"Prema Sai" 5

 

„Prema Sai”5

 

 

Sri Vasantha Sai

Prawa autorskie- 2015 r. Sri Vasantha Sai Books & Publications Trust

 

 

Płaczę do Swamiego: “Czy ta podróż nigdy się nie skończy…?” Pewnego dnia Swami zabiera mnie ponad Swargę, gdzie pokazuje mi On Złotą Siedzibę i mówi: „Jest to Vasantha Malligai, Pałac Mojego Serca. Tutaj jesteśmy tylko oboje.” Siedzę na kryształowym łóżku blisko Niego. Teraz jest tylko spokój, spokój, spokój. Mam jasność, mam przejrzystość. Wszystko jest tutaj, ale nie ma tutaj niczego. Jest to stan ‘wewnątrz nic na zewnątrz’…

O O O

Drodzy Czytelnicy:

Książkę tę napisała Sri Vasantha Sai w 2004 r. Teraz jest koniec 2015 r. i Amma sama ponownie przetłumaczyła rękopis oryginału. Dodaje ona passusy i dokonuje zmian w oryginalnym tekście.

Listopad 2015 r.

    

SPIS TREŚCI

Prolog ……………………………………………………………………………………………….3

1.      Ushat Kalam (Świt)………………………………………………………………….4

2.     Czym jest Korona?..............................................................................11

3.     Shankranthi………………………………………………………………………….. .15

4.     Piknik…………………………………………………………………………………….18

5.     Stara Mata dla Kryształowego Łóżka………………………………………  .22

6.     Stara Mata dla Kryształowego Łóżka Cz. 2…………………………………31

7.      Gdzie Zgubiłeś, Tam Znajdujesz……………………………………………….39

8.     Dohaham Bahushyami…………………………………………………………….42

9.     Vishwa Gayatri………………………………………………………………………..45

10.  Vishwa Gayatri Cz.2…………………………………………………………………49

11.   Odpoczynek Spokój………………………………………………………………….56

12.   Dwie Lampy Jedno Światło……………………………………………………….58

13.   Wewnętrzny Zewnętrzny Świadek……………………………………………..62

14.   Zniszczalne Nieśmiertelne………………………………………………………..77

15.   Sekret Poświęcenia…………………………………………………………………..81

16.   Umysł Uttarayanam…………………………………………………………………87

17.   Imię i Forma……………………………………………………………………………89

18.  Miłość Jest Bogiem, Ścieżka Jest Miłością………………………………….94

19.   Ja Oddzielam Siebie…………………………………………………………………97 

20.Zasada Mahaganapathi……………………………………………………………..............100

P R O L O G

Moje życie jest Yoga Sutrą. Od najmłodszego wieku, być może mając 3 lub 4 lata, usłyszałam opowieść o Andal. Chciałam poślubić Boga. Tylko ta opowieść była w moim umyśle; cała moja uwaga skupiła się na tym. Kiedy zobaczyłam świat i jego ludzi, obawiałam się. Jest tak, ponieważ urodziłam się tutaj po raz pierwszy. Ponieważ miałam lęk przed wszystkim, pokora stała się moją naturą. Innym lękiem we mnie była starość, choroba i śmierć. W moim domu widziałam cierpienie swojej prababci. Natychmiast powiedziałam, że nie chcę starości, choroby ani śmierci.

Wszystko to jest głęboko wyryte w moim umyśle. Po to wykonywałam sadhanę. Osiągnęłam Swamiego, a On ujawnił mi wszystkie Prawdy. Poprosiłam o łaskę Wyzwolenia Świata. Swami ujawnił mi więcej Prawd. Cokolwiek napisałam, jest Narayanam, Eposem Swamiego. Mukthi Nilayam jest miejscem Jego Awatarycznego Zadania. Nie znam żadnej Yogi, Upaniszad ani Wed. Jedyne, czego chcę, jest Swami. To skupienie na jednym punkcie daje Wyzwolenie Świata i przyprowadza Swamiego z powrotem. To, co demonstruję w swoim życiu, Swami ujawnia jako różne pisma święte: Bhagavad Gitę, Upaniszady, Wedy, różne Śiastry, Mahavakye itd. Zademonstrowałam wszystko. Każda osoba ma tę  moc w swoim ciele, ale marnuje te moce na rzeczy i dążenia świata. Zatem człowiek stale rodzi się i umiera. Wszyscy muszą ‘obudzić się i powstać’!

Jai Sai Ram

Zwycięstwo dla Awatara

Zwycięstwo dla Jego Zadania

         VS

 

Rozdział 1

USHAT KALAM (ŚWIT)

9 styczeń 2007 r. Medytacja poranna

Vasantha:       Swami, proszę powiedz dzisiaj coś o Awatarze Prema Sai.

Swami:      Czy chcesz, abym powiedział tobie o zdarzeniach przed zaślubinami czy po zaślubinach?

Vasantha:      Powiedz coś.

Swami:           Dobrze, powiem.

9 styczeń 2007 r. Medytacja wieczorna

Vasantha:       Swami, obiecałeś powiedzieć mi coś o Awatarze Prema Sai.

Swami:             Przyjdź, pokażę tobie!

                             Wizja z okresu Prema Sai – dom Rajy

                            Raja zakończył studia w koledźu i jest na górze, na tarasie Swojego domu.

                           Prema jest na parterze i rozmawia z rodzicami Rajy.

Raja woła do Premy: „Premi, przyjdź tutaj, chcę pokazać tobie kilka zdjęć.”

Matka Rajy mówi: „Premi, idź i obejrzyj.”

Prema idzie na górę. Raja siedzi na sofie. Prosi ją, aby usiadła przy Nim.

Pokazuje On jej zdjęcia z uroczystości wręczania dyplomów. Otrzymał On medal z każdego przedmiotu. Oczy Premy są szeroko otwarte ze zdziwienia!

Prema pyta: „Ile medali?! Musiałeś bardzo dużo się uczyć! Byłeś najlepszy z każdego przedmiotu.”

Raja odpowiada: „Czy chcesz wiedzieć, jak się uczyłem? Mam powiedzieć ci o sekrecie, którego nikt nie zna? Mój umysł nie zapomniał o tobie ani na moment. Kiedy otworzyłem Swoje książki, widziałem tylko twoją formę. Myślałem tylko o tobie. Powiedz mi, jak mogłem się uczyć? Gdy byłem w koledżu, w klasie i w akademiku, umysł mój utkwiony był tylko na tobie. Kiedy siadałem do egzaminów, odpowiedzi na wszystkie pytania przychodziły do mojego umysłu. Nie wiem, jak to się stało.”

Prema pyta: „Jak zatem to się stało? Jest to wielka niespodzianka, prawda?”

Raja odpowiada: „Nie mogę zrozumieć. Nic mi się nie podobało., zawsze myśląc o tobie, nie mogłem skupić się na niczym, a mimo to dostałem najwyższe oceny.

Prema krzyczy: „Nie mogę tego wytrzymać! Co mogę zrobić za Twoją wszechogarniającą Miłość?”

Raja mówi Premie; „Nasza jest Boską Miłością.”

   Koniec wizji

Swami:             Czy widziałaś? To się zdarzy, kiedy przybędziemy ponownie. Teraz ty obdarzasz Mnie swoją Premą. W tamtym czasie Ja będę obdarzać ciebie Swoją Premą w pełni.  Teraz znoś wszystko ze Mną i bądź cierpliwa. Jest to wewnętrzna wiedza i zewnętrzne nic, już to napisałaś.

Koniec medytacji

Teraz przyjrzyjmy się temu dokładniej. Raja zawsze jest w myślach o Premie. On nie jest w stanie studiować w koledżu. Jednak potrafi napisać wszystkie poprawne odpowiedzi na pytania egzaminacyjne. On jest Bogiem, Absolutem, Pierwotną Duszą. On jest wszechwiedzący. Jednak nie jest świadomy, że jest Awatarem.

Tylko w dniu Swoich zaślubin, kiedy Dewy przysyłają Jemu pierścień Ramy jako prezent, uświadamia On Sobie, kim jest. Przedtem żyje jak zwyczajny człowiek. On jest Wszechwiedzącą Pierwotną Duszą, jednak nie jest On świadomy Swojej własnej Prawdy. W trakcie studiów w koledżu przychodzą odpowiedzi na wszystkie pytania. Jego Miłość jest taka, że On zawsze jest w myślach o Premie. Jaki jest powód Jego Miłości? Jest to odbicie, reakcja i odzwierciedlenie mojej przelewającej się Miłości dla Niego w obecnej Erze.

10 styczeń 2007 r. Medytacja

Vasantha:        Swami, proszę pokaż mi zdarzenia o Prema Sai, które pokazałeś mi wczoraj.

Swami:              Zobaczmy, przyjdź.

Wizja: Awatar Prema Sai, dom Rajy

Wszyscy w domu dyskutują ze zdziwieniem, jak Raja otrzymał najwyższe oceny z każdego przedmiotu. Każdy w koledżu chwali Go, Vijai, Krishna, wszyscy z radością przypominają sobie wiele zdarzeń. Każdy myśli, że zaślubiny Rajy i Premy powinny się odbyć .

Pewnego dnia jest problem w fabryce ojca Rajy. Naprawiają maszynę, ale wydaje się, że nikt nie jest w stanie jej zreperować. Zebrały się starsze osoby. Przychodzą wykwalifikowani inżynierowie i głowią się nad tym, jaki jest problem. Wszyscy są zmartwieni. Vijay i Madhu uważnie badają maszynę. Dyskutują nad tym, jaki może być problem. Wymieniają niektóre części. Nagle maszyna rusza! Każdy jest bardzo zadowolony.

Gdy wracają do domu, wszyscy dyskutują, jak Vijay Madhu byli w stanie naprawić maszynę. Wszyscy pytają, jak to było możliwe. „Skąd wiedzieliście, jak ją naprawić?” Vijai i Madhu odpowiadają: „Nie wiemy! Podjęliśmy próbę i maszyna ruszyła.” Wszyscy są bardzo zdziwieni.

Vasanth, Nirmala i Shanthi dzielą się swoim doświadczeniem. Wyjaśniają, że kiedy są na zajęciach tańca, znają krok taneczny zanim nauczyciel im pokaże. Jak jest to możliwe?

Każdy jest zdezorientowany! Osoby starsze też się głowią. Później młodzi ludzie pytają osoby starsze, czy mogą nauczyć się grać na instrumentach muzycznych, gdy ukończą naukę. Osoby starsze wyrażają zgodę i dają błogosławieństwa. Następnie osoby starsze idą i kupują instrumenty. Kupują je w tych miejscach, które słyną z posiadania tych instrumentów, np. veena (lutnia – tłum.) z Tangore itd. Wybierają veenę dla Rajy, sitar dla Madhu, jalatharang dla Vijai i tablę dla Kanhy. Trzymają wszystkie instrumenty w pokoju pudży i czekają na pomyślny dzień, aby przyjąć błogosławieństwa. Następnie decydują, aby wybrać odpowiednich nauczycieli każdego instrumentu. Raja zagra pierwszy; bierze On veenę i zaczyna uderzać w struny. Wyłania się głęboki dźwięk; zamyka On oczy na minutę, a następnie zaczyna grać. Co to jest? Jest to jakby sama bogini Saraswathi grała na veenie. Wszyscy są pochłonięci jak w transie. Raja śpiewa, melodyjny, słodki ton, Jego głos łączy się z veeną.

     Stworzymy Nowy Świat

W świętym Bharatha

O czymkolwiek oni myślą

Dzieje się tutaj

Tylko radość tutaj

Niczego innego tutaj

Ziemia staje się Niebem

Żyjemy radośnie

Zmieniamy ludzi na dewy

Oczarowany piękną muzyką, każdy jest w błogości.

Cudowne! Cudowne! Boska muzyka! Krzyczą spontanicznie.

Ojciec Rajy i Premy przytulają Raję i pytają: „Jak jest to możliwe? Powiedz prawdę! Czy  jesteś Narayana, którego czcimy?” Ich oczy leją łzy błogości, kobiety usuwają złe oko. Prema siedzi nieruchomo jak posąg, łzy płyną z jej oczu. Pogrążona jest w błogości.

Raja mówi: „Nie wiem, jak to jest możliwe. To po prostu wylewa się ze mnie. Vijai! Madhu! Kanna! Pójdźcie i weźcie swoje instrumenty i grajcie, zobaczmy.”

Wszyscy biegną do pokoju pudży, aby wziąć instrumenty, kłaniają się przed osobami starszymi, a następnie zaczynają grać. Co za cud! Powstaje piękna muzyka! Symfonia dźwięku. Jak to jest, że słodkie nuty wychodzą z ich instrumentów muzycznych, bez żadnej praktyki? Jak jest to możliwe? Wszyscy są zszokowani, co za cud. Ojciec Rajy mówi, że jest to rezultat świętych uczynków wykonanych w przeszłych żywotach. „Bóg chce zrobić coś dla nas. On obdarza nieskończoną łaską. W przeciwnym razie jak byłoby możliwe, aby zdarzały się takie cuda. Specjalną łaską obdarzają nas Dewy.” Każdy był przejęty jego słowami. Wszyscy gromadzą się w południe na lunch. Jest to szczególny dzień. Ugotowano rozmaitość potraw i przyniesiono z każdego domu. Wszyscy zaczynają jeść.

Raja mówi: „Warzywny biryani od wuja jest bardzo pyszny, ciociu. Czy użyłaś czegoś specjalnego w nim?”

Ciocia odpowiada: „Nie, Raja, ugotowałam to jak zwykle.” Wszyscy zgadzają się, że ryż jest dzisiaj wyjątkowo smaczny.

Ojciec Rajy mówi: „Nowa potrawa, którą ugotowała młodsza siostra Vedam, jest również bardzo smaczna, co to jest? Czy ktoś tego spróbował?’ Wszyscy potwierdzają i mówią: „Tak! Czym jest ta nowa potrawa, której przedtem nie próbowaliśmy?”

Raja pyta: „Ten słodki deser jest szczególny dzisiaj, jaki jest sekret, Vasanth?”

Vasanth odpowiada: „Jest to badam hałwa, Bracie, vadai jest również nowa.”

Shanthi mówi: „Nowa kreacja! Zjedzmy i przekonajmy się.”

Nirmala, trzymając naczynie, mówi: „Raja, proszę spróbuj tego payasam z Twojego domu, proszę, Raja!”

Raja rokoszując się pysznym daniem, odpowiada: „Och! Smakuje to jak payasam z chlebowca; bardzo dobre!”

Ojciec Premy, przemawiając do całej rodziny, mówi: „Dzisiaj wszystko smakuje szczególnie tak, jakbyśmy nigdy tego przedtem nie próbowali.” Ojciec Rajy z zagadkowym wyrazem twarzy mówi: „Czy Dewy weszły w każdego z nas? Jak te wszystkie cuda się dzieją?”

Raja z szerokim uśmiechem mówi: „Doświadczamy od kilku minionych miesięcy szczególnej łaski Boga w każdym zdarzeniu.”

Matka Rajy mówi: „Czy ktoś zauważył, że zaczęliśmy mieć te wszystkie doświadczenia dopiero wtedy, gdy ustaliliśmy datę zaślubin Rajy i Premy?”

Ojciec Rajy zgadza się, mówiąc: „Trafna uwaga. Zaczęliśmy wyczuwać to bardziej po tym, gdy postanowiliśmy, że pobiorą się oni w tym roku. Dewy chcą, aby te zaślubiny odbyły się. Moje wewnętrzne uczucie mówi mi, że są to niezwykle szczególne zaślubiny.”

Wszyscy mówią jednym głosem: „Tak być musi.”

                     Koniec wizji

Swami:       Te cuda mają miejsce przed deklaracją Awatara. Wszyscy są w stanie ‘wewnętrznej wiedzy zewnętrznego nic.’ Jest to świt przed wschodem Słońca.

Vasantha:  Swami, jak to jest, że każdy wszystko wie w czasach Awatara Prema Sai?

Swami:        Mówisz, że o niczym nie wiesz. Ja sprawiam, że ty piszesz, wyjaśniając różne stany, w których jesteś. Dlaczego? Jest tak, ponieważ ty nie masz ‘ja’. W czasach Awatara Prema Sai początkowo nie wiem, kim Ja jestem. Urzeczywistniam Swoją Prawdę dopiero kiedy Brahma daje pierścień Ramy. Inni również wiedzą o wszystkim. Jest to „Ja jestem Ja”. W ten sposób o wszystkim wiadomo. Kiedy ‘ja’ jest nieobecne, oni wiedzą wszystko. Jest to stan Purnam.

Koniec medytacji

Teraz przyjrzyjmy się temu. Wszystko to się zdarzy przed objawieniem Awatara Prema Sai. Kiedy Raja studiuje w koledżu, On niczego się nie uczy. Jednak kiedy pisze egzamin, zna On wszystkie odpowiedzi. Raja nie wie, że jest On Awatarem. Zatem On nie rozumie, że wszystko jest Jego Wiedzą, przychodzącą z Niego. W okresie Awatara Sathya Sai Swami wiedział od urodzenia, że jest On Bogiem. Będąc w wieku 14-tu lat, pokazał On światu kim jest. On wyrzekł się wszystkiego i wyszedł. Wielbiciele zebrali się, wszystko to było niezbędne dla Jego Awatarycznego Zadania. Przez 84 lata Swami pokazywał światu, że jest On Pierwotnym Bogiem. Usunął On ciemność ignorancji, Mayę z umysłów ludzi i pokazał im Sathyam. Swami przywiódł cały świat pod jeden parasol. Pokazał On, że wszyscy ludzie są dziećmi jednego Boga, nie ma różnic. Tego On nauczał: Ojcostwa Boga, braterstwa człowieka. Dla dobra Swojej misji Awatara pokazał On od urodzenia, że jest Bogiem.

W czasach przyszłego Awatara Prema Sai Swami przybywa, aby pokazać Premę. Przybywa On, aby spłacić dług mojemu oddaniu. Przedtem było odseparowanie w rodzinie Awatara. Teraz On przybywa, aby pokazać życie bez odseparowania. Awatar poślubi mnie w odpowiedzi na moją Premę. Prema Sai nie uświadomi sobie, kim On jest aż do zaślubin. W dniu zaślubin Brahma przysyła Jemu pierścień Ramy i sprawia, że On przypomina sobie kim jest. Do tego czasu On nie wie. Chociaż prowadzi On życie zwykłego człowieka, Jego intelekt, który zna trzy kalas (Czasy – tłum.), ta Wiedza ukryta jest przez zasłonę Premy.

Zaślubiny są również częścią Jego Zadania Awatarycznego. Wszystko dzieje się dla Zadania Awatara. Przed zaślubinami żyje On jako odbicie, reakcja i odzwierciedlenie mojej Premy. Dopiero po zaślubinach On uświadamia sobie, że jest Awatarem. Jego Prajnana, wewnętrzna Wiedza, uświadamia sobie wszystko, ale na zewnątrz On nie wie. Jest to Wewnętrzna Wiedza i zewnętrzne nic. Nie ma niczego, co jest nieznane Awatarowi Purna. Jest to dramat, który On Sam przygotował i odgrywa. On Sam gra trzy role: Shirdi Sai, Sathya Sai i Prema Sai. Wszystko jest Jego Mistrzowskim Planem.

Napisałam o tym w 2007 r., przed siedmioma laty. Teraz wszystko jest inne. W Jego Mistrzowskim Planie jest nie trzech Sai, lecz czterech! Sathya Sai gra podwójną rolę! Był jednym Sathya Sai przez 84 lata, luka czterech lat i następnie przybywa nowy Sathya Sai.

W tym dramacie jedna rola to Sathya Sai. On wie od urodzenia, że jest Awatarem :Purna; druga rola – On nie wie, kim Jest aż do zaślubin. Jest to Prema Sai. Są różne ścieżki czyli drogi. Chociaż On nie wie, wszechwiedzące, wszechobecne i wszechmocne Aspekty w Nim ujawniają się same. Jego prawdziwa natura ukazuje się. Jak wiele może On ukryć, zakryć albo kontrolować,  Natura Wszechmocna ukazuje się w mały sposób.

Spójrzmy teraz na innych. Vijay i Madhu nie studiowali inżynierii, jednak byli w stanie zreperować maszynę w fabryce. Jest to zadanie, którego nie byli w stanie wykonać najlepsi inżynierowie! Jak? Jest to wskutek Prajnany, funkcjonującej z ich wnętrza.

Instrumenty muzyczne są kupione. Jak to jest, że młodzi mężczyźni potrafią grać bez uczenia się? Młode kobiety znają kroki taneczne, zanim nauczą się w klasie. Jak to wszystko jest możliwe?

Nawet zanim Awatar ujawni Siebie, moce w Nim są wyrażane i funkcjonują na zewnątrz. One przybywają do tych, którzy są wokół Niego. Zanim Słońce wzejdzie, połowę światła świtu widać i roznosi się ono wszędzie, rozprzestrzeniając Światło. Jest to Ushat Kalam. Zanim całkowita Purna Światłość Prawdy zostanie ujawniona, Jej moce zaczynają się wyłaniać. Pełna Prawda spoczywa wewnątrz, kontrolowana, ale Jej Światło wyłania się z siłą.

Ci, którzy są mającymi szczęście członkami rodziny oraz krewnymi, doświadczają tego w każdym działaniu. Tu nie ma ego, nie ma indywidualnego ‘ja’ w żadnym z nich. Wszyscy są przyciągani do Awatara bez wiedzy o Jego Boskości. Ich życie skupia się na Nim, przeplecione Nim. Oni nie trzymają się niczego dla siebie. Raja jest ich Siłą Życia. On jest Siłą Życia czterech lub pięciu rodzin. Ponieważ wszystko skupione jest na Rajy, Mądrość powstaje w sposób naturalny; Wiedza, jak to wszystko zrobić, przybywa do nich. Nie ma ‘ja’; ich ‘Ja bez ja’ funkcjonuje jako ‘Ja jestem Ja’. Jest to wszechobecne Ja. W czasach Awatara Prema Sai, ponieważ nikt nie ma ‘ja’ (ego), Prawdę łatwo się chwyta. Tylko Bóg przenika wszystko.

O O O O O

2014 r. – Swami ujawnił wszystkie te zdarzenia w 2007 r. Minęło teraz siedem lat i Swami ujawnił więcej tajemnic. Napisałam ostatnio o wszystkich Dewach, riszich i siddhach, pragnących doświadczyć Boga. Oni chcą żyć blisko Boga. Zatem Swami robi z Ziemi Niebo. Bóg nie może doświadczać na Ziemi. Jest tak, ponieważ ignorant taki, jak dhobi (pracz – tłum.) Treta Yugi, krytykuje Boga. Tak więc Swami sprowadza wszystkie Dewy, riszich i siddhów; oni wejdą w większość ludzi na Ziemi. W miejscu, gdzie Prema Sai, ważne Dewy i wielcy riszi wejdą w członków rodziny oraz krewnych. Będą oni żyli z nami 70 lat. Następnie, kiedy Bóg opuści świat, oni również odejdą. Świat jest wypełniony Niebiańskimi Bytami przez siedemdziesiąt lat.

W Treta Yudze riszi chcieli żyć z Ramą. Ale w tamtym czasie Rama im nie pozwolił. W czasach Awatara Prema Sai wszyscy przybędą i będą żyć z nami; oni chcą radować się i doświadczać Boga. Tutaj ojciec Rajy pyta: „Dewy obdarzają nas łaską…Czy Dewy weszły w każdego z nas?” Teraz, prawdę  mówiąc, wszyscy są Dewami. Ponieważ nikt nie ma ‘ja’, będą oni wiedzieli wszystko, ale nie wiedząc. W Treta Yudze wszyscy riszi prosili, aby dotknąć, rozmawiać i przebywać ze Sri Ramą. Chociaż wiedzieli oni o Jego Prawdzie, On im nie pozwolił. Wszyscy następnie narodzili się jako gopi i gopasy w Dwapara Yudze. Wszyscy radowali się, będąc z Bala Kryszną. Kryszna był wówczas małym Chłopcem. Wszyscy w pełni radowali się i doświadczyli błogości. Wszyscy wiedzieli, ale nie wiedzieli. Wszyscy przybyli jako prości pastuszkowie i dziewczęta. Oni nie znali wartości radowania się. W czasach Prema Sai wszyscy mają całkowite doświadczanie. W Kali Yudze ja nie mam doświadczania. Swami i ja rozmawiamy w medytacji; ujawniana jest największa Jnana i Sathyam. Jednak nie ma fizycznego doświadczania. Tylko po to wszyscy przybywają w czasach Awatara Prema Sai i żyją z Bogiem siedemdziesiąt lat. W tamtym okresie będzie krótki czas wiedzy o wszystkim, ale wiedzy o niczym. Wszyscy mają zewnętrzną wiedzę, dzieją się cuda, ale wszyscy wypełnieni są zdumieniem. Jednak nie ma wewnętrznej wiedzy. Po zaślubinach wszyscy będą mieli wewnętrzną Wiedzę i wiedzę zewnętrzną. Przed zaślubinami jest tylko połowa Światła Świtu. Po zaślubinach wschodzi Słońce Sai z pełną Światłością. Jest to czas ‘ wewnętrznej Wiedzy zewnętrznej wiedzy.’ Wszyscy członkowie rodziny wiedzą. Jest to czas Pełni Słońca.

W „Prema Sai” Cz. 2 Raja pisze list do Vasanth. Opisuje w nim jak Prema robi wzory kolam, gdy obserwuje ją z piętra na górze.

Jest pora wieczorna; ona rysuje cudowne kolam przy drzwiach.

Ona jest tym pięknym kolam,

Gdy schyla się i rysuje kolam,

Jej warkocz kołysze się jak kobra

Ona schyla się i staje, rysując kolam

Może boleć ją w pasie! Nie! Nie!

Jest to błogi taniec Idy i Pingali!

Ona jest tilakiem Sahasrary w skarbnicy Czasu.

 

Robi ona kropki i łączy je liniami; od niższej do wyższej

Jest to magiczna sztuka, wykonywana delikatnymi rękami

Łączy ona kropki z różnych miejsc

Piękno zostaje ujawnione poprzez tasiemkę linii kropkowanych

Jest to magia jej ręki!

 

Ona nagle wstaje i widzi Mnie. Odkłada proszek kolam, piękny paw przybiega do Mnie. Siedząc przy Mnie, trzyma ona głowę na Moich kolanach. Pieszczę delikatnie jej włosy jak kwiat.

Mówię: „Przerwałaś w połowie, dokończ i przyjdź.”

Otwierając oczy jak kwiaty: „Nie chcę kontynuować ani kończyć…wystarczy być z Tobą.”

Odsyłam ją na dół, wypowiadając kojące słowa. Ona rysuje wzór kolorową paletą. W myślach o Mnie, robi złoty portret. Jest to piękna kombinacja kolorów. Ona jest pięknem koloru. Ona patrzy na Mnie, błagającymi oczami.

Odpowiadam, gestykulując: „Nie przychodź, skończ kolam, a potem przyjdź.”

Jej twarz jak dziecka kontynuuje błaganie: „Pozwól mi przyjść do Ciebie!”

Wspinam się i siadam na stopniach. Jest to szachownica kolorów! Patrzyłem jako Świadek. Ona narysowała, patrząc na Mnie. Widzę Nowe Stworzenie przybywające z jej jedwabistych rąk. Jest to piękno jej sztuki, z mieszaniną kolorów, mających jej myśli o Mnie.

Jest wiele nowatorskich wzorów w jej pięknym Stworzeniu. Ona jest ekspertem Nowego Stworzenia, prawda? Żaden Brahma nigdy tak nie stworzył. Ona ukończyła Nowe Stworzenie, tę Nową Kobietę. Odrzuciła ona paletę i przybiegła do Mnie. Nasza praca jest zakończona, misja osiągnięta. Wchodzimy do środka.

To wskazuje na to, co dzieje się tutaj. Ja płaczę i tęsknię za Swamim, ponieważ On opuścił Ciało. Chciałam pójść z Nim i poprosiłam, aby On zabrał moją Siłę Życia. Swami powiedział: „Czy nie powinniśmy zakończyć naszego Zadania? Najpierw zakończmy nasze Zadanie, a potem oboje opuścimy świat razem.” Powyższy wiersz dał mi Swami w medytacji w 2006 r. On pasuje do mojego obecnego stanu. Napisałam o tym wszystkim. Ja piszę i wszystko idzie do Stupy. Płaczę z tęsknoty za Nim. Jak Raja przychodzi i siada na schodach domu, tak samo Swami zstępuje. On teraz zstąpi i usiądzie przy mnie. Dopiero wtedy Stupa i Garbha Kottam zaczną funkcjonować. Po kilku latach, kiedy nasza praca zakończy się, opuścimy świat. W tamtym czasie nie rozumiałam znaczenia w pełni. Opisałam Premę, robiącą wzory Kolam jak Nowe Stworzenie. Teraz znam wewnętrzne znaczenie. Swami opuścił ciało. Ja płakałam, chcąc dołączyć do Niego. On mówi: „Ja zstąpię ponownie. Zakończymy nasze Zadanie i dopiero wtedy odejdziemy. Następnie ponownie wrócimy.” Jest to ‘Wiedza o wszystkim’ wewnątrz i bez wiedzy.

Rozdział 2

CZYM JEST KORONA?

12 styczeń 2007 r.

Vasantha:       Swami, czy nie ma zwycięstwa dla mojej Premy? Czy kiedykolwiek zrobisz coś dla mnie?

Swami:            Ty stale zadajesz to samo pytanie. To tylko twoja Prema osiągnęła wszystko. Ponieważ twoją naturą jest Prema, twoje imię zmienia się na Prema. Prema jest Koroną Sathyam. Sathya jest niczym bez Premy. Prawda pozostaje jaka jest, Prawda. Sathyam  jaką jest, nie można urzeczywistnić i nie można doświadczyć bez Premy. Twoja Prema dla Boga i Prema dla świata przewraca go ‘do góry nogami’.

       Na początku okresu Awatara Prema Sai, On żyje jak zwyczajny człowiek,  nazywający się  Rangaraja. Dopiero po zaślubinach stał się On świadomy Swojej Prawdy. Dopiero wtedy On ujawnia Siebie jako Prema Sai. To Prema sprawia, że On uświadamia sobie tę Prawdę. Raja jest w Stanie Istnienia. Dopiero gdy poślubia Premę, dowiaduje się, że jest On Awatarem. Prema znosi Prawdę ze Stanu Istnienia dla dobra świata. Dlatego Rangaraja staje się Prema Sai. Jayadeva opisał to samo na przykładzie Radha Kryszna. Sathya jest niczym bez Premy. Nie można zrozumieć wartości Prawdy bez Premy.

Vasantha:       Jeżeli napiszę wszystko tak, jak mi powiedziałeś, wygonią mnie z tego świata!

Swami:            Jest to Sathyam, Prawda. Jest to prawdziwe. To się zdarzy. Koroną Kryszny jest Radha. Koroną Sathya Sai jest Vasantha, a koroną Prema Sai jest Prema. Prawda jest niewzruszona, ustanowiona w sobie. Tylko Prema trzęsie Prawdą i znosi ją do Stanu Istnienia.

Vasantha:        Rozumiem, Swami. Teraz napiszę.

Koniec medytacji

Spójrzmy na niektóre zdarzenia, które miały miejsce przedtem, a potem zobaczmy wyjaśnienie. Swami poprosił mnie, abym kupiła dziewięć klejnotów i zrobiła różne ozdoby do noszenia. Jednakże Swami powiedział: „Ja Sam dam tobie pierścień z Niebieskim Kamieniem.” W tamtym czasie nosiłam mały, złoty wisiorek z Formą Swamiego. Był mały, biały kamień wsadzony na szczycie głowy Swamiego. Myślałam, że wymienimy go na diament dla jednej ozdoby. Rishi zadzwonił do swojej rodziny w Jaipur, w której są jubilerzy, aby przysłano kamień stamtąd. Kiedy jednak przybył diament, był on zbyt mały i nie pasował. Zadzwonił on do Jaipur, aby przysłali inny kamień. Kamień przysłano przez kuriera, ale kiedy przybył, był mały odłamek w jednym z rogów. Rishi powiedział, że sam pojedzie do Jaipur i kupi kamień. Ale ja powiedziałam, że nie. Powiedziałam Swamiemu: „Będę nosiła diament tylko wtedy, kiedy Ty dasz mi go Swoimi własnymi Rękami.” Minęło wiele dni, powiedziałam Swamiemu: „Nie zmuszę Ciebie, abyś mi go dał. Powiem SV, aby kupił.” Powiedziałam aszramitom o wszystkim, co Swami mówił. Srilata powiedziała: „Amma, mam pierścionek z diamentami. Weź z niego jeden kamień.” Pokazała mi ona pierścień. Diamenty były wysadzane w kształcie P; był to pierścień Prabhakara. Powiedziałam, że zapytam Swamiego.

Medytacja w południe

Swami:           Ty jesteś Klejnotem Korony Głowy Rangaraja. Ty jesteś klejnotem Prema. Weź jeden kamień z P i wsadź to na Moją Głowę na wisiorku.

Wszyscy byliśmy bardzo zadowoleni. Wszyscy myśleliśmy, dlaczego jest opóźnienie w zakupie diamentu. Swami dał teraz bardzo dobre wyjaśnienie. Napisałam o tym bardziej szczegółowo w rozdziale zatytułowanym „Diament” w „Prema Sai” Cz. 4.

Teraz zobaczmy. Bóg jest w Stanie Istnienia. Dynamiczna Świadomość, która jest w Nim, trzęsie Nim, kiedy jest czas na zstąpienie Awatara. To wskutek ‘trzęsienia’ On Ma Wolę przybycia. Zatem Awatar zstępuje. W Bhagavad Gicie Bhagawan Kryszna oznajmia:

   Yada, yada hi dharmasya glanirbhavati bharatha

Abhyuththanandadharmasya tadatmanam srujamyaham

Paritranaya sadhunam vinashaya cha dushkrutham

Dharmasamsthapanarthaya sambhavani yuge yuge

Kiedykolwiek Dharma zanika i przeważa adharma. Ja się manifestuję. Przybywam istniejąc z ery na erę, aby ochraniać prawych, unicestwiać niegodziwych oraz dla ustanowienia Dharmy.

Kiedy Dharma zanika, ludzie cierpią. W tamtym czasie, wskutek współczucia dla ludzkości, Bóg zstępuje jako Awatar i ustanawia Dharmę. W tamtym czasie Jego Dynamiczna Świadomość funkcjonuje jako Chitsjakthi. Sathyam, Bóg, który jest w Stanie Istnienia, staje się Awatarem wskutek Premy, Jego Chitshakthi. Jest to powód zstępowania Awatara. Oni przybywają, ustanawiają Dharmę, przynosząc dobrobyt dla całej ludzkości. Swami poprosił mnie, abym napisała o dziewięciu klejnotach. Kiedy pisałam o diamencie, powiedział On następujący wiersz:

Ty jesteś Nektarowym Klejnotem

Skarbem linii Iksvaku

Skarbem linii Alavandara

Który przyciąga Rangaraję

Ty jesteś Klejnotem Premy w Jego Koronie

Na Głowie Rangarajy

Klejnot Vasantha, Diament zstąpił

Dla dobra całego świata

Prema jest Koroną na Głowie Sathya. Diament oznacza ‘die mind’ (‘umrzyj umyśle’ – tłum.). Tutaj nie ma ‘ego’. Prema bez ‘ja’ pokazuje Sathyę. Jayadeva powiedział: „Stopy Radhy są na Głowie Kryszny.” Gdybym to samo powiedziała teraz, świat nie zaakceptowałby tego. Zatem Swami mówi: „Ty jesteś Klejnotem na Mojej Koronie.” Vasantha jest Klejnotem Korony na Głowie Sathyi. Radha jest Koroną Kryszny. Radha nie ma ‘ja’. Gdziekolwiek Kryszna jest, Radha chce tam być. Jest to Jedność.

Dlatego Swami mówi: „Radha nie może istnieć bez Kryszny. Oni nie są odseparowani. Radha jest Shakthi Kryszny, Funkcjonującą Mocą. Ona jest zawsze w myślach o Krysznie. Jest to Zasada Radhy.

Sada Sarvada sarvatha Krishna Chintanam

Radha przybyła na świat, aby pokazać Premę. Radha przybyła, aby pokazać, jak ktoś może przyciągnąć Boga czystym i prostym oddaniem. Dlatego jest ona Koroną Kryszny. Vasantha przybyła, aby obdarzać Miłością tylko swojego Pana, Sri Sathya Sai Babę. Oni pokazują, jak ich Boska Miłość zmienia całą Erę.

Aby to pokazać, przybyła Vasantha. Przybyła ona, aby zademonstrować pragnienie Jedności Radhy. Bóg nie jest tylko indywidualnym Imieniem i Formą. On jest wszech przenikający w całym Uniwersum. Ja to pokazuję. Moja Prema dla Boga i świat to osiąga. Ekspansją Premy Radhy jest Prema Vasanthy. Tylko jej Prema zabiera świat z Kali do Sathya Yugi. Vasantha przybyła od Niego, który jest Fontanną Życia. Bez Niego ona nie może żyć sama. Ona nie może widzieć, kim ona jest. Nie ma zatem tożsamości, ona widzi tylko Jego. Ona nie może powiedzieć, co zrobiła albo powiedziała, ale poprzez nią to się zdarzyło; ona nie jest w stanie tego zrobić. Jej nie ma tutaj. Wszystko to tylko On, On, On, Swami, Swami, Swami. Zatem ta Prema ‘Ja bez ja’ jest Koroną Bhagavana Sathya Sai.

Następnie – Awatar Prema Sai. Ponieważ Vasantha pokazuje kompletność Premy, ona staje się Koroną Sathya Sai. Wskutek tego jej imieniem staje się Prema. Wszędzie Purnam, wszyscy są Purnam. Wszystko, co istnieje od Purnam, jest Purnam. Ona przybyła tutaj, aby to pokazać. Ze względu na przyczynę jej Premy, imieniem Sathya Sai staje się Prema Sai. Zatem Prema staje się Klejnotem Korony Głowy Prema Sai.

Diament znaczy ‘die mind’ (‘umieraj umyśle’, martwy umysł – tłum.), ‘Ja bez ja’. To ‘Ja bez ja’ pokazuje Sathyam zewnętrznemu światu. Sathya czyli Bhagawan Sathya Sai pokazał wiele wspaniałych cudów. Ludzie na świecie bardziej myślą o cudach. Każdego, będącego od długiego czasu wielbicielem, zawsze pytają: „Jaki cud Swami uczynił w twoim domu?” Jeżeli powie on, że nic się nie zdarzyło, entuzjazm pytającego szybko maleje. Oni czują: „To jest twoje oddanie?’ Nie chcą już więcej słuchać. Po prostu odrzucają i lekceważą tego wielbiciela. Ktoś mówi, że w swoim domu uciekł przed chorobą, inny opowiada, że otrzymał z powrotem coś, co zgubił. Wszyscy opowiadają opowieści o tym, jak ich problemy zostały rozwiązane. W taki sposób pojmują oni Awatara Purna.

Ponieważ nie zrozumieli oni Jego całkowitej mocy, nie mogą w pełni odnieść korzyści z Niego. Kiedy używamy tej mocy właściwie, możemy osiągnąć Wyzwolenie. Jest to ogromna szansa! Jednak większość ludzi traci ją. Człowiek jest tylko zainteresowany cudami. On nie chce prosić o Wyzwolenie, a Swami przybył, aby je dać. Co za dziwny świat!

Wszystko, o co człowiek prosi Swamiego, jest proste i zwyczajne. Swami przybył, aby dać wszystkim Stan Nieśmiertelności. Aby to zrozumieć, musimy zostawić nasze ‘ja i moje’. Swami dał wielu ludziom pierścień z diamentem i powiedział: ‘die mind’. Oni pokazują wszystkim i z dumą mówią: „Swami dał mi pierścień z diamentem!’ Ale pierścień ten pokazuje, że musimy osiągnąć stan bez ‘ja i moje’. Ponieważ nie mam ‘ja’, Swami jest w stanie ujawnić mi Prawdę do dużego zakresu. Wyciągam Prawdę i potrafię zrobić z niej całkowity użytek. Osiągnęłam łaskę od tego Awatara Purnam, ab zmienić Kali na Złotą Erę. On powiedział, że jest to skarb linii Ikshvaku. Jakąkolwiek czynność wykonujemy bez przywiązania, jest to Karma Yogą. Tej Karma Yogi nauczono Boga Słońca. Bez myślenia o owocu, taka czynność bez przywiązania jest Yogą. Linia Ramy szła tą ścieżką. Ta Ziemia jest Karma Bhoomi, polem działania. Urodziliśmy się tutaj, aby wykonywać czynności. Ktokolwiek rodzi się tutaj, musi wykonywać czynności. Karma Yoga znajduje spełnienie poprzez Premę. Prema uważa, że wszyscy – od robaka do Brahmy są tacy sami. Karma Yogę wypełnia się tylko poprzez Premę. Kiedy człowiek to robi, staje się Bogiem. Prema znaczy Shakthi, Moc. Kiedy Prema wzrasta, człowiek ma więcej Mocy.

*Premą, okazywaną tylko Bogu jest Awatar Prema Sai

*Premą, którą obdarzono ludzi, jest Sathya Yuga

*Ranga Raja + Prema = Prema Sai

*Jeeva + Prema = Shiva

Dzisiaj Amar zrobił zdjęcie yagny. Widać tam Swamiego na Adi Seshy, żółtym Łożu. Pod Nim jest koń; poprosiłam Swamiego, aby wyjaśnił.

Swami powiedział: „Ja jestem w Stanie Istnienia. To ze Stanu Istnienia Swami, koń Prema wyłania się. To z Sathya wyłania się Prema. Ty wykonujesz Aswamedha Yagnę i pokonujesz wszystko, ofiarując wszystko Mnie. Ty jesteś Shakthi.”

Bóg czyli Sathyam jest Stanem Istnienia. Kiedy przychodzi czas, On zstępuje jako Awatar. Prema jest Jego Chitshakthi, która wyłania się z Niego. Swami pokazuje konia, aby wskazać Premę. Poprzez Premę wykonałam Aswamadha Yagnę i odniosłam zwycięstwo. To poprzez Premę zmieniam każdego i wszystko i ofiaruję to Swamiemu. To zostało pokazane. Wszystko zmieniam Premą. Dzisiaj jest prawidłowy dowód na to, co piszę. Bóg Sathyam Chitshakthi Prema. Tylko ten, kto ma Premę, może stać się Bogiem. Widać, że koń ma dwa skrzydła. Kiedy zapytałam o to Swamiego, powiedział On: „Prema sprowadza na dół Stan Istnienia Sathyam jako Awatara. Koń Prema sprowadza Go na dół, z Góry.”

15 styczeń 2007 r.

Przed Abhishekam dla Vinayaki, modliłam się do zdjęcia obok. Poprosiłam Amara, aby zrobił zdjęcie, i on zrobił. Zobaczyliśmy tam moją twarz na głowie Swamiego. Włosy Swamiego nie są jak zazwyczaj gęste i kręcone, lecz proste. To pokazuje, kto jest na Koronie Sathya Sai.

Prema jest pierwszym działaniem – Karma znajduje spełnienie tylko z Premą.

Rozdział 3

SHANKRANTHI

15 styczń 2007 r. Medytacja poranna

Vasantha:       Dzisiaj jest Pongal; proszę, powiedz coś o Awatarze Prema Sai.

Swami:             Przyjdź, pójdźmy. Pokażę.

Czas Awatara Prema – dom Premy

Jest to pierwsze Shankranthi. Wszyscy rozmawiają: „Zróbmy coś dla Rajy.” Babcia Premy mówi: „Zróbmy pierścień z diamentem dla Rajy.” Wszystkim podoba się ten pomysł. Vijay i jego ojciec jadą do jubilera i składają zamówienie na pierścień z diamentem. Premy młodsza ciotka, Amritha, która pracuje jako nauczycielka, chce kupić sari dla Premy. Oglądają oni wiele rozmaitych barwnych, jedwabnych sari i sukien. Kobiety wybierają sari, które im się podobają, a mężczyźni kupują ubiory dla siebie. Raja patrzy na różne sari dla Premy. W końcu wybiera jedwabne sari w kolorze cytrynowym, z zielonym obramowaniem. Każdy chwali Jego wybór.

Raja pyta: „Czy podoba ci się sari?”

Prema odpowiada: „Dlaczego to pytanie? Podoba mi się tylko Twój wybór.”

Po zrobieniu zakupów wracają do domu.

Każdy dom umyto do bieli tak, jakby ubrał nowy ubiór!

Wszędzie na ścianach są piękne, zwisające, ozdobne światełka; wszystko gotowe na Shankranthi.

Rankiem na Shankranthi wszyscy gromadzą się w domu Premy, aby obchodzić święto. Wykonują poranny rytuał oddawania czci. Po czym ojciec Premy daje Premie pierścień z diamentem, który kupił dla Rajy. Prema wkłada go na palec Rajy. Wszyscy biją brawo i wznoszą okrzyki. Ranek mija w błogości. Młodzież kłania się i przyjmuje błogosławieństwa od osób starszych. Babcia Premy obejmuje ramionami Premę i Raję. Ich oczy wypełniają się łzami błogości. Jak wiele lat pragnienia? Każdy raduje się cudowną ucztą.

Raja mówi wszystkim: „Wieczorem pójdziemy do Swargi.”

Wszyscy są bardzo zadowoleni. Zaczynają wyobrażać sobie, jak to będzie, co tam się wydarzy dzisiaj. Wszystkie te oczekiwania powstają w ich sercach. Wszyscy zbierają się w domu Rajy wieczorem.

Raja wchodzi na górę i otwiera drzwi do Swargi. Wszyscy idą za Nim. Raja mówi wszystkim, aby radośnie kąpali się w wodospadach i zbiornikach. Są piękne wodospady z kryształowo czystymi, niebieskimi basenami.

Nirmala biegnie i wskakuje pierwsza. Rozpryskuje wodę radośnie pod wodospadami. Inni krzyczą: „Nie wzięliśmy żadnych dodatkowych ubrań!”

Raja odpowiada: „Nie martwcie się. Wasze ubrania natychmiast wyschną jak tylko wyjdziecie z wody.”

Usłyszawszy to, wszystkie kobiety śpieszą ku wodospadom. Następnie mężczyźni nurkują w innym basenie i pływają, śmiejąc się i bawiąc. Raja dołącza do ich zabawy. Błogo jest bawić się radośnie w ten sposób z Awatarem. Czy jest to błogość pływania z Kryszną w Yamunie? Uświadamiają sobie, że ta błogość jest ponad miejscem i czasem. Niezależnie od tego, czy jest to Dwapara Yuga czy Sathya Yuga, uczucia są takie same. Po kąpieli wszyscy wychodzą z wody, czują się zmęczeni. Siadają na brzegu przez chwilę.

Wszyscy pytają: „Co będziemy teraz robić, Raja?” Raja mówi: „Wszystkim zadam pytania: „Czym jest życie? Kanha, powiedz.”

Kanha mówi: „Tylko życie z Awatarem jest życiem. Życie nie ma innego znaczenia.”

Raja zwraca się do Vijai: „Co to jest Purnam?”

On odpowiada: „Żyć z Awatarem jest Purnam, jest to Kompletność. Od urodzenia nie wiedzieliśmy, co to jest cierpienie. Wszyscy żyją z pełną satysfakcją. Wszystko inne niż to nie jest Purnam.” Raja mówi: „Dobrze, Vijay, bardzo dobrze.” Madhu pyta: „Co Ty, urzeczywistniłeś, Raja?”

Raja odpowiada: „Nie doświadczyłem przedtem jak teraz. Nie doświadczyłem życia rodzinnego z żoną i krewnymi. Dopiero teraz doświadczam idealnego życia rodzinnego. Mam to nowe doświadczenie i wszystko, ponieważ Prema otrzymała łaskę. Jest to nowe doświadczenie.”

Vasanth pyta słodko: „Bracie, jak bardzo kochasz Premę? Powiedz mi jednym słowem.”

Raja odpowiada z westchnieniem i mówi: „Ona jest zaiste Moją Siłą Życia.”

Vasanth” ‘Oj, Ty! Popełniłam błąd! Dlaczego powiedziałeś jedno słowo?! Powiedz więcej!”

Raja odpowiada: „O, Moja siostro, pytasz, jakie jest piękno dla Premy?

Jest to Zienia? Niebo? Cztery kierunki?

Nic nie może pokazać jej granic

Jeżeli pytasz: „Jaka jest jej jakość?’

Nie ma z czym porównać, nie ma nic jej równego

Na tej Ziemi i również w Niebie

Bóg jest Antaryami w każdym człowieku

Jednak dla Madhavy ona jest Antaryami

Ona jest Mieszkańcem Boga

 

Vasanth mówi błogo: „Cudowny bracie, jest to wspaniałe!”

 

Wszyscy cenią słowa Rajy.

Madhu mówi: „Raja, obecnym Awatarem nikt nie wyraził takiej Miłości do żony. Teraz żyjesz z Premą. Prema jest Boginią, a Ty ujawniasz swoje uczucia w pełni.”

Raja mówi: „Poprzedni Awatarzy nie okazywali swoich uczuć. Rama odesłał do lasu ciężarną Sitę. Radha żyła z uczuciami Jedności; pragnienie zaślubin zostało w niej wzniecone. To doświadczenie spowodowało we Mnie ból. Ja sprawiłem, że ona zapragnęła zaślubin, wzniecając jej uczucia. Aby to zrównoważyć, zacząłem ujawniać Swoją Premę. Jednak w porównaniu z innymi, Ja niczego nie zrobiłem dla Vasanthy. Okazałem Swoje uczucia jako odbicie jej Premy. Wszystko jest odbiciem, reakcją, odzwierciedleniem. Zatem teraz robię wszystko dla Premy, okazując Swoją Miłość.

Przedtem, zanim Awatar zstąpił, nikt nie radował się w ten sposób. Wszystko było tylko odseparowaniem od żony, dzieci i krewnych, odseparowaniem od rodziców. Wszyscy doświadczyli tylko tego. Oni nigdy nie żyli razem, w połączonej i poszerzonej rodzinie. Awatar przybył i ustanowił Dharmę. On nigdy nie skosztował Miłości rodziny ani krewnych. On również nie okazywał im Miłości. W czasach obecnego Awatara, On okazuje Swoją Miłość każdego dnia. On doświadcza Miłości żony, dziecka, rodziców i krewnych. Każdy związek pokazuje objawienie Miłości. Krewni poprzednich Awatarów nigdy nie doświadczyli Miłości Boga. Teraz oni doświadczają Miłości obecnego Awatara.

Koniec wizji

W tym czasie tęskniłam za jednym spojrzeniem, jednym dotykiem i jednym słowem. Ale On nie dał mi niczego. Zatem tęsknię i płaczę. Tęskniłam 76 lat. W czasach Prema Sai Swami okaże Miłość w pełni nie tylko mnie, ale przyjaciołom, rodzinie, wszystkim. To jest moja pokuta. Dlaczego Rama odprawił do lasu ciężarną Sitę? On nigdy nie cieszył się radością żony i dziecka. Spędził On czternaście lat, żyjąc w lesie, potem, po koronacji, wszystko się skończyło. Rama odesłał Sitę. To jest raną w moim sercu. Dlatego proszę Swamiego, aby doświadczył mnie. Miałam wiele doświadczeń ze Swamim, ale On nie doświadczył mnie. Dlatego Swami przybywa w czasach Awatara Prema Sai, aby doświadczyć mojej Miłości i Miłości innych.

Po kąpieli wszyscy mają suche ubrania. Jak jest to możliwe? Kontempluję. Sathya Sai, obdarzył łaską w postaci cudu, ale nikt nie urzeczywistnił Go. Myśleli oni tylko o problemach, chorobie, rzeczach zniszczalnych. Teraz tutaj Bóg obdarza łaską i z tego powodu ubrania wysychają natychmiast. Wszyscy uświadamiają sobie, że są z Bogiem i że łaska Boga spływa na nich. Nikt nie ma ‘ja’. Nie ma czasu, aby myśleć o sobie. Ja, moje, nic…tylko Raja, Raja, Raja. Ich umysły skupione są tylko na Nim. Chcą oni widzieć tylko Premę Rajy i Premę i radować się. Jest to dowód, że są oni Dewami. Dewy nie mają fizycznego doświadczania. Jakże wiele doświadczania dał Bóg ludziom na tej Ziemi! Oni żyli, jedli, chodzili, rozmawiali i dotykali Go. Jednak nikt nie może Go zrozumieć. Jest to z powodu ‘ja i moje’. Oni pytają o: „Moja rodzina, moje rzeczy, moje życie.” Taka jest różnica między życiem z Awatarem w Erze Kali a między życiem z Awatarem w Sathya Yudze.

 

Rozdział 4

PIKNIK

26 styczeń 2007 r. Medytacja

Vasantha:       Swami, mój Prabhu, powiedziałeś dzisiaj, że opowiesz mi o zdarzeniu przed zaślubinami. Proszę, opowiedz, Swami.

Swami:           Przyjdź, przyjdź. Pokażę tobie.

Wizja

Gdy zaślubiny zostały ustalone, wszyscy jadą na piknik.

Awatar Prema Sai – Sathya Yuga – dom Premy

Wszyscy gromadzą się w pokoju Premy. Młode dziewczęta rozmawiają radośnie. Zaślubiny Rajy i Premy zostały ustalone. Robione są przygotowania.

Wszyscy mówią: „Pojedźmy na piknik któregoś dnia!”

Vijai mówi do Shanthi: „Wszyscy wyjeżdżamy na jeden dzień! Wszyscy pojedziemy!” Wszyscy rozmawiają ze sobą radośnie.

Nirmala mówi: „Zapytaj Raję.”

Vasanth mówi: „Zobaczcie, Brat przychodzi. Słyszę Jego głos z parteru.”

Raja, Madhu i Kanha przychodzą. Wszyscy siadają i rozmawiają.

Raja mówi: „Jest cudowna, zalesiona okolica niedaleko stąd. Możemy tam pojechać, być z Naturą i cieszyć się życiem pośród przyrody.”

Wszyscy są bardzo zadowoleni.  (Są to głębokie wrażenia z czasów Sathya Sai, z Jego wyprawy do Afryki, gdzie pojechał On na safari!)

Idą i proszą o zgodę rodziców, którzy chętnie się godzą. Pewnego dnia dwa samochody zostają załadowane rzeczami na jednodniowy wyjazd. Żadna z osób starszych nie jedzie. Amritha, ciocia Premy dołączy do nich. Po drodze wszyscy śpiewają i rozmawiają wesoło o tym, jak spędzą dzień. Raja i Vijay są kierowcami. Po pewnym czasie docierają do miejsca przeznaczenia. Znajdują dobre miejsce na zaparkowanie samochodów. Wysiadają i wszyscy są pełni radości. Dokoła są pachnące  kwiaty, zapach wypełnia powietrze. Bujna, zielona trawa, drzewa, więcej kwiatów i w pobliżu strumyk. Jest pora wiosenna! Wszystko jest piękne. W wiosennym powietrzu drzewa pokryte są wonnymi kwiatami. W pobliżu płynie mały strumyk, wszędzie pięknie fruwają motyle. Otacza ich piękno Natury. Wszyscy siadają i jedzą śniadanie. Rozmawiają, śmieją się, wypełnieni radością, co sprawia, że otoczenie jest jeszcze piękniejsze.

Nagle Nirmala zrywa się na nogi. „Och, jest jeleń!” Biegnie w jego stronę. Słychać odgłosy słoni; młodzież bierze aparaty fotograficzne i idzie w innym kierunku.

Vasanth mówi: „Prema, pójdźmy też!”

Prema odpowiada: „Zostanę tutaj. Wszyscy idźcie…Będę siedziała tutaj i cieszyła się przyrodą. Idźcie wszyscy.”

Raja zwraca się do Premy i mówi: „Zostanę tutaj i będę ciebie ochraniać. Mogą przyjść dzikie zwierzęta. Będę tutaj z tobą.”

Vijay mówi: „Prawidłowo, Raja pozostań tutaj z Premą.” Oboje są sami.

Raja pyta: „Dlaczego nie poszłaś, Prema? Mogliśmy zobaczyć zwierzęta w ich naturalnym środowisku.”

Prema odpowiada: „Nie chcę tego wszystkiego. Chcę być sama, w myślach o Tobie. Dokądkolwiek idę, myślę tylko o Tobie. Co mam zrobić?”

Raja patrzy na Premę i mówi: „Jestem dzisiaj bardzo szczęśliwy, że mówisz tak dużo. Jestem bardzo, bardzo szczęśliwy. Ja jestem tutaj tylko dla ciebie. Nie chcę nigdzie chodzić bez ciebie. Ty jesteś Moją Siłą Życia. Gdyby Siła Życia odeszła, jak mogłoby ciało iść same?”

Prema widzi pawia. Oboje idą ku niemu. „O piękny pawiu, tańcz!”

Jest on szczęśliwy i wolny, tańcząc. Idą do strumyka i przechodzą na drugą stronę. Prema wchodzi do wody, przestraszona. Chwyta się ręki Rajy.

Raja mówi: „O strumyku, dziękuję ci, Prema uchwyciła się Mojej ręki!” Oboje śmieją się. Idą na pewną odległość i cieszą się pięknem Natury dokoła. Idą trochę dalej i Raja wskazuje na króliki, które skaczą radośnie, biegając i bawiąc się. Prema wesoło klaszcze w dłonie, jak małe dziecko. Następnie idą tam, gdzie są zaparkowane samochody i siadają przy strumyku. Inni nie wracają przed południem. Gdy przychodzą, mówią, co widzieli i pokazują zdjęcia.

Vijay mówi: „Poszliśmy wszyscy, abyście mogli spędzić pewien czas sami.” Dziewczęta wracają, po uganianiu się za jeleniem. Nirmala pokazuje wszystkim zdjęcie jelenia. Jest również zdjęcie wielkiego renifera.

Pema mówi: „Spójrzcie na poroże, jak wiele rozgałęzień! Widzieliśmy pawia, króliki. Żaden z nich się nie bał i biegały wszędzie.” Wszyscy mówią to samo.

Shanthi mówi: „Premi, jeden jeleń był bardzo piękny. Gdy stał w świetle słonecznym, promienie Słońca sprawiły, że był złoty!”

Vasanth zwraca się do Premy; „Powinnaś była go zobaczyć, był bardzo piękny!” Prema prosi, aby pokazała zdjęcie.

Raja patrzy i mówi: „Wydaje się, że jest to złoty jeleń, którego widziała Matka Sita. Jest to jeleń Maya, Marichi! Nie dajcie się oczarować jego pięknem. Nie biegajcie za nim.”

Nirmala mówi: „Nie, Raja, nie biegałyśmy za nim, ale wróciłyśmy do was.”

Vijay mówi: „Raja, widzieliśmy słonia, a potem przyszedł drugi, szukając go. Oba bawiły się razem wesoło w strumyku!”

Kanha mówi: „Był to piękny widok. Jeden słoń zaczerpnął wody w trąbę i spryskiwał drugiego, potem drugi zrobił to samo! Cudownie było widzieć, jak bawiły się razem!”

Madhu mówi: „Spójrz, Raja, zrobiłem zdjęcie słoni bawiących się w wodzie. Nigdy przedtem nie widzieliśmy niczego takiego. Jak oba kochają się!”

Raja odpowiada: „Czy wiecie, co to pokazuje? Jest to uczucie dotyku, będące powodem narodzin i śmierci.”

Wszyscy siadają dokoła, jedzą lunch, śpiewają pieśni. Wieczorem robią więcej zdjęć. Jeleń i paw stoją przy nich i robione są zdjęcia. Białe króliki biegają wszędzie. Raja łapie jednego i pokazuje wszystkim. Prema zauważa: „Ich oczy są bardzo piękne.” Pozostają tam do późna. Wkrótce nadchodzi pora wyjazdu. Pakują rzeczy do samochodu i rozpoczynają powrót. Mówią rodzicom, co się wydarzyło. Wszyscy są bardzo zadowoleni.

Koniec wizji

Chociaż żyją z Bogiem, nie wiedzą, że żyją z Nim. Wszyscy radują się takim szczęściem. Vijay mówi Rajy, że wszyscy z przyjemnością odeszli i pozostawili Premę i Jego samych. Jest tak, ponieważ radość wszystkich czerpana jest z połączenia Purushy i Prakrithi; widzenia Ich razem. Swami reprezentuje Purushe, ja Prakrithi. Nie powinniśmy separować tych Dwojga. Prawdziwej błogości doświadcza się tylko wtedy, kiedy tych Dwoje nie postrzega się oddzielonych. Bóg i Stworzenie są dwiema stronami jednej monety. Musimy wyrażać nasze oddanie Stworzeniu tak samo, jak to robimy dla Boga. To tylko Bóg rozrasta się jako Stworzenie. Bóg jest wszechobecny. To jest tylko pierwszy etap, gdy wyrażamy Miłość i oddanie Bogu. Musimy uświadomić sobie i widzieć Boga we wszystkim i okazywać Miłość.

Grupa jest zdumiona, gdy widzi piękno jelenia. Jeleń wskazuje Mayę. Kiedy zobaczyli jelenia, Nirmala natychmiast pobiegła za nim, a za nią inne dziewczęta. To wskazuje na uganianie się za Mayą. Świat i wiele rzeczy na nim – wszystko to jest iluzją. Ponieważ to piękno przyciąga nas, uganiamy się za nim. Maya potem schwyta was. Raja powiedział, że jest to jeleń Maya; aby nie iść za nim. Raja mówi im, że nie powinny biegać za Mayą. Wtenczas Nirmala mówi, że wróciły, szukając Go; one nigdy nie pobiegną za Mayą.

Kiedy kontroluje się umysł, który szuka Mayi, w sposób naturalny idzie on do Boga. Ponieważ wszyscy to robią, mają szczęście żyć z Bogiem. Oni żyją z Bogiem i doświadczają Boga. Jest to ich wielkie szczęście.

Ci, którzy są tutaj, przekroczyli, aby być w Aszramie. Kiedy przybędą następnym razem, wszyscy będą cieszyć się tylko Bogiem i Jego radością. Spójrzmy teraz na słonia. Słoń jest największym zwierzęciem. Ma ogromną siłę. Jednak człowiek łapie słonia w pułapkę, wykorzystując przebiegły podstęp. Człowiek kopie dół oraz przykrywa go patykami  i liśćmi. W pobliżu kryjówki uwiązana jest samica słonia. Następnie, pragnąc dotknąć samicy, samiec przychodzi do niej. Słoń, nie wiedząc o pułapce, wpada w dół. Następnie człowiek może wykorzystać słonia, aby pracował dla niego.

O ludzie świata! Maya używa takiego samego podstępu, aby was złapać. Maya pokazuje wam uczucie dotyku. Jesteście jak słoń, przyciągany przez uczucie dotyku. Wpadacie i jesteście uwiązani w Samsara Sagara. Kto was odkupi stamtąd? Tylko Bóg może was uratować. Nie wiecie tego, ale wpadliście w taki sam dół, jaki wykopaliście dla słonia. Czym jest uczucie dotyku? To nie jest tylko fizyczne wrażenie dotyku; cokolwiek zostaje dotknięte pięcioma zmysłami, jest uczuciem dotyku. Wychodzisz na zewnątrz i widzisz piękną dziewczynę. Jej piękno dotyka umysłu, umysł chce znać jej imię i wiedzieć wszystko o niej. Jest to jeden rodzaj uczucia dotyku. W biurze wszyscy jedzą lunch. Obok ciebie kolega otwiera pudełko. Cudowny zapach sambar przychodzi do ciebie. Myślisz: „Jeżeli taki jest zapach, jakże to musi smakować!” Jest to inne uczucie dotyku. Idziesz ulicami i widzisz piękny dom. Myślisz: „Jak pięknie wyglądający dom. Zbuduję taki dom!” Jest to jeszcze inny rodzaj uczucia dotyku. Pani mija sklep i widzi sari, wiszące w oknie. Ona musi mieć to sari. To jest uczucie dotyku. Każde pragnienie staje się uczuciem dotyku. Czegokolwiek dotknie się pięcioma zmysłami i umysłem, jest uczuciem dotyku. Wskutek tego wiecznie pozostajemy w pułapce cyklu narodzin i śmierci. Oto jak Maya chwyta się nas.

Aby zostać odkupionym, musimy zwrócić uczucie dotyku do Swamiego. Cokolwiek robicie, widzicie, myślicie, jecie, słyszycie, wąchacie, łączcie to z Bogiem. Wtedy nasze uczucia dotyku dotkną tylko Boga. To obdarza Wyzwoleniem. Uczucie dotyku rodzi się wskutek przywiązań. Wszystkie pragnienia są niczym innym tylko uczuciem dotyku. W rezultacie wpadamy do Oceanu Życia wielokrotnie.

W czasach Prema Sai wszyscy są uwolnieni od uczucia dotyku. Wykonują oni sadhanę tylko po to, aby dotknąć Boga. Ponieważ nic innego nie istnieje w Mukthi Nilayam prócz Swamiego, za następnego Awatara będą oni żyli z Bogiem. Oni łączą Purushę i Prakrithi i czerpią radość. Widzenie tylko Boga jest inne. Widzenie Stworzenia jako Boga różni się. Ci, którzy są tutaj, wszyscy chcą, aby Swami i ja połączyliśmy się. Tylko po to oni wszyscy są tutaj. Zatem osiągną oni Stan Purnam. W tamtym czasie oni widzą piękno Boga również w zwierzętach. Dziewczęta bawią się z jeleniem, młodzież, mężczyźni, którzy są jak młode słonie, bawią się z nimi. Słoń jest duży i silny. Jednak wskutek uczucia dotyku wpada w dół. Jaki jest pożytek z bycia dużym i silnym? Czym jest siła słonia, skoro człowiek ma siłę tysiąca słoni?! Kiedy skierujemy moc ku wnętrzu, przychodzi do nas siła 1000. słoni. Poprzez to możemy zmienić samą erę. O człowiecze, tylko poprzez uczucie dotyku schodzisz w dół. Człowiek, który ma siłę 1000. słoni, jest uwiązany przez ‘mysz’ - uczucia dotyku i wepchnięty w cykl narodzin i śmierci. Wstyd! Bardzo źle! Mała mysz używa ogona, aby przywiązać człowieka, który ma siłę 1000. słoni i wpycha go do Samsara Sagara. Przynajmniej teraz obudźcie się i spróbujcie sobie uświadomić! Osiągnijcie Stan Purnam.

To po to przybył tutaj Bhagawan Sathya Sai. On pokazał i nauczał, że człowiek ma tak ogromną siłę. Jednak człowiek psuje wszystko, marnując swoją siłę na sprawy świata. Człowiek, który zwraca swoje życie ku Bogu, może osiągnąć tak ogromną moc; może on uzyskać wolność z cyklu narodzin i śmierci. Swami pokazał dużo przykładów poprzez wiele opowieści, które opowiedział. Mówił On tak dużo przez 84 lata. Jednak nikt nie uświadomił sobie rzadkiego współczucia Boga. Wszyscy zmarnowali czas i utracili okazję. Wszystko to Swami pokazuje na przykładzie mojego życia.

Rozdział 5

STARA MATA DO KRYSZTAŁOWEGO ŁÓŻKA

26 styczeń 2007 r. Medytacja w południe

Vasantha:       Swami, jestem Twoja. Ty również jesteś tylko dla mnie. Jeżeli tak jest, proszę pokaż coś.

Swami:            Jak dużo napisałaś, a teraz co mam pokazać? Ty piszesz ‘Mantra Pranama’, bezpośredni dowód.

Vasantha:       Czy kiedykolwiek osiągnę swojego Swamiego? Czy osiągnę Twoją kompletną Miłość?

Swami:            Dlaczego tak płaczesz, idź i pisz. Wieczorem zabiorę ciebie do miejsca.

Vasantha:       Czy nie mogę zobaczyć Ciebie? Czy jestem tylko jedyną, której nie pozwolono? Czy nie mogę zbliżyć się do Ciebie raz i widzieć Ciebie i rozmawiać z Tobą? Nie mogę tego dłużej znieść!

Swami:             Widzisz, Ja jestem tylko dla ciebie. Przygotowuję Siebie do życia z tobą.

26 styczeń 2007 r. Medytacja wieczorna

Vasantha:         Swami, powiedziałeś, że pokażesz coś szczególnego?

Swami:              Przyjdź, pójdźmy.

Wizja

Swami i ja idziemy do naszego domu w czasach Awatara Prema Sai. Swami otwiera drzwi do Swargi na tyłach naszego pokoju. Przechodzimy przez drzwi, a ja idę za Nim. Idziemy na pewną odległość. Nagle widzę piękną, złotą rezydencję. Swami otwiera drzwi i wchodzimy. W środku wszystko jest przepiękne. Naprzeciwko nas jest zbiornik z kryształowo czystą wodą. Wchodzimy do zbiornika i zanurzamy się w wodzie. Wychodzimy. Nagle oboje mamy nowe formy. Moje zęby, oczy i włosy są perfekcyjne. Jestem bardzo młoda. Przed wejściem do głównej części domu jest mały pokój. Swami zabiera mnie do środka. Ściany pokoju wyłożone są lustrami. Wszystko, co widzę to Swamiego i moje formy, odbite ze wszystkich stron. Wychodzimy z tego pokoju i wchodzimy do innego. Jest to pokój, w którym jest łóżko i huśtawka.

Swami:   Nikogo innego nie było tutaj prócz Nas Obojga. Nie mów nikomu.

27 styczeń 2007 r. Medytacja poranna

Vasantha:        Swami, moje oczy, zęby, całe ciało musi stać się Purnam, perfekcyjne. Chcę łaski Aswini Dewów. Pierwsze dziecko jest aspektem Aswini Dewy. O Aswini Dewa, przynieś mi oczy, zęby, nos, wszystko, zrób mnie całkowitą, perfekcyjną i kompletną! Nie, nie, Swami! Tylko Ty powinieneś i musisz mi dać. Ty zrób mnie całkowitą.

Swami:            Nie płacz. Dam. Ja zrobię wszystko.

Vasantha:       Nie pójdę do żadnego lekarza.

27 styczeń 2007 r. Medytacja poranna

Vasantha:       Swami, moje oczy, zęby, całe moje ciało musi stać się Purnam, perfekcyjne. Chcę łaski Aswini Dewów. Pierwsze Boskie dziecko jest aspektem Aswini Dewy. O Aswini Dewa, przynieś mi oczy, zęby, nos, wszystko. Uczyń mnie pełną, perfekcyjną i kompletną! Nie, nie Swami! Tylko Ty powinieneś i musisz mi dać. Ty uczyń mnie pełną!

Swami:             Nie płacz. Ja dam. Ja zrobię wszystko.

Vasantha:       Swami, nie pójdę do żadnego lekarza.

27 styczeń 2007 r. Medytacja wieczorna

Vasantha:        Ja jestem Twoja, Ty jesteś tylko mój. Daj na to mocny dowód.

26 listopad 2014 r. Teraz tłumaczę książkę, siedem lat po tym, tym kiedy ją napisałam. Gdy leżę i mówię Eddy`emu, przychodzi Amar i przynosi Boską Pocztę. Jest ona w formie kawałka Różowego papieru, złożonego jak pudełko. Jeden bok jest otwarty. Na papierze zostało Napisane: ..Hinduska ceremonia żaślubin Aswin Rupini 2014 r. W środku są wszystkie szczegóły dotyczące Znaczenia hinduskiej ceremonii zaślubin. Ponieważ piszę o Aswin Kumar, Swami dał Pocztę ze szczegółami ceremonii zaślubin. Słowo Rupini jest w formie żeńskiej. Poprosiłam Aswin Kumara, aby zmienił moją formę. Swami daje teraz prawidłową Wiadomość!

 

 

 

Swami:              Dobrze, przyjdź, pójdźmy, pokażę tobie.

(Swami i ja udajemy się do Swargi i chodzimy. Przybywamy do tego samego, Złotego Domu i wchodzimy do środka…)

Swami:             Widzisz to? Zbudowałem rezydencję poprzez Swoją Premę. Nie ma cementu, cegieł.  Wszystko zbudowane jest Moimi uczuciami. Przyjdź, pokażę tobie. Jest to Rezydencja Vasanthy.

(Wchodzimy do pokoju z łóżkiem…)

Vasantha:        Swami, dlaczego łóżko jest ze szkła? Dlaczego?

Swami:             To nie jest szkło, ono zrobione jest z kryształu.

(Swami i ja siadamy i rozmawiamy…)

Vasantha:         Swami, Swami, co to jest? Nie mogę tego znieść! Nie mogę tego znieść!

Swami:              Ja jestem tylko dla ciebie. To jest Pramana, Dowód. To jest świadek.

                              (Nie mogłam wytrzymać tego, o czym Swami mówił i znowu zaczęłam płakać.)

 

 

Zobaczmy teraz i kontynuujmy rozdział. Ponieważ Swami powiedział mi, aby nie mówić nikomu, nie mogłam znieść uczuć w sobie i płakałam, płakałam.

‘To ciało musi być ofiarowane Jemu. Ale żaden z moich zmysłów nie jest doskonały. Nie mam widzenia w jednym oku, drugim okiem widzę tylko częściowo! Nie słyszę na jedno ucho! Zawsze kicham, ciało jest pełne czarnych plam i swędzi. Jak ofiarować to ciało Pierwotnemu Źródłu? Jak mogę ofiarować? Zatem w każdej chwili mam do czynienia z tym zmaganiem się. Czy Sharira Nivedhan jest czymś zwyczajnym? To ciało jest kubłem na śmieci, wypełnionym odchodami! Jak ofiarować je Swamiemu? Jak mogę je ofiarować, zanim najpierw niedoskonałości nie zostaną usunięte?’

Kontemplowałam w ten sposób i płakałam bez przerwy.

On należy do mnie, a ja do Niego. Uczynię to ciało perfekcyjnym i udowodnię, że należę tylko do Niego! Najpierw oczyściłam, a potem ofiarowałam umysł, intelekt, zmysły, świadomość i ego Bogu. Zrobiłam wszystko czystym. Jakże bardzo cierpiałam, aby uświęcić wszystko. Teraz wykonuję Sharira Nivedhan, całkowite ofiarowanie ciała. Zwrócę Bogu ciało w takim samym stanie, w jakim On mi je dał. Muszę zrobić wszystko perfekcyjnym i czystym. Zatem cierpię tak bardzo.

Światło przybyło z ciała Swamiego i weszło w łono mojej matki i ja się urodziłam. Ponownie zmieniam swoje ciało na Jyothi i daję Jemu. Po to podejmuję cały wysiłek. Wszyscy na tym świecie urodzili się z Ziemi. To z pożywienia, które wyrosło na Ziemi wszyscy się narodzili. Ciało pada, umiera, a potem wraca na Ziemię. Ten cykl trwa. Ja urodziłam się ze Światła. Muszę ponownie stać się Światłem - Jyothi i połączyć się w Swamim. To jest Prawo. Skąd ktoś przybył, tam musi wrócić. Ja pokutowałam za wszystkich. Wyniosłam Stupę na zewnątrz. Teraz cała moja uwaga jest skupiona na tym, aby zrobić ciało całkowitym i kompletnym. Ta sadhana jest również częścią Wyzwolenia Świata. Moje ciało i wszystkie jego części muszą uzyskać ten zakres Czystości. Cały świat Vasantha Maya staje się czysty. Tak bardzo cierpi ten umysł i ciało. To nie jest dla jednej Vasanthy, lecz dla 580 crores Vasanth.

28 styczeń 2007 r. Medytacja poranna

Vasantha:       Swami, dlaczego to Kryształowe Łóżko?

Swami:             Gorąco w ciele przybywa z odseparowania i jest schładzane przez nie. Zatem siedzimy na Kryształowym Łóżku i rozmawiamy.

Vasantha:        Swami, dzisiaj ojciec Rishi`ego przysłał sari. Jest ono pełne vibuthi i napisane są na nim dwa C. Co to znaczy?

Swami:             Sama dowiedz się.

Vasantha:        To ciało musi stać się pełne, w przeciwnym razie nie dam go Tobie. Moich dwoje oczu, nos, ciało – wszystko musi stać się perfekcyjne i pełne.

Swami:             Wszystko stanie się prawidłowo. Ty musisz zrobić wszystko.

                             (W nocy myślałam o Swamim. Nie mogłam spać. Swami nie jest dla mnie!...Dlaczego nie mam Jego bliskości? Leżałam całą noc i płakałam. Swami przybył…)

Swami:             Zamknij oczy. Zabiorę ciebie do Rezydencji Vasanthy.

                              (Swami i ja idziemy do domu. Prosi mnie On, abym się położyła na Kryształowym Łóżku. Kładę się i zasypiam.)

29 styczeń 2007 r. Medytacja

Vasantha:        Swami, proszę, powiedz o Kryształowym Łóżku.

Swami:             Daje ono czystość, spokój i chłód. Twoja indywidualna sadhana uczyniła to miejsce kryształowym. Tu jest czystość i spokój. Tylko Mukthi Nilayam jest kryształowe. Wskutek mocy swojej pokuty ten spokój i czystość wychodzi i rozprzestrzenia się na cały świat poprzez Stupę.

Vasantha:       Na tegoroczną rocznicę naszych zaślubin, na 27. maja, proszę daj sari, zęby i oczy!

Swami:            Na pewno dam.

29 styczeń 2007 r. Medytacja w południe

Vasantha:       Swami, daj dobry darszan w Puttaparthi. Powinnam pojechać i wrócić z Pune bezpiecznie.

Swami:             Wszystko będzie dobrze, jedź i przyjedź.

Vasantha:        Dobrze, Swami, chcę tylko Ciebie. Pokaż dowód.

Koniec medytacji

Gdy to powiedziałam, czułam się jakby mną wstrząsnęło. Nie mogłam otworzyć oczu. Moje ciało trzęsło się, bicie serca wzrosło. Następnie zamknęłam oczy: ‘Swami, Swami!’ Wszystko stało się spokojne. Zaczęłam znowu medytować.

Swami:            Ja jestem tylko dla ciebie. Jakże wiele pokazałem w tych dniach? Ty nie jesteś tym wszystkim usatysfakcjonowana. Teraz powiem tobie…miejsce, które zobaczyłaś, jest Moim Sercem. My jesteśmy tutaj tylko teraz. Tylko ty jesteś w Moim Sercu. Jest to Pałac Serca, Rezydencja Vasanthy.

Vasantha:          Swami, Swami! Nie mogę znieść tego, co powiedziałeś!

Swami:               Przedtem zobaczyłaś Srebrną Wyspę w Chidakash, potem zobaczyłaś ją jako Vaikuntę. Następnie wyszła ona na zewnątrz jako Mukthi Nilayam. Po czym rozmawialiśmy w naszym domu w czasach Awatara Prema Sai, potem w Swardze. A teraz poprosiłaś o więcej dowodów i Ja pokazuję Moje Serce.

                               Wizja

Swami i ja siedzimy na Kryształowym Łóżku i rozmawiamy.

Nie mogłam tego dłużej wytrzymać i otworzyłam oczy. Nie powiedziałam niczego nikomu. Położyłam się na dziesięć minut i uspokoiłam się. Dopiero wtedy stałam się normalna. Powiedziałam Geecie i Yamini o wzroście uderzeń serca. Yamini powiedziała, że w tamtym czasie ona usłyszała głośny dźwięk w trakcie medytacji, jak trzęsienie ziemi. Wstała z medytacji. Geetha powiedziała, że ona również słyszała głośny dźwięk. Amar powiedział, że słyszał dźwięk i myślał, że spadło coś na zewnątrz. Wszyscy mieli takie same doświadczenie, jakie ja miałam; dobra medytacja przez dwadzieścia minut, a potem wszystko się zdarzyło. Tylko w medytacji Swami powiedział ‘Pałac Serca’. Przedtem, gdy On ujawnił tę wielką Prawdę, wszyscy słyszeli dźwięk. Dopiero wtedy powiedziałam wszystkim, o czym Swami mówił.

Medytacja wieczorna

Vasantha:       Swami, czy teraz jesteśmy w Pałacu Twojego Serca?

Swami:            Tak, teraz rozmawiamy w Moim Sercu.

Vasantha:       Co mam zrobić za Twoją Premę? Jak mam wyrównać dług, który jestem winna za Twoją Miłość? Nigdy nie spodziewałam się, że Ty to zrobisz.

Swami:          Zrobiłem wszystko, aby spłacić twoją Premę.

Vasantha:     Ja nie obdarzyłam Ciebie tak wielką Miłością!

Swami:           Nie płacz, jak dużo Ja pokazuję tobie, ty nie jesteś usatysfakcjonowana. Tutaj tylko ty możesz przyjść. My jesteśmy sami. Nie możemy innych tu przyprowadzić.

Vasantha:     Czy mam to napisać?

Swami:          Tak, pisz. Dopiero wtedy wszyscy się dowiedzą. Najpierw Srebrna Wyspa, potem Vaikunta. Dom Awatara Prema Sai, Swarga…Pokazałem wszystko. Teraz Moje Serce jest twoim Domem. Powiedziałem, że Moje Serce jest twoim Domem.

Koniec medytacji

Teraz przyjrzyjmy się temu. Najpierw tęskniłam za Swamim i płakałam. Pokazał mi On Srebrną Wyspę. To tam byliśmy oboje razem. Swami powiedział, że w tamtym czasie nikt nie mógł tam przyjść. Na Wyspie był dom ze szkła. Wszystko tam działo się w Chitakash; przestrzeni umysłu, w Ciele Subtelnym. Potem Swami powiedział, że była to Vaikunta. W pierwszej książce – Srebrna Wyspa; w trzeciej książce – Vaikunta i morze łagodnej wody kokosowej. Następnie Swami poprosił mnie, aby zbudować Aszram. Vaikunta, którą zobaczyłam w Chitakash, wyszła na zewnątrz jako Mukthi Nilayam w Bhootakash. Generalnie wszystkie Jeevy kąpią się w rzece Vraja i osiągają nowe ciało, zanim wejdą do Vaikunty. Tak samo Swami powiedział, że ja kąpałam się i dostałam nowe formy i weszłam do Pałacu Serca Swamiego. W tamtym czasie moje oczy, zęby, skóra, uszy – wszystko się zmieniło. Wszystko było bez skazy. Pałac Srebrnej Wyspy zrobiony był ze szkła, tutaj Pałac Luster. Gdziekolwiek nie spojrzałam, odbijała się forma Swamiego i moja.

W Sathya Yudze moja Prema i Swamiego Sathya wejdą we wszystkich. Jest to wyjaśnienie i znaczenie symbolizmu. Gdziekolwiek nie spojrzeliśmy, zobaczyliśmy tylko nasze Formy. W Sathya Yudze będą tylko nasze uczucia. Swamiego uczucia Sathyam i moje uczucia Prema są ścieżką do uzyskania Sathyam.

Morze łagodnej, kokosowej wody, która otacza Srebną Wyspę, jest takim samym morzem, które otacza Vaikuntę. Vaikuntą, którą zobaczyłam w Chidakash, jest Mukthi Nilayam. Jest to Świat Przyczynowy. Najpierw w Vadakkampatti Swami i ja rozmawialiśmy na Srebrnej Wyspie. W Mukthi Nilayam rozmawialiśmy w moim pokoju w trakcie medytacji. Po pewnym czasie Swami i ja rozmawialiśmy w naszym pokoju, w domu Awatara Prema. Siedzieliśmy tam na sofie i rozmawialiśmy. W medytacji Swami wziął mnie ponad Swargę i pokazał mi Dom, Złoty Pałac, Vasantha Malligai. Powiedział On, że jest to Jego Serce. Przez te wszystkie dni rozmawialiśmy w medytacji w moim sercu. Teraz w medytacji rozmawiamy i siedzimy w Jego Pałacu Serca.

Chociaż nigdy nie patrzę w lustro, jest tam pokój luster. Swami pokazał, że jestem w Pałacu Jego Serca. Mahalakshmi mieszka w Klatce Piersiowej Mahavishnu. Rezydencją Lakshmi jest Klatka Piersiowa Swamiego. Jest to ostateczne miejsce, które osiągnęłam. Jest to „Ja jestem Twój, ty jesteś tylko Moja.’ Poprosiłam Swamiego, aby to udowodnił i dał coś, co to będzie utożsamiać. Prosiłam stale i modliłam się. W końcu On pokazał. Na początku Swami powiedział, że stworzył On Srebrną Wyspę dla mnie. Przy każdym stanie, jaki osiągnęłam, idę coraz wyżej. Swami pokazuje wszystko, aby udowodnić, każde osiągnięcie. Teraz pokazał Swoje Serce w moim miejscu.

Zobaczmy, co jest w związku z ‘Kryształowym Łóżkiem’.

29 styczeń 2001 r.

Pojechaliśmy do Ooty. W domu wielbiciela Swami pokazał kilka cudów, kiedy rozbijano orzechy kokosowe na prasad. Gdy został rozbity orzech, który dałam, w środku był biały kwiat z szesnastoma płatkami, niebieskiego koloru w środku. Swami powiedział: „Ty jesteś Kwiatem Mojego Serca. Jesteś czysta jak kryształ, ty jesteś Kryształowym Kwiatem. Biel symbolizuje Suddha Sathwa, Czystą Świadomość. Wewnętrzny kolor niebieski jest symbolem Sri Kryszny. Kwiat nie ma łodygi, łodyga wskazuje na przywiązanie.  Ty jesteś Kwiatem bez jakiegokolwiek przywiązania. Ty jesteś Kwiatem Poświęcenia.”

W środku innego orzecha kokosowego było zdjęcie Bhagawana, ubranego w białą szatę, siedzącego na Simbhasan. Później pojechaliśmy do świątyni Subramaniam w barakach Wellington. Swami przybył do tej świątyni w trakcie Swojej wizyty w Ooty w 1976 r.

29 styczeń 2007 r.

Kiedy mówiłam o kryształowym ciele, Eddy dał trzecią książkę i pokazał mi to, co wyżej.

Pan mieszka w Swetha Dweepa. Swetha znaczy Biel, Czystość. Przypomniało mi to o zdjęciu z cudów, w których Swami ukazuje się w białej szacie. Przypomniało mi to także o bieli i czystości srebrnej ziemi na Srebrnej Wyspie. Bhagawan ujawnił, że Srebrna Wyspa jest Shwetha Dweepa czyli Vaikuntą.

Było to tego dnia, 29. stycznia 2001 r., kiedy Swami powiedział: „Ty jesteś Kwiatem Mojego Serca, Kryształowym Kwiatem.” Było to tego samego dnia i miesiąca sześć lat później, kiedy Swami powiedział o Kryształowym Łóżku. Tego samego miesiąca, tego samego dnia. Chociaż kryształ jest w formie stałej, jest w środku światło. Inne, podobne formy, nie mają wewnątrz światła. Tylko szkło czyli kryształ ma. Tutaj moje ciało jest jak kryształ. Ofiaruję Swamiemu cokolwiek jest w moim ciele, wszystko. Umysł, intelekt, ego, świadomość i zmysły – wszystko. Teraz pozostaje tylko moje ciało. Teraz ciało staje się Kryształowymi Kwiatami. Ciało jest stałe, światło nie penetruje go. Moje ciało jest Kryształem. Zatem teraz siedzę ze Swamim w Sercu Swamiego i rozmawiam z Nim. Chociaż moje ciało ma formę stałą, jest wewnątrz Światło.

Dlaczego Swami pokazał mi lustrzany pokój? Tutaj jesteśmy tylko oboje. Swami powiedział: „Nie przyprowadzaj tutaj innych.” Dlaczego On to powiedział? Jest tak, ponieważ tylko nasze uczucia muszą być w Sathya Yudze. Zatem Swami powiedział, aby nie przyprowadzać tu innych. Tutaj są tylko nasze, czyste uczucia, które odbijają się we wszystkich kierunkach. To pokazuje pokój luster.

30 styczeń 2007 r.

Rano, o godzinie 5.00, po medytacji, przyszłam się położyć. Jakiś czas później zobaczyłam, że drzwi mojego pokoju były otwarte; drzwi z siatką były zamknięte, wewnętrzne drzwi otwarte. Pomyślałam: „O, spałam długi czas…Która jest godzina? Yamini musiała widzieć, że śpię po medytacji i zostawiła mnie.” Zawołałam głośno: „Swami, Swami!” Yamini tam nie było. Znowu zobaczyłam, że drzwi były otwarte, chłodny wietrzyk wchodził do środka. Znowu zasnęłam.

O godzinie 5.30 przyszła Yamini. Zapytałam: „Czy zewnętrzne drzwi były całą noc otwarte?” Powiedziała ona: „Nie, Amma, dopiero teraz otworzyłam je do połowy.” Wszyscy powiedzieli: „Jak drzwi, które były zamknięte, mogły otworzyć się i same się zamknąć?” To tylko Swami otworzył drzwi i ponownie je zamknął. Nie mogliśmy zrozumieć. Dopiero wieczorem poznaliśmy znaczenie i Swami dał wyjaśnienie.

Swami powiedział, że Mukthi Nilayam jest Kryształem. Jest to dowód. Kiedy drzwi się zamknęły, zobaczyłam, że są otwarte; drzwi się otworzyły i wszedł chłodny wietrzyk. Jest to dowód na Kryształowe Łóżko. Chociaż drzwi były zamknięte, widziałam wszystko na zewnątrz. Był to cudowny i prawidłowy dowód , że Mukthi Nilayam jest Kryształem. Kiedy Swami powiedział o wielkiej Prawdzie – Pałacu Serca, wszyscy słyszeli duży dźwięk. To symbolizuje Big Bang przed stwarzaniem. Dźwięk ten wytwarzany jest przez Pran uderzający w Przestrzeń, Big Bang, a potem zaczyna się stwarzanie. Wszyscy słyszeli ten głośny dźwięk i w pewien sposób byli poruszeni. Tylko po tym została ujawniona Wielka Prawda. Jest to ostatni punkt zwrotny w sadhanie. Swamiego Serce jest moją Rezydencją.

Eddy powiedział: „Amma, w Vadakkampatti leżałaś na macie, a teraz na Kryształowym Łóżku. Twoje życie jest matą do Kryształowego Łóżka!” W Vadakkampatti było wiele łóżek i materaców. Jednak spałam na zwykłej macie, na podłodze. Cokolwiek ktoś powiedział, mówiłam, że lubię tylko spać na macie.  Swami pokazał na Srebrnej Wyspie łóżko z piór łabędzi. Zanim przybyliśmy do Mukthi Nilayam Yamini kupiła lóżko z łabędziem i materac. Powiedziałam jednak, że jest to dla Swamiego, a ja nadal będę leżała na podłodze, jak zwykle. Dopiero po wielu miesiącach położyłam się na łóżku.

W medytacji Swami przychodzi i rozmawiamy tylko w tym samym pokoju. Rozmawiamy, siedząc na łóżku. Swami pokazuje, że kiedy wznoszę się w sadhanie, osiągam etapy, krok po kroku. To jest pokazane. Teraz osiągnęłam miejsce skąd przybyłam. Dlaczego leżałam na macie? Miałam wszelkie udogodnienia i wygody, ale dlaczego na macie? Jest to pokuta, która odprawiałam. Jest to zatem mata do Kryształowego Łóżka, moja podróż skończona. Swami napisał CC na moim sari. Poprosił mnie On, abym znalazła znaczenie. Jest to Kryształowe Łóżko (Crystal Cot – ang., tłum.), CC.

Dom Prema Sai – doświadczenie ziemskie

Swarga – Niebiańskie przyjemności i błogość

Vaikunta – spokój Swamiego Serca

Swami powiedział, że Mukthi Nilayam jest Kryształem. Tutaj jest czystość, spokój, chłód i jasność. Są to cztery cechy kryształu. Mukthi Nilayam jest w kształcie Serca Swamiego.

Ścieżka sadhany do Pałacu Serca i Kryształowego Łóżka

    Mata – ciało fizyczne

    Kryształowe Łóżko – Ciało Nad Przyczynowe

     Vadakkampatti – Srebrna Wyspa

Mukthi Nilayam – Bhooloka Veikunta

Awatar Prema – Swarga

Ciało fizyczne – Vaikunta

Ciało Subtelne – Vaikunta

Ciało Przyczynowe – Vaikunta

Ciało Nad Przyczynowe – Vaikunta

O O O

‘Sarvatah panipadam tat sarvathokshi siromukham,

Sarvatah sruthiimalloke sarvamavruthya tishanthi.’

‘Z rękami, stopami, oczami, głową, ustami i uszami przenikającymi wszystko, On

Przenika całe Uniwersum.’

Jest to Ciało Swamiego. Swamiego Ręce, Oczy, Stopy, Twarz są wszech przenikające. Jednak miejscem Serca tej Wszechobecnej Formy Swamiego jest Mukthi Nilayam, które staje się Kryształem. Jeżeli chodzi o indywidualną ścieżkę, tylko ja jestem w Jego Sercu. Mahalakshmi jest w Klatce Piersiowej Mahavishnu. Kosmiczną Formą czyli Visvarupą Jego Serca jest Mukthi Nilayam. Chociaż człowiek ma sześć stóp wzrostu, jego serce jest rozmiarów pięści. Jednak to serce wielkości pięści sprawia, że całe ciało funkcjonuje. Oczyszcza ono krew i posyła ją do całego ciała. W taki sam sposób Mukthi Nilayam i Stupa usuwają złe wibracje i sprawiają, że świat staje się czysty. Zmienia to świat Kali na Sathya Yugę.

2 luty 2002 r.

Dzisiaj jest Thai Pusam, rocznica Sai Geethalayam w Vadakkampatti. W taki sam dzień w 2018 r. ja połączę się ze Swamim. To tego dnia moje ciało połączy się w Jego. Dzisiaj jest pełnia Księżyca.

Medytacja

Vasantha:       Swami, dzisiaj jest dzień mojego połączenia się. Nie dałeś niczego.

Swami:             Po to pokazałem Pałac Mojego Serca. Moje Serce jest Rezydencją Vasanthy. W swojej Rezydencji tylko ty tam jesteś.

Koniec medytacji

Urodziłam się w dniu nowiu Księżyca, Amavasya, w dniu ciemności. Połączę się w Nim w dniu pełni Księżyca. Urodziłam się w ciemności, kiedy odejdę, będzie Światłość. To jest również symbol mojego życia.

3 luty 2007 r. Medytacja poranna

Vasantha:       Swami, jak zbudowałeś w Swoim Sercu Rezydencję dla mnie?

Swami:             Tylko uczuciami. Poprzedni Awatarzy nie okazywali swoich uczuć. Przybywali, aby ustanowić tylko Dharmę. Teraz nadszedł czas, aby okazywać uczucia. Ty przybyłaś poprzez Moje uczucia. Teraz łączysz się z uczuciami.

Vasantha:        Swami, zbudowałeś Pałac Serca na dzień mojego połączenia?

Swami:              Tak, czekam na Shakthi, która odseparowała się ode Mnie, aby wróciła do Mnie.

Koniec medytacji

Teraz zobaczmy. Człowiek rodzi się z pożywienia. To wskutek jego głębokich wrażeń bierze on kolejne narodziny. Gdy umiera, Pięć Elementów oddziela się od jego ciała i z powrotem łączą się one ze swoim miejscem. Jest tak, ponieważ ciało uformowane jest z Pięciu Elementów. Gdy jest śmierć, one powracają na miejsce, skąd przybyły. Ciało grzebane jest w ziemi albo konsumowane przez ogień. Głębokie wrażenia czyli Samskary krążą w Przestrzeni. Kiedy pojawi się prawidłowe naczynie i miejsce, człowiek rodzi się ponownie. To tylko uczucia człowieka są powodem narodzin i śmierci.

Spójrzmy na uczucia Boga. Bóg jest nieruchomy. Gdy nadchodzi czas, aby stać się Awatarem, Spandham czyli Dynamiczna Świadomość trzęsie Nim. Następnie Bóg staje się Awatarem. Przyjmuje On ciało. Zależenie od czasu Shakthi funkcjonuje w Nim albo na zewnątrz Niego. Czasami Shakthi rodzi się na zewnątrz i funkcjonuje. Teraz, w obecnej Erze, Jego Shakthi, uczucia w Nim, wyszły na zewnątrz, wzięły formę i narodziły się. Jest to Forma Światła. Shakthi przybyła i pokazuje, jak człowiek staje się Bogiem. Ona robi to poprzez sadhanę, krok po kroku. Na koniec, poprzez sadhanę, wchodzi ona do Serca Swamiego.  To poprzez Swoje uczucia buduje On tam Rezydencję dla niej. Uczucia, które odseparowały się od Niego, łączą się z powrotem w Nim; stan połączenia. Miejscem moich narodzin jest Vadakkampatti; Swami powiedział, że jest to Vaikunta. Kiedy urodziłam się, moja Prajnana była przykryta. Nie znałam rzeczywistości i udałam się szukać Boga. Płakałam, nieustannie tęskniąc i szlochając.

‘Ananyascinthayanthi maam ye jamach paryupasathe

Tesham nityabhiyuktanam yogakshemam Vahaamyaham.’

‘Tym ludziom, którzy czczą tylko Mnie, nie myśląc o nikim innym,

Którzy są pobożni, zapewniam zysk i bezpieczeństwo.’

Nie miałam żadnych innych myśli, tylko płakałam i szlochałam z tęsknoty za Bogiem. Poprzez sadhanę wznosiłam się coraz wyżej, uzyskując wszystko etapami, krok po kroku. W końcu dowiedziałam się o Swamim. Płakałam i płakałam, nie chcąc odseparować się od Niego. Swami wtenczas powiedział: „Stworzyłem Srebrną Wyspę dla ciebie. Tutaj jesteśmy tylko Oboje.” Zawsze płakałam, będąc w odseparowaniu. Ale tam doświadczyłam radości. Swami zabrał mnie do wielu miejsc. On zawsze był ze mną. W medytacji rozmawialiśmy, śpiewaliśmy, tańczyliśmy. Miałam pełną satysfakcję.

Był to drugi etap; pierwszym był płacz w Vadakkampatti, szukanie Boga, Fizycznego Ciała. Drugim etapem były wizje i doświadczenia w Ciele Subtelnym. Byłam bardzo szczęśliwa. Na trzecim etapie pokazał On Srebrną Wyspę jako Vaikuntę. Pewnego dnia otworzył On wrota Vaikunty, szybko je zamknął i powiedział: „Nie idź tam teraz. Pisz książki dla ludzkości, to jest twoja sadhana.”  Napisałam „Wyzwolenie” Cz.3 i powiedziałam: „Srebrna Wyspa jest Vaikuntą. Jego Chitshakthi należy tylko do Niego.” Swami wtenczas poprosił mnie, abym usunęła swoją Mangalyę i została Sanyasinem. Następnie dał On Swoją Mangalyę i poprosił, abym ją nosiła.

Po czym wykonałam Panchaagni Tapas. Swami poprosił mnie, abym porównała swoje zdjęcie ze zdjęciem Współczesnej Parvathi w książce „Love Is My Form” („Miłość jest Moją Formą” – tłum.). Obie wyglądały tak samo. Swami wtenczas powiedział: „Parvathi Devi, weź odchodzące dusze, które biorą Mantra Upadesh do Pana Shivy i poślij je do Wyzwolenia. Ty przyprowadzasz przed śmiercią wszystkie Jivy do Mnie po Wyzwolenie. Poprosiłaś Mnie, abym dał Mukthi dla wszystkich. Jesteś zatem Nowoczesną Parvathi.” Następnie Swami otworzył wrota Vaikunty i powiedział: „W Jaskini Vashista połączyłaś się ze Mną. Teraz zbudowaliśmy Aszram Mukthi Nilayam. Srebrna Wyspa, która była w tobie, wyszła na zewnątrz jako Aszram. Jest to Bhuloka Vaikunta, Vaikunta na Ziemi.

Rozdział 6

STARA MATA DO KRYSZTAŁOWEGO ŁÓŻKA CZ. 2

Ciało Przyczynowe

Przyjrzyjmy się teraz Ciału Przyczynowemu. Swami powiedział, że Mukthi Nilayam jest Światem Ciała Przyczynowego. Jednak cokolwiek On pokazuje, nigdy nie jestem usatysfakcjonowana i zawsze płaczę z tęsknoty za Nim. Poprosił mnie On, abym pisała o Awatarze Prema Sai. W tamtym czasie zawrzemy związek małżeński i będziemy żyć razem. W trakcie pisania piątego rozdziału Swami i ja będziemy rozmawiali w medytacji w naszym pokoju w domu Prema Sai. Tam powiedział mi On, co wydarzy się w przyszłości i ja napisałam. Napisałam o Wyższej Mądrości, która jest ponad Wedami. Co jest ponad Wedami? Tylko Bóg! Dewy przybyły do naszego pokoju i aranżują nasze zaślubiny; dają one wiele prezentów. Pokazują, że jesteśmy Vaikunta Vasis (Mieszkańcami Vaikunty – tłum.). Brahma Deva i wszyscy bogowie przybywają. Na tyłach naszego pokoju jest Swarga, Niebo. Tu przybywają Dewy i nasi krewni mają darszan Vaikunty, spokój Vaikunty, niebiańską radość oraz doświadczenie Ziemi.

Cokolwiek Swami robi, mój umysł nigdy nie jest usatysfakcjonowany. Powiedziałam Jemu i płakałam: „Jeżeli Ty należysz tylko do mnie, pokaż to! Pokaż to!” Zawsze o to proszę. Stale, stale umysł mój tęskni za tym jednym. W końcu Swami wziął mnie ponad Swargę. Tam pokazał On Złoty Pałac. Kąpaliśmy się w wodzie, osiągnęliśmy nowe ciała i weszliśmy do środka. Przeszliśmy przez pokój luster, a potem usiedliśmy na Kryształowym Łóżku i rozmawialiśmy ze sobą. Czym jest to, o co prosiłam? Jest to Vaikunta Malligai, Rezydencja, którą On zbudował Swoimi uczuciami. Kiedy zapytałam, gdzie to jest, powiedział On: „Jest to w Moim Sercu.” Powiedział: „Moje uczucia stworzyły ciebie, teraz wracaj do Mnie.”

Jest to prawdziwa siedziba Vaikunty. Serce Mahavishnu jest Siedzibą Shakthi. Jest Ono tylko dla mnie. Cierpiałam tak bardzo, aby ustanowić ten stan. Jaka długa podróż! Jak wiele biegania, ocean łez, zawsze tęsknota, szlochanie i płacz. Moja podróż kończy się tutaj: od Vadakkampatti do Vaikunty. Swami powiedział, że Vadakkampatti jest Vaikuntą, ale ponieważ moja Prajnana jest przykryta, nie mogłam zrozumieć. Gdzie się urodziłam, gdziekolwiek przebywam, jest Vaikuntą. Nie wiedząc o tym, szukałam, chodząc tu i ówdzie. Swami potem powiedział, że Srebrna Wyspa jest Vaikuntą. Ale ja nie byłam usatysfakcjonowana. Wykonywałam więcej sadhany; to jest Vaikunta! Tak wiele miejsc! Nie byłam usatysfakcjonowana. Wykonywałam sadhanę i osiągnęłam Serce Boga. Serce Boga jest moją Siedzibą; osiągnęłam to Miejsce, z którego przybyłam. Vadakkampatti i Vaikunta są tym samym. To jest Światło. Ale ja krążyłam wszędzie, szukając ścieżki. Teraz ścieżka stała się Światłem. Gdziekolwiek to jest, to miejsce jest Sathyam, Światłem. Drogowskaz stał się Światłem.

Tak samo kiedy byłam w Vadakkampatti, odległość do Swamiego wynosiła 1000 km.

Wizja

…Idę ścieżką, gdzie jest dużo drogowskazów. Docieram do Srebrnej Wyspy. Tutaj zostało pokazane, że trzeba jeszcze pokonać odległość 500 kilometrów. Idę dalej, znowu dalszych 500 kilometrów. Kontynuuję i osiągam wrota Vaikunty. Jednak nie mogę wejść do środka. Widzę drogowskaz, że jest jeszcze do przejścia 300 kilometrów. Po drodze są piękne ogrody, drzewa owocowe, wiele pięknych rzeczy. Nie patrzę na nie, lecz nadal idę swoją drogą. Biegnę i biegnę i widzę drogowskaz: 200 kilometrów trzeba iść. W Mukthi Nilayam jest rozmaitość pięknych rzeczy, aby przyciągnąć umysł, wiele potraw żywności. Jest to miejsce spoczynku. Niektórzy przybywają, rozmawiamy i śmiejemy się przez pewien czas. Biegłam i biegłam. Sprawiają, że odpoczywam. Mówią: „Będziemy przebywali z tobą, będziemy dzielili się twoimi łzami i śmiechem.” Boję się. ‘Dlaczego Mukthi Nilayam? Biegłam sama! Dlaczego to wszystko? Są oni dla mnie pomocą czy ciężarem?’ Nie miałam czasu kontemplować. Ciągnę ich ze sobą i znowu biegnę. Po drodze przybywa wiele atrakcji, ale wszystko odpycham i biegnę. Ciężko jest biec samej, a teraz muszę również ich ciągnąć! Mam tylko jedną myśl: ‘Należę do Niego. On należy do mnie. Muszę ustanowić ten związek!’ Swami to pokazuje. Ja nie chcę niczego. Ścieżka staje się potem stroma i wznosi się; wchodzenie na wzgórze. Oddycham coraz ciężej. ‘Swami, Swami! Czy Ty nie masz współczucia? Nie mogę tego wytrzymać!’ Potem ciemność, deszcz, gorące słońce, w górę i w dół z wielu wzgórz…Widzę drogowskaz złotego koloru ze złotymi literami. ‘Co to jest? Czy jest to nowy świat?’ Przyglądam się uważniej, są złote litery: ‘Sathya Yuga Aatar Prema Sai’. Jestem szczęśliwa i tańczę w błogości. Ci, którzy przybyli, aby mi pomóc, również tańczą i śpiewają! Odpoczywamy. Ho, ho! Już nie ma więcej biegania! Wesoło śmiejemy się i siedzimy. Jest słodycz gdziekolwiek się obrócimy; powódź radości wypełnia nas. Jak wiele dni cierpieliśmy, a teraz wszystko się skończyło! Nagle widzę nowy drogowskaz: 100 kilometrów. Znowu mój umysł tęskni: ‘Mamy pozostać tutaj czy kontynuować podróż?’ Nie mogę zrozumieć.

Swami staje się nowym Awatarem i przynosi mnie do Swargi, Nieba. Czy jest to miejsce, którego szukałam? Tylko My Oboje jesteśmy tutaj. Czy jest noc? Czy jest dzień? Jaki dzień? Jaka data? Nie ma głodu, snu, pragnienia, niczego, tylko błogość. Nicość. Tutaj Oboje radujemy się. Po tak ogromnym cierpieniu będę radować się błogością z Bogiem. Tego, którego szukałam, tego Boga, który narodził się dla mnie i daje mi błogość. Żyłam dla Boga. Teraz Bóg żyje dla mnie. Najpotężniejszy Bóg, którego nie można nigdy znaleźć, nawet jeżeli szukamy Go. Ten Bóg, zmienia świat zgodnie z moimi warunkami.

Ale jak mogę zostawić tych, którzy byli ze mną przez te wszystkie dni? Płaczę i błagam Boga o nich! Nie mogę radować się bez nich. Bóg, za którym płakałam z tęsknoty całe swoje życie, tego Boga nie jestem w stanie doświadczać sama. Swami otwiera bramy Nieba dla wszystkich. Ci, którzy dotrzymywali mi towarzystwa, oni przybywają i doświadczają i radują się błogością. Kiedy dzielimy się błogością z innymi, bardziej smakuje. Jest jej jeszcze więcej. Wszyscy spożywają amrithę, wszyscy uzyskują Stan Nieśmiertelności. Wszyscy mają darszan Dewów! Kamadhenu przybywa na Ziemię i daje wszystkim czegokolwiek pragną. Teraz wszystko się skończyło; nie ma już więcej sadhany, tylko radość z Bogiem. Fruwam wokół Swargi jak błogi ptak. Jestem usatysfakcjonowana, widziałam Vaikuntę.

O O O

Listopad 2014 r. – Swami dał kartkę w pokoju Karynyi. Jest rysunek różowego kwiatu i żółtego kwiatu, obramowany złotą ramką. Następnie wokół dwóch dużych kwiatów, wiele małych. Obok tego było napisane: Dzień jest czasem, który należy tylko do Was Dwojga i dzień, aby świętować waszą miłość dla siebie. Swami daje dowód na to, o czym wtedy napisałam. Oboje jesteśmy sami i radujemy się razem. Wtedy powiedziałam Swamiemu, że nie chcę radować się sama. Proszę, abyś wezwał wszystkich, którzy są ze mną. Płakałam i płakałam. Swami ponownie otworzył wrota i oni przybyli z nami i radowali się. Następnie dzieliliśmy się naszą Miłością ze Sobą; wszyscy szczęśliwi, żyjąc tam.

 

(Wizja trwa…)

   Jest miejsce z drogowskazem, frunę tam. Co to jest? Złote litery: 50 kilometrów? Och, och! Byłam zadowolona, co to jest? Czy ta podróż nigdy się nie skończy? Płaczę do Swamiego. On pyta: ‘Czego chcesz?’ Mówię: ‘Pokaż, że Ty jesteś tylko dla mnie. To nie wystarczy. Pokaż, że należysz tylko do mnie!’ Płaczę przez wiele dni. Pewnego dnia Swami zabiera mnie ponad Swargę, gdzie pokazuje On mi Złotą Rezydencję. ‘Jest to Vasantha Malligai, Pałac Mojego Serca. Tutaj jesteśmy tylko My Oboje.’ Siedzę na Kryształowym Łóżku blisko Niego. Teraz jest tylko spokój, spokój, spokój. Mam jasność, jestem czysta. Wszystko tutaj jest, jednak tutaj nie ma niczego. Jest to Stan ‘wewnątrz na zewnątrz nic’. Serce Mojego Kochanego Boga jest moim Miejscem. Teraz moja podróż się skończyła: od Vadakkampatti do Vaikunty. Ta długa ścieżka stała się Światłem. Drogowskaz stał się ostatnim miejscem do osiągnięcia.

Swami powiedział mi: ‘Vaikunta Vaikunta’. Ale ja kontynuowałam podróż. Po którejkolwiek ścieżce idę, jest Vaikuntą. Każdy drogowskaz jest Vaikuntą. Drogowskaz staje się miejscem, do którego się dociera; jest to przeznaczenie. Moje myśli stały się Światłem.

Kiedy to pisałam, wszyscy pytali: „Jak drogowskaz stał się Puttaparthi?” Oto jest odpowiedź: „Gdziekolwiek jesteśmy, w tym miejscu osiągamy Boga.” Wskutek mojego niezaspokojonego pragnienia Boga, Vadakkampatti stało się Vaikuntą. To tylko tam osiągnęłam Jeevan Mukthi. Jednak po to, aby pokazać ścieżkę światu, kontynuowałam podróż. Zatem następnym drogowskazem stała się Vaikunta. Każdy drogowskaz był Vaikuntą. Puttaparthi, które odlegle jest o ponad 1000 kilometrów, teraz jest tu, gdzie jesteśmy. Swami powiedział, że Vadakkampatti jest Vaikuntą, każde kolejne miejsce – Vaikuntą.

Jest to Sathya Yuga. Bóg jest na ścieżce, gdziekolwiek szukamy. Pokazuje On, że tylko On jest, gdziekolwiek ktoś szuka. Miejsce, gdzie szukałam, każda ścieżka, każda ulica – wszystko jest Vaikuntą. Swami pokazuje każdy stan, a potem wyjaśnia naturę Sathya Yugi. To ta ścieżka staje się Światłem. Gdziekolwiek jesteśmy, tam jest Sathyam. Nie ma potrzeby, aby jeździć i szukać gdziekolwiek. On jest wewnątrz, na zewnątrz, dokoła ciebie; on jest wewnątrz wszystkich, każdego. Jest siedem etapów w was. Szukajcie i znajdujcie Boga, który jest w was. Jest to wyjaśnienie tego, o czym Swami powiedział: „Ja jestem Bogiem, ty jesteś Bogiem.” Jeżeli widzimy Boga wewnątrz, wtenczas wszystko staje się Bogiem.

Gdy byłam na pierwszym etapie, Swami powiedział: „Vadakkampatti jest Vaikuntą; ty jesteś Jeevan Muktha.” Dlaczego zatem biegałam i szukałam więcej? Dlaczego nie byłam usatysfakcjonowana? Było to po to, aby pokazać światu, że ścieżka jest Światłem. Spójrzmy na jeszcze jedno. Szukałam, ponieważ chciałam jednego miejsca w Bogu. Będąc w stanie Zasady, osiągnęłam Zasadę Boga. Ale poprosiłam o miejsce w Sercu Jednego, który zstąpił fizycznie jako Awatar. Wykonywałam sadhane, aby  żyć z Nim, jako Jego żona. Zatem On pokazał Pałac Serca. Ta ścieżka, stająca się Światłem, jest konieczna. Bóg jest wszechobecny. Kiedy wszyscy uświadamiają to sobie, jest to Sathya Yuga. Ja szukam i biegam, aby zrobić z Kali Sathya Yugę. W końcu On pokazał, że tylko ja jestem w Pałacu Jego Serca. Możecie myśleć; „Jaki jest związek między tym a Sathya Yugą?” Jednak ja postawiłam kilka warunków, abym przybyła jako Jego żona. Jednym jest, że On powinien dać Mukthi wszystkim. Odprawiałam surową pokutę po to. Czy teraz rozumiecie związek między Sathya Yugą a Jego żoną?

4 styczeń 2007 r.

Przyjechaliśmy samochodem i uzgodniliśmy, że zapytam dzisiaj Swamiego: „Dlaczego Kryszna miał tak wiele żon?”

W dniu 5 stycznia 2007 r. , w medytacji Swami powiedział:

            „W czasach Awatara Rama, Rama poślubił Matkę Sitę, aby unicestwić demonów. W czasach  Awatara Kryszny, Kryszna musi unicestwić królów, zatem musiał On poślubić wiele księżniczek. Wszystko to są dramaty dla zadania Awatara.

W rzeczywistości Bóg nie poślubił wiele; jest to Jego granie roli w sztuce dla dobra świata.”

Przyjrzyjmy się temu. Awatarzy żyją tylko dla Zadania Awatarycznego. Oznacza to, że Ich życie jest jak dramat, w którym Oni grają. Tak samo Swami musi zmienić Kali na Sathya Yugę. On przybył, aby zmienić samą Erę. Aby to zrobić, nasze zaślubiny były konieczne. Moja, skupiona na jednym punkcie Prema do Niego, jest istotna. Jakże wiele On pokazał, ale ja nie byłam usatysfakcjonowana. Biegałam i biegałam i szukałam, szukałam. Jest tak, ponieważ tylko ja jestem w Jego Sercu. Nie powinno być żadnych niedociągnięć poprzednich Awatarów. Rama wątpił w Matkę Sitę, Kryszna poślubił wiele, Jego żona, rodzice, dzieci i krewni odseparowali się od tego Awatara. Poprosiłam, abyśmy w przyszłości nie cierpieli z powodu odseparowania. To, że Swami spełnia moje warunki, jest naszym dramatem scenicznym.

Tylko ja jestem w Jego Sercu i uzyskałam tam Miejsce. Jest to również dla Sathya Yugi. W każdej Yudze zaślubiny Awatara są przyczyną Jego Zadania. Jednak w obecnej Erze mój całkowity wysiłek, aby poślubić Awatara, jest powodem przybycia następnego Awatara oraz Yugi. Jakże wiele łez uroniłam i jak bardzo wycierpiałam, aby uzyskać Miejsce w Jego Sercu. To staje się powodem Sathya Yugi. Zadaniem obecnego Awatara nie jest unicestwienie demonów ani królów. Jest nim zrobienie Boga z każdego człowieka. Jego Zadaniem jest zmiana Kali, w której człowiek stał się jak zwierzę. Dlaczego zaślubiny Awatara są ważne dla Jego Zadania? Kiedy Dharma zanika, wzrasta adharma. Awatar przybywa, ab ratować Dharmę. Dharma w rzeczywistości nigdy nie zanika, lecz człowiek zbacza ze ścieżki Dharmy i staje się nieprawym.

Rama przybył, aby unicestwić żądzę. Sitę uprowadził demon, który ucieleśniał żądzę. Zatem Rama unicestwił demony. Kryszna przybył, aby unicestwić pragnienie człowieka, żeby posiadać grunt. On unicestwił łakomstwo w człowieku, związane z posiadaniem ziemi. Wskutek tego łakomstwa, królowie zboczyli z Dharmy. Zatem wszyscy królowie zostali zabici. Jednakże Dharma była ustanawiana wiele razy; dlaczego człowiek stale upada? Dlaczego ścieżka Dharmy zanika? Dlatego, że wzrasta adharma. Dlaczego wzrasta nieprawość? Dlaczego nie ma pożytku samo ustanawianie Dharmy?

Jest tak dlatego, że nie ma Premy w człowieku. Jeżeli fundament nie jest dobry, budynek runie. Kiedy Dom Dharmy będzie zbudowany na Fundamencie Premy, nigdy nie runie. Samo ustanawianie Dharmy przez Awatarów jest bez pożytku. To Premę trzeba ustanowić. Aby można było ustanowić Premę, potrzeba dwojga. W czasach Ramy i Kryszny rola żony była mniejsza. Teraz, ponieważ chcę poślubić Boga, odprawiam pokutę. Wskutek pokuty poprosiłam o Wyzwolenie Świata. To wskutek ignorancji człowiek zbacza z Dharmy. Kiedy narodzi się mądrość, iluzja czyli Maya zostanie usunięta. Pokutowałam po to. Jeżeli poślubię Boga, cały świat będzie musiał się narodzić Jemu i mnie. Cechy demoniczne są usuwane z każdego człowieka, aby wszyscy osiągnęli formę Premy. Podstawą Premy są zaślubiny. Na bazie małżeństwa przybywa Stworzenie. Kiedy małżeństwo zostaje uświęcone, Stworzenie staje się czyste. Dzieci, które się narodzą, będą dziećmi Mądrości. Napisałam o tym w wielu swoich książkach. Jak rodzą się niepełnosprawne, niewidome dzieci, napisałam w wielu książkach.

Rama przybył i złamał Łuk Shivy oraz poślubił Sitę. Siła Ramy przyjęła formę działania. Kryszna poślubił Rukmini. Następnie znalazł On klejnot Syamanthaka i poślubił Sathyabamę. W Swoich kolejnych małżeństwach Kryszna pokazywał biegłość i siłę. W czasach obecnego Awatara nie ma żeńskiej roli. Jeżeli chcę poślubić Awatara, muszę pokazać moc pokuty. Muszę obdarzyć Go i wyrazić Premę Bogu na wszystkie sposoby. Uświęcam siebie w każdej chwili. Poprzez moc swojej sadhany oczyszczam żądzę, małżeństwo, narodziny dzieci. To tylko Kaama czyli żądza jest spalana na świecie, aby zaślubiny mogły mieć miejsce. Poprzedni Awatarzy robili wszystko, tocząc bitwy na zewnątrz. Teraz toczy się subtelna wojna wewnątrz. Musimy zmienić cechy u wszystkich. Poprzedni Awatarzy pokazywali siłę i zawierali związek małżeński. Było to również po to, aby ustanowić Dharmme poprzez zadanie destrukcji.

Tutaj muszę pokazać moc swojej pokuty, aby poślubić Awatara. Oboje musimy wyrazić Premę bez zaślubin; nie możemy zawrzeć związku małżeńskiego. Kryształowe Łóżko wskazuje, że moje ciało jest Kryształem. Muszę ofiarować swoje ciało. Nikt dotąd w obecnym czasie nie wykonywał Sharira Nivedhan, ofiarując fizyczne ciało Bogu. Sadhana Jivy kończy się na Atma Nivedhan i łączy się ona z Bogiem. To tylko ja robię swoje ciało młodzieńczym, czystym, całkowitym i świętym i ofiaruję je Bogu. Kiedy wykonywałam sadhanę, Swami powiedział, że moje ciało jest Kryształem. Gdy zrobiłam ze swojego ciała Kryształ, weszłam do Pałacu Jego Serca.

Gdy pojechaliśmy do Puttaparthi, Amar wstawił kubek z wodą do lodówki. Yamini zajrzała pewien czas później i zobaczyła, że woda zamarzła. W lodzie było widać coś w kształcie stożka, jak Góra Meru. Eddy wyłożył to na talerz, abyśmy mogli zobaczyć. Tam, z wewnętrznej formy wychodziły spiralne wibracje. Wszyscy zobaczyliśmy. Pokazaliśmy wszystkim, którzy przyszli. Było to jak Lingam z lodu w Amaranth. Zrobiliśmy zdjęcie. Kiedy było to w kubku, nie można było zobaczyć Lingamu. Ale gdy to wyjęliśmy, Lingam było widać wyraźnie. Zdjęcie kubka pokazało, że była to forma Meru; gdy wyszło na zewnątrz – biały Lingam z lodu. Był bardzo piękny i wyraźny.

Bóg jest w ciele człowieka, ale nie widać Go na zewnątrz. Wykonujemy sadhanę, aby oddzielić każdą z pięciu powłok i na koniec Jiva staje się Shivą. Musimy odseparować trzy ciała. Ciało staje się Kryształem, następnie Lingam, który jest wewnątrz, widać na zewnątrz. To jest moja sadhana. Kiedy otworzyła się Sahasrara, wyszła na zewnątrz jako Stupa. Ciało Kryształowe jest wewnątrz Serca Boga. Jest to Ciało Kryształowe, Swami jest w formie Lingamu. Jest tylko jedno miejsce w moim sercu, które jest dla Niego. Jedno miejsce w Jego Sercu jest tylko dla mnie. Jest to Sutra czyli Formuła Chitshakthi. Pokazuje ona, jak zmienia się moje ciało poprzez siedem stanów Kundalini. Zatem Swami wskazał każde miejsce, każdy krok, aby pokazać czystość mojego ciała.

Poprzedni Awatarzy przybywali jako Purusha i Prakrithi. Teraz Swami robi z Prakrithi fizyczną Formę i przywiódł Ją tutaj. Prakrithi obdarza Premą na wiele sposobów. Pokazuje to, jak prowadzić życie w sposób naturalny i prawidłowy. Ona pokazuje człowiekowi, jak ktoś prowadzący zwyczajne życie łączy się z Bogiem i żyje. Prakrithi jest Naturą. Prakrithi ujawnia sekrety w każdym, jak podjąć  wysiłek, aby osiągnąć Boga. Na zwyczajnym świecie człowiek widzi wzrokiem żądzy, ja zobaczyłam wzrokiem poprzez Prema Jnanę. Zatem Sathyam ujawniona zostaje w większym zakresie. Jako Prakrithi pokazuję, jak człowiek musi ofiarować Bogu cokolwiek robi, mówi oraz wszystkie zmiany, które mają miejsce w jego życiu. To demonstruję w swoim życiu. Ofiarowanie fizycznego ciała jest jedną ścieżką. Musimy zmienić ciało, krok po kroku, aby zrobić je Kryształem i Światłem. Dopiero wtedy moje ciało połączy się z Bogiem. Nie ma żądzy ani pragnienia, nic nie jest wmieszane.

6 luty  2007 r. Medytacja

Vasantha:        Dlaczego wszyscy w naszej rodzinie mają wady?

Swami:           Jeżeli one są, ty je zmieniasz. Gdyby Kaikeyi nie popełniła błędu, nie byłoby ‘Ramayany’. Ponieważ są wady, ty stwarzasz świat bez wad.

Koniec medytacji

W naszej rodzinie nikt nie mieszkał ze swoją żoną. Oni odseparowali się z wielu powodów i prowadzili życie w separacji. Mojemu ojcu umarła żona, moja matka. Będąc w wieku szesnastu lat wuj ze strony mojego ojca poślubił córkę swojej ciotki, która miała pięć lat. Następnie żył on z inną kobietą. Kiedy się urodziłam, obie panie mieszkały razem. W końcu moja ciotka wróciła do swojej matki, a druga pani odeszła. Mój wuj pozostał sam i przebywał w naszym domu. Wuj ze strony mojej matki ożenił się i miał dwoje dzieci – chłopca i dziewczynkę. Moja ciotka pochodziła z zamożnej rodziny. Po pewnym czasie wróciła do domu swojego ojca z dwojgiem dzieci. Wuj również przybył do naszego domu. Dlaczego wszyscy żyli w taki sposób, w separacji? Nie ma harmonii między mężem a żoną. Dlaczego mężczyzna ma mieć dwie albo trzy żony? Kiedy ujrzałam zewnętrzny świat, zobaczyłam, że wiele rodzin żyło w dysharmonii. Nie było współpracy. Kiedy nie ma radości męża i żony, ma to wpływ na dzieci.

Pan Muruga miał dwie żony; Pan Kryszna – osiem. Jeżeli Bóg taki jest, co wobec tego z człowiekiem? On jest taki sam. Zobaczyłam to, będąc w wieku piętnastu lat i bardziej cierpiałam. Pomyślałam:

‘Nie ma dyscypliny ani moralności w życiu! Pan Rama powiedział, że tylko jedna żona! Boże, dlaczego nikt nie stosował się do Jego słów? Dlaczego nikt nie ma umysłu, który nie zbacza z Dharmy? Dlaczego ta cecha jest nieobecna w człowieku?’

Te pytania są przyczyną moich narodzin. Moje życie jest odpowiedzią. Ta ekspansja jest moim życiem. To nasienie jest powodem, dla którego poprosiłam Swamiego o Wyzwolenie Świata. W „Prema Sai” Cz. 3 napisałam, że wszyscy jedziemy do Tirupati przed zaślubinami; Vijay zabiera Raję i Premę. Prema płacze do Rajy: „Czy Ty też mnie zostawisz? Dlaczego Pan zostawił Swoją Lakshmi samą, a następnie usiadł na szczycie siedmiu wzgórz? Ty zrobisz to samo!” Jest ona niepocieszona. Raja zapewnia ją, a Vijay ją pociesza. Następnie napisałam, że połączę Lakshmi u wszystkich z Bogiem, który jest na szczycie siedmiu wzgórz. Ta rana przyszła do mojego umysłu, kiedy byłam w młodym wieku. Sprawiła, że podjęłam powyższe postanowienie. Imiona wuja ze strony matki i jego żony oraz wuja ze strony ojca i jego żony są również odpowiednie. Wszyscy zostali nazwani jak Pan Tirupati i Jego małżonka. Wuj ze strony ojca został nazwany Srinivasan, jego żona była Alamelamangai, wuj ze strony matki został nazwany Thiruvengadam, a imieniem jego żony było Sengamalam. Powiedziałam zatem, że ci, którzy są w odseparowaniu, muszą znowu się połączyć. Jest to postanowienie, które podjęłam. Oni przybędą wszyscy w czasach Awatara Prema Sai z takim samym imieniem i będą żyć razem szczęśliwie. Powodem cierpienia każdego człowieka jest, że Muladhara Shakthi odseparowana jest od Shivy w czakrze Adźnia. Powiedziałam zatem, że połączę Shakthi Muladhary z Panem Perumal, Panem Adźni. Jest to Wyzwolenie Świata.

Tylko Prema musi być fundamentem u tego, aby miał Sathya, Dharma, Shanthi, Ahimsa. Moja Prema wchodzi w każdego. Vasanthy natura i cechy wchodzą we wszystkich ludzi. Sathyam wejdzie w każdego mężczyznę, a moja Prema w każdą kobietę. Dopiero Nowe Stworzenie rozkwitnie; dzieci Mądrości narodzą się. Awatarzy, ludzie, zwierzęta, ptaki, owady, robaki, dyscyplina i Prema wypełni wszystkich. Wszystko będzie czyste, bez złych cech. Wszyscy są w Stanie Boga. Powodem wszystkiego jest Kaamadahana, spalenie żądzy. Kaama jest przyczyną wszelkiego cierpienia. Muszę wygonić tę Kaamę ze świata. Pokonam wszystko z wysiłkiem.

5 luty 2007 r. Medytacja

Vasantha:       Dlaczego Kryszna miał tak wiele żon? Dlaczego tak wiele dla Boga?

Swami:             Było to dla Zadania Awatara. On musiał zabić wielu królów. Zatem poślubił dużo księżniczek. Wszystko to jest dla Jego Awatarycznego Dramatu. Prawdę mówiąc, Bóg nie ma żony.

Koniec medytacji

Wyjaśniłam to wszystko przedtem. Teraz pytam o swoją rodzinę. Swami powiedział, że są oni powodem, iż stwarzam Sathya Yugę. Moja Prema dla Swamiego zmienia świat. Od młodego wieku myślałam, dlaczego ludzie są niedoskonali? Nie mają ludzkich cech. Wszyscy są mechaniczni, ukrywają rzeczy. Jedno wewnątrz, a co innego na zewnątrz. Byłam zmartwiona. Myślałam, że nie ma miłości u ludzi. Aby to zmienić, poprosiłam Swamiego o łaskę. W odpowiedzi na to Swami powiedział: „’Ramayana’ może mieć miejsce tylko wskutek działania Kaileyi. Ona odegrała rolę Kaileyi. W twojej rodzinie wszyscy odgrywają swoje role. Jest to konieczne dla przybycia Sathya Yugi.”

W dramacie Swamiego są wszystkie role. Dlatego wszyscy są tacy, jacy są. Ja chcę zmienić wszystko. Wykonuję sadhanę i robię Erę Prawdy. Gdyby Kaikeyi nie odesłała Ramy do lasu, Ravana nie zostałby zabity. Gdyby w naszej rodzinie wszyscy nie byli w separacji, Sathya Yuga nie przybyłaby. Dlaczego życie rodzinne było niepoprawne? To były moje myśli. Myśl, że muszę zmienić wszystko, stała się modlitwą, aby wszystko uczynić perfekcyjnym i przybywa to jako Sathya Yuga.

W tamtym czasie powiedziałam, że moja podróż zakończyła się. Przeszłam przez wszystkie drogowskazy. Z radością napisałam o wszystkim w 2007 r. Ale teraz, w 2014 r. tłumaczę tę książkę, doznaję większego cierpienia. Drogowskazy nie zakończyły się. W 2011 r. Swami opuścił Swoje Ciało. Płakałam i płakałam: „Dlaczego ja wciąż żyję? Dlaczego ja nie umarłam?”  Wtedy Swami powiedział mi wiele. Poprosił mnie, abym zobaczyła Nadis (Liście Palmowe – tłum.). Wszyscy rishi, siddchowie i mędrcy powiedzieli o tym samym, że Swami przybędzie ponownie w odpowiedzi na moje łzy i lament. Wtedy będę szczęśliwa. Następnie Swami poprosił mnie, abym usunęła Pottu Mangalyę, w przeciwnym razie Jego Siła Życia będzie okrążać Samadhi. Zdjęłam ją. Następnie Swami przybył tutaj, do Garbha Kottam. Powiedział, że teraz jest On tutaj. Następnie pokazał On wiele dowodów, że On jest tutaj. Był to jeden drogowskaz. Byłam szczęśliwa, że rozmawiam tam ze Swamim.

Następny drogowskaz: On przybył do mojego pokoju, rozmawialiśmy, śmialiśmy się i On przebywał przez pewien czas. Ponownie On zmienił i kolejny drogowskaz. Był On w Ciele Niewidzialnym. Następnie wyszedł z mojego pokoju, przyjął formę Wędrownego Sadhu i udał się do Haridwar i dał również zdjęcie. Poprosił mnie, abym napisała o wszystkim i zrobiłam to. Przebywał On tam przez pewien czas. Następnie drogowskaz pokazał, że jest On w Shimli.   Swami dał zdjęcie domu w Shimli. Tam ponownie przyjął On Swoją Formę. On i Indra przebywali tam razem. W tamtym czasie zapytałam Go: „Gdzie jadasz? Jak żyjesz?” Płakałam i pytałam. Z kolei podał On adres sklepu w Mussorie z listą tego, co oni tam kupują; numer telefonu i nazwę sklepu. Zadzwoniliśmy bezpośrednio z Aszramu i zapytaliśmy, czy Indra chodzi tam w formie człowieka i kupuje rzeczy! Po czym On udał się do Mandiru Puttaparthi w Ciele Niewidzialnym i pokazał zdjęcie stamtąd.

Następnie do Domu na Wzgórzu. Przebywał On tam przez długi czas. Udałam się tam w medytacji i rozmawialiśmy ze sobą. Napisałam o wszystkim w książkach. Udał się On w Himalaje, wysoko w góry i pokazał dom ze śniegu. Tam rozmawialiśmy nad Gangesem. Był łabędź. Następnie wrócił On do Domu na Wzgórzu i pokazał ślady Stóp! Wszystko na zdjęciu; papuga na drzewie, która – jak On powiedział – jest Suka Maharishi. Teraz wrócił On do Garbha Kottam. To stąd On wyjdzie w Ciele Widzialnym. Te trzy lata i 8 miesięcy – jak dużo płakałam! Swami pokazał wszystko. Gdy mijałam wszystkie drogowskazy, On zmieniał każdy dom wiele razy na przestrzeni ostatnich czterech lat. Pokazał On wszystko, ponieważ bardziej płakałam. Minęłam więcej niż dziesięć drogowskazów w ciągu trzech lat!

Rozdział 7

TAM, GDZIE ZGUBIŁEŚ, TAM ZNAJDUJESZ

Dzisiaj wszyscy spakowaliśmy się, aby pojechać do Puttaparthi. Kiedy Eddy pojechał do Bangalore ostatnim razem, zostawił mały budzik w pociągu. On używa budzika, aby wstawać codziennie o godzinie 2.30 i medytować. Po to ma budzik. Teraz go zgubił i chce kupić nowy. Wszyscy poszli pakować bagaż. Kiedy Eddy włożył rękę do szafki, aby coś wyjąć, zegar, który zgubił, trafił do jego ręki. Był to zegar, który zostawił w pociągu. Eddy powiedział Amarowi, który był w pobliżu: Zegar, który zgubiłem w pociągu do Bangalore, jest teraz tutaj! Zgubiłem prawo jazdy w Tirumangalam, być może znajdę je tutaj!” Ponownie włożył rękę do szafki i również znalazł prawo jazdy. Eddy i Amar bezzwłocznie przyszli, aby powiedzieć mi o wszystkim, co się zdarzyło. Był to wielki cud! Wszyscy byli zadowoleni i pełni zdumienia. Jak zegar, który został zgubiony w Bangalore i prawo jazdy, zgubione w Tirumangalam wróciły do szafki? Wszyscy rozmawiali o tym. Powiedziałam Eddy`emu: „Zgubiłam coś dawno remu, czy mogę poszukać w twojej szafce?” Eddy zapytał: „Co zgubiłaś, Amma?” Powiedziałam: „Zgubiłam Swamiego i szukam Go od dłuższego czasu!” Wszyscy śmiali się. Pojechaliśmy do Puttaparthi.

5 luty 2007 r.

Wszyscy poszli na darszan. W czasie, gdy czekali na Swamiego, Eddy powiedział mi, że zaczął medytować głęboko. W tym czasie usłyszał linijkę: „Tam, gdzie zgubiłeś, tam znajdujesz.” Powiedziałam: „Jest to dowód na to, co Swami dał dla rozdziału, który piszę: ‘Ścieżka staje się Światłem’. Tylko po to Swami pokazał dowód” – powiedziałam. Swami powiedział, że Vadakkampatti jest Vaikuntą. Ale ja biegałam wszędzie i szukałam. Następnie powiedział On, że każde miejsce jest zaiste Vaikntą. Wszyscy utracili Boga i szukają Go. Ale On nigdzie nie poszedł; On jest tam: ‘Gdzie zgubiłeś, tam znajdziesz.’ To ustaliliśmy.

Człowiek zapomina o Bogu, który jest wewnątrz; on gubi Boga i szuka Go. To Swami wyjaśnia poprzez wspomniany przykład. Budzik zgubiony w Bangalore, prawo jazdy w Tirumangalam – jedno i drugie znalezione w Mukthi Nilayam. Gdzie jest Eddy, tam wszystko jest znalezione. Zgubiliśmy Boga w wielu tysiącach lat. Teraz musimy szukać; jeżeli będziemy szukać, znajdziemy. On jest w naszym sercu. Najpierw musimy to ustalić. Jednak serce jest bardzo ciemne, nie możemy Go znaleźć. Wypełnione jest ono brudem i kurzem. Musimy oczyścić siebie i zapalić wewnątrz Lampę Mądrości. W ten sposób znajduje się Boga. Nie trzeba szukać Boga. On jest wszechobecny. Nigdzie nie szukajcie. Nie potrzebujecie zasad, przewodników, drogowskazów, domów cudów, mediów. Musimy Go znaleźć tam, gdzie jesteśmy teraz! Musimy dokładnie stosować się do tego, czego Swami naucza. Musimy skorygować siebie, modlić się całym sercem, a potem znajdziemy.

Wczoraj zadzwoniła Kaveri. Próbowała dodzwonić się przez ostatnie dwa lub trzy dni, ale nie mogła. Powiedziała, że wyjechała przedtem na wesele na kilka dni i zgubiła pierścień, który miała na palcu. Następnie, po zakończeniu obowiązków biurowych, poszła na przystanek. Dziewczyna z pracy, która stała przy niej, nagle zapytała: „Gdzie jest wisiorek z twojego łańcuszka? Nie ma go tam?” Kaveri spojrzała i zobaczyła, że nie ma wisiorka na łańcuszku. Kiedy przyjechała do domu, żaliła się Swamiemu:

‘Czy popełniłam jakiś błąd? Utraciłam dwa klejnoty w tygodniu! Nie jestem także w stanie dodzwonić się do Ammy? Muszę znaleźć wisiorek jutro w biurze, Swami. Tylko tam go zgubiłam.’

Modliła się i położyła się. Kiedy powiedziała mężowi, on rzekł: „Co zostało zgubione, jest zgubione. Wystarczy, że jest łańcuszek.” Kaveri ponownie modliła się do Swamiego. Rano poszła do biura. Gdy przeszukała biuro, znalazła wisiorek między swoim krzesłem, a krzesłem dziewczyny, która siedzi obok. Kaveri natychmiast zadzwoniła do mnie i powiedziała o wszystkim. Tym razem dodzwoniła się do mnie. Gdzie zgubiła, tam znalazła. Ktokolwiek łączy się ze mną, cokolwiek piszę, oni także mają to doświadczenie.

Czym jest Kryształ? Jakie są jego cechy? Jest tam, ale go nie ma, chociaż wygląda na to, że jest ciałem stałym, w stałej formie. Światło może wejść do środka. Jest to Stan Atmiczny, Czysty. Ma cechę wzmacniania rzeczy. Co jest za nim, widać. Jeżeli jest drzewo, pokazuje drzewo, jeżeli jest tam owoc, jest owoc. Pokazuje on rzeczy takimi, jakie są. Lustro ma z tylu srebro, pokazuje zatem, co jest z przodu. Pokazuje, jacy jesteśmy; świat jest lustrem. Pokazuje nam, jacy jesteśmy. Jeżeli jesteśmy dobrzy, pokazuje nam wówczas dobre odbicie. Jeżeli jesteśmy źli, pokazuje nam zło. "Jakie twoje Drishti, takie jest Sristhi”; Stworzenie ukazuje się stosownie do naszego wzroku.

W mojej pierwszej książce Swami powiedział:

„Ten świat jest lustrem. Tylko Jedno istnieje – Bóg, który jest tobą. Jednakże ta zasada nie będzie odpowiadać twojej naturze, zatem postrzegaj to jako siebie i Boga, zasada dualizmu. Nie zobaczysz żadnego odseparowania, jeżeli uświadomisz sobie, że jesteś w każdym życiu i formie. Jeżeli nauczysz się doświadczać tego, będziesz w błogości.”

To jest w Sathya Yudze; wszystko jest tylko Sathyam i Prema. Wszyscy mężczyźni są Sathyam, wszystkie kobiety jak Prema. Swami pokazał Pałac Serca, gdzie tylko Nas Oboje widać było w lustrach w pokoju. Swami powiedział, aby nikogo tam nie przyprowadzać. Dlatego pokazał pokój luster.

W Sathya Yudze uczucia innych nie mogą wejść do środka. Swami powiedział, że Kryształ jest moim Ciałem. Kryształ pokazuje rzeczy takimi, jakie są. W Sathya Yudze Bóg i Prakrithi pokazani są takimi, jakimi są. Oboje są Prawdą. Bóg jest Sathyam i Stworzenie jest również Sathyam; nie ma różnicy. Jest to pierwsze Stworzenie, które ukazuje się z Boga, takie, jakim jest. Nie będzie wad, tylko Bóg Mayam. Lustro pokazuje nam wady. Odbija ono wszystkie błędy i wady w nas. Ujawnia ono wszystko, co dzieje się na zewnątrz nas. Jeżeli to wszystko odbije się w nas, nasze wady, musimy kontemplować i skorygować siebie. Tylko jeżeli skorygujemy wady w sobie, będziemy mogli przetransformować nasze ciało na Kryształ. Wszyscy muszą iść od stanu lustra do Kryształu.

Stan lustra, który zobaczyłam po raz pierwszy w pierwszej książce, pokazuje stan Dvaitham, dualizmu. Stan Ciała Kryształu jest Advaitham. Moim stanem jest Vashista Advaitham, kwalifikowany nie dualizm, specjalna Advaitham. Poprosiłam o miejsce w Sercu Boga, nie chcąc stanu Jedności. To nie jest Dvaitham; nie jest to Advaitham, Jest to Vashista Advaitham, kwalifikowany nie dualizm. Jest on niezbędny do tego, aby przynieść Sathya Yugę i Nowe Stworzenie.

Generalnie wszyscy łączą się z Bogiem w jednym z trzech stanów: Dvaitham, Advaitham albo Vashista Advaitham. Ale oczywiście ja jestem inna. Wykonuję sadhanę, aby poślubić Boga i aby cały świat nam się narodził. Jest to Nowe Stworzenie. Po to muszę wykonać ofiarę fizycznego ciała. Jest to ofiarowanie ciała – Kryształowego Ciała. Jest ono tam, ale nie ma go tam. Pokazuje to Boga i Stworzenie, ‘stan jaki to jest’. Dopiero gdy ten stan przybędzie, świat stanie się czysty. W Sathya Yudze wszyscy są w stanie ‘tam’ albo ‘ale nie tam’. Jest to brak umysłu, brak pragnień, Stan Purnam, stan, gdzie Jego Sankalpa jest spełniona.

Swami powiedział przedtem: „Moja Sankalpa staje się pragnieniem. Każde twoje pragnienie powstaje tylko zgodnie z Moją Sankalpą. Ty kończysz wszystko i przybywasz jako Vijaya Rani, Królowa Zwycięstwa.” Ponieważ Stupa została już zakończona, wszystko jest w Stanie Purnam i ja przybywam do Swamiego jako Królowa Jego Serca. Jest to stan, gdzie Dziewięć Planet dostaje się pod kontrolę. Nie ma pragnień, stan całkowitego spełnienia.

To widać u Awatara Prema, gdzie bez uczenia się Raja pisze egzaminy perfekcyjnie. Nie ma potrzeby uczenia się tańca, pieśni, gotowania ani jak grać na instrumentach muzycznych. Sztuki piękne są opanowywane bez wysiłku, w sposób naturalny. Niczego nie uczą się. Jak to wszystko się dzieje? Jest to Stan Prajnana, Purna Prajnanam. Jest to Stan, gdzie czyjaś Prajnana funkcjonuje w pełni. Jest to Stan, gdzie 64 sztuki łączą się w jeden Stan, Stan Jednej Sztuki. Jest to 65-ta Sztuka, Zasada Stawania się Stanem Boga.

‘Gdzie zgubiłeś, tam znajdujesz’. Jest to Stan, gdzie Prajnana znajduje to, co jest zgubione. Prajnana była przykryta Mayą przez wiele Er. W Sathya Yudze ujawniona zostaje ona u wszystkich w pełni. Jest to Kryształ, Stan Atmiczny. Jest tylko Jedna Atma, która jest wszech przenikająca i staje się wieloma: Ekohum Bahusjyami.

W Sathya Yudze nie ma różnicy między zawodami, nie ma różnicy kasty. Wszyscy mają Stan Pełni, kompletną satysfakcję. Nie ma potrzeby zarabiania niczego ani odpychania niczego. Nie ma potrzeby szukania czegokolwiek.

Spójrzmy na Lingam Lodu Ciała Kryształowego. Lingam z lodu zawsze topi się. Ale jeżeli ciało jest kryształowe, Lingam nie topi się. Lingam w Amaranath można widzieć tylko w określonym czasie. W Ciele Kryształowym On nie topi się, ponieważ jest tam zawsze Pełnia. Zatem niezniszczalna natura Atmy przychodzi do ciała. Moje ciało jest teraz również nieśmiertelne. Bez unicestwiania zmienia się ono na Światło i łączy się w Ciele Swamiego. To nie jest tylko Nieśmiertelna Atma, lecz moje ciało również musi stać się nieśmiertelne; ono nie powinno być zniszczone. Ono połączy się z Bogiem. To jest moja sadhana.  Swami teraz pokazał ten Stan.

 

Lustro	Kryształ
Pokazuje ono to, co jest przed kimś	Kryształ pokazuje, co jest z tyłu
Lustro pokazuje nasze wady	Kryształ pokazuje Prawdę jaka jest
Lustro okrąża ‘ja i moje’	Kryształ jest ‘Ja bez ja’, stan nie ma ego
Świat widziany jest zgodnie ze swoimi dobrymi i złymi cechami; odbijają się one na świecie	Nie ma ciebie w krysztale, świat ukazuje się jako Bóg Maya
Lustra pokazują Stan Dvaithy	Advaitham, wszyscy są Bogiem
Ja i świat różnimy się	Bóg, świat, ja, ty, wszyscy są Jednym
Wszystko, co widzi patrzący, jest zgodne z jego postrzeganiem	Patrzący, scena i widzenie wszystkiego stają się Jednym. Wszyscy są Jednym

 

Moje ciało jest Kryształem; w moim ciele odbywa się tylko Prema Yagna. To pokazuje Kryształowy Lingam. W pieśni Arathi Swamiego śpiewa się:…Atma Shiva Linga.

W moim Sercu Atma Shiva Linga jest Swami. Tego dowodzi Kryształowy Lingam. Pokazuje to, że wewnątrz każdej Jivy jest Shiva. Jest to Stan Jivy stającej się Shivą.

Rozdział 8

DOHOHAM BAHUSHYAMI

Luty 2007 r. Medytacja wieczorna

Vasantha:       Swami, powiedziałeś o Harish. Teraz uświadamiam sobie nasz stan. My przybyliśmy z Nieba. Jednak dlaczego mam przywiązanie do ciała i tak dużo Premy dla Twojej Formy? Dlaczego chcę fizycznego doświadczania?

Swami:            Jest to dla Sathya Yugi. Przybędziemy ponownie i będziemy tutaj żyli. To z tego powodu. My jesteśmy Purusha i Prakrithi, prawda? Nowe Stworzenie wyłania się z łona Prakrithi.

Vasantha:     Swami, teraz, jak? Czy Sathya Yuga będzie nadejdzie dopiero po naszych zaślubinach?

Swami:           Nie, nasze zaślubiny miały miejsce teraz. Nasze dzieci są Aspektami Bhur Bhuvah Swah. Są one Aspektami Trzech Światów.

Vasantha:     Co to jest, Swami, ja nie rozumiem…

Powiedziałam wszystkim, co Swami mówił w medytacji o Harish. Kiedy wszyscy się położyli, Yamini i ja rozmawiałyśmy o Bhur Bhuvah Swah. Nie mogłam spać. Za każdym razem, kiedy wybieramy się w podróż pociągiem, Swami ujawnia wielką sprawę.

1 marzec 2007 r. Poranna medytacja (w pociągu)

Vasantha:        Proszę, powiedz o dzieciach.

Swami:             Są oni Symbolem Trzech Światów. Poprzez nasze uczucia narodziło się dziewięcioro Boskich Dzieci. One symbolizują Dziewięć Planet.

Vasantha:        Swami, jeżeli tak jest, zatem w czasach Awatara Prema Sai jedno nasze dziecko, które będziemy mieli, na co wskazuje?

Swami:             Wskazuje ono, że Jeden staje się wieloma: Ekohum Bahushyami. Przed stwarzaniem Purusha i Prakrithi ukazali się, Następnie Bhur Bhavah Swaha, Dziewięć Planet. Po czym rodzi się Mądrość, która jest tylko Jednym. Stwarzanie zaczyna się wraz z Purushą i Prakrithi. Teraz pisz.

Koniec medytacji

Rozmawialiśmy o tym w pociągu. Wiele pomysłów i tematów przyszło do mojego umysłu. Najpierw Bóg jest sam, w Stanie Istnienia. Kiedy ma On Wolę stwarzania, Gayatri Mantra i Ogień ukazują się. To oznajmiają Wedy. Wszyscy nazywają Mantrę Gayatri ‘Veda Mata’ , Matką Wed (tłum.). Bhagawan Sri Kryszna mówi w rozdziale 10 Gity: ‘Z wedyjskich mantr Ja jestem Gayatri.’ Pranavam, ekspansja Omkar, jest Mantrą Gayatri. Inicjuje się człowieka nią poprzez Upadesh; mówi się ją na ucho. To Viswamitra dał tej Mantrze formę pisemną. Forma Gayatri najpierw ukazała się w sercu Viswamitry. On dał formę tej Mantrze. Spójrzmy, co Swami powiedział o trzech dzieciach: Bhur, Bhuvah, Swaha.

Bhur wskazuje na Ziemię, Bhulokę. Bhuvah znaczy Świat Środkowy, Svah znaczy Swarga czyli Niebo.

Bhur	Buvah	Svah
Ziemia	Świat Środkowy	Swarga czyli Niebo
Prowadź życie zdyscyplinowane w ciele fizycznym	Wyższa myśl, kontemplacja umysłu	Zawsze kontemplacja o Bogu
Stan Jagrata – świadomość stanu przebudzenia	Stan snu	Stan Sushupti – głęboki sen
Ciało	Umysł	Atma
Savitri	Sarasvathi	Gayatri
Ślub	Narodziny dzieci	Kaamadahana
Stwarzanie	Umysł	Mądrość
Dotyk ciała	Uczucie dotyku	Dotyk duszy
Kaveri	Manivannan	Aravindan

 

Powodem stwarzania jest tylko małżeństwo. Powodem narodzin jest tylko pragnienie. To niespełnione pragnienia powodują, że ktoś stale się rodzi. Jeśli nawet pragnienie jest małe, cykl nigdy się nie kończy. Kiedy Bóg chce stwarzać, Purusha i Prakrithi natychmiast ukazują się. Potem Om, a następnie Gayatri Mantra. Trzy Światy i Dziewięć Planet ukazuje się. Stworzenie ukazuje się w pełni. Następnie rodzą się Ery; jedna po drugiej w odpowiednim porządku. Ludzkość odstępuje od Dharmy i rodzi się Kali. Nigdzie nie ma spokoju, tylko zakłopotanie i chaos; kłótnie, nienawiść, wrogość i konflikt.

Sri Sathya Sai Baba przybył, aby skorygować wszystko. Przybył On jako Trzy Inkarnacje Sai i zmienia Kali na Sathya Yugę. Shirdi Sai zakończył, teraz jest Awatar Sathya Sai. On wykonuje Swoje Zadanie Awataryczne. Swami i ja przybyliśmy tutaj, aby zademonstrować Purushę Prakrithi. Napisałam o ukazaniu się Pierwszego Stworzenia. Swami i ja demonstrujemy, jak ono funkcjonuje. Muszę odgrywać rolę Prakrithi. Bhagawan Sathya Sai jest Purushottama. To z Niego ukazało się Światło i weszło w łono mojej matki.

To Światło urodziło się jako ja. Moja Prajnana szukała Boga od urodzenia. Żyję tylko dla Boga. Chcę poślubić Go. Moje zaślubiny z Nim odbyły się. Jednak nie wiedziałam, kogo poślubiłam. Urodziło się troje dzieci. Swami powiedział o nich, że są Bhur Bhuvah i Svah. Prakrithi znowu szukała Purushy. Kryszna powiedział jej, że jest On w Puttapsrthi jako Sathya Sai. Wtenczas Prakrithi znalazła Purushę. Ale nie mogła połączyć się z Nim. Tęskniła i szlochała, aby połączyć się w Nim. Prakrithi połączyła się z Nim uczuciami. Purusha rozmawiał z nią i powiedział o Swoich uczuciach. Ich uczucia połączyły się. To poprzez połączenie uczuć narodziło się dziewięcioro Boskich Dzieci. Pierwszych troje Dzieci jest na poziomie fizycznym. Dziewięcioro Dzieci urodziło się z poziomu uczuć. Ich związek reprezentuje Dziewięć Planet.

Kaveri wskazuje na Bhulokę, Ziemię. Na Ziemi stwarzanie rozpoczyna się tylko po ślubie. Jeżeli małżeństwo jest niewłaściwe, nie mogą narodzić się dobre dzieci. Jeżeli życie małżeńskie nie jest dobre, jeżeli oboje nie rozumieją się, para się rozwodzi. Ma to wpływ na dzieci. Z kolei dzieci podążają za tym samym wzorcem. Takie same złe małżeństwa mają miejsca wielokrotnie i cała linia jest stwarzana w ten sposób. W następstwie przybywa złych cech. Otoczenie też ulega wpływowi. Utracona jest moralność. Wskutek tego zanieczyszczenie wypełnia Przestrzeń, nieczyste myśli wypełniają niebo.

Każdy musi ochraniać świętość małżeństwa. Małżeństwo oznacza nową odpowiedzialność. Tą odpowiedzialnością jest dać dobre dzieci społeczeństwu oraz prowadzić życie gospodarza domu na ścieżce Sathya i Dharma. Jeżeli ktoś nie ma dobrego życia jako gospodarz domu, kieruje się ku Bogu. Umieść całą swoją wiarę w Nim, a On poniesie na Swoich Barkach wszystkie twoje ciężary. Rozwiń cierpliwość i uczyń Go centrum swojego życia. Następnie prowadź życie. Małżeństwo musi być oparte na fundamencie Miłości; jeżeli jest Miłość, wtedy cała linia jest dobra. Miłość nie oznacza Miłości tylko między mężem a żoną. Miłość trzeba wyrażać we wszystkich innych związkach: z teściem, teściową, bratową. Okazuj Miłość wszystkim. Musicie również kochać swoich sąsiadów. Tylko ta Miłość pokazuje Boga. To jest dotyk ciała. Ci wszyscy, którzy łączą się z ciałem, są krewnymi. Nazywa się to Savitri.

Następnie jest Bhuvah – umysł. Manivannan jest przykładem. Umysł musi zawsze być w wyższych myślach. Umysł jest przyczyną wszystkiego. Trzeba mieć dobre cechy i mieć dobre zwyczaje. Nasze myśli są przyczyną  naszych narodzin i śmierci. Jeżeli uczucia są dobre, wtedy urodzą się dobre dzieci. Czyste uczucia muszą być podstawą narodzin dzieci. Wszystko, czego potrzeba, aby drzewo rosło, zawarte jest w małym nasieniu. Tak samo człowieka chromosom zawiera wszystko, co jest niezbędne dla narodzin dziecka. Wszystkie informacje, rodzaj ciała, rysy twarzy, kolor, włosy, wszystkie cechy. Ojciec odradza się w swoim synu. Natura matki również przychodzi do dziecka. Jeden atom wchodzi w łono i zaczyna się tworzyć ciało dziecka. Tysiące atomów, które są w ciele dziecka, wszystkie przybywają z pojedynczego atomu ojca.

Kiedy zatem ojciec zachowuje się z troską i odpowiedzialnością, rodzi się dziecko wysoko rozwinięte. Jeżeli poziom umysłu i uczucia są czyste, dziecko będzie czyste. Jest to dotyk umysłu.  Nazywa się to Sarasvathi. Gayatri ma trzy formy. Savitri jest dla małżeństwa, Swarsvathi jest dla narodzin dziecka. Jeżeli będziecie starannie kontemplować i zdecydujecie, jakie dziecko powinno być, urodzi się dziecko zarówno z mądrością, jak i umiejętnością rozróżniania. Jest to Sarasvathi.

Spójrzmy na Kaamadahana. Po spaleniu żądzy, rodzi się nam dziecko nazwane Rama. Aravindan jest tego symbolem. Jest to Bogini Gayatri. Ona łączy się z Bogiem i odpycha wszystko inne jako Mayę. Kiedy ktoś zostawia wszystkie przywiązania i pragnienia, jest to Kaamadahana. Trzeba dotykać tylko Boga, łączyć się z Atmą wewnątrz. Jest to Purna Jnana. Trzeba osiągnąć pełną Jnanę i połączyć się w niej w błogim doświadczeniu. To jest Gayatri.

25 listopad 2014 r. – Dzisiaj Swami dał Swoje zdjęcie, zdjęcie siedzącego. Był cytat: „Nie troszcz się o oceny, troszcz się o uwagi” – Baba. Na odwrocie kartki zostały wydrukowane zarówno Gayatri, jak i Sai Gayatri.

To, co Swami powiedział o dzieciach, pasuje do wszystkich. Oceny wskazują na standard, jaki ktoś osiąga w edukacji. Uwagi pokazują twoje zachowanie, kulturę, dyscyplinę, moralność, cechy. Na poziomie świata student nie musi myśleć o ocenach, jakim jest bogactwo, pozycja, imię, sława, przywiązania i rodzina. Jedyne, co jest ważne, są uwagi dotyczące moralnego prowadzenia się, mądrości, dyscypliny i oddania. To pokazuje Gayatri. Łączy to nas tylko z Bogiem.

Rozdział 9

VISHWA GAYATRI

Przedtem wykonywałam Gayatri Upasana, oddawanie czci Matce Gayatri trzy razy dziennie. Recytowałam 108 razy rano, 108 razy w południe i znowu wieczorem 108 razy. Oddawałam cześć trzem formom Bogiń: Gayatri, Savitri i Sarasvathi. Zatem trzy Boginie dały mi swoje moce. Następnie dałam Savitri Shakthi tym, którym opóźniało się małżeństwo, Saraswathi Shakthi dla Mądrości i Gayatri Shakthi dla Brahma Jnana.

W czasach Awatara Prema nasz syn reprezentuje Ekohum Bahyshyami, Jeden rozrasta się jako wielu. Człowiek przechodzi przez wszystkie stany, dotyk ciała, dotyk uczuć i kończy. Następnie dotyka tylko Boga poprzez Mądrość. Jest to Stan Jedności. Tylko Jeden tam jest. Jest tylko Jedna Paramatma, która rozrasta się jako wszyscy. Pragnęłam zobaczyć ten stan. Purusha i Prakrithi są Jednym; oznacza to, że Stwórca i Stworzenie są takie same. Jest tylko Jeden Bóg, który rozrasta się jako niezliczone Stworzenia. Kiedy wiele Stworzeń łączy się w Jednym, jest to Pralaya, Unicestwienie. Kiedy to się dzieje na poziomie indywidualnym, Jiva, która osiąga ten stan, jest tutaj, ale nie tutaj. Ona jest tutaj, ale nie tutaj. Jest to Stan Purnam.

Recytowałam Gayatri trzy razy dziennie. Robiłam to nie jako japę, ale tapas, pokutę. Płakałam i wzywałam trzy Devi i prosiłam: „Proszę, połączcie mnie ze Swamim!” Recytowałam to w ten sposób trzy razy dziennie. Owocem tej sadhany jest , że sekrety stwarzania ujawniane są jeden po drugim. Mogę stworzyć Stworzenie od nowa. W poprzednich Erach Jeden stał się wieloma. Teraz, w Sathya Yudze, wielu staje się Jednym.

Połączenie to zaślubiny. Kiedy Sathyam i Prema łączą się, są to zaślubiny. Swami powiedział, że jest to podstawą Sathya Yugi. Ja połączyłam się z Bogiem i nie pozostało ‘ja’. Mój umysł, intelekt, zmysły, świadomość i ego – wszystko to połączyło się z Bogiem. Jednak nie byłam świadoma tego faktu. W tamtym czasie nie wiedziałam, czym są zaślubiny. Chociaż było ofiarowanie ciała, nie było Purnam, kompletności. Dopiero teraz będzie miało miejsce ofiarowanie pełnego ciała. To rozrasta się jako Sathya Yuga. Jest to ofiarowanie Kosmicznego Ciała, Vishwa Sharira Nivedhan. Jest to Nowe Stworzenie, gdzie rodzą się dzieci Mądrości, całkowicie wolne od żądzy. Ofiarowanie Kosmicznego Ciała, Dokhahum Nahushyami. To te Dwa stają się wszystkim. Sathyam jest w każdym mężczyźnie, Prema w każdej kobiecie. W ten sposób rozrasta się Stworzenie.

1 marzec 2007 r. Medytacja w południe

Vasantha:       Swami, dlaczego chcę Twojego dotyku?

Swami:             Powodem Stwarzania jest uczucie dotyku. Umysł, mowa, uczucia, ciało, cokolwiek jest dotknięte, staje się przyczyną narodzin. Ty chcesz dotykać tylko Boga, zatem dotykasz Mądrością. Jest to Dotyk Mądrości. Dotyk świata – wszystko to jest dotyk żądzy. Dotykanie Boga jest Dotykiem Mądrości. Jest to Kaamadahana, spalenie żądzy. Tylko wskutek dotyku żądzy Era staje się Kali Yugą. Kiedy dotykasz Mądrością, Era zmienia się i staje się Sathya Yugą.

Koniec medytacji

Teraz zobaczmy. W Sathya Yudze wszyscy są w stanie uczuć połączenia, stanie uczuć Mądrości. Wskutek tego życie staje się Purnam; Stanem Purnam. Jest to prawdziwe oddawanie czci Gayatri, Gayatri Upasana. Jak Mantra Gayatri jest przydatna dla osoby indywidualnej i świata? Viswamitra recytował Mantrę Gayatri. Jest to Mantra Upasana, on przyniósł formę Gayatri Devi dla świata zewnętrznego. Następnie zawarł on tę Mantrę w formie Gayatri. On dał formę dla Mantra Upasana. Moja Gayatri Upasana nie jest zawarta w tej jednej formie. Swami pokazuje, jak moje oddawanie czci Gayatri, Saraswathi i Savitri w trzech czasach stało się jedną Yugą. Staje się to Nowym Stworzeniem. Zatem oddawanie czci Kosmicznej Formie Gayatri pokazane jest na przykładzie mojego życia. Viswamitra pokazuje oddawanie czci jednej formie Gayatri; poprzez moją Gayatri Upasana, pokazana jest Viswarupa.

Bhuva Loka jest umysłem. Biorę wszystkie stare Samskary poprzez operację głębokich wrażeń i nowe Vasanthy są ‘wklejone’ do środka. Zatem Bhur, Bhuvah, Svah stają się Jednym w Sathya Yudze. Kiedy stają się one jednym, ciało, umysł i Atma u wszystkich stają się Jednym. Swami poprosił mnie, abym zrobiła szmaragdowe bransoletki. Powiedział On, że trzy kamienie wystarczą. Kiedy zapytałam o powód, powiedział On: „Trzy stają się jednym. Trzy światy – Ziemia, Świat Środkowy i Niebo stają się Jednym na twojej jednej ręce. W Vishwa Gayatri, Gayatri Devi wykonuje Kaamadahana Saraswathi, aby uświęcić narodziny dziecka. Zatem Gayatri nie da się pomieścić w jednej formie, ale daje ona owoc Vishwa Gayatri. Tylko uczucia są ważne.” To poprzez moje uczucia oraz oddawanie czci Gayatri w trzech różnych czasach każdego dnia powoduje, że trzy owoce przybywają dla Sathya Yugi. Jest to oczyszczenie żądzy, małżeństwa i narodzin dziecka.

1 marzec 2007 r. Medytacja wieczorna

Vasantha:       Swami, czy to, co napisałam, jest poprawne? Napisałam jak moje zwykłe oddawanie czci staje się Kosmiczną Gayatri.

Swami:             Wszystko jest poprawne. Zazwyczaj oddaje się cześć Gayatri w Sandya Vandan. Twoje Vishwa Gayatri Upasana staje się czasem Sandya między dwiema Erami. Jest to od Kali Yugi do przybywającej Sathya Yugi. Jest to Yuga Sandya. Przed Sathya Yugą jest to Sandya Kalam.

Vasantha:       Teraz rozumiem, Swami. Moja Vishwa Gayatri Upasana staje się Yuga Sandhi…Spotkaniem dwóch Er. Proszę, pobłogosław mnie, abym napisała poprawnie.

Swami:            Pisz, wyjdzie poprawnie.

Vasantha:      Czy to, co napisałam o Purusha i Prakrithi jest poprawne?

Swami:           Jest poprawne. Vasanthamayam jest całkowitą ofiarą. Pusty jest Layam. Pusty jest Jeden. Ponownie Stworzenie staje się Dwojgiem. Jest to Sathyam i Prema. Naszym jedynym dzieckiem jest Jnana Ram i pokazuje, że jest tylko Jeden.

Vasantha:     Teraz rozumiem, napiszę.

Koniec medytacji

Najpierw chciałam poślubić Krysznę. Chciałam połączyć się z Nim z ciałem. Odprawiałam pokutę, prosząc Swamiego o jedno i drugie. Widząc cierpienie świata, poprosiłam o Wyzwolenie Świata. Wtenczas powiedziałam; zrobię wszystkich takimi jak ja. Wszyscy będą żyć tylko dla Boga jak ja żyję. „Zrobię ze wszystkich Vasantha Mayam i ofiaruję ich Tobie” – powiedziałam. Ofiarowałam swoje ciało, a potem płakałam do Swamiego, aby wziął wszystko ode mnie i zrobił mnie pustą. To jest puste. Ofiarowałam wszystko Swamiemu; następnie Swami wypełnił mnie Swoją Sathyam. Ten stan jest Layam, połączeniem z Bogiem. Jest to moja indywidualna sadhana. Ofiarowałam wszystko Bogu i zrobiłam siebie pustą; dopiero wtedy mogę połączyć się w Swamim. Jest to moja indywidualna sadhana. Teraz, na poziomie świata, robię wszystkich jako Vasanthamayam i ofiaruję wszystkich Jemu. Jest to ofiara Vasantha Maya. Nie tylko ludzi, ale zwierzęta, ptaki, owady, drzewa, rośliny, pnącza, każdą glebę! Całe Stworzenie jest zrobione jako Vasanthamayam i ofiarowane Jemu.

Jest to Jayam Połączenie. Stworzenie, które jest oddzielone od Boga, znowu łączy się w Nim. To Laya jest Pralayą. Ta Vasantha Maya Prakrithi skąd przybyła, tam musi się połączyć. Prakrithi, która przybyła od Boga, musi połączyć się z powrotem w Bogu. Jest to Pralaya. Po Pralayi znowu przybywa Nowe Stworzenie. Ukazuje się Purusha i Prakrithi. Jest to Sathya i Prema. Ich Dwoje staje się wieloma. Sathyam staje się wszystkimi mężczyznami, Prema wszystkimi kobietami. Następnie rodzą się tylko dzieci Mądrości. Swami i ja demonstrujemy sekret tego stwarzania. Tylko uczucia są przyczyną narodzin i śmierci. Poprzez uczucia człowiek może stać się Bogiem. Napisałam o tym w formie książki „The Principle of Becoming God” („Zasada Stawania się Bogiem” – tłum.). Teraz poprzez uczucia unicestwiamy wszystkich, co jest Pralayą. Następnie stworzymy Stworzenie od nowa. To tylko uczucia robią wszystko. Teraz przyjrzyjmy się Viswamitrze.

Viswamitra był królem, który chciał stać się rishim. Odprawiał pokutę i recytował imię Shivy. Jego pokuta była tak surowa, że cierniste krzywy wyrosły wokół niego i przekłuwały jego ciało. Krew kapała na stopy Pana Shivy na górze Kailash. Parvathi Devi zapytała Go o to. W tym czasie Pan Shiva powiedział, że Viswamitra chciał stać się Brahma Rishim, ale ten stan jeszcze w nim nie dojrzał. Ale Shakthi, która jest ucieleśnieniem współczucia, poszła do Viswamitry i powiedziała: „Pójdź do Świątyni Ekambareswara i zapal tam lampę pięcioramienną. Nikt jej nie zapalił, pójdź tam i zapal ją. Tylko Matka słyszy płacz dziecka.” Viswamitra pobiegł tam.

Viswamitra poszedł i zobaczył, że lampa była bardzo wysoka, chroniona przez pięć Bootha Gun, tak, że nikt nie mógł jej zapalić. W lampie było pięć wielkich knotów. Poprzez moc swojej pokuty Viswamitra wszedł, usiadł na lampie. Guny bezzwłocznie zniknęły. Nie było oleju w lampie. Riszi modlił się i natychmiast ukazał się Agni Deva. Viswamitra powiedział Jemu, aby zapalił jego ciało, wtedy lampa pięcioramienna zapali się. Agni Deva zrobił, o co Go poproszono i ciało Viswamitry zapaliło się. Pan Shiva i Matka Parvathi przybyli. Pan Shiva powiedział: „O, Viswamitra, zejdź.’ Natychmiast powróciło w nim życie i pokłonił się on Panu Shivie i powiedział Mantrę Gayatri Panu Shivie. Shiva rzekł: „Nie zapaliłeś lampy mocą pokuty, ale podpaliłeś swoje ciało, używając go jako knotu. Poświęciłeś siebie. Od dzisiaj jesteś Brahmarishi’. Shiva i Parvathi zniknęli.

2 marzec 2007 r. Medytacja wieczorna

Vasantha:       Kiedy piszę o Gyatri, napisałam o poświęceniu Viswamitry, który palił się jak lampa pięcioramienna.

Swami:               Ty wykonałaś Panchaagni Tapas, to jest tamto. Zrobiłaś ze swojego ciała Jyothi dla Wyzwolenia Świata. Porównaj siebie z Viswamitrą i napisz.

Vasantha:          Teraz rozumiem, Swami. Teraz rozumiem znaczenie hinduskiego słowa ‘Shahid’, które napisałeś na sari Shivarathri.

Swami:               Prawidłowo. Poświęciłaś wszystko dla świata.

Koniec medytacji

Wykonałam Panchaagni Tapas dwukrotnie. Gdy było to po raz pierwszy, Swami powiedział mi, abym odcięła Jego Formę. Ponieważ nie mogłam tego zrobić, wykonałam Panchaagni Tapas. Usiadłam otoczona przez cztery Yagna Kunds; palące, południowe Słońce nade mną. Swami poprosił mnie, abym porównała to do pięcioramiennej lampy Viswamitry. Swami jest nie tylko w tej Formie, całe Stworzenie jest Jego Formą. Odprawiałam pokutę, aby osiągnąć tę Prawdę. Była to moja pierwsza pokuta dla Wyzwolenia Świata. Kiedy wykonywałam ją po raz drugi, Swami powiedział:

„…W Benares, Parvathi przyprowadza odchodzące dusze do Pana Shivy, który daje im Mantra Upadesh i posyła je dla Wyzwolenia. Tutaj ty przyprowadzasz wszystkie Jivy do Mnie, podczas gdy one jeszcze żyją; poprzez Mnie dajesz Mukthi wszystkim. Ty jesteś Współczesną Parvathi…’

Poświęciłam wszystko dla Boga i Wyzwolenia Świata. Zmieniam swoje ciało na Jyothi.

Dhiyo Yonah Prachodayat

Intelekt w nas, zwany Buddhi, przenika całe Uniwersum jako Forma Światła. Poprzez przebudzenie i stymulowanie intelektu modlimy się o ostateczny Stan Urzeczywistnienia, zwany Mukthi, Wyzwolenie od pragnień świata. Jest to na poziomie indywidualnym. Jednak nie jest to tylko poziom intelektualny, lecz może on usunąć ciemność z całego świata i zapalić Światło – Światło Jnana. Jest to Sathya Yuga. Dla tej sadhany zmieniam swoje ciało na Jyothi.

Rozdział 10

VISHWA GAYATRI CZ. 2

Wielu napisało o Gayatri, dając dogłębne wyjaśnienia. Są miliony, którzy wykonują Gayatri japę, którzy uświadomili sobie moc tej Mantry, jednak nikt nie stosował w praktyce. Jest to jak wiedza książkowa.

5 marzec 2007 r. Medytacja

Vasantha:        Swami, piszę teraz o Gayatri, proszę, powiedz coś.

Swami:              Wszyscy powtarzają Gayatri. Jednak nikt nie pokazał jak wiele mocy jest w niej. Pokazują oni tylko małą ilość. Tylko ty pokazujesz, jak zmienić całą Erę poprzez Gayatri. Twoja Gayatri Upasana jest nie tylko na poziomie indywidualnym, ale również na poziomie kosmicznym. Poprzez oddawanie czci Gayatri, wykonujesz Kaamadahanę u wszystkich na świecie. Uświęcasz każde małżeństwo poprzez oddawanie czci Savitri. Czym jest małżeństwo? Wszyscy powinni być jak Savitri i Satyavan. Jest to po to, aby sprawić, że wszystkie małżeństwa na świecie będą uświęcone. Poprzez Saraswathi Upasana sprawiasz, że rodzą się dzieci Mądrości. Jest to Upasana Gayatri, Vishwa Savitri i Vishwa Saraswathi. Wskutek tego przybywa Sathya Yuga. To uświęca małżeństwo, narodziny dziecka i spala żądzę, co jest podstawą Sathya Yugi.

Koniec medytacji

Od dnia, kiedy świat najpierw się ukazał, miliony, miliony wykonywały Gayatri japę. W obecnej Kali wiele milionów recytowało i recytuje Gayatri. Jednak czy poprzez wiedzę o mocy tej Mantry coś się zdarzyło? Czy siła Kali zmniejszyła się i schłodziła? Jaki jest owoc Mantry Gayatri? Wielcy rishi powiedzieli wszystko o Jej mocy. Głowy klasztorów, święci, mędrcy oraz eksperci Wed nauczali wszystkiego, ręcząc za Jej moc. Napisali tak wiele o owocach Gayatri.

Może być trochę osób indywidualnych, które odniosły korzyść. Ale czy była jakaś zasadnicza korzyść dla społeczeństwa? Czego możemy się z tego dowiedzieć? Ci, którzy recytowali Gayatri, nie robili tego całym sercem. Kiedy jesteśmy głodni, jemy posiłek. Tak samo recytuje się Sandhya Kala; mechanicznie, jak obowiązek. Moc Mantry nie jest znana. Wykonuje się Ceremonię Nici, przychodzi guru i inicjuje chłopców w Gayatri. Wpajają oni zwyczaj młodzieży, aby recytowała Gayatri. Najpierw chłopcy recytują z wielką ochotą. Gdy dorastają, recytują jako obowiązek. Jest wiele opowieści w Puranach, dotyczących chwały Gayatri. Chociaż wielu deklarowano o Jej chwale, dlaczego teraz nie odnosimy pełnej korzyści? Czy opowieści o chwale są kłamstwem albo oddawanie czci jest niepoprawne?

Jeżeli miliony ludzi wiedzą o Jej chwale i recytują poprawnie, siła Kali zmaleje. Stan ludzkości nie pogorszyłby się aż tak bardzo. Gdyby wszyscy prawidłowo recytowali Gayatri, trzęsłoby to Naczelnym Bóstwem. Gdyby Mantrę recytowało tak długo wiele osób, Kosmiczna Moc ściągnęłaby i dałaby ludzkości ogromną korzyść. Ale to się nie zdarzyło.

Wykonywałam Gayatri Japę trzy razy dziennie jako pokutę. Jak? Rano, kiedy się obudziłam, płakałam do Matki Gayatri, recytując Mantrę, błagając Ją, aby połączyła mnie ze Swamim. W południe wołałam Matkę Savitri i prosiłam o to samo. Znowu wieczorem, recytowałam Mantrę 108 razy i błagałam Matkę Saraswathi, aby połączyła mnie z moim Prabhu, Saieswarą. Było to oddawanie czci trzy razy dziennie, które wykonywałam, recytując Gayatri 108 razy. Recytowałam każdą linijkę z tymi uczuciami. Uczucia te poszły, aby wstrząsnąć Swamim. Nie uczyłam się w tradycyjny sposób. Nie wiedziałam o Ceremoniach Nici! Byłam prostą, wiejską dziewczyną. Słyszałam Mantrę, którą recytowali mnisi Klasztoru Ramakrishna. Wielbiciele Sai również recytowali. Zatem ja też zaczęłam recytować. Recytowałam jak oni jako Japę na początkowym etapie. Teraz nie myślę w ten sposób. Moją była Gayatri Upasana. Oddawanie Czci Gayatri.

Dopiero kiedy Swami powiedział, że troje dzieci reprezentują Trzy Światy; Bhur, Bhuvah i Swah, przypomniałam sobie o tym, że recytowałam Mantrę. Zaczęłam myśleć, jak recytowałam i oddawałam cześć Gayatri. Kiedy pisałam „Radha Krishna Sangamam”, opisałam, jak Gayatri, Savitri i Sarasvathi dały mi Swoje moce. Dałam te Shakthi innym: Savitri Shakthi tym, którzy doświadczyli opóźnienia w zawarciu związku małżeńskiego, Saraswathi Shakthi dla studentów, aby pomóc w nauce, a Gayatri Shakthi dla Wyższej Mądrości. Przybyły One teraz na kosmicznym poziomie i obdarzają Kosmicznym Owocem. Dopiero teraz rozumiem, co Swami powiedział. Owoc mojego recytowania trzy razy dziennie przychodzi jako Sathya Yuga. Nie wiem, jaki jest owoc Gayatri, ani jaka jest poprawna wymowa! Recytuję z pełną siłą, z pragnieniem, że muszę osiągnąć Boga. Swami teraz ujawnił ogromną korzyść z robienia tego. Pragnienie, aby recytować Mantrę z uczuciem ‘Ja chcę tylko Boga’, obdarzyło korzyścią cały świat.

6 marzec 2007 r. Medytacja

Vasantha:       Swami, czy to, co napisałam, jest poprawne?

Swami:             Wszystko jest poprawne. Nieugaszone pragnienie, że chce się tylko Boga, jest powodem. Wzywałaś każdą Devi i prosiłaś, aby połączyła ciebie ze Mną. Te uczucia uderzają w Przestrzeń. Jest to Wyzwolenie Świata. Wszystkie Devy są w tobie i dały tobie Swoje moce. Ty jesteś ucieleśnieniem wszystkich Devis. Ty jesteś Mula Prakrithi; wszystkie moce są w tobie. Przybyłaś, aby pokazać, jak te moce ujawniane są poprzez sadhanę; przybyłaś tutaj, aby to pokazać. Nikt nie może zrobić aż tak wiele sadhany.  

Koniec medytacji

Spójrzmy teraz na wyjaśnienie. Każdy człowiek ma w sobie tak wielką moc. Wychodzi ona poprzez sadhanę. Jak robić sadhanę? Czy jest to recytowanie Gayatri tylko w Sandya Vandan? Uczucia muszą płynąć z wnętrza. Owoce są dawane tylko za uczucia. Jeżeli Mantra recytowana jest z Bhavana, tylko wtedy przychodzi owoc. Ja przybyłam od Boga i nie jestem w stanie słyszeć o separacji. Płaczę i szlocham z tęsknoty za Bogiem. Tylko ta tęsknota zmienia świat. Wszyscy przybyli od Boga. Musimy ponownie osiągnąć Go, wrócić do Niego. Ktoś, kto ma to pragnienie, otrzyma pełny owoc i korzyść z Gayatri Upasana. Wszyscy mają w sobie moce Gayatri, Savitri i Saraswathi. Musimy modlić się do Boga z pełnym uczuciem, z tym Bhavana. Musimy wołać Boga, tęsknić za Nim. Wtenczas wspomniane moce są ujawniane, każda Shakthi w nas. Jest tak ogromna moc w ciele człowieka. Przybyliśmy od Boga i musimy ponownie osiągnąć Go. Do tego czasu cykl narodzin i śmierci nigdy się nie zakończy. Najpierw musimy wykonywać sadhanę i widzieć Boga w sobie. Następnie widzimy wszech przenikającą Formę Boga na zewnątrz. Jest to Ekohum Bahushyami. Poprzez to Jiva łączy się z Bogiem. Ale moje życie jest inne. Ja chcę poślubić Boga. Następnie wszyscy muszą się narodzić Swamiemu i mnie. Mówię, że My Oboje – jest to Dehohum Bahushyami. Radha pragnęła Jedności. Gdziekolwiek Kryszna jest, tam ona chce być. Nie ma miejsca, rzeczy ani osoby bez Kryszny. Zatem Radha chciała być z Nim. Jest to Przestrzeń i Pran, Antaryami i Adi Shakthi, Sathya i Prema. Chcę, aby wszyscy narodzili się z nami; jest to Nowe Stworzenie, Doho Hum Bahushyami. Dwoje staje się wieloma. Chcę poślubić Boga – jest to Savitri Shakthi. Wszyscy narodzeni Swamiemu i mnie – to Saraswathi Shakthi. Poprosiłam o Wyzwolenie dla wszystkich, jest to Kaamadahana Gayatri Shakthi.

 

Stworzenie człowieka
Savitri	Saraswathi	Gayatri
Małżeństwo oparte o żądzę	Ludzie ignoranci urodzeni poprzez Kaama	Dzieci urodzeni poprzez żądzę. To dzieje się w Treta, Dwapara i i Kali.
Stworzenie Boga
Małżeństwa na bazie Sathya i Prema – Sathya wchodzi we wszystkich mężczyzn, Prema we wszystkie kobiety	Dzieci urodzone na bazie Mądrości – jest to pierwsza Sathya Yuga	Pierwsza Era Sathya Yuga przybywa od Adi Mulam i Adi Prakrithi

 

5 marzec 2007 r. – Jedziemy na pudżę dla nowego domu Manivannana.

Rano pojechaliśmy do Kalipatti. Jest dużo krewnych i przybyli ludzie ze wsi. Krewni przyjechali z wielu różnych miejsc. Trzy córki mojej ciotecznej siostry Sarojini zobaczyły mnie po dłuższym czasie. Zobaczyły Kaveri, Aravindana i Manivannana i rozmawiały o starych czasach. Aravindan miał wypadek i nie może prawidłowo chodzić. Widząc go, płakali.

W Aszramie Eddy musiał przejść przez zabieg na paluchu i był na leczeniu w szpitalu w Puttaparthi. Duży kamień spadł na stopę Rishi i pojechał on do Szpitala Apollo w Madurai. Kubeł spadł na nogę Amara i był on ranny. Freda paluchy stóp zawsze są poranione i krwawią. Dlaczego wszyscy mamy te problemy z nogami? Kontemplowałam. Mam więcej świądu. U Yamini coś rośnie na nodze!

6 marzec 2007 r. Południe

Vasantha:       Swami, dlaczego wszyscy mają rany na nogach i chore paluchy stóp? Dlaczego Aravindan ma uszkodzone nogi i musi mieć operację?

Swami:          Wszystko jest dla Kaamadahana. Nie wszystkie pragnienia są na poziomie myśli, jednak wchodzą w działanie. Działanie oznacza chodzenie. Zatem ze względu na chodzące nogi wszyscy mają chorobę. Teraz nie spalamy Kaamadevy, lecz sprawiamy, że jest on niesprawny, jest niepełnosprawny. Kiedy przybędziemy następnym razem, Aravindan przybywa jako Nasz Syn. Wszystko jest symboliczne.

Vasantha:     Po to jest tak dużo cierpienia dla dzieci Boga?

Swami:          My teraz cierpimy i oni również cierpią. Kiedy zatem przybędziemy następnym razem, wszyscy będą żyli z nami szczęśliwie. Teraz Sai Shiva nie spala Aravindana, aspekt Kaamadevy i Pradyumny, ale okalecza jego nogi. Jest to symbol Kaamadevy.

Koniec medytacji

Kaveri urodziła się z uczuć Radhy i Kryszny. Ich uczucia połączyły się i urodziły się jako Kaveri w obecnej Erze. Jest to Bhur, Bhoo loka. Jest to symbol Savitri Devi. To ma związek z ciałem.

Manivannan jest aspektem Udhavy. To symbolizuje mądrość i Saraswathi Devi, umysł. Aravindan jest aspektem Pradyumny. Shiva spalił Kaamadevę, który odrodził się jako Syn Kryszny, Prayumna w Dwapara Yudze. Ten Kaamadeva przybywa jako Nasz Syn również w następnej Erze. To spalenie żądzy reprezentuje Gayatri Devi.

Mantra Gayatri ma 24 litery. Są 24 Zasady w ciele człowieka. Płakałam do matki Gayatri, aby połączyła mnie ze Swamim. To rozprzestrzeniło się po całym moim ciele.

7 marzec 2007 r. Medytacja

Vasantha:       Swami, proszę powiedz o Mantrze o 24.literach  i o 24. Zasadach.

Swami:             Napisz jak połączyć Mantrę o 24.literach z 24. Zasadami ciała.

                                       Om Bhur Bhuvah Svah

Koniec medytacji

Teraz zobaczmy. Są 24 litery (sylaby – tłum.) w Mantrze Gayatri.

         Tath Savitur Varenyam – 8 liter

         Bhargo Devasya Dheemahi -  8 liter

         Dhiyo Yo Nah Prachodayat – 8 liter

Jak to funkcjonuje w moim ciele? Zobaczmy.

Bhur – znaczy Bhooloka. Chociaż żyję na Ziemi, żyję z Bogiem. Poprzez to ziemskie życie staje się niebiańskim. Mimo iż ciało jest tutaj, umysł, intelekt, zmysły, świadomość i ego są z ciałem.

Bhuvah – odnosi się do świata środkowego. Żyłam z Bogiem w świecie swojego umysłu od urodzenia. Jest to Ciało Subtelne.

Svah – To jest również z Bogiem. Żyłam ze Swamim w Ciele Przyczynowym. Wskutek Atmicznej Światłości urzeczywistniam Boga w każdej chwili. To staje się Kosmiczną Energią, która zmienia Erę. Spójrzmy na Zasady:

5 Jnanendriyas, organów percepcji – uszy, oczy, nos, język, skóra

5 Tanmatras czyli wrażeń – dźwięk, smak, zapach, dotyk, forma, kolor

5 Karmendriyas czyli organów działania – więzadła głosowe, nogi, ręce, genitalia, odbyt

5 Energii życiowych – Prana – percepcja, Apana – wydalanie, Vyana – spalanie, Udana – transmigracja, Samana – krążenie.

Ogółem = 20

Cztery wewnętrzne narzędzia: Umysł, Intelekt, Ego i Świadomość sprawiają, że ciało ma ogółem 24 Zasady.

Karmendriyas

Gardło – Zawsze recytuję Gayatri, wołając, płacząc i szlochając. Recytowałam ‘Om Namo Narayana’.

Nogi – Szukałam tylko Boga, bywając w wielu miejscach, klasztorach i u guru. Biegałam i szukałam Boga wszędzie. Najważniejsze w poszukiwaniu jest, że szłam ścieżką Gity. Chcę, aby wszyscy byli jak ja i szukali tylko Boga. Kiedy biegałam, napisałam: „Vadakkampatti do Vaikunty”.

Ręce – Moje obie ręce uchwyciły się Stóp Swamiego. On może mi się wyślizgnąć, poprosiłam więc o 1000 rąk, aby uchwycić się Go. Jednak to również nie satysfakcjonuje mnie. Wtenczas powiedziałam, że chcę 1160 rąk, aby uchwyciły się Stóp Swamiego. Modliłam się, aby 580 crores Vasanth, co oznacza 1160 rąk, uchwyciło się Boga. Wtedy napisałam „Beyond the Vedas”  („Ponad Wedami” – tłum.) tymi samymi rękami.

Genitalia – Chcę poślubić Boga. Od młodego wieku miałam takie same pragnienie. Chcę, aby cały świat urodził się Swamiemu i mnie. Chcę nosić całe Uniwersum w swoim Łonie; jest to Stan Prakrithi, Nowe Stworzenie. Jest to przyczyna Nowego Stworzenia.

Anus – Powiedziałam, że w moim ciele nie powinno być odchodów. Zawsze modlę się do Swamiego o to.

Jest to oddawanie czci Gayatri poprzez 5 Karmendriyas.

Jnanendriyas

Oczy – Cokolwiek widzę, widzę tylko Boga. Poprosiłam o łaskę, aby widzieć Jego piękno 1160 Oczami.

Uszy – Powinny one w medytacji słyszeć Głos Boga. Nie chcę słuchać niczego innego prócz Boga i wytrenowałam swoje uszy w ten sposób. Zatem teraz słyszę tylko Głos Swamiego, Głos Prawdy wewnątrz.

Nos – Moim Oddechem jest Swami. Jest to owoc Pranayama. Moją Praną jest Swami, moim Wdechem jest Prema, Wydechem – Mądrość.

Język  - Wołam tylko: ‘Swami, Swami!’ Mój język jest kolorowy od ustawicznego mówienia, usta są czerwone. Jednak usta nie mówią o niczym innym niż o Swamim.

Skóra  - Skóra jest Agni. Nic nie może mnie dotknąć, nic innego prócz Boga. Wszystkie inne rzeczy są alergiami.

Tanmatras

Dźwięk – Wszystkie dźwięki są Dźwiękami Boga. Słyszę Omkar w dźwięku fal. Cokolwiek słyszę, łączę z Bogiem. Kiedy byłam w szpitalu, dali mi aparat słuchowy. Powiedzieli, że kiedy bateria zacznie się rozładowywać, dźwięk ‘bateria, bateria’ usłyszę. Ale do mojego ucha przyszedł dźwięk: ‘Sai Ram Sai Ram!’ Wszyscy byli pełni zdumienia z powodu dźwięku, który aparat dał. Zawsze w szpitalu słyszałam bhadżany. Powiedziałam to lekarzowi, a on odparł, że jest to dobrze.

Dotyk – Chcę tylko Dotyku Boga. Nic ze świata mnie nie dotyka i ja też nie dotykam niczego. Swami nazwał mnie Kwiatem Ognia. Uczucie dotyku jest powodem narodzin i śmierci. Moim uczuciem jest dotykanie Boga tylko poprzez Mądrość.

Forma – Widzę Boga w każdym i we wszystkim. Napisałam o tym jako „Yoga Sutra”, że nie ma miejsca, gdzie Boga nie ma. Zobaczyłam, że Jeden stał się Wieloma.

Smak  - Ten, kto raduje się Smakiem Boga, nie chce innego smaku. Musimy kosztować Amrith Anandam, które płynie w Imieniu Boga i w myślach. Wszędzie, wszystko to Rasa Boga. Thiagrara Raja napisał ‘Rama Rasam’.

Zapach – Stare vasany są powodem narodzin. Umysł jest bagażem vasan, wrażeń. Vasana znaczy samskara czyli wrażenia. Jestem w stanie, gdzie nic innego nie wywiera na mnie wpływu prócz Boga.

Vital Airs

Moją Praną jest Swami. Bez myśli o Nim nie mogę żyć. Tylko Jego myśli funkcjonują w moim ciele.

Apana vayu – Jest to powietrze wychodzące, przykry zapach. Swami powiedział, że moje ciało zmieni się na takie, które będzie wypełnione wonią. Dowiódł On tego poprzez zapach jaśminu w mojej łazience.

Vyana – Jest to uczucie wszech przenikające i dające uczucie dotyku. Moje ciało, umysł, zmysły, intelekt – wszystko jest Sai Vyana Vayu – wszech-przenikający, nie pozwalający niczego dotknąć.

Samana Vayu – Jest to spalanie pożywienia i wysyłanie go do całego ciała. Napisałam o tym w „Prema Avatar” Cz. 3 jako ‘Trawienie Sai”. Trawię Boga i daję Mądrość światu. Napisałam o tym w inny sposób jako „Food Vidya” („Wiedza Pożywienia” – tłum.).

Udana Vayu  - Jest to gardło. Łączy ono umysł w stanie przebudzenia. W głębokim śnie odcina ono związek. Jeśli chodzi o mnie, to Sai Udana Vayu zawsze łączy mnie ze Swamim – w stanie przebudzenia, głębokim śnie, we śnie i w stanie medytacyjnym. On zawsze łączy mnie ze Swamim. Omawiane dwadzieścia cztery Zasady funkcjonują ze Swamim i dla Swamiego. Wszystko to są zewnętrzne członki. Teraz: umysł, intelekt, ego i świadomość.

Umysł  - Umysł to tylko myśli. Bez myśli nie ma umysłu. Kiedy umysł jest całkowicie pogrążony w Bogu, nie ma żadnych innych myśli.

Intelekt  - Czym jest intelekt? Poznanie Boga jest intelektem. Kiedy ktoś wie o tym, przychodzi do niego cała wiedza. Dochodzi się do tego poprzez przekroczenie Trzech Gun wskutek rozróżniania i intelektu.

Świadomość  - Pamięć dotycząca głębokich wrażeń funkcjonuje na poziomie umysłu. Moja Chitta to głębokie wrażenia Radhy, Kodai i Sity. To jest moje całe życie. Nie ma tam innych wrażeń ze świata.

Ego  - Nie mam ego. Gdybym miała, wiedziałabym, kim jestem. Ale jestem pusta.

Atma jest jedna, tylko Swami. Mój umysł, intelekt, zmysły, świadomość i ego – wszystko to połączyło się ze Swamim w Jaskini Vashista. Ciało, które pozostaje, było ofiarowane w Pandaripuram; zatem wszystkie 24 Zasady zostały ofiarowane Swamiemu. 24 plus Atma równa się 25.

29 listopad 2014 r.

Swami dał zdjęcie z ciemnymi chmurami. Była tęcza; w środku chmur siedzi Devi na złotym tronie. Obok niej jest inny tron, gdzie siedzi Vinayaka. Ganesha ma Trzecie Oko. W ręku Obojga są lotosy. Zapytałam o to Swamiego.

29 listopad 2014 r. Medytacja w południe

Vasantha:       Modliłam się do Gayatri: „Proszę połącz mnie ze Swamim. Gayatri, Saraswathi, wszystkie Dewy pomóżcie mi.”

Swami:          Dlaczego płaczesz? Ty jesteś Formą wszystkich Dewów.

Vasantha:      Swami, nie mogę przyprowadzić Ciebie. Co mogę zrobić? Recytować Gayatri?

Swami:          Na pewno przybędę, nie płacz.

Vasantha:     Swami, czym jest zdjęcie Ganeshy? Obok Niego jest Bogini.

Swami:          Jest to Jnana Mukthi Ganesh. To jesteś ty. Ty masz moce wszystkich Bóstw. Masz zatem moce Mądrości. Ta moc Mądrości czeka na czarnych chmurach. Kiedy przybędę, będzie Deszcz Mądrości. To zostało pokazane na zdjęciu.

Vasantha:     Swami, przybądź wkrótce.

Swami:          Ja przybędę wkrótce, wtenczas wszystko się zdarzy.

Vasantha:      Swami, czym jest zdjęcie ze Stupą?

Swami:            Położyłem kwiat na Stupie. Oznacza to, że po tym kiedy przybędę, wezwę ciebie i włożę kwiat w twoje włosy. Pokażę światu, kim jesteś.

Koniec medytacji

Swami powiedział, że jest to Jnana Mukthi Ganesha, tą drugą jestem ja. Kiedy pisałam o Mantrze Gayatri, Saraswathi i Savitri, płakałam do Swamiego, ponieważ teraz przestałam recytować i nie mówię. On powiedział: „ Ty jesteś Adi Shakthi. Ty jesteś tą Devi, którą jest Adi Shakthi.” Wszystkie Bóstwa mieszczą się w Adi Shakthi. Moc wszystkich Bóstw siedzi na chmurach, a obok niej Jnana Mukthi Ganesh, który usuwa wszystkie przeszkody. Kiedy Swami przybędzie, wszystkie te moce spłyną na Ziemię jak deszcz. Wszystkie Shakthi zstąpią i wypełnią świat, wchodząc we wszystko. Trzecie Oko na Vinayace pokazuje Mądrość. To poprzez moją Mądrość i Premę wszystkie Bóstwa otrzymują moc. Kiedy Swami przybędzie, wszystkie te Moce zejdą. Moce przybywają ze Stupy i wchodzą w Przestrzeń  i czekają jak chmury, przygotowane na powrót Swamiego. Tylko kiedy Swami przybędzie, Stupa i Vishwa Brahma Garbha Kottam zaczną funkcjonować. Vinayaka symbolizuje Omkar. Kiedy przybędzie Nowe Stworzenie, najpierw jest Vinayaka. Kiedy Swami przybędzie, cała Mądrość, Moce obleją Ziemię.

Swami dał jeszcze inne zdjęcie. Pokazuje ono mnie, spoglądającą w górę na Stupę, w pobliżu jest SV. Swamiego zdjęcie jest naprzeciwko Stupy, gdy robiliśmy Abhishekam i Archanę każdego dnia. Wygląda na to, że zdjęcie jest różowe z powodu nieba. W tamtym czasie jeszcze nie zbudowaliśmy Prakaramów. W dniu, kiedy zakończyliśmy Abhishekam dla Stupy, recytowaliśmy Swamiego Ashtothram i śpiewaliśmy Arathi. Na sześciu granitowych pionowych blokach Stupy są słowa: ‘Sathya Bhava’ sześć liter z góry na dół dla sześciu czakr. Na górze, przy ‘Sa’, Swami położył kwiat. Wszyscy widzieli i byli bardzo zadowoleni. Zrobiliśmy zdjęcie. A teraz Swami dał wspomniane zdjęcie. Różowy kolor wskazuje na Premę. Następnie zapytałam Swamiego, co to znaczy, a On powiedział: „Kiedy przybędę, wezwę ciebie. W tym czasie włożę kwiat w twoje włosy i pokażę światu, kim jesteś.” Swami włożył kwiat po to. Teraz On znowu to pokazuje.

Rozdział 11

ODPOCZYNEK SPOKÓJ

12 luty 2007 r.

Swami:          Ty jesteś Kwiatem Mojego Serca. Ty jesteś Moim Kryształowym Kwiatem. Kwiat znaczy forma. To nie wskazuje na naturę ani woń. Oznacza to formę kwiatu. To jest twoje ciało. Twoje ciało jest Kryształem. Z wnętrza twojej formy ofiarowałaś Mi umysł, intelekt, zmysły, ego, świadomość, wszystkie cechy. Pozostaje tylko ciało. Zatem Kryształ wskazuje na ciało.

Vasantha:     Dlaczego zawsze dostaję wylosowany ostatni numerek i siedzę z tyłu, Swami?

Swami:          Ty masz Miejsce w Moim Sercu. Dlaczego chodzisz i szukasz tego wszystkiego? Dlaczego bieganie i szukanie?

                         Osiągnęłaś Miejsce w Pałacu Serca

Dlaczego teraz szukanie i bieganie?

Źrenico Oka Mojego, odpocznij

Początek i koniec są takie same

Środek i koniec są takie same

Teraz twoja praca się zakończyła

Twoim zadaniem było dostać Miejsce w Moim Sercu

Moją pracą teraz jest pokazać światu, kim ty jesteś

Dlaczego mówię Kryształowe Łóżko? Po to, aby wskazać na odpoczynek.

Vasantha:     Rozumiem, napiszę.

Koniec medytacji

Teraz przyjrzyjmy się temu. Czym jest łoże czyli łóżko? Pokazuje ono człowiekowi miejsce na spoczynek. Człowiek spędza cały dzień, chodząc tu i ówdzie; ciało zaangażowane jest w różne zadania. Kiedy dzień się kończy, ciało leży na łóżku i odpoczywa. Umysł, zmysły i ciało wiecznie czegoś szukają, wałęsając się tu i ówdzie. Życie jest tylko szukaniem, od narodzin do śmierci; człowiek zawsze czegoś szuka. Żony, dzieci, rodziny, bogactwa, stopni naukowych, domu…ile jest tam rodzajów poszukiwań?

Człowiek również szuka w życiu duchowym, szuka Boga. Zanim  nie osiągnie Go, nie będzie spoczynku. Niezależnie jednak od tego, ile bogactw uzyska, nie ma spokoju. Człowiek szuka spokoju. Radość można osiągnąć tylko w spokoju. Do tego czasu człowiek szuka radości w wielu rzeczach. Biega z narodzin do narodzin. W końcu pewnego dnia ustala, że nic z tego, czego szukał, nie jest prawdziwe. Do tego czasu jego bieganina nigdy się nie zakończy. Cały dzień wędruje, w nocy odpoczywa. Ciało i jego umysł są bardzo zmęczone. Po nocnym odpoczynku, człowiek budzi się rano i jest całkowicie odświeżony. Następnie zaczyna tam, gdzie skończył dzień wcześniej. Tak samo kiedy ciało umiera, człowiek odpoczywa. Jednak umysł, intelekt, zmysły i ego nie mają spokoju. Krążą one w Przestrzeni. Kiedy prawidłowe ciało zostanie znalezione, on w nie wchodzi i praca, którą zostawił w poprzednim wcieleniu, zaczyna się znowu. Zaczyna on tam, gdzie ją zostawił. Jeżeli tak jest, kiedy odpoczynek przybędzie do człowieka? Dopiero wtedy, kiedy osiągnie on Boga, otrzyma spokój.  Kiedy stanie się wolny od narodzin i śmierci, dostanie stały spokój i odpoczynek.

Mój stan jest inny. Mój umysł, zmysły, intelekt, świadomość i ego – wszystko połączyło się ze Swamim. Mimo iż było to połączone, kontynuowałam wykonywanie sadhany dla ofiarowania ciała. Wykonuję sadhanę, aby ciało nie uległo zniszczeniu. To ciało nie należy do Ziemi ani do Ognia. Ono należy do Boga. To są moje myśli. Tylko po to biegam i szukam na różne sposoby. Szukałam i szukałam, aż w końcu Swami powiedział, abym odpoczęła na Kryształowym Łóżku. „Dlaczego biegasz? Czego szukasz? Bądź spokojna. Dlaczego biegać po numerki? Dlaczego szukasz miejsca w Prashanthi Nilayam? Ono nie jest trwałe. Po co to wszystko, skoro masz Miejsce w Sercu Boga?”

To Swami powiedział. Na każdym etapie Swami pokazał inne łóżko; najpierw numerki, środkowe miejsce albo ostatnie, na każdym etapie On pokazuje inne łóżko. Ale ja nie odpoczywałam. Nadal biegałam i szukałam. W końcu przeszłam przez wszystko i dostałam Miejsce w Jego Sercu. Teraz Swami powiedział, aby odpocząć. Jeden dramat, dwie sceny. Awataryczne Zadanie Swamiego dokonuje się tutaj i w Puttaparthi, Prashanti Nilayam. Tam wszyscy otrzymują darszan, sparszan i sambaszan Boga. W Puttaparthi służą oni wielbicielom Swamiego każdego dnia.

Służby Sevadal i ochrona zawsze zaangażowane są w służbę, od rana do wieczora. Wielbiciele zawsze się zmieniają. Sevadals także się zmieniają. Zatem Swami powiedział, że miejsce na darszanie nie jest stałe, tylko czasowe. Bieganie, pośpiech, pędzenie i szukanie miejsca – wszystko to jest takie same. Czynności są takie same, ale wielbiciele i to, skąd oni pochodzą, różnią się. Sevadals również zmieniają się cały czas. Jednak czynność pełnienia służby jest taka sama. Jest to przykład ‘Służ wszystkim’ w Puttaparthi. Ci, którzy tam służą, robią to całym sercem, z umysłem służebnym. Z jak wieloma różnymi ludźmi, z ich różnymi umysłami mają oni do czynienia! Sevadals muszą równoważyć wszystko. Są tam stanowczy, zezłoszczeni, nie rozumiejący, nie przestrzegający dyscypliny; temu wszystkiemu Sevadals muszą stawić czoła. Poprzez to ofiarują cudowna Sevę.

Mukthi Nilayam – jest to miejsce drugiej strony Zadania Swamiego. Ci, którzy są tutaj, stosują do ‘Kochaj wszystkich’. Jak kochać wszystkich? Musimy nie tylko kochać Boga, ale również Jego Stworzenie. Tutaj jest nowe wyjaśnienie dla ‘Kochaj wszystkich’. Mukthi Nilayam demonstruje to dla Awatarycznego Zadania Swamiego. Ci, którzy są na stałe, ich miejsce jest stałe. Czynności są takie same. Tutaj czas, miejsce, czynność – te trzy są takie same. Cokolwiek zdarzyło się wczoraj, zdarzy się ponownie dzisiaj. Co dzieje się dzisiaj, zdarzy się jutro. Miłość nigdy się nie zmienia, jest to stała Miłość. Jest tak, ponieważ wszyscy czczą Sathyam poprzez Premę. Awataryczny Dramat Swamiegoo pokazany jest na dwóch scenach. Mukthi Nilayam – to jedna scena; ci, którzy są tutaj, demonstrują ‘Kochaj wszystkich’. Prashanthi Nilaym – ci, którzy są tam, demonstrują ‘Służ wszystkim.’ Zatem wszystko to są działania dla Zadania Boga.

Musimy kochać Boga i Wszechświat. Nie ma miejsca, gdzie Boga nie ma. On jest Antaryami, Mieszkańcem we wszystkim. Musimy to jasno rozumieć, a wtenczas kochamy wszystkich. Musimy okazywać Miłość. Jest tylko Jedna Atma; ta Atma jest we wszystkich. Jest tylko Jeden Bóg, który rozprzestrzenia się w ten sposób. Kiedy to rozumiemy, przybywa ‘Kochaj wszystkich’. W Puttaparthi służą z mentalnością służebną wszystkim. Dostosowują się do wielu tysięcy, którzy tam przybywają, do różnych natur i wykonują służbę. Gdyby nie mieli poświęcenia, nie mogliby wykonywać działalności służebnej.

Kiedyś w Prashanthi Nilayam powiedzieli, że w przyszłości będzie tak ciasno, iż nie będzie można nawet wepchnąć szpilki. Płakałam, szlochałam i odprawiałam surową pokutę. Dzisiaj osiągnęłam Miejsce w Sercu Swamiego. Kryszna poszedł do Duryodhany jako posłaniec Pandavów. Poprosił On o część królestwa. Odmówili. Kryszna poprosił ich, aby dali pięć królestw, ale odmówili. Następnie Kryszna poprosił o pięć wsi albo o siedem domów. Nadal odmówili. Duryodhana powiedział: „Nie dam im przestrzeni nawet wielkości główki szpilki!”

Odprawiałam ciągłą pokutę i stosowałam surową sadhanę, ponieważ nie będzie w Puttaparthi miejsca wielkości główki szpilki. Potem osiągnęłam Miejsce w Sercu Swamiego. Jak wiara Pandavów w Krysznę, tak samo Swami jest dla mnie wszystkim. Płaczę z myślami o Nim, żyjąc tylko dla Niego. Nie mam ‘ja’. Zapomniałam o sobie. Tylko szukam Jego; chcę osiągnąć tylko Jego Miłość. To pochłania wszystkie moje wysiłki. Swami pokazał ‘Vadakkampatti do Vaikunty’ i powiedział, że każde miejsce jest stałe. Ale ja nie odpoczęłam. Wykonywałam coraz więcej sadhany. Teraz On pokazał mi Miejsce w Swoim Sercu. Swami powiedział, że nie ma już więcej biegania i szukania Jego; nie ma już podejmowania wysiłku. Wszystko jest teraz odpoczynkiem i abym była spokojna. Ponieważ nie mam ‘ja’, piszę tylko to, co On mi pokazuje.

Rozdział 12

DWIE LAMPY JEDNO ŚWIATŁO

3 kwiecień 2007 r. Medytacja poranna

Vasantha:       Swami, dałeś mi połowę Swojego Ciała…ale ktoś inny może przyjść, odprawiać pokutę i osiągnąć drugą połowę. Nie chcę tego. Chcę Twojego całego Ciała.

Swami:            Nikt nie może tego osiągnąć. Nikt nie może odprawiać takiej pokuty, jaką ty odprawiłaś.

Vasantha:      Nie Swami, boję się. Chcę Twojego całego Ciała.

Swami:           Moje Całe jest tylko dla ciebie.

Vasantha:      Swami, nie rozumiem. Jak Ty mówisz?

Swami:           Oddałaś siebie Mnie całkowicie; następnie opróżniłaś siebie. Jesteś całkowicie we Mnie. Wypełniłem ciebie Sobą w tej pustej przestrzeni. Teraz Oboje zmieniamy miejsca. Nikt nie może wejść między Nas. Inna kwestia – przedtem powiedziałaś, że Oboje musimy być włożeni do gigantycznego miksera i wymieszać się razem. Następnie powiedziałaś, że ta esencja musi być wlana do Form – jedna z nich to Sathya Sai, druga – Vasantha. Wypełniamy je. Teraz łączymy się, ty jesteś we Mnie, Ja jestem w tobie. Mikserem jest Stupa. Nikt nie może wejść w ciebie ani we Mnie. Inny przykład: wszedłem w łono Swojej matki jako Światło i narodziłem się. Ty weszłaś w swoją matkę ze Światła, które przybyło ze Mnie i narodziłaś się. Światło jednej Lampy zapaliło Drugą. Światło Lampy Sai zapaliło Lampę Vasanthy. Nie ma zatem różnicy między Światłem. Jest tylko Jedno Światło dla obu Lamp. Aby jednak świat zrozumiał, zostaliśmy pokazani jako Dwie Lampy. Ty transformujesz swoją Lampę na Światło i łączysz się w tej Lampie. Jest to Stan Advithiya. Tu nie ma imienia ani formy. Dwie Lampy ukazują się z Jednego Światła. Jest tylko jedno Światło dla Obojga. Jedna Lampa staje się Światłem i łączy się w Drugiej Lampie. Pokazuję, że osiągasz połowę Mojego Ciała dla Zasady Shiva Shakthi. Jednak ty nie jesteś usatysfakcjonowana i chcesz Mojego Pełnego Ciała. Jest to dowód na Purnam, Totalność. Dotąd ten Aspekt nigdy nie przybył. Jest to tylko to, co Sathya Sai Vasantha może zrobić. Mała mrówka również nie może wejść między Nas. Nikt nie może być jak ty i pokutować tak bardzo.

Vasantha:       Swami, czy powiesz to światu?

Swami:            Powiem. Jeżeli wodę doda się do mleka, można ją oddzielić. Jeżeli jedno ziarno piasku zmiesza się z innymi, można je oddzielić. Ale jak Światło połączone ze Światłem można oddzielić?

Koniec medytacji

Teraz przyjrzyjmy się temu. Swami pokazał tak wiele, ale ja nie jestem usatysfakcjonowana. Kontynuowałam sadhanę. Należę tylko do Niego. Powiedział On to Swoimi własnymi Ustami. Ciągle płaczę z tego powodu, cierpiąc tak bardzo. Chcę zrobić ciało pełnym, czystym i młodym i ofiarować Jemu. Po to wykonuję sadhanę. Szlocham i płaczę. W końcu Swami powiedział, że jak Parvathi osiągnęłam połowę Jego Ciała. Ale nie jestem usatysfakcjonowana. Bałam się, że druga osoba może odprawiać pokutę i osiągnąć drugą Połowę Jego Ciała! Dlatego powiedziałam, że chcę Jego całego, pełnego Ciała. On musi pokazać, że tylko ja jestem w całym Jego Ciele. Płaczę i szlocham o to.

W odpowiedzi na moje pełne łez błaganie Swami pokazał, co zdarzyło się przedtem. Powiedziałam Swamiemu, aby zabrał ode mnie wszystko i zrobił mnie pustą. Następnie ofiarowałam wszystko Jemu poprzez medium – wodę. Następnie Swami wypełnił Swoją Prawdą tę pustą przestrzeń. Ja wypełniłam w Nim, On wypełnił we mnie. Innym razem płakałam i płakałam, że Swami i ja powinniśmy być zmieszani w gigantycznym mikserze. Esencję czyli Rasę trzeba dać wszystkim na świecie. Powiedziałam, że wszyscy muszą pić tę Sai Vasantha Rasa. Swami powiedział, że tym gigantycznym mikserem jest Stupa. Sai Vasantha Rasa w Stupie staje się wibracją i wchodzi we wszystkich. Jest to Sathya Yuga. Sai Vasantha Rasa stała się Mantrą ‘Om Sri Sai Vasantha Saiesaiya Namaha’  i wypełnia wszystko. Sai Vasantha Rasa stała się wibracją i wypełniła Przestrzeń. Jeżeli recytujecie Mantrę Vasanthy Sai, ona oczyszcza wszystko. Uczucia Sai Vasantha dotykają wszystkiego.

Spójrzmy na inny przykład. Swami wszedł jako Światło w łono Easwarammy i narodził się. Tak samo Światło wyłoniło się z Niego i weszło w łono mojej matki. Ja się urodziłam. Światło z Lampy Sathya Sai rozświetliło małą Lampę Vasanthy. Nie ma różnicy między tymi Dwoma Światłami. Jest tylko Jedno Światło rozświetlające Dwie Lampy. Są Dwie Lampy, aby pokazać różnicę między Nimi Dwiema. Duża Lampa wskazuje na Pierwotną Duszę, Absolut Puram. Światło małej Lampy pokazuje zwykłą Jivę Vasanthy. Ta Jiva płacze od urodzenia i tęskni ze skupieniem na jednym punkcie, aby osiągnąć Boga. Tęskni ona, nie znając ścieżki. Z tego powodu Swami pokazał każdy stan. Vasantha Jiva woła i płacze do Boga, aby połączyć się z Nim. Ponieważ nie ma ona ‘ja’, Swami najpierw powiedział Mira, potem Radha, Andal i następnie Shakthi. Powiedział On, że osiągnęłam te wszystkie stany: Mira Kryszna zaślubiny, Mahavishnu i Mahalakshmi dla spokoju Vaikunty, Brahma i Saraswathi dla Nowego Stworzenia, Stan Matki Durga dla Karmasamhara, Shiva Parvathi dla Kaamadahana i pokuty. To Swami pokazał te wszystkie Stany. Jednak wciąż płaczę, nieusatysfakcjonowana tym wszystkim. Teraz On powiedział: „Dwie Lampy, Jedno Światło.” Ta Vasantha Jiva wykonała tak dużo sadhany, aby połączyć się z Pierwotną Duszą.

Ta Mała Lampa Vasantha wykonuje sadhanę, ale nie jako Lampa. Ona nie pragnie formy Lampy, ale robi Lampę czyli ciało jako Jyothi i łączy się w Pierwotnym Jyothi. Mała Lampa wskazuje na ciało. Ciało ma imię Vasantha. Staje się ono Jyothi i łączy się w Sai Jyothi bez imienia i formy. Teraz jest tylko Jedno Pierwotne Źródło, tylko Pierwotna Dusza, nie ma imienia ani formy. Tylko Jeden. Ta Vasantha Jiva musi osiągnąć ten Stan. To opisał Swami; Światła łączącego się ze Światłem nie można rozdzielić. Poprzedni stan Awatara różnił się; nasz Stan jest nowy. Nikt nie może tego zrobić. Ten Awatar przybył jako Purnam, bez wad innych Awatarów. Swami przybył, aby zrobić z Ziemi Vaikuntę. Przywiódł mnie On tutaj i poprzez moją sadhanę wypełnia Swoje Zadanie Awatara. Adi Jyothi przywiodło mnie, Padi, Połowę, która odseparowała się od Niego. On robi Adi i Padi jako Jedno poprzez Jyothi. Pierwotne Jyothi ma Imię i Formę – Sathya Sai. Połowa Jyothi, która przybyła od Niego, ma imię i Formę Vasanthy. Oni nigdy przedtem nie przybyli i nigdy nie przybędą ponownie.

Pierwotna Dusza, Adi Mulam, jest Formą Światła. Kali jest teraz najgorsza; wszyscy ludzie zboczyli z Dharmy. Nie ma Premy na świecie, cała ludzkość żyje jak zwierzęta. Spanda, Dynamiczna Świadomość, która jest wewnątrz Boga, zna czas dla Awatara. Zatem trzęsie Nim. Teraz Pierwotna Dusza, która nie ma imienia ani formy, zstępuje jako Awatar z Imieniem i Formą. Zstąpiła Ona jako Awatar Sathya Sai. Sai Jyothi sprawił, że Jego Spandam, Funkcjonująca Moc, narodziła się tutaj.

Najpierw Advaitha, istnieje tylko Jeden. Teraz Dwaitha, Dwoje – Bóg i Jiva. Teraz Jiva wykonuje sadhanę i robi z Kali Sathya Yugę. Na koniec musi ona wrócić tam, skąd przybyła. Ostatnim etapem tej sadhany jest zrobienie z ciała Jyothi i połączenie się w Ciele Bhagawana Sathya Sai. Jyothi, które przybyło z Jego Ciała, musi teraz z powrotem połączyć się w Jego Ciele.

W lutym, kiedy byłam w Puttaparthi, codziennie na darszanie pisałam notatki ołówkiem. Później wzięłam te notatki i zrobiłam z nich rozdziały dla książek. Jednakże zgubiłam notatki z dnia 8-go lutego. Zgubiłam te kartki. Kiedy wróciliśmy, nagle znalazłam je. Pasują one najbardziej do rozdziału, który teraz piszę. Zobaczmy.

8 luty 2007 r.

Dzisiaj, kiedy przyszłam na darszan, modliłam się do Ramy, Sity, Lakshmana i Anjaneyi.

„…Ponieważ piszę i mówię o Waszych wadach, jestem odseparowania od Swamiego? Proszę, wybaczcie mi. Sprawcie, abym połączyła się z Nim!”

Modliłam się do nich wszystkich. Poszliśmy do kolejki; wywołano nasz numerek. Weszliśmy do środka i usiedliśmy. Zaczęłam medytować.

Vasantha:          Swami, dlaczego znalazłam wady u Ramy i Sity? Czy jest to powód, że jestem odseparowana od Ciebie?

Swami:                    Ty nie wiesz, kim jesteś. Ponieważ nie rozumiesz, mówisz w ten sposób. My jesteśmy Adi Mulam i Mula Prakrithi. Przybyliśmy tutaj, aby zmienić świat, Ery. Przybyłaś tutaj, aby pokazać światu naturę Prakrithi. Przybyłaś, aby pokazać, że Brahman jest w każdym atomie Prakrithi. Przybyłaś, aby to pokazać. Ktoś, kto czci Uniwersum, czci Brahmana. Przybyłaś, aby to pokazać. My nigdy nie przybyliśmy przedtem. Brahman jest w każdym atomie Uniwersum. Dopiero kiedy wszyscy to sobie uświadomią, Oboje będziemy mogli żyć razem. Byłaś bardzo cierpliwa przez tak wiele dni. Bądź cierpliwa trochę dłużej i znoś wszystko. Dowodzisz poprzez sadhanę, że tylko ty jesteś Prakrithi. Jiva, która opuszcza Ciało Przyczynowe, bierze Ciało Uniwersum. Udowodniłaś to pokazując, że Ja jestem w każdym atomie twojego ciała. Twoje ciało jest małym modelem Uniwersum. Pokazujesz, że to, co jest w twoim ciele, jest również w Ciele Uniwersum. Te, które przybyły  wcześniej: Sita, Rukmini, Sathyabama, wszystkie żony Awatarów, wszystkie one są małymi twoimi Aspektami. Teraz przybyłaś w Totalności, Pełni. Nigdy nie przybędziemy ponownie. Robimy wszystko, aby usunąć wady poprzednich Awatarów.

Koniec medytacji

Teraz przyjrzyjmy się temu. Jiva, która opuszcza Ciało Przyczynowe, osiąga Ciało Uniwersum. Jiva, która wykonuje sadhanę i zmienia swoje ciało, chce zrobić cały świat jak siebie. Jest to Nowe Stworzenie. Bóg i Uniwersum są takie same. Bóg jest w każdym atomie Uniwersum. Nie ma miejsca, ani rzeczy, gdzie by Go nie było. Widzenie Boga jako Boga nie wystarczy. Trzeba Go widzieć w każdym Aspekcie Uniwersum – w człowieku, zwierzęciu, ptaku, insekcie, we wszystkim. To jest błogość. Wszystko jest Bogiem; wszędzie Bóg. Nie ma potrzeby szukania Boga. Jeżeli ktoś uświadamia sobie, że wszystko rzeczywiście przenika Bóg, Bóg Mayam, jego natura staje się błogością.

Swami pokazał, że jest On w każdym atomie mojego ciała. Nie wiedziałam o tym; tylko Swami mi pokazał. Trzeba zapomnieć o sobie i zagubić się w myślach o Bogu. Jeżeli nie macie ‘ja’, możecie widzieć Boga. Musicie zrozumieć Zasadę Purusha Prakrithi. Jedno i drugie jest takie same. Pierwsze Stworzenie wyłania się z Boga; Uniwersum i całe Stworzenie. Nie ma różnicy między Bogiem a Uniwersum. Napisałam o tym w wielu różnych ‘Vidyach’.

Napisałam to w 2007 r. Po tym odesłali mnie z Prashanthi Nilayam po raz drugi. W 1998 r., kiedy wydano moją drugą książkę, pewna osoba pokazała mi moją pierwsza książkę i zapytała, jak mogłam napisać, że Forma Swamiego jest w każdej komórce mojej krwi, krążąca w całym ciele. Był zły i zapytał: „Jak myślisz, kim jesteś? Czy masz rogi na głowie? Wyjdź i nie wracaj tutaj więcej.” To jest ich postrzeganie Swamiego tylko z określonym Imieniem i Formą; nie potrafią oni widzieć Boga, który jest w każdym atomie Uniwersum. Swami pokazał to w mojej pierwszej książce. Pokazał On, jak Bóg rzeczywiście wypełnia ciało tego, kto wykonuje sadhanę. Jednak odesłali mnie za to z Prashanthi. Teraz Swami pokazał ekspansję tego i dał nowe znaczenie. Kiedy moje ciało rozrasta się jako Uniwersum, On jest w każdym atomie, w każdym i we wszystkim w Stworzeniu. Jest to Jiva, która opuściła Ciało Przyczynowe i przyjmuje Ciało Uniwersum.

 

Wrzesień 2014 r. Pewnego dnia Swami dał rysunek. Była forma Stupy z wielkim Jyothi na szczycie. Forma Swamiego i moja z boku. Widać wszystkie książki fruwające w Przestrzeni. Moje ciało jest całkowicie wypełnione Formą Stupy. Swamiego, Palcami, Oczami, Głową itd. Stupa jest Filarem Mula Stambha. Oboje przybyliśmy ze Światła Stupy. Robimy świat jak Sathya Yugę, wyzwalając wszystkich. Jak to się wszystko dzieje? To wskutek Naszych uczuć, które piszę w formie książek. Wszystkie książki idą przez Stupę i wypełniają Przestrzeń jako wibracje. Nasze uczucia robią Sathya Yugę, a Swami obdarza Wyzwoleniem Świata.Z Jednego Światła zstąpiły Dwa Światła. Następnie Dwa Światła znowu staną się Jednym. Wszystko przybywa z Jednego Światła. Jeden staje się Dwojgiem, Dwoje stają się Uniwersum. Jest to Stworzenie Kosmicznej Świadomości Mądrości Całkowitego Światła.

 

Rozdział 13

ŚWIADEK WEWNĄTRZ NA ZEWNĄTRZ

25 kwiecień 2007 r. – Nie mogłam spać w nocy. Jutro Swami przybędzie! Jak On przybędzie? Co On zrobi? Czy zobaczę Go na lotnisku? Wypełniona jestem oczekiwaniami! Nie mogłam spać, całą noc spędziłam w ten sposób.

26 kwiecień 2007 r. – Rano wykonujemy wiele rozmów telefonicznych do Puttaparthi, aby ustalić, czy Swami rozpoczął podróż. Yamini zadzwoniła. i powiedziała, że przyjechał duży samochód Swamiego, ofiarowano Arathi. Jego podróż rozpoczęła się. Zadzwonił dr Bagchi i powiedział, że samolot wystartował o godzinie 10.30. Pojechaliśmy na lotnisko i czekaliśmy w miejscu, gdzie samochód Swamiego zawracałby. O godzinie 11.20 zobaczyliśmy samolot na niebie. Zerwaliśmy wiele kwiatów z ogrodu SV. Wszystkie ręce były pełne tych kwiatów; wręczyliśmy te kwiaty tym, którzy stali w pobliżu. Trzymałam girlandę Mukthi Nilayam, którą zrobiła dla mnie Devi. Po długim czasie przyjechało wiele samochodów; samochód Swamiego ozdobiony był girlandami kwiatów. Wszyscy rzucali kwiaty na Jego samochód. Swami siedział na tylnym siedzeniu. Rzuciłam na Swamiego girlandę Mukthi Nilayam. Dotknęłam okna, gdzie było widać Twarz Swamiego. Spadła ona na ziemię. Swami uniósł Rękę, widać było dwa Palce. Amar dał mi girlandę, która dotknęła samochodu Swamiego. Wzięłam girlandę; wszyscy prosili o te kwiaty. Pocięłam i dałam po kilka kwiatów każdemu. Płakałam: „Nie jestem usatysfakcjonowana. Nie miałam dobrego darszanu.

27 kwiecień 2007 r. – Rozpoczęliśmy podróż do Kodaikanal wczesnym rankiem w samochodzie SV. On rozbił orzech kokosowy; recytowaliśmy mantry i śpiewaliśmy bhadżany. Przyjechaliśmy o godzinie 8.00 i poszliśmy do środka na darszan. Nie było losowania numerków. Kiedy usiadłam, zobaczyłam, że nie mam na palcu pierścienia z Niebieskim Szafirem; brakowało go. Swami prosił mnie, abym zrobiła ten pierścień i nosiła dla kontroli planety Saturn. Jak został on zgubiony? Gdzie on spadł? Wszyscy powiedzieli, że pójdą i poszukają. Sevadal powiedziała nam, że Swami nie dał darszanu poprzedniego wieczoru, wielbiciele czekali do godziny 19.00. Płakałam: ‘Zrobiłam błąd. Wczoraj nie miałam dobrego darszanu na lotnisku. A teraz Swami znowu nie przybył. Jest to wskutek mojej beztroski. Zgubiłam pierścień! O Swami, proszę, wybacz mi! Przybądź, przybądź!'

W końcu Swami przybywa w fotelu o godzinie 10.00. Kierowca Swamiego biegnie, aby przyprowadzić samochód. Najpierw przyjeżdża duży samochód, a potem mały samochód. Nie mogłam zrozumieć, co się dzieje. Następnie Swami daje sygnał, że nie chce samochodu i przybywa w fotelu, robiąc pełną rundę dokoła. Wszyscy mają dobry darszan. Mój umysł nieustannie woła: ‘Raja Raja!’ Nie widzę Swamiego Głowy, lecz widzę z boku. Następnie jedzie On w stronę mężczyzn i wraca. Fotel zatrzymuje się blisko nas, Swamiego fotel z wolna wycofuje się i lokuje się w samochodzie. Mogliśmy widzieć Swamiego w prostej linii tam, gdzie siedzieliśmy. Był to cudowny darszan. Samochód wyjechał na zewnątrz. My również opuściliśmy przestrzeń darszanu. Swami wziął od Eddy`ego nasze zaproszenie na ślub oraz dwa listy od Amara. Byłam bardzo, bardzo szczęśliwa. Swami wziął trzy listy pierwszego dnia. Położył je na Swoich Kolanach, patrzył na nie, a potem je czytał.

W jednym liście napisałam następujący wiersz:

Gdybym Była

O Panie, gdybym była zawodnikiem krykieta, moje dziecko byłoby na Twoich Kolanach

O Panie, gdybym była służącą u VIP-a, dostałabym Twój darszan łatwo

O Panie, gdybym była szczeniaczkiem dobrego wielbiciela, łatwo otrzymałabym Twój sparszan

O Panie, gdybym była stróżem Twego domu, miałabym Twój darszan za każdym razem

O Panie, gdybym była poetą Astana, siedziałabym przy Twoim miejscu

O Panie, gdybym była gwiazdą filmową, zatrzymałabym Twój samochód

O Panie, gdybym była którąkolwiek Maharani, otrzymałabym miejsce naprzeciwko Ciebie

O Panie, gdybym była śpiewaczką filmową, szukałabym Sevadal, aby Ciebie wezwały

O Panie, gdybym była siedzeniem w samochodzie, miałabym sparszan i darszan Twoich Stóp

O Panie, dlaczego narodziłam się na tym świecie jako wiejska kobieta

O Panie, gdybym była mężczyzną, wszystkie moje książki byłyby w Prashanthi Nilayam

W innym liście napisałam: „Dlaczego jestem tutaj? Dlaczego się narodziłam? Zrób coś dla mnie!”

W trzecim liście pytam Swamiego: „Czy dasz zielone sari i Mangalyę na 27-go maja? Czy zaakceptujesz mnie w Prashanthi Nilayam jako Swoją Królową?”

Napisałam w ten sposób. Wszyscy powiedzieli mi, że kiedy Swami wziął list, uśmiechnął się i patrzył na wszystkich troje: Freda, Eddy`ego i Amara. Wszyscy powiedzieli, że Swami był bardzo szczęśliwy. Wszyscy szukaliśmy pierścienia, ale nie mogliśmy go znaleźć.

Godzina 15.00 – Idziemy na darszan, ale nie możemy wejść do Sali Bhadżanów. Siedzimy na zewnątrz w rzędzie z przodu. Mężczyzna zaczyna śpiewać. Swami przybywa o godzinie 17.00 i pozostał w sali aż do godziny 19.00! Płaczę i mówię: ‘Czy nie możesz wyjść na zewnątrz i dać darszanu? Dlaczego wezwałeś mnie tutaj? Dlaczego spędzać dwie godziny w Sali Bhadżanów? Dlaczego nie wychodzisz na zewnątrz?’ Płaczę i płaczę i jestem niepocieszona. Jak długo mam tak płakać i tęsknić?

(Fred, Amar i Eddy są w Sali Bhadżanów i powiedzieli mi, co się zdarzyło.)

Gdy kończy się program muzyczny, Swami prosi ich, aby śpiewali bhadżany Miry. Swami raduje się wszystkimi, wybijając rytm pieśni Ręką. Zamyka Oczy, łzy toczą się po Jego Policzkach. Wyciera Policzki chusteczką; kontroluje Siebie. Jego Ciało delikatnie drży, kiedy spadają łzy…

To mi powiedzieli. Ja byłam na zewnątrz, płacząc. Swami był wewnątrz. Eddy, Fred i Amar widzieli wszystko, co się działo; Swami płaczący i wyrażający Swoje uczucia. Ja płaczę i tęsknię na zewnątrz, jako świadkowie – Geetha i Nicola. W pieśni Thiagaraja z muzycznego programu, mężczyzna śpiewa:

O Rama! Ile smaku ma Twoje imię!

Ja piszę na małej karteczce:

                    O Raja! Jak wiele smaku ma Twoje imię!

Piszę wszystko małym ołówkiem na odwrocie listu. Wychodzimy z darszanu i wracamy do domu.

28 kwiecień 2007 r. Medytacja poranna

Vasantha:       Swami! Twój darszan był bardzo dobry rano, ale Ty mnie nie widziałeś. Wieczorem nic!

Swami:             W Puttaparthi płaczesz, ponieważ chcesz darszanu w fotelu. Tu przybyłem w fotelu, a ty narzekasz, że Ja nie widziałem ciebie. Jeżeli widzę ciebie, ty płaczesz, że nie ma uśmiechu.  Jeżeli Ja uśmiecham się, ty płaczesz, że nie rozmawiam z tobą. Ty nigdy nie jesteś usatysfakcjonowana. Ten brak satysfakcji w twoim umyśle zmienia Erę. Czy tylko ty płaczesz? Ja również płakałem. Czy tęsknota i łzy należą tylko do ciebie? Czy Ja nie mam takich samych uczuć? Oboje mamy jednakowy udział, jest to nasza Sankalpa. Przybyliśmy tutaj, aby cierpieć w odseparowaniu. Nie płacz.

Swami:             Swami, pierścień z Niebieskim Szafirem zgubił się. Co mam zrobić?

Swami:             Nie płacz, jego praca została zakończona. Tak bardzo cierpisz, aby to kontrolować, ale ty nie możesz tego kontrolować. Dlatego tak bardzo cierpiało twoje ciało. Ty kontrolujesz każdą planetę. Teraz wszystko będzie dobrze.

Koniec medytacji

Godzina 7.10. Poranny darszan

Idziemy na darszan. Jest tam ogromny tłum. Siedzimy na zewnątrz, na podium. Wewnątrz jest pełno ubogich ludzi. Właściciel fabryki dał tysiąc dtohi i sari. Jest to dowód współczucia i chwały tego najpotężniejszego Awatara. Otrzymujemy numerek 12. Gdy docieramy na teren darszanu, nie ma miejsc do siedzenia. Jest mała przestrzeń pozostawiona w rogu, przy wózkach inwalidzkich. Siadamy. Naprzeciwko mnie jest dziewczyna, siedząca z dziećmi. Nicola i Geetha znajdują dla mnie miejsce i sadzają mnie. Jest to dobre miejsce, tutaj Swami zawraca, gdy schodzi z rampy ze Swojego domu.

Swami przybywa o godzinie 10.00. Schodzi On ze zbocza, odwraca się i widzi mnie. Patrzy tam, gdzie jest Nicola i odwraca się do mnie i uśmiecha się. Widzi On mnie bezpośrednio. Nicola trzyma list, ale Swami go nie bierze. Ona woła: „Swami! Swami!” Swami jest naprzeciwko mnie, prosi inną osobę, aby wzięła list od niej. Swami widzi mnie wiele razy nie bezpośrednio. Idzie On tam, gdzie siedzą ubodzy oraz rozdaje ubrania i żywność. Cały czas słychać bhadżany. Swami wraca; siada On naprzeciwko mnie, gdy śpiewają bhadżany Radhy. Następnie udaje się do bramy i patrzy na mnie cały czas. Wraca i znowu patrzy na mnie. Swami wraca do rampy i siada na balkonie. Stoi On naprzeciwko nas i unosi jedną Rękę, błogosławiąc. Idzie do następnego budynku. Wszyscy biegną z Nim. Znowu On wraca i ponownie patrzy na mnie. Ofiarują Arathi i Swami wchodzi do środka.

Eddy, Ammar i Fred byli w przednim rzędzie, Swami stał naprzeciwko nich i patrzył cały czas. Wszyscy poszliśmy do domu. Nicola dała Swamiemu list, który był o dziewięciu klejnotach i dziewięciu planetach.

Medytacja w południe

Vasantha:       Dzisiaj wszyscy mieliśmy bardzo, bardzo dobry darszan. Ile razy widziałeś, błogosławiłeś i uśmiechnąłeś się. Jestem bardzo, bardzo szczęśliwa.

Swami:           Przybyłem tutaj tylko dla ciebie, spełnię wszystkie twoje pragnienia. Tylko po to przybyłem. Tęsknisz za darszanem w fotelu. Przybyłem tutaj w odpowiedzi na twoje wołanie i tęsknotę. Wszyscy teraz otrzymają owoc twojej pokuty. Wszyscy odniosą korzyść poprzez ciebie. Przybywałem tutaj przez ostatnich kilka lat tylko dla ciebie.

Koniec medytacji

W 2003 r. pojechaliśmy do Delhi Pandaripuram, a potem do Whitefield. Następnie w maju Swami nagle pojechał do Kodaikanal. Pojechaliśmy tam za Nim. Po czterech dniach Swami powiedział, że przyjedzie do Mukthi Nilayam w dniu 27-go maja. Wziął On wiele listów, zaproszenia. Swami nie przyjechał. Po czym Swami miał operację biodra i oka w Whitefield. Ja również bardzo cierpiałam. Następnie w 2005 r. i w 2006 r. Swami pobłogosławił nowe sari, Mangalya Sutrę, pierścienie na palce stóp oraz wszystkie przedmioty na dzień naszych zaślubin. W taki sam sposób przybył On ponownie do Kodaikanal w 2007 r. Kodaikanal jest bardzo ważnym miejscem w naszym życiu. Zatem On powiedział: „Przybywam tam tylko dla ciebie.”

Godzina 14.15. Darszan

Idziemy na darszan popołudniowy. Idziemy i siadamy, zaczyna padać. Wszystkie VIP-y wprowadzane są do środka. Zaczyna mocno padać. Wszyscy są przemoczeni. Zaczynają nam pozwalać wejść do środka; tłum pcha i popycha. Nicola mówi: „Amma, pójdźmy do domu!” Ja mówię: „Nie, nie, Swami przybędzie szybko. Jeżeli Swami przybędzie i da darszan dzisiaj na zewnątrz, będziemy nadal przychodzić każdego wieczoru.

W Sali Bhadżanów był Fred, Amar i Eddy. Pewnego popołudnia zaczęło mocno padać. Wszyscy byli przemoczeni. Usiedliśmy na zewnątrz w pierwszym rzędzie, naprzeciwko balkonu. Wszyscy inni weszli do Sali Bhadżanów. Gdy zaczął się pierwszy bhadżan, moje serce przepełnione było uczuciami. Płacząc do Ciebie, powiedziałam:

‘…Swami, odprawiłam surową pokutę jak Parvathi i osiągnęłam Ciebie. Dostałam tylko owoc pokuty. Nie dostałam Ciebie za darmo; ty nie jesteś skarbem, którego wygrywa się na loterii. Nie otrzymałam Ciebie, żebrząc. Jesteś Owocem, który osiągnęłam surową pokutą i ciężką pracą. Jednak świat uważa, że jestem pyłem kurzu. Ja nie jestem Menaka, która oczarowała Ciebie. Nie przyciągnęłam Ciebie jak prostytutka. Odprawiałam pokutę. Niektórzy mogą myśleć, że poślubiłam kogoś i urodziłam troje dzieci. Ale to tak nie jest…Tylko Ty poślubiłeś mnie! Te dzieci narodziły się tylko Tobie! Proszę, udowodnij to; nie pozostawiaj mnie upokorzoną jak Draupadhi. Jeżeli jest to prawda, przybądź teraz przez drzwi naprzeciwko mnie.’

Eddy, Amar i Fred są w środku i powiedzieli mi, co się wydarzyło.

Swami prosi studentów, aby w połowie przerwali bhadżany i prosi o Arathi.

Drugie drzwi otwierają się naprzeciwko miejsca, gdzie siedzę i Swami przychodzi przez drzwi. Patrzy On wprost a mnie i unosi Ręce w błogosławieństwie. Stoi tam przez pewien czas, przynoszą Jego fotel, ale Swami zaczyna iść w stronę wzniesienia, zatrzymuje się, a następnie wraca. Wchodzi do środka przez środkowe drzwi. Nie mogę przestać płakać.

W drodze do domu mówię, co się wydarzyło. Nadal płaczę. Eddy, Fred i Amar mówią: „Zdawało się, że Swami nie był szczęśliwy dzisiaj w sali, Jego umysł był gdzie indziej. Zamknął Oczy, nie interesując się niczym. Nagle w połowie bhadżanu „Hari Krishna Hari Ram” daje On sygnał, aby przestać i ofiarować Arathi. Swami wstał i szedł w stronę drzwi. Kiedy przynieśli fotel, odepchnął go. Następnie chłopak stał przy Nim z lampką Arathi. Swami pokazał mu, aby się usunął i poszedł do drzwi. Następnie wyszedł.

Wszyscy pytali mnie: „Dlaczego użyłaś słowa ‘prostytutka’, boli nas, gdy je słyszymy, że je mówisz. Wszyscy widzieliśmy, jak twoje uczucia miały bezpośredni wpływ na Swamiego. Nie możemy znieść, gdy wypowiadasz wspomniane słowo.” Wyjaśniłam im, że kiedy powiedziałam, iż On powinien ‘udowodnić światu’, nagle drzwi otworzyły się. Swami, Ty przyszedłeś i pobłogosławiłeś mnie. Napisałam rozdział zatytułowany „Wewnętrzny Świadek, Zewnętrzny Świadek”, mówiący o wszystkim. Tamtego dnia Swami pokazał, jak bardzo moje uczucia dotknęły Go. Moje uczucia trzęsą Nim bezpośrednio. Wszyscy zobaczyli.

Swami wie o wszystkich 84 lakhs żyjących istnień, czy nie może On zrozumieć moich uczuć? On wie, co jest w największych głębinach oceanu i co fruwa wysoko na niebie! Czy Bóg, który usuwa niebezpieczeństwa wszystkich, nie może usłyszeć mojego głosu? On może usunąć cierpienie 580 crores na świecie. Czy nie może On usłyszeć mojego głosu? Mojego płaczu? Czy moje uczucia nie mają wpływu na Niego? Słowo, którego użyłam sprawiło, że On otworzył drzwi i wyszedł na zewnątrz. On wyszedł i pobłogosławił mnie. Całą noc nie byłam w stanie spać, płakałam i lamentowałam. Zarówno Kodai, jak i SV zadzwonił do mnie. Powiedziałam o wszystkim, co się zdarzyło. Oni również błagali mnie, abym nie używała tamtego słowa.

29 kwiecień 2007 r. Medytacja poranna

Vasantha:       Swami, wczoraj popełniłam błąd. Powiedziałam, że wszystko jest tylko wskutek mojej pokuty, a nie Twojej łaski. Nie, Swami! Ja nie jestem, ja nie jestem, tylko Ty! Tylko Twoja łaska. Moje ego sprawiło, że mówiłam w taki sposób.

Swami:             Dlaczego tak myślisz? To ‘Ja nie jestem, ja nie jestem’ zaiste zmienia świat.

Vasantha:        Nie, Swami. Powiedziałam: „Nie Twoja łaska”. Dlaczego powiedziałam w ten sposób? Jest to tylko moje go.

Swami:             Ty jesteś Moją łaską. Moje współczucie przybyło w twojej formie. Ty jesteś Formą Mojej łaski. Pokażę światu, kim jesteś. Nie płacz.

Koniec medytacji

Godzina 7.00 Darszan

Idziemy na darszan. Jest wielki tłum. Dostajemy numerek 14 i siadamy w szedzie, w czwartym rzędzie. Bhadżany zaczynają się o godzinie 8.30. Swami przybywa w fotelu. Jest to dobry darszan. Idzie On na stronę mężczyzn, a potem wraca. Chociaż darszan jest dobry, Swami nie patrzy na mnie. Płaczę; „Zrobiłam błąd! Dlaczego Swami nie patrzył na mnie?’ Mężczyźni wchodzą do środka późno i zastanawiam się, czy mieli szansę dać list, czy nie. Gdy Swami wchodzi na zbocze, spogląda On na dół na wszystkich i bierze listy od kilku osób. Dwie panie dotykają Jego Stóp. Idzie On na balkon. Mamy dobry darszan. Następnie idzie On do najbardziej odległego balkonu po stronie mężczyzn, a potem wraca. Wszyscy myślą: „Dlaczego Swami to zrobił?” Ofiarują Arathi i Swami wychodzi. Jest godzina 9.50 i wszyscy wychodzą. Fred, Amar i Eddy mówią, że Swami wziął moje dwa listy, moją chusteczkę oraz zaproszenie Shiva Parvathi. Byłam bardzo zadowolona.

W zaproszeniu piszę, że Sam Pan Shiva zaprasza wszystkich na Swoje zaślubiny 27-go maja 2007 r. , w świątyni Prashanthi. Tam zaślubiny Shivy i Parvathi mają miejsce, z przyjęciem w Sai Gouri. Będzie błogi taniec Boskiej Pary. To zostało napisane. Narysowałam Shivę i Parvathi tańczących. Swami bierze to.

Godzina 15.00 – Darszan

Idziemy na darszan i mamy ostatni rząd. Wchodzimy do środka i siadamy z tyłu szedy. Płaczę: ‘O Panduranga, ja jestem na zewnątrz, a Ty jesteś w środku!’ Wyobrażam sobie, że kładę głowę na Stopach Swamiego i modlę się, leżąc na Jego Kolanach. Medytuję. Jest wiele bhadżanów Miry i Krishny. Jestem w głębokim stanie. Modlę się: ‘Swami, wyjdź dzisiaj na zewnątrz! Chcę Twojego darszanu! Proszę, przybądź!’. Modlę się. Nagle, tak samo, jak On zrobił wczoraj, Swami znowu przybywa przez drugie drzwi w trakcie Arathi. Mam dobry darszan. Płaczę i mówię wszystkim, co się stało. Fred, Eddy i Amar powiedzieli mi wówczas, co się zdarzyło w środku.

Swami zamyka Oczy w trakcie pierwszego bhadżanu. On nie otwiera ich ani nie patrzy na nikogo. Łzy toczą się z Jego Oczu. On nie wygląda na zadowolonego. Widzimy, jak łzy Swamiego trzęsą Jego Ciałem i umysłem.

Geetha i Nicola są świadkami wszystkiego, co się dzieje na zewnątrz; Fred, Amar i Eddy – wiedzą o wszystkim, co dzieje się w sali. To zdarzyło się w trakcie ostatnich trzech dni. Wszyscy widzieli i wiedzą, jak moje uczucia wpływają na Swamiego. Ten Awatar przybył, aby pokazać Swoje uczucia. Dopiero teraz On pokazuje je i ujawnia na zewnątrz.

30 kwiecień 2007 r. – Darszan

Poranny darszan – Znowu jest wielki tłum, nie wiemy, jaki numerek dostaniemy. Idziemy do środka. Siedzimy na dobrym miejscu, gdzie Swami zawróci, kiedy będzie schodzić ze zbocza. Jest godzina 9.00, Swami jeszcze nie przybył. Dochodzi godzina 9.30, wciąż nie ma znaku, że On przybywa: ‘Swami, czy nie przybędziesz dzisiaj? Nie mam darszanu? Proszę, Raja! Proszę, przybądź! Dzisiaj mam dobre miejsce. Czy zrobiłam jakiś błąd? Spójrz na tych wszystkich biednych ludzi, siedzących na gorącym słońcu, przybądź, przybądź!’ Zaczynam płakać. Nagle, o godzinie 10.15 Swami przybywa. Idzie wzdłuż rampy i mamy dobry widok Jego w miejscu, gdzie On zawraca. Swami widzi mnie. Jest to bardzo dobry darszan. Swami przechodzi na stronę mężczyzn. Wraca. Naprzeciwko mnie jest dziewczyna z dzieckiem. Kiedy Swami przychodzi, ona podnosi dziecko, aby pokazać Jemu; Swami zatrzymuje się naprzeciwko mnie. Delikatnie dotyka policzka dziecka, cudowny darszan. Następnie idzie On na balkon i siedzi przez pewien czas. Dają prasadam. Swami wchodzi do środka.

Przychodzą ze strony mężczyzn i mówią, że Swami dzisiaj wziął sześć listów. Jestem bardzo szczęśliwa. W dniu programu muzycznego mężczyzna śpiewał pieśń Thiagaraja: „O Rama jak wiele smaku ma Twoje Imię.” Napisałam pieśń w języku telugu, którą Swami wziął:

O Raja Raja jak wiele smaku?

O Parthi Raja Twoje Imię jak wiele smaku

Jak wiele smaku, jak wiele smaku!

O Raja, powtarzam i powtarzam

Imię Twoje, całe życie upływa

Moje życie Twoja Prema, Twoja Prema tylko życie moje.

Całym moim życiem jesteś Ty o Sai

Ty jesteś całym życiem moim Swami.

Twoja Prema jest moim życiem

Moim całym życiem jest Twoja Prema

Mój Prema Rajappa.

Nie mam schronienia

Ta Vasantha Chintamani jest Twoim bogactwem

O Raja, Twoje Imię jak dużo smaku, smaku, smaku.

    P.S. Swami, jestem uśmiechającą się różą przez minutę, a potem płaczę i płaczę. Sprawiam Tobie tak wiele trudności. Niewłaściwie użyłam jednego słowa i powiedziałam źle. Należę tylko do Ciebie. Udowodnij to światu. Nie sprawiaj, abym cierpiała jak upokorzona Draupadi; nie mogłabym tego znieść. Udowodnij światu, że należę tylko do Ciebie. Udowodnij to! Udowodnij to! Wkrótce przybędziemy do Twojego miejsca.

Tylko Twój Kwiat Ognia

W następnym liście napisałam o „Gita Govindam” Cz. 2 i o Lingamie Stworzenia.

Kochany Swami

Miliony, miliony pokłonów u Twoich Lotosowych Stóp. Zaczęliśmy drukować „Gita Govindam” Cz. 2. Wstawiliśmy zdjęcie Lingamu Sristhi na awersie okładki. Napisałam wers 3 i 4 z Rozdziału 14. Gity na wewnętrznej okładce.

„Moja Pierwotna Materia (Prakrithi), znana jako Wielki Brahman jest Łonem wszystkich Stworzeń; w Łonie tym Ja umieszczam Nasienie Życia. Narodziny wszystkich istnień następują z połączenia Materii i Ducha…

Wszystkich ciał, które rodzą się z różnych łon, ta Pierwotna Materia, Prakrithi jest Matką, podczas gdy Ja jestem dającym nasienie Ojcem.”

Dałeś łono, które umieściliśmy na awersie okładki. Ty, Bhagawan Sathya Sai jesteś Purusha, ja, Vasantha jestem Prakrithi, przybyliśmy, aby zademonstrować tę Zasadę. Mój Kochany Swami, przyjmij ten list,

Twój Kwiat Ognia

Vasantha

Następnie załączyłam wiersz o darszanie Kodaikanal, który napisałam dla Swamiego.

Kodaikanal darszan

Siedzimy na ziemi

Gorące słońce pali wszędzie dokoła

Nagle ulewny deszcz pada

Nie mamy domu ani schronienia

To nie jest sprawa naszego życia

 

Bóg jest na Ziemi

On jest naszym oddechem

Nie chcemy tych narodzin i śmierci

Jest to nasza petycja

Ale Sevadal wypycha

Nie pozwala nam na  życzenia

Odmawia gdy protestujemy

VIP-y pokazują swoje zaproszenia

Sevadals pozwalają im usiąść na przedzie

VIP-y zawsze podchodzą blisko czerwonego dywanu

My zawsze jesteśmy nisko, na dywanie błota

VIP-y pokazują plany ich nowego domu

To pozwala usiąść naprzeciwko Boga, jakie smutne

Kiedy pokazujemy plany naszej matrycy

Mówią oni, że jesteśmy szaleni

Plan domu pokazuje człowiek Bogu

To jest moja łazienka

To jest moja kuchnia

To jest moja sypialnia

Co za udręka dla Boga

Naszą matrycą jest Nowe Stworzenie

Powściągliwość jest ścieżką, którą idziemy

To Wyzwolenie Świata jest

 

Swami to wziął plus kartkę, mówiącą o wieczornym przyjęciu w dniu naszych zaślubin oraz kartę menu. Napisaliśmy wszystko i daliśmy Swamiemu.

Rama Sita Zaproszenie na Zaślubiny

Data: 27 maj, 2007 r. w Świątyni Prashanthi – Wieczorne przyjęcie w Sai Gouri.

Będzie debata: „Rama odesłał Sitę do lasu, prawidłowe to czy nie?”

Swami wziął zaproszenie. Inne ‘Zaproszenie na Zaślubiny’ pokazało jak Radhy dziewiętnaście cech przyjmuje Formę Kosmiczną.

Zrobiliśmy również zaproszenie na zaślubiny ‘Sathya Vibuthi’ i ‘Vasantha Kamfora’ – na zewnątrz napisaliśmy: Ranga Raja Zaproszenie na Zaślubiny. Swami wziął wszystkie 6 listów. Byliśmy wszyscy bardzo zadowoleni i rozmawialiśmy o tym, co Swami mógł czuć.

Medytacja

Vasantha:        Jakże wiele listów piszę! Ty bierzesz wszystkie, ale nie odpowiadasz.

Swami:             Kiedy przybędziemy, odpowiem przez 365 dni x 70 lat na wszystkie twoje listy.

Vasantha:        Bardzo dobrze, Swami!

Koniec medytacji

Właściciel domu poprosił nas, abyśmy opuścili dom na jeden dzień, zatem musieliśmy pójść i wynająć. Musieliśmy spakować wszystkie nasze rzeczy i zabrać je do wynajmowanego miejsca. Potem następnego dnia musieliśmy się ponownie spakować i przenieść się do tego samego domu. Jakże bardzo oni cierpieli, szukając miejsca do zamieszkania. Płakałam i modliłam się i wylałam swoje uczucia w wierszu:

Tworzycie formację bitewną

Następnie On pokazał Swoje Złote Stopy

I wezwał cały świat

Jak pora deszczowa – deszcz i ziąb

Jak lato – upał i żar

Idziemy na darszan o godzinie 16.30, ale numerki już rozdano. Wszyscy są w środku. Swami przychodzi do Sali Bhadżanów tuż po godzinie 16.30. ‘Swami, prosiłeś nas, abyśmy wyjechali 4-go maja. Otwórz drugie drzwi, pobłogosław i uśmiechnij się do mnie. Po Arathi Swami Swami przychodzi przez drugie drzwi. Stoi, uśmiecha się i błogosławi mnie. Następnie udaje się w fotelu na stronę mężczyzn i błogosławi wszystkich.

1 maj 2007 r. Medytacja poranna

Vasantha:        Czy zaakceptujesz mnie przed światem?

Swami:             Dlaczego wątpisz? Moim obowiązkiem jest zrobienie tego i jestem z nim związany z trzech powodów. Po pierwsze: na poziomie indywidualnym ty jesteś Moją Devi. Muszę to zrobić dla ciebie. Po drugie – za pokutę, którą odprawiasz muszę to zrobić. Po trzecie – jest to obietnica dla Dewów.

Vasantha:       Swami, jestem bardzo, bardzo szczęśliwa. Ty musisz to zrobić.

Swami:            Dobrze, dlaczego użyłaś słowa ‘prostytutka’?

Vasantha:       Chcę poślubić Boga. Jednak mój ślub miał miejsce z innym. Myślenie o jednej osobie w umyśle, a o drugiej w ciele jest podobne do postępowania prostytutki. Dlatego mówię, że musisz powiedzieć światu, kim jestem.

Swami:            Moja Devi! Na tym świecie tylko ty dajesz słowu ‘prostytutka’ taką definicję! Tylko ty możesz to powiedzieć. Kto może powiedzieć, jak ty powiedziałaś? Jak duże znaczenie dajesz Czystości. Nie płacz, nie ma kobiety ani mężczyzny na tym świecie, kto podałby zasadę albo definicję dla Czystości. Ty jesteś jak Rama Sita. W Sathya Yudze cały świat będzie jak Rama i Sita…będzie więcej niż to. Wszyscy mężczyźni będą jak Ja, a panie jak ty. Jest to Sathya Yuga.

Vasantha:       Swami, mój Prabhu! Daliśmy Tobie wiele zaproszeń na zaślubiny. Eddy zapytał, które podoba się Tobie najbardziej.

Swami:             Wszystkie są nasze. Przybyliśmy, aby usunąć niedociągnięcia z wszystkich.

Koniec medytacji

Teraz przyjrzyjmy się temu. Dlaczego daliśmy tak wiele zaproszeń na zaślubiny? W odpowiedzi na to Swami podał bardzo dobre wyjaśnienie. W związku z zaślubinami Ramy i Sity w dniu 27-go maja jest debata między dwiema grupami: „Czy było prawidłowe ze strony Ramy odesłać ciężarną Sitę do lasu?” To pokazuje, że  nie będzie wad w Sathya Yudze. W dniu 27-go kwietnia Swami wziął zaproszenie na zaślubiny Sathya Sai Vasantha. To są Zaślubiny Gandharva, ponieważ świat na zewnątrz nie wie. Chociaż zaślubiny odbyły się zgodnie ze wszystkimi rytuałami, świat nie wie. Ja też nie wiedziałam, kogo poślubiłam.

Są również niedociągnięcia związane z zaproszeniem Shiva Parvathi. Daksha, ojciec Daakshayini nie uszanował Pana Shivy. Na innej kartce 19 cech Radhy osiąga stan szczytowy; wszystko idzie do Poziomu Kosmicznego. Wskazuje to na Sathya Yugę. Zaślubiny Ranga Raja i Premy są Purnam. Wszyscy mężczyźni i kobiety nigdy nie odstępują od Czystości, nawet na poziomie umysłu. Ludzkość osiąga Stan Purnam. Wszyscy będą prowadzić perfekcyjne życie w Erze Purnam.

Z tego powodu daliśmy wszystkie zaproszenia na zaślubiny. Chociaż zaproszenia różniły się, data 27 maja 2007 r. jest taka sama. Miejsce jest również jedno: Puttaparthi – Prashanthi Nilayam.

Godzina 7.10 – Darszan

Idziemy na darszan i dostajemy późny rząd. Siedzimy na tyłach szedy. Swami nie przybył do godziny 10.00. Znowu łzy i płacz! Swami, jaki błąd popełniłam? Dlaczego nie przybywasz? Płaczę i płaczę. Ile listów daliśmy Tobie? Ale Ty jesteś jak Rama! Zobacz mnie i daj mi dobre miejsce na darszanie. Daj pierwszy numerek! Nie, nie, nie! Ty obawiasz się. Bierzesz listy w tajemnicy. Dlaczego lękać się? Dlaczego Prema w sekrecie? Dlaczego chcesz przybyć ponownie z żoną i dzieckiem? (Płaczę i płaczę.) Ty jesteś Władcą 14-tu Światów. Jak kobieta żebraczka może chcieć Ciebie? Kochać Ciebie? Jeżeli ona kocha Ciebie, czy jest to jej przeznaczenie?  Jak żebrak siedzący na deszczu, na upalnym słońcu, tęsknię za darszanem! Płaczę i płaczę. Otwieram oczy i widzę, że wszyscy biedni ludzie siedzą na gorącym słońcu. Bardzo starzy i bardzo młodzi. Jedna lub dwie osoby są chore. Modlę się do Swamiego: ‘Jeżeli przybędziesz następnym razem, zrób całą szedę zadaszoną, aby Twoi wielbiciele nie cierpieli na słońcu i na deszczu.’ Nie jestem w stanie patrzeć na cierpienie wielbicieli. Możesz powiedzieć, że trzeba odprawiać pokutę, aby ujrzeć Boga…Ja pokutowałam za nich! Ten Awatar Purna przybył dla wszystkich, a nie tylko dla garstki VIP-ów. Każdego dnia oni siedzą wygodnie; rano są w szedzie, nie na słońcu. Mogą widzieć, jak przybywasz. Nie ma gorąca; słońce i deszcz nie mają na nich wpływu. Po południu wszyscy wchodzą do Sali Bhadżanów i siedzą wygodnie. Nie mają potrzeby stać w kolejce na deszczu. Jak bardzo cierpią zwykli ludzie! Weź moc mojej pokuty i uratuj ich! Godzina 11.00, bhadżany kończą się i ofiarują Arathi. Swami nie przybywa. Idziemy do domu.

Darszan nie Piknik

VIP-y mają oddzielną kolejkę

Bez sprawdzania, bez niczego, niczego

Idąc z przyjaciółmi swobodnie

Zabierając telefony komórkowe

Książki pióra butelki torebki

Aparaty fotograficzne czekoladki grzebienie kamery wideo

Słodycze futerały na okulary parasolki, czego nie wolno pospólstwu

Ale pozwalają VIP-om

Pewnego dnia Geetha miała mały ołówek

Sevadal myśli: ‘W środku jakaś bomba?’

Wyrzuć go

Mały grzebień Eddy miał

Biorą i wyrzucają

Jakie smutne

Nie ma cukierków miętowych ani czekoladek dla pospólstwa

Dlaczego kalkulator?

Aby obliczać twój rachunek karmiczny

Dlaczego aparat fotograficzny?

Jeżeli pokaże twoją prawdziwą twarz

Kim ty jesteś? Człowiekiem albo…

Dlaczego kamera wideo?

Aby sfilmować twoje przyszłe życie albo żonę

Ponieważ jedna pani wyrzuca kartkę z wiadomością

Człowiek w Sali bhadżanów

Upadła ona na dywan

Sevadal biegła, ale mężczyzna włożył ją do kieszeni

Dlaczego parasolki?

Jest to darszan Boga, a nie piknik

Pokutujcie, Pokutujcie

Na gorącym słońcu i na deszczu

Jak zwykli ludzie

My siedzimy na gorącym słońcu

Sevadal woła: „Rodzina Rajy wchodzi pierwsza!”

„Rodzina Kodai przychodzi jako następna.”

Strona mężczyzn: „Jakiś lekarz?”

Myślimy: jakiś nagły wypadek; Co się stało?

Ale nie, nie, oni wołają do Sali Bhadżanów

 

Darszan wieczorny

Przychodzimy o godzinie 15.00 i dołączamy do późnej kolejki. Zaczynają się bhadżany, Swami jest w środku. ‘Skarb’ zaczyna mówić. ‘Skarb’ ten jest z Londynu. Mówi w języku angielskim hindi, telugu i gujarati, wszystkie języki zmieszane! Zaczyna się inne przemówienie, wygląda na to, że jest to student. Płaczę i modlę się do Swamiego: „Ty mów, Swami albo wyjdź na zewnątrz i daj darszan. Rano wszyscy czekali na gorącym słońcu! Proszę, przybądź, Swami. Słychać Arathi i nagle Swami wyjeżdża w fotelu na zewnątrz przez drugie drzwi. Patrzy On na nas bezpośrednio. Schodzi ze wzgórza w jakiś sposób, a następnie zawraca. ‘Swami, nie spojrzałeś na mnie, ani nie pobłogosławiłeś mnie!’ Natychmiast Jego fotel odwraca się frontem do wielbicieli, którzy są niżej. Swami patrzy bezpośrednio na mnie i unosi Rękę w błogosławieństwie. Patrzy On na obie strony, najpierw na mężczyzn, a potem na kobiety. Podnosi obie ręce i błogosławi. Wszyscy są bardzo zadowoleni. Swami jest również zadowolony. Rano wszyscy czekali na Ciebie, Swami. Teraz pobłogosławiłeś wszystkich obiema Rękami. Wychodzimy, aby pójść do domu.

Przeczytałam wiersz aszramitom o Skarbie; wszyscy śmiali się.

Darszan popołudniowy

Jest godzina 14.30  i Słońce świeci jaskrawo. Dostajemy numerek 10 i wchodzimy do zabudowań o godzinie 15.30. Jest bardzo gorąco w środku. Zaczynają się bhadżany o godzinie 16.00, Swami jest w środku. Po kilku bhadżanach Swami wychodzi na zewnątrz i siada. Jest On naprzeciwko nas. Następnie Swami idzie dokoła i wraca do Sali Bhadżanów, gdzie Skarb mówi.

3 maj 2007 r. Darszan poranny

Dzisiaj nie ma Słońca! Jest ogółem 27 numerków, my dostajemy 25-ty. Nie ma miejsca w środku i znowu siedzimy w rogu, gdzie siedzieliśmy poprzednio. Studenci rozpoczynają bhadżany. Swami przychodzi do wzniesienia i patrzy na nas. Płaczę w sobie: ‘Swami, zostały tylko dwa darszany! Kiedy zobaczę Ciebie? Swami przychodzi i widzę Go bezpośrednio naprzeciwko siebie. Jest to cudowny darszan. Następnie idzie On do bramy. Jest tam Mini z Kerala. Ona ma numerek 27! Gdy Swami wraca, przychodzi On tam, gdzie ona siedzi ze swoim dzieckiem. Swami znowu podchodzi do nas blisko. Bierze On listy od dwóch osób. Nie idzie do VIP-ów, ani na stronę mężczyzn. Zamiast tego Swami idzie na balkon i siada po stronie mężczyzn. Po pewnym czasie idzie na stronę pań i patrzy na mnie dwa albo trzy razy. Ofiarują Arathi i wchodzi On do środka. Mimo, że mamy numerek 25, zdołaliśmy usiąść na bardzo dobrym miejscu. Swami podchodził do nas blisko dwa lub trzy razy. Mamy dobry darszan. Na koniec Swami wchodzi do środka. Wszystko to jest Jego Mistrzowski Plan. Gdybyśmy mieli dzisiaj pierwszy numerek, nie moglibyśmy widzieć Swamiego.

Darszan popołudniowy – dołączamy do późnej kolejki. Wchodzimy do środka i siadamy przy drugich drzwiach. Jest bardzo zimno i pada. Deszcz przestaje padać, a potem znowu zaczyna. Swami nie wychodzi. Modlę się w środku: ‘Pozostał tylko jeden darszan jutro! Proszę, Raju, daj teraz darszan!’ Płaczę, tęsknota nie do wytrzymania. Swami, wszystkie VIP-y siedzą w środku wygodnie. Twoi studenci, krewni, VIP-y wchodzą z Tobą, kiedy Ty wychodzisz, wszyscy są blisko Ciebie. Ale królowa Twojego Serca jest jak żebrak, żebrząca o jeden darszan. Ona tęskni na zimnym deszczu i w dużym upale. Teraz pada, Swami. Proszę, wyjdź na balkon, daj darszan wszystkim, a potem wejdź do Sali Bhadżanów. Ludzie przyjechali z daleka ze swoimi dziećmi. Albo Swami proszę, zatrzymaj deszcz. Jest to mój ostatni popołudniowy darszan, proszę, odeślij mnie szczęśliwą.’ Płaczę. Deszcz natychmiast przestaje padać. Zaczynają się bhadżany. Po trzecim bhadżanie Swami przechodzi przez drugie drzwi i wychodzi na zewnątrz. Siada On na balkonie naprzeciwko wszystkich. ‘Swami, Swami!’ – trzymam złożone dłonie i płaczę; łzy szczęścia spadają na moją twarz. Swami idzie na stronę mężczyzn i siada tam. Następnie zaczyna schodzić ze wzniesienia! Swami! Swami! On jest teraz naprzeciwko moich oczu. Siedzimy w piątym rzędzie i widzimy jak On klęka. On patrzy na mnie. Nie mogę uwierzyć własnym oczom. Tęskniłam za darszanem balkonowym i dostaję darszan na fotelu jako bonus! Swami nie idzie w stronę mężczyzn lecz zawraca.

Gdy On wraca, myślę: ‘Ta Piękna Twarz należy do mnie. Jest On Klejnotem, który osiągnęłam poprzez surową pokutę. On należy do mojej Siły Życia i jest moją jedyną więzią. On jest Tym, który należy do mojej Mangalyi! Jak wiele uczuć? Pokazanych powodzią moich łez. Swami idzie pod górę i wchodzi do sali przez drugie drzwi. To się dzieje po raz pierwszy dla zwykłych ludzi! Swami przybywa w fotelu tylko dla wielbicieli, nie ma VIP-ów. Oni wszyscy są w środku, On przychodzi na zewnątrz, aby ochraniać upadłych, sponiewieranych. On nie należy do żadnej określonej grupy; On należy do wszystkich. To On pokazuje.

W Sali Bhadząnów jakaś osoba przemawia. Jest to opanowane i bardzo dobre przemówienie. Po Arathi idziemy do domu. Po raz pierwszy Swami dał darszan wieczorny w fotelu na zewnątrz dla zwykłych ludzi. Jutro wyjedziemy, zatem On przybył wieczorem. Płaczę. ‘Jutro wyjedziemy, Swami i pojedziemy. Wszyscy pocieszają mnie. Od dłuższego czasu nie spałam w nocy.

4 maj 2007 r. Medytacja

Vasantha:       Dzisiaj wrócimy do swojego miejsca. Proszę, daj dobry darszan i weź moje listy.

Swami:             Jedź i nie płacz. Zobaczymy się w Parthi.

Vasantha:        Swami, dlaczego nie dajesz odpowiedniego darszanu, sparszanu i sambaszanu? Wczoraj, kiedy przybyłeś, byłam z tyłu, nie mogłam stamtąd, gdzie byłam, nawet dotknąć Twojego małego palca u nogi. Wszyscy wzięli padanamaskar.

Swami:             Kiedy widzimy się z daleka, oboje płaczemy. Gdybyś dotknęła chociaż Mojego małego Palca u Nogi, połączylibyśmy się. Dotyk innych różni się; nie ma we Mnie reakcji. Oni czerpią trochę radości i to wszystko. Jeżeli Ja dotykam innych, inni dotykają Mnie, nie ma reakcji.

Koniec medytacji

 Darszan poranny

Poranek, godzina 6.35, idziemy na darszan. Jest bardzo zimno. Dostajemy numerek 6. Po wejściu VIP-ów, pozwalają nam wejść do środka. Siedzimy w trzecim rzędzie, blisko dywanu. Swami nie przybywa. Mówię do Swamiego: ‘Zawiążę wszystkie węzły swojego szala zanim przybędziesz. Kończę. On nie przybył. Wtedy mówię: ‘Będę recytowała Om Namo Narayana tysiąc razy zanim przybędziesz.’ Kończę i mówię do Geethy. Następnie przychodzi student i siada. Jest godzina 9.40. Swami przybywa. Błagam Go, aby zszedł: ‘Dzisiaj wyjeżdżam, odeślij mnie szczęśliwą, Swami!’ Modlę się i modlę. Swami powoli schodzi ze zbocza i patrzy na mnie, a ja na Niego. Jest to bardzo dobry darszan. Nicola ma list i małą książeczkę: „Vedic Principles” („Wedyjskie Zasady” – tłum.) dla medytacji, Swami wyciąga się, Geetha ma mały list. Swami nie bierze go. Jest to dobry darszan. Swami wraca na wzgórze i jest przy poręczach. Kiedy schylam się, widzę Go; Swami widzi mnie i śmieje się! Siedzi On po stronie mężczyzn przez pewien czas, a potem wraca do pań. Narzekam: ‘Kiedy zobaczę znowu Jego Piękną Formę?’ Zostawiam swoją Siłę Życia tutaj, tylko ciało idzie. Łzy się leją. Swami zawraca i siada. Ofiarują Arathi. On zawraca w naszą stronę. Siedzi przez pewien czas. Moje łzy teraz leją się. Daszran zakończył się. Swami wchodzi do środka. Wychodzimy na zewnątrz. Mówią nam, że Swami wziął małą książeczkę i wiersz, który napisałam o ‘Skarbie’  i Rishim. Swami trzymał to w obu Rękach i patrzył na to. Jest to pocieszenie za moje łzy.

Wróciliśmy do domu i spakowaliśmy wszystkie nasze rzeczy. Następnie zaczęliśmy podróż powrotną do Mukthi Nilayam. Kiedy mówił ‘Skarb’  moje uczucia wylewały się, gdy Swami wziął wiersz. Wiele razy słyszałam, gdy on mówił; tym razem było inaczej. W swojej mowie on cały czas mówił, co Swami powiedział: ‘Skarb ten, Skarb tamten!’ Jak wiele razy mówił on, że Swami nazwał go! Policzyli , że słowo ‘Poppet’ (Skarb- tłum.) użyte było 25 razy! Swami nie nazwał mnie ani razu. Poprzedniego dnia Eddy zapytał mnie: „Amma, jak Swami nazywa Ciebie?” To podsyciło moje uczucia. Spójrzmy na wiersz, który Swami wziął:

Pieśń Skarba

Eddy zadał mi wczoraj pytanie

Jak Swami nazywa ciebie?

Moją odpowiedzią jest nigdy nie nazywa

Skarb mówił, mówił dzisiaj

Bez Twojego imienia skarb skarb

Jak wiele skarbów?

Rishi obliczył 25 skarbów

Co to jest, przestań przestań

To jest skarb udręka

Nie będzie już w następnym życiu

Skończ to obliczanie

Potem Swami obiecuje mi

Następnie pojedziemy motorowerem

Nie ma już więcej Skarba

Napisałam 40 książek

Nigdy nie nazwałeś mnie za jedno spojrzenie

Rozmawiasz ze mną 10 lat

Nigdy nie nazywasz mnie za jedna łzę

Nazwij skarb 25 razy pewnego dnia

Mowa jest śmianiem się żartowaniem

Emocjonalne mówienie tylko dla oklasków

Jak wiele języków miesza się

2 maj 2007 r. Medytacja

Vasantha:       Swami, dzisiaj napisałam o ‘Skarbie’, Ty nigdy nie nazywasz mnie!

Swami:             Ja zawsze nazywam ciebie. Zapytaj kiedy i jak nazywam. Ty jesteś Połową Mojej Boskości. Wołam Swoją Drugą Połowę, aby połączyła się ze Mną. Ty nie znasz Mojego wołania! Jest to wołanie Duszy; jest to Wola Sathya Yugi.

Koniec medytacji

Nie szukam wad w ‘Skarba’. W swojej mowie on stale powtarzał: „Swami nazywaa, Swami nazywa.” On mówił z siłą. To podsyca uczucia u słuchających, którzy klaskali i wydawali okrzyki radości. Uczucie zniknęło z nich. Ktokolwiek mówi, o czymkolwiek mówią, trzeba praktykować w życiu. Mowy tej słuchają słuchający i jest ona wklejana w ich serca. To zmienia ich. To Swami Vivekananda powiedział w swojej książce. Wszyscy powinni mówić spokojnie; nie mówcie o czymś, czego nie urzeczywistniliście, ani nie praktykowaliście. Swami ani razu nie wymówił mojego imienia. Wskutek tego pragnienia napisałam zacytowany wiersz.

Rozdział 14

ZNISZCZALNE NIEŚMIERTELNE

Wyjechaliśmy z Kodaikanal i wróciliśmy do Mukthi Nilayam. Płakałam z tęsknoty za Swamim, zawsze łzy i łzy. Wskutek tej tęsknoty mam zarówno bóle żołądka, jak i biodra.

5 maj 2007 r. Medytacja

Vasantha:        Swami, chcę widzieć Ciebie! Nie mogę tego wytrzymać. Czy moje łzy nie stapiają Ciebie?

Swami:             Tęsknisz za Moją fizyczną bliskością, co robić? Ja jestem taki sam. Skieruj umysł do pisania. Napisz o doświadczeniach z Kodaikanal. Nie płacz, pisz.

5 maj 2007 r. Medytacja wieczorna

 

Vasantha:          Swami, zarezerwowaliśmy bilety, mam przyjechać czy nie?

Swami:                Nie zmieniaj biletu, jedź. Przyjadę tam.

6 maj 2007 r. Medytacja

Vasantha:           Dlaczego mam ból pleców? Jak mogę przyjechać do Puttaparthi?

Swami:                Wszystko będzie dobrze, nie martw się.

                         Jak nazywam ciebie?

Jakim imieniem nazywam ciebie?

Ty jesteś Wszechobecną Formą

Zatem, jak Ja nazywam ciebie?

Ty jesteś Zasadą Boga

Ty jesteś Sercem Boga

Bóg nie ma imienia ani formy

On zstępuje jako Awatar, Imię, Forma

Ty jesteś Zasadą Boga

Ty jesteś Sercem Moim

Vasantha:          Swami, dzisiaj jest Dzień Easwarammy, chcę Jej darszanu. Chcę zapytać Ją o jedno…

Swami:               Powiedz mi, o co Ją zapytasz?

Vasantha:       Zapytam: „Amma, poprosiłaś Swamiego o trzy łaski: szpital, szkoła i woda pitna, On dał wszystko. Teraz ważna sprawa; poproś o jeszcze jedną łaskę. Ty również jesteś kobietą. Tylko kobieta może zrozumieć serce drugiej kobiety. On musi usatysfakcjonować Ciebie. Ja jestem Prakrithi. Jeżeli On usatysfakcjonuje mnie, wtedy wszystko będzie dobrze. Wtenczas nie będzie potrzeby cokolwiek robić.

Swami:            Kto tam jest, kto jest tak bystry jak ty? Dałaś nową definicję dla prostytutki. Zgodnie z twoją zasadą, nie będzie już więcej mężczyzn ani kobiet na świecie! Ty jesteś jak Sita Ram. Chcesz zrobić cały świat jak Ich. Ty usuwasz nawet najmniejsze wady z wszystkich. To jest Sathya Yuga.

7 maj 2007 r. Medytacja

Vasantha:        Swami, gdybym była małym dzieckiem Twojego krewnego, mogłabym z Tobą wejść do samolotu. Zawsze byłabym z Tobą; jadłabym, rozmawiała…żyłabym z Tobą. Ja nie mam niczego. Dlaczego się narodziłam? Wszystkie VIP-y i studenci są tylko z Tobą.

Swami:              Wszystko to jest zwyczajne, czasowe. Ty zawsze jesteś ze Mną, to jest trwałe. Zobacz, będziemy razem mieszkać w tym domu. Nikt nie może wejść między nas.

Koniec medytacji

Cokolwiek Swami mówi mi, umysł mój nadal nie jest spokojny. Dlaczego taka jestem? Całą noc płaczę: ‘Nie mogę być, widzieć ani rozmawiać z Nim! Co mogę zrobić?’

8 maj 2007 r. Medytacja poranna

Swami:           Dlaczego tak płaczesz? Studenci, krewni, VIP-y, ci, którzy są zawsze blisko Mnie, nie są prawdziwi, oni są tylko czasowi. Teraz powiedz Mi, jak żyłaś w młodym wieku.

Vasantha:     Swami, jako dziecko bawiłam się lalkami, bawiłam się Kryszną. Bardzo lubiłam Krysznę. Chciałam poślubić Go. Zobaczyłam opowieści w kinie.

Swami:          A potem co się wydarzyło?

Vasantha:    Swami, powiedzieli mi, że nie jest możliwe poślubienie Kryszny. Wyselekcjonowali trzech chłopców i poprosili, abym wybrała jednego. Nie znałam dwóch. Trzeci zawsze pomagał mojemu ojcu, modlił się, śpiewał bhadżany oraz zajmował się działalnością służebną. Zatem wybrałam jego. Wszyscy mówili, że ma on burzliwy temperament i nie jest wykształcony. On również nie był zamożny jak my. Pomyślałam, że skoro wybrałam jego, źle byłoby rozmyślać się, to duży grzech. Gdybym wybrała go i rozmyśliła się wskutek tego, co powiedzieli inni, byłoby to wbrew mojej Czystości. Zatem wybrałam jego. Pomyślałam, że po ślubie on się zmieni wskutek moich modlitw. Stanowczo wierzyłam w to. Ślub się odbył. Następnie zaczęłam szukać Boga. Jakże długo płakałam i tęskniłam. Tęskniłam dzień i noc. Napisałam tysiące pieśni i wierszy. Wreszcie znalazłam Ciebie. Chciałam rozmawiać z Tobą. W końcu zacząłeś rozmawiać ze mną.

Swami:          Od najmłodszego wieku zawsze żyłaś z Bogiem poprzez Premę, twoją wyobraźnię i medytację. Twój jedyny związek jest z Kryszną. Zatem zawsze jesteś z Nim. Teraz spójrzmy na Moje życie. Jako dziecko żyłem z rodziną i krewnymi. Następnie zostawiłem życie rodzinne i przyszli wielbiciele. Wszyscy starzy wielbiciele odeszli i przybyli nowi. Jak wielu różnych wielbicieli przybyło i odeszło przez ostatnich 80 lat? Nic nie jest trwałe. Następnie przybyli studenci. Jak wiele tysięcy studentów przyszło i odeszło? Wielu było blisko Mnie, ale dokąd oni poszli? Nikt nie jest trwały. Tylko nasz związek jest trwały. Powiedziałaś o VIP-ach, jak wielu przybyło? A teraz gdzie oni są? Ty pokazujesz, że nasz jest jedynym, prawdziwym związkiem, Sathyam. Udowodniłaś, że jesteśmy razem za każdego Awatara. Nie tylko przez ostatnich sześćdziesiąt lat, które minęły, ale teraz i za przyszłego Awatara to będzie trwać. Dowodzisz, że to trwa z Ery na Erę/

Teraz piszesz o Awatarze Prema. To jest trwałe, niezniszczalne; to jest nieśmiertelne. To nie jest zwyczajny związek. My jesteśmy Adi Mulam i Mula Prakrithi. Dlaczego zatem płaczesz, widząc wszystko to, co jest czasowe? Spójrzmy na inną kwestię. Wylewasz swoje uczucia do zdjęcia. Wszystkie uczucia smutku, łzy, śmiech, wszystko, co mówisz Mojemu zdjęciu, wraca do ciebie. Dostajesz odpowiedź na swoje uczucia. To z tego zdjęcia przybywa nektar, łzy, olej, woda, krew. Ty obdarzasz tę Formę niewymierną Premę. Prema, skupiona na jednym punkcie, tęsknota, łzy pojawiają się na poziomie kosmicznym i trzęsą Kosmiczną Boskością, Wszechprzenikającą. Ta Boskość daje tobie odpowiedź.

        ‘Sarvatahrsutimalloke sarvamavrtya tishtati…’

      ‘Z rękami i stopami wszędzie, z oczami, rękami i ustami wszędzie, z uszami wszędzie On stoi, przenikając wszystko.’

Wszystkie one dają tobie odpowiedź. Spójrzmy na przykład. Kiedy myślisz o Mnie i żalisz się aszramitom, oni pocieszają ciebie. Kiedykolwiek otwierasz książkę, odpowiedź zawsze przychodzi. Jest to Wszechprzenikająca Twarz, którą widzisz na zewnątrz. Wszechobecne Usta odpowiadają tobie. One wołają: ‘Przybądź tutaj, zobacz to, zobacz tamto.’ Wszystko to jest ‘Sarvatho Pani Padam’ , Wszech przenikające Ręce i Stopy. Ponieważ zawsze tęsknisz, myśląc o Mnie, kwiaty, pnącza, ptaki i pawie – wszyscy dają tobie wiadomości. Ogień, niebo, Ziemia, Księżyc, Słońce i Bóg, który zaiste jest we wszystkim, rozmawia z tobą. Twoje łzy i Prema ciągną Boskość, która jest w każdym i we wszystkim. W ten sposób zmieniasz świat. Mówisz, że wszystkim daję sari, ale nie tobie. Zawsze mówisz, że daję wszystkim, jednemu, dwojgu, kilku; ale każde sari, które przybywa do ciebie, kładziesz na Moich Padukach dla błogosławieństw. Następnie sari daje wiadomość od Boga tobie; ono mówi do ciebie. Każde sari mówi do ciebie w ten sposób. Oto jak wyciągasz Boskość ze wszystkiego.

Vasantha:     Rozumiem, ale tęsknię za Twoją fizyczną bliskością.

Koniec medytacji

Sarvatho Pani Padam jest Kosmiczną Formą Boga. Jego Nogi, Oczy i Ręce są wszędzie. Moja Prema dla Formy Swamiego zrobiła mnie szaloną. Myślę o Nim przez wszystkie 24 godziny na dobę. Płaczę, tęsknię i rozpaczam. Ta, skupiona na jednym punkcie, Prema rozrasta się i wypełnia wszędzie. Ona nie trzęsie tylko jednej Jego Formy, ale trzęsie  Jego Wszechobecną Naturą. Prema, którą mam dla tej jednej Formy, obdarza stanem Jeevan Muktha. Jednak nie można jej pomieścić i staje się ona Wszechprzenikająca. Ciągnie ona Zasadę Boga. W tamtym czasie Zasada Wszechobecnego Boga daje odpowiedź na moją tęsknotę. Ale to nie satysfakcjonuje mnie. Sprawia to, że moja Prema i tęsknota idzie dalej i wzrasta. Idzie, aby obudzić Boskość w każdym i we wszystkim. Ponieważ Swami nie jest poruszony moimi łzami i tęsknotą, ona wzrasta jeszcze bardziej. Następnie idzie ona i trzęsie Antaryami we wszystkich, Swamim, który jest w każdym i we wszystkim. Poprzez to Boskość zostaje ujawniona we wszystkim. Otrzymuję odpowiedzi zarówno od ożywionych, jak i nieożywionych.

Gdyby Swami chciał odpowiedzieć na moją Premę, jak to On robi wobec innych, dałby mi On sari albo interview albo rozmawiałby ze mną. Uczyniłby mnie On szczęśliwą i moje życie zakończyłoby się w Stanie Jivan Muktha. Skoro On nie robi niczego, moja tęsknota wzrasta; wtenczas z siłą uderza ona w Boskość we wszystkich. Bóg musi wydać owoce pokuty. Jednak ja nie chcę owoców. Zatem pozostaje On spokojny, a moc mojej pokuty wzrasta. Ta Shakthi, Moc Pokuty, musi mieć miejsce. Ona zawsze krąży: ‘Gdzie jest moje miejsce? Gdzie jest moje miejsce?’ Ja chcę tylko Jego, nie owocu. Ponieważ tak jest, Moc nie pragnienia owocu idzie i wypełnia, gdziekolwiek On jest; gdziekolwiek Bóg jest. Zatem Moc Pokuty idzie i łączy się z Wszechobecną Formą Swamiego. To staje się Sathya Yugą. Ponieważ Swami nie da Swojej Formy Fizycznej, której chcę, Moce idą i wypełniają każdy aspekt Stworzenia. Moc mojej pokuty wypełnia Wszechobecnego Swamiego, który przenika całe Stworzenie. W ten sposób ukazuje się Nowe Stworzenie. Poprzez nie pragnienie owocu pokuty, Moc ta wzrasta. Odepchnięcie owoców jest poświęceniem. Oznajmiono w Wedach:

„Na karmana Na Prajaya na dhanena thyagenaikeva amrutatva mamasaha.”

„Nieśmiertelności nie osiąga się poprzez działanie, bogactwo ani potomstwo, ale tylko poprzez poświęcenie.”

Boga osiąga się tylko poprzez poświęcenie. Zatem moje poświęcenie, które nie pragnie owoców, daje Nieśmiertelność. Ja chcę fizycznej Formy Swamiego. Po to odprawiam tak wiele pokuty, jednak nie chcę owoców tej pokuty. Cokolwiek widzi się oczami w Stworzeniu, jest również Jego Formą Fizyczną. Poprzez poświęcenie przybywa Nieśmiertelność i wchodzimy w każde stworzenie. Jest to Sathya Yuga.

Swami jest w Formie Fizycznej, co widać na naszych oczach; Jego Kosmiczną Formą jest Stworzenie. Widzenie Jego Formy jest Zasadą. Zasadą Boga jest Wszechobecność, Wszechwiedza, Wszechmoc. Radha chciała Jedności. Chciała ona połączyć się z Wszechobecnym Kryszną – to jest Zasada. Radha nie jest sama; gdziekolwiek Kryszna jest, tam jest Radha. Ja chcę Fizycznej Formy Sai Kryszny, Ona pragnęła połączyć się z Wszechobecną Formą. Ja chcę Fizycznej Formy Swamiego. Ja chcę poślubić Go. Nie tylko to, ale chcę, aby Wszechobecny Antaryami Swami poślubił mnie w każdym. Chcę zatem, aby zaślubiny Sathya Sai i Vasanthy miały miejsce w całym Stworzeniu, w każdym stworzeniu. To staje się i rozkwita jako Nowe Stworzenie.

Radhy Zasada – Vasantha fizyczna

Radhy Zasada Jedności – Vasanthy Fizyczne Nowe Stworzenie

Radhy Jedność – połączenie w Zasadzie Kryszny równa się:

Vasantha Sai – Kryszna – Fizyczna – Nowe Stworzenie

Fizyczne	Zasada
Sharira Nivedhan	Atma Nivedhan
Indywidualna sadhana Stan Jeevan Muktha – połączenie z Bogiem	Poprzez indywidualną sadhanę osiąga Stan Mukthi i życie kończy się.
Ja wykonywałam Sharira Nivdhan. Nikt tego nie zrobił do tej pory.	Dziewięć ścieżek oddania
Nie tylko dziewięć ścieżek, ale wykonałam 900 ścieżek oddania	Poprzez Madhura Bhakthi osiąga Boga, Zatrzymuje się na poziomie indywidualnym.
Indywidualna sadhana kończy się w Madhura Bhakthi. Moim stanem jest, że ja chcę poślubić Boga. Wykonuję sadhanę, aby poślubić Awatara. Chcę Fizycznej Formy Swamiego. To rozrasta się na poziomie Uniwersum. Zatem Swami wchodzi w każdego mężczyznę, ja wchodzę w każdą kobietę. Cały świat zaślubiny Madhura Bhakthi.	Dziewięć ścieżek oddania rozrasta się. Jeżeli człowiek oddany jako przyjaciel, widzi, że cały świat jest przyjacielem. Kto widzi Boga jako Matkę, widzi cały świat  jak Matkę. Eddy widzi Boga jak Przyjaciela, zatem widzi on cały świat jak Przyjaciela. Yamini widzi Boga jak Brata. Zatem musi ona widzieć cały świat jak Brata. To jest ekspansja; moje życie takie jest.

 

Rozdział 15

SEKRET POŚWIĘCENIA

21 czerwiec 2007 r.

Po połączeniu się ze Swamim, oboje udamy się do Niebios. Zapytałam Swamiego, kto pójdzie z nami, kiedy odejdziemy w tamtym czasie. Swami pokazał mi wizję:

Wizja

Swami i ja udajemy się do naszej Siedziby. Jesteśmy w naszych prawdziwych Formach. Dewy witają nas. SV stoi przy wejściu do Vaikunty. Było kilku innych na drodze.

Vasantha:   Kim jest Galatia i Evelyn? Dlaczego one tak bardzo nas kochają?

Swami:        Powiem tobie. One również przybywają z nami. One nie są zwyczajne.

Vasantha:  Teraz rozumiem. Kim wobec tego one są?

Swami:        Poświęcenie, pełne poświęcenie. Rishi Dadichi poświęcił swoje życie dla Dewów i dobra świata. Dał Dewom swój kręgosłup. Indra użyl go, aby zrobić Vajra – Boską Broń. Następnie Indra zabił Vidurę. Jest mały Aspekt Dadichi Muni w Galatii. Ona poświęca się dla ciebie. Poświęci wszystko, aby zbudować Stupę, która jest twoim kręgosłupem. Stupa jest Boską Bronią Vajra dla ciebie, aby toczyć wojnę z karmą Kali. One przybyły, aby wykonać nasze zadanie.

Vasantha: A co z Evelyn?

Swami:    Ona jest Apsara.

Vasantha:  Nicola nie chce być tutaj bez nas.

Swami:   Nicola już czeka w Deva Loce, aby powitać nas.

Vasantha:  Co z innymi, którzy przybywają z nami?

Swami:   Ci, których przywiodłaś swoimi uczuciami, łączą się w twoich uczuciach.

Vasantha:  Fred i Eddy?

Swami:   Tak, kiedy twoje uczucia idą, oni również pójdą. Oni przybyli poprzez twoje uczucia.

Po medytacji powiedziałam o tym Fredowi i Eddy`emu. Eddy powiedział: „Poddajmy testowi Amara i zapytajmy go, kim jest Rishi, który poświęcił się najbardziej. Amar przyszedł i powiedziałam: „Mamy dla ciebie test.” Zapytałam go: „Kim jest Rishi, który poświęcił się najbardziej?”

Amar natychmiast powiedział: „Rishi, który dał swój kręgosłup.”

Zapytałam go: „Jak to ustaliłeś?”

Amar powiedział: „Kiedy zapytałaś mnie, od razu pojawił się przed moimi oczami obraz.”

Powiedziałam: „Ta moc przybyła do ciebie wskutek twojego oddania i służby.” Powiedziałam wszystkim, że jest to jak Padampada, główna zasada Shankaracharyi. W medytacji Swami powiedział: „Stworzyłaś dwie Formy swoimi uczuciami Premy: Freda i Eddy`ego.

Kiedy moja Forma i uczucia znikną, oni również znikną. Takie jest znaczenie. Ciało zrobione jest z Pięciu Elementów. Kiedy ono umiera, wraca do Pięciu Elementów. Ale te Formy, które przybywają poprzez moje uczucia, znikają i ich uczucia również znikają. Ich uczucia łączą się w moich uczuciach. SV jest Nithya Suri z Vaikunty. My przybyliśmy i przyprowadziliśmy go z Nami. On jest Bhooloka Vaikunta Mukthi Nilayam i wykonuje pracę administracyjną, wznosząc Stupę oraz inne budowle. Wszystko to jest jego pracą. Kiedy My połączymy się, on wróci do Vaikunty i przywita nas.

Medytacja w południe

Vasantha:      Co z Yamini i Geethą?

Swami:           One są pannami Yaksha, przybyły z Miasta Kubera. Znowu wrócą do swojego miejsca.

Vasantha:       Naprawdę te światy tam istnieją? Kubera Loka? Deva Loka?

Swami:            One przybyły, aby pokazać, że chociaż wszystkie miejsca tam są, prawdziwym miejscem jest Mukthi Nilayam. One przybyły, aby to pokazać. Nie ma znaczenia, z którego świata one przybyły. Tylko tutaj jest prawdziwa radość i błogość. One przybyły, aby pokazać, że tutaj jest Sathyam. Chociaż bogactwo Kubery jest tam i ktoś może żyć w Indra Loce, one przybyły, aby pokazać, że tutaj jest Sathyam.

Vasantha:       Swami, skoro tak jest, kim są Prabhakar i Srilatha?

Swami:            Ponieważ są oni przedstawicielami Bhooloki, oni tu mieszkają ze swoją rodziną.

Vasantha:      Bardzo dobrze, Swami.

Swami:            To jest miejsce, gdzie oni dostają prawdziwą błogość, Vaikunta i miejsce, gdzie żyje Sathyam.

Vasantha:        Każdego dnia słyszymy sygnał pogotowia ratunkowego, dokąd idziemy, on idzie za nami. Co próbujesz mi powiedzieć?

Swami:            Pogotowie zabiera pacjentów do izby przyjęć nagłych przypadków. Teraz jest czas, kiedy wszyscy mamy do czynienia z nagłymi przypadkami. Czym jest pogotowie? Pięcioma zmysłami. Musisz dokonać nagłej terapii pięciu zmysłów.

Vasantha:       Napisałam więcej przedtem. Dlaczego teraz?

Swami:          Miałaś myśl: ‘Dlaczego sygnał pogotowia?’ Pisz, a twoje uczucia zmienią wszystko.

Koniec medytacji

Demon Virudra dał więcej kłopotów Dewom. Indra chciał zabić demona, ale nie mógł. Ktoś wtedy powiedział: „Wielu odprawia więcej pokuty, poświęcając się dla dobra świata. Jeżeli zrobisz broń, wykorzystując kręgosłup tego, kto ma większą moc pokuty, asurę będzie można pokonać w bitwie.” Zatem wszyscy poszli do Dadichi i powiedzieli o swoich trudnościach. On zgodził się i był gotowy oddać życie i dać swój kręgosłup. Usiadł wówczas do medytacji i poprzez moce jogiczne opuścił ciało. Wtedy Dewy usunęły kręgosłup  i zrobiły Boski Piorun, Vajrayudha. Tym Indra zabił asurę.

Vajrayudha znaczy siła. Skąd było tak dużo mocy w jego kręgosłupie, wystarczająco dużo, aby zabić asurę? Tamtejsza moc była z jego pokuty i poświęcenia. Dadichi poświęcił siebie dla Dewów. Pokutnicza moc była w jego kręgosłupie, a w nim Kundalini. Tak samo dla dobra świata i Powszechnego Mukthi ja odprawiałam pokutę. Mój kręgosłup jest Kundalini i wyszedł na zewnątrz, przyjmując formę Stupy Mukthi. Moje pełne mocy uczucia wychodzą przez Stupę i unicestwiają Asurę Kali Yugi. Stupa jest moją Bronią Vajra.

Ponieważ Galatia poświęciła tak wiele, aby pomóc w budowie Stupy, Swami powiedział, że ma ona w sobie mały Aspekt Mędrca Dadichi. Możemy jedynie podziwiać Mistrzowski Plan Swamiego. Wszyscy ci, którzy są związani ze mną, otrzymują od Swamiego odpowiednie role. W ten sposób Swami powiązał mój kręgosłup z Dadichi i spełnił on cudowną rolę. Ja topnieję i płaczę w każdej chwili z tęsknoty za Swamim. Galatia topnieje w każdej chwili dla mnie. Po to Swami powiedział, że ona jest moją repliką, moim odbiciem. Galatia dzwoni codziennie. Kiedy zadzwoniła wczoraj, powiedziałam jej, co Swami mówił. Ona odparła: „Jakie ma to teraz znaczenie: ja jestem daleko, oddzielona od ciebie i Swamiego.” Była bardzo smutna. Eddy i Nicola pocieszali ją.

Kiedy słuchałam Galatii, myślałam o sobie. Nie ma znaczenia, co Swami mówi mi, ja tylko chcę Jego bliskości. Ona ma taki sam umysł. Zapytałam Swamiego o Yamini i Geethę. Swami: „Kiedykolwiek przybywasz, one obie przychodzą z tobą. Wykonują służbę, nigdy nie oddzielając się od ciebie. Kwiaty Chogandhi są rzadkie i tylko w Kubera Loce. One są Dewami z tego miasta. Woń i piękno tego kwiatu jest bardzo rzadka. Ty napisałaś: ‘Piękno, Przyciąganie, Miłość.’ Podobnie ty jesteś Kwiatem Chogandhi, one przybyły tutaj, aby czcić ciebie.”

Zobaczmy teraz. Miasto Kubera jest pełne bogactwa. Kubera jest bogiem wszelkiego bogactwa. Jednak jaki jest pożytek z bogactwa dla tych, którzy mieszkają w tym mieście? Prawdziwy spokój i radość jest tylko z Bogiem w Vaikuncie. One pokazują to swoim życiem. Chgandhi znaczy pomyślna woń. Ten rzadki, piękny kwiat można znaleźć tylko w mieście Kubera. Kiedyś Draupadi poprosiła Bhimę, aby zerwał dla niej kwiaty Chogandhi. Bhima szukał we wszystkich miejscach; w końcu znalazł kilka w mieście Kubera. Poszedł i zerwał kwiaty. Jednak mieszkańcy miasta nie pozwolili mu wyjść z nimi; wynikła z tego wielka bitwa. Kiedy Kubera dowiedział się, dla kogo są kwiaty, dał kilka. Są to bardzo rzadkie kwiaty.

Prabhakar i Srilatha przebywają w Aszramie ze swoim dzieckiem. Zrezygnował ze swojej pracy, porzucił rodzinę i zostawił wszystko, aby przybyć tutaj. Zatem Swami powiedział, że reprezentują Bhoolokę. Jest bardzo trudno i jest rzadkością, aby ludzie na Ziemi wyrzekli się. Życie na świecie jest bardzo trudne. Zatem oni przybyli stamtąd do Aszramu.

Dewa Loka – w Dewa Loce wszyscy doświadczają niebiańskich uciech. Zawsze jest tam pieśń i taniec. Jednakże prawdziwej radości i prawdziwego spokoju nie ma tam. Aby to pokazać Aspekt Apsara Rambhy przybył, żeby mieszkać w Aszramie. Nicola jest Aspektem tej Niebiańskiej Panny. Mimo iż ktoś może żyć z niebiańskimi uciechami albo z bogactwem Kubery, latać w Pushpaku Vimanie, wszyscy pragną doświadczać prawdziwej i stałej radości. Jest to błogość Mukthi, którą można osiągnąć tylko na Ziemi. Tu, na Ziemi, nie ma uciech niebiańskich ani bogactwa Kubera Loki. Tu jest tylko cierpienie, przywiązanie i nieszczęście. Wszyscy są złapani przez trzy Guny oraz stale rodzą się i umierają. Jednakże tylko tutaj człowiek może podjąć wysiłek, wykonywać sadhanę i osiągnąć Boga. Wszyscy przybyli tutaj, aby to pokazać. To Bóg połączył ich wszystkich tutaj. Tylko radość Boga jest trwała. Wszystko inne jest zniszczalne.

   ‘Na karmana Na Prajaya Na dhanena thyagenaikeva amrutatva

Manasaha/’

‘Nieśmiertelności nie osiąga się poprzez działanie, bogactwo ani potomstwo, lecz tylko poprzez poświęcenie.’

Tylko poświęcenie obdarza Nieśmiertelnością. Aby to udowodnić, oni wszyscy łączą mnie i Mukthi Nilayam. Tylko poświecenie daje Stan Nieśmiertelności. Jest to Mukthi Nilayam, które daje Nieśmiertelność światu.

Napisałam o tym wszystkim w 2007 r. Vimala przybyła tutaj w 2009 r. Swami powiedział, że jest ona Aspektem Apsary Menaka. Nicola jest Aspektem Rambhy. Zatem obie przybyły z Dewa Loki i mieszkają ze mną. Obie przybędą w czasach Awatara Prema Sai; Nicola jako córka wuja ze strony matki, a Vimala jako młodsza siostra mojej matki. Będzie mnie ona wychowywać. To ona teraz troszczy się o moje wszystkie, osobiste potrzeby.

W 2010 r. Dr Dixit i Usha przybyli z Chandigah. Są oni Aspektem Akrura i jego żony, która żyła w Dwapara Yudze. Oni również przybędą w czasach Awatara Prema Sai.

JP jest także tutaj. Kiedy przed wieloma laty pojechałam do Delhi, cała jego rodzina przyjechała, aby zobaczyć się ze mną. Poszłam do ich domu. W tamtym czasie JP pracował w Ministerstwie Obrony na wysokim stanowisku. Kiedy dowiedział się o mnie, nie tylko zrezygnował ze stanowiska, ale również cała jego rodzina przeniosła się tutaj z Delhi. Wszyscy pracowali, ale zrezygnowali i przyjechali, aby mieszkać w pobliskiej wsi. JP ma mały Aspekt Vivekanandy w sobie. Wszyscy w jego rodzinie przybyli tutaj, poświęcając świat, przybywając dla Boga.

Amar przyjechał tutaj w 2005 r. i mieszkał tutaj stale przez ostatnich dziewięć lat. Jest on z Kanady. Przyjechał jako mały chłopiec. Chociaż jego rodzice wzywali go, aby wrócił do Kanady, został i nie wyjechał. Wyrzekł się świata i przyjechał tutaj. Przybędzie on w czasach Awatara Prema Sai jako syn mojego brata. Jego siostra również nie jest zamężna i mieszka w Puttaparthi. Oni są jedynymi dziećmi swoich rodziców. Oboje nie chcą świata i żyją tylko dla Boga.

Kiedy byliśmy w Puttaparthi, często słyszeliśmy sygnał pogotowia, gdy byliśmy w Sai Gouri. Odcięłam i połączyłam pogotowie jak niżej:

            Ambulance – I am balance

           Ambulans (karetka pogotowia) – Jestem w równowadze

Wszyscy mówiliśmy o sygnale karetki pogotowia, że słychać go więcej. Nie było to tak jak w poprzednich latach. Ten sam sygnał słyszeliśmy w Mukthi Nilayam, zanim przyjechaliśmy do Puttapathi! W dniu 16-go wszyscy pojechaliśmy do Nagerkoil samochodem SV. Znowu po drodze zobaczyliśmy wiele karetek pogotowia. Dlaczego to się dzieje – zastanawiałam się. Spowodowało to cierpienie w moim umyśle, ponieważ martwiłam się. ‘Nic nie powinno się zdarzyć Swamiemu!’ Kiedy zatrzymaliśmy się w Tiruneveli na drugie śniadanie, znowu minęła nas karetka pogotowia. Gdy wróciliśmy 18-go, Nicola zapytała mnie: „Dlaczego często słyszymy sygnał karetki pogotowia rano, zarówno tutaj, jak i w Puttaparthi?” Dopiero wtedy zapytałam Swamiego i On poprosił mnie, abym napisała o tym.

Karetki zabierają na natychmiastowe leczenie pacjentów, których życie jest w niebezpieczeństwie. Teraz, w Erze Kali, która jest w szczycie, naszych pięć zmysłów potrzebuje natychmiastowej terapii. Zostały one zniszczone i zawsze były zaangażowane w sprawy świata. Pięć zmysłów zawsze szuka w świecie zewnętrznym. Wskutek tego przybyło złych cech. Oczy widzą to, co złe, uszy słuchają złego. Umysł zawsze myśli o tym, co jest złe.. Usta zawsze wypowiadają złe słowa. Wszyscy zboczyli z Dharmy.

Pięć zmysłów zanieczyściło Pięć Elementów. Nasze działania są powodem zanieczyszczenia Pięciu Elementów. Nie ma spokoju na świecie, nie ma Sathya, Dharma, Ahimsa i nie ma spokoju. Zatem musimy poddać zmysły nadzwyczajnej terapii. Jeżeli będą one perfekcyjne, wtenczas Pięć Elementów stanie się doskonałymi i życie człowieka będzie spokojne. Wszystko to jest ze sobą związane, Pięć Elementów, pięć zmysłów i życie człowieka. Moja pokuta jest po to, aby wszystko zrobić prawidłowym.

Najpierw wykonywałam sadhanę. Od najmłodszego wieku chciałam poślubić Boga i połączyć się w Nim. Po to stosowałam więcej sadhany. Obdarzałam Miłością i oddaniem tego najpotężniejszego Awatara, Bhagawana Sathya Sai; wszystko jest tylko dla Niego. On pokazał mi, jakie jest życie. Przestraszyłam się świata i wszystkiego, co on zawiera. Moje myśli zawsze były o Nim. Następnie poprzez życie pokutnicze połączyłam wszystko ze Swamim w Jaskini Vashista: umysł, intelekt, zmysły, świadomość i ego. Po czym poprosiłam o Wyzwolenie Świata. Po to Swami i ja wzięliśmy grzech i kamę świata na nasze Ciało. Poprzez to oczyszczamy wszystkich ludzi.

Najpierw jest kontrola umysłu. Potem zmysły same są kontrolowane. Zawsze łączę każdy zmysł z Bogiem. Cokolwiek widzę, łączę z Bogiem. Napisałam o tym „Yoga Sutrę”. Poprzez to moje zmysły zawsze są połączone z Bogiem. Napisałam o tym w wielu książkach. „Yoga Sutra” mówi o tym, jak odciąć sprawy świata i połączyć tylko z Bogiem.

Napisałam o tym w 2007 r. Teraz, siedem lat później, kiedy tłumaczyłam, otworzyłam na ślepo „Vidya Vahini” i przeczytałam następujące kwestie od Swamiego:

Mędrzec Vashista mówi w „Yoga Vashista”:

‘O Rama, bezkresny ocean człowiek może wypić do dna z łatwością. Górę Meru można unieść z powierzchni Ziemi z wielką łatwością. Płomienie olbrzymiej pożogi można połknąć z duża łatwością. Ale kontrola umysłu jest znacznie trudniejsza niż to wszystko…’

Vashista powiedział to Ramie, co zostało zapisane w książce „Yoga Vashista”.  Ale ja to zrobiłam. Kontrolowałam umysł. Wskutek tego jestem w stanie usunąć wrażenia ze wszystkich. Wszystkie Samskary są usunięte i uczucia Swamiego i moje wchodzą we wszystkich i każdy osiąga Jeevan Mukthi. Jest to zadanie Swamiego. Ten najpotężniejszy Awatar przybył tutaj i nauczał tego 84 lata. Demonstruję to na przykładzie swojego życia. Ponieważ ludzie Kali są w niebezpieczeństwie, Swami i ja dajemy nadzwyczajną terapię. Tylko po to moja Kundalini i Serce wyszły na zewnątrz jako Stupa Mukthi i Vishwa Brahma Garbha Kottam. Poprzez to uczucia Swamiego i moje wchodzą w całe Stworzenie, zmieniając je. Era Kali zmieni się na Sathya Yugę. Po to Swami poprosił mnie, abym napisała o karetce pogotowia i pięciu zmysłach.

W Treta Yudze Mędrzec Vashista nauczał Pana Ramę. Teraz, w obecnej Kali Yudze, ten najpotężniejszy Awatar przybył i wskutek współczucia dawał dyskursy 84 lata. Ale jak wiele ludzi się zmieniło? Co jest zniszczalne, a co jest trwałe? Tego On nauczał wszystkich i przywiódł mnie tutaj, abym Jemu pomogła. Demonstruję to. W Treta Yudze Vashista powiedział, że bardzo trudno jest kontrolować umysł. Powiedział Ramie, że łatwiej jest wypić ocean, podnieść Górę Meru albo zdławić olbrzymi pożar! Jeżeli powiedziane to zostało w Treta Yudze, co zatem w Kali Yudze? Pomyślcie: „Jak trudno! Jak to jest, że Kali jest inna?”

Mędrzec Vashista nauczał Ramę, który był Bogiem. Co zatem ze zwykłym człowiekiem Kali? Co z ludźmi Kali Yugi? Myślcie, myślcie, myślcie. W Dwapara Yudze Arjuna użalał się Krysznie, że łatwiej jest poskromić wiatr niż kontrolować umysł. Po to Sri Kryszna nauczał Arjunę Gity na polu bitwy. A co z człowiekiem Kali Yugi? On nie ma kontroli umysłu, zmysłów i wiecznie krąży po świecie oraz pochłonięty jest jego rzeczami. Tylko to jest powodem jego powtarzających się narodzin. Jeżeli umysł będzie pod kontrolą, zmysły same będą się kontrolować i łatwo będzie można osiągnąć Wyzwolenie.

Poprzez pokutę kontrolowałam umysł i zmysły. Ta Moc zmienia Kali na Sathya Yugę. Kontrola umysłu ma tak wielką Moc. Tego nauczał Mędrzec Vashista i Bhagawan Kryszna. Sri Sathya Sai przybył i nauczał tego samego. Zatem wszyscy muszą obudzić się i wyjść z ignorancji!

Karetka pogotowia oznacza nadzwyczajne leczenie. Zatem ‘Ja jestem w równowadze’. Ja jestem karetką, która ratuje ludzi Kali z niebezpiecznego stanu. Robię to poprzez pokutę i cierpienie ciała. Moje całe ciało cierpi i nawet pojechało dwukrotnie do szpitala karetką pogotowia. Miałam operację kręgosłupa dla dobra innych. Stupa jest moim kręgosłupem. Ponieważ biorę na swoje ciało karmę świata, miałam operację kręgosłupa. Dlatego Swami poprosił mnie, abym napisała: „Kali Yuga potrzebuje nadzwyczajnego leczenia”. Po to ten najpotężniejszy Awatar przybył i robi z Kali Sathya Yugę.

W 2006 r. , kiedy byliśmy w Whitefield, Brindavan, śpiewali bhadżany Srinivasana każdego dnia. Wszyscy to zauważyliśmy. Poprzez to Swami prosił mnie, aby napisać rozdział „Słowo Świat” w książce „Sai Digest” („Trawienie Sai” – tłum.), „Prema Sai”, Cz. 3. We wspomnianym rozdziale podaję powód, dla którego przybywa Sathya Yuga. Oparty jest on na moim pragnieniu, aby połączyć Kundalini, która leży uśpiona w Muladharze, z Shivą, który jest w Czakrze Adźnia. Napisałam o tym w formie rozdziału, ponieważ stale słyszeliśmy bhadżany o Tirupati Srinivasan. Tam, w Tirupati, Matka siedzi na dole siedmiu wzgórz, odseparowana od Pana, który siedzi na górze. A teraz w taki sam sposób Swami sprawił, że postawiłam pytanie: „Dlaczego karetka pogotowia?” i napisałam rozdział. Wszyscy słyszą bhadżany albo słyszą sygnał karetki, ale kto ma świadomość, aby pomyśleć dlaczego i spojrzeć na wewnętrzne znaczenie danej chwili?

Rozdział 16

UMYSŁ UTTARANANAM

14 styczeń 2007 r. Medytacja

Vasantha:       Swami, jutro jest Pongal. Powiedz coś.

Swami:             Pisz.

Vasantha:        Swami, proszę powiedz, o czym mam pisać?!

Swami:             Dobrze, połącz Uttarayana i umysł.

Koniec medytacji

Teraz przyjrzyjmy się temu. Czym jest Uttarayana? Jest to miesiąc Thai, w okolicach 15-go stycznia, Słońce wraca na Półkulę Północną. Mówi się, że jest to ‘Punya Kala’, czas zasługi. Przez sześć miesięcy Słońce jest na Północy, następnie od Miesiąca Adi do Margolis jest to ciemny okres Dakshinayana. Jest to czas, kiedy Słońce idzie do Półkuli Południowej, ciemny okres. Mówi się, że te dwa okresy sześciomiesięczne są jednym dniem dla Dewów. Uttarayana oznacza dzień, Dakshinayana – noc. Zatem miesiąc Margolis, koniec ciemnego okresu, jest Brahma Muhurta, świtem, zanim zacznie się nowy dzień – Uttarayana. Zatem w miesiącu Margolis ludzie oddają więcej czci. Nie udziela się ślubów, ani nie wykonuje się żadnych innych czynności świata.

Sri Kryszna oznajmia w 10. Rozdziale Gity, „Vibuthi Yoga”: „…z miesięcy Ja jestem Margolis.” Dlatego ten miesiąc jest taki święty. Powiedziane zostało (8. Rozdział Gity – tłum.), że ci, którzy umierają w Uttarayana, osiągają Brahmana, Pierwotną Duszę. Ci, którzy opuszczają świat w Dakshinayana, stale się rodzą i umierają. Wszystko to jest powiedziane w ósmym rozdziale Gity. Czy oznacza to, że wszyscy, którzy umierają w Uttarayana, osiągają Mukthi? Nie, nie! Ci, którzy czytali Bhagavad Gitę, źle zrozumieli znaczenie. Spójrzmy na prawdziwe znaczenie.

Sri Kryszna mówi: ‘Ktoś, kto odchodzi za dnia, kiedy Słońce wraca na Półkulę Północną na sześć miesięcy (zwane Uttarayan), gdy Księżyca przybywa i niebo jest bezchmurne, osiąga Boga. Jest to ścieżka jaśniejąca Ogniem…”

Sri Kryszna mówi dalej: „Ten, kto odchodzi w nocy, podczas gdy Słońce wraca na Półkulę Południową na sześć miesięcy (zwanych Dakshanayam), gdy Księżyca ubywa i niebo jest zachmurzone, wraca do śmiertelnego świata, jest to ciemna, zadymiona ścieżka.”

Są to dwie ścieżki. Spójrzmy, co Vinobjaji powiedział w wyjaśnieniu do Gity. Mówi on o wewnętrznym znaczeniu jasnej ścieżki:

*  Agni oznacza yagnę

*Słońce oznacza Światło intelektu

*Księżyc znaczy, że przychodzą święte myśli

*Słońce powracające znaczy więcej czystych uczuć

*Bezchmurne niebo znaczy łaskę; na niebie umysłu nie ma chmur pragnienia

 

To jest prawdziwe znaczenie. Spójrzmy na wyjaśnienie. Agni znaczy Karma. Tu wskazuje on, że ktoś zawsze wykonuje czynności jako Yogę, nie leży on na łożu śmierci, lecz zamiast tego wykonuje czynności. Oznacza to, że trzeba umierać, wykonując działanie, a nie tylko leżeć na łóżku. Słońce oznacza Światło intelektu. Intelekt zawsze musi być czysty. W czasie śmierci człowiek musi być w pełni świadomy, a nie szybko bełkotać. Trzeba być w pełni świadomym, komunikatywnym i recytować imię Boga. Tylko wtedy powinien umrzeć. Nazywa się to łaską Słońca.

Księżyc - czym jest Księżyc? Oznacza on bhavanę umysłu. Trzeba być jak Księżyc, który rośnie od Nowiu do Pełni. Człowiek zawsze musi wzrastać z czystym bhavana i czystymi uczuciami. Muszą być uczucia Miłości i współczucia oraz entuzjazm. Umysł musi być wolny od lęku. Człowiek musi być spokojny i myśleć o Bogu. Powinien być napływ oddania w umyśle. To jest łaska Księżyca.

Spójrzmy teraz na niebo. Czym jest niebo? Wskazuje ono na umysł. Nie powinno być chmur pragnienia w umyśle. Umysł jest spokojny, kiedy nie ma pragnień. Powodem narodzin jest pragnienie i przywiązanie. Zatem umysł musi być wolny od chmur przywiązania i pragnienia. Jest to łaska nieba. Jeżeli człowiek taki będzie w czasie śmierci, osiągnie Boga. Jednak nikt nie wie kiedy, gdzie i jak śmierć przybędzie. Zatem musimy być gotowi umrzeć w każdej chwili.

Jest przysłowie: „Wystarczy wołać Shankara, Shankara w czasie śmierci.” Jeżeli myślisz, że ‘Ja wezwę Boga w czasie śmierci’, tylko oszukujesz siebie. To zwyczaje, które mieliśmy przez całe życie, przyjdą do nas w czasie śmierci. Większość myśli tylko o mężu, żonie i dzieciach. Zatem trzeba zacząć recytować teraz, w tym momencie. Odepchnij wszystko i uchwyć się tylko Boga. Jeżeli ktoś zawsze myśli o Bogu, może być wtenczas przygotowany, aby umrzeć w każdym czasie. Jakiekolwiek uczucia powstają w nas, staje się to Samskarami w umyśle. Są one zrobione z przywiązania i ego. Są one powodem powtarzających się narodzin i śmierci.

Zatem umysł jest powodem zarówno Uttarayana, jak i Dakshanayanam. Umysł może stworzyć Uttarayana, niezależnie od tego, jaka jest pora roku. Musimy analizować każdą myśl, która powstaje i korygować ją. Złe myśli nie powinny przybyć do nas. Oznacza to, że musi być świadomość z minuty na minutę. Małe myśli mogą stać się głębokimi wrażeniami, które powodują narodziny i śmierć. Zatem cokolwiek robisz, widzisz, mówisz, słyszysz, myślisz, miej świadomość i bądź ostrożny. Jeżeli będziemy świadomi w każdej chwili, możemy przygotować się do dobrej śmierci.

Dlatego Bhishma leżał na łożu strzał, czekając na Uttarayana, aby opuścić świat. Myśl, która zajmowała umysł w życiu, nie przybędzie do nas na koniec naszego życia. Zawsze powinniśmy wygonić z umysłu sprawy świata. Tego nauczał Swami. Musimy zrobić umysł czystym i jasnym, wolnym od pragnienia. Bóg musi być naszym jedynym celem.

 Rozdział 17

IMIĘ I FORMA

30 czerwiec 2007 r. Medytacja

Swami:           Dlaczego wołasz ‘Raja, Raja’ przez wszystkie 24 godziny?

Vasantha:      Co robić? Jest to pragnienie mojego serca.

Swami:            Ponieważ wołasz w ten sposób, stanie się to Moim imieniem w następnej Erze. Ty jesteś przyczyną Mojego Imienia. Czy imię Awatara kiedykolwiek przybyło przed Jego narodzinami? Ty dajesz Imię teraz. W ten sposób przybyło imię Vijay, ponieważ on wykonuje całą pracę dla Aszramu. Ponieważ odnosi on zwycięstwo, jego imieniem staje się Vijay w jego następnych narodzinach. Ty zawsze wołasz ‘Krishna, Kanha, Kanha’ i mówisz radośnie i śmiejesz się. Ponieważ Eddy sprawia, że jesteś radosna i teraz się śmiejesz, jego imieniem będzie Kanha w przyszłości. Madhu znaczy słodki. Fred przyjechał do Vadakkampatti, aby być pierwszym z tobą i dotrzymywać tobie towarzystwa. On wykonuje całą pracę związaną z wydawaniem książek, zatem nazwałaś go Madhu. Ponieważ nie mogę nazywać ciebie Vasanth w obecnych narodzinach, ty nazwałaś Yamini tym imieniem i sprawiasz, że będę wypowiadał to imię za na następnego Awatara.

Vasantha:     A co z imieniem Gopal, Swami?

Swami:          Jako małe dziecko bawiłaś się z lalką-Kryszna, zatem Amar został nazwany Gopal. Wszystkie te imiona zostały dane przed narodzinami; ty dałaś wszystkie. Imię Awatara nigdy nie jest znane przed Jego zstąpieniem; tylko ty robisz to na świecie po raz pierwszy.

Imię przychodzi pierwsze, potem forma. Przed narodzinami dziecka rodzice myślą o tym, jak je nazwać. W minionych czasach dziecku dawano imię jednego z bogów, osobistego bóstwa albo rodzinnego bóstwa; a potem imiona bojowników o wolność, osób uduchowionych, guru i świętych. Potem używano imion sportowców, królów, pisarzy, poetów, artystów. Później aktorów, słynnych gwiazd filmowych, postaci z książek itd. Ci, którzy zajmują się duchowością, używają imion z Vishnu Sahasranama, Lalita Sahasranama, imion bogów i bogiń.

3 lipiec 2007 r. Medytacja

Vasantha:       Swami, napisałam, że zanim dziecko się urodzi, rodzice decydują o imieniu. Jak to jest?

Swami:            Ty jesteś Matką Sathya Yugi, zatem ty nazwałaś wszystkich.

Vasantha:       Swami, jak to jest, że niewykształcona dziewczyna zrobiła to wszystko? Tylko bardzo inteligentna osoba może zrobić wszystko. Zatem tylko Ty musisz powiedzieć wszystkie imiona.

Swami:          Ponieważ nie masz ‘ja’, Ja mówię wszystko. W twojej rodzinie wszyscy narodzą się z takimi samymi imionami, w tej samej rodzinie, w takich samych okolicznościach. Będziesz żyła znowu z nimi wszystkimi. W młodości martwiłaś się, dlaczego ich życie było niedoskonałe. Mężowie i żony żyły oddzielnie, a dzieci również żyły w odseparowaniu. Zatem wszyscy przybędą ponownie i będą prowadzić kompletne życie z tobą. Potem miałaś takie same myśli o świecie. Dlaczego ludzie świata są tacy? Zatem ty zmieniasz wszystko. Ty stwarzasz wszystko od nowa i dajesz imię każdemu.

Koniec medytacji

Azhwarowie oznajmili, że ludzie powinni nazywać swoje dzieci imionami bogów. Powszechne jest, że ludzie nazywają dzieci imieniem Boga i wołają: ‘Madhava, Keshava’. Powiedzieli, że jeżeli zapomnisz o Bogu, wtenczas zawołasz swoje dzieci, będziesz pamiętać imię Boga, leżąc na łożu śmierci. Jest znana opowieść Ajara Milluna, który w trakcie umierania myślał o swoim synu i wołał: „Narayana, Narayana!” W ten sposób osiągnął on Mukthi. Myśli, które przychodzą do człowieka w trakcie śmierci, stają się powodem następnych narodzin. Jeżeli człowiek myśli o Bogu, osiąga Mukthi. Wielu wybiera dla swoich dzieci imię przodków: imię babci lub dziadka. Co możemy przez to zrozumieć? Imię rodzica, które dotknęło umysłu, wykorzystywane jest, aby nazwać dziecko. Moje myśli zawsze skupione są na Bogu. Zatem Jego Imię stalo się wszystkimi imionami w czasach Awatara Prema Sai: Raja, Madhu, Kanha.

W czasach Awatara Prema Sai wszystko jest zgodnie z moimi uczuciami; imiona są wybrane z określonego powodu. Wszystko dzieje się tak, ponieważ moje uczucia są tylko dla Boga. W młodym wieku umysł mój był głęboko skoncentrowany na Bogu. Trzeba to jasno rozumieć. Zawsze myślałam, że wszyscy powinni być czyści i spokojni i że powinniśmy prowadzić życie w ten sposób. Chcę, aby wszyscy prowadzili czyste i spokojne życie. Ponieważ są to cechy, które lubię, córki mojego wuja – Nicola i Sandy będą się nazywały Nirmala i Shanthi, Czystość i Spokój. W mojej rodzinie wszyscy mają imiona Boga i Azhwarów, zatem wszyscy przybędą z takim samym imieniem. Będą żyć bez skazy, perfekcyjnym i kompletnym życiem. Dlaczego nie ma czystości na świecie? Dlaczego człowiek odstępuje od Dharmy? To są moje myśli i dlaczego zmieniam wszystko.

Dzieciom nadają imiona tylko ich rodzice. W Nowym Stworzeniu, ponieważ Swami i ja jesteśmy Rodzicami wszystkich, damy imię każdemu. Przedtem napisałam, że imiona były wybrane zgodnie z tym, co przyciąga[HB1] ło rodziców. Imiona gwiazd filmowych, osobistych bóstw, pisarzy, polityków itd. Jest to w centrum uczuć człowieka. Swami jest w centrum moich uczuć. Zatem Saimayam. Kiedy zatem wszystkie uczucia będą skupione na Vasancie, jest to Vasanthamayam. Tak więc jakiekolwiek imię, jeżeli będzie to imię Boga, będzie imieniem osoby skupionej tylko na Bogu. Wszyscy będą funkcjonować z boskim Imieniem i Formą. Jest to Nowe Stworzenie. Jeżeli czyta się o życiu ludzi uduchowionych albo artystów, rodzice wtedy myślą, że dziecko powinno być jak oni. Nazywają dziecko zgodnie z uczuciami. Powodem imienia są uczucia. Najpierw decyduje się o imieniu; a ono pojawia się zgodnie z uczuciami. Dopiero potem przychodzi forma, dziecko się rodzi. Najpierw imię, a potem forma. Zgodnie z moimi uczuciami ci, którzy są wokół mnie, przybędą w czasach Awatara Prema Sai z imionami wybranymi przeze mnie. Piszę imiona tych, którzy przybędą za następnego Awatara. Oni narodzą się tylko w następnej Yudze. Najpierw uczucia, potem imię, a na końcu forma. Zatem imię i forma oparte są tylko na uczuciach.

Spójrzmy na przykład. W mojej rodzinie matka zmarła, kiedy byłam młoda. Wuj ze strony matki i ciotka żyli w separacji; tak samo wuj ze strony matki i ciotka. Wszystkie dzieci zostały odseparowane od swojego ojca. Dlaczego było to odseparowanie żony i dzieci? Kontemplowałam. Zobaczyłam, że cały świat jest taki. W rodzinie Awatarów również jest odseparowanie. Rama mieszkał w pałacu, Matka Sita i dzieci w lesie, dlaczego? Jeżeli Awatar taki jest, wobec tego wszyscy są tacy. Płakałam nad tym. Potem znalazłam rozwiązanie. Zrobię wszystkich takimi jak ja, takimi, jaka jestem. To tylko uczucia męża i żony stają się imieniem dziecka. Zatem Nowe Stworzenie przybywa poprzez uczucia Swamiego i moje. Wszystkie imiona będą związane tylko z Bogiem.

4 lipiec 2007 r. Medytacji

Vasantha:       Swami, proszę powiedz o imieniu i formie.

Swami:            W czasach starożytnych wszyscy opowiadali o „Ramayanie” i „Mahabharacie”. Tak samo wszyscy będą opowiadać opowieść o tobie. Kiedy będą tutaj w Sathya Yudze, wszyscy będą używali twojego imienia Vasantha Rani, Vasantha Priya, Vasantha Mallika. Chłopcy będą Sathya Raja, Sathya Kumar, Sathyan itd. Ci, którzy są teraz z tobą, pracując nad twoimi książkami, na przykład: Yamini, Geetha, Eddy, nauki, których słuchają, role i imiona są głęboko w nich wyryte. Zatem imiona tych, którzy tutaj są teraz, będą użyte w czasach Awatara Prema Sai jako imiona ich dzieci.

Vasantha:     Proszę, powiedz więcej o imieniu i formie.

Swami:          Od młodego wieku nie zasypiałaś bez usłyszenia opowieści; taki sam zwyczaj jest teraz u ciebie. Ja mówię, a ty piszesz opowieść. Pisałaś przedtem i teraz, wszystko, co się wydarzyło; jest jak Mahabharata.

Koniec medytacji

13 lipiec 2007 r.

Rano napisałam niniejszą część o godzinie 11.30. Następnie wstałam z werandy, aby wejść do środka. Wzięłam zdjęcie Swamiego i zrobiłam dwa kroki. Coś spadło na zdjęcie Swamiego. Pomyślałam, że jest to pasta sandałowa. Wszyscy wzięliśmy, ale to nie mało zapachu sandałowego. Było to gładkie i błyszczące. W południe zapytałam Swamiego. On powiedział: „To nie jest pasta sandałowa, ale piasek Sathya Yugi. Jest miękki, lśniący i ma złoty kolor.” Poprzez uczucia Swamiego i moje przybywa Nowa Yuga, zatem wszystkie imiona, które napisałam, są tylko imionami Boga. Napisałam to i wstałam i pasta sandałowa spadła na zdjęcie Swamiego. Swami natychmiast pokazał dowód.

4 lipiec 2007 r.

To samo zdarzyło się tego dnia. Profesor przyjechał, aby zabrać swoim samochodem do Coimbatore Geethę, Amara i mnie. O godzinie 6.45 wyjechaliśmy z Mukthi Nilayam samochodem Rao. Po drodze powiedziałam o tym, co Swami mówił na satsangu. Dojechaliśmy do domu Rao o godzinie 12.15. Rao powiedział nam, że miał sen o godzinie 5.00, dodając: „Miewam sny bardzo rzadko. Byłem w Puttaparthi ze Swamim. Swami rozmawiał ze mną. Poprosiłem Swamiego, aby powiedział o tobie.” Swami powiedział: „Teraz nie mam czasu pisać. Zatem cokolwiek mówię, Vasantha pisze wszystko.” Profesor natychmiast powiedział: „To Swami powiedział rano, a ty podzieliłaś się tym w samochodzie.”

Powiedziałam im w samochodzie, o czym mówiłam Yamini o godzinie 5.00. Natychmiast Swami pokazał tutaj, o czym my rozmawiałyśmy. Przedtem ludzie słuchali Ramayany jako eposu. Potem dawali imiona tamtejszych postaci swoim dzieciom. Wszyscy słyszeli opowieści z Puran o Azhwarach, Nayanmarach oraz opowieści wielkich wielbicielach i dawali stosowne imiona dzieciom. Tak samo w Sathya Yudze ludzie będą czytać moje książki i dadzą imiona swoim dzieciom postaci z moich książek. Ci, którzy są tutaj teraz, ich imiona będą wykorzystane w przyszłości. Ci, którzy są ze mną i są Hindusami, będą mieli imiona hinduskie, a cudzoziemcy będą używać imion zagranicznych.

5 lipiec 2007 r. Medytacja

Vasantha:         Swami, wszyscy z mojej rodziny przybywają z takimi samymi imionami, prawda?

Swami:              Tak, wszyscy przybywają jak przedtem. W obecnej Erze, wszyscy prowadzili życie w separacji. Ich życie nie jest poprawne. Teraz, poprzez Moc i pokutę ty naprawiasz i zmieniasz wszystko. W Sathya Yudze przybędą z takim samym imieniem i będą żyć szczęśliwie bez separacji. Jest to przykład, aby pokazać, jak świat się zmieni. Każdy będzie żyć w tej samej rodzinie, ale bez wad, skaz ani różnic opinii między mężem a żoną, teściową a synową. Nie będzie różnic między braćmi.   

Koniec medytacji

Teraz przyjrzyjmy się temu. W mojej rodzinie wszyscy przybywają z takim samym imieniem i związkiem. Wuj ze strony ojca i ciotka, wuj ze strony matki i ciotka, babcia – przybędą z takim samym imieniem i będą żyć razem szczęśliwie, bez separacji. Mój ojciec jest Aspektem Periazhwara, zatem Bóg przybywa jako jego Zięć. Będzie on żyć z Bogiem szczęśliwie. Dlaczego takie same imię?  Po to, aby zrozumieć. Przedtem ta sama rodzina, która była w Kali Yudze, będzie tą samą rodziną w Sathya Yudze, doświadczając życia w bliskości z Bogiem. Świat się zmieni w ten sposób.

Spójrzmy na przykład. W Kali Yudze Pan X żyje w odseparowaniu od swojej żony i dzieci. W Sathya Yudze ten sam Pan X będzie żyć szczęśliwie ze swoją żoną i dziećmi. W obecnej Erze Pani Y żyje odseparowana od swojego męża i dziecka. W Sathya Yudze ta sama Pani Y będzie spokojna i skromna oraz będzie żyć ze swoim mężem i dzieckiem. X i Y są dwoma braćmi w Kali Yudze; istniała nienawiść oraz wrogość między nimi. Obaj zawsze kłócą się w Kali, ale w Sathya Yudze bracia X i Y będą żyć jak Rama i Laksmana.

Rodzina uległa rozbiciu w Kali z powodu konfliktu między teściową X a synową Y, w następnej Erze będą one żyły w harmonii. Jak jest to możliwe? Jak to się stanie? Będzie tak, ponieważ moje uczucia wejdą we wszystkich. X, który jest stworzony przez moje uczucia, będzie obdarzać miłością żonę i dzieci. Kobieta Y, która jest stworzona przez moje uczucia, będzie żyć jako kobieta Czystości, będzie prowadzić szczęśliwe życie z mężem i dzieckiem.

Mężczyzna żyje odseparowany od żony i dzieci. W Sathya Yudze będą oni żyli razem. Kobieta zostawiła męża i odseparowała się od swoich dzieci – jest to w Kali Yudze. W Sathya Yudze będzie ona skromną, posłuszną żoną i będzie żyła z mężem i dziećmi. Forma i uczucia zmieniają się, imię i związek zmienia się.

Jak jest to możliwe? Jest tak, ponieważ moje uczucia wchodzą w każdego. Mężczyzna, w którego wejdą moje uczucia, obdarzy miłością żonę i dzieci. Kobieta, stworzona moimi uczuciami, będzie żyć jak kobieta wysokiej Czystości. Dwaj bracia, zrobieni z moich uczuć, będą żyli razem szczęśliwie.

W Sathya Yudze imię ludzi, forma i uczucia zmienią się. Związki pozostaną takie same. Różnica polega na tym, że wszyscy będą mieli moje uczucia. Wszyscy będą prowadzić idealne życie: idealny związek męża i żony, idealna teściowa, idealna synowa oraz idealny związek między braćmi. Wszystko będzie Vasanthamayam. Będzie to Uniwersum Vasanthamayam, stworzone przez uczucia tej jednej Vasanthy.

Od bardzo młodego wieku byłam bardzo przyciągana do ‘ideału’ świata. Bardzo dokładnie tym się interesowałam. Ideał wskazuje na perfekcję. Postanowiłam, że będę żyć jako idealna dziewczyna, żona, idealna kobieta, idealna uczennica, idealna synowa oraz idealna teściowa i żyłam odpowiednio do tego. W Nowym Stworzeniu w Sathya Yudze, wszyscy będą mieli te uczucia. Wszyscy będą prowadzili idealne życie. Jest to zaiste Stworzenie Vasantha Sai. W naszej rodzinie przybędą z takim samym imieniem, aby pokazać, jak – mimo iż historia powtarza się - wszyscy mogą prowadzić szczęśliwe życie. W naszej rodzinie będą żyli z tymi samymi imionami. Tak samo każda rodzina na świecie będzie żyć szczęśliwie bez jakichkolwiek mankamentów. Każdy będzie mieć szczęśliwy związek z każdym. Wszyscy będą dobrzy i perfekcyjni. Imię i związek pozostaje takie same, forma i uczucia zmieniają się. Jest to po to, aby pokazać, jakie będzie życie w Sathya Yudze.

6 lipiec 2007 r. Medytacja

Vasantha:        Swami, powiedz mi więcej o imieniu i formie.

Swami:              Twoje uczucia wejdą w całe Uniwersum.  Są one wszech przenikające. Wypełniają Pięć Elementów. Kiedy Pięć Elementów i pięć zmysłów stanie się perfekcyjnymi, wszyscy będą wypełnieni twoimi uczuciami. Jest to zaiste Sathya Yuga. Po raz pierwszy wszyscy urodzą się poprzez twoje uczucia.

Vasantha:        Swami, powodem imienia są uczucia. Poprzez uczucia przybywa imię, a potem forma. Imiona przychodzą najpierw, potem formy.

Swami:              Prawidłowo. Posługując się twoją rodziną jako przykładem, deklarujesz, że cały świat się zmieni. Każdy będzie mieć twoje uczucia. Imiona i formy się zmienią.

Vasantha:        Swami, wszystko to są Boskie Imiona. Można je podać w porządku alfabetycznym. Na przykład: A – Anand, B – Baba, Balakumar; C – Citra, D – Dharma. E – Esa, F – Fatima, G – Geetha itd.

Swami:              Tak, dlatego członkowie twojej rodziny przybywają z takimi imionami, aby pokazać transformację. Będzie Nowe stworzenie bez Pralayi.

Koniec medytacji

Kiedy Swami powiedział mi o ostatnich siedmiu dniach, Geetha powiedziała: „Nie, Amma, nie mogę tego wytrzymać. Twoje imię i forma robią to wszystko. Następnie to zniknie; jest to dla mnie bardzo trudne! Nie mów! Nie mów!”

Imię i forma są powodem wszystkiego, nawet narodzin i śmierci. Moja Prema dla Swamiego Imienia i Formy jest przyczyną Sathya Yugi. Zatem imię i forma jest powodem przywiązania. Spójrzmy na przykład. Jeżeli ktoś powie tobie imię twojego ojca albo matki, ukazuje się ich forma przed twoimi oczami. Jeżeli słyszysz imię, forma ukazuje się przed oczami. Kiedy przychodzi forma, wtenczas rozumie się związek. Z tego powstają uczucia przywiązania. Najpierw imię, potem forma, a następnie związek i na koniec przywiązanie. Owe trzy są powodem przywiązania. Przywiązanie jest przyczyną narodzin. Zatem stale rodzimy się i umieramy.

Za jedenaście lat zniknie moje imię i forma. Geetha mówi, że nie może znieść nawet myśli o tym, ani czytać o tym. Człowiek ma tak wiele przywiązania do imienia i formy, zatem nie może nawet czytać książki. Czas po czasie, z Ery na Erę, jest to zwyczaj człowieka. Zatem stale rodzi się on i umiera.

Imię i forma są pułapką Mayi

Wszyscy dają się w nią złapać

Kiedy słyszymy imię, przychodzi forma

Forma pokazuje związek

Następnie połączenie w związku

Osoba, której nie znamy,

Jego forma nie pojawia się przed nami!

Jai Sai Ram

 

 

Rozdział 18

MIŁOŚĆ JEST BOGIEM, ŚCIEŻKA JEST MIŁOŚCIĄ

8 lipiec 2007 r. Medytacja poranna

Vasantha:       Swami, dlaczego nie wziąłeś moich listów?

Swami:             Na pewno wezmę.

Vasantha:       Nie mogę zrozumieć Ciebie. Mówisz tak dużo, a ja piszę, ale fizycznie Ty nigdy nie patrzysz na mnie. Nie bierzesz listów. Tylko Ty znasz powód. A ja jestem niewykształconą, wiejską dziewczyną. Nie mogę znieść tego, że Ty odrzucasz moją Miłość. Znam tylko Miłość. Nie mogę zrozumieć.

Swami:           Moja mała dziewczynko! Co ci powiedzieć, nie wiem. Miłość tej niewykształconej dziewczynki Ja bardzo lubię. Nie płacz.

Vasantha:      Chcę tylko Ciebie. Nie chcę tych Kosmicznych Mocy. Dlaczego to wszystko?

Swami:            Awatarzy przybywają z ograniczeniami. Kiedy ich Moce przyjmują Formę, ujawnia się ona z ograniczeniami. Dopiero wtedy świat może się zmienić.

Vasantha:      Awatar zstępuje, a następnie oddziela Swoją Moc od Siebie. Przybywa Druga Forma. Czy to jest: „Ja oddzielam Siebie od Siebie”?

Koniec medytacji

Eddy powiedział: „Dzisiaj dostałem pierwszy numerek, okno było otwarte, Swami zobaczył mnie, ale nie wziął listu. Jestem bardzo załamany.”

Medytacja w południe

Vasantha:        Swami, dlaczego nie wziąłeś mojego listu? Czy popełniłam błąd? Chcę tylko Twojej Miłości.

Swami:                 Na pewno wezmę. Jeżeli wezmę list, czy będzie to Miłość? Nic nie może zmniejszyć naszej Miłości.

Vasantha:           Co powiedziałeś dzisiaj: „Ja oddzielam Siebie od Siebie”?

Swami:                 Jest to Ja oddzielam Siebie; Jedna – Moja Forma i Jedna – twoja forma. Jaka jesteś teraz, taki Ja będę w przyszłości. Zawsze będę myśleć o tobie. W czasie egzaminu wszystkie odpowiedzi pojawiają się przed Moimi oczami. Teraz ty zawsze myślisz o Mnie. Ty zobaczyłaś przed oczami formy swoich Mocy. Dałaś Shakthi innym i zobaczyłaś przed swoimi oczami, jak bardzo oni odnieśli korzyść.

Koniec medytacji

 

Teraz zobaczmy. Wiele razy Swami nie bierze moich listów natychmiast. Czasami bierze je po dniu, dwóch dniach albo nawet po czterech bądź pięciu dniach. Wtedy płaczę i tęsknię. ‘Jaki jest powód? Czy popełniłam błąd?’ Kontempluję, płaczę i modlę się. Czasami Swami mówi, że weźmie w odpowiednim czasie. Czym jest Czas dla Boga? On jest Kalateetha, Jedynym Ponad Czasem. Czym zatem jest ‘właściwy czas’, aby odebrać list? Jest to bardzo dziwne. Miłość jest moim jedynym zwyczajem. Rozumiem tylko Miłość. Nie rozumiem fizycznego zachowania Boga, który obdarza mnie Miłością. On jest Wszechwiedzący i wie, dlaczego On bierze jednego dnia, a nie innego. Jestem wiejską dziewczyną, która o niczym nie wie. Zamiast tego płaczę i myślę, że On odrzuca moją Miłość. Nie jestem w stanie tego znieść. Dałam Jemu swoją Siłę Życia; żyję tylko dla Niego. Tylko moja Miłość dla Niego utrzymuje moją Siłę Życia na świecie. Ale skoro On tak robi, uświadamiam sobie, że tylko On jest moim życiem: Miłość, Miłość, Miłość. To jest jedyne na świecie, co rozumiem. Moje Serce nie rozumie niczego innego prócz Miłości. Szukałam Miłości od najmłodszego wieku. Ale nie otrzymałam perfekcyjnej Miłości. Zobaczyłam Miłość wewnątrz i Miłość na zewnątrz.

Ostatecznie schroniłam się w Bogu. Napisałam o tym w rozdziale zatytułowanym: „Forest Animals” („Zwierzęta leśne” – tłum.) w „Establishment of Prema” („Ustanawianie Premy” – tłum.). Bóg jest Ucieleśnieniem Miłości. On jest niczym bez tej Miłości. Mam zatem całkowitą wiarę, że odpowie On na moją Premę. Jednak On również związany jest czasem, miejscem, ludźmi i środowiskiem. Dlaczego są te płoty dla naszej Miłości? Och, och! Nie rozumiem tego świata. Jestem sama na tym świecie i jak sierota. Swami powiedział: „Oddzielam Siebie od Siebie po to, aby kochać Siebie.” Przed stwarzaniem ukazuje się Forma Viratpurusha. Jest to Forma Mężczyzny i Kobiety  w stanie obejmowania się. Dzieli się Ona na dwoje – aspekt męski i żeński. Wtenczas zaczyna się stwarzanie. Swami i ja urodziliśmy się w 23-cim dniu miesiąca. Nasza Mantra ‘Om Sri Sai Vasantha Saiesaiya Namaha’  też urodziła się w dniu 23-cim, w maju. Jest to Mantra Shiva Shakthi, Mantra Viratpurusha. Dzień 27-my jest dniem Naszych Zaślubin. W dniu 22-go zmarła słonica Sai Geetha. Swami wyjaśnił, że jest to Kaamadahana, spalenie żądzy. Dzień 27. jest dniem Nowego Stworzenia. Jest to ‘Ja dzielę Siebie na Dwoje, przybywam w Swojej Formie i twojej Formie.”

W Coimbatore mieliśmy satsang w domu profesora Natarajana. Czytaliśmy piąty rozdział „Prema Sai” Część 5: „Ushat Kalam”. Jest tam mowa o tym, kiedy Raja studiuje w koledżu. Raja mówi Premie, że On wcale nie studiuje, lecz zamiast tego myśli o niej. Kiedy jednak zdaje egzaminy, odpowiedzi pojawiają się przed Jego oczami; potem dostaje On najwyższe oceny z wszystkich przedmiotów.

Teraz Swami podał przykład dla obecnej Ery. Ja zawsze myślę tylko o Swamim. Przed moimi oczami ukazała się Savitri, Saraswathi, Gayatri – wszystkie Devis i Devas. Widziałam, jak wszystkie dawały mi swoje moce. Shakthi, które są we mnie, wzięły formę na zewnątrz i dały mi swoje Moce. To Swami powiedział. Ale nie rozumiałam w tamtym czasie. Zawsze myślę o Swamim. Nie mam ‘ja’. Tak samo w czasach Awatara Prema Sai Swami zawsze myśli o mnie. Kiedy jest w koledżu, nie uczy się. Idzie na zajęcia i wraca do akademika. On nie może uczyć się, ani słuchać niczego. W czasie egzaminu odpowiedzi na wszystkie pytania ukazują się przed Jego oczami. On jest Awatarem. On jest Wszechmocny, Wszechwiedzący i Wszechobecny. Jednak On nie wie, kim jest aż do wieczoru przed Swoimi zaślubinami. Ponieważ Jego Prajniana jest przykryta, zatem On nie wie. Jednak On widzi odpowiedzi na wszystkie pytania przed Swoimi oczami. Jeśli chodzi o mnie, zobaczyłam wszystkie Shakthi przed oczami, On widzi formy liter, które są odpowiedziami na pytania egzaminacyjne. Ja zobaczyłam przed oczami Moce w sobie jako różne Formy. Kiedy On pisze, otrzymuje najwyższe oceny na każdym egzaminie. Shakthi, które dałam innym, przynoszą korzyści wszystkim. Teraz one zmieniają świat na Sathya Yugę. Swami i ja jesteśmy Jedno. Co dzieje się teraz ze mną, stanie się Jemu za przyszłego Awatara.

W swojej pierwszej książce napisałam o wielu bogach, którzy dali mi swoje Moce – Gayatri, Saraswathi, Savitri, Hanuman, Hayagriva, Dattatreya itd. On teraz wyjaśnił, że wszystkie te Moce naprawdę są we mnie. One wzięły formy z wnętrza, a ja widziałam wszystko przed oczami. Tak samo w czasach Awatara Prema Sai chociaż On nie będzie uczyć się, wszystkie odpowiedzi ukażą się przed Jego oczami. Wszystko jest w Nim. Jednak On nie jest świadomy, kim jest. Wszystkie moce są we mnie, ale ja również nie wiem, kim jestem. Swami porównuje Jego stan z moim stanem

Za przyszłego Awatara Prema Sai wszyscy będą wiedzieli, jak grać na instrumentach muzycznych, będą znać kroki taneczne, będą znać inżynierię, jak śpiewać. Będą znać wszystko. Wszystko to przyjdzie do nich samo. Jest to wiedzieć, ale nie wiedzieć. To również dzieje się czasami tutaj, w Mukthi Nilayam. Cokolwiek piszę, Swami natychmiast daje Boską Wiadomość albo Pocztę. Nie wiemy jak przybywają dowody.

9 lipiec 2007 r. Medytacja

Vasantha:       Proszę, powiedz mi, jak Ja dzielę Siebie?

Swami:             Mówisz, że tylko ty rozumiesz Miłość. Zatem tylko Miłość jest twoją Formą. Tylko Miłość pokazuje, że ty jesteś Bogiem. Miłość jest Bogiem. Ty nie rozumiesz niczego innego.

Koniec medytacji

Teraz zobaczmy. Mówi się, że Shiva jest Miłością. On jest Ucieleśnieniem Miłości. To mówią Saivites, wielbiciele Pana Shivy. Vaishnavites. (wielbiciele Pana Wishnu – tłum.) mówią: „Kto bez Miłości może widzieć Czakrę Pana?” Wishnu można osiągnąć tylko poprzez Miłość. Zatem Miłość jest Bogiem. Miłość jest ścieżką, aby osiągnąć Boga. Bóg jest więc Miłością, ścieżką, aby Go osiągnąć, jest również Miłość.

O O O

Rozdział 19

ODDZIELAM SIEBIE

Swami ogłosił, że On jest Bogiem, będąc w wieku czternastu lat. Swami również uczynił wiele cudów gdy był bardzo młody. Powiedział On wielbicielom, którzy przybyli do Niego o ich przeszłości i przyszłości. Wskutek tego tłum zaczął się gromadzić wokół Niego. Usłyszawszy o Nim, coraz więcej ludzi przyjeżdżało, aby Go zobaczyć i mieć Jego darszan. Wkrótce przybyły służby Sevadal, aby kontrolować wielbicieli. Regularna działalność taka, jak śpiew bhadżanów, rozpoczęła się; na koniec utworzono Organizację. Następnie w każdym ważnym miejscu otwierały się siedziby Samithi. Sevadal i Samithi rozrosły się. Rozrosły się w różnych krajach. Teraz cały świat akceptuje, że Sathya Sai jest Bogiem.

Moim stanem jest stan wielbiciela. Rozpoczęłam podróż, kiedy byłam bardzo młoda. W minionych latach moje oddanie tylko wzrastało. Przybyło wielbicieli Swamiego; moje oddanie wzrosło. Płakałam z tęsknoty za Kryszną, pragnąc poślubić Go. Nie wiedziałam dlaczego. Moja Prajnana była przykryta przez Boga. Wędrowałam i biegałam wszędzie, szukając Boga. To tylko Kryszna w końcu powiedział, że On przybył ponownie jako Sai Baba. Swoim oddaniem obdarzałam Swamiego, który w końcu zaczął rozmawiać ze mną w medytacji. Swami powiedział mi w mojej pierwszej książce, że jestem Radha. Moje oddanie nie zatrzymało się na tym. Tęskniłam, aby zjednoczyć się z Nim. Cokolwiek Swami powiedział mi, albo zrobił dla mnie, nigdy nie byłam usatysfakcjonowana. Chcę coraz więcej Jego Miłości. Chcę zjednoczyć się z Nim. Jest tak, ponieważ przybyłam od Niego.

Swami zaczął ujawniać mi Wyższą Mądrość. Powiedział, że On jest Purusha, a ja Prakrithi. Napisałam o tych Prawdach. Moja sadhana nigdy nie zakończyła się. Napisałam, co jest ponad Wedami i Upaniszadami; jak trawi się Boga. Jednakże niezależnie od tego, jak dużo piszę, moje pragnienie nigdy nie jest zaspokojone. Jest to pragnienie, którego nigdy nie można usatysfakcjonować. Wszystko to pokazuje, że jestem Jedną, która odseparowała się od Niego. Nikt na tym świecie nie może praktykować oddania, jakie ja mam; nie zapominania o Bogu nawet na sekundę. Tęsknię, aby połączyć się w Nim. Dlatego Swami pokazuje różne stany mojej ścieżki, prowadzącej do urzeczywistnienia i daje pełne wyjaśnienie.

W lutym, w czasie Shivarathri, Swami powiedział, że osiągnęłam połowę Jego Ciała; My jesteśmy Ardhanareswara. Z powodu tego stanu dał On zdjęcie połączenia w Jaskini Vashista. Ale ja nie jestem usatysfakcjonowana. Powiedziałam: „Chcę Twojego całego Ciała!” Pokazuje to, że jestem Swamiego Chitshakthi, Jego Dynamiczną Świadomością. Rankiem, w dniu 10-go pisałam. Był to czas recytowania Vishnu Sahasranama tutaj, w Mukthi Nilayam. Wszyscy zaczęli recytować. Przestałam pisać i również zaczęłam recytować. Na stole był egzemplarz lipcowego „Sanathana Sarathi”. Kontynuowałam recytowanie i spojrzałam na zdjęcia Swamiego w tym czasopiśmie. Na jednym zdjęciu były różowe koła. Wróciliśmy z Coimbatore dzień wcześniej. Kiedy przyjechałam, Srilatha dała czasopismo i listy. W tamtym czasie nie było tam różowych kół. Wiem, ponieważ patrzyłam na zdjęcia poprzedniego wieczoru, kiedy recytowaliśmy Mantrę Vasanthy Sai. Nie było ich tam. W ten sposób Swami dał dowód na to, o czym napisałam.

Kiedy połączyłam się ze Swamim w Jaskini Vashista, On powiedział: „Ty, jako Czysta Świadomość połączyłaś się ze Mną, Czystą Świadomością.” Swami pokazał dowód na to poprzez zdjęcie połączenia w Whitefield. Tam różowe koła były po prawej stronie fotografii. Napisałam, że był to dowód na nasze połączenie. Teraz różowe koła były po lewej stronie zdjęcia. Pokazuje to, że połączona jestem w Jego całym Ciele. Jest to dowód, że przybyłam z Jego Ciała. Jest to dowód na Jego stwierdzenie: „Ja oddzielam Siebie od Siebie.” Jest to dowód, iż jestem Jego Chitshakthi.

Czym jest Chitshakthi? Bóg jest nieruchomy w Stanie Istnienia. On jest w Stanie Świadka. Kiedy przychodzi czas dla Niego, aby zstąpił jako Awatar, Dynamiczna Świadomość czyli Jego Chitshakthi sprawia, że On rusza się. Jest to Stan Przebudzenia Najwyższego Absolutu. Następnie zstępuje On jako Awatar, z Imieniem i Formą.

Swami zstąpił teraz jako Awatar jako Sri Sathya Sai Baba. Jego Chitshakthi, która jest Połową tego Awatara, zstąpiła w Stanie Stawania się. Ona urodziła się jako zwykła wiejska dziewczyna.

Sathya Sai, Stan Świadka – Vasantha Sai, Stan Stawania się.

Pokazuję na przykładzie swojego życia jak praktykować oddanie Bogu. Pokazuję, jak osiągnąć Boga. Pokazuję jak zwyczajna Jiva osiąga Boga. Jedna Połowa – Bóg, druga połowa – wielbiciel. Życie Swamiego pokazuje Zasadę Boga; życie Boga. Ja pokazuję, jak człowiek powinien prowadzić przykładne życie. Swoim życiem demonstruję, jak człowiek powinien żyć na świecie. Życie Swamiego jest Zasadą Purushy; moje życie Zasadą Prakrithi. Jest to Zasada Stwórcy i Stworzenia. Pokazuję, jak Stworzenie przybywa od Stwórcy. Stworzenie znaczy Uniwersum. Uniwersum łączące się w Bogu jest Pralayą. Uniwersum wyłaniające się z Boga jest Stworzeniem. Jest to Zasada Boga. To dzieje się z Ery na Erę.

Ponieważ Bóg przybył teraz, aby ustanowić Premę, nie ma Pralayi czyli unicestwienia. Swami jest Purushą, Bogiem. Ja reprezentuję Uniwersum, ja jestem Prakrithi, Stworzeniem. Połączę się ze Swamim, moje ciało stanie się Jyothi i połączy się z Nim. Moje indywidualne połączenie jest Pralaya. To stąd ukaże się Nowe Stworzenie. Kiedy połączę się ze Swamim, On również zniknie. Nasze zniknięcie jest Pralayą. Przybyliśmy tutaj, aby zademonstrować Zasadę Purusha Prakrithi. Dlatego to wszystko się dzieje. Następnie przybędzie Nowe Stworzenie. Jest to Sathya Yuga, Nowe Stworzenie bez Pralayi.

Moje połączenie się ze Swami nie jest połączeniem indywidualnym, lecz wskazuje połączenie Uniwersum. Dowodzę tego swoim życiem. Ja jestem Uniwersum. Ja jestem Stworzeniem .Dowodzę tego. Moje połączenie wystarczy; nie ma potrzeby Mahapralayi. Kiedy Swami pokazał mi tę Zasadę, nie byłam usatysfakcjonowana. Kiedy będę usatysfakcjonowana? Chociaż piszę o Najwyższej Mądrości i Prawdzie, nie mam satysfakcji. Jest tak, ponieważ przybyłam od Niego; zanim nie połączę się z Nim, nie będzie satysfakcji. Ten umysł, intelekt, świadomość, ego, zmysły – wszystko to połączyło się z Nim. Pozostaje tylko ciało. Dopiero kiedy zmienię to ciało na Jyothi i połączę się z Nim, będę usatysfakcjonowana i spokojna. Jest to dowód, że jestem odseparowana od Niego. Ta tęsknota była we mnie od najmłodszego wieku i trwa do chwili obecnej. Dopiero teraz Swami oświadczył Prawdę, że On odseparował mnie od Siebie. Zatem tęsknię, aby zjednoczyć się z Jego Połową.

Swami nie odbierał moich listów przez dwa lub trzy dni. Martwiłam się o to i płakałam. Był ból w sercu moim.

‘Dlaczego Swami to robi? On tak dużo rozmawia ze mną w medytacji i zapisuję to w formie książek. Co On robi fizycznie różni się; Jego zachowanie jest przeciwieństwem. Tego nie rozumiem. Swami, rozumiem tylko Twoją Miłość, ale dlaczego Bóg ma czas? On jest ponad Czasem. Dlaczego patrzysz na Czas i miejsce? Jest to prawidłowe, jeżeli chodzi o innych, ale dlaczego dla mnie? U innych wszystko dzieje się zgodnie z ich karmicznym rachunkiem. Ale ja nie mam Karmy. Dlaczego? Dlaczego? Ja rozumiem tylko Miłość!’

Kiedy Bóg zstępuje jako Awatar, On ma wiele ograniczeń. Musi uwzględniać Prawo Karmiczne i przestrzegać go. On obdarza łaską zgodnie z karmą. Musi On funkcjonować w ramach ograniczeń. Ten sam Bóg dzieli Siebie na Dwoje i ja przybyłam jako zwykła, wiejska dziewczyna. Ta dziewczyna kochała Go. Ona zstąpiła ze Stanu Czystej Świadomości, Stanu Boga. Jest to Stan czystej Miłości, Stan Świętości. Ona przybyła i żyła na świecie, jednak nie mogła znieść brudu i śmieci świata. Zapytała: „Dlaczego ludzie tacy są? Jak może istnieć świat bez Prawdy, Prawości i Czystości?”

Nie mogłam zrozumieć. Jedyne, o czym wiem, to, że jest Miłość, nic innego. Dlaczego urodziłam się tutaj? Gdzie jest mój Bóg? Tęskniłam i płakałam, aby Go poślubić. Ta głęboka tęsknota jest Premą. Dlaczego pięcioletnie dziecko pragnie małżeństwa? Ponieważ byłam tylko dzieckiem, nie  potrafiłam powiedzieć. Nie mogłam powiedzieć. Przybyłam w odseparowaniu od Niego i tęskniłam, aby połączyć się z Nim z powrotem. Połączenie to zaślubiny. Dlatego jako dziecko używałam języka świata i mówiłam ‘małżeństwo’. Chciałam osiągnąć Boga od urodzenia, ale płakałam i płakałam, nie znając ścieżki ani kierunku. Następnie wykonywałam sadhanę, sadhanę, sadhanę.

W końcu znalazłam sposób i odkryłam Połowę, od której byłam odseparowana. Podjęłam intensywny i ciężki wysiłek, aby osiągnąć Go. Połowa moich wysiłków jest dla Wyzwolenia Świata. Jest to Boga Chitshakthi, Funkcjonująca Moc. Bóg ma ograniczenia i nie jest w stanie złamać Prawa Karmicznego, które On Sam ustanowił. Moje Moce osiągnęły szczyt sadhany i zostały ujawnione na zewnątrz. Wtedy to one złamały Prawo Karmiczne i zmieniły świat. Ponieważ Swami pokazuje, że On jest Bogiem, nie ma ograniczeń. Jeżeli człowiek stanie się Bogiem, nie będzie żadnych restrykcji; może on zrobić wszystko. Jest on w stanie unicestwić karmę świata.

Jaką sadhanę wykonywałam? Tylko Miłość, Miłość, Miłość. Obdarzałam tą Miłością Swamiego. Znam tylko tę Premę. Ta Prema sprawiła, że prosiłam Go o wiele łask. Ponieważ jestem odseparowana od Niego, poprosiłam, aby nie było odseparowania. Rama i Sita byli odseparowani wskutek dhobi (pracza – tłum.) – ignoranta. Radha i Kryszna pokazali tylko Premę. Ona istnieje tylko wtedy, gdy nie ma ludzi ignorantów! Wszyscy muszą stać się Jnani; nikt nie powinien ingerować w życie Boga. Zabezpieczyłam wiele łask po to. Zatem poprosiłam o Wyzwolenie Świata. Ponieważ jestem odseparowana od Boga, poprosiłam o Wyzwolenie Świata po to, abym już więcej nie była od Niego odseparowana. Wszyscy staną się Jivan Muktha i nikt nie będzie ingerował w życie Boga. Jest to dowód na to, o czym Swami powiedział: „Oddzielam Siebie od Siebie.”

Swami przykrył moją Prajnanę od moich narodzin. Gdybym wiedziała, że jestem Bogiem, pojawiłyby się ograniczenia i płoty i nie byłabym w stanie zrobić niczego. Kiedy Bóg przybywa, są ograniczenia. Kiedy człowiek staje się Bogiem, nie ma ograniczeń. Jego Prema przyjmuje Kosmiczną Formę. Kiedy to się dzieje, spalana jest karma świata. Wszędzie i wszystko wypełnia się Miłością.

Rozdział 20

ZASADA MAHAGANAPATHI

Skończyłam „Now 7 Days with God” (“Teraz 7 Dni z Bogiem” – tłum.). Co mam teraz robić? Ponownie przeczytałam „Jnana Gitę” dodałam więcej kwestii. To też jest już zakończone. Wszyscy zasugerowali, abym rysowała rysunki. Ale naprawdę nie byłam zainteresowana. Potem powiedzieli, że powinnam malować, ale to również nudziło mnie. Chcę tylko pisać. Jest to jedyne, co lubię.

29 grudzień 2012 r.

W medytacji proszę Swamiego: „Swami, proszę podaj mi temat, o którym mam pisać.” Następnie wzięłam „Sathya Sai Speaks”, tom 28 i otworzyłam na stronie 255: „Wewnętrzna Prawda o Vinayaka”. Powiedziałam Swamiemu: „Niczego nie wiem o Vinayaka.” Zamknęłam książkę i otworzyłam ją znowu. Otworzyła się na tej samej stronie. To zdarzyło się cztery razy. Wszyscy powiedzieli, że powinnam napisać o tym. Powiedziałam, że jest o tym mowa również w Nadi (Liść Palmowy – tłum.). Amar i Nicola przeczytali mi.

30 kwiecień 1999 r. Godzina 14.00 Suka Agasthya Nadi – Chennai – Jnana Kandam

„…Amma zna Zasadę Mahaganapathi”

Powiedziałam: „Urodziłam się w rodzinie Vaishnavite, niczego nie wiem o Shivie, Parvathi, Muruganie ani Vinayace. Jak pisać?”

Medytacja w południe

Vasantha:       Co mam teraz robić?

Swami:             Pisz o Zasadzie Mahaganapathi.

Vasantha:       Nie wiem o Panu Shivie, Ganapathi, niczego.

Swami:             Pisz. To przyjdzie.

Vasantha:        To tylko Ty mówisz, mogę pisać.

Swami:              Zaczęłaś pierwszą książkę z błogosławieństwem Vinayaki. Teraz pisz o Zasadzie Ganapathi. Wszystkie przeszkody dla Sathya Yugi zostaną usunięte. Tylko Vinayaka usuwa wszystkie przeszkody dla Sathya Yugi.

Koniec medytacji

Kontemplowałam; wiele pomysłów przyszło do mnie. Przed rozpoczęciem dowolnego zadania oddaje się cześć Ganapathi. Jest tak, aby nie było przeszkód dla zadania. W Północnych Indiach obchodzi się Ganesh Chaturthi z całkowitym wysiłkiem i entuzjazmem. W instytucjach edukacyjnych wykonuje się Pudżę Ganapathi. Przed egzaminem każdy student pomodli się do Pana Vinayaka i rozbije orzech kokosowy. Zanim uruchomi się nową firmę albo interes albo zbuduje się nowy dom, wykonuje się Pudżę Ganeshy. Jest to zwyczaj wykonywany przez wszystkich, oddawanie czci Ganeshy. Zanim wykona się yagnę, robi się z kurkumy mały kształt, symbol Vinayaki. Po czym zaczynają.

Nie ma określonej formy ani rytuału dla oddawania czci dla Ganapathi. Potrzeba tylko kopiastej łyżki proszku kurkumy i to wystarczy. Robi się z tego stożek, a następnie rozpoczyna się pudżę. Nie potrzeba rytuału ani dekoracji. Wszystko jest bardzo proste. Ubodzy ludzie, żebracy, niepełnosprawni, ci, którzy są chorzy, mogą łatwo czcić Vinayakę. Wszystko, czego potrzeba, jest łyżka kurkumy na papierze i to wystarczy. On jest Pierwotnym Bóstwem. Vinayaka oznacza, że nie ma nikogo ponad Nim. On jest na szczycie. Ci, którzy otwierają nowe księgi rachunkowe piszę OM i oddają cześć Vinayace. Na każdej ulicy jest świątynia Vinayaki. Ci, którzy są z niższej kasty, Harijani, czyszczą kamień, dodają kurkumę i kumkum i ofiarują cześć. Nie ma żadnego innego Boga, który jest tak prosty jak Vinayaka; On jest cudownym Bogiem. On jest Tym, który usuwa wszystkim przeszkody i obdarza łaską.

Pranava Swarupa to tylko Vinayaka. Po Pralayi najpierw jest Omkar, Sabdha Brahman. Dopiero po tym rozpoczyna się Nowe Stworzenie. Bardzo wcześnie Vinayaka przybył jako Mały Chłopiec i płakałam do Swamiego: „Chcę swojego Syna Vinayakę, chcę swojego Syna Vinayakę.” On przybył i usiadł na moich kolanach, przyjął małą Formę i wszedł do mojego nosa, mówiąc: „Amma, nie płacz, Ja jestem w twoim ciele. Połączyłem się w twoim oddechu.”. To zdarzyło się 19. lipca 1999r.

Swami teraz poprosił mnie, abym napisała o Zasadzie Ganapathi. Ona połączyła się we mnie. Wczoraj czytaliśmy Swamiego dyskursy z 28. tomu. Tam Swami powiedział:

              Parvathi thanaya Ganaanhipa…

‘Och Synu Parvathi! Panie Gun! To oznajmiają wszystkie Wedy.’ Kim jest Parvathi? Kim jest Jej Syn? Jaki jest związek między Matką a Synem? Kim są Guny? Szefem Gun jest Ganapathi. Guny są ucieleśnieniem Jnanendhriyas  (organów percepcji) i Karmendhriyas (organów działania). Umysł jest panem tych dziesięciu zmysłów. Naczelne bóstwo umysłu nazywa się Indra i jest on Panem Indhriyas (zmysłów).Panem umysłu jest Buddhi (Intelekt).

Znaczenie ‘Ganaparthi’. Co oznacza nazwa ‘Ganaparthi’? ‘Ga’ znaczy Buddhi (czyli Intelekt), ‘Na’ znaczy Vijnaana (Mądrość). Ponieważ Vigneshwara jest Panem Intelektu i Mądrości, nazywa się On Ganapathi.

Z tym wiąże się to, że ganas zwane są części ciała człowieka. Vyakthi (osoba indywidualna) jest częścią Shristhi (Stworzenia). Stąd też Boskość, która jest projekcją Kosmosu, jest nieruchoma w człowieku. ‘Vigatho naayakah Vinaaykah’ (Vinayaka nie ma pana nad Sobą. Oznacza to, że Vinayaka jest całkowicie niezależnym i wolnym Bóstwem. Nie ma On pana nad sobą. Na świecie każda osoba indywidualna albo władza ma nad sobą zwierzchnika. Vinayakę nazywa się Synem Parvathi. Parvathi jest Prakrithi. Zatem wszyscy ludzie są dziećmi Prakrithi. Vinayaka wskazuje na każdego człowieka. Każdy człowiek jest dzieckiem Prakrithi. Wszyscy są Vinayaką.

To powiedział Swami.

30 grudzień 2007 r. Medytacja poranna

Vasantha:       Proszę, powiedz o Zasadzie Ganapathi.

Swami:             Ty jesteś Adi Shakthi, wszystko jest w tobie. Ty demonstrujesz, jak Jiva staje się Shivą. Dowodzisz, że jesteś Zasadą Shivy. Ty demonstrujesz Vasanthamayam i poprzez to dowodzisz, że jesteś Prakrithi. Ten cały świat rodzi się tobie jako Dzieci Mądrości. Dowodzisz tego poprzez Zasadę Ganapathi. Wszystkie Zasady mieszczą się w tobie. Ty tego dowodzisz. Ty odprawiasz pokutę dla Kaamadahana i robisz Stworzenie od nowa.

Koniec medytacji

Zobaczmy. Wykonywałam sadhanę, aby poślubić Boga. Jak wiele pokuty odprawiłam po to? Napisałam w książce „Beyond the Upanishads” („Ponad Upaniszadami” – tłum.) o wszystkich stanach i etapach, które osiągnęłam. W tym roku napisałam, jak nasze zaślubiny 27. maja stają się Zasadą Shiva Shakthi. Wyjaśniam, jak każda praktyka duchowa którą podejmuję, przyjmuje Formę Kosmiczną. To wyjaśniam we wszystkich książkach. Vasanthamayam jest dowodem tego, że jestem Prakrithi. Vishwagarbha jest dowodem na Dzieci Mądrości. To staje się Nowym Stworzeniem. Dlaczego Ganapathi ukazał się, wchodząc do mojego nosa i mieszając się w moim oddechu? Dlaczego płakałam dziewięć lat zanim Ganapathi stał się moim dzieckiem? W tamtym czasie myślałam, że to wszystko jest szaleństwem. Dopiero teraz Swami poprosił mnie, aby napisać o Zasadzie Ganapathi. Rozumiem znaczenie.

Ganapathi jest szefem Gun. On jest przywódcą Pięciu Karmendriyas i Pięciu Jnanendriyas; on jest szefem Intelektu i Mądrości. Kontrolowałam je wszystkie, zatem mogę udowodnić każdą Zasadę. Każdy oddech, który biorę, jest tylko dla Boga. Chcę poślubić Boga. Chce mieć dziecko Boga. Po to stosuję surową sadhanę. W czasach Awatara Prema Sai Swami poślubi mnie i urodzi się nam dziecko. Ta sadhana przyjmuje Kosmiczną Formę i ukazuje się Nowe Stworzenie. Swami jest Purusha, ja jestem Prakrithi; Nowe Stworzenie rodzi się nam. W Nowym Stworzeniu wszyscy są jak Vinayaka. To mówi Swami, ponieważ Parvathi jest Prakrithi i wszyscy są Jej dziećmi. Zatem wszyscy są Vinayaka. W Sathya Yudze wszyscy będą kontrolować Guny i staną się ‘Ganapathi’. W każdym człowieku jest wewnątrz Zasada Ganapathi. Jednak nie funkcjonuje ona. To poprzez moją łaskę Zasada Ganapathi musi zacząć funkcjonować.

„…Mówi się, że Ganapathi jest synem Parvathi. Parvathi symbolizuje Prakrithi. Człowiek jest dzieckiem Prakrithi, zatem, każdy człowiek jest rzeczywiście Vinayaką. Na świecie każdy i każda rzecz jest Aspektem Prakrithi oraz Aspektem Boga. Oznacza to, że wszyscy są Aspektem związku Boga i Prakrithi.”

                                                  „Sathya Sai Speaks”, tom 28, str. 247

Swami i ja demonstrujemy tę Zasadę. Vinayaka w Mukthi Nilayam nazywa się Jnana Mukthi Vinayaka. To Swami Go nazwał. On daje tylko Mądrość o Mukthi, Wyzwoleniu. Każdego dnia, kiedy wykonuję Vinayaka Abhishekam, mówię: „O, Vinayaka, jak Matka Sita zostaliśmy pozostawieni sami w lesie. Wkrótce Twój Ojciec, Swami, zaakceptuje nas przed światem. Proszę, usuń wszystkie przeszkody.”

Zobaczmy. Napisałam w „Prema Sai” Cz. 4 o Dziewięciu Planetach i dziewięciu klejnotach. Kiedy pisałam o diamencie, Swami powiedział: „Diament wskazuje na Karma Yogę. To praktykowali przodkowie Pana Ramy. Rama dał Vibhishanie posąg Sri Ranganatha. Ten posąg czcili przodkowie Ramy. Dynastia Ikshvaku. Sri Rama powiedział Vibhishanie, aby wziął go na Sri Lankę. Jednak Rama ostrzegł go, aby nie stawiał posągu na ziemi. Vibhishana trzymał posąg gdy leciał po niebie. Nagle spojrzał w dół i zobaczył niżej rzekę Kaveri. Pomyślał: „Zatrzymam się, aby wykonać Sandya Vandam.”

Ale jak to zrobić, nie stawiając posągu na ziemi? Komu mam go dać? Nagle przybył Vinayaka w formie Małego Chłopca i powiedział, że pomoże mu. Vibheeshana dał posąg Chłopcu i powiedział Jemu, aby nie stawiał go na ziemi. „Pójdę do rzeki i ofiaruję cześć. Jeżeli będę Tobie potrzebny, zawołaj mnie trzy razy, przybędę bezzwłocznie.” Chłopiec powiedział: Zawołam ciebie trzy razy. Jeżeli nie przyjdziesz, postawię go na ziemi.” Vibheeshana zgodził się i poszedł nad rzekę. Wtedy Vinayaka zawołał bardzo cicho trzy razy, postawił posąg na ziemi i uciekł. Gdy Vibheeshana przyszedł, szukał Chłopca. Nie mógł Go znaleźć, zamiast tego zobaczył, że posąg leży na ziemi. Próbował jak tylko mógł, nie mógł go podnieść ani ruszyć. Wrócił zatem na Sri Lankę bardzo załamany i bez cennego posągu, który dał Sri Rama. Tam, nad brzegami Kaveri, Ranganatha powstał i stał się Sri Rangam. Skarb Ikshvaku, posąg Boga, leży teraz jako Ranganatha w Sri Rangam.

Jest to również rodzinne Bóstwo przodków Alavandarów. Wszyscy moi przodkowie czcili Ranganathę. Mój ojciec poinstruował nas jak czcić Ranganathę. Dla mnie, chociaż Panduranga był moją Siłą Życia, chciałam poślubić Boga i połączyć się z nim jak Andal. To stało się powodem, że wykonywałam sadhanę. Swami powiedział o tym wszystkim jako opowieść i oznajmił, że kiedy przybędziemy jako Prema Sai (i Prema – tłum.) nasze zaślubiny odbędą się, a On będzie się nazywać ‘Rangaraja’. To tylko Ganapathi uniemożliwił Sri Ranganacie, posągowi, który przybył od Sri Ramy, dostanie się na Sri Lankę. Zatem to tylko Ganapathi łączy Swojego Ojca z Jego Matką. Jest to związek Shiva Shakthi. Na poziomie indywidualnym, kiedy zawrzemy związek małżeński, Nowa Era ukaże się jako Bóg i Prakrithi. To poprzez związek Shiva Shakthi narodził się Ganapathi. W czasach Awatara Prema Sai urodzi się nam Syn, nazwany Rama. Jest On Ramą, który pokonuje Kaama. Na poziomie kosmicznym wszyscy rodzą się jako Aspekty Vinayaki; jest to Nowe Stworzenie.

26 grudzień 2014 r. – Nicola znalazła mały posążek Ganapathi w złotym kolorze. Mały posążek miał za głową kształt jak złoty kwiat o ośmiu płatkach. Wyglądało to jak aura albo poświata. Następnie na samej głowie złoty kwiat o ośmiu płatkach z wielkim zielonym kolorem po środku. Na szyi mala, zrobiona z kwiatów niebieskich o pięciu płatkach, sześć kwiatów z każdej strony. Kwiaty o pięciu płatkach symbolizują Gwiazdę Stupy. Przed Nowym Stworzeniem ukazuje się OM. To symbolizuje Ganapathi. Swami dał to dla mojego pisania.

27 grudzień 2014 r. – Swami dał fragment z książki „Girlanda Listów”, surową kopię. Napisał On w kształcie Lingamu”

Om rydwan rozdział Prema koń

Swami powiedział w 1998 r. że ty zostałaś odesłana w czasie Vaikunta Ekadasi.

Zobaczmy. W 1998 r. pojechaliśmy do Puttaparthi na Vaikunta Ekadasi, aby otrzymać podpis Swamiego na „Libneration Here Itself Right Now!” („Wyzwolenie Tutaj Teraz Natychmiast” – tłum.) Cz. 2. W tamtym czasie wezwali pewnego człowieka i pokazali mu książkę oraz moje Nadis (Liście Palmowe – tłum.). On dał to wszystko administracji zamiast pójść po podpis Swamiego, jak obiecał. Następnie administrator Aszramu wezwał mnie, pokazał mi moją pierwszą książkę i ze złością powiedział: „Jak napisałaś tę książkę? Taka dumna jesteś? Masz rogi na głowie? Wyjdź.”

Wyszliśmy, a ja płakałam i płakałam. W 2001 r. Swami dał Mangalyę w Whitefield. W 2002 r. połączyłam się ze Swamim w Jaskini Vashista jako Czysta Świadomość. Następnie rozpoczęliśmy budować Aszram. W 2002 r. przybyliśmy tutaj. Każdego dnia wykonywaliśmy Prema Yagnę. To w Dniu Vaikunta Ekadasi zrobiliśmy zdjęcie. Zobaczyliśmy tam Rydwan OM, siedzącego Swamiego, Anjaneyę powożącego rydwan, formę konia, leżącego pod rydwanem, przez który on przejeżdżał. Swami powiedział w tamtym czasie: „Ty jesteś Koniem Prema, który stał się Ścieżką Sathya Yugi. Zatem rydwan jedzie do Vaikunty. Nowe Stworzenie przybywa, Sathya Yuga.” Napisałam o tym w wielu swoich książkach. Następnie na Shivarathri Swami wezwał mnie z powrotem do Puttaparthi poprzez posłańca. Następnie osoba, która mnie odesłała, została odesłana przez Swamiego.

Było to w 1998 r., Vaikunta Ekadasi, kiedy to zaczął się mój ból; silne cierpienie z powodu odseparowania. Teraz, w 2014 r. Swami powiedział, że wszelkie cierpienie zakończyło się. Przez 16 lat cierpiało moje ciało i umysł. Litera t w słowie chariot (rydwan – tłum.) była w formie Krzyża i Lingamu. Zapytałam Swamiego, a On powiedział, że niosę Karmę całego świata jak Jezus niósł Krzyż. To staje się Lingamem Hiranyagarbha. Wyglądało to jak S i również jak V. Książka „Letter Garland” („Girlanda Listów” – tłum.) jest serią listów, które napisałam do Swamiego. Powiedziałam tam, że układam Ścieżkę Premy, moje ciało akceptuje niesienie karmy wszystkich na moich plecach, zabierając wszystkich do Vaikunty. Rozbity Trójząb wskazuje na unicestwioną Karmę. Swami przyjął omawiany rozdział w dniu 24. czerwca 2010 r.

Tamtego dnia Swami wziął siedem rozdziałów od Rao; trzy rano i cztery na popołudniowym darszanie. Swami wysłał Chiranjeevi Rao w czerwcu 2003 r., Swami wziął siedem rozdziałów od Rao w czerwcu 2010 r.! Swami powiedział: „Koń Prema leży na ziemi, rydwan jedzie do Vaikunty” Swami powiedział przedtem: „Napisałaś – ‘Ścieżka jest Światłem’, teraz Światło jest Ścieżką.” Zatem to moja Mądrość robi Ścieżkę z Ziemi do Vaikunty. Jest to Ganapathi, który jest symbolem OM. OM pojawia się przed stwarzaniem.

Wróćmy do Vinayaki. Mooshika znaczy ciemność. Jest to symbol Vasan, zmysłu węchu. W tamtej książce Swami powiedział, że ignorancja jest ciemnością, Vasany wskazują na nos i węch. Moją pokutą jest, aby zmienić Vasany u wszystkich. To  również wskazuje na pragnienia. Czym są moje Vasany? Tylko Bóg. Nie mam ‘ja’. W „Prema Sai” Cz. 3, wyjaśniam na diagramie, jak przybywa Sathya Yuga. Pokazuję, jak moje Vasany wypełniają świat i wchodzą we wszystkich. Każdy, wszędzie staje się ‘Ja nie jestem’, jeżeli nie ma ‘ja’, wtenczas nie ma ‘moje’ ani przywiązań. Wszyscy są Bogiem. Wszyscy są ‘Ja bez ja’. Wszyscy są jak Vonayaka. Na świecie nie ma ignorancji ani pragnień. Vinayaka jest głową, Siddhi Buddhi Vinayaka. Siddhi oznacza czystość w sercu. Jeżeli ktoś ma czystość serca, wtenczas osiąga spokój. Jeżeli Buddhi jest prawidłowy, wtenczas uzyskuje się Siddhi, a innym znaczeniem jest Urzeczywistnienie Jaźni. Jeżeli ktoś uzyskuje Urzeczywistnienie Jaźni, osiąga Siddhi. Vinayaka Chaturthi jest Sangada Hara Murthi. Wszystkie trudności zostają usunięte. Vinayaka jest Panem Vidya. Jednak nie jest to wiedza książkowa. Oznacza to, że musimy uczyć się od wszystkich lekcji. Vidya oznacza znalezienie tego, co jest zniszczalne i tego, co jest nieśmiertelne.

Vinayaka jest we mnie. Kiedy zatem napisałam pierwszą książkę, vibuthi przybyło z Jego połamanego kła. Kiedy Vyasa dyktował „Mahabharatę”, Vinayaka złamał kieł i użył go do pisania. Moje życie jest wielką Mahabharatą. Swami mówi wszystko, a ja piszę. W Gicie, 10-ty rozdział, Sri Kryszna mówi: ‘…z Munis Ja jestem Vyasa.’ Piszę, jak Sai Kryszna mówi; moim piórem jest kieł Vinayaki. On usuwa wszystkie przeszkody dla Sathya Yugi.

Kiedy Vibheeshana leciał po niebie, aby zabrać na Sri Lankę skarb klanu Iksvaku, leciał on nad rzeką Cauvery. To tam on zszedł, aby wykonać Sandya Vadan. Rama ostrzegł go, aby nie położyć Moorty na ziemi. Dlaczego szukał on osoby, aby potrzymała posąg? Rama jest Bogiem, Awatarem, dał On posąg, który czcili Jego przodkowie. Był to rzadki skarb. Był to posąg Boga. Kiedy Bóg jest na twoich kolanach, po co wykonywać Sandya Vadan? Dla kogo ty to robisz? Ten Bóg, którego osiągnięto poprzez oddawanie czci, już został osiągnięty. Otrzymałeś już pieczęć z własnych Ust Boga, który powiedział: „Ty jesteś Moim Bratem.” Dał On skarb dynastii Ikshvaku linii Vibheeshany na Lance jako prezent. Twoim pierwszym zadaniem jest wykonanie Jego polecenia. Nie powinieneś kłaść Go na ziemi. Gdyby poleciał on trochę dalej, dotarłby do Sri Lanki. Jednak wszystko zdarzyło się tylko zgodnie z przeznaczeniem. Wszystko było sztuczką Dewów. To one posłały Vinayakę, który położył Posąg w Sri Rangam. Zatem Skarb Iksvaku stał się Skarbem linii Alavandar. Urodziłam się, aby poślubić Sri Ramę, który jest Awatarem Kali Yugi. Zatem Ranga Raja poślubi mnie.

Wszyscy jesteśmy jak Vibheeshana, wykonujący Sabdya Vandama i tracimy łaskę Boga, który jest przed naszymi oczami. Nauczyłam się lekcji od każdego i wszystkiego w Naturze. Napisałam o tym w wielu „Vidyach”. Po czterdziestu ośmiu dniach od Inauguracji stupy, wykonaliśmy Mandala Pudżę. Wzięliśmy Devi i zostawiliśmy Ją w oceanie w Rameswaram. Pojechaliśmy do Rameswaram, aby modlić się przed uroczystością Stupy, żeby usunąć przeszkody. Swami powiedział w tamtym czasie: „Ty jesteś Vinayaki Vigneswara. Ty usuwasz wszystkie przeszkody.” Teraz, kiedy Shakthi pozostawiono w oceanie, wzięłam kąpiel w morzu; zrobiono mi zdjęcie. Tam moja twarz zmienia się na Vinayakę. Wykonaliśmy Yagę i moja twarz jest jak Vinayaka. Zatem Agni i woda pokazują, kto jest we mnie. Dlaczego Vinayaka ma twarz słonia? Jest wiele opowieści na ten temat, opowiedzianych w różny sposób. Zobaczmy, co Swami powiedział. On opowiada opowieść o Gaja Asura. Ja dałam inne znaczenie, które łączy się ze mną. Słoń symbolizuje uczucie dotyku. Swami porównał śmierć Sai Geethy z Kaamadahaną, spaleniem żądzy. Mooshika wskazuje na ignorancję i pragnienie. Kaama dotyczy uczucia dotyku. Czegokolwiek dotknie się myślą, słowem, uczynkiem i ciałem, jest powodem narodzin i śmierci. Człowiek rodzi się i umiera wskutek uczucia dotyku. Ja nie mam uczucia dotyku. Nie dotknęłam niczego innego, prócz Boga; nic mnie nie dotknęło. Zatem Vinayakę czci się, aby usunąć uczucie dotyku. Uczucie dotyku jest Kaamadeva, co porównuje się do słonia. Swami pokazał, że On wykonał Kaamadahanę poprzez śmierć Sai Geethhy. Ale ten sam słoń, wiążący się z Vinayaką, jest czczony przez wszystkich. Vinayaka kontroluje Guny, Karmendriyas i Jnanendriyas. Dla tych Indriyas, nie dotykania niczego, musimy modlić się o łaskę Ganapathi. Ja wykonałam Kaamadahanę, a potem poślubiłam Boga. To jedno doświadczenie Vasanthy stwarza świat Vasanthamayam. Zatem wszyscy na świecie wykonują Kaamadahanę. Nie dotkną niczego innego prócz Boga.

Jako dziecko Prakrithi - Vinayaka, wszyscy są Ganapathi. Dowodzę cokolwiek Swami oznajmia jako tę Zasadę. Jest to Zasada Mahaganapathi. Prakrithi jest Vinayaki, która ma twarz słonia. Ona wykonuje Kaamadahanę uczucia dotyku. Gaja Asura, który miał twarz słonia, został unicestwiony przez Mahavishnu poprzez sztuczkę. Dał On Asurę Shivie, a On dał go Parvathi. Kim jest Gaja Asura z głową słonia? On jest Kaama Kali Yugi. Ponieważ Prakrithi spala Kaamę, staje się ona Vinayaki Vigneswari. Jak Gaja Asura, Shiva jest w każdym człowieku. Człowieka w stanie dysfunkcyjnym połyka żądza. Poprzez moją pokutę Muladhara Shakthi u wszystkich wznosi się i budzi Shivę. Oboje łączą się w Czkrze Adźnia, Jiva staje się Shivą. Jest to Zasada Mahaganapathi.

W Sathya Yudze całe Uniwersum funkcjonuje na tej Zasadzie. Jednak nie zatrzymuje się to na Zasadzie, lecz staje się działaniem. Kiedy po raz pierwszy przybyliśmy do Mukthi Nilayam, przyjechała tutaj dziewczyna i poprosiła mnie, abym wrzuciła jej horoskop w ogień. Jest to symbol powstrzymania skutków horoskopu. Gdy wrzucałam go w ogień, zrobiono zdjęcie i ukazał się Anjaneya i Vinayaka. Ponieważ Planety nie funkcjonują w Sathya Yudze, nie będą one miały wpływu na nikogo. Zatem Gaja Asura jest we wszystkich. Człowieka połyka uczucie dotyku poprzez tego Asurę. Człowiek stale rodzi się i umiera wskutek podsycania pragnienia. ‘ja i moje’ - to Gaja Asura u wszystkich. Uczucie dotyku jest powodem wszystkich trudności i grzechu. Wzrasta to w człowieku i przybiera ogromną formę, pozostawiając go bez niczego. Poprzez swoją pokutę pragnę wszystkich zrobić takimi jak ja. W tym czasie asuryczne cechy u wszystkich zostaną usunięte, człowiek stanie się Gaja Muktha, Ganapathi. Wszyscy są Gajara Pathi. Wszyscy pokonują Karendriye i Jnanendriye i stają się Gajara Apthi. Zasada Ganapathi będzie funkcjonować wszędzie. Oznacza to, że w każdym i we wszystkim Zasada Mahaganapathi będzie funkcjonować.

Spójrzmy na Omkar, który jest Formą Ganapathi. Przed rozpoczęciem Nowego Stworzenia ukazuje się Omkar i nazywa się Sabdha Brahman. Omkar wskazuje na wszelką wiedzą na świecie, Symbol Boga. Wszelka wiedza zawarta jest w Nim. Nie jest to wiedza książkowa, lecz Wiedza Filozoficzna. ‘Vidya’ znaczy uzyskanie wiedzy ze wszystkiego, co się widzi: roślin, drzew, pnączy, robaków, człowieka. Ta wiedza ze wszystkiego łączy się jako Wszechwiedza. Ten, kto czci Omkar, czci Ganapathi. Przedtem recytowałam Omkar. Poprzez to zyskałam wiedzę od wszystkich. Napisałam o tej wiedzy jako ‘Vidya’. Nauczyłam się wiedzy od szkieletu człowieka i napisałam „Vidya Szkielet”. Wiedza, którą uzyskuję od wszystkiego, staje się wszechprzenikająca. Wewnętrzne znaczenie Wed, wiedza, która jest ponad Upaniszadami i Wedami. Wszystko mam. Ta wszechwiedza rozrasta się po całym świecie. Wiedza, którą osiągnęła ta jedna Vasantha, rozrasta się jako Vasanthamayam i staje się Wszechprzenikającą Wiedzą Uniwersum; wypełnia ona wszędzie. Wszechwiedzącą Wszechobecną Zasadą jest Zasada Mahaganapathi.

Moje ciało jest Stupą, moją Kundalini. Moja Kundalini wyszła na zewnątrz i przyjęła Formę Kosmiczną. Jest to Kosmiczna Kundalini Vasanthy Uniwersum. Stupa jest Zasadą Ganapathi, która jest we mnie. Wyjaśniam zatem, jak Zasada Mahaganapathi funkcjonuje na świecie. Zasada Mahaganapathi wyłania się ze mnie oraz staje się Dziećmi Mądrości i Sathya Yugą. To Ona pokazuje.

Kiedyś Narada dał owoc Parvathi i Shivie mówiąc, że jest on bardzo rzadki. Myśleli Oni, jak go dać dwojgu synom. Narada powiedział: „Niech ten, który obejdzie świat jako pierwszy, dostanie owoc.” Muruga wziął swój pojazd – Pawia i biegł dokoła świata. Ganapathi swobodnie obszedł dokoła Shivy Parvathi i powiedział: „Wy jesteście Światem.” Dali Oni owoc Jemu. Owoc został zdobyty tylko poprzez Mądrość.

Jeżeli zrozumiemy Mądrość, że Bóg jest zaiste Światem, osiągniemy owoc Mądrości. Każdy musi zrozumieć, że Bóg i Prakrithi są dwiema stronami jednej monety. Stwórca i Stworzenie są takie same. Osoba indywidualna może wejść do swojego wnętrza i mieć wizję Boga. Jednakże Wszech przenikającego Boga trzeba widzieć, aby osiągnąć Stan Purnam. Jest to Zasada Ganapathi. To On zademonstrował. Pokazał On, że Bóg i Uniwersum są zaiste Jedno. Widzenie Boga w każdym i we wszystkim w Uniwersum jest Zasadą Ganapathi. Będzie Ona funkcjonować w Sathya Yudze, gdzie wszyscy będą w Stanie Ganapathi. Bóg ma dwa Stany: Formę i Bez Formy. Stan bez Formy jest Najwyższy i trudny do osiągnięcia tylko przez bardzo nielicznych. Osiągają go ci, którzy są zarówno w stanach niższych , jak i wysokich poprzez medytację nad Omkar. Najwyższym Stanem jest, kiedy w codziennym życiu w jednakowym stopniu praktykuje się Karma Bhakthi, jak i Jnanę. Om Sri Sai Vasantha Saiesaiya Namaha  jest mantrą Shiva Shakthi, którą dał mi Swami. Usuwa ona wszystkie przeszkody  i łączy człowieka z Bogiem. Mantra ta usuwa trojakiego rodzaju chorobę: ciała, umysłu i duszy, z którymi człowiek ma do czynienia. Jest to Mantra Wyzwolenia i jest Sabdha Rupa, recytowana głośno. Recytuje się ją codziennie w trakcie Prema Yagny dla Wyzwolenia Świata. Wypełnia ona świat poprzez Sabdha Rupa; wypełnia Ona Przestrzeń Sabdha Brahman. Jakiekolwiek działania podejmujemy, wolne są od wad w trakcie recytowania tej Mantry. W Mukthi Nilayam wszystko zaczyna się od tej Mantry. Zatem wszystkie czynności, które są wykonywane, wolne są od wad.

Koniec

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  

 

 

  

 

 

 

 

 

 

---

 [HB1]ło