się w tych formach. Kiedy Fizyczna Forma Swamiego i Subtelna Forma Swamiego staną się jedną? W Wysokim Stanie, kiedy Dusza Indywidualna połączyła się z Duszą Powszechną, Swami, którego widzimy w sobie i Swami, którego widzimy w Parthi, będą Jednym. Jest Wyższy Stan niż ten, w który możemy widzieć Pierwotne Źródło tego Awatara Sai; Sathya jest zjednoczony z Sathya.

O O O O

 

Zobaczmy, co Swami powiedział o Trzech Formach.

 

1.      Swamiego fizyczny darszan.

              Tu Swami jest Świadkiem.

2.     Swamiego Forma, mówiąca w pokoju interview.

               Tutaj działa On w znany sposób.

3.      Swamiego Forma dla Urzeczywistnionej Duszy.

        Tutaj On jest wyjątkowym przedmiotem oddania.

 

Swami powiedział, że pierwsze dwie są jako dualizm, a trzecia jest jako nie dualny Stan Maheswara. Zatem Dusza Indywidualna ujawnia w sobie Rzeczywistość Boga. Dusza ewoluuje od jednego stanu do następnego; w końcu osiągając Jedność z Bogiem w Stanie Maheswara.

Na początku, dając darszan, Swami pozostaje jako Świadek. Na drugim etapie, w pokoju interview, albo kiedy udaje się On do innych miejsc, Swami działa bardzo podobnie. On przebywa jak w rodzinie i wyraża Swoje Uczucia swobodnie. Kiedy Dusza osiągnie Najwyższy Stan poprzez własny wysiłek, Swami jest tak blisko jak jej Jaźń.

Jaka jest moc Uczucia? W dniu 11. grudnia 2001 r. zapytałam Swamiego w medytacji:

Vasantha:       Swami, Panie Uniwersum, Wszechwiedzący, Wszechmocny, Wszechobecny Bogu, kłaniam się Tobie. Proszę, daj mi darszan Swojej Formy Fizycznej. Proszę, przybądź teraz w Swojej Fizycznej Formie!

Swami:              To, co widzisz teraz, jest Moją Prawdziwą Formą. Przyjdź, pójdźmy.

Vasantha:         Powinieneś być widoczny nawet jeżeli otworzę oczy. Tylko to jest Twoją Fizyczną Formą.

Swami:               To, co widzisz, jest Moją Fizyczną Formą. Czy nie widzisz Mnie zawsze, kiedy ofiarujesz Arathi i mówisz wszystkim, że jestem fizycznie obecny?

Vasantha:        Swami, w czasie Arathi, mogę powiedzieć, gdzie stoisz i jaką szatę masz. Ale nie widzę Ciebie fizycznymi oczami.

Swami:              Jak mówisz to prawidłowo? Twoje oczy są otwarte, ale Forma nie jest widoczna. Ale mówisz prawidłowo. Skąd znasz Moje ruchy?

Vasantha:         Tak. Jak to jest, Swami? Moje oczy nie widzą Ciebie, ale mogę ‘widzieć’ jak Ty błogosławisz, chodzisz i nawet ocierasz Swoją Twarz chusteczką!

Swami:               To jest Świadomość. To jest Moc Atmy – Atma Shakthi. Nie potrzebuje Ona zmysłów takich, jak oczy i uszy, ale wykonuje Ona pracę pięciu organów. Jeżeli zmysły pracują, to jest ciało fizyczne, zatem doświadcza ono dobra i zła. Wszystko, co widzisz, słyszysz i doświadczasz, jest w Stanie Ponad Zmysłami. Twoja Świadomość wykonuje pracę zmysłów. Zatem nie będziesz dotknięta przez dobro i zło.

 

JAK WIDZIELIŚMY W MUKTHI NILAYM, uczucia mogą stwarzać formy sadhu i sanyasinów. Było to uczucie, które przybrało formę złego ducha i również Formę Boga.

Na przykład: Swami powiedział, że formy bogów i bogiń, które widziałam w medytacji, ukazały się z mojego wnętrza. Powiedział On, że są one wskutek moich Uczuć, skupionych na jednym punkcie. Widzimy zatem, że mamy nie tylko moc stwarzania form bogów i bogiń w nas, ale także na zewnątrz. Te rozległe Moce są ukryte w nas. Nie ma granicy dla wrodzonych mocy człowieka. Powinniśmy jednak zrobić właściwy użytek z tych mocy. Wskutek Uczuć czystej, skupionej na jednym punkcie Premy, Gopi były w stanie stworzyć Krysznę dla siebie, każdej z osobna. Napisałam o tym szczegółowo w książce „Liberation Here Itself Right Now!”(„Wyzwolenie Tutaj Teraz Natychmiast!” – tłum.), Cz. 3.

Widzimy Formę Swamiego w medytacji i rozmawiamy z Nim. Jak możemy ustalić, czy jest to Jego Prawdziwa Forma, czy nie? Tylko kiedy kontrolowaliśmy pięć zmysłów, odseparowaliśmy Trzy Guny i Pięć Warstw, możemy widzieć w sobie Prawdziwą Formę Swamiego. Ciała fizyczne, Subtelne i Przyczynowe trzeba przekroczyć. Uczucia powinny być czyste i niesamolubne. Powinniśmy być w stanie bez myśli, dopiero wtedy Swami ujawni Siebie w pełni. Wtedy będziemy w stanie słyszeć Głos Swamiego. Napisałam o tym szczegółowo w „Wyzwolenie Tutaj Teraz Natychmiast!” Cz. 3, w rozdziale „Sai Sukshma Sai”. Tu jest fragment z tego.

Czasami słyszymy wiele opowieści o doświadczeniach i wizjach, jakie ludzie mieli. Powiedziano mi o doświadczeniach kilku kobiet, wielbicielek. To zmartwiło mnie. Źle jest mówić w taki sposób i szerzyć opowieści. Są nawet opowieści w Internecie, które powodują zakłopotanie u ludzi. Dlatego Bhagawan mówił w dniu 25. grudnia 2000 r., w Dniu Bożego Narodzenia: „Grzechem jest szerzenie fałszywych plotek o Bhagawanie. Będą oni cierpieli przez wiele narodzin.”

Zapytałam o to Bhagawana w medytacji.

 

Swami:           Bhagawan jest w każdym jako Mała Iskierka. On ujawnia Siebie zgodnie z naturą każdej osoby. Zatem doświadczenia są zgodne z czyjąś własną naturą i wiarą. Wrażenia wielu narodzin zapisane są w każdej osobie. Bóg ujawnia Siebie zgodnie z nimi. Nie ma związku między ich doświadczeniami i Sthoola Sai (Fizyczną Formą Sai).

Vasantha:     Czy nie jesteś w sercu każdego, Swami? Jak zatem możesz powiedzieć, że nie ma związku? Czy nie jest to Twoja Prawdziwa Forma, którą każdy widzi?

Swami:           Ponieważ Moja Forma jest Boska, przyciąga każdego. Jest więc łatwo utkwić swój umysł i wykonywać sadhanę. Kiedy wykonujesz sadhanę, doświadczasz tej Formy. Ale doświadczenie każdej osoby zgodne jest z jej odpowiednią sadhaną, naturą i mentalnym podejściem, niesionym przez jej lub jego poprzednie narodziny. Doświadczenia bhakthy będą czyste tylko wtedy, kiedy osiągnął on Absolutną Mądrość. Bóg zapala Lampę Mądrości w sercach takich wielbicieli. Poprzez oddanie i sadhanę bhaktha transformowany jest powoli, a kiedy transformacja jest całkowita, Bóg ujawnia Siebie w całej Swojej Chwale. Sukshma Sai (Sai w Subtelnej Formie) i Sthoola Sai stają się Jednym. Dopiero wtedy sadhaki wizja będzie odnosiła się do Fizycznej Formy Sai.

 

BHAGAWAN POWIEDZIAŁ, ŻE ZANIM TRANSFORMACJA NIE BĘDZIE KOMPLETNA, doświadczenia Subtelnej Formy Sai będą zgodne ze stanem umysłu oraz ukrytymi wrażeniami osoby indywidualnej. Nie ma zatem związku między takimi doświadczeniami i Jego Fizyczną Formą. Dopiero kiedy osiągniemy Wysoki Stan w sadhanie i uzyskamy Absolutną Mądrość, nasze doświadczenia będą odnosiły się do Fizycznej Formy Sai. Po czym zostaniemy pobłogosławieni Łaską stania się Jednym z Bogiem. Bhagawan mówi, że w moich ostatnich dniach Światło Mądrości, zapalone przez Pana, przemieni moje ciało w Jyothi (Mały Płomyk), który połączy się z Fizyczną Formą Bhagawana Sri Sathya Sai Baby.

Bhagawan jest Nithya Suddha, Czystą Wieczną Prawdą. Jego Chwały nie da się opisać słowami ani percypować umysłem. Chociaż On jest Wszechobecny, Bhagawan mieszka w Puttaparthi. On jest w Błogości, wiecznie wolny i niezmienny. On jest Najwyższą Transcendentalną Rzeczywistością: Nirmala i Nirguna, Czystą Niezamanifestowaną  Absolutnie Błogą Świadomością.

Madhura Bhava Bhakthi, Słodkie Uczucie Widzenia Boga jako Ukochanego jest jak chodzenie po ostrzu noża. Trzeba być bardzo ostrożnym, w przeciwnym razie on lub ona może spaść do bardzo podstawowego poziomu. Są możliwości oszukania samego siebie. Nie może być przywiązania do ciała. Teraz ludzie plamią Czysty Stan Madhura Bhava swoimi własnymi uczuciami i przywiązaniem do ciała. Prawdziwa Prema powstaje przy braku obecności świadomości ciała. Można praktykować oddanie vatsalya bhava, Bóg jako dziecko \, albo sakhya bhava, Bóg jako Przyjaciel. Wielu tamilskich świętych praktykowało oddanie nayaka-nayaki bhava. Wyobrażali siebie jako matkę Młodej dziewczyny, której serce ukradł Pan Vishnu; opisali jej stan w wielu pieśniach.

Sri Ramakrishna Paramahamsa chciał doświadczyć Madhura bhava Radhy. Radha nie miała przywiązania do ciała. Zapominała o sobie i była pogrążona w Premie Kryszny. Poprzez sadhanę Ramakrishnie powiodło się osiągnięcie Świadomości Radhy.

Mądrość świta u szczytu oddania. W Absolutnej Mądrości nie ma odseparowania Duszy Indywidualnej i Boga. W Dvaitha Bhava, dualność znika, prowadząc do Advaithy, Niedualizmu. Trzeba porzucić przywiązanie do ciała, powoli wzrastać w oddaniu i osiągnąć Mądrość. Prawdziwa Mądrość na pewno zaświta. Sprawi, że człowiek uświadomi sobie, iż Bhagawan jest nie tylko Mieszkańcem Ciała Sai Baby, lecz jest On Wszechobecny, Wszechmocny i Wszechwiedzący.

Naszym jedynym celem jest osiągnięcie Boga. Musimy  ciężko pracować. Przed kilkoma laty Bhagawan powiedział mi: „Wytnij Moją Formę ze swojego umysłu!” Aby osiągnąć ten etap, wykonałam Panchagni Tapas. Praktykowałam oddanie do Bhagawana jako Bezpostaciowemu, Wszechobecnemu. Aby skoncentrować umysł w medytacji, najpierw musimy modlić się do Formy. Później, kiedy medytacja staje się coraz bardziej udoskonalona, musimy dokonać postępu do etapu Bezpostaciowego.

Ścieżka Madhura Bhava nie jest łatwa. Musi płynąć w sposób naturalny z Serca. Trzeba mieć głęboki zmysł świadomości .Za każdym razem, kiedy Swami mówił mi wiadomość, stawałam się pełna obawy. Płakałam, pytając Go, czy jest to prawda albo tylko moja wyobraźnia. Bałam się powiedzieć innym, ponieważ On jest Panem Uniwersum, władcą Czternastu Światów, Wszechobecnym, Wszechmocnym, Wszechwiedzącym, Najwyższą Rzeczywistością, a ja jestem zwykłą, wiejską kobietą. On jest Wielką Inkarnacją, która stwarza, podtrzymuje i unicestwia cały świat, Parama Purushottama. Jaki jest mój związek z Nim? Jak to może być?

Miałam zwyczaj płakać i szlochać nad tymi pytaniami. Kiedy dał mi On 108 Boskich Imion i Mantrę Vasanthy Sai, byłam bardzo zakłopotana, nie śmiejąc powiedzieć innym o tym. Stałam się jeszcze bardziej lękliwa, kiedy Bhagawan powiedział mi, abym napisała o Gicie, włączając 108 Imion. Bałam się, że zostanie to źle zrozumiane. Na koniec Bhagawan powiedział mi, abym pojechała do Delhi. Tam On podpisał książkę w trzech domach, dał vibhuthi, kumkum i usunął mój lęk, obdarzając Swoją Łaską. On napisał: „Pisz, nie obawiaj się Radha.”

O O O O

Ktoś kiedyś zapytał nie: „Bhagawan mówi jako Wewnętrzny Głos do wielu, ale czy da On dwa różne spojrzenia na tę samą kwestię?” Stąd też proszę wielbicieli i sadhaków, aby pomyśleli, zanim przekażą Swamiego wiadomość innym. To, co widzisz w snach i wizjach, oparte jest na twojej naturze i uczuciach. Nie mów zatem innym o tym. Nie przynoś złej sławy Imieniu Bhagawana.

Pomyśl, zanim coś powiesz o doświadczeniach z Bhagawanem. To, że Bhagawan przybrał Formę człowieka, porusza się i rozmawia swobodnie z nami, nie waż tego na tej samej wadze jak zwykli ludzie. On jest Bogiem, Absolutną Pierwotną Rzeczywistością, Pierwotnym Źródłem wszelkiego życia i Stworzenia, Panem Współczucia, który przybył, aby nas odkupić.

Jesteśmy zwykłymi śmiertelnikami, którzy żyją i stale umierają. Wykonujcie więc sadhanę i osiągnijcie Wysokie Stany Duchowe. Niechaj Oczy Mądrości otworzą się! Stańcie się Jeevan Mukthas! Zyskajcie prawdziwe doświadczenie Sukshma Sai w sobie, będąc Jednym z Fizyczną Formą Sai w Puttaparthi.

 

 

 

Rozdział 9

 

Swamiego Miłosierdzie

 

Dotąd widzieliśmy, jak potężne są nasze myśli i uczucia i jak mogą one wpływać na nasze życie. Jesteśmy powodem zarówno cierpienia, jak i zbawienia. Wszystko, czym się podzieliłam, to bardzo subtelne koncepcje, nad którymi trzeba stale kontemplować. Wszystko jest w nas.

Spójrzmy teraz na Boskie Miłosierdzie Bhagawbna.  W czasach Awatara Ramy widać, że Ravana stoi sam bez broni na polu bitwy; został pokonany przez Ramę. Rama mógł go zabić, ale Potężny Pan, w Swoim bezgranicznym Miłosierdziu mówi: „Odejdź dzisiaj, wróć jutro.” Rama okazał tak nieporównywalne Miłosierdzie nawet Swojemu ‘wrogowi’. Tylko w Bogu możemy zobaczyć takie Miłosierdzie.

W czasach Awatara Kryszny Sishupala nienawidził Sri Kryszny. Uważał, że Kryszna jest jego wrogiem. Matka Sishupali błagała Krysznę, aby wytrzymał sto występków jej syna. Kiedy Dharmaraja wykonywał Rajasuya yagnę, wybrano Krysznę, aby był gościem honorowym. Rajasuyę to rozgniewało i zaczął rzucać oszczerstwa na Krysznę. Kryszna zaczął liczyć zniewagi, które były kierowane do Niego i kiedy doliczył do stu, rzucił pokrywę, która ścięła głowę Sishupali. Sri Kryszna miłościwie zniósł sto zniewag, ale w końcu Sishupala został zabity.

Spójrzmy na Miłosierdzie Bhagawana Sri Sathya Sai Baby. Kiedyś Swami poszedł do Szpitala Ogólnego oraz udzielił lekarzom i pielęgniarkom interview.  W tym czasie powiedzieli oni Swamiemu, że osoby z zewnątrz nadużywały darmowego leczenia dla miejscowej ludności Puttaparthi, wykorzystując fałszywe adresy. Zapytali, jakie działania mają podjąć, Swami powiedział: „Biedni ludzie, nie przejmujcie się tym.”

Najbardziej Współczujący Pan luzuje zasady dla naszego dobra. Co my robimy? Tak wielu swobodnie mówi o Swamim i Swami pozwala na to.

Powiedziano mi, że w Puttaparthi niektórzy biorą pięćset rupii za danie ‘wiadomości’ od Swamiego. Czy myślicie, że Swami nie wie o tym? On wie, ale okazuje dużą tolerancję. Wszystko to jest Łaską Swamiego. Na całym świecie wiele fałszywych twarzy plami Imię Swamiego. Swami okazuje ogromną cierpliwość, wszystko to jest Jego Miłosierdziem.

Niniejsza książka pokazuje, jak różnego rodzaju Maya zwodzi ludzi. Są tacy, którzy oszukują innych, i ci, którzy są oszukiwani, nie wiedząc o tym oraz ci, którzy sami siebie oszukują. Musimy myśleć jasno i być pewni, że widzimy Prawdziwą Formę Swamiego, że słyszymy Jego Prawdziwy Głos.

Ten Wielki, Współczujący Pan! Największy ze wszystkich Awatarów! On wybacza wszystkim. Bezgraniczne Miłosierdzie wypływa bardziej teraz niż w czasach Awatara Ramy i Awatara Kryszny.

 

O O O O

Sadhu poszedł, aby wykąpać się w rzece. W tym czasie zobaczył, że skorpion walczy o życie w wodzie. Delikatnie wziął skorpiona i położył go na brzegu rzeki. Skorpion użądlił sadhu w rękę i znowu wpadł do rzeki. On jeszcze raz uratował go, a ten znowu użądlił go. To zdarzyło się wiele razy. Mężczyzna, który to obserwował, zapytał: „Skorpion żądli ciebie. Dlaczego ratujesz go?”

Sadhu powiedział: „Ratowanie życia jest moją naturą, żądlenie jest naturą skorpiona. Czy mam zmienić swoją naturę z tego powodu?”

Jest Wielkim Miłosierdziem Bhagawana, że wybacza wszystkim tym, którzy idą złą ścieżką.

 

Rozdział 10

 

Wyjaśnienie Mądrości

 

25  grudzień 2003 r. Boże narodzenie, medytacja poranna

 

Vasantha:       Wielbiciele wykonują program Bożego Narodzenia tak cudownie, proszę zaakceptuj to i daj i coś jako prezent na Boże Narodzenie, Swami.

Swami:            Powiem tobie Prawdę jako prezent na Boże Narodzenie. Mówisz, że chcesz osiągnąć Mnie razem z ciałem fizycznym.

Vasantha:     Tak, Swami. Proszę, daj Swój sparszan, darszan i sambaszan przynajmniej w moich ostatnich chwilach, kiedy połączę się z Tobą.

Swami:           Tak, dam. Jak twoje ciało połączy się? Przemienisz swoje ciało na Płomyk i połączysz się ze Mną. Prema, którą obdarzasz, dociera do Mnie i staje się Wibracjami. Twoja intensywna Prema staje się Światłem i stwarza Boskie Dzieci w fizycznej formie. Dajesz te Boskie Dzieci wybranym rodzicom. To nie dzieje się poprzez zapłodnienie lecz poprzez Boską Wolę. Umieszczasz je w łonach matek i one rodzą się. Światło stworzone, kiedy Sathya i Prema łącza się, staje się Boskimi Dziećmi. Tak samo ty przemienisz swoje ciało na Jyothi i zjednoczysz się ze Mną. Sprawiasz, że ujawniam tobie tę Prawdę. Jest to prezent na Boże Narodzenie. Jest to Brahma Sutra.

 

CHCIAŁAM OSIĄGNĄĆ PANA RAZEM Z FIZYCZNYM CIAŁEM JAK ANDAL. Prowadziłam pokutnicze życie tylko z tym celem w umyśle. Swami wyjaśnił mi jak ten cel będzie osiągnięty i jest to wyjaśnienie Wyższej Mądrości. Osiągnięcie Andal zatrzymało się na czynności połączenia się. Dzisiaj Swami wyjaśnił, jak to działanie się zdarzy i jaki powód kryje się za tą czynnością. Jest to Brahma Sutra, która sprawia, że Pan wyjaśnia Wyższe Prawdy bezpośrednio Swoimi słowami.

Wiemy o tych, którzy połączyli się w Bogu. Wiemy, że to się zdarzyło, ale dopiero teraz dowiedzieliśmy się, jak to się stało. Wszystko to są wyjaśnienia Wyższej Mądrości. Swami powiedział: „Wskutek twojej Bezgranicznej Premy wyciągasz te Słowa Prawdy z Ust Boga i przekazujesz je światu.”

Pan ujawnia Siebie zgodnie z naszą naturą i cechami. Możemy urzeczywistnić Go poprzez nasze indywidualne doświadczenie. Same uczenie się nie wystarczy; wiedzę trzeba zastosować w praktyce. Tylko jeżeli będziemy mieli doświadczenie, będziemy mogli powiedzieć, że wiedza została zastosowana w praktyce. Nie powinniśmy się zatrzymywać na samym studiowaniu Pism Świętych, powinniśmy uzyskaną wiedzę zastosować w praktyce, a poprzez doświadczenie Mądrość zaświta. Tylko jeżeli każdy z nas doświadczy w ten sposób, poznamy Prawdę.

Moje doświadczenie i doświadczenie Andal są takie same; obie czynności są takie same. Jednakże kiedy wielbiciel nakłania Boga, aby ujawnił przyczynę, jaka kryje się za działaniem, staje się to wyjaśnieniem Mądrości.

Nasza Prema powinna sprawić, że Bóg będzie mówił do nas. Swami powiedział to, ponieważ jest potrzeba, aby te Prawdy ujawnić w tym czasie.

W czasach starożytnych Wedy posiadali tylko nieliczni i nie były one dostępne dla mas. Jeżeli nawet nauczano wiedzy duchowej, nie było łatwo zrozumieć. Stąd też Bhagawan Sri Kryszna przybył i nauczał Bhagavad Gity, ucząc w łatwy sposób, aby wszyscy mogli stosować. Nauczał On tego samego pastuszków bydła w Gokulam. Akceptując pożywienie od żon mędrców, nauczał On lekcji, że Miłość do Boga jest ważniejsza niż stosowanie się do rytuałów. Pokazał On, jak możemy osiągnąć Boga, wykonując tak proste zadania. Otworzył On Bramy Mokszy  dla pastuszków. Później wielu napisało wyjaśnienia i komentarze do Gity, ale okazało się, że są one zbyt trudne, aby można było je zrozumieć.

Dwa lata wcześniej Swami powiedział mi, abym napisała książkę wyjaśniającą zasady Gity, wykorzystując swoje życie jako przykład. Prowadziłam życie, stosując się do zasad wyłożonych w Gicie i miałam dużo doświadczeń.

Jeżeli wiedzę duchową wyjaśnia się poprzez użycie swojego osobistego doświadczenia, łatwo  można ją zrozumieć. Trudno jest studiować Upaniszady,  ponieważ powinien być Guru, który nas poprowadzi. Swami poprosił mnie, abym napisała o Upaniszadach, wykorzystując anegdoty i doświadczenia ze swojego życia. Ponieważ moje doświadczenia są jak opowieści, łatwo jest stosować w praktyce.

 

28 czerwiec, godzina 6.00 Ganesh Abhishekam w Mukthi Nilayam

Jaśminowe girlandy na zdjęciu Swamiego stały się purpurowe. W Mukthi Nilayam, kiedykolwiek kładziemy jaśmin na zdjęciu Swamiego, staje się on purpurowy – koloru połączenia różu Radhy i niebieskiego Kryszny. Kiedy spojrzeliśmy na girlandę, był żółty motyl, uczepiony do kwiatu jaśminu. Zdjęliśmy girlandę ze zdjęcia, ale motyl nie odfrunął.

Pół godziny później, po Abhishekam i Prema Yagni, wzięliśmy girlandę razem z motylem i położyliśmy na Padukach Swamiego w pokoju modlitw; ale on wciąż się nie poruszył! Przed medytacją w południe zobaczyliśmy, że wciąż trzyma się on mocno kwiatu. Byłam bardzo zdziwiona i napisałam Om Sri Sai Ram na jego skrzydłach. Byliśmy zdumieni, że nawet po wieczornej Arathi on wciąż tam był!

Myśląc, że zmarł, wzięliśmy go na zewnątrz i położyliśmy na parapecie okna, ale ku naszemu zdumieniu otworzył on oczy! Zastanawialiśmy się wszyscy, jak on pozostawał bez ruchu od świtu dnia do zachodu Słońca. Wkrótce on odfrunął. Pomyślałam, że nie jest to zwyczajny motyl, zapytałam Swamiego o niego.

Swami powiedział: „On jest Mędrcem Suka, zadurzonym przez Premę Radha Kriszna. Mukthi Nilayam wypełniony jest Błogością Naszego Związku.” Mędrzec Suka przybył tutaj, aby radować się Premą Radha Krishna! Kiedy Kothai, wielbicielka, zadzwoniła tego wieczoru, mówiąc jej o opowieści, zapytałam ją, czy ona wie, kim był motyl. Ona natychmiast powiedziała: „To jest Mędrzec Suka.” Zapytałam, jak mogła ona odpowiedzieć tak szybko. Odpowiedziała: „Amma, zadałaś pytanie i znałaś odpowiedź, jedno i drugie przyszło do mnie.”

Zapytałam Swamiego, jak Kothai była w stanie odpowiedzieć mi poprawnie. Swami rzekł: „Kothai nieustannie myśli o tobie; twoje czynności, myśli i słowa odbijają się w jej umyśle. Jej umysł stał się czystym lustrem, które odbija ciebie.”

Bardzo często Kothai mówi: „Każda moja czynność ma miejsce przy twoim prowadzeniu. Jeśli nawet gotuję, czuję, że jesteś ze mną, pomagając mi. Słyszę twój głos.”

Jest to odbicie, reakcja i odzwierciedlenie. Umysł Kothai jest całkowicie skupiony na mnie, zatem odbija ona moje myśli i Uczucia.

„Ramayana” naucza wielu Wysokich Prawd i Zasad takich, jak: ‘Pitru vaakya paripalan’ (Stosowanie się do polecenia ojca), ustanowienie Dharmy, podtrzymywanie Prawdy, Miłości i Poświęcenia – są to tylko niektóre z  nich. Stosuje się narracyjny styl opowiadania opowieści, aby ludzie zrozumieli subtelne Prawdy. „Mahabharatha”  również reprezentuje tę samą kategorię. Z tego powodu Swami prosi mnie, abym pisała. Jeżeli teksty Pism Świętych są jak teoria, moje życie jest jak ich praktyczne zastosowanie. Demonstruję zasadę wyłożoną w Pismach Świętych w swojej myśli, słowie i czynie. Teraz Swami poprosił mnie, abym napisała o Brahma Sutrze. Pokazuje On poprzez mój stan, jak cechy, prowadzenie się, Uczucia i myśli będą w Duszy urzeczywistnionej Boga.

O O O O

2 grudzień 2003 r.

Vasantha:       Kiedy świat przyjdzie do mnie, Swami? Kiedy Ja przyprowadzę ich wszystkich do Ciebie? Minęło półtora roku od czasu, kiedy przybyliśmy do Aszramu. Co ja robię tutaj? Moje życie jest marnowane. Jak w czasie wielkiej powodzi cały świat jest pogrążony w tym, co złe. Ludzie walczą w morzu smutków. Mukthi Nilayam jest łodzią, wszyscy powinni wejść do niej .wszyscy powinni być uratowani. Czy nie słyszą oni mojego wołania? Czy moje wołanie nie dociera do ich uszu?

Swami:           Nie płacz. Wszyscy przybędą do ciebie. Twoje łzy i Uczucia zmienią świat. Dużo Wielkich Dusz  narodziło się i prowadziło ludzi, ale nikt nie próbował przynieść całego świata do Boga. Płaczesz tak codziennie i próbujesz przyprowadzić każdego do Boga.

Vasantha:     Swami, jeżeli prawdą jest, że jestem Prawdą, wtedy wszyscy powinni przybyć do tej Prawdy. Daj mi tę Moc.

Swami:           Ty masz tę Moc. Wszystkie Urzeczywistnione Dusze prowadziły przykładne życie; połączyły się w Bogu poprzez sadhanę. Wszyscy mogą poznać Boga i stać się Bogiem poprzez sadhanę. Stanie się Bogiem samemu różni się od sprawiania, że ktoś inny staje się Bogiem. To jest Brahma Sutra, Zasada Stawania się Bogiem.

 

WIDZENIE BOGA W SOBIE JEST ATMA DARSZANEM. Nazywa się to także Wizją Prawdy czyli Wizją Światła. Upaniszady mówią, że jest Stan Ponad Wizją Światła, w którym Urzeczywistniona Dusza widzi Boga wszędzie i wie, że wszystko jest Bogiem. Uświadamia sobie, że Bóg jest wszędzie, Jedna Atma przenika wszystko. Ale jaki jest stan innych? Muszą oni ewoluować i osiągnąć Wyższe Stany poprzez sadhanę. Muszą oni widzieć Boga w sobie i dostać Atma Darszan, potem wznieść się ponad i widzieć Boga wszędzie.

W oczach tego, kto osiągnął Wysoki Stan poprzez sadhanę, wszyscy są Jednym. Ponieważ jednak ludzie wciąż nie uświadomili sobie tego, modlę się, aby wszyscy zostali wyzwoleni, wszyscy powinni stać się Jeevan Muktha. Dlatego Swami powiedział: „Stawanie się Bogiem różni się od sprawiania, że inni stają się Bogiem.”

Kiedyś w medytacji miałam następującą rozmowę ze Swamim:

Vasantha:       Swami, powiedziałeś, że moje ciało zostanie przetransformowane na Światło. Jak to się stanie?

Swami:              Kiedy Światło Czystej Świadomości zostaje ujawnione, ciało świeci Boską Promienistością; to Boskie Światło nazywa się Tejas czyli Atma Jyothi. Dusza Indywidualna łączy się z Bogiem, kiedy umysł, intelekt, zmysły i ego są oczyszczone. Kiedy Dusza chce oczyścić i ofiarować również ciało, wtenczas poprzez ten najwyższy ideał, Atma Jyothi, które wyłoniło się z wnętrza przemienia ciało, z którym jest związana, również na Jyothi.

 

WIELKIE DUSZE MAJĄ TEJAS WSKUTEK MOCY ICH POKUTY. Tejas wzrasta zgodnie z wyłanianiem się Atma Jyothi, które mieszka jako Mały Niebieski Płomyk wewnątrz. Atma Jyothi jest całkowicie jaśniejąca w Duszy, która w pełni urzeczywistniła Prawdę czyli stała się Prawdą. Tejas, Boskie Światło wyłania się, otwierając Sahasrarę i osiąga się Stan Samadhi. W tym Stanie ciało fizyczne ginie w ciągu dwudziestu jeden dni, nie mogąc znieść Mocy Atma Jyothi.

Ale dlaczego to ciało ma zginąć? Dlaczego nie przemienić shava (martwego ciała) w Shivę? Ta usilna myśl zajmowała mój umysł. To ciało powinno połączyć się w Bogu. Dał je Swami i powinno być ono z powrotem ofiarowane Jemu. Z tym silnym postanowieniem wykonywałam sadhanę.  Swami powiedział, że Atma Jyothi wewnątrz mnie przetransformuje to fizyczne ciało również na Jyothi i połączy się.

W reakcjach chemicznych  kiedy doda się jedną substancję do drugiej, tworzy się całkowicie nowa substancja. Tak samo brudne ciało, zrobione z kości, mięśni, krwi i żył, stanie się Jyothi poprzez związek z Nektarem, zwanym Sai. Ciało tej Vasanthy zmieni się. Myśli o Swamim płyną w mojej krwi jako Sai Amrith, to Sai Amrith zrobi z mojego ciała Jyothi.

 

Rozdział 11

 

Objawienie Prawdy

 

Jak Prawda jest objawiana? Jest to artykuł analityczny o objawieniu Prawdy. W komentarzu do Bhagavad Gity Vinobaji mówi o czterech etapach braku przemocy. Na początku brakowi przemocy całkowicie się przeciwstawiono. Na drugim etapie przeciwstawienie się było pasywne i wiele ludzi utraciło życie. Na trzecim etapie mędrcy tacy, jak Vashista i Viswamitra szukali pomocy królów, aby ochraniali ich przed siłami demonicznymi. Sri Rama zabił Asury, które zakłócały pokutę Sri Viswamitrze.

Na ostatnim etapie brak przemocy praktykowano całkowicie, bez przeciwstawienia się złu, którego dopuszczali się czyniący zło i ludzie byli gotowi nawet utracić życie. Te cztery etapy ewolucji były stosowane głównie wskutek indywidualnego wysiłku. Jednakże Mahatmy Gandhi`ego osiągnięcie przybyło poprzez zasadę braku przemocy, którą rozprzestrzeniał wśród mas, zdobywając niepodległość dla Indii.

Spójrzmy teraz na ewolucję Sathya, Prawdy. Tutaj Sathya oznacza Urzeczywistnienie Jaźni poprzez wykonywanie sadhany. Bóg jest Prawdą. W czasach starożytnych mędrcy odprawiali surową pokutę, aby poznać Prawdę. W tamtym czasie ujawnionych zostało wiele Wyższych Prawd wskutek ich wysiłków i zostały one wyrażone jako Mantry w Upaniszadach. Zgodnie z mocą pokuty osoby indywidualnej Jedna Prawda posiadała różne ekspresje. Upaniszady mówią o kilku Vidyach, których nauczali mędrcy swoich uczniów, takich, jak Madu Vidya, Nachiketha Vidya i Agni Vidya. Każda Vidya jest ścieżką wiedzy, która prowadzi aspiranta do osiągnięcia Boga.

Upaniszady zawierają bogactwo wiedzy, aby zabrać poszukiwacza do Urzeczywistnienia Jaźni. Uczniowie studiowali je i kontemplowali nad nimi, otrzymując z kolei więcej objawień. W późniejszych czasach wielu przywódców religijnych wyjaśniało i poszerzało wiedzę o Prawdzie. Nauczali wiedzy, wykorzystując nowe idee i koncepcje, w ten sposób torując drogę dla praktykowania różnych religii. Utworzonych zostało dużo religijnych sekt, rozkwitały one, a ludzie podążali za ich religią z pełną wiarą.

Religie te nauczały ludzi zasad poprawnego życia. Muzułmanie, chrześcijanie, zaratusztrianie, buddyści oraz inne grupy stosowały się do różnych kodeksów i zasad. Prawda, chociaż Jedna, ujawniała się na wiele różnych sposobów.

 

‘Krów jest wiele, ale mleko jest jedno

Klejnotów jest wiele, ale złoto jest jedno.’

 

Jnana czyli Mądrość prowadzi człowieka do Sathyi. Jest wiele różnych ścieżek Mądrości, ale wszystkie one prowadzą do tej samej Prawdy.

Szukając nieskończenie pokoju, ludzie poszukiwali i praktykowali wiele różnych rodzajów religii. Każda religia ma swoje własne koncepcje oraz idee, odnośnie celu ludzkiego życia. Wyjaśniały one na różne sposoby powody, dla których człowiek ma do czynienia z ogromem smutku w życiu i że nie ma końca cierpieniu.

Chociaż celem wszystkich religii jest osiągnięcie Prawdy, wszystkie one pokazują różne ścieżki. Na przykład: niektórzy mówią, że oddawanie czci posągom jest niepoprawne, a inni mówią, że jest to bardzo korzystne i pomaga panować nad umysłem. W rodzinach znajdujemy więź między żoną i mężem, rodzicami i dziećmi, braćmi i siostrami. Ponieważ mamy formy z imionami w rodzinie, uczucie miłości jest silne pomiędzy poszczególnymi członkami. Tak samo, co jest złego w dawaniu Imienia i Formy Bogu? Potrzebujemy Imienia i Fory, aby skupić umysł. Umysł, który jest w pułapce zniszczalnych form, potrzebuje Formy i Imienia, aby związać siebie z Niezniszczalnym i Wiecznym. Oddawanie czci posągowi oparte było na tej zasadzie.

Wedy są Słowem Boga. Są cztery Wedy, które nauczają wiedzy o Bogu. Starożytni riszi i mędrcy wyjaśniali tę wiedzę i przybyła ona poprzez ich zdolność rozumienia i uświadomienia sobie Nieokreślonego. Mędrcy wzięli ważne formuły Wedyjskie i potężne Mantry i utworzyli Upaniszady.

Upaniszady stały się komentarzem do Makavakyi takich, jak: ‘Aham Brahmasmi’, ‘Tat Twam Asi’ itd. Guru brali jedną z tych Wielkich Prawd i wpajali ich głęboką wiedzę swoim uczniom; Upaniszady narodziły się w ten sposób. Nauczały one zasad filozofii niedualistycznej. Radzili, że sadhaka powinien zacząć od oddawania czci formie, a potem rozwijać się, aby czcić Bezpostaciowego. Chociaż oddawanie czci Bezforemnemu powinno zacząć się dopiero po otrzymaniu wizji Boga w sobie.

Dużo Wielkich Prawd zostało przedłożonych w Upaniszadach takich, jak:  ‘Esavasyam idam sarvam…Wszystko jest Bogiem’. Jest to jedna z wielu znaczących Mantr z Upaniszad.

Po okresie Upaniszad Awatarzy zstępowali w Ludzkiej Formie. Przybywali, aby ochraniać dobrych i unicestwić złych; każdy przybywał ze specyficzną misją. Awatar Rama przybył, aby pokazać, jak żyć powinna idealna rodzina. Awatar był przykładem idealnego związku między mężem i żoną, ojcem i synem, więzi między braćmi, cnót poświęcenia i bezinteresowności. Przybył On, aby pokazać idealne cnoty Króla. Boskość Sri Ramy przetransformowała całą Erę. Pokazał, jak należy rządzić krajem. Ustanowił On Zasadę Sathya, jako że On Sam był jej Ucieleśnieniem. Pokazał, jak należy stosować się do Sathya jako Dharmy w życiu rodzinnym. To w tym okresie oddawanie czci Osobie Boga zaczęło istnieć.

Po okresie Sri Ramy, czczono Go jako Boga. On Sam przybył w Formie Człowieka, a Jego życie stało się przykładem idealnego życia.

Awatar Sri Kryszna zstąpił w Dwapara Yudze w czasie, kiedy Dharma drastycznie upadała. Człowiek stał się demoniczny. Ideał rodzinnego życia, którego przykładem był Sri Rama, już nie istniał. Zasady Miłości, Prawdy, bezinteresowności i poświęcenia – wszystkie zniknęły ze społeczeństwa. Życie rodzinne było pełne nienawiści, zazdrości i wrogości. Nie było Prawości. Pan Kryszna oznajmił w Bhagavad Gicie, że: ‘Kiedykolwiek jest spadek Prawości i wzrost nieprawości, Ja Sam manifestuję się…”

Jest to jego słynna przysięga Prawdy, której nauczał On Arjunę na polu bitwy Kurukshetra; Zasady, do których trzeba się stosować, aby prowadzić idealne, święte życie, zostały wyłożone przez Pana.

Początkowo Wyższa Mądrość Wed była wyłącznie w posiadaniu elit i inteligencji i była niedostępna dla zwykłego człowieka. Zatem większość ludzi nie mogła mieć dostępu do bogactwa Mądrości, ani nie miała prawa, aby uczyć się tego. Po Upaniszadach, które również nie były dostępne dla mas, narodziła się Bhagavad Gita. Wyjaśniła ona Wyższe Prawdy w bardzo prosty sposób. Pan Kryszna pokazał łatwą ścieżkę oddawania czci poprzez ścieżkę działania. Nauczał On poprzez Gitę, jak zwykły człowiek może osiągnąć Boga poprzez wykonywanie swoich obowiązków.

W czasach Sri Kryszny było większe objawienie Prawdy. Inne ścieżki, wytłumaczone w Wedach i Upaniszadach, były bardzo ciężkie i trudne do stosowania. Poprzez Bhagavad Gitę człowiek był w stanie łatwo pojąć Wyższą Mądrość. Duża grupa społeczeństwa dowiedziała się o Zasadach Urzeczywistnienia Jaźni poprzez Gitę. Nowa brama została otwarta dla Sathyi. Otwartych zostało wiele innych łatwych ścieżek poprzez Bhakthi, Jana i Karma Jogę. Ewolucja Prawdy osiągnęła dojrzały stan. Z drugiej strony możemy powiedzieć, że Prawda pozostaje taka, jaka jest i że tylko zdolność człowieka do zrozumienia wzrasta i ewoluuje.

Dużo Wielkich Dusz napisało komentarze do Bhagavad Gity i ludzie odnieśli korzyść, czytając je. Komentarze te zostały napisane poprzez wiedzę i zrozumienie Świętego Tekstu.

W Kali Yudze ludzie są prowadzeni na ścieżce Prawdy przez różnych świętych, jnani, przywódców religii itd. Sekty stały się rozpowszechnione, z przywódcami charyzmatycznymi, przyjmującymi różne filozoficzne zasady oraz tworzącymi grupy swoich wyznawców. Jedna z takich grup podążała za Zasadą ‘Neti’ czyli ścieżką negacji. To nie jest łatwa ścieżka.

Jezus Chrystus dokonał wielu cudów. Sprawił, że kulawy chodził, a ślepy widział. Poprzez Swój Uzdrawiający Dotyk Chrystus stworzył wiarę w sercach ubogich i wiele ludzi stało się Jego wyznawcami. On wzniecał wiarę w Boga. Nauczał, że tylko osoby o czystych sercach mogą widzieć Boga.

W obecnej Erze Kali nieprawość i przemoc są szeroko rozpowszechnione. Ludzie pogrążeni są w Mayi życia na świecie. W takim stanie zdarzeń, kiedy ludzie zapomnieli o swojej prawdziwej naturze, Bhagawan miał Wolę i zstąpił jako Awatar, aby przywrócić Dharmę. Jak można ustanowić Dharmę w szczycie tej Kali Yugi, gdzie trzy z jej czterech nóg jest złamanych? Jest to bardzo trudne zadanie. Zatem Bhagawan podzielił Swoją Inkarnację na Trzy Części. Shirdi Sai inkarnował się w Maharasthrze. Stworzył On silną falę przebudzenia wśród zwyczajnych ludzi. Sathya znalazł drogę do wielu serc. Masy zostały przyciągnięte przez proste życie oraz przesłanie Sai Baby z Shirdi. Nauczał On, że wiara i wysiłek są najważniejsze na ścieżce oddania. Uważano, że należy On zarówno do społeczności Hindusów, jak i muzułmanów, stąd też wniósł On harmonię między tymi dwiema religiami. Nauczał On żarliwie, że wszystkie religie są jedną i że Bóg jest Jeden, kładąc w ten sposób mocny fundament dla jedności religii.

Po Sai Babie z Shirdi przybyła Największa Inkarnacja, Sri Sathya Sai Baba. On jest Najwyższym Współczującym Panem, który się inkarnował, aby odkupić całą ludzkość. Przybył On, aby ustanowić Dharmę i przywrócić jej poprzednią Chwałę. Dharma jest Jedna. Nie ma oddzielnej Dharmy takiej, jak: Dharma chrześcijan, Hinduska Dharma albo Dharma Muzułmanów. Najwyższą Dharmą dla wszystkich jest urzeczywistnienie Boga. Każdy z nas powinien obudzić się do tej Prawdy. Swami chce, abyśmy uświadomili sobie ten cel życia. On sprawia, abyśmy wiedzieli wyraźnie, dlaczego narodziliśmy się, dokąd idziemy i jaki jest cel życia.

Bhagawan podzielił Swoje życie na trzy okresy. Pierwszym jest okres cudów, drugim jest dla lil, a trzecim jest czasem na Jego nauki.

Boska Chwała i lile są naturą Awtara. Na początku Swami ujawnił Swoją Boskość poprzez wiele cudów. On robił to, aby stworzyć wiarę w sercach ludzi. Wiedząc o Jego Boskości, ludzie zaczęli przybywać do Niego tłumnie. On młodego wieku Swami zaczął nauczać duchowych zasad i ludzkich wartości i był czczony jako ‘Bala Guru’. W miarę upływu czasu ludzie z całego świata przybywali do Niego. Jego Boskość rozprzestrzeniała się wszędzie, a Jego życie stało się przesłaniem dla wszystkich.

W czasach Ramy Boskość nie ujawniła się w pełni. Tylko nieliczni wiedzieli, że Rama jest Inkarnacją Boga. Objawienie Prawdy było ograniczone.

Jak omawialiśmy wcześniej, za czasów Awatara Kryszny Sathya objawiła się w znacznie większym zakresie. Pokazała, jak można żyć w myślach o Bogu przez dwadzieścia cztery godziny na dobę. Utworzona ścieżka była łatwa. Życie Radhy i Gopik pokazało drogę do Mukthi i wprowadziło nową ścieżkę osiągnięcia Prawdy. Ludzie uświadomili sobie, że wiedza Pism Świętych i rytuały nie są tak ważne, jak okazywanie Premy Bogu. Życie Kryszny udowodniło, że Bóg nie jest mieszkańcem Niebios; On może przybyć i prowadzić życie w całkowitej prostocie. Może On przybyć jako zwyczajny pastuszek bydła i wykonywać pracę, którą inni uważają za gorszą, taką, jak zbieranie zużytych talerzy. Pan oświadczył Arjunie: „Obiecuję, że Moi wielbiciele nigdy nie zginą.”

Awatar Kryszna ujawnił, że nie tylko ludzie, ale również zwierzęta, ptaki i drzewa także mogą radować się Miłością Boga. Krowy, cielęta, drzewa i rośliny były oczarowane muzyką fletu Kryszny. Nawet garnek został Mukthi. Udowodniono, że myśl, iż tylko człowiek może osiągnąć Mukthi, jest zła. Krishna Sathya oznajmił: „Nie ograniczam Sathyi tylko do Wed i Upaniszad. Prawda jest Wszechprzenikająca, należy do każdego.” Był to złoty okres w ewolucji Prawdy.

Ten sam Krishna Sathya znowu przybył na świat, aby ujawnić bardziej ‘Sathya’ w Imieniu. Awatar Sathya Sai ujawnia teraz Kosmiczną Formę Prawdy. Prawda ujawnia się w pełni, całkowicie.

Życie Swamiego jest pełne lil, dziwów, cudów i Jego nieskończonych nauk. Nie możemy ich podzielić na określone grupy. Miliony ludzi odniosło korzyść z nich i budzi się do rzeczywistości swojej prawdziwej natury. Ten Wielki Pan przybył, aby uratować nas z oceanu życia na świecie; otworzył On wrota Mukthi dla wszystkich.

Pan Buddha powiedział: „Pragnienie jest przyczyną smutków. Usuńcie pragnienia.” Nauczał On również przeciwko przemocy. Nauczał, aby przezwyciężyć niższą naturę poprzez negację.

Jednakże Swami mówi, że zamiast tego powinniśmy zwrócić pragnienia ku Bogu. On mówi: „Szukaj Boga. Pragnij Boga.” Jest to pozytywny sposób. Trudno jest kontrolować nasze złe cechy. Jeżeli nie uda nam się kontrolować gniewu, łakomstwa albo zazdrości, stanie się to bardziej destrukcyjne. Stąd też przekierujcie je ku Bogu. Bądź zły, że nie jesteś w stanie wykonywać więcej sadhany, bądź zazdrosny, że inni widzieli Boga, a ty nie, chciej łakomie Boga. Uczucia wyrażone do przedmiotów i ludzi świata, stają się zniewoleniem, te same uczucia okazane Bogu prowadzą nas do wolności. Oddanie, jakie mamy dla Boga skierują niepożądane cechy do dobrych zalet. Swami pokazuje pozytywny sposób, jak rozwinąć zalety. Pan Buddha nauczał, że nie należy okazywać przemocy wobec istot żywych. Swami przekazuje takie same przesłanie bezpośrednio. Mówi, że wszystko należy postrzegać, jako Stworzenie Boga. „Eshwara sarva Bhoothaanaam” – Bóg jest Wszechprzenikający.” Postrzegaj każdego jako Boga. Zamiast mówić: „Nie rób tego, nie mów tego”, trzeba powiedzieć; „Rób to, stosuj się do tego.” Jest to pozytywna metoda.

Mała opowieść. Lekarz powiedział pacjentowi, aby nie myślał o małpach, biorąc lekarstwo. Pacjent poszedł do domu i otworzył buteleczkę, aby wziąć lekarstwo. Natychmiast przypomniał sobie radę lekarza. Pomyślał: ‘Och! Nie powinienem myśleć o małpach.’ Z powodu tej myśli, nie mógł wziąć lekarstwa.

Gdyby lekarz nie powiedział mu niczego, pacjent wziąłby lekarstwo w sposób normalny. Rada lekarza była powodem kłopotu. Kiedy myślimy, że nie powinniśmy czegoś robić, ta myśl stale wraca. Staje się głęboko wyryta w umyśle. Gdyby lekarz powiedział mu, aby myślał o Bogu i wypił, ta myśl przyszłaby do jego umysłu.

Umysł jest bardzo potężny. Myśli: ‘Dlaczego nie powinienem myśleć o czymś, aby tego nie robić?’ Człowiek jest ciekawy, co będzie, jeżeli zrobi to, czego nie powinien. Mój ojciec często mawiał: „Jeżeli masz jakąś chorobę, nie módl się, że powinna odejść. Zamiast tego módl się, że chcesz dobrego zdrowia. Kiedy myślisz o chorobie, myśl staje się silna, zatem módl się, aby radować się dobrym zdrowiem.”

Inny przykład. Ludziom pewnej religii mówi się, że urodzili się w grzechu. Mówią: „Bóg przybył, aby odkupić grzeszników. Proś o przebaczenie, a zostanie ci wybaczone.” Chociaż skupia się uwagę na przebaczającej naturze Boga, poprzez nazwanie siebie grzesznikiem, stajemy się grzesznikami. Yath bhavam tath bhavathi – Jak myślisz, takim się stajesz.

Swami nazywa nas Amrithatathva Puthra, Dziećmi Nieśmiertelności. Mówi On, że jesteśmy dziećmi wiecznego życia, jesteśmy Prema Swarupalara, Ucieleśnieniem Boskiej Miłości. Wszyscy narodziliśmy się z Boskiej Amrithy zwanej Bogiem. Jesteśmy więc wszyscy Boscy, jesteśmy Formą Jego Premy. Swami mówił w ten sposób do nas przez ostatnich siedemdziesiąt lat. Wpaja On w nasze umysły, że jesteśmy Ucieleśnieniem Boskiej Miłości, stale mówiąc i pisząc te słowa. W Brindavan imię Radha stale recytowano, tak więc zostało ono mocno zasiane w świadomości ludzi, transformując ich. Tak samo słowa Prema i Amrith wpadają do naszych uszu i umysłu nieustannie. Kiedykolwiek pomyślimy o Swamim i śpiewamy Jego Chwałę, przypominają się nam te słowa; jest to pozytywna metoda.

‘Każdy jest dzieckiem Boga, możemy stać się Bogiem’ – to jest nauka Swamiego. Musimy stać się Bogiem. Powinniśmy się przetransformować i ewoluować, aby osiągnąć większe Wyżyny. Kiedy wykonujesz coraz więcej sadhany, wyraźniej uświadomisz sobie te Prawdy.

Swami przyciąga cały świat Swoją Miłością i Chwałą. Wszyscy czczą Go jako Boga. Jego Chwałę śpiewa się wszędzie; Jego Formę czci się we wszystkich miejscach. On znalazł Swoją drogę do serc ludzi i umieścił Siebie mocno w umysłach tych, którzy czczą Jego Formę. Teraz Swami prosi nas, abyśmy usunęli więzy, które wiążą nas z Jego Fizyczną Formą i prosi, abyśmy widzieli Go w sobie. Jest to Darszan Atmy, ścieżka pokazana przez Upaniszady. Upaniszady mówią: „Szukaj wybranego przez siebie posągu w swoim sercu. Nie patrz na zewnątrz.” Swami nauczał tego w ostatnim etapie Swojej Misji Awatara.

W Dwapara Yudze wszyscy ludzie w Brindavan radowali się lilami młodego Kryszny. Pan dał im błogość żyjąc, jedząc, chodząc i rozmawiając z nimi. Mogli oni dotknąć i tańczyć radośnie z Jego Fizyczną Obecnością. Później, zostawił ich i pojechał do Mathury, aby nigdy nie wrócić. Po czym wieśniacy nauczyli się żyć słodkimi wspomnieniami o swoim Ukochanym Krysznie.

Tak samo, Swami przebywa pośród ludzi, rozmawia, je, podróżuje, dotyka, klepie i pociesza, słuchając o naszych troskach w pokoju interview itd. On zawsze przemawia słowami, dodającymi odwagi, mówiąc; „Ja jestem z tobą, nad tobą, pod tobą, w tobie, na zewnątrz ciebie, Ja jestem wszędzie.’ On okazuje Swoją Miłość i bliskość każdemu jako Guru, Przyjaciel, Matka i Ojciec.

Teraz ogranicza On Swój fizyczny darszan, aby do następnego etapu przygotować ludzi, którzy zabsorbowani są Jego darszanem, sparszanem i sambaszanem. Mówi On: „Patrz ku wnętrzu, Ja jestem w tobie.” Jeżeli uświadomimy to sobie i nauczymy się widzieć Go w sobie, będzie to Darszan Atmy.

Wszyscy musimy się zmienić. Swami chce, abyśmy podjęli wysiłek i przetransformowali się. Powinniśmy się uwolnić od zniewolenia świata i osiągnąć Wyzwolenie. To jest Kosmiczne Objawienie Prawdy. Pokazał On na przykładzie mojego życia, jak ktoś może stać się Bogiem. Wykonywałam sadhanę i krok po kroku osiągnęłam Stan Jeevan Muktha. Kiedy Swami nagrodził tym Stanem jako owocem mojej sadhany, nie przyjęłam mówiąc, że zanim ludzie świata tego nie osiągną, nie chcę tego.

Nasiliłam pokutę i chciałam ofiarować siebie w Ogniu Poświęcenia dla dobra Powszechnego Wyzwolenia. Wtenczas Swami obdarzył Swoimi Błogosławieństwami; On da Wyzwolenie wszystkim. Czy widzicie, jak Moc Prawdy ujawnia się dla osoby indywidualnej? Dar Powszechnego Wyzwolenia jest świadectwem tej Mocy.

Inny przykład.

9 styczeń 2004 r.

Wykonywaliśmy Prema Yagnę. Dodawałam ghee do Ognia, recytując ‘Om Sri Sai Vasantha Saiesaiya Swaha’. W tym czasie modliłam się do Swamiego: „To nie jest ghee. Ofiaruję Moc swojej Pokuty w Ogniu. Proszę zaakceptuj to i daj Wyzwolenie wszystkim.” W tym czasie płomienie, które nie paliły się mocno, nagle wybuchły i zaczęły palić się gwałtownie. Widząc to pomyślałam, że powinnam napisać o Nachiketha Yaaga. Swami powiedział, że Yagi i Yagnie są zewnętrznymi rytuałami i że musimy sobie uświadomić wewnętrzne znaczenie.

W Kathopanishad ojciec Nachikethy wykonuje Visvajith Yagnę, aby podbić świat. Zasadą dla wykonującego tę Yagnę jest, że powinien poświęcić on wszystko, zanim rozpocznie. Całkowite poświęcenie kwalifikuje do tej Yagny.

Viswajith znaczy pokonywanie świata. Tylko jeżeli poświęcimy wszystko, możemy zdobyć wszystko. To nie jest zwyczajna Yagna; ma ona bardzo głębokie znaczenie. W przeciwieństwie do ojca, Nachiketha prawdziwie wykonał Yagnę, stąd też zdobył świat; zyskał wiedzę o Jaźni, Atma Vidyę. Przed nauczaniem Nachikethy tej wiedzy o Jaźni Pan Yama chciał poddać próbie moc jego poświęcenia. Kusił Nachikethę przyjemnościami świata i niebiańskimi radościami, ale Nachiketha był zdecydowany poznać tylko Atma Vidyę. Powiedział, że wszystko inne jest zniszczalne i nietrwałe i że tylko wiedza o Jaźni jest wieczna. Pan Yama był bardzo zadowolony postanowieniem i beznamiętnością chłopca i ujawnił jemu Sekret Wiedzy o Jaźni. Viswajith Yagna stała się znana jako Nachiketha Yagna, ponieważ Nachiketha poznał jej prawdziwe znaczenie. Wiedza zdobyta przez Nachikethę poprzez Yagnę nazywa się Nachiketha Vidya.

Czy taką wiedzę można zastosować w praktyce? Czy wiedza może stać się doświadczeniem? Czy doświadczenie może stać się wiedzą? Tak. Moje życie jest przykładem.

Od młodego wieku chciałam poślubić Pana Krysznę. Modliłam się, że jak Andal mam się połączyć z Panem razem z ciałem fizycznym. Nie chciałam, aby ciało upadło na ziemię, jako zdobycz. Odprawiałam surową pokutę, mając ten cel w umyśle.

Swami obdarzył wieloma owocami mojej pokuty. Powiedział, że jestem Durga, Mahalakshmi i Shakthi. Odmówiłam utożsamiania się z którąś z nich. Chciałam tylko być kwiatem u Jego Stóp. Po oczyszczeniu ciała fizycznego również ofiarowałam je Jemu. Na koniec Swami powiedział, że wskutek nagromadzonych zasług pokuty powinnam stać się Awatarem. Odmówiłam tego również i modliłam się do Swamiego, aby opróżnił mnie ze wszystkich moich cnót. Nie chciałam żadnych Mocy. Kiedy w końcu stałam się pusta, Swami wypełnił mnie Swoją Sathyą.

Ponieważ opróżniłam się ze wszystkiego, stałam się Sathya i dano mi Łaskę Powszechnego Wyzwolenia. Jest to Viswajith Yagna. Podporządkowałam wszystko i zdobyłam świat. Jest to Objawienie Sathya. Moc poświęcenia ujawnia Prawdę. Widzimy Kosmiczną Formę Prawdy poprzez tego Awatara. Czy dotąd któryś z Awatarów obdarzył Powszechnym Wyzwoleniem? Czy Prawda objawiła się wewnątrz kogoś?

Moc Prawdy jednej Duszy, która poprosiła o Powszechne Wyzwolenie i nakłoniła Swamiego, aby obdarzył nią. Jest to największa Viswajith Yagna. Swami powiedział, że wykonałam Viswajith Yagnę. Moje życie jest przykładem tej Yagny.

Sathya, noszący Imię Sathya Sai, objawia się w Całej Swojej Chwale w tym czasie. Niesie nas ze szczytu Ery Kali do Sathya Yugi, Złotej Ery. Swami zamierza przybyć ponownie jako następny Awatar, Prema Sai i sprawić, że Złota Era będzie lśnić pełnym splendorem. W okresie Trzech Awatarów wszystkie trzy nogi Dharmy zostaną przywrócone. Matka Ziemia będzie zadowolona, a wszyscy mędrcy i święci, siddhowie i avadhuthas będą świętować, że ich pokuta wydała owoc.

Ten Paripurna Awatar wykonuje to Zadanie wskutek Swojego Bezgranicznego Miłosierdzia.

Chała Królowi wszystkich Panów!

Chwała Erze Sathya, którą On ustanawia!

 

 

Rozdział 12

 

Duchowa Maya

 

Jest wielu prawdziwych wielbicieli, którzy rozprzestrzeniają przesłanie Boga. Są jednak tacy, którzy wykorzystują słabych i pokazują złą ścieżkę. W poprzednich rozdziałach widzieliśmy, jak stać się świadomym tego i stosować rozróżnianie. Spójrzmy teraz na tych, którzy dążą do tego, aby wprowadzić w błąd poszukiwaczy duchowych.

Przed ośmioma laty ukazał się ‘guru’, który szybko stał się popularny w miastach i miasteczkach południowych Indii. Pewna liczba ludzi z naszej wsi, którzy mają dobrze prosperujący interes hotelowy w Chennai, była w  jego aszramie i przebywała tam kilka dni. Kiedy wrócili do naszej wsi, opowiedzieli dużo interesujących opowieści o ‘guru’. W końcu stali się jego wyznawcami i zdecydowali uruchomić organizację. W dniu otwarcia setki ludzi szło w procesji, niosąc jego zdjęcie. Słyszałam, jak wykrzykiwali slogany, idąc ulicami. Płakałam do Swamiego; „Przez tak wiele lat czciłam Ciebie, ale ani jedna osoba nie chciała dowiedzieć się o Tobie. Dzisiaj oni są w tak wielkiej procesji. Czy nadejdzie czas, kiedy Twoje zdjęcie będzie tak niesione w procesji?” Niektórzy ludzie zasmucili mnie, pytając: „Co twój Sai Baba zrobił? Będziemy wielbić tego ‘guru’.” Nie powiedziałam niczego.

Każdego tygodnia były bhadżany i duchowe zgromadzenia, tak działo się przez parę miesięcy. Później wszystko zatrzymało się i zamknęli centrum. W domu w Chennai, gdzie czczono go, działy się pewne cuda; ukazywał się prasad do zjedzenia i powiedziano, że mówi on poprzez kobietę. Do jakiejkolwiek formy modlimy się, otrzymamy korzyść poprzez tę formę. Będąc ignorantami w związku z tym faktem, duże grupy ludzi były i są zwodzone.

Jedni wierzą w guru, a inni nie. Powinniśmy sobie uświadomić, że korzyść przychodzi poprzez moc naszej wiary i oddania, a nie z powodu osoby albo rzeczy, która jest na zewnątrz nas. Nasze doświadczenia są odbiciem naszych własnych uczuć. Ludzie uganiają się za cudami, ale nie szukają Prawdy, która leży w nich.

Przed kilkoma laty ukazał się guru, który miał taką samą szatę i fryzurę jak Swami. W noc Shivarathri on nawet manifestował lingamy. Miał duży aszram i szybko stał się sławny. Czytałam w gazecie, że stanął on za oknem, rozmawiał z ludźmi i dawał vibhuthi. Sri Manoharan i ja poszliśmy zobaczyć go. Dał on vibhuthi Sri Manharanowi i zapytał mnie, czego chcę. Powiedziałam, że chcę widzieć Boga. Powiedział mi on, abym przyszła w następnym tygodniu. Pojechaliśmy w następnym tygodniu, a ja zobaczyłam, jak on bije małych chłopców kijem, jego twarz wyglądała gniewnie i okrutnie. Chłopcy biegli, próbując uciec od niego. Poczułam się bardzo smutna i załamana i wyszliśmy, nie rozmawiając z nim. Proszono nas, abyśmy przybyli i odwiedzili aszram ponownie, ale nie pojechaliśmy.

Później uznano go winnym wielu zbrodni i został uwięziony. Dużo kobiet oskarżyło go zachowanie nie do zaakceptowania. Jego twarz w gazecie wyglądała jak niebezpiecznego przestępcy. On jest tym, który plamił Imię Swamiego. Ale jaki jest teraz jego los? Cierpi on za grzechy, które popełnił. Jest powiedzenie: ‘Patrząc na taniec pawia, indyk też chce tańczyć.’

W czasach Kryszny był ktoś, kto wyglądał jak Kryszna. Zrobił pojazd, który wyglądał jak Garuda i latał w nim. Przyczepił dodatkowe dwa ramiona do ciała, trzymał konchę i czakrę. Naśladował Krysznę na wiele sposobów mówiąc, że on jest prawdziwym Kryszną. Nikt nie może stać się Najwyższym Panem? Jak ktoś może stać się naszym wielkim Awatarem Sai? Ludzie nie powinni być zwodzeni przez takie podróbki. Zapuszczają włosy jak Swami, noszą szatę jak On, manifestują vibhuthi i lingamy, ale czy mają Jego Czystą Miłość? Oni nie mają Jego Premy. Ktoś może próbować naśladować Boga, ale czy może stać się Bogiem tak łatwo?

Ulewy Sai teraz padają na świat, zachęcając wszystkich do chodzenia ścieżką duchowości .Jednak wiele grzybów wyrosło w tym deszczu Sai. Nie dajcie się zwieść grzybom, idźcie prostą ścieżką.

O O O O

 

Wielcy święci tamilscy starych czasów, tacy, jak Azhwarowie i Nayanmarowie, kultywowali prawdziwe oddanie. Napisali wiele świętych wierszy i pieśni o swoich doświadczeniach Prawdy. Prowadzili życie bezinteresownego oddania Bogu i wyrażali swoje głębokie uczucia poprzez pieśni i wiersze. Nie mieli następcy, ani dużej grupy wielbicieli, lecz tylko kilku szczerych uczniów. Nie mieli ośrodków ani organizacji swojego imienia. Takie było pokorne i święte życie wielkich świętych. Wyobraźcie sobie ich stan; oni nawet nie mieli myśli, że powinni zapisać swoje duchowe doświadczenia. Wiedzieli tylko o miłości do Boga, zapominając o sobie. Oddanie było ich prawdziwym bogactwem.

Niektórzy wielcy Mistrzowie, którzy przybyli po tym okresie, odkryli duchowe bogactwo, które było zawarte w tamtych pieśniach i wierszach i napisali oni komentarze do nich. Pomogło to w rozprzestrzenianiu chwały oddania na ziemi.  Azhwarowie i Nayanmarowie zawsze byli pogrążeni w Świadomości Boga. Ich doświadczenia Błogości skondensowane zostały w wielu pieśniach boskiego zapału takich, jak nektarowa Dovya Prabhadam, Thiruvaimozhi, Thevaram, Thiruvachakam i wielu innych. Te święte kompozycje czczono jak Wedy. Przyczyną tego boskiego wylewu było ich bezpośrednie doświadczenie Prawdy.

Wraz z upływem czasu wielkie dzieła oddania Azhwarów zostały zagubione. Święty, który nazywa się Nadamuni, usłyszał kiedyś słynnych ‘Dziesięć pieśni’, które śpiewał Madhurakavi Azhwar i ustalił, że należały one do tysiąca pieśni, a które zostały zagubione. Śpiewał tamtych dziesięć pieśni stale i odprawiał intensywną pokutę, chcąc poznać pozostałe pieśni. W stanie głębokiej medytacji ujawnione zostały pozostałe pieśni jemu i on je zapisał.

W odpowiednim czasie pieśni te śpiewano w świątyniach. Teraz te skarby Mądrości są strzeżone przez dobre Dusze. Nauczają oni tych pieśni w tradycyjny sposób w ośrodkach założonych, noszących imię wielkich świętych Vaishnava Sabha, Arunagiriyaar Sangam, Thevara Thiruvachaka Sangam itd.

W minionych dniach kobiety Brahmini przybyły ze słynnego miasta Maniyachi, aby nauczać pieśni oddania moją babcię oraz innych krewnych. Tradycja Bhakthi rozkwitała wskutek takich bezinteresownych Dusz. Co teraz widzimy? Większość ludzi tylko rozmawia o oddaniu i służbie. Zamiast podjąć szczery wysiłek i urzeczywistnić Boga, znajdują oni nowe sposoby, aby oszukiwać siebie i innych. Za tymi fałszywymi twarzami jest pasja dla pieniędzy, imienia i sławy. Jaki jest pożytek z takiego roju szarańczy? Jednakże kiełki prawdziwego oddania widać w niektórych ośrodkach takich, jak Azhwars, Nayanmars i Arunagiriyaars. Prawdę mówiąc, ośrodki te nie mają żyjących Mistrzów, nie znajdujemy więc tam szaleństwa za pieniędzmi, ani przyciągania tłumu.

Jednakże duże tłumy gromadzą się w imię fałszywych guru. Filie otwierają się wszędzie, zbierając tysiące rupii za członkostwo. Słyszałam o kimś, kto zażądał tysiąc rupii za padapuję! Co to wszystko jest? Czy jest to biznes? Ustalają ceny i sprzedają duchowość! Inicjację można kupić za dziesięć tysięcy rupii, yantrę i mantrę za dwadzieścia tysięcy, a za jeden lakh za sanyas deeksha, Mukthi za dwa lakh? Czy zamierzają oni prowadzić biznes? Czym jest ta ekstrawagancja? Czy Mądrość można wystawić na sprzedaż? Czy Bhakthi można zważyć i pakować za pieniądze? Czy możemy ustalić opłatę za sanyas? Jaki rodzaj cyrku to jest?

Tysiące świętych i mędrców odprawia pokutę w górach i lasach bez wiedzy o świecie zewnętrznym. Wielu joginów i jnanich żyje w odosobnieniu, a ty robisz ze swojej pokuty widowisko i zbierasz pieniądze. Czy twoja pokuta jest czymś, co ma być wystawione?

Opinia publiczna powinna być bardzo ostrożna w związku z takimi ludźmi i praktykami. Zniechęcaj do tego wszystkiego. Zdecydowanie jest wielu szlachetnych ludzi, Urzeczywistnionych Dusz i organizacji bez wad. Misje Sri Ramakrishna w ciszy świadczą wielką służbę ludziom. Idealizowali oni zasady oddania i służby; pokazują, jak prowadzić życie oddania, służąc ubogim i potrzebującym. Podobnie, są organizacje Wielkich Dusz, które uczą ścieżki jogi i oddania.

Prawdziwie Wielka Dusza to ta, która porzuciła wszystko; nie ma uczuć ‘ja i moje’ i żyje tylko dla Boga. Jeżeli będziemy obserwować zachowanie ludzi, będziemy znali ich naturę. Guru, który przepędził małych chłopców kijem – czy Awatar będzie taki? Już sama ta czynność pokazuje, że on jest niedoskonały. Jak ktoś, kto bierze pieniądze za deekshę, może być guru? Czy ktoś, kto zbiera pieniądze, aby mieć jego darszan, jest Duszą, która urzeczywistniła Jaźń? Ci, którzy pragną pieniędzy, imienia, sławy, wyznawców, nigdy nie będą tymi, którzy urzeczywistnili Prawdę Boga.

Inny przykład. Moja ciocia i wujek zakończyli swoje obowiązki i dołączyli do grupy. Mój wujek powiedział kiedyś o ich działalności. Ogromną sumę pieniędzy i dobra otrzymała jako datek i ktoś musiał wybierać różne klejnoty, perły, diamenty z gromady cennych kamieni  tak, jakby oddzielali kamienie od ryżu. Co to wszystko jest? Czy jest to oddanie? Czy ci ludzie wiedzą coś o Bogu? Czy mogą oni pokazać ścieżkę tym, którzy mają wiarę i wierzą im? Nie dajcie się oszukać. Strzeżcie się oszustwa, nie pozwólcie sobie na to, aby być oszukanym. Oddania i mądrości nie da się kupić za pieniądze. Powinniście stopić swoją Czystą Miłość dla Boga, być zanurzonymi we łzach i czuć Błogość, śpiewając Jego Chwałę. Tylko wtedy będziecie mogli widzieć Jego Stopy.

Wielu fałszywych guru aresztowano, kiedy obnażono ich nielegalne praktyki i kilka aszramów zostało zamkniętych. W tym czasie opinia publiczna zaczęła bać się słowa aszram i guru. Z powodu kilku złych elementów, wszyscy mają wątpliwości i integracja wszystkich jest kwestionowana.

W sferze rozrywki dobrze się wiodło i zrobiono wiele filmów oraz opowieści, krytykujących duchowe życie oraz złe czyny innych. Stało się powszechnym dowcipem mówienie, że można uruchomić aszram jako biznes. Jakże duchowość stoczyła się w głębiny! Ta święta Ziemia, która była siedzibą wielkich riszich, świętych i Urzeczywistnionych Dusz, jest teraz bardzo wyśmiewana.

Ludzie nie powinni być oszukiwani. Oni już cierpią w rękach życia na świecie z problemami, chorobami itd. Myślą, że mogą doświadczyć trochę spokoju, jeżeli pójdą do aszramu lub guru, ale zamiast tego są oszukiwani przez tych, którzy chcą tylko zarabiać pieniądze. Stąd też naszą odpowiedzialnością jest obudzić się z ignorancji. Ignorancja jest głównym powodem wszelkiego naszego cierpienia. Wszystko jest Mayą. Tylko Bóg jest Prawdą. Jeżeli uświadomicie to sobie, ignorancja zostawi was.

Och, ludzie! Zanim podejdziecie do kogoś, najpierw sprawdźcie jego kwalifikacje. Spotkawszy Sri Ramakrishnę po raz pierwszy, Swami Vivekananda zapytał: „Czy widział Pan Boga, Sir? Czy pokaże mi Go Pan?” Sri Ramakrishna odpowiedział: „Widziałem. Pokażę tobie również.” Jak wielu może to powiedzieć? Wy również powinniście zapytać jak Swami Vivekananda, który miał prawdziwe pragnienie, aby ujrzeć Boga.

Jak ktoś, kto zbiera pieniądze, klejnoty i diamenty, może myśleć o Bogu? Czy Boga można kupić bogactwem? Ludzie ci nie tylko nazywają siebie Bogiem, ale również nazywają swoje żony Bogiem! Biedni wielbiciele! Muszą wielbić zarówno męża, jak i żonę!

Słyszałam od wielbicieli pewnego guru, że wykrzykują oni o swoich problemach i głoszą je. Krzyczą, wrzeszczą i stają się emocjonalni; ich Kundalini budzi się w sposób nienaturalny. Daje to im doświadczenie chwilowego wzniesienia. Wkrótce Kundalini zstępuje i wraca do swojego oryginalnego stanu. Tak wiele sposobów, aby oszukać ludzi! Zamiast płakać za tymi szarlatanami, płaczcie z tęsknoty za Bogiem, odniesiecie korzyść. Ten, kto ma prawdziwą wiarę i oddanie, na pewno dokona postępu na ścieżce duchowej. Umysł powinien być skupiony na jednym punkcie.

Kiedyś wieśniak zapytał sadhu: „Mówisz mi, że powinienem kochać Boga, ale jak to robić?” Sadhu zapytał: „Kogo kochasz najbardziej?” Wieśniak odpowiedział: „Nikogo nie znam, ale bardzo lubię swoje jagnię.” Wtenczas sadhu rzekł: „Wobec tego myśl, że jagnię jest Bogiem i czcij je.”

Skupienie umysłu na jednym punkcie jest ważne. Nasz umysł powinien być skupiony na przedmiocie; musimy mieć oddanie i wiarę. Kiedy to pisałam, otrzymałam rozmowę telefoniczną od wielbicielki. Powiedziała, że vibhuthi ukazało się na moim zdjęciu w domu innej wielbicielki i że również święta sylaba Om ukazała się na bananie, który trzymano jako prasad. Powiedziałam jej, że jest to wskutek wiary i oddania wielbicielki.

Słyszałam o wielu takich zdarzeniach, ale zawsze myślę o tym, jaką korzyść mi to daje. Takie zdarzenia Łaski są wskutek całkowitej wiary i Miłości wielbiciela. Błogosławieństwa Boga manifestują się w sposób niezrozumiały.

Kiedy umysł jest skupiony, wtenczas otrzymuje się korzyść. Co z tego, że jest to jagnię albo człowiek? Co z tego, jeżeli są to święci albo Bóg? Jednak lepiej jest, jeżeli szukacie schronienia tylko w Bogu, Czystej Nieskażonej Prawdzie, która wysłuchuje wszystkich waszych modlitw. Skupcie swój umysł na Bogu. Poprzez sadhanę wynieś Mieszkańca ze swojego serca.

Święty Madhurakavi Azhwar zaśpiewał dziesięć pieśni ku chwale swojego guru, wielkiego świętego Nanmazhwara. On nieustannie śpiewał tych dziesięć pieśni i sprawił, że jego umysł skupiony był na jednym punkcie w medytacji. Moja babcia mawiała, że jeżeli mam stanąć przed problemem, powinnam modlić się, śpiewając tamtych dziesięć pieśni i problemy na pewno zostaną rozwiązane. W oparciu o taką wiarę, jest praktyka czytania Pism Świętych dla specyficznej korzyści. Czytanie o lilach Sai Baby z Shirdi w Sri Sai Sat Charitha przez siedem dni albo o lilach Sri Kryszny w Srimad Bhagavatham, to tylko niektóre praktyki, jakie ludzie stosują.

Musimy podjąć indywidualny wysiłek, aby urzeczywistnić Prawdę. Powinniśmy prowadzić przykładne życie Mędrców i Wielkich Dusz i polegać tylko na Prawdzie, którą jest nasza Jaźń. Powinniśmy poświęcić wszystko dla Boga, aby poznać Prawdę. Tylko wtedy Prawda zostanie ujawniona.

 

Och, niewinni ludzie! Jak sprawdzanie czystości złota dla jego wartości, znajdźcie Prawdę! Jak możecie to zrobić? Prawdziwymi mistrzami duchowymi są ci, którzy tylko chcą osiągnąć Boga. Nie powinni oni mieć żadnego zainteresowania imieniem, sławą, pieniędzmi, wyznawcami itd. Powinni być bez ego, prości, pokorni i prawdomówni. Szukajcie tych cech i wybierajcie. Fałszywe twarze odpadną w piaskach czasu. Tylko Sathya będzie stała wiecznie. Bhagawan Sri Sathya Sai Baba prowadził człowieka przez ostatnich siedemdziesiąt lat. Gdzie możecie znaleźć pokój, jakiego się doświadcza w Jego obecności? Wiedzcie, że ten Pokój podąża za Prawdą.

 

Rozdział 13

 

Uczucia plus Forma równa się Prawda

 

14 grudzień 2003 r.

Dzisiaj pytałam Swamiego w medytacji o Jego Formę, ukazującą się w medytacji. Swami powiedział: „Tylko kiedy Uczucia są jednym z Formą, Prawda będzie ujawniona.” Oznacza to, że Forma osobistego Bóstwa wielbiciela, która ukazuje się w jego medytacji, będzie prawdziwa tylko wtedy, kiedy jego wewnętrzne Uczucia będą skupione na jednym punkcie, tylko na tej Formie.

Przykład: Ahalya, żona Mędrca Gauthama, słynęła z urody. Pan Indra przyciągnięty został przez jej piękno i zapragnął jej. Przybrał formę Mędrca Gauthamy i oszukał ją. Ahalya dowiedziała się o tym dopiero później. Mędrzec Gauthama rzucił klątwę na  nią za jej brak taktu i zamieniła się ona w kamień. Dlaczego Ahalya nie uświadomiła sobie, że Pan Indra był w formie Mędrca? Dlaczego zawiodła ją intuicja? Kobiety Czystości posiadają silną intuicję. Ich wewnętrzne uczucie nigdy ich nie zawiedzie. Ale Ahalya potknęła się trochę i nie mogła ocenić ani rozróżnić między tym, co prawdziwe, a co nieprawdziwe. Ten brak zdolności poznania Prawdy był wskutek małej miary jej dumy, jaką miała z powodu swojego piękna. Dopiero po wielu latach odkupił ją dotyk Sri Ramy.

Spójrzmy teraz na inny przykład. Damayanthi była księżniczką, która chciała poślubić króla Nalę. Słynęła z urody i miała wielu zalotników, włącznie z tymi ze świata niebiańskiego. Damayanthi odrzuciła ich wszystkie oferty i powiedziała, że chce poślubić tylko Nalę. Zorganizowano tradycyjną ceremonię, w której panna młoda nałoży girlandę na kandydata, którego wybrała. W tym czasie niebiańskie dewy przybyły w przebraniu Nali. Damayanthi szła do Nali, aby nałożyć na nim girlandę, jednak ku jej zdumieniu ustaliła, że stoi przed nią pięciu Nala! Nie wiedziała, który z nich jest prawdziwy; wszyscy wyglądali podobnie. Wtenczas modliła się do Boga i zidentyfikowała prawdziwego Nalę. Jak to się stało?

Wszystkie cztery istoty niebiańskie w przebraniu Nali miały na sobie identyczne girlandy. Girlandy istot niebiańskich miały niebiańskie kwiaty, które nie przyciągają pszczół. Damayanthi zobaczyła pszczoły wokół girlandy prawdziwego Nali. W ten sposób prawdziwa forma została ujawniona i Damayanthi poślubiła Nalę. Chociaż pięć form było identycznych, Damayanthi rozpoznała prawdziwą formę z powodu swoje miłości, skupionej na jednym punkcie. Czystość jej uczuć dla jednej formy pomogła jej zidentyfikować prawdziwą formę. W przypadku Ahalyi, uczucia ją zawiodły i nie były wystarczająco czyste, aby ujawnić Prawdę.

Kiedy jesteśmy pochłonięci głęboką kontemplacją nad jedną formą, uczucia stają się oczyszczone, poprzez skupienie się tylko na tej formie. Swami powiedział: „Uczucia i forma powinny być czyste.”

Jak uczucia mogą stać się czyste i nietknięte? Tylko poprzez skupienie ich na jednym punkcie, w jednym kierunku. Wszystkich pięć zmysłów powinno być pochłoniętych skupieniem na jednym punkcie. Takiego skupionego oddania doświadczy się tylko wtedy, kiedy wszystkie zmysły i intelekt będą kontrolowane, a ego zanegowane. Jest to Stan Czystej Świadomości, który ujawni Prawdę.

Oto przykład z mojego życia. Kiedyś, gdy płakałam, że moje ciało nie jest czyste i warte ofiarowaniu Panu, Swami powiedział mi, abym porównała swoje zdjęcie ślubne ze zdjęciem z Jego młodości. Zrobiłam tak i byłam zdumiona, widząc, że forma osoby, którą poślubiłam i Forma Swamiego wyglądały dokładnie tak samo. Wyglądały one jak dwie formy ulepione z tej samej gliny.

Swami ukrywał ten sekret przede mną przez te wszystkie lata. Powiedział On, że żyłam z Nim przez tamte wszystkie lata. Wtenczas zapytałam Swamiego: „Swami, jeżeli żyłam z Tobą, dlaczego szukałam Ciebie na zewnątrz?” Swami odpowiedział:

Moja Boskość była w pełni w tamtej formie przez sześć lat, po czym odeszła i tylko Mała Iskierka pozostała. Wtedy zaczęłaś szukać Mnie na zewnątrz formy. Twoja intuicja i Czyste Uczucie powiedziało tobie, że tamta Boskość odeszła; zaczęłaś więc poszukiwać Boga.”

Spójrzmy na to teraz szczegółowo. Od najmłodszego wieku miałam głęboką Miłość dla Sri Kryszny, zawsze byłam zagubiona w myślach o Nim. Wylewałam uczucia w tysiącach wierszy i pieśni. Gdy miałam szesnaście lat, ustalono mój ślub i w ciągu sześciu lat narodziło się troje dzieci. W trakcie narodzin trzeciego dziecka nie byłam w stanie znieść bólów porodowych, i w konsekwencji doszło do komplikacji związanych z  powiększeniem serca. Pięć miesięcy po porodzie serce stało się bardzo słabe i nie mogłam chodzić odpowiednio. Poradzono mi, abym odpoczęła. Dopiero po roku mogłam wrócić do normalnego życia.

Prawdę mówiąc, moje życie zmieniło się po tym doświadczeniu. Zaczęło się intensywne poszukiwanie Boga. Moją jedyną myślą było: ‘Gdzie jest mój Pan? Gdzie jest Pan mojego Serca?’

Czytałam wiele książek duchowych z dużym zainteresowaniem. Bhagavad Gita i opowieści o świętych i mędrcach wypełniły mój umysł. Płakałam z tęsknoty za Kryszną dzień i noc. Przez piętnaście lat nie spałam, tęskniąc za swoim Ukochanym Panem. Napisałam wiele listów i pieśni, wyrażając swoje uczucia. To trwało wiele lat, póki w końcu ujawniono mi, że Sri Kryszna ponownie się inkarnował jako Sri Sathya Sai Baba.

Oto jak moje wewnętrzne uczucia znalazły Prawdę. Po prowadzeniu rodzinnego życia przez sześć lat, zaczęłam szukać Prawdy. W trakcie pierwszych sześciu lat małżeństwa Forma i uczucie były jednym. W siódmym roku, chociaż Forma była taka sama, uczucie powiedziało mi: ‘To nie jest to.’ Dramatyczna zmiana miała miejsce. Forma była jedna, uczucie było inne. Tylko kiedy forma i uczucie są w harmonii, można powiedzieć, że doświadczyło się Prawdy.

Młody chłopiec, zwany Badri kiedyś przyjechał do Mukthi Nilayam. Czasami Swami wchodził w formę tego chłopca i wykonywał wiele cudów. Kiedy Badri przyjechał do Mukthi Nilayam, moje uczucie powiedziało mi, że Swami był w formie chłopca. Jednakże umysł mój nie mógł zaakceptować Swamiego w formie Badri. Nie mogłam zaakceptować Swamiego w innej formie niż Jego. Mój umysł jest całkowicie pochłonięty jedynie  w Formie Swamiego; jest to oddanie, skupione na jednym punkcie.

Wczoraj, w trakcie wieczornej medytacji, zobaczyłam Swamiego, siedzącego w fotelu. Nagle Jego Forma zmieniła się na Formę Prema Sai. On wstał z fotela i powoli szedł ku mnie. Natychmiast krzyknęłam: „Nie zbliżaj się do mnie, należę tylko do Swamiego. Ofiaruję siebie Tobie całkowicie w następnych narodzinach. Teraz ofiarowałam siebie całkowicie Swamiemu.” W następnej chwili Forma Prema Sai zniknęła i zmieniła się na Formę Sathya Sai.

Moje całkowite oddanie Formie Swamiego sprawia, że nie chcę nawet darszanu Prema Sai. Jest to  skupienie na jednym punkcie. Moje uczucia są tylko dla Formy Sathya Sai. To oddanie dla jednej Formy, skupione na jednym punkcie, łączy się z uczuciem i Prawda wyłania się.

Swami przybiera wiele form, aby pomóc Swoim wielbicielom. W zdarzeniu, aby uratować życie wielbiciela, przybrał On cztery formy w jednym czasie. Spójrzmy na opowieść.

Wielbiciel z Bhopal był bardzo załamany i chciał popełnić samobójstwo. Zamknął się w swoim pokoju i miał się zastrzelić, kiedy rozległo się pukanie do drzwi. Zobaczył tam swoją zonę, dwoje dzieci i bliskiego przyjaciela. Weszli oni do pokoju, rozmawiali z nim przez chwilę. W tym czasie wielbiciel nie wspomniał o zamiarze zastrzelenia się.

Po czym wielbiciel ustalił, że nie ma broni. Jego umysł zmienił się w sposób cudowny. W tym samym czasie w Kodaikanal Swami poprosił jednego z chłopców, aby wysłał wiadomość do wielbiciela z Bhopal, że broń jest u Niego. Wielbiciel zrozumiał, że Swami przybrał formę jego rodziny i przyjaciela po to, aby uratować jego życie. Łaska Pana jest ogromna!

W innym zdarzeniu młody chłopiec czekał na autobus, aby pojechać do szkoły. Nagle podjechał biały samochód i zabrał go. Chłopca wysadzono przy szkole. Później dowiedział się on, że to Swami przybrał tamtą formę i prowadził samochód. Aby pomóc chłopcu, Swami zrobił samochód i ukazał się kierowca. Swami przybiera te różne formy i wykonuje lile dla dobra Swoich wielbicieli. Wielbicielka powiedziała mi, że Swami przybył w formie jej przyjaciółki i przebywał z nią cały dzień. Wielbicielka dowiedziała się o tym dopiero wtedy, kiedy przyjaciółka powiedziała jej, iż nie wychodziła z domu przez cały dzień!

Dużo zdarzeń takich, takie jak to zdarza się. Niektórzy ludzie mówią, że Swami przybywa w Swojej własnej Formie Fizycznej. Nawet Fizyczna Forma nie da tobie prawdziwego doświadczenia, jeżeli twoje uczucia będą nieczyste. Jeżeli twoje uczucia nie są prawdziwe i czyste, doświadczone formy Swamiego będą nieprawdziwe, będą formami Maya. Formy znikną jak cel, któremu służyły, aby się ukazać.

Wszystkie formy, które ukazują się przez  pewien czas i znikają jako Maya, są nieprawdziwe. Kiedy będziemy mogli znaleźć Prawdziwą Formę Swamiego? Tylko Forma, którą widzisz w sobie, jest Prawdziwą Formą Swamiego. Wykonuj sadhanę i zobacz Jego Prawdziwą Formę w swoim sercu. Uwolnij się od form wszelkiej Mayi, używając rozróżniania.

Miałam wiele doświadczeń widzenia Form Swamiego, ale ponieważ zawsze jestem w Stanie Świadka, usytuowana jestem w wiedzy, która Forma Swamiego jest prawdziwa. To jest Mądrość. Możecie też widzieć Swamiego różne formy, ale powinniście pozostawać w Stanie Świadka.

Mówiłam o tym wielbicielom na Urodziny Swamiego w ubiegłym roku. Powiedziałam: „Patrz na Swamiego w sobie. Dzień, w którym narodzi się On w tobie to prawdziwe Urodziny Swamiego…po to, musisz opróżnić siebie kompletnie; tylko wtedy Swami narodzi się w twoim sercu. Podejmij postanowienie, że sprawisz, iż Swami narodzi się w tobie przed następnymi urodzinami.” To przesłanie urodzinowe stworzyło wiele przebudzenia wśród wielbicieli i byłam w związku z tym bardzo zadowolona.

Wielbiciel podzielił się ze mną następującym doświadczeniem. Miał zwyczaj chodzenia do domu, gdzie ukazywały się małe posążki w Yagni, którą wykonywano. Posążki dawano dla oddawania czci wielbicielom, którzy uczestniczyli w Yagni. Przy jednej okazji ukazało się dużo posążków i wielbiciel modlił się; „Swami, nie dawaj mi posążku. Jaki jest pożytek z samego wykonywania pudży bez uczucia? Jak powiedziała Amma, chcę, abyś narodził się we mnie.” Przyjaciel, który był z nim, powiedział mi: „Amma, przez chwilę pomyślałem, że też chcę posążka z Yagni. Ale natychmiast zmieniłem umysł i powiedziałem: „Nie, nie”. Sprawię, że Swami narodzi się we mnie, jak Amma.”

Szczęśliwa jestem, że tamtych dwoje wielbicieli uświadomiło sobie, co jest trwałe. Swami prosi mnie, abym pisała, aby stworzyć tego rodzaju świadomość u ludzi.

Jak długo będziecie ulegać iluzji Mayi? Obudźcie się! Wszystko jest Mayą. Szukajcie Boga w sobie. Oddanie bez rozróżniania nie wyda owocu. Wykonujcie sadhanę i osiągnijcie Mądrość. Ponieważ szukacie duchowych doświadczeń, wpadacie w pułapkę Mayi. Jeżeli uświadomicie sobie, że nie ma niczego prawdziwego prócz Boga, osiągniecie Mądrość, aby uwolnić się od uścisku Mayi.

Jesteście zadowoleni nazywając siebie wielbicielami Sai i członkami Samithi. Zadowoleni z tej tożsamości, chodzicie w swoim życiu na świecie. Czy wystarczy, aby nazwać siebie wielbicielem Sai? Czy Swami nazwałby ciebie Swoim wielbicielem? Musisz rozwinąć w sobie wyjątkowe cechy, jakich Swami spodziewa się od Swojego wielbiciela. Jest to Rodzina Sai, jest to Powszechna Rodzina. Czy mogą być tam różnice? Tylko kiedy będziesz demonstrować Miłość, będziesz pełen szacunku, bezinteresowny, pokorny i bez ego, możesz nazwać siebie członkiem Samithi.

Oczyszczenie siebie poprzez sadhanę jest jedynym sposobem na to wszystko. Musisz wznieść się ponad bhakthi do stanu sadhaki. W trakcie wszystkich doświadczeń, powinieneś pozostawać w Stanie Świadka, nadal kontynuując sadhanę. Dopiero wtedy Sathya, Prawda będzie ujawniona.

Jeszcze kilka przykładów więcej. W domu pewnej wielbicielki ukazuje się Swami. Wielbicielka powiedziała: „Swami mieszka tutaj, chodzi, rozmawia i je.” Pewnego dnia powiedziała kilku wielbicielom, że Swami objął ją. Wielbiciele, którzy to słyszeli, nie mogli tego zaakceptować i zapytali mnie, czy Swami zrobiłby coś takiego. Modliłam się do Swamiego, a On powiedział, że jest to tylko jej odbicie. Ona widzi formę Swamiego, ale miała tamto doświadczenie z powodu nieczystości swoich uczuć.

W innym zdarzeniu wielbicielkę odwiedził bliski przyjaciel. Następnego dnia, kiedy przyjaciel zadzwonił, wyraziła radość z powodu wizyty. Wtenczas przyjaciel był bardzo zdziwiony, ponieważ nie odwiedził jej! Powiedział, że Swami przybył w jego formie. To zakłopotało wielbiciela i poprosił mnie, abym pomodliła się do Swamiego i ustaliła, czy On przybył do jej domu. Ona powiedziała również tamtego dnia, że mówiła tylko o Swamim, śmiejąc się i żartując.

Widzimy tutaj, że Swami przybył w innej formie, ale ponieważ uczucia wielbicielki nie były skupione na jednym punkcie, nie była ona w stanie poznać prawdy. Zatem najpierw powinniśmy się oczyścić, nasze uczucia muszą  być tylko pochłonięte jedną formą. Dopiero wtedy Prawda zostanie ujawniona. Jeżeli to zrobicie, kiedy Swami przybędzie w innej formie, twoje uczucia powiedzą ci prawdę, a umysł nie zaakceptuje formy.

 

3 maj 2004 r.

Na satsangu czytaliśmy dzisiaj ten rozdział i wątpliwości powstały w moim umyśle. Czułam, że mogłam popełnić błąd w swoim wyjaśnieniu dla czytelnika w związku z powyższym zdarzeniem. W medytacji zapytałam Swamiego, a On wyjaśnił, że to, co napisałam, jest poprawne. Swami powiedział, że jestem w bardzo Wysokim Stanie Duchowym, moje życie jest przykładem całkowitego skupienia na jednym punkcie. Co może być poprawne dla jednej osoby, nie jest takie dla mnie. W całej niniejszej książce jedynie starannie porównałam ze swoim własnym doświadczeniem wszystko, co widziałam i słyszałam.

Swami przytoczył opowieść, aby bardziej szczegółowo wyjaśnić mój stan.

     Uddhava był najlepszym przyjacielem Sri Kryszny. Wyglądali podobnie, jak bliźnięta, z taką samą ciemno niebieską karnacją. Kiedyś Sri Kryszna wysłał Uddhavę do Brindavan z wiadomością dla Radhy i Gopik. Gdy zbliżał się do Brindavan, wszystkie Gopiki krzyknęły, że to Sri Kryszna przybywa, uświadomiwszy sobie wkrótce swój błąd pośpieszyły do swojej pracy. Uddhava poszedł za nimi i powiedział, że ma wiadomość dla nich od Kryszny; zaprowadziły go do Radhy. Kiedy zaczął on rozmawiać z nią, ona, będąc Ucieleśnieniem niewinności i Czystości, odmówiła patrzenia na niego i rozmawiania z nim bezpośrednio, zamiast tego kierowała swoje odpowiedzi do pobliskiego trzmiela.

Z powodu swojego oddania, skierowanego na jednym punkcie, dla Jednej Formy, Radha nawet nie patrzyła, ani nie rozmawiała z Uddhavą bezpośrednio. Jej Najwyższa Czystość nie pozwoliła, aby jej umysł przekierowany był od tamtej Formy. Wszystkie jej uczucia związane były tylko ze Sri Kryszną.

O O O O

15 grudzień 2003 r.

Dzisiaj miałam następującą myśl: ‘Chcę widzieć Fizyczną Formę Swamiego, która jest w Puttaparthi.’ Oczami Mądrości przekroczyłam Mayę ignorancji. Widzę teraz brak realności i nietrwałość wszystkich form. Wskutek Mayi ludzie widzą Swamiego w różnych formach. Zyskałam Mądrość i potrafię rozróżniać Prawdę od nieprawdy. Dlaczego zatem nadal chcę widzieć Fizyczną Formę Swamiego? Jeśli nawet widuję Swamiego codziennie w takcie Arathi, nie  jestem usatysfakcjonowana. Dlaczego?

Jest tak, ponieważ chcę się połączyć ze Swami razem z ciałem fizycznym. Od młodego wieku oddałam siebie Panu, chcąc osiągnąć Go jak Andal. Andal nie chciała poślubić Boga po to, aby prowadzić rodzinne życie. Ona chciała tylko ofiarować siebie całkowicie u Jego Stóp. Ubrana jak panna młoda, połączyła się z Bóstwem Sri Ranganatha. Ja również chcę osiągnąć Boga jak ona to zrobiła. Chcę ofiarować siebie Swojemu Panu całkowicie czystą i pustą .Nie chcę zostawić swojego ciała na ziemi. To ciało dał On, trzeba zwrócić je Jemu. Nie mam pragnienia, aby poślubić Swamiego albo prowadzić rodzinne życie. Chciałam jedynie ofiarować siebie całkowicie Jemu.

Swami powiedział mi w medytacji: „W Erze Dwapara nikt nie rozumiał Premy Radhy i Kryszny. Ich Czysta Miłość była zniesławiona i oczerniona. Ludzie myśleli, że było to przyciąganie fizyczne. Prema leży ponad ciałem. Nikt nie uświadomił sobie, że symbolizowali oni Prawdziwą Premę, która kwitnie tylko w Stanie Czystej Świadomości. Teraz przybyliśmy ponownie, aby pokazać Czystość Naszej Miłości.”

Czym jest tęsknota za Bogiem? Czym jest Prema? Jak ktoś może oczyścić umysł, ciało, zmysły, intelekt i ego? Odpowiedzią na te wszystkie pytania jest praktykowanie braku samolubstwa. Nie powinno być świadomości ‘ja i moje’’, żadnej myśli o swojej własnej jaźni. Żyłam w ten sposób. Każda chwila mojego życia stanowi przykład Premy dla Boga, skupionej na jednym punkcie.

Powszechnym Wyzwoleniem obdarza się teraz z powodu Premy Radhy i Kryszny. Ich Prema nie jest zwyczajna; nie ma niczego wspólnego z ciałem. Ich Czysta Miłość ma Moc zabezpieczenia Powszechnego Wyzwolenia. Zapytałam Swamiego: „Jak dużo Premy mam dla Ciebie, Swami?” Swami powiedział: „Pytasz o to codziennie. Miarą twojej Premy jest Łaska, o którą poprosiłaś, Powszechne Wyzwolenie. Nikt nie może poprosić o taką Łaskę. Miarą Mojej Premy dla ciebie jest obdarzenie Łaską, o którą poprosiłaś, Powszechnym Wyzwoleniem.”

Postrzegajcie czystość Premy Radha Kryszna! Czy świat przynajmniej teraz zrozumie? Ich Prema jest ponad wyobraźnią…ponad zrozumieniem. Świat będzie wyzwolony wskutek Premy Radha Kryszna! Ich Prema przybrała Formę Kosmiczną. Aby sprawić, że będę godna Miłości Swamiego, oczyszczam się Ogniem Poświęcenia w każdej chwili swojego życia. Każde słowo, które piszę, jest skąpane w Ogniu Prawdy. Mądrość i rozróżnianie są w mojej krwi. Wyzwolenie Świata stało się możliwe poprzez moją Bezwarunkową Miłość, jaką obdarzam Swamiego. Wcześniej wspomniałam, że moja Prema do Swamiego, skupiona na jednym punkcie, sprawia, iż odmawiam nawet wizji Prema Sai. To skupienie na jednym punkcie stało się Ogniem Czystości, który nie pozwala żadnej innej formie zbliżyć się do mnie.

Rozdział 14

 

Całkowita Prawda

Kiedy zakończyłam pisanie tej książki i przedstawiłam ją do druku, miało miejsce zdarzenie.

29 marzec 2004 r. Medytacja poranna

Vasantha:       Swami, Forma, którą widzę w medytacji, jest ekspresją moich Uczuć, prawda?

Swami:             Boga Trzy Ciała są Hiranyagarbha, Ciało Fizyczne; Antharyami – Ciało Subtelne i Maheswara – Ciało Przyczynowe. W Ciele Nadprzyczynowym jest On Mula Purusha. Jak napisałaś w „Sthoola Sai Sukshma Sai”, doświadczenie różni się zgodnie z sadhaną każdego.

Vasantha:        Co ja widzę?

Swami:              Jest to Forma Nadprzyczynowa, Pierwotna Dusza. Jest to Mahavishnu i Mahalakshmi.

Vasantha:         Kiedy rozmawiamy, czy to jest ten Stan?

Swami:               Tak, ale ponieważ stajesz się emocjonalna i płaczesz w tym Stanie, to, co zostało powiedziane, zostało dotknięte. Wskutek tego będzie tutaj różnica. Czy nie mówię tobie często, abyś sama znalazła odpowiedź i nie pytała Mnie? Mówię tobie, abyś kontemplowała, myśląc, że ty i Ja jesteśmy Jedno; wtenczas Prawda się wyłoni. To jest Rzeczywistość. Kiedy postrzegasz Nas Oboje jako dwie różne Istnienia, kiedy płaczesz i stajesz się emocjonalna, Prawda nie może być ujawniona. Prawda nie może całkowicie wyłonić się z ciebie, kiedy jesteś w stanie emocjonalnym. Tylko kiedy będziesz kontemplować, że ty i Ja jesteśmy Jedno, Prawda zostanie ujawniona; nie może być ujawniona w stanie dualizmu.

    (Później w medytacji…)

Vasantha:        Swami, czy mogę rozmawiać z Tobą?

Swami:              Dlaczego pytasz?  Możesz rozmawiać ze Mną jak zwykle. Jest to Forma, którą przyniosłaś swoimi własnymi Uczuciami; tu możesz mówić i doświadczać wszystkiego.

Vasantha:        Ale Swami, powiedziałeś, że nie powinnam stawać się emocjonalna.

Swami:              Tu nie jest fizyczne, jest to Prawda przyniesiona przez ciebie. Możesz mówić, o czym chcesz. Ale powinnaś mówić ze spokojnym umysłem. Kiedy chcesz odpowiedzi na ważne pytania, powinnaś myśleć: ‘Swami i ja jesteśmy Jedno i Prawda zostanie ujawniona. Jedność ujawnia Prawdę.

Vasantha:        Czy Forma, której doświadczam, jest stworzona przez Uczucia?

Swami:              Tak, to są Uczucia, ale nie emocje.

Vasantha:         To nie jest fizyczne tutaj?

Swami:               Jak coś, co jest widziane w medytacji, może być fizyczne? Jeżeli stajesz się emocjonalna, postrzegasz Nas jako Dwoje i jesteś zakłopotana. Kiedy uświadomisz sobie, że ty i Ja jesteśmy Jedno, zakłócenia emocjonalne wycofają się, staniesz się spokojna i Prawda będzie ujawniona.

OPRÓŻNIŁAM SIEBIE I JESTEM W STANIE PRAWDY. Tej Prawdy nie można osiągnąć w jej całości, zanim ślady dualizmu nie zostaną usunięte z umysłu. Teraz spróbujcie i wyobraźcie sobie, jakie wyżyny sadhaka musi osiągnąć w swojej sadhanie!

Miejcie się więc na baczności! Komunikowanie się ze Swamim nie jest czymś, co należy brać lekko! Błogosławieństwa Bhagawana pomogą wam!

 

Jai Sai Ram

 

E p i l o g

Swami dokonuje wielu cudów na całym świecie i kierując się Swoim wielkim Miłosierdziem, przybiera wiele Form, aby ochraniać Swoich wielbicieli. Kiedy Swami przybywa do nas na ratunek, nie jesteśmy świadomi, że to jest On i uświadamiamy to sobie dopiero później. Wszystkie te doświadczenia dają chwilową radość i są pożyteczne przy wzniecaniu ognia oddania, szczególnie w sercach nowych wielbicieli. Wszystko to są Jego Formy Maya. Wielbiciele muszą uświadomić sobie i wznieść się ponad te Formy. Jakąkolwiek Formę Swami przybiera, nie jest ona trwała.  Nie powinniśmy być zatem zadowoleni, widząc Jego Formę na świecie zewnętrznym. Musimy widzieć Go wewnątrz. Po to musimy wykonywać sadhanę i oczyścić umysł, uwalniając się od pragnień. Dopiero wtedy Maya zniknie, Jnana się narodzi i Prawda będzie ujawniona.

Damayanthi chciała poślubić Nalę. Dewy próbowały ją oszukać, przebierając się za Nalę. Damayanthi była zawsze czujna, nie była dumna z powodu swojego piękna, które przyciągnęło dewy. Jej Miłość, skupiona na jednym punkcie, wyostrzyła intuicję i pokazała jej prawdziwego Nalę. Odrzuciła formy Maya i nałożyła girlandę na Nali. Tak samo Swami mógł przybyć w wielu formach Maya, ale jeżeli oczyścimy się i dokonamy rozróżniania mądrością, poznamy Jego Prawdziwą Formę.

We wszystkim jest Maya, zniszczalna i nietrwała, co zatem jest trwałego? Prawda, która jest ujawniana w sercu. Tylko ta Prawda jest trwała i wieczna. Musicie obudzić Atma Shakthi poprzez medytację i sadhanę. Kiedy już Atma Shakthi zostanie obudzona, Prawda będzie powoli ujawniała się. Zignorujcie wszystko, zanim nie zobaczycie całkowitego objawienia. Jak dewy, które zostały przyciągnięte przez piękno Damayanthi i chciały ją poślubić, wiele dewów przybędzie, przyciąganych przez wewnętrzne piękno waszej sadhany. Przybędą one, aby posiąść was jako swoich. Musicie odciąć je silnym mieczem beznamiętności i wznieść się wyżej. Wtenczas jak Danmayanthi, która zidentyfikowała prawdziwą formę Nali, będziecie mogli poznać Prawdę Swamiego.

Dostałam różne specjalne moce od bogów i bogiń, ale w najmniejszym stopniu nie byłam zainteresowana. Chciałam tylko Swamiego. Jest tak, ponieważ wiedziałam, że tylko Swami jest Wieczną Prawdą. Moja Mądrość i beznamiętność wobec rzeczy świata, jak również osiągnięcia duchowe pomogły mi na drodze. W końcu Swami powiedział, że powinnam przybyć jako Awatar ze względu na zasługi mojej Pokuty. Nawet tego odmówiłam. Płakałam do Swamiego, że chcę tylko Jego i poprosiłam, aby On opróżnił mnie ze wszystkich moich Mocy, jeżeli mają one dać Stan Awatara. Ponieważ podporządkowałam wszystko Jemu, Swami opróżnił mnie i wypełnił Swoją Prawdą. Jest to Stan, jaki każdy powinien osiągnąć. Tylko w tym Stanie Swami ujawni Siebie w pełni. Musicie być bardzo czujni. Starajcie się zawsze. Nie dajcie się zwieść Mayi!

Na początku trzeba uwolnić się od Mayi świata i zacząć duchową podróż. Wchodząc w życie duchowe, będziemy mieli do czynienia z wyższą Mayą w formie cudów i doświadczeń religijnych. Musimy również przezwyciężyć tę Mayę, zwłaszcza Mayę cudów, która zwodzi dużo ludzi na ścieżce duchowej. Bardzo ważne jest być świadomym tej Mayi.

Widzimy Swamiego Fizyczną Formę w Puttaparthi. Jeżeli nie da On darszanu w nadchodzących dniach, co zrobimy? Musimy zobaczyć Go w sobie. Jeżeli opróżnimy siebie poprzez sadhanę i połączymy ze Swamim, jest to Stan Mukthi. Jest to trwałe osiągniecie; Nieśmiertelność, Sayujya. Każdy powinien osiągnąć ten Stan.

Zobaczmy teraz, jak zaczęłam pisać ten Epilog.

17 grudzień 2003 r.

Medytowałam i dużo płakałam.

Swami:          Dlaczego płaczesz?

Vasantha:    Swami, nie chcę tego Mukthi Nilayam. Pojadę w Himalaje i będę pokutowała.

Swami:          Pokuta? Po co?

Vasantha:     Aby uzyskać więcej twojej Miłości! Jestem biedną, wiejską kobietą i nie wiem, jak śpiewać i tańczyć, jak mówić z wdziękiem. Nie wiem, jak sprawić, abyś był szczęśliwy i jak zasłużyć na Twoją Miłość.

Swami:         Jesteś wiejską kobietą, nie wiesz, jak tańczyć, ale ty sprawiasz, że Ja tańczę!

Vasantha:    Swami, czy sprawiłam, że tańczysz?

Swami:          Tańczę w takt twojej melodii o Wyzwolenie Świata, ty nie wiesz, jak śpiewać, ale sprawiasz, że ja śpiewam.

Vasantha:   Co śpiewałeś?

Swami:         Zaśpiewałem twoją chwałę w 108. Imionach. Zaśpiewałem twoją Mantrę. Nie wiesz, jak mówić, ale sprawiasz, że Ja mówię. Mówię do ciebie z powodu twojej Premy, a potem publikujesz to, co mówię, w formie książek. Wszystkie formy są Maya. Wszystkie są zniszczalne. Nic nie jest trwałe. Jest tylko jeden sposób, aby pokonać Mayę, trzeba wykonywać sadhanę i opróżnić siebie ze wszystkiego. Tylko wtedy Prawda będzie ujawniona.

Sathyi nie można poznać w Mayi. Trzeba użyć rozróżniania i osiągnąć Mądrość, aby poznać Boga w sobie. Napisz to.

OTO JAK ZACZĘŁAM PISAĆ TEN EPILOG. Kiedy obdarzysz Boga oddaniem, skupionym na jednym punkcie, z czystym sercem, Mądrość powstanie i pokaże Światło Prawdy. Mądrość świta tylko wtedy, jeżeli intelekt jest oczyszczony.

Jestem w Stanie poznania Prawdy jako Prawda. Dlaczego zatem jeszcze chcę fizycznego darszanu Swamiego? Chcę mieć doświadczenia , które sprawią, że będę czuła Swamiego Miłość zawsze, przez cały czas. Stad też kontynuuję wykonywanie sadhany, która zabierze mnie do tego słodkiego celu.

Wszystko, czego chcę, wszystko, czego potrzebuję, jest tylko Swami. Chcę obdarzyć Go swoim oddaniem na tak wiele sposobów, jakie mój umysł będzie w stanie wymyślić sobie!

Sri Vasantha Sai